projekt budowlany pt. - dokumenty do...

Inwestor: AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA

30-059 Kraków, al. Mickiewicza 30

Generalny Projektant: Firma Projektowo Wykonawcza „ELTECOM” s.c. 30 – 690 Kraków ul. Ciasna 8c tel / fax mod. 12 657-02-68, tel kom. 601-818-514 e-mail: [email protected]

PROJEKT BUDOWLANY PT.

BUDOWA STACJI TRANSFORMATOROWEJ 15/0.4kV w BUDYNKU

WOLNOSTOJĄCYM PRZYBUDOWANYM DO HALI H-B3B4

WRAZ Z DOBUDOWĄ WEJŚCIA DO SEKRETARIATU AGH,

WRAZ Z PRZEBUDOWĄ INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ NA

DZIAŁCE NR19/26 OBR.12 KROWODRZA

PRZY UL.CZARNOWIEJSKIEJ W KRAKOWIE

Jednostka ewidencyjna: Krowodrza , Obr ęb nr 12,

TRAFOSTACJA I WEJ ŚCIE DO SEKRETARIATU –dz. nr 19/26,

Kanalizacja opadowa - dz. nr 19/26,

Kable elektryczne eNA i sNA - dz. nr 19/26

KONSTRUKCJA

Zespół projektowy

Lp. Projektant Bran Ŝa Numer

uprawnie ń Data Podpis

1 mgr inŜ. Maciej Kwasek Konstrukcja SWK/0009/

POOK/09 10.2011r.

2 mgr inŜ. Tomasz Klimara Konstrukcja n/d 10.2011r.

Numer projektu Miejscowo ść Egz.Nr

01/10/11 Kraków

K087 KONSTRUKCJA Strona 1 / 23

SPIS ZAWARTOŚCI

1. Opis techniczny

2. Obliczenia statyczno – wytrzymałościowe

3. Spis rysunków

K087-02 RZUT FUNDAMENTÓW poz.±0,00m 1:100

K087-01 RZUT STROPODACHU poz.+4,365m 1:100

K087-03 przekrój A-A; przekrój B-B; przekrój C-C 1:100

K087-04 RZUT PODESTU ROBOCZEGO poz.±0,00m 1:50

4. Ekspertyza techniczna


OPIS TECHNICZNY 1. Podstawa opracowania.

1.1 Projekt budowlany architektoniczny „BUDOWA STACJI TRANSFORMATOROWEJ 15/0.4kV w BUDYNKU WOLNOSTOJĄCYM PRZYBUDOWANYM DO HALI H-B3B4 WRAZ Z DOBUDOWĄ WEJŚCIA DO SEKRETARIATU AGH WRAZ Z PRZEBUDOWĄ INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ NA DZIAŁCE NR 19/26 OBR. 12 KROWODRZA PRZY UL. CZARNOWIEJSKIEJ W KRAKOWIE” - opracował dr inŜ. arch. Tomasz Wieja, październik 2011r.

1.2 Ekspertyza techniczna „Ekspertyza techniczna oceny stanu technicznego istniejącego budynku wolnostojącego w postaci hali H-B3B4 na terenie kompleksu AGH, dz. nr 19/26, obr. 12 Krowodrza przy ul. Czarnowiejskiej w Krakowie pod względem moŜliwości dobudowy do istniejącego budynku wolnostojącej stacji transformatorowej 15/0,4 kV oraz wejścia do sekretariatu” – opracował mgr inŜ. Maciej Kwasek i mgr inŜ. Tomasz Klimara, październik 2011r.

1.3 Wizja lokalna budynku istniejącego H-B3B4 na terenie kompleksu AGH – wrzesień 2011r.

1.4 Uzgodnienia z autorami projektu architektonicznego. 1.5 Wytyczne Inwestora. 1.6 Aktualne normy obciąŜeniowe i projektowe.

2. Cel i zakres opracowania.

Niniejsze opracowanie stanowi projekt budowlany konstrukcji dobudowy stacji

transformatorowej 15/0,4 kV w budynku wolnostojącym przybudowanym do hali H-B34 wraz z dobudową wejścia do sekretariatu AGH wraz z przebudową infrastruktury technicznej na dz. nr 19,26 obr. 12 Krowodrza przy ul. Czarnowiejskiej w Krakowie. Projekt naleŜy rozpatrywać łącznie z projektem architektury oraz z projektami branŜowymi instalacji.

Prace naleŜy wykonywać ściśle według projektu pod nadzorem uprawnionego Kierownika Budowy oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami i wiedzą techniczną. W przypadku wystąpienia jakikolwiek wątpliwości naleŜy przed przystąpieniem do prac skontaktować się z uprawnionym projektantem. Ostateczna decyzja co do technologii wykonania prac budowlanych naleŜy do Kierownika Budowy.

Wszelkie zmiany dotyczące niniejszej dokumentacji wymagają akceptacji autora.

3. Opis ogólny konstrukcji.

Przedmiotowa inwestycja obejmuje projekt dwóch niezaleŜnych obiektów budowlanych dobudowanych do istniejącej hali H-B3B4 w kompleksie AGH w Krakowie. Projektowanie budynki to: niezaleŜny, dobudowany budynek stacji transformatorowej 15/0,4 kV funkcjonalnie nie połączony z istniejącą halą oraz niezaleŜny, dobudowany budynek stanowiący nowoprojektowane wejście do sekretariatu AGH.


Projektowany budynek stacji transformatorowej jest obiektem jednokondygnacyjnym, z płaskim stropodachem z obwodową attyką. Budynek wyposaŜony jest w podniesioną podłogę w celu uzyskania przestrzenie kablowej, podłogę stanowią stalowe kraty podestowe oparte na stalowych belkach. Wymiary obiektu w rzucie w stanie surowym wynoszą 8,215x3,535 m, a wysokość nad poziomem terenu w stanie surowym wynosi 4,425 m. Rzut poziomy budynku ma kształt prostokąta, rzędna ±0,0 = poziom podłogi podniesionej wg architektury.

Budynek stanowiący nowoprojektowane wejście jest obiektem jednokondygnacyjnym, z płaskim stropodachem z obwodową attyką. Budynek wyposaŜony jest w stalową ścianę osłonową wykonaną wzdłuŜ osi 2 posadowioną na stopach fundamentowych. Wymiary obiektu w rzucie w stanie surowym wynoszą 4,143x3,535 m, a wysokość nad poziomem terenu w stanie surowym wynosi 4,425 m. Rzut poziomy budynku ma kształt prostokąta, rzędna ±0,0 = poziom posadzki wewnątrz budynku wg architektury.

Przedmiotowa inwestycja nie obejmuje ingerencję w istniejącą konstrukcję hali H-B3B4. Ze względu na aktualne uŜytkowanie obiektu, nie moŜna było na etapie wykonania niniejszego projektu potwierdzić z całą pewnością przyjętych załoŜeń dotyczących konstrukcji obiektu. Kierownik budowy na etapie wykonania przebudowy musi zweryfikować czy przyjęte w projekcie załoŜenia zgadzają się ze stanem istniejącym. Na etapie realizacji przedmiotowej inwestycji Kierownik Budowy zobowiązany jest do nadzorowania stanu technicznego istniejącego budynku hali H-B3B4 i podjęcia wszelkich środków w celu prawidłowego zabezpieczenia istniejącej konstrukcji budynku, aby zapewnić jego bezpieczne uŜytkowanie. W przypadku rozbieŜności lub wątpliwości naleŜy wezwać uprawnionego konstruktora w celu podjęcia decyzji co do moŜliwości dalszych prac budowlanych.

Projektowane budynki wykonano jako monolityczne, Ŝelbetowe w konstrukcji szkieletowo-tarczowej samonośne oddylatowane od istniejącej hali, zastosowanie tego typu konstrukcji zapewni uzyskanie sztywnego ustroju mało podatnego na osiadanie i drgania. Elementy konstrukcji Ŝelbetowej zaliczono do klas ekspozycji XC1 oraz XC3 i przyjęto, Ŝe będą wykonane z betonu klasy B25 (C20/25). Do zbrojenia konstrukcji naleŜy stosowana stal klasy A-IIIN gat. RB500W zalecana B500SP(EPSTAL). Do wykonania stalowych elementów podniesionej podłogi w budynku stacji transformatorowej oraz ściany osłonowej w budynku stanowiącym wejście do sekretariatu naleŜy uŜyć stali profilowej gatunku St3S (S235JRG2).

Z uwagi na zadowalające warunki gruntowe oraz charakter inwestycji posadowienie budynków zaprojektowano jako bezpośrednie na płytach fundamentowych.

Specyfikacja wbudowanych urządzeń: TRANSFORMATOR:

• masa brutto – 2500 kg. ROZDZIELNIA:

• masa brutto – 1500 kg. Gabaryty wbudowanych urządzeń nie mogą przekraczać przyjętych w dokumentacji rysunkowej.

4. ZałoŜenia przyjęte do obliczeń konstrukcji.

Do obliczeń konstrukcji przyjęto obciąŜenia zgodnie z PN-82/B-02000 „ObciąŜenia budowli – Zasady ustalenia wartości”. Wszystkie obciąŜenia zostały przyjęte zgodnie z aktualnie obowiązującymi Polskimi Normami i przepisami. Wartość obciąŜenia rozumie się jego wartość charakterystyczną wg PN-82/B-02000. Wartości cięŜaru własnego konstrukcji jak i warstw


wykończeniowych przyjęto na podstawie wymiarów objętościowych zaprojektowanych i istniejących przegród (elementów), kierując się cięŜarami jednostkowymi wg PN-82/B-02001 lub katalogów producentów. Wyciąg z zestawia cięŜarów przedstawiono w innej części opracowania.

Obiekt budowlany znajduje się w pierwszej strefie obciąŜenia wiatrem wg PN-77/B-02011/Az1:2009 i trzeciej strefie obciąŜenia śniegiem wg PN-80/B-02010/Az1:2006.

Wartości obciąŜeń technologicznych (uŜytkowych) przyjętych do wymiarowania dla obiektu określono na podstawie PN-82/B-02003.

W przypadku zmiany w/w obciąŜeń konieczne jest powiadomienie projektanta, gdyŜ niezbędna moŜe się okazać modyfikacja konstrukcji.

Sprawdzenia stanu granicznego nośności i stanu granicznego uŜytkowalności elementów konstrukcyjnych wykonano wg:

• PN-B-03264 – Konstrukcje betonowe, Ŝelbetowe i spręŜone. Obliczenia statyczne i projektowanie,

• PN-90/B-03200 – Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowe, • PN-B-03020 – Grunty budowlane. Posadowienia bezpośrednie budowli. Obliczenia

statyczne i projektowanie.

5. Wytyczne ochrony ppoŜ. i ochrony antykorozyjnej konstrukcji.

5.1 Ochrona ppoŜ. konstrukcji. W opracowaniu p. 1.1 określono następujące wymagania dotyczące odporności ogniowej

elementów konstrukcji: • główna konstrukcja nośna – R60.

Dla konstrukcji Ŝelbetowych klasę odporności ogniowej zapewniono przez odpowiednią otulinę pręta zbrojeniowego:

• klasa R60: o SŁUPY min. szerokość 200mm: a = 36 mm > amin= 36 mm o BELKI min. szerokość 200mm: a= 31 mm > amin= 30 mm; przy bmin=200 mm o ŚCIANY : min. gr. 150mm: a= 20 mm > amin= 10 mm; przy bmin=140 mm o PŁYTY : min. gr. 150mm: a= 20 mm > amin= 10 mm krzyŜowe;

(a – odległość środka cięŜkości zbrojenia)

Dla konstrukcji stalowej klasę odporności ogniowej zapewniono przez zastosowanie odpowiedniej powłoki malarskiej zgodnie z poniŜszym opisem.

5.2 Ochrona antykorozyjna konstrukcji Ŝelbetowych.

Na podstawie normy PN-B-03264:2002 elementy konstrukcji Ŝelbetowej zaliczono do

następujących klas ekspozycji: część nadziemna XC1, część podziemna XC3. Ze względu na moŜliwość występowania wód wsiąkowych oraz z uwagi na moŜliwość wystąpienia hydrostatycznego parcia wody gruntowej przyjęto Ŝe pod płytami fundamentowymi i na ścianach fundamentowych zostanie wykonana ciągła izolacja przeciwwilgociowa (zgodnie z wytycznymi branŜy architektonicznej). Powierzchnie elementów betonowych mające kontakt z gruntem, a nie


zabezpieczone innymi rodzajami izolacji, naleŜy zabezpieczyć równieŜ przeciwwilgociowo. Izolację przeciwwilgociową naleŜy wykonać zgodnie z wytycznymi branŜy architektonicznej. Warstwę izolacji chronić przed uszkodzeniami mechanicznymi od gruntu zasypowego np. za pomocą płyt styropianu. Izolację pionową połączyć w sposób ciągły z izolacją poziomą. Ochrona antykorozyjna konstrukcji jest zapewniona przez stosowanie odpowiedniej dla danej klasy środowiska wielkości otuliny zbrojenia.

W miejscach przejść instalacyjnych przez ściany fundamentowe osadzić przed betonowaniem stalowe rury ochronne. Średnicę rury ochronnej dobrać odpowiednio do średnicy przewodu instalacyjnego (wg wytycznych projektanta instalacji), z uwzględnieniem uszczelnienia. Rury umiejscowić pod nadzorem geodezyjnym, zgodnie z rzędnymi projektowymi instalacji.

5.3 Ochrona antykorozyjna konstrukcji stalowych.

Konstrukcję naleŜy zabezpieczyć podanym poniŜej zestawem malarskim firmy TEKNOS

do odporności ogniowej podanej w operacie p.poŜ. wykonanym dla przedmiotowej inwestycji, zapewniając podany w operacie p.poŜ. czas zabezpieczenia.

Konstrukcje stalowe projektuje się dla klasy 2 wg: PN-B-06200.

Przygotowanie podłoŜa: Usunąć z podłoŜa wszelkie zanieczyszczenia, które mogą wpływać niekorzystnie na

czyszczoną powierzchnie oraz na malowanie. Powierzchnie naleŜy przygotować zaleŜnie od rodzaju materiału podłoŜa:

• powierzchnie stalowe: usunąć zgorzelinę i rdzę przy pomocy obróbki strumieniowo-ściernej do uzyskania stopnia czystości Sa 2½ (ISO 8501-1),

• blachy cienkie: zszorstkowanie powierzchni cienkiej blachy poprawia adhezje powłoki do podłoŜa.

Miejsce i czas czyszczenia naleŜy wybrać tak, by przygotowana powierzchnia nie uległa zabrudzeniu lub zawilgoceniu przed kolejnymi operacjami. Dodatkowe informacje na temat przygotowania powierzchni moŜna znaleźć w normie ISO 12944-4 i ISO 8501-2.

Powłoka podkładowa: Do wymalowania warstwy podkładowej naleŜy uŜyć farby epoksydowej, minimalna

grubość powłoki na sucho 40µm.

L.p. Nazwa produktu Grubość powłoki suchej

[µm]

Zawartość substancji stałych

[% obj]

ZuŜycie teoretyczne

[l/m2] 1 Teknoplast Primer 3 60 53 0,113 (szary) Razem: 60 mikrometrów


Powłoka ogniochronna: Do wykonania powłoki ogniochronnej naleŜy uŜyć farby FLAME STAL. Grubość powłoki

zaleŜy od wielu czynników, m.in.: od wymaganego czasu zabezpieczenia, kształtu i grubości profilu stalowego itd. Konkretne grubości farb dla podanych profili i czasu zabezpieczenia naleŜy uzyskać od producenta (dostawcy) powłoki po przedstawieniu zestawienia stali.

Powłoka nawierzchniowa: Do wymalowania warstwy nawierzchniowej naleŜy uŜyć farby poliuretanowej, minimalna

grubość powłoki na sucho 60µm.

L.p. Nazwa produktu Grubość powłoki suchej

[µm]

Zawartość substancji stałych

[% obj]

ZuŜycie teoretyczne

[l/m2] 1 Teknodur 50 60 56 0,107 RAL 9010 Razem: 60 mikrometrów

Dopuszcza się zastosowanie innego zestawu powłok malarskich lecz nie o gorszych

parametrach niŜ podane powyŜej. Elementy stalowe do mocowania elewacji naleŜy zabezpieczyć antykorozyjnie poprzez

ocynkowanie ogniowe. Minimalne grubości powłok zalecane zaleŜnie od grubości materiału, z którego wykonane są cynkowane elementy określa norma PN-EN ISO 1461. Przygotowanie powierzchni elementów stalowych ocynkowanych naleŜy przygotować analogicznie jak dla powłok malarskich. NaleŜ max. skrócić czas od momentu przygotowania powierzchni do momentu wykonania ocynkowania.

Konserwacja powłoki malarskiej - stan powłoki kontrolować, co 12 miesięcy. Oceniać

stopień zniszczenia powłoki malarskiej według obowiązujących norm i w zaleŜności od stopnia zniszczenia przeprowadzić renowację. Nie dopuszczać do zniszczenia trzeciego stopnia, które wymaga całkowitego usunięcia starej powłoki, ponownego oczyszczenia podłoŜa oraz naniesienia wszystkich warstw od nowa.

6. Warunki gruntowo- wodne i posadowienie.

Warunki gruntowo wodne w miejscu planowanej inwestycji zostały rozpoznane na podstawie wizji lokalnej, analizy makroskopowej i materiałów archiwalnych dla sąsiadujących obiektów. Warunki posadowienia określono zgodnie z normą PN-81/B-03020.

Do obliczeń przyjęto jednostkowy obliczeniowy opór graniczny podłoŜa nie mniejszy niŜ δ=100 kPa. W podłoŜu gruntowym winny zalegać grunty mineralne. Ze względu na strefę przemarzania gruntu, w której znajduje się projektowany obiekt przyjęto głębokość posadowienia min. 1,00m p.p.t.. Poziom wód gruntowych znajduje się poniŜej projektowanego poziomu posadowienia budynków.

Ze względu na charakter projektowanego budynku stanowiącego wejście do sekretariatu poziom posadowienia płyty fundamentowej przyjęto min. 0,2m p.p.t. Ze względu na strefę


przemarzania gruntu w tym rejonie naleŜy dokonać wymiany gruntu rodzimego do poziomu min. 1,15m p.p.t. na pospółkę Is>0,95 lub piasek stabilizowany cementem.

Ostatnią 30 centymetrową warstwę gruntu usunąć ręcznie. Wykopy prowadzić bez uŜycia urządzeń wywołujących drgania. Dno wykopu powinno być odebrane przez uprawnionego geologa i potwierdzone wpisem do Dziennika Budowy lub Protokołem Odbiorowym. JeŜeli w trakcie prowadzenia robót ziemnych uprawniony geolog stwierdzi, w projektowanym poziomie występowanie gruntów nienośnych lub słabonośnych warstwę tą naleŜy wymienić i zastąpić chudym betonem bądź zagęszczonym piaskiem Is>0,95 stabilizowanym cementem do głębokości określonej przez geologa.

Nie wolno dopuszczać do gromadzenia się wody w wykopie fundamentowym, wodę z wykopu naleŜy w sposób uporządkowany odprowadzić poza teren budowy. W przypadku zawilgocenia wykopu naleŜy zawilgocony grunt usunąć i wypełnić zgodnie z powyŜszym opisem. Odwodnienie powierzchniowe wód opadowych wykonać tak, aby woda nie dostawała się pod płytę fundamentową. NaleŜy tak ukształtować teren wokół instalacji, aby zapewnić naturalny odpływ wody w kierunku „od budowli”.

Podczas wykonywania prac ziemnych naleŜy kontrolować postęp prac i potwierdzić głębokość posadowienia istniejącego budynku hali H-B3B4. Nie poduszcza się wykonania wykopu fundamentowego poniŜej poziomu posadowienia istniejącego budynku.

Teren, na którym jest przeprowadzana inwestycja nie znajduje się w granicach terenu górniczego.

Zgodnie z Rozporządzeniem MSWiA z dnia 24 września 1998r. w sprawie zasad ustalania geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych (Dz.U. Nr 126 poz. 839) warunki geotechniczne w tym rejonie określono jako proste, a projektowany obiekt zaliczono do pierwszej kategorii geotechnicznej. 7. Opis elementów konstrukcji.

Przed wykonaniem projektowanych fundamentów naleŜy zweryfikować załoŜenia przyjęte w projekcie pod względem sposobu posadowienia istniejącego budynku hali H-B3B4 w obrębie dobudowy nowoprojektowanych budynków.

7.1 Płyta fundamentowa budynku stacji transformatorowej.

Płytę fundamentową zaprojektowano jako monolityczną Ŝelbetową gr. 20 cm z betonu B25 (C20/25) zbrojoną powierzchniowo dołem i górą siatką #12 o oczkach 150x150mm, stal klasy A-IIIN gat. B500SP(EPSTAL) na warstwie 10 cm chudego betonu. Szczegółowe zbrojenie wykonać zgodnie z zamieszczonymi mapami zbrojenia w dalszej części opracowania - obliczenia. Z płyty fundamentowej naleŜy wypuścić łączniki/startery zbrojenia ścian fundamentowych. W celu umoŜliwienia prawidłowego odprowadzenia wody i nieczystości gromadzonych się w przestrzeni kablowej zaprojektowano odpowiednie ukształtowanie posadzki (warstw wykończeniowych) oraz przewidziano rząpie, którą naleŜy ukształtować równieŜ w płycie fundamentowej zgodnie z dokumentacją branŜy architektonicznej. Płytę fundamentową posadowić na warstwie min. 30 cm pospółki, tłucznia lub piasku stabilizowanego cementem, zagęszczanego warstwami max. co 15 cm do wskaźnika zagęszczenia IS>0,95 oraz na warstwie 5 cm styropianu twardego EPS 200. Pozostałe warstwy oraz izolacja przeciwwilgociowa wg


wytycznych branŜy architektonicznej. Warstwę izolacji naleŜy wykonać w taki sposób, aby wilgoć nie przedostawała się w przestrzeń styropianu pod płytą fundamentową. Zaprania się przeprowadzania jakikolwiek instalacji przez płytę fundamentową.

Posadowienie wykonać zgodnie z zamieszczoną dokumentacją rysunkową w części konstrukcyjnej.

7.2 Płyta fundamentowa budynku stanowiącego wejście do sekretariatu.

Płytę fundamentową zaprojektowano jako monolityczną Ŝelbetową gr. 20 cm z betonu B25

(C20/25) zbrojoną powierzchniowo dołem i górą siatką #12 o oczkach 150x150mm, stal klasy A-IIIN gat. B500SP(EPSTAL) na warstwie 10 cm chudego betonu. Szczegółowe zbrojenie wykonać zgodnie z zamieszczonymi mapami zbrojenia w dalszej części opracowania - obliczenia. Z płyty fundamentowej naleŜy wypuścić łączniki/startery zbrojenia ścian. Płytę fundamentową posadowić na warstwie min. 80 cm pospółki, tłucznia lub piasku stabilizowanego cementem, zagęszczanego warstwami max. co 15 cm do wskaźnika zagęszczenia IS>0,95 ze względu na przyjętą technologię płytkiego posadowienia konstrukcji oraz ze względu na normową głębokość przemarzania gruntu w tym rejonie oraz na warstwie 5 cm styropianu twardego EPS 200. Pozostałe warstwy oraz izolacja przeciwwilgociowa wg wytycznych branŜy architektonicznej. Warstwę izolacji naleŜy wykonać w taki sposób, aby wilgoć nie przedostawała się w przestrzeń styropianu pod płytą fundamentową. Zaprania się przeprowadzania jakikolwiek instalacji przez płytę fundamentową.


7.3 Stopy fundamentowe poz.F-1.

Stopę fundamentową zaprojektowano jako monolityczną Ŝelbetową w wymiarach w rzucie

40x40cm i wysokości 1,0m z betonu B25 (C20/25) zbrojone powierzchniowo prętami #8 w rozstawie 150x150mm , stal klasy A-IIIN gat. B500SP(EPSTAL) na warstwie 10 cm chudego betonu. Izolację przeciwwilgociową naleŜy wykonać zgodnie z wytycznymi branŜy architektonicznej.


7.4 Ściany fundamentowe. Ściany fundamentowe zaprojektowani jako monolityczne Ŝelbetowe gr. 20 cm z betonu

B25 (C20/25) zbrojone powierzchniowo obustronnie zgodnie z zamieszczonymi mapami zbrojenia w dalszej części opracowania – obliczenia, stal klasy A-IIIN gat. B500SP(EPSTAL). Ze ścian fundamentowych naleŜy wypuścić łączniki/startery zbrojenia ścian nadziemnych i słupów. W budynku stacji transformatorowej płyta fundamentowa oraz ściany fundamentowe stanowią konstrukcję szczelnej wanny zbierającej wszelkie zanieczyszczenia powstałe w wyniku awarii stacji transformatorowej. Przerwę roboczą na styku płyty fundamentowej i ścian fundamentowych naleŜy dodatkowo uszczelnić taśmami ekspansywnymi np. wg firmy MARWO-VOLTEX.


7.5 Ściany nadziemne, attyka, belki i słupy. Ściany nadziemne zaprojektowano, belki i słupy zaprojektowano jako monolityczne

Ŝelbetowe elementy z betonu B25 (C20/25) zbrojone zgodnie z opisem w dalszej części opracowania – obliczenia, stal klasy A-IIIN gat. B500SP(EPSTAL). Zbrojenie ścian nadziemnych naleŜy połączyć w sposób ciągły, ze zbrojeniem belek w celu prawidłowego zakotwienia zbrojenia belek Ŝelbetowych. Ze ścian naleŜy wypuścić łączniki/startery zbrojenie płyt stropodachów i attyk. Przerwę roboczą elementów Ŝelbetowych w poziomie -0,06 m naleŜy dodatkowo uszczelnić taśmami ekspansywnymi np. wg firmy MARWO-VOLTEX. Wymiary elementów konstrukcyjnych Ŝelbetowych wg rysunków konstrukcji. Do szalowania słupów zaleca się stosować szalunki systemowe. Wszystkie zewnętrzne krawędzie słupów wykończyć wykonując fazę 1,5x1,5cm. W konstrukcji attyki naleŜy przewidzieć wykonie otworów dla zaprojektowanego systemu odwodnienia stropodachu wg branŜy architektonicznej.

Przecinanie zbrojenia ścian, belek i słupów w trakcie wykonywania instalacji jest niedopuszczalne. W przypadku zaistnienia takiej konieczności naleŜy uzyskać zgodę Projektanta konstrukcji.

7.6 Stropodachy.

Stropodachy nad projektowanymi budynkami zaprojektowano jako monolityczne płyty

Ŝelbetowe gr. 15 cm na całym rzucie budynku z betonu B25 (C20/25) zbrojone zgodnie z opisem w dalszej części opracowania – obliczenia, stal klasy A-IIIN gat. B500SP(EPSTAL). Płyta stropodachu zamyka całą konstrukcje monolityczną budynków, tworzą sztywną bryłę.

Warstwy izolacyjne i odwodnienie stropodachu wykonać zgodnie z wytycznymi p.1.1. branŜy architektonicznej.

7.7 Ściany murowane wypełniające.

Ściany murowane wypełniające gr. 12 cm zaleca się wykonać z cegły kratówki kl. Min. 15 na zaprawie cementowo-wapiennej marki min. M5, zaleca się murować na normalne spoiny, z wyplenieniem spoin pionowych. Wewnętrzne ściany działowe murowane zaleca się murować z pozostawieniem 20mm szczeliny pod stropem. Szczeliny naleŜy wypełnić materiałem trwale elastycznym, niepalnym, posiadającym właściwość izolacji akustycznej i p.poz. dla REI 60, zaleca się wybranie gotowego systemu dla tego typu uszczelniania. W wyprawach tynkarskich naleŜy uwzględnić moŜliwość odkształcania się wypełnienia w zakresie do ok. 5mm. Ścianę naleŜy tynkować zgodnie z wytycznymi branŜy architektonicznej.

7.8 Stalowe słupki elewacyjne poz.S.1.

Stalowe słupki elewacyjne w budynku stanowiącym wejście do sekretariatu

zaprojektowano z kształtownika zamkniętego RK 100x5mm ze stali profilowej gatunku St3S (S235JRG2) i zabezpieczyć antykorozyjnie powłokami malarskimi zgodnie z powyŜszym opisem. Mocowanie stalowych słupków zaprojektowano poprzez blachę czołową gr. min. 17mm


do projektowanej stopy fundamentowej 4x kotwy wklejane M16 (np. firmy HILTI lub FISCHER), zaleca się zastosowanie kotwy ze stali nierdzewnej kl. A4.

7.9 Stalowe elementy elewacyjne.

Stalowe elementy elewacyjne naleŜy wykonać ze stali profilowej gatunku St3S

(S235JRG2) i zabezpieczyć antykorozyjnie za pomocą powłoki cynku. Uchwyty naleŜy mocować do konstrukcji Ŝelbetowej za pomocą systemowych kotew rozporowych M8 (np. firmy HILTI lub FISCHER), a do konstrukcji stalowej mocowane za pomocą śrub M8 kl.8.8. Ostateczna geometria uchwytów elewacyjnych oraz technologia ich montaŜu do elementów konstrukcyjnych zostanie podana po wyspecyfikowaniu systemu elewacyjnego.

Opis elementów konstrukcyjnych naleŜy rozpatrywać łącznie z całą dokumentacją

konstrukcji, architekturą oraz pozostałymi projektami branŜowymi. 8. Zalecenia wykonawcze.

Do wykonywania elementów Ŝelbetowych zaleca się stosować szalunki systemowe.

Stosować beton o konsystencji plastycznej i wskaźniku w/c<0,5. Zaleca się stosować plastyfikatory (superplastyfikatory) poprawiające urabialność mieszanki.

Po ułoŜeniu beton pielęgnować np. przez przykrycie folią i zraszanie wodą. W przypadku bardzo wysokich lub niskich temperatur powierzchnie betonu osłaniać np. matami słomianymi. Ostateczna decyzja betonowania w okresie wysokich albo niskich temperatur naleŜy do Kierownika Budowy. Okres pielęgnacji zaleŜy od panujących temperatur, lecz nie powinien być krótszy niŜ 7 dni. Ściany fundamentowe powinny pozostać w szalunkach przynajmniej przez pięć dni. Wcześniejsze rozszalowanie moŜe spowodować powstanie skrośnych rys skurczowych.

NaleŜy ściśle przestrzegać okresów od momentu zabetonowania danego elementu do czasu jego rozszalowania i obciąŜenia, gdyŜ: • wczesne demontowanie szalunków ścian fundamentowych powoduje ich szybkie

wysychanie, co bardzo często prowadzi do powstawania pionowych, przelotowych rys skurczowych. Rysy te mogą obejmować całą wysokość elementu lub występować tylko w jej dolnej części. O wartości szerokości rozwarcia rys decyduje oczywiście równieŜ rodzaj zastosowanej mieszanki betonowej, sposób jej układania, sposób zazbrojenia, aktualne warunki atmosferyczne oraz jej pielęgnacja,

• demontowanie szalunków stropu po upływie kilku dni i zastępowanie ich pojedynczymi punktowymi podporami zmienia schemat statyczny płyty i bardzo często powoduje zbyt duŜe wytęŜenie jeszcze nie w pełni związanego betonu, łącznie z mikrouszkodzeniem jego wewnętrznej struktury. Skutkuje to powstawaniem nadmiernych ugięć płyty i belek. Zjawisko to potęgowane jest bardzo wysokim współczynnikiem pełzania charakteryzującym młody beton,

• niedopuszczalne jest dociąŜanie stropu/stropodachu przed upływem 28 dni od momentu zabetonowania. Odkształcenia stropu i belek ze względu na młody wiek betonu i mikrouszkodzenia jego struktury będą znacznie większe niŜ wykazano to w analizie statyczno-wytrzymałościowej. Spowoduje to powstawanie rys i spękań w ścianach wypełniających, a przede wszystkim w ścianach działowych. Rysy takie, o przebiegu


ukośnym lub poziomym, występują bardzo często w obrębie drzwi, filarków międzyokiennych, styków elementów Ŝelbetowych z murem,

• prowadzenie robót wykończeniowych bezpośrednio po zakończeniu realizacji stanu surowego lub jeszcze w trakcie wznoszenia budynku prowadzi zazwyczaj do powstawania uszkodzeń wypraw tynkarskich, płytek ściennych, wymalowań i innych elementów. W pierwszym okresie „Ŝycia” konstrukcji dochodzi do powstawania znacznych wartości odkształceń poszczególnych elementów budowli związanych z:

− narastaniem obciąŜeń pionowych w trakcie wznoszenia budynku,

− zachodzeniem procesów reologicznych, − odparowywaniem oraz wiązaniem wilgoci zawartej w elementach murowych czy Ŝelbetowych,

− tzw. „dopasowywaniem się” elementów konstrukcji do przykładanych do nich obciąŜeń. • prace wykończeniowe zaleca się wykonywanie po wykonaniu projektowanego

zagospodarowania terenu (wykonaniu projektowanych wykopów i nasypów) i ustabilizowaniu się podłoŜa gruntowego wyniku zagęszczenia struktury gruntowej. Proces stabilizacji podłoŜa gruntowego, zwłaszcza urządzeniami mechanicznym, moŜe przyspieszyć proces osiadania budynków i tym samym powodować uszkodzenia elementów wykończeniowych (nie konstrukcyjnych). Roboty wykonać pod nadzorem kierownika budowy i zgodnie ze sztuką budowlaną.

Rozpoczęcie robót budowlanych naleŜy poprzedzić wykonaniem planu robót oraz planu BIOZ. Przed przystąpieniem do robót, pracownicy muszą zostać przeszkoleni w zakresie przepisów obowiązujących na budowie. W czasie wykonywania robót naleŜy przestrzegać przepisów zawartych w:

• Rozporządzeniu Ministerstwa Infrastruktury z dnia 06.02.2003r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych. (Dz. U. nr 47, poz. 401),

• Obowiązujące warunki ogólne BHP powinny być w razie potrzeby uzupełnione przez kierownictwo budowy dodatkowymi wymaganiami wynikającymi ze specyfiki i warunków miejscowych prowadzenia robót,

• Prace budowlane powinny być uzgodnione z Zarządcą terenu objętym inwestycją,

• Pracownicy powinni być w ramach szkolenia pouczeni o zagraŜającym im niebezpieczeństwie oraz o zachowaniu się w czasie ewentualnego poŜaru.

9. Warunki wykonania i odbioru robót budowlanych

MontaŜ naleŜy prowadzić wg projektu organizacji robót, który wg przepisów powinien

opracować Wykonawca robót (Zarządzenie Min. Bud. z dnia 23.11.1987 r Mon. Pol. 35 z 1987). NaleŜy uwzględnić środki, które zapewnią osiągnięcie projektowane wymiary i stateczność układu geometrycznego.

Wymagania dot. prac montaŜowych i tolerancji określono w normie PN-B-06200:2002. Projekt organizacji robót powinien zawierać opis organizacji robót spawalniczych i plan

spawania w celu uzyskania wyrobu zgodnego z wymaganiami normy PN-B-06200:2002 w oparciu o przyjętą organizację montaŜu przez firmę montującą. W opisie winny być określone wymagania dotyczące przygotowania i przeprowadzenia robót spawalniczych, warunki


atmosferyczne, w których moŜna spawać, kolejność i sposób wykonywania robót, które muszą być tak dobrane, aby nie dopuścić do nadmiernych odkształceń spawalniczych.

Zakres opracowania:

Przedstawione warunki dotyczą odbioru całkowicie wykonanej konstrukcji i stanowią podstawę do przekazania go do eksploatacji. Odbiór konstrukcji polega na wykonaniu następujących czynności:

− sprawdzenie geometrycznych wielkości konstrukcji pod względem zgodności z dokumentacją montowanej konstrukcji,

− sprawdzenie połączeń i styków montaŜowych.

Dokładność wykonania:

Wymiary zmontowanej konstrukcji powinny odpowiadać wymiarom określonym w projekcie. Stwierdzone odchyłki nie powinny przekraczać wartości określonych w PN-B-06200:2002. Wyniki pomiarów kontrolnych elementów oraz zmontowanej konstrukcji i jej podpór powinny być zawarte w dokumentacji kontroli jakości.

Połączenia spawane:

Sprawdzenie jakości połączeń spawanych ma na celu stwierdzenie prawidłowości wykonania spoin. Wszystkie spoiny powinny być poddane badaniom wizualnym wg PN-EN 970 NaleŜy stosować kryteria odbioru wg normy PN-B-06200:2002/AP1. Wyniki kontroli powinny być ujęte w dokumentacji kontroli jakości.

Wszelkie roboty budowlane i odbiorowe naleŜy prowadzić wg Warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlano montaŜowych. Dodatkowo naleŜy stosować odpowiednie Polskie Normy dotyczące wykonania robót wraz z ich aktualnymi zmianami:

• PN-63/B-06251 – Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne. • PN-EN 206-1 – Beton. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.

• PN-B-03264 – Konstrukcje betonowe, Ŝelbetowe i spręŜone. Obliczenia statyczne i projektowanie.

• PN-B-03002 – Konstrukcje murowe niezbrojne. Projektowanie i obliczenia.

• PN-90/B-03200 – Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowe. • PN-B-03020 – Grunty budowlane. Posadowienia bezpośrednie budowli. Obliczenia

statyczne i projektowanie. • PN-B-06200:2005 „Konstrukcje stalowe budowlane - Warunki wykonania

i odbioru - Wymagania podstawowe” NaleŜy równieŜ kontrolować klasę betonu wbudowanego wykonując badania niszczące

próbek betonowych pobieranych na budowie z danej partii betonu. Kontrola zgodności klasy betonu z załoŜoną w projekcie powinna być równieŜ prowadzona wg warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlano – montaŜowych.

10. KLAUZULA

1. Projektant nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie zmiany wynikające z uszczegółowienia rozwiązań funkcjonalnych, wymogów stawianych przez technologię, architekturę, konstrukcję i instalacje oraz zmian wprowadzonych przez


Inwestora w okresie późniejszym niŜ data niniejszego opracowania lub w/w zmian niekonsultowanych z konstruktorem.

2. Projektant nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie zmiany wprowadzone w trakcie prac budowlanych przez Wykonawcę, a nie uzgodnionych z Jednostką Projektową w formie Nadzoru Autorskiego.

3. Zabezpieczenie przeciw-poŜarowe elementów konstrukcji wg klasyfikacji i warunków zawartych w dokumentacji dotyczącej ochrony poŜarowej obiektu oraz wytycznych podanych w projekcie.

4. Przy wycenie robót konstrukcyjnych naleŜy uwzględnić wszystko to, co zostało zawarte w niniejszej dokumentacji projektu, jak równieŜ inne elementy nie ujęte, a niezbędne do prawidłowego wykonania i funkcjonowania obiektu.

5. Wszystkie otwory nie naniesione na rysunkach konstrukcyjnych, a konieczne ze względów technologicznych moŜna wykonać jedynie po uprzednim uzgodnieniu z projektantem konstrukcji.

6. Sposób odwodnienia oraz zagospodarowania terenu naleŜy wykonać tak aby nie doprowadzić do osłabienia przyjętych parametrów fizyko-mechanicznych gruntów.

11. Materiały.

Wszelkie materiały stosować zgodnie z instrukcjami i wytycznymi producentów. Materiały

i urządzenia uŜyte do konstrukcji muszą posiadać świadectwa dopuszczenia do obrotu i stosowania w budownictwie, a przy ich stosowaniu muszą być spełnione zasady określone w ich specyfikacjach technicznych dostarczonych przez producentów i dostawców określonych materiałów i urządzeń. Zmiany technologii wykonania lub określonych w projekcie materiałów muszą być uzgadniane z autorem projektu.

Beton: klasy B25 (C20/25) – kruszywo do 16mm wg PN-EN 206.1 Chudy beton (podbeton) klasy B10 (C8/10) wg PN-EN 206.1

Stal zbrojeniowa: # Ŝebrowana klasy min. A-IIIN gat. B500SP(EPSTAL) Stal profilowa: St3S wg PN-88/H-84020 (S235JRG2 wg EN 10 025) Uwaga!

W przypadku stwierdzenia znacznych rozbieŜności pomiędzy stanem

istniejącym, a przyjętymi rozwiązaniami projektowanymi. NaleŜy skontaktować się

z jednostką projektową w celu wybrania prawidłowych rozwiązań.

Wszystkie prace budowlane prowadzić zgodnie z przyjętymi normami

i sztuką budowlaną, wg dostarczonej dokumentacji, pod nadzorem uprawnionego

kierownika budowy.


OBLICZENIA STATYCZNO-WYTRZYMAŁO ŚCIOWE Obliczenia statyczno – wytrzymałościowe wykonano na podstawie obowiązujących norm

i przepisów budowlanych. • PN-63/B-06251 – Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne. • PN-EN 206-1 – Beton. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.

• PN-B-03264 – Konstrukcje betonowe, Ŝelbetowe i spręŜone. Obliczenia statyczne i projektowanie.

• PN-90/B-03200 – Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowe.

• PN-B-03020 – Grunty budowlane. Posadowienia bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie.

Widok ogólny konstrukcji budynku stacji transformat orowej.

Widok ogólny konstrukcji budynku stanowiącego wejście do sekretariatu AGH.

Poz. opis obciąŜeń

1.1 Obci ąŜenie śniegiem kN/m2 γ kN/m2

1C3=1,53 s1= 1,2 kN/m3 x 1,53 = 1,84 1,50 2,75

C4=4,00 s2= 1,2 kN/m3 x 4,00 = 4,80 1,50 7,20

1.2 Obci ąŜenie wiatrem kN/m2 γ kN/m2

1wg PN-B-02011:1977/Az1:2009 (teren A,strefa I) ( α=38˚)q = 0,30kN/m2; Ce=1,00; β=1,8; C=….

0,30x kN/m2 x1,00x C x1,80 = 0,540C 1,50 0,810C

WIATR Z BOKU - wariant I

C5=-0,40 0,540 kN/m3 x -0,40 = -0,22 1,50 -0,32

C6=0,7 0,540 kN/m3 x 0,70 = 0,38 1,50 0,57

C7=-0,7 0,540 kN/m3 x -0,70 = -0,38 1,50 -0,57

WIATR Z BOKU - wariant II

C8=0,7 0,540 kN/m3 x 0,70 = 0,38 1,50 0,57

C9=-0,3 0,540 kN/m3 x -0,30 = -0,16 1,50 -0,24

C10=-0,5 0,540 kN/m3 x -0,50 = -0,27 1,50 -0,41

2wg PN-B-02011:1977/Az1:2009 (teren A, strefa I) ( α=0°) q = 0,30kN/m2; Ce=1,00; β=1,8; C=….

0,30x kN/m2 x1,00x C x1,80 = 0,540C 1,50 0,810C

POŁAĆ DACHOWA

C1=-0,9 0,540 kN/m3 x -0,90 = -0,49 1,50 -0,73

1.3 Stropodach - płaski z attyk ą kN/m2 γ kN/m2

1 membrana dachowa - wg architektury 0,02 kN/m2 0,02 1,20 0,02

2 warstwa geowłókniny - wg architektury 0,02 kN/m2 0,02 1,20 0,02

3 styropian gr. 13cm - wg architektury 0,4 kN/m3 x 0,13 m = 0,05 1,30 0,07

4 2x folia PE - wg architektury 0,01 kN/m2 0,01 1,20 0,01

5 wylewka cementowa gr. śr. 8cm 24 kN/m3 x 0,08 m = 1,92 1,30 2,50

6 tynk cementowo-wapienny gr. 2cm 19 kN/m3 x 0,02 m = 0,38 1,30 0,49

∆∆∆∆g= 2,40 1,30 3,12

7 płyta Ŝelbetowa gr. 15cm g= 25 kN/m3 / 0,15 m = 3,75 1,10 4,13

g + ∆∆∆∆g= 6,15 1,18 7,24

8obc. uŜytkowe – obsługa dachu

p1 = 0,50 kN/m2 0,50 1,40 0,70

OGÓŁEM g + ∆∆∆∆g + p1 = 6,65 1,19 7,94

1.4 Płyta fundamentowa kN/m2 γ kN/m2

1 płytki ceramiczne gr. 2cm 21 kN/m3 x 0,02 m = 0,42 1,20 0,50

2 wylewka cementowa gr. 4cm 24 kN/m3 x 0,04 m = 0,96 1,30 1,25

∆∆∆∆g= 1,38 1,27 1,75

3 płyta Ŝelbetowa gr. 20cm g= 25 kN/m3 / 0,20 m = 5,00 1,10 5,50

g + ∆∆∆∆g= 6,38 1,14 7,25

4 obc. uŜytkowe - pomieszczenia obsługi i biura p1 = 2,50 kN/m2 2,50 1,40 3,50

pozostałe warstwy nie mają wpływu na wzrost obciąŜeń

OGÓŁEM g + ∆∆∆∆g + p1 = 8,88 1,21 10,75


ZESTAWIENIE OBCIĄśEŃ

śnieg ( a=0˚) wg PN-80/B-02010/Az1:2006 strefa 3 Qk=1,2kN/m2 (±0,00 < 300,0 m n.p.m.)

1.5 Ruszt technologiczny kN/m2 γ kN/m2

1 krata pomostowa 0,40 kN/m2 0,40 1,20 0,48

2 podkonstrukcja stalowa 0,40 kN/m2 0,40 1,20 0,48

∆∆∆∆g= 0,80 1,20 0,96

3 obc. uŜytkowe - pomieszczenia obsługi p1 = 2,50 kN/m2 2,50 1,40 3,50

OGÓŁEM g + p1 = 3,30 1,35 4,46

1.6 Ściany fundamentowe - obci ąŜenie poziome kN/m2 γ kN/m2

1

obc. uŜytkowe poziomezasypka piaskowo-Ŝwirowa średnio zagęszczonaPN-88/B-02014 cięŜar nawierzchniobc. uŜytkowe poziome – samochód osobowy PN-82/B-02004 tab.2

qn = 2,50 kN/m2 2,50 1,20 3,00

2

obc. uŜytkowe poziomezasypka piaskowo-Ŝwirowa średnio zagęszczonaPN-88/B-02014 obciąŜenie poziome ścian budynku powyŜej PPW, wynikające z cięŜaru nawierzchni i grunku

q'h = 16,00 kN/m2 11,25 1,20 13,50

1.7 Ściana wewn ętrzna murowana kN/m2 γ kN/m2


2 ściana ceramiczna - Porotherm 11,5 Profi 1,00 kN/m2 1,00 1,20 1,20

OGÓŁEM 1,38 1,23 1,69

1.8 Ściana zewn ętrzna kN/m2 γ kN/m2


2 styropian gr. 13cm - wg architektury 0,4 kN/m3 x 0,13 m = 0,05 1,30 0,07

3 elewacja z siatki stalowej 0,50 kN/m2 0,50 1,20 0,60

∆∆∆∆g= 0,93 1,25 1,16

4 ściana Ŝelbetowa gr. 20cm g= 25 kN/m3 / 0,20 m = 5,00 1,10 5,50

OGÓŁEM g + ∆∆∆∆g = 5,93 1,12 6,66



BUDYNEK STACJI TRANSFORMATOROWEJ - PŁYTA FUNDAMENTO WA: Przyjęto: grubość płyty fundamentowej 20cm, beton: B25 (C20/25), klasa stali: A-IIIN, gat. B500SP(EPSTAL) otulina: 50 mm – spód płyty fundamentowej, 25 mm - pozostałe przyj ęto zbrojenie: #12 co 15cm krzyŜowo dołem, #12co 15cm krzyŜowo górą, zbrojenie minimalne: #12 co 15cm krzyŜowo dołem i górą,

Zbrojenie dolne - Ax główne (cm2/m).

Zbrojenie dolne – Ay prostopadłe (cm2/m).


Zbrojenie górne - Ax główne (cm2/m).

Zbrojenie górne – Ay prostopadłe (cm2/m).

BUDYNEK STACJI TRANSFORMATOROWEJ – ŚCIANY FUNDAMENTOWE:

Przyjęto: grubość ściany fundamentowej 20cm, beton: B25 (C20/25), klasa stali: A-IIIN, gat. B500SP(EPSTAL) otulina: 25 mm przyj ęto zbrojenie: #8 co 10cm krzyŜowo dołem, #8co 10cm krzyŜowo górą, zbrojenie minimalne: #8 co 10cm krzyŜowo dołem i górą,


Zbrojenie – (-)Ax pionowe (cm2/m).

Zbrojenie – (-)Ay poziome (cm2/m).

Zbrojenie – (+)Ax pionowe (cm2/m).


Zbrojenie – (+)Ay poziome (cm2/m).

BUDYNEK STACJI TRANSFORMATOROWEJ – ŚCIANY:

Przyjęto: grubość ścian 20cm, beton: B25 (C20/25), klasa stali: A-IIIN, gat. B500SP(EPSTAL) otulina: 20 mm przyj ęto zbrojenie: #8 co 10cm krzyŜowo dołem, #8co 10cm krzyŜowo górą, zbrojenie minimalne: #8 co 10cm krzyŜowo dołem i górą,

Zbrojenie – (-)Ax pionowe (cm2/m).


Zbrojenie – (-)Ay poziome (cm2/m).

Zbrojenie – (+)Ax pionowe (cm2/m).

Zbrojenie – (+)Ay poziome (cm2/m).


BUDYNEK STACJI TRANSFORMATOROWEJ – PŁYTA STROPODACH U: Przyjęto: grubość płyty stropodachu 15cm, beton: B25 (C20/25), klasa stali: A-IIIN, gat. B500SP(EPSTAL) otulina: 20 mm przyj ęto zbrojenie: #10 co 10cm krzyŜowo dołem, #10co 10cm krzyŜowo górą, zbrojenie minimalne: #10 co 10cm krzyŜowo dołem i górą,

Zbrojenie dolne - Ax główne (cm2/m).

Zbrojenie dolne – Ay prostopadłe (cm2/m).


Zbrojenie górne - Ax główne (cm2/m).

Zbrojenie górne – Ay prostopadłe (cm2/m).

projekt budowlany pt. - dokumenty do...

Documents