PARK NARODOWY „BORY

TUCHOLSKIE”

Park Narodowy „Bory Tucholskie” leży we wschodniej części Pojezierza Pomorskiego

i obejmuje swym zasięgiem cenne przyrodniczo, krajobrazowo oraz

kulturowo fragmenty największego leśnego kompleksu w Polsce.

Logo parku przedstawia najbardziej charakterystyczne elementy parku, czyli jeziora i lasy z głównym gatunkiem – sosną zwyczajną. Dodatkowo umieszczono nad nim sylwetkę tokującego głuszca. Wprawdzie dzisiaj nie można go tu spotkać, ale dokumenty historyczne dostarczają niepodważalnych dowodów na to, że Bory Tucholskie były krainą głuszca.

Niestety, z wielu powodów, spośród których na pierwszym miejscu wymienić należy człowieka, w roku 1975 w okolicach miejscowości Laska, został odstrzelony prawdopodobnie ostatni głuszec zamieszkujący Bory. Od tego czasu nie widziano i nie słyszano tego pięknego, okazałego kuraka. Jednak sprzymierzeńcy parku i całych Borów Tucholskich mają nadzieję, że kiedyś głuszec powróci na swoje tereny. Jego sylwetka na logo stanowi przypomnienie, że już nigdy nie wolno dopuścić do wyginięcia żadnego gatunku. Jest to symbol pokory człowieka wobec ogromu i piękna przyrody .

„Bory Tucholskie’’ to park leśno–jeziorny. Wśród borów sosnowych zachowały

się tu liczne jeziora polodowcowe o wydłużonym kształcie (tzw. jeziora

rynnowe). Największe z nich (Jezioro Charzykowskie)

ma 18 km długości i zaledwie 2 km szerokości.

W lasach żyją sarny i jelenie, a nawet wilki, spośród ptaków: czaple siwe i łabędzie. W trudno dostępnych miejscach można

spotkać rzadkie ptaki: bociany czarne i cietrzewie, a także czaple siwe, kormorany i łabędzie.

Bory Tucholskie to dziesiąty i zarazem

największy rezerwat biosfery utworzony w Polsce.