robert anthony salvatore - trylogia mrocznego elfa 04 - krysztalowy relikt.pdf

7/27/2019 Robert Anthony Salvatore - Trylogia Mrocznego Elfa 04 - Krysztalowy Relikt.pdf

1/360

R.A. Salvatore

Krysztaowy relikt(Tumaczenie: Monika Klonowska, Grzegorz Borecki)


2/360

Mojej onie Dianie oraz Bryanowi, Geno i Caitlin

za ich pomoc i cierpliwo okazane przy tym dowiadczeniu.

Take mym rodzicom, Geno i Irenie

za to, e zawsze we mnie wierzyli,

nawet wtedy gdy ja sam w siebie zwtpiem.


3/360

Gdy kto podejmuje si takiego dziea, jak to, szczeglnie za wtedy, gdy

jest to jego pierwsza powie, niezmiennie znajduje si przy nim szereg ludzi,

ktrzy pomagaj mu w realizacji owego zamysu. Krysztaowy relikt nie byt

pod tym wzgldem wyjtkiem.

Na publikacj powieci skadaj si trzy elementy: pewna doza talentu,

spora ilo cikiej pracy i ut szczcia. Pierwsze dwa elementy mog podlega

kontroli autora, lecz ten trzeci wymaga znalezienia si w stosownym czasie w

odpowiednim miejscu i natrafienia na wydawc, ktry uwierzy w zdolnoci i

powicenie niezbdne przy realizacji danego zadania.

Dlatego najserdeczniej dzikuj wydawnictwu TSR, a szczeglnie MaryKirchoff, za to, e dano mi, pocztkujcemu autorowi, szans i przeprowadzono

przez cay proces edytorski.

W latach 80. pisanie stao si procesem wysoce skomplikowanym

technologicznie, jak te eksperymentem dla zdolnoci twrczych. W przypadku

Krysztaowego reliktu szczcie wyjtkowo mi sprzyjao. Uwaam si za

szczliwca, poniewa miaem takiego przyjaciela, jak Brian P. Savoy, ktrytowarzyszy mi w tej drodze wraz ze swym oprogramowaniem, nadajc

kocowy ksztat tekstowi.

Dzikuj te mym osobistym recenzentom, Dave'owi Duquette oraz

Michaelowi LaVigueur, za wskazanie sabych i mocnych punktw surowego

szkicu, memu bratu, Gary'emu Salvatore, za jego prac nad mapami Doliny

Lodowego Wichru i pozostaym czonkom mej grupy gry AD&D: Tomowi

Parkerowi, Danielowi Mallardowi i Rolandowi Lortie, za ich cige

inspirowanie rozwoju dziwacznych postaci bohaterw powieci fantasy.

Na zakoczenie dzikuj czowiekowi, ktry naprawd wprowadzi mnie

w wiat gier AD&D, Bobowi Brownowi. Poniewa odszed od nas (zabierajc

ze sob zapach fajkowego dymu), atmosfera wok stou do gier nigdy ju nie

bdzie taka sama.


4/360

Preludium

Demon siedzia na krzele wycitym z pnia gigantycznego grzyba. Szlam

bulgota i kbi si wok skalistej wyspy; wiecznie ociekajcy i przelewajcy

si, charakteryzowa ten poziom Otchani.

Errtu bbni swymi szponiastymi palcami; rogata, mapia gowa chwiaa

mu si na ramionach, gdy zaglda w ciemno.

- Gdzie jeste, Telshazzie? - zasycza demon, spodziewajcy si nowin o

relikcie. Crenshinibon opanowa jego wszystkie myli. Majc w rku t skorup,Errtu mg zapanowa nad caym planem, a nawet moe nad kilkoma. A Errtu

by o krok od zdobycia jej.

Demon zna moc tego artefaktu; Errtu suy siedmiu Liczom, gdy ci

poczyli sw ca magi i zrobili krysztaowy relikt. Licz, nieumarli potni

magowie, ktrzy nie chcieli spocz, gdy ich miertelne ciaa opuciy krlestwo

ywych, zebrali si, aby stworzy najbardziej nikczemn rzecz, jakakiedykolwiek powstaa; zo, ktre rozwijao si i ywio tym, co dawcy dobra

uwaali za najcenniejsze - wiatem sonecznym.

Zginli jednak mimo swej, znacznej przecie, mocy. Wykuwanie

pochono wszystkich siedmiu. Aby nasyci pierwsze iskierki swego ycia

Crenshinibon skrad ow magiczn si, ktra zachowywaa trucha w anty

ywym stanie. Owocem tego wszystkiego by wybuch mocy, ktry wtrci Errtu

z powrotem w Otcha. Demon postanowi zniszczy relikt.

Lecz Crenshinibona nie mona byo tak atwo zniszczy. Teraz, cae

wieki pniej, Errtu znowu natkn si na lad krysztaowego reliktu -

krysztaow wie Cryshal-Tirith z pulsujcym sercem, przedstawiajcym

dokadne wyobraenie Crenshinibona.

Errtu wyczuwa, magi niesychanie blisko; odbiera sygnay potnej

obecnoci reliktu. Gdyby tylko mg znale wczeniej... gdyby tylko mg go


5/360

pochwyci... Niestety wtedy przyby Al Dimeneira, anielec o przeraajcej

mocy. Al Dimeneira jednym sowem wygna Errtu z powrotem ku Otchani.

Errtu, syszc mlanicia krokw, zajrza w wirujcy dym i ciemno.

- Telshazz? - zarycza.

- Tak, mj panie - odpowiedzia mniejszy demon, zbliajc si skulony do

tronu z grzyba.

- Dosta to? - grzmia Errtu. - Czy Al Dimeneira ma krysztaow skorup?

Telshazz zadra i jkn.

- Tak, mj panie... uff, nie, mj panie! Ze, czerwone oczy Errtu zwziy

si.- Nie mg go zniszczy - pospieszy z wyjanieniem may demon. -

Crenshinibon spali mu rce.

- Ha! - parskn Errtu. - Przewysza nawet moc Al Dimeneiry! Gdzie

wic jest? Przyniose go, czy pozosta w drugiej krysztaowej wiey?

Telshazz jkn ponownie. Najchtniej nie powiedziaby swemu

okrutnemu panu prawdy, lecz nie odway si na nieposuszestwo.- Nie, panie, nie w wiey - wyszepta.

- Nie!? - rykn Errtu. - Gdzie jest?

- Al Dimeneira rzuci nim.

- Rzuci nim?

- Przez plany, miociwy panie! - zapaka Telshazz. - Z caej siy!

- Przez plany istnienia! - rykn Errtu.

- Usiowaem go zatrzyma, ale...

Rogata gowa wystrzelia do przodu. Sowa Telshazza przeszy w

nieartykuowany bulgot, gdy psie szczki Errtu dary jego gardo.

* * * * *

Z dala od mrokw Otchani Crenshinibon spocz na wiecie. Daleko, w


6/360

pnocnych grach Zapomnianych Krlestw krysztaowy relikt, ostatecznie

spaczony, spocz w zasypanej niegiem dolinie.

I czeka.


7/360

Cz I

Dekapolis


8/360

1

Popychado

Gdy karawana magw z Wiey Arkanw zobaczya pokryty niegiem

szczyt Kelvin's Cairn, wznoszcy si nad paskim horyzontem, doznaa znacznej

ulgi. Cika podr z uskami do odlegych, nadgranicznych siedzib,

powszechnie znanych jako Dekapolis, zabraa im ponad trzy tygodnie.

Pierwszy tydzie nie by zbyt trudny. Grupa trzymaa si blisko Wybrzea

Mieczy i - mimo e wdrowali do najdalej wysunitych na pnoc granic

Krlestw - letnie wiatry, wiejce od Morza Bez Szlakw, zapewniy imwystarczajc wygod. Jednak, gdy okryli najbardziej na zachd wysunit

ostrog Grzbietu wiata, acucha grskiego uwaanego przez wielu za pnoc-

n granic cywilizacji i zeszli w Dolin Lodowego Wichru, magowie szybko

zrozumieli dlaczego wszyscy odradzali im t wdrwk. Dolin Lodowego

Wichru, tysic mil kwadratowych nagiej tundry, opisywano im jako najbardziej

nieprzyjemne tereny w caych Krlestwach. W czasie jednego dnia podry popnocnym stoku Grzbietu wiata, Eldeluc, Dendybar Ctkowany i pozostali

magowie z uskami stwierdzili, e owa opinia w peni odpowiada

rzeczywistoci.

Od poudnia ograniczona przez niemoliwe do przebycia gry, przez

lodowiec na wschodzie i niemoliwe do przepynicia morze, najeone

niezliczonymi grami lodowymi od pnocy i wschodu, Dolina Lodowego

Wichru bya dostpna tylko przez przejcie midzy Grzbietem wiata, a

wybrzeem - szlakiem rzadko uywanym przez kogokolwiek, z wyjtkiem

oczywicie najwytrwalszych kupcw.

Do koca ycia dwa wspomnienia powraca bd czyste i wyrane za

kadym razem, gdy magowie pomyl o tej wyprawie; dwa fakty z ycia Doliny

Lodowego Wichru, ktrych wdrowcy nigdy nie zapomn. Pierwszym by

nieustajcy jk wiatru, jakby to sama kraina jczaa w bezustannych


9/360

mczarniach, drugim bya pustka doliny, linia szarego i brzowego horyzontu

cignca si mila za mil.

Punktem docelowym karawany byo dziesi maych miasteczek,

rozoonych wok trzech jezior regionu, w cieniu jedynej gry - Kelvin's Cairn.

Jak kady, kto przybywa do tego niemiego kraju, magowie szukali w

Dekapolis doskonaych rzeb w koci, wyrabianych z czaszek pstrgw

pywajcych w wodach jezior.

Niektrzy magowie mieli na uwadze te inne korzyci, w niedalekiej

perspektywie.

* * * * *

Mczyzn zdziwia atwo, z jak wski sztylet przelizgn si przez

fady szat starca i wbi si gboko w pomarszczone ciao.

Morkai Czerwony spojrza na swego ucznia; jego oczy, rozszerzone

zdumieniem, patrzyy na zdrad czowieka, ktrego od wier wiekuwychowywa jak wasnego syna.

Akar Kessell puci sztylet i przeraony tym, e miertelnie raniony

czowiek cigle stoi, odskoczy od swego mistrza, po czym wybieg i opar si o

tyln cian maego pomieszczenia, wynajmowanego magom z uskami na

czasowe kwatery przez gocinne miasteczko Easthaven. Kessell dra na caym

ciele, zastanawiajc si nad opakanymi konsekwencjami, jakie musiaby po-

nie w wypadku - coraz bardziej realnym - gdyby czarnoksiskie

dowiadczenie starego maga pozwolio mu znale sposb na pokonanie samej

mierci.

Jaki straszliwy los mg zgotowa mu jego potny nauczyciel za t

zdrad? Jakim magicznym mczarniom mg go podda prawdziwy i potny

mag, taki, jak Morkai; mczarniom przewyszajcym najstraszliwsze tortury

znane na wiecie?


10/360

Stary mag nie spuszcza oczu z Akara Kessella nawet wtedy, gdy ostatnie

wiato poczo zanika w jego umierajcych oczach. Nie pyta, dlaczego. Nigdy

otwarcie nie zapyta Kessella. Wiedzia, e gdzie zaangaowana jest w to ch

zyskania potgi - to zawsze bywao przyczyn takiej zdrady, a zdumiewao go

tylko narzdzie, nie za motyw. Kessell? Jak taki ndzny ucze, jak

Kessell, ktrego wargi zdolne byy wypowiedzie tylko najprostsze z

zakl, mg mie nadziej na odniesienie jakiej korzyci ze mierci jedynego

czowieka, ktry okaza mu co wicej, ni tylko podstawowe, grzecznociowe

wzgldy?

Czerwony Morkai pad martwy. To byo jedno z pyta, na ktre nigdy nieznalaz odpowiedzi.

Kessell pozosta oparty o cian, potrzebujc jej twardego wsparcia i dra

tak jeszcze przez dugie minuty. Stopniowo pocza znw wzrasta w nim

pewno siebie, pewno, ktra postawia go w tak niebezpiecznym pooeniu.

Teraz by panem - tak powiedzieli przecie Eldeluc, Dendybar Ctkowany i inni

magowie. Teraz, gdy nie ma ju jego mistrza, on - Kessell, zostanie nagrodzonypokojem do medytacji i pracowni alchemiczn w Wiey Arkanw w uskanie.

Eldeluc, Dendybar Ctkowany i inni tak wanie powiedzieli.

* * * * *

- A wic zrobione? - zapyta tgi mczyzna, gdy Kessell wszed w

ciemn alej wyznaczon na miejsce spotkania. Kessell pokiwa pospiesznie

gow.

- Odziany w czerwie mag z Luskanu nie rzuci ju adnego zaklcia l -

oznajmi zbyt gono, jak na gust towarzyszy zmowy.

- Mw ciszej, gupcze - zada kruchy mczyzna, Dendybar

Ctkowany, tym samym co zawsze, monotonnym gosem, cofajc si w cie

alei. Dendybar w ogle rzadko si odzywa i nigdy przy tym nie okazywa nawet


11/360

najmniejszego ladu uczu; zawsze kry si pod nisko nacignitym kapturem

swej szaty. Wok Dendybara unosio si co bezlitosnego, co, co wyprowa-

dzao z rwnowagi wikszo ludzi, ktrzy si z nim spotykali. Mimo tego, e

mag fizycznie by najmniejszym i najmniej imponujcym mczyzn w

kupieckiej karawanie, ktra wyprawia si do oddalonych o czterysta mil

granicznych osad Dekapolis, Kessell obawia si go bardziej, ni kadego

innego.

- Czerwony Morkai, mj poprzedni mistrz nie yje - powtarza sobie wic

bohaterski Kessell, - Akar Kessell, znany odtd jako Kessell Czerwony, jest

teraz nominowany do Gildii Magw Luskanu.- Spokojnie, przyjacielu - powiedzia Eldeluc, kadc uspokajajco rk

na drcym nerwowo ramieniu Kessella. - Bdzie jeszcze czas na waciw

koronacj. Gdy wrcimy do miasta. - Tu umiechn si i mrugn do

Dendybara tak, aby Kessell tego nie widzia.

Pogrony w rojeniach umys Kessella zawirowa w poszukiwaniach

wszystkich plusw oczekiwanej nominacji. Nigdy ju nie bdzie wymiewanyprzez innych uczniw, chopcw modszych od niego, ktrzy mudnie wspinali

si po stopniach Gildii nudnymi kroczkami. Powinni mu teraz okazywa

szacunek, gdy przeskoczy nawet tych, ktrzy przeszli ju w najwczeniejszych

dniach jego nauki na obdarzone szacunkiem stanowiska magw.

Delektowa si w mylach kadym szczegem przyszych dni, jednak

jego rozpromieniona twarz nagle poszarzaa. Zwrci si ostro do stojcego

obok siebie czowieka, rysy stay mu, jakby odkry jaki straszliwy bd.

Eldeluc i kilku innych w alei zaniepokoio si; wszyscy w peni zdawali sobie

spraw z konsekwencji odkrycia kiedykolwiek przez arcymaga Wiey,

dokonanego przez nich morderstwa.

- A szata? - zapyta Kessell. - Czy powinienem nosi czerwon szat?

Eldeluc nie mg powstrzyma umiechu ulgi, ale Kessell przyj to

zaledwie jako uspokajajcy gest ze strony swego nowego przyjaciela.


12/360

- Powinienem wiedzie, e co tak trywialnego powinno do niego

pasowa - mrukn do siebie Eldeluc, lecz do Kessella rzek tylko: - Nie martw

si o to. W Wiey jest mnstwo szat. Nie uwaasz, e byoby to troch

podejrzane, gdyby stan na progu arcymaga, dajc wakujcego krzesa

Morkaia Czerwonego, ubrany w szaty, ktre mag nosi w chwili morderstwa?

Kessell pomyla przez chwil, a potem zgodzi si.

- Moe - kontynuowa Eldeluc, - w ogle nie powiniene nosi czerwonej

szaty?

Oczy Kessella w panice ucieky w bok, jego stare wtpliwoci, ktre

przeladoway go przez wszystkie dni, poczwszy od dziecistwa, ponowniezaczy w nim bulgota. Co Eldeluc powiedzia? Czyby zmienili zamiar i nie

nagrodz go krzesem, ktrego tak poda?

Eldeluc specjalnie uy dwuznacznego stwierdzenia, aby mu dokuczy,

nie chcia jednak wtrca Kessella w niebezpieczny stan zwtpienia.

Mrugnwszy znowu do Dendybara, ktrego caa ta gra gdzie tam w duszy

bardzo cieszya, odpowiedzia na nieme pytanie nieszcznika:- Miaem na myli tylko to, e moe inny kolor byby dla ciebie bardziej

odpowiedni. Niebieski podkrelaby znakomicie kolor twych oczu.

Kessell zachichota z ulg.

- Moe - zgodzi si, nerwowo wykrcajc palce.

Dendybar poczu si nagle zmczony ca t fars, skin na swego

grubego towarzysza, aby odprawi tego maluczkiego, dokuczliwego szubrawca.

Eldeluc posusznie odesa Kessella alej.

- Wracaj teraz do stajni - poleci. - Powiedz zarzdcy, e magowie

wyjedaj do uskami dzi wieczorem.

- A co z ciaem? - zapyta Kessell. Eldeluc umiechn si zoliwie.

- Zostaw je. To pomieszczenie jest dla odwiedzajcych to miasto kupcw

i dygnitarzy z poudnia. Pozostanie najprawdopodobniej puste a do nastpnej

wiosny. Inny morderca w tej czci wiata wywoaby mae podniecenie,


13/360

zapewniam ci. A nawet, jeli dobry ludek Easthaven odkryje, co tu si

naprawd wydarzyo, to jest z pewnoci na tyle mdry, aby zaj si swoimi

sprawami, a sprawy magw pozostawi magom!

Grupa z Luskanu wysza na zalan sonecznym wiatem ulic.

- Teraz id! - poleci Eldeluc. - Czekaj na nas o zachodzie soca. -

Odprowadzi wzrokiem Kessella, oddalajcego si w podrygach jak

podekscytowany may chopiec.

- Jakie to szczcie znale tak uyteczne narzdzie - zauway Dendybar.

- Jeden gupi ucze maga wybawi nas od wielkich kopotw. Wtpi, czy

znalelibymy inny sposb, aby podej tak przebiegego starca. Jednak samibogowie tylko wiedz dlaczego Morkai mia tak sabo dla tej nieszczsnej

kreatury!

- Sabo wystarczajc ostrzu sztyletu! - rozemia si drugi gos.

- I jaka odpowiednia inscenizacja - zauway inny. - Tajemnicze truposze

uwaane s tylko za swego rodzaju niedogodno dla sprztaczek w tym

niecywilizowanym miejscu!Gruby Eldeluc rozemia si gono. Makabryczne zadanie byo w kocu

wykonane; mogli wreszcie opuci ten nagi kawaek zamarznitej pustyni i

wrci do domu.

* * * * *

Kessell wawo spieszy przez osad Easthaven do stajni, w ktrej stay

konie magw. Czu si tak, jakby stanie si magiem miao zmieni kady aspekt

jego codziennego ycia, jakby jaka mistyczna sia zostaa w nieokrelony

sposb wlana w jego pierwotnie nie uksztatowane talenty.

Dra w oczekiwaniu nadejcia mocy, ktra powinna by jego. W

pewnym momencie drog przebieg mu uliczny kot, rzuciwszy na uwane

spojrzenie.


14/360

Zmruywszy oczy Kessell rozejrza si, czy aby kto tego nie widzi.

- Dlaczego nie? - mrukn. Wycignwszy palec w stron kota

wypowiedzia sowo rozkazu, aby wywoa wybuch energii. Przeraony kot

byskawicznie jak strzaa opuci miejsce spotkania, ale nie uderzya ani w

niego, ani w jego pobliu adna magiczna byskawica.

Kessell spojrza na osmalony koniec palca i zastanowi si, co zrobi nie

tak, jak trzeba. Nie by jednak zaskoczony. Jego poczerniay paznokie by

najwyraniejszym rezultatem, jaki udao mu si kiedykolwiek uzyska przy tym

wanie zaklciu.


15/360

2

Na Brzegach Maer Dualdon

Jedyny ze swej rasy w odlegoci setek mil halfling Regis zaoy rce za

gow i opar si o pokrywajcy pie drzewa koc z mchu. Z krconymi lokami

na szczycie swej liczcej trzy stopy wysokoci postaci, nawet jak na sw

niewysok ras, Regis by niski, za to jego brzuch by gruby z powodu

zamiowania do dobrego jedzenia.

Nad Regisem wyrasta, sucy mu za wdk popkany kij - ciskany

dwoma futrzanymi butami, growa nad spokojnym jeziorem, doskonaleodbijajc si w szklistej powierzchni Maer Dualdon. Po wodzie przebiegay

delikatne zmarszczki i pomalowany na czerwono drewniany spawik zacz

lekko taczy. yka popyna w stron brzegu i opada bezsilnie na wod tak,

e Regis nie czu ryby szarpicej za przynt. W cigu kilku sekund haczyk bez

przytrzymywania go zosta zrcznie oczyszczony, ale halfling nie wiedzia o

tym i mogyby min cae godziny, zanim zatroszczyby si o to, aby gosprawdzi.

T wycieczk zrobi sobie dla przyjemnoci, nie dla pracy. Poniewa

zbliaa si zima, Regis sdzi, e moga to by jego ostatnia wycieczka nad

jezioro w tym roku; nie owi ryb w zimie, jak to fanatycznie czynili niektrzy

zachanni ludzie z Dekapolis. Abstrahujc od tego halfling ju wczeniej

nazbiera wystarczajc ilo koci z innych pooww, aby mie zajcie przez

wszystkie siedem miesicy, w czasie ktrych zalega nieg. Czu si doprawdy

zaszczycony, wrd swej mniej ni ambitnej rasy, mogc wnie troch

cywilizacji do kraju, w ktrym na setki mil od najbardziej odlegych osad nie

byo nic, co mona byoby nazwa miastem. Inne halflingi nigdy nie

zapuszczay si tak daleko na pnoc, nawet w miesicach letnich, preferujc

raczej wygody poudniowego klimatu. Regis take byby szczliwy mogc

spakowa swoje rzeczy i wrci na poudnie, gdyby nie may problem, jaki mia


16/360

z pewnym przeoonym znaczcej gildii zodziei.

Wraz z kilkoma delikatnymi narzdziami rzebiarskimi, obok

odpoczywajcego halflinga lea czterocalowy bloczek biaego zota. Na

paszczyznach bloku widoczne byy zacztki koskiego pyska. Regis mia

zamiar popracowa nad tym kawakiem w czasie wdkowania.

Regis mia zamiar zrobi wiele rzeczy.

- Zbyt pikny dzie - przekonywa siebie. Wymwka ta nigdy nie

wydawaa mu si niewiea, tym razem jednak, w przeciwiestwie do wielu

innych, nosia cechy co najmniej wiarygodnoci.

Wydawao si, e demony pogody, ktre skuy ten surowy kraj wkajdany, maj dzi wito lub, co bardziej prawdopodobne, moe zbieraj siy

do okrutnej zimy - w rezultacie, ten jesienny dzie bardziej pasowa do

cywilizowanych krain poudnia. Naprawd nieczsto spotykany dzie w kraju,

ktry nazwano Dolin Lodowego Wichru, a nazwa ta doskonale pasowaa do

wschodnich wiatrw, ktre wydaway si bezustannie omiata go, przynoszc ze

sob chodne powietrze z Lodowca Regheda. Nawet tych niewiele dni, w ciguktrych wiatr zmienia kierunek, nie przynosio ulgi, gdy Dekapolis graniczyo

na pnocy i zachodzie z setkami mil pustej tundry, a potem by znw ld,

Morze Ruchomego Lodu. Tylko poudniowy podmuch nis obietnic pewnej

ulgi i kady wiatr, ktry usiowa z jakiegokolwiek kierunku dosign tych

opustoszaych terenw zazwyczaj by blokowany przez wysokie szczyty

Grzbietu wiata.

Regis przez chwil zapatrzy si przez krte gazie drzew do gry, na

kbiaste, biae chmury, popdzane agodnym wiatrem eglujce po niebie.

Soce sao w d zote ciepo i halflinga raz po raz kusio, aby zdj kaftan.

Gdy jednak chmury przysaniay oblicze soca, Regis przypomina sobie, e to

jest jesie w tundrze; za miesic bdzie tu nieg, za dwa - drogi na zachd i na

poudnie do uskami, najbliszego Dekapolis miasta, bd nieprzejezdne dla

kadego, z wyjtkiem miakw czy gupcw.


17/360

Regis spojrza wzdu dugiej zatoki, rozcigajcej si wok jego maego

stanowiska wdkowania: reszta Dekapolis take korzystaa z piknej pogody -

obsadzone odzie rybackie pyway wok siebie w poszukiwaniu swych

specjalnych sabych punktw. Nie chodzio nawet o to, ile razy by tego

wiadkiem, po prostu zachanno ludzka zawsze zdumiewaa Regisa. W le-

cym na poudniu kraju Calimshan halfling wspina si szybko po drabinie

wiodcej do stanowiska Stowarzyszonego Mistrza Gildii, w jednej ze znanych

gildii zodziei w portowym miecie Calimporcie. Ale - i sam si o tym przekona

- ludzka zachanno szybko przerwaa jego marsz ku karierze.

Jego mistrz w gildii, Pasha Pook, posiada cudown kolekcj rubinw -przynajmniej z tuzin - ktrych fasetki byy tak wynalazczo cite, e rzucay

prawie hipnotyzujce zaklcie na kadego, kto na nie patrzy. Regis podziwia je

ilekro Pook je pokazywa i, mimo wszystko, wzi tylko jeden. Od tego dnia

halfling nie mg zrozumie, dlaczego Pasha, ktremu pozostao przecie nie

mniej ni jedenacie innych, jest na niego a tak wcieky.

Naley ubolewa nad ludzk zachannoci - mawia Regis, gdy ludziePashy zjawiali si w co i raz innych miastach, w ktrych halfling zamieszkiwa,

zmuszajc go do przenoszenia si z losem banity do coraz bardziej odlegych

krain. Nie musia jednak wypowiada tego zdania ju od ptora roku - odkd

przyby do Dekapolis. Macki Pooka byy dugie, lecz te graniczne osady,

pooone pord najbardziej niegocinnego i dzikiego kraju, jaki mona byo

sobie wyobrazi, leay najwidoczniej poza ich zasigiem i Regis by naprawd

zadowolony ze swego nowego sanktuarium bezpieczestwa. Wzbogaci si

tutaj, a kto, kto by bystry i wystarczajco utalentowany, aby by wytwrc

ozdb z koci, kto, kto potrafi przeksztaca podobne do koci soniowej koci

pstrgw w artystyczne rzeby, mg prowadzi nawet wygodne ycie przy

minimalnym nakadzie pracy. Poniewa ozdoby z Dekapolis szybko wywoay

zachwyt na poudniu, halfling zamierza otrzsn si ze swego zwyczajowego

letargu i rozwin swe zajcie w kwitncy interes.


18/360

Kiedy.

* * * * *

Drizzt Do'Urden szed cicho, jego mikkie, gboko wcite buty zaledwie

unosiy kurz. Kaptur brzowego paszcza mia nasunity nisko na wijce si fale

biaych wosw. Porusza si bez wysiku z tak gracj, e kto, kto by go

zobaczy, mgby wzi go za zudzenie, sztuczk optyczn brzowego morza

tundry.

Ciemny elf owin si cilej paszczem. Niedobrze czu si w so-necznym wietle, podobnie, jak czuby si czowiek w ciemnociach nocy.

Dwiecie lat ycia spdzonych wiele mil pod powierzchni ziemi nie mogo ot

tak zosta wymazane przez pi lat ycia na jej powierzchni, owietlanej przez

soce. A do dzi - wiato soneczne osabiao go i przyprawiao o zawroty

gowy.

Drizzt wdrowa noc i by zmuszony do kontynuowania wdrwki takew dzie; by ju spniony na spotkanie z Bruenorem w dolinie krasnoludw,

widzia te ju znaki.

Renifery rozpoczy sw jesienn wdrwk na poudniowy zachd, ku

morzu, ale aden czowiek nie ruszy ich ladem. Jaskinie na pnoc od

Dekapolis, miejsca obozowania barbarzyskich nomadw, gdy ci wracali do

tundry, nie byy zaopatrzone w zapasy dla szczepw na ich dug wdrwk.

Drizzt doskonale wiedzia co z tego wyniknie. Normalnie u barbarzycw

przeycie szczepw zaleao od tego, czy wdruj za stadami reniferw.

Widoczna rezygnacja z tradycyjnego sposobu postpowania bya czym wicej,

ni maym zakceniem tego rytmu.

Drizzt sysza te bbny wojenne; w rytmie znanym tylko innym

szczepom, jak odlegy grzmot nioso si nad pust rwnin ich subtelne

dudnienie. Drizzt wiedzia czego byy zapowiedzi. By obserwatorem, ktry


19/360

zna warto znajomoci poczyna przyjaci czy wrogw i czsto

wykorzystywa sw tajemn waleczno przy obserwacji codziennych,

rutynowych czynnoci i tradycji dumnych ludw Doliny Lodowego Wichru,

barbarzycw.

Drizzt przypieszy kroku, zmuszajc si do osignicia granicy

wytrzymaoci. W cigu tych piciu krtkich lat zacz si troszczy o grupk

osiedli, znanych jako Dekapolis i o ludzi, ktrzy tam mieszkali. Jak wielu

innych wyrzutkw, ktrzy w kocu si tu osiedlili, drow nie spotka si z miym

przyjciem nigdzie indziej w Krlestwach. Nawet tutaj by przez wikszo

zaledwie tolerowany, lecz w tym pokrewiestwie dusz kilku ludzi martwio si oniego. By szczliwszy ni wikszo: znalaz kilku przyjaci, ktrzy

dostrzegali co wicej, ni tylko jego pochodzenie i znali jego prawdziwy

charakter. Ciemny elf ze strachem zerkn na Kelvin's Cairn, samotn gr,

oznaczajc wejcie do kamienistej doliny krasnoludw midzy Maer Dualdon a

Lac Dinneshere, lecz jego cudowne oczy - fioletowe, w ksztacie migdaw,

ktre mogy konkurowa w nocy z oczami sowy - nie byy w stanie na tylewystarczajco spenetrowa powiaty sonecznego wiata, aby mc oceni

odlego. Znw ukry gow pod kapturem, wolc lepot od zawrotw gowy,

wywoanych duszym wystawianiem si na soce i ponownie zapad w ciemne

sny Menzoberranzanu, mrocznego, podziemnego miasta przodkw.

Ciemne elfy chodziy kiedy po powierzchni ziemi, wraz z kuzynami o

piknej skrze taczyy pod socem i gwiazdami. Jednak ciemne elfy byy

zoliwe, nieczue, byy mordercami przekraczajcymi granice tolerancji nawet

swego, normalnie nie zwracajcego zbyt wiele uwagi na prawo, rodu. W

nieuniknionej wojnie elfich szczepw drowy zostay wtrcone w otcha wntrz-

noci ziemi, tu te poznay wiat mrocznych tajemnic i ciemnej magii i

postanowiy pozosta. W cigu stuleci rozwiny si i znowu wzrosy w si,

dostosowujc si do cieek tajemnej magii. Stay si potniejsze od swych

zamieszkujcych powierzchni kuzynw, ktrzy parali si arkanami Sztuki w


20/360

dajcym ycie cieple soca, traktujc to jako hobby, nie za jako konieczno.

Jako rasa, drowy utraciy ch ogldania soca i gwiazd - zarwno ich

ciaa, jak i umysy przyzwyczaiy si do gbin i na szczcie dla wszystkich,

ktrzy zamieszkiwali pod otwartym niebem, ciemne elfy byy zadowolone z

tego, e pozostay tam, gdzie byy, od czasu do czasu tylko wychodzc na

powierzchni, aby rabowa i pldrowa. O ile Drizzt si orientowa, to by

jedynym ze swego rodu yjcym na powierzchni. Nauczy si w pewnym

stopniu tolerowa wiato, lecz cigle odczuwa wrodzon sabo, jak

wyzwalao ono w jego rasie.

Rozmylajcy nad ujemnymi cechami dnia Drizzt poczu si uraonywasn beztrosk, gdy nagle wyrosy przed nim dwa yeti - w swych

maskujcych okryciach z kosmatych futer cigle jeszcze w kolorze brzu byy

podobne do niedwiedzi tundry.

* * * * *

Czerwona flaga uniosa si z pokadu jednej z odzi rybackich,

sygnalizujc pow. Regis patrzy jak wznosia si coraz wyej.

- Cztery stopy lub lepiej - mrukn z aprobat halfling, gdy flaga

zatrzepotaa tu poniej poprzeczki masztu. - Tej nocy w jednym z domw bd

piewy!

Druga d podpyna do tej, ktra zasygnalizowaa pow, w popiechu

uderzajc w zakotwiczon jednostk. Obie zaogi natychmiast wycigny bro i

stany na przeciw siebie, pozostajc jednak nadal na swych odziach.

Majc midzy sob, a odziami tylko gadk wod, Regis wyranie sysza

krzyki kapitanw.

- Hej, ukrade mj poowi - rykn kapitan drugiego kutra.

- Chyba e wody si oopa! - odpar kapitan pierwszej odzi. - Nic

podobnego! Nasza ryba bya dobrze zahaczona i dobrze holowana. Teraz


21/360

znikna wraz z twoj mierdzc bali, zanim wycignlimy j z wody!

Jak byo do przewidzenia, zaoga drugiej odzi zgromadzia si przy

relingu i wymachiwaa rkami przed nosem kapitana pierwszego kutra.

Regis znowu zapatrzy si w chmury; dyskusja na odziach zupenie go

nie interesowaa, cho dochodzce go odgosy walki byy z pewnoci

niepokojce. Takie sprzeczki na jeziorach byy czym zwyczajnym, zawsze

chodzio o ryby, szczeglnie za wtedy, gdy kto trafi na nadzwyczaj wielk

awic. Oglnie rzecz biorc, nie byy one zbyt powane, wicej w nich byo

haasu i parady, ni rzeczywistej walki, oczywicie bywao i tak, e kto zosta

ciko ranny, lub kogo zabito - byy to jednak wyjtki. W pewnej utarczce, wktrej zaangaowanych byo nie mniej ni siedemnacie odzi, polegy trzy

pene zaogi i poowa czwartej; ich ciaa unosiy si na zakrwawionej wodzie.

Tego samego dnia jezioro, pooone najbardziej na poudnie ze wszystkich

trzech, przemianowane zostao z Dellonlune na Redwaters.

- Ach, mae rybki, jakie kopoty sprowadzacie - mrukn cicho Regis,

zastanawiajc si nad spustoszeniem, jakie srebrne ryby czyniy w yciuzachannych mieszkacw Dekapolis.

Te dziesi osiedli zawdziczao swe istnienie pstrgom o przeronitych,

podobnych do pici gowach i kociach o konsystencji najlepszej koci

soniowej. Trzy jeziora byy jedynymi miejscami na wiecie, o ktrych

wiedziano, e pywaj w nich te wartociowe ryby. Mimo tego, e region ten by

biedny i dziki, opanowany przez humanoidw i barbarzycw, czsto te szalay

tutaj burze, ktre mogy zetrze z powierzchni ziemi najmocniejsze nawet

budynki, pokusa szybkiego wzbogacenia gromadzia tutaj ludzi z najdalszych

zaktkw Krlestw. Wielu rwnie szybko, jak tu przyjedao, opuszczao to

miejsce. Dolina Lodowego Wichru bya pust, bezbarwn krain bezlitosnej

pogody i niezliczonych niebezpieczestw. mier bya nieodcznym

towarzyszem mieszkacw tych osad, podkradaa si do kadego, kto nie umia

sprosta surowej rzeczywistoci Doliny Lodowego Wichru.


22/360

W cigu kilku stuleci, ktre miny od chwili odkrycia pstrgw, miasta

znacznie si rozrosy. Pocztkowo dziewi osiedli znad jezior byo niczym

wicej, ni skupiskami szaasw poszczeglnych pogranicznikw nad

szczeglnie dobrymi dziurami do owienia ryb. Dziesita osada, Bryn Shander -

cho teraz otoczona palisad, pene krztaniny osiedle, zamieszkane przez kilka

tysicy ludzi - bya zaledwie pustym pagrkiem, na ktrym staa samotna hak, w

ktrej rybacy raz do roku zbierali si, by wymieni opowieci i dobra z kupcami

z uskami. Za dawnych czasw Dekapolis widok nawet maej jednomiejscowej

odzi wiosowej na jeziorach, ktrych wody przez okrgy rok byy tak zimne, e

mogy w cigu kilku minut zabi nieszcznika, ktremu zdarzyo si wypa zaburt, by niesychanie rzadki. Teraz kade miasto nad jeziorami posiadao

flotyll aglowcw, z powiewajcymi na masztach jego flagami. Samo Targos,

najwiksza z rybackich osad, mogo wystawi ponad sto kutrw na Maer

Dualdon, a wrd nich kilka dwumasztowych szkunerw, z zaog liczc ponad

dziesiciu ludzi.

Dochodzce z uwikanych w ktni odzi okrzyki i szczk stali stawaysi coraz goniejsze. Nie po raz pierwszy Regis zastanawia si, czy ludnoci

Dekapolis nie dziaoby si lepiej bez tych kopotliwych ryb. Halfling

przyznawa jednak, e Dekapolis stao si dla niego przystani. Jego wyrobione,

zrczne palce atwo przyzwyczaiy si do narzdzi rzebiarskich i nawet zosta

wybrany burmistrzem jednej z osad. Osada ta - Lonelywood, bya najmniejsz i

najbardziej wysunit na pnoc z caej dziesitki, obuz siedzia tutaj na

obuzie, lecz Regis cay czas traktowa t nominacj jak zaszczyt. Byo to take

dogodne rozwizanie: jako jedyny prawdziwy rzebiarz w Lonelywood, Regis

by t osob w osadzie, ktra miaa powody, lub chci do regularnych wdrwek

do Bryn Shander - gwnej osady i centrum targowego Dekapolis. Dla halflinga

byo to rzeczywistym dobrodziejstwem. Zosta gwnym kurierem, ktry

przynosi poowy rybakw z Lonelywood na targ, dla komisji dzielcej dobra na

dziesi czci. Wystarczao to do utrzymania go przy wyrobie pamitek i


23/360

czynio jego ycie duo atwiejszym.

Raz na miesic w sezonie letnim i raz na trzy miesice zim, jeli

oczywicie pogoda na to pozwalaa, aby wywiza si ze swych obowizkw

burmistrza, Regis szed na zebranie. Spotkania takie odbyway si w Bryn

Shander i, mimo e koczyy si mao wanymi sugestiami, dotyczcymi

terytoriw poowowych, zazwyczaj trway kilka godzin. Obecno na nich bya

dla Regisa niewielk cen, jak musia paci za swj monopol na wdrwki na

poudniowe targowisko.

Walka na odziach wkrtce si skoczya, zgin tylko jeden czowiek.

Regis znw podda si spokojnej radoci obserwacji eglujcych po niebiechmur.

Halfling spojrza przez rami na tuziny skadajcych si na Lonelywood

niskich, drewnianych domkw, skrytych w gstych szeregach drzew. Nie

zwaajc na reputacj mieszkacw, Regis uwaa to miasteczko za najlepsze w

caym regionie. Las zapewnia pewn ochron przed wyjcym wiatrem i dobry

budulec na domy. Tylko odlego, dzielca od Bryn Shander, powstrzymywaamiasteczko zagubione w lesie od stania si najbardziej znaczcym czonkiem

Dekapolis.

W pewnym momencie Regis wycign spod kaftana rubinowy wisiorek i

zapatrzy si na zachwycajcy urod klejnot, ktry przywaszczy sobie tysice

mil std na poudnie, w Calimporcie od swego dawnego przeoonego.

- Ach, Pook - zaduma si, - gdyby tylko mg mnie teraz zobaczy.

* * * * *

Elf sign po dwa jatagany przywizane w pochwach ud, lecz yeti

zbliay si zbyt szybko. Drizzt instynktownie obrci si w lewo, wystawiajc

si przeciwnym bokiem na przyjcie uderzenia pierwszego potwora. Yeti,

obejmujc go swymi wielkimi


24/360

ramionami, obezwadni jego prawe rami, ale lewe udao si mu

utrzyma wolne po to, by wycign bro. Ignorujc bl, wywoany uciskiem

yeti, Drizzt przycisn pewnie rkoje swego jatagana do uda, pozwalajc, aby

pd drugiego atakujcego potwora wbi go na zakrzywione ostrze. Targany

miertelnymi drgawkami drugi yeti odepchn si, zabierajc jatagan ze sob.

Potwr, ktry pozosta, zwali Drizzta na ziemi swym ciarem. Drow

wysila si jak mg, pracujc wolnym ramieniem, aby utrzyma miercionone

zby z dala od swego garda, lecz wiedzia, e zwycistwo nad nim silniejszego

przeciwnika jest tylko kwesti czasu. Nagle Drizzt usysza ostry trzask.

Cielskiem Yeti szarpno, gowa wykrcia si pod dziwacznym ktem, gdziesponad czoa spyna na pysk ohydna mieszanina krwi i mzgu.

- Spnie si, elfie - usysza szorstki, znajomy gos. Bruenor

Battlehammer stan na grzbiecie martwego przeciwnika, nie zwracajc przy

tym w ogle uwagi na fakt, e ciki potwr ley dokadnie na jego przyjacielu,

elfie. Bez wzgldu na niewygody owej sytuacji, dugi, niejednokrotnie

poamany nos krasnoluda i jego poprzetykana pasemkami siwizny, a przy tymnadal jeszcze ognicie ruda broda, byy szczeglnie miym widokiem dla Drizz-

ta. - Wanie, gdy wyszedem rozejrze si za tob, zobaczyem, e masz

kopoty.

Ulga, jak poczu, a take maniery zawsze zdumiewajcego go

krasnoluda, wywoay umiech na twarzy Drizzta. Podczas, gdy Bruenor

pracowa nad uwolnieniem swego topora z grubej czaszki, udao mu si

wydosta spod potwora.

- eb ma tak twardy, jak zamarznity db - mrukn krasnolud. Zapar si

nogami w ziemi za uszami yeti i potnym szarpniciem wycign topr. -

Tak przy okazji, gdzie jest twj kotek?

Drizzt pogrzeba chwil w swoim plecaku i wycign ma, onyksow

statuetk pantery.

- Trudno nazwa Guenhwyvar kotkiem - powiedzia z penym czuoci


25/360

uszanowaniem. Obraca figurk w rkach, sprawdzajc jej skomplikowane

szczegy, aby upewni si, e w czasie upadku nie zostaa uszkodzona

ciarem yeti.

- Ba, kot jest zawsze kotem - upiera si Bruenor. - Dlaczego jej tu nie

byo, gdy jej potrzebowae?

- Kade zwierz, nawet magiczne, potrzebuje odpoczynku - wyjani

Drizzt.

- Ba! - Bruenor siarczycie splun. - To z pewnoci jest smutny dzie,

gdy drow, a co wicej: pograniczni, na otwartej rwninie, w obliczu dwu

parszywych yeti z tundry pozbywa si swojej ochrony!Bruenor obliza zakrwawione ostrze swego topora i splun z

obrzydzeniem.

- mierdzce bestie - mrukn. - Nie mona nawet zje tego wistwa! -

Wbi topr w ziemi, aby oczyci ostrze i ruszy w kierunku Kelvin's Cairn.

Drizzt woy Guenhwyvar z powrotem do plecaka i poszed wycign

swj jatagan z drugiego potwora.- Chode elfie - zaja go krasnolud. - Mamy przed sob pi mil, jeli

nie wicej!

Drizzt potrzsn gow i wytar zakrwawione ostrze o futro powalonego

potwora.

- Tocz si, Bruenorze Battlehammer - szepn z umiechem, - i wiedz, ku

swemu zadowoleniu, e kady potwr na twojej drodze nieomylnie odnotuje

twoj obecno i z pewnoci bdzie trzyma gow w bezpiecznym miejscu!


26/360

3

Miodowa Sala

Wiele mil przez pozbawion szlakw tundr, na najbardziej wysunitych

na pnoc granicach w caych Krlestwach, na pnoc od Dekapolis zimowe

mrozy ciy ju ziemi w biae szkliwo. Nie byo tu gr, czy drzew, aby

zablokowa zimne ukszenia nieustajcego wschodniego wiatru i wiecznie

mronego powietrza z lodowca Regheda. Wielkie gry lodowe Morza

Ruchomego Lodu dryfoway powoli, a nad ich wysoko sigajcymi wierzcho-

kami wy wiatr w ponurym przypomnieniu zbliajcej si pory roku. Szczepynomadw, ktre spdziy tu z reniferami kto, nie powdroway tym razem za

stadami migrujcymi na poudniowy zachd wzdu wybrzea, ku bardziej

gocinnemu morzu po poudniowej stronie pwyspu.

Monotoni horyzontu, na ktrym nic si nie poruszao, tylko w jednym

miejscu zakcao samotne obozowisko - najwiksze od wicej ni stu lat

zgromadzenie barbarzycw tak daleko na pnocy. Aby przyj wodzwposzczeglnych szczepw ustawiono w krg kilka namiotw ze skry reniferw

i kady z nich otoczony zosta wasnym krgiem obozowych ognisk. W rodku

krgu ze skr reniferw zbudowano wielk sal, przeznaczon na przyjcie

wszystkich wojownikw z poszczeglnych szczepw. Czonkowie szczepw

nazywali j Hengorot, Miodow Sal. Dla pnocnych barbarzycw byo to

miejsce honorowe, gdzie jedzono i pito na cze Temposa, boga bitwy.

Tej nocy ogniska na zewntrz sali nie zostay rozpalone zbyt wysoko,

gdy krl Heafstaag i Klan osia - ostatni, ktrzy mieli przyby - oczekiwani

byli w obozowisku przed zachodem ksiyca. Wszyscy barbarzycy, ktrzy byli

ju w obozowisku, zgromadzili si w Hengorot i zaczli przedzgromadzeniowe

witowanie. Wielkie dzbany miodu stay gsto ustawione na wszystkich

stoach; co i raz ze wzrastajc czstotliwoci pobrzmieway odgosy zawodw

siowych. Mimo e szczepy czsto prowadziy ze sob wojny, w Hengorot


27/360

wszystkie rnice schodziy na dalszy plan.

U szczytu stou sta pewnie Krl Beorg, krzepki mczyzna z po-

targanymi blond wosami, siwiejc brod i dowiadczeniem, ktre gboko

wyryo si w jego opalonej twarzy. Reprezentujc swj szczep sta wysoki i

wyprostowany, z dumnie rozoonymi szerokimi ramionami. Barbarzycy

Doliny Lodowego Wichru ponad dwukrotnie przewyszali sw liczebnoci

mieszkacw Dekapolis, rozrastajc si tak, jakby chcieli zyska przewag na

tej szerokiej, przestronnej i paskiej tundrze. Byli lepiej dostosowani do ycia w

swym kraju, zupenie jak ziemia, po ktrej si poruszali. Ich brodate twarze byy

brzowe od soca i popkane od smagni nieustajcego wiatru, co nadawaoim czerstwego, zahartowanego wygldu, zmieniajc je przy tym w pozbawione

wyrazu maski, nie podobajce si ludziom z zewntrz. Sami gardzili ludnoci

Dekapolis, ktra wydawaa si im saba, wiecznie gonica za bogactwem i nie

posiadajca adnych duchowych wartoci.

Jednak jeden z tych gonicych za bogactwem sta teraz wrd nich, w ich

powaanej sali spotka. U boku Beorga czai si deBernezan, ciemnowosypoudniowiec, jedyny czowiek w pomieszczeniu, ktry nie urodzi si i nie

wychowa w szczepie barbarzycw. Niemiay deBernezan, rozgldajc si

nerwowo po sali, trzyma ramiona skulone tak, jakby kuli je w obronnym ge-

cie. By doskonale wiadom, e barbarzycy nie lubili obcych i kady z nich,

nawet najmodszy z usugujcych, mg przypadkowym machniciem rki

zama go wp.

- Uspokj si! - pouczy Beorg poudniowca. - Tej nocy wychylisz dzban

miodu ze Szczepem Wilka. Jeli poczuj, e si boisz... - pozostawi reszt

niedopowiedzian, lecz deBernezan wiedzia doskonale, jak barbarzycy

postpuj ze sabeuszami. May czowieczek uspokoi swj oddech i

wyprostowa ramiona.

Beorg, mimo to, by take zdenerwowany. Krl Heafstaag by jego

najgroniejszym rywalem w tundrze, dowodzcym siami tak samo oddanymi,


28/360

zdyscyplinowanymi i licznymi, jak jego wasne. W przeciwiestwie do

zwykych barbarzyskich wypadw plan Beorga zakada totalny podbj

Dekapolis, wzicie w niewol pozostaych przy yciu rybakw i dostatnie ycie

dziki bogactwom, ktre zostan zdobyte na jeziorach. Beorg zdawa sobie

spraw z niechci tego ludu do porzucenia swego niepewnego ycia nomadw

na rzecz znalezienia luksusw, o ktrych dotd w ogle nie mieli pojcia.

Wszystko zaleao teraz od zgody Heafstaaga, okrutnego krla

zainteresowanego tylko osobist chwa i penym tryumfu pldrowaniem. Beorg

wiedzia, e nawet gdy odnios zwycistwo nad Dekapolis, bdzie mia do

czynienia ze swym rywalem, ktry tak atwo nie zapomnia szalonego rozlewukrwi, ktry doprowadzi go do potgi. To by most, ktry krl Szczepu Wilka

powinien przekroczy pniej - teraz najwaniejszym zadaniem byo

zapocztkowa podbj, a gdyby Heafstaag wzbrania si przed tym, ostatnie ze

szczepw mogyby si odczy od ich sojuszu. Wojn mona byo rozpocz

najwczeniej nastpnego ranka. To mogo sprowadzi nieszczcie na cay jego

lud, nawet ci barbarzycy, ktrzy przeyj pocztkowe walki, bd zmuszeni dobrutalnych zmaga z zim. Renifery opuciy ju dawno te tereny, odchodzc na

poudniowe pastwiska, za jaskinie po drodze byy zupenie nie przygotowane.

Heafstaag by sprytnym wodzem, wiedzia, e w tak pnym czasie musieli po-

stpowa wedug pierwotnego planu, ale Beorg mimo to zastanawia si, jakie

warunki przedstawi jego rywal.

Beorg by zadowolony z tego, e nie wybuch aden wikszy konflikt

midzy zgromadzonymi szczepami, i e tej nocy, gdy wszyscy zgromadzili si

we wsplnej sali, atmosfera bya braterska, a kada broda w Hengorot spywaa

piwn pian. Ryzykiem, jakiego podj si Beorg, by plan zjednoczenia

szczepw przeciwko wsplnemu wrogowi i obietnica powodzenia. Wszystko

szo dobrze... jak dotd.

Brutalny Heafstaag niestety posiada klucz do wszystkiego.


29/360

* * * * *

Cikie buty kolumny Heafstaaga swym zdecydowanym marszem

wstrzsny ziemi. Olbrzymi, jednooki krl sam prowadzi pochd wielkimi,

koyszcymi si krokami, charakterystycznymi dla nomadw tundry.

Zaciekawiony propozycj Beorga, zdajc sobie spraw z wczesnego pocztku

zimy, gruby krl wybra marsz w zimn noc, zatrzymujc si tylko na krtko,

aby co zje i odpocz. Mimo tego, e by znany gwnie ze swej niezwykej

sprawnoci w walce, Heafstaag by wodzem, ktry starannie way kade swe

posunicie. Pozostawiajcy gbokie wraenie marsz powinien doda znaczeniauprzedniemu respektowi, okazywanemu jego ludowi przez wojownikw innych

szczepw, a Heafstaag by skory do rzucenia si na kad korzy, jak mg

osign. Nie spodziewa si adnych kopotw w Hengorot. Darzy Beorga

wielkim powaaniem. Ju dwukrotnie wczeniej spotka si z wodzem Klanu

Wilka na ubitej ziemi, nie pozwalajc na jego zwycistwo. Jeli plan Beorga by

tak obiecujcy, jak si pierwotnie wydawao, Heafstaag postpiby wedugniego, dajc tylko rwnego udziau w dowodzeniu z krlem-blondynem. Nie

mia takich dylematw, jak ten, e kiedy czonkowie szczepw podbij miasta,

koczc ze swym starym stylem ycia, to czy bd zadowoleni z nowego,

handlujc pstrgami. By jednak gotw zrealizowa fantazje Beorga, jeli

zapewnioby mu to wstrzs, jaki niesie ze sob bitwa i atwe zwycistwo. Niech

pldruj i zapewni sobie ciepo na dug zim, zanim zmieni pierwotn zgod i

po swojemu rozdzieli upy.

Gdy ukazay si wiata obozowych ognisk, kolumna przyspieszya kroku.

- piewajcie, moi dumni wojownicy! - rozkaza Heafstaag. - piewajcie

mocno, z caego serca! Niech ci, ktrzy si tutaj zgromadzili, zadr na wie o

zblianiu si Klanu osia!

* * * * *


30/360

Syszc nadejcie Heafstaaga Beorg nastawi uszu. Zna doskonale

taktyk przeciwnika i nie by zdziwiony tym, e w kocu, w ciemnociach nocy,

rozlegy si pierwsze dwiki Pieni Temposa. Krl-blondyn zareagowa

natychmiast, walc pici w st i woajc o cisz do zgromadzenia.

- Harkenie, czowieku z pnocy! - krzykn. - Jeste zobowizany do

stawienia czoa wyzwaniu pieni!

Hengorot wypeni si natychmiast ruchem - wszyscy obecni rzucili si do

swych krzese i gramolili si, aby doczy do gromadzcych si grup swych

szczepw. Gos kadego wznosi si i czywe wsplnym refrenie do Boga Walki, sawic czyny chway i sawy

polegych na polu bitwy. Tych wersw uczono kadego chopca z

barbarzyskich szczepw od chwili, gdy tylko wypowiada swe pierwsze sowa,

gdy Pie Temposa uwaana bya aktualnie za miar siy szczepu. Jedyn

zmian w sowach refrenu midzy szczepami, bya zmiana identyfikujca

piewajcych. Wojownicy piewali crescendo, gdy pie mwia o tym, e ten,kto wzywa Boga Wojny, by wyranie syszany przez Temposa.

Heafstaag prowadzi swych ludzi prosto ku wejciu do Hengorot.

Wewntrz sali zawoania Klanu Wilka byy zaguszane przez innych, lecz

wojownicy Heafstaaga dorwnywali si ludziom Beorga.

Jeden po drugim mniejsze szczepy cichy zdominowane przez klany

Wilka i osia. Wyzwanie nioso si midzy dwoma pozostaymi szczepami

jeszcze przez wiele minut i aden z nich nie chcia porzuci pierwszestwa w

obliczu swego bstwa. Wewntrz Miodowej Sali ludzie z wrogich szczepw

chwytali ju nerwowo za bro, niejedna wojna na rwninach wybucha z takiego

wanie powodu - wyzwanie pieni nie mogo wyranie okreli zwycizcy. W

kocu poa namiotu zostaa podniesiona, pozwalajc wej choremu

Heafstaaga, wysokiemu i dumnemu, o uwanych oczach, ktre bacznie

obserwoway wszystko to, co si wok nich dziao, zadajc kam swemu


31/360

wiekowi. Przytkn fiszbinowy rg do swych warg i wydoby z niego czysty

dwik i wtedy rwnoczenie, zgodnie z tradycj, oba szczepy przestay

piewa.

Chory przeszed przez cae pomieszczenie w kierunku krok -

gospodarza, jego oczy nawet nie mrugny, nie odwrciy si nawet na moment

od potnego oblicza Beorga, cho ten mg zobaczy, e twarz modzieca

przybraa wyraz, jakby ten growa nad nim.

Heafstaag dobrze wybra swego herolda, pomyla Beorg.

- Dobry krlu Beorgu - zacz herold, gdy ustao wszelkie poruszenie, - i

wy pozostali zgromadzeni tu krlowie. Klan osia pyta o pozwolenie wejcia doHengorotu i wypicia z wami miodu, abymy mogli si wszyscy poczy w

toacie na cze Temposa.

Beorg przyglda si heroldowi troch duej, sprawdzajc czy t

nieoczekiwan zwok wyprowadzi modzieca z rwnowagi. Lecz herold

nawet nie mrugn, nie odwrci si te pod wpywem jego przenikliwego

wzroku. Jego szczki pozostay pewne i twarde.- Witaj - odpar Beorg z naciskiem. - Mio mi znowu was spotka. -

Potem mrukn pod nosem. - Szkoda, e to Heafstaag nie posiada twojej

cierpliwoci.

- Zapowiadam Heafstaaga, krla Klanu osia - krzykn herold czystym

gosem. - Syna Hrothulfa Mocnego, syna Angaara Dzielnego, trzykrotnego

zabjc wielkiego niedwiedzia, dwukrotnego zdobywc Termalaine na

poudniu; ktry zabi w pojedynku Raaga Doninga, krla Klanu Niedwiedzia,

jednym uderzeniem...

Sowa te wywoay niespokojne pomruki wrd czonkw Klanu

Niedwiedzia, a szczeglnie ich krla, Haalfdane'a, syna Raaga Doninga.

Herold niewzruszony jednak cign tak przez wiele minut, wyliczajc kady

czyn, kady zaszczyt, kady tytu zgromadzony przez Heafstaaga w cigu jego

dugiej i byskotliwej kariery. Jak walka na pieni bya wspzawodnictwem


32/360

klanw, tak wyliczanie tytuw i bohaterskich czynw byo osobistym

wspzawodnictwem midzy mczyznami, a szczeglnie midzy krlami, kt-

rych chwaa i sia spywaa prosto na ich wojownikw. Beorg ba si tej chwili,

gdy konto jego rywala przewyszao nawet jego wasne. Wiedzia, e jednym z

powodw, dla ktrych Heafstaag przyby ostatni byo to, eby lista zostaa

przedstawiona w obecnoci wszystkich ludzi, ktrzy syszeli herolda Beorga na

prywatnej audiencji po swym przybyciu kilka dni wczeniej. Korzyci krla -

gospodarza, byo odczytanie listy w obecnoci kadego szczepu, podczas gdy

heroldowie krlw odwiedzajcych mogli przemawia tylko do szczepw

obecnych przed ich bezporednim przybyciem. Przybywajc ostatni, w chwili,gdy wszystkie inne klany ju si zgromadziy, Heafstaag osign t przewag.

W kocu herold skoczy i wrci przez sal, aby podtrzyma po

namiotu w chwili wejcia swego krla. Heafstaag ruszy pewnie przez Hengorot,

aby stan przed Beorgiem. Jeli ludzie byli pod wraeniem listy chway

Heafstaaga, to z pewnoci nie doznali zawodu na jego widok. Rudobrody krl

mia prawie siedem stp wzrostu i beczkowaty obwd klatki piersiowej, przyktrym nawet obwd Beorga by karli. Heafstaag dumnie nosi blizny po ranach

odniesionych w bitwach; jedno oko mia wydarte przez rogi renifera, a lew rk

nosi bezwadn od czasu walki z niedwiedziem polarnym. Krl Klanu osia

widzia wicej bitew, ni ktrykolwiek mczyzna z tundry i wszystko

wskazywao na to, e gotw by stoczy ich jeszcze wiele.

Obaj krlowie patrzyli na siebie ponuro, aden z nich nie mrugn, ani

nawet na chwil nie odwrci wzroku.

- Wilk czy o? - zapyta w kocu Heafstaag, byo to waciwe pytanie po

nie rozstrzygnitym wyzwaniu na pieni. Beorg stara si udzieli stosownej

odpowiedzi:

- Mio ci powita i milo z tob walczy - powiedzia. - Niech decyduj

ostre uszy samego Temposa, gdy sam tylko bg moe by zmuszony do

dokonania takiego wyboru.


33/360

Po przeprowadzonych we waciwy sposb formalnociach napicie z

twarzy Heafstaaga znikno. Umiechn si szeroko do swego rywala.

- Witaj, Beorgu, krlu Klanu Wilka. Ciesz si, e ci widz i nie widz

mej wasnej krwi, barwicej ostrze twojej mierciononej broni.

Przyjazne sowa Heafstaaga zaskoczyy Beorga. Nie yczyby sobie

lepszego rozpoczcia narady wojennej. Odpar na komplement z rwnym

zapaem.

- Ani opadnicia w niechybnym ciciu twego okrutnego topora!

Umiech nagle znik z twarzy Heafstaaga, gdy zobaczy ciemnowosego

mczyzn u boku Beorga.- Jakie prawo, chway lub krwi, ma ten saby poudniowiec przebywa w

Miodowej Sali Temposa? - zapyta rudobrody krl - Jego miejsce jest z samym

sob, a w najlepszym razie z kobietami!

- Powstrzymaj si, Heafstaagu - wyjani Beorg. - To jest deBernezan,

czowiek bardzo wany dla pomylnoci naszego zwycistwa. Przynis mi

wane informacje, gdy mieszka w Dekapolis od dwu lub wicej zim.- A wic, jak peni rol? - naciska Heafstaag.

- Informowa nas - wycofa si Beorg.

- To przeszo - powiedzia Heafstaag. - Jak teraz ma dla nas warto? Z

pewnoci nie moe walczy u boku takich wojownikw, jak nasi. Beorg rzuci

okiem na deBernezana, duszc w sobie pogard dla psa, ktry zdradzi swj

wasny lud w aosnym usiowaniu napenienia swej wasnej sakiewki.

- Pro w swojej sprawie, poudniowcu. I niech Tempos znajdzie na tym

polu miejsce dla twoich koci!

DeBernezan daremnie usiowa wytrzyma stalowy wzrok Heafstaaga,

niepewnie odchrzkn i przemwi tak gono i pewnie, jak tylko mg.

- Gdy miasta zostan zdobyte, a ich bogactwa zabezpieczone, bdziesz

potrzebowa kogo, kto zna poudniowe rynki zbytu. Ja jestem tym

czowiekiem.


34/360

- Za jak cen? - mrukn Heafstaag.

- Wygodne ycie - odpar deBernezan - Honorow pozycj, nic wicej.

- Ba! - parskn Heafstaag. - Zdradzi swoich, moe zdradzi i nasi -

Olbrzymi krl wyrwa zza pasa topr i rzuci si na deBernezana. Beorg

wykrzywi si doskonale wiedzc, e ta krytyczna sytuacja moe zaway na

caym planie.

Heafstaag chwyci sw poszarpan rk tuste, czarne wosy deBernezana

i odcign gow mniejszego mczyzny na bok, odsaniajc tym samym jego

szyj. Zamachn si potnie toporem, nie spuszczajc przy tym wzroku z

twarzy poudniowca.Nawet wbrew niezomnym reguom tradycji Beorg musia przyzna, e

deBernezan zachowa si w tym momencie jak naleao: may czowiek zosta

ostrzeony bez adnej wtpliwoci, e jeli si szarpnie, zginie, lecz jeli

przyjmie cios - a Heafstaag zaledwie prbowa go - prawdopodobnie ocali swe

ycie. Zebrawszy ca si woli deBernezan utkwi wzrok w Heafstaagu i nie

cofn si przed zbliajc si mierci. W ostatniej chwili Heafstaag odwrcitopr, jego ostrze wisno o wos od garda poudniowca. Heafstaag rozluni

swj uchwyt, lecz nadal przewierca przybd spojrzeniem swego jedynego

oka.

- Uczciwy czowiek przyjmuje wszystkie wyroki krla, ktrego wybra -

oznajmi deBernezan robic wszystko, aby jego gos brzmia pewnie.

Ze wszystkich ust w Hengorot rozlegy si okrzyki aplauzu, a gdy ucichy

Heafstaag zwrci si ponownie do Beorga.

- Kto bdzie prowadzi? - zapyta bez osonek olbrzym.

- Kto zwyciy w wyzwaniu pieni? - odpar Beorg.

- Dobrze powiedziane, dobry krlu - Heafstaag pochwali rywala. - A

wic razem ty i ja, i niech nikt nie dyskutuje nad tym! Beorg pokiwa gow.

- mier temu, kto by si na to poway.

DeBernezan westchn gboko z ulg i przesun nieznacznie stopy;


35/360

gdyby Heafstaag, czy nawet Beorg zauwayli kau midzy jego stopami,

prawdopodobnie tym razem poegnaby si z yciem. Znw przesun nerwowo

nogi i rozejrza si, przeraony napotkanym wzrokiem modego herolda. Twarz

deBernezana zbielaa w oczekiwaniu ponienia i mierci. Herold nieoczekiwanie

jednak odwrci si rozbawiony i w nie majcym precedensu akcie askawoci

nie powiedzia ani sowa.

Heafstaag wyrzuci ramiona ponad gow i unis wzrok i topr do sufitu.

Beorg take wyrwa swj topr zza pasa i szybko naladowa ruchy drugiego

krla.

- Tempos! - zakrzyknli jednogonie. Potem, raz jeszcze spojrzawszy posobie nacili gboko toporami swe lewe ramiona, zwilajc ostrza wasn

krwi. W zgranym ruchu odwrcili si i rzucili broni przez sal - oba topory

znalazy swj cel w tej samej beczuce miodu. Natychmiast najblisi mczyni

chwycili dzbany i rzucili si, eby zapa pierwsze krople wypywajcego

miodu, ktry zosta pobogosawiony krwi ich krlw.

- Przedstawi ci mj plan - powiedzia Beorg do Heafstaaga.- Pniej, szlachetny mj przyjacielu - odpar jednooki krl. - Niech ta

noc bdzie czasem pieww i picia dla uczczenia naszego zbliajcego si

zwycistwa. - Poklepa Beorga po ramieniu i mrugn jedynym okiem. - Ciesz

si z mego przybycia, gdy bye okrutnie nie przygotowany na takie

zgromadzenie - powiedzia miejc si serdecznie.

Beorg popatrzy na niego z zaciekawieniem, ale eby rozwia jego

podejrzenia Heafstaag znw groteskowo mrugn. Nagle rozemiany olbrzym

strzeli palcami w kierunku jednego ze swych dowdcw, trcajc okciem

swego rywala, jakby powiedzia jaki art.

- Id po dziewuchy! - poleci.


36/360

4

Krysztaowy Relikt

Bya tylko ciemno.

Na szczcie nie mg sobie przypomnie co si wydarzyo i gdzie jest.

Tylko czer, kojca czer. Potem mrony ar zacz obejmowa jego policzki,

wytrcajc go z odrtwiajcego letargu. Stopniowo udao mu si otworzy oczy,

lecz nawet gdy je mruy, olepiajca biel bya dla nich zbyt intensywna.

Lea twarz w niegu. Wszdzie wok wznosiy si gry, a ich

postrzpione szczyty i gbokie nawisy niene przypomniay mu gdzie siznajduje. Porzucili go na Grzbiecie wiata. Pozostawili go, aby umar.

Gowa Akara Kessella bezwadnie chwiaa si, gdy w kocu udao mu si

j podnie. Soce wiecio jasno, lecz okrutny chd i wiatr odganiay ciepo

jasnych promieni. Na tych wyynach zawsze panowaa zima, a Kessell ubrany

by w zbyt cienkie szaty, aby mogy one go chroni przed zabjczymi

uderzeniami zimna.Pozostawili go, eby umar.

Udao mu si stan na nogach, po kolana w biaym puchu i rozejrze si

dookoa. Daleko w dole, w gbokim wwozie Kessell zobaczy kierujce si na

pnoc, z powrotem w tundr, szlakiem prowadzcym wok acucha,

zapowiadajcego niemoliwe do przebycia gry, szare punkciki, oznaczajce

karawan magw, rozpoczynajc sw podr powrotn do uskami. Okamali

go. Teraz zrozumia, e by tylko pionkiem w faszywej grze, jak podjli z

Czerwonym Morkaiem - Eldeduc, Dendybar Ctkowany i inni.

Nigdy nie mieli zamiaru nagrodzi go tytuem maga.

- Jak mogem by tak gupi? -jkn Kessell. W jego umyle, osnuty mg

winy zajania obraz Morkaia, jedynego czowieka, ktry kiedykolwiek okaza

mu jaki szacunek. Pamita wszystkie radoci, jakich pozwoli dowiadczy mu

mag. Pewnego razu


37/360

Morkai zamieni go w ptaka tak, e dane mu byo poczu t wolno, jak

daje lot, a raz w ryb, pozwalajc mu dziki temu dowiadczy czarownego

wiata morskich gbin.

A on odpaci temu wspaniaemu czowiekowi sztyletem.

Gdzie daleko w dole oddalajcy si magowie usyszeli bolesny krzyk

Kessella, odbijajcy si echem od zboczy gr. Eldeluc umiechn si

zadowolony z tego, e ich plan wykonany zosta w sposb doskonay i

przynagli swego konia.

* * * * *

Kessell przedziera si przez nieg. Nie wiedzia dokd wdruje - nie mia

dokd i. Nie byo dla niego ucieczki. Eldeluc porzuci go, z palcami

odrtwiaymi tak, e a pozbawionymi czucia, w zasypanej niegiem dolince o

ksztacie beczki - praktycznie nie mia szans, aby si std wydosta.

Znowu sprbowa wywoa zaklciem ogie maga. Wycign w nieborozpostarte palce i szczkajc zbami wypowiedzia sowa mocy.

Nic. Nawet smuki dymu. Znw zacz si porusza. Bolay go nogi;

wydawao mu si, e kilka palcw ju odpado z jego lewej stopy, ale nie

odway si zdj buta, aby potwierdzi suszno podejrze. Ponownie podj

wdrwk wok beczkowatej dolinki, postpujc tym samym szlakiem, jaki

pozostawi po sobie za pierwszym razem. Nagle stwierdzi, e zmieni kierunek

- do rodka. Nie wiedzia dlaczego, a w cakowitym oszoomieniu nie przystan

nawet, eby zastanowi si nad tym. Cay wiat sta si zamazan, bia plam.

Zamarzajc bia plam.

Kessell poczu, e leci w d, powitay go znowu lodowate ukszenia

niegu w twarz, a mrowienie w nogach zasygnalizowao koniec ich ycia.

Potem poczu... ciepo.

Zacz kopa. Zdrtwiaymi z zimna rkoma walczy o swoje ycie. Nagle


38/360

natkn si na co twardego i poczu, e ciepo wzmaga si. Odpychajc resztk

si pozostay nieg, w kocu to co uwolni. Nie wiedzia co waciwie zobaczy.

Zoy to na karb delirium. W zmarznitych rkach Akar Kessell trzyma co, co

wydawao si by prostoktnym krysztaem lodu, jednak wydzielao ciepo,

ktre teraz przepyno przez niego, zostawiajc ponownie uczucie mrowienia.

Tym razem oznaczao ono powtrne odrodzenie si. Kessell nie mia pojcia co

rzeczywicie si stao i bynajmniej nie troszczy si o to, bowiem teraz znalaz

nadziej na ponowne ycie i to mu wystarczao. Przycisn znalezisko do piersi i

ruszy z powrotem w kierunku ciany doliny, szukajc najbardziej osonitego

miejsca.Pod maym nawisem, skulony na niewielkiej przestrzeni, gdzie ciepo

krysztau stopio nieg, Akar Kessell przey sw pierwsz noc na Grzbiecie

wiata. Jego towarzyszem by krysztaowy relikt, Crenshinibon, prastary, czuy

artefakt, ktry czeka przez niezliczone wieki na takiego, jak on - by ukaza si

w kotlince. Ponownie przebudzony zastanawia si, w jaki sposb zacz

ksztatowa sab wol Kessella. By reliktem, zakltym w najwczeniejszychdniach wiata, wypaczeniem, ktre zostao zagubione na cae wieki, ku

przeraeniu tych wadcw za, ktrzy poszukiwali jego mocy.

Crenshinibon by tajemnic, si najciemniejszego za, czerpic swoj

moc z dziennego wiata. By narzdziem nioscym zniszczenie, przyrzdem

polepszajcym widzenie, oson i domem dla tego, ktry mg nim wada. Lecz

najmniejsz ze wszystkich mocy Crenshinibona bya moc, jak wywiera na

swego posiadacza.

Akar Kessell spa wygodnie niewiadom tego, co mu si przydarzyo,

wiedzia tylko - i tylko o to si troszczy, e jeszcze nie nastpi kres jego ycia.

O implikacjach tego wydarzenia wkrtce powinien si dowiedzie. Dowie si,

e ju nigdy ponownie nie bdzie popychadem rwnie pretensjonalnych psw

jak Eldeluc, Dendybar Ctkowany czy inni. Zostanie Akarem Kessellem ze

swoich marze i wszyscy bd mu si kania.


39/360

- Szacunek - mrukn z gbin swego snu; snu, ktry zesa na niego

Crenshinibon.

Akar Kessell, Tyran Doliny Lodowego Wichru.

* * * * *

Kessell obudzi si o wicie, o ktrym myla, e ju nigdy nie bdzie mu

dany. Krysztaowy relikt chroni go przez noc, ale nie tylko - zrobi duo wicej

ni tylko ochrania go przed zamarzniciem.

Czu si dziwnie odmieniony tego ranka. Ubiegej nocy zainteresowanyby tylko tym, aby utrzyma si przy yciu, zastanawia si tylko jak dugo

bdzie mg jeszcze y. Lecz teraz zacz si zastanawia nad jakoci swego

ycia. Samo przeycie nie stanowio ju problemu, czu pync w sobie moc.

Biay jele wskoczy na grzbiet ograniczajcy kotlink.

- Dziczyzna - wyszepta gono Kessell. Wycign palec w kierunku

zwierzcia i wypowiedzia sowa zaklcia i a zadra z podniecenia, gdy poczujak moc rozlewa si po jego yach. Z rki wystrzelia biaa byskawica,

zabijajc jelenia na miejscu.

- Dziczyzna - owiadczy przenoszc mentalnie w powietrzu zwierz do

siebie, nie mylc nawet o tym, e telekinezy nie byo nawet w repertuarze

zakl jego nauczyciela, samego Morkaia Czerwonego. Cho kryszta nie chcia

mu na to pozwoli, zachanny Kessell nigdy nie przesta zastanawia si nad

tym, w jaki sposb ujawniy si nagle zdolnoci, ktre tak dugo byy w nim

ukryte.

Teraz dziki reliktowi mia poywienie i ciepo, lecz mag powinien mie

zamek, co te momentalnie sobie uzmysowi. Miejsce, w ktrym mgby bez

przeszkd praktykowa swe najciemniejsze sekrety. Spojrza na artefakt

oczekujc jakiej odpowiedzi i stwierdzi, e obok pierwszego ley bliniaczy

kryszta. Instynktownie, jak mu si wydawao (jednak w rzeczywistoci bya to


40/360

nowa, podwiadoma sugestia Crenshinibona), zrozumia jak rol ma przyznan

przy spenianiu swych ycze. Natychmiast pozna oryginalny kryszta po cieple

i mocy, jakie z niego emanoway, lecz drugi kryszta rwnie go zaciekawi,

bowiem mia wasn aur mocy. Podnis kopi krysztau i przenis j na

rodek kotlinki, kadc j w gbokim niegu.

- Ibssum dal abdur - wymamrota, nie wiedzc dlaczego i nie wiedzc

nawet co to znaczy. Gdy poczu si emanujc z kopii reliktu cofn si, ta

pochwycia promienie soca i wcigna je w siebie. Teren otaczajcy kotlink

okry si cieniem, jakby skrada cae wiato dnia. Kopia krysztau zacza

pulsowa wewntrznym, rytmicznym wiatem, potem zacza rosn. Roz-szerzaa si u podstawy, wypeniajc prawie ca kotlink, przez chwil nawet

Kessell obawia si, ze zostanie wprasowany w skalist cian. Wraz z

rozszerzaniem si dou krysztau jego wierzchoek pocz wznosi si ku

porannemu niebu, utrzymujc swe rozmiary zgodnie ze rdem swej mocy.

Nieduo pniej rozrost zosta zakoczony; bya to nadal kopia Crenshinibona,

teraz jednak gigantycznych rozmiarw.Krysztaowa wiea. W jaki sposb - pewnie w ten sam, w jaki Kessell

dowiedzia si wszystkiego o krysztaowym relikcie - pozna jej nazw.

Cryshal-Tirith.

* * * * *

Kessell powinien by zadowolony - przynajmniej wtedy - z pozostania w

Cryshal-Tirith i ywienia si zwierztami, ktre miay nieszczcie wczy si

w jej pobliu, Pochodzi z niskiej klasy, pozbawionych wikszych ambicji

chopw i, mimo e w widoczny sposb chepi si aspiracjami przerastajcymi

jego pozycj, by oniemielony nastpstwami przyrostu mocy. Nie rozumia

tego jak, lub dlaczego ci, ktrzy osignli rozgos i wznieli si ponad motoch,

okamywali samych siebie, pozostawiajc daleko w tyle osignicia innych i


41/360

odwrotnie, brak swego wasnego ja, jako wolny wybr swego losu. Teraz, gdy

mia w swych rkach potg, tak na prawd nie wiedzia co z ni zrobi.

Crenshinibon czeka zbyt dugo na swj powrt do ycia, aby teraz traci

czas na ochron sabego czowieka. Przelewanie przez Kessella z pustego w

prne byo w tej chwili, z perspektywy reliktu, nader istotne i przydatne; po

jakim czasie zmusi Kessella, aby postpowa wedug swych nocnych widze.

Crenshinibon mia bowiem czas. Relikt chcia znowu posmakowa

dreszczu podboju, lecz kilka lat nie wydawao si zbyt dugim okresem dla

przedmiotu, ktry zosta stworzony w pocztkach dziejw. Mg urobi sobie

Kessella na prawdziwego przedstawiciela swej mocy, zrobi z niego elaznpi, ktra wykonywa bdzie jego przesanie zniszczenia. Wykona to tak, jak

czyni to setki razy w pocztkowych drgnieniach wiata, tworzc i szkolc

swych najbardziej przeraajcych i okrutnych przeciwnikw prawa na

wszystkich uniwersalnych planach. Mg to zrobi ponownie.

Tej samej nocy Kessell, picy na elegancko przystrojonym drogim

pitrze Cryshal-Tirith, ni o podbojach. Nie odway si na podjcie kampaniiprzeciwko takiemu miastu, jak Luskan, ani nawet na podbicie takich osiedli, jak

Dekapolis, by mniej ambitny, a mimo to marzy o stworzeniu wasnego

krlestwa. Marzy o tym, aby zmusi szczepy goblinw do tego, by mu suyy,

uywajc ich do przyjcia roli jego gwardii osobistej, wykonujcej wszystkie

jego rozkazy. Nastpnego ranka, gdy si obudzi i przypomnia sobie swoje sny,

stwierdzi, e podoba mu si ten pomys.

Niedugo po wstaniu zbada trzecie pitro wiey; pokj, jak wszystkie

inne, zrobiony z gadkiego, lecz odpornego jak kamie krysztau, by

wypeniony rozmaitymi urzdzeniami sucymi do ledzenia. Kessell poczu

nagle nieprzepart ch wykonania pewnych gestw i wypowiedzenia pewnych

sw arkanw rozkazu, jakich spodziewaby si usysze z ust Morkaia. Podda

si temu uczuciu i przyglda si zachwycony, jak perspektywa jednego z luster

w pokoju nagle zacza wirowa w szarej mgle. Gdy mga si rozwiaa, pojawi


42/360

si obraz. Kessell rozpozna dolin, ktr przeby na niewielkim odcinku, zanim

Eldeluc, Dendybar Ctkowany i pozostali nie pozostawili go na pewn mier.

Teren zajty by przez krztajcy si klan goblinw, rozbijajcych

obozowisko. Prawdopodobnie byli to nomadzi, gdy oddziay wyruszajce na

wojn rzadko zabieray ze sob kobiety i modzie na krtkie wypady. Setki

jaski znaczyo stoki tych gr, aby ich ilo bya wystarczajca do

pomieszczenia klanw orkw, goblinw, ogrw i potniejszych potworw.

Konkurencja o legowiska bya szalona i pomniejsze klany goblinw byy

zazwyczaj wyrzucane na zim, brane do niewoli, lub zwyczajnie wybijane.

- Jakie to odpowiednie - zdumia si Kessell, zastanawiajc si, czypodmiot jego snw jest tylko przypadkiem, czy te moe przepowiedni. W

nastpnym, nagym impulsie wysa sw wol poza zwierciado - do goblinw.

Wynik tego dziaania wstrzsn nim. Najwyraniej zaskoczone gobliny

odwrciy si jak jeden w kierunku niewidzialnej siy. Wojownicy lkliwie

wycignli swe kije i kamienne topory, za kobiety i dzieci przycupny z tyu

grupy. Potniejszy ni inne goblin, prawdopodobnie przywdca, wyszed kilkakrokw przed swych onierzy, trzymajc przed sob swj kij w gecie

obronnym.

Kessell podrapa si po policzku, zastanawiajc si nad zasigiem swej

nowo pozyskanej siy.

- Chod do mnie - zawoa do przywdcy goblinw. - Nie moesz mi si

oprze!

* * * * *

Szczep przyby do kotlinki wkrtce potem. Trzymajc si w bezpiecznej

odlegoci prbowali dokadnie dowiedzie si czym jest wiea i skd si tutaj

wzia. Kessell przez chwil pozwoli im podziwia wspaniaoci swego

nowego domu, a potem znw przemwi do przywdcy, zmuszajc goblina do


43/360

zblienia si do Cryshal-Tirith.

Olbrzymi goblin wystpi z szeregu, walczc o kady krok podszed do

podstawy wiey. Nie zobaczy tam drzwi, gdy wejcie do Cryshal-Tirith byo

niewidzialne dla wszystkich, z wyjtkiem mieszkacw innych planw i tych,

ktrym Crenshinibon, lub ten kto nim wada, pozwoli wej.

Kessell poprowadzi przeraonego goblina na pierwsze pitro budowli.

Bdc ju wewntrz wdz pozosta bez ruchu. Nerwowo strzela dokoa

oczyma, starajc si dostrzec t przewyszajc wszystko si, ktra zmusia go

do wejcia do tej struktury z olepiajcych krysztaw. Mag (tytu zwizany z

posiadaniem Crenshinibona, nawet gdyby Kessell nigdy nie by zdolnyzapracowa sobie na to swymi wasnymi czynami) pozwoli nieszczsnemu

stworzeniu czeka przez chwil, wzmagajc tym tylko jego przeraenie. Potem,

otworzywszy tajemne, lustrzane drzwi, ukaza si na szczycie schodw. Spojrza

na biedne stworzenie i zachichota wesoo.

Goblin w widoczny sposb zadra, gdy zobaczy Kessella. Poczu,

pokonujc jego wasn, wol maga zwalajc stworzenie na kolana.- Kim jestem? - zapyta Kessell. Goblin czoga si i jcza. Odpowied

zostaa wydarta z niego si, ktrej nie mg si oprze.

- Panem.


44/360

5

Pewnego dnia

Bruenor szed po skalistej pochyoci, wolno odmierzajc swe kroki. Buty

odnajdoway to samo co zwykle oparcie, gdy wspinay si na najwyszy punkt

poudniowego koca doliny krasnoludw. Ludnoci Dekapolis, ktra czsto

widywaa krasnoluda stojcego w zamyleniu na grani, ta wysoka kolumna na

skalnym grzbiecie okalajcym dolin znana bya jako Wzniesienie Bruenora. Na

zachd, przed oczyma krasnoluda lniy wiata Termalaine, a zaraz za nimi

ciemne wody Maer Dualdon, znaczone od czasu do czasu przesuwajcymi siwiatami kutrw, ktrych zaogi uparcie odmawiay przybicia do brzegu, zanim

nie zowi pstrga.

Krasnolud czu si doskonale, stojc na pododze tundry pod sufitem z

gwiazd migoczcych noc. Kopua niebios wydawaa si by wypolerowana

przez zimny wiatr wiejcy po zachodzie soca i Bruenor czu si tak, jakby

wyzwoli si z ziemskich wizw.W tym miejscu znalaz swoje marzenia, przenoszce go do jego

prastarego domu Mithril Hall. Domu jego ojca, dziadw i pradziadw, gdzie

rzeki lnicego metalu pyny szeroko i gboko, a moty krasnoludzkich

kowali, dzwoniy na chwa Moradina i Dumathiona. Bruenor by zaledwie

goowsem, gdy jego lud wry si zbyt gboko w trzewia ziemi i zosta stamtd

wyrzucony przez ciemne moce w ciemnych dniach. By teraz najstarszym

czonkiem swego maego klanu i jedynym z tych, ktrzy na wasne oczy

widzieli skarby Mithril Hall.

Stworzyli sobie dom w skalistej dolinie, midzy dwoma najbardziej na

pnoc wysunitymi jeziorami, na dugo przed przybyciem pierwszych ludzi -

nie liczc barbarzycw - do Doliny Lodowego Wichru. Byli tylko biednymi

resztkami kwitncego niegdy spoeczestwa krasnoludw, grup uciekinierw,

pobitych i zamanych strat swej ojczyzny i dziedzictwa. Ich liczebno


45/360

zmniejszaa si; ich starcy umierali zarwno z powodu podeszego wieku, jak i

ze smutku. Mimo e kopanie pod polami tego regionu przynosio korzyci,

krasnoludy wydaway si by skazane na pogrenie si w niepamici. Gdy

jednak powstao Dekapolis, szczcie znw umiechno si do nich. Dolina

krasnoludw pooona bya tu na pnoc od Bryn Shander, bya blisz

gwnemu miastu, ni ktrekolwiek z rybackich miasteczek, za ludzie, czsto

wojujcy ze sob, jak i odpierajcy najazdy innych, byli szczliwymi mogc

nabywa cudowne zbroje i bro wykonan przez krasnoludzkich rzemielnikw.

Lecz mimo polepszenia si warunkw ycia tsknili, a szczeglnie Bruenor, za

odzyskaniem prastarej chway swych przodkw. On uwaa przybycie doDekapolis za czasowe odsunicie problemu, ktry nie moe by rozwizany

dopty, dopki nie zostanie odzyskany Mithril Hall.

- Zimna noc, jak na stanie na tak wysokiej grani, dobry przyjacielu -

dobiego go woanie z dou.

Bruenor odwrci si, aby spojrze na Drizzta Do'Urdena, uzmysawiajc

sobie, e w czarnym cieniu, rzucanym przez Kelvin's Cairn, drow powinien byniewidoczny.

Z tego miejsca obserwacyjnego gra bya tylko sylwetk amic

jednostajn Uni pnocnego horyzontu. Nazwa wzia si od tego, e

przypominaa rozmylnie uoony kopiec z kamieni; legendy barbarzycw

gosiy, e niegdy naprawd suya jako grobowiec. Z ca pewnoci dolina,

ktr krasnoludy wybray teraz na swj dom, nie przypominaa adnego innego

naturalnego punktu orientacyjnego. W kadym kierunku rozcigaa si tundra,

paska i ziemista, doliny byy tylko rozrzuconymi spachetkami kurzu wrd

pokruszonych kamieni i cian z solidnych ska. Dolina i gry na jej pnocnym

kracu, byy nieledwie rys w caej Dolinie Lodowego Wichru, zbiorowiskiem

kamieni, jak gdyby zostay umieszczone w niewaciwym miejscu przez

jakiego boga w najwczeniejszych dniach stworzenia.

Drizzt zauway szklisty wyraz oczu swego przyjaciela.


46/360

- Szukasz obrazw, ktre widzi tylko twoja pami - powiedzia,

doskonale wiadom obsesji krasnoluda na punkcie jego prastarej ojczyzny.

- Obrazw, ktre zobacz znowu - powiedzia Bruenor. - Dostaniemy si

tam, elfie.

- Nawet nie znamy drogi.

- Drog zawsze mona znale - powiedzia Bruenor. - Ale nie

znajdziemy jej nigdy, jeli nie bdziemy szuka.

- Pewnego dnia, mj przyjacielu - zaartowa Drizzt. W cigu tych kilku

lat, w ktrych on i Bruenor stali si przyjacimi, krasnolud nieustannie

namawia go do tego, aby towarzyszy mu w wyprawie, majcej na celuodnalezienie Mithril Hali. Drizzt uwaa ten pomys za niedorzeczny; wszyscy,

z ktrymi dotychczas rozmawia, nie mieli najmniejszego pojcia o tym, gdzie

moe lee prastara ojczyzna krasnoludw, za Bruenor mg sobie przy-

pomnie jedynie postrzpione obrazki srebrnych sal. Jednak drow rozumia to

najgbsze pragnienie swego przyjaciela i zawsze odpowiada na propozycje

Bruenora obietnic pewnego dnia.- W tej chwili mamy naglc rzecz do zaatwienia - przypomnia

Bruenorowi. Wczeniej tego dnia, na spotkaniu w sali obrad, drow podzieli si

z obecnymi swymi spostrzeeniami.

- Jeste wic pewien, e nadejd? - zapyta Bruenor.

- Ich atak wstrznie kamieniami Kelvin's Cairn - odpowiedzia Drizzt,

opuszczajc cie sylwetki gry i doczajc do swego przyjaciela. - A jeli

Dekapolis nie zjednoczy si przeciwko nim, jego mieszkacy bd skazani.

Bruenor przykucn i zwrci swe oczy na poudnie, w kierunku

odlegych wiate Bryn Shander.

- Nie zrobi tego, uparci gupcy - mrukn.

- Mog to zrobi, jeli twj lud doczy do nich.

- Nie - mrukn Bruenor. - Bdziemy walczy u ich boku, jeli podejm

wsplne dziaania, majce na celu nie poddawanie si barbarzycom! Id do


47/360

nich jeli chcesz i niech ci szczcie sprzyja, lecz nie mieszaj do tego

krasnoludw. Pozwl nam zobaczy, jak pocz si rybacy.

Drizzt umiechn si, syszc nut ironii w odmowie Bruenora. Obaj

wiedzieli, e drowowi nie wierzono, ani nie przyjmowano go w adnym innym

miecie, poza Lonelywood, w ktrym jego przyjaciel, Regis, by burmistrzem.

Bruenor zobaczy spojrzenie drowa i tak samo go to zabolao, jak i Drizzta,

mimo i elf ze stoickim spokojem stara si niczego po sobie nie okazywa.

- Zawdziczaj ci wicej, ni mog zdawa sobie z tego spraw -

powiedzia Bruenor, patrzc wspczujco na swego przyjaciela.

- Niczego mi nie zawdziczaj. Bruenor pokrci gow.- Dlaczego si troszczysz o nich? - mrukn. - Stale pilnujesz ludu, ktry

ci niezbyt lubi. Co im zawdziczasz?

Zmuszany do udzielenia odpowiedzi Drizzt wzruszy ramionami. Bruenor

mia racj. Gdy drow po raz pierwszy przyby do tego kraju, Regis by jedynym,

ktry okaza mu przyja. Czsto wic eskortowa i ochrania halflinga w czasie

niebezpiecznych podry z Lonelywood na otwart tundr, na pnoc od MaerDualdon i w kierunku Bryn Shander, zwaszcza, gdy Regis udawa si do

gwnego miasta w interesach, lub na zebranie. Przypadkowo spotkali si kiedy

na takiej wyprawie i Regis usiowa uciec od Drizzta, gdy sysza o nim

przeraajce pogoski. Na szczcie dla nich obu Regis by halflingiem, ktry

przypadkowo mia otwarty umys i wasny sd co do jego postpowania. W

niedugim czasie stali si przyjacimi.

Niestety, jak dotd, Regis i krasnoludy byli jedynymi, ktrzy uwaali

drowa za swego przyjaciela.

- Nie wiem, dlaczego si o nich troszcz - odpar Drizzt. Spojrza w

kierunku prastarej ojczyzny, w ktrej lojalno bya zaledwie narzdziem

pozwalajcym zyska przewag nad wsplnym wrogiem.

-Moe dlatego troszcz si o nich, gdy staram si, aby by rnym od

reszty mego ludu - powiedzia bardziej do siebie ni do Bruenora.


48/360

- Moe dlatego, e jestem inny, ni mj lud. Moe czuj wiksze

pokrewiestwo z rasami zamieszkujcymi powierzchni... przynajmniej mam

tak nadziej. Troszcz si o nich, gdy musz si o co troszczy. Ty nie

rnisz si bardziej ode mnie, Bruenorze Battlehammerze. Troszczymy si, aby

nasze ycie nie byo puste. Bruenor spojrza na niego zaciekawiony.

- Moesz zaprzeczy swym uczuciom do ludnoci Dekapolis przede mn,

ale nie przed sob.

- Bal - parskn Bruenor. - Oczywicie, e troszcz si o nich! Mj lud

potrzebuje handlu!

- Uparty - mrukn Drizzt, umiechajc si zamylony. - A Catti-brie? -zapyta. - Co z dziewczyn, ktra zostaa osierocona w czasie wyprawy, lata

temu, na Termalaine? Porzucone dziecko, ktre wzie i wychowae jak

swoje?

Bruenor czu si wyjtkowo szczliwy, e paszcz nocy sta si pewn

ochron dla jego rumiecw.

- Nadal z tob mieszka, lecz musisz przyzna, e moe ju wrci doswego ludu. A moe te troszczysz si o ni, stary mruku?

- Och, zamknij si - mrukn Bruenor. - To suca i do tego czyni moje

ycie troch atwiejszym, ale nie interesuj si ni zbytnio.

- Uparciuch - Drizzt wycofa si, tym razem goniej. Mia w zanadrzu

jeszcze jedn kart. - A co ze mn? krasnoludy nie uwaaj si za przyjaci

elfw wiata, a tym bardziej droww. Jak wytumaczysz przyja ze mn? Nie

mog ci da niczego w zamian, poza moj przyjani. Dlaczego troszczysz si o

mnie?

- Przynosisz mi nowiny, gdy... - Bruenor nagle przerwa, wiadom tego,

e Drizzt zapdzi go w lep uliczk.

Drow nie nalega ju wicej.

Przyjaciele razem przygldali si gasncym wiatekom Bryn Shander.

Mimo okazywanej na zewntrz gruboskrnoci, Bruenor uzmysowi sobie jak


49/360

prawdziwe s niektre zarzuty drowa; zacz si troszczy o lud, ktry osiad na

brzegach trzech jezior.

- Co zamierzasz? - zapyta po duszej chwili krasnolud.

- Zamierzam ich ostrzec - odpar Drizzt. - Nie doceniasz ssiadw. Zrobi

silniejszy wypad, ni si tego spodziewasz.

- Zgadzam si z tym - powiedzia Bruenor. - Ale moje pytania dotycz ich

charakteru. Codziennie widzimy walk na jeziorach i zawsze o te przeklte ryby.

Ludzie powinni by przywizani do swoich miast, gobliny do swoich siedzib, o

to si tylko troszcz. Teraz powinni pokaza, e potrafi walczy razem.

Drizzt musia przyzna racj obserwacjom Bruenora. Rybacy w ciguostatnich lat coraz bardziej wspzawodniczyli ze sob. Wsppraca midzy

miastami zamieraa, gdy kade starao si zyska przewag ekonomiczn nad

swoim przeciwnikiem na jeziorze.

- Za dwa dni odbdzie si zebranie w Bryn Shander - kontynuowa Drizzt.

- Wierz, e nadal mamy czas, zanim nadejd barbarzycy. Jednak obawiam si

kadej zwoki i nie sdz, abymy byli zdobi zebra burmistrzw tak wczenie.Naleyte poinstruowanie Regisa co do przebiegu wydarze zabierze mi wiele

czasu, gdy bdzie musia te z innymi omwi nadcigajc grob inwazji

- Pasibrzuch-parskn Bruenor, uywajc nazwy, jak nada Regisowi z

powodu jego niepohamowanego apetytu. - Siedzi na zgromadzeniu tylko po to,

aby napeni swj brzuch! Oni nie suchaj go bardziej ni ciebie, elfie.- Nie

doceniasz halflinga, tak samo, jak nie doceniasz mieszkacw Dekapolis -

odpar Drizzt. - Pamitaj, e on ma kamie.

- Ba! To tylko piknie rnity klejnot, nic wicej! - powiedzia Bruenor. -

Widziaem go i nie rzuci na mnie adnego czaru.

- Magia jest zbyt subtelna dla oczu krasnoluda, a moe nie jest

wystarczajco mocna, aby przebi si przez twoj grub czaszk - rozemia si

Drizzt. - Ale jest tam, widz j jasno i znam legendy o tym kamieniu. Regis

moe wpywa na zgromadzenie bardziej, ni to sobie wyobraasz. Moe nawet


50/360

bardziej ni ja. Miejmy tak nadziej, gdy wiesz rwnie dobrze jak ja, e

niektrzy z przedstawicieli mog by niechtni planom zjednoczenia si, czy to

w swej penej arogancji niezalenoci, czy te w nadziei, e wyprawa bar-

barzycw na mniej chronionych rywali moe pomc ich wasnym ambicjom.

Bryn Shander pozostaje kluczem, lecz gwne miasto zostanie pobudzone do

dziaania tylko wtedy, gdy wiksze miasta rybackie, szczeglnie Targos, docz

do niego.

- Wiesz, e Easthaven pomoe - powiedzia Bruenor. - Oni zawsze byli za

zjednoczeniem miast.

- I Lonelywood, gdy Regis z nimi porozmawia. Ale Kemp z Targos zpewnoci wierzy, e jego otoczone palisad miasto jest wystarczajco silne,

aby obroni si samo, podczas gdy jego rywal, Termalaine bdzie zmuszony

wytrzyma napr hordy.

- On nie doczy do niczego, co obejmuje Termalaine. Co gorsza, drowie,

bez Kempa nie uda si nam zorganizowa Koniga z Dineval!

- Ale tu wanie wkroczy Regis - wyjani Drizzt. - Rubin, ktry posiada,moe dokona cudw, zapewniam ci.

- Znw mwisz o potdze kamienia - mrukn Bruenor. - Ale Pasibrzuch

mwi, e jego dawniejszy pan mia takich dwanacie. Potna magia nie chadza

tuzinami!

- Regis powiedzia, e jego pan mia dwanacie podobnych kamieni -

poprawi Drizzt. - Prawd mwic, halfling nie by w stanie dowiedzie si, czy

wszystkie dwanacie, lub ktrykolwiek inny z nich, byy magiczne.

- Wic dlaczego ten czowiek da wanie magiczny Pasibrzuchowi? -

Drizzt pozostawi to pytanie bez odpowiedzi. Jednak jego milczenie szybko

naprowadzio Bruenora na trop nieuniknionej odpowiedzi. Regis mia sposb na

zbieranie rzeczy nie nalecych do niego, mimo tego, e utrzymywa, e byy to

podarunki...


51/360

6

Bryn Shander

Bryn Shander nie byo podobne do innych wsplnot Dekapolis. Jego

dumny proporzec powiewa wysoko, porodku nagiej tundry, na szczycie

wzgrza, midzy trzema jeziorami tu na poudnie od poudniowego koca

doliny krasnoludw. Na adnym ze statkw nie powiewaa flaga tego miasta,

nie miao te dokw na adnym z jezior, lecz nie byy to powane argumenty,

gdy byo nie tylko geograficznym centrum regionu, lecz take centrom

wszelkiej aktywnoci.To tu przybyway wielkie karawany kupieckie z uskami, przybyway tu

take w celach handlowych krasnoludy, tu mieszkaa te wikszo rzebiarzy,

ludzi wyrabiajcych pamitki z koci i oceniajcych je. Blisko Bryn Shander

bya drugim przyczynkiem, po iloci zowionych ryb, stanowicym o sukcesach

i wielkoci rybackich miast. Tak wic Termalaine i Targos, na poudniowo-

wschodnim brzegu, Maer-Dualdon i Caer-Konig, i Caer-Dineval na zachodnimbrzegu Lac Dinneshere, cztery miasta lece o niecay dzie drogi od gwnego

orodka, byy miastami panujcymi nad jeziorami.

Bryn Shander otaczay wysokie mury, chronic je zarwno przed

mniejszymi miastami, jak i napaciami goblinw czy barbarzycw. Wewntrz

budynki byy podobne do budynkw w innych miastach; niskie, drewniane

budowle, byy w Bryn Shander jednak gciej upakowane i suyy za

mieszkania kilku rodzinom. Mimo e zatoczone, miasto by

robert anthony salvatore - trylogia mrocznego elfa 04 - krysztalowy relikt.pdf

Documents