San Ignacionina Lerren Grace Anor at Joaquin Miguel Lacson

2 – St. John Berchmans

Ang magiting na si Ignacio de Loyola,matayog ang pangarap ang laman ng isipan n‟ya;

Lahat ng luho sa mundo ay abot kaya n‟ya,na tila wala na siyang Diyos na sinasamba.

Panlabas na anyo, pangalan at yamang salapi umano,ang pinakamahalagang bagay sa ating mundo.

Hindi ba talaga batid ang hinaing ng nakararami,“pakinggan, intindihin at tulungan ninyo po kami.”

Sa buhay ng tao ay sadyang may mga malalaking dagok,kahit anong iwas natin, mararanasan ang pagsubok.

Kung tayo ba ay karapat-dapat sa tayog ng ating lipad,o sa lalim ng pagkahulog, tayo nga ba‟y hindi pinalad?

Kinalimutan ang luho at ang buhay na kay sagana,ipinagpalit ng ating santo sa buhay na kakaiba;

Kung hindi ba dahil sa nangyaring masasamang trahedya,hindi ba talaga natin mamumulat ating mga mata?

Sa pagdaan ng mga araw, aking natutunanGinintuang pahiwatig sa ating kabataan:

„Wag mo lang kalimutang magdasal, Diyos ay tutugonsa iyong panalangin, sa tamang panahon.”

larawan mula sa: http://www.discerninghearts.com/blog/wp-content/uploads/2010/11/ignatius2.jpg

http://1.bp.blogspot.com/_N6ovPykr1Sg/TSLkXotDGBI/AAAAAAAAAMY/vK3Q2JwZRX0/s1600/tumblr_lciuegjbfw1qbpky8o1_500.png