mueller-fragmenta historicorum graecorum_1[1841]
TRANSCRIPT
/6^
FRAGMENTA
HISTORICORUM GR.ECORUM
d
PAItlSllS.
EXCUDEBANT
FIRMIN DIDOT FRATRES
,
VU
JACOB
,
jO.
FRAGMENTA
HISTORICORUM GRiECORUMHECAT^ICHARONIS XANTHI HELLANICI PHERECYDISACUSILAI
ANTIOCHIPHILISTI TIMtEI
CLITODEMI
PHANODEMIANDROTIONIS DEMONIS PHILOCHORIISTRI
EPHORI
THEOPOMPI PHYLARCHI
APOLLODORI BIBLIOTHECACUM FRAGMENTIS.AUXERUNT, NOTIS ET PROLEGOMENIS ILLUS TRARUNTINDICE PLENISSIMO INSTRUXERUNT
CAR. ET THEOD. MULLERI.HOC CUM
*
ACCEDUNT MARMORA PARIUM ET ROSETTANUM,LETRONNII,
ILLUD CUM C.
MULLERI
COMMENTARJIS.
?)
\c\M
J^l
PARISIIS,EDITORE AMBROSIO FIRMIN DIDOT,IWSTITUTI REGII FBANCI^ TYPOGBAPHO.
M
DCCC XH.
PRiEFATIO.
Sortis nescio
qua iniquitate accidit,
ut, si exceperis quae
Hero-
dotus, Thucydides,
Xenophon commentariisserioris
suis
tradiderunt,
uberior antiquioris Graecorum historiae expositio omnis fere nobis
Qui quoniam ex ahorum hbris sua hauserunt tantum non omnia auctoritas eorum in plerisque pendet ex dihgentia, quam adsit
haurienda
ex
demum
aetatis
scriptoribus.
fontes conquirendos attulerunt, et ex
eorum quos duces sequeren-
tur delectu.
Jam vero quamvis
dihgentia plurimorum animique
sincera voluntas laudandae sint, atque nefas
habeam
temerarie velle
insolenterque meritislatis
eorum detrahere fatendum tamen est ipsius horum scriptorum indolem cujus vim subterfugere non;,
poterant, tantum abesse, ut altiores verioresque
dein in
arte
scri-
bendae
historiae
notiones
iis
suggesserit
,
ut
perniciosa
saepenumero
eos
abduxerit consilia.
Quod
quia
auctorum,
quibus suam illi fidem adjungerent, delectum et usum magnam vim exercere debuit mox intellexerunt viri docti non posse os,
in Diodori et Plutarchi, ut
hos nominera, auctoritate acquiescere,,
neque quidquam magis faciendum esse existimarunt quam fontium illorum accuratam habere nolitiam , fragmenta eorum colligere, inter se contendere, accuratissime examinare. Itaque
novum
quoddam studiorum genusdifficultatibus taediiquePRiEFATIO HISTORICORUM.
quod etsi multis impeditum plenum, tamen tanto ardentius nostri aeviemersit,fl
nhomines
PRy*;FATIO.eruditi amplexi sunt,
quanto majoretn ex eo
in penitio-
rem
historise
cognitionem redundare viderunt utiHtatem.,
Quo
denique successu in his elaboraverinttionisque copiam,
quantum,
ingenii
buerint, non est profecto
cur hic
quantam doclrinae erudiacumen et sagacitatem adhimemoremus. Alio nos conver-
tamus. Etenim postquam
viri
docti disjecta
membra nobiliorumnon possent,dehneaverant,
scriptorum collegerant,
et,
quumviri
vitam
iis
restituere
umbram certe uniuscujusqueac imaginem quandamFirminus Didot, quae est ejusprudentia, nihil jam antiquius
celeberrimi eximia in his rebus
habendumin
esse censuit,
quam
omnes
illas
fragmentorum collectiones
unum
corpus unius vo-
luminis spatio circumscriptum congerere et ex ordine disponere.
tum quod muhorum scriptorum testimoniahacratione sub unumoculorum conspectuminstitutumahis sevidit,
Quod
tum
nominibus commendarefore,
propterea historiae studiosis gratissimum
venire interque se comparari possent, atque ipsius artis historicae
apud Graecos viva quasi pra^beretur imagoiuminibus collustratam Ephoriet
,
ita
ut a nativa logodictionis
graphorum simphcitate ascenderes ad historiam omnibus,
deinde ab rhetorica hac et pragmatica
Theopompi rerum expositione paullatim descenderes ad jejuniorem illum Atticarum rerum scriptorum sermonem doclamque qua excellunt perscrutationem monumenlorum. Jam quum fragmenta ordinandi, recognoscendi vertendi nego,
tium Firminus Didot mihi demandaverit
,
meum
est dicere,
quo-
modosunt:
in eo
sim versatus-
Auctores,
hoc volumine comprehenduntur, hi Hecatseus, Charon, Xanthus, Hellanicus, Pherecydes, Acureliquiae
quorum
silaus. His, qui primam collectionis partem efficiunt, tanquam supplementum subjunximus Bibliothecam Apollodori. Reliquorum hujus auctoris operum fragmenta a consilio nostro aliena quidem fuerunt sed ne imperfectam rem reliquisse videremur, ea in calce,
libri
apponenda curavimus. Logogiaphos excipiuntPhilistus, Timaeus.et Phylarchus.
scriptores re-
rum Sicularum, Antiochus,:
Deinde sequuntur
Agmen denique claudunt Ephorus etTheopompus Atthidum auctores Clitodemus, Phanodemus Androtio, Demo, Philochorus, Ister. Eorum quos postremo loco nominavi, necnon Phylarchi fragmenta quum quominus ipse retractarem temporum,
angustiis excluderer, frater
meus Theodorus disponendiin se recipere.
ea et re-
cognoscendi negotium benigne voluit
PRtEFATIO.
in
Ordine auctorum ita constiluto, singulorum fragmenta, quibus nova non pauca a nobis addita sunt, ubique ita ordinare stu-
duimus, ut, quantum ejusadumbraretur; quodficiumsit,
fieri
poterat, inlegri operis dispositioeditoris of-
ac revera plerique
quum primarium fragmentorum magnam huic rei operam
navaverint,
a nonnuUis tamen ea aut plane neglecta est, aut
minus feliciter iis successit. Ut deinde conlextus verborum ad veram uniuscujusque auctoris scripturam quam proxime accederet, consuluimus et opti-
mas veterum scriptorumscriptos.
editiones
,
et
,
ubi
licuit
,
libros
manu-
Quae denique a
viris doctis aliud
agenlibus oblata occadiligenter eno-
sione in
nostris fragmentis emendata innotuerunt,
tavimus.
Qua ex
parte
si
nonnulla, vel etiam multa, nos fugerunt,negligentiae nostrae imputaverit
id lector benevolus
non tam
quam
penuriae supellectilisllberior annotatio
literariae.
omnem
lectionis varietalem
enumerans atqueerat, ne moles
verba et res usquequaque illustrans ab editionis hujus consilioprorsus abhorret.Hbri in
Nam praeterquam quodcavendumaccresceret, quse ad
immensum,
verborum intelhgentiamest famiharis, desiderari
a lectoribus, quibus graecus
sermo minus
possint
versio suppeditat latina,
quam
propterea saepenumero
Hberiorem dedimus, non tam id agentes ut verbum redderemusverbo,
quam
ut sententiam auctoris aperiremus. Itaque nonnisi
ubi majoribus difficukatibus res impediuntur, notre, eaequebrevissimae, subjiciendae
quam
verbis
,
modo,
appositis
animadversionibus.
erant. Id quod fecimus modo nostris cum nominis signo priorum interpretum Quam rationem in sohs Hecateei fragmentis
rehquimusQuare nonfragmentis,
ubi quse in notis leguntur omnia sunt Clausenii.erat cur auctoris
nomen adpingeremus. De
iis
enim
quae Clausenius Porphyrii testimonio fisus vel conje-
cturisetspeciosisargumentationibusHecataeo suo vindicavit,a viri docti judicio nobis
quumtribus
recedendum
esset,
neque vero
verbis res profligari posset, editoris argumenta ipsissimis ejusverbis adscripsimus nostram sententiam separatim exposituri.
In paucis ilhs Charonis et Xanthi rehquiis plerumque secuti
sumus Creuzerum. Intentavimus.
Hellanico, Pherecyde, Acusilao, relicto
quem
Sturzius adoptavit ordine,
Qua
in re,
novam dare fragminum dispositionem quodad Pherecydem, non minimum adjuti II, p. 32i-33i) inserta atque ex parte a
sumus
dissertatione Augusti- Matthiae Analectis Literariis FridericiI,
Augusti Wolfii (tom.
IV
PRiEFATIO.
Sturzio in praefatione ad alteram Plierecydis editionem repetita.
Ad constituendum textum Apollodori primi adhibuimuscodicemParisinum 2722, qui formai quadratae, seculique, ut videtur, decimi quarti, praeter carmina nonnuUa Theocriti atque epigrammatanullius pretii, Apollodori continet
fragmentum quindecim
folio-
rum,ita se
quoe vero
temporum
injuria multis locis mutilata,est.
quorumquerevocata
ordo susque deque perturbatusexcipiunt:
Ad priscam normam
PrimaCod.fol.
folia
duo
integri codicis perierunt.
i el 4
:
I1 2, 7.
2.
I, 6, 3, 11.folia.
(
Zeu; S^ y*^^'
eSaXXev
opi^.)
Exciderunt duoCod.fol.
5 et 6
:
I, 9,
i,
I, 9,
17,51. ((XTCtov 6 'AOaiJia;
(juvEuva^eTat.)
Excidit
unumunum>
folium.II, i, 5, 10.
Cod.
fol.
7 et 8
:
I,
9, 23,7.
(xaxeCeu^ev
'Hff-aiffTtvyjq.)
Excidit
folium.
Cod^
fol.
10
et
14
:
II, 4
2, 6.
11,5,II,
i,
7.
(elx^v iteSiXa
'f^iTOv XTeiva^.l
Excidit
unumi.
folium.
Cod.
fol.
g
et 11
:
II, 5, 8,
6,3, 3.
(
tou 0pa)cb?
Tob 2.
(T3t; (jiJv
XctTrJti;
'AX^ciSota?
XeYei.)
Reliqua interciderunt.
MemoratuT quidem hic liber ab Heynio (Preefat. ad Apollod., p. XLIX), qui autem lectionis varietatem ex eo non habuit. Verum quamvis sit inter eos, qui hucusque collati sunt, optimse sanenotae, in majoribusin
tamen corruptelis, lacunis
et interpolationibus
reliquorum depravationem conspirat. Quod haec attinet, omnisad Hymn. Hom.scriptos inveniri
salutis spes posita est in codicibus Italicis, si
quod Hermannus
(Praefat.
,
quidem verum est p. XLV) accepit:
Apollodori libros inisti
iis ita
,
ut
si
cum
editioni-
busbus
codices comparentur, scriptorem
bituri simus. loci
hunc vix sui similem haCeterum multa fragmentum nostrum continet, qui,
librariorum mendis inquinati purgari possint
aliaque,
quibus confirmentur virorum doctorum emendationes. Sed ut ipselector judicet, potiorem lectionis varietatem,
omissis levioribus,
apponamus
:
PR.EFAT10.
:
VIEOITIO HEYNIAiNA.ttTto
PR^FATIO.GODEX PARI8. 2722.ev
EDITIO HEYNIANA.xaTT)x6vTtffev
CODEX PARIS. 2722.XaTY)XOVTtffV
TravTiov
twv
*d7i6 TtdvTMv 5i Suo
twv7,1
dTtO
TJJC
VKll
SuO
BottoTia;
\5,
9,
6.
MuySovadcpTcdiJouCTtv
Muydova*d9ap7td![oU(iiv
3. Tv)v 'I6X7)V
*'I6Xy)v
9,
7
exeXU(Tv8,I. EufjtetSy); 2.
*exeXUEv*Eu(jLr|Sr)i;
xal
6a)^iwv.
Creuzerus
,
,
p ter Dionysii HaUcarnassensis de Xan tho j udicium(quod eo majoris faciendum esse existimat, quominusille spuriis libris imponi sibi passus esset) pronior est in eam sententiam, ut Lydiaca nostra
genuina putet, nec a serioris aevi homine profecta. Alteram sententiam probare studuit Welckerus in Seebodii Archiv. i83o, p. 70 sqq. Nec
verissimum est, quod monet Welckerus, dubitationem de YviQfftoTTiTi operis alicujus ab uno tantum alterove prolatam in hoc genus dis^iuisitionibus multo majoris esse faciendam, quam silentium multitudinis in titulorum auctoritate bona fide acquiescentis. Quod si in universum valet, nonnetanto acriusinsistendum est, ubi falsitatem libri alicujus asseverari videmus a viro, qui ut Artemon opere suo Trepi ptSXtcov auvaYojYrji; ex professo in hanc rem inquisivisse putandus est?
At ne({ue Dionysius,librissis.
dixeris, passus est sibi falsis
possum, quin ex animo ei assentiar. Nam quod Athenseus Artemoni o|)ponit nulhus est momenti. Nimirum post verba modo laudata pergit:(XYVowv (sc.
Quod nescio quomodo probaturus Nolo denuo excitare Cephalionem; verumimponi.anxie
non
Dionysium veterum
scriptorum
fidem et veritatem in examen vocasse, sed satishabuisse in aliorum judicio acquiescere, locusarguit a Welckero allatus ex libro
A
pTe(ji.(j)v)
oti "Etpopo? 5 ffUYYpacpet? [^vt]-
aoveueiToc;
auTOU
(b?
TtaXaiOTepou ovto? xat
HpoSoTco
deThuc.
p.
864
(xcpopixii;
SeS(ox(3TO(;.
Profecto
nemo
negabit
Xanthum antiquum historiographum, quamquamillud quod Ephorus dicit de vi, quam in Herodotum Xanthi opus exercuerit, nescio an recte, in dubium vocavit Dahlmannus (De Herodoto p. 121). Quid vero hoc impedit, quin postea Dionysius Scytobrachion, non uno nomineexstitisseille
OuSe Yap Staffco^ovTat tSv TrXeto'v(ov at Ypot(j)al fJt.y(pt Twv xaO* -fjixa; ^p()V(ov, ou6' ai Stacrco^djjtevat TTapot TTaatv wc, exetvcov ouaai twv avSpwv TridTeuReisk.:
ovTaf ev
aT(;
etatv ai t
Kcic5(ji.ou
tou MtXTjatou xa\
'AptdTeou Tou IIpoxovvTiffiou xat Ttov TtapaTrXriaicovTOuTtov.
Nemo profecto ex hisce verbis contrariam sententiam eruere voluerit. Itaque quodpraedicatiir!(7Topi'a