plan pracy logopedy -fus dla grup 3-, 4- i 5-latków zespÓŁ
TRANSCRIPT
Załącznik nr 2
PLAN PRACY LOGOPEDY
Małgorzata Gołdyn-Fus
Dla grup 3-, 4- i 5-latków
ZESPÓŁ SZKOLNO-PRZEDSZKOLNY IM. MIKOŁAJA KOPERNIKA
W NOWEJ WSI
ODDZIAŁY PRZEDSZKOLNE
ROK SZKOLNY 2020/2021
Plan pracy logopedy został opracowany zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji
Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 roku, w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy
psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Praca logopedy w przedszkolu publicznym obejmuje oddziaływania korekcyjne, jak
również profilaktyczne w zakresie czynności mowy. Dzięki właściwej stymulacji mowy zostają
usprawnione kompetencje, sprawności językowe i komunikacyjne. Podczas terapii
logopedycznej niweluje się istniejące wady wymowy. Oddziaływanie profilaktyczne ma na
celu zapobieganie późniejszemu pojawieniu się nieprawidłowości w obrębie mowy u
najmłodszych dzieci. Terapia logopedyczna oparta jest na procesie wieloetapowym, w którym
każde oddziaływanie jest przemyślane i dopasowane do indywidualnych potrzeb, możliwości
oraz trudności uczniów. Jest to niezbędne w celu uzyskania jak najlepszych efektów stymulacji
językowej. Kolejnym ważnym aspektem podczas terapii logopedycznej jest systematyczność
pracy zarówno ze strony specjalisty, jak również uczniów i ich rodziców. Efekty pracy są
znacznie szybsze jeśli terapia logopedyczna opiera się na dobrej współpracy z rodzicami
dziecka, które zostało objęte pomocą logopedyczną. Równie ważna jest także współpraca
logopedy z innymi specjalistami oraz nauczycielami, co pozwala na objęcie dziecka całościową
opieką.
W zajęciach logopedycznych nie może uczestniczyć więcej niż cztery osoby.
Terapia logopedyczna opiera się na ćwiczeniach w formie zabaw i gier, co sprawia, że
dzieci chętnie uczestniczą w zajęciach. Skuteczność oraz efekty terapii uzyskiwane są poprzez
odpowiedni dobór metod i środków, sprawną organizację zajęć, stopniowanie trudności oraz
indywidualne podejście do każdego dziecka.
CELE PRACY LOGOPEDYCZNEJ
Cel główny:
Stworzenie warunków umożliwiających rozwój kompetencji i sprawności językowych
oraz komunikacyjnych, a także specjalistyczna pomoc w przypadku nieprawidłowości
i deficytów w zakresie czynności mowy u dzieci przedszkolnych.
Cele szczegółowe:
Wykrywanie wad wymowy (poprzez badania przesiewowe oraz obserwacje
prowadzone w grupach) oraz ich usuwanie
Stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy
Korygowanie zaburzeń mowy
Doskonalenie mowy już ukształtowanej
Wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy
przyswojonej w toku ćwiczeń
Podjęcie działań profilaktycznych w zakresie umiejętności językowych
i komunikacyjnych
PLAN PRACY LOGOPEDY
ZADANIA SPOSOBY REALIZACJI
1. Diagnozowanie
logopedyczne
Diagnoza logopedyczna
obejmuje oddziaływania w
postaci przeprowadzania
badań przesiewowych,
których celem jest
ustalenia stanu mowy oraz
poziomu rozwoju
językowego dzieci. Dzięki
badaniu przesiewowemu
mowy możliwe jest
wyłonienie uczniów,
którzy wymagają
stymulacji językowej,
ponieważ:
nieprawidłowo
realizują głoski
języka polskiego
(substytucje,
deformacje)
posiadają deficyty
w obrębie
podsystemów
języka polskiego,
przejawiają
trudności w
zakresie
Obserwacja uczniów podczas zajęć z
wychowawcą oraz rozmowa z innymi
specjalistami i wychowawcami na temat
funkcjonowania dzieci,
Przeprowadzenie samodzielnie opracowanych
zajęć logopedycznych w grupie, mających na
celu wyłonienie dzieci z wadami
artykulacyjnymi,
Przeprowadzanie badań przesiewowych mowy, a
następnie ustalenie przyczyn wadliwej
artykulacji i wpływu wady na przebieg procesu
porozumiewania się,
Zapoznanie się z treścią opinii oraz orzeczeń
psychologiczno-pedagogicznych,
Sporządzenie listy dzieci potrzebujących
stymulacji językowej,
Zakwalifikowanie dzieci do grup zajęciowych
mając na uwadze istniejące deficyty językowe,
Poinformowanie wychowawców grup o
możliwych terminach terapii logopedycznej dla
zakwalifikowanych do terapii logopedycznej
dzieci,
Przekazanie rodzicom, z pomocą
wychowawców, informacji o terminach terapii
logopedycznej i wymaganej zgodzie na podjęcie
w/w terapii.
Umożliwienie rodzicom konsultacji z logopedą
w celu omówienia sprawności językowych
dzieci, występujących zaburzeń mowy oraz
kompetencji i
sprawności
komunikacyjnych,
są zagrożeni
pojawieniem się
nieprawidłowości
w zakresie
czynności mowy.
przedstawienie sposobów na ich usuwanie, bądź
usprawnianie.
2. Prowadzenie zajęć
logopedycznych dla
dzieci oraz porad i
konsultacji dla
rodziców i nauczycieli
w zakresie stymulacji
rozwoju mowy dzieci
i eliminowania jej
zaburzeń.
Zaplanowanie działań terapeutycznych
zmierzających do usunięcia deficytów
językowych rozpoznanych w procesie
diagnostycznym oraz podjęcie działań zgodnie z
zaleceniami zawartymi w opiniach
psychologiczno-pedagogicznych
Zaplanowanie metod terapii oraz form
prowadzenia zajęć adekwatnie do rodzaju i
głębokości zaburzeń oraz indywidualnych
możliwości dzieci,
Opracowywanie programów zajęć
logopedycznych,
Przeprowadzanie zajęć logopedycznych, które
mają na celu ograniczenie lub pozbycie się
deficytów artykulacyjnych poprzez
zróżnicowane ćwiczenia:
1. motoryczne obejmujące aparat
artykulacyjny,
2. oddechowe, fonacyjne i emisyjne,
3. słuchowe, wzrokowe (wsparte również
ćwiczeniami ruchowymi),
4. ćwiczenia wywołujące prawidłowy
wzorzec artykulacyjny danej głoski,
5. ćwiczenia utrwalające wzorce
artykulacyjne w ciągu mownym.
6.
7. wiczenia mające na celu ograniczenie lub
pozbycie się deficytów w obrębie
pozostałych podsystemów języka
(morfologicznego, składniowego,
leksykalnego),
8. ćwiczenia gramatyczne pozwalające na
tworzenie morfemów zgodnie z
obowiązującymi zasadami w języku
polskim,
9. ćwiczenia składniowe usprawniające
umiejętność tworzenia zdań prostych i
złożonych zgodnie z obowiązującymi
zasadami budowania schematów
składniowych,
10. ćwiczenia leksykalne poszerzające zasób
słownictwa biernego i czynnego dziecka.
Wykorzystanie ćwiczeń i metod
wspomagających terapię logopedyczną -
ćwiczenia logorytmiczne, elementy Terapii Ręki,
wykorzystanie elementów SI oraz integracji
bilateralnej
Wykorzystywanie w terapii logopedycznej
różnorodnych metod realizacji tj.:
1. metoda pokazowa,
2. omówienie,
3. naśladownictwo/powtarzanie,
4. mechaniczne układanie narządów
artykulacyjnych,
5. kontrolowanie wzrokowe, słuchowe i
dotykowe.
Prowadzenie konsultacji dla rodziców dzieci
uczęszczających na terapię logopedyczną
(ewentualnie konsultacje on – line, z uwagi na
procedury wynikające z sytuacji epidemicznej w
kraju), których celem jest nawiązanie
systematycznej współpracy między terapeutą, a
rodzicem oraz przekazanie opiekunom
wskazówek dotyczących pracy z dzieckiem w
domu,
Systematyczne przekazywanie dzieciom
materiałów z zajęć (ćwiczeń) do utrwalania w
domu
Podjęcie stałej współpracy z innymi
specjalistami oraz wychowawcami polegającej
na wymianie informacji związanych z rozwojem
językowym i komunikacyjnym dzieci oraz
wspólne podejmowanie działań mających na celu
eliminowanie nieprawidłowości w rozwoju
mowy dzieci.
3. Podejmowanie działań
profilaktycznych
zapobiegających
powstawaniu zaburzeń
komunikacji językowej
we współpracy z
rodzicami uczniów.
Udzielanie porad rodzicom oraz prowadzenie
konsultacji z rodzicami podczas dni otwartych
oraz indywidualnych spotkań (ewentualnie także
on – line)
Udzielanie wskazówek do pracy z dzieckiem w
domu,
Organizowanie zajęć otwartych,
Przekazywanie rodzicom treści teoretycznych
dotyczących prawidłowego rozwoju mowy oraz
stymulowania mowy dziecka (ogólnodostępne
artykuły, ciekawostki, nowinki).
4. Wspieranie
wychowawców i innych
specjalistów w:
rozpoznawaniu
indywidualnych potrzeb
rozwojowych i
edukacyjnych oraz
możliwości
psychofizycznych
uczniów w celu
określenia mocnych
stron, predyspozycji,
zainteresowań i uzdolnień
uczniów oraz przyczyn
niepowodzeń
edukacyjnych lub
trudności w
funkcjonowaniu uczniów,
w tym barier i ograniczeń
utrudniających
funkcjonowanie ucznia i
jego uczestnictwo w życiu
przedszkola, szkoły i
placówki.
Stały kontakt z wychowawcami i innymi
specjalistami w celu wymiany poglądów na
temat możliwości psychofizycznych oraz
indywidualnych potrzeb rozwojowych i
edukacyjnych dzieci,
Wymiana poglądów wraz z innymi specjalistami
i wychowawcami w celu określenia mocnych
stron, predyspozycji i szczególnych
zainteresowań i uzdolnień uczniów, co w
następstwie pozwala na skonstruowanie
wspólnego planu działania opartego na
pogłębionym rozwijaniu mocnych stron oraz
stymulacji słabszych elementów funkcjonowania
dziecka,
Podjęcie wraz z innymi specjalistami,
nauczycielami i wychowawcami wnikliwej
analizy przyczyn niepowodzeń edukacyjnych i
trudności w funkcjonowaniu dzieci w szkole w
celu opracowania wspólnej strategii działania
pozwalającej na ograniczenie lub zniwelowanie
czynników etiologicznych,
Udzielanie wskazówek innym specjalistom,
wychowawcom, nauczycielom jak reagować (lub
nie reagować) na zauważane nieprawidłowości w
zakresie języka i komunikacji (m.in.
niepoprawianie uczniów na forum grupy
niezależnie od rodzaju zaburzenia),
Cykliczne udzielanie specjalistom
i wychowawcom informacji o postępach w
terapii logopedycznej, o tym, jakie sprawności
udało się wypracować oraz jakie są mocne i
słabe strony dziecka w zakresie umiejętności
językowych i komunikacyjnych.
5.Wspieranie nauczycieli,
wychowawców grup
wychowawczych i innych
specjalistów w udzielaniu
pomocy psychologiczno-
pedagogicznej
Udzielanie informacji na temat specyfiki danego
zaburzenia językowego oraz płynących z tego
ograniczeń i możliwości w codziennym
funkcjonowaniu dziecka w przedszkolu,
Umożliwienie pozostałym specjalistom wglądu
w prowadzoną dokumentację,
Systematyczne informowanie o spostrzeżeniach
dotyczących funkcjonowania dziecka,
Organizowanie warsztatów na temat możliwości
i ograniczeń w codziennym funkcjonowaniu
dzieci z trudnościami w zakresie mowy i języka.
EFEKTYWNOŚĆ TERAPII LOGOPEDYCZNEJ
Głównym celem terapii logopedycznej jest wykrywanie i usuwanie zaburzeń mowy.
Osiągnięcie tego celu świadczy o powodzeniu terapii. W prowadzonej terapii logopedycznej
ważne jest również wdrażanie do wyrobienia nawyków poprawnej wymowy oraz rozwijanie
twórczej aktywności słownej. Miernikiem oceny pracy logopedycznej jest osiągnięcie
następujących efektów:
skorygowanie zaburzeń wymowy (dziecko potrafi prawidłowo wymawiać
zaburzone głoski w izolacji, wyrazach, zdaniach, mowie spontanicznej),
wzrost czynnego i biernego słownika dziecka (dziecko operuje coraz bogatszym
słownikiem),
prawidłowe stosowanie form gramatycznych i ortograficznych,
prawidłowy rozwój emocjonalno – społeczny (dziecko chętnie wypowiada się,
uczestniczy w życiu grupy).
Podczas prowadzenia terapii logopedycznej należy pamiętać, iż postępy terapeutyczne
przebiegają w indywidualnym tempie dla każdego dziecka, dlatego zadaniem logopedy jest
właściwe i systematyczne diagnozowanie poziomu umiejętności dziecka, ocena jakości i tempa
zmian, dostosowanie metod, zasad i środków terapii do potrzeb i indywidualnych możliwości
dziecka.
Analiza przebiegu i postępów dziecka powinna być dokonywana systematycznie na podstawie
obserwacji rozwoju mowy, a także zachowań w różnych sytuacjach. W pracy z dzieckiem
konieczne jest indywidualne podejście i odpowiednia motywacja, wówczas zostaną osiągnięte
zamierzone cele.
Praca wymaga cierpliwości, wytrwałości i zaangażowania zarówno ze strony dziecka,
logopedy, jak i domu rodzinnego. Efektywność ćwiczeń możliwa jest tylko poprzez
wielokrotne powtarzanie.
Na jakość pracy terapeutycznej i profilaktycznej wpływa również współpraca z
wychowawcami, co pozwoli przedłużyć oddziaływania terapeutyczne i dokonać dokładniejszej
analizy postępów dziecka i jego funkcjonowania w grupie.
Małgorzata Gołdyn – Fus
neurologopeda
PLAN PRACY LOGOPEDY
Justyna Kuźniarz
Dla grup 0A i 0B
ZSP IM. MIKOŁAJA KOPERNIKA W NOWEJ WSI
ROK SZKOLNY 2020/2021
Plan pracy opracowany zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 9 sierpnia 2017 roku, w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-
pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Praca logopedy w szkole i przedszkolu publicznym obejmuje oddziaływania
korekcyjne, a także profilaktyczne w zakresie czynności mowy. Poprzez właściwą stymulację
możliwe jest usprawnianie kompetencji i sprawności językowych i komunikacyjnych oraz
efektywne zniwelowanie istniejących wad wymowy. Z kolei dzięki oddziaływaniom
profilaktycznym można zapobiec późniejszemu pojawieniu się nieprawidłowości w obrębie
mowy u najmłodszych dzieci. Terapia logopedyczna jest procesem wieloetapowym, w którym
każde oddziaływanie jest przemyślane i dopasowane do indywidualnych trudności uczniów.
Jest to niezbędne w celu uzyskania jak najlepszych efektów stymulacji językowej. Równie
ważna jest systematyczność pracy zarówno ze strony specjalisty, jak również uczniów i ich
rodziców. Niemniej istotna jest także współpraca logopedy z innymi specjalistami i
nauczycielami, co pozwala na objęcie ucznia całościową opieką. W zajęciach logopedycznych
nie może uczestniczyć więcej niż czterech uczniów.
Podstawą pracy logopedy są ćwiczenia w formie zabaw i gier, co sprawia, że dzieci
chętnie uczęszczają na zajęcia. Ponadto na ich jakość i skuteczność wpływają m.in. odpowiedni
dobór metod i środków, sprawna organizacja zajęć, stopniowanie trudności oraz indywidualne
podejście do problemu.
CELE PRACY LOGOPEDYCZNEJ
Cel główny:
Stworzenie warunków umożliwiających dynamiczny rozwój kompetencji oraz
sprawności językowych i komunikacyjnych, a także specjalistyczna pomoc
w przypadku nieprawidłowości i deficytów w zakresie czynności mowy u dzieci
szkolnych i przedszkolnych.
Cele szczegółowe:
Wykrywanie i usuwanie wad wymowy
Kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń
Stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy
Doskonalenie mowy już ukształtowanej
Wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy
przyswojonej w toku ćwiczeń
Podjęcie działań profilaktycznych w zakresie umiejętności językowych
i komunikacyjnych
PLAN PRACY LOGOPEDY
ZADANIA SPOSOBY REALIZACJI
1. Diagnozowanie logopedyczne
Diagnoza logopedyczna obejmuje
oddziaływania w postaci
przeprowadzania badań
przesiewowych w celu ustalenia stanu
mowy oraz poziomu rozwoju
językowego uczniów. Dzięki badaniu
logopedycznemu możliwe jest
wyłonienie uczniów, którzy wymagają
stymulacji językowej, a więc tych,
którzy:
-nieprawidłowo realizują głoski
języka polskiego,
-prezentują deficyty w obrębie
podsystemów języka polskiego,
-mają trudności w zakresie
kompetencji i sprawności
komunikacyjnych,
-są zagrożeni pojawieniem się
nieprawidłowości w zakresie
czynności mowy.
Obserwacja uczniów oraz rozmowa
z innymi specjalistami i
wychowawcami na temat
funkcjonowania dzieci,
Zapoznanie się z treścią opinii
psychologiczno-pedagogicznych
uczniów,
Przeprowadzanie logopedycznych
badań przesiewowych przy pomocy
odpowiednich kwestionariuszy, a
następnie ustalenie przyczyn
wadliwej artykulacji i wpływu
wady na przebieg procesu
porozumiewania się,
Opracowanie listy uczniów
potrzebujących stymulacji
językowej,
Zakwalifikowanie uczniów do grup
zajęciowych biorąc pod uwagę
istniejące deficyty językowe,
Poinformowanie wychowawców
klas o możliwych terminach terapii
logopedycznej dla wyłonionych w
badaniu przesiewowym uczniów,
Przy pomocy wychowawców
przekazanie rodzicom informacji o
terminach terapii logopedycznej i
wymaganej zgodzie na podjęcie
terapii.
Umożliwienie rodzicom konsultacji
logopedycznej w celu omówienia
sprawności językowych dzieci,
2. Prowadzenie zajęć logopedycznych
dla uczniów oraz porad i konsultacji
dla rodziców i nauczycieli w zakresie
stymulacji rozwoju mowy uczniów i
eliminowania jej zaburzeń.
Zaplanowanie działań
terapeutycznych zmierzających do
usunięcia deficytów językowych
rozpoznanych w procesie
diagnostycznym oraz podjęcie
działań zgodnie z zaleceniami
zawartymi w opiniach
psychologiczno-pedagogicznych
Zaplanowanie metod oraz form
terapii adekwatnie do rodzaju i
głębokości zaburzeń oraz
możliwości dzieci,
Opracowywanie programów zajęć
logopedycznych,
Przeprowadzanie zajęć
logopedycznych opartych na
różnorodnej grupie ćwiczeń, które
mają na celu ograniczenie lub
pozbycie się deficytów
artykulacyjnych:
-ćwiczenia motoryczne w obrębie
aparatu artykulacyjnego,
-ćwiczenia oddechowe, fonacyjne i
emisyjne,
-ćwiczenia słuchowe, wzrokowe z
elementami ćwiczeń ruchowych,
-ćwiczenia wywołujące
prawidłowy wzorzec artykulacyjny
danej głoski,
-ćwiczenia utrwalające wzorce
artykulacyjne w ciągu mownym.
Ćwiczenia mające na celu
ograniczenie lub pozbycie się
deficytów w obrębie pozostałych
podsystemów języka
(morfologicznego, składniowego,
leksykalnego):
-ćwiczenia gramatyczne
pozwalające na tworzenie
morfemów zgodnie z
obowiązującymi zasadami w
języku polskim,
-ćwiczenia składniowe
usprawniające umiejętność
tworzenia zdań prostych i
złożonych zgodnie z
obowiązującymi zasadami
budowania schematów
składniowych,
-ćwiczenia leksykalne poszerzające
zasób słownictwa biernego i
czynnego ucznia.
Wykorzystanie ćwiczeń i metod
wspomagających terapię
logopedyczną- logorytmika
(ćwiczenia i zabawy przy użyciu
muzyki usprawniające umiejętności
językowe i komunikacyjne),
Wykorzystywanie w zajęciach
logopedycznych metod realizacji
celów terapii:
-metoda pokazowa,
-omawianie,
-naśladownictwo/powtarzanie,
-mechaniczne układanie narządów
artykulacyjnych,
-kontrolowanie wzrokowe,
słuchowe i dotykowe.
Prowadzenie konsultacji dla
rodziców dzieci uczęszczających na
terapię logopedyczną w celu
podjęcia cyklicznej współpracy w
relacji terapeuta-rodzic oraz
przekazanie opiekunom
wskazówek dotyczących pracy z
dzieckiem w domu w zakresie
stymulacji językowej
Przekazywanie dzieciom
materiałów (ćwiczeń utrwalających
umiejętności realizowane na
zajęciach) do pracy w domu
Podjęcie stałej współpracy z
innymi specjalistami i
nauczycielami polegającej na
wymianie informacji związanych z
rozwojem językowym i
komunikacyjnym dzieci oraz
wspólne podejmowanie działań
mających na celu eliminowanie
nieprawidłowości w rozwoju mowy
uczniów.
3. Podejmowanie działań
profilaktycznych zapobiegających
powstawaniu zaburzeń komunikacji
językowej we współpracy z rodzicami
uczniów.
Udzielanie porad i konsultacji
rodzicom podczas dni otwartych
oraz indywidualnych spotkań
(przekazywane wskazówki dotyczą
właściwej stymulacji językowej, co
ograniczy możliwość pojawienia
się trudności w przyszłości),
Udzielanie wytycznych i
wskazówek do pracy z dzieckiem w
domu,
Organizowanie zajęć otwartych,
Przekazywanie rodzicom dzieci
treści teoretycznych dotyczących
kompetencji i sprawności
językowych i komunikacyjnych
(ogólnodostępne artykuły,
ciekawostki, nowinki).
4. Wspieranie nauczycieli,
wychowawców, grup
wychowawczych i innych
specjalistów w: rozpoznawaniu
indywidualnych potrzeb rozwojowych
i edukacyjnych oraz możliwości
psychofizycznych uczniów w celu
określenia mocnych stron,
predyspozycji, zainteresowań i
uzdolnień uczniów oraz przyczyn
niepowodzeń edukacyjnych lub
trudności w funkcjonowaniu uczniów,
Konsultacje z nauczycielami,
wychowawcami i innymi
specjalistami w celu wymiany
poglądów na temat możliwości
psychofizycznych oraz
indywidualnych potrzeb
rozwojowych i edukacyjnych
uczniów, co pozwala na podjęcie
odpowiedniej stymulacji ze strony
osób mających wpływ na rozwój
uczniów,
w tym barier i ograniczeń
utrudniających funkcjonowanie ucznia
i jego uczestnictwo w życiu
przedszkola, szkoły i placówki.
Wymiana poglądów wraz z innymi
specjalistami, wychowawcami i
nauczycielami w celu określenia
mocnych stron, predyspozycji i
szczególnych zainteresowań i
uzdolnień uczniów, co w
następstwie pozwala na
skonstruowanie wspólnego planu
działania opartego na pogłębionym
rozwijaniu mocnych stron oraz
stymulacji słabszych elementów
funkcjonowania,
Podjęcie wraz z innymi
specjalistami, nauczycielami i
wychowawcami wnikliwej analizy
przyczyn niepowodzeń
edukacyjnych i trudności w
funkcjonowaniu dzieci w szkole w
celu opracowania wspólnej strategii
działania pozwalającej na
ograniczenie lub zniwelowanie
czynników etiologicznych,
Udzielanie wskazówek innym
specjalistom, wychowawcom,
nauczycielom jak reagować (lub
nie reagować) na zauważane
nieprawidłowości w zakresie
języka i komunikacji (m.in.
niepoprawianie uczniów na forum
grupy niezależnie od rodzaju
zaburzenia),
Cykliczne udzielanie specjalistom,
wychowawcom i nauczycielom
informacji o postępach terapii
logopedycznej, o tym, jakie
sprawności udało się wypracować
oraz jakie są mocne i słabe strony
ucznia w zakresie umiejętności
językowych i komunikacyjnych.
5.Wspieranie nauczycieli,
wychowawców grup wychowawczych
i innych specjalistów w udzielaniu
pomocy psychologiczno-
pedagogicznej
Udzielanie informacji na temat
specyfiki danego zaburzenia
językowego oraz płynących z tego
ograniczeń i możliwości w
codziennym funkcjonowaniu w
placówce szkolnej i przedszkolnej,
Udostępnianie pozostałym
specjalistom prowadzonej
dokumentacji,
Cykliczne informowanie o
spostrzeżeniach dotyczących
funkcjonowania uczniów,
Organizowanie warsztatów na
temat możliwości i ograniczeń w
codziennym funkcjonowaniu
uczniów z danymi trudnościami w
zakresie języka.
EFEKTYWNOŚĆ TERAPII LOGOPEDYCZNEJ
Terapia logopedyczna jest procesem dążącym do uzyskania zamierzonych efektów.
Należy zaznaczyć, że postępy terapeutyczne przebiegają w indywidualnym tempie dla każdego
dziecka. Jest to zależne od motywacji ze strony dziecka oraz chęć współpracy nauczycieli i
rodziców. Ponadto ważna jest także postawa logopedy, którego zadaniem jest systematyczne
diagnozowanie poziomu umiejętności dziecka, ocena jakości i tempa zmian, dostosowanie
metod, zasad i środków terapii do aktualnych potrzeb i możliwości dziecka.
Nadrzędnym celem terapii logopedycznej w szkole i przedszkolu jest wykrywanie i
usuwanie wad wymowy oraz niwelowanie deficytów w zakresie kompetencji i sprawności
językowych i komunikacyjnych. Systematyczne przeprowadzanie diagnozy oraz zajęć
logopedycznych generuje możliwość osiągnięcia następujących efektów:
o ograniczenie lub niwelowanie czynników etiologicznych odpowiedzialnych za
powstawanie deficytów,
o usprawnienie motoryki narządów artykulacyjnych (prawidłowa praca języka, warg,
policzków, podniebienia),
o udoskonalenie umiejętności oddechowych i fonacyjnych (oddychanie prawidłowym
torem oddechowym, dostosowanie długości fazy oddechowej do przekazu słownego),
o skorygowanie wad wymowy (prawidłowa wymowa głosek w izolacji, w logotomach,
w sylabach, wyrazach, zdaniach i mowie spontanicznej adekwatnie do normy wiekowej
i normy rozwojowej),
o wzbogacenie słownictwa czynnego i biernego dziecka (wzrost liczby słów, którymi
dziecko operuje w życiu codziennym oraz zna i rozumie),
o zdolność stosowania właściwych form gramatycznych i składniowych (dziecko
prawidłowo buduje wyrazy i zdania zgodnie z obowiązującymi zasadami gramatyki
języka polskiego),
o zdolność doboru komunikatów słownych adekwatnie do rozmówcy, sytuacji rozmowy,
miejsca rozmowy, celu wypowiedzi oraz realizowanego gatunku wypowiedzi (dziecko
używa właściwych słów i zwrotów w zależności od:
- rangi rozmówcy i typu kontaktu - inaczej formułuje wypowiedź względem osoby
starszej, nieznanej niż względem rówieśników,
-sytuacji i miejsca, w których odbywa się interakcja – używa innych zwrotów np. w
miejscu publicznym podczas uroczystości niż w domu podczas zabawy,
-celu wypowiedzi – dziecko używa zwrotów bezpośrednio wskazujących na cel jego
wypowiedzi, np. chcąc zaznaczyć stan emocjonalny używa adekwatnych w tym
przypadku przymiotników lub gdy np. chce o czymś poinformować używa
sformułowań typu np.: „Chciałbym/Chciałabym Ci powiedzieć…., Chcę Cię
poinformować, że…”
-gatunku wypowiedzi – dziecko chcąc np. przekazać jakąś opowieść stosuje
sformułowania typowe dla gatunku jakim jest monolog lub dostosowuje wypowiedzi
do innych osób podczas polilogu.
Zadowalające efekty terapii są możliwe do osiągnięcia wyłącznie wtedy, gdy w proces
terapeutyczny zaangażowane są osoby zarówno ze środowiska szkolnego/przedszkolnego, jak
również osoby najbliższe. Niezwykle ważna jest współpraca specjalistów, nauczycieli
i wychowawców polegająca na tworzeniu wspólnych standardów postępowania względem
dziecka. Z kolei ze strony rodziców, opiekunów i innych członków rodziny na co dzień
przebywających z dzieckiem obligatoryjne jest podjęcie działań w postaci stosowania się do
zaleceń logopedy oraz systematyczne wykonywanie ćwiczeń zaleconych przez specjalistę.
W związku z aktualnym stanem pandemii, zajęcia logopedyczne będą odbywać się z
zachowaniem zasad higieny oraz w miarę możliwości z zachowaniem dystansu społecznego.
Oddziaływania w tym zakresie obejmują: prowadzenie badań przesiewowych z osłoniętą przez
przyłbicę twarzą (logopeda), formowanie mniej licznych grup terapeutycznych, w miarę
możliwości niemieszanie uczestników grup pochodzących z różnych oddziałów (niemieszanie
dzieci z grupy 0 „a” z dziećmi z grupy 0 „b”), prowadzenie zajęć logopedycznych z
wykorzystaniem osłony twarzy (przyłbica, przeźroczysta maseczka), ograniczanie kontaktu
dzieci z grup logopedycznych z innymi uczniami na korytarzach, ograniczenie (jednak nie
całkowite zaprzestanie) ćwiczeń oddechowych i muzyczno-ruchowych, używanie podczas
zajęć przyborów należących wyłącznie do danego dziecka.
mgr Justyna Kuźniarz
Logopeda