¯Ү¿ëñ ñ¿ëýëäñýí òýíãýðèéí óÿí öýíõýð àãààðò ¯äýø á¿ðèéí õîñ õóí íèñýí ºíãºð÷ îäíî¯ñãýí ñàðíû òóíãàëàã ãýãýýí ãýðýë äîð ¯íñìýýð ñàéõàí á¿ñã¿é íàìàéã õàðæ ìèøýýíý Ãàíöààð ãàíäàõ öýöýãíèé îéð òîéðîí õ¿ðýýíäÃóíèãàà ìàðòñàí ýðâýýõýé íàâ÷ áàðààäàí ýðãýëäýíýÕýëæ ÷àäààã¿é ¿ãíèéõýý ¿íý öýíèéã ìýäðýõ ãýæ Õîíãîð õººðõºí á¿ñã¿é íàìàéã òîñ÷ èíýýíýÌàíàí õºâºõ óóëñûí ýíãýð çàäãàé áèäýðò Ìàðàë ãîî áóãà èæëýý äóóäàí á¿ä÷èíýÓðóóë çºð¿¿ëæ ¿íññýí àíõíû ó÷ðàëàà ñàíàõàä Óõààëàã íýãýí á¿ñã¿é íàìàéã øèðòýæ áàÿñàíà.

2005.02.01

Ìèíèé ñýòãýëèéí ÷èíàäààñ ¿ðãýñýí øóâóó ̺íõèéí çàëóó õàéðûã ¿¿ðýíäýý íóóí îäæýý.̺÷èð äýðë¿¿ëæ íàâ÷ààð õó÷èí ¿ëäýýñíèéã Ìèíèé ñýòãýëèéí ÷èíàäààñ ãàíöõàí ÷è ë îëëîî.Òýãýõýä õî¸ð íàìàð öóâàð÷ óäààí óäààí ºíãºðñºí Òýíãýðèéí ñàðààð ºâñ õ¿ðòýë õàäàæ ¿çñýíÒàëûí ÿãààí öýöýã ãàíäàæ ºãºëã¿é óäñàíÒýíä ë áè òýñýëã¿é õàéðààí àëä÷èõñàí Îí öàã ºíãºð÷ øóâóó ýðãýæ èðýýäÍóóñàí õàéðàà çºí人 õàéæ ñóðàãëààä×àìàéã àâñíûã íýãë ºäºð ÿàõûí çàâäàëã¿é ìýä÷èõýýä Ç¿ðõýíä ÷èíü õîðãîä÷èõîîä õýçýý ÷ íèñýõýýí áîëüñîí

2005.02.05

Òàëûí áîð áîëæìîð ýðãýæ èðñýí øºíº Òýíãýðèéí ãàíö í¿äíýýñ ñóë íóëèìñ àñãàðíà.Íàâ÷èí äîðîî õîðãîäîõ ìºíãºí öàãààí öýöýã Íýã ë ºã뺺íèé íàðàí äîð òóÿàã òîñ÷ óðãàíà.Öàëèí öàãààí ø¿¿äýð äýðýíä áóóñàí ¿¿ðýýð Ãàíöààðäñàí íýãýí òîãîðóó ÷àìòàé õàìò íîéðñîíî. Áîäëûí öýíõýð áîðîî ç¿¿äýíä öàéðàõ àëñàä Áàÿñàë ãèéñýí õàðö ðóó ÷èíü øóâóóä íèñëýý. Ãàíäñàí øàðãàë ºâñººð ¿¿ðýýí çàññàí áÿëçóóõàé Ãóíèãèéí íýãýí äóóíààð ÷àìàéã òîéðîí ýðãýëäýíý.Ó÷ðàë õàãàöëûí ýðõ öàãààí öýöãýí äýýð Óõààðàë õàéëñàí á¿ñã¿é íºìãºí ñóóõ þì.

ÄýíñÎð÷ëîí õîðâîî õóâü òàâèëàí õ¿í òºðºëõòíèé äýíñÎãòîðãóé òýíãýð ýðõýñ ãàðиã åðòºíöèéí äýíñ×è áèäíèé öýýæèíä öîõèëîõ õîíãîð ç¿ðõ õàéðûí äýíñ×èìýýã¿é ÿâàõ òýíãýðëèã çàëóó íàñ àìüäðàëûí äýíñ ¯õýë àìüäðàë ýðõ ÷ºëºº ÿíàã àìðàã äîòîîä äýíñ ¯¿ëíèé öààíà àìãàëàíãèéí îðîí áóðõàí ìèíü ñýòãýëèéí äýíñ ¯íýíäýý õóóðòàãäàæ ñîõîð àìüäðàõ àâúÿàñ áèëýã îþóíû äýíñ¯éëèéí ¿ð óðìûí ¿ã ãóíèã ñýðýõ òýðòýý õîëûí äýíñ ßðóó íàéðàã èòãýë á¿õíýý äèéëæßëàãäàøã¿é òóãèéí äî𠺺ðèé㺺 ºðãºñºíßàõûí àðãàã¿é àìüäðàëûã ºíãºðººõßëãóóí ñýòãýë íàäàä áàéíà.Çîâëîíãèéí òºëºº ç¿ðõ äýíñýëæ æàðãàëàà õàéÿǺí ñîâèí èòãýë ¿íýìøèë ìèíèé òºëºº äýíñëýãÎäîî áè õîëûã õàðàõ, ¿íýíèéã ìýäýõ èòãýëòýé òóë Îëäñîí äýýðýý åðòºíöºä ººðèé㺺 ¿ëäýýå

2007.08.20-ä /Çàìûí-¿¿ä/

Òàëä øºíº áýë÷èæ ñàð õóóðàé óéëàãíàõÒýíä ÷è äóðëàæ ñýòãýë íóëèìñàíä õóóðòàãäàõÑààðàë øóâóó ÿâæ ìîä ãàíöààð ¿ëäýõýä Íàâ÷ í¿¿äëýí íèñýëäýæ ìº÷èð ýçã¿éðýí ¿ëäýõ íüÞóíûõ âý? Îí öàã òýíãýð òýìòðýí àõèõäàà ìº÷ áîëîí õîíîãøèíî. Ýðâýýõýé íàäààð òîãëîæ òýíä öýöýã áèäýðòýíý. Öýýæ õºíä¿¿ðõýí îðãèæ ç¿ðõ õààÿà ãàíöààðäàíà. Öààñàí øóâóó íèñãýæ õ¿ñýë á¿õíýýí øèâíýíý. Ç¿¿äýíä õÿðóó óíàæ óóëàíä öýöýã óðãàíà. Ç¿ðõýíäýý ÷àìàéã ñàíàæ äîòóóð íóëèìñòàé õîöîðíî. Õýëýýã¿é ¿ãýý õýëæ õ¿íèé ñýòãýë ºâòãºíº. Õýýðèéí øóâóó áóöàæ íàìàð íàäààñ õîëäîíî.Íèìãýí öîîõîð àë÷óóðààñ àëãàíû õýý òîäðîõÍ¿äýíäýý ãóíèã õóðààæ äîãîëîí íóëèìñ òîðîõÀëèìàí ÿãààí óðóóë ç¿¿ä 纺ëëºæ ¿íñýõÀðààñ äàãàõ ñàð ÷àìàéã õàðàìëàí ¿ëäýõ íü Ãóíèã ÷ þì óó?

2005.02.22

ªã뺺õºí óðãàñàí ÿðãóéÖýíõýð ºíãºòýé áàéñàíÎí îíû ñàëõèíä Õ¿ðýý àëäàæ ãàíäñàí ª÷èãäºðõºí èðñýí øóâóó Áîðîîíû ¿íýðòýé áàéñàí Íîéòîí ãóíèãòàé àÿëãóó Ñýòãýëä õîíîãøèæ õîëäñîí ×àìààñ àâñàí àë÷óóð Àëãàíû õýýòýé áàéñàíÌàðòàæ áîëîõã¿é æèë¿¿ä Ø¿ëãèéí ìºðòºíä ¿ëäñýí Ñàÿíû õàðñàí á¿ñã¿é Õîíãîð õººðõºí áàéñàí Ñàíàæ áýäýðòñýí ç¿ðõ ªí÷èí áîëæ õîöîðñîí … 2005.02.02

Íàâ÷íààñ òººðñºí íàâ÷ Øóâóó áîëîí õóâèðñàí Íèìãýí øàðãàë ñýòãýë ̺÷èð áîëîí ¿ëäñýí Õàà íýãòýé á¿ñã¿é õ¿í Ìèíèé òóõàé ÿðüñàí Õýýðèéí ãàíö íàìðûãÕýçýý ÷ áè ìàðòäàãã¿é þì.Øóâóóäààñ ¿ëäñýí øóâóó Íàâ÷ áîëîí ãàíäàæÆèðãýõ öýãýýí õîîëîé íü Ñàëõè áîëîí èñãýðñýí Õàéðûí öàãààí àÿëãóó Õàà ñàéã¿é ýãøèãëýñýí Õà÷èí ãî¸ íàìðûã Õýçýý ÷ áè ìàðòäàãã¿é þì

2005.02.01

×àìä áàðüñàí ãàë óëààí ñàðíàé×èí ç¿ðõíèé òàëä õàéðûí áîðîîíä óðãàæ¯åñ ¿åñ ñýòãýëä ººðèéí ýðõã¿é õîíîãøèõªíãºðñºí îí æèë¿¿ä ÷èíèé ¿íýðòýé áàéñàíÕàöàð 纺ëëºæ ø¿ðãýñýí àíõíû øèâíýýíä Õýýðèéí öýöýãñ áèåñýý 纺ëºí äýðëýíý.Õýëýõ ¸ñòîé ¿ãýý äàõèí äóðñìààð ñàíàãäàõÕîëäîæ îðîéòñîí æèë¿¿ä íýã ë ¿íýðòýé áàéñàí

2005.02.01

Ç¿¿íýýñ íèñýõ øóâóó ¿¿ë ç¿ñýí îäîõîä Çýñ øàðãàë àëñ ðóó ãóíèãààð øèðòýí õàðâàë Ñýðæ õºð⺺ñºí øºíº ñàð õàðàíõóéëñíûã ìýäýýä Ñýòãýë ãóíäóóõàí íóëèìñ öèéëýãí¿¿ëýí õîöîðëî人 ÿâñàí æèë¿¿ä ç¿¿ä õîîñîí ¿ëäýýä ªºðºº ºí÷èð÷ ýíä ãàíöààð ¿ëäñíýý áîäîîä Íàäàä õàéðòàé á¿ñã¿é ººð õ¿íèéõ áîëñíûã ñîíñîîäÍèìãýí 纺ëºí ãóíèã öýýæ õºíä¿¿ð îðãèëîî Äýðãýä óðãàñàí öýöýã íàäààñ çàéäóó áºõºëçºæÄýýðýýñ ýðãýëäñýí ýðâýýõýé ºìíººñ ìèíü õàðààä ãîìäâîë Íàâ÷èí ãàíäìàë íàìàð ãàäíààñ áóöñíûã äóóëààä Íýðýëõýæ òóíèðõñàí ãóíèã àðààñ íü íýõýí îäëîî.

2005.02.21

Õýí íýãýíä äóóëæ ºãñºí Õàéðûí öýãýýí àÿëãóóã Õýýðèéí ãàíö áîëæìîð Ñàðíû äîð äóóëàõ þì Õýçýý ÷ äóðëàë àìñààã¿é Ìèíèé íýãýí ç¿ðõ Õýí íýãýíä òýì¿¿ëýýä Äîãäîëæ ÿäàõ þì.̺÷èðò íü ãóíèã óðãàñàí Ìîäíû ñ¿¿äýðòñýí ýíãýðòÁè ÷àìàéã õ¿ëýýæ Áîëæìîðûí äóóã ñîíñîõ þì

2003.05.01

Õàðóóñàë Åðòºíöèéí àíèðã¿é àñàõ ò¿¿äãýíä Öó÷èë áîëæ èðýýäÅðòºíöèéí àíèðã¿é àñàõ ò¿¿äãýíýýñ Öîã áîëæ áóöñàí àíä ìèíü ñîíñ Óéòãàð ãóíèã óéìàðñàí ñýòãýëèéí õàëóó øàòàæÓéëàõ ñàíàõûí äóóíààð çóë ºðãºëºº áè..Òýíãýðýýñ îä õàðâàõàä ÿâëàà ãýæ õýëýýã¿é Òýíäýõèéí ìîä ãàíäàõàä íàâ÷èñ íü øàðëààã¿é Òîîíîí äýýã¿¿ð øóâóóä áóöàõàäÑ¿¿äðèéã íü ÷ òîîëæ àìæààã¿éÕàæóóõàíä íîõîé ãàñëàõàä Ñîâèí òàòàæ ìóó þì ñàíààã¿é Õ¿éòýí øºíº í¿öãýí ñóóõäàà Ñàðàíä äóëààöààä îãò æèíäýýã¿é Íàñíû ýðòýä íàìàéã îðõèñíûãÌýäýëã¿é èõ óäàæ,Íàìðûí ìîäîä ãàíäààã¿é áàéõàä ×è ãóíäàæ,Íîöîîñîí ãàë àñàõã¿é áàéñàí Áóðõàí òýãýõýä óéëæ áàéæ Íýã ºã뺺 îðîéòîæ íàð ìàíäñàíÕîðâîî ÷àìä ãàøóóäàæ áàéæÍýã ë îðîé íàð ýðòõýí æàðãàñàí Õîðâîî ÷àìàéã ¿äýæ áàéæÅðòºíöèéí àíèðã¿é àñàõ ò¿¿äãýíäÖó÷èë áîëæ èðýýäÅðòºíöèéí àíèðã¿é àñàõ ò¿¿äãýíýýñÖîã áîëæ áóöñàí àíä ìèíü ÷àìä Íàð ñàð õî¸ð ãàë óñààð óéëæ Øàð öýöýã ãàçàðò óðãàõ ìº÷èä Íàéç íü ÷àìä ñ¿¿ë÷èéí ø¿ëãýý áè÷ëýý.

2003.04.19

ªäºð õîíîã øàð íàðûã õ¿ëýýæÇ¿ã áóðóóëæ õîëûã ÷èãëýí õºâºõ Íýã ë õýâèéí ãóíèã óðñãàëÕààøàà èíãýæ ÿàðíà âý? Õàíóéªâñ ç¿ëýã áîð ñàëõèéã îðõèæÇ¿¿íèéã ç¿ñýæ àëñàä ãàðàõ îí æèëÁ¿äãýð÷ õîëäîõ àíãèðûí äóóòàé öóã Öàã õóãàöàà þóíä ÿàðíà âý? Õàíóé

2005.07.16Íîäíèí íàìðààð áóöñàí øóâóóä Íóóðàíäàà èðýëã¿é æèë ºíææýý.Ýðãýí òîéðîí ÷èìýý àíèðòààä Äýðñýí äóíä òýð ë íóóð íîéðñîíî. Òýíãýðèéí õàÿàíä õºøèã òàòàãäàæÒîëãîäûí äýýã¿¿ð ¿¿ëñ õóðàõàäÄýðñíèé íºìºðººñ òóóëàé áîñ÷ Äýíæèéí íîãîîòîé õàëèóð÷ õîëäæýý.Íóóðàíäàà ãóíèã ¿ëäýýãýýä ÿâñàí Íîäíèí íàìðûí øóâóóäèéãÍýã ë õàâðûí ºäºð ãýæ õàðñààðÍýã õýñýã õàâðûã ¿äæýý.Òàë äóíä öàéðàõ ýçýíã¿é öàãààí íóóð Òýíãýðèéí õàÿàã áàðààäàæ îí öàãèéã ¿äæýý. ª÷ òº÷íººí øóâóóä ìàíäàë äýýã¿¿ð ºíãºðºõºäªºðèéí õýäýí øóâóóä àëãà ë áàéëàà Öàã õóãàöààíû àÿíä äàéðàãäàæ Öàãààí òàëàà äàãààä ÿâàõ áîëæýý. Õ¿ëýýæ ÿäñàí ñýòãýë äóñàë á¿ðýý àðãàäààä Õàëèóðñàí òýð çýãñýý õóóðàé áîëãîæ îðõèæýý.Õºíäèé õîîñîí ñàëõèí òàëä áîäîë ãóíèãøèæÕºíãºí áîðîî õààÿà íàìèðàõ áîëæýý.Õàòàæ îìðóóòñàí òîéðìûí óëààí øàâàð Õààÿà ÷ áîëîâ 纺ëºðäºã áîëæýý. ¯¿ëòýé óðàëäàí õýñýã ãàíäìàë øóâóóä ¯ä äóíä íàðòàé çýðýãöýí дэрñ äóíä áóóæýý.Õàðüä áàéñàí çîâëîíã õýí ÿàæ õóâààëöàõ âýÕ¿ëýýæ áàéñàí íóóð íü õýäèé íü øèðãýæýý.

2002 îí

Ãóíèã òóíèðõàë öàã õóãàöàà ºíãºðºõ òóñàìÃóíäñàí ñýòãýë èòãýë õàéð àëäàð÷Áîäîëäîîí óéëæ îí æèë¿¿äèéã áýäýðòýë äóóëàõÁóñäàä øàðõëàãäñàí ç¿ðõ õýí ð¿¿ öîõèëíî âý?Çîðèã á¿õýí ÿëàãäàæ íàäààñ àëñëàãäàõ á¿ðǺí íóëèìñ õàãàöàë á¿õýí ð¿¿ óðñàõààí áîëüæ Äóóã¿é áàéìààð ºäºð á¿õýí íàäààñ õîëäîëã¿é Äýðãýä áàéæ õîðâîîãîîñ óéäàõ íü þóíûõ âý?Õàãàöàë çîâëîíã óñ àãààð ãýæ ñàíàëã¿é Õ¿íä ãîìäñîí øàíàëàà ø¿ëýã áîëãîí ¿ëäýýåÓóðààð öîõèëîõ ç¿ðõíèé õóó÷èí ãóíèã àÿëãóóãÓðüä íü áè èíãýæ õààíà ñîíñîî âý? 2005.05.28

Íàä ðóó èðñýí ÷èíèé øóâóó Áóöàæ íèñýõ ãýýä áàéõààð íü Áè ÿâóóëäàãã¿é þì.Ñàð ëóó õàðàõëàà𠺺人ñ óéëàõ ãýýä ªðºâäºë äýðëýäýãÑýòãýë ð¿¿ ºíãèéõ뺺ð ÷àìàéã íýõýýä Ç¿ðõ öýýæèíäýý áàãòäàãã¿é Ñàëõèä ÿðãóé ãàíä÷èõààä õàâàð õîëä÷èõäîãÑàíààíä ø¿ëýã áóóõààí áîëüæ öààñ õîîñîí îðãèäîãÀëñàä áîðîî øèâýðõýä ýíä íàâ÷èñ ãàíääàãÀëàã öýöýãíýýñ ýðâýýõýé õ¿ðòýë äàéæäàãÕîëûí õ¿¿õýíä äóðëà÷èõ ãýýä áàéäàã áîëîõîîð Ñýòãýëýýí áàðüäàãÕýýðèéí ºâñ á¿äýð÷ ç¿ðõ íîðäîãÍàâ÷èñ íèñýëäýæ íàìàð áîëäîã Òýäíèéã äàãààä íèñýõ ãýýä áàéäàã þìÁè ãàíöààðäìààðã¿é áàéíà.Øºíº ÷àìàéã áîäîõëîîð íîéð õóëæäàãØ¿¿äýð õàòàõëààð öàã çîãñîæ ºã뺺 áîëäîãã¿éÕºõºë õÿçãààð îð÷ëîíãèéí ãóíèã á¿õýí äóóëæÕýí íýãíèé ºìíººñ áàðüö àëäàõàäÍèñ÷èõ ãýýä áàéäàã þì Áè ÿâóóëäàãã¿é þì.

2005.04.01

Öýöýã áºõºëçñºí àð ºâºðèéí äóëààí øºíºÖàãààí õýýðýýñ çºí øóâóó ñàðàíä õîðãîäîõîîðǺºëºí íèñýæ õààíààñ èðñýí íü ìýäýãäýõã¿é Ç¿¿äýí äóíä ÷èìýý àíèðòàí áóóâ.Ñýòãýë ãýãýëçýæ ç¿ðõíýýñ óðñàõ õàéðûí àÿëãóóã Ñîíñîõ á¿ðäýý îð÷ëîíã ìàðòàæ õºð⺺æ õýâòýõäýýÌèíèé àìüäðàëûí æàðãàë á¿ð ýíäýýñ ýõýëæ ̺ðººäºë á¿ðèéã õóóäàñ áîëãîíä ¿ëäýýëýý Áîäîë áèäýðòýæ áóäàí òàòñàí öýýæèí ãóíèã Á¿ñã¿éí áîð í¿äýíä áóñäûí ºìíººñ îðøèæ Íàìàéã áýòãýð÷ õ¿ëýýñýí áóðóó äóðëàëûí òóõàé Íýãë óäàà äóðñààä ºíãºðºõ îí öàã áàéíà.

2005.07.18

Íàâ÷ íºìºð÷ õîíîñîí øºíºÑýòãýëèéí ÷èíàäàä øèðãýñýí äàëàéí òîéðîìä Ñàð õ¿ðýýëòýë ãàíöõàí õóí ýðãýëäýíýÑàëõèíä õ¿ðòýë ñààðàëòàõ òîéðìûí òýð çàõàä Õàéðûí öàãààí öýöýã ãàíöààð óðãàõ þì. Ãèéñýí õàðöíààñ ÷èíü øóâóóä íèñýýä îäîõîä Ãýãýëçñýí í¿äíýýñ ìèíü íóëèìñàí ø¿¿äýð óðîñàíàÃóíèãèéí áîðîî øèâýðñýí äóðëàëûí òýð åðòºíöºä Öýöýã äýðëýæ õîíîñîí øºíº õ¿éòýí áàéëààÍàìðûí õÿðóóòàé ìîäîä óéëãàíñàí ¿äýøÍàâ÷èí çàâü ñàðíû ãýðýëä ãîëûí çàõààð õºâíºÍîéòîí õºíæèëòýé íîéðñîí áàéãàà ãóíèã ìèíüÎð÷ëîíãèéí çàõ ðóó õ¿ñëèéí øóóðãàòàé õàíüñàí îäíîÁîäëîî äýâñýí õýâòýõäýý áè óéëæ áàéñàíÁóóðàë ñààðàë íàâ÷èñ ýíãýð äýýð ìèíü èðýýä áóóõ øèã Áàÿð áàÿñãàëàí õàëãèæ öàëãèñàí ãýãýýí àÿëãóóòàé Òýð ë ñàéõàí îðîé áè ç¿¿ä ç¿ðõ õî¸ðòîéãîî Íîéðñîæ õîíîñîí áèëýý.

2002.01.14

Ýðñýí õàéñàí á¿õýí ªºðèé㺺 ºðººëèéí ÷èíýý áîäîõªí㺠á¿äýãõýí àðàíøèíªíãºðñíèéã ñàÿ ë þì øèã ñàíàõ ªíº õÿçãààðã¿éí òºëººÕýëñýí õèéñíýý ìàðòàæÕýçýýä óéëäãèéíõàà òóõàéÄàéðààä ãàðñàí áîëãîí Ýðãýæ èðäýãã¿éí òóõàéÝðñýí õàéñàí á¿õýíÝíäýýñ ýíý áèåýñ îëäîõã¿é ìºðò뺺Ýíýëýí øàíàëàí ãóíèã óéòãàðààð Áàÿí áàéäãèéã ªºðèé㺺 ºðººëèéí ÷èíýý áîäîõ çóóð ªíãºðñíèéã äºíãºæ ñàÿ ñàíàæªíº õÿçãààðã¿éí òºëºº àìüäàð÷ªí㺠ãàíäìàë îð÷ëîí áîãèíîõîí áàéäãèéã ªºðºº áè ìýäñýí ìºðò뺺Õýíä ÷ äóðñàãäààã¿é íóóãäìàë ÿâñíûã Òýíãýðýýñ íóóãäñàí îä ñàðíû äîð á¿ãýõýä Òýíä ë ìèíèé õàéñàí á¿õýí áàéñàí

2003.05.08

Õàíü ìèíü àìàðæèõäàà õýëñýí ¿ã Àðûí öàãààí ñàð òýíãýðò óéëæ ¯¿ëíèé öààíà íóóãäàí õ¿ëýýíý.¯éëýý ìàðòààã¿é ÷àìààñ áè Æàðãàë ýðæ õ¿ëýýíý.Õ¿é ñ¿¿ õî¸ð çàíãèð÷ ýð÷èëæ ºâäºõºä Õ¿ñýë õÿñàë ýðæ äîãäîëæ ñóóëàà.Õ¿í òºðºëõòíèé òîîã íýãýýð íýìýõ ãýæÕîëáîî õî¸ð áèåý çîâîîæ ñóóëàà.ªºðºº ýýæ áîëîõûí æàì ¸ñûã áîäîæª÷èãäºðèéí òóõàéä îí öàãèéã ìàðòàæ ªëãèéòýé äóóãààð ÿðãóé õ¿ðòýë ñýðæ Õºõ ÷èíýð÷ ºâäñíºº õ¿íä õýëýëã¿é íóóæÌîäîíä äóóëàõ íàâ÷ õààÿà íýã ãóíèæÍóóðûí àíãèð õºâºëã¿é õóóðàé á¿¿âýé ñîíñîæÖýöýã íàõèàëæ îð÷ëîí óéëàõ àãøèíä Öýýëõýí äóó õàäààæ áè òºð뺺 õ¿¿ òºð뺺.

2005.05.29

Áîòãîí áîð á¿ñã¿é ̺ðººäñºí àìüäðàëûí õèë õÿçãààðã¿é Àç æàðãàë Ìèíèé ýíãýðò ýðãýæ èðñýí ãàíö ãî¸ øóâóó Õàìò áàéõ ¿åèéí ãîìäîë òóíèðõàë Ýìçýã ñýòãýë ìèíü Õîâîð ¿åäýý ç¿¿äýíä óðãàñàí Õàâðûí õºõ ÿðãóé ìèíü Çàëóó íàñ îðãèë õàëóóí õ¿ñýë Áàÿð áàÿñãàëàí Ǻð öýöãýíä ýðõëýí íèñýõ õîëûí ãàíö ýðâýýõýé Áóñäààñ ººð õî¸ð èòãýë èæèëã¿é ñàéõàí àìðàã Áîòãîí áîð á¿ñã¿é íàäààñ àðãàìæëàãäñàí Äóðëàë ìèíü Íàäààð ãî¸æ íàñààð ÷èìýõ ñ¿¿í öàãààí õàéð Íóëèìñààð àðãàäóóëæ çîâëîíã ìàðòñàí Õýëòãèé õîðâîîÝíãýð çàäãàéëæ öýýæèí äîð íàõèàëñàí öýöýãÝð áèåíä áàãòàõã¿é õàòóó ñýòãýëèéí æàðãàë ìèíü×àìäàà áè õàéðòàé.

2005.07.21

Õ¿¿ãýý òºðºõºä ààâ íü õýëñýí ¿ãÀàâûíõ íü íóòàãò áîðîî øèâýð÷ Öàã ººð÷èëæ òºð뺺.Àíüñàãàíä ìèíü íóëèìñ õóðæ Ñýòãýë ä¿¿ðãýæ òºð뺺. Ýíäýý öàñ áóäðààæ Óëèðàë ñîëüæ òºð뺺.Ýýæèéãýý ºâ人æ áàÿðëóóëæ Æàì äàãàæ òºð뺺.Áóÿíò öàãààí ñàð òàë ýíãýðòýý Á¿¿âýé àÿëàæ òýâýðëýý.Áàÿí õàð óóë äóëààí ýíãýðòýý Õºë òýíö¿¿ëæ ò¿øëýý.Àëñààñ àéñóé øóâóóä èòãýë òýýæ Àç æàðãàë ºã뺺. Àëñûí àìüäðàëä õàðàà àëäàæ Æàðãàë çîâëîí òýíöëýý.Õàéðûí õºðñºíä ¿ð óíàæ Ìèíèé ýíãýðò óðãàëàà.Õîæìûí òóõàé ãàíöààð ÿðüæ Õ¿¿äýý ø¿ëýã áè÷ëýý. Óõààðàë õàéðëàñàí íóãàí ãýæ Õºõ òýíãýðò çàðëàëàà.Óéëæ çîãñîæ ÿàðàí òýì¿¿ëñýí Äóëààí îðîé áàéëàà. Ààâûíõ íü íóòàãò áîðîî îðæ áàéíà ãýæ Õ¿íýýñ äóóëààä áàÿðëàæ çîãññîí þì. Àíüñàãàíä ìèíü íóëèìñ õóðààä Çàíãèð÷ ìýäñýí þì. Ýíäýý õàðèí öàñ áóäðàõûã Öîíõîîð õàðñàí þì.Ýýæýýñýý óéëæ òºðºõèéã ÷èíü Áè õàðæ çîãññîí þìÕîðâîî òýãýõýä ÷àìàéã äààæ ÿäàí òîñîõîä Õàéðûã áè áàãòààæ ÿäàí òýâýðñýí þìМиний хүү тэр цагт аавдаа ирсэн юм Монголоор нэг хадааж унагатай цуг төрсөн юм.

2005.07.15

Ç¿¿íèéã ÷èãëýñýí øóâóóä Îí öàã –Èõ çàìûí äóíä ñààòàæ Õ¿ðýýëæ òàòñàí Ìàíàí Æàðãàë çîâëîí –Òýð äóíä òººð÷ Àìüäðàëûí ç¿ã áóäèëæ ÿâíà

Ç¿ðõýíä õîñëîõ öýöýã Õàéð ñýòãýë –Àëãàí äóíä íàõèàëæǺºëëºæ õàðñàí õàðö- Áîäîë ãóíèã Í¿ä øèðòýí ¿ã¿éëæ Áè ÷àì ðóó àëõàæ ÿâíà.

2005.05.30

Àéñóé ÿâàà îí öàãèéã õàøààíû ñ¿¿äýðò õ¿ëýýæÀëñûã øèðòýíãýý õóó÷èðñàí ìîäíû õîëòîñ õóóë檺ðòºº ø¿ëýã áè÷èæ áîëîõã¿é áîë ãîëæ ñóóòàë Õàæóóãààð, õàðàëã¿é ºíгөрхөд òýð á¿õýí ãóíèã áîëæ õîöðîâ.Өнгөрч холдох цаг бүхнийг хашааны сүүдрээс харж Өөдөөс эргэн харахыг хүлээж холтос цуулж байхад Бичсэн шүлгээ цаастай нь урж уур хүрээдНамайг орхиж байгаа он жилүүдийн араас ганцаар дуудлаа.

2005,07,16

Мөрөөдөлгүй эл хуль сэтгэл Мөнгөн сарны дэргэд дүн эзгүйрнэ. Бурханд ч байхгүй хайрын зүрхЦээжний цаана хэн нэгнийг нэхнэ. Гунигаас зугатах он цагийн бүсгүй Ганцаар аз жаргалыг хайна.Цэцэрлэг дундаас инээд хөөрийг олсон ч Бүүр ч гунигтай харагдана.

Өөртөө Анхны үнсэлт анхны хайр Анхны юм бүхэн давтагдашгүй Мартагдашгүй Өнөөдөр гишгэж маргааш алдана.Өнгөрсөн бүхнийг ухаарч Харамсаж үзнэ.Эцэст нь хорвоод уур хүрнэ.Ингэлээ гээд юу ч өөрчлөгдөхгүй Гомдол гунигаар эзгүйрсэн сэтгэл Харамсал Гөрөөстэй цахилсан Хээрийн он жилүүдӨчигдөрөө санаж нөгөөдрийг мөрөөднө. Бусдаас орхигдуулахгүйн тулдӨөрийгөө уучилна.Эцэст нь өөртөө дургүй хүрнэ. Тэглээ гээд хэнч өрөвдөхгүй Надаас түрүүлж хөгшрөхНасаар холдож явахЦаг хугацаанд Би итгэхгүй Би итгэхгүй

2005,11,04

Зориулал Хүний хүсэл навч болж хавраар нахиалаг Хүүшлэх энгэрээснамар буцаж шувууд чуулаг Үрийн чинь сэтгэлээр таньд шүлгэн цацал өргөеОн цаг бүхэнд тэнгис далай шиг амьдраарай Айсуй яваа жилүүдээс жаргал бүхнийг угтагЭлээсэн нас болгоноос сайн сайхныг мэдэр Энгэр тоорцог орчлон таниар дутах юм байлгүй Эвийлж хайлаад уйлж харагдах юм.Зогсоож болдоггүй цаг хугацаанд түрүүлж харамсагЗалбирал шивнэсэн амьдралд төөрч явахаа болиг Халтар нарны дор ядарсан гэж бүү ярь Хүн төрөлхтөн таньд багадах юм шиг яваарай.

2005,11,05

Хөлчүү сар Гандмал цаг хугацаа аль хэдий нь үе мултарчГомдол тунирхалаа мартахын тулд Ганц хундага сархад сөгнөснийхөө ар дээр Согтуу Ли байг үгүйлж суугаа нь тэр гэнэ. Он цагийн эрхэнд хөгширч тэнгэрт цайрч үлдсэн ч Олон зууны өмнөх тэрний сүнсийг дуудаж ханьсаад Гэрэл муутай талд хамтдаа хөлчүү дуу аялажГэрээ ололгүй будилж яваа нь тэр гэнэ.Хүн зоны ертөнцөөс надтай архи хуваачихСонгодог хүн байна уу? гараад ир гэжЛи Байгийн яваад эргэж ирээгүй замд Хөлчүү сар тэндээс агсам тавьж байна.

2005,11,17

Зориулал Сарьдаг өндөр оргилд хөх алим бий гэнэ.Сайн явж хүрвэл аз жаргалыг өгдөг гэнэ.Хүний өмнө хайрлах ижийгээсээ асуужХорвоод чи тэр жаргалыг хайрлаж яваарай. Саарал далайн гүнд цагаан сувд бий гэнэ. Сайн сэлж хүрвэл хүсэл мөрөөдөл биелдэг гэнэ. Муу болгоныг мартаж хийсэн болгондоо эзэн суувал Маргаашийн өмнө чи эгэл хүн болно оо. Сар гандмал тэнгэрт өөр нэг од бий гэнэ. Санах тоолондоо ажвал алдар нэр олдог гэнэ. Асгаж болдог залуу нас оргилуун учраас Алдаж болохгүй жилүүдийг хайрлаж яваарай.

2005 он

Чамдаа хэлье Хайрын үг бичсэн цаасан шувууг Хамтдаа тэнгэрт хөөргөж Холыг зорих цаг хугацаанаас Урьтаж би олъё.Бусдаас нууцалдаг хүсэл мөрөөдлөө Бидэн хоёр шивнэж Бусдаас өрсөж бие биедээ хэлье Би чамд хайртай. Хамт цохилох зүрхний цохилтыг Энгэр цээжнээсээ чагнаж Хэлж мэдэхгүй маргаашын өмнөХоеулаа зүүдэндээ жаргаяӨөдрөг амьдралын аз жаргал Өнгө бүхнийг хүлээжӨрөөлөөс түрүүлж Өөрсийгөө хайрлая

2006,01,16

Ирээдүй рүү алхах замд он жилүүд гээгдэж Эргэж харах мөргүй болохоор буцах хэрэггүй Олдсон болгоныг хүрээ тойрондоо мартагдашгүй үлдээжОрчлонд би ганцхан удаа мөнхөрмөөр байна Зах хязгааргүй аянд цувах цуваанаас хоцорч Зүүнээс тэмүүлэх бусдыг гүйцэж чадахгүй болохоор Хэлсэн хийсэн бүхнээ өөрөөсөө гаргаж болохгүй Хорвоод би нууц байдлаар явмааргүй байнаБуцсан газрынхаа энтэйд аз жаргалаа орхижБуруу замаар тэнээд олохгүй байж мэднэ хайсангүйЦаг хугацаа алдаж бусдаасаа хоцорч байнаЦаадах амьдрлын төлөө тэмцэж байна 2006.0108

Өнгөрсөн амьдралаа Өөдтэй бүхнийг санахдааӨөрөө би дурлалын бороо болж зүсрээдЧинийхээ нүцгэн биен дээр чинь урсмаар байнаӨр зүрхэндээ Өргөстэй цэцэг тарьж Өөрөө би өргөсийг нь түүжНамайг үгүйлж гунигтай харахНүдний чинь өнгө шиг будгийгНарийхан урсах нулимсаар найруулж Өргөсгүй болсон хайрын тэр цэцгийн дэргэдӨөрийг чинь би нүцгэн зурмаар байна 03.21

Гарыг чинь дэрлэж цээжээр тэврэх Гунигаа мартуулж нүдэндээ үнсүүлэхНадаар дутаж насаар амьдрах Нэг л жирийн бүсгүй дэргэд байнаХамаг бүхнээ элдвээр бодожХажууд чи минь тайван нойрсох Хүрээлсэн орчин чимээ аниртаадХачин гунигтай шөнө байнаЧамайгаа тэвэрсэн чигтээ өглөөг хүлээжЧин зүрхэндээ зүүдээ манаж хоноеМаргаашийн өмнө бидэнд жаргал өгөхМагад үнэний хорвоо дэргэд байна 03.22

Өнгөтэй өөдтэй бүхнээс хол Өөрөө би наран адил бүлээнӨөрийн эрхгүй уйлж суугаа бүсгүйнӨр зөөлөн нулимсанд сэтгэл шигдээд байнаЭд мөнгнөөс төдий чинээ холЭнэ л биендээ саран адил нүцгэн Янаг амрагийн минь дуулж байгаа аялгуундЯахын аргагүй сэтгэл хөглөгдөөд байна Өөр ертөнцийн гоо сайхан надтай айлсажӨөрсдөө салхинд илбэгддэг хацар ягаан цэцэгс Өглөө бүхэн аз жаргал болж нахиалахадӨөрийг чинь би үгүйлэн санаж байна

2006.4

Янаг амраг хайр дурлал Яруу найраг эрх чөлөөний төлөөЯгаан уруул улаан дарстайЯмар нэгэн хүнтэй хундага тулгаж Ядарсан зүрхээ ганцаардсан сэтгэлтэйгээЯдуу болгож орхиод Яалтгүй буцсан Тэр эр хонгор нас хаана байнаГил хар шөнө эзгүй хоосон өрөөГэгэлзсэн тунгалаг нулимс Дурлалын цагаан зовлонГалын захад би ганцаараа аниргүй Цонхны цаанаас уйтгартай борооЦэгээн хайртай ханисан шиврээдЦаг хугацаанаас түрүүлж ганцаардуулах Гунигшин үлдсэн үеүүд минь хаана байна 2006.04.17

Бодлын хязгаар

Хэн нэгний өөдөөс чив чимээгүй алханаХаврын салхи намуухан үелзэх тэр мөчид Зүйрлэмгүй тансаг хорвоо чамайг Зүрх сэтгэлдээ би шүлэглэж бичмээр байна. Хэн нэгний өөдөөс чив чимээгүй адхалсаар...Ариун наньдин инээд хөөр баяр гунигийг Сэтгэлдээ багтахгүйгээр мэдэрмээр байнаАмьдрал хэмээх их уулсын цаанаасАз жаргал нар болон мандаж байна.Өглөөхөн ургасан яргуйн цомирлог Өнө мөнхөд дэлгэрч байхыг хүснэ. Зовлон гэж байдаггүй Зөөлөн орчлонгийн цээжинд Зүгээр л жирийн амьдрал гэж байна.Бодсон бодолдоо уярах агшинд Би өөрөө хэн гэдгээ мэдэрмээр байна. Хэн нэгэн миний өөдөөс хурдан хурдан алхана.Хаврын салхи зөөлөн үелзэх тэр мөчид Өрөөний минь хаалга зөөлөн дуугарна.Өр зүрхэнд минь бодол хязгаарлан үлдэнэ. Өөр хаана ч юм өөрийгөө хайж сууна 2009 он

7сарын гуниг Сэрэвгэр уулсын цохионд Салхинд сэвшигдэн найгах Сэвгүй ганц цэцгийг Эрвээхэй мэдэхгүй Өнчин заяагдаж Ганцаардлын хясланд ургасан Уртмал шар цэцэг Эрвээхэй ч гэж мэдэхгүй Тал зөөллөж Тал газар цайрах Тэндэхийн цагаан борооЭнд ордоггүй Сэтгэл зүрх цээжиндээ Сэвгүй хайраа үгүйлж Санаа алдахын тоолонд Тэнд нулимс урсдаггүй Хаа нэгтээгээс намайг Хайрлан үгүйлж суугаа Хол газрын нэг бүсгүйгБи мартаагүй. Харь холоос намайг Хүрээд ирээсэй гэж үгүйлэх Хайрын минь эзнийг Харин би санааширна.2006,08,04

Намрын гуниг Холбоо хоёр мод навчсаа гөвөх цагтХэсэг шувууд хоосон мөчирт нь буунаХачин гунигтай бороонд шалба норогдоноХээрийн хонгор салхинд гандаж гунданаХааяа морьтой хүнээс дайжин нисэлдэнэХаа нэгтэй чимээнд өөрсдийгөө нуунаХээрийн ганц янзага энгэрт нь хэвтэнэХүрээ цагаан сарны гэрлээр өөрсдийгөө хучина

Хоосон цагаан мананд бүдгэрч харагданаХэц татсан хоёр мод цайрч үлдэнэАрга ядсан шувууд цагийн эрхээр Алсыг зорин дуртай дургуй нисцгээнэ

Үсийг чинь имэрхэд торго шиг зөөлөн байсанҮгийг чинь сонсоход аялгуу шиг намуун байсанЦагаан сарны туяа гэзэгнээс урсаж байсанГанцаараа би чамайг бодох дуртай байсанГараас чинь хөтөлхөд салхи илбэн байсан Гунигтай харахад минь намайг өрөвдөн байсанХэлэхэд хэцүү үгс сонорт чинь хүрэхгүй байсанОмруутсан уруулаараа би үнсэх дуртай байсан Надад итгэсэн нүд зүрх рүү инээмсэглэж байсан Намар учирсан болохоор намраа л үгүйлж байсан

Нүүдэг хөх сар тэнгэрээс над руу ирмэж Нүглийн сүвээр он цаг цуварна. Нүцгэн бие цагаан хөнжлөөр халхлахНөмгөн шөнө хорвоод элэгдэнэ. Нулимс дагасан зовлонгийн үргэлжлэл Намрын шувуудтай ээн далдлан одохуйд Бүсгүй хүний ялдамхан харцБүгээн гэрлээр тодрон үлдэнэ.Шүүдэр даалгүй чичрэх энхрий цэцэгс Шөнөжин биесээ нөмөрлөн хөнгөн дулаацна. Шиврэх бороо алсад үүлэн нүүдлээр холдожШирхэг навч ганцхан дусалтай бөнжигнөн байна.Тэнгэр дүүрэн сувдан цагаан одод Талд унаж ганц ганцаар цөөрнө.Цайрч ирэх үүрийн гэгээн туяа Цонхны хөшиг нэвтчин над дээр тусна.Цээж дэрлэн хэвтэх эрх хонгор чинийЦагаахан булбарай гарыг атгаастай нойрсоно.Хэзээ ч салахгүй зөн совиндоо итгэсэнХөх зүүдний үргэлжлэлдээ сэрж чадахгүй жаргана. 2007,04,24

Одод гялтганасан цагаан шөнө бидэртэжОрь чимээгүй бүдэг гэрэлтэй орны дэргэдБи чинийхээ хөнгөн гунигийг тайлах гээдБуцах цагийг түр зогсоож суулаа. Өдөн дэрэн дээр гил хар гэзэг асгарч Өргөн орон дээр нүцгэн цэцэг ургуулна. Өөрөөсөө ч харамлан энхрий тэвэрсэн Өөр хаана ч байхгүй жаргалыг үзлээ.Тэнгис далайгаас загас шүүрдэх гээд Тас харанхуйгаар завьтай хөдөлнө. Мартагдашгүй үеэ хайртай холбох мөчид Мөнөөх далайгаас хоосон ч сэтгэл дүүрэн ирлээ. Хөөрхөн нүднээс нь хөнгөн нулимс мэлмэрнэ. Хээлэн борооноор цонхны шил дагаж уйлна. Хөлөрсөн биендээ ууссан эр эм цогцос Хорвоогоос түр ч болов холдохыг би мэдэрнэ.2007.04.25

Зөвхөн Үүр цүүрээр алхахад хөл дөхь өвс нойтон байна.Үргэлжилсэн их шүүдэр хаа сайгүй буусан янзтайСудал татсан хэсэг өвс тэнд хуурай харагдах юм.Санасан сэтгэлийг нь бодож ижийдээ би өгнө.Чимээгүй талд хэсэг цанатсан чулуу биесээ дэрлэж харагданаЧичрүүлэх хүйтэн жавар тэнд буусан шинжтэйАтгаж үзэхэд өнгө бор чулуу бүлээн байх юмАньсаганд нь гуниг суух аавдаа би өгнө.Тэнгэр чимээд нүүдлэн айсуй холын шувууд ирлээТойрмын ганц нууранд түр бууж чуулах бололтойХарж суухад нэгийгээ орхиод нисцгээх юм Хувиршгүй сэтгэлээ бодож өөртөө үлдээнэ.Талд хэсэг шар цэцэгс ойр холгүй дэвсээтэй байна. Тэдний дунд хэдхэн өөр цэцэг алаглах янзтай Түүний дээр ганцхан ягаан эрвээхэй эргэлдэх юмТэргэл саран жаргах мөчид чамдаа би өгнө.2006.0813

Хорин таван насМиний түүхийн хуудас хорин тав эргэж Мөнхөрч болдоггүй залуу нас үргэлжлэн байнаХувь заяаны хүрд хорин тав эргэжХичнээн ч орон зайны тоосонд дарагдсан байна. Цагийн дөрвөн улирал хорин тав ээлжилж Цас бороо шиг будран зүсрэн байнаНамар дагуулж шувууд хорин тав нүүдэллэжНасны энгэрт хорогдонхон нисэлдэн байна.Энэ өдөр аав маань надад үнэг хайчилжАйдсаас холдуулж хайраар хурайласанЭнэ өдөр хорвоо надад холын зам заажӨөрөө сураг тасарч чимээгүй болсонЗүрхээ шаналгаж сэтгэлээ зовоосон хайрын учралтай Зүс өөр ч цус ижил хүүтэй болохын тавилантай Зүг зүгийн уулзвар нийлсэн нэг л замтайЗовлонг мэдрэшгүй холын ангид залуу нас миньТэртээд миний ээж энэ өдөр уйлж төрөөдТэрлэгэндээ багтахгүй жаргалаа амталж байжТэр үед миний аав энэ өдөр инээж зогсохдоо Тэвэрт багтахгүй баяраар ээжийг минь үнэссэн байхБусдыг баярлуулж өөрөө уйлж ирсэн орчлондБи яах аргагүй хорин тав хүрлээ Бүх зүйлд өөртөө итгэл төрүүлж харагдаад Би хорин дөрвөн насаа яахын зуур үдлээ.

Миний сэтгэлийн чинадад бороо зүсэрч, ботго ганганаж, ингэ буйлна. Миний чихний гүнд өвгөд хуучилж морьд янцгааж, эрчүүд гууглана. Миний нүдний далд нутаг харагдаж, салхи уйтайхан сийгэнэ. Миний зүрхний цаана өвгөд амьдарч