parochieblad · en doe mensen in nood een plezier. op zaterdag 25 april kunt u wederom kleding bij...
TRANSCRIPT
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 1
PAROCHIEBLAD Titus Brandsmaparochie Oss
PASTORAAL WOORD Op 1 februari j.l. was het 22 jaar geleden dat ik als
pastor begon in de huidige Titus
Brandsmaparochie in Oss. Daarvoor was ik
werkzaam binnen het pastorale team van het
Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen i.v.m.
ziekte van een van de pastores. Toen deze weer
terugkwam, moest ik uitzien naar een andere
baan. Ik kwam tot de conclusie dat ik in de
tweedelijnszorg wilde blijven werken. Het werken
in een parochie leek mij niet aantrekkelijk: een
overvloed aan werk en te dicht bij het kerkelijk
leergezag. Nee, werken in een parochie viel toen
buiten mijn eigen toekomstperspectief. Vlak
voordat mijn werk in het ziekenhuis stopte, werd ik
onverwachts benaderd door Tjeu Timmermans, de
toenmalige Provinciaal van de Karmelorde. Hij
vroeg mij of ik als pastor wilde gaan werken in een
parochie te Oss, die toevertrouwd was aan de
karmelieten. Ik zei onmiddellijk: Ja! Alles in mij, elke
cel, antwoordde op dat ogenblik ‘ja!’.
Onbegrijpelijk, maar waar. En ik heb daar in al die
22 jaren nooit spijt van gehad. In deze laatste bijdrage van mij aan het
parochieblad, vertel ik u deze ervaring, omdat zij
veelzeggend geworden is. In al die jaren dat ik
hier onder u werkzaam ben geweest, is er nooit
een moment van twijfel in mij opgekomen over
‘mijn’ beslissing, die toch tegen mijn eigen
afwegingen en plannen inging. Hoe kan dat?
Alles in mijn verstandelijke en gevoelsmatige
afwegingen wees immers het werken in een
parochie af. Ik had allerlei voor mij doorslag-
gevende motieven en intuïties om niet in een
parochie, maar in een ziekenhuis verder mijn heil
te zoeken. En toch zei ik met hart en ziel: ‘ja!’
Enigszins ondersteboven van mijn antwoord toen,
heb ik daar later vaker over nagedacht. Ik kwam
daarbij tot de ontdekking dat het ‘ja!’ wat ik toen
uitsprak, niet míjn ‘ja’ is geweest. Ik heb op dat
moment enkel klank en articulatie gegeven aan
een Stem, die onverhoeds maar onweerstaan-
baar in mij doorbrak en mij deze richting wees.
Dat ‘ja’ bleek voor mij een andere Stem te zijn
dan de mijne. Vroeger zou men dat wellicht
roeping noemen. Maar ik werd niet geroepen,
een Ander besliste voor mij. Het bleek,
terugblikkend, het ‘ja’ te zijn van mijn Wezens-
bestemming. Maar dat wist ik toen nog niet. De betekenis van mijn roeping en wezens-
bestemming zijn pas gaandeweg in die 22 jaar
helder voor mij geworden. Dat gebeurde vooral in
het samen vieren met u van de liturgie, in het
samen lezen en overwegen van de verhalen uit
het Eerste en Tweede Testament, en van
(mystieke) teksten uit onze Joods-Christelijke
traditie. Doorheen de vele momenten van samen
bidden en bezinnen werd het voor mij duidelijk,
dat het God zelf was die mijn Wezensbestemming
vormde. En dat bleek Hij niet alleen voor mij te zijn,
maar ook voor al degenen die aan de gezamen-
lijke bezinningsbijeenkomsten deelnamen. Geen
zelfrealisatie, geen zelfverlichting, maar een
langzame bewustwording van een relatie met een
‘ik weet niet wat’, dat wij God noemen. En telkens
als we op die momenten onze eigen concrete
levens in het licht van de Schrift en traditie over-
wogen, bleek die relatie er al te zijn in ieders leven.
Dat wat de kerkleer ons van buitenaf als kennis of
catechese aanreikt, blijkt op een heel persoonlijke
wijze al mét ieder van ons te zijn, en al(lang) mét
ons door het leven te gaan. Dat geeft ons een
belangrijk inzicht.
Catechese, liturgie, diaconie en pastoraat
schieten tekort om deze Godservaring in ons te
wekken en te ontdekken (zij is er immers al), als zij
geen oog en oor hebben voor zijn altijd- durende
Aanwezigheid in ieder mens en in al wat is. Dat wij een Karmelparochie zijn, is in die zin ons
grote geluk. Want juist de Karmeltraditie heeft als
spirituele ‘eigenheid’ dat zij oog en oor heeft voor
die goddelijke aanwezigheid in en onder ons, en
om deze te thematiseren in allerlei vormen van
liturgie en bezinning, met het oog op het wekken
en verdiepen van deze relatie van God en zijn
mensen , persoonlijk en als gemeenschap. Het ‘ja’ dat in mij gewekt werd door de vraag om
vanuit deze Karmelspiritualiteit in de Titus
Brandsma Parochie te komen werken, was een
‘ja’ van God uit, waar ik helemaal niets tegenin
kon brengen. Vanuit dat ‘ja’ heb ik geprobeerd
om werkzaam te zijn onder u. Het heeft mij op
wonderlijke wijze in goede en minder goede tijden
altijd gedragen en gesterkt, en is hopelijk
vruchtbaar geworden, daar waar ik het zo min
mogelijk heb kunnen hinderen.
Onze wegen scheiden hier, maar één is er die ons
altijd zal blijven verbinden, een eeuwige
Reisgenoot, Immanuel: God die mét ons is en zal
zijn. Dat wij dit gaandeweg mogen ervaren en ons
blijvend toevertrouwen aan Hem, opdat Hij
verrijzen kan in ons. A Dieu! P. Leon Teubner.
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 2
COLOFON
Titus Brandsmaparochie
Oplage ± 350 exemplaren
Verschijnt ca. zevenmaal per jaar.
Redactie:
Riky de Jong [email protected]
Frank van Breukelen
p. T. Buitendijk
Wies van Ekeren
Margrit Ricken
Redactieadres:
Oude Molenstraat 8
5342 GC Oss
0412 - 622164
Pastores:
T. Buitendijk en L. Teubner
Bereikbaarheid pastores:
Tijdens kantooruren, 0412 – 622 164
Openingstijden parochie-kantoor:
Ma. t/m vrij. 09.00-12.00 uur
Buiten kantooruren in noodgevallen:
06 – 34719106
Taxidienst:
Wilt u van de taxidienst gebruik maken? Bel dan
op vrijdagmorgen tussen 9-12 uur.
0412 – 622164.
Adres St. Jozefkerk:
Oude Molenstraat 8
5342 GC Oss
0412 – 622164
https://tbposs.nl (daar vindt u informatie)
@TitusBrandsmaPa
Bank:
IBAN NL56 RABO 0140.4057.71
t.n.v. Titus Brandsmaparochie te Oss
Drukwerk: Drukkerij Putters
Verspreiding op verzoek:
*thuis in de bus
*per e-mail
*ophalen in kerk of verzorgingshuis
Inleverdatum kopij:
Woensdag 15 april 2020.
Verschijningsdatum volgende nummer:
Dinsdag 12 mei 2020.
VAN DE REDACTIE
Langzaam aan
Nederland neemt gas terug. Vanaf 16 maart
mogen we op snelwegen nog maar 100km/uur
in plaats van 130. En in ons sociale leven is gas
terugnemen niet eens meer voldoende, we
moeten vol op de rem.
Twee weken terug werd Brabanders al aange-
raden “sociale onthouding” te betrachten. Nu
hebben Brabanders, zeker in de vastentijd, wel
de nodige ervaring met onthouding, sociale
onthouding behoefde toch wat uitleg.
Inmiddels weet heel Nederland wat daarmee
bedoeld wordt.
Geen theater, concerten of optochten. Geen
museum en geen bioscoop, niet onnodig op
bezoek. Plotseling hebben we tijd over. Als het
vermaak wegvalt, zullen we onszelf moeten
vermaken. Getuige de gespreksflarden in de
supermarkt zijn velen zijn dat verleerd of
hebben het nooit geleerd. Vooral onder
jongeren klinkt de vraag: “wat moeten we dan
doen?”.
Eindelijk zijn wij (jonge) ouderen dan in het
voordeel. We hoefden al niet zo nodig 130 en
noodgedwongen lag ons tempo al wat lager.
We hebben veel meer ervaring met “lege” tijd.
De overheid vraagt mensen aandacht te
hebben voor ouderen. Die zouden het moeilijk
hebben. Ik wil het omdraaien.
Oudere, koop wat ansichtkaarten en stuur ze
naar nichtjes en neefjes, pak de telefoon en
praat met ze . Daar hebben ze nu tijd voor.
Vraag of ze boodschappen voor je willen doen.
Het boodschappenlijstje kun je sms’en of
appen.
Twee vliegen in één klap. Goed tegen de
eenzaamheid èn de verveling. Aangezien aan
alles een eind komt, moeten we er maar het
beste van maken en er van genieten zolang
het duurt. Straks is het weer druk, druk, dru
Tijd genoeg
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 3
………………… AANGESTIPT ………………..
4 APRIL 10.00 UUR DE PASSIES VAN BACH.
Op zaterdag 4 april gaan we onder leiding van
Ad de Keyzer luisteren naar een aantal
fragmenten uit de Mattheüs -en de
Johannespassie van Johan Sebastiaan Bach.
Wij gaan deze dag op zoek naar hoe hij zijn
geraaktheid door het Woord van het evangelie
weet om te zetten in muziek.
De grootste zeggingskracht over het evangelie
gaat uit van Bachs muziek zelf. Daarin laat hij
horen en zien, hoe het Woord van God hem
bewogen heeft.
Hij heeft een liturgische rite mogelijk gemaakt
voor de voltrekking van het lijdensverhaal op
Goede Vrijdag. Jezus sterft aan het kruis, maar
de passie gaat ook over het menselijk tekort.
Petrus neemt een centrale plaats in Bachs
passie, waardoor je jezelf in hem gaat
herkennen.
Dr. Ad de Keyzer is wetenschappelijk mede-
werker op het gebied van spiritualiteit en liturgie
aan het Nijmeegse Titus Brandsma Instituut. Hij is
deze dag ook onze inleider.
De Karmelkring Oss nodigt u van harte uit:
Zaterdag 4 april van 10.00 tot 15.30u.
Welkom vanaf 09.30 uur, met koffie/thee.
In de St. Jozefkerk, Karmelzaal, Oude
Molenstraat 8, Oss.
Eigen bijdrage € 5,-. Neem a.u.b. uw eigen
lunchpakket mee.
Informatie: Peter Lammers; lid Karmelbeweging.
A.u.b. Aanmelden: Peter Lammers, 06 30399582
25 APRIL 2020 KLEDINGINZAMELING.
Er is een grappige reclame
waarin meisjes kleding uit de
kast halen, er een foto van
maken en het dan het via internet verkopen.
Geef kleding een tweede kans! Maar er is ook
een andere manier om je klerenkast op te
ruimen. Kijk wat je niet meer dragen zult. Doe
het in een plastic zak. Breng dat naar de kerk
en doe Mensen in Nood een plezier. Op
zaterdag 25 april kunt u wederom kleding bij de
kerk brengen voor Sam's Kledingactie.
Lever de kleding in gesloten zakken aan tussen
10.00 en 12.00 uur. Mensen in Nood zorgt dat
uw kleding een tweede leven krijgt.
3 MEI 15.00 UUR CLASSIC MEETS POP IN DE
ST. JOZEFKERK OSS.
Popkoor Pop-Eye uit Oss en Mannenkoor de
Karawanken uit Uden , twee koren met een
heel verschillend repertoire die samen een
concert geven.
Koor Pop-Eye is opgericht door Peter en Anja
Ruijs. Peter Ruijs is tevens de dirigent. Popkoor
Pop-Eye is een gezellig koor dat hedendaagse
muziek zingt. De repetities zijn op de
maandagavonden van 19.30 - 21.30 u. in de
aula van Basisschool De Korenaer aan de
Grindlaan te Oss. Voor meer informatie kunt U
contact opnemen met:
Peter Ruijs, Schering 11, 5348 KX, Oss
tel: 0412652933, Mobiel: 0614759283
Email: [email protected] of:
Mannenkoor De Karawanken is gevestigd in
Uden/Volkel. Het koor bestaat uit ongeveer 55
leden, die als enthousiaste amateurzangers
graag concerten geven. Het koor zingt liederen
in vele talen uit het klassieke en hedendaagse
repertoire. Daarnaast is er ook een klein
religieus programma. Er wordt gerepeteerd op
de donderdag van 20.00 - 22.15 uur, in ‘De
Sprong’ Aert Willemstraat te Volkel. Het koor
staat onder leiding van dirigent Marcus de
Haard en pianist Frans van Tuijl.
Voor meer informatie:
Secretariaat Tonny Oosterhuis-Kulk.
tel. 0611147510 [email protected]
Website: www.karawanken.nl
Wij kunnen u dit concert van harte aanbevelen.
Entree € 12,50 inclusief consumptie.
24 mei “MIX OF MUSIC” IN DA’S PASSIE OSS.
Wij van Da’s Passie, zijn blij en trots dat we op 24
mei “Mix of Music” te gast hebben.
Een mooi gemengd koor uit Ravenstein
bestaande uit 50 enthousiaste dames en heren.
Omdat zij niet gebonden zijn aan een
bepaalde stijl of levensovertuiging bestaat hun
repertoire uit een muzikale mix die gaat van
musical tot rock en van pop tot klassiek. Dit alles
onder leiding van dirigent Alex Wiersma. De
repetitor/pianist van het gezelschap is Piet Bron.
Hij is al sinds 2001 actief als pianist bij Mix of
Music. Naast de muzikale component is er sterk
gevoel van saamhorigheid in de groep.
Gerda Klievink zorgt als regisseuse al geruime
tijd voor de vormgeving van de uitvoeringen en
slaagt er elke keer weer in om er, ook voor het
oog, iets moois van te maken.
Aanvang van het concert: 12.00 u.
Einde rond 13.15 u.
Entree volwassenen €5,-.
Scholieren €2,50, kinderen tot 12 jaar gratis.
Iedereen is van harte uitgenodigd.
Jan v.d. Veerdonk.
EERSTE COMMUNIE 2020.
Op zondag 17 mei 2020 zal in
onze parochie de Eerste
Communie viering gehouden
worden.
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 4
LITURGISCHE VIERINGEN ST. JOZEFKERK
Weekend 5. 5e zondag 40-dagentijd
Zo. 29 mrt. 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Volkszang
Weekend 1. GOEDE WEEK
Zo. 05 april 10.00 u Palmzondag
Eucharistieviering
p. T. Buitendijk Gelegenheidskoor
Ma. 06 april 14.00 u Ziekenmiddag p. T. Buitendijk Gelegenheidskoor
Ma. 06 april 19.00 u Boeteviering p. T. Buitendijk Volkszang
Do. 09 april 19.00 u Witte Donderdag met
gaven
p. T. Buitendijk Herenkoor
Vr. 10 april 15.00 u Gedachtenis van het lijden p. T. Buitendijk Volkszang
Vr. 10 april 19.00 u Meditatieve viering met
kruishulde
Werkgroep
communieviering
Mediorenkoor
PAASZATERDAG
Za. 11 april 21.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Mediorenkoor
Weekend 2. HOOGFEEST VAN PASEN
Zo. 12 april 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Herenkoor
Ma. 13 april 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Volkszang
Weekend 3.
Zo. 19 april 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Mediorenkoor
Weekend 4.
Zo. 26 april 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Herenkoor
Weekend 1.
Zo. 03 mei 10.00 u Woord en Communieviering Werkgroep
communieviering
Volkszang
Weekend 2.
Zo. 10 mei 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Herenkoor
Weekend 3.
Zo. 17 mei 10.30 u Eerste Communie viering p. T. Buitendijk Gelegenheidskoor
Weekend 4.
Zo. 24 mei 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Herenkoor Vespervieringen op vrijdagmiddag in de Mariakapel.
Ook in 2020 is er op alle vrijdagen van 16.00 tot 17.00 uur een vesperviering. Het evangelie en drie psalmen
worden gelezen en er wordt gezongen; veel stilte en daarna een kop koffie of thee in de Karmelzaal.
Zaterdagvieringen in de Mariakapel.
Deze vieringen komen m.i.v. april 2020 te vervallen!
Vieringen Sterrebos
Woe. 08 april 19.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Sterreboskoor
Vieringen Ministershof
Do. 09 april 15.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Ministershofkoor
Vieringen Sibelius
Vrij. 24 april 19.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk
LIEF EN LEED
Het heilig doopsel ontvangen:
19-01-2020 Jailey van Selst
We hebben afscheid moeten nemen van:
09-02-2020 Jos Elie 77 jaar
15-02-2020 Fien Speet - Paquaij 87 jaar
21-02-2020 Jos van Tilburg - Janssen 90 jaar
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 5
BEZINNING OP DE GOEDE WEEK.
5 APRIL PALMZONDAG 10.00 UUR.
Daar sta je dan met je palmtak. Je roept met
anderen mee: “Gezegend ben je in de Naam van
Heer. Kom ons bevrijden.” Als het enthousiasme
wegebt, vraag je je af: “Hoe kan een zacht-
moedig en nederig mens het land bevrijden. Moet
die dan niet machtiger zijn dan de heersers”. Kan
ik geloven en durf ik te vertrouwen op de zachte
kracht van liefde ten einde toe? Heb ik die moed?
9 APRIL WITTE DONDERDAG 19.00 UUR.
Aan tafel aanzitten met de Heer. Iedere zondag
worden je genodigd.
Is het nog een schok voor jou als toen bij het
Laatste Avondmaal, om Hem te horen zeggen: Dit
brood – mijn lichaam voor jullie. Deze beker – mijn
bloed voor jullie vergoten? Delen in de maaltijd
van de Heer roept jou op tot het weg schenken
van jezelf aan ieder die om liefde vraagt. Bid om
moed en kracht daartoe! Als teken daarvan houden wij de collecte in
natura, in houdbare etenswaren voor hen die
tekort komen.
10 APRIL GOEDE VRIJDAG 15.00 UUR EN 19.00 UUR. Staande onder het kruis zien je Hem die ten einde
toe ons lief gehad en daarom daar nu hangt. Kun
je het aanzien? Of kijk je weg bij dit leed?
Alleen door te blijven kijken, kun je door het
donker heen nieuw licht zien.
Van God verlaten bidt Jezus: God blijf mij toch
getrouw.
Durf ik te geloven dat eens alle leed overwonnen
zal worden ?
Wij eren de Gekruisigde met meegbrachte
bloemen om 15.00 uur .
De donkerte van de dood verdrijven wij met licht
om 19.00 uur.
11 APRIL PLECHTIGE PAASWAKE OM 21.00 UUR. Je ziet je paaskaarsje branden en bedenkt: ben ik
licht van Christus?
Wat betekent het dat ik gedoopt ben en deel in
Zijn dood en verrijzenis?
Draag ik het nieuwe leven uit als een blije
christen?
De verhalen in de Paaswake vertellen van
ondergaan en boven komen, van donker en licht,
van dood en verrijzenis. Herken ik iets van mijn
leven in die verhalen? Durf ik geloven: eens komt
alles goed! Dat geloof wensen wij elkaar deze
nacht toe!
12 APRIL PAASZONDAG 10.00 UUR. Je gaat naar de kerk, omdat het Pasen is. Het
kernfeest van ons geloof.
Je gaat naar Jezus toe die gekruisigd is en
opgestaan.
Het is de Verrezen Heer die ons als zijn volk bijeen
brengt.
Voortaan ben ik met vele anderen Zijn Lichaam in
deze wereld.
De levenskracht van de Verrezen Christus is
wereldwijd werkzaam.
Staat de verrezen Heer in jou op en deel jij in Zijn
Paasvreugde?
Wensen wij elklaar Zalig Pasen. De Heer leeft in jou
en in mij!
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 6
MEDITATIE BIJ EEN PAASLIED. Kondigt het aan, de Heer is verrezen, zeg aan de
wereld dat Jezus leeft.
Dit is de weg die Hij heeft gewezen, dit is de
waarheid die Hij geeft:
Dit is het leven voor alle eeuwen.
Alleluia ! Christus leeft ! Zing nu een lied van vreugde en vrede, zing nu een
lied van barmhartigheid.
Alle verdriet en pijn zijn geleden, al wie verdrukt is
wordt bevrijd.
Laat aan wie treuren uw blijdschap weten.
Alleluia ! Christus leeft ! Leef in uw hart met volle vertrouwen, hoop op een
toekomst voor iedereen,
steun voor wie zwak is, troost voor wie rouwen,
vriendschap en goedheid om je heen.
Liefde volstaat om een wereld op te bouwen.
Alleluia ! Christus leeft!
Nog voor de carnaval lagen bij
de Lidl de chocolade eitjes als in
de vakken. Alsof Pasen niet
vroeg genoeg beginnen kan!
Ook Pasen ontsnapt niet aan
commercialisering zoals het
Kerstfeest. Voor alles wordt :
‘Paas’ gezet.
Paasei, paasbrood, paasmarkt,
paasvakantie, paashaas,
paasrollade, paaspeelgoed, paasuitstapje,
paasboeketten, etc.. Alle supermarkten in
Paasstemming! Maar pas op: paasvakantie kan
niet meer! Het moet lentevakantie worden van de
seculiere drammers. Pasen is te christelijk en daar
moet je de kinderen voor behoeden. In een land
waarin mensen zich beroepen op de joods-
christelijke wortels van onze cultuur om de Islam
buiten de deur te houden, mag je kinderen alleen
maar in de privésfeer met het christelijke geloof in
contact brengen of, zoals sommige liberaal
denkende mensen zeggen: belasten. Maar als je
met ‘Paas‘ ervoor méér kunt verkopen, dan mag
het weer wel. Hypocrisie ten top! Op Paaszondag gaan we als
geloofsgemeenschap dwars tegen die seculiere
schaamte voor het Paasfeest in. Alle drie de
verzen van het lied beginnen muzikaal gezien met
een klaroenstoot: Kondigt het aan…. Zingt nu een
lied….. Leef in uw hart. De wereld moet het
weten….. de gemeenschap is blij….. Heb
vertrouwen in het leven. Wat en waarom we zo
zingen is: Alleluia, Christus leeft! De verrezen Jezus die door dood en graf heen is
opgestaan, is de levende Christus voor vandaag
en alle komende eeuwen. Hij is de weg, de
waarheid en het leven. Hij schenkt
barmhartigheid, bevrijding en blijdschap. Hij roept
ons op vertrouwen te hebben in de toekomst. Met
vriendschap, goedheid en liefde kun je een
nieuwe wereld bouwen. In Christus de Levende en
Verrezene wordt alles nieuw. Door dat te verkondigen en uit te zingen wordt
ons geloof en vertrouwen gesterkt. Het is werkelijk
zingend geloven! Zingend bouwen we een wereld
van Christus op in deze wereld die geteisterd
wordt door oorlogen, wereldnoden, onrecht en
onderdrukking. Zingen is tegen de macht van de
feiten in gaan en nieuwe wegen en waarheden
ontdekken. De nieuwe weg is de weg van Jezus
die de Christus wordt. De waarheid is dat God de
wereld draagt als wij ons aan Zijn handen
toevertrouwen. De weg Jezus achterna zal voor niemand een
makkelijk weg zijn. Je naaste lief hebben kan nog
wel. Maar je vijand liefhebben? Je brood delen
kan nog wel. Maar zelfgave ten einde toe? Je
inzetten voor andermans welzijn als mantelzorger
kan nog wel. Maar een vluchteling in je huis
opnemen? De waarheid dat God er voor ons is, is
mooi. Voordat ik Zijn wil doen, wil ik zelf ook nog
wel het een en ander. Godsvertrouwen is
prachtig, maar ik wil ook wel zekerheid. Als God
mij vraagt naar Hem te luisteren, wil ik ook nog
een woordje spreken. God in jouw leven God laten zijn vraagt heel wat
van een mens. Het vraagt erom je zelf los te laten
om door het donker van het niets te gaan en om
jezelf nieuw te vinden. God vraagt ons om de
nieuwe mens die in ons leeft de kans te geven op
te staan. Ons Pasen met Christus! Leven als christen in deze wereld waarin voor God
geen plek meer mag zijn, zal in de toekomst
steeds moeilijker worden. De religieuze
gevoeligheid van kinderen verdwijnt in de
spelletjes vol geweld. Misschien moeten we een
nieuwe taal vinden om het geloven te
verlevendigen. Misschien kan dat toch het beste
door te zingen. Door probleemloos en van binnen
uit te zingen. Kondigt het aan. Christus leeft!
Welkom met Pasen om met de
geloofsgemeenschap mee in te stemmen! Heel
vrolijk en blij! Een zalig paasfeest. Pastor Tom Buitendijk
BEDANKJE Blij verrast was ik toen ik op de vrijwilligersavond
verkozen werd tot vrijwilliger van het jaar.
Het is een voorrecht om zoveel verschillende
dingen te mogen doen in onze fijne parochie.
Ik doe dat met veel plezier en het is fijn dat
dat gewaardeerd wordt.
Het motto: kerk moet je meemaken kan ik van
ganser harte onderstrepen.
Alle parochianen bedankt voor de fijne
samenwerking. Els Corstens.
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 7
VROEG IN DE MORGEN. Vroeg in de morgen, donker was het nog,
zijn wij gegaan,
een keer, nog in ons hart de dichtheid van de nacht. Jij bent niet die wij dachten.
Uit het vuur riep ons bij naam een stem.
Wij zagen niets. Jij riep: “Ik zal er zijn”. Op licht en schaduw, bomen aan de bron,
op stilte leek die naam.
Een gloed van liefde schroeide ons gezicht. Om wat wij hoorden (maar wat hoorden wij?),
om wat op vrijheid leek,
omdat het moest en blijven niet meer kon,
zijn wij gegaan,
onstuimig en verward, om nergens om, om jou,
om liefde over alle grenzen heen. Een troep die sloft en zwerft, de richting kwijt.
De nagalm van een stem. De weerklank van wat
woorden in ons hart.
Een slingerende stoet naar goed wijd land.
Een eeuwenlang smal pad.
Een ademtocht, de route van het licht. Het duizendschone schitterende licht,
een file in de nacht,
een spoor van mensen die de nacht verslaan.
Die strompelen tot waar? Tot waar jij bent.
in rusten aan de bron, in gloed van liefde,
vuur dat niet verflauwt.
Vroeg in de morgen, donker was het nog,
zijn wij gegaan, een keer,
met niets dan in ons hart: “Ik zal er zijn.” Tekst: Huub Oosterhuis
STILLE ZATERDAG. Na Goede Vrijdag was Pasen nog niet in zicht.
Fatima Ualgasi schreef dit gedicht over het
verlaten gevoel. Weggaan. Weggaan maakt niet veel geluid,
niet meer dan herfstbladeren
die opstuiven in de wind
de boom blijft verweesd achter
nu zijn stem op het tuinpad ligt
en geluiden dempt
haast onhoorbaar
je voetstappen
die zich verwijderen
alleen wie achterblijft
weet hoe afscheid klinkt.
ROUWCAFÉ. Wat is een rouwcafé?
Rouwcafé biedt een plek om stil te staan bij het
verlies van een dierbare, samen met anderen.
Heeft u behoefte aan een kopje koffie en een fijn
gesprek? Van harte welkom. Gewoon om even je
verdriet, pijn en alleen zijn met anderen te delen.
Professionele vrijwilligers en ervaringsdeskundigen
zijn aanwezig om met u te praten als u daar
behoefte aan hebt. Met regelmaat vindt er ook
een activiteit plaats. B.v. een kaartspel in de vorm
van een kwartet waardoor je een mooie discussie
kunt krijgen. Maar….. niets moet.
Aanmelden is niet nodig. Deelname is geheel
vrijblijvend. Wel vragen we 2 euro voor de koffie.
De bijeenkomsten vinden plaats:
LOCATIE :
Kinderboerderij de Elzenhoek elke 1e en 3e
woensdagochtend van de maand.
Tijd: inloop tussen 9.30 u en 10.00 u
Afsluiting: 11.30 u
LOCATIE:
‘t Hof in de Houtstraat elke 2e en 4e
woensdagavond van de maand.
Tijd: inloop tussen 19.30 u en 20.00 u
Afsluiting: 21.30 u Informatie
Jos Kuijk – Wagemakers.
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 8
OPBRENGST KERKBALANS 2019.
Nu de actie Kerkbalans 2020 in de maanden
januari en februari gevoerd wordt, is het ook goed
om te weten wat de actie Kerkbalans 2019
opgebracht heeft.
In een mooi rond getal is dat € 77.000,-. Voordat
we onze zorgen uitspreken eerst onze
dankbaarheid en tevredenheid. U hebt getoond
uw verantwoordelijk te weten voor het
kerkgebouw en het pastorale werk in onze Titus
Brandsmaparochie. Kerk zijn doen wij samen. We
mogen elkaar dankbaar zijn.
Er zijn ook zorgen: hoe mooi dit bedrag ook is, om
een verklaarbare reden is het minder dan 2018. Als
een gulle gever overlijdt is dat merkbaar. Helaas
overlijden er meer mensen dan dat er
parochianen met bijdragen erbij komen.
Zoals uzelf in uw huishouden merkt: alles wordt
duurder. Een aantal mensen hebben er in het
begin van dit jaar wat inkomen bij gekregen.
Dat ‘meer geld’ is bij het doen van de wekelijkse
boodschappen gauw op. Wat u meemaakt,
maakt de parochie ook mee: álles wordt duurder.
In plaats van een beroep op u te doen om méér
te geven (dat mag overigens wel) wil ik u vragen
méér met andere mensen over onze parochie te
praten. Dat de vieringen goed verzorgd zijn….
Dat we een mooi parochieblad hebben ….
Dat er aandacht is voor kinderen ….
Dat we betrokken zijn bij Fair Trade ….
Dat we oecumenisch georiënteerd zijn ….
Dat de koren nieuwe mensen welkom heten….
Dat er na iedere zondagsviering koffie is ….
Dat van maandag tot vrijdag iedereen rond 10.00
uur welkom is voor koffie….
Dat we wegen zoeken ons geloof te verdiepen….
Dat we een levende gemeenschap in Oss willen
zijn ….
Dat we een biddende gemeenschap in Oss willen
zijn…
Dat we zijn zoals u uw parochie ziet…. Na een positief over en
weer over hoe u uw
parochie ervaart, zegt u
dan :
“Daar wil ik graag met
een financiële bijdrage
aan meedoen! Jij zeker
toch ook?” We hebben
nog tien maanden in 2020
te gaan.
DE VASTENACTIE 2020 PROBOLINGGO. Probolinggo is een middelgrote stad in Oost Java.
Er is een suikerindustrie, er worden druiven
verbouwd en de mango’s zijn beroemd. De
bevolking moet hard werken om het hoofd boven
water te houden. De leefomstandigheden zijn
sober. De gezondheidssituatie laat veel te wensen
over. Het onderwijs staat nog steeds in de
kinderschoenen, maar verbetert langzaam. Zo is
de situatie nu.
Toen zuster Margarita Jonkman daar in
1953 haar gelofte als zuster van Onze Lieve Vrouw
van Amersfoort aflegde, was de situatie veel
bedroevender. Armoede, weeskinderen, gebrek
aan scholing drukten zwaar op de bevolking.
Juist hier wilde Zr. Margarita leven en werken. Als
jonge zuster werd zij hoofd van een internaat met
80 jongens. Naast voeding en opvoeding bracht
zij ‘haar jongens’ hygiëne bij. Hun gezondheids-
situatie verbeterde snel en weldra konden ze na
het basisonderwijs naar een beroepsopleiding of
naar een middelbare school. Zij heeft zich veertig
jaar met succes voor de kinderen van Probolinggo
ingezet. Naast het jongensinternaat kwam er ook
een meisjesinternaat. In het besef dat het werk na
haar door moest gaan, zorgde zij voor de
opleiding van medewerkers (m/v). Veel van de
jongeren die zij met moederlijke liefde onder haar
handen had gehad, hebben nu goed werk,
mooie gezinnen en een redelijk welvarend leven.
In 1993 keerde Zr. Margarita naar Nederland terug.
“Ik heb in Probolinggo een prachtige, zij het soms
niet gemakkelijke taak gehad”, zei ze er zelf van.
Op 7 december 2010 overleed zij. Maar die taak
was zó prachtig dat neven en nichten van de
families Jonkman en Wegh die op een andere
manier en gedeeltelijk hebben overgenomen. Zij
hebbende de ‘Zr. Margarita Jonkman stichting’
opgericht die op Oost Java projecten voor
jongeren ondersteunt. Daar horen de internaten
van Zr. Margarita nog steeds bij. U begrijpt dat er
na veertig jaar wel enige modernisering nodig is.
En ook begrijpt u dat kinderen die in armoede
opgroeien het beste geholpen zijn met onderwijs
in een veilig en schoon internaat. Met Maria Wegh
van onze parochie, met Astrid Wegh de
beheerster van het fonds, met de neven en
nichten Jonkman en Wegh willen wij het werk van
Zr. Margarita steunen in deze Veertigdagentijd.
DE COLLECTES VOOR PROBOLINGGO:
11 april is er een deurcollecte na de Paaswake
van 21.00 uur
12 april is er een deurcollecte na de
Paaszondagviering van 10.00 uur.
www.stichting-probolinggo-indonesië.nl
tel 06-53 33 1315.
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 9
OOK DAT IS KERK!
DE STICHTING APPELS – TELKAMP
In deze rubriek “Ook dat is kerk!” verdient “De
Stichting Appels Telkamp” een plaats. Diny Appels
is een bekende parochiaan, die vanaf het
moment dat zij met haar man Theo in Oss kwamen
wonen bij de parochie betrokken is geweest en
zich op velerlei wijzen heeft ingezet. Ook nu is ze
op negentigjarige leeftijd nog steeds lector.
Nauwelijks uit Tilburg verhuisd melden zij zich in het
jaar 1965 bij de parochie. De pastorie was in het
patersklooster. Broeder portier ontving hen hartelijk
en zei dat pastoor Clemens Zonneveld heel blij zou
zijn hen te ontmoeten. Toen pastoor Clemens hen
benaderde, zei hij meteen: “ik heb gehoord van
die en die in Tilburg dat u hier zo u komen wonen.
Hij zei erbij dat ik u moest vragen om het katholiek
maatschappelijk werk in Oss op te zetten.”
Vanaf dat moment hebben Theo en Diny zich
beijverd voor het sociale, maatschappelijke en
culturele werk in Oss. De kwaliteiten van Diny en
Theo werden ook al gauw door de burgerlijke
overheid gezien. Zo werd Theo de oprichter en
eerste directeur van de schouwburg ‘De
Lievekamp’ met Diny als zijn onmisbare
rechterhand.
Diny en Theo werkten veel
samen en hadden ook
ieder nog eigen
bezigheden in de Osse
samenleving. Diny vooral
in het kerkelijk werk.
Tot hun verdriet bleef hun
huwelijk kinderloos, terwijl
hun liefde en hun
aandacht juist op
kinderen en jongeren gericht was. Bij haar 90ste
verjaardag op 8 november 2019 wilde Diny haar
sociale en culturele bevlogenheid in iets tastbaars
omzetten. Daartoe richtte zij de Stichtging Appel-
Telkamp op. De doelstelling ervan is om de
culturele en kunstzinnige ontwikkeling van
kinderen te bevorderen. Uit ervaring weet Diny dat
kwetsbare en verlegen kinderen een steun nodig
hebben om tot bloei te komen. Op school was
Diny, zo vertelde ze zelf, een verlegen meisje dat
door de zusters alsmaar over het hoofd gezien
werd. Op een dag kwam ze huilend thuis: “Mama,
ik kan niets. Ik krijg nooit een plaatje van de
zuster.” “Ik leer jou iets wat niemand anders kan”,
zei moeder. Ze leerde Diny het gedicht ‘Het
Schrijverke’ van Guide Gezelle declameren.
Vanaf dat moment was Diny overtuigd van haar
kunnen. Vanuit die ervaring wil Diny jongeren
ondersteunen en stimuleren met haar stichting. De
stichting wil begaafde jongeren die het zelf niet
helemaal kunnen betalen financiële hulp geven.
Aanvragen kunnen door kinderen / jongeren zelf
worden ingediend, maar ook door instanties zoals
scholen en verenigingen. In een prachtig YouTube filmpje legt Diny uit wat
haar daartoe bewogen heeft. Het is een stukje
van haar eigen levensverhaal. Graag nodig ik
iedere parochiaan uit om dit filmpje te bekijken op
https://youtu.be/mkc9-fiIPF4 en deze stichting een
goed hart toe te dragen. Ook dat is kerk. Heeft u een vraag of wilt u reageren? Vul dan
onderstaand formulier in. U kunt de secretaris van de
stichting ook bereiken middels onderstaande
gegevens;
Appels Telkamp Stichting
T.a.v. M. van der Steen
Sint Sebastiaanstraat 60
5341 LJ Oss
Email: [email protected]
KvK nummer: 7483 8016
ANBI nr: aangevraagd RSIN 8600.45.547
Youtube: https://youtu.be/mkc9-fiIPF4
7 MEI 2020
DERDE MIEKE BOONSTRA BRIDGEMIDDAG. Bij het vijftigjarig bestaan van onze mooie Sint
Jozef kerk in mei 2018 heeft Mieke Boonstra een
bridgemiddag georganiseerd. Het was een
geslaagde middag waar veel mensen van
genoten hebben. Een goede zaal, een
ontspannen sfeer, een mooie opbrengst van
€ 300,- voor de parochie.
In september hoorde Mieke van de dokters dat zij
zeer ernstig ziek was. Vanaf dat moment is Mieke
allerlei regelingen gaan treffen voor als zij er niet
mee zou zijn. Zij regelde dat haar man Eise
Boonstra en Gerrit Roes de tweede bridgemiddag
2019 zouden organiseren. In januari 2019 overleed
Mieke.
De bridgemiddag van 2 mei 2019 was wederom
een groot succes.
We hebben toen afgesproken dat in de geest van
Mieke er voortaan iedere eerste donderdag van
mei een bridgemiddag zal zijn in de Carmelzaal
van de Sint Jozefkerk en dat de naam zal zijn: de
Mieke Boonstra Bridgemiddag. Opgaveformulieren en uitnodigingen daartoe
zullen u tijdig bereiken.
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 10
RELIEKSCHRIJN BERNADETTE SOUBIROUS VAN
11 T/M 17 MEI IN DE SINT JAN IN DEN BOSCH.
Bernadette werd in 1844 op 7 januari geboren in
een klein dorpje in Zuid Frankrijk. Het gezin leefde
in armelijke omstandigheden. Toen zij een jaar of
veertien was, was zij met haar zusje en een
vriendin hout aan het sprokkelen voor wat warmte
in huis en om eten te kunnen koken.
Ineens zag zij in een grot bij de rivier de
Gave een Dame staan: gekleed in schitterend wit
en blauw. Maria verscheen haar en vroeg haar
terug te komen. Bernadette heeft Maria achttien
keer gezien. Op aanwijzing van de Dame
ontdekte Bernadette een bron.
Op haar aandringen werd er een kapel
gebouwd ter ere van Maria Onbevlekt
Ontvangen. In 1866 trad Bernadette in Nevers in
een klooster waar zij eenvoudig werk te doen
kreeg. Zij heeft het klooster nooit meer verlaten.
Op 35 jarige leeftijd overleed zij op 16 april 1879.
Op 8 december 1933 heeft paus Piux XI haar heilig
verklaard.
Na haar heiligverklaring zijn plukjes haar en
stukjes bot van haar gaaf bewaard lichaam
afgenomen voor een reliekschrijn in Lourdes. Haar
lichaam ligt onder een altaar in de kapel van het
klooster te Nevers. Deze reliekschrijn is reisvaardig
gemaakt om de relieken van Bernadette in alle
landen van de wereld aan gelovigen nabij te
brengen. Na Italië, Spanje en Duitsland komt
‘Bernadette’ van 11 tot en met 17 mei naar
Nederland, naar de Sint Jan in Den Bosch. Het
bisdom zal haar gastvrij ontvangen en hoopt dat
vele parochianen haar willen ontmoeten en
begroeten. Pastor Tom Buitendijk.
VORMING, VERDIEPING EN TOERUSTING IN
DE TITUS BRANDSMAPAROCHIE. Met 1 april 2020 gaat pastor Leon Teubner met
emeritaat. Op 15 maart hebben we met een
feestelijke viering dankbaar afscheid genomen.
22 jaar lang heeft Leon zich ingezet om
parochianen te leren een geestelijk leven te
leiden en om de Godsrelatie die altijd van God
uitgaat, te verstevigen.
Vaak vragen parochianen mij: wie neemt nou al
dat werk over? Houdt het nu op? Kun je dat erbij
doen? Natuurlijk weet ik niet hoe het zal gaan in
de nabije toekomst. Maar ik weet wel dat het
werk dat Leon begonnen is, niet zal en niet mag
ophouden. Vorming, verdieping en toerusting
zullen blijvende elementen zijn in ons
parochieleven.
Juist omdat Leon door zijn werk een kundig kader
gevormd heeft mogen we erop vertrouwen dat
deze mensen zelfstandig kunnen doorgaan. Nodig
is allereerst een coördinator uit die groep die lid wil
worden van het parochiebestuur om de vacature
“vorming” te vervullen.
Deze coördinator kan dan gesprekken op gang
brengen met de groepen met als hoofdvraag:
willen jullie verder, wie kan leiding op zich nemen,
kun je een nieuw programma opzetten?
Uiteraard wil ik als pastor meedoen in de
taakverdeling. Belangrijke zaken als ‘Rond het
evangelie’, ‘Op weg naar Kerstmis’, ‘Zin in film’,
‘de werkgroep Woord- en Communievieringen‘
moeten we toch met elkaar gewoon door laten
gaan. Na een leerschool van 22 jaar, onder
leiding van Leon, kunnen een aantal leerlingen
‘voor de klas‘ als leraar. Vast wel. Iemand die de
coördinator rol wil vervullen kan het best contact
opnemen met Henk Peters, vicevoorzitter. Pastor Tom Buitendijk
UW PERSOONSGEGEVENS. Alex Commandeur is per 1 januari aangesteld tot
functionaris gegevensbescherming van de
ledenadministratie van het Rooms-Katholiek
Kerkgenootschap (RKK) in Nederland. Elke
organisatie in Nederland die het beheer heeft
over een grootschalig bestand met
persoonsgegevens, is sinds de invoering van de
Algemene Verordening Gegevensbescherming
(AVG) in 2018 verplicht om zo’n functionaris in
dienst te nemen.
Monique Braspenning is per 1 januari de nieuwe
meldpuntfunctionaris bij het Meldpunt
grensoverschrijdend gedrag RKK.
Mensen die een vraag hebben, een signaal of
klacht over grensoverschrijdend gedrag binnen
de RKK, kunnen bij dit meldpunt terecht.
Zij is doorgaans op maandag, woensdag en
vrijdag tussen 09:00 en 12:00 uur telefonisch
bereikbaar. Buiten de bereikbaarheidstijden kunt u
altijd de voicemail inspreken of een mail sturen.
Dan wordt er zo snel mogelijk contact met u
opgenomen.
R.K. Meldpunt Grensoverschrijdend Gedrag
Goeman Borgesiuslaan 77, 3515 ET Utrecht.
Email:
Telefoon: 06 24 955 899.
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 11
ALS JIJ. Een Marialied dat licht van aard is en tegelijk
verlangend en tegelijk een eigentijdse
ontmoeting met de moeder van hem
die ons kompas is in zingeving.
Als jij. Maria , minne van het nieuwe,
fonkel lichtheid van mijn zijn.
Door jou leef ik duizend zonnen,
zo te willen zijn als jij. Liefde van de schoonheid,
die mij in mijn stilte roept.
Bij jou ben ik thuis en vrij,
in te willen zijn als jij. Moederliefde grenzeloos,
mild bewarend in je hart,
in verhalen die doen horen,
zo te kunnen zijn als jij. Grondwet van ons leven;
teder, zacht omsloten tuin.
Wijsheid in het hart gedragen,
laat me willen zijn als jij.
Muziek: Kees von Harenberg
Tekst: Dré van Ekeren
EERSTE COMMUNIE 17 MEI 2020.
Op 4 maart is de eerste
bijeenkomst voor de
kinderen om 14.30 uur
geweest. Op 22 maart
zullen zij gepresenteerd
worden aan de
parochiegemeenschap tijdens de viering van
10.00 uur.
Op 4 april gaan de Eerste Communicanten en
andere kinderen Palmpaasstokken maken.
Op zondag 17 mei zal het de grote feestdag zijn.
Ouders kunnen hun kind nog opgeven via het
secretariaat van de parochie op werkdagen
tussen 9.00 en 12.00 uur. We hopen dat veel
kinderen in de parochie mee gaan doen. We
willen immers een kindvriendelijke parochie zijn. Pastor Tom Buitendijk.
HAYOVEL. We kunnen in de bijbel lezen dat het geestelijk
herstel van Israël gepaard gaat met het herstel
van het land. Dit kan de oorzaak zijn van het grote
effect van praktische hulporganisaties als HaYovel.
Elk jaar brengt deze organisatie honderden
christelijke vrijwilligers naar Israël, die Jesaja 61 in
vervulling doen gaan. “Vreemden staan je ten
dienste en hoeden je schapen, vreemdelingen
worden je dagloner of wijnbouwer”. Jaarlijks
komen er ca. 400 vrijwilligers naar Israël om hulp te
bieden, tot nu toe meer dan 3.000. Ze planten,
snoeien en oogsten druiven op de bergen van
Samaria. Verder bewerken ze het land en planten
ze bomen. Dit is een van de vele verhalen die
worden gepubliceerd in het blad “Israël today” .
Het blad geeft verder ook op andere gebieden
veel informatie, o.a. ook over de technische
uitvindingen en ontwikkelingen die Israël op
velerlei gebied maakt en beleeft. Er is een keer
gekomen in de voorspoed van het land zoals door
God beloofd aan Abraham, Isaac en Jacob. Tim Regout.
DE STICHTING MISUKU MALAWI. De stichting dankt iedereen hartelijk. Het was
zondag 23 febr. voor ons een waar feest, niet
alleen door de collecte voor onze stichting, maar
de viering met zang van het Afrika Engakoor, de
mooie gebeden en lezingen maakten het
compleet. Hiervoor willen wij iedereen hartelijk
danken. Natuurlijk was de collecte heel belangrijk.
Deze heeft een opbrengst van bijna € 500,00.
Op het ogenblik wil de overheid les geven aan
volwassenen die niet kunnen lezen en schrijven, er
waren 120 aanmeldingen in de leeftijd van 18 t/m
58 jaar. Toen ze hoorden dat ze zelf het
lesmateriaal van € 25,00 moesten betalen bleven
er nog 10 over. Het geld van de collecte willen wij
besteden aan lesmateriaal voor de allerarmsten.
Nogmaals hartelijk dank voor uw gift.
Rekeningnummer NL10RABO0148412009.
Stichting Misuku Malawi.
COLLECTES:
12 jan. € 214,85 09 febr. € 164,35
19 jan. € 388,15 16 febr. € 214,10
26 jan. € 233,90 23 febr. € 239,55
02 febr. € 192,60 01 mrt. € 201,35
Uitvaarten: 06 jan.t/m 01 mrt. € 1053,40
Parochieblad Jaargang 25 ■ Nummer 2 ■ maart / april / mei 2020. Pag. 12
ELS CORSTENS, VRIJWILLIGSTER 2020.
“ De jeugd van tegenwoordig is verdorven, ze is
slecht, goddeloos en lui. Zelf zal ze nooit zijn als
toen wij zo jong waren. Door die jeugd van
tegenwoordig blijft er van onze cultuur en onze
manier van leven niks over.”
Dit is de vertaling van spijkerschrift van
2000 jaar vóór Christus. En 1600 jaar later was er
nog niks verbeterd, want grofweg 400 jaar voor de
geboorte van Christus schrijft Aristoteles: “ Ik heb überhaupt geen hoop voor de toekomst
van ons land als de jeugd van tegenwoordig de
volwassenen van morgen moet opleveren. Onze
jeugd is niet om uit te staan en is
onverantwoordelijk bezig.”
En de meesten van ons herinneren zich
hun eigen jeugd nog wel. De jaren zestig en
zeventig van de vorige eeuw. Onze ouders die de
jeugd langharig werkschuw tuig vonden. De
Beatles maar niks en hun muziek een gruwel. Hoe
de jeugd in de jaren zestig en zeventig van de
vorige eeuw het ijzeren gordijn tussen jongens en
meisjes afbrak, bij elkaar sliep en samen op
vakantie ging. En zelfs niet meer naar de kerk ging.
Een schande voor de buurt en de familie, die
meewarig het hoofd schudde en tegen elkaar zei:
“Het moest de mijne niet zijn, dan was daar het
gat van de deur.” Ik was in die jaren jeugdpastor
in Oss en had via dat gat van de deur méér
weglopers op te vangen dan het JAC
Amsterdam.
Ondertussen zitten die dwarsliggers van
toen, zitten onze kinderen aan het stuur, en is het
alles meegevallen wat ze er van bakken. Het zijn
prachtige mensen en doen goeie dingen, maar
wel anders. Maar één ding is hetzelfde gebleven.
Nu zij ouders zijn geworden kun je uit hun mond
optekenen wat ze van hun kinderen vinden. “Wat
er toch van onze kinderen worden moet, zeggen
ze bijna wanhopig. Ze zitten de hele dag met hun
smartphone of IPAD voor de neus. Ze horen of zien
niks anders meer. Geen kind dat nog buiten
speelt.”
Waarom reageren mensen zo afwijzend
op alles wat anders is dan zij gewend waren?
Omdat onze gewoontes deel zijn van wie we zijn
geworden. Als die niet onveranderd worden over
genomen voelen we ons persoonlijk geraakt,
aangevallen, in twijfel getrokken, afgewezen. Dat
is de kern van elk generatieconflict en dat is even
oud als de mensheid zelf. Herinneren we ons toch
nog wel onze eigen jeugd en de discussies met
ouders en grootouders? Die stelden zich toch
ronduit star, ouderwets, bestoft en angstig op?
Het proces dat zich vroeger tussen
generaties afspeelde, voltrekt zich nu binnen één
generatie. De ontwikkelingen gaan sneller dan
ooit. Zie dat maar eens bij te benen. Wij als oudere
generatie blijven toch met veranderingen
geconfronteerd worden, ook als ons dat niet uit
komt. Je ontkomt er niet meer aan en je kunt er je
ook niet voor afsluiten.
Maar als ik het bestand van vrijwilligers
binnen onze parochie bekijk dan zijn er van de
rond 200 vrijwilligers maar heel weinig bezig met
activiteiten waarmee we jongeren proberen te
bereiken. De meesten van ons hebben zoiets over
zich van ‘het zal mijn tijd wel duren. Ik hoef
niemand meer op te voeden.’ Toch binnen onze
vrijwilligersgroep blijven mensen actief door zich in
te zetten voor een gezinsviering, voor Palmpasen
en het driekoningen zingen en in het
mediorenkoor, die de teksten voor de beamer
verzorgen en HOI mee bemensen. Die een
periodiek samenstellen voor gezinscatechese.
Het meeste van die activiteiten voltrekt zich buiten
het zicht van de camera’s en valt niet op. Het
meeste van die activiteiten trekt ook niet het grote
publiek. De moeite om ouders te ondersteunen bij
hun taak van geloofsopvoeder heeft zelfs geen
enkele reactie opgeleverd. Niet positief, niet
negatief. Een muur van onverschilligheid. En toch
schuwt de vrijwilliger van het jaar 2020 de moeite
niet om zich de kennis en kunde eigen te maken
om onze parochiewebsite bij de tijd te houden en
van info te voorzien. Want we moeten tenminste
proberen de jeugd van vandaag en de
opvoeders van morgen te bereiken. Over wie
anders zou het gaan bij zo’n opsomming van
vrijwilligerswerk in de parochie dan om Els
Corstens. Een vrouw die niet meewarig naar de
toekomst kijkt met een blik van wat moet dat toch
worden, maar de overtuiging uitdraagt dat wij de
tijd zijn. Want toekomst is niet alleen alles wat naar
ons toe komt, maar ook wat ons toe komt, omdat
de zaadjes die we vandaag zaaien de oogst van
de toekomst is. En ik blijf herhalen: Wie worteltjes
zaait gaat geen spinazie oogsten. Henk Peters
Namens het kerkbestuur.