PJOTR

Pjotr is een heel lieve hond.

Mevrouw Bakkes gaf dat al

aan toen we de hond kwamen

halen. 'Hij is de liefste uit het nest' zei ze. Hoe de rest is,

weet ik dus niet, maar dat hij

lief is klopt zeker. Moet ook,

want met onze gehandicapte dochter zochten we een

geschikte hond.

Hij is nu ongeveer een half

jaar, heeft de puppy-cursus

met goed succes afgerond.

Het is een groot verschil of je een herder wat wilt leren of een cairn terriër

(onze andere hond, Rakker). Pjotr pakt het snel op en is ook nog bereid

om het op commando uit te voeren. Met hulp van

vele brokjes is hij tot alles in staat. Hiermee kom ik gelijk op eten. Daar is

hij gek op.

Marjolein (onze dochter) knoeit nogal en waar de hond voorheen netjes onder de stoel bleef wachten tot ze opstond en de zooi op de grond rolde,

weet Pjotr waar het vandaan komt en is zeer bereid om het lot een handje

te helpen. Gisteren heb ik hem tijdens het eten uit de keuken verbannen.

De keuken en de kamer zijn gescheiden door een traphekje (voor Marjolein). In

het begin kon Pjotr er met gemak onderdoor, maar die tijd is geweest. Hij

probeerde het nog wel, kwam iets verder dan zijn nek. Met zijn kop tussen

zijn voorpoten op de grond, lag hij met de meest trouwe treurwilgenogen

omhoog kijkend, zeer zielig te zijn. Aandoenlijk.

Verder is hij af en toe ondeugend. Heeft hij de gekte en neemt daarbij de bank mee. Kan er op gaan liggen met een blik, van 'Zie mij nou toch eens

lekker liggen', na een 'Foei!!' springt hij er vlotjes af. Samen met Rakker

heeft hij ook veel lol. We wonen vlak bij een waterplas met

uitloper in een beekje. Hier lopen we dagelijks een aantal keren. Nu is het

gras inmiddels lekker hoog en daar kunnen ze keihard doorheen rennen.

Hierbij wordt de waterkant ook meegenomen, dwars door het riet. Af en

toe valt hij om, waardoor hij in het water belandt. Lekker rollebollen met

z'n tweeën. Heel leuk. 's Morgens lopen daar ook nog een aantal andere

honden, oa een beagle, een boxer, een Drentse patrijs en tervuerense

herders, labradors, engelse buldogs en een flatcoated retriever. Al deze honden rennen dan als zotten

achter elkaar aan. Gelukkig vindt Pjotr het inmiddels ook leuk. In het

begin was hij bang, als je ook zo klein bent en er landt een enthousiaste

boxer-poot op je, dan is dat niet zo verwonderlijk.

Helaas ging Pjotr van zich af bijten en deed uit zijn angst lelijk. Lastig,

want een angstbijter is niet lekker. Na een hondengedragsdeskundige

geraadpleegd te hebben, heb

ik de situatie een tijdje vermeden en rustige honden opgezocht om te

wennen. Dit werkte gelukkig en inmiddels is hij niet meer angstig en groot

genoeg om niet meer onder voet gelopen te worden. Wat wel een nadeel

is van twee honden, is dat Pjotr naadloos de slechte

eigenschappen van Rakker overneemt. Rakker is achterlijk met herrieauto’s en brommers. Daar wil hij achteraan. Pjotr inmiddels ook, en

dat is toch wel een ander gewicht wat dan aan het uiteinde van de riem

hangt.....Hier moet ik erg alert op zijn.Verder is Pjotr waaks, daar hadden

we ook en waakhond voor aangeschaft, is hij in huis erg rustig. Kan ook haast niet anders, want hij loopt tussendoor heel veel buiten te rennen. Ik

werk 4 uur per dag en ben dus ongeveer 5 uur van huis. In deze tijd ligt

hij sinds kort in de hal of in de garage (afhankelijk hoe nat hij thuiskomt

van het uitlaten). De garage heeft ramen, dus echt zielig is het niet. Tot

voor kort lag hij in de bench, maar dat zijn we aan het afbouwen. Aan een

waakhond in een doosje heb je niet zoveel....'s Nachts probeert hij af en

toe naar boven te komen, maar daar is

hij gelukkig niet handig in. We willen het ook niet, maar Rakker maakt het

hem wel moeilijk. Rakker mag nl. wel naar boven en is niet te beroerd om

het botje wat Pjotr voor de nacht krijgt in de loop van de nacht even naar

boven te halen..... Ze hebben 1 keer ruzie gemaakt om een botje, maar

voorlopig is Rakker nog echt de baas.

Nee, we zijn heel gelukkig met onze Pjotr. Hij voldoet geheel aan de

verwachtingen, is zelfs makkelijker dan ik had gedacht (niet te vroeg

juichen, want de pubertijd moet nog losbarsten). Het opvoeden gaat

redelijk vanzelf, hij sloopt weinig (behalve de rand van de salontafel, daar wil hij zijn tanden wel eens in zetten, gelukkig waren we al van plan deze

te vervangen en hebben speciaal gewacht, en schoenen als hij de kans

krijgt). Buiten kan hij goed los, komt als ik roep en is vriendelijk voor de cavia. De kippen die hij gisteren onderweg tegenkwam, vond hij echter

geweldig, die fladderden zo raar en maakten zulke bizarre geluiden,

gelukkig konden we Pjotr vlot in zijn nekvel grijpen en waren de kippen

niet echt stressgevoelig. Hier moet ik vandaag of morgen nog maar even

gaan oefenen.

Voor zover onze Pjotr, Volgens mij is het een mooi exemplaar, zijn vacht

wordt prachtig, hij heeft een echte herderkop en een heerlijke lieve

uitstraling.

Bovenstaande was nog niet geschreven of het volgende gebeurde:

• Pjotr geeft zijn mand aan heel kleine snippers veranderd

• Hij heeft alle ondeugende dingen gedaan die ik kon bedenken

(binnen 1 uur)

• En tenslotte heeft hij zijn voet / teen gebroken

Afijn, laat ik bij het begin beginnen. We zijn dus de bench aan het

afbouwen en dat ging goed, totdat ik hem op een ochtend weer in de

garage deed, met mand. Een uurtje later vertok mijn man en trof een

feestje aan. Pjotr had het duidelijk naar zijn zin gehad. Helaas voorhem, is

hij de bench in gebonjourd….de mand is inmiddels met een slaapzak

opgevuld en opgelapt. Voorlopig koop ik nog maar geen nieuwe…..

Op dezelfde dag had ik niet veel tijd om hem echt lekker te laten rennen.

Hierdoor kreeg ik wel de bevestiging dat het feit dat hij zo lekker rustig is,

inderdaad te maken heeft met het feit dat hij doorgaans genoeg beweging krijgt en zijn energie duidelijk op een voor mij plezieriger manier kwijt

kan. In de vooravond was hij zo enorm ondeugend, dat ik hem van

ellende maar even heb laten ravotten. Dat hiep overigens wel.

Een dag later had hij ’s ochtends nog lekker met zijn hondenvrienden lopen rennen en dartelen, heb hem daarna in de garage gelegd (zonder

mand, alleen met een deken). Toen ik terug kwam liep hij op 3 poten.

Zijn linke voorpoot gebruikte hij niet.

Nou is dat heel lastig lopen, en dat

deed hij dan ook niet. Ik hem op het

veld getild, waar hij nog wel een plas

heeft gedaan. De rest van de middag

was hij erg zielig. In de voormiddag

heb ik nog tussen zijn tenen mogen

voelen en heb niets kunnen

ontdekken, later mocht ik er niet

eens maar naar wijzen. Uiteindelijk in de avond toch maar naar de

dierenarts gegaan. Daar bleek hij 40

graden koorts te hebben. Ik wist niet

dat je van een gebroken poot koorts kon krijgen, maar volgens de

dierenarts wel. Injectie tegen de pijn,

poot ingepakt en een pot met pillen mee.

Vannacht heb ik in de gang naast

hem gelegen om te voorkomen dat

Pjotr met poot in verband hij het verband (met nog extra sok)

eraf zou halen. Gelukkig laat hij het

goed zitten en is vandaag een stuk beter. Gisteren lag hij alleen maar de

kreunen en de liggen, vandaag loopt hij een beetje rond. Met uitlaten til ik

hem, hij weegt inmiddels 21 kilo.