pismo akcji katolickiej parafii pod wezwaniem św. ignacego...

Strona internetowa parafii Niemce www.niemce.kuria.lublin.pl

Czy można odepchnąć

to wszystko? Czy można powiedzieć „nie"? Czy można odrzucić Chrystusa i wszystko

to, co On wniósł w dzieje człowieka?

Oczywiście, że można. Człowiek jest wolny. Człowiek

może powiedzieć Bogu: nie. Człowiek może powiedzieć

Chrystusowi: nie. Ale - pytanie zasadnicze: czy wolno? I w imię czego „wolno"? Jaki argument

rozumu, jaką wartość woli i serca można przedłożyć sobie samemu i bliźnim, i rodakom,

i narodowi, ażeby odrzucić, ażeby powiedzieć „nie" temu, czym wszyscy żyliśmy przez

tysiąc lat?! Temu, co stworzyło podstawą naszej tożsamości

i zawsze ją stanowiło. Kiedyś Chrystus zapytał apostołów (było to po

zapowiedzi ustanowienia Eucharystii, gdy różni odsuwali

się od Niego): „Czyż i wy chcecie odejść?" (J 6, 67).

Pozwólcie, że następca Piotra powtórzy dzisiaj wobec was

wszystkich tu zgromadzonych - i wobec całych naszych

dziejów i całej współczesności... że powtórzy dziś słowa Piotra - słowa, które wówczas były jego odpowiedzią na pytanie Chrystusa: „Panie, do kogóż

pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego" (J 6, 68).

Homilia w czasie mszy świętej

odprawionej na Błoniach Kraków, 10 czerwca 1979 r.

W numerze: • Letnie Koncerty Kameralne

w naszej parafii • Nasze Majówki • Pierwsza Komunia Święta w

naszej Parafii • Dzień skupienia uczniów III

klas gimnazjum • Bierzmowanie w naszej

Parafii • Wspomnienie śp. ks.

kanonika Aleksandra Biziora

• Pielgrzymka II klas do Wąwolnicy

Pismo Akcji Katolickiej parafii pod wezwaniem św. Ignacego Loyoli w Niemcach Nr 2(21) rok 2009

2

Nr 2(21) rok 2009 IGNACJAŃSKI SZLAK

Letnie Koncerty Kameralne w naszej parafii Dzięki staraniom ks. kan. Krzysztofa

Galewskiego i jego owocnej współpracy z Gminnym Ośrodkiem Kultury w Niemcach, już od ośmiu lat wszyscy parafianie mogą uczestniczyć w niezwykłym wydarzeniu artystycznym - Letnich Koncertach Kameralnych, których wykonawcami są znani i lubiani artyści scen nie tylko polskich, ale i światowych. Każdy z koncertów uświetnia odpust parafialny z okazji św. Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca.

Pierwszy koncert odbył się z okazji odpustu ku czci św. Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca 2002 roku i był dedykowany papieżowi Janowi Pawłowi II. Wówczas to Jerzy Zelnik recytował rozważania Ojca Świętego na temat kapłaństwa, zaczerpnięte z autobiografii: ,,Dar i Tajemnica”, przeplatane śpiewem sopranistki Aleksandry Stokłosy przy akompaniamencie organowym Roberta Grudnia, dyrektora letnich festiwali organowych. Wierni w wielkiej ciszy i zadumie wsłuchiwali się w naukę Ojca Świętego w przeddzień jego kolejnej - jak się okazało ostatniej pielgrzymki do ojczystego kraju.

W tym samym roku - 15 września, mieliśmy okazję jeszcze raz usłyszeć w naszym kościele wirtuozów: organów - Roberta Grudnia oraz fletni pana - Georgija Agratina oraz podziwiać wystawę obrazów autorstwa Teresy Zembrzyckiej i Joanny Piekarczyk, która była niezwykłym tłem dla muzyki poważnej i znanych standardów muzycznych.

II Letni Koncert Kameralny Niemce-2003 został poświęcony 25. rocznicy pontyfikatu Jana Pawła II. Jego poetycką osnowę stanowił ,,Tryptyk rzymski”, którego fragmenty recytował Krzysztof Kolberger. Poemat należy integralnie do historii pontyfikatu Papieża Polaka i jest szczególnym świadectwem jego kontaktu z Bogiem. Kontemplację poezji pogłębiały utwory muzyki organowej w wykonaniu Roberta Grudnia oraz fletni Pana wirtuozostwa Gieorgija Agratiny. Atmosfera świątyni, piękno poematu Ojca Świętego oraz niezwykła muzyka wyzwalały u słuchaczy refleksje na temat wiary i przemijania.

90 lecie istnienia naszej parafii uczczono m.in. III Letnim Koncertem Kameralnym. Wydarzeniem artystycznym było przybycie znanej aktorki Grażyny Barszczewskiej, która przypomniała fragmenty kazań ks. Jerzego Popiełuszki, kapelana

Solidarności w 20 rocznicę jego męczeńskiej śmierci. Tłem muzycznym były utwory wykonane przez Roberta Grudnia oraz Gieorgija Agratina.

W hołdzie Janowi Pawłowi II był dedykowany IV Letni Koncert Kameralny. Każdy uczestnik miał na świeżo w pamięci ostatni Wielki Tydzień, kiedy to zmaganie się z chorobą i starością Piotra naszych czasów jednoczyło w modlitwie i zadumie cały świat, a jego przejście do Domu Ojca wyzwoliło nieustającą modlitwę przedstawicieli różnych wyznań. Wszyscy pragnęli mieć go za orędownika w niebie, wszyscy pragnęli wcielać w życie jego nauczanie. Słowem poezji Wielkiego Papieża i Wielkiego Polaka krzepił zgromadzonych znany aktor - Wojciech Matuszczak - odtwórca roli proboszcza w serialowej ,,Plebanii”. Modlitewny nastrój spotkania podkreślała muzyka, w wykonaniu Roberta Grudnia - organy i Martirosa Dawtiana - skrzypce.

O Miłosierdziu Bożym - w oparciu o fragmenty ,,Dzienniczka” siostry Faustyny Kowalskiej śpiewał w naszym kościele w czasie V Letniego Koncertu Kameralnego Dariusz Tokarzewski wraz z dwunastoosobowym zespołem POP. Oratorium Lumen z Poznania. Natomiast o potrzebie kochania ludzi, którzy tak szybko odchodzą przypominała Anna Seniuk w szóstej edycji koncertu, recytując piękne wiersze o ,,miłości, której nie widać, bo nie zasłania sobą” oraz wiele innych utworów ks. Jana Twardowskiego. Artystka wraz z utworami postanowiła prześledzić także i życie ,,poety od biedronek i nie tylko”, cichego, skromnego księdza katechety, który powtarzał, że ,,właściwie poetą nie jest, a tylko pisze wiersze, zaś głównym celem jego pisarstwa jest pozyskanie ludzkiego serca”. Toteż poezja ks. Twardowskiego jest jak list pisany do kogoś bliskiego i w takiej formie zaprezentowała ją pani Seniuk. Przeżycie recytacji wzmacniał znanymi standardami gitarowymi, pochodzący z Łodzi artysta muzyk Marek Ulański.

VII Letni Koncert Kameralny został zatytułowany ,,Na tęczy Jej uśmiechu” i był spotkaniem autorskim z Ernestem Bryllem, autorem niezwykłych wierszy poświęconych Maryi i Jej wizerunkom. Recytacji autora towarzyszyła muzyka organowa w wykonaniu Roberta Grudnia.

Letnie Koncerty Kameralne wpisały się już na trwale w kalendarium wydarzeń artystyczno-

3

IGNACJAŃSKI SZLAK Nr 2(21) rok 2009

duchowych w naszej parafii. W bieżącym roku spotkamy się z Olgierdem Łukaszewiczem odtwórcą roli niezłomnego Polaka gen. Nila. I tak kolejny raz z płaszczyzny doznań estetycznych przeniesiemy się na płaszczyznę modlitwy, bo jak

mawiał nasz ukochany Ojciec Święty Jan Paweł II, ;,Świat powinien więcej się modlić. Więcej inwestować w ducha, w swoje wnętrze.”

Barbara- Witold Józefaccy

NASZE MAJÓWKI Maj dla większości ludzi jest najpiękniejszym

miesiącem w roku .Przyroda budzi się do życia poprzez zielona trawę, liście i różnokolorowe kwiaty. W tym to miesiącu w Polsce ”kwitnie” szczególnie kult Matki Bożej. Wierni Gromadzą się w kościołach, przy przydrożnych kapliczkach i krzyżach, aby sławić Matkę Syna Bożego.

Nabożeństwo to zostało odprawione po raz pierwszy w roku 1852 w kościele Św. Krzyża w Warszawie. Bardzo szybko rozprzestrzeniło się ono na ziemiach pilskich i jest odprawione również w naszym XXI wieku.

W naszej parafii głównie nabożeństwo majowe odprawiane jest codziennie o godzinie 18.30. Jeżdżąc po drogach naszej parafii można zauważyć również ludzi gromadzących się wieczorami przy kapliczkach i krzyżach, by sławić Bożą

Rodzicielkę. Większość zgromadzonych stanowią osoby starsze, ale cieszy fakt, że młodzież i dzieci również biorą udział w tych modlitwach. Patrząc na zapał, z jakim dzieci śpiewają Litanię Loretańską można mieć nadzieję, że ten piękny majówkowy zwyczaj nigdy nie zaginie.

Niechaj najpiękniejszy miesiąc w roku poświęcony Matce Bożej będzie dla nas zachętą nie tylko do ukwiecenia kapliczek i Jej wizerunków, ale przede wszystkim do odmawiania tej pięknej modlitwy.

Marek Branica

4


Pierwsza Komunia Święta w naszej Parafii i w naszych domach

Jak co roku, w najpiękniejszym miesiącu roku - maju, grupa dzieci z naszej parafii przystępuje do Pierwszej Komunii Świętej. Jest to dzień szczególny, nie tylko dla tych dzieci i ich rodzin ale całej wspólnoty parafialnej.

Dla dzieci, które cały rok przygotowały się, to radość z pierwszego sakramentalnego spotkania z Jezusem Eucharystycznym. To początek ich modlitewnej ścieżki i ciągłego dążenia do spotkania z Panem Bogiem. Pierwsze rozmowy z Jezusem. Czego dotyczą? Miejmy nadzieję że, są to radosne chwile, pełne nadziei i planów do podążania za Panem i wstawiania się za innymi, potrzebującymi pomocy. Pierwsze chwile zawierzania Bogu na dobre i na złe, budowania relacji wiary nadzieli i miłości. Ale czy rzeczywiście nasze dzieci, nasi mali parafianie, przeżywają jedynie radośnie ten czas? To pytanie do nas, dorosłych od których zależy jaki klimat budowania więzi z Bogiem

tworzymy w naszych domach. Być może w tym szczególnym dniu niektóre dzieci pierwszo-komunijne po raz pierwszy w zjednoczeniu z Panem modlą się o pokój we własnych domach, by rodzice się nie kłócili, by ich zauważali, doceniali i by nie sięgali po alkohol lub stosowali przemocy. A może ich umysły, nadmiernie skierowane są ku otoczce ceremonii, rozważaniu o prezentach, przyjęciu komunijnym, spotkaniach z innymi...

Wiele się może dziać w tym wyjątkowym, co wszyscy potwierdzą, dniu. Dzień ten dla większości z nas jest dniem o którym pamiętamy przez całe życie. Warto więc należycie się do niego przygotować i go przeżyć. Trzeba pomóc dziecku by wspomnienia tego dnia były dla niego pokrzepiające, kojarzyły się z czymś wyjątkowym, boskim, świętym, stanowiły potencjał na przyszłe życie.

5


Szczególna rola przypada rodzicom, by wspierali kapłanów w przygotowaniu uroczystości Pierwszej Komunii. Rodzice powinni dużo rozmawiać z dziećmi o znaczeniu tej ważnej chwili, pierwszego przyjęcia Pana Jezusa. Powinni poruszać również tematy zwykłe przyziemne, rozmawiać o gościach, uroczystości i prezentach. Wskazując że są to sprawy ważne, miłe ale drugoplanowe.

Oprawa dnia Pierwszej Komunii to również miejsce oraz sposób zachowania się gości. Co roku powraca temat spożywania alkoholu w tym szczególnym dniu. Wiele osób argumentuje że spożywanie alkoholu z umiarem, "pełną kulturą" w żaden sposób nie zakłóca przebiegu uroczystości. Czy rzeczywiście jest to prawda? Chyba nie do końca. Zauważmy że spożywając alkohol sprowadzamy ten wyjątkowy dzień, do dnia mniej uroczystego. Dzień staje się podobny do takich - w pewnej mierze również wyjątkowych - dni jak imieniny czy urodziny, lub co gorsze do zwykłego spotkania sąsiedzkiego przy grillu. Może tego nie dostrzegamy, ale nasze dzieci, główni bohaterowie

dnia Pierwszej Komunii Świętej, doskonale wiedzą co się w tym dniu dzieje. Powstrzymując się od spożywania alkoholu, okazujemy im szacunek, pokazujemy że to oni, a nie alkohol, są ważniejsi.

Kolejna sprawa to miejsce dla tak zacnej uroczystości. Względy praktyczne często przesądzają o tym że rodzinne uroczystości komunijne organizowane są poza środowiskiem domowym, w wynajętych pomieszczeniach. Trzeba jednak przyjrzeć się sprawie bliżej. Organizując spotkanie rodzinne w obcym miejscu, często takim które dziecko widzi po raz pierwszy w Dniu Pierwszej Komunii Św., nasuwa pytanie czy nie lepiej mimo wszystko spotkać się w tym dniu we własnym domu. Może będzie ciasno, niewygodnie ale swojsko. To w domu rodzinnym dziecko będzie pielęgnowało swoją wiarę i pobożność. Może warto wynająć obsługę czy wypożyczyć namiot na podwórko. Z pewnością rodzinny klimat korzystniejszy będzie dla psychiki dziecka we własnym domu. Ale wróćmy do rzeczy najważniejszych. Wskazując na wagę przeżyć pierwszokomunijnych chciałoby się życzyć tym drogim dzieciom, ich rodzinom, i wszystkim parafianom ciągłych Komunii Świętych. By całym swym życiem przygotowywali się i mieli możliwość przyjąć tę ostatnią.

Kazimierz i Anna Nosalowie

6


U STÓP MATKI BOŻEJ KĘBELSKIEJ Dzień skupienia uczniów III klas gimnazjum przed przyjęciem sakramentu bierzmowania

Wąwolnica, 25 kwietnia 2009 W sobotę 25 kwietnia uczniowie klas III

naszego gimnazjum oraz młodzi ludzie z Nasutowa przygotowujący się do Sakramentu Bierzmowania uczestniczyli w dniu skupienia w Wąwolnicy.

Dzień rozpoczęliśmy od Mszy Świętej w kaplicy Matki Bożej Kębelskiej. Potem mieliśmy spotkanie z księdzem egzorcystą, który opowiadał nam o swojej pracy. Bardzo mi się podobało to spotkanie, ale czułem też trochę grozy i strachu. Okazało się, że problemy opętania i zniewolenia są bardzo realne, to nie wymyślone bajki. Następnie był czas na bycie ze sobą, rozmowy, zwiedzanie okolicy. Dowiedzieliśmy się, że jednym z proboszczów parafii Wąwolnica był ks. Bernat, który wcześniej pełnił tę funkcję w naszej parafii, w Niemcach. Kolejnym bardzo ważnym punktem dnia skupienia była adoracja Najświętszego Sakramentu w Bazylice Matki Bożej. Po adoracji młodzież z KSM-u przedstawiła pantomimę, która była bardzo poruszająca i dająca do myślenia. Po przedstawieniu była praca w grupach. Rozmawialiśmy o problemach młodzieży ukazanych w pantomimie, o współczesnym świecie, o wierze… Następnie pieszo udaliśmy się do Kębła na miejsce objawień Matki Bożej.

Na tym zakończyliśmy bardzo udany i ważny dla nas dzień skupienia przygotowujący nas do przyjęcia Sakramentu Bierzmowania.

Mateusz Orłowski

opinie uczestników: Pobyt w Wąwolnicy pomógł mi umocnić wiarę.

Pantomima przygotowana przez młodzież ukazała, że nie warto ulegać pokusom dzisiejszego świata. Na pewno czas spędzony w Wąwolnicy nie był czasem straconym.

Damian Tuziemski

Myślę, że to był bardzo dobry pomysł, abyśmy pojechali do Wąwolnicy na dzień skupienia. Dzięki modlitwie można było się wyciszyć i zastanowić nad wieloma sprawami. Był to doskonały dzień do refleksji i przemyśleń.

Ola Leszcz

W sobotę 25 kwietnia pojechaliśmy na dzień skupienia do Wąwolnicy. Po trzech dniach egzaminów gimnazjalnych był to czas na ochłonięcie z emocji. Podczas wyjazdu mogliśmy się zastanowić nad swoją wiarą oraz po co idziemy do Sakramentu Bierzmowania. Był to czas odnalezienia w dzisiejszym świecie sensu swojego życia. Bardzo ekscytującym wydarzeniem było spotkanie z księdzem egzorcystą. Mogliśmy się dowiedzieć, jak wygląda egzorcyzm, co się dzieje, gdy człowiek jest opętany, kiedy najczęściej złe duchy wchodzą w człowieka oraz jak się przed nimi bronić.

7


Wywołało to we mnie potrzebę modlitwy za ludzi opętanych oraz o ochronę przed zniewoleniem. Zdziwiło mnie, że w dzisiejszych czasach ludzie często sami odchodzą od Boga i szukają innych dróg. Najważniejszą częścią naszego dnia skupienia było czuwanie przed Najświętszym Sakramentem. Dla mnie był to czas refleksji i przemyśleń nad własnym życiem, nad wyborami, których ciągle dokonuję, nad znaczeniem Boga i wiary w moim życiu. Wiele razy uczestniczyłem w adoracji Najświętszego Sakramentu, ale to czuwanie było wyjątkowe.

Piotrek Bielecki

Ciekawe były spotkania w grupach. Rozmowy, które prowadziliśmy były bardzo pożyteczne i potrzebne, abyśmy zrozumieli trudne sprawy związane z wiarą i naszym życiem. Chętnie chodziłabym na takie spotkania młodzieży, bo z opowiadań wiem, że są interesujące. Myślę, że pielgrzymka do Wąwolnicy to dobre przygotowanie do Sakramentu Bierzmowania, który mamy przyjąć 28 maja.

Monika Łucka

Sobotni wyjazd do Wąwolnicy - dzień skupienia - był dla mnie okazją do przemyślenia swojej wiary. Uświadomiłem sobie także, jakie zagrożenia czekają na mnie we współczesnym świecie. Doświadczenia te pozwoliły mi bardziej poznać Boga oraz samego siebie.

Maciek Barczak

Sobotni wyjazd do Wąwolnicy był dla mnie dniem odnowy duchowej, postanowiłam być lepszym chrześcijaninem. Był to dzień spędzony na modlitwie, rachunku sumienia, refleksji nad sobą i swoim życiem. Zrozumiałam, że muszę zmienić swoje życie, bo za mało w nim Pana Boga. Ten dzień udowodnił, że modlitwa dużo pomaga i jest bardzo ważna w naszym życiu.

Weronika Widyńska

Sobotnia pielgrzymka do Wąwolnicy była dla mnie bardzo udana. Zmusiła mnie do zatrzymania się i refleksji nad sobą. Był to czas wyciszenia się… To bardzo przydatne doświadczenie szczególnie dla nas - trzecioklasistów, którzy za miesiąc przystąpią do Sakramentu Bierzmowania.

Karolina Baranowska

Dawka modlitwy, której doświadczyłem w Wąwolnicy, stała się dla mnie zastrzykiem zapału chrześcijańskiego oraz okazją do rozmyślania, co będzie ze mną w przyszłości. Jednym z elementów naszej wyprawy była praca w grupach. Rozmawialiśmy o przyczynach i skutkach grzechu, o problemach ukazanych w pantomimie przedstawianej przez młodzież. Grałem w niej szatana, który jest głównym źródłem grzechu. Była to trudna rola, gdyż musiałem wcielać się w zło. Moim zadaniem było pokazanie, jak łatwo może nas osaczyć i jak zgubny jest grzech, który często jawi się jako przyjemność…

Piotrek Gawroński

8


Bierzmowanie w naszej Parafii

Jak co roku młodzież klas III z Gimnazjum nr 1 w Niemcach, przygotowywała się do przyjęcia Sakramentu Bierzmowania. Kandydaci przez kolejne 9 miesięcy systematycznie przystępowali do sakramentu pokuty i pojednania, słuchali Słowa Bożego na katechezie- czynnie uczestniczyli we Mszy świętej.

Dzień skupienia w Wąwolnicy pozwolił gimnazjalistom jeszcze pełniej przygotować się na przyjęcie Darów Ducha Świętego. Przygotowaniem młodzieży do przyjęcia sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej i kształtowaniem ich podstaw zajęli się duszpasterze i katecheci. Nad całością formacji czuwał ks. Kan. Krzysztof Galewski proboszcz parafii Niemce. W bieżącym roku w klasach trzecich katechizowali: ks. Marcin Rola i Witold Józefacki. 82 kandydatów przyjęło Sakrament Bierzmowania z rąk ks. Bp. Mieczysława Cisło

w dniu 28 maja 2009r. Otoczmy bierzmowanych modlitwą, aby wzrastali w wierze, dobrze czyniąc bliźnim i aby ich kontakt z Kościołem nie skończył się wraz z błogosławieństwem biskupa - jak mawia ks. Marcin.

Witold Józefacki

9


ZMARŁ KSIĄDZ KANONIK ALEKSANDER BIZIOR Eksporta do Kościoła

w Łaszczowie odbyła się 22 czerwca 2009 o godz. 15.00. Msza św. żałobna rozpoczęła się o godz. 17.00 pod przewodnictwem J.E. Ks. Bpa Mariusza Leszczyńskiego.

Msza św. pogrzebowa odbyła się 23 czerwca 2009r. o godz. 11.00 pod przewodnictwem Pasterza Diecezji Ks. Bpa Wacława Depo. Ciało św. pamięci ks. kanonika Aleksandra Biziora zostało złożone na cmentarzu parafialnym w Łaszczowie.

Śp. Ksiądz Aleksander Bizior ur. 7 października 1937r. w Dzielcach, parafia Mokrelipie. Po skończeniu szkoły podstawowej podjął naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Zamoyskiego w Zamościu. Do Seminarium Duchownego w Lublinie wstąpił w 1958r.

Święcenia kapłańskie przyjął 12 czerwca 1965r. z rąk ks. bpa Piotra Kałwy.

Pracował jako wikariusz: w Baranowie, Krasnobrodzie, Fajsławicach, Tyszowcach i Niemcach.

Od 19 grudnia 1980r. był ekonomem a następnie administratorem parafii Majdan Stary.

Od 31 maja 1994r. do przejścia w stan emerytalny (20 czerwca 2008r.) był proboszczem parafii Łaszczów.

Pełnił funkcję ojca duchownego dekanatu Biłgoraj Płd. oraz był dziekanem dekanatu Łaszczów. Odznaczony godnością Kanonika Honorowego Kapituły Zamojskiej.

Po kilkuletniej walce z chorobą odszedł do Pana w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa w godzinie Anioł Pański (19 czerwca 2009r.)

Członkowie Akcji Katolickiej z naszej parafii oraz syn błogosławionego Stanisława Starowieyskiego (trzeci z prawej) z rodziną z śp. księdzem Aleksandrem w Łaszczowie

10


Pielgrzymka II klas do Wąwolnicy W dniu 30 maja 2009 r. klasy II Zespołu Szkół

w Niemcach i Szkoły Podstawowej w Rudce Kozłowieckiej udały się w pielgrzymce do Matki Bożej w Wąwolnicy w podzięce za przyjęcie Pana Jezusa do swoich serc. Uczestniczyły prawie wszystkie dzieci pierwszokomunijne razem ze swoimi katechetami tj. ks. M. Rola i Tadeusz Nowak. W pielgrzymce brali udział również ks. R. Lewandowki i Izabela Maćkowska oraz wychowawcy klas II i rodzice.

W Wąwolnicy przywitał nas ks. Jan Pęzioł Protonotariusz apostolski Kanonik honorowy Kapituły Lubelskiej i opowiedział krótka historię powstania kultu Matki Bożej w Wąwolnicy.

Tradycja kultu Matki Bożej w Kęble i Wąwolnicy sięga prawdopodobnie okresu najazdów tatarskich na Rzeczpospolitą, pod koniec

XIII w. W kronice parafialnej czytamy opowieść przekazywaną w wąwolnickiej tradycji o początku kultu na tych terenach: "Strasznym był rok 1278 dla Polski. Nawała tatarska zalała ją całą. Ziemia Lubelska najwięcej od innych spustoszeniu uległa, wtedy w głąb kraju krocie spieszyły barbarzyńskie zagony, tu zakładały główne swoje obozowiska, tu zwozili łupy świeżą krwią zbroczone. Spędzane krocie nieszczęśliwych jeńców przeznaczonych na niewolników chana". Po wielkich spustoszeniach Lublina kolej przyszła na położoną od niego o 4 mile drogi Wąwolnicę.

Bitwy rozgrywały się w Kęble koło Wąwolnicy, wśród lasów, gdzie znajdowała się statua Matki Bożej. Przy drodze koło wielkiego kamienia Tatarzy rozbili obóz, tu gromadzili łupy i przetrzymywali jeńców. Na ogromnym głazie

11


ustawili statuę Matki Bożej, a ponieważ wiedzieli, jaką czcią otaczali Ją Polacy, a szczególnie mieszkańcy tych okolic, urządzali sobie z niej kpiny na oczach zniewolonych.

W tym czasie pod Głuskiem Opolskim rozgrywała się ostateczna walka Tatarów z dziedzicem Wąwolnicy Ottonem Jastrzębczykiem. Chorągiew chana padła. Kiedy uciekający w popłochu najeźdźcy zbierali łupy i jeńców z Kębła, "nad Matką Bożą ukazała się jasność i unosić się zaczęła w górę, na przeciwległej górze o paręset kroków stanęła na lipie, jakoby uchodząc z rąk niewiernych, czasem jeszcze bardziej przerażeni Tatarzy, jak najszybciej uciekali, tak że łupy co nie były na wozach i jeńców pozostawili, nie myśląc o zdobywaniu zamku. Po ich ucieczce statua Matki Bożej nazad stanęła na kamieniu". Patrząc na te wydarzenia jeńcy zrozumieli, że nadszedł czas łaski, poczuli obecność Boga, który przywrócił im wolność. Działo się to w pierwszych dniach września 1278 roku. Miejsce tego wydarzenia, gdzie pozostały lipa i głaz, były często odwiedzane przez ludzi, gdyż po objawieniu się Matki Bożej wieść o cudzie rozeszła się błyskawicznie. Wtedy kilkaset kroków od tego miejsca dziedzic Otto Jastrzębczyk postanowił wybudować drewniany kościół, w którym umieszczono cudowną figurkę.

Wkrótce figurka zasłynęła wielkimi łaskami, dlatego w dawnej Polsce z daleka wędrowali do niej pobożni pielgrzymi ze swoimi potrzebami i nadziejami. Ojcowie benedyktyni objęli patronat nad kościółkiem Matki Bożej w Kęble i nad

cudowną figurką. Widząc jakich łask od matki doznaje lud, donieśli o tym swemu przełożonemu ze Świętego Krzyża. O. Chrystyn Mirecki przybył tu, by przekonać się, jaką opieką otoczyła Pani

Kębelska swój lud. "Wtedy udał się z prośbą do Stolicy Apostolskiej o przeniesienie Matki Bożej z Kębła do kościoła pod wezwaniem św. Wojciecha w Wąwolnicy, jako okazalszego, gdyż tamten w Kęble był mały i zniszczony, a tym bardziej, że benedyktyni musieli tam co dzień do odprawiania nabożeństw dochodzić. Stolica święta takowe przyzwolenie dała.".

W dniu 8 września 1700 roku, za zgodą papieża Klemensa XII odbyło się przeniesienie w uroczystej procesji figurki Matki Bożej z Kębła do kościoła parafialnego w Wąwolnicy.

Tadeusz Nowak

12


70-LECIE KORONACJI PANI JAZŁOWIECKIEJ

W bliskim sąsiedztwie Niepokalanowa, w Szymanowie, znajduje się znany klasztor sióstr niepokalanek, a w nim sanktuarium Matki Bożej Jazłowieckiej. Marmurowa figura Jazlowieckiej Pani otrzymała korony przed pięćdziesięciu laty. W czerwcu b. r. w Szymanowie i Niepokalanowie święcić będziemy jubileusz tej koronacji.

MODLITWA NA WAKACJE

Boże, Stwórco, który kazałeś nam żyć na ziemi jako pielgrzymom w drodze do Twojego domu, spraw, abyśmy w naszej wędrówce kierowali się Twoimi przykazaniami, posilali się Twoim Chlebem i cieszyli się pięknem otaczającego świata. Niech wakacyjny odpoczynek będzie dla nas przedsmakiem radości u Ciebie.

.

Zespół redakcyjny: Członkowie Akcji Katolickiej przy parafii św. Ignacego z Loyoli w Niemcach

Zapraszamy wszystkich chętnych do współpracy i do nadsyłania materiałów do następnego numeru gazety.

Teksty, zdjęcia, uwagi prosimy wysyłać na adres mailowy: ignacjanski .sz [email protected]

Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego Jana Pawła II

Boże w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi Papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy z nadzieją, że Twój Sługa Papież Jan Paweł II, zostanie rychło włączony w poczet Twoich świętych. Amen.

pismo akcji katolickiej parafii pod wezwaniem św. ignacego...

Documents