Milovan Miki Radulović | Galerija "Centar"april - maj 2014

| SlikarStvo višeSlojnih Simbola

milovan miki radulović je odmah bio zapažen kao slikar stlizovanog ekspre-sionizma sa notom naive... Te rane slike je karakterisala pojačana narativnost sa šagalovskim zakonima poetske nužnosti i izokrenutom percepcijom u hladnoj gami, ali pomoću valera i jakih kontura. To će dugo ostati konstanta ovog djela. Uzlećele figure i specifična događanja na prostoru noćnog neba vremenom mije-njaju samo “šarenu scenu.“

“Mnogi koji su pisali o Radulovićevim slikama primijetili su, možda značenjski temeljnu, dječačku posvećenost i danas gotovo zanemareno bogatstvo boja i izraza. Borhes kaže da je umjetnost produžetak sna: siguran sam da je to i produ-žetak djetinjstva. San i djetinjstvo, uostalom, izvorišta su Mikijevih motiva.

Stvaralački nemir autor iskazuje ne samo naglom promjenom tema, izborom materijala, nego i čudesnim procesom koji nudi više nivoa realnosti. I više slika u slici. To su stvarna snoviđenja Mikija Radulovića!” (Pavle Goranović)

Mnoge od ovih Radulovićevih vizija u arhaičnom pejzažu, čine puka bića u nadrealnoj drami iščekivanja u beskonačnom sivilu ili u crnim konturama surih kuća. Svaka od njih je dio narativnog nanosa, ili neke poeme o Jutru, Dvorištima, Kućištima, Ljetu, Pejzažima, Ribama i dr. Zbog sažetog metaforičnog prikaza često podsjećaju na mijnijature (za sliku Jutro dobio je prvu nagradu na Prvom me-đunarodnom bijenalu umetnosti minijature u Nikšiću 2005), koje nešto kasnije osmišljava snaga ekspresije i kolorističkog bogatstva.

Motivski izbor je uticao i na kolorit, koji se od jednog do drugog ciklusa obo-gaćivao. Taj proces se najfinije odvijao u platnima gdje je pejzaž univerzalna scena za autentične ispovijesti i simbolička tumačenja. Tu su česti motivi koze, pri čemu je koza i arhetipski detalj koliko i simbolični. Predstava jarca, uz priču o spretnosti i slobodi, ima reminiscencije na požudu i vitalnost i smjenjuje nekada-šnje erotske scene.

Usmerenje na usku predmetnost kroz ljepotu kao stanje, a ne kao pukost, identifikuje ove vizije na senzibilnije predstave ljepote i ljubavi.

Višeslojni simboli oblikuju cikluse Radulovićevog slikarstva ali, ujedno, i medi-tativnog prostora. Još univerzalniji je pojam ribe, koji se u slikarstvu uvijek može tumačiti kao simbol božanskog, transcendetalnog u opipljivoj pojavnosti. Iako njena sakralnost nadilazi svu slojevitost pojma, njena simbolika u Radulovićevom slikarstvu ima dinamični razvojni smisao. Naime, ribe su dio svijeta ograničenog, zatvorenog tipa, dakle sa manje slobode, za razliku od ciklusa sa simbolima spretnosti i slobode, koji čine temeljni dio Radulovićevog slikarstva. Realizovane su kao kolaži, odnosno simbioza slikarstva sa reprodukcijama i jedan su od naj-

uspješnijih opusa ove vrste u savremenoj crnogorskoj umjetnosti, sa duhovitim rješenjima, nadrealnim vizijama i pomjerenom percepcijom. Svaka od ovih slika otkriva uživanje u stvaralaštvu, u svojevrsnim “komentarima” i “raspravama” sa svijetom sređenih odnosa i uobičajenih zakonitosti. Bez obzira na motiv koji ob-rađuje kolažima (ribe, figure žena, elementi pejzaža itd) igra imaginacije koja se koristi montažom i spajanjem “nespojivih” elemenata dovodi ga do postmoder-nističke formulacije “stvarnosti fantastičnije od svake fantastike”.

Na kolažima, više nego bilo đe Radulović ostavlja utisak pocijepanog, odno-sno “skrpljenog” snoviđenja, slijepljene sekvence kompleksne vizije podsvijesti. A to je, zapravo ono najjače od pocijepanih kompleta u stvarnosti, najsnažniji su to tragovi. Oni su i dalje u ovom slikarstvu, infantilistički likovi, nevina bjelina, laka arhitektura i vizije prostora pročišćenog kolorističkim zaboravom. Likove u ovim scenama karakteriše krupno oko, jako kao otisak onostrane scene.

Čarolija kolažiranja kod Mikija Radulovića je odavno postala više od slučaj-nosti; ona je kompletan nalaz, put kroz smisao pronađenih objekata, kompletna nadgradnja i dio fenomena koji čine kompleksne svjetove njegove poetike.Iako se slikoviti motivi Radulovićevog slikarstva mogu tretirati i kao doslovni polazni podaci i kao simboli od iskona i biblijske tradicije, oni su kompleksna sli-ka svijeta rođenog, življenog i “odviše življenog” na univerzalnom crnogorskom prostoru.

Mladen Lompar

Pričelje | 2007 | ulje na lesonitu

Milovan Miki Radulović rođen je 1947. godine u Nikšiću. Završio je Pedagošku aka-demiju, grupa likovno vaspitanje u Nikšiću. Diplomirao na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 1977. godine, u klasi prof. Miloša Bajića. Na istom fakultetu, 1980. godine, magistrirao u klasi prof. Radenka Miševića. Pripadao je umjetničkoj grupi ,,Generacija 9’’. Priredio oko 30 samostalnih i učestvo-vao na preko 200 grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je više značajnih na-grada iz oblasti likovnog stvaralaštva. Član je ULUCG-a od 1987. godine.

Kontakt: Mata Antunovića 13, 81400 NikšićMob: +382 69 547 229E-mail: milovanmikiradulovic@gmail.com

csucg.meMilovan Miki Radulović | Galerija “Centar” | Njegoševa 2, Podgorica

Izdavač: Centar savremene umjetnosti Crne Gore | Za izdavača: Nenad Šoškić | Tekst: Mladen Lompar | Fotografije: Željko Šapurić Tehnička realizacija izložbe: Sava Radević, Rajko Raičević | Tiraž: 150 | Štampa: DPC, Podgorica | april 2014