Skenari: Liljana Shanto Armand Peza

Layout: Elton RamaFoto: Armand Habazaj

Regjia: Gjergji TrolaMake-Up: Ada Galanxhi

Klasa në provim. Eri është një bankë pas Marinit..Ai tensionuar, e tërheq për mënge Marinin01

Marini ja kalon kopjen poshtë krahut

Hë pra… ?!

Merre!

Eri19 vjeç

Marini17 vjeç

Ela17 vjeç

Nëna e Marinit60 vjeçe

Adi27 vjeç

Albi30 vjeç

fotoromancëMiqësi

rreme!e

Dalin nga klasa. Më shpëtove jetën plako… hajde të të jap një kafe.

Ej.. për cfarë janë shokët?

Në kafene janë ulur të dy dhe qeshin, vjen Albi.

Ej çuna ç’kemi?

Ooo Albi!

Marin po t’njof me shokun tim më të ngushtë Albin. Kurse ky është shok i klasës. Marini, më i miri, ai që më jep kopjet, e kam gjet si me e kalu kët vit shoku.

ç’u ka vdek menja.. të mësosh është humbje kohe çuna.. lekët sot mund ti fitosh pa mësu e pa punu fare.

Si the? E si u bëka kjo?

02

0304

05

Eri ndalon përpara vitrinës së dyqanit të këpucëve.

Albi ju jep nga 1000 leksh të dyve.

Rrofsh!

Faleminderit… po unë…

Merrini për një kafe.

çfarë pune bën ky Albi?

ç’e vret menjen shoku.. ai ka pare plot.. punojnë të tjerët për të... prandaj i hedh lekët ashtu.

Jo.. jo.. s’më duhen..

Më duhen një palë këpucë të reja. Mer edhe ti një palë.. ti jap unë paret… se të lira janë, s’janë firmato…

Ej Marin.. mos u prek o vlla.. desha me tregu se t’du fort… ç’a ka ndonjë gjë me u habit.. po t’laj borxhin.. ti më ndihmon… unë t’ndihmoj… ç’a ka këtu?

Jo.. jo.. jo me pare … s’blihet shoqnija o burr… ti je i vetmi shok që kam..

06 07

08

09

Ndahen tek një kryqëzim.

Do takohemi sot mbasdite?

Jo.. për nesër kemi shumë për të mësuar.

Marini ka kthyer shpinën, i thërret Eri.Uuu prit se harrova, a ja çon pak Adit këtë pakon ti n’lagje e ke.

Adit? Mirë, po ç’të lidh me të, është... sherrxhi.

Po ç’a po t’duhet plako… ma dha një shoku i vet… ti jepja … kaq!

Mirë!

Shiko këtu .. unë kam ngel dy vjet rrjesht e këtë vit falë kopjeve të tua… do ja hedh… du mor vëlla me t’dhonë një gjo… na merre këtë celular… kam tre.. shife… si thu?… kështu dhe merrena vesh më shpejt.

Mirë… rrofsh.. ky po që më duhet..

10

11 12

13

Në shtëpinë e Marinit. Ai po mëson nëna duke bërë punët i merren mendë dhe ulet e këputur në divan.

ç’pate ... nënë… nënë…

Oh… m’u morën mendë… mbase tensioni

Duke e ndihmuar për ta shtrirë në divan.

Ti po lodhesh shumë nënë… Dy punë po bën… më ler të punoj dhe unë…

Jo.. jo.. ta dij se vdes.. nga ty dua vetëm të më mësosh.. të dua doktor bir… doktor…

E shtrirë në divan.

Ah mor bir… peng e kam që më vdiqën prindërit atje lart në fshat pa një kokërr aspirinë në shtëpi e pa doktor.

E di .. prandaj po mësoj shumë… po ti qetësohu!

Nëna tenton të ngrihet. Po shkoj të bëj disa pazare se e kemi shtëpinë bosh fare.

Lëre se shkoj e bëj unë pazarin nënë.

14

15

16

17

Marini me qeset e pazarit në dorë po vjen në shtëpi, rrugës i del Adi.

Adi merr pakon dhe qesh me ironi.

Në shkollë. Marinit i del përpara Ela.

Ej ç’a më tha Eri, kishe një paketë për mu?

Po.. të erdha edhe në shtëpi po nuk ishe.

Thuj Erit t’mos ketë merak.. hë.. hë… shok t’mirë paska gjet!

Faleminderit Adi!

Marin.. prit pak.. desha të flas me ty..

Urdhëro… po të dëgjoj!

Për atë punën në grup që na lavdëroi mësuesi, desha të të them faleminderit, se e gjithë merita ishte e jotja.. ti e bëre gjithë punën..

S’ka gjë… ne të tre punuam..

18

20

22

19

21

Marini përsëri në shtëpi duke mësuar. Nëna e ulur në tavolinë numëron lekët dhe i vendos në dy grupe.

Marini i kthen shpinën, Ela e kap nga krahu.

Marini ecën i ngrysur, Ela e ndjek pas.

Po unë për të mirën tënde po të them Marin… ti je nxënësi më i mirë i klasës.. Eri po të shfrytëzon.. s’e kupton këtë?

Marin mos ma merr për keq.. por unë kam vënë re se ti po shoqërohesh shumë me Erin.. ai s’është shok për ty.

Po më thua se s’di më ti zgjedh shokët ?

Mirë… mirë… s’dua të të dëgjoj më!

Jo.. prit.. ti s’di shumë gjëra për Erin.. unë e kam në lagje dhe…

Po deshe më ler tani…

23

2

26

25

Marini merr Erin në celular.

Marini i afrohet nënës.

Nënës i bie të fikët.

Alo.. po Eri.. si? Po ja çova Mirit atë që më dhe ti..

Eh!

Si është puna nënë?

Erdhi dita e qerasë së shtëpisë o bir… eh.. na mbeten pak lek për ushqim..Dëgjo nënë.. tani në verë do hyj në punë si kamarier… një shok

ma ka rregulluar këtë punë… do jemi më mirë.. mos u mërzit.

Më rrofsh o bir… o.. po më merren mend..

Nënë… nënë..Eri e kam nënën keq.. a mund të më ndihmosh..

Tani po vij me gjithe urgjencën.. mos ki merak.

27

29

28

3031

32

Albi duke biseduar larg me doktorin, dicka i fut në xhep. Eri dhe Marin janë në pritje të analizave.

Urgjenca në shtëpi të Marinit. Doktori po viziton nënën.

Marini është i shoqëruar nga Albi dhe Eri në korridorin e spitalit.

Po bëhet copash për ne që kur më ka vdekur babai..Nuk më lë të punoj se do shkollën…

Duhet shtruar ugjentisht për një kontroll.

Hajt se do rregullohen punët .. na merri këto pare ti kesh se këtu po s’dhe… je i marum.

Mbahu shoku se do bëhet mirë..

Shpëtoi plako.. ka pas fat, e dëgjove si tha doktori, gjaku që i doli nga hundët e ndihmoi, ndryshe do kish pësuar hemoragji celebrale.

Faleminderit që më ndihmove.. nuk e di si do t’ja bëja vetëm.. unë s’njoh njeri…. Jemi vetëm… kupton…

33 34

35

36

Albi dhe Eri janë në një kafene.

Në oborrin e shkollës. Marini po shikon një libër. Eri vjen me nxitim nga pas në dorë ka një pako. Eri duke ikur me nxitim.

Nxënësit duke u futur në shkollë. Ela ndjek me vrap Marinin që po ikën.

Mos ju ndaj Marinit.. është shumë naiv e s’bën pyetje.. kështu na duhet.

ç’a thu ore… i shpëtoi nëna për një qime.. do na jetë besnik që ç’ke me të.

Ej Marin.. a do më mbarosh një punë, më duhet ta çoj këtë pakon tek kafeneja ku ishim dje me Albin. Jepja banakjerit, kërko Benin.

Po...tani te iki? Kemi kimi… mos na bëj provim.

Ti po ikën.. po në kemi kimi…?

Kam një punë..

Të pashë Marin. Eri të ngarkoi ndonjë punë dhe ti ”gati”, si në ushtri ë?

Ja kam borxh.. më është gjendur në një çast shumë të vështirë për mua.

Marin… të kam shok apo jo?! Dua ta çosh tani këtë pako.. ashtu është puna.. unë s’kam kohë..

Po ora e kimisë?

37

38 39

4140

Marini ka shkuar në banjë, Albi vjen me çantën e shpinës në dorë.

Të tre ngrenë një dolli për Erin.

Në lokal hyn dikush dhe sheh nga Albi. Ky ngrihet dhe shkon ta takojë, në dorë ka një çantë shpine.

E more?

Gjithçka në rregull.. lekët i pagova.. hajt shpej.. ikim… ku shkoi Marini? Në banjë?

Kam ditëlindjen shoku.. sot do ta tundim…Do pijmë për qejf.

Po pse s’ma the më parë.. s’vihet me duar bosh në ditëlindje..

ç’a ti kishe ble.. lule e? ec mor aty.. s’marin çunat dhurata..

Eri u bëfsh 100 dhe dije se kurrë s’ta harroj atë që bëre për mua..

Shif ky nuk le rast pa ma thënë…

Mirë thotë.. a jena a s’jena shokë.. leni mor këto falenderime tani… hajt gëzuar!

42 43

44

45

Te dy shoket shohin Marinin që del dhe ecën ne trotuar.

Gjatë kthimit shokët janë në qejf, vecanërisht Albi dhe Eri. Marini shikon orën. Po ç’a ke o burr.. se

ngele tu pa orën…

Kam hallin e nënës.. dua të shkoj ta ndihmojë se akoma nuk është mirë.Mos ki hall shoku, të

çojmë ne me makinë

Disa makina kanë ndaluar në një postbllok nga policia.

Qënka policia...postbllok.!

Ouuu… po këta?

Ka ndodhur ndonjë gjë?

Albi hap kroskotin dhe bën sikur kontrollon.Nuk i kam në rregull këto dokumentat…

Dëgjo këtu ti Marin.. merre këtë çantën e shpinës dhe ec përpara… na prit tek ajo shtylla atje ku merr kthesë rruga..

Po pse?

Si t’ja bëjmë .. mos na bllokojnë makinën.. Po të na bllokojnë

makinën e të na marrin në polici... ti të paktën ikën në shtëpi..

Do zoti nuk e kontrollojnë..

ç’a thu o burr.. nuk e sheh si ecën ai… askush nuk dyshon për të.

46

48

50

47

49

Marini nuk e kupton gëzimin e shokëve.

Nga makina ku janë Albi dhe Eri shohin se si Marini arrin tek shtylla. Ndërkohë policët kontrollojnë makinat e nuk e vënë re fare Marinin.

Shpëtuam! ShpëtuamAlbooo!

Ky djalë është flori për atë zot!

Makina ecën dhe e parakalon Marinin që çuditet. Ajo ndalon pas kthesës. Ai vrapon pas saj.

Ej çuna ç’a patët ju… pse s’ndaluat?

Po mos na shifshin ata dreq policësh pra..

Hallall Marino...

Hahaah

Ec të të puth se na shpëtove…

Rrofsh shoku.. sot na ke nxjerrë nga një telash i madh.

Pse çfarë bëra unë?

Ajo çanta shoku… bo 30 mijë euro.. po ne mund ta bojmë dhe 60 mijë… apo jo Ero?.

çfarë? Ka para?

51

52

53

54

55

Makina që ikën, e ka lënë në rrugë.

Jo pare çuno.. jo… më e çmuar..

Ej Albo.. a thua ata policët kishin ndonjë informacion për ne?

Eri i hap çanten Marinit. Ai sheh pako të mbështjella.

çfarë janë këto që bekan kaq shumë pare?

Eri dhe Albi qeshin.

Marin merri këto 200 Euro… i ke hak!

Pse çfarë bëra?

Po ju s’më thatë se çfarë ishte…

Thuja Ero… ka ardhur koha ta dijë!

Shoku....është drogë!

Kalove çantën pra!

Drogë?!?!?

56

Marini ka zbritur i çuditur nga makina.58

60

59

57

Tek muri ne hyrje te shkollës, Marini takon Erin që e pret duke duke qeshur.

Eri flet me ironi dhe me siguri sepse tashmë e konsideron Marinin si pjesë e punës së pistë që bën.

Marini në shtëpi me libër përpara.. po sytë në tavan.. nëna e shikon me shqetësim.

Marini vendoset të marrë Erin në celular. Marini nuk flen dot.. ai vjen rrotull nëpër dhomë. I vjen nëna.

Eri… duhet të takohemi..

Ej është vonë shoku … s’ka nesër e?

Jo.. jo.. punë shkolle.. po, ti shko fli…

Marin çfarë ke… a ka ndodhur ndonjë gjë mor bir?

Duhet të flasim…

Ou.. po e le dhe ti mësimin e?

çfarë ishte ajo Eri? Ti merresh me drogë?

Ej.. avash.. avash unë nuk përdor drogë.. po hajde shkojmë diku se s’janë biseda që bëhen në rrugë këto.

61

62 63

64

65

Marini i kthen 200 euroshin EritMerri…. këto nuk i dua..

Janë të tuat.. i ke fituar.. dhe mos bëj si kalama..

Dua të dal nga kjo lojë .. unë dua të vazhdoj shkollën .. jo të rrasem në burg.

Po unë të kisha shok .. si ma bëre këtë?Shok ishim dhe shok jemi…

Tani mblidhe veten. Dhe dëgjo këtu… me mend ne kokë… se po fole.. jo vetëm ne po dhe ty burgu të pret.. pastaj adio shkollës!

Marini ecën krejt i hutuar. Ela e sheh dhe e ndalon.

Marin… ç’kemi si je?

Ela ç’kemi … nuk të pashë…

Marin duke ikur, Eri e ndjek pas.

Marini ngre zërin i tronditur.

Si the? Unë shpërndarës droge?

Hajt mos bëj kështu… Se po na degjojnë!

Ej shoku nuk ka më kthim mbrapa… tërë ato paketa që ke çu anej kënej ç’a ishin? ... Drogë ishin.. pra ti tani je shpërndarës droge.. të kan pa plot njerëz që ju ke dorëzu pakot. Pikë!

65 66

67

68

69

Ke dy ditë që mungon në shkollë.. çfarë po ndodh me ty?

Asgjë… asgjë .. më duhet të iki në shtëpi, më fal…

I di të gjitha. E njoh Erin prej vitesh… ai i bën të gjitha.. a s’të kisha paralajmëruar?

Marini në konfuzion.. ai është i dëshpëruar.

Mora fund.. o zot çfarë të bëj.. ai ishte shoku im më i mirë, si mundi të ma bëj këtë?

Eja ulemi diku.

Marini dhe Ela në stol. Marini ia ka treguar gjithçka Elës.

Ela ndalon.

Unë e di Marin….

Eri ma bëri të qartë.. tani jam një nga ata.. i kam ndihmuar të shpërndajnë drogë pa rënë në sy.. të gjithë më njohin tani.. vetëm unë budallai…. Si s’më shkoi ndërmend…

çfarë di ti?

Të kuptoj!

çfarë?

70

72

73

74

71

Dëgjo … ka një zgjidhje…

Vërtetë? Si? Ma thuaj?

Marini i emocionuar ngrihet në këmbë.

Unë e kam babain prokuror.Mund të flasësh me të.

Si the? Të bëhem spiun? Kurrë!

Marini kërkon të largohet, Ela e ndalon.

Po çfarë thua Marin. Ata nuk ishin shokët e tu.. ata të shfrytëzuan s’e kupton?

Nuk e bëj dot.. më ler Ela… faleminderit për ndihmën.

Marini ikën rrëmbimthi, Ela e ndjek me vështrim.

75

78

77

76

Adi e ka kap për fyti Marinin.

Në rrugicën e tij i del Adi.

A e ke pakon për mua?

çfarë pako?

Adi i di të gjitha. Hajt mos bëj sikur s’kupton.. a ta dha Eri?

Adi nxjerr një thikë

Ej se mos na bësh gjo ti çun mamaje se ta kam qit shpirtin me këte!

Jo!

Pakoja s’më ka ardhë, shko ma sill,e du tani thuj Erit… hajt!

Unë nuk merrem më me pakot.

Ta grij mishin.. more vesh? Kur të them e du tani… tani… nisu marsh!

79

82 83

80

81

Marini në shtëpinë e vet, mban kokën me duar dhe qan. Vjen nëna.. tronditet.

Marin… çfarë ke mor bir?

Nëna dhe Marini përqafohen.

Jam keq… më fal… më fal…

Kam gabuar rëndë me Erin…

Po mirë… kërkoi falje bir… ai na është gjendur për çdo gjë…

Jo.. jo.. s’më kuptove.. ai s’më ka pasur kurrë shok, më ka mashtruar.. më ka shfrytëzuar?

Për çfarë të fal?

Si the? Eri?

84

86

87

85

Marini e ka mbuluar fytyrën me duar, nëna e ka kap për shpatullash.

Nëna e shtangur rrëzohet në divan

Marini e ka shtrirë nënën në divan. Ajo përmendet.

Më kanë mashtruar rëndë!

Mos më bëj të vuaj Marin… ma thuaj si është puna?

Nxirre pra!

Më kanë detyruar pa ditur gjë të bëhem shpërndarës droge.

Drogë… drogë? Ti?

O zot çfarë bëra… nënë… nënë…

Duhet të bëj diçka…

Po tani Marin? Si do të bëjmë tani? Po shkolla bir… shkolla..

88

90

91

89

Marini merr në celular Elën

Marin tek ti e kisha mendjen.

Po po po vij tek ti tani.. më prit në shtëpi.

Ela vjen, e hap derën Marini. Nëna është ende e shtrirë në divan.

Eja moj bijë eja.

Të faleminderit që erdhe.

Marini dhe Ela të dy të ulur në karrike përpara divanitku është shtrirë nëna.

Nuk dal dot as nga shtëpia më kupton, kanë vënë Adin që kam në lagje të më kërcënojë.

E zeza… ai ashtë i të tërave…

Dëgjo… edhe pse ti nuk deshe unë e bisedova me babain tim.

Si the?

Të lutem bijë ndihmoje…

Po prit o nënë.

Mirëdita!

Ela desha, të të takoja.

Duhet të bisedojmë përsëri… a vjen pak nga unë?

92

96 97

93

94

95

Nëna në këmbë megjithëse e sëmurë.

E çfarë të presim tjetër. Të të vrasë Adi?

Dija .. s’dija… unë tani quhem fajtor.. apo jo Ela? Kam shpërndarë drogë…

Jo.. nëse ti tregon gjithçka …

Duhet të flasësh Marin.. ata nuk kanë qënë shokët e tu, ata kanë qenë shokë të gënjeshtërt…

Drejt e ka.. duhet ti denoncosh…

Bëje bir…

Po unë…

O zot, si u tregova kaq naiv, kaq budalla?

98

100

99

101

Ela merr në celular babain e saj.

O zot! Shpëtona!

Babi... po fola, ai është gati ti denoncojë, po eja këtu, adresën ta kam lënë mbi tavolinë. Po të presim.

“Promovimi i të drejtave të grave, të të rinjve dhe fëmijëve nëpërmjet Artit” është një iniciativë e Qendrës Balkan Youth Link – Albania dhe Shoqatës së Artistëve të Rinj të Skenës për parandalimin dhe zbutjen e fenomeneve shqetësuese për shoqërinë Shqiptare që kanë të bëjnë me kriminalitetin tek të rinjtë, migrimin dhe punën e detyruar të fëmijëve, dhunën ndaj gruas dhe braktisjen e shkollës nga rinia në kushtet e varfërisë.

Realizimi i këtij projekti me vlera për shoqërinë dhe familjen Shqiptare u bë i mundur falë mbështetjes financiare të Fondacionit Vodafone Albania, kontributi i të cilit do të ndikojë pozitivisht në përmirësimin e situates sociale të grupeve të interesit të projektit dhe gjithë komunitetit në përgjithësi.

Adresa:Rr.Komuna e Parisit, Pallati Sigma, Kati i II- të, Ap.2/A, Tiranëe-mail: info@balkansyouth.orgMob.: 068 50 04 292

Adresa:Rr. Thanas Ziko, Pall. 6, Shk. 3,Ap. 41, Tirana, Albaniae-mail: SHARSalbania@gmail.comMob.: 068 20 61 105

SH. A. R. S.

A. Y. A. S.

SH. A. R. S.

A. Y. A. S.

Fokusi për çështjet e projektit është zgjedhur me kujdes, me vëmendjen e ekspertëve më të shquar të secilës fushë që janë bazuar në të dhënat zyrtare nga Instituti Shqiptar i Statistikës, Ministria e Rendit dhe Ministria e Punës dhe çështjeve Sociale të Republikës së Shqipërisë.

Objektivat e projektit janë:• ndërgjegjësimiigravenëzonatinformaletëTiranës

dhe komunitetit të këtyre zonave mbi të drejtat e grave dhe eleminimi i dhunës ndaj gruas;

• rritjaendërgjegjësimittëtërinjëvedhekomunitetitkundër braktisjes së shkollës;

• ndërgjegjësimiistrukturavepërkatëse,komunitetitdhe vet të rinjve për veprime konkrete në drejtim të parandalimit të kriminalitetit tek të rinjtë;

• ndërgjegjësimiistrukturavepërkatësedhekomunitetit për mbrojtjen e të drejtave të fëmijëve në lidhje me punën e detyruar dhe migrimin e tyre.

102