paragon ntfs & hfs for linux 8
TRANSCRIPT
Paragon NTFS & HFS for Linux 8.1
Podręcznik użytkownika
1. Wstęp .................................................................................................. 5
1.1 O tym dokumencie ............................................................................................ 5
1.2 Historia ............................................................................................................. 5
1.3 Technologia Paragon UFSD ................................................................................ 5
1.4 Jak UFSD pracuje na Linux ................................................................................. 6
1.5 Główne funkcje ................................................................................................. 6
2. Wymagania systemowe ...................................................................... 8
2.1 Środowisko programistyczne ............................................................................. 9
2.2 Ograniczenia ..................................................................................................... 9
3. Instalacja ........................................................................................... 10
3.1 Dystrybucja ..................................................................................................... 10
3.2 Składniki.......................................................................................................... 10
3.3.1 Wypakowanie plików instalacyjnych ...................................................................... 11
3.3.2 Używanie skryptu asystenta INSTALL.SH ................................................................. 11
4. Dezinstalacja sterowników ................................................................ 13
4.1 Używanie skryptu asystenta UNINSTALL.SH ..................................................... 13
4.1.1 Odinstalowanie ...................................................................................................... 13
5. Używanie sterownika NTFS/HFS+ for Linux i sterownika LDM ........... 14
5.1 Montowanie partycji NTFS/HFS+ ..................................................................... 14
5.2 Opcje montowania sterownika NTFS/HFS+ for Linux ....................................... 14
5.3 Montowanie partycji z ustawioną flagą ‗Dirty‘ ................................................ 16
5.4 Odmontowanie partycji NTFS/HFS+ ................................................................. 16
5.5 Odmontowanie partycji dynamicznych ............................................................ 16
5.6 Wybieranie strony kodowej/zestawu znaków dla partycji NTFS/HFS+ ............. 17
6. Rozwiązywanie problemów ............................................................... 17
6.1 Skrypt install.sh nie może odnaleźd źródeł jądra .............................................. 17
6.2 Nie można skompilowad NTFS/HFS+ for Linux ................................................. 18
6.3 ―Can‘t load module‖ komunikat na koocu instalacji ....................................... 18
6.4 ufsd Module: kernel-module version mismatch ............................................... 18
6.5 ufsd Module: create_module: operation is not permitted ............................... 19
6.6 insmod: a module named as ufsd already exists .............................................. 19
6.7 Kiedy uruchamiam polecenie ―insmod ufsd.o‖ pojawiają się komunikaty o
błędach ................................................................................................................. 19
6.8 Nie mogę zamontowad woluminu NTFS/HFS+ .................................................. 19
7. Ograniczenia ..................................................................................... 19
7.1 Ograniczenia NTFS ........................................................................................... 19
7.2 Ograniczenia HFS ............................................................................................. 19
8. Informacje prawne ............................................................................ 20
8.1 Informacje prawne dotyczące NTFS ................................................................. 20
8.1 Informacje prawne HFS ................................................................................... 20
9. Dodatkowe narzędzia ........................................................................ 20
9.1 Narzędzia NTFS ................................................................................................ 21
9.1.1 Narzędzie INFNTFS – Wyświetlenie informacji o woluminach NTFS. ........................ 21
9.1.2 Narzędzie CHKNTFS – Wykonywanie sprawdzania spójności na woluminie NTFS. .... 23
9.1.3 Narzędzie MKNTFS — Tworzy wolumin NTFS na partycji. ........................................ 24
9.1.4 Narzędzie DFNTFS – Defragmentuje wolumin NTFS. ................................................ 26
9.1.5 Narzędzie WIPE – Wypełnia zerami wolne miejsce na woluminie NTFS/FAT. ........... 28
9.1.6 Narzędzie MFTPACK – Pakuje/obcina MFT (Master File Table) na woluminie NTFS. . 30
9.1.7 Narzędzie HDLNK – Oblicza wszystkie twarde łącza na woluminie NTFS. ................. 31
9.1.8 Narzędzie JUNCTION – Wyświetla punkty ponownej analizy na woluminie NTFS. .... 33
9.1.9 Narzędzie FSUTIL – Potężne narzędzie do wykonywania wielu zadao powiązanych z
systemem plików NTFS. .................................................................................................. 35
9.1.10 Narzędzie CPNTFS – Narzędzie do tworzenia kopii zapasowej/przywracania plików i
katalogów. ...................................................................................................................... 50
9.2 Narzędzia HFS+ ................................................................................................ 53
9.2.1 Narzędzie MKHFS – Tworzenie woluminu HFS na partycji. ....................................... 53
9.2.2 Narzędzie CHKHFS – Sprawdzanie spójności woluminu HFS+. .................................. 54
10. CPNTFS – Narzędzie tworzenia kopii zapasowych/przywracania. .... 55
10.1 Omówienie .................................................................................................... 55
10.2 Problem ........................................................................................................ 55
10.3 Rozwiązanie .................................................................................................. 55
10.4 Tworzenie kopi zapasowej i przywracanie dysku systemowego NTFS ............. 55
1. Wstęp
1.1 O tym dokumencie
Informacje zawarte w tym podręczniku dotyczą zastosowania wszystkich produktów, za wyjątkiem: Paragon NTFS & HFS for Linux Combo 8.1 Professional Paragon NTFS & HFS for Linux Combo 8.1 Express Pierwszy i drugi produkt, zapewnia tylko obsługę dla NTFS lub HFS, podczas, gdy trzeci zapewnia obsługę NTFS i HFS w pojedynczym module jądra.
1.2 Historia
Wcześniej, różne systemy operacyjne obsługiwały różne systemy plików. Udostępnianie plików pomiędzy różnymi platformami nie było łatwym zadaniem Na przykład dokumenty, które zostały utworzone w Windows i są przechowywane na partycjach NTFS, mogą byd niedostępne pod Linux, ponieważ Linux nie zapewnia pełnej obsługi NTFS. Przykładowo sterownik open-source NTFS-3G NTFS nie obsługuje losowych dostępów do zapisu do skompresowanych plików. Sterowniki Paragon NTFS & HFS+ dla Linux rozwiązują te problem – teraz każdy może uzyskad dostęp do partycji NTFS I HFS+ z Linux zwyczajnie z maksymalną wydajnością i niezawodnością. Sterownik montuje partycje NTFS i HFS+, aby program mógł pracowad niezauważalnie z tymi zamontowanymi partycjami – można przeglądad zawartośd, otwierad dokumenty, uruchamiad aplikacje, pracowad z istniejącymi plikami (usuwad/kopiowad/modyfikowad) i tworzyd nowe. Sterownik NTFS & HFS+ for Linux jest komercyjnym sterownikiem Linux dla lokalnego dostępu do woluminów NTFS i HFS+. Obsługuje pełen dostęp odczytu/zapisu. Sterownik jest modułem jądra, dzięki czemu gwarantuje szybki i niezauważalny dostęp do obsługiwanych systemów plików. Zamontuj woluminy ręcznie lub umieśd w fstab i partycje NTFS & HFS+ będą dostępne jak każde inne drzewo katalogów. Paragon NTFS & HFS+ Professional zawiera również sterownik Paragon LDM driver for Linux, który zapewnia możliwośd dostępu do wszystkich rodzajów dysków dynamicznych firmy Microsoft (zwykłe, lustrzane, łączone, rozłożone i RAID5) pod platformami Linux i użyteczne dodatkowe narzędzia, które zapewniają możliwośd sprawdzania spójności, tworzenia/wymazywania/defragmentowania woluminów NTFS, wykonywania wielu zadao dotyczących system plików NTFS i kopiowania (tworzenia kopii zapasowych) plików, zapisywania wszystkich ich atrybutów, pomiędzy NTFS a macierzystymi systemami plików Linux.
1.3 Technologia Paragon UFSD
UFSD (Universal File System Driver) to unikalna technologia opracowana przez Paragon Software aby zapewnid pełen dostęp (odczyt/zapis, formatowanie itp.) do woluminów popularnych systemów plików: NTFS, FAT, Ext2Fs, HFS, itp. Pod różnymi platformami, włączając w to Windows, Linux, Mac OS X itp., jeśli te systemy plików nie są obsługiwane. Technologia UFSD zapewnia bezpośredni dostęp do urządzeo fizycznych, dlatego też pozwala na przetwarzanie partycji, nieważne czy obsługiwane są przez aktualny system operacyjny. Dzięki UFSD możliwe jest montowanie partycji NTFS i HFS+ pod Linux, co zapewnia lepszy dostęp do ich
zawartości, w taki sposób w jaki jest to wykonywane w sterowniku NTFS/HFS+ for Linux, technologia ta również pozwala na bezpośredni dostęp poprzez adresowanie urządzenia fizycznego, w taki sam sposób w jakim jest to wykonywane w sterowniku. Paragon UFSD jest zaprojektowane, aby łatwo można było ją dołączyd do dowolnego rozwiązania za pomocą UFSD Software Development Kit (UFSD SDK), które zawiera wszystkie potrzebne narzędzia, aby zapewnid aplikacjom następujące główne funkcje: - Dostęp do niezamontowanych partycji (tzn. bez przypisanej litery dysku); - Dostęp do innego system plików, który normalnie nie byłby obsługiwany przez system operacyjny; - Niezależny od platformy interfejs programowania aplikacji UFSD. Uwaga: Sterowniki NTFS and HFS+ for Linux oraz sterownik LDM i narzędzia zostały zapisane przy użyciu UFSD SDK.
1.4 Jak UFSD pracuje na Linux
Nowoczesne systemy operacyjne oparte są na koncepcie sterowników Installable File System (IFS). Użytkownik zwyczajnie musi zapewnid system operacyjny z poprawnym sterownikiem system plików, aby móc pracowad z systemem plików. NTFS & HFS+ for Linux zawiera sterowniki NTFS, HFS+ i LDM dla środowiska Linux. Po zainstalowaniu odpowiednich składników NTFS & HFS+ for Linux, system operacyjny może montowad te systemy plików i pracowad z plikami/katalogami przechowywanymi na tych systemach plików.
1.5 Główne funkcje
NTFS & HFS+ for Linux Combo 8.1 wydany jest w edycjach Express i Professional. Wszystkie produkty posiadają następujące funkcje: • Niezauważalny dostęp odczytu – zapisu do woluminów NTFS i HFS — pojedynczy moduł jądra zapewnia obsługę systemów plików NTFS i HFS+
• Wysoka wydajnośd (w niektórych przypadkach lepsza niż w Ext3 FS);
• Łatwa instalacja i dezinstalacja (skrypty asystenta);
• Obsługa najnowszego jądra Linux i dystrybucji;
• Obsługa najnowszego jądra SMP;
• Udostępnianie plików w sieci za pomocą SAMBA;
• Brak obniżania wydajności podczas transferów danych;
• Nieograniczony rozmiar pliku I woluminu (w ograniczeniach NTFS/HFS+ i jądra).
Co nowego w NTFS & HFS+ for Linux 8.1: • Kilka stron kodowych dla tłumaczenia nazw plików, które obsługiwane są jednocześnie;
• Pełna zgodnośd z klientami Mac OS X SAMBA;
• Pełna zgodnośd z oprogramowaniem P2P (BitTorrent);
• Wszystkie znane usterki naprawione. Funkcje dotyczące NTFS: • Pełna obsługa skompresowanych plików (losowy dostęp dla odczytu i zapisu bez ograniczeo);
• Pliki rozrzedzone;
• Alternatywne strumienie danych; Informacje o zgodności NTFS:
Wersja system plików Komentarz
NTFS wersja 1.2 Oryginalnie z Microsoft Windows NT 4.0
NTFS wersja 3.0 Oryginalnie z Microsoft Windows 2000
NTFS wersja 3.1 Oryginalnie z Microsoft Windows XP/2003 and Vista
Dodatkowe funkcje dla edycji Professional:
• Obsługa wszystkich rodzajów dysków dynamicznych firmy Microsoft (zwykłe, zdublowane, łączone, rozłożone i RAID5) – obsługa LDM (Logical Disk Manager); • Obsługa kopiowania zaszyfrowanych plików (narzędzie cpntfs); Dodatkowe funkcje edycji Professional:
• Dodatkowe narzędzia NTFS: - narzędzie mkntfs – formatowanie dowolnej partycji do NTFS pod Linux;
- narzędzie chkntfs – sprawdzanie spójności partycji NTFS i naprawa błędów;
- narzędzie infntfs – wyświetlenie szczegółowych informacji o partycjach NTFS;
- narzędzie dfntfs – defragmentowanie woluminu NTFS;
- narzędzie wipe – wypełnienie zerami wolnego miejsca na woluminie NTFS/FAT;
- narzędzie mftpack – pakowanie/obcinanie MFT (Master File Table) na woluminie NTFS;
- narzędzie hdlnk – wyliczanie wszystkich twardych łączy na woluminie NTFS;
- narzędzie junction – wyświetlenie punkty ponownej analizy na woluminie NTFS;
- narzędzie fsutil – wykonanie wielu zadao powiązanych z systemem plików NTFS. Potężne narzędzie;
- narzędzie cpntfs – utworzenie archiwum woluminu NTFS lub pojedynczych plików/katalogów włączając w to wszystkie strumienie i atrybuty. • Dodatkowe narzędzia HFS+: - narzędzie mkhfs – formatowanie dowolnej partycji do HFS+ pod Linux;
- narzędzie chkhfs – sprawdzanie spójności partycji HFS+ i naprawianie błędów;
2. Wymagania systemowe
Minimalne wymagania systemowe:
• Procesor: Intel Pentium 300 MHz i więcej, lub inny kompatybilny;
• Obsługiwane są procesory 32- i 64-bitowe.
• 16MB RAM. Z powodu unikalnej technologii nasze sterowniki NTFS/HFS+ for Linux mają małe wymagania systemowe. Na przykład, wystarczy 500KB wolnego RAM do pracy z partycjami NTFS większymi niż 250 GB. Moduł jądra NTFS & HFS+ sam w sobie zajmuje około 430 KB RAM. Obsługiwane jądra Linux: • Linux z wersją jądra 2.4.x;
• Linux z wersją jądra 2.6.x (sterowniki NTFS/HFS+ były testowane do wersji jądra 2.6.32.22, sterownik LDM był testowany do wersji jądra 2.6.31). Produkty były testowane na dystrybucjach Linux: • Ubuntu 9.10, 10.04
• OpenSUSE 11.2
• Manrdiva Free 2010
• Debian 5.04
• LinuxMint 8
• Slackware 13
• Fedora Core/Fedora 3, 4
• CentOS 5.4
2.1 Środowisko programistyczne
Środowisko programistyczne wymaga kompilacji sterowników i narzędzi Linux. Sprawdź czy narzędzia te są funkcjonalne. Najłatwiejszy na to sposób to wybór zestawu narzędzi deweloperów podczas instalacji Linux. Co należy zainstalowad:
• Kod źródłowy jądra (zalecane) lub pliki nagłówkowe jądra (nie zawsze działa); Kod źródłowy #rpm -qa|grep (dla źródeł jądra opartych na RPM) • Kompilator GNU C (GCC); #gcc –wersja
• Kompilator GNU C++ (g++) — tylko dla wersji Professional; #g++ --wersja • GNU Make; #make --wersja
• GNU ld (binutils); #ld –wersja • Modutils (narzędzia inicjowania modułu); #insmod -V
2.2 Ograniczenia
• Wymagana jest wersja 2.95 lub nowsza kompilatora GNU C (gcc).
• Użytkownik powinien zalogowad się jako główny, aby zainstalowad sterowniki i narzędzia.
• Operacja naprawy nie jest gwarantowana podczas używania Linux z wersją jądra 2.3.x i 2.5.x (które znane są ze swojej niestabilności).
• Operacja naprawy nie jest gwarantowana dla niestandardowych jąder Linux. Usługa komercyjnego eksportowania na niestandardowe jądro Linux jest dostępna w firmie Paragon Software Group — po więcej informacji wyślij e-mail do [email protected]).
3. Instalacja
3.1 Dystrybucja
Pliki instalacyjne dla każdego produktu dostarczone są jako dostępne do pobrania archiwa TGZ, które można pobrad ze strony domowej firmy.
3.2 Składniki
Pakiet zawiera następujące składniki: • Pliki źródłowe dla sterowników NTFS and HFS+ for Linux;
• Pliki źródłowe dla dodatkowych narzędzi (tylko dla edycji Professional);
• Pliki źródłowe dla sterownika LDM (tylko dla edycji Professional);
• Pliki skryptu asystenta, które służą do ułatwienia instalacji i dezinstalacji. Sterowniki NTFS i LDM Linux oraz narzędzia muszą byd skompilowane na koocu system użytkownika dla poprawnej konfiguracji. Moduły te są otwartym kodem źródłowym z bibliotekami. Przed zainstalowaniem modułów, należy skonstruowad sterowniki i narzędzia za pomocą narzędzi deweloperskich GNU wymienionych powyżej.
3.3 Instalacja sterowników Po pierwsze, sterownik NTFS & HFS+ Combo musi zostad skonstruowany i zainstalowany. Następnie można zainstalowad sterownik LDM (tylko dla edycji Professional). Kroki instalacji sterowników NTFS & HFS+ for Linux i LDM są następujące: 1) Zaloguj się jako użytkownik główny. Jest to obowiązkowe;
2) Skonstruuj i zainstaluj sterownik NTFS & HFS Combo i LDM za pomocą skryptu install.sh. Alternatywnie moduł binarny można skonstruowad ręcznie za pomocą polecenia ‘make’.
3) Zainstaluj sterowniki NTFS & HFS Combo i LDM (jeśli jest potrzebny) (krok ten pozwoli na możliwośd użytkowania modułów); 4) Aktywacja (ładowanie) sterownika. Po skonstruowaniu i zainstalowaniu, sterownik NTFS & HFS Combo może zostad określony jako ―używany sterownik systemu plików, podczas montowania partycji NTFS i HFS+. Kroki 1-3 należy wykonad tylko gdy krok 4 jest standardową metodą używania sterowników system plików w środowisku Linux. Sterowniki NTFS & HFS for Linux i LDM zawierają zestaw plików skryptu asystenta dla uproszczenia procedur konstruowania, instalowania i odinstalowywania. Skrypty asystenta mogą nie zadziaład w niestandardowych konfiguracjach Linux lub nieobsługiwanych dystrybucjach Linux.
Użyj plików skryptu install.sh i uninstall.sh, aby zainstalowad i odinstalowad (odpowiednio) sterowniki i narzędzia NTFS & HFS+ Combo i LDM. Poniższe sekcje opisują szczegółowo procedurę instalacji.
3.3.1 Wypakowanie plików instalacyjnych
Pliki instalacyjne sterowników NTFS & HFS for Linux i LDM zapewnione są w formie archiw TGZ. Archiwa powinny zostad skopiowane na dysk twardy i zdekompresowane. Wypakuj pliki archiwum do katalogów za pomocą na przykład następujących poleceo: Dla sterownika i narzędzi NTFS for Linux: tar zxC /usr/tmp -f /mnt/cdrom/NtfsForLinux/ntfslin_drv.tgz lub tar xzf /usr/tmp/ntfslin_drv.tgz – w przypadku, gdy już skopiowałeś archiwum TGZ do katalogu /usr/tmp/. Dla sterownika LDM: tar zxC /usr/tmp -f /mnt/cdrom/LDM_drv.tgz lub tar xzf /usr/tmp/LDM_drv.tgz – w przypadku, gdy już skopiowałeś archiwum TGZ do katalogu /usr/tmp/. Następnie zmieo aktualny katalog na /usr/tmp: cd /usr/tmp Następne akcje służą do skonstruowania i zainstalowania sterowników NTFS for Linux, LDM i dodatkowych narzędzi.
3.3.2 Używanie skryptu asystenta INSTALL.SH
Skrypty asystenta install.sh zapewniają łatwy i elastyczny sposób na skonstruowanie sterowników NTFS & HFS+ i LDM, zainstalowanie ich w systemie i zamontowanie wszystkich lub wybranych partycji NTFS oraz dynamicznych woluminów znajdujących się już w systemie lokalnym. Dodatkowo, skrypt konfiguruje wszystkie partycje NTFS, aby zostały zamontowane automatycznie podczas startu systemu. Jednakże, skrypt install.sh wymaga, aby narzędzia programistyczne oraz źródła jądra były obecne w systemie koocowego użytkownika w swoich domyślnych lokalizacjach. Instalacja Uruchom skrypt install.sh:
./install.sh Skrypt asystenta automatycznie wykona następujące akcje: 1) Wykryje typ Linux oraz wersję jądra;
2) Odnajdzie pliki nagłówkowe jądra, plik konfiguracyjny jądra i biblioteki potrzebne do skonstruowania sterowników;
3) Skonstruuje sterownik i narzędzia jako (moduły binarne);
4) Zainstaluje sterownik i narzędzia;
5) Wykryje wszystkie partycje NTFS i dynamiczne na lokalnych dyskach twardych, zamontuje wszystkie partycje NTFS;
6) Ponownie skonfiguruje plik /etc/fstab aby automatycznie zamontowad partycje NTFS i HFS+/HFSX podczas startu Linux;
Tryb domyślny INSTALL.SH dla sterownika NTFS/HFS+ for Linux • Skrypt asystenta install.sh zawsze nazywa moduł sterownika NTFS/HFS+ for Linux jako ufsd (jest to skrót od Universal File System Driver);
• Skrypt asystenta install.sh zawsze montuje partycje NTFS w katalogach o nazwach takich jak ―/mnt/ntfs_0‖, ―/mnt/hfsp_1‖, ―/mnt/hfsx_1‖ etc.
Tryb domyślny INSTALL.SH dla sterownika LDM • Skrypt asystenta install.sh zawsze nazywa sterownik LDM jako ufsdldm;
• Skrypt asystenta install.sh zawsze montuje partycje dynamiczne w katalogach o nazwach takich jak ―/mnt/dyn_0, /mnt/dyn_1‖ itp. Teraz możesz zamontowad dowolną partycję NTFS/HFS+: mount -t ufsd <device> <mount_point>. Uwaga: Katalog /lib/modules/kernel_version/extra/ lub /lib/modules/kernel_version/kernel/fs/ufsd będzie zawierał moduł binarny jądra ufsd.ko.
4. Dezinstalacja sterowników
Aby całkowicie usunąd sterowniki i narzędzia z system, należy odmontowad wszystkie partycje NTFS/HFS+ i dynamiczne zamontowane przez sterownik, odinstalowad sterowniki I opcjonalnie usunąd pliki binarne. NTFS/HFS+ for Linux zapewnia narzędzia dla automatycznej dezinstalacji sterowników/narzędzi. Skrypt asystenta uninstall.sh całkowicie usuwa sterowniki/narzędzia z system włączając w to odmontowanie wszystkich partycji NTFS/HFS+ i dynamicznych.
4.1 Używanie skryptu asystenta UNINSTALL.SH
Skrypt asystenta uninstall.sh zapewnia niezwykle łatwy i elastyczny sposób na dezaktywację i usunięcie sterowników i narzędzi z systemu. Skrypt wykonuje poprawną dezaktywację, odinstalowywanie i całkowicie usuwa pliki sterownika i narzędzi.
4.1.1 Odinstalowanie
Uruchom skrypt uninstall.sh: ./uninstall.sh Skrypt asystenta automatycznie wykona następujące akcje: 1. Odmontuje wszystkie aktualnie zamontowane partycje NTFS/HFS+ i dynamiczne. Dodatkowo, skrypt usunie odpowiednie punkty montowania i usunie odnośniki do tych partycji z fstab. Jeśli niektóre partycje NTFS/HFS+ i dynamiczne są w użyciu, skrypt (dla sterownika NTFS/HFS+ lub LDM) nie odmontuje tych partycji. Dalsze wykonywanie skryptu, zostanie w takim przypadku przerwane;
2. Dezaktywuje moduły sterownika. Jeśli sterowniki są nadal w użyciu, dalsze wykonywanie skryptu zostanie przerwane;
3. Odinstaluje sterowniki;
4. Usunie wszystkie pliki binarne i źródłowe sterownika i narzędzi.
5. Używanie sterownika NTFS/HFS+ for Linux i sterownika LDM
Po skonstruowaniu i zainstalowaniu sterownika NTFS/HFS+ for Linux, można go automatycznie załadowad podczas startu system. Sterownik pozwala na montowanie partycji NTFS/HFS+ oraz uzyskanie normalnego dostępu do ich zawartości. Podczas ładowania sterownik LDM skanuje i dzieli nieinstalowalne urządzenia blokowe w katalogu /dev/dm z nazwami v0...vN. Jeśli devfs nie został skompilowany, katalog I urządzenia węzła powinny zostad utworzone automatycznie poprzez wywołanie (w /dev/dm) mkdev vN b 212 N z N w 0..max, gdzie max jest rozsądnym, ale nie większym niż 128. /dev/dm/vN można zamontowad w normalny sposób za pomocą polecenia montowania. Urządzenia zawierające dyski dynamiczne i wykryte woluminy wyliczone są w dzienniku systemu podczas ładowania. Po załadowaniu sterownika, możesz zamontowad i odmontowad woluminy dynamiczne za pomocą poleceo montowania i odmontowania.
5.1 Montowanie partycji NTFS/HFS+
Aby uzyskad dostęp do partycji NTFS/HFS+, użyj standardowego polecenia mount z typem systemu plików ustawionym jako ufsd. Na przykład: mount –t ufsd /dev/hdb1 /mnt/ntfs
5.2 Opcje montowania sterownika NTFS/HFS+ for Linux
SYNOPSYS mount –t ufsd [-o options] <device> <mount point>
Opcja NTFS HFS+ Spodziewane zachowanie
iocharset lub nsl lub codepage
●
●
-o iocharset={NAME1}[,iocharset={NAME2}] -o nls={NAME1}[,nls={NAME2}] -o codepage={NAME1}[,codepage={NAME2}] Systemy plików NTFS/HFS+ przechowują wszystkie nazwy plików/katalogów w formacie Unicode (UTF-16), które mogą reprezentowad dowolny symbol z dowolnego języka. Jeśli żadna z tych opcji nie jest ustawiona użyta zostanie domyślna strona kodowa (CONFIG_NLS_DEFAULT). Jeżeli żadna z określonych stron kodowych nie istnieje w systemie, ponownie użyta zostanie domyślna strona kodowa. Opcja ta informuje sterownik jak interpretowad ciągi ścieżki i tłumaczyd je na Unicode i odwrotnie. Można określid do 8 różnych stron kodowych. Sterownik stara się używad stron kodowych z określonej listy w kolejności, dopóki nie zdoła przetłumaczyd wszystkich symboli w ciągu. Jeśli żadna z
określonych stron kodowych nie pozwala na przetłumaczenie wszystkich symboli, użyta zostaje domyślna strona kodowa jądra. Uwaga: Sterownik Paragon używa rozszerzonej liczby UTF-8 dla Unicode, obsługa do U+10000 symboli, jeśli określony jest ‗=utf8‘.
nocase ●
-o nocase Wszystkie operacje na plikach i katalogach (otwórz, znajdź, zmieo nazwę) nie uwzględniają wielkości liter. Wielkośd liter jest zachowana w nazwach istniejących plików i katalogów.
showmeta ●
●
-o showmeta Użyj tego parametru, aby pokazad wszystkie metapliki (pliki systemowe) na zamontowanej partycji NTFS/HFS+. Domyślnie wszystkie metapliki są ukryte.
noatime ●
●
-o noatime Czas ostatniego dostępu, wszystkich plików i katalogów nie zostanie zaktualizowany, jeśli partycja NTFS/HFS+ jest zamontowana z tym parametrem. Opcja ta może przyspieszyd operacje systemu plików.
uid
●
●
-o uid={USERID} Domyślnie wszystkie pliki na zamontowanym woluminie NTFS/HFS+ należą do katalogu głównego. Poprzez określenie parametru uid możesz ustawid właściciela plików. Userid może byd dowolną nazwą z /etc/passwd, lub dowolnym numerem reprezentującym identyfikator użytkownika.
gid
●
●
-o gid={GROUPID} Domyślnie wszystkie pliki na zamontowanym woluminie NTFS/HFS+ należą do grupy głównej. Poprzez określenie parametru gid możesz ustawid właściciela grupy plików. Groupid może byd dowolną nazwą z /etc/group, lub dowolną liczbą reprezentującą identyfikator grupy.
umask
●
●
-o umask={VALUE} Domyślnie uprawnienia nadane zamontowanemu woluminowi NTFS/HFS+ są rwx------ (z powodów bezpieczeostwa). Opcja umask kontroluje te uprawnienia dla plików/katalogów utworzonych po zamontowaniu woluminu. mount –t ufsd /dev/hda1 /mnt/ntfs_0 –o umask=0222
fmask dmask
●
●
-o fmask={VALUE} -o dmask={VALUE} Opcja umask zmienia uprawnienia dla nowo utworzonych plików i katalogów; fmask jest stosowana do plików; dmask do katalogów, które już istnieją na zamontowanym woluminie. Opcje te można łączyd. Aby zamontowad Samba, FTP lub NFS shares the combination of umask=000,fmask=000,dmask=000 is usually specified.
ro
●
●
Służy do zamontowania woluminu NTFS/HFS+ w trybie tylko do odczytu.
bestcompr
●
Nakazuje sterownikowi, aby używał najwyższego poziomu kompresji podczas zapisywania skompresowanych plików. Wysokie obciążenie procesora.
nobuf
●
●
Wyłącza buforowane operacje odczytu/zapisu dla metadanych i katalogów. Użyteczna opcja dla osadzonych urządzeo z niewielką ilością pamięci (<64MB).
sparse ● Do tworzenia nowych plików jako – rozrzedzone. Funkcja ta
5.3 Montowanie partycji z ustawioną flagą ‗Dirty‘
Oba systemy plików NTFS i HFS+ mają specjalną funkcję zwaną ‗dirty flag‘, która pozwala wykryd
niepoprawnie usunięte partycje, które mogą zawierad błędy lub niespójności. Sterownik UFSD
odmawia montowania takich partycji, dopóki flaga ta nie zostanie zresetowana. Narzędzie
chkntfs/chkhfs z opcjami wiersza poleceo -a -f mogą zostad użyte do zresetowania flagi.
Alternatywnie można użyd opcji montowania ‗force‘, która wymusza sterownik, aby zignorował
flagę ‗dirty‘ i zamontował wolumin.
5.4 Odmontowanie partycji NTFS/HFS+
Aby odmontowad partycję NTFS, użyj standardowego polecenia umount. Na przykład: umount /dev/hdb1
5.5 Odmontowanie partycji dynamicznych
Aby odmontowad partycję dynamiczną, użyj standardowego polecenia umount. umount /mnt/dyn_1 lub umount /dev/dm/v1
pozwala na tworzenie dziurek w nowo utworzonych plikach (aby uniknąd wypełnienia niezapisanego miejsca zerami). Opcja ta jest użyteczna gdy partycja NTFS jest używana do pobierania z BitTorrent. Aby uzyskad więcej informacji zobacz podręcznik użytkownika dokumentacji dewelopera.
force
●
●
Wymusza, aby sterownik montował partycje, nawet jeśli ustawiona jest flaga ‗dirty‘ (zanieczyszczony wolumin). Jest zalecane używanie narzędzia do sprawdzania systemu plików firmy Paragon lub określonego systemu operacyjnego przed montowaniem partycji ‗dirty‘ aby zresetowad flagę ‘dirty‘.
nohidden
●
Pliki z określonym atrybutem HIDDEN systemu operacyjnego Windows nie zostaną pokazane pod Linux.
sys_immutable
●
Pliki z określonym atrybutem SYSTEM systemu operacyjnego Windows zostaną zaznaczone jako pliki systemowe niezmienialne.
clump
●
-o clump={size} Sterownik przydzieli wstępnie miejsce do rozmiaru w Kbajtach podczas operacji rozszerzania pliku. Wstępnie przydzielone miejsce zostanie wyrównane do rozmiaru klastra. Miejsce to zostanie przydzielone wstępnie, ale informacja o rozmiarze pliku pokaże jedynie prawdziwy rozmiar zapisu. Przyspiesza to operacje zapisu pliku, jeśli funkcja zapisu została wywołana z małym rozmiarem bufora, ale pliki mają zostad powiększone.
5.6 Wybieranie strony kodowej/zestawu znaków dla partycji NTFS/HFS+
Format nazw plików partycji NTFS/HFS+ różni się od standardowych używanych w Linux. Aby dostosowad standardy NTFS/HFS+ do używanych przez Linux, wymagane jest tłumaczenie znaków. Do tłumaczenia znaków używane są informacje charset lub codepage dla poprawnego przetłumaczenia znaków innych niż angielskie pomiędzy NTFS/HFS+ i Linux. Niestety Linux nie potrafi automatycznie wykryd ustawieo strony kodowej/zestawu znaków. Z tego powodu, użytkownik musi przypisad zestaw znaków dla tłumaczenia nazw plików ręcznie. Standardowe polecenie Linux mount pozwala wybrad zestaw znaków, który jest używany do tłumaczenia nazw plików, parametr iocharset używany jest do tego celu. Parametr iocharset skryptu install.sh zapewnia możliwośd określenia zestawu znaków dla wszystkich automatycznie zamontowanych partycji. Należy pamiętad, że zestaw znaków przypisany do sterownika powinien byd zgodny z lokalnymi ustawieniami Linux. Inaczej nazwy plików inne niż angielskie pozostaną nieodczytywalne. Przykład: 1. Montowanie partycji: mkdir /mnt/test mount -t ufsd /dev/hda6 /mnt/test
2. Odmontowanie partycji: umount /mnt/test 3. Montowanie partycji w trybie tylko do odczytu: mount -t ufsd -o ro /dev/hda6 /mnt/test 4. Wybranie zestawu znaków, który będzie używany przez partycje NTFS, po zainstalowaniu sterownika Linux: ./install.sh --iocharset=utf8 5. Wybranie zestawu znaków, który będzie używany, gdy partycje NTFS/HFS+ będą montowane ręcznie: mount -t ufsd -o iocharset=koi8-r /dev/hdb1 /mnt/test
6. Rozwiązywanie problemów
6.1 Skrypt install.sh nie może odnaleźd źródeł jądra
1. Przeczytaj sekcję wymagania systemowe, upewnij się, że wszystkie narzędzia są funkcjonalne. Aby uzyskad więcej informacji, przeczytaj dokumentację jądra.
2. Jądro Linux musi byd poprawnie skonfigurowane.
3. Upewnij się, że posiadasz źródła jądra, na przykład w katalogu /usr/src/linux-x.x.xx gdzie x.x.xx to wersja jądra (na przykład, 2.6.10). Wpisz uname-r w wierszu poleceo, aby dowiedzied się, jaką posiadasz wersję jądra.
4. Utwórz łącze symboliczne z katalogu /usr/src/linux-x.x.xx do /usr/src/linux. Aby utworzyd łącze, wpisz ln –s /usr/src/linux-$(uname-r) /usr/src/linux.
5. Upewnij się, że posiadasz plik config-x.x.xx, dla uruchomionego jądra Linux w katalogu /boo. Jeśli nie posiadasz pliku config-x.x.xx wpisz ln –s /usr/src/linux-$(uname-r)/.config /boot/config-$(uname –r) aby utworzyd łącze symboliczne do pliku konfiguracyjnego. Uwaga: W niektórych przypadkach źródła jądra mogą byd umieszczone w innych katalogach. W
takich przypadkach utwórz łącze symboliczne do /usr/src/linux, na przykład, ln –s
/lib/modules/$(uname-r)/build /usr/src/linux.
Jeśli nie udało się rozwiązad problem tzn. skrypt install.sh nie może znaleźd źródeł jądra, najlepiej skonstruuj ponownie jądro lub pobierz stabilne ze strony internetowej www.kernel.org.
6.2 Nie można skompilowad NTFS/HFS+ for Linux
1. Przeczytaj sekcję wymagania systemowe, upewnij się, że wszystkie narzędzia są funkcjonalne. Aby uzyskad więcej informacji, przeczytaj dokumentację jądra.
2. Jądro Linux musi byd poprawnie skonfigurowane.
3. Katalog /boot musi zawierad plik config-(kernel version). Jeśli brakuje pliku wykonaj następujące polecenie: ln –s /usr/src/linux-$(uname-r)/.config /boot/config-$(uname –r).
6.3 ―Can‘t load module‖ komunikat na koocu instalacji
1. Upewnij się, że używasz tej samej wersji kompilatora GCC, która została użyta dla kompilatora jądra.
2. Upewnij się, że Makefile jądra (możesz znaleźd Makefile w katalogu, w którym ulokowanesą źródła jądra) ma poprawną wersję jądra na początku pliku. Na przykład: jeśli wersja ładowanego jądra to 2.6.11-6mdksmp należy odnaleźd następujące linie na początku Makefile:
VERSION = 2 PATCHLEVEL = 6 SUBLEVEL = 11 EXTRAVERSION = -6mdksmp
6.4 ufsd Module: kernel-module version mismatch
Oznacza to niezgodnośd wersji jądra.
1. Sprawdź wersję źródłowego jądra w /usr/src/linux/include/linux/version.h
2. Sprawdź wersję aktualnie uruchomionej wersji jądra: uname -r
3. Obie wersje muszą byd zgodne.
4. Jeśli nie są zgodne, przywród konfigurację jądra lub ponownie kompiluj jądro (zaawansowane).
6.5 ufsd Module: create_module: operation is not permitted
Oznacza to, że musisz mied uprawnienia konta głównego, aby załadowad sterownik.
6.6 insmod: a module named as ufsd already exists
Oznacza to, że sterownik został załadowany. Nie ma potrzeby jego ponownego ładowania. Stan sterownika można zobaczyd używając następującego polecenia: lsmod | grep ufsd
6.7 Kiedy uruchamiam polecenie ―insmod ufsd.o‖ pojawiają się komunikaty o
błędach
1. Upewnij się, że próbujesz zainstalowad moduł dla tego źródła. 2. Ogólnie ten sam moduł binarny ufsd pracuje z jądrami smp i non-smp, są jednak pewne wyjątki, pamiętaj więc o tym. 3. Zwród uwagę, że ufsd.o jest dla jąder 2.4.x, podczas, gdy ufsd.ko dla 2.6.x.
6.8 Nie mogę zamontowad woluminu NTFS/HFS+
1. Upewnij się, że sterownik jest aktywowany (załaduj go w jądrze): lsmod | grep ufsd 2. Upewnij się, że sterownik obsługuje system plików do którego sformatowana jest montowana partycja: cat /proc/fs/ufsd/version 3. Wolumin jest zanieczyszczony. Użyj narzędzia chkntfs/chkhfs z opcjami wiersza poleceo –a –f, aby zresetowad flagę ‗dirty‘. Alternatywnie, użyj opcji montowania use ‗force‘, aby sterownik zignorował flagę ‗dirty‘.
7. Ograniczenia
7.1 Ograniczenia NTFS
1. Zaszyfrowane pliki nie są obsługiwane. Treśd pliku zostanie skopiowana zaszyfrowana z utratą możliwości odszyfrowania. Aby utworzyd pełne archiwum, użyj narzędzia cpntfs (zobacz rozdział cpntfs) (dostępne w edycji Professional). 2. Podczas kopiowania z NTFS do Linux FS: wszystkie dodatkowe ciągi nie zostaną skopiowane, wraz z flagą kompresji i atrybutami bezpieczeostwa (użyj narzędzia cpntfs, aby zachowad te informacje). 3. Twarde i symboliczne łącza: dowolne łącze zostanie skopiowane jako pełen plik z jego treścią,
utracając informacje łącza.
7.2 Ograniczenia HFS
1. Atrybuty rozszerzone nie są jeszcze obsługiwane;
2. NFS na HFS+ nie jest jeszcze obsługiwany; 3. Alternatywne ciągi (widły) nie są jeszcze obsługiwane;
8. Informacje prawne
8.1 Informacje prawne dotyczące NTFS
Sterownik NTFS for Linux jest całkowicie legalny. Nie narusza żadnych patentów i/lub praw własności. Znany jest fakt, że oryginalnie NTFS był bardzo podobny do systemu plików HPFS opracowanego przez IBM. HPFS był bardziej otwarty jeśli chodzi o obsługiwanie dokumentacji, strukturę danych itp. Pomógł nam on lepiej zrozumied swoją naturę, architekturę i ideologię. Wiedzę na temat NTFS nabyliśmy również, ponieważ NTFS jest od lat używany w naszym bestselerowym produkcie – Paragon Partition Manager. Sprzedaliśmy kilka milionów kopii Paragon Partition Manager na całym świecie. Stabilnośd produktów, jeśli chodzi o operacje powiązane z NTFS sama za siebie mówi o stabilności technologii NTFS. Dlatego też mając wiedzę na temat system plików HPFS, możemy zrozumied sposób w jaki funkcjonuje NTFS. Jeśli chodzi o inne źródła informacji, takie jak sterowniki Linux lub aplikacje debugowania Windows, udokumentowaliśmy struktury NTFS i ostatecznie utworzyliśmy sterownik Universal File System Driver. Podczas opracowywania sterownika NTFS for Linux stosowaliśmy się do następujących zasad: 1) Nigdy nie interesowaliśmy się żadnymi poufnymi rzeczami Microsoft NTFS (dokumenty, kody itp.) ani podejściem do odtwarzania kodu MS. 2) Użyliśmy jedynie otwartych zasobów np. ze strony www.ntfs.com nabyliśmy większą częśd wiedzy i zrozumienie na temat NTFS. 3) NTFS jako system plików oraz układ na dysku nie jest opatentowany ani udokumentowany.
8.1 Informacje prawne HFS
Sterownik HFS for Linux jest całkowicie legalny. Nie narusza żadnych patentów ani prawnej własności intelektualnej. Specyfikacje HFS są jawnie opublikowane przez firmę Apple Corporation na stronie internetowej http://developer.apple.com/.
9. Dodatkowe narzędzia
Dodatkowe narzędzia dla NTFS/HFS+ for Linux zapewniają możliwośd sprawdzania integralności i tworzenia woluminów na urządzeniach blokowych. Dodatkowe narzędzia NTFS pozwalają na defragmentacje, wymazywanie i wykonywanie wielu zadao powiązanych z systemem plików NTFS i kopiowaniem (tworzeniem kopii zapasowych) plików, przy zachowaniu wszystkich danych NTFS i atrybutów, pomiędzy systemami plików NTFS i macierzystymi Linux. Dodatkowe narzędzia dla NTFS/HFS+ for Linux zostały opracowane za pomocą UFSD SDK.
9.1 Narzędzia NTFS
Jest 10 dodatkowych narzędzi dla NTFS: • mkntfs — formatowanie dowolnej partycji NTFS pod Linux;
• chkntfs — sprawdzanie integralności partycji NTFS i (opcjonalnie) naprawa błędów;
• infntfs — wyświetlenie szczegółowych informacji o partycjach NTFS;
• dfntfs — defragmentacja woluminu NTFS;
• wipe — wypełnienie zerami wolnego miejsca na woluminie NTFS/FAT;
• mftpack — pakowanie/obcinanie MFT (Master File Table) na woluminie NTFS;
• hdlnk — obliczenie wszystkich twardych łączy na woluminie NTFS;
• junction — wyświetlenie punktów ponownej analizy na woluminie NTFS;
• fsutil — wykonanie wielu zadao powiązanych z systemem plików NTFS. Potężne narzędzie;
• cpntfs — tworzenie archiwum woluminu NTFS lub pojedynczych plików/katalogów włączając w to wszystkie ciągi i atrybuty. Są 2 dodatkowe narzędzia dla HFS+: • chkhfs — sprawdzanie integralności partycji HFS+ i (opcjonalnie) naprawa błędów;
• mkhtfs — formatowanie dowolnej partycji do HFS+ pod Linux;
9.1.1 Narzędzie INFNTFS – Wyświetlenie informacji o woluminach NTFS.
Nazwa infntfs – przeznaczony jest do wyświetlenie i zmiany standardowych informacji o woluminach NTFS. Streszczenie infntfs *opcje+ urządzenie
Np.: infntfs --trace --verbose --label ―New Volume‖ --dirty clear --serial AAAAAAAA-BBBBBBBB /dev/hdb1; Np.: infntfs /dev/hdb1. Opcje --label label Ustaw nową etykietę woluminu. --dirty set Ustaw flagę dirty. --dirty clear Wyczyśd flagę dirty. --serial lo-high Ustaw nowy numer seryjny (szestnastkowy).
--trace Włącz śledzenie UFSD. --verbose Wyjaśnij co jest wykonywane. --help Wyświetl tę pomoc. Opis infntfs wyświetla etykietę woluminu NTFS, zajęte miejsce, flagę dirty, wersję, numer seryjny i pozwala na zmianę etykiety woluminu, flagi dirty i numeru seryjnego. Zrzuty ekranu 1. Pokazanie standardowych informacji o woluminie NTFS:
2. Zmiana standardowych informacji o woluminie NTFS:
9.1.2 Narzędzie CHKNTFS – Wykonywanie sprawdzania spójności na woluminie NTFS.
Nazwa chkntfs – zapewnia sprawdzenie spójności woluminu NTFS I naprawienia błędów. Streszczenie chkntfs urządzenie *opcje] Np.: chkntfs /dev/hdb1 Opcje -f Naprawa błędów na dysku. -a Sprawdzanie tylko, gdy ustawiona jest flaga ‗dirty‘. -h Wyświetlenie tej pomocy. --trace Włączenie śledzenia UFSD. --verbose Wyjaśnienie co jest wykonywane; --version Pokazanie wersji i wyjście. Opis
chkntfs utworzenie i wyświetlenie raportu o stanie system plików NTFS. Chkntfs również wylicza i naprawia błędy na dysku, jeśli takie są (flaga -f musi zostad określona). Zrzuty ekranu Weryfikacja i naprawa błędów na określonej partycji:
9.1.3 Narzędzie MKNTFS — Tworzy wolumin NTFS na partycji.
Nazwa mkntfs – tworzy wolumin NTFS (system plików 1.2, 3.0, 3.1 (Windows NT 4.0/2000/XP/2003/Vista)) na określonym przez użytkownika urządzeniu (bloku) pod systemem operacyjnym Linux. Streszczenie mkntfs *opcje+ urządzenie Np.: mkntfs /dev/hdb1 Opcje -v:label Określ etykietę woluminu. -q Wykonaj szybkie formatowanie. -c Pliki utworzone na nowym woluminie będą domyślnie kompresowane. -a:size Zastąpienie domyślnego rozmiaru jednostki alokacji. Domyślne ustawienia są zalecane do ogólnego użytkowania. NTFS obsługuje 512, 1024, 2048, 4096, 8192, 16K, 32K, 64K.
Kompresja NTFS nie jest obsługiwana dla rozmiarów jednostek alokacji powyżej 4096. -f Wymuś formatowanie bez potwierdzenia. -s:start Określ ― ukryte sektory w obszarze rozruchu. -g:tracks:sectors Określ geometrię dysku, która powinna zostad zapisana w obszarze rozruchu. ―tracks‖– Określ liczbę ścieżek na jednej stronie dysku. ―sectors‖– Określ liczbę sektorów na ścieżkę. Najbardziej znane geometrie to: NORMAL: 63 sektorów na ścieżki i 15(16) ścieżek na cylindry. LBA: 63 sektorów na ścieżki i 255 ścieżek na cylindry. Ogólnie Windows używa geometrii LBA (-g:255:63) Jeśli –g nie jest określone, ten program uzyskuje geometrię z Linux. --help Wyświetlenie tej pomocy. --trace Włączenie śledzenia UFSD. --verbose Wyjaśnienie co jest wykonywane; --version Pokazanie wersji i wyjście. Opis mkntfs to standardowe narzędzie, które pozwala formatowad partycje NTFS pod Linux. Używane jest do tworzenia system plików NTFS 1.2, 3.0, 3.1 (Windows NT 4.0/2000/XP/2003/Vista) na urządzeniu (zwykle partycji dysku). Uwaga: mkntfs nie zmienia MBR (Master Boot Record) podczas formatowania partycji. Większośd poleceo Linux (takich jak fdisk -l) nie określi, że system plików partycji został zmieniony na NTFS. Zrzuty ekranu Tworzenie partycji NTFS:
Rezultat:
9.1.4 Narzędzie DFNTFS – Defragmentuje wolumin NTFS.
Nazwa dfntfs – defragmentuje wolumin NTFS (system plików 1.2, 3.0, 3.1 (Windows NT 4.0/2000/XP/2003/Vista)) na określonym przez użytkownika urządzeniu (bloku) pod systemem operacyjnym Linux Streszczenie Dfntfs *opcje+ urządzenie Np.: dfntfs –s- /dev/hdb1 Opcje -t+ Zwiększanie czasu tworzenia (sortowanie plików i katalogów według ich atrybutu czasu utworzenia w kolejności rosnącej); -t- Skracanie czasu tworzenia;
-s+ Zwiększanie rozmiaru pliku (sortowanie plików i katalogów według ich atrybutu rozmiaru pliku w kolejności rosnącej); -d+ Katalogi jak pierwsze (umieszczenie katalogów przed plikami);
-d- Katalogi jako ostatnie; -l+ Zwiększanie początkowego klastra (kolejnośd (zgodnie z początkowym klastrem) plików i katalogów zostanie zachowana i będą umieszczane nieprzerwanie); -l- Zmniejszanie początkowego klastra (pliki i katalogi będą umieszczane zarezerwowanej kolejności sekwencji i nieprzerwanie); --help Wyświetlenie pomocy; --trace Turn on UFSD trace;
--verbose Wyjaśnienie co jest wykonywane; --version Pokazanie wersji i wyjście. Opis Defragmentacja to proces ponownego zapisu części plików do sektorów ciągłych na dysku twardym, aby zwiększyd szybkośd dostępu i reaktywowania. Gdy pliki są aktualizowane, komputer zapisuje te aktualizacje w największym ciągłym miejscu na dysku twardym, które często jest na innym sektorze niż inne części pliku. Gdy pliki są pofragmentowane, komputer musi przeszukiwad dysk twardy za każdym razem, kiedy plik ten jest otwierany, aby znaleźd wszystkie części pliku, co spowalnia czas reakcji. Narzędzie dfntfs zapewnia potrzebną funkcjonalnośd do defragmentacji partycji NTFS. Zrzuty ekranu Defragmentujemy partycję NTFS w następujący sposób: 1. Umieśd katalogi przed plikami;
2. Sortuj pliki i katalogi zgodnie z ich atrybutem rozmiaru pliku w kolejności malejącej
9.1.5 Narzędzie WIPE – Wypełnia zerami wolne miejsce na woluminie NTFS/FAT.
Nazwa wipe – zero we wolne miejsce (nieużywane klastry i ślady plików/katalogów) na woluminach NTFS/FAT.
Streszczenie wipe *opcje+ urządzenie Np.: wipe –c –t /dev/hdb1 Opcje -c Wymazanie nieużywanych klastrów; -t Wymazanie śladów plików/katalogów; --help Wyświetlenie tej pomocy; --trace Włączenie śledzenia UFSD; --verbose Wyjaśnienie co jest wykonywane; --version Pokazanie wersji i wyjście. Opis Funkcja wymazywania partycji pozwala nieodwracalnie zniszczyd całą zawartośd partycji poprzez
zastąpienie wszystkich jej sektorów, nieużywanymi danymi (zerami).
Funkcja ta może byd używana przez użytkownika, jeśli zamierza: • zniszczyd dane znajdujące się na partycji bez możliwości przywrócenia ich części;
• odsprzedad lub wynająd dysk twardy;
• wyeliminowad jakiekolwiek ślady po starych danych na nowo sformatowanej partycji;
• zniszczyd niestandardowe ukryte znaki ochrony/rejestracji/dezaktywacji utworzone przez jakieś oprogramowanie. Zrzuty ekranu
9.1.6 Narzędzie MFTPACK – Pakuje/obcina MFT (Master File Table) na woluminie NTFS.
Nazwa mftpack – pakuje rekordy MFT i/lub obcina woluminy MFT na NTFS. Streszczenie mftpack [opcje+ urządzenie Np.: mftpack –c –t /dev/hdb1
Opcje -c Kompaktowanie rekordów MFT (przeniesienie rekordów części koocowej do nagłówka $MFT); -t Obcinanie MFT (usunięcie nieużywanych rekordów części koocowej); --help Wyświetlenie tej pomocy; --trace Włączenie śledzenia UFSD; --verbose Wyjaśnienie co jest wykonywane; --version Pokazanie wersji i wyjście. Opis Master File Table (MFT) jest relacyjną bazą danych, która zawiera rzędy rekordów pliku i kolumny atrybutów pliku (rozmiar, znaczniki czasu i daty, uprawnienia, zawartośd danych itd.). Zawiera co najmniej jeden wpis dla każdego pliku na woluminie NTFS, włączając w to samo MFT. MFT jest podobne do tablicy FAT w systemie plików FAT. Z biegiem czasu plik MFT można
również fragmentowad, niesprawny MFT zajmuje za dużo miejsca i spowalnia szybkośd dostępu do danych. Narzędzie mftpack zapewnia potrzebną funkcjonalnośd do defragmentacji MFT. Narzędzie może uwolnid miejsce na dysku, które zajmowane jest przez niesprawny MFT. Zrzuty ekranu
9.1.7 Narzędzie HDLNK – Oblicza wszystkie twarde łącza na woluminie NTFS.
Nazwa hdlnk – oblicza wszystkie twarde łącza na woluminie NTFS i wyświetla do stdout (wyjście standardowe). Streszczenie hdlnk urządzenie [opcje] Np.: hdlnk /dev/hdb1 –o report.txt Opcje -o Nazwa pliku, powinna zostad określona (gdzie wszystkie twarde łącza muszą zostad obliczone). Domyślnie Stdout; -v Wyjaśnienie co jest wykonywane; -h Wyświetlenie tej pomocy; --trace Włączenie śledzenia UFSD; --version Pokazanie wersji i wyjście.
Opis Twarde łącze jest wpisem katalogu dla pliku. Można założyd, że każdy plik posiada co najmniej jedno twarde łącze. Na woluminach NTFS, każdy plik może posiadad kilka twardych łączy, dlatego też jeden plik może pojawid się w wielu katalogach (lub nawet w tym samym katalogu pod różnymi nazwami). Ponieważ wszystkie łącza odnoszą się do tego samego pliku, programy mogą otworzyd dowolne łącze i zmodyfikowad plik. Plik zostaje usunięty z systemu plików, tylko gdy wszystkie łącza do niego zostaną usunięte. Po utworzeniu twardego łącza, programy mogą używad go jak innej dowolnej nazwy pliku. Wszystkie dane rzeczywiste znajdujące się na dysku, które mają więcej niż jedno twarde łącze zostaną obliczone przy pomocy narzędzia hdlnk. Zrzuty ekranu Obliczmy wszystkie twarde łącza na partycji Vista NTFS. Lista twardych łączy musi zostad zapisana
do pliku report.txt (plik nie istnieje).
Plik report.txt:
9.1.8 Narzędzie JUNCTION – Wyświetla punkty ponownej analizy na woluminie NTFS.
Nazwa junction – wyświetlenie informacji o punkcie ponownej analizy. Streszczenie junction urządzenie *opcje] Np.: junction /dev/hdb1 –o report.txt Opcje -o Nazwa pliku powinna zostad określona (gdzie wszystkie punkty ponownej analizy muszą byd obliczone). Domyślnie Stdout; -v Wyjaśnienie co jest wykonywane; --help Wyświetlenie tej pomocy; --trace Włączenie śledzenia UFSD; --version Pokazanie wersji i wyjście. Opis Windows 2000 i nowsze systemy operacyjne obsługują połączenia – łącza symboliczne katalogu,
gdzie katalog użyty jest jako łącze symboliczne do innego katalogu na komputerze. Na przykład,
jeśli katalog ―D:\symlink‖ określa ―C:\winnt\system32‖ jako swój cel, wtedy gdy aplikacja
używa dostępu ―D:\symlink\drivers, w rzeczywistości uzyskuje dostęp do ―C:\winnt\
system32\drivers. Linux nie ma żadnych narzędzi, aby zarządzad połączeniami i dlatego też
zdecydowaliśmy się napisad narzędzie junction. Pozwala to na sprawdzenie czy pliki lub katalogi
są rzeczywiście punktami ponownej analizy. Punkty ponownej analizy są mechanizmem na
którym oparte są połączenia NTFS, oraz punkty montowania woluminu.
Zrzuty ekranu Obliczmy wszystkie punkty ponownej analizy na partycji Vista NTFS. Lista punktów ponownej
analizy musi zostad zapisana w pliku report1.txt file (plik nie istnieje).
Plik report1.txt:
9.1.9 Narzędzie FSUTIL – Potężne narzędzie do wykonywania wielu zadao powiązanych z
systemem plików NTFS.
Nazwa fsutil – Narzędzie systemu plików NTFS dla zaawansowanych użytkowników (odpowiednik fsutil Windows XP). Opis Fsutil to narzędzie Linux, którego możesz użyd, aby wykonad wiele zadao powiązanych z systemem plików NTFS, takich jak zarządzanie informacjami o systemie plików, kompresja, twarde łącza itp. Ponieważ fsutil jest dośd potężne, powinno byd używane tylko przez zaawansowanych użytkowników, którzy posiadają dokładną wiedzę o systemie plików NTFS. Uwaga: Aby wyświetlid pomoc dla dostępnych podpoleceo, wpisz fsutil, następnie wpisz podpolecenie i help ( fsutil podpolecenie help). Streszczenie fsutil <podpolecenie> Podpolecenia behavior Kontrola zachowania systemu plików. dirty Zarządzanie bitem zanieczyszczenia woluminu. file Polecenia określające plik.
fsinfo Informacje o systemie plików. hardlink Zarządzanie twardymi łączami. objectid Zarządzanie identyfikatorem obiektu. compress Zarządzanie kompresją. streams Zarządzanie strumieniami. sparse Kontrola plików rozrzedzonych. Fsutil: behavior Kontroluje zachowanie systemu plików. Kwerendy, zmiany, włączanie lub wyłączanie ustawieo
dla generowania nazw plików o długości 8.3 znaków i ilości miejsca dysku zarezerwowanego dla
strefy MFT. Zapytanie ile bajtów RAM NTFS używa biblioteka Linux (UFSD).
Składnia
fsutil behavior query <volume> <option> - Zapytanie o parametry zachowywania systemu plików. Np.: fsutil behavior query /mnt/vol1/ memoryusage fsutil behavior set <volume> <option> <value> - Zmiana parametrów zachowywania systemu plików. Np.: fsutil behavior set /mnt/vol1 disable8dot3 1 Opcje
disable8dot3 {1|0} Wyłączenie tworzenia nazw plików o długości 8.3 znaków dla woluminów sformatowanych do NTFS. mftzone value Strefa Master File Table (MFT) jest zarezerwowanym obszarem, który pozwala na rozszerzenie MFT, jeśli jest to konieczne, aby zapobiedz fragmentacji MFT. Ustaw value od 1 (domyślnie) do 4 (maksimum). Wartośd value na dysku wyrażana jest w 8. memoryusage Pokazuje używaną przez biblioteki NTFS for Linux (UFSD) pamięd w bajtach. TotalBytes – całkowita ilośd bajtów. BytesPerDir – jak wiele bajtów biblioteka używa dla otwartych katalogów. BytesPerFile – jak wiele bajtów biblioteka używa dla otwartych plików. Uwagi
• Używanie disable8dot3 {1|0} Gdy disable8dot3 ustawione jest na 0, za każdym razem, gdy tworzysz plik o długiej nazwie, NTFS tworzy drugi wpis pliku, z nazwą pliku o długości 8.3 znaków. Gdy NTFS tworzy pliki w folderze, musi odnaleźd nazwy pliku o długości 8.3 skojarzone z długimi nazwami pliku. • Używanie mftzone value
Wartośd value jest przybliżeniem początkowego rozmiaru MFT i strefy MFT dla nowego woluminu. Ustawiana jest podczas montowania dla każdego systemu plików. Jeśli miejsce na woluminie jest używane, NTFS dostosuje miejsce przeznaczone dla przyszłego zwiększenia MFT. Jeśli strefa MFT jest już duża, pełna strefa MFT nie jest ponownie rezerwowana. Strefa MFT zmniejsza się, jeśli miejsce jest używane. System plików nie określa ponownie lokalizacji strefy MFT dopóki aktualna strefa MFT nie
zostanie całkowicie zajęta.
Zrzuty ekranu
Fsutil: dirty Zapytanie, aby zobaczyd, czy ustawiony jest bit zanieczyszczenia woluminu. Ustawia bit zanieczyszczenia woluminu. Gdy bit zanieczyszczenia woluminu jest ustawiony, autochk (tylko dla systemów operacyjnych Windows) automatycznie sprawdzi czy wolumin nie zawiera błędów podczas następnego uruchomienia komputera. Składnia
fsutil dirty query <volume or device> - Zapytanie o bit zanieczyszczenia. Np.: fsutil dirty query /mnt/vol1 fsutil dirty set <volume or device> - Ustawia bit zanieczyszczenia. Np.: fsutil dirty set /mnt/vol1 fsutil dirty clear <volume or device> <option> <value> - Oczyszcza bit zanieczyszczenia. Np.: fsutil dirty clear /mnt/vol1 <volume or device> Możesz określid wolumin (punkt montowania), jeśli partycja jest zamontowana lub określid nazwę urządzenia (/dev/hda1), jeśli partycja nie jest zamontowana. Uwagi
• Jeśli bit zanieczyszczenia woluminu jest ustawiony, wskazuje to, że system plików może byd niespójny. Bit zanieczyszczenia może zostad ustawiony, ponieważ wolumin jest w stanie online i posiada oczekujące zmiany, ponieważ zmiany były wykonywane na woluminie, a komputer wyłączył się zanim zmiany zostały wykonane na dysku lub ponieważ na woluminie zostało wykryte
uszkodzenia. Jeśli bit zanieczyszczenia jest ustawiony, gdy komputer zostanie ponownie uruchomiony, chkdsk (narzędzie Windows) uruchomi się, aby zweryfikowad spójnośd woluminu. Zrzuty ekranu
Fsutil: file Zwykle używane przez pracowników pomocy technicznej. Zapytania o zakresy alokacji plików, ustawianie krótkich nazw plików, ustawianie poprawnej długości danych plików, ustawianie danych zero dla pliku itp. Składnia
fsutil file <queryallocranges> <filename> - Zapytanie o zakresy alokacji pliku. Np.: fsutil file queryallocranges /mnt/vol1/hello.txt fsutil file <setshortname> <filename> <shortname> - Ustawienie krótkiej nazwy pliku. Np.: fsutil file setshortname /mnt/vol1/hello.txt short.txt fsutil file <getsizes> <filename> - Uzyskanie rozmiarów pliku. Np.: fsutil file getsizes /mnt/vol1/hello.txt fsutil file <setvaliddata> <filename> <datalength> - Ustawienie poprawnej długości danych dla pliku. Np.: fsutil file setvaliddata /mnt/vol1/hello.txt 4096 fsutil file <setzerodata> offset=<offset> length=<length> <filename> - Ustawienie danych zero dla pliku Np.: fsutil file setzerodata offset=100 length=150 /mnt/vol1/hello.txt fsutil file <dumprecord> <filename> - Zrzucenie rekordów nieprzetworzonych plików/katalogów. Np.: fsutil file dumprecord /mnt/vol1/hello.txt fsutil file <dumprecordnum> <volume> <record_num>- Zrzucenie rekordów nieprzetworzonych po ich numerze. Np.: fsutil file dumprecordnum /mnt/vol1/ 1234 Np.: fsutil file dumprecordnum /mnt/vol1/ 0x1234
Opcje
queryallocranges Zapytanie o zakresy alokacji pliku na woluminie NTFS. Użyteczne dla określenie, czy plik posiada obszary rozrzedzone. setshortname Ustawienie krótkiej nazwy (nazwa pliku o długości 8.3 znaków) dla pliku na woluminie NTFS. shortname Określa krótką nazwę pliku. getsizes Pokazuje trzy rozmiary Windows: Przydzielone, Dane, Poprawne. setvaliddata Ustawia poprawną długośd danych dla pliku na woluminie NTFS. datalength Określa długośd pliku w bajtach. setzerodata Ustawia zakres (określony przez wartości offset i length) pliku do zer, co oczyszcza plik. Jeśli plik jest plikiem rozrzedzonym, odpowiednie jednostki alokacji nie są przydzielone. offset=offset Określa przesunięcie pliku, początek zakresu do ustawienia na zero. length=length Określa długośd zakresu do ustawienia na zero. dumprecord Wyświetla wszystkie rekordy MFT dla określonego pliku. dumprecordnum Pokazuje określony rekord MFT dla określonego pliku. record_num Określa liczbę rekordów MFT do wyświetlenia. Uwagi
• Używanie setvaliddata Są dwie ważne koncepcje długości pliku w NTFS: znacznik End of File (EOF) marker i Valid Data Length (VDL). EOF wskazuje rzeczywistą długośd pliku. VDL wskazuje długośd poprawnych danych na dysku. Jakiekolwiek odczyt pomiędzy VDL i EOF automatycznie powróci do 0. Zrzuty ekranu
1. Opcja queryallocranges.
Plik /mnt/1/TextDocument.txt znajduje się w strefie MFT, dlatego też plik nie posiada zakresów na dysku. LCN – Logiczny numer klastra. 2. Opcje Setshortname i getsizes.
3. Opcja dumprecord:
Fsutil: fsinfo Zwykle używane przez pracowników pomocy technicznej. Zapytania o typ dysku, zapytania o informacje woluminu, zapytania o informacje o woluminie NTFS lub zapytania o statystyki systemu plików. Składnia
fsutil fsinfo <volumeinfo> <volume pathname> – Zapytanie o informacje o woluminie. Np.: fsutil fsinfo volumeinfo /mnt/vol1 fsutil fsinfo <ntfsinfo> <volume pathname> – Zapytanie o informacje o określonym woluminie NTFS. Np.: fsutil fsinfo ntfsinfo /mnt/vol1 fsutil fsinfo <statistics> <volume pathname> - Zapytanie o statystyki systemu plików. Np.: fsutil fsinfo statistics /mnt/vol1 Opcje
volumeinfo Wyświetla informacje o określonym woluminie, takie jak system plików i czy wolumin obsługuje nazwy plików z uwzględnieniem wielkości liter, Unicode w nazwach plików lub przydziały dysku.
ntfsinfo Wyświetla informacje o określonym woluminie NTFS dla woluminu, takie jak, liczba sektorów, całkowitą ilośd klastrów, wolne klastry oraz początek i koniec strefy MFT. statistics Wyświetla statystyki systemu plików, takie jak metadane, plik dziennika i odczyty i zapisy MFT.. Zrzuty ekranu
1. Opcja voluminfo
2. Opcja ntfsinfo.
3. Opcja statistics.
Fsutil: hardlink Twarde łącze to wpis katalogu dla pliku. Uważa się, że każdy plik ma co najmniej jedno twarde łącze. Na woluminach NTFS, każdy plik może mied kilka twardych łączy, dlatego też jeden plik może pojawid się w wielu katalogach. (lub nawet w tym samym katalogu pod różnymi nazwami). Ponieważ wszystkie łącza odnoszą się do tego samego pliku, programy mogą otworzyd dowolne łącze i zmodyfikowad plik. Plik zostaje usunięty z systemu plików dopiero, gdy wszystkie łącza do niego zostaną usunięte. Po utworzeniu twardego łącza, programy mogą używad go jak każdej innej nazwy pliku. Składnia
fsutil hardlink <create> <new_filename> <existing_filename> – Utworzenie twardego łącza. Np.: fsutil hardlink create /mnt/vol1/hi.txt /hello.txt Opcje
create Utworzenie twardego łącza NTFS pomiędzy istniejącym plikiem a nowym. Twarde łącze NTFS jest podobne do twardego łącza POSIX. new_filename Określenie pliku, dla którego ma zostad utworzone twarde łącze. existing_filename Określenie pliku z którego twarde łącze ma zostad utworzone. Zrzuty ekranu
Fsutil: objectid Zwykle używane przez użytkowników zaawansowanych. Zarządzanie identyfikatorami obiektu, które są wewnętrznymi obiektami używanymi przez usługi Distributed Link Tracking (DLT) Client i File Replication Service (FRS), do śledzenia innych obiektów, takich jak pliki, katalogi i łącza. Identyfikatory obiektów są niewidoczne dla większości programów i nie powinny byd modyfikowane. Składnia
fsutil objectid <query> - Zapytanie o identyfikator obiektu. Np.: fsutil objectid query /mnt/vol1/hello.txt fsutil objectid <set> <ObjectId> <BirthVolumeId> <BirthObjectId> <DomainId> <filename> - Zmiana identyfikatora obiektu. Np.: fsutil objected set 7adcc02fc9b4d4118f120090273fa9fc dc6ad6 865fe8d21183913008c409d19e d2dff02fc9b4d4118f120090273fa9d2 00000000000000000000000000000000 /mnt/vol1/hello.txt
fsutil objectid <delete> <filename> - Usunięcie identyfikatora obiektu. Np.: fsutil objected delete /mnt/vol1/hello.txt fsutil objectid <create> - Utworzenie identyfikatora obiektu. Np.: fsutil objected create /mnt/vol1/hello.txt Opcje
query Zapytanie o identyfikator obiektu. set Zmiana identyfikatora obiektu. delete Usunięcie identyfikatora obiektu. create Utworzenie identyfikatora obiektu, jeśli plik nie posiada takiego. ObjectID Określający plik 16 bajtowy szesnastkowy identyfikator, który gwarantuje swoją unikalnośd w woluminie. Używany jest przez usługi Distributed Link Tracking (DLT) Client i File Replication Service (FRS) do identyfikacji plików. Każdy plik, który posiada ObjectID, również ma BirthVolumeID, BirthObjectID, i DomainID. Kiedy przeniesiesz plik ObjectID może ulec zmianie, ale BirthVolumeID i BirthObjectID pozostaną takie same, co pozwala, aby Windows zawsze odnalazł plik, nawet jeśli został przeniesiony. BirthVolumeID 16 bajtowy szesnastkowy identyfikator, wskazujący wolumin, na którym plik został ulokowany, gdy po raz pierwszy uzyskał ObjectID. Wartośd ta używana jest przez usługę DLT Client. BirthObjectID 16 bajtowy szesnastkowy identyfikator, wskazujący oryginalny ObjectID. Wartośd ta używana jest przez usługę DLT Client. DomainID 16 bajtowy szesnastkowy identyfikator domeny. Wartośd aktualnie nie używana i musi byd ustawiona na same zera. Uwaga: Wszystkie wartości muszą byd w formie Hex 8a0cf02fc9b4d4118f120090273fa91a. Zrzuty ekranu
Fsutil: compress Kompresja plików dla zmniejszenia ich rozmiarów I redukcja miejsca, jakie używają na dyskach lub na nośnikach wymiennych. Składnia
fsutil compress queryflag <filename> – Zapytanie o flagę kompresji. Np.: fsutil compress queryflag /mnt/vol1/hello.txt fsutil compress setflag <filename> (<-r>) – Ustawienie flagi kompresji. Np.: fsutil compress setflag /mnt/vol1/hello.txt –r fsutil compress clearflag <filename> (<-r>) – Oczyszczenie flagi kompresji. Np.: fsutil compress clearflag /mnt/vol1/hello.txt –r Zrzuty ekranu
Fsutil: streams Ta podkomenda przeznaczona jest do przeszukiwania i porzucania strumieni pliku. Pokazuje typ, identyfikator, rozmiar i nazwę wszystkich strumieni określonego pliku. Może również pokazad dane nieprzetworzone określonego pliku jako zrzut. Składnia
fsutil streams query <filename> – Zapytanie o listę strumieni. Np.: fsutil streams query /mnt/vol1/hello.txt fsutil streams dump <filename> <type(:name)> (<Id>) – Zrzut zawartości strumieni. Np.: fsutil file streams dump /mnt/vol1/ hello.txt 10 Np.: fsutil file streams dump /mnt/vol1/ hello.txt 30 1 Np.: fsutil file streams dump /mnt/vol1/ hello.txt 90:$I30 2 Zrzuty ekranu
Uwaga: Każdy strumieo posiada unikalną parę Type i Id. Fsutil: sparse
Ta podkomenda zarządza plikiem rozrzedzonym. Plik rozrzedzony to plik, który obsługiwany jest w sposób wymagający mniejszej ilości miejsca niż normalnie by było to wymagane. Obsługa rozrzedzonych plików pozwala aplikacji na tworzenie bardzo dużych plików bez przekazywania miejsca dysku dla regionów pliku, które zawierają tylko zera. Na przykład można używad obsługi plików rozrzedzonych do pracy z plikami o wielkości 10GB w których trzeba zapisad dane tylko na pierwszych 64 KB (reszta pliku jest zerowana). Inaczej mówiąc, wszystkie istotne lub niezerowe dane są alokowane, podczas gdy wszystkie nieistotne dane (duże ciągi danych złożonych z zer) nie są alokowane. Gdy plik rozrzedzony jest odczytywany, alokowane dane powracają jako przechowywane i niealokowane, domyślnie jako zera. Składnia
fsutil sparse <setflag> <filename> (<-r>) – Ustawienie rozrzedzonego. Np.: fsutil sparse setflag /mnt/vol1/hello.txt -r fsutil sparse <queryflag> <filename> – Zapytanie o rozrzedzony. Np.: fsutil sparse queryflag /mnt/vol1/hello.txt fsutil sparse <queryrange> <filename> – Zapytanie o zasięg. Np.: fsutil sparse queryrange /mnt/vol1/hello.txt fsutil sparse <setrange> <filename> <beginning offset> <length> – Ustawienie zasięgu rozrzedzonego pliku. Np.: fsutil sparse setrange /mnt/vol1/hello.txt 65536 131072 Opcje
setflag Zaznaczenie wyznaczonego pliku jako rozrzedzony. queryflag Zapytania o rozrzedzony. queryrange Skanowanie pliku, w celu znalezienia zasięgów, które mogą zawierad niezerowe dane. setrange Wypełnienie określonego zasięgu pliku zerami. beginning offset Przesunięcie w pliku, aby zaznaczyd jako rozrzedzone. length Długośd obszaru w pliku, które ma zostad zaznaczone jako rozrzedzone, w bajtach. Uwagi
• W pliku rozrzedzonym, duże zasięgi ser mogą nie wymagad alokacji dysku. Miejsce dla danych niezerowych zostanie alokowane jak jest to wymagane podczas gdy plik jest zapisywany.
• Tylko skompresowane lub rozrzedzone pliki mogą mied zerowane zasięgi znane dla system operacyjnego.
• Jeśli plik jest rozrzedzony lub skompresowany, NTFS może cofnąd alokacje miejsca dysku w pliku. Ustawia to zasięg bajtów do zer bez rozszerzania rozmiaru pliku.
9.1.10 Narzędzie CPNTFS – Narzędzie do tworzenia kopii zapasowej/przywracania plików i
katalogów.
Nazwa cpntfs – kopiowanie plików/katalogów do/z/pomiędzy woluminami NTFS. Streszczenie cpntfs [options] <source> <destination> Opcje -e:ext rozszerzenie katalogu, domyślnie ―.nto‖. -p:size rozmiar części do odczytu/zapisu, domyślnie jest to 1M. -i tryb interaktywny. -a przerwanie operacji jeśli wystąpi błąd i ―-i‖nie jest ustawione. -r cykliczne kopiowanie katalogów. -s kopiowanie pagefile.sys i hiberfil.sys. -v wyjaśnienie co jest wykonywane -h wyświetlenie tej pomocy. --noatime nie kopiuj czasów (ustawienia, dostępu, modyfikacji). --trace włączenie śledzenia UFSD. --version wyświetlenie wersji i wyjście. Opis Omówienie Narzędzie CPNTFS – to samodzielne, proste i szybkie narzędzie NTFS for Linux do tworzenia kopi zapasowych/przywracania, które pozwala na kopiowanie i przywracanie plików, katalogów do/z/pomiędzy partycjami NTFS pod systemem operacyjnym Linux. Inaczej mówiąc, narzędzie zapewnia operacje zapisania/przywracania plików/katalogów, obsługujące wszystkie atrybuty NTFS (rezydentne i nierezydentne). Narzędzie CPNTFS może byd użyteczne do utworzenia kopi zapasowych systemów plików NTFS I później ich przywrócenia na tej samej lub na nowo sformatowanej partycji NTFS. Sterownik NTFS for Linux (bez narzędzia CPNTFS) pozwala na czytanie plików (odzyskiwanie danych), ale podczas ich ponownego zapisu, może dojśd do utracenia atrybutów NTFS, nieobsługiwanych przez inne systemy plików. Niektóre szerzej akceptowane atrybuty są przekształcane podczas zapisywania zgodnie z pewnymi zasadami (dane domyślne, podstawowe atrybuty (nazwa, data, archiwum, ukryty, system), …). Narzędzie CPNTFS zapewnia następującą główną funkjonalnośd:
• Kopiowanie plików i katalogów NTFS włączając w to ich atrybuty i załączoną structurę;
• Przywracanie wcześniej zapisanych plików i folderów na partycję NTFS przy zapewnieniu pełnego lub częściowego odzyskania atrybutów wraz z odpowiednią naprawą plików meta. Atrybuty pliku NTFS System plików NTFS rozpoznaje każdy plik lub katalog jako zestaw atrybutów. Elementy takie jak, nazwa pliku, informacje o bezpieczeostwie, a nawet dane są atrybutami. Każdy atrybut identyfikowany jest przez kod typu atrybutu lub, opcjonalnie, nazwę atrybutu. Jeśli atrybut pliku pasuje do rekordu pliku MFT, wtedy nazywany jest atrybutem rezydentnym. Na przykład, informacje, takie jak nazwa pliku i sygnatury czasowe są zawsze załączone w rekordzie pliku MFT. Jeśli atrybuty pliku nie pasują do rekordu pliku MFT, niektóre z atrybutów są nierezydentne. Atrybuty nierezydentne są alokowane na jednym lub wielu klastrach gdzieś na woluminie. NTFS tworzy listę atrybutów, aby opisad lokalizację wszystkich rekordów atrybutu. W poniżej tabeli znajdują się wszystkie atrybuty pliku używane przez system plików NTFS.
Typ atrybutu
Opis
Standard Information Zawiera standardowe informacje, takie jak znacznik czasowy, liczbę łączy i uprawnienia pliku DOS (zobacz poniżej).
Attribute List Lista lokalizacji wszystkich rekordów atrybutu, które nie pasują do rekordu pliku MFT.
File Name Atrybut powtarzalny dla długich i krótkich nazw pliku. Długa nazwa pliku, może zawierad do 255 znaków Unicode. Krótka nazwa ma 8.3 i nie uwzględnia wielkości liter. Dodatkowe nazwy lub twarde łącza mogą zostad załączone jako dodatkowe atrybuty nazwy pliku.
Security Descriptor Opisuje do kogo należy plik i kto ma do niego dostęp.
Data Zawiera plik danych. NTFS zezwala na kilka atrybutów danych na plik. Każdy plik zwykle ma jeden nienazwany atrybut danych. Plik może mied również jeden lub więcej atrybutów danych (Alternate Data Streams (ADS)).
Object ID Unikalny identyfikator pliku woluminu. Nie wszystkie pliki posiadają identyfikator obiektu.
Reparse Point Używany przez punkty montownia woluminu. Są również używane przez sterowniki filtra Installable File System (IFS) do zaznaczenia niektórych plików jako specjalne dla tego sterownika.
Index Root, Index Allocation and Bitmap Używany do implementowania folderów i innych indeksów.
Volume Information Używany tylko przez plik meta $Volume.
Zawiera wersję woluminu.
Volume Name Używany tylko przez plik meta $Volume. Zawiera etykietę woluminu.
Uprawnienia pliku DOS
Flaga Opis
0x0001 Tylko do odczytu
0x0002 Ukryty
0x0004 Systemowy
0x0020 Archiwum
0x0040 Urządzenie
0x0080 Normalny
0x0100 Tymczasowy
0x0200 Plik rozrzedzony
0x0400 Punkt ponownej analizy
0x0800 Skompresowany
0x1000 Offline
0x2000 Nieindeksowalna zawartośd
0x4000 Zaszyfrowany
Wiele strumieni danych NTFS NTFS obsługuje wiele strumieni danych (Alternate Data Streams), gdzie nazwa strumienia identyfikuje nowy atrybut danych dla pliku. Zakłada on, że strumieo danych jest unikalnym zestawem atrybutów pliku. Funkcja wielu strumieni danych pozwala na zarządzanie danymi jako pojedynczej jednostki. Przykład alternatywnego strumienia danych: myfile.txt:mystream1
Biblioteka plików może istnied, jeśli pliki są zdefiniowane jako alternatywne strumienie, na przykład: library:file1 :file2 :file3
Plik może zostad skojarzony z więcej niż jedną aplikacją jednocześnie. Na przykład, struktura pliku, taka jak poniżej, pokazuje skojarzenie pliku, a nie kilka plików: program:source_file :doc_file :excel_file :executable_file
Aby utworzyd alternatywny strumieo danych, możesz wpisad następujące polecenie w wierszu poleceo:
echo any text>example.txt:stream_file more<example.txt:stream_file
Podsumowanie Narzędzie CPNTFS kopiuje pliki i katalogi dowolnego obsługiwanego system plików pod Linux (Ext2fs, Ext3fs, Reiser, FAT,…) i NTFS, przechowuje wszystkie atrybuty, które nie są obsługiwane przez system plików, na który jest kopiowany (bezpieczeostwo, szyfrowanie, kompresja, alternatywne strumienie danych…) jako dołączoną strukturę. W przypadku kopiowania plików i katalogów za pomocą narzędzia CPNTFS na system plików NTFS (dowolny obsługiwany), system plików NTFS, zdecyduje, gdzie zostaną skopiowane wszystkie atrybuty za wyjątkiem atrybutów bezpieczeostwa. Atrybuty bezpieczeostwa zostaną skopiowane do oryginalnej lokalizacji. Dlatego też dostęp będzie tylko dla właściciela obiektu, grupy podstawowej i administratora. Co oznacza tworzenie kopii zapasowej plików lub katalogów? Duże serwery posiadają inny zestaw problemów. Użytkownicy często usuwają pliki przypadkowo, a następnie chcą je przywrócid. Kopia zapasowa na poziomie plików (zamiast kopii zapasowej na poziomie partycji) ułatwia to zadanie, ponieważ kopie zapasowe plików, przechowują dane z ich atrybutami, bez wolnego miejsca dysku. Używając takiego obrazu kopii zapasowej, masz możliwośd przywrócenia całego systemu plików lub pojedynczych plików lub katalogów. Co więcej kompletna kopia zapasowa na poziomie plików obrazu systemu operacyjnego może byd przydatna, jeśli używasz dużego serwera, ponieważ w ten sposób możesz szybko zastąpid uszkodzoną maszynę. Istnieją dwie sytuacje, w których możesz znaleźd dane, które nie są przechowywane w systemie plików. Pierwsza, gdy dane istnieją tylko w pamięci umieszczonej w uruchomionym programie (lub proces). Nie można ich wtedy skopiowad bez podejmowania środków nadzwyczajnych. Inna sytuacja jest wtedy, gdy dane znajdują się na partycji dysku nieprzetworzonej (bez systemu plików) – często bazy danych, takie jak Oracle – wtedy najlepiej odczytad i zapisad bloki bezpośrednio, zamiast przechowywania danych w plikach. W takim przypadku, są narzędzia, które pozwalają administratorowi systemu Linux zrzucid całą partycję na taśmę lub inny dysk, ale dla bardziej selektywnych kopii zapasowych, należy użyd narzędzi aplikacji.
9.2 Narzędzia HFS+
Są dwa dodatkowe narzędzia dla HFS+: • mkhfs — formatuje dowolną partycję na HFS+ pod Linux;
• chkhfs — sprawdza spójnośd partycji HFS+ i (opcjonalnie) naprawia błędy;
9.2.1 Narzędzie MKHFS – Tworzenie woluminu HFS na partycji.
Nazwa
mkhfs — tworzy wolumin HFS+ na określonym urządzeniu pod systemem operacyjnym Linux. Streszczenie mkhfs *opcje+ urządzenia Np.: mkhfs /dev/hdb1 Opcje -q Wykonaj szybkie formatowanie. -v:label Określenie etykiety woluminu. -a:size Zastąpienie domyślnej alokacji jednostki rozmiaru. Zalecane jest, aby pozostawid ustawienia domyślne.. Obsługiwane są 512, 1024, 2048, 4096, 8192, 16K, 32K i 64K. -f wymuszenie formatowania bez potwierdzenia. -j księgowanie woluminu. -c ustawienie, aby wolumin uwzględniał wielkośd liter. --help Wyświetlenie tej pomocy. --trace Włączenie śledzenia UFSD. --verbose Wyjaśnienie co jest wykonywane. --version Wyświetlenie wersji i wyjście. Opis mkhfs to samodzielne narzędzie, które pozwala na formatowanie partycji HFS+ pod Linux. Używane jest do tworzenia system plików HFS+ na urządzeniu (zwykle partycji dysku).
9.2.2 Narzędzie CHKHFS – Sprawdzanie spójności woluminu HFS+.
Nazwa
chkhfs — zapewnienie sprawdzania spójności woluminu HFS+ i naprawa błędów. Streszczenie chkhfs urządzenie *opcje] Np.: chkhfs /dev/hdb1 Opcje -f Naprawa błędów na dysku. -a Wykonywanie sprawdzania, tylko gdy ustawiona jest flaga ‗dirty‘. -help Wyświetlenie tej pomocy. --trace Włączenie śledzenia UFSD. --verbose Wyjaśnienie co jest wykonywane. --version Wyświetlenie wersji i wyjście. Opis
chkhfs tworzy i wyświetla raport stanu o systemie plików HFS+. Chkhfs wyświetla również listę błędów na dysku i naprawia je, jeśli takie są (flaga -f flag musi byd określona).
10. CPNTFS – Narzędzie tworzenia kopii zapasowych/przywracania.
10.1 Omówienie
Rozdział ten opisuje jak krok po kroku utworzyd kopię zapasową i przywrócid dowolny wolumin NTFS lub pliki i katalogi z woluminów NTFS pod Linux za pomocą narzędzia CPNTFS: 1) Dostęp do woluminu NTFS wykonywany jest za pomocą UFSD;
2) Dostęp do woluminu NTFS wykonywany jest przez sterownik NTFS for Linux;
3) Macierzysty wolumin Linux (Ext2/3, Linux Swap, Reiser, FAT(16,32)). Możliwe jest użycie dowolnego źródła i docelowego woluminu, za wyjątkiem przypadku, gdy źródło i cel są macierzystymi woluminami Linux.
10.2 Problem
1. Musisz utworzyd kopię zapasową całego dysku wraz z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows.
2. Musisz przywrócid kopię zapasową całego dysku systemowego, która została utworzona za pomocą narzędzia CPNTFS.
3. Musisz utworzyd kopię zapasową plików lub katalogów, które ulokowane są na woluminach NTFS pod Linux, przy zachowaniu ich wszystkich atrybutów i strumieni.
4. Musisz przywrócid pliki lub katalogi, które zostały skopiowane za pomocą narzędzia CPNTFS, na dowolny wolumin NTFS.
10.3 Rozwiązanie
Przywracanie i tworzenie kopii zapasowych całych dysków systemowych NTFS, plików i katalogów do/z woluminów NTFS, przy zachowaniu ich wszystkich atrybutów i strumieni, można wykonad za pomocą narzędzia CPNTFS. Rozwiązanie to jest zalecane, gdy chcesz utworzyd kopię zapasową, przywrócid woluminy NTFS, pliki lub katalogi pod Linux. Uwaga: Narzędzie CPNTFS zapisuje wszystkie atrybuty i strumienie plików i katalogów! Dlatego też, po przywróceniu na tą samą partycję NTFS, uzyskasz dokładnie te same pliki i katalogi, jakie były przed utworzeniem kopii zapasowej.
10.4 Tworzenie kopi zapasowej i przywracanie dysku systemowego NTFS
Rozdział ten opisuje jak utworzyd i przywrócid dysk systemowy (z zainstalowanym Windows XP) pod Linux, za pomocą narzędzia CPNTFS.
W tym przykładzie są dwa systemy operacyjne na jednym komputerze – Windows and Linux. Każdy system operacyjny używa swojego macierzystego systemu plików: Windows – NTFS, Linux – Ext3.
Krok 1. Windows jest zainstalowany na woluminie NTFS
Folder Windows:
Użytkownicy i uprawnienia bezpieczeostwa:
Plik tekstowy:
Alternatywny strumieo danych:
Krok 2. Linux jest instalowany na woluminie Ext3 na tym samym komputerze
Krok 3. Właściwości partycji Windows XP.
Użyjemy narzędzia INFNTFS aby zobaczyd właściwości partycji Windows XP‖przed kopiowaniem. Uwaga: Bajtów na klastry - 512 bajtów.
Krok 4. Montowanie partycji Windows XP do zobaczenia jej zawartości Aby zamontowad partycje NTFS z zainstalowanym Windows XP, możemy użyd polecenia montowania Linux:
Krok 5. Atrybuty i strumienie pliku Możemy na przykład, użyd narzędzia FSUTIL, aby zobaczyd wszystkie atrybuty I strumienie pliku, aby upewnid się, że wszystkie atrybuty i strumienie zostaną zapisane, po utworzeniu kopii zapasowej. 1. Montowanie partycji Windows XP za pomocą sterownika NTFS for Linux: umount /dev/hdb1 mount –t ufsd /dev/hdb1 /mnt/WinXP
2. Użyj polecenia fsutil streams query: fsutil streams query /mnt/WinXP/Example.txt
Jak pokazane jest na powyższym zrzucie ekranu, plik Example.txt posiada następujące atrybuty: - Standardowe informacje;
- Nazwa pliku;
- Identyfikator obiektu;
- Dane (dane no-name i name). Name data to alternatywny strumieo danych, który utworzony został pod Windows XP. No-name data to dane domyślne.
Krok 6. Kopiowanie partycji Windows XP na Ext3FS przy użyciu narzędzia CPNTFS Utwórz katalog, na który skopiowana zostanie partycja Windows XP: mkdir /home/WinXPLinux Istnieją dwa sposoby na pracę z narzędziem CPNTFS: 1) Uzyskanie dostępu do woluminu NTFS za pomocą sterownika NTFS for Linux. Zanim jednak rozpoczniesz używanie narzędzia CPNTFS powinieneś zamontowad partycję NTFS za pomocą sterownika NTFS for Linux: mount –t ufsd /dev/hdb1 /mnt/WinXP; cpntfs -i –r –v /dev/hdb1/. /home/WinXPLinux; 2) Uzyskanie dostępu do woluminu NTFS za pomocą UFSD. Dostęp do woluminu NTFS poprzez bibliotekę UFSD, czyli za pomocą narzędzia CPNTFS. W takim przypadku, musisz odmontowad partycję NTFS, jeśli partycja została zamontowana przez Linux, zanim zaczniesz używanie narzędzia CPNTFS.
Uwaga: Aby skopiowad cały wolumin (wszystkie pliki) możesz określid ―/.‖ lub ―/‖ po krótkiej nazwie urządzenia, na przykład: cpntfs –i –r –v /dev/hdb1/. /home/WinXPLinux lub cpntfs –i –r –v /dev/hdb1/ /home/WinXPLinux Kopiowanie…
Krok 7. Kopiowanie partycji Windows XP jest zakooczone
Przykładowy plik .txt:
Krok 8. Formatowanie partycji Windows XP, aby symulowad zniszczenie partycji
Użyjemy narzędzia MKNTFS, aby sformatowad partycję. Po zakooczeniu formatowania wszystkie pliki meta, zostaną utworzone.
Utworzone zostały pliki meta: Aby wyświetlid pliki meta, należy zamontowad partycję za pomocą sterownika NTFS for Linux: mount –t ufsd /dev/hdb1 /mnt/WinXP
Narzędzie INFNTFS wyświetli nowe właściwości woluminu NTFS:
Uwaga: Bajtów na klaster - 4096 bajtów. Flaga dirty jest ustawiona, dlatego też Windows sugeruje sprawdzenie partycji przy uruchomieniu. Możesz oczyścid flagę za pomocą narzędzi INFNTFS i FSUTIL.
Krok 9. Kopiowanie wszystkich plików i folderów z katalogu WinXPLinux Directory do sformatowanej partycji NTFS
Krok 10. Partycja Windows XP po skopiowaniu
Atrybuty i strumienie pliku Example.txt:
Jak widad, wszystkie atrybuty i strumienie zostały zapisane.
Krok 11. Rozruch Windows XP po skopiowaniu plików i folderów Po skopiowaniu wszystkich plików i folderów na partycje Windows XP, uruchomimy Windows XP:
Folder Windows:
Użytkownicy i uprawnienia bezpieczeostwa po skopiowaniu:
Plik Example.txt i jego alternatywne strumienie danych:
Uwaga: Redystrybucja wolnego miejsca wiąże się ze zmianą rozmiaru klastra (z 512 na 4096 bajtów).
10.5 Rezultaty Pomyślnie skopiowaliśmy wszystkie pliki i foldery partycji NTFS z zainstalowanym Windows XP na system plików Ext3 pod Linux. Następnie sformatowaliśmy partycję NTFS i skopiowaliśmy wszystkie zapisane pliki i foldery na nowo sformatowaną partycję NTFS. Po skopiowaniu plików i folderów pomyślnie uruchomiliśmy Windows XP. Wszystkie pliki i foldery mają te same strumienie i atrybuty, włączając w to flagi kompresji, flagi rozrzedzone i uprawnienia bezpieczeostwa. Uwaga: Jeśli kopiujesz pliki lub folder na partycję NTFS z zainstalowanym innym systemem operacyjnym, wszystkie ustawienia uprawnieo bezpieczeostwa będą mied ustawione wartości domyślne. Uwaga: Zaszyfrowane pliki może odczytad ten sam użytkownik, który zaszyfrował plik, tzn. ma to samo konto. Uwaga: Narzędzie CPNTFS nie wykonuje kopiowania na niskim poziomie, takiego jak kopiowanie sektorów rozruchu itp. Przeznaczone jest do kopiowania plików danych, takich jak dokumenty, obrazy, bazy danych, muzyka itp.
10.6 Podsumowanie CPNTFS to łatwe w obsłudze, szybkie I kompaktowe urządzenie do tworzenia kopii zapasowych plików i folderów. Narzędzie CPNTFS może kopiowad pliki/folder z wybranych folderów na inną lokalizację, która może byd innym folderem, dyskiem sieciowym, dyskiem zip lub dowolnym zapisywalnym urządzeniem jakie może byd widoczne pod Linux. Nie ma nawet problemu z utworzeniem kopi zapasowej na dysk CD-R(W) lub DVD-R(W). Używając tego narzędzia możesz wykonad kopię zapasową/przywracanie pełnego systemu operacyjnego na woluminie NTFS pod Linux.