prezentacja romantyzm
DESCRIPTION
TRANSCRIPT
Przedstawiciele polskiego
romantyzmu
Adam Mickiewicz
• Kalendarium życia poety1798 – narodziny w Zaosiu k. Nowogródka1815 – studia na Uniwersytecie Wileńskim
I. Okres wileńsko – kowieński1816 – 1819 – studia w Wilnie1819 – 1823 – praca w szkole w Kownie1820 – Oda do młodości1822 – Ballady i romanse
• II. Okres rosyjski• 1823 – proces filomatów, uwięzienie w Wilnie,
zsyłka w głąb Rosji• 1826 – Sonety krymskie• 1828 – Konrad Wallenrod
• III. Okres „drezdeński”• 1829 – wyjazd z Rosji do Europy• 1830 – Drezno, wyjazd do Paryża• 1832 – Dziady. Część III
• IV. Okres paryski
• 1832 – Księgi narodu polskiego i Księgi pielgrzymstwa polskiego
• 1834 – ślub z Celiną Szymanowską• 1839/40 – Liryki lozańskie (Szwajcaria)• 1840 – objęcie katedry lit. słowiańskich w
College de France (Paryż)• 26 listopada 1855 – śmierć w Konstantynopolu
Dom Adama Mickiewiczaw Nowogródku
Juliusz Słowacki
Poeta, dramatopisarz, epistolograf, twórca filozofii genezyjskiej. Zaliczany do grona tak zwanych "trzech wieszczów romantycznych" (wraz z Adamem Mickiewiczem i Zygmuntem Krasińskim). W jego różnorodnej tematycznie i gatunkowo twórczości romantyzm polski osiągnął swe apogeum.
Zdjęcie i pomnik Juliusza Słowackiego
Cytaty pochodzące z twórczości Juliusza
Słowackiego• Miłość – to światło, to niebo, to życie! • Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy. • Niech żywi nie tracą nadziei. • Boże, zdejm z mego serca jaskółczy
niepokój, daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj.
• Póki jesteśmy młodzi, wszystko jest przed nami.
• Serca zbrodnią skalane zbrodni się nie boją.
Cyprian Kamil Norwid
Żył w latach :1821-1883, poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk. W latach 1831-1837 uczył się w warszawskim gimnazjum, którego nie ukończył, następnie w szkole malarskiej. W 1842 wyjechał z Warszawy i udał się
do Włoch, gdzie rozpoczął studia rzeźbiarskie. Aresztowany w 1846 w Berlinie, został oskarżony o współdziałanie w wydarzeniach rewolucyjnych na ziemiach polskich.
W więzieniu nabawił się częściowej głuchoty.
Jako artysta plastyk zdobył uznanie Francuzów
i w 1868 został członkiem Société des Artistes. Współpracował także z Société Philologique.
Żył w coraz większym osamotnieniu, uważany
za dziwaka. W 1877 z powodu biedy zamieszkał
w opiekuńczym Zakładzie św. Kazimierza
na przedmieściu Paryża - Ivry, gdzie zmarł.
W 1888 jego zwłoki zostały przeniesione
do grobu zbiorowego w Montmorency pod Paryżem.
Zdjęcia przedstawiające C.K Norwida
Ukochana Norwida – Maria Kalergis
Cytaty pochodzące z dzieł Norwida
• Czułość – bywa jak pełny wojen krzyk,I jak szemrzących źródeł prąd,I jako wtór pogrzebny...
• Czy ten ptak kala gniazdo, co je kala,Czy ten, co mówić o tym nie pozwala?
• Gorzki to chleb jest Polskość... • Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku. • Kto kocha – małe mu ogromnieje
i lada promyk zolbrzymia nadzieję.
Zygmunt Krasiński
Napoleon Stanisław Adam Feliks Zygmunt hrabia Krasiński herbu Ślepowron (ur. 19 lutego 1812 w Paryżu – zm. 23 lutego 1859 w Paryżu) – jeden z trójcy największych poetów polskiego romantyzmu.
Debiutował w 1828 jako autor przepojonych makabrą opowieści gotyckich. Już wtedy ujawniły się najbardziej charakterystyczne cechy pisarstwa Krasińskiego: jego obsesja cierpienia, zagłady i śmierci, a przy tym wewnętrzny konflikt między życiowym konwenansem a etosem romantycznej walki narodowowyzwoleńczej, dały obfity plon w postaci twórczości literackiej pełnej frenezji, obrazów piekielnych oraz ostrych dysonansów na tle religijnym i społecznym.
W późniejszym czasie − około roku 1847, wraz z wydaniem Ostatniego − Wieszcz zastąpił skrajną rozpacz dotychczasowych dzieł przesłaniem etyki chrześcijańskiej, która z czasem, uzupełniona o myśl mesjanistyczną, przerodzi się w żarliwe zawołania do Ewangelicznej miłości.
Zdjęcia przedstawiające Zygmunta Krasińskiego
Cytaty z dzieł Z. Krasińskiego
• Duma bez pokory - to próżność; pokora bez dumy - to podłość.
• Jestem istotą, której przeznaczono: żyć samej i samej umierać.
• Nieszczęście, jak miłość, wiąże ludzi z sobą. • Jako księżyc na niebie, tak dzieje
narodów na ziemi wzrastają, by maleć. • Kto się waha, ten urodził się do słów, nie do czynów.
Bibliografia
http://pl.wikipedia.org/wiki/Romantyzm
Wykonanie : Benita Markowicz III FP