MOLLE SHEQERI

Merrni nga nje molle sheqeri,

Eshte e embel si ylberi,

Ngjyre kuqe si qershi,

Ejani pra ju o femije.

Mesuesja ime e mire.

Mesuesja ime e mire,

Te dua shume te dua,

Me ne ke kaq durim

E shtrenjte je ti per mua.

Mesimet qe na jep,

Te vlefshme vertete jane,

Ato jane udhe e drejte,

Dhe ere te mire sec kane.

Dhe pallati gjallërohet.

Tani i vogël çamarrok,i mërzitur qenka sot,nëpër duar ka një top,por nuk paska asnji shok.

I hedh sytë vërrdallë- verrdallë,

po këta , !-pse s’paskan dalë!heshtur qenka krejtë pallati,qenka veç xhaxhi Sokrati.

Hajdee Beni!- dil pra dil,hë mo Gesi edhe ti,dilni që të luajmë bashkë,Ç'është kjo heshtje këtej vallë!.

Moza doli ne dritare,prit o Tani, se po vijë,dhe me kukullën si manare,lehtë – lehtë, u nis drejtë tij.

Dua shokë, që t’luajë me top,po ku janë këta tani!!une me ty nuk luajë dot,ik moj Moza , ik pra ti.

Moza nuk bën asnji fjalë,dhe vështrimin hedh vërrdallë,Tani heshtur rri vështron,topin fortë e rrotullon.

Ja ku qenkan!!- thërret Moza,Gesi , Miri edhe Beni.Nëpër duar ca balona,

hë mo çuna, ju ku jeni!!!

Tanit i shkëlqen fytyra,edhe shokëve u afrohet,mbrekullohet gjithë hapësira,dhe pallati gjallërohet.

Edhe gjyshi lumturohet.

Bashkë me gjyshin del çdo herë,te lulishtja aty pranë,Lonë e vogël si nje diellë,gjyshin , ohhh sa e ka xhanë.

Pemët , lulet edhe dielli,lumturi Lonës i sjellin,zogjte e vegjël kur kendojnë,zemrën vajzës ja gezojnë.

Edhe gjyshi seç gëzohet,zemra mal e shpirti det,kur vogëlushja lumturohet,kur lodron edhe buzëqesh.

Faqe-ëmbël , porsi pjeshka.

Gjallëri edhe gëzim,mbushur ky pallati im,me fëmijë si fllad i ri,

më i bukuri blerim.

Të gëzuar ata janë,nëpër duar lule kanë,në fytyrë u ndrin buzeqeshja,faqe-ëmbël porsi pjeshka.

Hajde luani.

Hajde Lona , hajde Tani,dilni luani te pallati.Sonte qenka ditë me diellë,dilni shihni k’të pranverë.

Boll qëndruat aty brenda ,hajde merrni ajër , dritë.Oh sa shumë që ta ka ënda,eja luani o fëmijë.

Hëna.

Doli hëna pa u errur,me fustan e flokra krehur,aq e bukur aq e plotë,si zanë toke dukej sot.

Jetoni o femijë.

Erdhi një qershori, sa bukur o fëmijë,

dilni dhe gëzoni,oh sa gjallëri.

Festa e fëmijëve,mbushur plotë me këngë,në kopësht e në çerdhe me i ëmbëli zë.

Jetoni o fëmijë, me dritë dhe pastërti,mendja juaj e pastër ,qoftë në përjetësi.

Përmbi re te heqi valle.

Tani i vogël kur të rritet,një dëshirë të madhe ka,në një mal të lartë të ngjitet,k'të dëshirë në gji e mban.

Si shqiponja nëpër male,me at vrull që nuk i ndalet,me vështrimin e vendosur,dhe me ëndrrën e pasosur,

Tani i vogël do aq shumë,që të ngjitet lartë në male,

ëndërron shpesh-herë në gjumë,që mbi re të heqi valle.

Qesh si fluturat.

Pse mërzitesh ti Elvira,një më dy dhe vetëm qan,luajë me lulet erëmira,se ato të kanë shumë xhan.

Pa shikoji një çikë flutrat,Që kërcejnë edhe gëzojnë,ato bashke ,luajnë të bukurat,vetëm qeshin dhe gezojne.

Si valë deti.

Është kaq e bukur pranvera,Si ansjiherë tjetër.Veshur me nuancën,atë më të blertën.

Është e bukur dhe e mirë , është e pastër, dhe e dëlirë,ka nuancë sinqeriteti, është e ëmbël si valë deti.

Të dua.

E qeshur, e bukur e ëmbël, si mjaltë,ashtu është pranvera , plotë me lule shqerra,herë porsi fëmijë herë si fllad i ri,të dua moj pranverë, të dua kaq shumë ty.

Dilni edhe luani.

Dilni edhe luani,

Ne ajrin aq te paster,

Shetisni sa te doni,

Nen qiellin aq te kalter.

Natyra kaq e mire,

Eshte si embelsire,

Po qe ste shendosh,

Me magji te josh.

Femijet.

Femijet jane mbrekulli e jetes tone,Jane gezim dhe drite qe rrezatojne,Jane shtegtim I mire , jane mendim I lire,

Gjithe femijet tane jane si emblesire.

Ere pranvere.

Sec fryu nje puhize e lehte

E mbushur me nje ere aq te sinqerte,

Erdhi mengadale , ashtu si nje blete

Era pranverore ka zbritur ne qytet.

Femijet.

Femijet jane mbrekulli e jetes tone,Jane gezim dhe drite qe rrezatojne,Jane shtegtim I mire , jane mendim I lire,Gjithe femijet tane jane si embelsire.

Gjalleruar anembane.

Lulishtet edhe rruget ,

Jane mbushur me femije,

Me lule neper duar,

E shume gjalleri.

Stina e pranveres

E bukur dhe e mire,

I fton te tere se bashku

Ne gjirin e saj te delire.

Fytyrat e gezuara,

Lulishte te gjelberuara,

Me diellin gjithmone prane,

Oh c’bukuri e pa-ane.

Kjo Rezarta.

Kjo Rezarta faqekuqka,po qëndroka në shtëpi,mbushur sh'pia, plotë me kuk'lla,nuk ka vend se ku të rrish.

Ç ’bën kështu moj lepurushe,pse nuk del të luash përjashta!i thote Rezit, e mira gjyshe,duke thurur ca dorashka.

Jo moj nëna , pse të dal,gjithë k'to kukulla dot si marr,ato vetëm jo nuk rrinë,shumë ma zbukurojnë shtepinë.

Po moj vajzë, të mira janë,dhe shtëpinë e zbukurojnë,por ta dish që frymë nuk kanë, janë veç lodra dhe s’gëzojnë..

Mos qëndro veç në shtepi,dil e luajë pak tani,ajri i pastër, të bën mirë,shpirt i nënës , ëmbëlsirë.

Edhe dielli rreze - artë,të bën mirë ty moj Rezartë,lepurushe e nënës ti,ty të ka nëna flori.

Dhe vogëlushja e dëgjon, Por nga dora kukullat, si lëshon.

Lodroni o fëmijë.Zogjtë cicërojnë, fluturat vallëzojnë,natyra buzëqesh , dhe dielli këndon.Dilni vogëlushë, dilni ju tani,

ngopeni shpirtin tuaj , më më të mirën ndjesi.

Mbi lendine.

Mbi lendine u ula pak,

Hodha syte rreth e qark,

Oh sa bukur qe aty,

Ajri I paster gjithashtu.

Plote me dele fusha prane,

Edhe bari I pa-ane,

Lule flutra gjithandej,

Ciltersi kishte kendej.

Moj mesuesja jone.

Duart plote me lule,

Vogelushet sot,

Fort rreh zemer e tyre,

Po pse valle kaq forte!

lule per mesuesen

qe I edukon,

me shume dashuri

ajo I meson,

Te jene te mire,

dhe te dine me shume,

te duan njeri tjetrin,

e kurre te mos thone “ Une”..

Duart plote me lule,

mimoza trendafila,

shkelqeka sonte shkolla

femijte porsi bilbila,

Gezuar o mesuese,

me lule te urojme,

ti je dhe si nene

qe mire ne na meson,

O mesuesja jone,

drite duam nga ty,

na pajis me dije,

qe forte te te duam ty.

Ndjesi gezimi.

Qielli sot ka veshur fustanin me te bukur ne bote,

Edhe rete flokrat krehur bukur perpjete,

Madje dhe dielli ka veshtrimin me te sinqerte,

Dhe fushat e shtrira poshte me veshtrimin e tyre te nxehte,

Po ckane sot pse qenkan kaq te gezuar , dhe qielli me henen perqafuar,

Dhe rete te gjitha fustanka leshuar, dhe dielli me veshtrimin pak te hutuar!!

Po shkoje ti pyes, e ndersa me tej shkelqeka me e mencura ves,

Nëna ime e mirë.

Nëna ime e mirë ,nena ime e shtrenjtë , nëna ime e thjeshtë.Kurajon që ke pasur ,unë do ta çmojë përjetë.

Të desha, dhe të dua ,ne jemi mish e thua,aroma jote e mirë , ajo veç me dehë mua.

Moj toka erëmirë,

moj flutur në hapsirë,moj valle pambarim,që plotë mbush shpirtin tim.

Për ty veç do këndojë,at, këngën me të mirë,me zërin që do m’jehojë,si zog në kaltërsi.

Ju pelqyen apo jo?? He??