Հեքիաթի հեղինակ`

Սերենա Մսրլյան

2-1 դասարան

Լինում է չի լինում մի աղջիկ է լինում: Նա շատ նման էր տղայի: Բոլորը դասարանում կարծում էին, թե նա իրականում տղա էր և նրանԱրմեն էին կոչում:Միայն ծնողները գիտեին, որ նաաղջիկ է և նրանք շատէին սիրում իրենց Աննային:

Հաջորդ օրը մայրը որոշում է նրա մազերին ամրացնել վարդագույնմազակալ:Երբ Աննան մտնում է դասարան , բոլորը սկսում են ծիծաղել` ասելով թե Արմենը աղջիկ է դարձել:

Տղաները վերցնում են նրա մազակալը և գցում են աղբը: Աննան լացելով վազում է տուն: Նատխուր գնում է տուն ևծնողներին պատմում է, թե ինչ է կատարվում դպրոցում:Ծնողները գիտակցում էին, որ իրենց աղջիկը այդքան էլ նմանչէր աղջկա: Ամբողջ հարցը նրանում էր, որ նրանք ապահովվածչէին,այդ պատճառով Աննան հագնում էր իր եղբոր շորերը:

Տեսնելուվ աղջկան նորից նեղված` մայրը որոշում էվաճառել տան վերջին ալյուրը և աղջկա համար գեղեցիկվարդագույն զգեստ գնել: Հաջորդ օրը Աննան հագավ մոր գնածզգեստը և գնաց դպրոց:Երբ նա մտավ դասարան, բոլորըզարմացան և հասկացան, որ Արմենը իրականում աղջիկ է:Նաժպտաց և ասաց իմ անունը Աննա է:

• Եվ այսպես հեքիաթն ավարտվում է;