Łamanie paw człowieka na kontynencie amerykańskim

“ Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi w swej godności i w swoich prawach. Są obdarzeni rozumem oraz powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa” głosi pierwszy artykuł

Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka uchwalonej przez Organizacje Narodów Zjednoczonych ponad 50 lat temu – 10

grudnia 1948 r. Od tamtego czasu podpisało ją ponad 140 państw świata. Pomimo to w ponad 100 krajach więzi się ludzi z powodu przekonań, rasy czy przynależności etnicznej. Wielu, więc

zwątpiło w skuteczność tego typu aktów wydawanych przez

ponadnarodowe organizacje. Ale nie zapomnijmy, że dzięki Deklaracji

zaczęto mówić otwarcie o prawach człowieka i próbuje się je egzekwować.

Prawa człowieka stanowią podstawowy fundament

współczesnej cywilizacji. Pomimo że wciąż jeszcze podstawowe prawa

człowieka są łamane, uznanie Powszechnej Deklaracji Praw

Człowieka przez międzynarodową społeczność stanowi istotny krok w

kierunku światowego pokoju. O uznanie i respektowanie praw

człowieka zabiegają największe autorytety moralne świata m.in. śp.

papież Jan Paweł II czy XIV Dalajlama Tybetu, a także wielu

polityków i ludzi dobrej woli. "Naszym obowiązkiem jako ludzi jest poszukiwanie sposobów i metod, dzięki którym wszystkie istoty mogłyby zostać uwolnione od cierpień i nieszczęśliwych doświadczeń."

XIV Dalaj Lama

Obecnie na świecie istnieją miejsca,

gdzie prawa człowieka są łamane.

Dotyczy to szczególnie obszarów okupowanych, krajów znajdujących się pod rządami totalitarnymi i obszarów objętych

konfliktami zbrojnymi.

BRAZYLIA

Amnesty International uważa : "Od lat łamanie praw człowieka oraz popełnianie innych aktów przemocy wobec członków MST (Ruch Bezrolnych Robotników Agrarnych) i innych działaczy wiejskich uchodzi sprawcom na sucho”. Przykładem takiego zachowania może być wydarzenie z 2004 roku, atak na obóz zamieszkany przez członków ruchu MST. Pięć osób zginęło, a wiele zostało rannych. Zgodnie z relacjami, ataku dokonała grupa zamaskowanych uzbrojonych bandytów. Amnesty International potępia takie zachowanie i wzywa władze do natychmiastowego dochodzenia i postawienia przed sądem wszystkich tych, którzy są za niego odpowiedzialni.

Brazylia więc pyta, gdzie się podziały prawa człowieka?

Sao Paulo - Amnesty International twierdzi, iż, w debatach przedwyborczych, nie są poruszane zagadnienia dotyczące praw człowieka, co w obecnej atmosferze politycznej w Brazylii co po raz kolejny pokazuje marginalność tych praw w tymże kraju.

Organizacja opublikowała list otwarty, który został przedstawiony kandydatom na prezydenta. Tylko trzech spośród nich

wyraziło zgodę na dyskusję nad sprawami i propozycjami wysuwanymi

przez organizację.

"Niepokojący jest fakt jak mało uwagi poświęca się konieczności umieszczenia praw człowieka w centrum działań politycznych - szczególnie w takim kraju jak Brazylia, gdzie fundamentalne prawa w rozległych sektorach państwowych są notorycznie naruszane", podało Amnesty International.

"Najbardziej niepokojącą jest powszechna opinia, że obrona praw człowieka oznacza wyłącznie obronę praw przestępców i, że jest ona postrzegana jako bariera w uzyskaniu bezpieczeństwa poprzez stanowcze podejście do przestępstw. Jest to niebezpiecznie zniekształcony pogląd, jako, że pojedyncza osoba może czuć się bezpieczna, jeżeli bezpieczeństwo ogółu nie jest zagwarantowane", dodaje organizacja.

Organizacja praw człowieka w swoim liście, streściła swój niepokój wobec stosowania

tortur, które w dalszym ciągu są powszechne i głęboko zakorzenione w brazylijskim systemie sprawiedliwości pomimo istnienia federalnego

prawa delegalizującego te praktyki; alarmująco wysoka liczba pozasądowych

egzekucji dokonywanych przez policję oraz "oddziały śmierci" często powiązane z policją;

oraz przerażające warunki panujące w aresztach na terenie całego kraju.

"Dopóki zakres problemów dotyczących praw człowieka, które dotykają Brazylię nie jest w pełni uznawany i dopóki Ci, którzy są u władzy nie rozumieją, że odpowiedź na publiczne głosy protestu, aby zwiększyć bezpieczeństwo publiczne nie polega na bardziej represyjnym i obelżywym kontrolowaniu, ale na polityce opartej na prawach człowieka, dopóty błędne koło przemocy, strach i nadużycia praw człowieka, których społeczeństwo brazylijskie jest zakładnikiem, nigdy nie będzie przerwane" - podkreśla organizacja.

Rozpatrując tą sytuację, Amnesty International przedstawia szereg zaleceń, a wśród nich powołanie

niezależnej i skutecznie działającej komisji dochodzeniowej w sprawie

zabójstw na policji; utworzenie federalnego biura rzecznika praw

obywatelskich, które jest niezależne, całkowicie

dofinansowane i powołane w celu badania naruszeń praw człowieka; oraz utworzenie sprawiedliwego i

niezależnego systemu do przekazywania przypadków łamania praw człowieka do

federalnego wymiaru sprawiedliwości.

Organizacja zaleca również, aby wszystkie przypadki stosowania tortur zostały zbadane a ci, którzy są za nie odpowiedzialni zostali oddani w ręce sprawiedliwości w myśl istniejącego prawa dotyczącego tortur.

KUBA

1. Wolność korzystania z informacji.

Ścisłą kontrolą państwa objęte są wszystkie media (telewizja, radio, gazety, książki itp.) Ograniczona jest wolność słowa oraz wolność korzystania z informacji. Jest to bardzo restrykcyjnie nadzorowane, przez co ma to wpływ na życie tysięcy Kubańczyków. Dodatkowo ograniczony jest dostęp do Internetu. Korzystanie z niego jest możliwe jedynie w oficjalnie uznanych przedsiębiorstwach i biurach rządowych. Dysponują one kontem opłacanym w dolarach USA, co jest niemożliwe dla przeciętnego Kubańczyka. Według źródeł kubańskiego rządu, ponad 40 000 obywateli korzysta z nielegalnego źródła.

Mimo wszystko, większość obywateli nie korzysta z

Internetu. Skutkami takiego ograniczenia jest mały przepływ informacji o tym co dzieje się na

Kubie, inne państwa mają słabszą kontrolę nad sytuacjami

związanymi z łamaniem praw człowieka,

jak również następuje zawężanie horyzontów

obywateli.

Tym samym, łamane jest prawo gwarantowane w 19 artykule w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, prawo do wolności i wolności słowa, w tym swobodę ,,poszukiwania, otrzymywania i udzielania informacji za pomocą wszystkich mediów niezależnie od granic”.

2. Wolność słowa i zrzeszania się.

Dysydenci na Kubie są traktowani w okropny sposób. Są zastraszani, prześladowani oraz doświadczają ograniczeń wolności wypowiedzi. Np. 18 marca 2003r. w ramach masowej akcji represyjnej aresztowanych zostało 80 osób. Niezależnych dziennikarzy i działaczy na rzecz praw człowieka. Zatrzymanie spowodowane było ich udziałem w akcjach pokojowych.

Ponadto, w kilku przypadkach nie postawiono im żadnych formalnych zarzutów, a w więzieniach spędzali ponad rok. Władze kubańskie tłumaczą to zagrożeniem bezpieczeństwa narodowego i prowokacjami ze strony Stanów Zjednoczonych. Jak twierdzi Amnesty International nic nie może usprawiedliwiać takich pogwałceń praw człowiek. Podkreślają również, że embargo nałożone na Kubę przez USA ma negatywny wpływ na prawa człowieka. Wywiera ono negatywny wpływ na zdrowie, edukację, odżywianie oraz innych dziedzin życia społecznego.

Szeroko spotykane są również procesy niesprawiedliwe,

pośpieszne i tajne. Przykładem może być proces Jose Daniel Ferrer Castillo, dla którego prokuratorzy zażądali kary śmierci

tylko za działalność w Chrześcijańskim Ruchu

Wyzwolenia. Oficjalnie oskarżony o stwarzanie zagrożenia dla

bezpieczeństwa narodowego.

3.Podsumowanie:

- brak wolności słowa, wyznania, zrzeszania się- zwalczana jest opozycja władzy

- media kontrolowane są przez państwo- nie przestrzega się prawa do sprawiedliwego proces

- często zagrożone jest zdrowie i życie osób przebywających w więzieniach ze względu na złe warunki sanitarno-higieniczne

- łamane jest prawo własności prywatnej- a co najważniejsze łamane jest prawo do życia

CHILE

W ostatnim czasie głośno było o rządach Pinocheta. Miały miejsce

masowe łamanie fundamentalnych praw człowieka, takich jak np.: prawo

do życia, prawo do posiadania i pokojowego głoszenia swoich poglądów, prawo do nie bycia

torturowanym.                                                                    

               11 września 1973 r. grupa dowódców armii z generałem

AugustoPinochetem na czele obaliła

demokratycznie wybrany rząd Salvadora Allende. W celu zdobycia i

utrzymania władzy politycznej przywódcy puczu dopuszczali się

masowych pogwałceń fundamentalnych praw człowieka aby

zniszczyć jakąkolwiek opozycję.

Tysiące osób było więzionych, torturowanych, zabitych poza sądownie, zamordowanych lub

"zaginęło". Wiele spośród ofiar było dziećmi. Niektóre z nich zostały zabite

lub "zaginęły", a niektóre zmarły w wyniku obrażeń spowodowanych przez nadmierne użycie siły przez

członków sił bezpieczeństwa i wojsko."Zaginięcia", egzekucje poza sądowe i

zabójstwa - fakt systematycznych i masowych pogwałceń praw człowieka za rządów Augusto Pinocheta został

oficjalnie uznany przez cywilny rząd w Chile.

W 1996 r. raport Komitetu ds. Naprawy i Pojednania (Reparation and Reconciliation Corporation)

ustanowionego w 1992 r. przez administrację prezydenta Patricio

Aylwina uznaje 123 przypadki "zaginięć" i 776 przypadków egzekucji

pozasądowych dokonanych przez agentów rządowych w czasie

dyktatury.

Były to kolejne dane, które uzupełniają wcześniejsze ustalenia dokonane przez Komisję Prawdy i Pojednania (Truth and Reconciliation Commission) i zwiększają całkowitą liczbę uznanych "zaginięć" do 1.102 przypadków oraz liczbę uznanych egzekucji pozasądowych dokonywanych przez siły rządowe do 2.095. A więc w sumie 3.197 przypadków bardzo poważnych naruszeń fundamentalnych praw człowieka zostało oficjalnie uznanych przez rząd Chile. Jednakże te dane nie zawierają tysięcy przypadków osób, które były torturowane i udało im się przeżyć.

Osiemdziesiąt spośród tych uznanych przypadków dotyczyło dzieci w wieku

16 lat, a o wiele więcej dotyczyło pogwałceń praw człowieka wobec

osób poniżej 18. roku życia.W 2005 roku generała Pinocheta po

raz pierwszy oskarżono o przestępstwa niezwiązane z łamaniem

praw człowieka: oskarżono go o uchylanie się od płacenia podatków w

związku z milionami dolarów, jakie były dyktator zataił na zagranicznych

rachunkach bankowych.

Pinochet w końcu listopada przebywał w areszcie domowym; wyszedł na wolność po wniesieniu kaucji w wys. 10 mln peso (ponad 19 tys. dolarów).W przeszłości dwukrotnie oskarżono go o łamanie praw człowieka, ale do procesów nie doszło z powodu złego stanu zdrowia oskarżonego. Finału w sądach nie doczekały też liczne pozwy wniesione przeciwko Pinochetowi przez rodziny ofiar jego reżimu.

MEKSYK

Przestępczość w Meksyku stanowi jeden z największych

problemów. Przyczyną tego jest fakt, że przez to państwo

przebiega szlak narkotykowy. Najczęściej przemycane są

kokaina, heroina i marihuana. Ich przemyt stanowi źródło

wzrostu korupcji w administracji rządowej i policji, powstały także

silne gangi przestępcze. W efekcie struktura państwa ulega

zachwianiu i traci ono na suwerenności.

12 grudnia 2008 roku meksykańska policja znalazła 9 męskich zwłok pozbawionych głów. Podejrzewano, że byli to żołnierze

walczący z gangami narkotykowymi. Ciała znaleziono na autostradzie a głowy w

centrum handlowym. Znajdowała się przy nich notatka od sprawców wymierzona do

przedstawicieli władzy. Grozili oni popełnieniem kolejnych zbrodni. W Meksyku

z podobnych przyczyn zginęło 5300 ludzi.Przestępczość w dużych miastach jest

większa, co wynika ze znacznych różnic społecznych, opieszałości oraz

nieskuteczności struktur sądowniczych. Skutkiem tego jest mała liczba aresztowań i

wzrost poczucia zagrożenia wśród mieszkańców. Problemem w zwalczaniu

przestępczości jest również fakt, że niektórzy policjanci są na usługach gangów.

Wszystkie te czynniki są przyczyną nagminnego

łamania praw człowieka.

28 i 29 maja 2004 roku zatrzymano ponad 100 osób z powodu

manifestacji w mieście Jalisico w związku z odbywającym się tam

Szczytem Szefów Państw i Rządów Ameryki Łacińskiej i Karaibów oraz

Unii Europejskiej. Wobec wielu z zatrzymanych dopuszczono się stosowania gróźb i tortur w celu

wymuszenia przyznania się do winy. Złożone pod wpływem tortur zeznania stanowiły dowody w

procesach, co jest pogwałceniem traktatów międzynarodowych

ratyfikowanych przez Meksyk. Wiele kobiet zmuszono, by przeszły dwójkami do kilku pokoi, gdzie

musiały rozebrać się do naga i robić przysiady przed funkcjonariuszami.

Do innych przypadków łamania praw człowieka w Meksyku należą także:

- przetrzymywanie ludzi przez porywaczy,- tłumienie przez policję protestów i demonstracji ze skutkami śmiertelnymi, - dyskryminacja Indian pod względem szkolnictwa lub opieki zdrowotnej,- przemoc seksualna wobec kobiet,- grożenie i mordowanie rzeczników praw człowieka.

Jeżeli podstawowe prawa człowieka nie są przestrzegane a państwo nie potrafi sobie z tym poradzić, obywatele tracą zaufanie do władz i nie chcą współpracować, przez co trudniej jest dokonać jakichkolwiek zmian.

KOLUMBIA

Przypadki przemocy dotyczące kobiet:

*Kobiety są wykorzystywane przez wszystkie strony trwającego od około 40 lat konfliktu-siły bezpieczeństwa i siły atakujące.* w wiosce Parreros uzbrojeni mężczyźni zgwałcili, po czym zabili będącą w ciąży 16-letnią Omairę Fernandez,a następnie rozpruli jej brzuch. Obecni przy tym ludzie nie zareagowali. Ciała Omairy i dziecka wrzucono do rzeki

* jedna z kobiet opowiedziała o tym, jak została zgwałcona przez partyzanta FARC - Fuerzas Armados Revolucionarias deColombia - Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii: "zgwałcił mnie, a potem powiedział, że to było tylko małe przypomnienie, aby nie zadzierać z żołnierzami.Nie zostały podjęte żadne działania, mające na celu zbadanie owych zbrodni.

Ataki na cywilów:

*jednym z przykładów jest zabicie 35 osób i ranienie 160 osób na skutek wybuchu samochodu-pułapki w klubie "El Nogel" w Bogocie.

Mimo powtarzających się protestów międzynarodowych przeciwko używaniu metod, które łamią prawa człowieka i międzynarodowe prawahumanitarne, to nie zostały podjęte żadne lokalne, znaczące wysiłki w celu zapewnienia, że wykorzystywane strategie obrony niepowodują szkód dla cywilów.

Dyskryminacja preferencji seksualnych:

*"mieszkające w Bogocie 2 lesbijki, zostały zmuszone do wyniesienia się z miasta. W ciągu miesiąca zaginęły.Mówiono, że zostały zamordowane. Nie utrzymywały swojego związku w tajemnicy, mieszkały razem. W mieście były zazwyczaj akceptowane.

*"w Medelin 14-letnia dziewczyna została na ulicy rozebrana do naga, a na szyi powieszono jej tabliczkę z napisem ‘lesbijka'. Dziewczynę zgwałciło 3 mężczyzn. Kilka dni później znaleziono jej ciało. Miała odcięte piersi.

*Za obie te zbrodnie prawdopodobnie odpowiedzialne są Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii. Wszystkie strony trwającego od 40lat konfliktu w Kolumbii-siły bezpieczeństwa i siły zbrojne wykorzystują stereotypy dotyczące płci i są odpowiedzialne za przestępstwa na tle seksualnym.

STANY ZJEDNOCZO

NE

Stany Zjednoczone - wzór państwa demokratycznego. Okazuje się, że i one nie są wolne od przypadków drastycznego łamania praw człowieka. Okazuje się wręcz, że USA nie podpisały fundamentalnych traktatów, gwarantujących poszanowanie praw człowieka. Zastrzegły sobie za to prawo do niehonorowania tych, które ratyfikowały. Obywatelom Stanów Zjednoczonych nie przysługuje prawo złożenia skargi do instytucji międzynarodowych, które zajmują się procederem łamania praw człowieka i kontrolują przestrzeganie umów. W USA do częstych należą przypadki łamania praw człowieka w więzieniach,

KILKA FAKTÓW O SYTUACJI KOBIET W WIĘZIENIACH W USA

* Obecnie w amerykańskich więzieniach notowany jest największy wzrost populacji kobiet wśród więźniów* 80% więzionych kobiet to matki* Gdy kobieta w amerykańskim więzieniu chce skorzystać z więziennego ośrodka zdrowia musi zapłacić 5$ (przeciętne wynagrodzenie w amerykańskim więzieniu wynosi 8 centów za godzinę).* Kobiety będące w ciąży zagwarantowaną mają niewielką, wręcz minimalną tylko opiekę.

* Kobiety które doprowadzane są na salę porodową (by rodzić oczywiście) cały czas mają na nogach kajdany.

* Kobietom u których wykryto raka piersi odmawiano specjalistycznych badań mammografem i pozwalano na rozwój choroby.

Jednakże najwięcej kontrowersji budzi stosowana w Stanach

Zjednoczonych kara śmierci. Zgoda na nią jest naruszeniem jednego z podstawowych praw człowieka - prawa do życia. Nie można się

pozbyć wrażenia, że kara śmierci jest tylko formą zemsty, a nie kary za

zbrodnię. Kara śmierci jest dozwolona w 38 z

50 stanów. Od 1977 roku, gdy w USA przywrócono karę śmierci,

straconych zostało 1099 morderców (w 2006 roku 53).

Amerykańscy skazańcy najczęściej pozbawiani są życia za pomocą śmiertelnego zastrzyku lub na krześle elektrycznym. Rzadziej stosowane są powieszenie, rozstrzelanie i egzekucje w komorze gazowej. Kolejnym przykładem nieprzestrzegania przez władze USA fundamentalnych praw człowieka jest przypadek sprzed pięciu lat, gdy to w Zatoce Guantanamo zaczęto przetrzymywać niewinnych ludzi bez postawienia im zarzutów, bez procesu i możliwości obrony w postaci adwokata. Oto kilka faktów z przebiegu tego wydarzenia :

- Od 11 stycznia 2002 do dziś w więzieniu w Guantanamo było przetrzymywanych około 775 więźniów.

- Pod koniec 2006 roku w Guantanamo nadal pozostało przetrzymywanych 430 więźniów 35 narodowości.- Przed osadzeniem w Guantanamo, więźniowie zostali zatrzymani w co najmniej 10 krajach, bez żadnego procesu sądowego. Te kraje to Afganistan, Bośnia i Hercegowina, Egipt, Gambia, Indonezja, Mauretania, Pakistan, Tajlandia, Zambia, Zjednoczone Emiraty Arabskie.

- Nawet do 17 z przetrzymywanych w Guantanamo osób było w chwili zatrzymania niepełnoletnich; cztery z nich nadal przebywały na terenie obozu pod koniec 2006 roku.

- Żadnej z przetrzymywanych w Guantanamo osób Stany Zjednoczone nie postawiły zarzutów kryminalnych.

10 zatrzymanych zostało obciążonych kosztami procesu przed komisjami wojskowymi, co następnie zostało uznane za bezprawne przez

amerykański Sąd Najwyższy.W Guantanamo zanotowano ponad

40 przypadków prób samobójczych. 3 mężczyzn popełniło samobójstwo na terenie obozu w czerwcu 2006 roku.

Analiza danych około 500 jeńców wykazała, że tylko 5 procent jeńców zostało zatrzymanych przez siły USA, 86 procent zostało aresztowanych przez siły pakistańskie siły lub afgański Sojusz Północny, a następnie oddanych pod nadzór USA, często za tysiące dolarów.Nawet do 200 zatrzymanych uczestniczyło w strajku głodowym, aby zaprotestować przeciwko warunkom, w jakich są przetrzymywani.14 jeńców zostało przeniesionych do Guantanamo we wrześniu 2006 roku po czteroipółrocznym okresie przetrzymywania w odosobnieniu w tajnych więzieniach CIA.

ARGENTYNA

W latach osiemdziesiątych XX prowadzone były akcje junt

wojskowych. Wojskowi stosowali tortury, popularne

były morderstwa, „niepozostawiające ciał”. Ofiarą

padali studenci, aktywiści lewicowi oraz inteligencja.

Jednym z najgłośniejszych było zamordowanie w Nikaragui w 1978 roku szefa opozycyjnej

gazety Pedro Camorro. W Salwadorze ofiarą Gwardii

Narodowej padł Oskar Arnulfo Romero, został zamordowany.

W latach 1977 - 78 w Argentynie w środy organizowano tzw. „loty

śmierci". Najpierw ofiary odurzano narkotykami, ładowano

do samolotów i podczas lotu wyrzucano do Atlantyku. Akcje te

pochłonęły tysiące ludzkich istnień.

W czasach wojskowej dyktatury w Argentynie w latach 1976-1983 setki ludzi "znikały" za związki z

dysydentami. Oficjalne dane mówią o 13 tysiącach

zaginionych, lecz organizacje humanitarne szacują, że ich liczba

była bliska 30 tysiącom.

W 2007 r. parlament rządu prowincji La Pampa przyjął ustawę, która zezwala na

zabijanie nienarodzonych dzieci. Zdaniem senator Liliany Alegre de Alonso z

prowincji La Pampa i zarazem przewodniczącej Światowej Akcji

Parlamentarzystów i Gubernatorów za Życiem i Rodziną, aborcja jest niezgodna z

konstytucją. Uważa ona, że przyjęta ustawa jest skrajnym odchyleniem od

prawa, ponieważ jest ona wyraźnie niekonstytucyjna i narusza

międzynarodowe traktaty podpisane przez nasz kraj.

Senator argumentowała, że podpisane przez Argentynę w 1994 r. traktaty międzynarodowe, takie jak: Amerykańska Deklaracja Praw i Obowiązków Człowieka, Amerykańska Konwencja Praw Człowieka i Konwencja Praw Dzieci, gwarantują prawo do życia od poczęcia. Poprzez ratyfikowanie Deklaracji Praw Dzieci Argentyna uznała, że dziecko rozumiane jest jako każda istota ludzka od momentu poczęcia aż do ukończenia 18 roku życia". Senator zauważyła, że nowe prawo nie tylko zezwala na aborcję, ale także nie chroni instytucji, które z powodów etycznych odmawiają zabicia nienarodzonych ludzi.

Trwający już od trzech miesięcy konflikt pomiędzy rządem

prezydent Cristiny F. Kirchner i producentami zbóż w Argentynie w sobotę przemienił się w konflikt z użyciem przemocy, kiedy policja weszła do akcji, aby odblokować zablokowane przez nich szosy. Przypomnieć należy, że konflikt

zaczął się od podniesienia podatków na

eksport soi, na co rolnicy zareagowali paraliżując handel

zbóż, co doprowadziło do blokad szos i dróg przez kierowców

ciężarówek, którzy nagle pozostali bez pracy.

W dzisiejszych czasach wiele mówi się międzynarodowych prawach człowieka. Bardzo często są on łamane. Niektórzy

poszkodowani (np. gwałcone kobiety, bite dzieci) nie potrafią lub nie chcą

opowiadać o swoich problemach.Amnesty International, jest

ogólnoświatowym ruchem ludzi działających na rzecz praw człowieka. Jej członkowie dobrowolnie poświęcają swój

czas i energię, solidaryzując się z ofiarami przypadków naruszeń praw

człowieka. Podstawową formą działalności Amnesty International jest prowadzenie kampanii, bada, dokumentuje i publikuje

raporty o przypadkach naruszeń praw człowieka, ale na tym jej praca się nie

kończy.

Członkowie AI (Amnesty International) podejmują praktyczne i skuteczne kroki w celu powstrzymania tych naruszeń. AI jest zorganizowana w taki sposób, aby umożliwić zwykłym ludziom wypowiedzenie się na rzecz osób zagrożonych naruszeniem praw człowieka. Podstawą działalności AI jest międzynarodowa solidarność.Główne przyczyny łamania praw człowieka, to odmienności: przekonania polityczne, odmienności rasowe, kulturowe, religijne.

Organizacje pozarządowe działające na rzecz przestrzegania praw człowieka starają się chronić i promować prawa człowieka na świecie a także w środowiskach lokalnych.

Helsińska Fundacja Praw Człowieka stworzyła model akcji organizacji

pozarządowych, podejmowanych na rzecz praw człowieka. Akcje zostały ujęte w cztery

kategorie: działania polityczne: zwykle podejmowane przez duże, silne organizacje. Działania te służą wprowadzaniu zmian w polityce państw odnośnie praw człowieka. Mają na celu nie tylko wyrażenie potępienia dla państw, które naruszają prawa człowieka, ale także postulowanie lepszych praw i dostosowywanie prawa narodowego do międzynarodowych standardów.

działania prawne: obejmują znane metody stosowane przez organizacje pozarządowe. Jedną z nich jest udzielanie darmowego doradztwa prawnego faktycznym i potencjalnym ofiarom łamania praw człowieka, także w postępowaniu przed sądem. Inną metodą jest popieranie żądań kierowanych do władz o odszkodowania za wyrządzone krzywdy.

działania społeczne: działania podejmowane przez grupy społeczne w celu wywierania wpływu na rząd w sposób pokojowy. Formą podejmowania takich działań jest świadome nieposłuszeństwo wobec władz ustanawiających prawo, które może w jakikolwiek sposób zagrażać prawom człowieka. Podobne działania mogą być podejmowane przez jednostkę cieszącą się powszechnym autorytetem.

edukacja: najłatwiejszy sposób podejmowania działań przez organizacje pozarządowe w kwestii ochrony i poszanowania praw człowieka. Edukacja ta może zakładać różne cele i metody realizacji oraz może być kierowana do różnych grup społecznych. Ogólnie celem nadrzędnym jest uwrażliwienie innych na kwestię praw człowieka, szerzenie wiedzy na ten temat, kształtowanie postaw.

Oczywiście należy pamiętać, że pierwsze trzy działania mogą być

podejmowane wyłącznie w państwach, w których prawa człowieka są

szanowane. W przeciwnym razie takie działania mogą narazić organizacje lub pojedyncze osoby na utratę wolności

lub życia.

Na przestrzeni lat widać z kolei na przykładzie krajów, w których stosowana jest kara śmierci – między innymi w USA -, że ma się ona nijak do ilości popełnianych przestępstw. Najniższy zaś wskaźnik przestępczości mają te państwa, w których system penitencjarny jest w miarę łagodny. Choć zapewne nie w tym szukać należy przyczyny. Powodami wysokiej przestępczości są przede wszystkim poczucie frustracji, bezsilność, oraz świadomość, że uczciwie nic się w życiu nie osiągnie. Najlepszym zatem sposobem ograniczenia przestępczości jest postawienie na rozwój kraju i stworzenie ludziom godnych warunków życia. W takim kraju kara nie musi być surowa - powinna być jedynie nieunikniona.

Treść i prezentacja:

Patrycja Bacherek

Martyna Jankowska

Natalia Pałka

Maja Masłowska

Tomasz Soniewski

Weronika Mizgier

Natalia Kierus

Mateusz Krzan

klasa 3 aWOS 2009