objawienie św. jana
TRANSCRIPT
Objawienie
swietego Jana
św. Jan
przekład ks. J. Wujka, wraz z tekstem łacińskim Vulgatam Clementinam
1
Wstęp. (1,1-3)
1
1 Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu
Bóg, aby wyjawił sługom jego, "co się ma
stać" wkrótce i oznajmił przez poselstwo
anioła swojego słudze swemu Janowi, 2
który wydał świadectwo o słowie Boga i o
świadectwie Jezusa Chrystusa, cokolwiek
widział. 3 Błogosławiony, który czyta i
słucha słów proroctwa tego i zachowuje to,
co w nim jest napisane : albowiem czas jest
blisko.
CZĘŚĆ I
(1,4 - 3,22)
A. LISTY DO SIEDMIU KOŚCIOŁÓW
Pozdrowienie siedmiu kościołów.
4 Jan, siedmiu kościołom w Azji : Łaska
wam i pokój od tego, "który jest," i który był
i który przyjdzie i od siedmiu duchów,
stojących przed stolicą jego; 5 i od Jezusa
Chrystusa, który jest "wiernym świadkiem,"
pierworodnym z umarłych i "książęciem
królów ziemi," on nas umiłował i obmył nas
z grzechów naszych we krwi swojej 6 i
uczynił nas "królestwem i kapłanami Bogu" i
Ojcu swojemu : jemu chwała i panowanie na
wieki wieków. Amen. 7 "Oto idzie z
obłokami i ujrzy" go wszelkie oko i ci co go
przebili. "I będą nad nim płakać wszystkie
pokolenia ziemi." Tak. Amen. 8 Jam Alfa i
Omega początek i koniec, mówi Pan Bóg,
"który jest" i który był i który przyjdzie :
"Wszechmogący."
WIDZENIE SYNA CZŁOWIECZEGO.
9 Ja, Jan, brat wasz i uczestnik ucisku i w
królestwie i w cierpliwości w Chrystusie
Jezusie, byłem na wyspie zwanej Patmos, dla
słowa bożego i świadectwa Jezusa. 10 Byłem
w duchu w dzień Pański i usłyszałem za sobą
głos silny jakby trąby, 11 mówiącej : Co
widzisz, napisz w księdze i poślij siedmiu
1
1 Apocalypsis Jesu Christi, quam dedit illi
Deus palam facere servis suis, quæ oportet
fieri cito : et significavit, mittens per
angelum suum servo suo Joanni, 2 qui
testimonium perhibuit verbo Dei, et
testimonium Jesu Christi, quæcumque vidit.
3 Beatus qui legit, et audit verba prophetiæ
hujus, et servat ea, quæ in ea scripta sunt :
tempus enim prope est.
4 Joannes septem ecclesiis, quæ sunt in Asia.
Gratia vobis, et pax ab eo, qui est, et qui erat,
et qui venturus est : et a septem spiritibus qui
in conspectu throni ejus sunt : 5 et a Jesu
Christo, qui est testis fidelis, primogenitus
mortuorum, et princeps regum terræ, qui
dilexit nos, et lavit nos a peccatis nostris in
sanguine suo, 6 et fecit nos regnum, et
sacerdotes Deo et Patri suo : ipsi gloria et
imperium in sæcula sæculorum. Amen. 7
Ecce venit cum nubibus, et videbit eum
omnis oculus, et qui eum pupugerunt. Et
plangent se super eum omnes tribus terræ.
Etiam : amen. 8 Ego sum alpha et omega,
principium et finis, dicit Dominus Deus : qui
est, et qui erat, et qui venturus est,
omnipotens.
9 Ego Joannes frater vester, et particeps in
tribulatione, et regno, et patientia in Christo
Jesu : fui in insula, quæ appellatur Patmos,
propter verbum Dei, et testimonium Jesu : 10
fui in spiritu in dominica die, et audivi post
me vocem magnam tamquam tubæ, 11
dicentis : Quod vides, scribe in libro : et
2
kościołom w Azji : Efezowi i Smyrnie i
Pergamowi i Tiatyrze i Sardom i Filadelfii i
Laodycei. 12 I obróciłem się, żeby zobaczyć
głos, mówiący ze mną. A obróciwszy się,
ujrzałem siedem świeczników złotych, 13 a
w pośrodku siedmiu świeczników złotych
"podobnego do Syna Człowieczego,
obleczonego w długą szatę i przepasanego
przez pierś pasem złotym. 14 A "głowa jego i
włosy były jasne jak wełna" biała i "jak
śnieg, a oczy jego jak płomień ognia." 15 "I
nogi jego podobne do mosiądzu"
rozpalonego "i głos jego jak głos wielu wód."
16 A miał w swej prawej ręce siedem gwiazd
i z ust jego wychodził miecz z obu stron
ostry, a oblicze jego jak słońce świecące w
swej mocy. 17 gdy go ujrzałem, upadłem do
nóg jego jakby martwy. I położył swą
prawicę na mnie, mówiąc : Nie bój się ; "ja
jestem pierwszy i ostateczny," 18 żywy a
byłem umarły i oto jestem żyjący na wieki
wieków i mam klucze śmierci i otchłani. 19
Napisz więc, co widziałeś i co jest i "co się
ma dziać potem." 20 Tajemnica siedmiu
gwiazd, które widziałeś w prawej ręce mojej
i siedem świeczników złotych: siedem
gwiazd, to aniołowie siedmiu kościołów, a
siedem świeczników, to siedem kościołów.
2
LIST DO KOŚCIOŁA W EFEZIE.
1 Aniołowi kościoła w Efezie napisz : To
mówi ten, co trzyma siedem gwiazd w
prawicy swej, a chodzi między siedmiu
złotymi świecznikami: 2 Znam sprawy twoje
i pracę i cierpliwość twoją i że nie możesz
ścierpieć złych i wystawiłeś na próbę tych,
co się podają za Apostołów, a nie są i
znalazłeś ich kłamcami. 3 I masz cierpliwość
i nieustraszenie cierpiałeś dla imienia mego.
4 Ale mam przeciwko tobie, że opuściłeś
twoją pierwszą miłość. 5 Pamiętaj przeto,
skąd wypadłeś i czyń pokutę i spełniaj
uczynki jak pierwej. Jeśli nie, przyjdę do
ciebie i poruszę świecznik twój z miejsca
swego, jeśli nie będziesz czynił pokuty. 6
mitte septem ecclesiis, quæ sunt in Asia,
Epheso, et Smyrnæ, et Pergamo, et Thyatiræ,
et Sardis, et Philadelphiæ, et Laodiciæ. 12 Et
conversus sum ut viderem vocem, quæ
loquebatur mecum : et conversus vidi septem
candelabra aurea : 13 et in medio septem
candelabrorum aureorum, similem Filio
hominis vestitum podere, et præcinctum ad
mamillas zona aurea : 14 caput autem ejus, et
capilli erant candidi tamquam lana alba, et
tamquam nix, et oculi ejus tamquam flamma
ignis : 15 et pedes ejus similes auricalco,
sicut in camino ardenti, et vox illius
tamquam vox aquarum multarum : 16 et
habebat in dextera sua stellas septem : et de
ore ejus gladius utraque parte acutus exibat :
et facies ejus sicut sol lucet in virtute sua. 17
Et cum vidissem eum, cecidi ad pedes ejus
tamquam mortuus. Et posuit dexteram suam
super me, dicens : Noli timere : ego sum
primus, et novissimus, 18 et vivus, et fui
mortuus, et ecce sum vivens in sæcula
sæculorum : et habeo claves mortis, et
inferni. 19 Scribe ergo quæ vidisti, et quæ
sunt, et quæ oportet fieri post hæc. 20
Sacramentum septem stellarum, quas vidisti
in dextera mea, et septem candelabra aurea :
septem stellæ, angeli sunt septem
ecclesiarum : et candelabra septem, septem
ecclesiæ sunt.
2
1 Angelo Ephesi ecclesiæ scribe : Hæc dicit,
qui tenet septem stellas in dextera sua, qui
ambulat in medio septem candelabrorum
aureorum : 2 Scio opera tua, et laborem, et
patientiam tuam, et quia non potes sustinere
malos : et tentasti eos, qui se dicunt apostolos
esse, et non sunt : et invenisti eos mendaces :
3 et patientiam habes, et sustinuisti propter
nomen meum, et non defecisti. 4 Sed habeo
adversum te, quod caritatem tuam primam
reliquisti. 5 Memor esto itaque unde
excideris : et age pœnitentiam, et prima opera
fac : sin autem, venio tibi, et movebo
candelabrum tuum de loco suo, nisi
pœnitentiam egeris. 6 Sed hoc habes, quia
3
Ale to masz, że nienawidzisz uczynków
nikolaitów, których i ja nienawidzę. 7 Kto
ma uszy, niech słucha, co Duch mówi
kościołom : Zwycięzcy dam "jeść z drzewa
życia," które jest "w raju Boga" mojego.
DO KOŚCIOŁA W SMYRNIE.
8 I aniołowi kościoła w Smyrnie napisz : To
mówi "pierwszy i ostatni," który był umarł, a
żyje. 9 Znam ucisk twój i ubóstwo twoje, ale
jesteś bogaty i że cię znieważają ci, co się
uważają za żydów, a nie są, lecz są zborem
szatana. 10 I Nic się nie bój tego, co masz
cierpieć. Oto diabeł ma wrzucić niektórych z
was do ciemnicy, aby was doświadczyć i
będziecie mieli ucisk przez dziesięć dni.
Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec
życia. 11 Kto ma uszy, niech słucha, co Duch
mówi kościołom: Zwycięzcy nie wyrządzi
szkody śmierć powtórna.
DO KOŚCIOŁA W PERGAMIE.
12 Aniołowi zaś kościoła w Pergamie napisz
: To mówi ten, co ma miecz z obydwu stron
ostry: 13 Wiem, gdzie mieszkasz, gdzie jest
stolica szatana i trzymasz się imienia mojego
i nie zaparłeś się wiary mojej. W te dni
Antypas, świadek mój wierny, był zabity u
was, gdzie szatan mieszka. 14 Ale mam
nieco przeciwko tobie, że masz tam
trzyrnających się nauki Balaama, który uczył
Balaka siać zgorszenie "wśród synów
Izraelskich, żeby jedli i oddawali się
rozpuście" ; 15 tak masz i ty trzymających
się nauki nikolaitów. 16 Zatem czyń pokutę;
a jeśli nie, przyjdę do ciebie wkrótce i będę
walczył z nimi mieczem ust moich. 17 Kto
ma uszy, niech słucha, co Duch mówi
kościołom : Zwycięzcy dam mannę ukrytą i
dam mu kamyk biały, a na kamyku napisane
imię nowe, którego nikt nie zna, tylko ten, co
otrzymuje.
odisti facta Nicolaitarum, quæ et ego odi. 7
Qui habet aurem, audiat quid Spiritus dicat
ecclesiis : Vincenti dabo edere de ligno vitæ,
quod est in paradiso Dei mei.
8 Et angelo Smyrnæ ecclesiæ scribe : Hæc
dicit primus, et novissimus, qui fuit mortuus,
et vivit : 9 Scio tribulationem tuam, et
paupertatem tuam, sed dives es : et
blasphemaris ab his, qui se dicunt Judæos
esse, et non sunt, sed sunt synagoga Satanæ.
10 Nihil horum timeas quæ passurus es. Ecce
missurus est diabolus aliquos ex vobis in
carcerem ut tentemini : et habebitis
tribulationem diebus decem. Esto fidelis
usque ad mortem, et dabo tibi coronam vitæ.
11 Qui habet aurem, audiat quid Spiritus
dicat ecclesiis : Qui vicerit, non lædetur a
morte secunda.
12 Et angelo Pergami ecclesiæ scribe : Hæc
dicit qui habet rhomphæam utraque parte
acutam : 13 Scio ubi habitas, ubi sedes est
Satanæ : et tenes nomen meum, et non
negasti fidem meam. Et in diebus illis
Antipas testis meus fidelis, qui occisus est
apud vos ubi Satanas habitat. 14 Sed habeo
adversus te pauca : quia habes illic tenentes
doctrinam Balaam, qui docebat Balac mittere
scandalum coram filiis Israël, edere, et
fornicari : 15 ita habes et tu tenentes
doctrinam Nicolaitarum. 16 Similiter
pœnitentiam age : si quominus veniam tibi
cito, et pugnabo cum illis in gladio oris mei.
17 Qui habet aurem, audiat quid Spiritus
dicat ecclesiis : Vincenti dabo manna
absconditum, et dabo illi calculum candidum
: et in calculo nomen novum scriptum, quod
nemo scit, nisi qui accipit.
4
DO KOŚCIOŁA W TIATYRZE.
18 I aniołowi kościoła w Tiatyrze napisz : To
mówi Syn Boży, który ma "oczy jak płomień
ognia, a nogi jego podobne do mosiądzu" :
19 Znam uczynki twoje i wiarę i miłość
twoją i posługiwanie i cierpliwość twoją i
czyny twoje ostatnie liczniejsze niż dawne.
20 Lecz mam nieco przeciwko tobie, że
niewieście Jezabeli, która podaje się za
prorokinię, pozwalasz uczyć i zwodzić sługi
moje, żeby " się oddawali rozpuście i jedli
rzeczy bałwanom ofiarowane." 21 I dałem jej
czas, aby pokutę czyniła, a nie chce
pokutować za rozpustę swoją. 22 Oto rzucę
ją na łoże, a którzy z nią cudzołożą, będą w
ucisku bardzo wielkim, jeśli nie będą
pokutowali za uczynki swoje. 23 I dzieci jej
pobiję śmiercią i poznają wszystkie kościoły,
że ja jestem, "który badam nerki i serca" i
oddam "każdemu z was według uczynków
jego." Wam zaś 24 i innym, co jesteście w
Tiatyrze, mówię : Którzykolwiek nie mają tej
nauki i tym, co nie poznali, jak mówią,
głębin szatańskich, nie włożę na was innego
ciężaru; 25 wszelako ten, co macie, znoście,
aż przyjdę 26 Kto by zwyciężył i zachował
aż do końca dzieła moje, dam mu
zwierzchność "nad narodami 27 i będzie
nimi rządził laską żelazną, a jak naczynie
garncarskie będą pokruszone," 28 jak i ja
otrzymałem od Ojca mojego i dam mu
gwiazdę zaranną. 29 Kto ma uszy, niech
słucha, co mówi Duch kościołom.
3
DO KOŚCIOŁA W SARDES.
1 Aniołowi zaś kościoła w Sardes napisz : To
mówi ten, co ma siedem duchów bożych i
siedem gwiazd : Znam uczynki twoje, że
masz imię żyjącego, ale jesteś umarły. 2
Bądź czujny i utwierdzaj resztki, które
wymierają Albowiem nie znajduję uczynków
twoich doskonałych przed Bogiem moim. 3
Pamiętaj, więc, jak otrzymałeś i słyszałeś i
zachowuj i czyń pokutę. Jeśli więc nie
będziesz czuwał, przyjdę do ciebie jak
złodziej, a nie dowiesz się, o której godzinie
18 Et angelo Thyatiræ ecclesiæ scribe : Hæc
dicit Filius Dei, qui habet oculos tamquam
flammam ignis, et pedes ejus similes
auricalco : 19 Novi opera tua, et fidem, et
caritatem tuam, et ministerium, et patientiam
tuam, et opera tua novissima plura prioribus.
20 Sed habeo adversus te pauca : quia
permittis mulierem Jezabel, quæ se dicit
propheten, docere, et seducere servos meos,
fornicari, et manducare de idolothytis. 21 Et
dedi illi tempus ut pœnitentiam ageret : et
non vult pœnitere a fornicatione sua. 22 Ecce
mittam eam in lectum : et qui mœchantur
cum ea, in tribulatione maxima erunt, nisi
pœnitentiam ab operibus suis egerint. 23 Et
filios ejus interficiam in morte, et scient
omnes ecclesiæ, quia ego sum scrutans renes,
et corda : et dabo unicuique vestrum
secundum opera sua. Vobis autem dico, 24 et
ceteris qui Thyatiræ estis : quicumque non
habent doctrinam hanc, et qui non
cognoverunt altitudines Satanæ,
quemadmodum dicunt, non mittam super vos
aliud pondus : 25 tamen id quod habetis,
tenete donec veniam. 26 Et qui vicerit, et
custodierit usque in finem opera mea, dabo
illi potestatem super gentes, 27 et reget eas in
virga ferrea, et tamquam vas figuli
confringentur, 28 sicut et ego accepi a Patre
meo : et dabo illi stellam matutinam. 29 Qui
habet aurem, audiat quid Spiritus dicat
ecclesiis.
3
1 Et angelo ecclesiæ Sardis scribe : Hæc dicit
qui habet septem spiritus Dei, et septem
stellas : Scio opera tua, quia nomen habes
quod vivas, et mortuus es. 2 Esto vigilans, et
confirma cetera, quæ moritura erant. Non
enim invenio opera tua plena coram Deo
meo. 3 In mente ergo habe qualiter acceperis,
et audieris, et serva, et pœnitentiam age. Si
ergo non vigilaveris, veniam ad te tamquam
fur et nescies qua hora veniam ad te. 4 Sed
habes pauca nomina in Sardis qui non
5
przyjdę do ciebie. 4 Lecz masz trochę osób w
Sardes, które nie pokalały szat swoich i
chodzić będą ze mną w bieli, gdyż godne są.
5 Zwycięzca tak będzie obleczony w szaty
białe i nie wymażę imienia jego z księgi
życia i wyznam imię jego przed Ojcem moim
i przed aniołami jego. 6 Kto ma uszy, niech
słucha, co Duch mówi kościołom.
DO KOŚCIOŁA W FILADELFII.
7 I aniołowi kościoła w Filadelfii napisz: To
mówi Święty i Prawdziwy, który ma "klucz
Dawida, który otwiera i nikt nie zamyka,
zamyka i nikt nie otwiera." 8 Znam uczynki
twoje Oto zostawiłem przed tobą drzwi
otwarte, których nikt me może zamknąć,
gdyż moc masz małą i zachowałeś słowo
moje i nie zaparłeś się imienia mojego. 9 Oto
ze zboru szatana dam tych, co się nazywają
żydami, a nie są, lecz kłamią; oto sprawię, że
oni "przyjdą i pokłonią się przed stopami
twymi" i poznają, "że ja ciebie umiłowałem."
10 Ponieważ zachowałeś naukę o
cierpliwości mojej i ja ciebie zachowam w
godzinę doświadczenia, które przyjdzie na
cały świat, aby doświadczać mieszkańców
ziemi. 11 Oto przyjdę wkrótce: trzymaj, co
masz, żeby nikt nie wziął korony twojej. 12
Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga
mego i więcej z niej na zewnątrz nie wyjdzie
i napiszę na nim imię Boga mego i "imię
miasta" Boga mego, nowego Jeruzalem,
zstępującego z nieba od Boga mego 1 moje
"imię nowe." 13 Kto ma uszy, niech słucha,
co Duch mówi kościołom.
DO KOŚCIOŁA W LAODYCEI.
14 Aniołowi zaś kościoła w Laodycei napisz
: To mówi Amen, "świadek wierny" i
prawdziwy, który jest "początkiem
stworzenia" bożego: 15 Znam sprawy twoje,
że nie jesteś ani zimny, ani gorący. Bodajbyś
był zimny, albo gorący! 16 Ale że jesteś letni
i ani zimny, ani gorący, pocznę cię wyrzucać
z ust moich. 17 Przecież mówisz : Jestem
bogaty i wzbogaciłem się i niczego nie
potrzebuję, a nie wiesz, że ty jesteś nędzarz
pożałowania godzien i ubogi i ślepy i nagi:
inquinaverunt vestimenta sua : et ambulabunt
mecum in albis, quia digni sunt. 5 Qui
vicerit, sic vestietur vestimentis albis, et non
delebo nomen ejus de libro vitæ, et
confitebor nomen ejus coram Patre meo, et
coram angelis ejus. 6 Qui habet aurem,
audiat quid Spiritus dicat ecclesiis.
7 Et angelo Philadelphiæ ecclesiæ scribe :
Hæc dicit Sanctus et Verus, qui habet clavem
David : qui aperit, et nemo claudit : claudit,
et nemo aperit : 8 Scio opera tua. Ecce dedi
coram te ostium apertum, quod nemo potest
claudere : quia modicam habes virtutem, et
servasti verbum meum, et non negasti nomen
meum. 9 Ecce dabo de synagoga Satanæ, qui
dicunt se Judæos esse, et non sunt, sed
mentiuntur : ecce faciam illos ut veniant, et
adorent ante pedes tuos : et scient quia ego
dilexi te, 10 quoniam servasti verbum
patientiæ meæ, et ego servabo te ab hora
tentationis, quæ ventura est in orbem
universum tentare habitantes in terra. 11
Ecce venio cito : tene quod habes, ut nemo
accipiat coronam tuam. 12 Qui vicerit,
faciam illum columnam in templo Dei mei, et
foras non egredietur amplius : et scribam
super eum nomen Dei mei, et nomen civitatis
Dei mei novæ Jerusalem, quæ descendit de
cælo a Deo meo, et nomen meum novum. 13
Qui habet aurem, audiat quid Spiritus dicat
ecclesiis.
14 Et angelo Laodiciæ ecclesiæ scribe : Hæc
dicit : Amen, testis fidelis et verus, qui est
principium creaturæ Dei. 15 Scio opera tua :
quia neque frigidus es, neque calidus :
utinam frigidus esses, aut calidus : 16 sed
quia tepidus es, et nec frigidus, nec calidus,
incipiam te evomere ex ore meo : 17 quia
dicis : Quod dives sum, et locupletatus, et
nullius egeo : et nescis quia tu es miser, et
miserabilis, et pauper, et cæcus, et nudus. 18
Suadeo tibi emere a me aurum ignitum
6
18 Radzę ci, abyś sobie kupił u mnie złota w
ogniu doświadczonego, żebyś się wzbogacił i
żebyś się ubrał w szaty białe, żeby się nie
okazywała sromota nagości twojej ; a namaż
maścią oczy twoje, abyś widział. 19 Ja tych
"karcę i karzę, których miłuję." Bądź więc
gorliwy i pokutuj. 20 Oto stoję u drzwi i
kołaczę ; jeśli kto usłyszy głos mój i otworzy
mi drzwi ; wejdę do niego i będę z nim
ucztował, a on ze mną. 21 Zwycięzcy
pozwolę zasiąść z sobą na tronie moim jak i
ja też zwyciężyłem i zasiadłem z Ojcem
moim na tronie jego. 22 Kto ma uszy, niechaj
słucha, co Duch mówi kościołom.
CZĘŚC II
(4,1-19,10)
WIDZENIA SYMBOLICZNE
PRZYSZŁYCH WALK KOŚCIOŁA.
A. SIEDEM PIECZĘCI.
PRZED STOLICĄ BOŻĄ.
4
1 Potem widziałem, a oto drzwi otwarte w
niebie i głos pierwszy, który usłyszałem
jakby trąby przemawiającej do mnie,
mówiący: Wstąp tutaj, a pokażę ci, co się ma
piać potem 2 Natychmiast przeniosłem się w
duchu : oto stolica postawiona była w niebie,
a "na stolicy siedzący." 3 I ten, co siedział,
był podobny z wyglądu do kamienia jaspisu i
sardiusza i "tęcza była wokoło stolicy,"
podobna z wyglądu do szmaragdu. 4 A
wokoło stolicy było dwadzieścia cztery
stolice, a na tronach siedziało dwudziestu
czterech starców, ubranych w szaty białe, a
na głowach ich korony złote. 5 I z tronu
wychodziły "błyskawice i głosy i gromy" i
siedem lamp gorzało przed tronem - to
siedem duchów bożych.
probatum, ut locuples fias, et vestimentis
albis induaris, et non appareat confusio
nuditatis tuæ, et collyrio inunge oculos tuos
ut videas. 19 Ego quos amo, arguo, et
castigo. Æmulare ergo, et pœnitentiam age.
20 Ecce sto ad ostium, et pulso : si quis
audierit vocem meam, et aperuerit mihi
januam, intrabo ad illum, et cœnabo cum illo,
et ipse mecum. 21 Qui vicerit, dabo ei sedere
mecum in throno meo : sicut et ego vici, et
sedi cum Patre meo in throno ejus. 22 Qui
habet aurem, audiat quid Spiritus dicat
ecclesiis.
4
1 Post hæc vidi : et ecce ostium apertum in
cælo, et vox prima, quam audivi tamquam
tubæ loquentis mecum, dicens : Ascende huc,
et ostendam tibi quæ oportet fieri post hæc. 2
Et statim fui in spiritu : et ecce sedes posita
erat in cælo, et supra sedem sedens. 3 Et qui
sedebat similis erat aspectui lapidis jaspidis,
et sardinis : et iris erat in circuitu sedis
similis visioni smaragdinæ. 4 Et in circuitu
sedis sedilia viginti quatuor : et super thronos
viginti quatuor seniores sedentes,
circumamicti vestimentis albis, et in
capitibus eorum coronæ aureæ. 5 Et de
throno procedebant fulgura, et voces, et
tonitrua : et septem lampades ardentes ante
thronum, qui sunt septem spiritus Dei.
7
CZTERY ZWIERZĘTA.
6 A przed stolicą jakby morze szklane,
podobne do kryształu, a "w pośrodku stolicy"
i "wokoło stolicy cztery zwierzęta, pełne
oczu" z przodu i z tyłu. 7 I zwierzę pierwsze
podobne do lwa, a drugie zwierzę podobne
do cielca, a trzecie zwierzę, mające oblicze
jakby człowieka, a czwarte zwierzę podobne
do orła latającego. 8 I każde z czworga
zwierząt miało po sześć skrzydeł, a wokoło i
wewnątrz pełne jest oczu i odpoczynku nie
miały we dnie i w nocy, mówiąc : "Święty,
Święty, Święty, Pan Bóg wszechmogący,"
który był i "który jest" i który ma przyjść. 9 I
gdy owe zwierzęta oddawały chwałę i cześć i
dziękczynienie "siedzącemu na stolicy,
żyjącemu na wieki wieków," 10 dwudziestu
czterech starców upadało przed siedzącym na
tronie i kłaniali się żyjącemu na wieki
wieków i rzucali korony swe przed tronem,
mówiąc : 11 Godzien jesteś, Panie, Boże
nasz, otrzymać chwałę i cześć i moc, bo ty
stworzyłeś wszystkie rzeczy 1 z woli twojej
były i stworzone zostały.
5
KSIĘGA ZAPIECZĘTOWANA I
BARANEK.
1 I widziałem w prawej ręce "siedzącego na
tronie księgę zapisaną wewnątrz i zewnątrz,
zapieczętowaną" siedmiu pieczęciami. 2 I
widziałem anioła mocnego, wołającego
głosem donośnym: Kto jest godzien
otworzyć księgę i rozłamać jej pieczęcie? 3 I
nikt nie mógł ani w niebie, ani na ziemi, ani
pod ziemią otworzyć księgi, ani na nią
patrzeć. 4 I płakałem bardzo, że nikt nie
znalazł się godny otworzyć księgi, ani na nią
patrzeć. 5 Jeden zaś ze starców rzekł mi : Nie
płacz, oto zwyciężył lew z pokolenia Judy,
potomek Dawida i otworzy księgę i rozwiąże
siedem jej pieczęci. 6 I widziałem : a oto w
pośrodku tronu i czworga zwierząt i wśród
starców Baranek stojący jakby zabity,
mający siedem rogów i siedem oczu - to
siedem duchów bożych, posłanych na całą
ziemię.
6 Et in conspectu sedis tamquam mare
vitreum simile crystallo : et in medio sedis, et
in circuitu sedis quatuor animalia plena
oculis ante et retro. 7 Et animal primum
simile leoni, et secundum animal simile
vitulo, et tertium animal habens faciem quasi
hominis, et quartum animal simile aquilæ
volanti. 8 Et quatuor animalia, singula eorum
habebant alas senas : et in circuitu, et intus
plena sunt oculis : et requiem non habebant
die ac nocte, dicentia : Sanctus, Sanctus,
Sanctus Dominus Deus omnipotens, qui erat,
et qui est, et qui venturus est. 9 Et cum darent
illa animalia gloriam, et honorem, et
benedictionem sedenti super thronum,
viventi in sæcula sæculorum, 10 procidebant
viginti quatuor seniores ante sedentem in
throno, et adorabant viventem in sæcula
sæculorum, et mittebant coronas suas ante
thronum, dicentes : 11 Dignus es Domine
Deus noster accipere gloriam, et honorem, et
virtutem : quia tu creasti omnia, et propter
voluntatem tuam erant, et creata sunt.
5
1 Et vidi in dextera sedentis supra thronum,
librum scriptum intus et foris, signatum
sigillis septem. 2 Et vidi angelum fortem,
prædicantem voce magna : Quis est dignus
aperire librum, et solvere signacula ejus ? 3
Et nemo poterat neque in cælo, neque in
terra, neque subtus terram aperire librum,
neque respicere illum. 4 Et ego flebam
multum, quoniam nemo dignus inventus est
aperire librum, nec videre eum. 5 Et unus de
senioribus dixit mihi : Ne fleveris : ecce vicit
leo de tribu Juda, radix David, aperire
librum, et solvere septem signacula ejus. 6 Et
vidi : et ecce in medio throni et quatuor
animalium, et in medio seniorum, Agnum
stantem tamquam occisum, habentem cornua
septem, et oculos septem : qui sunt septem
spiritus Dei, missi in omnem terram.
8
7 I przyszedł i wziął księgę z prawicy
siedzącego na tronie.
ANIOŁOWIE I STWORZENIA WIELBIĄ
BARANKA.
8 I gdy otworzył księgę, cztery zwierzęta i
dwudziestu czterech starców upadło przed
Barankiem, każdy z nich miał cytry i czasze
złote, pełne wonności, są to modlitwy
świętych. 9 I śpiewali pieśń nową, mówiąc:
Godzien jesteś, Panie, otrzymać księgę i
otworzyć jej pieczęcie, bo zostałeś zabity i
odkupiłeś nas dla Boga przez krew swoją z
wszelkiego pokolenia i języka i ludu i narodu
10 i uczyniłeś nas Bogu naszemu królestwem
i kapłanami i będziemy królować na ziemi.
11 I widziałem 1 słyszałem głos wielu
aniołów wokoło tronu i zwierząt i starców, a
była ich liczba tysiące tysięcy, 12
mówiących głosem donośnym : Godzien jest
Baranek, który był zabity, otrzymać moc i
bóstwo i mądrość i siłę i cześć i chwałę i
błogosławieństwo. 13 A wszelkie stworzenie,
które jest w niebie i na ziemi i pod ziemią i
co jest na morzu i co w nim, słyszałem, jak
wszyscy mówili : Siedzącemu na tronie i
Barankowi błogosławieństwo i cześć i
chwała i potęga na wieki wieków. 14 I cztery
zwierzęta mówiły : Amen. A dwudziestu
czterech starców upadło na oblicza swoje i
pokłoniło się żyjącemu na wieki wieków.
6
OTWARCIE PIERWSZYCH CZTERECH
PIECZĘCI.
1 I widziałem, że Baranek otworzył jedną z
siedmiu pieczęci i słyszałem jak jedno z
czterech zwierząt mówiło jakby głosem
gromu: Przyjdź i patrz. 2 I widziałem, a oto
"koń biały" i siedzący na nim miał łuk i dano
mu wieniec i wyszedł zwycięsko, aby
zwyciężyć. 3 I gdy otworzył drugą pieczęć,
słyszałem drugie zwierzę mówiące: Przyjdź i
patrz. 4 I wyszedł inny "koń ryży" i
siedzącemu na nim dane było, aby zabrał
pokój z ziemi i żeby jedni drugich zabijali i
7 Et venit : et accepit de dextera sedentis in
throno librum.
8 Et cum aperuisset librum, quatuor animalia,
et viginti quatuor seniores ceciderunt coram
Agno, habentes singuli citharas, et phialas
aureas plenas odoramentorum, quæ sunt
orationes sanctorum : 9 et cantabant
canticum novum, dicentes : Dignus es,
Domine, accipere librum, et aperire signacula
ejus : quoniam occisus es, et redemisti nos
Deo in sanguine tuo ex omni tribu, et lingua,
et populo, et natione : 10 et fecisti nos Deo
nostro regnum, et sacerdotes : et regnabimus
super terram. 11 Et vidi, et audivi vocem
angelorum multorum in circuitu throni, et
animalium, et seniorum : et erat numerus
eorum millia millium, 12 dicentium voce
magna : Dignus est Agnus, qui occisus est,
accipere virtutem, et divinitatem, et
sapientiam, et fortitudinem, et honorem, et
gloriam, et benedictionem. 13 Et omnem
creaturam, quæ in cælo est, et super terram,
et sub terra, et quæ sunt in mari, et quæ in eo
: omnes audivi dicentes : Sedenti in throno,
et Agno, benedictio et honor, et gloria, et
potestas in sæcula sæculorum. 14 Et quatuor
animalia dicebant : Amen. Et viginti quatuor
seniores ceciderunt in facies suas : et
adoraverunt viventem in sæcula sæculorum.
6
1 Et vidi quod aperuisset Agnus unum de
septem sigillis, et audivi unum de quatuor
animalibus, dicens tamquam vocem tonitrui :
Veni, et vide. 2 Et vidi : et ecce equus albus,
et qui sedebat super illum, habebat arcum, et
data est ei corona, et exivit vincens ut
vinceret. 3 Et cum aperuisset sigillum
secundum, audivi secundum animal, dicens :
Veni, et vide. 4 Et exivit alius equus rufus :
et qui sedebat super illum, datum est ei ut
sumeret pacem de terra, et ut invicem se
9
dano mu miecz wielki. 5 I gdy otworzył
trzecią pieczęć, słyszałem trzecie zwierzę
mówiące: Przyjdź i patrz. I oto "koń kary," a
siedzący na nim miał szalę w ręce swojej. 6 I
słyszałem jakby głos w pośrodku czworga
zwierząt mówiących : Miarka pszenicy za
denara i trzy miarki jęczmienia za denara, a
nie czyń szkody oliwie i winu. 7 A gdy
otworzył czwartą pieczęć, usłyszałem głos
czwartego zwierzęcia mówiącego : Przyjdź i
patrz. 8 A oto koń blady, a siedzącemu na
nim na imię śmierć i piekło szło za nim i
dana mu jest moc nad czterema częściami
ziemi, aby zabijał mieczem, głodem i
śmiercią i przez zwierzęta ziemskie.
PIĄTA I SZÓSTA PIECZĘĆ.
9 I gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem
pod ołtarzem dusze pobitych dla słowa
bożego i dla świadectwa, które miały. 10 I
wołały głosem wielkim, mówiąc: Dokądże,
Panie (święty i prawdziwy), nie wydajesz
wyroku i nie mścisz krwi naszej nad tymi, co
mieszkają na ziemi? 11 I dano im po szacie
białej i powiedziano im, aby jeszcze zostały
w spokoju przez krótki czas aż się dopełni
liczba współsług i braci ich, którzy mają być
zabici jak i oni. 12 I widziałem, gdy otworzył
szóstą pieczęć, a oto powstało wielkie
trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak
wór włosienny i cały księżyc stał się jak
krew 13 i "gwiazdy z nieba spadły" na
ziemię, jak drzewo figowe zrzuca swe
niedojrzałe owoce, gdy nim zatrzęsie wiatr
wielki. 14 I niebo ustąpiło jak "księga
zwinięta" i każda góra i wyspy zostały
poruszone z miejsc swoich, 15 a królowie
ziemi i książęta i wodzowie i bogaci i
mocarze i każdy niewolnik i wolny pokryli
się "w jamach i w skałach" gór. 16 "I mówią
do gór i skał : Padnijcie na nas i zakryjcie
nas" przed obliczem siedzącego na tronie i
od gniewu Baranka, 17 gdyż "przyszedł
dzień wielki gniewu" ich "i któż będzie mógł
się ostać przed gniewem ?"
interficiant, et datus est ei gladius magnus. 5
Et cum aperuisset sigillum tertium, audivi
tertium animal, dicens : Veni, et vide. Et ecce
equus niger : et qui sedebat super illum,
habebat stateram in manu sua. 6 Et audivi
tamquam vocem in medio quatuor animalium
dicentium : Bilibris tritici denario et tres
bilibres hordei denario, et vinum, et oleum ne
læseris. 7 Et cum aperuisset sigillum
quartum, audivi vocem quarti animalis
dicentis : Veni, et vide. 8 Et ecce equus
pallidus : et qui sedebat super eum, nomen
illi Mors, et infernus sequebatur eum, et data
est illi potestas super quatuor partes terræ,
interficere gladio, fame, et morte, et bestiis
terræ.
9 Et cum aperuisset sigillum quintum, vidi
subtus altare animas interfectorum propter
verbum Dei, et propter testimonium, quod
habebant : 10 et clamabant voce magna,
dicentes : Usquequo Domine (sanctus et
verus), non judicas, et non vindicas
sanguinem nostrum de iis qui habitant in
terra ? 11 Et datæ sunt illis singulæ stolæ
albæ : et dictum est illis ut requiescerent
adhuc tempus modicum donec compleantur
conservi eorum, et fratres eorum, qui
interficiendi sunt sicut et illi. 12 Et vidi cum
aperuisset sigillum sextum : et ecce
terræmotus magnus factus est, et sol factus
est niger tamquam saccus cilicinus : et luna
tota facta est sicut sanguis : 13 et stellæ de
cælo ceciderunt super terram, sicut ficus
emittit grossos suos cum a vento magno
movetur : 14 et cælum recessit sicut liber
involutus : et omnis mons, et insulæ de locis
suis motæ sunt : 15 et reges terræ, et
principes, et tribuni, et divites, et fortes, et
omnis servus, et liber absconderunt se in
speluncis, et in petris montium : 16 et dicunt
montibus, et petris : Cadite super nos, et
abscondite nos a facie sedentis super
thronum, et ab ira Agni : 17 quoniam venit
dies magnus iræ ipsorum : et quis poterit
stare ?
10
7
PIECZĘTOWANIE WYBRANYCH.
1 Potem widziałem czterech aniołów,
stojących "na czterech krańcach ziemi,"
wstrzymujących "cztery wiatry" ziemskie,
aby nie wiały na ziemię ani na morze, ani na
żadne drzewo. 2 I widziałem innego anioła,
wstępującego od wschodu słońca, mającego
pieczęć Boga żywego i zawołał głosem
wielkim do czterech aniołów, którym
pozwolono szkodzić ziemi i morzu, 3
mówiąc : Nie szkodźcie ziemi i morzu ani
drzewom, dopóki nie popieczętujemy sług
Boga naszego na czołach ich. 4 I słyszałem
liczbę pieczętowanych : sto czterdzieści
cztery tysiące pieczętowanych z wszystkich
pokoleń synów izraelskich. 5 Z pokolenia
Judy dwanaście tysięcy pieczętowanych, z
pokolenia Rubena dwanaście tysięcy
pieczętowanych, z pokolenia Gada
dwanaście tysięcy pieczętowanych, 6 z
pokolenia Asera dwanaście tysięcy
pieczętowanych, z pokolenia Neftalima
dwanaście tysięcy pieczętowanych, z
pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy
pieczętowanych, 7 z pokolenia Symeona
dwanaście tysięcy pieczętowanych, z
pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy
pieczętowanych, z pokolenia Isachara
dwanaście tysięcy pieczętowanych, 8 z
pokolenia Zabulona dwanaście tysięcy
pieczętowanych, z pokolenia Józefa
dwanaście tysięcy pieczętowanych, z
pokolenia Beniamina dwanaście tysięcy
pieczętowanych.
WIDOK WSZYSTKICH ZBAWIONYCH.
9 Potem widziałem rzeszę wielką, której nikt
nie mógł przeliczyć, z wszystkich narodów i
pokoleń i ludów i języków - ci stojąc przed
tronem i przed obliczem Baranka,
przyodziani w szaty białe i palmy w ręku ich,
10 wołali głosem donośnym, mówiąc:
Zbawienie naszemu Bogu, który siedzi na
tronie i Barankowi. 11 A wszyscy aniołowie
stali około tronu i starców i czworga zwierząt
i padli przed tronem na twarze swoje, i
7
1 Post hæc vidi quatuor angelos stantes super
quatuor angulos terræ, tenentes quatuor
ventos terræ, ne flarent super terram, neque
super mare, neque in ullam arborem. 2 Et
vidi alterum angelum ascendentem ab ortu
solis, habentem signum Dei vivi : et clamavit
voce magna quatuor angelis, quibus datum
est nocere terræ et mari, 3 dicens : Nolite
nocere terræ, et mari, neque arboribus,
quoadusque signemus servos Dei nostri in
frontibus eorum. 4 Et audivi numerum
signatorum, centum quadraginta quatuor
millia signati, ex omni tribu filiorum Israël. 5
Ex tribu Juda duodecim millia signati : ex
tribu Ruben duodecim millia signati : ex
tribu Gad duodecim millia signati : 6 ex tribu
Aser duodecim millia signati : ex tribu
Nephthali duodecim millia signati : ex tribu
Manasse duodecim millia signati : 7 ex tribu
Simeon duodecim millia signati : ex tribu
Levi duodecim millia signati : ex tribu
Issachar duodecim millia signati : 8 ex tribu
Zabulon duodecim millia signati : ex tribu
Joseph duodecim millia signati : ex tribu
Benjamin duodecim millia signati.
9 Post hæc vidi turbam magnam, quam
dinumerare nemo poterat, ex omnibus
gentibus, et tribubus, et populis, et linguis :
stantes ante thronum, et in conspectu Agni,
amicti stolis albis, et palmæ in manibus
eorum : 10 et clamabant voce magna,
dicentes : Salus Deo nostro, qui sedet super
thronum, et Agno. 11 Et omnes angeli
stabant in circuitu throni, et seniorum, et
quatuor animalium : et ceciderunt in
11
pokłon oddali Bogu, 12 mówiąc : Amen.
Błogosławieństwo i chwała i mądrość
i.dziękczynienie, cześć i moc i siła Bogu
naszemu na wieki wieków. Amen. 13 I jeden
ze starców odezwał się i rzekł mi : Kim są ci
przyodziani w szaty białe i skąd przyszli? 14
I rzekłem mu : Panie mój, ty wiesz. I rzekł
mi : Ci są, co przyszli z wielkiego ucisku i
"obmyli szaty swoje" i wybielili je w krwi
Baranka ; 15 dlatego są przed tronem Boga i
służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a
ten, co siedzi na tronie, będzie mieszkał
wśród nich. 16 "Nie będą więcej łaknąć ani
pragnąć, ani nie dokuczy im słońce, ani
żadne gorąco" ; 17 ponieważ Baranek, który
jest w pośrodku tronu, będzie nimi rządził i
poprowadzi ich do źródeł wód życia i Bóg
otrze z ich oczu wszelką łzę."
8
SIÓDMA PIECZĘĆ.
B. SIEDEM TRĄB.
SIEDMIU ANIOŁÓW Z TRĄBAMI.
1 I gdy otworzył siódmą pieczęć, nastało
milczenie na niebie, jakby przez pół godziny.
2 I widziałem siedmiu aniołów, stojących
przed obliczem Boga i dano im siedem trąb.
3 I pewien anioł przyszedł i stanął przed
ołtarzem, mając kadzielnicę złotą i dano mu
wiele kadzidła, aby złożył z modlitwami
wszystkich świętych na ołtarz złoty, który
jest przed stolicą Boga. 4 I wstąpił dym
kadzidła z modlitw świętych z ręki anioła
przed Boga. 5 I wziął anioł kadzielnicę i
napełnił ją ogniem z ołtarza i rzucił na ziemię
i powstały gromy i głosy i błyskawice i
wielkie trzęsienie ziemi. 6 I siedmiu aniołów,
którzy mieli siedem trąb, przygotowało się,
aby trąbić.
conspectu throni in facies suas, et
adoraverunt Deum, 12 dicentes : Amen.
Benedictio, et claritas, et sapientia, et
gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo
Deo nostro in sæcula sæculorum. Amen. 13
Et respondit unus de senioribus et dixit mihi :
Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt ? et
unde venerunt ? 14 Et dixi illi : Domine mi,
tu scis. Et dixit mihi : Hi sunt, qui venerunt
de tribulatione magna, et laverunt stolas suas,
et dealbaverunt eas in sanguine Agni. 15 Ideo
sunt ante thronum Dei, et serviunt ei die ac
nocte in templo ejus : et qui sedet in throno,
habitabit super illos : 16 non esurient, neque
sitient amplius, nec cadet super illos sol,
neque ullus æstus : 17 quoniam Agnus, qui in
medio throni est, reget illos et deducet eos ad
vitæ fontes aquarum, et absterget Deus
omnem lacrimam ab oculis eorum.
8
1 Et cum aperuisset sigillum septimum,
factum est silentium in cælo, quasi media
hora. 2 Et vidi septem angelos stantes in
conspectu Dei : et datæ sunt illis septem
tubæ. 3 Et alius angelus venit, et stetit ante
altare habens thuribulum aureum : et data
sunt illi incensa multa, ut daret de orationibus
sanctorum omnium super altare aureum,
quod est ante thronum Dei. 4 Et ascendit
fumus incensorum de orationibus sanctorum
de manu angeli coram Deo. 5 Et accepit
angelus thuribulum, et implevit illud de igne
altaris, et misit in terram : et facta sunt
tonitrua, et voces, et fulgura, et terræmotus
magnus. 6 Et septem angeli, qui habebant
septem tubas, præparaverunt se ut tuba
canerent.
12
GŁOS PIERWSZYCH CZTERECH TRĄB.
7 I pierwszy anioł zatrąbił i powstał grad i
ogień zmieszany z krwią i został rzucony na
ziemię i trzecia część ziemi została spalona i
trzecia część drzew zgorzała i wszelka trawa
zielona spłonęła. 8 I drugi anioł zatrąbił i
jakby wielka góra, płonąca ogniem,
wrzucona została w morze i trzecia część
morza stała się krwią 9 i trzecia część z tych
stworzeń, co żyją w morzu pozdychała i
trzecia część okrętów zginęła. 10 I zatrąbił
anioł trzeci i spadła z nieba wielka gwiazda,
gorejąca jak pochodnia i upadła na trzecią
część rzek i na źródła wód; 11 a gwiazda ma
imię : Piołun i trzecia część wód zmieniła się
w piołun i wielu ludzi pomarło od wód, gdyż
stały się gorzkie. 12 I zatrąbił anioł czwarty i
porażona została trzecia część słońca i trzecia
część księżyca i trzecia część gwiazd, tak że
ich trzecia część się zaćmiła i przez trzecią
część dnia nie było światła i podobnie w
nocy. 13 I widziałem i słyszałem głos
jednego orła, lecącego przez środek nieba,
wołającego donośnym głosem : Biada, blada,
biada mieszkańcom ziemi z powodu głosów
innych trzech aniołów, którzy mieli zatrąbić.
9
NA GŁOS PIĄTEJ WYCHODZI
SZARAŃCZA.
1 I zatrąbił piąty anioł i widziałem gwiazdę,
która z nieba spadła na ziemię i dano jej
klucz od studni przepaścistej. 2 I otworzyła
studnię przepaścistą i "wzniósł się dym" ze
studni jak "dym z pieca" wielkiego i zaćmiło
się słońce i powietrze od dymu studni. 3 I z
dymu studni wyszły szarańcze na ziemię i
dano im moc, jak mają skorpiony ziemskie. 4
I rozkazano im, żeby nie szkodziły trawie
ziemi ani żadnej zieleni, ani żadnemu
drzewu, ale tylko ludziom, którzy nie mają
pieczęci bożej na czołach swoich. 5 I
dozwolono im, nie żeby ich zabijały, lecz
męczyły przez pięć miesięcy i męka ich jak
męka po skorpionie, gdy ukąsi człowieka. 6 I
7 Et primus angelus tuba cecinit, et facta est
grando, et ignis, mista in sanguine, et missum
est in terram, et tertia pars terræ combusta
est, et tertia pars arborum concremata est, et
omne fœnum viride combustum est. 8 Et
secundus angelus tuba cecinit : et tamquam
mons magnus igne ardens missus est in mare,
et facta est tertia pars maris sanguis, 9 et
mortua est tertia pars creaturæ eorum, quæ
habebant animas in mari, et tertia pars
navium interiit. 10 Et tertius angelus tuba
cecinit : et cecidit de cælo stella magna,
ardens tamquam facula, et cecidit in tertiam
partem fluminum, et in fontes aquarum : 11
et nomen stellæ dicitur Absinthium, et facta
est tertia pars aquarum in absinthium ; et
multi hominum mortui sunt de aquis, quia
amaræ factæ sunt. 12 Et quartus angelus tuba
cecinit : et percussa est tertia pars solis, et
tertia pars lunæ, et tertia pars stellarum, ita ut
obscuraretur tertia pars eorum, et diei non
luceret pars tertia, et noctis similiter. 13 Et
vidi, et audivi vocem unius aquilæ volantis
per medium cæli dicentis voce magna : Væ,
væ, væ habitantibus in terra de ceteris
vocibus trium angelorum, qui erant tuba
canituri.
9
1 Et quintus angelus tuba cecinit : et vidi
stellam de cælo cecidisse in terram, et data
est ei clavis putei abyssi. 2 Et aperuit puteum
abyssi : et ascendit fumus putei, sicut fumus
fornacis magnæ : et obscuratus est sol, et aër
de fumo putei : 3 et de fumo putei exierunt
locustæ in terram, et data est illis potestas,
sicut habent potestatem scorpiones terræ : 4
et præceptum est illis ne læderent fœnum
terræ, neque omne viride, neque omnem
arborem : nisi tantum homines, qui non
habent signum Dei in frontibus suis : 5 et
datum est illis ne occiderent eos : sed ut
cruciarent mensibus quinque : et cruciatus
eorum, ut cruciatus scorpii cum percutit
13
w owe dni szukać będą ludzie śmierci, a nie
znajdą jej i będą chcieli umrzeć, a śmierć od
nich ucieknie. 7 Szarańcze były podobne z
wyglądu do koni gotowych do bitwy i na
głowach ich jakby korony podobne do złota i
twarze ich jak twarze ludzkie. 8 I miały
włosy jak włosy niewieście i "zęby ich były
jak zęby lwów" 9 i miały pancerze jak
pancerze żelazne, a pogłos ich skrzydeł jak
głos wozów wielokonnych, biegnących do
boju 10 i miały ogony podobne do
skorpionów, a żądła były w ich ogonach, a
moc ich - szkodzenia ludziom przez pięć
miesięcy. 11 I miały nad sobą króla, anioła
przepaści, którego imię po hebrajsku
Abaddon, a po grecku Apollyon, a po łacinie
imię jego Externlinans. 12 Jedno biada
przeszło, a oto jeszcze potem nadchodzą dwa
blada.
NA GŁOS SZÓSTEJ WYCHODZĄ
MORDERCY LUDZI.
13 I szósty anioł zatrąbił i słyszałem głos
jeden z czterech rogów ołtarza złotego, który
jest przed oczyma Boga, 14 a ów rzekł
szóstemu aniołowi, który miał trąbę :
Rozwiąż czterech aniołów, co są uwiązani w
wielkiej rzece Eufrates. 15 I rozwiązani
zostali czterej aniołowie, którzy byli gotowi
na godzinę i dzień i miesiąc i rok, aby zabić
trzecią część ludzi. 16 A liczba konnego
wojska dwakroć dziesięć tysięcy miriad i
słyszałem ich liczbę. 17 I tak ujrzałem konie
w widzeniu, a siedzący na nich mieli
pancerze ogniste i hiacyntowe i siarczane, a
głowy koni były jak głowy lwie i z pysków
ich wychodzi ogień i dym i siarka. 18 Od
tych trzech plag zginęła trzecia część ludzi,
od ognia i od dymu i od siarki, które
wychodziły z ich pysków. 19 Siła bowiem
koni jest w ich pyskach i w ich ogonach, bo
ich ogony podobne do wężów, mają głowy i
nimi szkodzą. 20 I inni ludzie, którzy nie
zostali zabici tymi plagami, nie pokutowali
za uczynki rąk swoich, tak żeby się nie
kłaniali "czartom i bałwanom złotym i
srebrnym i miedzianym i kamiennym i
drewnianym, nie rnogącym ani widzieć, ani
hominem. 6 Et in diebus illis quærent
homines mortem, et non invenient eam : et
desiderabunt mori, et fugiet mors ab eis. 7 Et
similitudines locustarum, similes equis
paratis in prælium : et super capita earum
tamquam coronæ similes auro : et facies
earum tamquam facies hominum. 8 Et
habebant capillos sicut capillos mulierum. Et
dentes earum, sicut dentes leonum erant : 9 et
habebant loricas sicut loricas ferreas, et vox
alarum earum sicut vox curruum equorum
multorum currentium in bellum : 10 et
habebant caudas similes scorpionum, et
aculei erant in caudis earum : et potestas
earum nocere hominibus mensibus quinque :
11 et habebant super se regem angelum
abyssi cui nomen hebraice Abaddon, græce
autem Apollyon, latine habens nomen
Exterminans. 12 Væ unum abiit, et ecce
veniunt adhuc duo væ post hæc.
13 Et sextus angelus tuba cecinit : et audivi
vocem unam ex quatuor cornibus altaris
aurei, quod est ante oculos Dei, 14 dicentem
sexto angelo, qui habebat tubam : Solve
quatuor angelos, qui alligati sunt in flumine
magno Euphrate. 15 Et soluti sunt quatuor
angeli, qui parati erant in horam, et diem, et
mensem, et annum, ut occiderent tertiam
partem hominum. 16 Et numerus equestris
exercitus vicies millies dena millia. Et audivi
numerum eorum. 17 Et ita vidi equos in
visione : et qui sedebant super eos, habebant
loricas igneas, et hyacinthinas, et sulphureas,
et capita equorum erant tamquam capita
leonum : et de ore eorum procedit ignis, et
fumus, et sulphur. 18 Et ab his tribus plagis
occisa est tertia pars hominum de igne, et de
fumo, et sulphure, quæ procedebant de ore
ipsorum. 19 Potestas enim equorum in ore
eorum est, et in caudis eorum, nam caudæ
eorum similes serpentibus, habentes capita :
et in his nocent. 20 Et ceteri homines, qui
non sunt occisi in his plagis, neque
pœnitentiam egerunt de operibus manuum
suarum, ut non adorarent dæmonia, et
simulacra aurea, et argentea, et ærea, et
14
słyszeć, ani chodzić" 21 I nie pokutowali za
rnężobójstwa swoje ani za czary swoje, ani
za rozpustę swoją ani za kradzieże swoje.
10
ANIOŁ Z OTWARTĄ KSIĄŻECZKĄ.
1 I widziałem innego anioła mocnego,
zstępującego z nieba, przyodzianego w obłok
i na głowie jego tęcza, a oblicze jego było jak
słońce, a nogi jego jako słupy ogniste. 2 I
miał w ręce swojej książeczkę otwartą i
postawił nogę swoją prawą na morzu, a lewą
na ziemi 3 i zawołał głosem donośnym, jak
gdy lew zaryczy. I gdy zawołał, siedem
gromów odezwało się swoimi głosami. 4 I
gdy. siedem gromów odezwało się swoimi
głosami, ja miałem pisać. I usłyszałem głos z
nieba, mówiący mi : Zapieczętuj, co mówiło
siedem gromów i nie pisz tego. 5 Anioł zaś,
którego widziałem stojącego na morzu i na
ziemi; "podniósł swą rękę ku niebu 6 i
przysiągł przez Żyjącego na wieki wieków,
który stworzył niebo i to co w "im jest i
ziemię i to co na niej jest i morze i to co w
nim jest," że czasu więcej nie będzie, 7 ale w
dni głosu anioła siódmego, kiedy pocznie
trąbić, dokona się tajemnica boża, jak
oznajmił przez proroków sług swoich. 8 I
słyszałem głos z nieba, znowu
przemawiający do mnie i mówiący : Idź i
weź książkę otwartą z ręki anioła, stojącego
na morzu i na ziemi. 9 I poszedłem do anioła,
mówiąc mu, aby mi dał książkę. I rzekł mi :
Weź książkę i zjedz ją i spowoduje
zgorzknienie twego żołądka, lecz w ustach
twoich będzie słodka jak miód. 10 I wziąłem
książkę z ręki anioła i "zjadłem ją i była
słodka w ustach moich jak miód," a gdy ją
zjadłem zgorzkniał mój żołądek. 11 I rzekł
mi : Musisz znowu "prorokować narodom i
ludom i językom i wielu królom."
lapidea, et lignea, quæ neque videre possunt,
neque audire, neque ambulare, 21 et non
egerunt pœnitentiam ab homicidiis suis,
neque a veneficiis suis, neque a fornicatione
sua, neque a furtis suis.
10
1 Et vidi alium angelum fortem
descendentem de cælo amictum nube, et iris
in capite ejus, et facies ejus erat ut sol, et
pedes ejus tamquam columnæ ignis : 2 et
habebat in manu sua libellum apertum : et
posuit pedem suum dextrum super mare,
sinistrum autem super terram : 3 et clamavit
voce magna, quemadmodum cum leo rugit.
Et cum clamasset, locuta sunt septem
tonitrua voces suas. 4 Et cum locuta fuissent
septem tonitrua voces suas, ego scripturus
eram : et audivi vocem de cælo dicentem
mihi : Signa quæ locuta sunt septem tonitrua
: et noli ea scribere. 5 Et angelus, quem vidi
stantem super mare et super terram, levavit
manum suam ad cælum : 6 et juravit per
viventem in sæcula sæculorum, qui creavit
cælum, et ea quæ in eo sunt : et terram, et ea
quæ in ea sunt : et mare, et ea quæ in eo sunt
: Quia tempus non erit amplius : 7 sed in
diebus vocis septimi angeli, cum cœperit
tuba canere, consummabitur mysterium Dei
sicut evangelizavit per servos suos prophetas.
8 Et audivi vocem de cælo iterum loquentem
mecum, et dicentem : Vade, et accipe librum
apertum de manu angeli stantis super mare,
et super terram. 9 Et abii ad angelum, dicens
ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi :
Accipe librum, et devora illum : et faciet
amaricari ventrem tuum, sed in ore tuo erit
dulce tamquam mel. 10 Et accepi librum de
manu angeli, et devoravi illum : et erat in ore
meo tamquam mel dulce, et cum devorassem
eum, amaricatus est venter meus : 11 et dixit
mihi : Oportet te iterum prophetare gentibus,
et populis, et linguis, et regibus multis.
15
11
DWAJ ŚWIADKOWIE.
1 I dano mi trzcinę podobną do laski i
powiedziano mi: Wstań i zmierz świątynię
bożą i ołtarz i modlących się w mej, 2
dziedziniec zaś, który jest przed świątynią,
pomiń i me mierz go, gdyż jest dany
narodom i będą deptać miasto święte przez
czterdzieści i dwa miesiące. 3 I pozwolę
dwom świadkom moim i prorokować będą
tysiąc dwieście i sześćdziesiąt dni obleczeni
w wory. 4 Ci są "dwie oliwy i dwa
świeczniki, stojące przed obliczem Pana
ziemi." 5 I jeśliby kto chciał im szkodzić,
wyjdzie z ich ust ogień i pożre ich
nieprzyjaciół i jeśliby kto chciał im szkodzić,
ten tak samo ma być zabity. 6 Ci mają moc
zamykania nieba, aby deszcz nie padał w
czasie ich proroctwa i mają moc nad wodami
przemieniania ich w krew i nawiedzania
ziemi wszelką plagą, ilekroć by chcieli. 7 I
gdy skończą świadectwo swoje, "bestia,
która wychodzi z przepaści, stoczy z mmi
bitwę i zwycięży ich" i zabije ich. 8 I ciała
ich leżeć będą na ulicach wielkiego miasta,
które przenośnie nazywają Sodomą i
Egiptem, gdzie i Pan ich był ukrzyżowany. 9
I ludzie z pokoleń i z ludów i z języków i z
narodów patrzeć będą na ciała ich przez trzy
dni i pół i ciał ich nie pozwolą kłaść do
grobów. 10 Mieszkańcy zaś ziemi cieszyć się
będą z powodu nich i radować się będą i
upominki poślą jedni drugim, gdyż ci dwaj
prorocy trapili tych, co mieszkali na ziemi.
11 A po trzech dniach i pół "duch życia" od
Boga "wszedł w nich i stanęli na nogach
swoich" bojaźń wielka padła na tych, co na
nich patrzyli. 12 I usłyszeli głos wielki z
nieba, mówiący im: Wstąpcie tu ! I wstąpili
do nieba w obłoku, i nieprzyjaciele ich
patrzyli na nich. 13 I owej godzinie powstało
wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta
część miasta i zabitych zostało w trzęsieniu
ziemi siedem tysięcy ludzi, a resztę ogarnął
lęk i dali chwałę Bogu nieba. 14 Drugie
biada przeszło i oto trzecie biada przyjdzie
wkrótce.
11
1 Et datus est mihi calamus similis virgæ, et
dictum est mihi : Surge, et metire templum
Dei, et altare, et adorantes in eo : 2 atrium
autem, quod est foris templum, ejice foras, et
ne metiaris illud : quoniam datum est
gentibus, et civitatem sanctam calcabunt
mensibus quadraginta duobus : 3 et dabo
duobus testibus meis, et prophetabunt diebus
mille ducentis sexaginta, amicti saccis. 4 Hi
sunt duæ olivæ et duo candelabra in
conspectu Domini terræ stantes. 5 Et si quis
voluerit eos nocere, ignis exiet de ore eorum,
et devorabit inimicos eorum : et si quis
voluerit eos lædere, sic oportet eum occidi. 6
Hi habent potestatem claudendi cælum, ne
pluat diebus prophetiæ ipsorum : et
potestatem habent super aquas convertendi
eas in sanguinem, et percutere terram omni
plaga quotiescumque voluerint. 7 Et cum
finierint testimonium suum, bestia, quæ
ascendit de abysso, faciet adversum eos
bellum, et vincet illos, et occidet eos. 8 Et
corpora eorum jacebunt in plateis civitatis
magnæ, quæ vocatur spiritualiter Sodoma, et
Ægyptus, ubi et Dominus eorum crucifixus
est. 9 Et videbunt de tribubus, et populis, et
linguis, et gentibus corpora eorum per tres
dies et dimidium : et corpora eorum non
sinent poni in monumentis : 10 et
inhabitantes terram gaudebunt super illos, et
jucundabuntur : et munera mittent invicem,
quoniam hi duo prophetæ cruciaverunt eos,
qui habitabant super terram. 11 Et post dies
tres et dimidium, spiritus vitæ a Deo intravit
in eos. Et steterunt super pedes suos, et timor
magnus cecidit super eos qui viderunt eos. 12
Et audierunt vocem magnam de cælo,
dicentem eis : Ascendite huc. Et ascenderunt
in cælum in nube : et viderunt illos inimici
eorum. 13 Et in illa hora factus est
terræmotus magnus, et decima pars civitatis
cecidit : et occisa sunt in terræmotu nomina
hominum septem millia : et reliqui in
timorem sunt missi, et dederunt gloriam Deo
cæli. 14 Væ secundum abiit : et ecce væ
tertium veniet cito.
16
SIÓDMA TRĄBA ZWIASTUJE SĄD
BOŻY.
15 I zatrąbił anioł siódmy i rozległy się
donośne głosy w niebie, mówiące: Królestwo
tego świata przeszło do Pana naszego i
Chrystusa jego i "będzie królował na wieki
wieków. Amen. 16 I dwudziestu czterech
starców, którzy siedzą na stolicach swoich
przed obliczem bożym, upadło na twarze
swoje i pokłoniło się Bogu, mówiąc 17
Dziękujemy ci, Panie Boże wszechmogący,
który jesteś i który byłeś i który masz
przyjść, że otrzymałeś moc swą wielką i
objąłeś królestwo. 18 I "rozgniewały się
narody" i przyszedł gniew twój i czas sądu
umarłych i oddania zapłaty sługom twoim
prorokom i świętym i bojącym się imienia
twego, małym i wielkim i zagłady tych, co
zepsuli ziemię. 19 I otwarła się świątynia
boża na niebie i ukazała się "arka
testamentu" jego w świątyni jego i nastały
błyskawice i głosy i trzęsienia ziemi i grad
wielki.
C. SIEDEM ZNAKÓW.
12
NIEWIASTA I SMOK.
1 I ukazał się znak wielki na niebie:
Niewiasta obleczona w słońce a księżyc pod
jej nogami i na głowie jej korona z gwiazd
dwunastu. 2 A będąc brzemienną, "wołała
rodząc i męczyła się w porodzie." 3 I ukazał
się inny znak na niebie : oto smok wielki,
ryży, mający siedem głów i dziesięć rogów, a
na głowach jego siedem koron 4 i ogon jego
ciągnął trzecią część gwiazd niebieskich i
zrzucił je na ziemię. I smok stanął przed
niewiastą, która miała porodzić, aby pożreć
syna jej, gdy się narodzi. 5 I porodziła syna,
mężczyznę, który "miał rządzić wszystkimi
narodami laską żelazną" i syn jej był
porwany do Boga i do stolicy jego, 6 a
niewiasta uciekła na pustynię; gdzie miała
miejsce przygotowane przez Boga, aby ją
tam żywiono tysiąc dwieście sześćdziesiąt
dni.
15 Et septimus angelus tuba cecinit : et factæ
sunt voces magnæ in cælo dicentes : Factum
est regnum hujus mundi, Domini nostri et
Christi ejus, et regnabit in sæcula sæculorum.
Amen. 16 Et viginti quatuor seniores, qui in
conspectu Dei sedent in sedibus suis,
ceciderunt in facies suas, et adoraverunt
Deum, dicentes : 17 Gratias agimus tibi,
Domine Deus omnipotens, qui es, et qui eras,
et qui venturus es : quia accepisti virtutem
tuam magnam, et regnasti. 18 Et iratæ sunt
gentes, et advenit ira tua et tempus
mortuorum judicari, et reddere mercedem
servis tuis prophetis, et sanctis, et timentibus
nomen tuum pusillis et magnis, et
exterminandi eos qui corruperunt terram. 19
Et apertum est templum Dei in cælo : et visa
est arca testamenti ejus in templo ejus, et
facta sunt fulgura, et voces, et terræmotus, et
grando magna.
12
1 Et signum magnum apparuit in cælo :
mulier amicta sole, et luna sub pedibus ejus,
et in capite ejus corona stellarum duodecim :
2 et in utero habens, clamabat parturiens, et
cruciabatur ut pariat. 3 Et visum est aliud
signum in cælo : et ecce draco magnus rufus
habens capita septem, et cornua decem : et in
capitibus ejus diademata septem, 4 et cauda
ejus trahebat tertiam partem stellarum cæli,
et misit eas in terram : et draco stetit ante
mulierem, quæ erat paritura, ut cum
peperisset, filium ejus devoraret. 5 Et peperit
filium masculum, qui recturus erat omnes
gentes in virga ferrea : et raptus est filius ejus
ad Deum, et ad thronum ejus, 6 et mulier
fugit in solitudinem ubi habebat locum
paratum a Deo, ut ibi pascant eam diebus
mille ducentis sexaginta.
17
SMOK Z NIEBA STRĄCONY.
7 I rozegrała się wielka bitwa na niebie :
Michał i aniołowie jego walczyli ze smokiem
i smok walczył i aniołowie jego 8 i nie
przemogli ani nie znaleziono już więcej
miejsca ich w niebie. 9 I zrzucony został ów
smok wielki, wąż starodawny, nazwany
"diabłem i szatanem," który zwodzi cały
świat ; i zrzucony został na ziemię i
aniołowie jego zostali z nim zrzuceni. 10 I
słyszałem głos donośny w niebie, mówiący:
Teraz nastało zbawienie i moc i królestwo
Boga naszego i władza Chrystusa jego, gdyż
zrzucony został oskarżyciel braci naszych,
który ich oskarżał przed obliczem Boga
naszego we dnie i w nocy. 11 I oni
zwyciężyli go przez krew Baranka i przez
świadectwo swoje, a nie umiłowali życia swe
o aż do śmierci. 12 Dlatego wesel się niebo i
mieszkający w nim. Biada ziemi i morzu,
gdyż zastąpił diabeł do was, żywiący wie
gniew, gdyż wie, że ma mało czasu.
SMOK PRZEŚLADUJE NIEWIASTĘ.
13 A gdy smok widział, że był zrzucony na
ziemię, prześladował niewiastę, która
porodziła mężczyznę. 14 I dano niewieście
dwa skrzydła orła wielkiego, aby poleciała
na pustynię na miejsce swoje, gdzie ją żywią
przez "czas i czasy i przez połowę czasu" z
dala od widoku węża. 15 I wypuścił wąż z
paszczy swojej za niewiastą wodę jak rzekę,
usiłując, żeby ją rzeka porwała. 16 I ziemia
wspomogła niewiastę i ziemia otworzyła
gardziel swoją i pochłonęła rzekę, którą
wypuścił był smok z paszczy swojej. 17 I
rozgniewał się smok na niewiastę i poszedł
walczyć z resztą jej potomstwa, które
zachowuje przykazania boże i ma
świadectwo Jezusa Chrystusa. 18 I stanął na
piasku morskim.
7 Et factum est prælium magnum in cælo :
Michaël et angeli ejus præliabantur cum
dracone, et draco pugnabat, et angeli ejus : 8
et non valuerunt, neque locus inventus est
eorum amplius in cælo. 9 Et projectus est
draco ille magnus, serpens antiquus, qui
vocatur diabolus, et Satanas, qui seducit
universum orbem : et projectus est in terram,
et angeli ejus cum illo missi sunt. 10 Et
audivi vocem magnam in cælo dicentem :
Nunc facta est salus, et virtus, et regnum Dei
nostri, et potestas Christi ejus : quia projectus
est accusator fratrum nostrorum, qui
accusabat illos ante conspectum Dei nostri
die ac nocte. 11 Et ipsi vicerunt eum propter
sanguinem Agni, et propter verbum
testimonii sui, et non dilexerunt animas suas
usque ad mortem. 12 Propterea lætamini
cæli, et qui habitatis in eis. Væ terræ, et mari,
quia descendit diabolus ad vos habens iram
magnam, sciens quod modicum tempus
habet.
13 Et postquam vidit draco quod projectus
esset in terram, persecutus est mulierem, quæ
peperit masculum : 14 et datæ sunt mulieri
alæ duæ aquilæ magnæ ut volaret in
desertum in locum suum, ubi alitur per
tempus et tempora, et dimidium temporis a
facie serpentis. 15 Et misit serpens ex ore suo
post mulierem, aquam tamquam flumen, ut
eam faceret trahi a flumine. 16 Et adjuvit
terra mulierem, et aperuit terra os suum, et
absorbuit flumen, quod misit draco de ore
suo. 17 Et iratus est draco in mulierem : et
abiit facere prælium cum reliquis de semine
ejus, qui custodiunt mandata Dei, et habent
testimonium Jesu Christi. 18 Et stetit supra
arenam maris.
18
13
BESTIA WYCHODZĄCA Z MORZA.
1 I widziałem bestię wychodzącą z morza,
mającą siedem głów i dziesięć rogów, na
rogach jej dziesięć koron i na głowach jej
imiona bluźniercze. 2 I bestia, którą
widziałem, podobna była do rysia, a nogi jej
jak nogi niedźwiedzia i paszcza jej jak
paszcza lwa. I dał jej smok moc swoją i
władzę wielką. 3 I widziałem jedną z głów
jej jakby na śmierć zabitą, lecz rana jej
śmiertelna została uleczona. I cała ziemia z
podziwem spoglądała na bestię 4 I kłaniali
się smokowi, który dał władzę bestii i
kłaniali się bestii, mówiąc: Któż podobny do
bestii? I kto będzie mógł z nią walczyć? 5 I
dano jej "usta mówiące rzeczy wyniosłe" i
bluźnierstwa i dano jej moc działania przez
czterdzieści dwa miesiące. 6 I otworzyła usta
swoje, aby głosić bluźnierstwa przeciw
Bogu, aby bluźnić imię jego i przybytek jego
i tych, co mieszkają na niebie. 7 I pozwolono
jej "prowadzić wojnę ze świętymi i
zwyciężać ich." I dano jej władzę nad
wszelkim pokoleniem i ludem i językiem i
narodem. 8 I kłaniali się jej wszyscy
mieszkańcy ziemi, "których imiona nie są
zapisane w Księdze Życia Baranka, który jest
zabity" od początku świata. 9 Jeśli kto ma
uszy, niech słucha. 10 Kto w niewolę
uprowadza, do niewoli pójdzie. Kto mieczem
zabija, ma być mieczem zabity. Tu jest
cierpliwość i wiara świętych.
BESTIA WYCHODZĄCA Z ZIEMI.
11 I widziałem drugą bestię, wychodzącą z
ziemi i miała dwa rogi podobne do
barankowych, a mówiła jak smok. 12 I
używała wszelkiej władzy bestii pierwszej w
jej obecności i sprawiła, że ziemia i
mieszkańcy jej kłaniali się bestii pierwszej,
której śmiertelna rana była uleczona. 13 I
uczyniła znaki wielkie, sprawiając, że i ogień
zstąpił z nieba na ziemię przed oczyma ludzi.
14 I zwiodła mieszkańców ziemi przez znaki,
które pozwolono jej czynić przed oczyma
bestii; polecając mieszkańcom ziemi, aby
13
1 Et vidi de mari bestiam ascendentem
habentem capita septem, et cornua decem, et
super cornua ejus decem diademata, et super
capita ejus nomina blasphemiæ. 2 Et bestia,
quam vidi, similis erat pardo, et pedes ejus
sicut pedes ursi, et os ejus sicut os leonis. Et
dedit illi draco virtutem suam, et potestatem
magnam. 3 Et vidi unum de capitibus suis
quasi occisum in mortem : et plaga mortis
ejus curata est. Et admirata est universa terra
post bestiam. 4 Et adoraverunt draconem, qui
dedit potestatem bestiæ : et adoraverunt
bestiam, dicentes : Quis similis bestiæ ? et
quis poterit pugnare cum ea ? 5 Et datum est
ei os loquens magna et blasphemias : et data
est ei potestas facere menses quadraginta
duos. 6 Et aperuit os suum in blasphemias ad
Deum, blasphemare nomen ejus, et
tabernaculum ejus, et eos qui in cælo
habitant. 7 Et est datum illi bellum facere
cum sanctis, et vincere eos. Et data est illi
potestas in omnem tribum, et populum, et
linguam, et gentem, 8 et adoraverunt eam
omnes, qui inhabitant terram : quorum non
sunt scripta nomina in libro vitæ Agni, qui
occisus est ab origine mundi. 9 Si quis habet
aurem, audiat. 10 Qui in captivitatem duxerit,
in captivitatem vadet : qui in gladio occiderit,
oportet eum gladio occidi. Hic est patientia,
et fides sanctorum.
11 Et vidi aliam bestiam ascendentem de
terra, et habebat cornua duo similia Agni, et
loquebatur sicut draco. 12 Et potestatem
prioris bestiæ omnem faciebat in conspectu
ejus : et fecit terram, et habitantes in ea,
adorare bestiam primam, cujus curata est
plaga mortis. 13 Et fecit signa magna, ut
etiam ignem faceret de cælo descendere in
terram in conspectu hominum. 14 Et seduxit
habitantes in terra propter signa, quæ data
sunt illi facere in conspectu bestiæ, dicens
habitantibus in terra, ut faciant imaginem
19
uczynili obraz bestii, która ma ranę od
miecza i ożyła. 15 I dano jej, aby ożywiła
obraz bestii i żeby obraz bestii mówił i
sprawiła, żeby "wszyscy, co się nie pokłonią
obrazowi" bestii, byli zabici. 16 I sprawi, że
wszyscy mali i wielcy, bogaci i ubodzy i
wolni i niewolnicy będą mieli cechę na
swojej prawej ręce, albo na czołach swoich;
17 i żeby nikt nie mógł kupować, ani
sprzedawać, tylko ten, co ma cechę albo imię
bestii, albo liczbę jej imienia. 18 Tu jest
mądrość. Kto ma rozum, niech zrachuje
liczbę bestii. Albowiem jest to liczba
człowieka, a liczba jego sześćset
sześćdziesiąt sześć.
14
BARANEK I DZIEWICE.
1 I Spojrzałem, a oto Baranek stał na górze
Syjon i z nim sto czterdzieści i cztery
tysiące,. mających imię jego i imię Ojca jego
napisane na czołach swoich. 2 I usłyszałem
głos z nieba jakby głos wielu wód i jakby
głos gromu wielkiego, a głos, który
słyszałem jakby cytrzystów, grających na
cytrach swoich. 3 I "śpiewali jakby pieśń
nową" przed stolicą i przed czterema
zwierzętami i starcami, a żaden nie mógł
śpiewać pieśni, tylko te sto czterdzieści
cztery tysiące, którzy są wykupieni z ziemi. 4
Ci są, którzy się nie pokalali z niewiastami,
bo są dziewicami. Ci chodzą za Barankiem,
gdziekolwiek idzie. Ci są wykupieni spośród
ludzi jako pierwociny Bogu i Barankowi, 5 a
"w ustach ich nie znalazło się kłamstwo,"
albowiem bez zmazy są przed tronem
bożym.
TRZEJ ANIOŁOWIE ZWIASTUNAMI
SĄDU.
6 I widziałem drugiego anioła, lecącego
przez środek nieba, mającego ewangelię
wieczną, by ją opowiadać siedzącym na
ziemi i wszelkiemu narodowi i pokoleniu i
językowi i ludowi, 7 a wołał głosem
donośnym : Bójcie się Pana i cześć mu
oddajcie, gdyż przyszła godzina sądu jego i
bestiæ, quæ habet plagam gladii, et vixit. 15
Et datum est illi ut daret spiritum imagini
bestiæ, et ut loquatur imago bestiæ : et faciat
ut quicumque non adoraverint imaginem
bestiæ, occidantur. 16 Et faciet omnes
pusillos, et magnos, et divites, et pauperes, et
liberos, et servos habere caracterem in
dextera manu sua, aut in frontibus suis : 17 et
nequis possit emere, aut vendere, nisi qui
habet caracterem, aut nomen bestiæ, aut
numerum nominis ejus. 18 Hic sapientia est.
Qui habet intellectum, computet numerum
bestiæ. Numerus enim hominis est : et
numerus ejus sexcenti sexaginta sex.
14
1 Et vidi : et ecce Agnus stabat supra
montem Sion, et cum eo centum quadraginta
quatuor millia, habentes nomen ejus, et
nomen Patris ejus scriptum in frontibus suis.
2 Et audivi vocem de cælo, tamquam vocem
aquarum multarum, et tamquam vocem
tonitrui magni : et vocem, quam audivi, sicut
citharœdorum citharizantium in citharis suis.
3 Et cantabant quasi canticum novum ante
sedem, et ante quatuor animalia, et seniores :
et nemo poterat dicere canticum, nisi illa
centum quadraginta quatuor millia, qui empti
sunt de terra. 4 Hi sunt, qui cum mulieribus
non sunt coinquinati : virgines enim sunt. Hi
sequuntur Agnum quocumque ierit. Hi empti
sunt ex hominibus primitiæ Deo, et Agno : 5
et in ore eorum non est inventum mendacium
: sine macula enim sunt ante thronum Dei.
6 Et vidi alterum angelum volantem per
medium cæli, habentem Evangelium
æternum, ut evangelizaret sedentibus super
terram, et super omnem gentem, et tribum, et
linguam, et populum : 7 dicens magna voce :
Timete Dominum, et date illi honorem, quia
venit hora judicii ejus : et adorate eum, qui
20
kłaniajcie się temu, "który uczynił niebo i
ziemię i morze" i źródła wód. 8 A za nim
leciał inny anioł, mówiąc: "Upadł, upadł ów
Babilon wielki, który napoił wszystkie
narody winem" szału swego nierządu. 9 I
trzeci anioł przeleciał za nimi wołając
głosem donośnym : Jeśliby się kto kłaniał
bestii i obrazowi jej i przyjąłby znamię na
swe czoło, albo na rękę swoją 10 i on pić
będzie z wina gniewu bożego, "które
zmieszane jest ze szczerym winem w kubku
gniewu jego" i będzie męczony ogniem i
siarką wobec aniołów świętych i wobec
Baranka. 11 A "dym" męki ich "wznosić się
będzie na wieki" wieków i nie mają
odpoczynku we dnie i w nocy ci, co się
kłaniali bestii i obrazowi jej i jeśli kto przyjął
znamię jej imienia. 12 Tu jest cierpliwość
świętych, którzy zachowują przykazania
boże i wiarę Jezusową. 13 I usłyszałem głos
z nieba, mówiący mi : Napisz :
Błogosławieni umarli, którzy w Panu
umierają. Odtąd już, mówi Duch, niech
odpoczywają od prac swoich, albowiem ich
uczynki idą za nimi.
ŻNIWO I WINOBRANIE ZIEMI.
14 I spojrzałem, a oto obłok biały, a "na
obłoku" siedzący "podobny do Syna
Człowieczego," mającego na głowie swej
koronę złotą, a w ręce jego sierp ostry. 15 I
inny anioł wyszedł z świątyni, wołając
głosem donośnym do siedzącego na obłoku:
"Zapuść sierp swój" i żnij, "gdyż przyszła
godzina żniwa," ponieważ dojrzało żniwo
ziemi. 16 I ten, co siedział na obłoku,
zapuścił sierp swój na ziemię i zżęta jest
ziemia. 17 A inny anioł wyszedł z świątyni,
która jest w niebie, mając także sierp ostry.
18 I inny anioł, który miał moc nad ogniem,
wyszedł od ołtarza i zawołał donośnym
głosem do tego, co miał sierp ostry, mówiąc :
Zapuść sierp swój ostry i zbieraj grona
winnicy ziemskiej, bo jej jagody są dojrzałe.
19 I zapuścił anioł sierp swój ostry na ziemię
i dokonał zbioru w winnicy ziemi i wrzucił w
kadź wielką gniewu bożego.
fecit cælum, et terram, mare, et fontes
aquarum. 8 Et alius angelus secutus est
dicens : Cecidit, cecidit Babylon illa magna :
quæ a vino iræ fornicationis suæ potavit
omnes gentes. 9 Et tertius angelus secutus est
illos, dicens voce magna : Si quis adoraverit
bestiam, et imaginem ejus, et acceperit
caracterem in fronte sua, aut in manu sua : 10
et hic bibet de vino iræ Dei, quod mistum est
mero in calice iræ ipsius, et cruciabitur igne,
et sulphure in conspectu angelorum
sanctorum, et ante conspectum Agni : 11 et
fumus tormentorum eorum ascendet in
sæcula sæculorum : nec habent requiem die
ac nocte, qui adoraverunt bestiam, et
imaginem ejus, et si quis acceperit
caracterem nominis ejus. 12 Hic patientia
sanctorum est, qui custodiunt mandata Dei, et
fidem Jesu. 13 Et audivi vocem de cælo,
dicentem mihi : Scribe : Beati mortui qui in
Domino moriuntur. Amodo jam dicit
Spiritus, ut requiescant a laboribus suis :
opera enim illorum sequuntur illos.
14 Et vidi : et ecce nubem candidam, et super
nubem sedentem similem Filio hominis,
habentem in capite suo coronam auream, et
in manu sua falcem acutam. 15 Et alius
angelus exivit de templo, clamans voce
magna ad sedentem super nubem : Mitte
falcem tuam, et mete, quia venit hora ut
metatur, quoniam aruit messis terræ. 16 Et
misit qui sedebat super nubem, falcem suam
in terram, et demessa est terra. 17 Et alius
angelus exivit de templo, quod est in cælo,
habens et ipse falcem acutam. 18 Et alius
angelus exivit de altari, qui habebat
potestatem supra ignem : et clamavit voce
magna ad eum qui habebat falcem acutam,
dicens : Mitte falcem tuam acutam, et
vindemia botros vineæ terræ : quoniam
maturæ sunt uvæ ejus. 19 Et misit angelus
falcem suam acutam in terram, et
vindemiavit vineam terræ, et misit in lacum
iræ Dei magnum :
21
20 I deptano kadź" za miastem i wyszła krew
z kadzi aż po wędzidła końskie na tysiąc
sześćset stadiów.
15
SIEDMIU ANIOŁÓW Z SIEDMIU
PLAGAMI.
1 I widziałem inny znak na niebie wielki i
dziwny : siedmiu aniołów, mających siedem
plag ostatecznych, gdyż w nich wypełnił się
gniew Boży. 2 I widziałem jakby morze
szklane, zmieszane z ogniem i tych, co
zwyciężyli bestię i obraz jej i liczbę imienia
jej, stojących nad morzem szklanym,
mających cyfry Boże 3 i śpiewających pieśń
Mojżesza, sługi bożego" i pieśń Baranka,
mówiąc : "Wielkie i dziwne są sprawy twoje,
Panie," Boże wszechmogący ; "sprawiedliwe
i prawdziwe są drogi twoje, Królu wieków. 4
Któż się nie będzie bał Ciebie, Panie, i nie
uwielbi imienia twego?" gdyż sam dobry
jesteś, ponieważ "wszystkie narody przyjdą i
kłaniać się będą przed obliczem twoim,"
ponieważ się ujawniły sądy twoje.
D. SIEDEM CZASZ
ANIOŁOWIE OTRZYMUJĄ CZASZE.
5 I potem spojrzałem, a oto otwarła się
świątynia "przybytku przymierza" w niebie 6
i wyszło z świątyni siedmiu aniołów,
mających siedem plag, obleczonych płótnem
czystym i jasnym i przepasanych około piersi
złotymi pasami. 7 A któreś z czworga
zwierząt dało siedmiu aniołom siedem czasz
złotych, pełnych gniewu Boga, żyjącego na
wieki wieków. 6 "I napełniła się świątynia
dymem majestatu" Boga i mocy jego "i nikt
nie mógł wejść" do świątyni, dopóki się nie
wypełni siedem plag siedmiu aniołów.
20 et calcatus est lacus extra civitatem, et
exivit sanguis de lacu usque ad frenos
equorum per stadia mille sexcenta.
15
1 Et vidi aliud signum in cælo magnum et
mirabile, angelos septem, habentes plagas
septem novissimas : quoniam in illis
consummata est ira Dei. 2 Et vidi tamquam
mare vitreum mistum igne, et eos, qui
vicerunt bestiam, et imaginem ejus, et
numerum nominis ejus, stantes super mare
vitreum, habentes citharas Dei : 3 et
cantantes canticum Moysi servi Dei, et
canticum Agni, dicentes : Magna et mirabilia
sunt opera tua, Domine Deus omnipotens :
justæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex sæculorum.
4 Quis non timebit te, Domine, et
magnificabit nomen tuum ? quia solus pius
es : quoniam omnes gentes venient, et
adorabunt in conspectu tuo, quoniam judicia
tua manifesta sunt.
5 Et post hæc vidi : et ecce apertum est
templum tabernaculi testimonii in cælo, 6 et
exierunt septem angeli habentes septem
plagas de templo, vestiti lino mundo et
candido, et præcincti circa pectora zonis
aureis. 7 Et unum de quatuor animalibus
dedit septem angelis septem phialas aureas,
plenas iracundiæ Dei viventis in sæcula
sæculorum. 8 Et impletum est templum fumo
a majestate Dei, et de virtute ejus : et nemo
poterat introire in templum, donec
consummarentur septem plagæ septem
angelorum.
22
16
WYLEWAJĄ PIĘĆ PIERWSZYCH
CZASZ.
1 I słyszałem głos donośny z świątyni,
mówiący do siedmiu aniołów : Idźcie i
wylejcie siedem czasz gniewu bożego na
ziemię. 2 I odszedł pierwszy i wylał czaszę
swą na ziemię "i powstała sroga i złośliwa
rana w ludziach," którzy mieli znamię bestii i
w tych, którzy się kłaniali jej obrazowi. 3 I
drugi anioł wylał czaszę swą na morze "i
powstała krew" jakby umarłego i wszelka
istota żywa zdechła w morzu. 4 I trzeci wylał
czaszę swą na rzeki i na źródła wód - "i
powstała krew." 5 I słyszałem anioła wód
mówiącego : Sprawiedliwy jesteś, Panie,
który jesteś i który byłeś, Święty, który to
osądziłeś, 6 ponieważ krew świętych i
proroków wylali, dałeś im też pić krew, bo
godni są. 7 I słyszałem drugiego mówiącego
od ołtarza: Tak, "Panie, Boże
wszechmogący, prawdziwe i sprawiedliwe
sądy twoje." 8 I czwarty anioł wylał czaszę
swą na słońce i pozwolono mu nękać ludzi
upałem i ogniem. 9 I płonęli ludzie od
skwaru wielkiego i bluźnili imię Boga,
mającego władzę nad tymi plagami, a nie
czynili pokuty, aby mu oddać chwałę. 10 I
piąty anioł wylał czaszę swą na stolicę bestii
i królestwo jej zaległa ciemność i kąsali
języki swoje z boleści. 11 I bluźnili Boga
niebieskiego z powodu boleści i ran swoich,
a nie pokutowali za uczynki swoje.
SZÓSTA I SIÓDMA CZASZA.
12 I szósty anioł wylał czaszę swą "na
Eufrat, ową wielką rzekę i wysuszył wodę"
jej, aby przygotować drogę królom "od
wschodu słońca." 13 I widziałem z paszczy
smoka i z pyska bestii i z ust fałszywego
proroka trzy nieczyste duchy na kształt żab.
14 Albowiem są to duchy czartów, które
czynią znaki i wychodzą do królów całej
ziemi, by ich gromadzić na walkę na dzień
wielki wszechmogącego Boga. 15 Oto idę
16
1 Et audivi vocem magnam de templo,
dicentem septem angelis : Ite, et effundite
septem phialas iræ Dei in terram. 2 Et abiit
primus, et effudit phialam suam in terram, et
factum est vulnus sævum et pessimum in
homines, qui habebant caracterem bestiæ, et
in eos qui adoraverunt imaginem ejus. 3 Et
secundus angelus effudit phialam suam in
mare, et factus est sanguis tamquam mortui :
et omnis anima vivens mortua est in mari. 4
Et tertius effudit phialam suam super
flumina, et super fontes aquarum, et factus
est sanguis. 5 Et audivi angelum aquarum
dicentem : Justus es, Domine, qui es, et qui
eras sanctus, qui hæc judicasti : 6 quia
sanguinem sanctorum et prophetarum
effuderunt, et sanguinem eis dedisti bibere :
digni enim sunt. 7 Et audivi alterum ab altari
dicentem : Etiam Domine Deus omnipotens,
vera et justa judicia tua. 8 Et quartus angelus
effudit phialam suam in solem, et datum est
illi æstu affligere homines, et igni : 9 et
æstuaverunt homines æstu magno, et
blasphemaverunt nomen Dei habentis
potestatem super has plagas, neque egerunt
pœnitentiam ut darent illi gloriam. 10 Et
quintus angelus effudit phialam suam super
sedem bestiæ : et factum est regnum ejus
tenebrosum, et commanducaverunt linguas
suas præ dolore : 11 et blasphemaverunt
Deum cæli præ doloribus, et vulneribus suis,
et non egerunt pœnitentiam ex operibus suis.
12 Et sextus angelus effudit phialam suam in
flumen illud magnum Euphraten : et siccavit
aquam ejus, ut præpararetur via regibus ab
ortu solis. 13 Et vidi de ore draconis, et de
ore bestiæ, et de ore pseudoprophetæ spiritus
tres immundos in modum ranarum. 14 Sunt
enim spiritus dæmoniorum facientes signa, et
procedunt ad reges totius terræ congregare
illos in prælium ad diem magnum
omnipotentis Dei. 15 Ecce venio sicut fur.
23
jak złodziej : Błogosławiony ten, co czuwa i
strzeże szat swoich, aby nie chodził nago i
nie oglądano sromoty jego. 16 I zgromadzi
ich na miejsce, które nazywają po hebrajsku
Armagedon. 17 I siódmy anioł wylał czaszę
swą w powietrze i rozległ się donośny głos z
świątyni od tronu, mówiący : Stało się. 18 I
powstały "błyskawice i głosy i gromy" i
nastało wielkie trzęsienie ziemi, jakiego
nigdy nie było, odkąd ludzie zamieszkują
ziemię; takie trzęsienie ziemi, tak wielkie. 19
I rozpadło się miasto wielkie na trzy części. I
miasta narodów upadły. I przed pamięcią
Boga stanął "Babilon wielu," aby mu dał
"kubek wina zapalczywości" gniewu swego.
20 I wszelka wyspa zniknęła i góry się nie
znalazły. 21 I wielki grad wagi talentu spadł
z nieba na ludzi i bluźnili ludzie Boga z
powodu plagi gradu, gdyż była nader wielka.
E WIELKI BABILON
17
WSZETECZNICA PIJANA KRWIĄ
MĘCZENNIKÓW.
1 I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy
mieli siedem czasz i odezwał się do mnie,
mówiąc : Chodź, pokażę ci potępienie
wielkiej wszetecznicy, która siedzi "nad
wodami wielkimi, 2 z którą nierząd uprawiali
królowie ziemi i opili się" winem jej
nierządu mieszkańcy ziemi. 3 I zaniósł mię w
duchu na pustynię. I widziałem niewiastę,
siedzącą na szkarłatnej bestii, pełnej imion
bluźnierczych, mającej siedem głów i
dziesięć rogów. 4 A niewiasta przyobleczona
była w purpurę i karmazyn i ozdobiona
złotem i drogimi kamieniami i perłami,
trzymała puchar złoty w swej ręce, pełny
obrzydliwości i plugawej rozpusty swojej, 5
a na czole swoim napisane imię : Tajemnica;
Babilon wielki, matka rozpusty i
obrzydliwości ziemi. 6 I widziałem niewiastę
pijaną krwią świętych i krwią męczenników
Jezusowych. I ujrzawszy ją, zdziwiłem się
zdumieniem wielkim.
Beatus qui vigilat, et custodit vestimenta sua,
ne nudus ambulet, et videant turpitudinem
ejus. 16 Et congregabit illos in locum qui
vocatur hebraice Armagedon. 17 Et septimus
angelus effudit phialam suam in aërem, et
exivit vox magna de templo a throno, dicens
: Factum est. 18 Et facta sunt fulgura, et
voces, et tonitrua, et terræmotus factus est
magnus, qualis numquam fuit ex quo
homines fuerunt super terram : talis
terræmotus, sic magnus. 19 Et facta est
civitas magna in tres partes : et civitates
gentium ceciderunt. Et Babylon magna venit
in memoriam ante Deum, dare illi calicem
vini indignationis iræ ejus. 20 Et omnis
insula fugit, et montes non sunt inventi. 21 Et
grando magna sicut talentum descendit de
cælo in homines : et blasphemaverunt Deum
homines propter plagam grandinis : quoniam
magna facta est vehementer.
17
1 Et venit unus de septem angelis, qui
habebant septem phialas, et locutus est
mecum, dicens : Veni, ostendam tibi
damnationem meretricis magnæ, quæ sedet
super aquas multas, 2 cum qua fornicati sunt
reges terræ, et inebriati sunt qui inhabitant
terram de vino prostitutionis ejus. 3 Et
abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi
mulierem sedentem super bestiam
coccineam, plenam nominibus blasphemiæ,
habentem capita septem, et cornua decem. 4
Et mulier erat circumdata purpura, et
coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso,
et margaritis, habens poculum aureum in
manu sua, plenum abominatione, et
immunditia fornicationis ejus. 5 Et in fronte
ejus nomen scriptum : Mysterium : Babylon
magna, mater fornicationum, et
abominationum terræ. 6 Et vidi mulierem
ebriam de sanguine sanctorum, et de
sanguine martyrum Jesu. Et miratus sum cum
vidissem illam admiratione magna.
24
TAJEMNICA NIEWIASTY I BESTII.
7 I rzekł mi anioł : Czemu się dziwisz? Ja ci
wytłumaczę tajemnicę niewiasty i bestii,
która ją niesie, a ma siedem głów i dziesięć
rogów. 8 Bestia, którą widziałeś, była, a nie
jest i "ma wyjść z przepaści" i pójdzie na
zagładę i zdziwią się mieszkańcy ziemi
(których imiona nie są zapisane w księdze
życia od założenia świata), widząc bestię,
która była, a me jest. 9 I tu jest rozum - kto
ma mądrość. Siedem głów - to siedem gór,
na których niewiasta siedzi, królów jest też
siedmiu. 10 Pięciu upadło, jeden jest, a drugi
jeszcze nie przyszedł I gdy przyjdzie, ma
pozostać przez krótki czas. 11 Bestia zaś,
która była, a nie jest i ona jest ósma spośród
siedmiu i idzie na zagładę. 12 "A dziesięć
rogów," które widziałeś - to "dziesięciu
królów," którzy nie objęli jeszcze królestwa,
ale otrzymają moc jako królowie na jedną
godzinę po bestii. l3 Ci mają jeden zamiar i
moc i władzę swoją oddadzą bestii. l4 Ci
będą walczyć z Barankiem a Baranek ich
zwycięży, gdyż jest Panem nad pany i
Królem nad królami i ci, co są z nim,
wezwani, wybrani i wierni. 15 I rzekł mi :
Wody, które widziałeś, gdzie siedzi ˇ
wszetecznica - to są ludy i narody i języki. 16
A dziesięć rogów, które widziałeś na bestii -
ci będą mieć w nienawiści wszetecznicę i
spustoszą ją i ogołocą i ciało jej jeść będą, a
ją samą spalą ogniem. l7 Albowiem Bóg
tchnął w ich serca, aby czynili, co się jemu
podoba, aby oddali królestwo swe bestii, aż
się wypełnią zamiary Boże. 18 I niewiasta,
którą widziałeś - to miasto wielkie, które
panuje nad królami ziemi.
18
ZAGŁADA BABILONU.
1 I potem widziałem innego anioła,
zstępującego z nieba, mającego moc wielką i
zajaśniała ziemia od chwały jego. 2 I
krzyknął potężnie, mówiąc : "Upadł, upadł
Babilon wielki" i stał się "mieszkaniem
czartów" i kryjówką wszelkiego ducha
nieczystego i kryjówką wszelkiego ptactwa
7 Et dixit mihi angelus : Quare miraris ? ego
dicam tibi sacramentum mulieris, et bestiæ,
quæ portat eam, quæ habet capita septem, et
cornua decem. 8 Bestia, quam vidisti, fuit, et
non est, et ascensura est de abysso, et in
interitum ibit : et mirabuntur inhabitantes
terram (quorum non sunt scripta nomina in
libro vitæ a constitutione mundi) videntes
bestiam, quæ erat, et non est. 9 Et hic est
sensus, qui habet sapientiam. Septem capita,
septem montes sunt, super quos mulier sedet,
et reges septem sunt. 10 Quinque ceciderunt,
unus est, et alius nondum venit : et cum
venerit, oportet illum breve tempus manere.
11 Et bestia, quæ erat, et non est : et ipsa
octava est : et de septem est, et in interitum
vadit. 12 Et decem cornua, quæ vidisti,
decem reges sunt : qui regnum nondum
acceperunt, sed potestatem tamquam reges
una hora accipient post bestiam. 13 Hi unum
consilium habent, et virtutem, et potestatem
suam bestiæ tradent. 14 Hi cum Agno
pugnabunt, et Agnus vincet illos : quoniam
Dominus dominorum est, et Rex regum, et
qui cum illo sunt, vocati, electi, et fideles. 15
Et dixit mihi : Aquæ, quas vidisti ubi
meretrix sedet, populi sunt, et gentes, et
linguæ. 16 Et decem cornua, quæ vidisti in
bestia : hi odient fornicariam, et desolatam
facient illam, et nudam, et carnes ejus
manducabunt, et ipsam igni concremabunt.
17 Deus enim dedit in corda eorum ut faciant
quod placitum est illi : ut dent regnum suum
bestiæ donec consummentur verba Dei. 18 Et
mulier, quam vidisti, est civitas magna, quæ
habet regnum super reges terræ.
18
1 Et post hæc vidi alium angelum
descendentem de cælo, habentem potestatem
magnam : et terra illuminata est a gloria ejus.
2 Et exclamavit in fortitudine, dicens :
Cecidit, cecidit Babylon magna : et facta est
habitatio dæmoniorum, et custodia omnis
spiritus immundi, et custodia omnis volucris
25
nieczystego i obmierzłego. 3 Z wina bowiem
jej szalonego nierządu "piły wszystkie
narody i królowie ziemi uprawiali z nią
rozpustę" i kupcy ziemscy stali się bogatymi
z nadmiaru jej zbytków. 4 I słyszałem inny
głos z nieba mówiący: "Wyjdź z niej, mój
ludu," abyście nie byli uczestnikami jej
grzechów i żebyście nie doznali jej plag. 5
"Gdyż grzechy jej doszły aż do nieba" i
wspomniał Pan na jej nieprawości. 6
"Oddajcież jej, jak i ona oddawała wam," a w
dwójnasób podwójnie oddajcie "według jej
uczynków" ; do pucharu, którym nalewała,
nalejcie jej w dwójnasób. 7 Jak wielce się
wynosiła i w rozkoszach była, tak wiele
zadajcie jej męki i smutku, gdyż w sercu
swym mówi : Siedzę jak królowa 1 me
jestem wdową i nie zaznam smutku. 8
Dlatego w jednym dniu przyjdą jej plagi,
śmierć i smutek i głód i ogniem będzie
spalona, gdyż mocny jest Bóg, który ją
osądzi.
ŻAŁOBA NAD BABILONEM.
9 1 będą płakać i będą narzekać nad nią
królowie ziemscy, którzy z ni rozpustę
uprawiali i w rozkoszach żyli, gdy ujrzą dym
jej pożaru, 10 z daleka stojąc dla bojaźni jej
mąk, będą mówić : Biada, biada, owo miasto
wielkie Babilon, owo miasto mocne, a
przecie w jedną godzinę przyszedł twój sąd.
11 I kupcy ziemscy będą płakać i smucić się
nad nią, że towarów ich nikt więcej nie kupi,
12 towaru złota i srebra i kamienia drogiego i
pereł i bisioru i szkarłatu i jedwabiu i
karmazynu i wszelkiego drzewa tujowego i
wszelkiego sprzętu z kości słoniowej i
wszelkiego naczynia z kamienia
kosztownego i z miedzi i z żelaza i z
marmuru. 13 i cynamonu i wonności i maści
i kadzidła i wina i oliwy i mąki czystej i
pszenicy i bydła i owiec i koni i wozów i
niewolników i istot ludzkich. 14 I owoce,
których pożądała dusza twoja, odeszły od
ciebie i wszystko, co tłuste i świetne,
przepadło dla ciebie i już więcej nigdy ich
nie znajdą. 15 Kupcy tych rzeczy, którzy się
wzbogacili, z daleka od niej będą stać dla
bojaźni jej mąk, płacząc i smucąc się 16 i
immundæ, et odibilis : 3 quia de vino iræ
fornicationis ejus biberunt omnes gentes : et
reges terræ cum illa fornicati sunt : et
mercatores terræ de virtute deliciarum ejus
divites facti sunt. 4 Et audivi aliam vocem de
cælo, dicentem : Exite de illa populus meus :
ut ne participes sitis delictorum ejus, et de
plagis ejus non accipiatis. 5 Quoniam
pervenerunt peccata ejus usque ad cælum, et
recordatus est Dominus iniquitatum ejus. 6
Reddite illi sicut et ipsa reddidit vobis : et
duplicate duplicia secundum opera ejus : in
poculo, quo miscuit, miscete illi duplum. 7
Quantum glorificavit se, et in deliciis fuit,
tantum date illi tormentum et luctum : quia in
corde suo dicit : Sedeo regina : et vidua non
sum, et luctum non videbo. 8 Ideo in una die
venient plagæ ejus, mors, et luctus, et fames,
et igne comburetur : quia fortis est Deus, qui
judicabit illam.
9 Et flebunt, et plangent se super illam reges
terræ, qui cum illa fornicati sunt, et in deliciis
vixerunt, cum viderint fumum incendii ejus :
10 longe stantes propter timorem
tormentorum ejus, dicentes : Væ, væ civitas
illa magna Babylon, civitas illa fortis :
quoniam una hora venit judicium tuum. 11 Et
negotiatores terræ flebunt, et lugebunt super
illam : quoniam merces eorum nemo emet
amplius : 12 merces auri, et argenti, et lapidis
pretiosi, et margaritæ, et byssi, et purpuræ, et
serici, et cocci (et omne lignum thyinum, et
omnia vasa eboris, et omnia vasa de lapide
pretioso, et æramento, et ferro, et marmore,
13 et cinnamomum) et odoramentorum, et
unguenti, et thuris, et vini, et olei, et similæ,
et tritici, et jumentorum, et ovium, et
equorum, et rhedarum, et mancipiorum, et
animarum hominum. 14 Et poma desiderii
animæ tuæ discesserunt a te, et omnia
pinguia et præclara perierunt a te, et amplius
illa jam non invenient. 15 Mercatores horum,
qui divites facti sunt, ab ea longe stabunt
propter timorem tormentorum ejus, flentes,
ac lugentes, 16 et dicentes : Væ, væ civitas
26
mówiąc : Biada, biada, owo miasto wielkie,
które było obleczone w bisior i w szkarłat i w
karmazyn i było ozdobione złotem i
kamieniem drogim i perłami, 17 że też w
jednej godzinie spustoszone zostały tak
wielkie bogactwa. I wszelki sternik i wszelki
z miejsca na miejsce jeżdżący i "żeglarze i ci,
co na morzu pracują," stanęli z daleka 18 i
zawołali, widząc miejsce pożaru jego,
mówiąc: Któreż podobne miastu temu
wielkiemu? 19 I posypali proch na swe
głowy i płacząc i smucąc się" wołali, mówiąc
: Biada, biada, owo miasto wielkie, w którym
z dostatków jego wzbogacili się wszyscy, co
mieli okręty na morzu ; że też w jednej
godzinie spustoszało. 20 Raduj się nad nim
niebo i święci Apostołowie i Prorocy, gdyż
Bóg osądził sprawę waszą przeciw niemu.
MIASTO OPUSTOSZAŁE.
21 I jeden anioł mocny podniósł jakby wielki
młyński kamień i wrzucił w morze, mówiąc:
Tym rozpędem wrzucony będzie Babilon,
owo miasto wielkie "i już więcej się nie
znajdzie." 22 I głosu cytrzystów i śpiewaków
i grających na flecie i na trąbie "nie będzie
więcej słychać w tobie" i żadnego
rzemieślnika jakiegokolwiek rzemiosła nie
znajdą więcej w tobie i głosu młyna nie
będzie więcej słychać w tobie. 23 I światło
lampy nie zaświeci więcej w tobie i głosu
oblubieńca i oblubienicy nie usłyszą więcej
w tobie, gdyż kupcy twoi byli książętami
ziemi, gdyż przez czary twoje zbłądziły
wszystkie narody. 24 I znalazła się w nim
krew proroków i świętych i wszystkich, co
byli zabici na ziemi.
19
ŚWIĘCI W NIEBIE SIĘ RADUJĄ.
l Potem słyszałem jakby głos rzesz wielkich
w niebie, mówiących : Alleluja, zbawienie i
chwała i moc Bogu naszemu, 2 gdyż sądy
jego są prawdziwe i sprawiedliwe, on też
osądził wielką wszetecznicę, która zepsuła
ziemię nierządem swoim i pomścił krew sług
swoich z rąk jej. 3 I znowu rzekli : Alleluja.
illa magna, quæ amicta erat bysso, et
purpura, et cocco, et deaurata erat auro, et
lapide pretioso, et margaritis : 17 quoniam
una hora destitutæ sunt tantæ divitiæ, et
omnis gubernator, et omnis qui in lacum
navigat, et nautæ, et qui in mari operantur,
longe steterunt, 18 et clamaverunt videntes
locum incendii ejus, dicentes : Quæ similis
civitati huic magnæ ? 19 et miserunt
pulverem super capita sua, et clamaverunt
flentes, et lugentes, dicentes : Væ, væ civitas
illa magna, in qua divites facti sunt omnes,
qui habebant naves in mari de pretiis ejus :
quoniam una hora desolata est. 20 Exsulta
super eam cælum, et sancti apostoli, et
prophetæ : quoniam judicavit Deus judicium
vestrum de illa.
21 Et sustulit unus angelus fortis lapidem
quasi molarem magnum, et misit in mare,
dicens : Hoc impetu mittetur Babylon civitas
illa magna, et ultra jam non invenietur. 22 Et
vox citharœdorum, et musicorum, et tibia
canentium, et tuba non audietur in te amplius
: et omnis artifex omnis artis non invenietur
in te amplius : et vox molæ non audietur in te
amplius : 23 et lux lucernæ non lucebit in te
amplius : et vox sponsi et sponsæ non
audietur adhuc in te : quia mercatores tui
erant principes terræ, quia in veneficiis tuis
erraverunt omnes gentes. 24 Et in ea sanguis
prophetarum et sanctorum inventus est : et
omnium qui interfecti sunt in terra.
19
1 Post hæc audivi quasi vocem turbarum
multarum in cælo dicentium : Alleluja :
salus, et gloria, et virtus Deo nostro est : 2
quia vera et justa judicia sunt ejus, qui
judicavit de meretrice magna, quæ corrupit
terram in prostitutione sua, et vindicavit
sanguinem servorum suorum de manibus
27
"A dym jej wstępuje na wieki" wieków. 4 A
dwudziestu czterech starców upadło i cztery
zwierzęta i pokłonili się Bogu siedzącemu na
tronie, mówiąc : Amen, Alleluja. 5 I rozległ
się głos od tronu, mówiący: "Dajcie chwałę
Bogu naszemu wszyscy słudzy jego i którzy
się go boicie, mali i wielcy. " 6 I słyszałem
jakby głos rzeszy wielkiej i szum wielu wód i
jakby huk potężnych gromów, mówiących:
Alleluja, gdyż "Pan Bóg nasz wszechmogący
objął królestwo." 7 Weselmy się i radujmy i
dajmy mu chwałę, bo przyszło wesele
Baranka, a małżonka jego przygotowała się.
8 I dano jej przyoblec się w bisior jasny 1
czysty. Bisiorem bowiem są sprawiedliwe
uczynki świętych. 9 I rzekł mi : Napisz :
Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę
weselną Baranka. I rzekł mi: Te słowa Boga
są prawdziwe. 10 I upadłem do nóg jego, aby
mu się pokłonić. I mówi mi : Nie waż się
tego czynić; jestem współsługą twoim i braci
twoich, mających świadectwo Jezusowe.
Bogu się kłaniaj. Świadectwem bowiem
Jezusa jest duch proroctwa.
CZĘŚĆ III
(19,11-22,5)
TRIUMF CHRYSTUSA I KOŚCIOŁA.
SĄD NAD BESTIĄ.
11 I widziałem niebo otworzone, a oto koń
biały, a siedzącego na nim zwano Wiernym i
Prawdziwym i sądzi sprawiedliwie i walczy.
12 Oczy zaś jego jak płomień ognisty i na
głowie jego wiele koron i ma imię wypisane,
którego nikt nie zna, tylko on sam. 13 I
ubrany był w szatę skropioną krwią, a imię
jego nazywają Słowo Boga. 14 I wojska,
które są w niebie, jechały za nim na koniach
białych, obleczone w bisior biały i czysty. 15
I z ust jego wychodzi miecz z obydwu stron
ostry, aby nim "bił narody." I on "będzie nim
rządził laską żelazną" ; on też "depce prasę"
wina zapalczywości gniewu Boga
wszechmogącego. 16 I ma na szacie i na
biodrze swoim napisane: "Król królów i Pan
ejus. 3 Et iterum dixerunt : Alleluja. Et
fumus ejus ascendit in sæcula sæculorum. 4
Et ceciderunt seniores viginti quatuor, et
quatuor animalia, et adoraverunt Deum
sedentem super thronum, dicentes : Amen :
alleluja. 5 Et vox de throno exivit, dicens :
Laudem dicite Deo nostro omnes servi ejus :
et qui timetis eum pusilli et magni. 6 Et
audivi quasi vocem turbæ magnæ, et sicut
vocem aquarum multarum, et sicut vocem
tonitruorum magnorum, dicentium : Alleluja
: quoniam regnavit Dominus Deus noster
omnipotens. 7 Gaudeamus, et exsultemus : et
demus gloriam ei : quia venerunt nuptiæ
Agni, et uxor ejus præparavit se. 8 Et datum
est illi ut cooperiat se byssino splendenti et
candido. Byssinum enim justificationes sunt
sanctorum. 9 Et dixit mihi : Scribe : Beati qui
ad cœnam nuptiarum Agni vocati sunt ; et
dixit mihi : Hæc verba Dei vera sunt. 10 Et
cecidi ante pedes ejus, ut adorarem eum. Et
dicit mihi : Vide ne feceris : conservus tuus
sum, et fratrum tuorum habentium
testimonium Jesu. Deum adora. Testimonium
enim Jesu est spiritus prophetiæ.
11 Et vidi cælum apertum, et ecce equus
albus, et qui sedebat super eum, vocabatur
Fidelis, et Verax, et cum justitia judicat et
pugnat. 12 Oculi autem ejus sicut flamma
ignis, et in capite ejus diademata multa,
habens nomen scriptum, quod nemo novit
nisi ipse. 13 Et vestitus erat veste aspersa
sanguine : et vocatur nomen ejus : Verbum
Dei. 14 Et exercitus qui sunt in cælo,
sequebantur eum in equis albis, vestiti
byssino albo et mundo. 15 Et de ore ejus
procedit gladius ex utraque parte acutus, ut in
ipso percutiat gentes. Et ipse reget eas in
virga ferrea : et ipse calcat torcular vini
furoris iræ Dei omnipotentis. 16 Et habet in
vestimento et in femore suo scriptum : Rex
28
panujących." 17 I widziałem jednego anioła
stojącego w słońcu i zawołał głosem
donośnym, mówiąc do wszystkich ptaków,
co latały wpośród nieba : Chodźcie i
zgromadźcie się na wielką wieczerzę bożą, l8
abyście jadły ciała królów i ciała wodzów i
ciała mocarzów i. ciała koni i siedzących na
nich i ciała wszystkich wolnych i
niewolników i małych i wielkich. 19 I
widziałem bestię i królów ziemskich i wojska
ich zebrane, dla stoczenia bitwy z tym, który
siedział na koniu i z wojskiem jego. 20 I
pojmano bestię i z nią fałszywego proroka,
który czynił cuda przed nią, którymi zwiódł
tych, co przyjeli znamię bestii i którzy się
kłaniali jej obrazowi. Ci dwoje wrzuceni
zostali żywcem w jezioro ognia gorejącego
siarką. 21 A innych pobił miecz, wychodzący
z ust siedzącego na koniu i "wszystkie ptaki
nasyciły się ich mięsem."
20
SĄD NAD SZATANEM
I Widziałem anioła lecącego z nieba,
mającego klucz przepaści i łańcuch wielki w
ręce swojej. 2 I uchwycił smoka, węża
starego, którym jest diabeł i szatan i związał
go na tysiąc lat. 3 I wrzucił go w przepaść i
zamknął i położył pieczęć nad nim, aby
więcej nie zwodził narodów, dopóki nie
upłynie tysiąc lat; a potem ma być
rozwiązany na krótki czas. 4 I widziałem
stolice i usiedli na nich i "dano im władzę
sądzenia" i dusze pościnanych dla
świadectwa Jezusowego i dla słowa bożego i
tych, co się nie kłaniali bestii ani obrazowi
jej i nie przyjmowali znamienia jej na czoła
albo na ręce swoje ; i ożyli i królowali z
Chrystusem tysiąc lat. 5 Inni z umarłych nie
ożyli, dopóki nie upłynie tysiąc lat. To jest
zmartwychwstanie pierwsze. 6
Błogosławiony i święty, który ma udział w
pierwszym zmartwychwstaniu ; nad tymi nie
ma mocy śmierć druga, ale będą kapłanami
Boga i Chrystusa i, będą królować z nim
tysiąc lat. 7 A gdy się skończy tysiąc lat,
regum et Dominus dominantium. 17 Et vidi
unum angelum stantem in sole, et clamavit
voce magna, dicens omnibus avibus, quæ
volabant per medium cæli : Venite, et
congregamini ad cœnam magnam Dei : 18 ut
manducetis carnes regum, et carnes
tribunorum, et carnes fortium, et carnes
equorum, et sedentium in ipsis, et carnes
omnium liberorum, et servorum, et
pusillorum et magnorum. 19 Et vidi bestiam,
et reges terræ, et exercitus eorum
congregatos ad faciendum prælium cum illo,
qui sedebat in equo, et cum exercitu ejus. 20
Et apprehensa est bestia, et cum ea
pseudopropheta : qui fecit signa coram ipso,
quibus seduxit eos, qui acceperunt
caracterem bestiæ, et qui adoraverunt
imaginem ejus. Vivi missi sunt hi duo in
stagnum ignis ardentis sulphure : 21 et ceteri
occisi sunt in gladio sedentis super equum,
qui procedit de ore ipsius : et omnes aves
saturatæ sunt carnibus eorum.
20
1 Et vidi angelum descendentem de cælo,
habentem clavem abyssi, et catenam magnam
in manu sua. 2 Et apprehendit draconem,
serpentem antiquum, qui est diabolus, et
Satanas, et ligavit eum per annos mille : 3 et
misit eum in abyssum, et clausit, et signavit
super illum ut non seducat amplius gentes,
donec consummentur mille anni : et post hæc
oportet illum solvi modico tempore. 4 Et vidi
sedes, et sederunt super eas, et judicium
datum est illis : et animas decollatorum
propter testimonium Jesu, et propter verbum
Dei, et qui non adoraverunt bestiam, neque
imaginem ejus, nec acceperunt caracterem
ejus in frontibus, aut in manibus suis, et
vixerunt, et regnaverunt cum Christo mille
annis. 5 Ceteri mortuorum non vixerunt,
donec consummentur mille anni. Hæc est
resurrectio prima. 6 Beatus, et sanctus, qui
habet partem in resurrectione prima : in his
secunda mors non habet potestatem : sed
erunt sacerdotes Dei et Christi, et regnabunt
cum illo mille annis. 7 Et cum consummati
29
szatan będzie zwolniony z więzienia swego i
wyjdzie i będzie zwodził narody, które są na
"czterech krańcach ziemi Goga i Magoga" i
zbierze ich na walkę, a ich liczba jest jak
piasek morski. 8 I wstąpili "na okręg ziemi" i
otoczyli obóz świętych i miasto "umiłowane.
9 I zstąpił ogieńí z nieba od Boga i pożarł
ich," a diabeł, który ich zwodził wrzucony
został w jezioro ognia i siarki, gdzie i bestia
10 i fałszywy prorok będą męczeni we dnie i
w nocy na wieki wieków.
SĄD NAD UMARŁYMI.
11 I widziałem tron wielki, biały i siedzącego
na nim, "przed którego obliczem uciekła
ziemia i niebo i nie znaleziono miejsca dla
nich." 12 I widziałem umarłych, wielkich i
małych, stojących przed tronem ; i "księgi
zostały otwarte" i otworzono inną księgę,
która jest księgą życia. I osądzono umarłych
z tego, co było napisane w owych księgach,
"według ich uczynków." 13 I morze wydało
umarłych, którzy w nim byli i śmierć i piekło
oddały umarłych swoich; którzy w nich byli i
osądzono każdego "według jego uczynków."
14 I piekło i śmierć wrzucono do jeziora
ognistego. Ta jest śmierć druga. 15 I kogo
nie "znaleziono zapisanego w księdze życia,"
ten wrzucony został do jeziora ognistego.
21
NIEBO NOWE I ZIEMIA NOWA.
1 I widziałem nowe niebo i nową ziemię."
Albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia
przeminęły, a morza już niema. 2 Ja Jan
widziałem święte miasto Jeruzalem nowe,
zstępujące z nieba od Boga, przygotowane
jak oblubienica przystrojona dla swego męża.
3 I słyszałem głos donośny z tronu, mówiący
: "Oto przybytek" Boga z ludźmi "i będzie
mieszkał z nimi. I oni będą jego ludem," a
Bóg sam "z nimi będzie" ich Bogiem. 4 "I
otrze Bóg wszelką łzę z oczu" ich i nie
będzie więcej śmierci, ani smutku, ani
krzyku, ani boleści więcej nie będzie, gdyż
fuerint mille anni, solvetur Satanas de
carcere suo, et exibit, et seducet gentes, quæ
sunt super quatuor angulos terræ, Gog, et
Magog, et congregabit eos in prælium,
quorum numerus est sicut arena maris. 8 Et
ascenderunt super latitudinem terræ, et
circuierunt castra sanctorum, et civitatem
dilectam. 9 Et descendit ignis a Deo de cælo,
et devoravit eos : et diabolus, qui seducebat
eos, missus est in stagnum ignis, et sulphuris,
ubi et bestia 10 et pseudopropheta
cruciabuntur die ac nocte in sæcula
sæculorum.
11 Et vidi thronum magnum candidum, et
sedentem super eum, a cujus conspectu fugit
terra, et cælum, et locus non est inventus eis.
12 Et vidi mortuos, magnos et pusillos,
stantes in conspectu throni, et libri aperti sunt
: et alius liber apertus est, qui est vitæ : et
judicati sunt mortui ex his, quæ scripta erant
in libris, secundum opera ipsorum : 13 et
dedit mare mortuos, qui in eo erant : et mors
et infernus dederunt mortuos suos, qui in
ipsis erant : et judicatum est de singulis
secundum opera ipsorum. 14 Et infernus et
mors missi sunt in stagnum ignis. Hæc est
mors secunda. 15 Et qui non inventus est in
libro vitæ scriptus, missus est in stagnum
ignis.
21
1 Et vidi cælum novum et terram novam.
Primum enim cælum, et prima terra abiit, et
mare jam non est. 2 Et ego Joannes vidi
sanctam civitatem Jerusalem novam
descendentem de cælo a Deo, paratam sicut
sponsam ornatam viro suo. 3 Et audivi
vocem magnam de throno dicentem : Ecce
tabernaculum Dei cum hominibus, et
habitabit cum eis. Et ipsi populus ejus erunt,
et ipse Deus cum eis erit eorum Deus : 4 et
absterget Deus omnem lacrimam ab oculis
eorum : et mors ultra non erit, neque luctus,
neque clamor, neque dolor erit ultra, quia
30
pierwsze rzeczy przeminęły. 5 I "siedzący na
tronie" rzekł : Oto czynię wszystkie rzeczy
nowe. I rzekł mi : Pisz, bo te słowa są bardzo
pewne i prawdziwe. 6 I rzekł mi : Stało się.
Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec. Ja
dam "pragnącemu darmo ze źródła wody
życia." 7 Kto zwycięży, odziedziczy to i
"będę mu Bogiem, a on mi będzie synem." 8
Bojaźliwym zaś i niewiernym i obmierzłymi
mężobójcom i rozpustnikom i czarownikom i
bałwochwalcom i wszystkim kłamcom - tym
przypadnie część w jeziorze gorejącym
ogniem i siarką ; to jest śmierć druga.
NOWE JERUZALEM.
9 I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy
mieli siedem czasz napełnionych siedmiu
plagami ostatecznymi i odezwał się do mnie,
mówiąc: Chodź, a pokażę ci oblubienicę,
małżonkę Baranka. 10 I "zaniósł mię w
duchu na górę wielką i wysoką i pokazał mi
miasto święte Jeruzalem," zstępujące z nieba
od Boga, 11 mające "jasność Boga," a
światło jego podobne do kamienia
kosztownego jakby do kamienia jaspisu
jakby krzyczał. 12 I miało mur wielki i
wysoki, posiadający dwanaście bram, a na
bramach dwunastu aniołów i imiona
wypisane, które są imionami dwunastu
pokoleń synów Izraelskich. 13 "Od wschodu
trzy bramy i od północy trzy bramy i od
południa trzy bramy i od zachodu trzy
bramy." 14 I mur miasta miał dwanaście
fundamentów, a na nich dwanaście imion
dwunastu apostołów Baranka.
JEGO MURY, BRAMY I FUNDAMENTY.
15 Ten zaś, co ze mną mówił, miał
trzcinową, złotą miarę, aby mierzyć miasto i
bramy jego i mur. 16 Miasto leży w
czworoboku, a długość jego jest tak wielka,
jak i szerokość. I zmierzył miasto trzciną
złotą na dwanaście tysięcy stadiów i długość
i wysokość i szerokość jego są równe. 17 I
zmierzył mur jego: sto czterdzieści cztery
łokcie miary człowieka, to jest anioła. 18 A
mur jego był zbudowany z kamienia jaspisu,
a samo miasto: złoto czyste, podobne do
prima abierunt. 5 Et dixit qui sedebat in
throno : Ecce nova facio omnia. Et dixit mihi
: Scribe, quia hæc verba fidelissima sunt, et
vera. 6 Et dixit mihi : Factum est : ego sum
alpha et omega, initium et finis. Ego sitienti
dabo de fonte aquæ vitæ, gratis. 7 Qui
vicerit, possidebit hæc : et ero illi Deus, et
ille erit mihi filius. 8 Timidis autem, et
incredulis, et execratis, et homicidis, et
fornicatoribus, et veneficis, et idolatris, et
omnibus mendacibus, pars illorum erit in
stagno ardenti igne et sulphure : quod est
mors secunda.
9 Et venit unus de septem angelis habentibus
phialas plenas septem plagis novissimis, et
locutus est mecum, dicens : Veni, et
ostendam tibi sponsam, uxorem Agni. 10 Et
sustulit me in spiritu in montem magnum et
altum, et ostendit mihi civitatem sanctam
Jerusalem descendentem de cælo a Deo, 11
habentem claritatem Dei : et lumen ejus
simile lapidi pretioso tamquam lapidi
jaspidis, sicut crystallum. 12 Et habebat
murum magnum, et altum, habentem portas
duodecim : et in portis angelos duodecim, et
nomina inscripta, quæ sunt nomina duodecim
tribuum filiorum Israël : 13 ab oriente portæ
tres, et ab aquilone portæ tres, et ab austro
portæ tres, et ab occasu portæ tres. 14 Et
murus civitatis habens fundamenta
duodecim, et in ipsis duodecim nomina
duodecim apostolorum Agni.
15 Et qui loquebatur mecum, habebat
mensuram arundineam auream, ut metiretur
civitatem, et portas ejus, et murum. 16 Et
civitas in quadro posita est, et longitudo ejus
tanta est quanta et latitudo : et mensus est
civitatem de arundine aurea per stadia
duodecim millia : et longitudo, et altitudo, et
latitudo ejus æqualia sunt. 17 Et mensus est
murum ejus centum quadraginta quatuor
cubitorum, mensura hominis, quæ est angeli.
18 Et erat structura muri ejus ex lapide
31
szkła czystego. 19 I fundamenty muru miasta
ozdobione wszelkim drogim kamieniem.
Pierwszy fundament jaspis, drugi szafir,
trzeci chalcedon, czwarty szmaragd, 20 piąty
sardoniks, szósty sardiusz, siódmy chryzolit,
ósmy beryl, dziewiąty topaz, dziesiąty
chryzopraz, jedenasty hiacynt, dwunasty
ametyst. 21 Dwanaście bram, to dwanaście
pereł, każda z osobna; a każda brama była z
jednej perły, a ulica miasta złoto czyste, jak
szkło przeźroczyste.
JEGO PRZYBYTKIEM I ŚWIATŁEM
BARANEK.
22 I świątyni w nim nie widziałem, bo Pan,
Bóg wszechmogący, jest świątynią jego i
Baranek. 23 I miasto nie potrzebuje "słońca
ani księżyca," aby w nim świeciły, gdyż je
oświeciła jasność Boga, a lampą jego jest
Baranek. 24 "I narody będą chodziły w
światłości jego, a królowie ziemscy tam
przyniosą chwałę" swoją i cześć. 25 "I bramy
jego nie będą w dzień zamknięte," albowiem
nocy tam nie będzie. 26 "I tam przyniosą
chwałę" i cześć narodów. 27 Nie wejdzie do
niego nic nieczystego, albo budzącego
odrazę i kłamstwo, tylko ci, co są zapisani w
Barankowej księdze życia.
22
RZEKA I DRZEWO.
1 I ukazał "rzekę wody życia," jasną jak
kryształ, wychodzącą ze stolicy Boga i
Baranka. 2 "Wpośród" rynku jego i "z obu
stron rzeki drzewo życia," rodzące dwanaście
owoców, na każdy miesiąc dające swój
owoc, a liście drzewa na zdrowie narodów. 3
"I nie będzie więcej żadnego przekleństwa,"
lecz będzie w nim stolica Boga i Baranka i
słudzy jego służyć mu będą, 4 "będą oglądać
jego oblicze," a jego imię na ich czołach.
jaspide : ipsa vero civitas aurum mundum
simile vitro mundo. 19 Et fundamenta muri
civitatis omni lapide pretioso ornata.
Fundamentum primum, jaspis : secundum,
sapphirus : tertium, calcedonius : quartum,
smaragdus : 20 quintum, sardonyx : sextum,
sardius : septimum, chrysolithus : octavum,
beryllus : nonum, topazius : decimum,
chrysoprasus : undecimum, hyacinthus :
duodecimum, amethystus. 21 Et duodecim
portæ, duodecim margaritæ sunt, per singulas
: et singulæ portæ erant ex singulis margaritis
: et platea civitatis aurum mundum, tamquam
vitrum perlucidum.
22 Et templum non vidi in ea : Dominus
enim Deus omnipotens templum illius est, et
Agnus. 23 Et civitas non eget sole neque luna
ut luceant in ea, nam claritas Dei illuminavit
eam, et lucerna ejus est Agnus. 24 Et
ambulabunt gentes in lumine ejus : et reges
terræ afferent gloriam suam et honorem in
illam. 25 Et portæ ejus non claudentur per
diem : nox enim non erit illic. 26 Et afferent
gloriam et honorem gentium in illam. 27 Non
intrabit in eam aliquod coinquinatum, aut
abominationem faciens et mendacium, nisi
qui scripti sunt in libro vitæ Agni.
22
1 Et ostendit mihi fluvium aquæ vitæ,
splendidum tamquam crystallum,
procedentem de sede Dei et Agni. 2 In medio
plateæ ejus, et ex utraque parte fluminis,
lignum vitæ, afferens fructus duodecim per
menses singulos, reddens fructum suum et
folia ligni ad sanitatem gentium. 3 Et omne
maledictum non erit amplius : sed sedes Dei
et Agni in illa erunt, et servi ejus servient illi.
4 Et videbunt faciem ejus : et nomen ejus in
frontibus eorum.
32
5 I nocy więcej nie będzie i nie będzie im
trzeba światła lampy, ani "światła słońca,"
gdyż "Pan Bóg będzie ich oświecał i
królować będą na wieki wieków."
Zakończenie księgi. (22,6-21)
PROROCTWO TO JEST PRAWDZIWE
6 I rzekł mi : Te słowa są bardzo pewne i
prawdziwe. I Pan, Bóg duchów prorockich
posłał anioła swego, aby pokazać sługom
swym, co się ma stać prędko. 7 I oto przyjdę
szybko. Błogosławiony, który zachowuje
słowa proroctwa tej księgi. 8 A ja, Jan,
słyszałem to i widziałem. I gdy usłyszałem i
ujrzałem, upadłem do stóp anioła, który mi to
pokazywał, aby się pokłonić. 9 I rzekł mi :
Nie waż się tego czynić, bo jestem
współsługą twoim i braci twoich proroków i
tych, co strzegą słów proroctwa tej księgi.
Bogu się kłaniaj. 10 I rzekł mi: Nie pieczętuj
słów proroctwa tej księgi, czas bowiem jest
blisko. 11 Kto szkodzi, niech jeszcze szkodzi
i kto tkwi w brudach, niech jeszcze się bruka,
a kto jest sprawiedliwy, niech się jeszcze
usprawiedliwi, a święty niech się jeszcze
uświęci.
CHRYSTUS ODPŁACI KAŻDEMU.
12 Oto przyjdę prędko, a zapłatę moją z sobą
niosę, "abym oddał każdemu według
uczynków jego." 13 Ja jestem Alfa i Omega,
"pierwszy i ostatni," początek i koniec. l4
Błogosławieni, którzy "obmywają szaty"
swoje w krwi Baranka, aby mieli prawo do
drzewa życia i żeby weszli przez bramy do
miasta. 15 Na zewnątrz psy 1 czarownicy i
bezwstydni i mężobójcy i bałwochwalcy i
każdy, co miłuje i żyje w kłamstwie. l6 Ja,
Jezus, posłałem anioła mego, aby wam o tym
świadczył w kościołach. Ja jestem potomek i
z rodu Dawida, gwiazda jasna i zaranna. 17
Duch i oblubienica mówi : Przyjdź. A kto
słyszy niech mówi: Przyjdź. I kto "pragnie,
niech przyjdzie" i kto chce, niech bierze
"wodę życia darmo."
5 Et nox ultra non erit : et non egebunt
lumine lucernæ, neque lumine solis, quoniam
Dominus Deus illuminabit illos, et regnabunt
in sæcula sæculorum.
6 Et dixit mihi : Hæc verba fidelissima sunt,
et vera. Et Dominus Deus spirituum
prophetarum misit angelum suum ostendere
servis suis quæ oportet fieri cito. 7 Et ecce
venio velociter. Beatus, qui custodit verba
prophetiæ libri hujus. 8 Et ego Joannes, qui
audivi, et vidi hæc. Et postquam audissem, et
vidissem, cecidi ut adorarem ante pedes
angeli, qui mihi hæc ostendebat : 9 et dixit
mihi : Vide ne feceris : conservus enim tuus
sum, et fratrum tuorum prophetarum, et
eorum qui servant verba prophetiæ libri hujus
: Deum adora. 10 Et dicit mihi : Ne
signaveris verba prophetiæ libri hujus :
tempus enim prope est. 11 Qui nocet, noceat
adhuc : et qui in sordibus est, sordescat
adhuc : et qui justus est, justificetur adhuc :
et sanctus, sanctificetur adhuc.
12 Ecce venio cito, et merces mea mecum
est, reddere unicuique secundum opera sua.
13 Ego sum alpha et omega, primus et
novissimus, principium et finis. 14 Beati, qui
lavant stolas suas in sanguine Agni : ut sit
potestas eorum in ligno vitæ, et per portas
intrent in civitatem. 15 Foris canes, et
venefici, et impudici, et homicidæ, et idolis
servientes, et omnis qui amat et facit
mendacium. 16 Ego Jesus misi angelum
meum testificari vobis hæc in ecclesiis. Ego
sum radix, et genus David, stella splendida et
matutina. 17 Et spiritus, et sponsa dicunt :
Veni. Et qui audit, dicat : Veni. Et qui sitit,
veniat : et qui vult, accipiat aquam vitæ,
gratis.
33
NIC NIE ZMIENIAĆ; W TEJ KSIĘDZE.
18 Oświadczam bowiem każdemu
słuchającemu słów proroctwa tej księgi:
"Jeśliby kto dodał do tego," spuści nań Bóg
"plagi opisane w tej księdze." 19 A jeśliby
kto ujął ze słów księgi tego proroctwa,
odejmie Bóg część jego z księgi życia i z
miasta świętego i z tego, co jest napisane w
tej księdze. 20 Który daje świadectwo o tym,
mówi: Zaiste, przyjdę prędko. Amen.
Przyjdź, Panie Jezu ! 21 Łaska Pana
naszego Jezusa Chrystusa z wami
wszystkimi. Amen.
18 Contestor enim omni audienti verba
prophetiæ libri hujus : si quis apposuerit ad
hæc, apponet Deus super illum plagas
scriptas in libro isto. 19 Et si quis diminuerit
de verbis libri prophetiæ hujus, auferet Deus
partem ejus de libro vitæ, et de civitate
sancta, et de his quæ scripta sunt in libro isto
: 20 dicit qui testimonium perhibet istorum.
Etiam venio cito : amen. Veni, Domine Jesu.
21 Gratia Domini nostri Jesu Christi cum
omnibus vobis. Amen.
34