Povl Riis-Knudsen

Nationaalsocialisme–

Het biologische wereldbeeld

Auteur: Povl H. Riis-KnudsenTitel: Nationaalsocialisme. Het biologische wereldbeeld

Vertaling: dinghal.comVersie 1: augustus 2018

Eventuele op- of aanmerkingen op deze vertaling kunt u richtenaan dinghal: http://dinghal.com/contact

Als nationaalsocialist beleef je voortdurend de moeilijkheidom een zinvol gesprek te voeren met iemand die geennationaalsocialist is. Je voelt vaak dat zo'n dialoog onmogelijkis en dat je in twee totaal verschillende werelden leeft. Dereden voor deze betreurenswaardige situatie is natuurlijkgelegen in het beeld van nationaalsocialisme dat door dehuidige propaganda geschetst wordt als het hoogtepunt vande menselijke kwaadaardigheid. Voor jongeren zijn degebeurtenissen van meer dan een halve eeuw geleden nietmeer zo belangrijk. Sinds hun vroegste kindertijd hebben zealles mee kunnen krijgen van de kwaadwilligheid en dewreedheid die er door heel de wereld heen is geweest sindsde “overwinning van het humanisme” in 1945, vermakelijkgepresenteerd via televisie, en er is een zeer bemoedigendeneiging bij de jongere generatie om een minderbevooroordeelde houding ten opzichte van het leven en zijnverschillende problemen te hebben dan de vorige generatiehad.

Dit betekent echter niet dat jongeren enig idee hebben overwat nationaalsocialisme nu echt inhoudt, noch dat ze veelbegrip tonen als je ze het vertelt. Ze zijn opgegroeid in eenwereld waarin ze opzettelijk vervreemd zijn van allenatuurlijke normen en waarden en ze hebben geleerd datalles relatief is, en dat de grens tussen waarheid en leugen isopgehouden te bestaan, omdat er geen absoluutheid is enalles afhangt van de manier waarop je er naar kijkt. In dezewaardeloze wereld leven mensen in een mentaal vacuüm,geheel zonder contact met de echte wereld, de

onverbiddelijke biologische wetten, en absolute morele ensociale verplichtingen, en het is onvermijdelijk dat denationaalsocialistische idee wordt ervaren als eenonbegrijpelijk en vreemd element in zo'n politiek enfilosofisch universum.

In tegenstelling tot het zorgeloze relativisme van vandaag,waar alle ideeën – in principe althans – even acceptabel engeldig zijn, vertegenwoordigt het nationaalsocialisme de niet-aflatende poging om de absolute waarheid te vinden en dezewaarheid tot basis te maken van de menselijke maatschappij.In tegenstelling tot de onverschrokken, onbetekenendevertelsels van studeerkamerfilosofen en oosters mysticisme,is nationaalsocialisme gebaseerd op gezond verstand, en hetzoekt zijn argumenten in de echte wereld, waar het verschiltussen waarheid en leugen en tussen goed en kwaad wordtbepaald door feiten en niet door wensdenken entheoretische denkbeelden.

Bezien in dit licht is het duidelijk dat het nationaalsocialismede opvattingen en de morele normen van alle heersendeideologieën moet afwijzen, en dit leidt natuurlijk tot een kloofin begrip die moeilijk te overbruggen is, simpelweg omdat ergeen gemeenschappelijk referentiekader is tussennationaalsocialisten en mensen waarvan het denken wordtbepaald door de ideeën van de huidige orde.Nationaalsocialisme betekent een absolute, onherroepelijkeen compromisloze strijd tegen de filosofische grondslagenvan de hele heersende wereldorde. Op de hier volgende

pagina's zullen we proberen de gevolgen van zo'n strijd teverklaren.

Zoals hierboven waarschijnlijk al duidelijk is gemaakt, heeftde nationaalsocialistische idee heeft weinig te maken metpolitiek in de normale zin van het woord. Denationaalsocialistische beweging is niet zoals gebruikelijkepolitieke organisaties, die gewoonlijk enkele groepsbelangenvan min of meer materialistische aard vertegenwoordigen.Hun doel is alleen maar een politiek programma datvoldoende vaag en leeg is samengesteld om het benodigdestemvee aan te trekken om een parlementair platform teverkrijgen waar hun “verkozen volksvertegenwoordigers”zichzelf een zo groot mogelijk stuk van de taart toe-eigenenals maar mogelijk is – en misschien ook voor hun partijleden– op de kosten van de rest van de samenleving.

Nationaalsocialisme is zoveel meer dan dit – het is eenwereldbeeld, een complete levensfilosofie, die alle aspectenvan het menselijk bestaan omvat. Als een aanhanger van zo'nwereldbeeld beschouw je alle verschijnselen in desamenleving vanuit één en hetzelfde hoek, zodat elk aspecteen aspect van een verenigd geheel wordt, net zoals jemeningen op alle gebieden worden bepaald door hetzelfdeverenigende principe dat het mogelijk maakt om alle facettenvan het leven en zijn mysteries te begrijpen en te verklaren.Een wereldbeeld dus, dat aan de basis staat van de houdingvan zijn aanhangers als het aankomt op religie, ethiek,

politiek, economie en de manier waarop ze hun persoonlijkeleven inrichten.

Nu is het nationaalsocialisme natuurlijk niet de enigelevensfilosofie die beweert op alle aspecten van het bestaanbetrekking te hebben. Andere voorbeelden zijn bijvoorbeeldalle religies, die in principe alle gelovigen een leidraad biedenvoor hun gedrag en hun houding, in elke situatie in het leven.Vandaag de dag zijn de religies echter gedwongen omcompromissen te sluiten in een wanhopige poging om snelde groter wordende kloof tussen religieuze dogma’s en derealiteit te overbruggen, een kloof die de laatste 500 jaarheeft geleid tot een steeds toenemende secularisatie van dechristelijke landen in de oude wereld en die heden deverwesterde regeringen van de meeste islamitische staten destrikt religieuze structuur van de maatschappij ten gunste vankapitalistisch of communistisch materialisme doet inruilen.

Een voorbeeld van een maatschappij die radicaal integenovergestelde richting is gegaan en de eenheid tussenpolitiek en religie benadrukt is Khomeini's Iran. Een andervoorbeeld is Israël, dat is gebaseerd op het religieuze geloofdat de Joden “Gods uitverkorenen volk” zijn en een goddelijkrecht hebben op het grondgebied dat zij van de Arabiereneisen, en waar vooral de meest orthodoxe groepen derhalvede geringste afwijking van de Talmoedische wet verwerpen.Deze wet is een product van de oude nomadischesamenleving en is onmogelijk toe te passen op een moderneindustriële staat, wat leidt tot een aantal typisch Semitische

constructies om de strikte religieuze regels te omzeilen, zoalsbijvoorbeeld de Sabbat en het Shmitta-jaar, waarin het heleland braak moet liggen, maar dat niet doet!

Soortgelijke methoden kunnen worden gezien in Arabischelanden, waar de Ramadan min of meer permanent isafgeschaft, omdat de landen “in oorlog” met armoede zijn.Alle dergelijke pogingen om te “vals te spelen” tonen duidelijkaan dat deze wereldbeelden ontoereikend zijn als leidraad inde moderne wereld met zijn westerse technologie – en dat zeniet sterk genoeg zijn om te voorkomen dat hun volgelingendit nieuwe leven willen hebben, dat geen deel uitmaakt vanhun cultuur maar het resultaat is van succesvol parasitisme.De reden hiervoor is simpelweg dat deze godsdiensten zijngebaseerd op blind vertrouwen en niet op de werkelijkheid.

Natuurlijk hebben toegewijde christenen dezelfde wens omde bijbel te behouden als de ultieme autoriteit en eenvertrekpunt voor alle denken. Zo probeert de katholieke kerkvoortdurend zijn invloed op de ontwikkeling van desamenleving te vergroten in traditioneel katholieke landenzoals Ierland, Italië, Spanje en Latijns-Amerika – en om dit tekunnen doen moet zij politieke macht krijgen. Debelangrijkste zwakte is echter gelegen in de vele internemeningsverschillen over hoe dit doel moet worden bereikt enwelke onderdelen van de christelijke leer moet wordenbenadrukt. Ook in Noord-Amerika geniet het christendomeen zeer belangrijke politieke invloed die op geen enkelemanier zou moeten worden onderschat, en ook in Europa

hebben de meeste landen christelijke politieke partijen die dezogenaamde christelijke waarden benadrukken als onderdeelvan hun politieke programma. Maar religie als zodanig heefteen zeer beperkte rol in deze partijen – simpelweg omdat hetchristendom zijn greep op mensen heeft verloren – als hetdat ooit heeft gehad. Op de een of andere manier is hetchristendom altijd als een vreemd idee ervaren onder demensen van het noorden, en hun interpretatie van hetchristendom is vaak bijzonder onchristelijk geweest. Vandaagde dag is het gekrompen tot een anachronistisch relikwie. InDenemarken bijvoorbeeld, zijn ongeveer 95% van debewoners leden van de Lutherse staatskerk. Echter, slechts2% van hen gaan naar de kerk en nog minder beweren tegeloven in de leer van de kerk. Als spirituele kracht in demensen is het christendom dood.

Maar ook het marxisme is een levensfilosofie die eenwereldbeeld vertegenwoordigt dat alle facetten van hetmenselijk leven beslaat, terwijl alle andere politieke ideeën inons deel van de wereld zich vooral richten op kleineadministratieve en economische problemen. Deze ideeën zijnlosgekoppeld van een bepaalde fundamentele houding tenopzichte van het leven in het algemeen en de relatie tussenhet individu en de maatschappij, en met betrekking tot degeest van de menselijke behoeften, zij zijn – in principe –totaal niet toegewijd. Ze sluiten geen enkele religieuzeaffiliatie uit – integendeel, ze beroepen zich altijd op de totalereligieuze vrijheid en beweren dat religie en politiek niets metelkaar te maken hebben en apart moeten worden gehouden

– alsof religie iets onbelangrijks is in vergelijking met politiek.Aldus kunnen leden van al deze liberale of conservatievepartijen Christenen, joden, moslims, atheïsten of boeddhistenzijn. Hun religieuze overtuiging wordt beschouwd als totaalirrelevant voor hun politieke werk. Ze zijn verenigd in eenpoging om een aantal goed gedefinieerde praktischeproblemen op te lossen met de staatsmachines, maar zekunnen totaal verschillende spirituele doelstellingen hebben.Zoals hierboven vermeld, is deze fragmentatie echtonverenigbaar met de aard van religie, maar het moet welmet tegenzin aanvaard worden door religieuzegemeenschappen als ze enige invloed op de maatschappijwillen uitoefenen.

Een echte levensfilosofie zoals het nationaalsocialisme biedtabsoluut geen ruimte voor zo'n atomistische splitsing van hetleven in verschillende compartimenten met geen relatie totelkaar. Nationaalsocialisme kan alle praktische problemen inde maatschappij oplossen door toepassing van de principesvan zijn fundamentele filosofie, en zijn aanhangers hebbengeen vreemde elementen nodig om hun spirituele behoeftente bevredigen. Nationaalsocialisme geeft zelf een volledigantwoord op elke vraag die de mens kan stellen.

Het is een bekend feit dat religies uitsluitend op het geloofzijn gebaseerd – iets dat zij met trots erkennen! Zo kan hetbestaan van God, de onbevlekte ontvangenis, de opstandinguit de dood, de wederkomst enz. niet bewezen worden –tenzij u natuurlijk God accepteert als de auteur van de bijbel,

wat nog iets is dat je gewoon moet geloven – ondanks hetbewijs dat je hebt van het tegendeel. En als je niet gelooftzonder bewijs, dan ben je verdacht – net als de twijfelendeThomas. In tegenstelling tot deze trots op onwetendheid,beweren zowel het marxisme als het nationaalsocialisme tezijn gebaseerd op wetenschappelijke waarheid. Marxismewerd uitgevonden achter een bureau, overladen metgeleerde, filosofische boeken – maar zonderom het even welk contact dan ook met de werkelijkheid ofwetenschappelijke wereld. Nader beschouwd is Marxismenet zozeer gebaseerd op geloof als elke religie – namelijk ophet totaal onwetenschappelijke geloof dat alle biologischewezens die op twee benen lopen en geen veren hebben,gelijk zijn geschapen en het even absurde idee dat het deproductievoorwaarden zijn die de geschiedenis hebbenbepaald en dat het de omgeving – en niet erfelijkheid – is diede ontwikkeling van het individu bepaald. Dit is natuurlijk dewagen voor het paard spannen. Het vraagt niet veelintelligentie om te realiseren dat het in werkelijkheid de mensis die zijn omgeving heeft gevormd – en de sociale orde,inclusief de voorwaarden van productie – en niet andersom.

In tegenstelling tot al deze andere filosofieën is hetnationaalsocialisme nooit uitgevonden – het is afgeleid vande eeuwige natuurwetten die al zo lang bestaan als hetuniversum zelf en die het hele leven hebben beheerst sindshet eerste primitieve organisme tot stand kwam. Dit is mooien duidelijk uitgedrukt door Savitri Devi, de beroemde

nationaalsocialistische filosofe, in haar boek "De bliksem ende zon":

"In zijn essentie overschrijdt het nationaalsocialistische idee nietalleen Duitsland en onze tijd, maar ook het Arische ras en demensheid zelf en elk tijdperk; het verklaart uiteindelijk demysterieuze en onfeilbare wijsheid volgens welke de natuur leeften creëert: de onpersoonlijke wijsheid van de oerbossen en vande diepten van de oceaan en van de bollen in de donkere veldenvan ruimte; en de glorie van Adolf Hitler is niet alleen geweest omterug te keren naar die goddelijke wijsheid, maar om het tot eenpraktisch regeneratiebeleid met wereldwijde reikwijdte temaken"

Met andere woorden, het nationaalsocialisme werd nietuitgevonden door Adolf Hitler, maar is de bewusteuitdrukking van de fundamentele natuurwetten die ons levenbeheersen. Het is gebaseerd op een oneindige liefde voor deschepping in al zijn verscheidenheid, een diep,onvoorwaardelijk respect voor de wijsheid van de natuur eneen vurige wil om het leven te behouden zoals het uit dezewijsheid is geboren. De enige manier om dit te doen is om desamenleving van de mens te organiseren inovereenstemming met deze fundamentele wetten. Tegennationaalsocialisme zijn is dus net zo absurd en onlogisch alshet zou zijn om tegen de wet van zwaartekracht of het feitdat de aarde rond is te zijn! Nationaalsocialisme is nietsanders dan de toepassing van fysieke en biologische wettenop de politieke, economische, sociale en religieuze gebieden

van het menselijk leven op dezelfde manier zoals zij vandaagworden toegepast op technologie. In dit licht bezien is hetnationaalsocialisme werkelijk wetenschappelijk – integenstelling tot elk ander wereldbeeld. Het wil niet dat dewerkelijkheid past bij een vooropgestelde theorie om dietheorieën maar de realiteit te maken. Nieuwewetenschappelijke ontwikkelingen worden dus onmiddellijkweerspiegeld in het praktische leven van eennationaalsocialistische gemeenschap.

Natuurlijk zouden we soms willen dat sommige van dezewetten een beetje anders waren geweest, maar we moetennoodzakelijkerwijs accepteren dat het onmogelijk zou zijn omhen te veranderen. Natuurwetten kunnen niet wordenafgeschaft of gewijzigd door middel van een stem in deAlgemene Vergadering van de Verenigde Naties, hetAmerikaanse Congres, of een ander nationaal parlement!Misschien was alles makkelijker geweest als alle mensen enalle rassen gelijk zouden zijn en als er geen erfelijke factorenwaren geweest die onze individueleontwikkelingsmogelijkheden regelen en beperken. Maar datis niet het geval en er is absoluut geen kans om dit feit tewijzigen door wensdenken, d.w.z. door te doen alsof dezewetten niet bestaan. Een samenleving bouwen op zo'nwensdenken is een dodelijke zonde die alleen maarrampzalige gevolgen kan hebben.

Deze gevolgen worden duidelijk gezien wanneer we kijkennaar de samenlevingen die zijn gebouwd door onze vijanden

in het oosten en het westen. Unaniem verwijzen zij naar hetnationaalsocialisme als het “evangelie van het kwaad” –terwijl ze er zelf toe overgaan de wereld op de rand van eeneconomische en morele afgrond te brengen, een wereld diewordt getroffen door inflatie, werkloosheid, misdaad, zinloosgeweld, drugsgebruik, vervuiling, pornografie, corruptie,honger en ecologische catastrofes – een wereld die sinds1945 slechts 16 dagen vrede heeft ervaren en waar indezelfde periode ruim 30 miljoen mensen zijn afgeslacht. Enover deze dorre wereld hangt de vreselijke dreiging van eennucleaire oorlog die al het hogere leven op aarde zalvernietigen.

Het is geen wonder, dat de mens in constante angst leeftvoor wat de dag van morgen zal brengen. Helaas is dezeangst en hopeloosheid het meest wijdverspreid in het Arischedeel van de wereld, waar decadentie en moreel verval hetmeest alomtegenwoordig zijn. Hier zijn mensen totaalvervreemd van alle goede en natuurlijke waarden en totzachtmoedige zombies gemaakt wiens zorgen wordengetemperd door materiële overvloed – in een constante racetegen economische chaos. Ondanks alle materiëleaardigheden van de moderne wereld, zijn deze mensen nietgelukkig of tevreden. Het ontbreekt ze volledig aan idealen enenthousiasme en ze hebben alle vertrouwen in de toekomstverloren. De Ariër is gewoon bang om kinderen in dezewereld te brengen. Zelfs als hij geen toekomst ziet, verkiesthij de luxe van het moment boven het het behoud van zijnras en cultuur. Hij probeert een zo comfortabel leven voor

zichzelf veilig te stellen in dit open riool, en zijn enige hoop isdat de onvermijdelijke catastrofe zich niet tijdens zijn levenzal voordoen. Zo kijkt hij passief naar het land van zijnvoorouders, dat langzaam maar zeker overgenomen wordtdoor vreemdelingen, die nog niet beseffen dat het einde vande blanke man het einde van alle beschaving betekent.

Dit is de Gouden Eeuw die onze vijanden de wereld in 1945beloofden – dit is wat zij in die veertig jaar tijd hebbenkunnen bouwen, en ze hebben absolute macht gehad. Onderdeze omstandigheden zijn de vooruitzichten voor detoekomst zeker somber. Echter, het hoeft niet zo te zijn. Dathet met de wereld zo slecht gesteld is, is uitsluitend hetresultaat van het totale gebrek aan respect van de mens voorde natuurwetten.

Als nationaalsocialist voelt je je onvermijdelijk als iemand vaneen andere planeet wanneer je ooit hebt gerealiseerd wat deaard van de huidige orde is. Je kan van dit systeem geen deelzijn, en de dagelijkse strijd om in leven te blijven binnen ditkader dat de maatschappij oplegt kan lijken op nuttelozeverspilling van tijd. Als nationaalsocialisten stellen we eentotaal nieuwe wereldorde voor, die gebaseerd is op de“onfeilbare wijsheid volgens welke natuur leeft en creëert.”Alleen in zo'n nieuwe wereldorde kan het leven op dezeplaneet op de lange termijn blijven bestaan. Echter, om dezenieuwe orde te vestigen moet de mens accepteren dat hijniet boven de natuur is verheven. De mens is niet de meestervan creatie maar een integraal onderdeel van de totaliteit van

de natuur, en hij is onderworpen aan precies dezelfde wettenals alle andere levende organismen. Evenzo moet hij ook hetwetenschappelijk bewezen feit accepteren dat de rassen vande mensheid van elkaar verschillen – niet alleen in hunuiterlijk, maar ook met betrekking tot hun mentale enintellectuele kenmerken – en tenslotte dat alle mensenongelijk geschapen zijn, en dat hun levens voornamelijkbepaald worden door erfelijke factoren en niet door hunomgeving.

Dit kan natuurlijk “onrechtvaardig” lijken, maar één van dedingen die de mens moet erkennen is dat er in de natuurgeen opvatting van gerechtigheid is in de zin die we normaalgesproken toepassen op dat woord. Als mensheid kunnen we– en moeten we – een samenleving opbouwen gebaseerd opjuridische en sociale rechtvaardigheid, omdat alle leden vande samenleving een nuttige functie hebben en derhalve ookgelijke bescherming onder de wet verdienen en beschermdmoeten worden tegen economische uitbuiting. Dit isonderdeel van de veiligheid die nodig is en die natuurlijk is ineen georganiseerde samenleving – in feite maakt dit eenbelangrijk deel uit van de reden dat mensen stabiele socialestructuren wilden opzetten die hun veiligheid bieden. Wekunnen echter niet een biologische rechtvaardigheid creëren,net zoals we geen biologische gelijkheid kunnen creëren.Vanuit menselijk oogpunt zal het altijd erg onrechtvaardiglijken dat sommige mensen worden geteisterd doorverschrikkelijke, pijnlijke en ongeneeslijke ziekten op jongeleeftijd, terwijl anderen een goede gezondheid kunnen

genieten tot ze honderd jaar oud zijn – ook als degenen dieniet ouder worden dan 25 jaar mentaal veel meer hebben tebieden en de mensheid zoveel meer zouden kunnen gevendan degenen die een hoge leeftijd bereiken. Het maakt nietuit wat we erover voelen, zo is het – ondanks al onzemedische vaardigheden – en de mens moet leren accepterendat de natuur onze opvatting van rechtvaardigheid nietherkent, en elke poging om een soort goddelijkegerechtigheid in te voeren in dit leven moet wordenafgewezen als een absurde poging om aan de realiteit teontsnappen.

In dit verband beweren de vijanden van hetnationaalsocialisme dat de biologische opvatting van demenselijke natuur, die de basis vormt van hetnationaalsocialisme “onethisch” is. Hierop kunnen we alleenmaar antwoorden dat het de zogenaamde “ethiek” van dezetegenstanders is die immoreel is, omdat het een ethiek is diegebaseerd is op normen en waarden die niet aan de natuurzijn ontleend. Voor nationaalsocialisten is er maar éénwaarheid: de wetten van de natuur. En alles dat niet inovereenstemming is met deze waarheid is absoluut fout!

Dit betekent natuurlijk een totale afwijzing van hetchristendom, waarvan het onnatuurlijke dualisme de basisvormt van de overheersende “morele” code – ook waar dezecode is vermomd is als liberaal, humanistisch of marxistisch.Volgens het christendom geniet de mens een zeer bijzonderepositie onder alle schepselen door een goddelijke ziel te

hebben. Deze ziel is universeel en onbeweeglijk. Het verschiltniet van ras tot ras of van individu tot individu, en het is nietafhankelijk van intelligentie of enige ander mentale of fysiekekwaliteit in het individu, noch is het erfelijk of op een anderemanier beïnvloed door de natuur. Het is deze ziel die allemensen gelijk maakt in de ogen van God, wat ze ook doen ofwat ze zijn, zolang ze maar in Hem geloven. Volgens dechristelijke opvatting is het spreken over de mens als eenproduct van biologische factoren een kleinering. Volgens hetchristendom is het hele leven van de mens een constantestrijd tussen de goddelijke ziel (de geest) en “materie”, dat wilzeggen de natuur, of – op het persoonlijke niveau het vlees,dat het kwaad vertegenwoordigt en verslaan moet wordenom een eeuwig leven in een ongedefinieerd paradijs in dewolken te verkrijgen. Het leven op aarde is slechts eenvoorbereiding op dat leven dat komt – het leven aan deboezem van Abraham of in de hel, allemaal afhankelijk vanhoe succesvol ze zijn geweest in het bevechten van hunbiologische aard. Op zichzelf genomen is het leven op aardevoor hen zonder enige waarde, niet meer dan een tranendal.

Zodoende wordt het christendom gekenmerkt door eenminachting van het leven en van de natuur. Het is een religievoor verliezers en dromers die niet kunnen omgaan met deuitdagingen van het leven en dus maar gewoon vegeterenlangs de zijlijn, erop vertrouwend dat “de laatsten de eerstezullen zijn en de eersten de laatsten zullen zijn”, omdat hetchristendom een crimineel die nergens goed voor is en eenachterlijke dwaas als meer waardevolle mensen ziet dan de

ondernemende en creatieve burger. Het staat voor een reeksnormen en waarden die de maagd boven de moeder stellen,de monnik boven de vader van een familie, en de zwakken ende lijdenden boven de sterken en de overwinnenden, enuiteindelijk, de doden boven de levenden. Het kijkt neer opelk genoegen in het leven en verheerlijkt zelfkastijding enzelfverloochening als positieve aanwijzingen dat de mensvecht tegen zijn eigen vlees en accepteert dat hij geboren isals een zondaar omdat hij niet zuiver geestelijk is.

Het maakt niet uit vanuit welk gezichtspunt je er naar kijkt.Het christendom vertegenwoordigt een perverse enmisantropische houding tegenover het leven dat in geengeval geduld mag worden in een gezonde samenleving. Botgezegd; het christendom is een soort geestelijke aids dieonze natuurlijke immuniteit tegen niet-biologisch denkenheeft vernietigd. Het is een besmettelijke ziekte van de geesten er moet met alle middelen tegen worden gevochten.

In tegenstelling tot de christen, wordt de nationaalsocialistverondersteld te leven. Hij hoort zijn vaardigheden teontwikkelen en uit te breiden en zijn persoonlijkheid zo veelmogelijk te ontwikkelen binnen de grenzen van zijnbiologische aard – zowel fysiek als mentaal. Er wordt niet vanhem verwacht dat hij zijn leven op zijn knieën voor eenMidden-Oosterse god doorbrengt, smekend ombarmhartigheid en vergeving voor de “zonde” van te zijngeboren in de natuur. Wij willen trotse en harmonieuzemensen zien die vertrouwen in zichzelf en in hun missie in

het leven hebben – niet bange en verdachte producten vanmisantropische begrippen zoals “erfzonde”, die de mensmaar één plezier in het leven laat: dat “God” je zal vergevenals je maar gelooft en berouw hebt. We willen ook niet deverlegen en wanhopende slachtoffers van het pluralistischewereldbeeld met zijn ontkenning van absolute waarden. Wijzijn geen atheïsten. Wij geloven in een godheid, maar onzegodheid is een absoluut contrast met de Joods-christelijkeJahwe. Voor het nationaalsocialisme is er slechts één waregodheid: de onuitsprekelijke creatieve kracht die zich overalin de natuur laat zien. Dat is de godheid die ons eerbetoonverdient door respect te tonen voor de wetten van de natuur.Als nationaalsocialisten volgen we geen andere stem dan destem van de natuur en geen andere ethiek dan de ethiek vande natuur, en we kennen slechts één doodzonde: om teproberen tegen deze ethiek in te gaan.

Hoewel de mens onderdeel van de natuur is, zijnnationaalsocialisten zich er natuurlijk van bewust dat demens in een bepaald aspect verschilt van alle andere levendeorganismen: zijn unieke hersenen die hem in abstracte zinkunnen laten denken. Deze stand van zaken heeft hetmogelijk gemaakt voor de mens om van de wreedheid van denatuur af te zien of effecten ervan te verzachten waar anderelevende wezens wel onder moeten lijden. Onze hersenenhebben ons in staat gesteld om ziekten te genezen dieanders dodelijk zouden zijn en om de onderliggendeprincipes van veel van de natuurwetten te vinden zodat wesommige van deze principes tot ons eigen voordeel kunnen

gebruiken en – ten goede of ten slechte - de technologieontwikkelen die nodig was om de aarde te verkennen en haarrijkdommen te gebruiken.

Helaas hebben onze hersenen het ook mogelijk gemaakt datwe de Wetten van de Natuur bewust kunnen negeren als wedat prettiger dan om ze te volgen. In een primitievesamenleving zou je snel de gevolgen voelen van zo'novertreding, maar in een hoogontwikkelde technologischesamenleving zijn we in staat om een overtreding van deWetten van de Natuur geruime tijd te overleven zonder deonvermijdelijke represailles te ervaren. Echter, vroeg of laatkomen ze met onverbiddelijke dwingendheid en dan zal het,zo niet onmogelijk, op zijn minst buitengewoon moeilijk omonze fouten te verhelpen.

Ten slotte heeft ons unieke brein ons ook gevoelens gegevendie bij bijna geen enkele andere soort te vinden zijn: de angstvoor het onbekende, de zekerheid van de dood, en dus ookeen wanhopige behoefte aan iets dat de mens een gevoelvan spirituele veiligheid en zekerheid kan geven die aan hetleven een betekenis geeft die verder gaat dan alleen maarnaar materiële omstandigheden. Dit is de behoefte die achterde wereldreligies schuilgaat, maar anders dan dewereldreligies, concentreert het nationaalsocialisme zich ophet bevredigen van deze behoeften op aarde. In dit verbandmoet worden opgemerkt dat noch de hersenen noch degevoelens geïsoleerde verschijnselen die niet-biologisch zijn,maar dat het een onlosmakelijk deel van de levende mens is,

en zoals de fysieke kenmerken van mens, zo is ook de “geest”onderworpen aan de Natuurwetten met betrekking toterfelijkheid. Als nationaalsocialisten zijn wij van mening datde samenleving als geheel zodanig georganiseerd moet zijndat alle aspecten van het natuurrecht in aanmerking wordengenomen. Het is dus niet genoeg om aan de materiëlebehoeften van mensen tegemoet te komen door een gezondeconomisch leven op te bouwen. Het is noodzakelijk om erook voor te zorgen dat aan de spirituele behoeften wordtvoldaan!

Het wordt vaak beweerd door de vijanden van de mens dathet spirituele universum van het nationaalsocialisme is ereen van dwang en manipulatie, waar het individu wordtberoofd van zijn vrijheid en individualiteit om deel uit temaken van een gedachteloze massa. Dit is natuurlijk verrevan de waarheid. In feite komt dit veel dichter bij eenbeschrijving van de democratie. Het zijn de democraten diede mensen als een grote kleurloze massa beschouwen,waarbij de verschillen tussen de afzonderlijke individuenworden uitgelegd als het resultaat van toevalligeomgevingsinvloeden die de samenleving moet “corrigeren”om mensen te socialiseren op democratische wijze.Nationaalsocialisme, aan de andere kant,respecteert hetindividu. We weten dat alle mensen biologisch uniek zijn endat ze verschillende talenten en vaardigheden hebben. Hetsamenbrengen van al deze talenten van individuen in hetkader van de samenleving is een van de belangrijkste takenvan de nationaalsocialistische staat. Alleen op deze manier is

het mogelijk om de totale hoeveelheid mentale hulpbronnenin een mens te benutten - ten behoeve van zowel deindividuen als van de maatschappij.

We weten echter ook dat genie en vooruitgang nooit van demassa zijn gekomen maar altijd van de enkeling, vanuitzonderlijke individuen, en alleen door het individu demogelijkheid te bieden om zichzelf zo vrij mogelijk tebewegen en te ontwikkelen in een georganiseerdesamenleving kunnen we de vooruitgang van de mens naareen steeds grotere perfectie bevorderen. Als we de enormeproblemen van de wereld jaren van democratie na 1945willen oplossen, is dit noodzakelijk. Aangezien het onmogelijkis om mensen te verheffen tot een niveau dat boven hunaangeboren ontwikkelingsmogelijkheden ligt, hebben alledomme pogingen om alle mensen gelijk te maken in alleopzichten noodzakelijkerwijs geleid tot een eenwording ophet laagste niveau, d.w.z. tot de onderdrukking van alleindividuen die boven het gemiddelde uitstijgen in intelligentieof op een andere manier. Deze trend is niet het werk van hetnationaalsocialisme maar van de democratie, en het is nietwaarschijnlijk dat dit de levensvoorwaarden op aarde zalverbeteren.

Elke poging om een elite te bevorderen wordt echter terechtgezien als een bedreiging voor de fundamenten van hetdemocratische systeem, waar men gelooft dat iedereen nietalleen gelijke rechten moet hebben, maar ook gelijke invloedmoet hebben op openbare aangelegenheden,

ongeacht of hij de noodzakelijke kwaliteiten heeft of niet.Zo'n systeem kan alleen een land alleen de afgrond in leiden.In een nationaalsocialistische staat zal het leiderschapbestaan uit de allerbesten in de natie. Alleen zij zullen in staatzijn om de problemen op te lossen die ontstaan – en om deverantwoordelijkheid daarvoor te dragen. De individueleleden van een democratische vergadering kunnen nietverantwoordelijk worden gehouden voor hun daden, omdatalle beslissingen die zijn genomen door een meerderheid vanstemmen en iedereen moet buigen voor de meerderheid -ongeacht of hij is het ermee eens of niet. Het is duidelijk datdit soort forum de meeste ruimte biedt aan de verdorvenelementen van de samenleving. Het is ironisch dat grotecommerciële ondernemingen enorme hoeveelheden tijd engeld uitgeven aan het vinden en opleiden van de bestemensen voor de leidende posities in het bedrijf, terwijl elkepolitieke charlatan zonder enige vorm van onderwijs depremier of president van zijn land kan worden, als hij gewoonde juiste connecties heeft en niet te veel intelligentie toont,wat erop zou kunnen duiden dat hij niet zo gemakkelijkgemanipuleerd kan worden door de verschillendebelangengroepen, want dat zou hem nooit enige steunopleveren. Dit is triest!

Deze ontkenning van individualiteit en van de biologischeverschillen tussen mensen heeft ook geleid tot een volledigeonderdrukking van het concept van “genetische hygiëne”.Tegenwoordig is hygiëne alleen een kwestie van handenwassen en tandenpoetsen. De mens kent het principe van

“genetische hygiëne” echter wel, en hij spendeert eenenorme hoeveelheid tijd en energie aan het fokken vanpaarden, koeien, honden, duiven, parkieten etc. – allemaalvolgens de beste genetische principes, maar wanneer hetaankomt op de reproductie van zijn eigen soort, verlaat hijdeze principes volledig – alsof ze alleen geldig zijn in dewereld van dieren - en draagt hij vrijwillig bij aan de totalebiologische degeneratie van de mensheid.

In een natuurlijke staat is elke populatie onderworpen aanbiologische selectie, wat betekent dat de personen die hetbest geschikt zijn voor de gegeven omstandigheden tot detop van die samenleving zullen behoren, terwijl degenen diehet leven niet aankunnen zoals het is zullen omkomen. Dit iseen van de ijzeren, meedogenloze Wetten van de Natuur diede mens heeft kunnen verzachten door samenlevingen op tebouwen waar ruimte en bescherming is voor de zwakkereelementen van de bevolking, die ook een betekenisvolle rol tespelen hebben in een ontwikkelde samenleving. Als weechter onze ogen volledig sluiten voor het bestaan van dezeWet van de Natuur, zullen we op weg zijn naar een ramp,omdat we dan niet langer in staat zijn om de noodzakelijkebiologische kwaliteit in de bevolking veilig te stellen om eensysteem te behouden dat sterk genoeg is om ook de zwakkente beschermen. Zonder achting voor de biologische realiteitvan het leven zullen we eindigen in een situatie waar dezwakste individuen de eersten zullen zijn die ten onder gaan.

Het nationaalsocialisme is dus niet zoals vaak wordt beweerdeen systeem dat de zwakken aan hun lot overlaat.Integendeel! Nationaalsocialisme is de enige garantie dat dezwakken tegen een zekere vernietiging kunnen hebben. Hiermoet er echter wel op gewezen worden dat zwakte geenideaal is - het is iets dat moet worden bestreden en dit isalleen mogelijk door consequente genetische hygiëne. Denationaalsocialistische staat zal de mensen informeren overde biologische mechanismen en dus zeker stellen dat demens zijn natuurlijke instincten op dit gebied herstelt, zodatde mens biologisch verder kan. Alleen dwazen geloven dat demens het hoogste stadium van ontwikkeling al bereikt heeft.Om de mens echter verder te brengen, moet demaatschappij ervoor zorgen dat ziekten en zwakheden nietworden bestendigd door middel van erfelijkheid. De vrijheidom ziektes en lijden door te geven aan uw kinderen en debevolking te verzwakken is een genetische misdaad tegenkomende generaties!

Tegelijkertijd moet de samenleving er ook voor zorgen dat ereen gezond milieu is zodat ziekten veroorzaakt doorinvloeden van buitenaf voor altijd verdwijnen. Hier denkenwe niet alleen aan het sociale milieu en de omstandighedenop de werkplek, maar ook aan de ecologische omgeving. Ineen nationaalsocialistische samenleving is het volledigonaanvaardbaar dat hebzucht en op winst belustmaterialisme pathogene kunstmatige toevoegingen invoedsel en kleding op de markt brengen, dat ongezondesynthetische materialen in onze huizen en openbare

gebouwen worden gebruikt, en dat de vervuiling van aarde,lucht en water nog verder toeneemt – om maar niet tespreken van dodelijke radioactieve besmetting diehonderdduizenden jaren kan duren. Dit alles is het logischegevolg van de volledige vervorming van de ware waarden vanhet leven gezien in deze terminaal zieke maatschappij.Genetische hygiëne en algemene bestrijding vanverontreiniging zijn slechts twee aspecten van dezelfdeoorzaak: het behoud van de natuur en het ecologischevenwicht om het voortdurende spirituele en fysieke welzijnvan de mens te verzekeren. Zonder een gezonde omgevingzullen zelfs de beste genen worden vernietigd, en zonder eenvoldoende hoeveelheid van deze genen, zal er niemand zijndie een gezonde omgeving kan creëren.

Bij een goed milieu hoort ook een gezond gezin waarkinderen kunnen opgroeien in harmonie en waarin zijgelukkig kunnen zijn, en een ander kwaad van de huidigeorde is dat dit soort familie wordt vernietigd door hetgebruikelijke onzinnige denken en de onzin vanvrouwenbroeken. Net zoals de rassen verschillend zijn, zo zijnook de seksen verschillend en het idee dat man en vrouwbiologisch gelijk zijn is een serieuze bedreiging voor hetvoortbestaan van de mens. De verschillen tussen hen zijnniet het resultaat van sociale “geslachtsrollen” maar vanbiologische rollen! Het is geen toeval dat het de vrouw is diehet leven schenkt aan kinderen. Ze is niet alleen in biologischopzicht geschikt voor deze taak, maar ook in mentaal opzicht,en als de moeder van de nieuwe generatie heeft zij de

belangrijkste rol in de samenleving. Het idee dat ze zichzelfmoet “ontplooien” door zich aan te sluiten bij deberoepsbevolking en een baan te krijgen aan een lopendeband, terwijl haar kinderen worden overgelaten aan anderen,is crimineel! Vrouwen kunnen zichzelf alleen ontplooien inhun biologische rol als moeder. Zonder moeder brokkelt defamilie af. De kinderen worden aan zichzelf of aan eenstaatsopleiding overgelaten. Wanneer ze thuis komen, heeftniemand tijd voor hen. Ze krijgen geen idealen mee en zekrijgen hun idolen van televisie, slechte muziek en nogslechtere literatuur. Zij leven op fast food en worden deslachtoffers van het ergste soort commercieel materialisme.Dat wil zeggen, als de vrouw er niet voor kiest om helemaalgeen kinderen te hebben – hetzij door eenanticonceptiemiddel te gebruiken of door een abortus als zezwanger raakt. Natuurlijk beweren de feministen dat het netzo natuurlijk is als de man voor de kinderen zorgt en devrouw buitenshuis werkt. Het is een feit dat als het net zonatuurlijkwas, dat de man dan ook zou bevallen van zijnkinderen.

Het tegendeel is waar, de vrouwelijke biologie zal altijdbetekenen dat de vrouw een zwakkere positie op dearbeidsmarkt heeft omdat ze minder stabiel is dan de man.En dat laat de banen die een bepaalde fysieke kracht vereisenonvermeld. Het is geen verassing dat Elisabeth Badinter, eenJoods-Franse feministe, in een nieuw boek (L'un est l'autre, =“De ene is de andere”, uitgegeven door O. Jacob (!), Parijs 1986,en, niet verrassend, vertaald in vrijwel elke West-Europese taal)

eist dat de baarmoeder en eierstokken getransplanteerdworden in mannen om gelijkheid te waarborgen! Eensamenleving waar zo’n boek lezers kan vinden is inderdaaddoodziek!

Het maakt deel uit van de biologische aard van de mens dathij niet een geïsoleerd persoon is, maar een sociaal wezen, enzijn sociale instinct gaat verder dan het gezin. Vanaf devroegste tijden hebben mensen samengeleefd in groepen,zodat ze beter weerstand konden bieden aan de gevaren vanhun primitieve bestaan. Als ze dat niet hadden gedaan, danzou de mens het waarschijnlijk niet hebben overleefd alssoort. Met andere woorden, het leven in georganiseerdesamenlevingen is een voorwaarde voor het bestaan van demens, en de drang om te organiseren maakt deel uit vanonze natuur. Zonder een georganiseerde samenleving zouelk individu zijn hele dag vullen met het proberen om dedagelijkse benodigdheden te verzamelen. Er zou geenoverschot zijn geweest dat kunst, wetenschap, onderwijs ofeen andere publieke dienst mogelijk maakt. Een hogeorganisatiegraad is simpelweg de voorwaarde voor zowelculturele als technologische ontwikkeling. Daarom, is het opgeen enkele manier een toeval dat de hoogste culturen altijdzijn gecreëerd door de mensen met het beste vermogen omzich te organiseren, d.w.z. de Ariërs.

In elke georganiseerde samenleving is het echter absoluutnoodzakelijk dat het individu zich aanpast aan een norm diewordt gedeeld met andere leden van die gemeenschap en

dat hij zich onthoudt van misbruik van zijn intelligentie entalenten op een manier die schadelijk voor de gemeenschapis die de ontwikkeling van deze talenten mogelijk heeftgemaakt.

De noodzakelijke loyaliteit binnen de groep kan echter nietgebaseerd zijn op louter materialistische overwegingen. Hetis niet genoeg om een gemeenschappelijk welzijnsbureau tehebben. Het is alleen logisch om afstand te doen vanpersoonlijke vrijheid in een gemeenschap met eengemeenschappelijke lotsbestemming, bestaande uit mensenmet een gemeenschappelijke achtergrond,gemeenschappelijke normen en waarden, en met eengemeenschappelijk doel in het leven – mensen van wie devoorouders al generaties lang hetzelfde territorium hebbenbewoond en verdedigd, omdat ze hun specifieke taalkundige,culturele en biologische eigenschappen wilden behouden.

Het is deze wens die onze cultuur heeft voortgebracht innauwe overeenstemming met die van de talenten,opvattingen, idealen en waarden van ons volk – met wat wede ziel van ons volk kunnen noemen. Andere volkerenhebben andere talenten, opvattingen, idealen en waarden,en daarom produceerden ze ook andere culturen. Dezekunnen net zo “goed” zijn als de onze – maar ze zijn welvreemd voor ons, net zoals onze cultuur vreemd is voorandere volkeren. Spreken over een komende, universele“wereldcultuur”, gemeenschappelijk voor alle mensen, isonzin. Een “cultuur” die niet op natuurlijke wijze is ontstaan

als de spiegel van de ziel van een volk is een ontkenning vande betekenis van het woord “cultuur”, en de geschiedenis laatheel duidelijk zien dat elke beschaving die niet langer in staatis geweest om zijn eigen cultuur te behouden en verder teontwikkelen en daarom buitenlandse culturele elementenheeft geïmporteerd en geïntegreerd, op het punt stond vanzijn onvermijdelijke val.

Een samenleving die bestaat uit een willekeurigsamenraapsel van rassen, religies en filosofieën is zeker geenuitdrukking van spirituele en culturele rijkdom, zoals vandaagde dag vaak wordt beweerd. Het is een absurd allegaartjewaarvan het bestaan niet kan worden gerechtvaardigd opwelke grond dan ook – een zekere indicatie van de dreigendedesintegratie van de natie en de totale ontbinding van allenormen en waarden. Zo'n samenleving is een ontaardeparodie op een echte gemeenschap – en het kan nietvoortduren, omdat het sociale loyaliteit tussen deverschillende groepen die tijdelijk op de hetzelfde stuk landwordt verbroken door een veel sterkere – spirituele –loyaliteit tegenover religieuze en filosofische ideeën die hunbasis niet hebben in de natie zelf en haar geschiedenis.

De grootste bedreiging voor de samenhang van desamenleving is zonder vergelijking de biologischerassenmenging die altijd hand in hand is gegaan met hetmengen van culturen – of zelfs de voorwaarde daarvoor is.Het vervallen van een cultuur zelf kan op elk moment eenhalt worden toegeroepen en een volk kan zijn weg terug

vinden naar zijn eigen cultuur, normen en waarden – zolanghet volk in raciale zin intact is. Het mengen van rassen isechter onherroepelijk – en de gevolgen ervan zijnonberekenbaar en desastreus. Het is een feit dat de natuurzich altijd ontwikkelde tot een grotere rassenvariatie. Door deonnatuurlijke rassenmenging zien we nu een nivellering vanalle verschillende natuurlijke talenten, die allemaal wordenbepaald door ras. Waar een ras zich in een bepaalde richtingheeft ontwikkeld en een gemeenschap en een cultuur heeftvoortgebracht die gebaseerd is op de kwaliteiten die hetheeft, zal de vermenging met andere rassen betekenen datna een paar generaties de verbasterde nakomelingen elkevoeling hebben verloren met hun raciale instincten om tebegrijpen wat hun voorouders hebben gecreëerd.

Helaas is er een overvloed aan mogelijkheden om het soortsamenlevingen te bestuderen dat ontstaat als gevolg vanrassenmenging. Latijns-Amerika, India en Egypte zijn allemaaluitstekende voorbeelden, en dat geldt ook voor Hellas en hetRomeinse Rijk. Net als de Indiase, Perzische en Egyptischeculturen waren ook de Griekse en Romeinse beschavingengecreëerd en in stand gehouden door een geëmigreerdeminderheid van een overwegend Noords ras.Deze hoger ontwikkelde minderheid onderdrukte eerst deoorspronkelijke meerderheid en hun cultuur, maar laterbezweek ze langzaam aan de numerieke superioriteit van deinheemse volkeren. Verzwakt door talloze oorlogen die hunhet meest waardevolle bloed hadden doen verliezen enondermijnd door Aziatische ideeën van vals humanitair

denken gaven ze geleidelijk aan steeds meer van hetonderworpen volk het burgerschap en brachten ze nieuweslaven en arbeiders uit hun kolonies in Afrika en Azië – dievervolgens werden geïntegreerd en in de volgende generatieburgerschap verworven. Dit is een bekend verschijnsel,nietwaar? En het was deze desintegratie van het Noordse rasdie de trotse staat van Hellas in het hedendaagseGriekenland veranderde en Rome veranderde in Italië - ofanders gezegd: beschaving in chaos! Op school besteed jenog steeds ten minste enige tijd aan het onderwijzen van dekinderen over de oude culturen, maar over de mensen diedeze culturen creëerden wordt niet één woord gesproken.Het lijkt niemand te verbazen dat het vermogen een staatorganiseren kan zo volledig verdwijnen. De waarheid is datde meeste van de mensen die zich vandaag voordoen als“Romeinen”, heel weinig gemeen hebben met hun machtigevoorgangers. Te veel van hun voorouders kwamen van tenzuiden van de Middellandse Zee!

Wanneer je vandaag over raciale biologie spreekt, krijg je alsnel een heleboel taboes te verduren. Het bestuderen vanraciale biologie is iets ondeugends geworden – dat wilzeggen, als het de menselijke rassen zijn die je wiltbestuderen – en zelfs van medici of zogenaamdeantropologen kan worden verwacht dat ze veel weten overdeze kwestie. Alleen al het willen vergaren van dergelijkekennis is schadelijk voor je carrière, dus waarom daar moeitevoor doen? Zo wordt altijd volgehouden, met eenminachtende grijns, dat er niet zoiets bestaat als een “puur”

blank ras en dat “Arisch” een zuiver taalkundige term is enz.,wat allemaal gezegd wordt om te bewijzen dat racistischewetenschap onzin is. Natuurlijk zijn deze argumenten nietallemaal verkeerd – maar de conclusie is dat wel! Het is waardat er een mengsel is geweest van de verschillende Europeserassen, maar dit was een mengeling van nauw verwanterassen binnenin dezelfde hoofdras, het zogenaamde BlankeRas, waar je heel goed naar kunt verwijzen als het Arische ras– zolang je definieert waar je het over hebt!Verder is er absoluut geen basis om te beweren dat ditmengsel – dat in geen geval volledig gemengd is geweest –een absoluut voordeel was voor Europeanen! Waarschijnlijkwas het tegenovergestelde het geval en er is absoluut geengoede reden om het proces van desintegratie voort te zettendoor verdere rassenvermenging.

De onwetenden beweren ook dat rassenmengingnoodzakelijk is om “inteelt” te voorkomen. Dit argument isnatuurlijk niet-biologische onzin. Inteelt verwijst alleen naarhet fokken tussen nauw verwante individuen, dienoodzakelijkerwijs op elkaar lijken in biologisch opzicht. Doorinteelt hebben we een opeenstapeling van deverschillende genetische factoren – zowel goed als slecht. Alszowel vader als moeder de dezelfde genen hebben, er is eengrote kans – of risico – dat deze genen zich in denakomelingen zullen opstapelen, en omdat we praktischallemaal ongelukkige genen dragen, is het uiteraard wenselijkdat deze niet worden geaccumuleerd. Het is hier onbelangrijkdat er ook een accumulatie zal zijn van positieve genen: een

hoger risico om erfelijke ziekten te ontwikkelen kan nietworden goedgemaakt door andere positieve eigenschappen.Inteelt echter is alleen een gevaar bij zeer kleine populaties,bijvoorbeeld op een heel klein eiland of in zogenaamde“koninklijke” of “adellijke” families. In een populatie metmiljoenen individuen komt inteelt gewoon niet voor ondernormale omstandigheden.

In alle gevallen is het toevoegen van raciaal vreemdegenetische elementen geen goede manier om inteelt tevermijden. Het leidt alleen maar tot disharmonischeindividuen, omdat de ouders erg verschillend zijn. Hieropzouden de onwetenden bezwaar maken dat je erg goederesultaten lijkt te behalen in de dierenwereld, en ook metplanten, wanneer je verschillende rassen kruist. Dit isnatuurlijk waar, maar hier hebben we het over sterkgecontroleerde kruisingen waarbij de wetenschappers voorafhebben bepaald welke specifieke kwaliteiten ze willenkweken. Dus selecteer je de ouders met dat doel in degeest door de individuen te nemen die het beste van dekwaliteiten dragen die je wilt kruisen. Wanneer je denakomelingen hebt, kies je opnieuw de individuen waarin jede meeste kwaliteiten vindt die je wenselijk vindt. Ze wordengebruikt voor verdere veredeling. De rest wordteenvoudigweg afgeslacht als zijnde onvermijdelijkeverspilling. Een voortdurend fokprogramma met deze dierenzou de tegenovergestelde resultaten geven als die welkegewenst zijn. In geen geval wordt vrijuit fokken toegestaan.

Als het per ongeluk gebeurt, bijvoorbeeld met honden – danmoet je het nageslacht vernietigen!

Hoe gevaarlijk kruisen kan zijn, wordt geïllustreerd door dezogenaamde “killer bees”. Ze zijn het kunstmatige productvan een poging om een robuust ras met een hogeopbrengstcapaciteit te creëren. Het resultaat was agressievezwermen bijen die bloemen helemaal niet kunnen bestuiven.Per ongeluk zijn een aantal hiervan ontsnapt uit eenlaboratorium en vandaag ze vormen een serieuze bedreigingin heel Latijns-Amerika en de zuidelijke delen van de VS, deelsomdat ze zeer gevaarlijk zijn voor zowel dieren als mensen,ze doden alles wat beweegt, maar ook omdat ze gewonebijen vervangen en dat de planten dus niet bestoven worden.Dit is een goed voorbeeld van waartoe rassenmenging kanleiden als de noodzakelijke controle mislukt – en stel je danvoor dat de verspreidende rassenmenging van menselijkerassen helemaal geen enkele controle kent!

Er is waarschijnlijk niemand die pleit voor dezelfdeprocedures voor het kruisen van mensenrassen als die jehebt voor dieren – afgezien van het feit dat we hier te makenhebben met veel gecompliceerder factoren dan met dierenhet geval is. Het zijn niet zulke gemakkelijk definieerbarezaken als gestalte, kwaliteit van vlees, of melkproducerendecapaciteit die bepalen of mensen kunnen omgaan met deeisen van de samenleving, maar factoren zoals karakter,intelligentie, creativiteit en innerlijke harmonie – allemaalkwaliteiten waarvan bekend is dat ze te lijden hebben onder

rassenmenging. In dit verband is het ook de moeite waardom op te merken dat de mensen die de voorkeur geven aanongeremde rassenmenging ons niet vertellen met welkewenselijke kwaliteiten de vreemde raciale elementen hetblanke ras mogelijk kunnen verrijken!

In alle gevallen kunnen de huidige tendensen vandesintegratie op alle gebieden van de samenleving nietanders dan mensen zich onveilig en ongelukkig laten voelen.Alleen in een echte, harmonieuze gemeenschap bestaandeuit mensen met dezelfde culturele, historische en biologischeachtergrond, en met dezelfde spirituele aspiraties voor detoekomst kan het individu de gemoedsrust en de innerlijkeveiligheid krijgen die hij nodig heeft. Alleen hier kan de menshet gevoel hebben dat hij een natuurlijk onderdeel is van eengroter geheel, van iets dat sterker is dan het individu zelf endat zal blijven bestaan wanneer het individu er niet meer is.Net zoals het heeft bestaan voordat het individu werdgeboren. Alleen in zo'n gemeenschap van lotsbestemmingvindt de mens het eeuwige leven dat hij altijd heeft gezocht.In onze kinderen en in ons volk zullen we voor eeuwig leven,maar dat is de enige manier waarop we deel hebben aan deeeuwigheid. Zonder dat hadden we net zo goed nooitgeleefd!

Als, aan de andere kant, de mens zijn identiteit en zijn doelmoet zoeken in het leven buiten de nationale gemeenschap,dan heeft deze gemeenschap heeft zijn betekenis verloren en

zal onvermijdelijk ten val komen als een huwelijk waarin departners niets anders delen dan hun adres.

Dit is een fundamenteel nationalistisch gezichtspunt.

Maar loyaliteit binnen een groep moet wederkerig zijn. Het isniet alleen de burger die loyaal moet zijn aan de samenleving– het is ook de samenleving die loyaal moet zijn aan deburger. Loyaliteit veronderstelt dus gewone socialeomstandigheden en een economisch systeem waar niemandwordt uitgebuit en waar iedereen alles doet wat hij kan voorhet algemeen welzijn en het handhaven van de orde die degemeenschappelijke waarden bewaakt, het leven en gelukvan zijn burgers garandeert, en elk individu zijn deel geeftvan het eeuwige leven van het volk.

Dit is een fundamenteel socialistisch gezichtspunt.

Nationalisme zonder socialisme is absurd – en omgekeerd:socialisme zonder een duidelijk gedefinieerde gemeenschapheeft geen betekenis.

Tegenwoordig wordt vaak beweerd dat denationaalsocialistische houding tot oorlog leidt en probeertandere landen te onderdrukken. Dit is absoluut onzin. Hettegenovergestelde is waar. Respect voor de culturele enbiologische identiteit van andere volkeren is alleen mogelijkals je het bestaan en de wenselijkheid van raciale en cultureleverschillen erkent – en je kunt de identiteit van andere

mensen nauwelijks respecteren als je je eigen identiteit nietop prijs stelt! Als je het bestaan van raciale verschillenontkent, ligt het voor de hand dat je constant zal proberenandere mensen op te leggen wat je zelf het beste vindt –zonder enig respect voor hun eigen speciale karakter.

Dit desastreuze idee, dat gedeeld wordt door hetchristendom en het marxisme, dat er maar één beschaving isdie geschikt is voor alle mensen, ongeacht ras, is de basisvoor zowel de Europese koloniale rijken van de vorige eeuwen hedendaagse pogingen om de kale materialistischelevensstijl van de moderne geïndustrialiseerde wereld op teleggen wereld aan naïeve derdewereldlanden, die alleenglinsterend goud zien, maar zich geen voorstelling kunnenmaken van de kosten. Dit zal hun ondergang zijn, net zoalshet de onze is! De consumentenmaatschappij ziet alleenmaar markten en consumenten – en hier is uniformiteit hettrefwoord. Een uniform clientèle stelt geen speciale eisen, endit maakt productie eenvoudiger en goedkoper, wat eengrotere verkoop en een hogere winst betekent. Nationaleeigenaardigheden en verschillende culturele patronen zijnhier hinderlijk en daarom wordt er tegen gevochten. Voor demultinationale industrieën en ketens zijn alle mensen gelijk –als ze maar gewoon kunnen consumeren. Ze hebbenabsoluut geen respect voor menselijke waarden. Zeverpletteren deze.

Voor het nationaalsocialisme zijn verschillen onderdeel vande natuurlijke orde en we willen deze orde behouden, met al

zijn verschillen tussen rassen, mensen en individuen. Wewillen absoluut niet dat een negerstam onze religie beoefent,ons voedsel eet, of onze wetten hanteert. We willen datandere mensen hun eigen weg naar de toekomst vinden.Natuurlijk zouden we graag met hen samenwerken als datvoor beide partijen voordelig is, maar we zullen hen nietstoren. Als ze hun weg niet kunnen vinden, is het hunprobleem – niet het onze. We zoeken geen conflict metiemand – we willen gewoon in vrede worden gelaten. We zijnechter geen pacifisten. We weten dat af en toe elk volk moetvechten om te overleven als een natie. Als dat niet gebeurt,zal het volk vergaan en we kunnen niet gewoon achteroverleunen en ons eigen volk laten vernietigen. Als ons bestaanwordt bedreigd, moeten we onszelf verdedigen en we wetendat alleen een nieuwe nationaalsocialistische wereldorde vanonafhankelijke naties met wederzijds respect voor elkaar eenblijvende zekerheid kan bieden voor vrede en de wereld kanbehoeden voor een nucleaire ramp.

Als de wereld het nationaalsocialisme niet als enige hoop opeen toekomst aanvaardt, zal de mens worden vernietigd. Ditzal een logisch gevolg zijn van zijn voortdurende schendingenvan de wetten van de natuur. Het zal echter niet het eindevan het universum zijn. Vanuit de ruimte gezien zijn deplaneet Aarde en de menselijke wezens erop totaaloverbodige delen van een enorm machinepark. Als weverdwijnen, zullen de verschillende beschavingen van delaatste 10.000 jaar slechts een verwaarloosbare episode zijnin de oneindige en tijdloze ruimte – een experiment dat

verkeerd afliep. Zelfs na een totale nucleaire oorlog zal er opaarde waarschijnlijk nog steeds biologisch leven zijn, en danzal de ontwikkeling naar steeds hogere soorten opnieuwbeginnen. Zelfs als de aarde volledig vernietigd zou zijn inzo'n oorlog of om een andere reden – dat is het meer danwaarschijnlijk dat er ergens op een andere planeet leven is ineen ver zonnestelsel ergens in de ruimte, misschien wel eenbiljoen lichtjaren ver weg. Wat er ook gebeurd, de natuur zalaltijd bestaan – ook zonder mensen. Zelfs zonder leven zal ernog steeds een natuurlijke orde in het universum bestaan.Dit universum accepteert geen speciale wetten voor de mens,en als hij dat niet beseft, zal hij zijn komende vernietigingverdiend hebben en niets zal dat kunnen veranderen.

We denken echter dat het zonde zou zijn om dat te latengebeuren. Dat is waarom wij proberen mensen op dit lateuur te laten luisteren naar de rede. Wij hebben geen momentom te verliezen. Zou je ons willen vergezellen? Niet omwillevan ons – maar omwille van je kinderen.

Dit is geen kwestie van politiek. Het is ons eigen bestaan datop het spel staat. Kun je het je veroorloven om meer van jetijd te verspillen?