Окото како оптички инструментОкото како оптички инструмент

Окото е најсовршениот оптички систем. Неговата функција е да формира конкретна слика на предметите и појавите кои потоа се пренесуваат како информации во мозокот. Способноста на окото да формира остри и јасни ликови на исто место, при најразлични положби на предметот се вика акомодација.

Градба

A – стаклено телоB – леќаC – рожницаD – зеницаE – ирисF – белкаG – оптички нервH - мрежница

За да се определи оптичката јачина на окото се применува равенката:

1/a+1/b=1/f

Најмалото растојание на кое окото може да гледа подолго време без напрегање се вика далечина на јасно гледање D или блоска точка.

Оптички недостатоци на окото

Човечкото око не е наполно совршен оптички систем. Оптичкиот систем на окото подлежи на низа недостатоци, кои се карактеристични за

леќите: сферна аберација, хроматска аберација, кратковидност, далекувидност,

астигматизам, далтонизам.

Сферна аберација

Појава на повеќе фокуси во зависност од растојанието меѓу зраците и оптичката оска.

Терапија: Комбинација од леќи кои имаат погоден избор на радиус на кривина.

Хроматска аберација

Појава на повеќе фокуси заради различната бранова должина на светлината.

Терапија: ахроматски леќи (комбинација од две или повеќе леќи од материја со различен

индекс на прекршување).

Кратковидност (миопиа) – појава при која окото ги гледа само блиските предмети.Далекувидност (хиперметропиа) – појава кога окото подобро ги гледа далечните предмети.

Астигматизам (стигма-точка)- појава при која, заради различната

закривеност на површината на леќата, точкест предмет не создава

точкеста слика.Далтонизам – појава при која окото

не разликува некои бои, најчесто црвената и зелената.

Изработка:

Даниел ПавловскиГордана НиколовскаАлександра Груевска