Mileni

umi i

Tretë

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

Mileni

umi i

Tretë

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3

Mileni

umi i

Tretë

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Mileni

umi i

Tretë

Mileni

umi i

Tretë

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

KLUBI PËR FËMIJË

PËR REKREACION, KREATIVITET, KRIJIM, NDËRTIM.

KLUBI I MUNDËSIVE

2016

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

1

KLUBI PËR FËMIJË

PËR REKREACION, KREATIVITET, KRIJIM, NDËRTIM.

MOMENTE KREATIVE

REAGIMET E NJËRI – TJETRIT NDAJ PRODUKTEVE FINALE

PARANDALUESE, KORRIGJUESE DHE ZHVILLIMORE ME ELEMENTE

KREATIVE TE BESUESHME DHE TE PELQYESHME PËR TË TJERËT,

E PËRSHTATUR PËR MOSHËN.

• Qëllimi i punës në klub është që të gjithë nxënësit ta ndjejnë se janë të aftë të

krijojnë prezantime individuale.

• Puna në klube zhvillon dhe kultivon aftësinë individuale si mjet krijimi në

punën e nxënësve dhe tregon talentin e tyre.

• Viona Reçica, nxënëse e klasës së gjashtë, është e pranishme në Klubin e

Mundësive, ku nxënësit punojnë në atë që kanë pasion. Ajo me punën e saj të

mrekullueshme gjatë orëve, në këtë Klub, me motiv ka përgatitur disa ese,

poema e poezi në gjuhën shqipe dhe në gjuhën angleze.

•Viona është një shembull për të gjithë bashkëmoshatarët .Flasin mesazhet e

shkrimeve që lënë gjurmë në faqet e para te librit te jetës së saj. Në shkrimet e saj

më e bukura �alë është e thjeshtë dhe e shkurtër, është �alë që kuptohet më

lehtësi dhe që ka kuptim të thellë e të hollë.

Fjalët e Vionës janë për lexuesit motivim të studiojnë dhe t'i mësojnë (të tjerët)

pa u mërzitur. Detyrat njerëzore janë një barrë e rëndë, sjellja e keqe sipas ëndjes

është një moçal i madh. Për të nxjerrë në breg një barrë të tillë të rëndë nga një

moçal i tillë, duhet të ecësh drejt, pa shikuar djathtas e majtas. Viona na

mundëson të debatojmë për tema të ndryshme në interes për njeriun, që ta

ndërtojë veten “NJERI ME EMRIN NJERI''.

F.Mala

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

2

Të lutem

Të gjithë kemi dobësi,

E disa gjëra i përballojmë me frikë.

Të gjithë kemi ditë me shi,

Por e duam lirinë nga ai.

Po ajo çka kërkojmë,

Është që urrejtjen ta lëshojmë.

Le të lemi mërzitjen të shkojë,

E mendja jonë inatin ta harrojë.

Ne duam dashuri,

Por, s'kemi si e gjejmë atë kur nuk e dimë çka është diçka me emrin ''

lumturi''.

E kjo poezi,

Është mënyra e vetme e çlirimit tim.

Fjalët

Ato që i gjejmë në shfletimin e faqeve,

Ato që për shpirtin tonë janë ilaçe.

Çka mund edhe të mbesë me haqe,

Po edhe të përfundojnë me paqe.

Fjalët që ne themi,

Përcaktojnë kuptimin që kemi.

Ato çka i nxjerrim,

Tregojnë se çfarë njeriu jemi.

Pra, �alët që përdor,

Nuk janë veq një lojë.

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

3

Këtu

Nëse do të më shohësh tek vuaj,

Nuk do të mundesh pa u afruar.

Shiko, unë jam një njeri.

Që fsheh emocionet në mënyrën më perfekte që njeh ti.

Buzëqeshjet e rreme,

Lotët e fshehur.

Fjalët e mia janë gënjeshtra,

E askush s'e dallon edhe pse janë të vjetra.

Pra, kurrë s'do më shohësh ashtu siç unë jam sepse gjithmonë ik,

Sepse kurrë nuk zgjedh që ti të rrish.

Hija ime

Fjalët që më ndjekin,

Veprat që më trembin.

Të vërtetat e gënjeshtrat,

Që tashmë më duken të njejta.

Këtu ku është kaq errët,

Ku bjen nata kaq herët.

Hija ime është një mike,

Që ikën sa herë që dritat fiken.

Kur bëhet e vështirë,

Ajo gjen një mënyrë për largim.

A nuk është tragjike,

Mikja ime më lë kur jam e mbuluar në lëndime.

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

4

Prapa maskës

Pas një bote perfekte,

Fshihet një vend neglizhence.

Sepse çdo buzëqeshje,

Është një mal me gënjeshtra.

E çdo zemërim,

Ka lot mbushur me trishtim.

Kjo vërtetë më pengon,

Sepse ne kritikojme të tjerët pa marrë parasysh pikëpamjen e tyre të plotë.

Gjithmonë

Si çdo ditë,

Edhe sot kishte dritë,

Mirëpo ajo shoqëronte edhe frikë.

Pak më konfuzonte,

Se si diçka mund të të gëzonte,

Por edhe krejtësisht të të shkatërronte.

Pastaj,

Kohë pas kohe,

Numëroja orët deri kur dita shkonte.

Gëzimi im nuk vyshkej,

Sepse brenda meje errësira nuk ishte e urryer,

Ngase ishte misterioze dhe kurrë nuk kryhej.

Arsyeja pse kjo më konfuzonte,

Ishte se këto kohë gjithmonë mendja ime i harronte,

Por në atë moment kishin qenë gjëja më e rëndësishme para se zemrën të ma

lëndonin,

E pikërisht kjo ndodhë me njerëzit që kishin qenë DIKUSH në jetën tënde.

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

5

Pluhur e hije

Thonë se ne jemi pluhur e hije. Dhe është e vërtetë. Shoqëria na ka

shkatërruar. Na ka bërë pluhur e hi. Por, ne e mbulojmë atë fakt. Në kohë të

errëta fshihemi. Tamam si hije. E të gjithë kemi mendime të ndryshme, të

gjithë kemi mënyra të ndryshme, të gjithë kemi zakone të ndryshme. Mendoj

se pikërisht ato zakone, janë shprehje e ndjenjave tona, janë largim nga

realiteti. Nuk ka zakone të mira apo të këqija, ka vetëm preferenca të

ndryshme. E shikoni, në jetë na jipen shanse, ose ne mund t'i kërkojmë ato.

Dhënia ose kërkimi është i vetmi shans që me të vërtetë JIPET. Mënyra se si e

shfrytëzojmë shansin bën njërën më të mirë se tjetrë , por vetëm për

individualin. Ne kemi zgjedhur një shoqëri si kjo që kemi. Ku pritet që të

jesh një mënyrë të caktuar, të dukesh, të flasësh, të mendosh, të sillesh në një

mënyrë të caktuar. E tani duhet të jetojmë në këtë shoqëri. Sinqerisht, mua

nuk më pëlqen… Por, si mund ta fajësojmë shoqërinë kur ne jemi shoqëria?

Ne mund ta ndryshojmë, besoj… Edhe pse vetë zgjedhjet tona na kanë sjellur

këtu. Ne jemi pluhur e hije. Jemi të copëtuar, por gjejmë një mënyrë se si të

ngrihemi në këmbë. Në një farë mënyre.

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

6

Star crossed lovers

Once upon a time,

There was a girl,

She was fragile,

But brave for sure.

Once upon a time,

There was a boy,

And smartness he wanted to show,

Though his heart would never grow.

Once upon a day,

The two of them met,

You could see the spark they had,

But the next second their love was dead.

And people started to wonder,

Why the girl lost a lover,

Why the boy wanted it covered,

So they asked the one that suffered.

The girl said,

'' It's tragic,

It looked like magic,

But we only almost had it''.

When they asked the boy later,

His words were so hateful,

Guess it was shameful,

Guess he wasn't grateful.

'' She made my mind go loose,

'Cause she never told the truth,

She doesn't love me like I do,

And so her heart was left bruised''.

And to this day their love still remains,

But they're still playing the game,

Of never-let-love-be-there,

Only the hate.

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

7

Too much

They say I'm too young to die,

Too strong to cry,

Too nice to lie,

Too good to say goodbye.

But they haven't got any idea of what happens behind closed doors at night,

When tears are not meant to be fought,

When my mind is high,

Because that's the real me in this life.

When I look in my sha�ered mirror,

And I get shivers,

When beauty is no more a giver,

When I start crying a river.

I say I deserve to get judged,

Because I'm too much,

But never enough.

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

8

What is love?

When I was li�le, I used to think that love is when a certain person is willing

to die for the one, but they never do, because it's love. And two people that

love each other can't be apart. It's forbidden. I used to think that love is

marriage; because why would you get married to a person you don't

love…Because you will definitely get married, right? And there won't be any

more problems, pain, fighting…

Well, my idea of love was pre�y weird? Bad? Somewhere in between. While

now that I have grown up a li�le (kind of), I think that love is when someone

is interested in you, in knowing every inch of you, where do your scars come

from, why you are afraid, sad, tried, stressed or happy. What places you

would like to visit, what's your biggest dream, what weird thoughts do you

have, what's your hobby, flaws, tears, your goddamn last sentence, favorite

quote, movie, favorite shade of color...everything!

Love is when someone is interested in you, not just a�racted. Love is love and

it is precious. Love is more than perfect. It's beautiful. It's a promise…a gift.

Beauty among people

People are so beautiful. Like, there are the kind of people that like style and

spend their time soaking up the sun, the ones that wear cute sweaters and

have chubby cheeks that'll melt your heart, the ones that are so classy who

wear those expensive clothes and red lipsticks and that unique perfume. The

strong ones, that will amaze you with their incredible physique and strength

or the nerdy ones that carry a billion books, that are really shy at first but

when you get to know them, they are…awesome. Or the people who are

totally out of their mind and never leave you bored. Or the ones that are

careless, like they've got no worries or the ones with messy hair and ripped

jeans. Or the rebels that have a dangerous side but they're so loving inside. Or

the ones who always mess up and are never happy with their work or the way

they look, they are beautiful. So are the confident, joyful ones. So are the ones

that can't help but be seen as the innocent angels…so are you. So is

everyone…beautiful!

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

9

This is because of you

You push her around,

You pull her hair,

Making her sink,

In a world of despair.

You call her countless names,

And think of it as fun,

Now all your friends join in,

Sympathy? You have none.

Your cruel twisted minds,

Watched her as she cried,

You leave her on the ground,

Broken, bruised and wanting to die.

Every day you come,

And make her life hell,

All you do is laugh,

As you watch her scream and yell.

She waits until you come,

So you can see her death,

As she jumps from a window,

Right above your head.

A piece of paper comes floating down,

It lands softly by your shoe,

You pick it up with shaking hands,

All she wrote was: “This is because of you.”

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

10

I once did

I once smiled when I won,

I once kissed when I loved,

I once rested when my eyes would shut.

But then I met you,

And my mind went loose,

But my heart said that it would be cool.

Yet, my love never managed to stay trued,

Because your eyes never looked pure,

And my soul always felt poor.

Now I'm weak,

I'm thinking that I should leave,

'Cause all I do is grieve.

And the reason why,

Is almost as loud as the cries,

That I hear at night.

Yeah, I still miss you with all the willpower I once had,

But what a shame you stabbed me in the back,

And my heart turned jet.

Mileniumi i Tretë

Viona Reqica

Mileni

umi i

Tretë

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3

Mileni

umi i

Tretë

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3

Mileni

umi i

Tretë

M3Mi

lenium

i i Tre

të

Mileni

umi i

Tretë

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

X/1 X/2 201

6

Viona Reqica

Mileni

umi i

Tretë

Mileni

umi i

Tretë

M3

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3Mi

lenium

i i Tre

të

M3

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

X/1 X/2 201

6Viona R

eqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica

Viona Reqica