niezwyk£e w£a„ciwo„ci zwyk£ej wody - tchik.com.pl · tylko nie woda. lód jako l¿ejszy od...

276 8/2005 technika ch³odnicza i klimatyzacyjna

czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze

W ciągu ostatnich dziesięcioleci na-ukowcy dowiedzieli się na temat wodyo wiele więcej, niż w całej dotychcza-sowej historii ludzkości. Każdego rokurozwój techniczno-informacyjny na-szej cywilizacji coraz wyraźniej przy-biera charakter funkcji wykładniczej:obecnie suma wiedzy ludzkości po-dwaja się co 5-6 lat [26]. Dotyczy torównież naszej wiedzy o wodzie.

W ramach tego artykułu rozpatrzy-my tylko niektóre z niezwykłych wła-ściwości wody, związane w większymlub mniejszym stopniu z jej wykorzy-staniem w technice chłodniczej. Wy-bór przedstawionego niżej zestawuwłaściwości został uwarunkowanytym, że nie da się rozdzielić szeregupokrewnych właściwości, które są ści-śle ze sobą powiązane i są skutkiemspecyficznej struktury molekularnejwody. Zatem po kolei...WODA – ZASKAKUJĄCA CIECZNajbardziej zaskakującą i korzystną dlanatury cechą wody jest jej zdolność by-cia cieczą. Cząsteczki analogów wodyz okresowego układu pierwiastkówMendelejewa, czyli wodorków (H2S,Í2Se, H2Te) są istotnie cięższe, nato-miast w tych samych warunkach znaj-dują się w stanie gazowym. Z prawidło-wości, pokazanej na rys.1, wynika, że“prawidłowa” woda musiałaby miećtemperaturę zamarzania około –90oC,a wrzeć w temperaturze –70oC. Wąt-pliwym jest, aby takie warunki sprzy-jały rozwojowi życia na Ziemi.

Właściwa pojemność cieplna wodywynosi c = 4,18 kJ/kgK. Jest to war-

tość najwyższa spośród wszystkichinnych substancji. Plasujący się na dru-giej pozycji alkohol etylowy ma tylko2,84 kJ/kgK. Lód i para wodna mająwartość c dwa razy mniejszą od wody,mimo że dla wszystkich innych sub-stancji topnienie prawie nie zmieniawartości pojemności cieplnej. Wyjąt-kowo wysoka pojemność cieplna wodyprzekształca morza i oceany w gigan-tyczne zasobniki ciepła, które łagodządobowe wahania temperatury powietrza.

Właściwa pojemność cieplna każ-dej substancji rośnie wraz ze wzrostemtemperatury. Woda i tutaj jest wyjąt-kiem. Wykres zależności właściwejpojemności cieplnej wody od tempe-ratury posiada minimum przy tempe-raturze około 37oC, tzn. odpowiadanormalnej temperaturze ciała człowie-ka (rys. 2). Właśnie w tej temperatu-rze złożone reakcje biochemiczneprzebiegają z największą intensywno-ścią. Oznacza to, że organizm ludzkiw tej temperaturze posiada najdogod-niejszy stan energetyczny.

Następną, nie mniej ważną dla bios-fery anomalią wody jest jej zdolnośćdo zwiększania swojej objętości przyzamarzaniu, co różni ją od innych sub-stancji. Wszystkie ciała po przejściuw stan stały stają się bardziej gęste,tylko nie woda. Lód jako lżejszy odwody pływa na jej powierzchni, cochroni akweny Ziemi przed wymroże-niem w srogie zimy. Konkretnie, wodaosiąga maksymalną gęstość przy tem-peraturze 4oC.

Lepkość wody, to jeszcze jedna jejoryginalna cecha. Zwykle ze wzrostem

ciśnienia lepkość dowolnej substancjirośnie, a ze wzrostem temperatury –maleje. Lepkość wody zachowuje sięinaczej: znacznie zmniejsza się przyobniżaniu ciśnienia w zakresie tempe-ratur poniżej 30oC, lecz w miarę pod-noszenia ciśnienia zależność przecho-dzi przez minimum i rozpoczyna sięjej trend wzrostowy.

W tab. 1 zestawiono podstawowewłaściwości wody w porównaniu z pa-rametrami lodu w tej samej tempera-turze. Korzystając z tych danych nale-ży jednak pamiętać, że wszystkie pa-rametry (poza rzadkimi wyjątkami)zależą od temperatury i czasem od ci-śnienia. Szczególnie dotyczy to wody.Zależności właściwości wody od tem-peratury szczegółowo opracowano wmonografii A.I. Pechowicza [3].

Nie tylko właściwości cieplnewody są niezwykłe. Mechaniczne ielektryczne jej cechy również nadająwodzie opinię najbardziej niezwykłejsubstancji Wszechświata. Chodzi tu owyjątkowo wysokie wartości sił napię-cia powierzchniowego, stałej dielek-trycznej i innych wielkości.

Całokształt wymienionych właści-wości czyni wodę nie tylko jedynymsprzyjającym środowiskiem do za-mieszkiwania w niej różnych form życia,ale i decyduje o jej szerokim zastoso-waniu w technice. Co jest przyczyną nie-zwykłych właściwości wody?STRUKTURA MOLEKULARNAWODYPodstawową przyczyną wszystkichwyróżniających się właściwości wody

Sergiy FilinPolitechnika Szczecińska

NIEZWYKŁE WŁAŚCIWOŚCI ZWYKŁEJ WODYWoda jest najbardziej rozpowszechnionym, najbardziej znanym i jednocześnie najbardziej zagadkowym płynem na Ziemi i prawdopodob-nie nie tylko na naszej planecie. Wodę pijemy, myjemy się nią, pływamy po niej, podlewamy nią pola, gasimy pożary, wykorzystujemypraktycznie w każdej dziedzinie gospodarki i techniki. Czego tylko z nią nie robimy. Nie ma co ukrywać, nawet rozpędzamy nią manife-stantów i, co dotyczy niektórych wariatów, skaczemy do wody z mostu, żegnając się z życiem. Woda może być bardzo groźna dla ludzi, coudowodniło niedawne tsunami w Oceanie Indyjskim. Woda jest niezbędnym warunkiem istnienia ludzkości. Jest jednocześnie świadkiemi aktywnym uczestnikiem wszystkich naszych osiągnięć i niepowodzeń.

Jako nośnik lub akumulator ciepła, „zimna” woda znajduje szerokie zastosowanie w technice chłodniczej i klimatyzacyjnej. W tymcharakterze ma ona bezpośredni związek z profilem naszego czasopisma. Jednak jak głęboko sięga nasza wiedza o tym płynie, opróczskąpych wiadomości zaczerpniętych ze szkolnych i uczelnianych programów? Czy wszystkie jej niezwykłe właściwości jesteśmy w stanieobjaśnić i wykorzystać dla swojej korzyści?

technika ch³odnicza i klimatyzacyjna 8/2005 277


jest obecność wiązań (mostków) wo-dorowych pomiędzy cząsteczkamiwody. Dzięki tym wiązaniom pojedyn-cze cząsteczki łączą się w asocjaty, tez kolei tworzą jeszcze bardziej złożo-ne struktury (klatraty), które stawiająopór jakimkolwiek zewnętrznym od-działywaniom: cieplnym, mechanicz-nym i elektrycznym. Obecność tychwiązań jest niezbędnym, aczkolwieknie wystarczającym warunkiem nie-zwykłych właściwości wody. Mostkiwodorowe mogą również tworzyć czą-steczki innych związków wodoru:amoniaku (NH3) lub kwasu fluorowo-dorowego (HF). Jednak one nie wyka-zują takich anormalnych właściwościjak woda.

Druga tajemnica wody tkwi wkształcie jej cząsteczki. Umowniemożna ją przedstawić w postaci czwo-rościanu foremnego, w środku które-go znajduje się atom tlenu, w dwóchwierzchołkach – atomy wodoru, a dodwóch innych wierzchołków sięgająorbity elektronów atomu tlenu. Mimoprawidłowości kształtu domniemane-go przez nas czworościanu (rys. 3),cząsteczka wody jest pod każdymwzględem niesymetryczna. Atomywodoru tworzą na jednym z jej koń-ców ładunek dodatni, natomiast elek-trony atomu tlenu na innym końcu –ładunek ujemny. Dzięki temu czą-

steczka wody jest dipolem elektrycz-nym, posiadającym istotny momentdipolowy o wartości 1,87 D (1 Debajrówna się 8 x 10-30 Kulon na metr).Dwie cząsteczki wody mogą połączyćsię w tzw. dimer (rys. 3b), któregomoment dipolowy w określonych wa-runkach może wzrosnąć do 10 D.Wspomniane warunki powstają w po-bliżu granicy podziału faz ciecz- ciałostałe (czyli woda-lód) i w błonach ko-mórkowych istot żywych. Z tego wy-nika, że woda związana, tzn. woda za-warta wewnątrz tkanek, jest już zupeł-nie inną wodą w porównaniu z tą, któ-ra znajduje się przed nami w szklance.Przy zamarzaniu trójścienne ostrosłu-py cząsteczek wody łączą się w swo-istą przestrzenną superstrukturę, któ-ra obejmuje całą objętość. Tworzą sięwielokąty z liczbą ścian zawsze równąsześciu. Strukturę lodu nazywa się rów-nież heksagonalną, dlatego prawidło-wo narysowany płatek śniegu zawszemusi być sześciokątny!

Pozwolimy sobie pominąć w tymartykule dość skomplikowaną analizęgęstości upakowania kryształu lodu iobliczenia ilości możliwych najbliż-szych sąsiadów każdej cząsteczki. Teinformacje zamieszczone są w litera-turze specjalistycznej [5,6,12]. Za-czerpniemy stamtąd najważniejsze: lódnie jest ściśle upakowanym kryszta-

łem; jego struktura jest bardzo pulch-na, niespójna, występuje w niej sporopustych miejsc, częściowo wypełnio-nych cząsteczkami wody. Dlatego lódjest lżejszy od wody. Co więcej, wspo-mniane cząsteczki wody wędrują posieci krystalicznej. W tym przypadkuspecjaliści mówią, że w stałej fazie jestobecna faza ciekła, podobnie jak wstopniałej wodzie częściowo zacho-wują się resztki struktury krystalicz-nej lodu i dzięki temu woda “pamięta”swoje pochodzenie.

Współczesne spektroskopowemetody badań, np. rezonans jądrowy,magnetyczny, rentgenowski i inne, po-zwoliły naukowcom ustalić, że woda– podobnie jak lód – jest substancjąstrukturalną, przy czym istnieje niejedna, lecz kilka struktur wody i kilkamechanizmów sieciowania.

Pojęcie “struktura cieczy” brzmiobco. Obecnie nauce znanych jest 11strukturalnych odmian lodu, różnią-cych się typem sieci krystalicznej iodpowiednio właściwościami fizyko-chemicznymi. Większość z nich ist-nieje przy wysokich ciśnieniach i ni-skich temperaturach. Woda w tempe-raturowym zakresie swego istnienia wfazie ciekłej doznaje jeszcze większejilości przemian mikrofazowych. Więcile jest typów wody? Ścisłej odpowie-dzi na to pytanie jak na razie nie ma.Dużo. Badania w tym kierunku trwają,każdy dzień dostarcza nam nowych nie-spodzianek.PRZECHŁODZENIE WODYCzy woda może istnieć w stanie cie-kłym, osiągając jednocześnie tempe-raturę poniżej 0oC? Tak, może. Jest tostan przechłodzenia. Ulega on zakłó-ceniu przy pojawieniu się w wodzie za-rodka lodu o objętości rzędu 10-6 mm3.W charakterze zarodka może wystąpićcząsteczka kurzu, domieszka mecha-niczna, obecność w wodzie fazy stałejlub najdrobniejszych pęcherzykówpowietrza. Zakłócenie niestabilnegostanu przechłodzenia wody obserwujesię również przy jej wstrząsaniu me-chanicznym, aczkolwiek mechanizmtego procesu do końca nie jest zbada-ny i w różny sposób jest traktowanyprzez różnych autorów.

W technice chłodniczej ze zjawi-

Parametry Jedn. Woda Lód Uwagi Właściwe ciepło krystalizacji (wody) i topnienia (lodu)

kJ/kg 333,7 334

Gęstość

kg/ m3 999,84 916,8

Właściwa pojemność cieplna

kJ/kgK 4,23 2,12

Współczynnik przewodności cieplnej

W/mK 0,55 2,22

Współczynnik objętościowej rozszerzalności cieplnej

-68,28�10 -6 1,58 � 10 -4

Napięcie powierzchniowe

mN/m 75,6 - Lepkość dynamiczn a

Pa s 1,793 � 10 -3

Lepkość kinematyczna

m2 /s 1,793 � 10 -6

Przewodność elektryczna 1/ � m 3,8�10 -6 8 � 10 -8 1 � 10 -5

Przy częstotliwości 0,1 -10 Hz Przy częstotliwości >10 4 Hz i

temperaturze –10�� Przenikalność dielektryczna 81 99

3,0 Przy cz ęstotliwości 0,1 -100Hz Przy częstotliwości >10 5 Hz i

temperaturze –10�� Przenikalność magnetyczna

0,999991

Podatność magnetyczna 12,9 � 10 6

12,65 � 10 6

Moment dipolowy

Debaj (D)

1,87

Tab. 1. Wybrane właściwości fizyczne wody i lodu w temperaturze 0oC [3-7]



skiem przechłodzenia wody spotyka-my się przy jej zamrażaniu, np. w wy-twornicach lodu. W.A. Bobkow [4]wykrył krótkotrwałe przechłodzenie o1,0…1,5oC w strumieniu wolnej wodyw natryskowej wytwornicy lodu. Tenfakt świadczy o tym, że przechłodze-nie nie jest fenomenem właściwymtylko dla nieruchomej objętości wody.Wielu autorów podkreśla zależnośćpomiędzy liniową prędkością krysta-lizacji i wielkością przechłodzenia. Wtej kwestii należy wyraźnie rozróżnićdwa procesy: przechłodzenie przygra-niczne i objętościowe. W pierwszymprzypadku proces krystalizacji po-wierzchniowego lodu jest zlokalizo-wany w cienkiej granicznej warstwieprzechłodzonej wody. Wielkość prze-chłodzenia Tp.w. jest funkcją prędko-ści liniowej V przesuwania się grani-cy rozdziału faz i waha się według da-nych Costa od 0,02 do 0,1oC przyprędkościach od 2 do 30 mm/min. Przytym temperatura nawilżonej po-wierzchni lodu nie powinna być niż-sza od 0oC. W drugim przypadku od-wrotnie – liniowa prędkość krystali-zacji przechłodzonej wody zależy odwielkości przechłodzenia. Badaniaprzeprowadzone przez różnych auto-rów w rurkach cylindrycznych pozwo-

liły opisać tą relację następującymwzorem:

V = k Tp.w.n

gdzie: V – prędkość w cm/s, n – wy-kładnik potęgi, k – współczynnik.Wszystkie znane zależności empirycz-ne mieszczą się w granicach zmianyczłonów tego równania: 0,8<k<1,2 i1<n<1,7 w zakresie zmiany T od 0,2do 8oC. Na wartość współczynnikóww największym stopniu wpływa obec-ność efektów kapilarnych, objawiają-cych się w cienkich rurach o średnicyponiżej 2-3 mm.

Z punktu widzenia dostępności ob-serwacji wizualnej, jak i wpływu na pa-rametry techniczne urządzeń zamrażal-niczych i procesów technologicznych,większe zainteresowanie wzbudza ob-jętościowe przechłodzenie wody. Au-torskie badania tego procesu przepro-wadzono z wykorzystaniem form wy-twornicy lodu LNT-0,15 [25]. W pro-cesie powstawania lodu w formachkomórkowych występują oba rodzajeprzechłodzenia wody: powierzchnio-we i objętościowe. Natomiast zauwa-żalny w jakimś stopniu wpływ na dy-namikę procesu produkcji lodu wywie-ra tylko przechłodzenie objętościowe.

Faza przechłodzenia wody w komórcemetalowej posiada swoją specyfikę,objawiającą się w zjawisku spontanicz-nej krystalizacji objętościowej.

W formach komórkowych zwykłąwodę z sieci wodociągowej bez wstęp-nej filtracji daje się przechłodzić dookoło -2,5…-3,0oC, natomiast po fil-tracji – do -5…-8oC. Drgania formy,pochodzące na przykład od pracującejobok sprężarki, zmniejszają głębokośćprzechłodzenia o 0,5…1,0oC. Nie-równomierność rozkładu temperaturywody wzdłuż wysokości komórki nieprzekracza 3oC, tzn. jest ona mniejszaod wartości przechłodzenia. Oznaczato, że w momencie rozpoczęcia spon-tanicznej krystalizacji objętościowejcała objętość wody znajduje się w sta-nie przechłodzonym, zatem krystali-zacja powinna objąć cały obszar wodyw komórce. Właśnie taki obraz moż-na zaobserwować w trakcie ekspery-mentu. W ciągu jednej sekundy w wo-dzie zachodzi spontaniczny rozgałę-ziony rozrost kryształów lodu, w całejobjętości komórki powstają chaotycz-nie ukierunkowane ścianki (przegród-ki) o grubości 0,05 mm. Należy przy-znać, widowisko jest dość efektowne.Zmierzone wartości szybkości wzro-stu kryształów wyniosły 1…3 cm/s.Przestrzenna orientacja i średnia od-ległość między przegródkami nie sązależne od kształtu komórki. Nie za-uważono różnicy w przebiegu tegoprocesu w małych komórkach o wy-miarach 20x20x15 mm i w wannie92x92x15 mm. Efektem spontanicz-nej krystalizacji jest wzrost średniejobjętościowej temperatury wody do0oC oraz krótkotrwałe podwyższenietemperatury formy zwykle o 3…5oC.Przebieg zmian temperatury wody wpunkcie oddalonym od ścianki formyo 1 mm w procesie z przechłodzeniemi bez niego pokazano na rys. 4.

Jednak zjawisko spontanicznej kry-stalizacji objętościowej nie jest nie-zbędnym atrybutem zamrażania lodu wkomórkach. I tak, w trakcie badań prze-biegu zamrażania w tej samej wytwor-nicy lodu przy temperaturze zalewa-nej do wanny wody 12oC, faza prze-chłodzenia nie występowała aż do pod-niesienia wspomnianej temperatury do15oC. Można było zauważyć jedynie

Rys.1. Zależność temperatury wrzenia i topnienia związków wodoru od masy cząsteczkowej



powierzchniowe przechłodzenie iwzrost kryształów dendrytowych wcienkiej warstwie wody przy ściankachformy, grubość której wynosiła 1-2mm. Nie wywierało to zauważalnegowpływu na dynamikę notowanych tem-peratur. Przy Tw= 15oC i wyżej, coodpowiada w eksperymencie prędko-ści schładzania wody poniżej 3oC/min,proces przebiega z przechłodzeniem.Przy wtórnych, bardziej dokładnychpomiarach w pobliżu krytycznej tem-peratury wody Tw= 15oC, nie udało sięjednak odnotować jakichkolwiekprzejściowych stanów systemu dwu-fazowego woda-lód, kiedy spontanicz-na krystalizacja ogarnęłaby tylko częśćobjętości wody. Zatem zjawisko towystępowało w całej objętości lub wogóle nie zachodziło.

Z rozwiązania równania bilansucieplnego dla krystalizacji objętościo-wej wynika, że w tym krótkim odcin-ku czasu krystalizuje się do około 5%objętości wody.

Po spontanicznej krystalizacjitemperatura ścianek chociaż rośnie, tojednak pozostaje ujemną. Dalej pro-ces krystalizacji przebiega zgodnie zeznanymi zasadami: na ściankach za-czyna pojawiać się warstwa lodu. Lo-dowe przegródki w objętości wodystopniowo znikają, czyli topią się wwodzie o zerowej temperaturze. Poupływie kilku minut po skutkach spon-tanicznej krystalizacji nie ma nawet

Rys.2. Zależności gęstości i właściwej pojemności cieplnej od temperatury [6]

Rys.3. Struktura cząsteczki wody ilodu [5]: a – monomer H2O oraz jegouproszczone przedstawienie w posta-ci ostrosłupa, b – dimer H2O, c - trój-wymiarowa sieć heksagonalna mo-lekularnej struktury lodu


czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodnicześladu. Nie jest to jednak do końcaprawdą. Większość badaczy zgodnietwierdzi, że przechłodzenie wodyzwiększa ogólny czas produkcji lodu,przy czym wpływ przechłodzenia za-znacza się w trakcie całej fazy krysta-lizacji. Ilościowe oceny wydłużeniawspomnianego czasu istotnie się róż-nią: od 2-3 do 25%.

Przy spełnieniu określonych wy-magań, przechłodzenie wody możnaobserwować również w lodowej for-mie chłodziarki domowej. Wymaganiate są następujące:• stosunkowo niewielka masa wody

(do 30-50 g),• niskie tempo chłodzenia (do 1-1,5

oC/min),• brak domieszek i pęcherzyków po-

wietrza,• zupełny bezruch, w tym brak wi-

bracji,• idealnie gładka powierzchnia formy,• brak oddziaływań zewnętrznych, w

tym strumieni promieniowania mo-gących wywołać konwekcję w ob-jętości wody,

• pożądana jest wstępna obróbka ma-gnetyczna wody.

W im większym stopniu spełnionebędą wymienione wymagania, tymgłębsze przechłodzenie można osią-gnąć. Według danych z pracy [3]zwykłą wodę z kranu w objętości oko-ło litra można przechłodzić do –5oC,natomiast przy zmniejszeniu objęto-ści i po oczyszczeniu z domieszek –aż do –40oC.ZESZKLENIE WODYZeszklenie – jest to proces w pewnymsensie przeciwny do przechłodzenia.Chcąc objaśnić go prostymi słowami,można powiedzieć, że obserwuje się

go, kiedy prędkość chłodzenia prze-wyższa prędkość wzrostu kryształulodu. Woda nie nadąża zmieniać swojejstruktury w heksagonalną lub inną kry-staliczną strukturę lodu i pozostaje bez-postaciowa w stanie zamrożonym [2].Oczywiście, wytrzymałościowe i innewłasności zeszklonej wody wyraźnieróżnią się od własności lodu. Taką wodęmożna uzyskać wpuszczając kroplęwody do naczynia z ciekłym azotem.WODA Z TOPNIEJĄCEGO LODUPo stopieniu woda posiada bardziejuporządkowaną strukturę, zawiera za-rodki klatratów lodu, co pozwala jejna aktywniejsze oddziaływanie zeskładnikami biologicznymi i rozpusz-czonymi substancjami. Po spożyciutakiej wody, do organizmu dostają siędrobne ośrodki struktury lodopodob-nej, które następnie mogą się rozro-snąć i sprowadzić wodę do stanu lo-dopodobnego i tym samym wywołaćdziałanie uzdrawiające. Oprócz tego,znacznie większa jest aktywność fizy-ko-chemiczna i biologiczna stopnia-łej wody w porównaniu z wodą zwykłą,co wiąże się z tym, że jest ona infor-macyjnie czystą substancją, o czymszczegółowo będzie mowa niżej. Ta-kie własności woda pochodząca z top-niejącego lodu może zachować przezkilka godzin. Sadownicy i ogrodnicywiedzą dobrze, że w celu przyspiesze-nia wzrostu roślin zaleca się ich pod-lewanie taką wodą.

Pozytywny wpływ spożywaniastopniałej wody na organizm człowie-ka opisują różni autorzy [7,11,19,20].Do głównych efektów należą: unor-mowanie pracy przewodu pokarmowe-go i przemiany materii oraz stymula-cja regeneracyjnych funkcji komórek,

co prowadzi do odmłodzenia skóry icałego organizmu.

Zgodnie z pracą [21] masaż lodemjest dobrym środkiem przeciwzmarszczkom i więdnięciu skóry.Przykładowo, skórę twarzy i szyi ma-suje się kawałkami lodu kolistymi ru-chami zgodnie z kierunkiem linii skó-ry. Jeszcze pożyteczniejszy jest masażskóry zamrożonymi wywarami z ziół,których recepturę podano w literatu-rze specjalistycznej. Specjaliści z dzie-dziny kosmetyki zwykle zalecają temetody do samodzielnego zrealizowa-nia w warunkach domowych i stosun-kowo rzadko praktykują je podczas le-czenia stacjonarnego i w klinikach ko-smetycznych.

Masaż lodem i okłady z lodu stosu-je się także w celu usunięcia obrzękówstóp [22]. Lodowy okład tonizuje skóręi utrwala lakier naniesiony na paznok-cie. W tym przypadku pozytywny wpływstopniałej wody na skórę wzmaga toni-zujące działanie niskiej temperatury.CZWARTY STAN SKUPIENIAWODYCzym jest ten fenomen? Woda zawar-ta w komórkach organizmów żywych,w tym również u człowieka, w tempe-raturze około 4oC może przejść wczwarty stan skupienia, który różni sięzasadniczo od lodu tym, że komórkiżywego organizmu nie są przy tym roz-rywane. Przypomnijmy, że właśnie wtej temperaturze woda posiada maksy-malną gęstość. Dla człowieka, w po-nad 70% składającego się z wody, jejstan odgrywa zasadniczą, życiowoważną rolę. Stan człowieka, któregokomórki zawierają wodę w czwartymstanie skupienia E.R. Mułdaszew [8]nazwał „skamieniałym”, podczas gdyw literaturze światowej jest on bardziejznany jako stan anabiozy. W stanietym, jak w śpiączce, człowiek może sięznajdować dowolnie długo, przy czymprocesy fizjologiczne w organizmieustają. W stan anabiozy indyjscy i ne-palscy jogini wprowadzają się drogąmedytacji i mogą pozostawać w nimw głębokich jaskiniach górskich wtemperaturze około 4oC dziesiątki, set-ki, a nawet i tysiące lat, po czym „oży-wają” i powracają do normalnegożycia. Tych, którzy chcą bardziej

Rys.4. Dynamika zamrażania wody w formie komórkowej: I – z przechłodzeniem (wolne chłodze-nie), gdzie odcinek “0-a” – czas schłodzenia wody, “a-b” – zamrażanie, II – bez przechłodzenia(szybkie chłodzenie); na schemacie komórki: 1 – źródło zimna (moduł termoelektryczny), 2 –forma lodowa, 3 – przepływowy wymiennik ciepła, 4 – izolacja cieplna, 5 – woda w komórce, x –miejsce zainstalowania termopary


czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodniczeszczegółowo zapoznać się z tym cu-dem i tym, jak czwarty stan skupieniawody pomaga zachować ludzki geno-typ, odsyłamy do źródła – książek E.R.Mułdaszewa, gdzie w przystępnej for-mie przedstawiono bardzo ważne i czę-sto sensacyjne rezultaty kilku rosyj-skich wypraw naukowych do Tybetu[8,9]. Wśród nich znajduje się odkry-cie wodnych form życia i potwierdze-nie posiadania przez wodę własnościinformatycznych.

Istnieje hipoteza, że u podstaw bi-blijnej opowieści o tym, jak JezusChrystus chodził po wodzie leży wła-śnie ten fenomen, tj. że Jezus pośródinnych swoich pozazmysłowych zdol-ności posiadał umiejętność zamianysiłą myśli znajdującą się w bezpośred-niej bliskości wodę w stan skamienia-ły.OBRÓBKA MAGNETYCZNAWODYOddziaływanie pola magnetycznego nawodę pod względem fizyki zjawiska ipozytywnych następstw, jest zbliżonedo efektu stopniałej wody. Przez dłu-gi czas uważano, że mechanizm tegooddziaływania jest dosyć prosty: wpolu magnetycznym zachodzi upo-rządkowanie struktury wody, t.j. dipo-le wody układają się wzdłuż linii polamagnetycznego. Jeszcze w latach 70–ych naturę magnetycznej obróbki wodybadał profesor Ł.A. Kulski z Kijowa.Wyodrębnił on trzy istniejące w tymczasie hipotezy działania pola magne-tycznego na wodę [20]:• koloidalną (fragmenty cząstek ko-

loidalnych stanowią ośrodki kry-stalizacji);

• jonową (hydratacja jonów);• wodną (przebudowa asocjatów

wody, deformacja wiązań wodoro-wych).

W następstwie tego, liczne badaniajego uczniów i innych naukowców zróżnych krajow zostały ukierunkowa-ne na to, aby jedną z tych hipotez wy-razić kategoriami ogólnie przyjętejteorii. A w czasie, gdy uczeni toczylispory, obrobiona magnetycznie wodaznalazła powszechne zastosowanie dopodlewania sadów, ogrodów, a nawetpól kołchozów. Agronomowie z oży-wieniem raportowali o niemal 30%

wzroście urodzaju warzyw regularniepodlewanych taką wodą. Przedsiębior-cy także na tym zarabiali, uruchomiw-szy seryjną produkcję różnorodnychurządzeń do magnetycznej obróbkiwody. Szczególną popularność podkoniec XX wieku zyskały przypływo-we magnetyzery w postaci nakładki nawąż do podlewania. Obrobiona magne-tycznie woda wzbudza emocje do dziś.W technice chłodniczej i klimatyza-cyjnej magnetyczną obróbkę wodywykorzystuje się jako środek intensy-fikacji wymiany ciepła i zmniejszeniazanieczyszczenia osadami wewnętrz-nych powierzchni rur i kanałów wy-mienników ciepła. Przyłożenie polamagnetycznego istotnie zmniejszaszybkość tworzenia się szronu na po-wierzchniach chłodnic powietrza [1].WODA ŻYWA I MARTWAŻywa i martwa woda od dawna kojarzysię większości ludzi z rosyjskimi ba-śniami ludowymi. Dopiero stosunko-wo niedawno uczeni stwierdzili, żeżywa i martwa woda rzeczywiście ist-nieje w przyrodzie. Ponadto można jąotrzymać sztucznie w warunkach labo-ratoryjnych. W rezultacie, zagadnieniewody żywej i martwej stało się nad-zwyczaj popularne. Autorzy odkryć narazie nie spieszą się z publicznymujawnieniem tajników swoich techno-logii, licząc na ich korzystną sprzedaż.Nie ulega jednak wątpliwości, że zazasłoną ich komunikatów o charakte-rze reklamowym kryje się określonabiofizyczna treść.

Badania w tym kierunku prowadzisię w wielu krajach, w tym na Ukra-inie, gdzie w ramach tajnych progra-mów naukowych dążono do opracowa-nia uniwersalnych biokorektorów, na-zwanych „spinorami”. W kwietniu2004 roku rąbka tajemnicy uchylił nie-co w prasie dyrektor UkraińskiegoCentrum Systemowo-AnalitycznegoW. Barziński. Oto co on pisze [10]:

„Ukraińscy specjaliści odkrylinową postać wody. Nie fizyczną, jaklód, woda lub para, a dwie fizykoche-miczne odmiany ciekłej wody – dwaspinory: dodatni i ujemny.

Można je też w przybliżeniu na-zwać: woda-kwas i woda-zasada. Jeślizasada i kwas zostaną zmieszane, to w

wyniku chemicznej reakcji zobojęt-nienia powstanie sól, wydzielająca sięjako osad. Natomiast po zmieszaniu obuspinorów, otrzyma się zwykłą wodę i wy-dzieli się znaczna ilość energii.

Spinor jest wynikiem prac specja-listów jednej z grup naukowych, wcze-śniej uczestniczących w programachwojskowych. Po wejściu w życie ogól-noświatowej konwencji o zakazie bro-ni biologicznej, po rozpadzie ZSRR iostatecznym zamknięciu wojskowychprogramów biologicznych, próby zespinorem kontynuowano. Dlaczego?Wynalazcy wykryli jego leczniczewłaściwości, obserwując wpływ pre-paratu na regenerację komórek i tka-nek. Eksperymentalnie udało sięotrzymać grupę komórek, która za-przestała naturalnego obumierania, aponadto namnożyła całkowitą ilośćkomórek o 30 do 40 razy przekracza-jącą ich maksymalnie możliwą liczbę,wynikającą z ilości substancji odżyw-czych w probówce.

Około siedem lat temu spinor po-konał nie poddające się działaniu an-tybiotyków formy gruźlicy w warun-kach instytucji medycznej typu za-mkniętego (szpital więzienny). Przezostatnie 14 lat specjaliści testowalidziałanie spinora na sobie, swoich bli-skich i pacjentach ochotnikach. Wy-niki badań wirusologicznych podsu-mowano w sprawozdaniach naukowychdwóch wiodących w kraju instytutównaukowo badawczych...

...Zadziwiające jest, jak szybko za-chodzi gojenie się ran pod działaniemspinora. Dwa palce mojego znajome-go zostały porażone łukiem elektrycz-nym – były po prostu czarne. Jednakpo dziesięciu dniach nie została anijedna szrama, ani jedna blizna. Wirusyi tzw. powolne infekcje dają się poko-nać w ciągu około trzech miesięcy. Wprzypadku AIDS pacjent codziennieprzyjmuje 150 ml spinora rano i wie-czorem, oczywiście nie rezygnując ześrodków przywracających funkcjęukładu odpornościowego. Czas zwal-czania wirusów rakotwórczych osza-cowano na około pół roku. Grypa,odra, ospa wietrzna mogą zostać wy-leczone w ciągu dnia.

Nie jest to fantastyka, jednak do po-dobnych faktów należy podchodzić


czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodniczeszczególnie ostrożnie. Współczesnamedycyna jest nadzwyczaj konserwa-tywna – wszystko trzeba dokładnie zba-dać, aby wykluczyć negatywny wpływna człowieka i wystąpienie niepożąda-nych efektów w kolejnych pokole-niach.

Czy istnieją przeciwwskazania? Dotej pory sformułowano tylko jedno, aletrudne do sprecyzowania. Specjaliścinazwali je granicą energoinforma-cyjną. Na skutek przyjmowania spino-ru ustaje naturalne obumieranie po-szczególnych typów komórek ludzkie-go organizmu. Po zaaplikowaniu pre-paratu 10 lub 100 razy w ciągu 72 go-dzin rozpoczynał się gwałtowny wzrostkomórek, przewyższający proceskontrolowany 30 do 40 razy. Przy tymkomórki zmieniały swoje rozmiary ikształty. W polu widzenia nie zaobser-wowano martwych komórek. Abyokreślić czy to dobrze czy źle, trzebajeszcze przeprowadzić tysiące testówna przestrzeni kilku lat.”

A oto inny przykład, wiążący pro-ces otrzymywania żywej wody z jej ob-róbką magnetyczną. Znana jest tech-nologia „ożywiania” wody I. Grandera[24]. Z jej pomocą wytwarza się „mo-tory magnetyczne”, dzięki którym po-tęguje się naturalny magnetyzm, za-pewniający dopływ energii. Energia tazmienia strukturę i energoinformacyj-ne zasoby wody na długi okres czasu.Woda poddawana obróbce i stająca sięprzez to nośnikiem „motorów magne-tycznych” pochodzi z ujęcia w szybienieczynnej kopalni i następnie zostajepobudzona błyskami światła o bardzowysokiej częstotliwości (przekazanieinformacji). Otrzymana w ten sposóbwoda Grandera stanowi źródło ener-gii do „ożywienia” wykorzystanej przezczłowieka wody, która z kolei wyka-zuje pozytywne, dobroczynne i harmo-nizujące działanie na ziemską florę ifaunę.

Autorzy technologii opracowaliurządzenia nazywane „ożywiaczamiwody” i przeznaczone do bezkontak-towej obróbki wody wodociągowej.Aparaty te posiadają wewnetrzne prze-działy, napełnione wodą Grandera.Podczas przepływu przez „ożywiaczwody” woda, która utraciła swój po-zytywny potencjał na skutek negatyw-

nego oddziaływania otoczenia i ukła-du wodociągowego, ożywa, wracającdo naturalnej postaci i wzmacniajączdolność jej zachowania.

W wyniku „ożywienia” woda naby-wa korzystnych dla organizmu własno-ści, a mianowicie:• wzmacnia się odporność wody na

szkodliwe oddziaływania;• polepsza się mikrobiologiczny

stan wody i innych cieczy (trwałośćpodczas przechowywania);

• woda staje się miękka, poprawiająsię własności smakowe, zachodziklarowanie wody;

• powstaje potencjał energoinforma-cyjny, będący źródłem oddziaływa-nia na organy i układy organizmu.

Urządzenia I. Grandera do „ożywania”wody są bardzo różnorodne i pokry-wają szeroki zakres obszarów stoso-wania. Istnieją aparaty do systemówcentralnego zaopatrzenia w wodę,układów ogrzewania i wodociągów wmieszkaniach, do obróbki wody wstudniach, basenach i naturalnychzbiornikach wodnych. Do „ożywiania”napojów produkuje się specjalne na-czynia wyposażone w komory z żywąwodą. Szerokie zastosowanie żywawoda znajduje przy „ożywianiu” powie-trza oraz harmonizacji i uzdrawianiuorganizmu człowieka.

Już kilka razy w tym artykule wspo-mniano o informatycznych własno-ściach wody. Teraz o tym szczegóło-wo...INFORMATYCZNE WŁASNOŚCIWODYJeszcze 15-20 lat temu jawne twier-dzenie, że woda, podobnie jak taśmamagnetyczna lub płyta CD, może byćnośnikiem informacji, było dla uczo-nego wprost niebezpieczne – mógłzostać obwiniony o uprawianie pseu-donauki i szarlatanerię. Dziś przyzna-je to już wielu uczonych o światowymautorytecie.

Dzięki istnieniu struktury w wią-zaniach wodorowych, woda jest bar-dzo pojemną energetycznie substancją.Według prof. Mołdaszewa nawet bar-dziej pojemną niż geny człowieka [9].Mamy nadzieję, że na podstawie przy-toczonych fragmentów, zaczerpnię-tych z literatury i Internetu, czytelni-

cy będą w stanie wyrobić sobie jedno-lity pogląd o współczesnym poziomiewiedzy w tej kwestii.

Niedawno obroniono w Rosjipierwszą pracę habilitacyjną o pamię-ci wody. O tym sensacyjnym zdarze-niu szeroka publiczność (w tym takżenaukowa) praktycznie nic nie wie. Fi-zycy nie wiedzą, ponieważ obrona mia-ła miejsce na wydziale biologicznym,a biologowie – ponieważ niezbyt inte-resują się fizyką i nie mogą zatem na-leżycie docenić pracy. Teorię wodyopracował i obronił pracę w Instytu-cie Medyczno-Biologicznym Rosyj-skiej Akademii Nauk Stanisław Zenin,kierownik Problemowego Laborato-rium Naukowego Uzasadnienia Nie-konwencjonalnych Metod Diagnosty-ki i Leczenia Federalnego Naukowe-go Centrum Kliniczno–Eksperymen-talnego Ministerstwa Zdrowia Fede-racji Rosyjskiej. Z wykształcenia S.Zenin jest fizykiem, a ponadto kandy-datem nauk filozoficznych i chemicz-nych, a teraz także doktorem nauk bio-logicznych. Jest to zaiste mieszankawybuchowa.

Spróbujemy w przystępny sposóbprzedstawić istotę pracy S. Zenina.Wiadomo, że wodorowe wiązania czą-steczek wody nie są trwałe, poszcze-gólne wiązania istnieją jedynie przezsetne części sekundy. Oznacza to, żejeśli nawet cząsteczki wody tworząpewne struktury, to twory te natych-miast się rozpadają. Tak mówi nauka.Powątpiewając w to S. Zenin dokonałobliczeń, z których wynika, że krótkożyjący asocjat, złożony z pięciu mo-lekuł wody, łącząc się z drugim takimnietrwałym asocjatem, może utworzyćstrukturę, której czas życia będzie jużo dwa rzędy wielkości większy, sięga-jąc 10 do 14 sekund. Nowa strukturastabilizuje się dzięki „jednoczesnemuzamknięciu wszystkich końcowychatomów tlenu w pięciokątne pierście-nie”. Jest to jeszcze zbyt krótki czas,aby zaszły istotne zmiany własnościwody. Jednak skoro skomplikowaniestruktury molekularnej wydłuża czasjej życia, to czy nie może istnieć takiasocjat który będzie stabilny?

Otóż obliczenia teoretyczne poka-zały, że może istnieć taki „kryształ”wody, złożony z 912 cząsteczek, któ-


czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodnicze czynniki chłodniczerego czas życia liczy się w minutach anawet w godzinach. Zenin nazwał tąpostać „podstawowym elementemstrukturalnym wody”. Przypomina onmały szpiczasty kryształek lodu, utwo-rzony z sześciu romboidalnych ścian.W wodzie istnieją miriady takich krysz-tałków, co już udowodniono i potwier-dzono różnymi metodami fizyko-che-micznymi. Kryształki wody na koniusz-ku pióra rzeczywiście istnieją!

Na powierzchni każdej ściany każ-dego kryształka może powstać odręb-ny, przypadkowy rozkład elektrycznych„plusów” i „minusów”. Są to znane namjuż dipole wody, tworzące ścianękryształka i wystające z niej biegunemdodatnim lub ujemnym. Otrzymuje sięwięc kod dwójkowy, jak w elektronicz-nej maszynie cyfrowej. Wyobraźmysobie teraz wodę destylowaną o wy-sokim stopniu czystości. Ściany krysz-tałków w takiej wodzie są elektrycz-nie obojętne – w kodzie dwójkowymna nich „niczego nie zapisano”. W pew-nej chwili do wody tej dostaje się czą-steczka jakiegoś związku chemiczne-go. Na skutek zetknięcia się z „krysz-tałkiem” wody niejako odbija ona najego ścianie swój elektromagnetycz-ny wzór. Następnie ten „znaczony”kryształek w kontakcie z drugim, „czy-stym”, sprawia to samo – przekazujemu swój rysunek, lecz w „negatywie”:tam, gdzie u pierwszego kryształkawystępował minus, na odpowiedniejścianie drugiego kryształka powstajeplus. Aby proces odbijania i przekazy-wania „danych” przebiegał z większąszybkością, wodę należy intensywniewstrząsać, zwiększając tym samymczęstotliwość zderzeń „kryształków”.Akurat tym zajmują się homeopaci –na potęgę trzęsą swoimi probówkamina specjalnych urządzeniach.

Opisana pseudokrystaliczna struk-tura wody tłumaczy wiele jej dziwnychwłasności, które do tej pory nie znaj-dowały wyjaśnienia. Na przykład, fe-nomen rozpuszczalności. Woda roz-puszcza prawie wszystko! A to dlate-go, że w wodzie zawsze znajdzie sięokreślona ilość kryształków z odpo-wiednim wzorem elektromagnetycz-nym, który działa jak wytrych, łatwo roz-szczepiając rozpuszczaną substancję...

Wyjaśnienie znalazło także oddzia-

ływanie na wodę pola magnetycznego– burzy ono po prostu „kryształki”. Je-śli wymieszać wodę mieszadłem ma-gnetycznym, jej własności fizyczneradykalnie się zmienią. Analogiczniewpływa na wodę alkohol etylowy –niszczy jej informacyjną strukturę.

Prawdą jest, że środków oddziały-wujących na wodę podobnie do alko-holu i pola magnetycznego, jest nie-wiele. Dlatego niemal wszystkie zja-wiska, zachodzące między wodą i roz-puszczanymi w niej substancjami, sąformą informacyjnego współoddziały-wania. Przypomniawszy sobie, ilewody zawiera organizm ludzki, zrozu-miałe stają się mechanizmy wielu ze-wnętrznych wpływów na człowieka. Wswoim instytucie Zenin zajmuje sięsprawdzaniem zdalnego działania nawodę uzdrowicieli i metafizyków.

Przebieg doświadczenia jest nastę-pujący. Destylowaną wodę o wysokimstopniu czystości nalewa się do dwóchmenzurek. Jedną z nich podaje sięuczestnikowi eksperymentu, a drugastanowi próbkę kontrolną. Następniemierzy się przewodność elektrycznąobu porcji wody – „naładowanej” iporównawczej. Przeciętny człowiekoddziaływujący myślowo na wodęzmienia jej przewodność elektrycznązupełnie nieznacznie.

Według słów Zenina, pewnegorazu przyszedł do niego jeden z uzdro-wicieli, który twierdził, że potrafi prze-nosić ezoteryczną karmę chorego nawodę. Uczony podał mu menzurkę, aon na niej mocno skupił swoją uwagę.W porównaniu z próbką kontrolną de-stylat w menzurce uzdrowiciela zwięk-szył swoją przewodność elektrycznąkilkukrotnie! Metafizycy powiadają, żemogą wytwarzać wodę „żywą” i„martwą”. Czym jedna różni się od dru-giej? W pierwszej przewodność elek-tryczna jest większa niż w próbce kon-trolnej, a w drugiej – niższa.

Jak taka woda działa na organizmyżywe? Aby odpowiedzieć na to pyta-nie, przeprowadza się testy biologicz-ne, sprawdzające działanie „napromie-niowanej” wody na mikroorganizmy.Najprostsze z nich, jednokomórkowezanurza się w próbce kontrolnej, naktórą człowiek nie miał wpływu orazw tzw. „martwej” wodzie. W oczach

biologów, współpracowników Zenina,odmalowało się prawdziwe przeraże-nie, kiedy umieścili swoje ukochanemikroorganizmy w „martwej” wodzie,którą „zaczarował” wspomniany uzdro-wiciel. Zwykle w „martwej” wodziejednokomórkowce przestają się ak-tywnie poruszać, zamierają, skoro tyl-ko wpadną do wody. Tym razem jed-nak nie zginęły one w zwykły sposób,lecz rozpoczął się proces rozpuszcza-nia ich błony komórkowej!

Pozostawmy na boku hipotezy ob-jaśniające mechanizm bezkontaktowe-go przekazywania informacji od czło-wieka do wody i pozwólmy dojść dogłosu innym autorom.

Rosyjski uczony Aleksandr Stiepa-now przeprowadził następujący ekspe-ryment [9]. Nalał do naczynia zwykłądestylowaną wodę i postawił je na czo-le leżącego człowieka (rys. 5). Wodapowinna zapisać w sobie mikroener-getyczną informację pochodzącą odczłowieka. Następnie uczony wykonałbadanie chromatograficzne tej wody iotrzymał chromatogram, który wyraź-nie różnił się od wykresu uzyskanegow przypadku wody zwykłej, nie pod-danej działaniu biologicznego polaczłowieka. Potem umieścił naczyniez wodą destylowaną na tym samymmiejscu czoła, ale na fotografii twa-rzy tego samego człowieka. Po wyko-naniu chromatografii, zdziwienie eks-perymentatora było bezgraniczne –chromatogram wody zdjętej z fotogra-fii był identyczny z wykresem dla wodypoddanej działaniu samego człowieka.Doświadczenia te uczony powtarzałwielokrotnie, nieodmiennie otrzymu-jąc te same rezultaty. Prof. Stiepanowwysnuł z tego dwa wnioski: 1) polebiologiczne człowieka ma zdolnośćprzekazywania swojej informacji nainne obiekty, w szczególności na fo-tografie, 2) woda jest jednym z nośni-ków takiej informacji. W jakiś czaspotem, jeden z uczestników ekspery-mentu zginął w następstwie nieszczę-śliwego wypadku. Stiepanow ponow-nie umieścił wodę na jego zdjęciu iwykonał jej badanie. Wizerunek zare-agował na śmierć swojego „właścicie-la” – chromatogram był zupełnie inny.Kolejny eksperyment, przeprowadzo-ny przez uczonego z Kazachstanu



Aleksandra Szpilmana, również poka-zuje możliwości zapisu informacji wwodzie [14]. Eksperyment opatrzonokryptonimem „podchmielona woda lubalkoholowa homeopatia”. Istota jegojest następująca (rys. 6). Polem aksy-onowym A pochodzącym z generatoraG (konstrukcji akademika Akimowa)prześwietlono płaską ampułkę R na-pełnioną 50% roztworem spirytusu dopoziomu około 2 mm. Hermetyczniezamkniętą ampułkę wykonano z cien-kiego, przezroczystego plastiku, wy-korzystywanego w produkcji butelekdo przechowywania napojów chłodzą-cych. Pod nią umieszczono czystąwodę W w porcelanowym spodku.

Przypuszczano, że pole aksyono-we ma zdolność przenoszenia własno-ści cieczy w ampułce R do wody W.Sto gramów wody naświetlano przez10 minut. Następnie eksperymentato-rzy, a właściwie obiekty doświadczenia– P.M. Miaczyn i A.A. Szpilman doko-nali degustacji – wypili po 50 gramów.I wtedy... tak relacjonowali badacze:

„Woda zyskała nieco kwaśny po-smak... Wzburzyła się krew, zaszumia-ło w głowie. Powstało odczucie, jak-byśmy dopiero co wytrzeźwieli... Wy-ruszyliśmy na poszukiwanie soku z ki-szonych ogórków.”

Efektu „podchmielonej wody” nieobserwuje się gdy energia pola aksy-onowego jest mniejsza od 300eV, a wy-stępuje on wyraźnie przy 600eV i wię-cej.

Doświadczenie to ukazuje możli-wość wykorzystania tego typu gene-ratorów w homeopatii. Ponieważ al-kohol wywołuje w człowieku szerokiespektrum odczuć i reakcji, jego wy-

korzystanie pozwala zbadać wiele wa-riantów oddziaływania homeopatii naludzki organizm. A przede wszystkim– doświadczenie stanowi demonstra-cję możliwości zmian własności wody.Czasem woda, po przejściu wielostop-niowego procesu oczyszczania, zacho-wuje „bagienny” smak i zapach. Wodapozostaje „martwą”. Możliwe jednak,że odpowiednie generatory pozwolą„ożywiać” wodę. Uczynią ją smaczną iuzdrawiającą. Co dziwne, ale prawdzi-we – można odczuć upojenie, nawetnie kosztując napromieniowanej wody,a jedynie będąc obecnym w pomiesz-czeniu, gdzie dokonuje się opisanyeksperyment. Zatem homeopatia jestmożliwa bez udziału samej wody. Nazakończenie tego rozdziału zacytuje-my doktora nauk technicznych W.D.Płykina, członka MiędzynarodowejAkademii Informatyzacji przy ONZ:„Kolejne badania wykazały, że wodajest informacyjną podstawą życia bio-logicznego we Wszechświecie. Nie naZiemi, to nie przejęzyczenie, a właśniewe Wszechświecie. Okazuje się, że weWszechświecie są niejako dwie wody,dwa podstawowe nośniki informacji.H2O – podstawa życia biologicznegooraz Li2O (Li – lit) – podstawa wszyst-kich procesów zachodzących w gwiaz-dach. Kiedy 20 lat temu jako materia-lista czytywałem Biblię, aby walczyćz „opium dla ludu”, nie mogłem zro-zumieć słów: „I uczynił Bóg sklepie-nie w środku wód i oddzielił wody podsklepieniem od wód ponad sklepie-niem”. Teraz jest jasne, że te dwie„wody” H2O i Li2O, to dwie informa-cyjne podstawy Wszechświata.”MĄDRA WODAChodzi tu o technologię tzw. kodowa-nia sądowego – system SmartWater.Wykorzystuje się w tym celu nie-wielką ilość absolutnie przezroczystejcieczy, bez koloru i zapachu, w którejznajdują się miliony niewidocznychdla oka człowieka cząsteczek. Na każ-dej z nich naniesiono unikatowe gra-werowanie, czyli SIN-kod mądrejwody (SmartWater IndentificationNumber). Numer ten można odczytaćmetodą mikrofotografii. Jest on indy-widualny dla każdej rzeczy, którą chce-my uchronić od kradzieży (np. telewi-

zor, auto, garnitur, szkatułka itp). Cieczjest napylana na obiekt i nie pozosta-wia zauważalnych śladów na jego po-wierzchni. Cząsteczki z kodem SIN sąna tyle małe, że przylepiają się dowszystkich powierzchni, wchodząc wnajdrobniejsze pory. Nie da się ichcałkowicie usunąć nawet przez staran-ne mycie.

Kiedy złodziej dotknie oznakowa-nej w ten sposób rzeczy, na jego skó-rze i ubraniu zostaną tysiące SINów,których nie jest w stanie się pozbyćprzez wiele miesięcy, nawet jeśli wieo ich istnieniu. Policji wystarczy na-świetlić osobę podejrzaną promienio-waniem UV, aby dowieść faktu jej kon-taktu z rzeczą oznakowaną – skóra iubranie będą fosforyzować zielonymi żółtym światłem. W ten sposób moż-na ustalić cały łańcuch przestępczy –od włamywacza do pasera. Następniemikrofotografia pozwoli ujawnić numermądrej wody, a więc ustalić rodzaj skra-dzionej rzeczy i jej właściciela.

Zestawy SmartWater produkowa-ne są przez firmy prywatne i znajdująsię w wolnej sprzedaży, w kompleciez abonamentem miesięcznym za pod-trzymanie bazy danych.

Istnieje jeszcze nowsze opracowa-nie w tej dziedzinie – płyn „Tracer”.W nim w ogóle nie ma żadnych ob-cych cząsteczek – sam skład chemicz-ny pełni rolę kodu. Połączenie wedługoryginalnej technologii określonychsubstancji w różnych proporcjach daje10 miliardów możliwych kombinacji.Ten kod można odszyfrować w labo-ratorium, po pobraniu próbki z obiek-

Rys.5. Eksperyment profesora Stiepanowa

Rys.6. Schemat eksperymentu A.Szpilmana



tu lub ciała człowieka.Autorami tych wynalazków są bra-

cia Phil i Mike Cleary – były policjantoraz chemik. „Mądra woda” szybkorozpowszechnia się w Wielkiej Bry-tanii (rys. 7). W niektórych małychmiastach policja melduje o 65-85%spadku liczby kradzieży, po tym jak nadomach obywateli pojawiły się nalep-ki informujące o zastosowaniu tegosystemu [14].ZAMIAST ZAKOŃCZENIA„A cóż nam z tego?” – może spytaćczęść naszych czytelników, bardziejzatroskana problemami promocji swo-ich klimatyzatorów, czy odbudową par-ku sprężarek w zakładzie przemysłuspożywczego. Otóż to, że na przykła-dzie odkryć związanych z własnościa-mi wody dobrze widać, że ludzkośćstoi na progu jakościowego skoku nazupełnie nowy poziom wiedzy, ku opa-nowaniu nowych postaci energii, wpierwszej kolejności energii myśli,nazywanej też energią psychiczną lubenergią niskiego poziomu. Jej mocjest miliony razy większa niż energiijądrowej. Władanie nią wymaga nietyle specjalnej wiedzy, co najwyższe-go poziomu świadomości duchowej iduchowej kultury. Ale to już inne za-gadnienie. Dla nas, ludzi związanych zbranżą chłodniczą, interesujące jest to,że ów skok uczyni wszystkie znanenam obecnie techniczne sposoby chło-dzenia w przytłaczającej większości (abyć może w ogóle) zbytecznymi. Wy-odrębnią się nowe, zupełnie inne za-sady długoterminowego przechowy-

wania produktów żywnościowych, od-działywania na otoczenie, w tym napowietrze, w celu regulacji jego tem-peratury i klimatu w całości. Oczywi-ście, o ile nasza cywilizacja nie uni-cestwi wcześniej sama siebie.LITERATURA1. Бабакин Б.С. Электротехнология

в холодильной промышленности.- М. Агропромиздат, 1990, с. 76-78.

2. Мучник В.М. Физика грозы. – Л.Гидрометеоиздат, 1974, 351 с.

3. Пехович А.И. Основыгидроледотермики.- Л.:Энергноатомиздат, 1983 - 200 с.

4. Бобков В.А. Производство иприменение льда.- М.: Пищеваяпромышленность, 1977 - 232 с.

5. Белая М.Л., Левадный В.Г.Молекулярная структура воды. –М., Знание, 1987 – 64 с.

6. Синюков В.В. Вода известная инеизвестная. – М., Знание, 1987 –176 с.

7. Маэно М. Наука о льде: Пер. сяпонского. М., Мир, 1988 – 231 с.

8. Мулдашев Э.Р. От кого мыпроизошли. М. АиФ-Принт, 2003– 448 с.

9. Мулдашев Э.Р. В поисках городабогов. Том.2. Золотые пластиныХарати. С-П. Издательский дом«Нева», 2003 – 320 с.

10. Бульвар, апрель 2004, № 17 (444),с.6-7.

11. Лурье А.И. Вода – бесценный дарприроды. Харьков, Прапор, 1984– 103 с.

12. Яшкиев В.И. Вода, движениемолекул, структура, межфазовыепроцессы и отклик на внешнеевоздействие. М. Агар, 1996 – 86с.

13. Вода и водные растворы притемпературе ниже 0єС / Под ред.Ф.Франка. Киев, Наукова думка,1985 – 388 с.

14. Интернет-газета: www.membra-na.ru

15. Габуда С. П. Связанная вода.Факты и гипотезы, Новосибирск:Наука, 1982. – 159 с.

16. Зенин С. В. Водная среда какинформационная матрицабиологических процессов. В кн.Тезисы докладов 1Международного симпозиума,Пущино, 1997, с. 12-13.

17. Смит С. Электромагнитнаябиоинформация и вода. Вестникбиофизической медицины, 1994№1, с. 3-13.

18. Антонченко В. Я., Ильин В. В.Проблемные вопросы физикиводы и гомеопатии. Вестникбиофизической медицины, 1992№1, с.11-13.

19. Кульский Л.А. Основы химии итехнологии воды.- Киев: Науковадумка, 1991 - 568 с.

20. Кульский Л.А., Даль В.В. Чистаявода и перспективы еёсохранения.- Киев: Наукова думка,1978 - 140 с.

21. Справочник по медицинскойкосметике.- Л.: Медицина, 1978 -176 с.

22. Белова О. Сила воды.- Ростов наДону: Феникс, 2004 – 124 с.

23. Gold L.W. Some bulk properties ofice.- Nat.res.council can. div. bu-ild.res., 1967, № 256 p.

24. И.Грандер. Оживление воды сприменением оригинальнойтехнологии Грандера.Информационное сообщение,Австрия, 1998.

25. С.О.Филин. Интенсификацияпроцессов и созданиеэффективных устройств полученияпищевого льда. Дис. докт.техн.наук,Одесса, 1996 – 305 с.

26. Друнвало Мельхиседек. Древняятайна цветка жизни . Том II. М.:София, 2003 – 464 с. &

Rys. 7. Przypomnienia o tym, że “Mądra woda” poplami cię w razie czego, Londyńczycy co-dziennie widzą nawet na autobusach (zdjęcie ze strony: wired.com)

niezwyk£e w£a„ciwo„ci zwyk£ej wody - tchik.com.pl · tylko nie woda. lód jako l¿ejszy od...

Documents