1

OCENA STANU FINANSÓW PUBLICZNYCH GMINY KOBYLANKA W OKRESIE WYBORCZYM

oraz

PROGRAM WYBORCZY Komitetu Wyborczego Wyborców

Kobylanka, wrzesień 2014 rok.

2

Okręg nr-2: Sołectwo Jęczydół MAŁGORZATA GRYBOŚ

Okręg nr-4: Sołectwo Kunowo AGNIESZKA JAKUSZEWSKA

Okręg nr-5: Sołectwo Motaniec obejmujące miejscowość Motaniec, oraz przysiółki Nowa Kobylanka i Kałęga.

GRZEGORZ KRUCZEK

Okręg nr-6: Część Sołectwa Kobylanka obejmująca ulice: Szczecińską, Jeziorną, Lawendową, Świerkową , Bukową, Grabową, Orzechową oraz Osiedla: Zielone, Sosnowe, Nowy Horyzont, Kwiatowe

JOLANTA KISIELEWSKA

Okręg nr-7: Część sołectwa Kobylanka obejmująca ulice: Bolesław Chrobrego, Kard. Stefana Wyszyńskiego, Ks. Piotra Głogowskiego i ulicy Lipowej.

MARIUSZ WALKOWIAK

Okręg nr-8: część sołectwa Kobylanka obejmująca ulice: Szkolną, Klonową, 8 Marca, Osiedle Zalesie.

MIROSŁAW ŻWIEREŁŁO

Okręg nr-9: część sołectwa Morzyczyn-Zieleniewo obejmująca część miejscowości Morzyczyn w zakresie ulic: Szczecińskiej, Energetyków oraz Osiedli: Europejskie, Kryształowe, Zacisze i Południowe.

MARIUSZ ILNICKI

Okręg nr-10: Część Sołectwa Morzyczyn – Zieleniewo obejmująca część miejscowości Morzyczyn w zakresie ulic: Bolesława Chrobrego, Wspólną, Mieszka I, Bolesława Krzywoustego, Piastów, Pogodną, Tęczową, Długą, Jasną, Bluszczową, Paprociową, Wrzosową, Iglastą, Szyszkową, Bielika, Łyski, Żołędziową, Pliszki, Wilgi, Czapli, Łabędziową, Jeziorną, Szuwarową, Perkoza, Rybołowa, Kormorana, Tatarakową, Nadwodną, Trzcinową, Zięby, Nad Miedwinką oraz Osiedla Północne, Ustronie, Cichy Zakątek.

DANIEL SZCZĘSNY

Okręg nr-11: Część Sołectwa Morzyczyn-Zieleniewo obejmująca cześć miejscowości Morzyczyn w zakresie ulic: Słonecznej, Mickiewicza, 3 Maja, Bogurodzicy, Jana Pawła II, Sosnowej, Oświaty i Kard. Stefana Wyszyńskiego.

ANNA SAŁAPATA

Okręg nr 13. Część sołectwa Reptowo od numeru 1 do numeru 39b oraz od numeru 93 do numeru 98.

ARKADIUSZ DROBNY

Okręg nr 14. Część sołectwa Reptowo od numeru 70 do numeru 91 oraz sołectwo Cisewo, obejmujące miejscowość Cisewo i osadę Wielichówko.

MARIA SZYNDLAREWICZ

Okręg nr 15. Część sołectwa Reptowo od numeru 40 do numeru 69b , od numeru 99 do numeru 105a, oraz od numeru 108 do numeru 110.

LESŁAW HUBER

Gmina Kobylanka, rekomendowany na stanowisko wójta MIROSŁAW PRZYSIWEK

3

1.0. WSTĘP.

W jednym z tekstów prezentowanych na stronie internetowej (zakładka 3E) wspominamy, że program wyborczy naszego Komitetu będzie zbiorem kolektywnym, powstałym w czasie, a symulacje, prognozy i założenia, wspierały się jedynie na doświadczeniu zawodowym kandydata na wójta Gminy Kobylanka z ramienia naszego Komitetu. Ocena ostateczna, z której wyniknęło nasze „credo” programowe poprzedzona była, z jednej strony dyskusją nad materiałem jaki zachował się w cyberprzestrzeni publicznej, będący swoistą oceną kadencji 2006-2010 wyrażoną publicznie przez Pana Mirosława Przysiwka u progu kadencji 2010-2014, jak też przesłankami wiodącymi do wniosków ocennych całej kadencji 2010-2014, płynącymi z analizy sprawozdań, szczególnie sprawozdania Rady Gminy z wykonania budżetu roku 2013, będącego wypadkową całej kadencji, jak też ocen protokołów roboczych Komisji Rady, szczególnie Komisji Gospodarczej i Finansów, choćby takiego podejmującego próby rozliczenia kadencji, dostępnych na BIP Kobylanka.

U progu dialogu do którego Państwa zapraszamy nie sposób nie podzielić się w pierwszej kolejności z obrazem kobylańskiej przestrzeni publicznej jaki jawi się Komitetowi Wyborczemu Wyborców „Kobylanka Dobra Jakość”, tuż przed wyborami.

Wiedzieni doświadczeniem życiowym uważamy, że jedynie na zaangażowaniu w rozpoznawanie tego co było i rozpoznawaniu z zaangażowaniem tego co jest, najpełniej rozpoznamy to co ma być.

Jako, że program nasz wyrodził się w wyniku takiego procesu uważamy, że jest dobrą ofertą publiczną. Jest wsparty na fundamencie naszego rozpoznania, jest logiczny, prosty, spójny i jak się okaże - WSPÓLNY, co może zakrawać na konfabulację, gdyż zdaje się, że Państwa jeszcze przy nas nie ma. Zatem jak to jest możliwe???.

Zacznijmy jednak od początku.

2.0. Skrócone kompendium obywatelskie

Przed skupieniem Państwa uwagi na celach przez które poprowadzimy, dokonując oceny lat ubiegłych zakładamy, że dobrym będzie zapoznać każdego z podstawową terminologią, z którą zetkniecie się Wszyscy podczas czytania treści oraz oglądu diagramów. Są to:

Dochód – to wpływ pieniężny do budżetu z tytułu podatków i opłat lokalnych, udziałach w podatkach osób prawnych CIT (6,71%) i osób fizycznych PIT (39,34%), subwencji i dotacji oraz sprzedaży nieruchomości i otrzymanych środki UE. Dwie ostatnie pozycje to dochody „majątkowe” pozostałe nazywane są „bieżącymi”.

Wydatek – to wypływ pieniężny z budżetu. Dzielą się na: „bieżące” które gmina przeznacza na realizację potrzeb mieszkańców i utrzymania posiadanego majątku oraz „majątkowe” stanowiące wydatek na inwestycje.

Przychód – to wpływy pieniężne, które w kolejnych latach podlegają zwrotowi. To najogólniej: Kredyty, pożyczki, wyemitowane obligacje komunalne a także nadwyżki budżetowe z lat ubiegłych i wolne środki pieniężne.

Rozchód – to spłaty kredytów, pożyczek oraz wykup wyemitowanych papierów wartościowych w wysokości przypadającej na dany rok budżetowy.

Nadwyżka / Deficyt – to dodatnia/ujemna różnica między dochodami i wydatkami budżetu.

4

Dług – to całkowite zadłużenie gminy z tytułu kredytów, pożyczek oraz wyemitowanych papierów wartościowych. Uwaga: Szczęśliwie dla opinii publicznej w Kobylance, od 2011 roku, także wykup wierzytelności gminnych jest długiem.

3.0. OCENA BUDŻETÓW GMINY ZA LATA UBIEGŁE.

Pragnąc osiągnąć zamierzony cel, czyli przekazać maksimum wiedzy w minimum czasu wyrażać się będziemy językiem nietechnicznym, opisowym, potocznym uznając, że inny oddali nas od rozumienia a zatem wyrobienia sobie poglądu. Dialog nasz wspieramy z tego właśnie powodu, w dużej części, diagramami kolumnowo-kołowymi okraszonymi komentarzami. Odniesień do wnioskowania poszukamy w zmianach jakie zaszły w okresach lat 2007 – 2013. Budżet roku 2007 był pierwszym, wykonanym przez obecną władzę samorządowych i ostatnim skonstruowanym o założenia władz ustępujących. Stanowi zatem bardzo dobrą odskocznię do zobrazowania logiki zamiany dynamicznej struktury zarządzania aktywami w system ochrony pasywów.

3.1. STRUKTURA DOCHODOWA.

Minęło 7 lat. Nie może nie zaniepokoić fakt, że dla badanego przedziału czasowego dochód łączny Gminy Kobylanka wzrósł jedynie o kwotę 1.261.584 zł, to jest o jedyne 6,3%. Zliczając inflację średnioroczną poszczególnych lat (2007 r.: 2,5%; w 2008 r.: 4,2 %; w 2009 r.: 3,5%; w 2010 r.: 2,6%; w 2011 r.: 4,3%; w 2012 r.: 3,7%; w 2013 r.: 0,9%, Łącznie = 21,7%) udowodnioną -już na początku- jest teza, że gmina była i pozostaje w fazie postępującego, wieloletniego regresu. Przyznajemy, że sami zaskoczeni zostaliśmy taką informacją, szczególnie skalą regresu. Lokalna społeczność w roku 2010, na progu zmian kadencji, informowana była publicznymi wystąpieniami (ustnie i pisemnie) o zauważalnych już pęknięciach zwiastujących recesję, recesję –powiedzieć należy – na życzenie. Rozpoczęła się ona była już w kadencji 2006-2010 a jej nadejście zwiastowała analiza struktury udziału środków unijnych w wydatkach inwestycyjnych ogółem, którą opublikowano w dokumencie z listopada 2010 roku który przywołujemy (str.1, 5.akapit) w cyt:

„Rok_0.2006 = 5,25 mln w tym inwestycje 5,25 mln. R_1.2007=6,00 mln, w tym inwestycje 6 mln. R_2.2008=1,6mln w tym inwestycje 1,4 mln. R_3.2009=1,1 mln w tym inwestycje 0,6 mln. Z otrzymanego od radnego sprawozdania za ½ R_4.2010=0,3 mln w tym inwestycje 0,0 mln.”

5

Już samym tym dowodem, Komitet Wyborców Kobylanka Dobra Jakość zostaje uprawniony do wyrażenia sądu, że aktualne władze w osobach obu jej organów, wyrządziły szkodę kobylańskiej przestrzeni publicznej. Szkoda ta niestety mierzalna jest konkretną wartością pieniężną którą znajdziecie Państwo kilka wierszy poniżej.

Szkoda jest tym dotkliwsza, że w badanym okresie ilość powstałych osiedli, podmiotów gospodarczych, wysoki wzrost wskaźnika migracyjnego, wzrost ustawowych wymiarów podatkowych także wzrost otrzymywanych subwencji, wszystko to stanowiąc potencję i „poduszkę ochronną” dla ~22% inflacji nie zostało wykorzystane. Jest to stracony bezpowrotnie uzysk publiczny tego okresu. Bez ryzyka stwierdzić można, że przy zachowaniu minimum obowiązkowości i odpowiedzialności za rokroczne budżety, ten ostatni z roku 2013, powinien zamykać się kwotą minimum równą 23,029 mln zł. (tabelka: 7 kolumna, ostatni wiersz)

Zakładając, że rok bazowy jest właściwym odnośnikiem porównawczym szczególnie z racji ogólnej dostępności środków unijnych oraz innych, także krajowych, będziemy bronić tezy, że szkodę wyrządzoną kobylańskiej przestrzeni publicznej można zmierzyć pieniądzem. Szkoda ta waży ~15 mln zł. Prawdą jest –przyjmujemy ten zarzut- że konkluzja wiedzie przez zbyt uproszczoną metodę, ale też faktem jest, że wynika z wysiłku i zaangażowania w rozpoznawanie tego co było, zatem nie jest konfabulacją, może być jedynie obarczona błędem. Inną sprawą podnoszącą rangę szkody jest, że zaniechania w dochodach o których wspominamy pokrywano bezkrytycznie przychodami na sfinansowanie realizowanych ad hoc inwestycji. Trochę o polityce przychodów w części dotyczącej długu publicznego.

Szkodą publiczną wynikającą z braku intelektualnej kreatywności organów władzy, jest całkowity zanik w dochodach Gminy dotacji na inwestycje materialne. Zastąpione one zostały dotacjami tzw., „rozwojowymi”, rozdawanymi w ramach „bezdźwięcznie-brzmiących” programików jak „Integracja społeczna”, „Myślę, Liczę, Działam”, „Kulinarne tradycje”, itp.

W sprawozdaniu z wykonania budżetu za rok 2013, opublikowanym przez Gminę, widnieje informacja obrazująca aktywność a raczej brak takiej aktywności w dziedzinie polityki podatkowej, szczególnie podatków: dochodowego od osób fizycznych (PIT) oraz osób prawnych (CIT).:

Wiele Gmin zapobiegając i przeciwdziałając efektowi kryzysu spodziewanego w ramach swoich budżetów, odpowiednio wcześnie przystąpiło do weryfikacji podatników przebywających stale lub czasowo na terenach gmin, zachęcając swoją polityką, jeżeli nie do zameldowania, to –choćby-

6

aktualizacji formularzy ZAP-3 (dotyczy osób, które nie prowadzą działalności gospodarczej) lub CEIDG-1 (dla osób, które prowadzą działalność gospodarczą). Zasadne jest zapytać czy przeprowadzono jakiekolwiek działania w tym kierunku.

Struktura udziału tanich, zewnętrznych środków pieniężnych do środków własnych gminy pogorszyła się zauważalnie na przestrzeni badanego okresu, a w zakresie środków unijnych wręcz zniknęła z budżetu gminnego. Paradoksalnie udział dochodów własnych w stosunku do całości budżetu wzrósł ale to właśnie smutna miara braku aktywności organów odpowiedzialnych za politykę gospodarczą Gminy, OBU ORGANÓW.

Kończąc część dochodową, nie można oprzeć się uwadze dotyczącej szkody czynionej przestrzeni publicznej przez obecny organ uchwałodawczy. Zakładamy, że w wyniku wielu czynników, często zmęczenia, „czeskiego błędu” czy nieuwagi, człowiek może popełnić błąd na drodze uczestniczenia w kształcie przestrzeni publicznej. Jednak, jeżeli fundamentalny dokument ocenny zwieńczający rok pracy Rady Gminy, zakładamy ważny dla tych 15 osób, ich oceniający i wartościujący, a takim jest sprawozdanie z wykonania rocznego budżetu, przechodzi do opinii publicznej z błędami które w oczywisty sposób musiały były zostać zauważone na etapie choćby pobieżnego się interesowania

Gminą, wywodzimy stąd wniosek, że najważniejsze dokumenty w dużym zakresie nie były w ogóle czytane przez radnych. Nie znajdujemy wzmianki w protokołach obrad RG, żeby któryś z radnych podnosił kwestię że np. załączony w treści wykres nie odpowiada treści tabeli dochodów.

7

3.2. STRUKTURA WYDATKOWA.

U progu analizy wydatków budżetowych budzić musi sprzeciw i słowo to jest adekwatnym, aby poznający wydatki obserwator z zewnątrz, nie spostrzegł pozycji wydatkowej na inwestycje infrastrukturalne związane z szeroko pojmowaną turystyką, bądź choćby promocją turystyki. Oczywiście wydatek roku 2007 w przypadku tego porównania jest przesadzony jako norma roczna, gdyż związany był z budową promenady, ale zważywszy na jedną z podstawowych funkcji urbanistycznych Gminy jaką jest turystyka, nie sposób akceptować braku takiego wydatku w ogóle. Program Rozwoju Lokalnego zakładał rokroczne inwestycje w infrastrukturę turystyczną, szczególnie budowy ścieżek rowerowych. Nie można zadowolić się jedną wybudowaną ścieżką. W strukturze wydatków wydaje się zauważać, co można sądzić na przykładzie powyższego diagramu, jak też drugiego o którym poniżej, że jest owa struktura wydatkowa, strukturą patologizującą się z roku na rok. Potwierdza to choćby struktura działowa strumienia wydatków. Licząc w wartościach względnych niepokoi wzrost udział kosztów administracji i oświaty do wydatków ogółem:

W roku 2007 stosunek kosztów administracji do kosztów ogółem wynosił – 11,1% a w roku 2013 wyniósł 15,4%.

W roku 2007 stosunek kosztów oświaty do kosztów ogółem wynosił – 16,9% a w roku 2013 wyniósł 26,4%.

Niepokoi bardzo struktura wydatkowa w samych już działach. Dla przykładu w dziale oświaty, co znalazło swoje odzwierciedlenie w diagramach rocznych sprawozdań roku 2013, udział samych płac w wydatkach oświaty ogółem skonsumował całą subwencję oświatową otrzymywaną od państwa, a nadto z środków własnych do -tylko płac- dołożono dodatkowo blisko 650 tyś. zł.

W tym wszystkim, gdzieś w bieżących, może na końcu diagramu są stypendia dla najbardziej zdolnych uczniów w kwocie –bagatela– 2.800 zł.

Jak dalece zaszły zmiany w strukturze wydatkowania środków pieniężnych potwierdza prezentowany poniżej diagram kołowy pn.: „struktura kierunkowa wydatków”. Nie skupiając uwagi na zauważalnie niekorzystnej, strukturze kierunkowej wydatków, na uwagę zasługuje, zaskakująco jednak wysoki wskaźnik inwestycji w wydatkach ogółem, zaskakujący, w stosunku do obserwacji publicznego obszaru gminy. Obserwacje, nie potwierdzają realizacji inwestycji. Nie widać otwartych placów budów. Zatem co jest faktyczną przyczyną wydatków inwestycyjnych o takim dużym -jak na poczynione obserwacje- wskaźniku. Otóż okazuje się, że w wydatkach na inwestycje roku 2013, na łączną kwotę 3.672.147,16 zł występuje gros zadań skończonych wiele, wiele lat temu. To spłaty sprzedanych niegdyś bankom wierzytelności powstałych w wyniku realizacji inwestycji finansowo niedoszacowanych (urząd) lub wręcz niepotrzebnych (budynki komunalne) skutkują dzisiaj -niby- obrazem wielkiego placu budowy w Kobylance. Tak nie jest. Co zatem stanowi Ten „wielki plac budowy”. A) Wykup działek w wyniku zamiany. Cokolwiek to nie oznacza wynosi 851.483,77 zł. B) Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości Kobylanka – wierzytelność na kwitę 121.116,15 zł; C) Modernizacja świetlicy wiejskiej w miejscowości Reptowo – wierzytelność na kwotę 155.647,05 zł;

8

D) Przebudowa budynku Urzędu Gminy w Kobylance - wierzytelność na kwotę 414.597,16 zł; E) Budowa dwóch budynków komunalnych w Kobylance- wierzytelność na kwotę 97.764,61 zł; F) Gazyfikacja miejscowości Cisewo, Kunowo, Jęczydół - spłata zobowiązania i wykup wierzytelności na kwotę 209.242,48 zł G) Kilka pomniejszych – bez znaczenia. Starając się być obiektywnym, wszystko jest oczywiście lege artis, ale jakoś głupio to wygląda.

O polityce inwestycyjnej poniżej przy okazji omawiania długu publicznego.

3.3. DŁUG PUBLICZNY.

Struktura długu na koniec 2007 roku składa się z dwóch ważnych składowych: Są to stare, z lat

głęboko wczesnych (lata 90-te) pozostałości zadłużenia w kwocie ogółem 3 995 450,52 zł oraz

zaciągnięty dla sfinansowania całej inwestycji promenady (wartość ogółem ~17 mln) kredyt w Banku

Gospodarstwa Krajowego w kwocie 3 875 351,65 zł. Zatem po zapewnieniu sfinansowania całości tej

wielkiej inwestycji budowy infrastruktury turystycznej nad jeziorem Miedwie, Gmina pozostawała w

zadłużeniu łącznym: 7 870 802,17 zł. Stanowiło to 41,6% (dopuszczalny 60%) całkowitego dochodu

Gminy Kobylanka.

Odstępstwo w kadencji 2006-2013 od reżimu założonego w opracowanym Planie Rozwoju Lokalnego

na te właśnie lata spowodowało, że zburzone zostały z czasem priorytety inwestycyjne

korespondujące z funkcjami przestrzennymi Gminy a opracowana i wykazana w Planie inżynieria

finansowa zapewniająca realizacje każdego z zadań stała się nieprzydatna. Spowodowało to

niekontrolowaną, pozostającą poza opracowanym dokumentem, życzeniową i ad hoc realizowaną

koncepcją inwestycyjną.

Indykatywny plan inwestycyjny będący owocem prac wcześniejszych kadencji powstał w wyniku prac zespołu zadaniowy, z wykorzystaniem opracowanych kosztorysów inwestorskie i wyznaczał limity, rodzaje, kierunki i sposoby realizacji polityki inwestycyjnej. Co najważniejsze, osadzał tą politykę w pryzmatach rocznych budżetów. (dla zaangażowanych w rozpoznawanie, wszystko od strony 101). Jest oczywistym, że Plany takie powinny ulegać modyfikacjom w zakresie konkretnych rodzajów inwestycji, jednak bardziej oczywistym jest - co wynika z odpowiedzialności za przestrzeń publiczną- że należy podzielić się z ową przestrzenią i przekonać tą przestrzeń, że stosowane modyfikacje nie są wypadkową konfabulacji intelektualnej jednostki (organu wykonawczego) lub grupy (organu

9

uchwałodawczego). To nie rzadkie wcale przypadki, obecne w polskiej przestrzeni publicznej, dlatego uprawnione jest takie o nich mówienie i stawianie takich żądań.

Nie znajdujemy dokumentów które są próbą nawiązaniem kontaktu z przestrzenią publiczną w zakresie jej przekonywania co do zmiany polityki określonej Programem Rozwoju Lokalnego.

Opracowana w lipcu 2013 roku Strategia Rozwoju na 2013-2022 mogłaby dawać nadzieję, że jest

takim dokumentem jednak zaangażowanie się w jego rozpoznanie a nadto jego rozpoznanie z

zaangażowaniem nadzieję taką czyni płonną. Jak się okazuje nie jest to dokument przydatny z punktu

widzenia planowania procesów inwestycyjnych realizowanych w przestrzeni publicznej. Jakkolwiek –

choć nie wiedzieć na jakiej podstawie- specyfikuje się rodzaje inwestycji do wykonania, to nie lokuje

się ich w czasie ani -co najważniejsze- w prognozowanych układach budżetowych. Rozdział 9

zatytułowany Plan finansowania strategii, (strona 117) nie jest planem finansowym. Nie spełnia on

najmniejszego -poza nazwą inwestycji- wymogu dokumentu planistycznego. Taki dokument wiedzie w

prostej linii do katastrofy w przestrzeni publicznej. Dziwny ten dokument gdyż u progu rozpoczęcia

realizacji opracowanej strategii, zadłużenie publiczne Gminy Kobylanka wynosi 88,5% całkowitych

dochodów Gminy, to aż ~137% dochodów własnych. Gmina płaci blisko 200 tyś zł rocznie karnych

odsetek z tytułu nieterminowych spłat zobowiązań. Obsługa długu publicznego z uwzględnieniem

odsetek karnych wynosi blisko 1,1 mln zł. To trzeba zatrzymać.

Prognoza inflacji średniorocznej na 2015 http://wyborcza.biz/biznes/1,100969,16538671,Szczurek__MF_zaproponuje_w_projekcie_budzetu_na_2015.html

10

4.0. PROGRAM WYBORCZY NA LATA 2014-2018. WSTĘP: Wykorzystując definicję dochodu, specyfikując jedynie szczegółowiej rodzaje podatków i opłat lokalnych, których ilość, to mniej niż palców u obu rąk, od teraz każdy z Państwa w prostej tabeli czterokolumnowej może stworzyć budżet Gminy Kobylanka podstawiając jedynie dane jednostkowe. Zgromadzić pieniądze, to w uproszczeniu 90% skuteczności działania. Jednak nie jest to istota naszego największego skupienia gdyż nie wymaga to zaangażowania w rozpoznawanie. Wymaga merytoryczności, obowiązkowości, odpowiedzialności i lojalności względem przestrzeni publicznej.

Kilka, nie więcej jednak niż 2% procent, wypada przypisać zabiegom intelektualnym w drodze po środki dotacyjne oraz unijne. Niekoniecznie zresztą musi być to wysiłek wójta, jeżeli wcześniej wysilił się on na dobór kompetentnej kadry urzędniczej. W procesie tym nie wymaga się zaangażowania w rozpoznawanie jedynie wiedzy co, gdzie, jak i kiedy, może też kto.

Następne 5% skuteczności to kredyt, z zastrzeżeniem, że: a) tani (co niekoniecznie jest najważniejsze) i b) celowo wykorzystany, co wypełnia – bagatela - 4,99 jednostek z 5%. Proces ten nie wymaga zaangażowania w rozpoznawanie jedynie rozeznania z zaangażowaniem tego, co w ofertach rynkowych.

Pozostające 3%, to waga skuteczności mierzona zaangażowaniem w rozpoznanie jak też rozpoznawaniem z zaangażowaniem. Tu będziemy obecni - zawsze. Tu nas szukajcie - stale. Tu zapraszamy Państwa - wszystkich.

Co tak będziemy rozpoznawać? SSPPEEKKTTRRUUMM PPOOTTRRZZEEBB w kobylańskiej przestrzeni publicznej. Wszystkich potrzeb.

W co tak będziemy się angażować? W określenie HHIIEERRAARRCCHHIIII WWAAŻŻNNOOŚŚCCII dla kobylańskiej przestrzeni publicznej skatalogowanych potrzeb.

Co ma wyniknąć z tego zaangażowania w rozpoznawanie i rozpoznawania z zaangażowaniem? EEFFEEKKTTYYWWNNOOŚŚĆĆ w osiąganiu celów, EEKKOONNOOMMIICCZZNNOOŚŚĆĆ w realizacji przedsięwzięć, EETTYYCCZZNNOOŚŚĆĆ w postępowaniu osób.

To wprowadzenie do programu wyborczego, jest ważne z powodu nawiązania kontaktu z każdym angażującym się w rozpoznawanie naszej oferty. Podkreślamy, że 97% skuteczność to mrówcza jedynie praca, nie wymagająca specjalnych umiejętności. To właściwie obowiązek, odpowiedzialność, wiedza, sumienność, samodyscyplina, przyzwoitość. Wiemy na granicy pewności, że wielu, bardzo wielu, rzec można wszyscy z angażujących się w rozpoznawanie naszej oferty, efekt owych 97% są w stanie osiągnąć.

CREDO: Oferta nasza to funkcja 33%% mierzonych zaangażowaniem w rozpoznanie I rozpoznawaniem

z zaangażowaniem ze 110000%% skali skuteczności zarządzania. Funkcja przebiega przez:

Program Rozwoju Lokalnego

11

MAPA POSTĘPOWANIA Mądrym jest: wysłuchać wszystkich. W naszym programie proponujemy Każdemu -w pierwszej kolejności- uczestnictwo w pracach nad stworzeniem bazy danych potrzeb, tak tych istotnych dla jednostki czy rodziny jak też tych ważnych dla grupy czy związku grup. Tak stworzona baza danych, ujęta w ramy dokumentu przedostanie się do przestrzeni publicznej. Zapoznacie się z nią Państwo wszyscy. Ma to też swoją konsekwencję w planach z edukacją, którą chcemy potraktować jako inwestycję o znaczeniu podstawowym, dostosowując rodzaje zajęć i kół do palety rodzajów naturalnych zainteresowań dzieci (hobby) które w pierwszym rzędzie skatalogujemy z pomocą pedagogów. Zakładamy, że podobnej konstrukcji dokument jak poniżej zaprezentowana tabela powinien być efektem pierwszego etapu prac.

Mądrym jest: czerpać z mądrości Innych. Dokonując kategoryzacji skatalogowanych potrzeb, wsparci o „złoty próg” złotej zasady przestrzeni publicznej, mierzony wysokością 51/100, dokonamy hierarchizacji ważności skatalogowanych potrzeb. Dokument ze zbiorem potrzeb, poddany zostanie działaniu wielorako-wielokrotnych analiz i syntez, dedukcji i indukcji, także redukcji, by na bazie tej twórczości, z wykorzystaniem „złotego progu”, zaprojektować piramidę wspólnych potrzeb (nie mylić z oczekiwaniami) z których najważniejsze stanowić będą podstawę piramidy i przedmiot pierwszych działań „narzędza”, którymi są rada, urząd i wójt. W tym też celu będziemy inicjować powstawanie stowarzyszeń celowych, rad osiedlowych oraz innych sformalizowanych podmiotów realizujących misje o znaczeniu społecznym, kulturalnym, sportowym czy oświatowym. Potem kolejno, wespół, warstwa po warstwie budować będziemy następne poziomy piramidy naszych potrzeb w oparciu o zasady wynikające z inżynierii finansowej, mocując trwale kolejne potrzeby w kolejnych budżetach. Zakładamy, że podobnej konstrukcji dokument jak poniżej zaprezentowana tabela powinien być efektem drugiego etapu prac.

12

Mądrym jest: traktować cudze jak swoje. Przestrzeń publiczna to w istocie swojej forma najwyższej własności. Z połową jednak XVIII wieku z lubością utwierdza się nas w przekonaniu, że przestrzeń publiczna to wszystko moje i nic mojego jednocześnie, akcentując istotność na człon drugi. Zatem? … korzystając z osłony tarczy Etyczności którą jest Transparentność, uzbroimy skatalogowane i uhierarchizowane potrzeby społeczne w oręż Efektywności i Ekonomiczności, i stoczymy bój o „Moją własność”. Taki jest Każdego obowiązek rozumienia przestrzeni publicznej w Polsce. To jest mądre. Zakładamy że podobnej konstrukcji dokument jak poniżej zaprezentowana tabela powinien być efektem trzeciego etapu prac.

ABY TEGO DOKONAĆ I TO WYKONAĆ PODDAMY SIĘ DZIAŁANIU ETYKI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ. NIE ISTNIEJE NIC INNEGO CO ZNAMY, A CO POZWALA TRAKTOWAĆ CUDZE - JAKO I SWOJE.

Biedakiem zostaje w konsekwencji „bogacz” głupio wydający swoje pieniądze. Czerpiąc z tej zasady zasiadamy na fundamencie myśl o wydawaniu mądrym. Czy mądrość to specjalna jakaś koncesja? No, może trochę, jednak, że dostępna także za darmo, leżąc tu i tam, najczęściej tuż obok, zaczerpnęliśmy z niej trochę. Tak nam się bynajmniej wydaje.

Złożyło się nieplanowanie, że program nasz zmyślnie zaplanowany, zamykamy na punkcie trzecim, co utwierdza nas o słusznym w treści - z łacińska brzmiącym- przesłaniu. Omne trinum perfectum. Wszystko co jest potrójne jest też doskonałe. 3E to droga w tym kierunku. 16 listopada 2014 roku, może być jej początkiem.

Opracowanie: Zespół Zadaniowy Komitetu ds. opracowania programu

Kobylanka, 15 września 2014 roku