1 | С Т Р А С Ц И

2 | С Т Р А С Ц И

www.facebook.com/sasa.paljenkas.music

3 | С Т Р А С Ц И

Албум “Страсци” видати у

децембру 2011. року як безплатни

додаток часопису МАК.

Тота кнїжочка представя свойофайтову

збирку текстох хтори ше нашли у

композицийох спомнутого албуму, з

тим же ту коло каждей писнї и даяке

кратке толкованє. Тексти писани у

периодзе од 2007. по 2011.рок.

Автор текстох: Сашо Палєнкаш

Насловни бок представя

ориґинални концепт омота хтори

пре вецей причини нє бул

реализовани.

Автор фотоґрафиї: Марияна Павлович зоз

Руского Керестура

3.

4 | С Т Р А С Ц И

ЧЛОВЕК

Пребач ми Оче бо согришел сом,

Свой живот сом зведол на циґанство и грих.

У своїх думкох сом жадал велї нєщесца,

З моїх рукох сом ширел зваду и боль!

Вше исти гришки до круга обрацал сом,

Свою вину свидомо звекшовал

Бруд зоз себе на других руцал сом!

З поглядом сом грожел, зоз словом

забивал

''крев'' зоз рукох сом анї нє змивал.

Вецей нємам пайташох, вецей нємам

родзини,

Нємам часу, роки, мешаци, днї, анї

годзини!

Пребач ми Оче, будзем гришиц и далєй,

Мой живот нїч инше лєм циґанство и грих,

Мойо думки жадаю велї нєщесца,

Мойо руки сцу шириц зваду и боль!

О людзох хтори свидоми своїх грихох и

гришкох. О людзох хтори свойо гришки

виправяю зоз споведаньом, купованьом

даяких дарункох и подобного – лєм же би

после того могли наставиц знова од нули

гришиц. Свойо вини викупюю лєм прето же

би могли знова гришиц. Їх почитованє

других людзох и поняце вредносцох –

нїзке!

4

5 | С Т Р А С Ц И

ПРИПОВЕДКА О ЄДНЕЙ СТРАСЦИ

Ти жадаш власц, над людзми пановац,

По главох ходзиц, до думкох ше цискац

И жадаш буц часц гевтих цо думаю же знаю

И биц по пальцох шицких цо ше пендраю!

Страсц хтора це обнїма,

Прави ци шлїни, од людзох це однїма,

А ти ходзиш, нє битне ци цо будзе,

Ти ходзиш, а под тобу людзе!

Людзе – хтори ци веря,

Пре тебе мирно шпя –

Прето же ци шлєпо веря!

О людзох хтори по свой циль сцигую прейґ

хрибтох других людзох (Циль оправдує

средства – Рене Декарт). Таки приклади

числени и нє характеристични су лєм за

политику.

5

6 | С Т Р А С Ц И

ШЕЯЧ ЗЛА

Кед мозоґ почнє прец,

А идеї почню тлєц.

Цело вирґа – чека на шмерц,

Страцел ши живот – починаш врец!

Стари ши

И вецей нємаш моци.

Тото цо шеял ши

Нїґда най нє зродзи!

Хори розум най спочива,

Трава желєна най го прекрива!

Даєдни людзе, очиглядно, цо су старши –

то менєй мож на нїх дацо нормално

раховац. Медзитим, на дзепоєдних з нїх и

под час младших дньох нє могло раховац.

Були интелектуалци пре свой хасен, члени

койчого лєм прето же би могли ношиц

титулу интелектуалца, та под час старих

дньох бешедовац же як вони будовали

фабрики, валали и подобне – а уствари

були менши од макового зарна и нє було

им бриґа нї за цо окрем за їх власни задок.

Убедзени су же випили мудросц цалого

швета, а реалносци су лєм стара, зла

TABULA RASA!

6

7 | С Т Р А С Ц И

ЧАРНИ ОЧИ

Любим патриц твойо чарни очи,

Любим шнїц це цалей ноци.

И док сон на мнє ше пресцера,

Цали єден нови швет опрез мнє отвера.

Тримаш ме за руку и водзиш гет,

Одразу будзим ше, а тебе нєт.

И накратко красне чувство ми остава,

Накадзи ме нє поє тота бридка ява!

И вше чекам най ми прейдзе дзень,

А кажди єден длугоки є як тидзень!

Чи ми сон знова видзе вочи

И чи увидзим твойо чарни очи?

Текст продукт єдного те истого сна. Длукши

час сом шнїл вше исту особу, а рано, єдине

чого сом ше здогадовал од сна, то єй очи –

то вплївовало змирююцо на мнє, а на концу

ме поинспировало написац тот текст, як и

композицию Єден сон.

8

8 | С Т Р А С Ц И

ОШМИХ У НОЦИ

Хлопски вокал:

Твой цинь у цмей ноци

Накадзи сцекаш жиц до своїх мрийох,

Же це рано поцилунок

У цеплей хижи зобудзи.

Нїґда нє шнїєш же цо ше случи

Кед ше правда откриє.

Же чи це боль у души

До цмоти нє завиє!

Женски вокал:

Ошмих на моїм лїцу

Охабя упечаток.

Велїм здабем на кралїцу,

Сцу освоїц мой замок.

А твойо лїцо нє открива

Кральовни погинути,

Хтори були лєм пожива

З твоїх устох виплювнути!

Хлопски вокал:

Кажди ошмих тайну криє,

Кажди дотик спреведа.

Моя рука у твоєй дланї

Потїху при другей глєда!

Накадзи погляд обрациш

Мойо думки на другим месце,

А ти ми даваш довириє,

Ти у мнє нашла свойо щесце!

Тема: прелюб. Раз гет, за викенд сом бул у

пайташки и теди упознал єй леґиня. Шицко

було у шоре, алє сом ше нє могол одняц

упечатку же хлапец нє барз вирна особа.

Нїґда зом нє дознал же чи сом у праву.

Медзитим, нєодлуга после писаня тих

стихох, вони ше наисце и розишли, а вона

ше одала за другого.

9

9 | С Т Р А С Ц И

ПОЦИЛУНОК

Дай ми єден поцилунок!

Мойо ґамби най дотхню твойо!

Дай!

Дай ми єден поцилунок!

У тей хвильки ґамби най нам горя!

Най ше злєєме до єдного!

Дай ми єден поцилунок!

Нє бриґа ми же цо будзе после того!

Дай!

Дай ми лєм тот єден!

Писня инспирована зоз особу з Чарних

очох, алє датумски дакус скорей написана.

Углавним, зводзи ше на тото же дакеди

дацо барз жадаце, и вироятно тото нїґда у

живоце анї нє будзеце мац, алє Вам ше вец

зяви питанє – а цо би то коштало кед би

тото було Вашо голєм на єдну хвильку?

10

10 | С Т Р А С Ц И

ПАМЯТНЇК

Ти знаш кадзи идзем,

Кадзи крачам, кадзи ходзим...

Ти знаш же постоїм,

Цо ме вешелї, чого боїм!

Ти знаш же кажде слово,

Виповедзене, твардо стої!

Тоти слова, то мой памятнїк

Подзвигнути лєм за тебе!

Алє нє знаш же вон постої

И кельо зною потрошене!

Кажде слово, виповедзене,

На тим месце з коровом прекрите!

Людзе приходза и одходза, а пайташе

оставаю. Вельо роки скорей, мал сом барз

добру пайташку, з хтору зме вельо були

вєдно и з хтору сом часто путовал, ходзел

на концерти и на кояки подобни дружтвени

случованя. Вец зме ше цалу єдну декаду нє

чули и нє видзели – прейґ интернету зме

знова ступели до контакту. Почали зме ше

здогадовац старих часох, медзитим, на

мойо запрепасценє, ми як кед би нє

бешедовали о истим! Теди сом похопел же

тото цо я теди мал зоз ню – вона нє мала зо

мну! Вона анї нє нагадовала же цо то теди

там постояло, а можебуц є ище и тераз там,

лєм очиглядно прекрите зоз коровом...

11

11 | С Т Р А С Ц И

ЗАБРАНЄНЕ

Я як вояк у войни без оружия!

Водзим войни хтори нємаю смисла,

а вшадзи коло мнє бомби праскаю

и мойо шерцо ше уж трапи дуркац!

Крев ми у жилох одавно злядзена

од страху хтори приношиш ми ти,

бо кажда думка о тебе

у моїм целу дзира од метки!

Ти крачаш по жеми з твардим крочайом

кральовни!

У твоїх очох жирячки блїскаю –погляд ци

огньови!

Ти знаш же мойо шерцо, сухе як барут,

у хвильки згорим …

Я як вояк у войни чийо писма ше врацаю!

Пишем ствари хтори уж нємаю смисла,

а вшадзи коло мнє мойо думки

твойо мено ми до уха шептаю!

Ти крачаш по жеми з твардим крочайом

кральовни!

У твоїх очох жирячки блїскаю –погляд ци

огньови!

Ти знаш же мойо шерцо, ти знаш же є сухе

як барут,

у хвильки згорим – пробуй ме нє забуц!

Дакеди ше чловек залєци. Як и Адам и Ева

– сце єсц зоз забранєного. Тоту писню сом

написал за себе праве прето же бим нє

закушел до дачого до чого нє треба...

12

12 | С Т Р А С Ц И