refundacje i dofinansowania - wup toruń‚ wojewódzki nfz refunduje tylko zlecenia potwierdzone do...
TRANSCRIPT
Refundacje
i dofinansowania
ZZAAOOPPAATTRRZZEENNIIEE WW PPRRZZEEDDMMIIOOTTYY
OORRTTOOPPEEDDYYCCZZNNEE II ŚŚRROODDKKII PPOOMMOOCCNNIICCZZEE
PPrr zzeeddmmiioottyy oorr ttooppeeddyycczznnee ii śśrr ooddkkii ppoommooccnniicczzee
Przedmioty ortopedyczne to przyrządy ortopedyczne niezbędne osobie
niepełnosprawnej w przypadku trwałego inwalidztwa, w okresie choroby
lub usprawniania leczniczego. Przedmioty ortopedyczne przysługują
bezpłatnie lub częściowo odpłatnie (w zależności od rodzaju przedmiotu)
raz na 2,3,4 lub 5 lat.
Środki pomocnicze to takie środki, które ułatwiają w znacznym stopniu,
bądź wręcz umożliwiają funkcjonowanie osoby niepełnosprawnej w
środowisku społecznym (są nimi np. pomoce optyczne dla niewidzących,
aparaty słuchowe, cewniki, pieluchomajtki, kule, wózki inwalidzkie, wózki
akumulatorowe).
ZZaaooppaattrr zzeenniiee ww pprr zzeeddmmiioottyy oorr ttooppeeddyycczznnee ii śśrr ooddkkii
ppoommooccnniicczzee
Prawo do otrzymania określonego rodzaju przedmiotu
ortopedycznego lub środka pomocniczego (bezpłatnie lub częściowo
odpłatnie) mają:
� osoby ubezpieczone oraz
� osoby pozostające na ich utrzymaniu.
Przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze przyznawane są
uprawnionemu na własność. Ponowne przyznanie zaopatrzenia może
nastąpić po upływie okresu jego używalności, zgodnie z obowiązującymi
przepisami.
W sytuacji, gdy cena przedmiotów ortopedycznych i środków
pomocniczych jest wyższa niż limit określony przez rozporządzenie –
różnicę pokrywa uprawniony. Może on jednak skorzystać z
dofinansowania, przyznawanego przez Powiatowe Centrum Pomocy
Rodzinie- właściwe dla miejsca zamieszkania pod warunkiem, że jest
osobą niepełnosprawną.
O dofinansowanie można się ubiegać, jeżeli dany przedmiot lub
środek jest przyznawany na podstawie odrębnych przepisów (oznacza
to, że dany przedmiot musi znajdować się na liście świadczeń
przysługujących osobie niepełnosprawnej z ubezpieczenia
zdrowotnego).
Dofinansowanie z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie
przysługuje, jeżeli średni miesięczny dochód obliczany z ostatnich 3
miesięcy przed złożeniem wniosku nie przekracza 50% przeciętnego
wynagrodzenia na członka rodziny, pozostającego we wspólnym
gospodarstwie domowym i 65% - w przypadku osoby samotnej.
Wysokość dofinansowania zaopatrzenia w przedmioty
ortopedyczne i środki pomocnicze wynosi:
� do 100% udziału własnego osoby niepełnosprawnej w limicie
ceny ustalonym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli
taki udział jest wymagany,
� do 150% sumy kwoty limitu, o którym mowa w podpunkcie
wyżej, wyznaczonego przez kasę chorych oraz wymaganego
udziału własnego osoby niepełnosprawnej w zakupie tych
przedmiotów i środków, jeżeli cena zakupu jest wyższa niż
ustalony limit.
Do PCPR należy złożyć:
� odpowiedni wniosek o dofinansowanie,
� kserokopię orzeczenia o niepełnosprawności,
� udokumentowane dochody.
PPrr oocceedduurr aa uubbiieeggaanniiaa ssiięę oo zzaaooppaattrr zzeenniiee ww pprr zzeeddmmiioottyy
oorr ttooppeeddyycczznnee ii śśrr ooddkkii ppoommooccnniicczzee zz NNFFZZ
Podstawą do uzyskania refundowanego przedmiotu
ortopedycznego lub środka pomocniczego jest zlecenie wystawione
przez lekarza lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego (upoważnionego
zgodnie z obowiązującymi przepisami).
Zlecenie na przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze
wymaga, przed przyjęciem do realizacji, potwierdzenia przez właściwy
ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy oddział
wojewódzki NFZ.
Zgłoszenia zlecenia do ewidencji i potwierdzenia do realizacji
dokonuje świadczeniobiorca lub inna osoba w jego imieniu – osobiście
lub drogą pocztową.
W przypadku czasowego pobytu świadczeniobiorcy poza miejscem
zamieszkania, potwierdzenia zlecenia można dokonać w oddziale
wojewódzkim Funduszu, na terenie którego świadczeniobiorca
przebywa.
� zlecenie na przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze
traci ważność po upływie 90 dni od daty wystawienia; bieg
terminu określonego powyżej ulega zawieszeniu na czas
oczekiwania w kolejce na potwierdzenie zlecenia;
� zlecenie na comiesięczne zaopatrzenie w środki pomocnicze,
traci ważność po upływie 30 dni od daty wystawienia;
� zlecenia przyjęte do realizacji po upływie ich terminu
ważności, nie będą refundowane przez oddział wojewódzki NFZ;
� świadczeniobiorca może być zaopatrzony jednorazowo w
środki pomocnicze na okres nie dłuższy niż trzy kolejne miesiące
kalendarzowe;
� karta zaopatrzenia comiesięcznego, zwana dalej „Kartą
zaopatrzenia”, wydawana jest świadczeniobiorcy na podstawie
pierwszego zlecenia na dany rodzaj środka pomocniczego na
okres 12 miesięcy przez oddział wojewódzki NFZ, właściwy ze
względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy; oddział
wojewódzki NFZ wystawia następną kartę zaopatrzenia na
kolejny okres na podstawie danych o dotychczasowej realizacji;
karta zaopatrzenia podlega zaewidencjonowaniu i wraz ze
zleceniami, otrzymywanymi przez świadczeniobiorcę, jest
podstawą do realizacji zaopatrzenia przez okres kolejnych 12
miesięcy; oddział wojewódzki NFZ może wydać wkładkę
uzupełniającą do karty zaopatrzenia w ramach terminu ważności
karty; w przypadku zaopatrzenia comiesięcznego każdorazowe
ewidencjonowanie zlecenia przed jego realizacją nie jest
wymagane;
� jeżeli świadczeniobiorca wymaga zaopatrzenia również w
inny środek pomocniczy przysługujący comiesięcznie, musi
potwierdzić pierwsze zlecenie na ten środek.
Z potwierdzonym przez oddział NFZ zleceniem udajemy się do
świadczeniodawcy – firmy bądź sklepu, gdzie chcemy je zrealizować.
Świadczeniodawca, u którego chcemy zrealizować zlecenie, musi
mieć podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.
� Oddział wojewódzki NFZ finansuje cenę przedmiotu
ortopedycznego lub środka pomocniczego do wysokości limitu cen
określonego w odrębnych przepisach.
� Jeżeli cena przedmiotu ortopedycznego lub środka pomocniczego
jest niższa niż określona limitem, oddział wojewódzki NFZ
finansuje cenę przedmiotu ortopedycznego lub środka
pomocniczego do wysokości ceny, z zachowaniem udziału
własnego świadczeniobiorcy, jeżeli taki został określony w
odrębnych przepisach dla danego przedmiotu ortopedycznego lub
środka pomocniczego.
� Jeżeli cena przedmiotu ortopedycznego lub środka pomocniczego
jest wyższa niż określona limitem, oddział wojewódzki NFZ
finansuje cenę przedmiotu ortopedycznego lub środka
pomocniczego do wysokości ustalonego limitu ceny, z
zachowaniem udziału własnego świadczeniobiorcy, jeżeli taki
został określony w odrębnych przepisach dla danego przedmiotu
ortopedycznego lub środka pomocniczego.
� Oddział wojewódzki NFZ refunduje tylko zlecenia potwierdzone do
realizacji przez ten oddział.
� Jeżeli cena przedmiotu przewyższa limit, świadczeniodawca
proszony jest o wydanie faktury pro forma- z wpisaną kwotą limitu i
pozostałą jako udział własny i zwracamy się do PCPR o
dofinansowanie, przedstawiając fakturę określającą kwotę
opłacaną w ramach ubezpieczenia zdrowotnego oraz kwotę
udziału własnego lub inny dokument potwierdzający zakup.
� W sytuacji otrzymania decyzji o dofinansowaniu, realizujemy
zakup.
� W przypadku nie otrzymania dofinansowania z PCPR, musimy
sami pokryć tak zwany udział własny w cenie zakupu, albo wybrać
tańszy sprzęt (o ile jest taka możliwość).
ZZaassaaddyy uuzzyysskkiiwwaanniiaa ii ppoottwwiieerr ddzzaanniiaa wwnniioosskkóóww nnaa
nnaapprr aawwęę pprr zzeeddmmiioottuu oorr ttooppeeddyycczznneeggoo
� Podstawą do naprawy przedmiotu ortopedycznego podlegającej
refundacji jest wniosek świadczeniobiorcy o wykonanie naprawy,
potwierdzony do realizacji przez właściwy oddział wojewódzki
Funduszu zgodnie z obowiązującymi przepisami.
� Wniosek o naprawę traci ważność po upływie 30 dni od daty
wystawienia. Ważność wniosku liczona jest do dnia przedstawienia
wniosku do realizacji u świadczeniodawcy.
� Refundowane naprawy przedmiotów ortopedycznych są możliwe
po upływie okresu gwarancji, tylko w okresie użytkowania
przedmiotów ortopedycznych określonym w odrębnych przepisach,
maksymalnie do kwoty ustalonego limitu ceny, niezależnie od
liczby napraw.
WWaażżnnee iinnffoorr mmaaccjj ee
� Szczegółowych informacji na temat m.in.: limitów cen, wykazu
świadczeniodawców posiadających podpisaną z NFZ umowę,
można zasięgać w poszczególnych oddziałach Narodowego
Funduszu Zdrowia (wydziały zaopatrzenia ortopedycznego i
środków pomocniczych), bądź na stronie internetowej NFZ.
Aktualny adres: www.nfz.gov.pl
� W przypadku, kiedy pacjent przebywa czasowo poza miejscem
zamieszkania, może dokonać potwierdzenia w oddziale
wojewódzkim NFZ, na terenie którego przebywa.
� Jeżeli Oddział NFZ nie będzie posiadał wystarczających środków
finansowych na realizację wszystkich zleceń na przedmioty
ortopedyczne i środki pomocnicze, utworzone zostaną
chronologiczne listy oczekujących na potwierdzenie i realizacje
zleceń. Na czas oczekiwania na potwierdzenie i realizację zlecenia
termin ważności jest zawieszany.
� Pacjentowi przysługuje prawo wglądu do list w zakresie
dotyczącym własnej osoby i uzyskania informacji na temat
przewidywanego terminu oczekiwania. Oddział NFZ powiadamia
ubezpieczonego o szczegółowym terminie potwierdzenia zlecenia.
� Zlecenie, które zostało potwierdzone i zaewidencjonowane lub
zlecenie wraz z kartą zaopatrzenia można zrealizować u dowolnie
wybranego przez ubezpieczonego świadczeniodawcy, który ma
podpisaną umowę o współpracy z Oddziałem NFZ.
LLIIKKWWIIDDAACCJJAA BBAARRIIEERR AARRCCHHIITTEEKKTTOONNIICCZZNNYYCCHH,,
WW KKOOMMUUNNIIKKOOWWAANNIIUU SSIIĘĘ II TTEECCHHNNIICCZZNNYYCCHH
Bariery architektoniczne to wszelkie utrudnienia występujące w budynku
i w jego najbliższej okolicy, które ze względu na rozwiązania techniczne,
konstrukcyjne lub warunki użytkowania uniemożliwiają lub znacznie
utrudniają swobodę ruchu osobom niepełnosprawnym.
Bariery techniczne to takie bariery, które utrudniają lub uniemożliwiają
osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie społeczne. Likwidacja tej
bariery powinna powodować sprawniejsze działanie tej osoby w
społeczeństwie i umożliwić jej funkcjonowanie w życiu codziennym.
Bariery w komunikowaniu się to ograniczenia uniemożliwiające lub
utrudniające osobie niepełnosprawnej swobodne porozumiewanie się
i/lub przekazywanie informacji.
O dofinansowanie ze środków Funduszu w/w tytułów (jeżeli ich
realizacja umożliwi lub w znacznym stopniu ułatwi osobie
niepełnosprawnej wykonywanie podstawowych, codziennych czynności
lub kontaktów z otoczeniem) mogą ubiegać się:
� na likwidację barier architektonicznych – osoby niepełnosprawne,
które mają trudności w poruszaniu się, jeżeli są właścicielami
nieruchomości lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości albo
posiadają zgodę właściciela lokalu lub budynku mieszkalnego, w
którym stale zamieszkują;
� na likwidację barier w komunikowaniu się i technicznych – osoby
niepełnosprawne, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami
wynikającymi z niepełnosprawności.
Wysokość dofinansowania likwidacji barier architektonicznych, w
komunikowaniu się i technicznych wynosi do 80% kosztów
przedsięwzięcia, nie więcej jednak niż do wysokości piętnastokrotnego
przeciętnego wynagrodzenia. Pozostałe 20% pokrywa wnioskodawca.
Osoba niepełnosprawna, która ma trudności z poruszaniem się,
może wystąpić o pomoc w likwidacji barier architektonicznych
utrudniających jej dostęp do budynku, w którym mieszka do PCPR,
właściwego terytorialnie ze względu na miejsce zamieszkania.
Do wniosku o dofinansowanie należy dołączyć:
� kserokopię orzeczenia o stopniu niepełnosprawności,
� zaświadczenie o dochodach wnioskodawcy,
� ksero aktu własności lub umowy najmu lokalu, w którym mają być
likwidowane bariery.
Oprócz tego osoba składająca wniosek:
� nie może mieć zaległości wobec PERON,
� nie mogła korzystać z dofinansowania na ten cel w ciągu 3 lat
przed złożeniem wniosku,
� w ciągu 3 lat przed złożeniem wniosku nie była stroną umowy
zawartej z PERON i rozwiązanej z jej przyczyny.
DDooff iinnaannssoowwaanniiaa ddllaa oossóóbb zz rr óóżżnnyymmii rr ooddzzaajj aammii
nniieeppeełłnnoosspprr aawwnnoośśccii
�� DDooff iinnaannssoowwaanniiee ddllaa oossoobbyy nniieeppeełłnnoosspprr aawwnneejj rr uucchhoowwoo
Dofinansowaniem mogą być objęte:
1) budowa pochylni i dojścia do budynku mieszkalnego,
zapewniającego osobom niepełnosprawnym samodzielny
dostęp do lokalu;
2) dostawa, zakup i montaż: podnośnika, platformy
samochodowej, transportera schodowego, windy przyściennej,
innych urządzeń do transportu pionowego;
3) sporządzenie dokumentów stanowiących podstawę do wydania
zgody na dopuszczenie do eksploatacji urządzenia, jeżeli
konieczność uzyskania takiej zgody wynika z odrębnych
przepisów;
4) dostawa, zakup i montaż poręczy oraz uchwytów w ciągach
komunikacyjnych, ułatwiających także uchwytów ułatwiających
korzystanie z urządzeń higieniczno-sanitarnych;
5) roboty polegające na likwidacji: progów, wyrównaniu poziomu
podłogi;
6) przystosowanie drzwi:
- zakup i montaż drzwi wejściowych o szerokości co najmniej 90
cm, a pozostałych, co najmniej 80 cm,
- zakup i montaż drzwi przesuwanych,
- zakup i zamontowanie systemu otwierania drzwi, w tym
balkonowych, przyciskiem (dla wnioskodawców o niesprawnych
rękach),
- zakup i montaż zabezpieczenia drzwi (do wysokości 40 cm od
podłogi) przed uszkodzeniami mechanicznymi i zainstalowanie
ościeżnicy stalowej (wyłącznie dla wnioskodawców poruszających
się na wózku inwalidzkim),
- zakup oraz montaż okuć do drzwi balkonowych i okien,
umożliwiających ich samodzielną obsługę przez osobę
poruszającą się na wózku inwalidzkim, zamieszkałą samotnie lub
z osobą o takiej samej lub innej dysfunkcji narządu ruchu, gdy
montaż okuć ze względu na stan techniczny okien i drzwi
balkonowych jest możliwy, w kuchni i jednym pokoju, wybranym
przez wnioskodawcę,
- zakup oraz wymiana okien i drzwi balkonowych w przypadkach, o
których mowa wyżej, gdyż montaż okuć jest niemożliwy;
7) przystosowanie podłoża pod wykładzinę antypoślizgową oraz jej
ułożenie;
8) budowa lub zakup wolnostojących: łazienki i wc dostosowanych
do potrzeb wnioskodawcy;
9) przystosowanie wyposażenia kuchni do samodzielnej obsługi
przez osobę niepełnosprawną, w tym: obniżenie i obudowanie
(umożliwiające dojazd wózkiem inwalidzkim) zlewozmywaka,
oraz zakup i montaż niskich blatów, zakup i montaż półek oraz
pojemników na specjalnych prowadnicach, zakup i montaż
zawiasów umożliwiających otwieranie drzwiczek pod kątem
większym niż 90 st. (do 170 st.), zakup i montaż zatrzasków
magnetycznych;
10) zakup i montaż telefonu;
11) zakup i montaż faksu i telefaksu (dla osób niepełnosprawnych
czynnych zawodowo);
12) zakup i montaż urządzenia wspomagającego „Sam” (dla osób z
porażeniem czterokończynowym).
�� DDooff iinnaannssoowwaanniiee ddllaa oossóóbb ddyyssffuunnkkccjj ąą nnaarr zząądduu wwzzrr ookkuu
Dofinansowanie może objąć:
1) dostawę, zakup i montaż poręczy i uchwytów w ciągach
komunikacyjnych, oraz uchwytów ułatwiających korzystanie z
urządzeń higieniczno-sanitarnych;
2) roboty polegające na likwidacji: progów, zróżnicowania poziomów
podłogi;
3) przystosowanie pod wykładzinę antypoślizgową oraz ułożenie tej
wykładziny;
4) zakup i montaż instalacji dźwiękowej – sygnalizacyjnej i alarmowej;
5) oznakowanie wyposażenia lokalu i ciągów komunikacyjnych
różnym kolorem i fakturą;
6) budowę instalacji oraz zakup i montaż urządzeń do ogrzewania z
własnym źródłem ciepła na paliwo gazowe, olejowe lub energię
elektryczną w lokalu lub budynku mieszkalnym osoby
niepełnosprawnej, zamieszkałej samotnie lub z inną osobą
niepełnosprawną;
7) zakup kuchni mikrofalowej oraz zakup i montaż kuchni elektrycznej
w przypadku wyposażenia lokalu w kuchnię węglową lub gazową w
lokalu lub budynku mieszkalnym osoby niepełnosprawnej,
zamieszkałej samotnie lub z inną osobą niepełnosprawną;
8) zakup i montaż telefonu;
9) wykonanie dodatkowego oświetlenia w pomieszczeniu lub zmiana
sposobu oświetlenia dla wnioskodawców o umiarkowanym i
znacznym stopniu niepełnosprawności.
�� DDooff iinnaannssoowwaanniiee ddllaa oossóóbb zz ddyyssffuunnkkccjj ąą nnaarr zząądduu mmoowwyy
Dofinansowanie objąć może:
1) zakup i montaż specjalistycznej sygnalizacji świetlnej:
� wyposażenie dzwonka do drzwi w sygnalizacji świetlnej,
� wyposażenie telefonu w sygnalizację świetlną,
� sygnalizatory optyczne do telefonów, tekstofonów, telefaksów
i wideofonów;
2) zakup budzików świetlnych i wibracyjnych;
3) zakup i instalacja aparatów (faksu, tekstofonu, wideofonu) dla osób
niepełnosprawnych czynnych zawodowo;
4) zakup telefonów z cewką indukcyjną w słuchawce albo
wzmacniaczem, lub zakup wzmacniacza do telefonu;
5) zakup przenośnych indywidualnych wzmacniaczy dźwięku,
słuchawek, minipętli induktofonicznych;
6) zakup indywidualnych urządzeń akustycznych przybliżających
dźwięki (działających na FM lub podczerwień);
7) zakup urządzeń wspomagających odbiór dźwięku z telewizora
(przewodowych i bezprzewodowych);
8) refundację różnicy kosztów między ceną telewizora z teletekstem i
ceną telewizora bez teletekstu, przy udokumentowanym zakupie
przez osobę niepełnosprawną zamieszkałą samotnie lub z inną
osobą niepełnosprawną, telewizora z teletekstem.
WWaażżnnee iinnffoorr mmaaccjj ee
� PCPR nie zwraca kosztów poniesionych w związku z pracami
wykonanymi przed wydaniem decyzji.
� By otrzymać dofinansowanie, należy również spełnić warunek
kryterium dochodowego – na pomoc może liczyć osoba, która nie
ma wyższego dochodu niż: 50% przeciętnego wynagrodzenia na
osobę w rodzinie, 65% przeciętnego wynagrodzenia w przypadku
osoby samotnej.
� Likwidacja barier w komunikowaniu się i technicznych ma za
zadanie umożliwienie lub znaczne ułatwienie osobie
niepełnosprawnej wykonanie podstawowych, codziennych
czynności lub kontaktów z otoczeniem, więc dofinansowanie może
dotyczyć sprzętów, które zgodnie z indywidualnymi potrzebami
osoby niepełnosprawnej temu służą.
� Jeżeli przedmiotem dofinansowania jest np.: budowa podjazdu do
budynku mieszkalnego lub dobudowa windy, należy dopełnić
następujących formalności:
� wystąpić do wydziału architektury urzędu dzielnicowego o
wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania
terenu (w celu sprawdzenia czy planowana budowa podjazdu
jest zgodna z przeznaczeniem terenu w planach zabudowy),
� trzeba też przedstawić zgodę właściciela gruntu na budowę
podjazdu; gdy właścicielem jest gmina, należy uzyskać
dzierżawę tego terenu,
� po uzyskaniu pozytywnej decyzji, należy w tym samym
urzędzie złożyć projekt architektoniczno-budowlany
podjazdu,
� uzyskać pozwolenie na budowę.
TTUURRNNUUSSYY RREEHHAABBIILLIITTAACCYYJJNNEE II SSAANNAATTOORRIIAA
Istnieją dwie możliwości rehabilitacji: turnusy rehabilitacyjne i
leczenie uzdrowiskowe (sanatoryjne). Różnica między nimi polega na
innych źródłach dofinansowania oraz innych zadaniach realizowanych w
ramach pobytu na turnusie rehabilitacyjnym i w sanatorium.
W sanatorium pobyt dofinansowany jest ze środków
pochodzących z naszego ubezpieczenia zdrowotnego. Środkami
dysponują oddziały Narodowego Funduszu Zdrowia i tam też składa się
skierowanie od lekarza. W sanatorium – z założenia – realizowana jest
przede wszystkim rehabilitacja usprawniająca i lecznicza, jedynie z
elementami rehabilitacji społecznej.
Turnus rehabilitacyjny jest jednym z elementów całego procesu
rehabilitacji zawodowej i społecznej osoby niepełnosprawnej –
opisanego w ustawie o rehabilitacji – i może być dofinansowany ze
środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych, będących w dyspozycji Powiatowego Centrum
Pomocy Rodzinie. Turnus rehabilitacyjny ze swojego założenia powinien
służyć rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych i tylko tym
osobom przysługuje.
Warunkiem otrzymania dofinansowania pobytu na turnusie
rehabilitacyjnym jest udokumentowanie faktu niepełnosprawności
uczestnika, natomiast z sanatorium może korzystać każdy
ubezpieczony, zgodnie z informacjami poniżej.
LL eecczzeenniiee uuzzddrr oowwiisskkoowwee,, ssaannaattoorr iiuumm
Leczenie uzdrowiskowe jest jednym ze świadczeń zdrowotnych
gwarantowanych ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych. Przysługuje wszystkim
ubezpieczonym, po spełnieniu określonych warunków.
Z leczenia uzdrowiskowego może skorzystać każdy ubezpieczony,
który otrzyma stosowne skierowanie od lekarza ubezpieczenia
zdrowotnego. Skierowanie to musi zostać potwierdzone w oddziale
wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia, właściwym dla pacjenta
ze względu na jego miejsce zamieszkania.
Do sanatoriów kierowane są m.in. osoby niepełnosprawne, osoby
po ciężkich chorobach, czy też po długim leczeniu szpitalnym. W
większości przypadków osoby te uczestniczą w kosztach pobytu w
sanatorium – tzn. dopłacają, pokrywając w ten sposób część wydatków
związanych z wyżywieniem i zakwaterowaniem.
Koszty przejazdu do i z uzdrowiska, oraz częściowo
zakwaterowania i wyżywienia ponosi pacjent. Z wszelkich opłat za pobyt
zwolnione są dzieci i młodzież do 18 roku życia, a jeżeli kształcą się
dalej – do ukończenia 26 lat, dzieci niepełnosprawne w stopniu
znacznym (bez ograniczenia wieku), a także dzieci uprawnione do renty
rodzinnej.
Leczenie uzdrowiskowe obejmuje trzy rodzaje świadczeń:
� leczenie w szpitalu uzdrowiskowym,
� leczenie w sanatorium uzdrowiskowym,
� leczenie ambulatoryjne.
Pobyt w szpitalu uzdrowiskowym traktowany jest jako kontynuacja
leczenia szpitalnego. Jest on całkowicie bezpłatny i odbywa się w
ramach zwolnienia lekarskiego.
Na leczenie w sanatorium uzdrowiskowym kieruje lekarz
ubezpieczenia zdrowotnego: lekarz pierwszego kontaktu, specjalista,
bądź lekarz ze szpitala.
Wystawiając skierowanie, może on wskazać zalecane miejsce i
rodzaj leczenia uzdrowiskowego. Skierowanie takie, wraz z
dokumentacją medyczną, przesłane jest przez lekarza wystawiającego
skierowanie do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu
Zdrowia.
W ciągu 30 dni od daty wpłynięcia skierowania do oddziału, lekarz
specjalista dokonuje jego weryfikacji. Termin ten może zostać wydłużony
o 14 dni w przypadku, gdy konieczne jest uzupełnienie informacji
medycznej.
Po stwierdzeniu zasadności skierowania przez lekarza specjalistę,
oddział wojewódzki Funduszu określa miejsce, rodzaj oraz czas trwania
leczenia uzdrowiskowego, przy czym wcześniejsze wskazania na
skierowaniu nie muszą zostać uwzględnione.
Potwierdzone przez oddział skierowanie dostarczone jest
ubezpieczonemu nie później niż na 14 dni przed rozpoczęciem leczenia.
Oddział może nie potwierdzić skierowania w przypadku, gdy
brakuje miejsc w odpowiednich zakładach leczenia uzdrowiskowego. W
takiej sytuacji skierowanie trafia na listę oczekujących i zostaje
potwierdzone w momencie, gdy odpowiednie miejsce jest dostępne.
W przypadku, gdy lekarz specjalista nie potwierdzi zasadności
skierowania, dokumentacja odsyłana jest lekarzowi, który wystawił
skierowanie z podaniem uzasadnienia odmowy. Od decyzji takiej nie
przysługuje odwołanie.
Ubezpieczony wyjeżdża do sanatorium w ramach urlopu
wypoczynkowego i pokrywa część kosztów zakwaterowania i wyżywienia
oraz koszt przejazdu. O tym jak często można się ubiegać o wyjazd do
sanatorium decydują wewnętrzne uchwały wojewódzkich oddziałów
NFZ. Średnio jest to raz na dwa lata. Uzależnione jest to przede
wszystkim od ilości środków, którymi dysponuje oddział, ilości miejsc w
ośrodkach uzdrowiskowych oraz ilości wniosków napływających do
oddziału.
Okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym dla dorosłych wynosi:
1) dla leczenia w szpitalu uzdrowiskowym – 21 dni,
2) dla leczenia w sanatorium uzdrowiskowym – 21 dni,
3) dla leczenia ambulatoryjnego od 6 do 18 dni zabiegowych.
Okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym dla dzieci wynosi:
1) dla leczenia w szpitalu uzdrowiskowym – 27 dni,
2) dla leczenia w szpitalu uzdrowiskowym – 21 dni,
3) dla leczenia ambulatoryjnego od 6 do 18 dni.
Powyższe okresy mogą być wydłużone na wniosek lekarza
zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, za zgodą oddziału NFZ.
Odpłatność za pobyt w sanatorium uzdrowiskowym (wliczone
koszty wyżywienia i zakwaterowania) różnicuje się ze względu na sezon
rozliczeniowy, w którym leczony odbywa leczenie:
1) sezon I – od dnia 1 października do dnia 30 kwietnia –
dopłata od 6,5 zł do 22 zł w zależności od standardu pokoju,
2) sezon II – od dnia 1 maja do dnia 30 września - dopłata od
8,5 zł do 27 zł w zależności os standardu pokoju.
Aby skorzystać z leczenia ambulatoryjnego pacjent także
potrzebuje skierowania od lekarza, na którym musi być zaznaczone, że
chodzi o taką formę leczenia. Osoba chcąca z niego skorzystać, sama
decyduje, gdzie i kiedy chce się uczyć. Jedynym warunkiem jest to, aby
uzdrowisko było dostosowane do leczenia danego schorzenia, oraz aby
miało podpisaną umowę z oddziałem wojewódzkim NFZ.
Przed skierowaniem wniosku do oddziału NFZ należy zapewnić
sobie zakwaterowanie w danej miejscowości uzdrowiskowej (w samym
domu sanatoryjnym lub na kwaterze prywatnej), a na skierowaniu
zaznaczyć, kiedy i gdzie pacjent chce wyjechać. Skierowanie podlega
takiej weryfikacji, jak w przypadku skierowania do sanatorium i trwa
około 14 dni.
W ramach uzdrowiskowego leczenia ambulatoryjnego
ubezpieczony ma zapewnione badania lekarskie oraz nie mniej niż trzy
zabiegi fizykalne dziennie. Leczenie takie może trwać 14 lub 21 dni.
TTuurr nnuussyy rr eehhaabbii ll ii ttaaccyyjj nnee
Turnusy rehabilitacyjne są zorganizowaną formą aktywnej
rehabilitacji połączoną z elementami wypoczynku. Celem uczestnictwa w
turnusie jest ogólna poprawa psychofizycznej sprawności oraz rozwijanie
umiejętności społecznych uczestników, między innymi poprzez
nawiązywanie i rozwijanie zainteresowań, a także przez udział w innych
zajęciach przewidzianych programem turnusu.
Z turnusów rehabilitacyjnych mogą korzystać osoby
niepełnosprawne, które posiadają ważne orzeczenie:
1) o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech
stopni niepełnosprawności, lub
2) o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy na podstawie
odrębnych przepisów, lub
3) o niepełnosprawności, wydane przed ukończeniem 16 roku życia.
Turnusy trwają co najmniej 14 dni, ich ceny są zróżnicowane – w
zależności od miejsca oraz pory roku. Uczestnictwo w turnusie
rehabilitacyjnym jest odpłatne, można się jednak ubiegać o
dofinansowanie kosztów udziału w turnusie ze środków Państwowego
Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, będących w
dyspozycji Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. PCPR-y
dofinansowują część kosztów pobytu na turnusie rehabilitacyjnym, resztę
opłaty pokrywa osoba ubiegająca się o wyjazd.
Program turnusu powinien zawierać elementy rehabilitacji odpowiedniej
do rodzaju schorzenia osoby niepełnosprawnej oraz powinien zawierać
elementy zajęć kulturalno-oświatowych.
Należy pami ętać, że:
� O dofinansowanie można się ubiegać nie częściej niż raz w roku
kalendarzowym.
� Turnus może się odbywać jedynie na terenie Polski.
� Osoba niepełnosprawna starająca się o dofinansowanie nie może
pełnić roli członka kadry na turnusie i nie może być opiekunem
innej osoby.
� Dofinansowanie przekazywane jest bezpośrednio organizatorowi
turnusu, a nie osobie niepełnosprawnej.
� Druki wniosków pobieramy z Powiatowego Centrum Pomocy
Rodzinie (druk o tytule: „WNIOSEK O UCZESTNICTWO W
TURNUSIE REHABILITACYJNYM Z DOFINANSOWANIEM ZE
ŚRODKÓW PFRON”, druk: „Wniosek Lekarski na Turnus
Rehabilitacyjny”, wraz ze wskazaniem, czy wymagamy obecności
opiekuna podczas trwania turnusu – wypełnia lekarz prowadzący).
� Wybrany przez osobę zainteresowaną turnus powinien odbywać
się w ośrodku wpisanym do rejestru ośrodków zaakceptowanych
przez wojewodę (tylko rehabilitacja w trybie niestacjonarnym
zwalnia z rejestracji na takiej liście).
� Osobie niepełnosprawnej (jeśli takiej pomocy potrzebuje) może
towarzyszyć na turnusie osoba asystująca (jej pobyt też może być
dofinansowany).
� Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie zobowiązane są do udzielania
osobom zainteresowanym informacji dotyczących ośrodków i
organizatorów turnusów, którzy posiadają wpisy do odpowiednich
rejestrów. Dzięki temu osoby niepełnosprawne mogą wybrać ofertę
odpowiednią do rodzaju niepełnosprawności i zaleceń lekarza.
Procedura ubiegania si ę o środki na dofinansowanie do turnusu
rehabilitacyjnego
� Wnioski o przyznanie dofinansowania składa się w Powiatowym
Centrum Pomocy Rodzinie, właściwym dla miejsca zamieszkania
osoby niepełnosprawnej (wniosek zawiera rubrykę – oświadczenie
o wysokości dochodu w rodzinie oraz miejsce na wpisanie liczby
osób we wspólnym gospodarstwie domowym).
� Do wniosku należy załączyć skierowanie od lekarza prowadzącego
wystawione nie wcześniej niż trzy miesiące przed datą złożenia
wniosku oraz kserokopię orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.
� Wniosek jest rozpatrywany w terminie 30 dni od złożenia. PCPR w
terminie 7 dni od dnia rozpatrzenia wniosku powiadamia w formie
pisemnej wnioskodawcę o sposobie jego rozpatrzenia. Informuje
przy tym o wysokości przyznanego dofinansowania bądź też
uzasadnia odmowę jego przyznania.
� Osoba, która otrzymała dofinansowanie, wybiera konkretny
ośrodek i termin turnusu oraz powiadamia o tym PCPR w ciągu 30
dni od otrzymania decyzji (nie później jednak niż 21 dni przed
rozpoczęciem turnusu).
� O rozpatrywaniu wniosku decyduje:
- stopień i rodzaj niepełnosprawności,
- wpływ niepełnosprawności na możliwość realizacji przez
wnioskodawcę kontaktów społecznych w codziennym
funkcjonowaniu (sytuacja życiowa wnioskodawcy),
- częstotliwość korzystania z dofinansowania –
pierwszeństwo w rozpatrywaniu wniosku mają osoby, które
nie korzystały z dofinansowania w danym roku,
- wiek osoby ubiegającej się o dofinansowanie.
� Osoba niepełnosprawna może ubiegać się o dofinansowanie z
PCPR uczestnictwa w turnusie, jeżeli jej dochód nie przekracza:
- dla osoby pozostającej we wspólnym gospodarstwie
domowym- 50% przeciętnego wynagrodzenia,
- dla osoby samotnej- 65% przeciętnego wynagrodzenia.
W przypadku przekroczenia określonych kwot dochodu, kwotę
dofinansowania pomniejsza się o kwotę, o którą dochód ten został
przekroczony.
W przypadku uzasadnionym trudną sytuacją materialną lub losową
osoby niepełnosprawnej dofinansowanie ze środków Funduszu
uczestnictwa w turnusie tej osoby lub dofinansowanie uczestnictwa jej
opiekuna może zostać przyznane bez pomniejszania kwoty
dofinansowania pomimo przekroczenia kwot dochodu, ale obie te zasady
stosowane są uznaniowo przez poszczególne PCPR i od ich decyzji
zależy, czy dany przypadek uznają za wyjątkowy.
Kwoty przeciętnego wynagrodzenia ulegają kwartalnym zmianom.
Informację o aktualnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia można
uzyskać na stronie www.mps.gov.pl, www.zus.pl
Uwaga: Wojewodowie maj ą obowi ązek przekazywania informacji o
środkach i organizatorach turnusów wpisanych do uakt ualnianych
rejestrów do Pełnomocnika Rz ądu ds. Osób Niepełnosprawnych,
który prowadzi baz ę danych m.in. na witrynie internetowej
www.mps.gov.pl