Piękno i proporcje człowieka w sztuce Starożytnej Grecji

Narysuj postać męską lub kobiecą na podstawie rzeźby greckiej

Najważniejszym świadectwem sztuki Grecji Starożytnej jest rzeźba.

Dla Greków starożytnych podstawą egzystencji świata i człowieka było zachowanie harmonii, która z kolei polegała na doskonałym połączeniu trzech podstawowych wartości: Prawdy, Dobra i Piękna.

Dopiero gdy otaczający nas świat posiadał w sobie wszystkie te trzy „jakości” mógł być uznany za doskonały.

Rzeźba piękna i doskonała miała przekazywać innym prawdę o człowieku, jaki on jest, podstawowe cechy jego charakteru i sposobu życia.

Innym zadaniem rzeźby było przekazywanie odbiorcy wartości budujących, które uczyniłyby go lepszym.

Chodziło tu przede wszystkim o cnoty i pozytywne postawy. Posąg miał posiadać cechy piękna estetycznego, po prostu miał podobać się odbiorcy.

Kuros (młodzieniec) to typ greckiego posągu przedstawiającego młodego nagiego mężczyznę bardzo popularny w VII-V w. p.n.e.

Ustawiony na grobie przedstawiał zmarłego człowieka, a ustawiony w świątyni uosabiał boga. Mógł też być darem wotywnym dla bóstwa.

Dyskobol to rzeźba autorstwa Myrona przedstawiająca atletę, przygotowującego się do rzutu dyskiem. W rzeźbie uwzględniony został grecki kanon piękna, postać jest wyidealizowana, wyraźnie zaznaczone jest większa partia mięśni.

Twarz sportowca nie przedstawia żadnych emocji.

Postać jest w pełni proporcjonalnai realistyczna.

Grupa Laokoona jest to rzeźba przedstawiające walkę Laokoona oraz jego synów walczących z dwoma wężami morskimi nasłanymi przez bogów.

Laokoon namawiał Trojan by nie wciągali drewnianego konia za mury miasta.

Wykonana jest z marmuru. Wyrzeźbione postacie sprawiają wrażenie ruchu, dynamizmu oraz grozy. Ciała mają uwidocznioną muskulaturę.

Obecnie rzeźba znajduje się w Muzeach Watykańskich.

Wenus z Milo jest to prawdopodobnie najpopularniejsza starożytna rzeźba.

Niestety do naszych czasów nie dotrwała w całości. Podczas transportu zostały uszkodzone obie ręce posagu bogini.

Wykonana jest z marmuru.

Jej ciało od pasa w górę jest odkryte, od pasa w dół osłania ją szata.

Jej twarz nie ujawnia żadnych emocji.

Jej autorem jest prawdopodobnie Aleksander z Antiochii. Znaleziona w XIX w na wyspie Milos. Obecnie można ją podziwiać w paryskim Luwrze.

Kanon proporcji człowieka

wg Leonarda da Vinci

Quiz!