nazwa opracowania projekt konserwacji …20110824... · drzwi drewniane s.21 4. ogrodzenie budynku,...

ETAP / BRANឰA:PROJEKT BUDOWLANY

DATA:SZCZECIN, XI. 2010 TECZKA: 1 TOM: 1

PRACOWNIA ARCHITEKTONICZNAmgr inៀ . a rch . ARIEL KOZA

71-793 Szczecin, ul. Kostrzewskiego 19/4tel. 665 35 60 10, e-mail: [email protected]

NAZWA OPRACOWANIAPROJEKT KONSERWACJI ELEWACJI ORAZ REMONT WIEឰ BUDYNKU ZACHODNIOPOMORSKIEGO URZᆀDU WOJEWÓDZKIEGO W SZCZECINIE

ADRES70-502 SZCZECIN, ul. Waᐠy Chrobrego 4DZIAᐐKAnr 9, obr. 1029NR REJESTRU ZABYTKÓW1065 z dnia 21.03.1985r

DANE INWESTORAZACHODNIOPOMORSKI URZᆀD WOJEWÓDZKI 70-502 SZCZECIN, ul. Waᐠy Chrobrego 4

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEឰONE / COPY RIGHTS RESERVEDOpracowanie chroniony jest prawem zgodnie z Ustawၐ o Prawie Autorskim. Wszelkie kopiowanie, powielanie, odstᆐpowanie i dokonywanie zmian bez zgody autora jest

niedozwolone i podlega karze

OPRACOWANIE ARCHITEKTONICZNE

PROJEKTANT:

mgr inៀ. arch. IZABELA BᐐASZKIEWICZ – KOZA upr. budowlane 20/ZPOIA/OKK/2007 b/o

SPRAWDZAJ၀CY:

mgr inៀ. arch. KATARZYNA KASZYCAupr. budowlane 6/ZPOIA/OKK/2010 b/o

OPRACOWANIE:

mgr inៀ. arch. ARIEL KOZA

OPRACOWANIE KONSTRUKCYJNE

OPRACOWANIE:

mgr inៀ. IRENEUSZ ZAKRZEWSKIupr. budowlane 363/Sz/94, 103/96

OPRACOWANIE KONSERWATORSKIE

OPRACOWANIE:

mgr inៀ. EWA PALACZ

OᖠWIADCZENIEW trybie art. 20 pkt. 4 Ustawy Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994r. z póហniejszymi zmianami Niniejszym oᖰwiadczamy, ៀe opracowana i sprawdzona przez nas dokumentacja

projektowa, wchodzၐca w skᐠad ww. projektu budowlanego jest opracowana zgodnie z obowiၐzujၐcymi na dzieᑀ jej wykonania przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej

PROJEKT KONSERWACJI ELEWACJI ORAZ REMONT WIEឰ BUDYNKU ZACHODNIOPOMORSKIEGO URZᆀDU WOJEWÓDZKIEGO W SZCZECINIE

Spis treᖰci - TOM 1

OPIS BUDOWLANY s.3-121. Przedmiot, podstawa opracowania i informacje ogólne s.4

1.1. Dane inwestora s.41.2. Lokalizacja Inwestycji s.41.3. Projektanci s.4

2. Zakres opracowania s.43. Lokalizacja obiektu s.44. Opis obiektu s.45. Historia obiektu s.46. Stan zachowania elewacji s.57. Stan zachowania ogrodzenia (Wawelska/Jarowita) s.78. Stan zachowania ogrodzenia niskiego s.89. Stan techniczny wieៀ s.810. Zaᐠoៀenia projektowe s.8

10.1. Izolacje s.810.2. Tarasy s.910.3. Tarasy na wieៀach s.1010.4. Konstrukcja wieៀ s.10

11. Zagadnienia przeciwpoៀarowe s.12

PROGRAM PRAC KONSERWATORSKICH s.13-241. Elewacja budynku - cegᐠa s.152. Elewacja kamieᑀ – szaro-beៀowy piaskowiec s.173. Drzwi drewniane s.214. Ogrodzenie budynku, ceglane od ul. Wawelskiej/Jarowita s.225. Ogrodzenie budynku niskie s.236. Uwagi przy wykonywaniu prac konserwatorskich s.24

DOKUMENTACJA FOTOGRAFICZNA s.25-97

INFORMACJA O BEZPIECZEᐰSTWIE I OCHRONIE ZDROWIA s.98-1081. Zakres robót s.1002. Istniejၐce obiekty budowlane s.1003. Zagospodarowanie placu budowy s.100

3.1. Ogrodzenie terenu, wyznaczenie stref niebezpiecznych, wykonanie dróg, wejᖰၰ i przejᖰၰ pieszych s.1003.2. Doprowadzenie energii elektrycznej oraz wody s.1003.3. Odporwadzenie ᖰcieków lub ich utylizacja s.1023.4. Urzၐdzenie pomieszczeᑀ higieniczno-sanitarnych i socjalnych s.1023.5. Zapewnienie oᖰwietlenia naturalnego i sztucznego s.1023.6. Zapewnienie ᐠၐcznoᖰci telefonicznej s.1023.7. Urzၐdzenie skᐠadowisk materiaᐠów i wyrobów s.102

4. Roboty ziemne s.1035. Roboty budowlano-montaៀowe s.1046. Roboty wykoᑀczeniowe s.1047. Maszyny i urzၐdzenia techniczne uៀytkowane na placu budowy s.1058. Instruktaៀ pracowników przed przystၐpieniem do realizacji robót szczególnie niebezpiecznych s.1069. ᖠrodki techniczne i organizacyjne zapobiegajၐce niebezpieczeᑀstwom wynikajၐcym z wykonywanych robót budowlanych s.107

9.1. Przyczyny organizacyjne powstania wypadków przy pracy s.1079.2. Przyczyny techniczne powstania wypadków przy pracy s.1079.3. Osoba kierujၐca pracownikami jest zobowiၐzana s.1079.4. Kierownik budowy powinien podjၐၰ stosowne ᖰrodki profilaktyczne majၐce na celu s.107

Spis treᖰci - TOM 2

ZAᐐ၀CZNIKI s.3-90Zaᐠၐcznik nr 1 – badania laboratoryjne cegᐠy s.4Zaᐠၐcznik nr 2 – badania petrograficzne – cegᐠa s.6Zaᐠၐcznik nr 3 – badania petrograficzne – piaskowiec s.8


Zaᐠၐcznik nr 4 – badania petrograficzne – bazalt s.11Zaᐠၐcznik nr 5 – badania petrograficzne – spoina s.13Zaᐠၐcznik nr 6 – badania petrograficzne – tynk s.15Zaᐠၐcznik nr 7 – badania nawarstwieᑀ s.19Zaᐠၐcznik nr 8 – ekspertyza techniczna: stan elewacji budynku ZUW w Szczecinie s.20Zaᐠၐcznik nr 9 – uprawnienia i zaᖰwiadczenie – mgr inៀ. arch. Izabela Bᐠaszkiewicz-Koza s.85Zaᐠၐcznik nr 10 – uprawnienia i zaᖰwiadczenie – mgr inៀ. arch. Katarzyna Kaszyca s.86Zaᐠၐcznik nr 11 – uprawnienia i zaᖰwiadczenie – mgr Ewa Palacz s.87Zaᐠၐcznik nr 12 – uprawnienia i zaᖰwiadczenie – mgr inៀ. Ireneusz Zakrzewski s.89

RYSUNKI TECHNICZNE s.91-105

NR NAZWA RYSUNKU SKALA1 Elewacja nr 1 – od ul. Wawelskiej 1:1002 Elewacja nr 2 – podwórze, elewacja zachodnia 1:1003 Elewacja nr 3 – podwórze, elewacja poᐠudniowa 1:1004 Elewacja nr 4 – podwórze, elewacja zachodnia 1:1005 Elewacja nr 5 – podwórze, elewacja póᐠnocna 1:1006 Elewacja nr 6 – podwórze, elewacja wschodnia 1:1007 Elewacja nr 7 – podwórze, elewacja póᐠnocna 1:1008 Elewacja nr 8 – od ul. Jarowita 1:1009 Elewacja nr 9 – od ul. Szczerbcowej 1:10010 Elewacja nr 10 (zachodnia), 11(poᐠudniowa), 12A(póᐠnocna) 1:10011 Elewacja nr 12 – od ul. Waᐠy Chrobrego 1:10012 Elewacja nr 12D(zachodnia), 12B (poᐠudniowa), 12C(póᐠnocna) 1:10013 Elewacja dziedziniec nr 1 1:10014 Elewacja dziedziniec nr 2 1:100


O P I S B U D O W L A N Y


1. PODSTAWA OPRACOWANIA.1.1 Dane inwestora.ZACHODNIOPOMORSKI URZ၀D WOJEWÓDZKI

70-502 SZCZECIN, ul. Waᐠy Chrobrego 4

1.2. Lokalizacja inwestycji70-502 SZCZECIN, ul. Waᐠy Chrobrego 4

1.3. Projektant.- mgr inៀ. arch. Izabela Bᐠaszkiewicz – Koza, upr. budowlane nr 20/ZPOIA/OKK/2007

- mgr inៀ. arch. Katarzyna Kaszyca, upr. budowlane nr

- mgr inៀ. arch. Ariel Koza

- mgr inៀ. Ireneusz Zakrzewski upr. budowlane nr 363/Sz/94, 103/96

- mgr Ewa Palacz, konserwator zabytków

2. ZAKRES OPRACOWANIAOpracowanie jest projektem budowlanym w zakresie konserwacji elewacji oraz remontu wieៀ budynku

Zachodniopomorskiego Urzᆐdu Wojewódzkiego w Szczecinie. Obiekt wpisany do rejestru zabytków pod nr

1065 z 21.03. 1985 r.

3. LOKALIZACJA OBIEKTUGmach Urzᆐdu wzniesiony na Waᐠach Chrobrego, na póᐠnoc od Starego Miasta. Fasada gᐠówna zwrócona jest

na poᐠudniowy wschód w stronᆐ Odry. Kompleks budynków zajmuje caᐠy kwartaᐠ zabudowy i poᐠoៀony jest

pomiᆐdzy ulicami Waᐠy Chrobrego od wschodu, ulicၐ Jarowita od Zachodu, Wawelskၐ od póᐠnocy oraz

ul. Szczerbcowၐ od poᐠudnia.

4. OPIS OBIEKTUZespóᐠ zᐠoៀony z gᐠównego, piᆐcioskrzydᐠowego gmachu wzniesionego na potrzeby urzᆐdu Rejencji oraz dwóch

przylegajၐcych po bokach, znacznie mniejszych budynków sᐠuៀၐcych pierwotnie jako rezydencja prezydenta

rejencji (od poᐠudnia) i siedziba urzᆐdów morskich (od póᐠnocy). Budynki boczne o rzutach zbliៀonych do litery

„L” poᐠၐczone z frontowym skrzydᐠem gmachu gᐠównego w jeden ciၐg zabudowy o wspólnej, reprezentacyjnej

fasadzie od strony Odry. Gmach gᐠówny zaᐠoៀony na rzucie zbliៀonym do kwadratu o piၐtym, dodatkowym

skrzydle równolegᐠym do skrzydᐠa frontowego. W obrᆐbie gᐠównego gmachu poᐠoៀone dwa dziedziᑀce

wewnᆐtrzne, za budynkami bocznymi dwa dziedziᑀce zewnᆐtrzne. Frontowe skrzydᐠo gmachu gᐠównego

flankowane na koᑀcach dwiema wieៀami.1

5. HISTORIA OBIEKTUProjekt gmachu opracowaᐠ w latach 1903-1904 starszy radca budowlany Paul Kieschke z Ministerstwa Robót

Publicznych. Gmach zaprojektowano w stylu tzw. renesansu niemieckiego z elementami nawiၐzujၐcymi do

póហnego baroku. Budynek przeznaczono na siedzibᆐ biur Rejencji (gmach gᐠówny), mieszkanie prezydenta

Rejencji (budynek poᐠudniowy) oraz Urzᆐdów Morskich (budynek póᐠnocny). Prace rozpoczᆐto w 1906 roku a

zakoᑀczono 1 paហdziernika 1911 roku.

Waៀnymi informacjami konserwatorskimi sၐ wzmianki o firmach pracujၐcych przy elementach kamiennych:

„Bracia Zeidler” z Berlina wykonali prace kamieniarskie ᖰlၐskim piaskowcu na elewacjach; Josua Loeb z Mayen,

C.Kulmitz ze Strzegomia oraz Fr. Sparmann i Spóᐠka wykonali schody zewnᆐtrzne i gzymsy koronujၐce ze

ᖰlၐskiego granitu; Karl Schillihg z Berlina i C.F. Förster z Riesa wykonali elementy ze ᖰlၐskiego piaskowca –

1 Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa; Maciej Sᐠomiᑀski, listopad 2000r


kolumny, balustrady we wnᆐtrzu itp.; B.Mikstis i F.P. Krüger z Berlina wykonali elementy kowalstwa

artystycznego – glównie balustrad klatek schodowych.2

6. STAN ZACHOWANIA ELEWACJIWystᆐpujၐce materiaᐠy: Cegᐠa barwy intensywnie czerwonej, ozdobna cegᐠa szkliwiona, beៀowo-szary, gruboziarnisty i drobnoziarnisty piaskowiec z rejonu poᐠudniowo-wschodniej Polski lub Niemiec, granit ( schody), metal – ៀeliwo ( kraty, balustrady), metal – (ograniczniki ᖰniegowe), miedហ (ៀygacze ozdobne), sztuczny kamieᑀ ( niski cokóᐠ ogrodzenia, podesty przed wejᖰciem bocznym), drewno – stolarka okienna, drzwiowa, tynk – blendy okiennePrzewaៀajၐcy materiaᐠ elewacyjny: intensywnie czerwona cegᐠa, gruboziarnisty piaskowiec

Cechy zewnᆐtrzne materiaᐠów: badania in situCegᐠa: kolor intensywnie czerwony, wskazujၐcy na zᐠoៀa gliny z duៀၐ iloᖰciၐ tlenków ៀelaza; czerep cegᐠy

zwiᆐzᐠy, nieporowaty, widoczne goᐠym okiem na przeᐠamie niewielkie iloᖰci wtrᆐtów margla w postaci pᐠaskich

lub okrၐgᐠych kamyków, brak widocznych goᐠym okiem gruboziarnistych zanieczyszczeᑀ cegᐠy (ziarna powyៀej

2mm

Kamieᑀ: ᖰlၐski piaskowiec, ᖰrednioziarnisty, twardy, zabarwienie jasno-beៀowe

Elewacja w zᐠym stanie zachowania. Na caᐠym budynku widoczne skupiska czarnego nalotu atmosferycznego, sadzy i

pyᐠów osadzajၐce siᆐ w róៀnym stopniu zagᆐszczenia na metrze kwadratowym (fot 1-134.). Najsilniej naloty kumulujၐ siᆐ

w partii ciosanych boni elewacyjnych cokoᐠu, detalu okiennego, czy kamieniu wejᖰcia gᐠównego (fot.1,2,3 ), gdyៀ na

porowatym, nierówno obrobionym kamieniu ᐠatwiej osadza siᆐ nalot, niៀ na powierzchni szlifowanej, polerowanej lub

gᐠadko obrobionej. Podobnie na poziomych gzymsach i wystᆐpach muru, na krawᆐdziach balkonów oraz najwyៀej

poᐠoៀonych partiach kamieni.

Kamieᑀ, pierwotnie beៀowo-szary, praktycznie na wiᆐkszej czᆐᖰci elewacji jest w chwili obecnej czarny, lub ciemno-

szary.

Pyᐠy, popioᐠy, sadze, substancje organiczne o charakterze smóᐠek oraz rozpuszczalne i nierozpuszczalne substancje

mineralne to jeden z wielu czynników niszczၐcych obiekty w ᖰrodowisku przemysᐠowym oraz wiᆐkszych aglomeracji

miejskich widoczne w postaci czarnych nawarstwieᑀ.

Niewidocznym a równie groហnymi czynnikami powodujၐcymi niszczenie z którymi mamy do czynienia w naszym

ᖰrodowisku sၐ róៀnorodne gazy atmosferyczne. Jednym z najgroហniejszych skᐠadników dymów i gazów odlotowych w

ᖰrodowisku jest dwutlenek siarki, który w wyniku reakcji chemicznych tworzy kwas siarkowy, który z kolei rozkᐠada

wᆐglan wapnia stanowiၐcy najczᆐᖰciej skᐠadnik kamienia tworzၐc gips, czyli twardၐ, zbitၐ skorupᆐ na powierzchni

kamienia wywoᐠujၐcၐ jego stopniowၐ degradacjᆐ i rozkᐠad.

Na elewacji Urzᆐdu Wojewódzkiego mamy bardzo wiele partii kamienia pokrytego silnၐ, zwartၐ skorupၐ gipsu. Najlepiej

jest to widoczne w portalu wejᖰcia gᐠównego, boni elewacyjnych oraz w partii wysokich szczytów elewacji. (fot

4,114,116117.). Kartusz herbowy usytuowany centralnie nad wejᖰciem gᐠównym, tralki i fiale balustrady, pᐠaskorzeហby

gzymsu to praktycznie jedna skorupa gipsowa. Po jej usuniᆐciu spodnie warstwy kamienia kruszၐ siᆐ i osypujၐ. Moៀna

zaᐠoៀyၰ i wszᆐdzie tam, gdzie wystᆐpuje silna skorupa gipsowa kondycja kamienia w jego spodnich warstwach jest

bardzo zᐠa, wystᆐpuje silne osᐠabienie spoistoᖰci i wytrzymaᐠoᖰci mechanicznej kamienia.

Groហnym i wyraហnie widocznym zniszczeniem kamienia portalu jest silne jego wysolenie w partii spodniej balkonu.

Najprawdopodobniej nieszczelna posadzka balkonu spowodowaᐠa tak silne wyplamienia solne, naloty i przebarwienia w

spodnich warstwach kamienia. Portal razi równieៀ starymi wstawkami cementowymi, tzw. kitami, które inaczej pracujၐ

2 Karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa , Maciej Sᐠomiᑀski, listopad 2000r


niៀ naturalny kamieᑀ, przez co tworzၐ nieregularne, ciemne plamy na caᐠej powierzchni portalu. Farba jakၐ zamalowane

spodnie partie kamienia balkonu ᐠuszczy siᆐ, odspaja i pᆐka, tworzၐc nieestetyczne pola.

Z kamieniarki portalu najlepiej zachowane sၐ schody granitowe, chociaៀ posiadajၐ w wielu miejscach widoczne

utrၐcenia mechaniczne, a spoina ᐠၐczၐca stopnie w wielu miejscach zapadᐠa siᆐ pomiᆐdzy kamieniem, jednak mimo to

nalot na tych partiach granitu jest najmniejszy. W duៀo gorszym stanie sၐ dwie kule ozdobne, granitowe w partii

schodów wejᖰciowych, z silnym, czarnym nalotem atmosferycznym dodatkowo „polepionym” zielonym nalotem w

przewaៀajၐcej czᆐᖰci glonów i porostów. ឰeliwne ozdobne elementy wejᖰcia zamalowane wtórnie na czarno. Pomimo

tak silnej korozji piaskowca oraz fragmentów granitu wejᖰcia gᐠównego brak jest wyraហnych uszkodzeᑀ mechanicznych i

silnych utrၐceᑀ wiᆐkszych partii bloków.

Bardzo wyraហny w partii niskiego cokoᐠu ogrodzenia elewacji frontowej jest nalot biologiczny w postaci skupisk glonów,

porostów i miejscami grzybów. W partiach elewacji nalot biologiczny nie stanowi wiodၐcego zniszczenia, widoczny jest

najbardziej w partiach cokoᐠowych, na poziomych wystᆐpach muru, tam gdzie woda ma moៀliwoᖰၰ najwiᆐkszej penetracji

oraz utrzymywania przez dᐠuៀszy okres zawilgoconej powierzchni ( fot.13,38,43) oraz w partiach przyrynnowych, gdzie

przy najdrobniejszej nieszczelnoᖰci i dᐠugotrwaᐠym dziaᐠania wystᆐpuje dobre podᐠoៀe do zaraៀenia biologicznego. Nalot

taki gromadzၐcy siᆐ tu w postaci gᐠównie glonów powodujၐ stale utrzymujၐcၐ siᆐ wilgotnoᖰၰ podᐠoៀa, zaplamienie

powierzchni, trwaᐠe zmiany barwne oraz rozmycie powierzchni rzeហbiarskiej. Ich dziaᐠanie polega na postᆐpujၐcej

degradacji podᐠoៀa kamiennego bၐdហ ceramicznego przede wszystkim na skutek wydzielania do podᐠoៀa kwasów

organicznych lub nieorganicznych. Te z kolei powodujၐ bၐdហ bezpoᖰrednie rozpuszczanie podᐠoៀa bၐdហ zwiᆐkszajၐ

rozpuszczalnoᖰၰ samego kamienia co w konsekwencji prowadzi do jego silnego niszczenia. Powodujၐ takៀe

powstawanie soli rozpuszczalnych w wodzie , zwiᆐkszenie ᖰrednicy kapilar w kamieniu, zmianᆐ skᐠadu chemicznego

wody oraz innych parametrów wywoᐠujၐcych wietrzenia fizyczne materiaᐠu. Glony tworzၐ przewaៀnie caᐠe zespoᐠy

gatunkowe róៀniၐce siᆐ wymaganiami przetrwalnikowymi oraz odpornoᖰciၐ na niszczenie dlatego trudno ulegajၐ

caᐠkowitemu wyniszczeniu podczas prac konserwatorskich a zabieg naleៀy powtarzaၰ wielokrotnie. Takៀe swojၐ

obecnoᖰciၐ i wywoᐠanၐ zmiana podᐠoៀa przygotowujၐ takៀe ᖰrodowisko dla grzybów i bakterii wywoᐠujၐcych kolejne

procesy wietrzeniowe materiaᐠu.

Na caᐠej powierzchni budynku, w maᐠych skupiskach, gᐠównie w partii ceglanej widoczne sၐ zaplamienia, przebarwienia

lub puszyste, biaᐠe zacieki, bᆐdၐce osadami soli (fot.29,105,). Z pewnoᖰciၐ wystᆐpujၐ one równieៀ na powierzchni

kamienia, jednak ze wzglᆐdu na jego jasno-szary kolor jest to sᐠabo widoczne.

Sole to jeden z najgroហniejszych czynników przyczyniajၐcych siᆐ do niszczenia obiektu zabytkowego. Najkorzystniej jest

kiedy sole maja moៀliwoᖰၰ w trakcie nasiၐkania i wysychania migracji do powierzchni i osadzania siᆐ na powierzchni

materiaᐠu zabytkowego. Wtedy mamy widoczne na elewacji plamy, wykwity, zacieki, puszyste osady i im podobne.

Skupiska te moៀna zlokalizowaၰ na obiekcie i poddaၰ fragmenty odsalaniu. Duៀo gorsze dziaᐠanie wywoᐠujၐ sole

krystalizujၐce w porach i mikroszczelinach kamienia lub cegᐠy. Nie sၐ tak ᐠatwe do zlokalizowania jak sole krystalizujၐce

na powierzchni. O ich dziaᐠaniu moៀna zorientowaၰ siᆐ po zniszczeniach materiaᐠu zabytkowego. Silne osᐠabienie

kamienia, czy cegᐠy, spᆐkania, mikroszczeliny, odpryski – to skutek m.in. dziaᐠania soli krystalizujၐcych i rozsadzajၐcych

pory kamienia. Trudno w chwili obecnej bez rusztowaᑀ zlokalizowaၰ iloᖰၰ wystᆐpowania takich miejsc dokᐠadnie. Sၐ

partie z widocznym silnie osᐠabionym, osypujၐcym siᆐ kamieniem czy cegᐠၐ i na ich podstawie przyjᆐte zostanie

procentowe zniszczenie elewacji przez sole, tak, aby przyjၐၰ wᐠaᖰciwy przebieg prac konserwatorskich i nie pozostawiၰ

miejsc zasolonych na elewacji lub przynajmniej zablokowaၰ wystᆐpujၐce w nich sole przeprowadzajၐc je w zwiၐzki

nierozpuszczalne.

Inne zniszczenia na obiekcie to skutek wielokrotnych napraw i „ᐠataᑀ” przewaៀnie niestety cementowych, wywoᐠujၐcych

zniszczenie i dodatkowe zasolenie sၐsiadujၐcych materiaᐠów. Sၐ one wykonane z materiaᐠu inaczej pracujၐcego niៀ

fragment oryginalny, dlatego po latach szpecၐ i psujၐ wyglၐd obiektu.

Widoczny jest szereg dybli metalowych korodujၐcych na elewacji, wymagajၐcych usuniᆐcia lub zabezpieczenia. W

obrᆐbie krat piwnicznych i parteru, w wiᆐkszoᖰci dobrze zachowanych, wystᆐpujၐ niejednorodnoᖰၰ w przemalowaniach

kolorystycznych, czᆐᖰၰ jest szara, czᆐᖰၰ biaᐠa, a spod warstw farby widoczne sၐ fragmenty skorodowanego metalu.

Spoina na elewacji jest mocno osᐠabiona, kruszy siᆐ i osypuje, w wielu miejscach na oryginalnၐ spoinᆐ jest zaᐠoៀona

nowsza, mocniejsza, która spowodowaᐠa jeszcze wiᆐksze zniszczenia w partii spoiny oryginalnej.


W kilku partiach elewacji widoczne sၐ zniszczenia w partii ceglanej widoczne w postaci dziur, wywoᐠanych

prawdopodobnie dziaᐠaniami wojennymi i uderzeniami od kul.

Partie ozdobnych balustrad metalowych dobrze zachowane, w wiᆐkszoᖰci przemalowane oraz ze wzglᆐdu na brak

zabezpieczeᑀ lub bardzo stare zabezpieczenia silnie skorodowane.

W partii górnego gzymsu zniszczeniu ulegᐠy w bardzo duៀym procencie ograniczniki ᖰniegowe. W wielu miejscach ich

brak, a te co pozostaᐠy sၐ silnie skorodowane, osᐠabione i powyginane.

W niektórych partiach kamienia widoczne sၐ ciemno rude przebarwienia ៀelazowe. Czᆐᖰၰ z nich jest wynikiem

naturalnego wystᆐpowania w kamieniu mineraᐠów ៀelazistych, ale czᆐᖰၰ jest wynikiem bliskoᖰci korodujၐcych kotew

ៀelaznych, których przebarwienia podczas korozji migrujၐ na powierzchniᆐ kamienia, stၐd kotwy te, nie speᐠniajၐce w

chwili obecnej ៀadne funkcji naleៀy bezwzglᆐdnie usunၐၰ.

Innym, dosyၰ wyjၐtkowym problemem na elewacji jest wystᆐpowanie gᆐstego winobluszczu (fot.1,17,18), stanowiၐcego

zwᐠaszcza w okresie kwitnienia wyjၐtkowၐ ozdobᆐ elewacji, jednak ze wzglᆐdów technologicznych, konserwatorskich

jest to równieៀ czynnik wywoᐠujၐcy silne niszczenie obiektu, który naleៀy przynajmniej ograniczyၰ.

Winobluszcz porastajၐcy elewacjᆐ wczepia siᆐ w powierzchniᆐ kamienia i cegᐠy charakterystycznymi korzonkami lub

inaczej mackami, które wywoᐠujၐ zmniejszenie spoistoᖰci materiaᐠu. Powoduje on takៀe zacienienie a przez to

zawilgocenie elewacji i zwiၐzane z tym procesy jej niszczenia i zakaៀania biologicznego. Naleៀy podjၐၰ decyzjᆐ w jakim

stopniu i na jakich fragmentach zachowaၰ bluszcz, a w jakich partiach dla dobra obiektu naleៀaᐠoby go usunၐၰ. Przyjᆐty

zostanie program ochrony i zabezpieczenia roᖰlinnoᖰci przez firmᆐ specjalistycznၐ, a w trakcie prac inwestor wraz z

biurem MKZ zadecyduje o stopniu jego odtworzenia.

Tynk blend elewacyjnych jest silnie osᐠabiony mechanicznie, z szarym lub czarnym nalotem atmosferycznym, po lekkim

uderzeniu odpada. Prawdopodobnie ( wᐠaᖰciwa ocena po otrzymaniu wyników badaᑀ) bᆐdzie wymagaᐠ caᐠkowitej

wymiany. W partiach tynkowanych wystᆐpujၐ takៀe jako elementy ozdobne elewacji pilastry drewniane. Wielokrotnie

przemalowane, z wyraហnie zᐠuszczajၐcၐ siᆐ farbၐ wymagajၐ napraw i konserwacji.

Problem na elewacji stanowiၐ teៀ zanieczyszczenia od guana ptasiego, wywoᐠujၐce przebarwienia i wៀery w cegle i

kamieniu.

Opierzenia blacharskie elewacji mocno zniszczone, popᆐkane, miejscami skorodowane kwalifikujၐ siᆐ do caᐠkowitej

wymiany.

Rynny i rury spustowe wymagajၐ napraw, lub miejscami caᐠkowitej wymiany.

Duៀe partie przemurowaᑀ w partiach ceglanych, ubytków w partii kamienia, ᐠataᑀ po usuwanych lub wstawianych kratach

okiennych wymagajၐ napraw i konserwacji.

Stolarka okienna czᆐᖰciowo wymieniona, czᆐᖰciowo zachowana stara, oryginalna.

Stolarka drzwiowa w wiᆐkszoᖰci wielokrotnie przemalowana, dobrze zachowane oryginalne drzwi, gᐠównie dᆐbowe.

Oᖰwietlenie budynku czᆐᖰciowo zachowane, oryginalne, a nowe stylowo nie dopasowane do obiektu. Oryginalne lampy

skorodowane, uszkodzone, do naprawy i konserwacji. Nieestetycznie wyglၐda okablowanie biegnၐce praktycznie po

caᐠej elewacji. Kratki ᖰciekowe piwniczne zapchane, skorodowane, z popᆐkanymi, pokruszonymi betonowymi

ogranicznikami oraz skorodowanymi, oryginalnymi barierkami metalowymi.

Blacha miedziana heᐠmów wieៀ i wykuszów mocno skorodowana, popᆐkana, w wielu partiach do wymiany.

W elewacji od ulicy Wawelskiej wiele wstawek i przemurowaᑀ w elewacji z nowej cegᐠy, najprawdopodobniej na zaprawie

cementowej, co spowodowaᐠo silne zasolenia na elewacji.

Elewacja przez swoje zanieczyszczenia dawno straciᐠa pierwotny zamysᐠ autora projektu o ciekawym zróៀnicowaniu

kolorystycznym poprzez zestawienie ciemno-czerwonej, intensywnej cegᐠy i jasnego tynku oraz jasnego, beៀowego

detalu kamiennego o masywnych formach. Wymaga peᐠnej konserwacji kamienia i cegᐠy, oraz napraw wielu elementów

elewacyjnych w celu pokazania jej wyrafinowanego detalu kamiennego, w tej chwili w wielu partiach nieczytelnego oraz

charakteru zabytkowego w peᐠnej okazaᐠoᖰci.

7. STAN ZACHOWANIA OGRODZENIA (WAWELSKA / JAROWITA)Wystᆐpujၐce materiaᐠy: sztuczny kamieᑀ, drewno, cegᐠa ciemno-czerwona,cegᐠa pomaraᑀczowa, kamieᑀ naturalny


Ogrodzenie w bardzo zᐠym stanie zachowania. Przede wszystkim najbardziej widocznၐ zmianၐ na obiekcie sၐ zakaៀenia

biologiczne, gᐠównie glony, ale takៀe mchy i fragmentami grzyby. Pokryte sၐ nimi w wiᆐkszym lub mniejszym stopniu

prawie wszystkie powierzchnie muru ogrodzenia (fot.38,40,43). Inny, dosyၰ powaៀny problem, to wtórne sᐠupki

ogrodzenia (fot.41,42). Wiᆐkszoᖰၰ wykonano z nowej, jasno-pomaraᑀczowej cegᐠy, ហle dopasowanej do oryginalnej, o

zupeᐠnie innych parametrach i wᐠaᖰciwoᖰciach. Wystᆐpujၐ takៀe sᐠupki z jasnej, beៀowej cegᐠy. Caᐠoᖰၰ nowych

wymurowaᑀ wykonano na silnej zaprawie cementowej z szarego cementu. Na skutek tego sᐠupki „ᐠamiၐ” siᆐ w róៀnych

wysokoᖰciach, przechylajၐ, wybrzuszajၐ, tworzၐc falujၐcၐ liniᆐ ogrodzenia. Niestety, te same wstawki spoiny

cementowej zaᐠoៀono równieៀ na fragmentach oryginalnego muru, gdzie wywoᐠaᐠy one spᆐkania, rozszczelnienia partii

muru a niekiedy i cegᐠy.

Oryginalny piaskowiec nakrywy muru oraz sᐠupków jest przede wszystkim silnie przebarwiony przez mchy i glony. W

chwili obecnej posiada kolor intensywnej zieleni. Moៀna przypuszczaၰ i pod nim kryje siᆐ takៀe czarne zabarwienie

smóᐠkowe, silne zasolenie materiaᐠu a takៀe osᐠabienie mechanicznych wᐠaᖰciwoᖰci kamienia. Dodatkowym elementem

zasalajၐcym kamieᑀ jest wtórna spoina cementowa grubo smarowana pomiᆐdzy blokami. Sᐠupki bram wjazdowych od

Jarowita wykonano na nowo ze wspóᐠczesnej cegᐠy na zaprawie cementowej, na którၐ wyspoinowano równieៀ

oryginalne elementy kamienne o formach roᖰlinnych, wieᑀczၐce sᐠupki. Wtórne, drewniane balustrady pomiᆐdzy

murowanymi sᐠupkami, oraz drewniane zamkniᆐcia bram wymagajၐ wymiany na elementy metalowe, stylizowane.

8. STAN ZACHOWANIA OGRODZENIA NISKIEGOWystᆐpujၐce materiaᐠy: kamieᑀ bazaltowy, barierka metalowa

Ogrodzenie przede wszystkim zaatakowane biologicznie (fot.11,12). Bardzo duៀe skupiska glonów i mchów pokrywajၐce

fragmentami caᐠy kamieᑀ. Do tego czarny nalot atmosferyczny sᐠabo widoczny na szaro-czarnym kamieniu bazaltowym.

W kilku fragmentach wstawki z jasno-szarego cementu wywoᐠujၐce zasolenie i nieestetyczny widok ogólny. Spoina w

wiᆐkszoᖰci fragmentów wykruszona. W bardzo zᐠym stanie barierka metalowa. Skorodowana, powyginana, wielokrotnie

przemalowana wyglၐda ហle i szpeci ogrodzenie.

9. STAN TECHNICZNY WIEឰKonstrukcja stalowa oraz drewniana dachów nad klatkၐ schodowၐ oraz wieៀami jest w stanie maᐠozadowalajၐcym.

Konstrukcja drewniana nie wykazuje odksztaᐠceᑀ ani znacznych ubytków. Konstrukcja stalowa wymaga powtórzenia

wykonania zabezpieczeᑀ antykorozyjnych.

W najgorszym stanie sၐ pokrycia wieៀ oraz heᐠmu nad klatkၐ schodowၐ przy maᐠym dziedziᑀcu. Naleៀy je

zakwalifikowaၰ do stanu przedawaryjnego ze wzglᆐdu na ubytki, odksztaᐠcenia i korozjᆐ. Duៀa czᆐᖰၰ stalowych i

miedzianych musi zostaၰ wymieniona.

10. ZAᐐOឰENIA PROJEKTOWEStan techniczny zabezpieczenia przeciwwilgociowego budynku jest sᐠaby. Elementy majၐce chroniၰ budynek przed

zawilgoceniem nie speᐠniajၐ w chwili obecnej wszystkich zakᐠadanych funkcji. W zwiၐzku z powyៀszymi wynikami

oglᆐdzin i badaᑀ zaleca siᆐ wykonanie nowych izolacji pionowych na ᖰcianach fundamentowych, wykonanie spadków

terenu otaczajၐcego budynek w celu uzyskania spᐠywu wód opadowych od budynku, wymianᆐ poszycia dachowego na

wieៀach, wymianᆐ uszkodzonych obróbek blacharskich na wieៀach i na elewacjach, udroៀnienie i naprawᆐ rur

spustowych i przyᐠၐczy wód deszczowych, naprawy i przemurowania ᖰcian,

W zwiၐzku z powyៀszymi wynikami oglᆐdzin i badaᑀ zaleca siᆐ nastᆐpujၐcy sposób zabezpieczenia

przeciwwilgociowego przedmiotowego budynku.

10.1. Izolacje1. Od zewnၐtrz odsᐠoniၰ ᖰciany fundamentowe na gᐠ. 1 m a w miejscach zawilgocenia ᖰcian naleៀy zagᐠᆐbiၰ siᆐ 20

cm poniៀej posadzki piwnicy ok. 2,2 m. Naleៀy usunၐၰ w tym pasie opaski betonowe, kostkᆐ granitowၐ i inne

nawierzchnie. Wykonaၰ izolacjᆐ pionowၐ materiaᐠem mineralnym Ceresit CR 90 z wywiniᆐciem jej 10 cm ponad

PROJEKT KONSERWACJI ELEWACJI ORAZ REMONT WIEŻ BUDYNKU ZACHODNIOPOMORSKIEGO URZĘDU WOJEWÓDZKIEGO W SZCZECINIE

poziom tarasu.

2. Przed wykonaniem izolacji pionowej, ścianę należy oczyścić, osuszyć i uzupełnić brakujące spoiny. Spoiny

uzupełnić renowacyjnym tynkiem podkładowym Ceresit CR 61.

3. Zaleca się aby pas po usuniętych płytach betonowych wypełnić żwirem 8-16 mm w celu stworzenia opaski,

która będzie osuszała strefę przyścienną, jeżeli nie będzie to możliwe, odtworzyć opaski ujednolicając je.

4. Po ułożeniu izolacji pionowej, przed zasypaniem wykopu, należy ja osłonic przed uszkodzeniem

mechanicznym, za pomocą geowłókniny lub płyt ze styropianu gr. 1 cm, mocowanych do podłoża za pomocą

kleju poliuretanowego Ceresit CT 84

5. W celu zabezpieczenia elewacji przez wnikaniem wód opadowych do wnętrza murów, należy uzupełnić

spoinowanie na ścianach jak i na powierzchni gzymsów i parapetów.

6. Elementy studzienek doświetlających należy zastąpić nowymi prefabrykowanymi elementami żelbetowymi a

niższe murowane partie ścian studzienek przemurować w zależności od potrzeb. Wewnętrzne powierzchnie

studzienek wyszpachlować lub wytynkować zaprawami wapiennymi lub napowietrzonymi. Od zewnątrz

wykonać izolację pionową na powierzchniach studzienek analogicznie jak na ścianach fundamentowych.

Udrożnić lub wykonać odpływy z dna studzienek doświetlających.

7. Zdemontować metalowe nieskuteczne osłony studzienek doświetleniowych. Zamontować kraty stalowe nad

studzienkami.

8. W miejscach gdzie spadki mają kierunek do budynku, wyprofilować nawierzchnie ze spadkiem od budynku.

Wyprofilować nawierzchnie na dziedzińcach wraz z udrożnieniem przyłączy kanalizacyjnych.

9. Dokonać przeglądu całej instalacji odwadniającej dach a w szczególności rur spustowych i przyłączy wód

deszczowych w celu wyeliminowania ewentualnych przecieków. Szczególnie w dolnych partiach należy

uszczelnić rewizje rur spustowych po uprzednim sprawdzeniu drożności przyłączy wód deszczowych.

10. Na elewacjach wymienić uszkodzone elementy blacharki miedzianej w szczególności obróbki zworników,

kamiennych portali, gzymsów z piaskowca, w miejscach gdzie występują poważne uszkodzenia lub

odkształcenia.

11. W miejscach gdzie występują pęknięcia ścian bloków kamiennych należy przezbroić je prętami stalowymi o śr.

10 o dł. 1 m w każdej spoinie zgodnie z technologią Brutt-Saver. Dodatkowo szczeliny bloków kamiennych

przezbroić poprzecznie co 20 cm nawiercenie z boku i wklejenie prętów o śr. 8 mm i dł. 60-80 cm w zależności

od rozmiarów bloków.

12. Zarysowane fragmenty wieży „Pod Marynarzem”należy wzmocnić wg technologii np. Brutt-Saver. Wkleić w co

4 spoinie pręty o śr. 8 mm i długości 1 m. Następnie spoiny zafugować.

13. Ze ścian usunąć wszelkie porosty najpierw mechanicznie a następnie preparatami niszczącymi zarodniki

grzybów np. Ceresit CT 99, Fungal

14. Wymienić spoinowanie między kamiennymi blokami i cegłami.

15. Ubytki w kamieniu uzupełnić odpowiednimi zaprawami.

16. Uszkodzone cegły wymienić na inne zgodne kolorystycznie.

17. Wysolenia na powierzchni cegieł zmyć przy pomocy słabych kwasów.

18. Uszkodzone, odparzone tynki zastąpić nowymi.

19. Po wykonaniu remontu powierzchni elewacji wykonać hydrofobizację.

10.2. Tarasy 1. Skuć uszkodzone płyty wierzchnie, usunąć uszkodzoną izolację przeciwwodną wraz z podkładem. Wykonać

nowe warstwy spadkowe z zaprawy np. Ceresit CN 87 na warstwie kontaktowej z dodatkiem Emulsji

kontaktowej CC81. Na podłożu ze spadkiem ułożyć izolację bitumiczną BT21 na podkładzie zagruntowanym

preparatem BT26.

2. Izolację przykryć włókniną a na niej wykonać jastrych cementowy gr. 4-5 cm podzielony na pola o rozm. 3x3m.


Jastrych zbroiၰ siatkၐ do jastrychów o czkach 10x10 cm.

3. Na dylatacjach uᐠoៀyၰ taᖰmy dylatacyjne CL 152 i caᐠoᖰၰ pokryၰ dwiema warstwami dwuskᐠadnikowej izolacji

mineralnej Ceresit CR 166

4. Na izolacji CR 166 uᐠoៀyၰ pᐠytki ceramiczne na zaprawie klejowej CM17. Spoinowanie wykonaၰ wodoszczelnၐ

zaprawၐ do spoinowanie pᐠytek Ceresit CE43. Dylatacje i naroៀniki wypeᐠniၰ Uszczelniaczem poliuretanowym

Ceresit CS 29.

5. Na stropie pod balkonem nad wejᖰciem gᐠównym odtworzyၰ zniszczone tynki.

6. Przy tarasach wymieniၰ uszkodzone wpusty i ៀygacze.

10.3. Tarasy na wieៀach

1. Tarasy na wieៀach wykonane sၐ z bloków granitowych. Szczeliny miᆐdzy blokami naleៀy oczyᖰciၰ ze starych

uszczelnieᑀ, i wypeᐠniၰ je na nowo Uszczelniaczem poliuretanowym Ceresit CS 29.

2. Uszkodzone obróbki poniៀej tarasów wymieniၰ na nowe.

10.4. Konstrukcja wieៀy1. Pokrycie wieៀy „Pod marynarzem” - wymieniၰ pokrycie z blachy miedzianej ze wzglᆐdu na liczne deformacje,

dziury i nieszczelnoᖰci. Wymiana dotyczy gᐠównej kopuᐠy wieᑀczၐcej trzon wieៀy do poziomu ostatniego

poziomu tarasu widokowego oraz wieៀyczki wschodniej. Podczas wymiany pokrycia dachowego wymieniၰ

naleៀy zawilgocone deski stanowiၐce podᐠoៀe pod blacharkᆐ. Pozostaᐠၐ blacharkᆐ na wieៀy naleៀy poddaၰ

przeglၐdowi i miejscowym naprawom.

2. Stalowၐ konstrukcjᆐ wieៀy naleៀy poddaၰ mᐠotkowaniu lub szczotkowaniu. Po oczyszczeniu naleៀy pokryၰ

caᐠၐ dostᆐpnၐ konstrukcjᆐ stalowၐ podkᐠadowၐ epoksydowၐ farbၐ antykorozyjnၐ a nastᆐpnie przemalowaၰ

dwukrotnie nawierzchniowၐ ៀywicznၐ farbၐ antykorozyjnၐ.

3. Drewniane elementy konstrukcji dachu zaimpregnowaၰ przeciwko owadom, grzybom i P-POឰ.

4. Pokrycie wieៀy „Meteo”. Ostatni trzon wieៀy obᐠoៀony jest blachၐ trapezowၐ. Caᐠoᖰၰ tego pokrycia naleៀy

zdemontowaၰ i wykonaၰ pokrycie z blachy miedzianej (krycie na rၐbek stojၐcy) na deskowaniu. Wykorzystaၰ

istniejၐcၐ konstrukcjᆐ stalowၐ do zamocowania nowego pokrycia trzonu wieៀy. Pomiᆐdzy tarasem a gzymsem

z piaskowca naleៀy naleៀy wymieniၰ caᐠoᖰၰ pokrycia z miedzi. Gzyms poᖰredni naleៀy wyremontowaၰ

podobnie jak zwieᑀczenia i obróbki lukarn. Podczas wymiany blachy z poᐠaci heᐠmu naleៀy wymieniၰ czᆐᖰၰ

zawilgoconych desek. Pozostaᐠe elementy miedzianych obróbek blacharskich wymagajၐ jedynie przeglၐdu i

napraw (balustrada i pokrycie tarasów). Uszczelnienia od góry wymaga rura bᆐdၐca obudowၐ ruchomego

masztu (miejsce przecieku).

5. Wtórnie wbudowane drewniane sᐠupy i podwaliny naleៀy wymieniၰ na nowe ze wzglᆐdu na stopieᑀ poraៀenia

chrzၐszczami i zagroៀenie przenoszenia siᆐ owadów na pozostaᐠၐ konstrukcjᆐ.

6. Drewniane elementy konstrukcji dachu zaimpregnowaၰ przeciwko owadom, grzybom i P-POឰ.

7. Dachówkᆐ nad tarasem ukᐠadanၐ podwójnie w koronkᆐ przeᐠoៀyၰ, uzupeᐠniၰ, umyၰ i zaimpregnowaၰ.

8. Stalowe elementy wieៀy oczyᖰciၰ przez mᐠotkowanie, szczotkowanie. Wykonaၰ malowanie farbami

antykorozyjnymi ៀywicznymi – podkᐠad + 2 warstwy nawierzchniowe.

9. Heᐠm nad klatkၐ schodowၐ przy maᐠym dziedziᑀcu. Drewniana konstrukcja wymaga uzupeᐠnieᑀ stᆐៀeᑀ

krzyៀowych usuniᆐtych w celu poprawienia komunikacji. Zastrzaᐠy odtworzyၰ na wzór istniejၐcych.

Zawilgocone drewniane elementy konstrukcji dachu wymieniၰ na impregnowane przeciwko owadom, grzybom

i P-POឰ.

10. Skorodowane pokrycie z blachy stalowej ocynkowanej wymieniၰ na blachᆐ miedzianၐ w arkuszach ᐠၐczonၐ na

rၐbek stojၐcy na wzór jak na innych heᐠmach. Zawilgocone elementy drewniane wymieniၰ na nowe

impregnowane. Istniejၐce obróbki miedziane poddaၰ przeglၐdowi i remontowi. Wymieniၰ rynnᆐ okalajၐcၐ

klatkᆐ schodowၐ na nowၐ z blachy miedzianej podobnie jak blachy koszowe na styku heᐠumu i ceramicznych

poᐠaci dachu. Poniៀej rynny na gzymsie odtworzyၰ pas podrynnowy wykonany z dachówek.


11. Drewniane konstrukcje dachów wieៀ oczyᖰciၰ poprzez szczotkowanie i zabezpieczyၰ przeciwko owadom,

grzybom i P-Poៀ. np. preparatem Fobos 4M

12. Stalowe elementy dwuteowników wieៀy oczyᖰciၰ przez mᐠotkowanie, szczotkowanie. Wykonaၰ malowanie

farbami antykorozyjnymi ៀywicznymi – podkᐠad + 2 warstwy nawierzchniowe.

Schematy napraw poszczególnych partii murów z wykorzystaniem elementów np. firmy BRUTT SAVER.


11. ZAGADNIENIA PRZECIWPOឰAROWE

Projekt konserwacji elewacji, program prac konserwatorskich koᖰcioᐠa oraz remont wieៀ budynku

Zachodniopomorskiego Urzᆐdu Wojewódzkiego, poᐠoៀonego przy ul. Waᐠy chrobrego, nie wpᐠywa na zmianᆐ

zagadnieᑀ poៀarowych dotyczၐcych:

- ewakuacji ludzi,

- odpornoᖰci poៀarowej,

- technicznych zabezpieczeᑀ poៀarowych,

Zgodnie z zaᐠoៀeniami projektu budowlanego zagadnienia przeciwpoៀarowe ograniczono do zabezpieczenie

przeciwpoៀarowego istniejၐcych i nowoprojektowanych elementów drewnianych konstrukcji np. FOBOS 4M

poprzez 4 krotne malowanie. Przed zabezpieczeniem podᐠoៀe z drewna przeznaczone do malowania

ogniochronnymi impregnatami i ᖰrodkami powᐠokowymi powinny mieၰ wilgotnoᖰၰ nie wiᆐkszၐ niៀ 12%, byၰ nie

zmurszaᐠe, bez zepsutych i wypadajၐcych sᆐków i zacieków ៀywicznych. Powierzchnia powinna byၰ oczyszczona z

plam tᐠuszczu, ៀywicy czy farb np. szczotkami drucianymi, odkurzona.

Uwaga:Wszystkie materiaᐠy uៀyte w realizacji inwestycji winny posiadaၰ stosowne atesty i dopuszczenia do rozpowszechniania w budownictwie. Wszelkie zmiany materiaᐠowe i zmiany rozwiၐzaᑀ technicznych naleៀy skonsultowaၰ z autorem opracowania i osobၐ z nadzoru konserwatorskiego. Wymiary okien naleៀy sprawdziၰ przed zamówieniem i na budowie. Powyៀsze opracowanie, chronione prawem autorskim, nie moៀe byၰ wykorzystywane i rozpowszechniane bez zgody autora.

Opracowanie

..................................................................................................mgr inៀ. arch. IZABELA BᐐASZKIEWICZ-KOZA

upr. budowlane nr 20/ZPOIA/OKK/2007

nazwa opracowania projekt konserwacji …20110824... · drzwi drewniane s.21 4. ogrodzenie budynku,...

Documents