proste doświadczenia z fizyki do zrobienia w domu
DESCRIPTION
Proste doświadczenia z fizyki do zrobienia w domu. Powietrze i spalanie. Zużywanie powietrze. Potrzebne przedmioty. Świeca. plastelina. Talerz. Zapałka. Woda. Szklany słoik. Atrament. Doświadczenie 1. - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
Proste doświadczenia z fizyki do zrobienia w domu
Powietrze i spalanie
Zużywanie powietrze
Potrzebne przedmioty
Talerz
Świeca
Szklany słoik
Woda
Atrament
Zapałka
plastelina
Doświadczenie 1.
Za pomocą plasteliny
przymocowujemy świeczkę do
talerza. Na talerz wlewamy
trochę wody i zabarwiamy ją
atramentem dla lepszego efektu
doświadczenia. Zapalmy
świeczkę i przykrywamy ją
słoikiem.
Obserwacje
Po chwili płomień świeczki gaśnie, a woda podnosi się do wnętrza słoika.
woda
Wniosek
Spalając się, świeca zużywa znajdujący się w powietrzu tlen. Ciśnienie zewnętrzne wpycha do słoika wodę, która zajmuje przestrzeń po tlenie.
Powietrze jest wszędzie
Odrzutowy balonik
Potrzebne przedmioty
Żyłka
Taśma klejąca
Balonik
Rurka,słomka
Doświadczenie 2.
Na rozwieszonej wcześniej lince montujemy rurkę z przyczepionym do niej, nadmuchanym balonikiem. Następnie puszczamy otwór balonika, tak aby wypuścić z niego powietrze.
Obserwacje
Po wypuszczeniu balonika, porusza się on wzdłuż żyłki.
Wniosek
Kiedy balonik jest zamknięty, powietrze znajdujące się w jego wnętrzu naciska równomiernie na całą jego powierzchnię; kiedy powietrze znajduje ujście przez otwór, siła reakcji odpycha balonik w stronę przeciwną.
Czy woda z kiszonych ogórków przewodzi prąd elektryczny?
Potrzebne przedmioty
Obwód elektryczny z żarówką i baterią 1,5 VWoda z kiszonych ogórków
Doświadczenie 3.
Do wody z kiszonych ogórków wkładamy dwa końce kabli naszego obwodu z żarówką i baterią.
Obserwacje
Pomimo zdobytej wiedzy, o tym iż woda z kiszonych ogórków przewodzi prąd elektryczny żarówka się nie pali.
Wniosek
Woda z kiszonych ogórków jest roztworem, który przewodzi prąd, ale przy większym napięciu niż posiada stosowana bateria.
Co się stanie z magnesem, jeśli przepuścimy go przez metalową
rurkę?
Potrzebne przedmioty
magnesMetalowa rurka
Doświadczenie 4.
Metalową rurkę chwytamy pionowo, następnie przepuszczamy przez jej wnętrze magnes.
rurka
magnes
Obserwacje
W momencie gdy magnes jest w rurce porusza się wolniej niż gdy spada swobodnie, ponieważ zostaje on przyciągnięty do rurki.
Co się stanie z torebką od herbaty, jeśli ją podpalimy?
Potrzebne przedmioty
Torebka od herbaty zapałka
Talerzyk
Doświadczenie 5.
Opróżniamy torebkę od herbaty i formujemy ją w kształcie rury. Następnie ustawiamy ją pionowo, aby stabilnie stała. Podpalamy u góry bibułkę i odsuwamy się kilka kroków.
Obserwacje
Gdy ogień będzie dochodził do końca bibułki, uniesie się ona do góry, dopalając się w powietrzu.
Wniosek
Ogień unosi rurkę, ponieważ jest bardzo lekka, a jak wiemy ogień pali się do góry i dlatego rurka wzbija się w powietrze.
Wahadła
Potrzebne przedmioty
Kawałek plasteliny
Linijka
5 spinaczy biurowych Szpulka bawełnianej nici
Doświadczenie 6
1. Odmierz dwa kawałki nici o długości 30 cm, jeden kawałek o
długości 50 cm i jeden kawałek o długości 15 cm .
2. Na końcu każdego kawałka nici przymocuj kulkę z plasteliny
wielkości orzecha laskowego.
3. Utnij kawałek nici o długości 1 m. Przywiąż jeden koniec tej nici do
jednego krzesła (lub mebla), a drugi koniec nici – do drugiego
krzesła (lub mebla). Nić powinna utrzymać ,,most” pomiędzy
meblami na wysokości 1 m. Odsuń meble od siebie tak, aby nić
prawie całkowicie się naprężyła.
Przebieg doświadczenia
Część pierwsza:
1. Zaczep na moście dwa spinacze biurowe.
2. Zawieś najdłuższe i najkrótsze wahadło na spinaczach
3. Wpraw wahadła jednocześnie w ruch, wychylając je o
ten sam, niewielki kąt
Obserwuj które z nich częściej się waha.
4. Zatrzymaj wahadło
Przebieg doświadczenia
Cześć druga:
1. Zawieść kolejne dwa wahadła na moście tak, aby wahadła o tej
samej długość nie znajdowały się tuż obok siebie. Zadbaj o to, aby
po zawieszeniu dokładnie dwa wahadła miały tę samą długość.
2. Ustaw wahadła tak, aby się poruszały.
3. Delikatnie wpraw w ruch jedno z dwóch identycznych wahadeł.
Obserwuj co się stanie z pozostałymi.
ObserwacjeAby sformułować wnioski musimy odpowiedzieć na następujące pytania:
1.Które wahadło częściej się wahało w pierwszej części eksperymentu: dłuższe, czy krótsze?
2.Które wahadło zostało pobudzone do drgań przez poruszające się wahadło w drugiej części ?
Wnioski
Wahadła wykonują ruch ,,tam i z powrotem”, czyli drgają. Aby
wprowadzić wahadło w ruch, musimy je wychylić. Wtedy wahadło
zaczyna drgać. Za każdym razem, kiedy powraca do tego samego
maksymalnego wychylenia, upływa taki sam czas. Czas ten nazywa
się okresem ruchu.
Okres ruchu najprostszego wahadła zależy tylko od jego długości. Im
wahadło dłuższe, tym okres dłuższy, czyli potrzeba więcej czasu, aby
powróciło do początkowego wychylenia. Zatem wahadło dłuższe
porusza się wolniej.
Wnioski c.d.
Wahadła zawieszone na wspólnej nici (,,moście”), mogą przekazywać sobie
nawzajem energię związana z ruchem w różny sposób. Jeżeli na wspólnym moście
wprawimy w ruch tylko jedno wahadło, to po chwili pobudzi ono do bardzo dużych
drgań tylko wahadło o tej samej długości (a ściśle mówiąc - wahadło o tym samym
okresie drgań). Pozostałe wahadła nie mogą się dostosować do tych drgań. Ich
ruchy są więc bardzo słabe i chaotyczne. Mówimy ,że wahadło o tej samej długości
są ze sobą w rezonansie, tzn. jedno z nich potrafi bardzo mocno rozhuśtać drugie,
przekazując mu praktycznie całą swoją energię. Wahadła te mogą przekazać sobie
energię na znacznej odległości, ponieważ „rozhuśtują” się poprzez drgania
sznurka, a nie dlatego, że drgając, poruszają powietrze.
Tornado w butelce
Potrzebne przedmioty
Papierowy ręcznik lub szmata
2 plastikowe butelki z zakrętkami Woda
Taśma silnie klejąca (np. izolacyjna)
Doświadczenie 7Wypełnij do połowy jedną butelkę wodą. Zakręć ją podwójną zakrętką. Do
górnej zakrętki wkręć drugą, pustą butelkę. Jedną ręką przytrzymuj miejsce
połączenia butelek, a drugą trzymaj butelkę z wodą. Delikatnie zakręć
butelkę tak, aby woda w butelce wirowała i nie rozchlapywała się o
ścianki. Obróć obie butelki ,,do góry nogami’’ – w tę samą stronę, w
której były kręcone. Niech pusta butelka znajdzie się na dole, a butelka
z wodą – u góry.
Obserwacje
W butelce pojawia się małe tornado.
Wniosek, komentarzTornado jest bardzo szybko wirującą kolumną powietrza, która
łączy kłębiastą, deszczową chmurę z powierzchnią Ziemi. Dolna
część kolumny otoczona jest chmurą odłamków i pyłu. Można je
obserwować na każdym kontynencie, oprócz Antarktydy. Najwięcej
tornad występuje w Stanach Zjednoczonych.
Bieganie po bagnach
Potrzebne przedmioty
Szklanka zimnej wodySzklanka skrobi ziemniaczanej
łyżkaMiska
Doświadczenie 8
1. Powoli wsypuj mąkę do wody w misce, ciągle mieszając cały roztwór
łyżką.
2. Gdy mieszanie stanie się bardzo trudne, przestań mieszać i odłóż łyżkę.
3. Bardzo powoli zamieszaj palcem roztwór w misce
4. Następnie uderz bardzo gwałtownie całą pięścią w powierzchnię
mieszaniny.
Uwaga!! Jeżeli mieszanina rozsypała się na boki, należy dosypać jeszcze
trochę mąki, wymieszać i uderzyć pięścią jeszcze raz.
Obserwacje 1. Jak zachowywała się substancja podczas dodawania skrobi do
miski?
2. Po zaprzestaniu mieszania- co się dzieje z substancją podczas
powolnego mieszania jej palcami?
3. Jak zachowywała się substancja, gdy została mocno uderzona
pięścią?
4. Kiedy mieszanina nie przylepiła się do palców: wtedy, gdy była
powoli mieszana palcem, czy, gdy uderzono ją mocno i gwałtownie?
Wnioski
Podstawowym składnikiem proszku do robienia budyniu jest skrobia
ziemniaczana. Kiedy robimy sobie budyń, najpierw musimy wymieszać
skrobię z zimną wodą. W tym czasie cząsteczki wody otulają cząsteczki
skrobi ziemniaczanej, tworząc dla nich jakby ,,kołderki”. (Takie kołderki nie
tworzą się w ciepłej wodzie, dlatego budyń przed i po ugotowaniu
wygląda zupełnie inaczej). Gdy w zimnej wodze znajduję się mało skrobi,
łatwo jest nam ją mieszać zarówno szybko, jak i powoli, podobnie, jak
łatwo jest mieszać wodę o dowolnej temperaturze.
Wnioski c.d.
Kiedy jednak dosypiemy wystarczająco dużo mąki ziemniaczanej,
mieszanina zaczyna zachowywać się inaczej. Kiedy miesza się powoli, to
właściwie nie stawia oporu i oblepia nam palce. Natomiast, gdy miesza się
ją gwałtownie lub w nią uderza, to mieszanina stawia bardzo duży opór i
nie oblepia dłoni. Przy gwałtownym mieszaniu skrobia staje się twarda i
prawie ,,słucha’’. To dlatego, że mocne, szybkie uderzenie wyciska wodę z
pomiędzy cząsteczek skrobi, czyli pozbawia je na chwilę ,,kołderek’’, a to,
co pozostaje pod dłonią, to prawie czysta, ,,sucha’’ skrobia.
Co ma wspólnego nasze doświadczenie z bagnem?
Mieszaniną podobną do skrobi z wodą
jest bagno. Jeżeli bagno jest jednolite i
nie widać w nim wody, to najłatwiejszym
sposobem przedostania się na jego drugą
stronę jest szybkim biegiem. Trzeba przy
tym mocno uderzać stopami w
powierzchnię bagna. Tylko wtedy bagno
tuż pod stopami staje się twarde i mamy
szanse bezpiecznie przeprawić się na jego
drugą stronę.
Dziękujemy za uwagę