Ο Κώστας Ν. Νικολαΐδης γεννήθηκε στη Βουνοπλαγιά των Ιωαννίνων στα 1917 και απεβίωσε το 1998Αποφοίτησε είκοσι χρονώ απ' το Διδασκαλείο Μυτιλήνης και υπηρέτησε ως δάσκαλος σε χωριά της Ηπείρου. Παρουσιάστηκε νέος στα Γράμματα, με ποιήματα και λογοτεχνικά κείμενα σ' εφημερίδες και περιοδικά της Λέσβου και της Ηπείρου. Υπήρξε συνιδρυτής των Ηπειρωτικών Σελίδων (1952) κι απ' τα ιδρυτικά μέλη της "Ηπειρωτικής Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών". Υπήρξε τακτικός συνεργάτης των περιοδικών Ηπειρωτική Εστία, Ενδοχώρα, Δωδωναίο Φως, καθώς και του ημερησίου Τύπου της Ηπείρου, με ποικίλες δημοσιεύσεις: ποίηση, κριτική βιβλίου, επιφυλλίδες, λαογραφικά και παιδαγωγικά άρθρα, μεταφράσεις (απ' τα γαλλικά και τα ιταλικά).

Έργα του:

“Οδοιπορία” , 1973

"Δοξαστικά" 1975,

«Του πικροπολέμου» : (έξι ποιήματα) ,1975«Οδοιπορία» : ποιήματα ,1973

"Της μνήμης και της μοναξιάς" 1980 κ.α.

«Οκτώ κεφάλαια για την αγωγή» : (δοκίμιο) , 1965

«Η Ζωοδόχος (Τζοντίλα) : και τα άλλα καμποχώρια των Γιαννίνων : (από τους αρχαίους Μολοσσούς ως τα χρόνια τα δικά μας,» 1976

«Γιάννης Σπ. Καμπέρης : μεγάλος ευεργέτης της πόλης των Ιωαννίνων» : και εισαγωγικό σημείωμα για τους ευεργέτες της πόλης από το 1913 μέχρι σήμερα 

«Ολυμπιάδα και Ρωξάνη : η Ηπειρώτισσα μητέρα - η Ασιάτισσα γυναίκα» : τραγωδία : από τον Αρχαίο Ελληνικό κόσμο των ιστορικών χρόνων

« Τα Γιάννινα Το Κάστρο Η Λίμνη Το Νησί» ,1989

« Οι μύθοι του Λαφονταίν», 1992,

«Έχουν σταματημό οι ιστορίες των ζώων; έχουνε τέλος ποτέ οι καβγάδες κι οι φασαρίες οπού ξεσηκώνουνε; οι σοφές τους οι κουβέντες; "Όχι", λέει ο παραμυθάς -κι άπαξ και το 'πε αυτός, που ξέρει τα ζώα και απ' την καλή τους και απ' την ανάποδη, εμείς καλά θα κάνουμε να τόνε πιστεύουμε. Ακούτε; Να: η Αλεπού χώνεται μέσα στο θάμνο κάτι να ξετρυπώσει· το Άλογο -πόσο μεγαλόπρεπα κουβαλάει το φορτίο του! Να και το Βατράχι, νά τος κι ο Ποντικός, να και- όλα τα ζώα είναι πάλι εδώ μαζεμένα. Κι εμείς... εμείς ας ακούσουμε καλά τι έχουν να μας πουν. Είναι σοφά τα ζώα.»