ฉบับ 6 กลางเดือนเมษายน 2555

มันสัสๆจัดหนักตลอดเส้นทาง

วาทะกระตุกต่อมคิด

“เพื่อนๆทุกคน น่ารักมาก”เออ มึงก็น่ารักเหมือนกัน

ถ้ามึงเดินตรงๆ

แล้วจะไม่โน้มตัวมาดูดปากกูนะแสรด(ติดตามรายละเอียดในเล่ม)

“ไม่ใช่.... แม่กูก็เสื้อแดง”เอ่อ... ปรองดองนะ ปรองดอง(ติดตามรายละเอียดในเล่ม)

“ต๊ายยย.... สกปรกๆ”มิติใหม่แห่งการเมาเหล้า เมาแล้วกวาดบ้านได้(ติดตามรายละเอียดในเล่ม)

“หึหึ...”เสียงของใครหลายคน หลังเห็นรูปหัวหินที่ตนไม่ได้ไป(งั้นไปติดตามรายละเอียดในเล่ม)

แวะคุยกันก่อน ขณะที่ผมกำ�ลังปั่นต้นฉบับอยู่นี้ผมอยู่ที่กรุงเทพมห�นครหลังเพิ่งกลับจ�ก

ก�รไปร่วมง�น“ByeOurselves”ยึดหัวห�ดเมืองหัวหินเป็นสถ�นที่ทำ�กิจกรรมกัน

ตลอดส�มวันแม้จะเดินท�งกลับม�จ�กที่แห่งนั้นแล้วถึงกระนั้นจินตน�ก�รของผม

ยังรู้สึกว่�ถ้�ผมมองออกหน้�ต่�งบ้�นผมไปจะเห็นเป็นท�งเดินเล็กๆอีกไม่กี่สิบ

เมตรจะเห็นช�ยห�ดสีข�วทอดย�วไปตลอดฝั่งจมูกคงได้กลิ่นกุ้งเผ�หมึกเผ�

หอยอบเนยหอมหวนชวนให้กินแล้วกินอีกหูคงได้ยินเสียงดังลั่นม�จ�กห้องข้�งๆเนื่องจ�กเจ้�มือโต๋กินรอบวง

ใช่ครับผมยังเห็นภ�พหัวหินชัดแจ่มในใจตลอดเมื่อภ�พถูกส่งไปว�งที่จอประส�ทต�จึงออกม�ดูคล้�ยเป็นอินเซปชั่น

ภ�พซ้อนภ�พพิกลซึ่งเอ�เป็นว่�ทุกเหตุก�รณ์ที่ผ่�นไปผมยังคงจำ�ได้ดีทุกอย่�งน่�เก็บไปเล่�ให้ลูกหล�นฟังเป็นอย่�งยิ่งน่�

ประทับใจซะจนมีอะไรหล�ยสิ่งที่ผมเก็บเกี่ยวมันกลับม�ที่บ้�นทั้งสิ่งที่จับต้องได้และจับต้องไม่ได้ แต่ถึงทริปนี้จะน่�ประทับ

จิตตรึงใจขน�ดไหน ยังอุตส่�ห์จะมีบ�งสิ่งบ�งอย่�งที่ผมต้องเอ�กลับบ้�นม�ด้วย โดยที่ผมไม่ต้องก�ร น่�จะเป็นสิ่งเดียวที่

ทำ�ให้ผมไม่มีคว�มสุขจ�กก�รไปหัวหิน

เรื่องมันเกิดขึ้นในคืนแรกหลังจ�กที่ผับทำ�มือขน�ดย่อมปิดตัวลงต่�งคนต่�งแยกย้�ยไปนอนขณะนั้นเป็นเวล�เกือบ

ตีสอง ผมกำ�ลังเดินออกจ�กบ้�นไปร้�นสะดวกซื้อหน้�ป�กซอยเพื่อซื้อน้ำ�ม�กิน ขณะที่กำ�ลังเดินไปเรื่อยๆ ผมเกิดรู้สึกคันลิ้น

ขึ้นม� เหมือนมีตัวอะไรม�ไต่ตรงลิ้นด้�นในเล่น ซึ่งถือว่�เป็นก�รคันลิ้นที่กวนตีนม�ก เพร�ะถ้�ไปคันตรงลิ้นด้�นหน้� ยังพอ

จะเอ�ฟันไถๆเก�ๆให้มันห�ยได้ แต่นี่เล่นคันตรงด้�นในลึกสุด ตรงที่อ�ห�รจะเดินท�งต่อไปยังหลอดอ�ห�ร และมีพรมแดน

ติดกับลิ้นไก่น่ะแหล่ะ ซึ่งผมไม่ทร�บส�เหตุว่�เป็นเพร�ะอะไร จะเพร�ะอ�ห�รทะเลที่กินเมื่อตอนเย็นหรือเปล่� ก็ไม่น่�จะใช่

เพร�ะเกิดม�ก็ไม่เคยแพ้อ�ห�รทะเลหรือเพร�ะตอนกินหอยแล้วมีทร�ยติดที่หอย(ซึ่งควรล้�งให้สะอ�ดไม่งั้นหอยจะสกปรก

ไม่น่�ใช้เอ๊ย!ไม่น่�กิน)แล้วทร�ยไปค้�งอยู่หรือเปล่�

ก็เด�มั่วไปเรื่อย สมมติฐ�นไปเพลินๆจนถึงร้�นสะดวกซื้อดังกล่�ว ก็เข้�ไปซื้อน้ำ� กะว่�ถ้�มันเป็นทร�ยจริงๆ กินน้ำ�

ต�มเข้�ไปทร�ยมันคงห�ยเข้�ไปในกระเพ�ะไม่ก่อปัญห�ในช่องลิ้นอีก

ซื้อน้ำ�ม�เสร็จปั๊บข�กลับกะว่�จะเดินไปกินไปแถึงจังหวะที่กระดกน้ำ�คำ�แรกเข้�ป�กเท่�นั้นแหล่ะครับคุณผู้ชมใน

ลิ้นตรงที่คันห�ยคันเป็นปลิดทิ้งแต่เปลี่ยนม�เป็นเจ็บแทนเจ็บแบบแปล๊บม�กจินตน�ก�รได้ถึงเศษแก้วเล็กๆไปฝังอยู่ตรงนั้น

คือมันเจ็บผิดปกติผมก็ว่�ชักจะท่�ไม่ดีแล้ว คงไม่ใช่เรื่องปกติแล้วล่ะ แต่เข้�ใจได้ว่� ผมคงไม่อุตริไปเคี้ยวขวดแก้วที่ไหนม�

แน่นอน

หลังจ�กนั้นผมก็พย�ย�มเช็คว่�มันคืออะไร ด้วยก�รลองกินน้ำ�ดูอีกหล�ยเที่ยว ก็ยังพบว่�ยังเจ็บเหมือนเดิม แต่ที่น่�

สังเกตคือ ถ้�ตอนนั้นลิ้นเริ่มแห้งแล้วกินน้ำ�เข้�ไป จะเจ็บม�กกว่� กินติดๆกันตอนลิ้นยังเปียกชุ่มอยู่ เศษแก้วก็ไม่น่�จะเลือก

ปฏิบัติกันแบบนี้นะก็ประดักประเดิกทำ�ตัวไม่ถูกว่�กำ�ลังเผชิญกับอะไรอยู่สุดท้�ยเลยตัดสินใจว่�เอ�ไงเอ�กันลองเอ�นิ้วแยง

เข้�ไปในช่องลิ้นตรงที่เกิดเหตุนั่นแหล่ะว่�มันคืออะไรกันแน่พอสอดนิ้วเข้�ไปแตะตรงจุดดังกล่�วเท่�นั้นแหล่ะเอ็งเอ๋ยถึงกับ

ช็อคมันมีตุ่มอะไรเล็กๆคลำ�ๆดูนับได้เป็นสิบๆตุ่มอยู่ตรงบริเวณนั้นกระจ�ยรอบด้�นในของลิ้น ไม่ใช่ตุ่มใสๆแต่เหมือนมัน

เพิ่งขึ้นได้ไม่น�นในท�งก�รแพทย์สันนิษฐ�นได้ว่�มีอ�ก�รคล้�ยกับร้อนในกำ�เริบ

คุณผู้ชมครับในชีวิตที่ผ่�นม�ผมเป็นร้อนในบ่อยม�กๆจนแทบจะนับเป็นญ�ติคนสนิทไปแล้วส�เหตุคุณคงเด�ได้

ไม่ย�กเพร�ะนอนน้อยเพร�ะนอนดึกแล้วยังตื่นเช้�ติดๆกันหล�ยวันหล�ยคนเห็นแล้วคงอย�กสมน้ำ�หน้�ว่�แล้วมึงจะอยู่

ทำ�เชี่ยอะไรดึกๆผมก็ได้แต่บอกไปว่�หน้�ที่ก�รง�นส่วนตัวมันสั่งให้ผมทำ�อย่�งนั้นแล้วผมก็ไม่เดือดร้อนด้วยถ้�ผมจะทำ�

ชิ้นง�นเสร็จซักชิ้นโดยแลกกับร้อนในที่มีวิวัฒน�ก�รจ�กยุคแรกที่ชอบขึ้นตรงเหงือกค่อยๆไหลไปกระพุ้งแก้มเพด�นป�ก

ก็เคยเรียกได้ว่�แทบทุกส่วนในป�กเคยเยินกับร้อนในม�กแล้วถ้�ร้อนในไปเก�ะฟันได้คงทำ�ไปแล้วแต่กับลิ้น....โดยเฉพ�ะ

ลิ้นด้�นในอันนี้ไม่เคยม�ก่อนแถมเป็นแบบจัดหนักปกติร้อนในมักเกิดขึ้นตุ่มหรือสองตุ่มอันนี้แมร่งรวมฮิตกันม�เป็นสิบ

เมื่อรู้ตัวว่�เป็นร้อนในแล้วผมทำ�ยังไงต่อไปนอนอย่�งที่ควรจะทำ�มั้ยเปล่�เลยไม่รู้กลัวเสียด�ยเวล�หรือไม่อย�ก

ตื่นส�ย ผมนั่งอยู่ตรงระเบียงบ้�นต่อถึงตีห้�ครึ่ง นั่งทำ�เหวอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ตอนนั้นคนที่อยู่ด้วยก็เหลือแต่ปุ้มที่นอนม�ตั้งแต่

สองทุ่มแล้วตื่นม�อีกทีตีสองไม่อย�กนอนขึ้นม�ซะงั้นก็ม�นั่งอยู่ใกล้ๆเปิดเพลงฟังนั่งเงียบๆไม่พูดไม่จ�กับใครเร�จะพูด

ด้วยก็จะตอบกลับเป็นเสียงอน�ล็อกพย�งค์สองพย�งค์ เหมือนไม่อย�กคุยด้วยแล้วก็ไอ้แก๊ปที่ชิงหลับอยู่ตรงใกล้โต๊ะเหล้�

จนกระทั่งตีห้�ครึ่งอย่�งที่ว่�นั่นแหล่ะผมอยู่ไม่ไหวจริงๆก็เลยกระเสือกกระสนเข้�ห้องไปนอน

ตื่นม�อีกทีเก้�โมงเช้� เดินออกจ�กห้องม� หน้�ต�เป็นหม�สัปหงก คือหน้�ต�มันฟ้องว่�มึงนอนน้อยม�กถึงม�ก

ที่สุดแถมลืมต�ม�ได้ไม่กี่น�ทีร้อนในถ�มห�อีกแล้วเจ็บแปล๊บตั้งแต่ยังไม่กินข้�วพอตอนจะกินข้�วก็ปวดใจเพิ่มอีกเพร�ะ

พย�ย�มจะส่งข้�วเข้�ป�กแบบให้หลบทุ่นร้อนในให้ม�กที่สุดก็ทำ�ไม่ได้เพร�ะดงร้อนในแมร่งกระจ�ยอยู่เต็มลิ้นด้�นในคือ

ส่งยังไงก็โดนยกเว้นมึงจะเจ�ะท้องเท่�นั้นเรียกได้ว่�ช่วงนั้นเป็นก�รกินข้�วที่่ค่อนข้�งเจื่อนกินข้�วแต่ละคำ�สะบั้นอ�รมณ์

น้ำ�ต�จะไหลให้ได้เหมือนสำ�นึกบุญคุณช�วน�ไทยแต่เปล่�เลยกูเจ็บร้อนในครับ

และอ�ก�รก็เป็นอย่�งนี้ไปตลอดส�มวันที่หัวหิน ผมก็พย�ย�มทำ�เป็นไม่รู้จักว่�ไอ้ที่อยู่ในลิ้นตอนนี้มันคืออะไร มี

ตัวตนมั้ยพย�ย�มทำ�เป็นลืมพย�ย�มจดจ่อกับคว�มทรงจำ�ที่อยู่ตรงหน้� ไปทำ�อะไรอย่�งอื่นที่ดีกว่�ม�นั่งจดจ่อร้อนในก็

ทำ�ได้อยู่น�นจนกระทั่งกลับม�จ�กหัวหินแล้ว พอก้�วเท้�ถึงบ้�น เก็บของ เตรียมจะทิ้งตัวลงนอนเท่�นั้นแหล่ะ แมร่งกลับ

อีกแล้วคร�วนี้กำ�เริบหนักขึ้นด้วย ไปอยู่หัวหินยิ่งนอนน้แยหนักเข้�ไปใหญ่ โดยเฉพ�ะคืนที่สองต้องใช้พลังง�นในก�รงัด

คนเม�ขึ้นม�จ�กห�ด ฝ่�ส�ยฝน ขนไปทิ้งที่ห้องนอน แล้วแต่ละคนกว่�จะนอนกันได้ เสียพลังงนเกลี้ยกล่อมไปหล�ยลิตร

แม้ม�นึกย้อนดูมันจะฮ�ก็ต�มแต่ตอนที่นอนโอดโอยกลิ้งไปกลิ้งม�อยู่นี้นั้นมันฮ�ไม่ออกจริงๆเดี๋ยวจะเจ็บร้อนในเพิ่มเติม

ซะเปล่�ๆ

เจ้�ร้อนในอยู่กับผมได้ประม�ณสองส�มวัน มันคงเริ่มเบื่อที่ผมไม่เล่นกับมันด้วยม�กนัก เพร�ะหลังจ�กกลับม�ได้

ซักระยะ เริ่มตั้งตัวได้ ก็เริ่มใส่ใจก�รมีอย่ของร้อนในน้อยลง จนมันหนีห�ยไปเองตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ทุกวันนี้จึงส�ม�รถใช้

ชีวิตได้ต�มปกติคืออยู่ดึกเหมือนปกติเพื่อหวังรอร้อนในก้อนใหม่ม�เยี่ยมเยือนแต่ก�รจ�กไปของร้อนใหญ่ชุดใหญ่ก็ทำ�ให้

ผมรู้ว่� อะไรที่ม�กเกินไปในโลกเร� มันมักไม่ดีเสมอ เหมือนกับอะไรที่น้อยไปก็ไม่ดีเช่นกัน อย่�งเช่นนี้ พย�ย�มอยู่ดึกม�ก

ไป(กลัวอยู่หัวหินไม่คุ้ม3วัน)ก็ไม่ดีพย�ย�มนอนน้อยๆ(กลัวอยู่หัวหินไม่คุ้ม3วัน)ก้ไม่ดีเช่นกันแม้บ�งช่วงเวล�ของชีวิต

เร�อ�จต้องทำ�อะไรที่มันสุดเหวี่ยงไปบ้�ง (ดังเขตปกครองตัวเองสิงห์9 ที่เร�ไปสร้�งขึ้นที่หัวหินคร�นั้น) แต่เอ�เข้�จริงทำ�

อะไรแต่พอดีๆไม่ม�กไม่เกินชีวิตก็คงมีคว�มสุขดี

จะได้ไม่ต้องมีกรรมกับร้อนในให้ร้อนใจแต่อย่�งใด

ดามันสกี้

6มีน�คม255522.00น.

มุมใดมุมหนึ่งในง�นบ�ยเนียสิงห์เงิน9รวมตัวกันชุมนุมเพื่อตกลงเรื่องง�น

ByeOurselvesที่จะจัดขึ้นในต้นเดือนเมษ�ยน2555

ที่หัวหินโดยในที่ชุมนุมคร�นั้นมีคนตั้งใจจะไปร่วมสี่

สิบกว่�คนแต่พอถึงเวล�จริงๆกลับมีคนไปเกือบไม่ถึง

ส�มสิบคนโดยเฉพ�ะช�ยแบงค์(เสื้อข�ว)ที่อดไป

จนหน้�หงิกหน้�งอ(และหน้�หัก)

ร�ยชื่อผู้ร่วมทริปมหกรรมByeOurselves2012ณหัวหิน

เมื่อ25มีน�คม2555

ภ�พโดยแก๊ปฮิฮิ

ฉบับ 6 กลางเดือนเมษายน 2555

Produced by Adobe InDesign4

Product of Damansky Republic @2012

รูปประกอบหน้�ปก:ช�ยห�ดหัวหินโดยบุญชู

นิวส์มอนิเตอร์

พระโป้ง-พระเตย ขณะนี้ พระโป้งได้จำ�วัดอยู่ที่วัดเขียนเขต คลอง 3 รังสิต ส่วนพระเตยอยู่ที่วัด

ไทรทองจังหวัดเพชรบุรีห�กใครประสงค์ต้องก�รไปกร�บนมัสก�รพระทั้งสองนี้กรณี

พระโป้งให้โทรไปห�พระท่�นก่อนเพร�ะพระท่�นมีกิจสงฆ์เยอะ(วัดที่พระโป้งอยู่ค่อน

ข้�งเคร่ง) ส่วนกรณีของพระเตย แนะนำ�ว่�สอบถ�มวิธีเดินท�งกับคนที่เคยไปง�นบวช

ของพระเตย เพร�ะได้ข่�วว่�เข้�ไปย�กม�ก ห่�งจ�กถนนใหญ่ 10 กิโลเมตร ห�รถ

ส�ธ�รณะผ่�นลำ�บ�กควรรวมตัวกันไปเยอะๆทั้งสองกรณี

เอกส�รจบครบทุกอย่�ง ไปรับได้หลัง7พฤษภ�คม2555ณกองบริก�รฯซึ่งก่อนไปควรเผื่อใจไว้บ้�งว่�

ต้องพูดจ�อะไรกันไม่รู้เรื่องแน่นอน เพร�ะก่อนจะไปหัวหิน ผมมีโอก�สเข้�ไปคุยกับป้�

ฉลวย เรื่องวิช�แจ้งจบซึ่งป้�ก็บอกว่� “ถ้�ไม่จบจะโทรไปบอกแค่รอเอ�เอกส�รจบก็

พอ”เหมือนขเ�มั่นใจในระบบตรวจด้วยมือของเข�ม�กๆ

ฉะนั้นหลัง7พฤษภ�หลังวันฉัตรมงคลไปรับเอกส�รได้เลย

ภ�คก.ม�แล้วจ้� หลังจ�กให้ทนรอจนขี้จะแตกในที่สุดณหน้�เว็บไซต์สอบกพ.ก็ปร�กฎคว�ม

เคลื่อนไหวที่รอม�น�นกันเสียที โดยในวันที่ 8-30 พฤษภ�คม 2555 ผู้ประสงค์จะ

สมัครสอบกพ.ภ�คก.ให้ไปสมัครและเตรียมเอกส�รชำ�ระเงินไว้ได้แต่น่�เสียด�ยที่

สอบกพ.รอบนี้ดันม�เปิดใกล้ๆกับสอบปลัดพอดีซึ่งต่อให้สอบภ�คก.ผ่�นแต่ก็

ไม่ทันสมัครสอบปลัดต้องรอต่อไปอีกสี่ปียังกะรอคัดบอลโลกกันเลยทีเดียว

ประก�ศน้องปี1ม�ร�ยง�นตัว ทั้งน้องสอบตรงและแอดกล�งวันที่14พ.ค.นี้เป็นโอก�สให้พี่”บัณฑิต”อย่�ง

เร�ได้เนียนกันอีกคร�� โควต้�บัณฑิตสัก 10 คน ใครสนใจติดต่อได้ที่น้องใบหม่อน

แพรและไอซ์เฟล

รีบตัดสินใจเพร�ะอย�กได้ร�ยชื่อภ�ยในวันที่1พฤษภ�คมนี้

สิ้นสุดก�รรอคอยไอ้เริกเล่นเฟซแล้ว ช่วงนี้ช�วสิงห์9 ดูเงียบๆไปหลังกลับม�จ�กหัวหิน ถึงกระนั้นยังมีประเด็นให้

ได้ต�มกันเล็กน้อยคือไอ้เริกกัปตันเซ็กซ์ได้เริ่มหัดเล่นเฟซบุ๊กแล้วหลังจ�กที่สร้�ง

สถิติแข่งกับไอ้ปิง ในก�รไม่แตะเฟซบุ๊กเลย ตลอดที่ผ่�นม� โดยล่�สุดได้ไล่รับแอด

เพื่อนที่บ�งคนแอดม�สองปีบ�งคนใกล้จะมีลูกมึงก็เพิ่งจะรับบ�งคนประชดว่�จน

กูจะหวนไปเล่นไฮไฟว์อยู่แล้วมึงเพิ่งจะรับไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแค่คนหัดเริ่มเล่นเฟซบุ๊ก

ก็กล�ยเป็นเรื่องประหล�ดได้

ตอนนี้ไอ้เริกเริ่มเล่นม�กขึ้นต�มลำ�ดับแล้ว อย่�งน้อยก็โพสต์รูป แท็กที่อยู่เป็น

ทว่�ยังไม่เมนท์คุยกับใคร

หัวหิน 2555

มันสัส จัดหนักตลอดเส้นทาง

Cover Story

“ดิฉันขอเสนอให้เปลี่ยนชื่องานบายมายเซลต์ เพราะมันผิดหลักไ ว ย ก รณ์ ภ า ษ าอังกฤษนะคะ ค ว ร จ ะ ใ ช้ ชื่ อว่า บายอาวเซลต์มากกว่า”

หญิงบิว เลขารัฐตุ๊ดซี่แลนด์

“เหล้า หิ้วกันมา 3 คน ต่อกลม ส่วนกูไปโพสที่หน้าวอใครกรุณานำเหล้ามา1กลมต่อคนมิกเซอร์แชร์กันที่หัวหิน....นะจ๊ะ”

ประธานแก๊ปประธานชุมนุมเหล้าและโซดา

สิงหาคม 2554

หลังวิกฤติศรัทธา

ต่องานบายเนีย

และอยากมีงานอำลารุ่นดีๆ เป็นของตัวเองจริงๆ

พวกเร�ช�วสิงห์เงิน9จึงสุมหัวกันคิดว่�จะจัดง�นอำ�ล�ตัวเองโดยตัวเอง

เพื่อตัวเองกันซักครั้งหนึ่งมั้ย

โดยหัวเรือใหญ่ของง�นอย่�ง เกด ประก�ศลั่น พร้อมพ�เพื่อนๆไปตะลุย

เมืองหัวหินกัน ตุล�คม 54 สอบเสร็จ ไปสนุกกันให้เต็มที่ ภ�ยใต้ชื่อโครงก�ร

บ�ยม�ยเซลต์เสียงตอบรับเป็นใจค่�ร่วมง�นคนละ500ดูเหมือนจะถูกไปด้วย

ซ้ำ�ห�กเทียบกับประสบก�รณ์ดีๆซักครั้งหนึ่งในช่วงชีวิต

ตุลาคม 2554

อนิจจา!น้ำท่วมไหลบ่าวิกฤติการณ์

ของค

นไทยทั้ง

ประเทศ

อภิมห�น้ำ�ท่วม ใครผิดใครถูก ทดไว้ก่อน แต่ง�นอำ�ล�ในชื่อใหม่ บ�ยอ�วเซล

ต์ ที่ตั้งอกตั้งใจไว้ว่� เอ�แน่ ก็ต้องพับไปต�มระเบียบ ต่�งคนต่�งต้องมีหน้�

ที่ ปกป้องบ้�นปกป้องเมืองช่วยเหลืออ�ส�กันไปต�มแต่ละคนจะทำ�ได้ แต่

แผนที่พับไปจะก�งออกม�อีกได้เมื่อไหร่ยังไม่มีใครรู้

มกราคม 2555

(...)

ต�มนั้น...

กุมภาพันธ์ 2555

ความเคลื่อนไหวกลับมา

บทสรุปยังไม่ชัวร์

เมื่อทุกอย่�งเริ่มกลับเข้�ที่เข้�ท�งอีกครั้ง ใครหล�ยคนหวนนึกถึงบ�ยอ�ว

เซลต์ กระทูถ�มสดจึงเริ่มต้น วันว่�งที่มีถูกนำ�ม�ว�งให้ได้จิ้มเลือกกันว่�จะไปวัน

ไหน แต่ดูเหมือนจะยังไม่ได้คำ�ตอบที่ชัดเจน ใครหล�ยคนตัดสินใจไม่ได้ ใครบ�ง

คนตัดสินใจได้แต่ยังเกรงจะขัดกับเวล�ง�นที่ทำ�อยู่ คว�มอึมคลึมเหมือนเมฆที่

คลุมฟ้�ก่อนฝนจะตกจึงยังไม่จ�งห�ยดูเหมือนทีมง�นต้องทำ�อะไรซักอย่�ง

มีนาคม 2555

จากบายเนียสู่การเตรียมตัว

ทีมง�นปักหมุดเอ�ง�นบ�ยเนียเป็นดีเดย์ เพร�ะคงห�โอก�สรวมกันได้ไม่

ม�กเท่�นี้อีีกแล้วภ�ยใต้ห้องส่วนตัวของสิงห์9ข้อตกลงเป็นไปด้วยดีก�รเคลื่อน

ไหวจึงร�บรื่นกว่�เมื่อก่อน จนส�ม�รถรวบรวมผู้ร่วมอุดมก�รณ์ไปตะลุยหัวหิน

ได้อย่�งง่�ยด�ยร่วม30กว่�ชีวิตแม้จะมีผู้ไม่ได้ไปต่อเพร�ะติดเหตุที่หลีกเลี่ยง

ไม่ได้ไปหล�ยคนทีมง�นก็ได้แต่เสียด�ยแทนแต่ง�นก็ต้องจัดต่อไป

เมษายน 2555

6เมษายน25558:00น.

ผมกำาลังอยู่ที่สถานีรถไฟหัวลำาโพง

ในบรรดาการเดินทางที่มนุษย์เราพอจะคิดค้นขึ้น

มาได้ หากเป็นไปได้ ผมอยากจะสัญจรไปด้วยรถไฟเสีย

แทบทุกครั้ง ซึ่งเหตุผลคงไม่มากมาย ประหยัด อุบัติเหตุ

น้อย(กว่ารถยนต์) และ คลาสสิค แม้จะมีใครแย้งว่า

เครื่องบินน่าจะปลอดภัยกว่า แต่ก็ยังแพ้เรื่องประหยัด

อยู่ดี เพราะเครื่องบินเทคออฟขึ้นจากลู่วิ่งแต่ละครั้ง ก็กิน

น้ำามันไปเกือบร้อยๆลิตรแล้ว นักเดินทางพันธุ์แท้หลาย

คนถึงชอบโหวตเป็นทางเดียวกันว่ารถไฟ

อาจมีใครบอกว่ารถไฟที่เห็นๆในบ้านเรา ช้า

เก่า ไม่สะอาด ไม่น่าขึ้น ผมบอกได้เลยว่าไม่ใช่ความผิด

ของรถไฟ แต่น่าจะเป็นเพราะองค์กรรถรางเหล็กบ้าน

เรา ที่ยังทำาตัวเหมือนตกหลุมเวลา เหมือนตาพร่าไปชั่ว

ขณะ ลืมคิดไปว่�สิ่งประดิษฐ์เยี่ยงรถไฟ เข�พัฒน�ไป

ถึงจักรว�ลไหนกันแล้ว แต่ชาติเราก็ยังคงใช้บริการอีแก่

ดีเซล แทบจะรุ่นเดียวกับที่ชาติเราเอาเข้ามาใช้เป็นครั้ง

แรกในเอเชียเลยด้วยซ้ำา จากเมื่อร่วมเกือบร้อยปีก่อน ที่

ต่างชาติสรรเสริญว่าเป็นชาติแรกที่มีระบบรถไฟวิ่งตัด

ผ่านประเทศ ทุกวันนี้นักท่องเที่ยวต่างชาติมาเห็นรถไฟ

ไทย คงถึงกับน้ำาตาไหล โดยไม่ต้องไปแชร์ใคร “ต�มม�

ห�ม�ตั้งน�น เคยเห็นแต่ในพงศ�วด�ร ไอไม่อย�กจะ

เชื่อเลย ว่�จะได้เห็นของจริง เป็นที่บ้�นไอ โดนเอ�ไป

ชั่งกิโลข�ยหมดแล้ว”

อีแก่ดีเซลด้�นในพร้อมให้บริก�รส่วนอีสองขบวนนี้

ส�มรัฐบ�ลน่�จะเสร็จไอโฟนเจ็ดคงออกแล้ว

ก็เอ�เถอะครับ ไม่ว่�มันจะเหมือนซ�กรถเคลื่อนที่ได้

แค่ไหนแต่เมื่อเอ�คำ�ว่�คล�สสิคม�บังต� ก็พอถูไถ

เดินท�งไปกับมันได้แหล่ะ เพร�ะถ้�เป็นช�ติที่เจริญ

แล้ว เข�คงไม่มีคว�มคล�สสิคแบบบ้�นเร�ให้เห็น

แล้ว รถไฟอังกฤษชั้นส�มยังหรูกว่�ชั้นหนึ่งบ้�นเร�

เลยแต่เข�ไม่มีคว�มคล�สสิค เออคิดอย่�งนี้ไปดิ จะ

ได้สบ�ยใจ เมื่อพูดถึงคว�มคล�สสิค ก�รเดินท�งด้วย

วิธีคล�สสิคเพื่อไปยังเมืองคล�สสิคอย่�งหัวหินแล้วก็

ถือว่�เป็นก�รตัดสินใจที่เข้�คู่กันได้ดี และทริปที่เร�จะ

ไปปลดปล่อยตัวเองกันในครั้งนี้ หัวหินจึงเป็นคำ�ตอบ

สุดท้�ยของใครหล�ยๆคน

เมื่อเดินเข้�ม�ถึงพื้นที่โถงตรงกล�งสถ�นี ผม

เจอกับหล�ยๆคนที่เดินท�งม�ถึงแล้วผมเดินเข้�ไปซื้อ

ตั๋วฟรีจ�กพนักง�น ซึ่งไม่ทันที่จะหยิบบัตรประช�ชน

ให้ดู พี่แกก็ยัดตั๋วม�ให้แล้ว พร้อมกับบอกว่� “ไม่

เป็นไรค่ะ เที่ยวนี้คนเยอะอยู่แล้ว” คำ�ถ�มคือคนขึ้น

ขบวนนี้เยอะแล้วมึงไม่ต้องตรวจเรอะว่�กูเป็นชนช�ติ

ไหนก็รับตั๋วออกม�อย่�ง งงๆก่อนจะไปต่อยังรถไฟที่

จะล�กตัวเองเพื่อพ�เร�ถึงหัวหินถิ่นมีหอยโดยพลัน

เที่ยวรถ 261 ออกเดินท�ง 9.20 น. มองดู

น�ฬิก� ตอนนี้ยังไม่เก้�โมง ยังพอมีเวล�อยู่ เร�เดิน

ไปยังรถไฟ ระหว่�งนั้นผมมองขึ้นไปบนหลังค�ช�น

ช�ล�ซึ่งผ่�นร้อนผ่�นหน�วที่สำ�คัญคือผ่�นควันรถไฟ

ม�น�นร่วมหล�ยทศวรรษจนทุกวันนี้ ดำ�ได้ที่ม�กๆ

สันนิษฐ�นว่�รถไฟเมื่อม�เทียบช�นช�ล� หรือจะออก

จ�กสถ�นี ก็ต้องเร่งเครื่องทำ�ให้ควันจ�กปล่องลอยขึ้น

ไปติดบนหลังค�เป้นประจำ�สะสมอดออมไปทุกวันจน

ออกม�ดำ�เมี่ยมได้ขน�ดนี้ มันอ�จจะเคยเป็นหลังค�สี

ข�วม�ก่อนก็ได้ เดินใช้เวล�ซักพักก็เจอขบวนรถของ

เร� ซึ่งเมื่อได้เห็นที่นั่งแล้ว เหมือนเข�ตั้งใจจะใช้ใน

ทริปไปหัวหินโดยเฉพ�ะ

มันเป็นเก้�สีเหลืองคว�มแข็งม�ตรฐ�นเดียว

กับเก้�อี้รถไฟชั้นส�มทั่วไปแต่อย่�งที่คุณเห็น

ในภ�พมันเข้�กับก�รเดินท�งไปทะเลสิ้นดีเลยว่ะ

12

6

3

4

5

1

4

Destination to HuaHinระหว่างทางไปหัวหิน ทันทีที่รถไฟอีแก่ดีเซลเริ่มล�กตัวเองออกจ�กสถ�นี

รถไฟหัวลำ�โพง ค่อยเคลื่อนตัวไปช้�ๆ คว�มคล�สสิคก็บังเกิด

ใครที่ชอบเดินท�งด้วยรถไฟ ผมเชื่อว่�ส่วนหนึ่ง คุณต้องชอบ

เพร�ะก�รได้เสพย์บรรย�ก�ศข้�งท�งที่หล�กหล�ยและทำ�ให้

เร�ได้เห็นธรรมช�ติที่เร�คงไม่ส�ม�รถเห็นได้ ห�กนอนกระ

ดิกเท่้�อยู่ที่บ้�น ตั้งแต่ออกจ�กตัวเมือง ไปสู่หัวเมืองต่�งๆ สู่

ป่�เข� สู่ทุ่งน�ไกลสุดลูกต� แม้ก�ยจะปวดตูดเพียงใด แต่ใจ

ก็่ผ่อนคล�ยกับทัศนียภ�พข้�งท�งได้พอสมควร ม�ดูกันซิว่�

ทริปหัวหินคร�นี้เร�เดินท�งผ่�นแห่งหนตำ�บลใดกันบ้�ง

ออกจ�กสถ�นีรถไฟหัวลำ�โพง9.20น.

จนกระทั่งเมื่อรถไฟค่อยๆออกจ�กหลังค�

ช�นช�ล� เร�จะเห็นร�งรถไฟจำ�นวนม�ก ค่อยๆ

แยกส�ยไปต�มเส้นท�ง จนกระทั่งเหลือเพียงเส้น

ท�งของเร� ก�รเคลื่อนตัวเป็นไปอย่�งเชื่องช้�

เนื่องจ�กต้องวิ่งตัดผ่�นเขตชุมชน อีกทั้งท�งรถไฟ

ในเขตชุมชนก็แคบ เนื่องจ�กมีชุมชนจะตั้งข้�งๆ

ท�งรถไฟ ซึ่งกรุงเทพมห�นครมีกฎหม�ยท้องถิ่นที่

ส�ม�รถไล่คนเหล่�นี้ออกได้ เพร�ะผิดกฎหม�ย แต่

ก็ไม่เคยเห็นก�รแก้ปัญห�ดังกล่�วเลยต้องรอให้ข้�ม

แม่น้ำ�เจ้�พระย�ไปก่อน เส้นท�งรอบข้�งถึงจะเริ่ม

โล่งวิ่งได้สะดวกขึ้น

ม�ถึงฝั่งธนบุรีก่อนจะออกไปท�งศ�ล�ย�

นครปฐม เร�เห็นโครงร่�งของก�รก่อสร้�งรถไฟ

คว�มเร็วสูง เหมือนที่ทำ�ประช�สัมพันธ์ไว้ที่หัวลำ�

โพงเลย ซึ่งต�มข่�วคือตอนแรกจะเอ�เครื่องจีนม�

ใช้แต่พอน�ยกฯไปญี่ปุ่นแล้วไปลองชินคันเซน

1

2

2 3

5 6

ก็ทำ�ให้เกิดอีกกระแสว่� จะเอ�รถไฟญี่ปุ่นม�ใช้หรือ

เปล่� เพร�ะของจีนยังมีปัญห�เรื่องคว�มปลอดภัย

(คนจีนเคยให้คว�มเห็นว่� คนจีนเองยังไม่กล้�ขึ้น

เลย) ชอบวิ่งๆหยุดๆบ่อยๆ แต่จะอย่�งไร นั่นยังเป็น

เรื่องของอน�คตเร�ค่อยๆต�มกันต่อไป

ผ่�นนครปฐม ตอนแรกสุดรถไฟเข้�ท�ง

ม.มหิดล ศ�ล�ย� ก็นั่งม�เรื่อยๆ จนถึงสถ�นี

พระร�ชวังสน�มจันทร์ ซึ่งมีม.ศิลป�กร สน�มจันทร์

อยู่ด้วย

บ้�งโป่งร�ชบุรีใช้เวล�จ�กสน�มจันทร์ม�อีก

ไม่ถึงชั่วโมง ข้อสังเกตอย่�งหนึ่งของเมืองขน�ดกล�ง

ที่มีรถไฟตัดผ่�นก็คือด้�นหนึ่งของเมืองจะเจริญกว่�

อีกด้�นหนึ่ง เพียงแค่มีท�งรถไฟกั้นเอ�ไว้ ไม่รู้ทำ�ไม

เห็นม�หล�ยทีแล้ว

ออกจ�กร�ชบุรีก็เข้�เพชรบุรี

ตรงนี้ท�งรถไฟเลี่ยงเมืองออกไปโดยรอบจึงมี

แต่ทุ่งน�และป่�ให้เห็นเป็นระยะๆมีสถ�นีประปร�ย

3

4

5

จนกระทั่งเวล�เกือบบ่�ยสอง เร�ก็ม�ถึงหัวหินจน

ได้โดยสถ�นีรถไฟจะอยู่ท�งทิศตะวันตกของตัวเมืองเป็น

สถ�นีรถไฟร�งคู่ แต่เมื่อออกจ�กสถ�นีไปแล้ว จะเหลือร�ง

เดี่ยวเหมือนเดิม มีลักษณะก�รตกแต่งตัวสถ�นีอย่�งเป็น

เอกลักษณ์ ไม่รู้่ว่�สไตล์ไหน แต่ดูยังไงก็รู้ว่�หัวหิน รถไฟที่

เร�นั่งม�ก็หยุดพักซักระยะก่อนที่จะไปต่อยังสุไหงโกลกซึ่ง

หัวหินก็เป็นสถ�นีที่มีรถไฟม�จอดน�นๆเปลี่ยนเส้นท�งไป-

กลับ อยู่เป็นประจำ� และแน่นอนว่� มีคนสัญจรไปม�ขึ้นลง

จำ�นวนม�กเช่นกัน

6

เมื่อเท้าพวกเราได้แตะลงยังดินแดนหัวหินแล้ว เราจึงรีบลากกระเป๋าออก

จากสถานีรถไฟทันที ตอนแรกก็กะว่า ออกไปซักพัก น่าจะมีรถมารับพาเราไปที่บ้าน

พักแล้วคงไปกินข้าวเที่ยงกันที่นู้นเลย แต่พอออกมาจากสถานี เราก็ลากกระเป๋า

กันไปเรื่อยๆเข้าไปยังตัวเมือง จนเริ่มแปลกใจว่าทำาไม ด้วยความที่เดินอยู่ท้ายแถวก็

พยายามจะถามที่อยู่ข้างหน้าว่าจะไปไหนกัน จนสุดท้ายก็เข้าใจว่า เดี๋ยวไปหาอะไร

กินในเมืองก่อน แล้วค่อยไปที่บ้านอีกที เราจึงต้องทำาตัวเหมือนต่างด้าวเดินลาก

กระเป๋าเป็นหมู่คณะเข้าเมือง ค่อยๆเข้าไป เมืองหัวหินก็เริ่มปรากฎชัดขึ้น ในภาพที่

เห็น หัวหิน ถือว่าเป็นเมืองที่ยังรักษาสมดุลของเมืองชายทะเลเชิงท่องเที่ยวไว้ได้ดี

ที่สุดแล้ว เมื่อเทียบกับ บางแสน หรือ เมืองพัทยา ที่สมดุลเสียเพราะพัฒนามากเกิน

ไป อย่างชะอำา ก็ยังเล็กเกินไป แต่หัวหินถือว่าอยู่ ณ จุดตรงกลางพอดี เมื่อได้เดิน

สำารวจเมืองจะพบว่า ขนาดของเมืองไม่ใหญ่เกินไป แม้จะเริ่มขยายมากขึ้นเพื่อรองรับ

การค้า

ขณะที่วัฒนธรรมท้องถิ่นก็ยังพบเห็นได้ง่าย เช่นสถาปัตยกรรมของสถานี

รถไฟ ไล่ไปถึงป้ายซอยต่างๆ รายละเอียดเล็กๆน้อยๆเหล่านี้ ที่ทำาให้คนเห็นเป็นภาพ

ติดตา เมื่อไหร่ที่เห็นอีกครั้ง เราอาจอธิบายไม่ได้ว่ามันเรียกว่าอะไร แต่เราจะรู้เลยว่า

นี่คือหัวหิน ขณะที่พัทยากลายเป็นเมืองสากล ความเป้นอยู่จึงสากลไปหมดแล้ว แต่

หัวหินยังเป็นเมืองที่เป็นตัวของตัวเอง ยังมีธรรมชาติรอบข้างที่อยู่อาศัยร่วมกับเขต

เมืองขนาดย่อมๆได้ โดยมีวัฒนธรรมเป็นตัวเสริม จริงๆแล้ว หัวหินมาถูกทางหากจะ

ใช้จุดขายด้านวัฒนธรรมเช่น เพลินวาน ซึ่งดูดนักท่องเที่ยวให้เข้าไปได้จำานวนมาก

เพราะเมืองชายทะเลอื่นๆของไทยไม่เน้นสิ่งๆนี้ ทั้งที่นักท่องเที่ยวเขาก็อยากมาเสพย์

ความเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละเมืองนั้น พอๆกับที่อยากวิ่งลงไปจุ่มทะเล ฉะนั้นถ้า

หัวหินพัฒนาจุดนี้ได้มากขึ้น หัวหินจะเป็นเมืองชายทะเลที่โคตรแนว และโคตรน่าไป

มากกว่านี้อีก

เรามาถึงสี่แยกกลางเมือง โดยที่ยังลากกระเป๋ากันไปเรื่อยๆ ผมเริ่มสงสัยแล้ว

ว่าตกลงมึงจะไปกินอะไรกันที่ไหน ทำาไมไปไกลกันเชียว แล้วจู่ๆแถวหน้าที่เดินๆนำา

อยู่ก็หยุด แล้วคุยอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้ ผมซึ่งอยู่ท้ายแถวพยายามจับใจความก็ไม่เข้าใจ

เพราะอยู่ห่างไปมาก จนสุดท้ายกลุ่มที่เรายืนอยู่ตรงั้นก็แยกออกเป็นสองกลุ่ม

โดยกลุ่มใหญ่เดินย้อนกลับมา ผมพยายามจะถามว่าพวกมึงจะไปไหนกันครับ แต่

เหมือนไม่มีใครพูดด้วย คงเพราะบ่ายสองกว่าๆ หิวกันจะแย่แล้ว มารู้อีกทีตอนเดิน

ตามไอ้พวกนี้ไปก็คือ มันกำาลังจะเดินไปกินร้านเจฟเฟอร์ โดยที่ไม่รู้เหมือนกันว่าไป

ตกลงกันทีท่าไหน ได้แต่งงๆเดินตามพวกมึงมา ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งแยกย้ายกันไปกินที่

อื่นๆ ซึ่งมารู้ทีหลังอีกทีเหมือนกัน แต่ไหนๆผมก็เดินตามมาอย่างงงๆแล้ว ก็ตามเข้าไป

กินอย่างงงๆเหมือนกัน เมื่อเข้าไปในร้านที่อยู่กรุงเทพฯก็กินได้ ไม่ต่อถ่อมาหัวหินเลย

สิ่งที่เห็นต่อมาก็คือ พนักงานในร้านถึงกับอึ้ง ตอนแรกร้านยังโล่งไม่มีคนมากนัก พอ

พวกเรา 20 กว่าคนแห่กันเข้าไปในเวลาเดียวกัน ผมว่าเขาก็คงทำาตัวไม่ถูก แม้จะได้

ลูกค้าก้อนใหญ่ในเวลาเดียวกัน แต่ผมสังเกตสีหน้าคนขายแล้วเขาตั้งรับไม่ไหว

เอ�ล่ะบรรย�ก�ศก�รกินคงไม่ต้องอธิบ�ย ไปเสพย์เอ�เองที่ร้�นเจฟเฟอร์ใกล้บ้�นท่�น เมื่อเร�กินกันเสร็จแล้ว ก็เดินเท้�

ไปกันต่อที่หน้�เซเว่นส�ข�หนึ่ง รวมตัวกันอีกทีเพื่อรอรถม�รับขณะเดียวกัน กลุ่มแกนนำ�ที่แยกตัวไปกินที่อื่น ก็แบกอ�ห�รทะเล

ที่จะใช้ประกอบพิธีปิ้งย่�งม�ด้วยคนละหล�ยถุงใหญ่ๆ เร�ไปยืนขว�งท�งช�วบ้�นที่หน้�เซเว่นกันได้อีกพักใหญ่ๆ ก็ได้เวล�ไปขึ้น

รถสองแถวเข้�บ้�นพักของเร�กันต่อไป ซึ่งบ้�นพักนี้ ชื่อว่�บ้�นเซนต์จอห์น อยู่ออกจ�กตัวเมืองไปท�งเข�ตะเกียบ ซึ่งแถวนั้น

บรรย�ก�ศดีชิบเป๋ง จ�กที่เคยไปม�เมื่อหล�ยปีก่อน เร�ถ่อสองแถวกันออกม� ย้อนเวล�ผมไปได้เยอะ โดยเฉพ�ะสมัยเป็นเด็ก

ม.ปล�ยต้องนั่งสองแถวกลับบ้�นแต่ของผมมันวิ่งช้�พอได้ม�นั่งอีกทีที่นี่แมร่งกระช�กเวล�เมื่อวันว�นกลับม�ได้อีกครั้งหนึ่งเร�

ใช้เวล�15น�ทีก็ม�ถึงบ้�นเซนต์จอห์นซึ่งข้�งๆเซนต์จอห์นเป็นโรงแรมมินิเทลแล้วถัดไปอีกข้�งก็เป็นแฟมิลี่ม�ร์ทซึ่งเพิ่งม�

เปิดเมื่อปีสองปีนี่เองเพร�ะม�คร�วก่อนเมื่อส�มปีที่แล้วยังไม่เห็นเลยนะแต่ก็ถือว่�เป็นนิมิตหม�ยที่ดีสำ�หรับปีศ�จกระห�ยน้ำ�ดำ�

ย�มค่ำ�คืนจะได้มีที่ไปของมัน

เร�เข้�ไปในซอย มีเกดกับชูเป็นหัวหน้�คณะ เข้�ไปได้ซักพักก็เจอบ้�นสองหลังแรกที่เร�จะเข้�พักกันในทริปนี้ ผมเองก็

กำ�ลังคิดอยู่เลยว่�จะแบ่งบ้�นกันยังไงไม่ทันคิดเลยว่�จะมีอะไรผิดปกติจนกระทั่งเมื่อเกดเข้�ไปถ�มป้�ที่ดูแลบ้�นข้�งในเพื่อคว�ม

ชัวร์นี่แหล่ะครับ“เนี่ยสองหลังเนี่ยน่ะป้�”แล้วป้�ก็พูดอะไรออกม�ซักอย่�งฟังไม่ชัดแต่ก็ทำ�ให้เกดสวนกลับไป“ไม่ได้นะป้�ไป

เอ�เข�ออกม�เลยนะ” คร�วนี้ชัดเต็มหูเลยครับ จ�กนั้นเกดจึงกดโทรศัพท์คุยกับเจ้�ของบ้�นทันที แล้วก็เดินห�ยเข้�ไปข้�งใน

เหมือนจะเข้�ไปเจรจ�อะไรซักอย่�งตรงจุดนี้ผมพย�ย�มรวบรวมจนเริ่มประติดประต่อได้ว่�ก่อนนั่งรถเข้�ม�ที่บ้�นเกดได้คุยกับ

เจ้�ของบ้�นคือป้�นิตย์ว่�พวกหนูจะเข้�ม�ที่บ้�นที่เคยจองไว้แล้วนะคะทุกอย่�งโอเคนะคะท�งนั้นเข�ก็ตอบม�ว่�โอเคเข้�ม�ได้

เลยแต่เมื่อเข้�ม�แล้วเกดเข้�ไปถ�มป้�คนเมื่อกี้ที่ม�ช่วยดูแลบ้�นก็ปร�กฎว่�ไอ้บ้�นสองหลังที่เร�จองไว้มีคนม�เข้�อยู่แล้วซึ่ง

ท�งเร�ก็ยืนยันว่� ได้จองก่อนแล้วแล้วที่เข้�ม�อยู่ จะม�อยู่ได้ไง เรื่องร�วเริ่มบ�นปล�ยจนเกดต้องโฟนห�เจ้�ของบ้�นอย่�งป้�

นิตย์ แล้วเดินห�ยเข้�ไปอย่�งที่ว่� ก�รเจรจ�ภ�ยในยืดเยื้อร่วมสิบน�ที เกดเดินกลับม�ในสถ�พที่ไม่ใช่เกดที่เร�คุ้นเคย น�ทีนั้นรู้

เลยว่�เกดอยู่ในจุดที่หงุดหงิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นคนที่เดิมเร�จะจำ�ภ�พได้ติดต�ว่�คนอะไรร่�เริงแบบสั่งได้ตลอดเวล�ก็มีจุดหงุดหงิด

เหมือนคนอื่นเข�ได้เหมือนกันแต่แน่นอนว่�ห�กคุณต้องไปยืนบนจุดๆเดียวกับเกด เป็นคุณๆก็หงุดหงิด เพร�ะจ�กก�รเจรจ�แม้

เกดพย�ย�มทำ�ให้ทุกคนสบ�ยใจด้วยก�รบอกว่�ไม่มีอะไรม�กม�ยเดี๋ยวเร�ย้�ยไปนอนอีกบ้�นหนึ่งอยู่ลึกเข้�ไปอีกหน่อยนะแต่

มีเหลือแค่หลังเดียว ขณะที่เกดกำ�ลังพ�เพื่อนๆที่ต�มม�ทีหลัง แล้วเพิ่งรู้เรื่องร�วพ�ไปยังบ้�นหลังใหม่ แต่ผมก็พอจะเด�ออกว่�

เรื่องร�วมันไม่ร�บรื่นขน�ดนั้นหรอกซึ่งสืบทร�บภ�ยหลังคือท�งป้�พย�ย�มทำ�เหมือนจะไม่รับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นปัดนู้นปัด

นี่ไปว่�ที่คนเข้�ม�อยู่ในบ้�นที่เร�จองไว้เพร�ะอย่�งนั้นอย่�งนี้และคงไปไล่เข�ออกม�จ�กบ้�นไม่ได้หรอกซึ่งตอนแรกที่ยังไม่ได้

บ้�นหลังใหม่นี้ ถ�มว่�พวกเร�30กว่�คนจะไปห�ที่นอนแบบกระทันหันได้ที่ไหนล่ะมินิเทลข้�งๆเหรอป้�จ่�ยให้ผมมั้ยล่ะจน

กระทั่งได้บ้�นหลังใหม่อย่�งที่ว่�นี่ล่ะ สถ�นก�รณ์จึงโอเคขึ้น โดยท�งเร�ยังคงจ่�ยค่�บ้�นด้วยจำ�นวนเงินเท่�กับตอนที่จองไว้สอง

หลังเรียกได้ว่�ง�นนี้คงไม่ต้องเอ�ต�ไปเห็นใจใครนอกจ�กเกดผู้นี้อีกแล้วเพร�ะจ�กก�รได้เห็นเธอเจรจ�กับป้�นิตย์ท�งโทรศัพท์

อีกครั้งหลังจ�กเร�ย้�ยเข้�ม�อยู่ในบ้�นแล้วเหนื่อยใจแทนจริงๆ

ถึงตรงนี้อยากจะบอกเกดเลยว่า บางครั้ง สิ่งที่เลว

ร้ายในชีวิตบางอย่าง อาจกลายเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเลย

ก็ได้ เพราะเมื่อบ้านสองหลังโดนยุบมาเหลือแค่หลังเดียว

แม้จะมีปัญหาเวลานอนนิดหน่อย แต่มันกลายเป็นข้อดีตรง

ที่ทุกคนอยู่ใกล้กันมาก จะทำาอะไรที ก็ไปมากันได้โดยไม่

ต้องข้ามบ้านไปหากัน เวลาจะทำาอะไรร่วมกันเป็นหมู่คณะ

ก็โคตรสะดวก แถมบ้านที่ได้ยังลึกเข้าไปในซอยและอยู่ใกล้

ทะเล ห่างไปไม่ถึง 200 เมตรเอง วิ่งออกจากบ้านไม่ทัน

เหนื่อยก็ถึงหาดแล้ว ผมเชื่อว่าเผลอๆ ถ้าเรายังได้บ้านสอง

หลังนั้นอยู่ เราอาจไม่รู้สึกอยากทำาอะไรร่วมกันมากขนาดนี้

เพราะความห่างของบ้าน ถ้าคิดแบบนี้ จากร้ายก็กลายเป้นดี

ได้ ไม่น่าเชื่อจริงๆ ฉะนั้น เกด บอกได้เลยว่า ป้านิตย์จะอะไร

ยังไงช่างแมร่งเลยครับ ใครผิดใครถูกเรื่องนี้ เรารู้ๆกันอยู่ แต่

ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป

ดังนั้นพอเย็นย่ำาค่ำาแล้ว เราก็เริ่มต้นวิถีชีวิตกันด้วย

การปิ้งอาหารทะเลที่เตรียมมากินกัน ซึ่งสิ่งมีชีวิตที่เราจะ

กินกันนั้นก็กินกันง่ายๆ กุ้ง หอย เป็นกิโลๆค่อยนำามาวาง

บนเตาถ่านที่่ก่อไฟดีแล้ว พร้อมด้วยข้าวสวยและกับข้าวอีก

นิดหน่อย อร่อยเชียวล่ะคุณผู้ชม ซึ่งทางคณะพ่อครัวแม่ครัว

อันประกอบด้วย เกดที่หลังจากไปตบตีทางวาจากับป้ามา

หมาดๆ ก็มาพลิกกุ้งพลิกหอยต่อเลย ตามด้วยลูกมืออย่างชู

และมีแตงกวา กับไตฝุ่นมาช่วยทำากันเป็นระยะๆ สังเกตได้

ไม่ยากว่างานนี้ของปิ้งจะหมดเร็วเป็นปกติ โดยเฉพาะหอย

ที่แต่ละคนแย่งกันยังกะมันเป็นหอยกลุ่มสุดท้ายที่เหลือยู่บน

โลกนี้ เวลาแม่ครัวถามว่าใครยังไม่ได้หอย ยกมือแย่งแทบ

จะไม่ทัน พอเป็นเรื่องหอย ทำาไมอยากกินกันจัง ก็เป็นเรื่อง

ที่สนุกสนานอย่างหนึ่ง

หลังจากกินกันเสร็จ พิธีกรรมต่อไป ก็บังเกิดที่

ชั้นสอง เมื่อเราได้เปลี่ยนระเบียงบ้าน ลมโกรกสบาย ให้

เป็นร้านเหล้าขนาดย่อม เปิดเพลงตึ้บๆ ใครอยากมึนเมา

ด้วยเครื่องดื่มทะลุรูตับแบบไหน ก็รินเอา แต่ในคืนแรก

นี้ ยังไม่ถือว่าเป็นจุดไคลแมกซ์ เพราะเชื่อว่ามันต้องเก็บ

ไว้จัดเต็มกันในคืนที่สอง ซึ่งตอนแรกคณะเมาเหล้าทุก

แห่งหนอย่าง กอล์ฟแก๊ป พยายามเรียกผู้ร่วมอุดมการณ์

แต่ละคนที่กินกุ้งกินหอยกันเสร็จ ก็แยกย้ายเข้าห้องนอน

ยังไม่พร้อมจะเมามายอะไรตอนนี้ แต่หลังจากไปจิกหัวมา

แต่ละห้องได้จนครบทุกคน ซักประมาณสามทุ่มหน่อยๆ

บรรยากาศเต็มรูปแบบก็เริ่มขึ้น มีความพยายามจำาลอง

ให้บรรยากาศเหมือนผับอโคจร มีพิธีกรกวนตีนสลับกัน

พูดเป็นระยะ ใครต้องการเหล้าไปเอาที่โต๊ะกลางได้ ใคร

ชอบนั่งเฉยๆ ก็นั่งเอาบรรยากาศ นั่งดูเพื่อนสาวแต่ละคน

ที่พยายามจะเต้นจะอะไรตรงกลางเวทีกันเหลือเกิน ดีว่า

ปิดไฟ ต่อมาทางเจ้าของผับอย่างไอ้แก๊ปก็คงมองว่า กินๆ

เต้นๆไปคงเริ่มน่าเบื่อ

เลยไปจัดเก้าอี้มาตัวหนึ่ง วางตรงกลางเวที แล้ว

ก็ไปลากใครต่อใครมานั่งตรงเก้าอี้ตัวนั้น แล้วก็เริ่มถาม

คำาถามทีละคน ซึ่งคงไม่ได้ถามว่า เมื่อเช้ากินข้าวกับอะไร

หรือเมื่อตอนเย็นกินหอยไปกี่ตัวแน่นอน คำาถามแต่ละ

อย่างแก๊ปและทีมงานพยายามบิ้วให้น่าสนใจ ถามในเชิง

ชู้สาวบ้าง กับใครอะไรยังไงบ้าง แม้เล่นๆไปมันจะดูแป้กๆ

เพราะออกเชิงกรรโชกคำาตอบกันมากกว่า คนนั่งเก้าอี้ตัว

นั้นก็ไม่ค่อยอยากจะตอบกันซักเท่าไหร่ แต่ก็พอยิ้มๆที่

มุมปากได้บ้าง

เราก็เล่นบ้าเล่นบออะไรกัยเสียงดังให้ข้างบ้านรำาคาญเล่นไปจน

กระทั่งเกือบตีหนึ่ง ก็ค่อยๆทะยอยแยกย้ายกันไปนอน บางส่วนก็ยังนั่ง

คุยกันต่อ ที่ตลกอย่างหนึ่งก็คือ ที่เหลือคุยกันอยู่ เท่าที่จำาได้หลักๆก็มี

แตงกวา ปอ เจน ชู และก็คนอื่นๆ แล้วคุยเรื่องอะไรกันไปเรื่อยๆอยู่ดีๆไป

ลงทีท่าไหนไม่รู้ กลายเป็นเจน นั่งดูลายมือแต่ละคนแล้ววิเคราะห์คู่ครอง

ในอนาคตเฉยเลย ซึ่งก็เข้าทางแต่ละคนกันล่ะครับ เรื่องแบบนี้อยากรู้กัน

เชียว ผมก็เอามือให้แม่หมอดูไปด้วยหนึ่งช็อต ก็แปลกดี คุยๆกันอยู่ ดู

ลายมือกันซะงั้น จากนั้นแต่ละคนก็ค่อยๆไปนอนกันจริงๆ เพราะเริ่มตีสอ

งกว่าๆแล้ว แต่ผมก็ยังนั่งอยู่ต่อถึงตีห้าครึ่ง ทำาไปทำาไมก็ยังไม่รู้ จนกระทั่ง

ไม่ไหวจริงๆ จึงต้องไปนอน

ตื่นเช้าวันที่สอง พระอาทิตย์แยงตูดตอนเก้าโมงเช้า

ผมพลิกดูโปรแกรมของวันนี้ ช่วงเช้าหลังหินช้าวเช้าก็พัก

ผ่อนกันตามอัธยาศัย แล้วตอนบ่ายก็เดินทางกันไปที่วัดเขา

ตะเกียบ อยู่ไม่ห่างจากบ้านเท่าไหร่นัก วิ่งจากหาดหน้าบ้าน

ไปครึ่งชั่วโมงก็ถึง

ผมแหกขี้ตาตื่นมาเพื่อพบกิจกรรมตามอัธยาศัยของ

แต่ละคน ซึ่งเหมาะอย่างมากกับการมาชายทะเล คือไม่เล่น

ไพ่ ก็กินเหล้าเล็กๆน้อยๆพอเป็นพิธีเพราะเพิ่งเช้า คำาถาม

คือ เข้าใจว่าแดดเก้าโมงก็เริ่มร้อนแล้ว แต่คุณมึงไม่คิดจะ

ออกไปดูโลกภายนอกกันบ้างเหรอวะ

หัวหินไม่ได้อยู่ใกล้แบบหน้าปากซอยบ้านมึงนะ

เว้ย จะได้มากันได้บ่อยๆ โดยเฉพาะวงไพ่นี้ เข้าใจว่าเป็น

คุณค่าที่ทริปเดินทางคู่ควร แต่มึงก็งอมแงมกันไปหน่อย

มั้ย ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ดูดหอยกันเสร็จก็แยกเข้าห้องวงใคร

วงมัน ผีพนันตามมาสิงถึงหัวหิน หารู้มั้ยว่าเจ้ามืออย่างลุง

โต๋ เริ่มเก็บสะสมค่ากลับบ้านจากพวกเอ็งแท้ๆ เมื่อคืนได้

ค่ารถตู้ เช้านี้คงเป็นรถทัวร์ ส่วนก่อนกลับบ้านคงโทรจอง

ที่นั่งเครื่องบินได้แล้วแหล่ะ ว่าจะไปสะกิดหลายที แต่ก็

ช่างเหอะ บางครั้งคนเรามักมีความสุขกับการได้เสียเงิน

55+

แล้วเช้านี้ผมจะทำาอะไร ผมรู้สึกว่าการมาสถานที่ใดทีนานๆทีจะ

ได้มา เราควรจัดหนักกับบรรยากาศ ณ ที่เหล่านั้นให้มากที่สุด นักเดิน

ทางสายกระโหลกหนักหลายคนถึงกับไม่เอาเพลงไปฟังระหว่างเดินทาง

พวกเขาบอกว่า เพลงน่ะฟังที่บ้านยังได้ แต่ฟังเสียงธรรมชาติที่อยู่ออก

ไปต่างหาก ที่ควรหาฟังเสียตั้งแต่ไปถึงที่ สูดดมบรรยากาศตั้งแต่ได้กลิ่น

ชิมรสชาติบ้านเมืองของเขาตั้งแต่ได้โอกาสลิ้มลอง จะเป็นดีที่สุด

แล้วได้ข่าวมาว่า เช้านี้ ที่โรงแรมอินเตอร์ คอนติเนนทั่ล ข้างๆ

บ้าน มีแข่งโปโลชายหาดชิงแชมป์เอเชีย โปโลที่ว่านี้ เป้นคนละอย่าง

กับโปโลน้ำานะครับ เพราะโปโลอันนี้คือการขี่ม้าตีลูกให้เข้าประตู เป็น

กีฬาพื้นเมืองของพวกเติร์ก แล้วเอามาประยุกต์ใช้แข่งกันในหมู่คนรวย

เพราะไม่รวยจริงจะมีปัญญาหาม้ามาแข่งได้หรือ

เราเดินจากบ้านเลียบหาดไปประมาณ 300 เมตร ก็ถึงสนาม

แข่ง แล้วก็แข่งตอนสิบโมงกว่า แดดกำาลังเผากบาลคนและกบาลม้า

ก็ดูเขาเล่นกันไป ระหว่างนั้น เราก็จะเห็นพวกไฮโซต่างๆเดินผ่าน

พวกเราไปเป็นระยะๆ พวกนี้ก็จะแต่งตัวแบบจัดเต็มมาก คงนึกว่า

มางานกาล่าดินเนอร์ เรียกได้ว่าขนเพชรมาทั้งบ้าน ถ้ามึงพกตู้เซฟ

มาได้ คงทำาไปแล้ว คุณหญิงคุณนายทั้งหลายที่คงมาดูผัวแข่งโปโล

ก็แต่งหน้าซะจัด ยืนไปพัดไปแล้วมาบ่นว่าร้อน แต่มึงนี่ชุดราตรียาว

มาเลยจร้า เป็นภูมิปัญญาชนชั้นสูงที่น่าตลกสิ้นดี น่าสงสัยว่าคน

เหล่านี้ วันๆเอาชีวิตไปทำาอะไร เดินแบกทองแบกเพชรไปวันๆ ต้อง

อวดแสนยานุภาพทางการเงินข่มคนอื่นเขาอย่างนั้นหรือเปล่า อันนี้

ไม่ทราบ ไม่เคยเป็น

เรายืนดูโปโลได้ซักพัก ประกอบกับคุณหญิงคุณนายชัก

จะมากันมากเกินไปแล้ว ดูๆไปพวกเราจะกลายเป็นคนสวนไปซะ

เปล่าๆ ก็เลยเดินกลับไปที่บ้าน และพบว่าวงไพ่ยังคงใจจดจ่อกับไพ่

ในมือ แล้วมีใครซักคนมาบอกผมว่า ตอนบ่ายที่จะไปวัด แล้วแต่ใคร

จะไปก็ได้นะ มันแปลว่าอะไร พวกมึงจะทำาบาปกันครบวงจรเลย

เหรอครับ อารมณ์แมร่งเหมือนคนเล่นเฟซบุ๊ก มันบอกกับตัวเอง

ว่าเดี๋ยวอีกแปบจะเลิกเล่น ปรากฎอีกสิบนาทีต่อมา แมร่งก็เล่นต่อ

แล้วสะกดจิตตัวเองว่า เดี๋ยวอีกแปบเลิกเล่น วนอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ยัง

ไงมึงก็ไม่เลิกเล่นหรอก มึงจะเลิกเล่นได้ มึงต้องกระชากตัวเองออก

มาจากคอมพ์เท่านั้น

ไม่เป็นไร ไพ่ที่มึงชอบเล่น เช้าเย็นมึงชอบเล่นไพ่ อะไรก็

ว่ากันไป บ่ายนี้ ผมยังไงก็ได้ แต่ไม่ใช่อยู่บ้านแน่นอน เพราะถ้า

เป็นอย่างนั้นมึงเช่าบ้านที่ตรอกข้าวสารก็ยังได้ ทีนี้คำาถามคือไป

ที่ไหนดี วัดเขาตะเกียบ ผมเคยวิ่งเลียบหาดไปมาแล้ว 2 ครั้ง

มีคนชวนไปเพลินวาน แต่ผมก็ไปมาแล้วเช่นกัน พูด

ถึงเพลินวาน เป็นสถานที่ไอเดียดีนะ มีกลิ่นวัฒนธรรมหนัก

หน่วง กูชอบนะ จะดีกว่านี้ หากไม่เน้นขายของอย่างเดียว มึง

ช่วยบอกเล่านิดนึงว่า วัฒนธรรมแบบที่มึงนำาเสนอมันเป็นยังไง

อะไรคืออะไร ไม่ใช่เอามาตกแต่งแล้วเน้นขายของเอาตังค์อย่าง

เดียว แล้วเชื่อว่าเพลินวานน่าจะขยายพื้นที่ได้มากกว่านี้อีก ไป

ครั้งล่าสุดเมื่อ 2 ปีก่อน คนแมร่งก้เยอะ ทางเดินแทบไม่มี กู

แทบโหนสายไฟฟ้าข้างบนแทนแล้ว กว่าจะฝ่ามาได้ อ้าวสุด

ทางแล้วเหรอ โหนกลับอย่างงงๆ

ส่วนตลาดที่เป็นจุดขายหลักอีกอย่างของหัวหิน ถ้าไป

ตอนนี้ ก็ต้องไปช่วยเขาตั้งร้านล่ะครับ ต้องพระอาทิตย์ตกดิน

ไปแล้ว ถึงจะเริ่มขาย ตอนนี้เท่าที่นึกออกและไม่เคยไปก็คือ

มาร์เก็ต วิลเลจ หรือห้างสรรพสินค้าประจำาเมืองหัวหินนั่นเอง

โดยปกติ ไม่ค่อยชอบไปเดินห้างเท่าไหร่ แต่ก็ถือว่า

ก่อนหน้านี้ไม่เคยไปและที่อื่นก็เคยไปมาหมดแล้ว ก็คิดซะว่า

ลองไปดูห้างของหัวหินแล้วกันว่า ค่างจากกรุงเทพฯอย่างไร ซึ่ง

หลังจากที่เดินเท้าจากที่พักไปถึงมาร์เก็ต วิลเลจร่วมกิโลกว่าๆ

ครึ่งชั่วโมง ก็มาถึง เมื่อเข้าไป มันก็เหมือนห้างสรรพสินค้าใน

กรุงเทพฯ ไม่มีความแตกต่างอะไร ซึ่งแน่นอนว่ามีไว้เพื่อให้คน

กรุงเทพฯเข้ามาใช้บริการเป็นหลักนั่นเอง

อยู่กันได้เกือบชั่วโมง ก็เดินทางกลับ ด้วยรถสองแถว ซึ่ง

ถือว่าเป็นรถรับจ้างที่ค่าบริการถูกที่สุดแล้ว ตกคนละสิบบาท

เหมาได้ เพราะบางทีเราจะไปเจอรถลักษณะคล้ายตุ๊กๆแต่มีสี่

ล้อ ส่วนใหญ่ขึ้นได้ไม่กี่คน และจะมีราคาแพง เพราะไม่ได้จอด

ตามป้าย แล้วแต่ว่าเราจะให้ไปส่งที่ไหน เมื่อก่อนเคยนั่งจากฝั่ง

เขาตะเกียบไปเพลินวาน ด้วยรถประเภทนี้ โดนไปเกือบสอง

ร้อย เมื่อกลับเข้ามาถึงบ้าน ก็พบว่าวงไพ่เริ่มร่อยหรอ บางส่วน

เริ่มไปเดินชายหาด ลงทะเลบ้างอะไรบ้าง ตอนเย็นแดดเริ่มตก

จึงเป็นช่วงของการไปเล่นน้ำาทะเล อย่างแท้จริง ทางเข้าเพลินวาน ครั้งที่เคยมาเมื่อสองปีที่แล้ว

ไอ้เริกไปลองเจ็ตสกี ขี่วนไปวนมาใน

ทะเลร่วมชั่วโมง จนเพื่อนๆหลายคนทึ่งว่า มึง

ขับไหวได้ไงคนเดียวชั่วโมงนึง

“เปล่� กูจะให้พวกมึงเปลี่ยนตั้ง

น�นแล้ว“เริกเซ็กซ์จัดว่างั้น “แต่พอกูจะช้บ

เข้�ม� พี่เจ้�ของเรือแมร่งโบกมือไล่ ให้ขับ

ออกไป แล้วพวกมึงก็ห�ยไปไหนกันไม่รู้“

(ตอนนั้นไปช่วยรักษาคนที่โดนแมงกระพุน

ตอดจากการเล่นบานาน่าโบ้ท) พอมีคนถาม

ว่า เล่นตั้งนาน ตอนขับผ่าคลื่นไม่เจ็บเหรอวะ

มันตอบสั้นๆว่า “หมันแทบแดก“

ไอ้เริก เจ็ตสกีของมัน

กิจกรรมให้ลองเล่นนั้นก็มีอยู่มากมาย แต่แน่นอนว่าราคาย่อมแพงพอสมควร มีกลุ่มปอ กลุ่มแก๊ป จะรวมตังค์

กันเล่นบานาน่าโบ๊ท กิจกรรมหนึ่งที่ผู้มาทะเลพึงได้เจิม แต่ก่อนที่จะเล่นกันนั้น มีสิ่งที่สำาคัญกว่าเงินเกิดขึ้นก็คือ มีซาก

แมงกระพรุนมาเกยที่หน้าหาด ซากบางตัวเป็นแมงกระพรุนสีแดงซึ่งมีพิษร้ายแรง ซึ่งเหล่านี้มักจะอาศัยอยู่ในเขตทะเล

ลึก ทำาให้เริ่มมีการสองจิตสองใจกันเกิดขึ้นแล้วว่า จะนั่งกล้วยไปเสี่ยงดีมั้ย จนกระทั่งคนข้บบอกว่า ไม่ต้องห่วง แมง

กระพรุนไม่อยู่แล้ว แม้จะยังงงว่าพี่เป็นพ่อแมงกระพรุุนเหรอครับ ถึงมั่นใจขนาดนั้น แต่เพื่อนๆของเราก็ได้ขึ้นไปบน

กล้วยกันเรียกบร้อยแล้ว ซึ่งปรากฎว่าหลังจากขี่กล้วยกันไปล้มตึงกลางทะเลสี่ห้ารอบ ก็กลับเข้ามาที่ชายฝั่ง และแต่ละ

คนมีอาการแปลกๆ ก่อนที่ใครซักคนจะบอกว่า โดนแมงกระพรุน ตัวแดงช้ำาเต็มไปหมด ระหว่างที่เกิดเหตุจ้าละหวั่นอยู่

นี้ ก็มีแม่ค้าขายน้ำาอยู่ใกลเหตุการณ์ยื่นกระป๋องโค้กมาให้ ตอนแรกผมจะบอกว่ายังไม่หิวครับ ไม่เป็นไร แต่แม่ค้าบอก

ว่า เอาไปราดตรงที่เป็นรอยแดง แล้วอาการจะดีขึ้น ทั้งที่ยังงงอยู่ เมื่อผู้รับเคราะห์แต่ละคนมาถึงที่ ก็รับโค้กไปราดตัว

กันคนละพอสมควร และไม่น่าเชื่อว่าหลายยืนยันว่า อาการดีขึ้นจริง แต่ต้องไปเอาว่านมาทาตัวอีกที นับว่าได้ภูมิปัญญา

ชาวบ้านใหม่ๆ ต่อไปก่อนขึ้นกล้วย กูจะพกกระป๋องโค้กไปด้วยล่ะกัน โดนเมื่อไหร่ ราดแมร่งทันที

หลังโยโย่จับจนหนำาใจแล้วไอ้กอล์ฟก็นอนฟินอย่างที่เห็น

รูปถ่ายโดย เสี่ยวหลิง

บิ๊กอู๊ดดี้ มาถึงบ้าน

เมื่อเราทยอยกันขึ้นจากน้ำา กลับไปบ้านเพื่ออาบน้ำา เตรียมกินข้าวเย็น ก็มีข่าวล่ามาว่า อาจารย์ชลัชจะเข้า

มาหาพวกเรา สร้างความประหลาดใจและดีใจให้กับหลายๆคน แม้ว่ากระแสนี้จะเริ่มรับรู้กันตั้งแต่เมื่อคืนแล้วก็ตาม

และทำาให้หลายต่อหลายคนเพิ่งรู้ว่า อาจารย์มีบ้านอยู่ที่ชะอำา แต่บ้านหลังดังกล่าวจะสร้างไว้อยู่กับใคร ทุกวันนี้มีใคร

อยู่ อันนี้ลึกเกินไปที่จะสืบ รู้เพียงเมื่ออาจารย์มาถึงบ้าน ก็มีการทักทายไถ่ถามกันยกใหญ่ แถมอาจารย์เองก็บอกว่า

“ที่มา เพราะรู้สึกว่ารุ่นนี้มันทำาอะไรก็ได้ ขนาดร่วมรุ่นให้มาอยู่รวมกันในบ้านหลังเดียว ยังทำาได้เลย” แต่ซักเพียงยี่

สิบนาทีได้ล่ะมั้ง อาจารย์ก็ขอตัวกลับ แม้หลายคนจะอยากให้อาจารย์อยู่กินข้าวเย็นกันก่อน แต่อาจารย์ก็ยืนยันว่ามี

เหตุต้องไปทำาต่อ เราจึงพาอาจารย์ไปที่หาด เพื่อถ่ายรูปหมู่ร่วมกัน เก็บเอาไว้

ขณะเดินไปที่หาด

หลังจ�กถ่�ยรูปกับอ�จ�รย์และอ�จ�รย์

ขับรถกลับออกไปแล้ว เร�ก็เริ่มทำ�ข้�วเย็น

กันต่อ มีคนม�ช่วยกันทำ�เยอะพอสมควร

เพร�ะกะว่�จะรีบกิน ตกดึกจะได้มีเวล�ไป

ตล�ดโต้รุ่งซึ่งถือว่�เป็นสถ�นที่ที่ควรไปซัก

ครั้งห�กคุณม�ถึงหัวหินทั้งที

ประม�ณเกือบสองทุ่ม พวกเร�ทยอยกัน

ออกไปยังตล�ดโต้รุ่ง ซึ่งถือว่�เป็นตล�ดนัดย�ม

ค่ำ�คืนที่ใหญ่ที่สุดของหัวหิน เหม�รถสองแถวออก

ไป ฝ่�ก�รจร�จรที่เริ่มติดขัด เพร�ะช่วงนี้ถือว่�

หยุดย�วคนก็แห่กันม�แต่ใจเย็นๆไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

เร�ก็ถึงตล�ดโต้รุ่ง อยู่ตรงถนนตรงท�งไปสถ�นี

รถไฟหัวหิน ซึ่งแน่นอนว่�คนแน่นต�มฟอร์ม ของ

ที่ข�ยมีหล�กหล�ย รวมทั้งร้�นอ�ห�รทะเลร�ค�

ป�นกล�งถึงสูงเอ�ไว้ข�ยช�วต่�งช�ติ ที่สำ�คัญก็

คือเมื่อเร�เดินไปเรื่อยๆ เร�จะพบตล�ดแห่งใหม่ๆ

ที่เริ่มเปิดติดๆกันเพื่อขย�ยตล�ดและแข่งขันด้�น

ร�ยได้กันม�กขึ้นไม่รวมตล�ดนัดรอบนอกเมืองอีก

จำ�นวนหนึ่ง แต่เหล่�นั้นเน้นข�ยคนในพื้นที่ เป็น

สัญญ�ณว่�หัวหินในอน�คต น่�จะเป็นเมืองแห่ง

ตล�ดนัดได้ในอีกไม่ช้�

ประม�ณสองทุ่มเร�ม�รวมตัวกันหน้�บ้�นเตรียมเดินท�งเข้�ตัวเมือง

ระหว่�งเดินออกจ�กซอยบ้�นพัก

เป็นมะเร็งทางอารมณ์กับคนขับ

ระหว่�งที่เร�กำ�ลังเดินท�งออกจ�กบ้�นพักเข้�ไปยังตล�ดเร�ได้รถสองแถวคันหนึ่งพ�เข้�ไปผมจำ�เป็นต้องไปนั่งด้�น

หน้�ในโซนคนขับซึ่งก็ไม่ได้ว่�อะไรทีนี้ทันทีที่ล้อหมุนคนขับก็ไม่รู้ไปกินหญ้�หว�นที่ไหนม�ชวนคุยไปตลอดท�งซึ่งโอเคคุณ

อ�จคิดว่�เข�เป็นคนอัธย�ศัยดีหรือเปล่�ห�มิได้เท่�ที่ฟังเข�พูดก็ไม่ต่�งอะไรไปจ�กแผ่นเสียงตกร่องพูดอยู่คนเดียวซ้ำ�ไปซ้ำ�

ม�เรื่องรถสองแถวบ้�งเรื่องตล�ดบ้�งมีก�รถ�มด้วยว่�ทำ�ไมไม่ไปตล�ดจั๊กจั่นพร้อมกับจะขับไปให้ด้วยจนถึงกับต้องห้�มเข�

คือมันเหมือนเข�อย�กเป็นกันเองนะ แต่บ�งทีเร�ไม่อยู่ในอ�รมณ์จะพูดด้วย พอเงียบเป็นสัญญ�ณก็เหมือนเข�ไม่เข้�ใจ พูด

โขมงโฉงเฉงต่อเป็นมะเร็งอ�รมณ์ไปชั่วขณะอึดอัดกันไปทั้งแถบ

ที่แย่หน่อยก็คือข�กลับเร�ก็ต้องนั่งรถพี่เข�กลับเพร�ะไม่งั้นก็ไม่มีรถพ�กลับบ้�นพักได้ก็ต้องฟังพี่เข�เล่�พงศ�วด�ร

กันอีกหนึ่งรอบแต่ที่ตลกก็คืออยู่ดีๆคนขับก็ถ�มว่�“แล้วนี่กะจะอยู่กันกี่วัน”แบตซึ่งอยู่ในเหตุก�รณ์ด้วยและพย�ย�มเงียบ

ม�โดยตลอดก็ไม่รู้ไปขโมยหญ้�หว�นคนขับม�กินด้วยหรือไงดันหลุดป�กไปว่�“10วันค่ะ”พวกเร�ที่อยู่ในนั้นถึงกับหันม�

มองหน้�กันด้วยอ�รมณ์ชิบห�ยแล้วและต่อม�คนขับก็ถึงกับตกใจ(พวกผมก็ตกใจแถไปได้10วัน)และคร�วนี้พี่แกถึงกับพูด

ไม่หยุดหนักกว่�เดิมอีกมีก�รถ�มด้วยว่�อ�จ�รย์ให้งบเยอะขน�ดนั้นเลยเหรอก็ต้องแถๆกันไปให้มันกลับม�เข้�ร่องเข้�รอยจน

ได้กว่�จะถึงบ้�นพักเป็นมะเร็งอ�รมณ์ระยะสุดท้�ยพอดี

เมื่อลงม�จ�กรถ ผมพย�ย�มเล่�สิ่งที่ประสบม� ให้พวกที่นั่งด้�นหลังรถฟัง แต่เหมือนไม่มีใครเข้�ใจคว�มรู้สึกเลย

อย�กให้ไปลองอยู่ในจุดๆนั้นดูบ้�งจะได้รู้ว่�ระทมกกหูมันเป็นยังไง

ร้�นนมมห�ลัยเจ้�ของชื่อเมนูนมอัน

เป็นตำ�น�นภ�ยในตล�ดฉัตรศิล�

ตลาดฉัตรศิลา

ไฮไลต์ของงาน เอ�ล่ะ เมื่อเร�กลับม�ถึงบ้�นได้อย่�งครบถ้วนกระบวนคว�มกันแล้ว ดูเหมือนจะได้เวล�สำ�หรับ ไฮไลต์

ของง�นนี้ เชื่อว่�ใครหล�ยคนนั่งรถม�ถึงหัวหินก็เพื่อคืนนี้หรือเปล่� คืนที่ใครหล�ยคนกะจะเต็มที่กับชีวิต กับ

เพื่อนๆ กับคืนนี้ที่กำ�ลังผ่�นเข้�ม� และให้มันผ่�นไปอย่�งมีคุณค่� หลังจ�กที่ได้เห็นแสนยุนภ�พน้ำ�เม�จำ�นวน

หนึ่งที่ว�งเรียงอยู่บนโต๊ะ อีกทั้งดูเหมือนตั้งแต่ที่ทุกคนจะกลับจ�กตล�ดเข้�ม�ยังบ้�น ดูเหมือนยังไม่มีใครแตะ

อะไรม�กนักยังคงกั๊กเอ�ไว้อยู่โดยเฉพ�ะเหล่�ตัวหัวหน้�ซึ่งแม้ว่�จะเห็นก�รกินแบบวอร์มเครื่องกันม�ตั้งแต่ห้�

โมงเย็นแล้วก็ต�มแต่ก็ค่อยเป็นค่อยไปไม่มุทะลุอย่�งที่ทำ�กันปกติคิดว่�คงกะไว้ย�วๆกันดึกนี้

ประม�ณส�มทุ่ม ผับขน�ดย่อมเปิดอีกครั้ง แต่ก็ยังเบ�ๆไม่ออกตัวแรงม�ก เพลงเต้นก็มีกันบ้�ง ผู้กล้�

ก็ออกม�เต้นให้เห็นอยู่ แต่แล้วดันมีใครอุตริไปเปิดเพลงสไตล์ 90 ขึ้นม� อ�รมณ์ประม�ณ แร็ปเตอร์ หรือร�ฟ

ฟี่แนนซี่เข้� เหมือนกระตุกต่อมมะจังแต่ละคนเข้�เต็มๆ ทีนี้ล่ะเต้นกันลืมแก่ เป็นก�รเช็คอ�ยุไปในตัวว่� มึงเต้น

เพลงนี้ได้อ่ะมึงทันนี่หว่�มึงเกิดแล้วนี่หว่�รู้เลยใครแก่ไม่แก่ฟลอร์ร้อนเป็นไฟไปชั่วระยะหนึ่ง

ค่ำ�คืนนี้ เป็นคืนที่มีกลิ่นของก�รจัดหนักจัด

เต็มโดยแท้เพร�ะแม้จะยังไม่ถึงเวล�ดีนักแต่ก็เริ่มมี

คว�มพย�ย�มมอมเหล้�ให้เห็นเป็นบ�งส่วน อย่�ง

เช่น อ�จ�รย์กิ๊ฟ ซึ่งเมื่อคืนก่อน ได้ลองชิม บ�เล็น

ไทน์เข้�ไปถึงกับติดใจพร่ำ�เพ้ออย�กกินอีกจนวัน

นี้ก็เข้�ท�งตัวมอมทั้งหล�ย พย�ย�มประเคนเหล้�

ให้กิ๊ฟอย่�งเม�มันคือเล่นชงเหล้�ซะหน�หน�แบบ

เป็นมึง มึงก็ไม่กินเองหรอก แต่ถ้�ชงให้คนอื่นกิน

เอ�ซะไม่กลัวเปลืองเลย

เช่นเดียวกับ มือใหม่หัดกรึ้บหล�ยท่�น โดย

เฉพ�ะหญิงส�ว ที่คงอย�กจะเอ�วันนี้เป็นฤกษ์ง�ม

ย�มดีในก�รกระดกเหล้�ให้โปรอย่�งแท้จริง ภ�พที่

เห็นคือคุณเธอทั้งหล�ยชงเหล้�กันหน�กว่�เมื่อก่อน

คือมีคว�มกล้�ม�กขึ้นผมได้แต่ยืนดูแล้วเริ่มเด�ได้ว่�

มันจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปแต่ตอนนี้ก็ได้แต่ยืนดูต่อไป

พอใกล้ๆเที่ยงคืน ผมเห็นทีมง�นหล�ยๆคน

เริ่มขนของไปที่ช�ยห�ด ร�วกับว่�จะเกิดอะไรขึ้น

ที่นั่น และไม่ถึงสิบน�ที ทีมง�นดังกล่�วก็กลับม�

พร้อมกับเชิญชวนเพื่อนๆทุกคน ไปกันที่ห�ดทร�ย

เร�จะมีอะไรทำ�ร่วมกันนิดหน่อยทุกคนก็ว่�ง่�ย เดิน

ต�มไปที่ห�ดในเวล�เที่ยงคืนนิดๆ

ในภ�พคือ ริมท�งเดินก่อนลงไปยังช�ยห�ด ขณะที่ทีมง�นกำ�ลังเริ่มเซตอุปกรณ์ต่�งๆ ดูคล้�ยจะมีพิธีกรรม

อะไรซักอย่�งนอกจ�กนี้ยังเห็นชูแบกถุงลึกลับขน�ดใหญ่เหมือนมีวัตถุอะไรซักอย่�งในนั้นทำ�ให้เริ่มสงสัยแล้วว่�มึง

จะทำ�อะไรกันครับ

คนเริ่มทยอยกันม�ม�กขึ้น ม�นั่งรวมกันที่วงกลมแห่งนั้น แสงเทียนส�ดส่อง

เป็นแสงมัวๆตัดกับคว�มมืดมิด เหม�ะม�กที่จะไปเชิญริว จิตสัมผัส ม�ร่วม

ร�ยก�ร แต่อย่�กระนั้นเลย ด้�นแก๊ปกำ�ชับว่�ให้แต่ละคนเอ�แก้วม�คนละใบ

เหมือนจะม�กรีดเลือดร่วมส�บ�น แล้วแบ่งเลือดกันแดกยังไงไม่รู้ ก็ได้แต่งงๆ

ทำ�ต�มมันกันไป

ปร�กฎว่�ไปๆม�ๆ พอทุกคนม�นั่งกันในห�ดครบถ้วนแล้ว แก๊ปก็

เริ่มพิธี มีก�รพูดอะไรเล็กน้อย และหลังจ�กนั้นก็เริ่มรินน้ำ�เม� จ�กนั้นก็เริ่ม

แดกกันได้....

อ๋อสรุปง่�ยๆคือมึงย้�ยที่กินเหล้�นั่นเองกูก็นั่งลุ้นตั้งน�นว่�มึงจะมี

อะไรเล่นบ้�งมั้ย ปร�กฎว่�มึงจะกินเหล้�ใต้แสงเทียน เคล้�ไปกับลมทะเลเนี่ย

นะ จะมีลูกเล่นหน่อย ก็ตรงที่มีก�รหยิบเอ�วัตถุลึกลับจ�กถุงปริศน�นั้นออก

ม� เป็นส�รพัดประทัด เรียกได้ว่� มีทุกแบบเท่�ที่เร�เล่นกันม�ตลอดชีวิต มี

แบบสั้นแบบย�วแบบผึ้งแบบลูกข่�งมีหมดเล่นกันให้สะใจชูบอกกับผมว่�

จะเล่นก็เล่นให้หมดไปเลยซื้อม�เยอะอยู่ซึ่งดูเหมือนจะเป้นประโยคสุดท้�ยใน

คืนนั้นที่ชูรู้ตัวว่�พูดอะไรออกม�

ผมหยิบแบบย�วเอ�ม�จุดเป็นนัดๆอย่�งเม�มัน แต่ที่มันเม�เห็นจะ

เป็นพวกที่นั่งอยู่ตรงเสื่อ ผมไม่รู้ว่�เสื่อ ทร�ย ทะเล แสงสลัว ช่วยให้คนเร�

อย�กเหล้�อะไรม�กขน�ดนั้น แต่ดูเหมือนว่�ที่กั๊กๆกันไว้ตั้งแต่ที่บ้�นพัก จะ

ม�พังทล�ยเอ�ก็ตรงนี้ แต่ละคนเหมือนต่อมกระห�ยเหล้�อย่�งหนัก เทกันสุด

ลิ่มชนกันสุดเสียงดูเหมือนเร�จะเป็นกลุ่มชนที่เสียงดังที่สุดในแถบนั้นจุดนั้น

ผมเริ่มเข้�ใจแล้วว่� ทำ�ไมเด็กม.ปล�ย หรือเด็กมห�ลัยต้องม�สั่งล�กันที่ห�ด

เพร�ะบรรย�ก�ศมันได้นี่เอง

เวล�ผ่�นไปไม่เคยรอใครผมเล่นประทัดไปหล�ยอันแล้วหันกลับม�

ดูที่วงพิธีกรรม ทุกคนยังเสียงดังกันอยู่ แต่เริ่มเป็นเสียงดังที่ข�ดก�รควบคุม

นั่นไม่ใช่เสียงดังที่เร�เปล่งเพร�ะสนุกสน�น แต่เป็นเสียงดังแบบระร�น สติ

ของแต่ละคนเริ่มกระโดดหนีไปเรื่อยๆ ผมเริ่มรู้แล้วว่�สิ่งที่ค�ดเด�ไว้ ท่�จะ

เป็นจริงซักพักผมเห็นชูเดินไปอ้วกที่ริมกำ�แพงแต่ท่�เดินไม่ค่อยปกติผมต�ม

เข้�ไปดู และพบว่�มันเดินเฉไปม� จำ�เป้นต้องมีคนไปพยุง ผมต�มไปพยุงมัน

กลับม�จ�กที่ฉี่ เข้�ไปในระยะประชิด กลิ่นเหล้�หึ่งอยู่แต่ไม่เท่�ที่มันพูดออก

ม�“เพื่อนๆทุกคนน่�รักม�ก”

มันเหมือนแฟลชแบ็กภ�พในหัวผมหมุนติ้วย้อนกลับไปเป็้นคำ�บอก

เล่�ในอดีตถึง “ตำ�น�นบุญชู” ต่�งๆน�น� แม้จะไม่เคยเจอกับตัว แต่ก็พอ

เข้�ใจว่�ของเข�ดีจริงแล้วเหมือนเป็นคว�มคิดที่ท้�ท�ยสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่ๆดีฝน

แมร่งก็ตก...

ใครจะไปเชื่อ อยู่ดีๆฝนก็ตก มึงบ้�แล้ว วงพิธีกรรมเหมือนจะสร่�ง

ต่�งคนต่�งลุกขึ้นอย่�งไว รีบวิ่งเข้�บ้�น แตกกระจ�ยยังกะผึ้งแตกรัง อะไร

หยิบได้ตอนนั้นหยิบไปก่อนส่วนผมตอนนั้นดันแบกไอ้ชูไว้พอดีเอ�ล่ะครับคุณ

ผู้ชมศึกหนักม�แล้วผมต้องแบกชูกลับบ้�นไปคร�วนั้นมีแตงกว�ม�ช่วยด้วย

เร�สองคนต้องล�กไอ้ชูที่เดินแบบข�ไม่มีแรงกลับบ้�นไปอย่�งทุลักทุเลวิน�ที

นั้นเข้�ใจทันทีว่�ดีแค่ไหนที่กูไม่กินเหล้�เพร�ะเมื่อไหร่ที่กูเม�เดือดร้อนคนอื่น

เข�ต้องม�ล�กกลับบ้�น

ภ�ยในสิบน�ที จ�กห�ดสู่บ้�นพัก ทุกคนมอมแมมกันม� ทีนี้ล่ะ วง

เหล้�ที่ต้องหยุดกล�งคันทว่�แต่ละคนไม่มีสติม�ฉุกคิดอะไรตอนนั้นแล้วภ�พ

ที่ผมเห็น มันเหมือนกลียุค แต่ละเดินไม่ตรง มีอ�ก�รหนักหัวทำ�ให้หงุดหงิด

ง่�ย เอะอะจะอ้วกมันตรงที่ยืนอยู่ แล้วก็เหมือนแต่ละคนจะเผยก�รกระทำ�

เนื่องด้วยสิ่งที่อยู่ในใจออกม� แต่ละคนเสียงดัง คนที่ยังไม่เม�ม�กนัก ก็ต้อง

ช่วยกันคุมไม่ให้เอะอะไปม�กกว่�นี้ เสียงดังจนกระทั่ง ข้�งบ้�นยังต้องเดิน

ออกม�ดูว่�เกิดอะไรขึ้น คิดดูเอ�ว่�ตอนนั้นประม�ณเกือบตีสอง เข�หลับกัน

ทั้งซอยเหอะ

ผมได้แต่ทำ�ตัวไม่ถูก พร้อมกับคิดในใจเหมือนกันว่� ถ้�ผมเม�ผม

จะทำ�อะไร หรือพูดอะไรออกม�บ้�ง และเนื่องจ�กเหตุก�รณ์ดังกล่�ว เป็น

เหตุก�รณ์ทรงคุณค่�น่�จดจำ� อีกทั้งคำ�ทักท้วงในภ�ยหลังจ�กหล�ยๆคน ผม

จึงอย�กนำ�เสนอสิ่งหนึ่งน่�จะเป็นประโยชน์ในสองหน้�ถัดไปครับผม

Handbookคนเมา

ฉบับสิงห์เงิน 9พกไว้ใกล้มือ ถือไว้ใกล้ตัว ปลอดภัยชัวร์ๆ ไม่กลัวบานปลาย

แฟ้มประวัติสิงห์เงิน9

ฉบับเม�แบบเกินเยียวย�

พร้อมวิธีรับมือนิดๆหน่อยๆ

ที่พอจะทำ�ได้บ้�ง

แฟ้มประวัติ 1บุญชู คว�มอันตร�ย:5 ดาว ++

ตำ�น�นก�รเม�เหล่�ที่สร้�งบร๊ะล�นุภ�พให้ส�วก

ได้บูช�กันม�อย่�งย�วน�น เป็นจุดเริ่มต้นของตำ�น�น

“บุญชู” ที่เหล่้�เข้�ป�กเมื่อไหร่ ก็พร้อมจะมีเรื่องกับ

เพื่อนร่วมวง เพื่อพ�ไปอ้วก หรือแม้กระทั่งกระจกรถไฟ

ได้ทุกเมื่อ

เกิดอะไรขึ้นที่หัวหิน : ชูเคยเล่�ให้ฟังเมื่อน�นม�แล้วว่� คนเร�เม�เหล้�มี 3ส

เต๊ปคือรู้ตัวว่�ทำ�อะไรเริ่มเบลอแล้วว่�ทำ�อะไรและไม่รู้ตัวว่�ทำ�อะไรซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้น

กับบุญชูคือ สเต๊ปที่ส�มต�มม�อย่�งรวดเร็ว ชนิดที่ไม่มีใครตั้งตัวทัน เมื่อไหร่ที่ชูเริ่ม

พูดอะไรที่ไม่เข้�กับบริบทขณะนั้น ซ้ำ�ไปซ้ำ�ม� นั่นคือจุดเริ่มต้น หลังจ�กสเต๊ปที่ส�ม

ม�ถึงชูเริ่มรำ�พันเป็นแผ่นเสียงตกร่องว่�“เพื่อนๆทุกคนน่�รักม�ก”ก่อนที่ฝนจะตก

ผมไปพยุงไอ้ชูไว้มีจังหวะหนึ่งมันอย�กจะสูบบุหรี่นึกภ�พผมพยุงแล้วชูเอ�แขนซ้�ย

กอดคอผมไว้ จ�กนั้นมันก็อย�กบุหรี่ มันก็เอ�มือขว�หยิบบุหรี่ และหยิบไฟแช้กไป

ไว้ที่มือซ้�ยที่มันกอดคอผม แล้วใช้มือซ้�ยจุดไฟแช้ก ยื่นหน้�ที่อมบุหรี่เข้�ม�ใกล้ๆ

ไฟแช้ก ตรงหน้�กูอีกเช่นกัน ซึ่งปัญห�คือ มึงกอดคอกูอยู่ ไฟแช้กอยู่ตรงหน้�กูเลย

แล้วมึงยืนก็ยังยืนไม่ตรง เกิดไฟมันทิ่มเข้�เบ้�หน้�กูจะทำ�ยังไง แล้วจังหวะที่ฝนเริ่ม

ตกผมจะต้องพยุงไอ้ชูกลับบ้�นตอนนั้นแตงกว่�ยังไม่ม�อยู่ดีๆไอ้ชูก็รำ�พันขึ้นม�อีก

“เพื่อนๆทุกคนน่�รักม�ก”ซึ่งผมก็แบบเออกูรู้แล้วมึงร่วมมือกับกูนิดนึงเดินให้มัน

ตรงกว่�นี้ได้มั้ย ปร�กฎว่�นอกจ�กชูจะเดินไม่ตรงแล้ว มันยังจะโน้มตัวเข้�ม�ที่หน้�

ผมซะอีกเกือบจะได้ดูดป�กกันกล�งส�ยฝนแล้วยังดีที่หลบทันเป็นประสบก�รณ์ที่ดี

ได้พยุงคนเม�ครั้งแรกในชีวิตจำ�ไปจนวันต�ย

เมื่อขึ้นไปบนห้องได้ ชูพย�ย�มชวนคนอื่นกินเหล้�ต่อ ทั้งที่แต่ละคนสภ�พ

สลบไสล ไปบิลด์อ้วกกันคนละทิศละท�ง เมื่อไม่มีคนม�ส�นต่อ วิญญ�ณร้�ยกล�ย

ร่�งชูมีหวิดมีเหวี่ยงดีว่�หล�ยคนในที่นั้นผ่�นประสบก�รณ์ชูม�ก่อนเลยเกลี้ยกล่อม

ได้สำ�เร็จแม้จะหวุดหวิดไปหล�ยครั้งก็ต�ม

วิธีรับมือ:

- ควรให้ชูอยู่ห่�งกระจกรถไฟโจ๊กใส่ขิงหรืออะไรก็ต�มที่ชูส�ม�รถต่อย

ได้เอ�ไว้ห่�งๆ

- บ�งครั้งก็ต้องต�มใจชูเวล�ชูเม�เพื่อลดคว�มเสี่ยง

- อย่�ให้ชูเคลื่อนไหวในรัศมีเกิน5เมตรเพร�ะจะไปรั้งตัวไม่ทัน

- ระหว่�งพยุงไอ้ชูดูว่�มันอย�กบุหรี่หรือเปล่�จะได้ไม่เสี่ยงเอ�หน้�ไปจิ้ม

ไฟแช้ก

- อย่�จัดทริปกินเหล้�กล�งแจ้งในฤดูฝนเพร�ะอ�จทำ�ให้ทริปเลิกกล�งคัน

และชูอ�จไม่พอใจ

- ในเช้�วันต่อม�ห�กพบชูไม่ต้องบอกอะไรชูทั้งนั้นว่�เกิดอะไรขึ้นเพร�ะชู

อ�จเด�ได้เองหรืออ�จรู้เองในภ�ยหลัง

- แม้ชูจะเคยบอกว่�ของอย่�งนี้ชูต้องเป็นคนควบคุมมันเองแต่คว�มเม�

มันไม่เคยปร�ณีใครอยู่แล้ว

แฟ้มประวัติ 2อาจารย์กิ๊ฟ คว�มอันตร�ย:2 ดาว

อ�จ�รย์กิ๊ฟ อ�จเป็นผู้ม�ใหม่ ในบัญชีสิงห์ขี้เม�

ชั่วโมงก�รเม�อ�จยังไม่ม�กนัก แม้จะโดนพย�ย�มเพิ่ม

ชั่วโมงอย่�งหนักที่หัวหินแต่ถึงยังไงเจ้�ตัวก็ยังยืนยันว่�

“ไม่ม�วววววว”

เกิดอะไรขึ้นที่หัวหิน : เร�ไม่มีข้อมูลว่�กิ๊ฟเคยสะสมชั่วโมงเม�ม�ก่อนหรือไม่

อย่�งไร แต่หลังจ�กม�ทริปหัวหิน อ�จ�รย์กิ๊ฟเหมือนได้เกิดใหม่ เมื่อได้ลองชิม บัล

เลนไทน์ อึกใหญ่ เพร�ะตั้งแต่นั้นอ�จ�รย์กิ๊ฟพูดไม่หยุดเลยว่� อร่อยม�ก เอ�ม�อีก

อย�กกิน ร่ำ�ร้องเป็นแมวหิวข้�วอยู่ค่อนคืน โดยที่ผู้อยู่ในเหตุก�รณ์ต่�งลงคว�มเห็น

ว่�ม�ถึงเอ็งจะล่อของแพงเลยนะอ�จ�รย์กิ๊ฟ

เมื่อเรียกร้องกันขน�ดนั้น ในคืนที่สอง อ�จ�รย์กิ๊ฟก็เลยโดนจัดชุดใหญ่ เมื่อเห

ล้�ชงหน�ๆชุดใหญ่ถูกประเคนใส่หน้�กิ๊ฟแก้วแล้วแก้วเล่�เล่นเอ�อ�จ�รย์ทำ�ตัวไม่

ถูกเริ่มมีก�รกดดันจ�กคนหมู่ม�กให้อ�จ�รย์กิ๊ฟหมดแก้วแต่อย่�งที่ผมบอกว่�เป็น

มึงชงอย่�งนี้ มึงยังไม่กล้�กินกันเลย เสือกเอ�ไปให้คนอื่นเข�กิน ดีว่�กิ๊ฟสวนกระแส

ส่วนใหญ่ไว้ได้เลยแบ่งรับแบ่งสู้กินบ้�งไม่กินบ้�ง

ทว่�อ�ก�รเริ่มม�บ�นปล�ยตอนเที่ยงคืนกิ๊ฟเริ่มเดินไม่ตรงบ้�งบ�งจังหวะโดย

ที่ในมือถือไว้ครึ่งแก้วพร้อมกับรับประกันซ่อมฟรีว่�“ไม่ม�ววววเดินตรงน่ะเห็นป่ะ”

แต่เสียงเอ็งน่ะ ฟังยังไงก็รู้ว่�เม� ย�นกว่�ปกติเป็นไหนๆ แต่นอกจ�กนีก็ไม่มีอะไร

พิเศษไปกว่�นี้กิ๊ฟจึงรอดคืนหฤโหดไปได้

วิธีรับมือ:

- เลเวลน้อย ไม่มีพิษสงอะไรให้รับมือ นอกจ�กเช็คเป็นระยะว่�เม�หรือยัง

เดินตรงมั้ยทร�ยข้�งซ้�ยข้�งขว�เท่�กันหรือเปล่�

แฟ้มประวัติ 3โตโต้ คว�มอันตร�ย:ปวดกระโหลก 100 ตีนถีบ

อย�กมีหุ่นยนต์รักษ�คว�มปลอดภัยในชีวิตของ

ท่�น มัั้ยครับ ไม่ต้องเปิดห�ในทีวีไดเรกต์หรอกครับ เพ

ร�ะเร�อย�กแนะนำ�ให้รู้จักนวัตกรรมใหม่ ของหุ่นยนต์

เฝ้�ประตูรุ่นล่�สุด

เกิดอะไรขึ้นที่หัวหิน : มันม�แบบเงียบๆ ไม่มีใครรู้ว่�มันกระดกอะไรเข้�ไปบ้�ง

รู้แต่ตอนหนีฝนกลับม�บ้�น ระหว่�งที่กำ�ลังวุ่นว�ยชีวิตกับก�รล�กคนนู้นล�กคนนี้

ไปอ้วกให้หนำ�ใจ เหมือนมีหุ่นยนต์ตัวหนึ่งเดินล่ำ�ๆเข้�ม�แล้วพูดว่� “เฝ้�ท�งขึ้นลง

บันไดด้วยเดี๋ยวมีคนตกลงไป”ผมก็แบบเออคืออะไรบอกให้ทำ�บอกเฉยๆหรือบ่น

และหลังจ�กนั้น หุ่นยนต์ตัวนี้ก็ยืนอยู่ตรงท�งขึ้นลงบันไดบ้�น เวล�คนจะเดินผ่�น

หุ่นยนต์ตัวนี้จะถ่�ยทอดคำ�พูด “ระหว่�งตกบันได้ด้วยนะ” ซึ่งคนเดินลงบันไดคนนั้น

คือปุ้มปุ้มได้ยินอย่�งนั้นก็ต�มประส�ปุ้มคืออะไรระวังเหรออ๋อเออๆก็งงๆกันไป

ทั้งสองคน จนกระทั่งหล�ยคนเริ่มรู้สึกแปลกๆกับก�รม�ยืนอยู่ตรงหน้�ท�งขึ้น คือรู้

ว่�เป็นห่วงเพื่อนๆ แต่ถ้�ใครมันโง่พอจะตกบันไดไม มีที่จับให้ก็สมควร เร�หล�ยคน

พย�ย�มอธิบ�ยว่� โต้ไปนอนเถอะ ไม่มีใครเป็นอะไรหรอก (เพร�ะที่อ้วกแตกอยู่ตรง

นี้ ยังเยียวย�กันลำ�บ�กเลย)แต่หุ่นยนต์รบก็ทำ�เหมือนไม่เข้�ใจคำ�สั่งแถมบอกให้ผม

ไปยืนเฝ้�หน้�ท�งขึ้นพร้อมกับให้เหตุผลว่�ผมไม่เม�ผมไว้ใจได้ที่สุดพอผมบอกว่�

ไม่มีใครเป็นอะไรหรอกมันก็บอกว่�ไม่รู้ซิแต่ผมไว้ใจได้ที่สุดเหมือนใครป้อนข้อมูลม�

แค่นี้ เรียกได้ว่�กว่�จะเข็นไปส่งที่โรงเก็บหุ่นยนต์ได้ แทบต�ย ทำ�หน้�ที่อย่�งแข็งขัน

ไม่ปรึกษ�ใคร

วิธีรับมือ:

- ก่อนใช้ ก็ป้อนรหัสผ่�นให้ถูกหน่อยล่ะกัน จะได้สื่อส�รกันรู้เรื่อง หรือไม่ก็ปิด

สวิตช์แม่งไปเลยจะได้จบๆ

แฟ้มประวัติ 4โอ๊ต คว�มอันตร�ย:

นี่มันปีศ�จชัดๆ!!! เกิดอะไรขึ้นที่หัวหิน:

นรกเป็นพย�น ปีศ�จสุร�ได้อุบัติขึ้นนะริมช�ยห�ดหัวหิน เกิดม�จ�กท้องพ่อท้องแม่

ไม่อย�กจะเชื่อเลย เธอเดินไปรอบวง ในมือถือแก้วเหล้�ไว้เต็มมั่น อีกมือหนึ่งนั้นมีเหล้�ขวด

ใหญ่เธอกินมันอย่�งบ้�คลั่งประหนึ่งมันเป็นโค้กที่เธอชอบแต่โค้กกินเท่�ไหร่ก็ไม่เม�นิแต่นี่

ที่เธอกินมันคือเหล้�แต่โอ้วพระเจ้� เหล้�ทำ�อะไรเธอไม่ได้แต่มันทำ�ให้เธอเหมือนตัวจะใหญ่

ขึ้นแดงก่ำ�ขึ้นคว�มหน้�กลัวทะลุถึงขีดสุด เมื่อเธอรินเหล้�จนปริ่มแก้วและตะโกนสุดเสียง

สุดคอหอยว่�

“วันช็อตตตตตตตต”

ไม่อย�กจะเชื่อเลยปีศ�จวันช็อตเธอท้�ดวลกับทุกคนที่เอ�แก้วเหล้�เข้�ม�ชนเธอกิน

มันยังกับตื่นม�พรุ่งนี้เหล้�จะห�ยไปจ�กโลกเอ็งบ้�ไปแล้ว

ขน�ดพวกที่กินเหล้�ม�ตั้งแต่ห้�โมงเจอปีศ�จรุกร�นเข้�ไปยัง

เอ�ไม่อยู่ถอยไปตั้งรับกันเป็นแถวเสียงวันช็อคยังดังเรื่อยๆใน

ห�ดทร�ยนั้น(กูว่�มึงไม่ใช่วันช็อตแล้วล่ะป่�นนี้มึงจะร้อยช็อต

แล้วล่ะ)

วิธีรับมือ:

-กูว่�ไล่ให้ไปกินโค้กเหมือนเดิมดีกว่�เธอน่�กลัวเกินไป

สำ�หรับส�ยนี้ปีศ�จสุร�วันช็อตไม่มีใครเอ�อยู่หรอกหรือไม่ก็ต้อง

ห�ตัวคอแข็งๆม�ดวลให้ปีศ�จหลับให้ได้ก่อนแต่ก็ย�กอีกแหล่ะ

มีหล�ยคนที่พอจะรู้แกวปีศ�จสุร�ตัวนี้เช่นโอ๊คภูชิตซึ่งมัน

ไม่ม�ไม่งั้นเร�อ�จได้เห็นก�รแบทเทิลท�งขวดเหล้�ที่มันหยด

อีกคู่หนึ่งในสิงห์เงิน9ก็เป็นได้

แฟ้มประวัติ 5ไต้ฝุ่น

เกิดอะไรขึ้นที่หัวหิน:

หลังจ�กกลับขึ้นม�บนบ้�นเป็นจังหวะที่จนกำ�ลังวุ่นว�ยได้ที่เดินกันไปม�พ�คน

ไปอ้วกจังหวะนั้นก็เหมือนจะมีใครอุท�นขึ้นม�“ต๊�ยยยยสกปรก”ผมหันไปห�ต้น

เสียงนั้นเป็นเสียงเอ็มซีรูปสูงโปร่งน�มไต้ฝุ่นสถ�นะขณะนั้นไม่ชัวร์ว่�สติกี่เปอร์เซนต์

แต่ทันใด คุณเธอก็ไปหยิบไม้กว�ดม�กว�ดพื้นบ้�นเฉยเลย กล�งคืนแสกๆกล�งหน้�

กันเลยเล่นเอ�งงตอนแรกพย�ย�มเด�ว่�ไม่เคยเห็นคนเม�กว�ดบ้�นม�ก่อนแต่หลัง

จ�กถ�มแหล่งข่�วหล�ยคนในเหตุก�รณ์ข้อสรุปส่วนใหญ่คือเม�แต่ไม่ม�กตอนนั้น

ก็เลยรู้สึกว่�เห็นข้อดีของก�รเม�ขึ้นม�บ�งส่วน คือเม�แล้วเฝ้�บ้�นได้ เม�แล้วกว�ด

บ้�นได้ รู้สึกดีไปชั่วขณะนะ แล้วปร�กฎว่�ไต้ฝุ่นเล่นกว�ดซะสะอ�ด ชนิดที่ไม่กล้�ไป

ดินกลัวสกปรกอีกรอบเดี๋ยวโดนไม้กว�ดแสกหน้�

เช้�ม� มีคนพย�ย�มถ�มไต้ฝุ่นว่� คิดอะไรถึงกว�ดบ้�นตอนตีสอง ไต้บอกว่�ไม่

ได้เม�แต่เห็นพื้นมันสกปรกเลยกว�ดให้มันสะอ�ดเฉยๆเร�ก็ได้แต่ต้องเชื่อต�มที่เจ้�

ตัวบอกแม้ว่�ตอนอยู่ที่ห�ดไต้ฝุ่นก็ใช่ย่อยเหมือนกัน

วิธีรับมือ:

-รุ่นนี้ไม่ต้องตั้งรหัสผ่�นแค่พอให้กรึ่มๆพอเดินไหวแล้วอำ�ไปว่�พื้นบ้�นสกปรก

จังทำ�ไงดีเท่�นี้พื้นก็จะสะอ�ดจนไม่กล้�ใช้กลัวมันสกปรกอีกรอบน่�เอ�ไปกว�ดพื้น

ให้ที่บ้�นจริงๆถ้�เม�แล้วขยันกว�ดบ้�นได้เนี่ย(แต่เจ้�ตัวบอกว่�ไม่เม�นี่หน่�)

ห�กเมื่อกี้ เร�ได้พย�ย�มแนะนำ�หุ่นยนต์เฝ้�บ้�น

แต่คุณคิดว่�ยังไม่เวิร์ก ไม่เป็นไร เร�ขอเสนออีกหนึ่ง

นวัตกรรมใหม่เม�แล้วกว�ดบ้�นได้

แฟ้มประวัติ 6หลุยส์

เกิดอะไรขึ้นที่หัวหิน:

คุณเคยเล่นเกมส์มั้ยครับจำ�พวกต้องเล่นเป็นตัวละครเก็บเลเวลเพื่อไปสู้กับบอส

ใหญ่ในด่�นต่�งๆ ห�กเร�มีเลเวลม�กพอก็พอจะมีเลือดไปสู้กับบอสได้ไม่ย�กเย็น แต่

ห�กเร�เลเวลน้อยๆแต่กระแดะไปสู้กับบอสใหญ่โอก�สต�ยก็สูง

ที่ห�ดทร�ยผมได้เห็นคนจำ�พวกนี้เยอะม�กแต่บอสที่คนเหล่�นี้ต่อสู้ก็คอืแก้วเห

ล้�ที่อยู่ในมือ เลเวลที่สั่งสมม�ก่อนหน้�นี้ใครมีม�กพอที่จะสู้กับแอลกอฮอลล์ในเมรัย

เหล่�นั้น ก็คงไม่ย�กเย็น แต่สำ�หรับคนที่เพิ่งฝึกหัด แล้วม�จัดเต็มในรวดเดียว คิดไป

ว่�เริ่มต้นทั้งทีแล้วบรรย�ก�ศริมห�ดกับเพื่อนๆอ�รมณ์กำ�ลังหึกเหิมคุมตัวเองไม่อยู่

จัดหนักไม่หยุดยั้งอิอิห�ยนะกำ�ลังม�เยือนทุกท่�นแล้วล่ะครับ

หลุยส์ก็เป็นโนวิสคนหนึ่งที่กล้�ท้�ดวลสุร�เมรัยอย่�งหนักหน่วง คว�มที่เธอไม่

รู้ฤทธิ์ของมัน ทำ�ให้เธอถูกมันน็อกอย่�งรวดเร็ว แม้ใจสงส�รยังไง แต่ก็อดขำ�ไม่ได้ทุก

ครั้งที่ได้ยินเธอตะโกน“ข้������วรพุทธเจ้�����”ผมเพิ่งรู้ว่�ก�รเม�ให้อะไรดีๆอีก

แล้ว นอกจ�กจะเม�แล้วรักเพื่อน เฝ้�บ้�น กว�ดบ้�นได้ แถมยังรักช�ติเป็นออปชั่น

เสริมน่�ประทับใจแทนเสียจริงๆ

แต่แม้จะรักช�ติรักสถ�บันแค่ไหน แต่นี้มันตีสองโว้ย และดูท่�ว่�เธอจะไม่หยุด

ดีกรีคว�มรักช�ติง่�ยๆ เพร�ะขน�ดเพลงสรรเสริญเธอวนลู้บเป็นร้อยรอบ เธอยังบอ

กว่�เธอร้องไม่จบ(คือมึงไม่จบเองม�กกว่�)แถมยังบอกว่�“มันเป้นหน้�ที่กูต้องร้อง

ให้จบ”พูดไปเอ�มือกุมหัวไปแอบมีน้ำ�ต�ไหลด้วยนะเห็นอยู่ไม่รู้รักช�ติหรือห�ว

เร�พย�ย�มเกลี้ยหล่อมกันส�รพัดแต่เรื่องของช�ติล้�นเมืองหลุยส์เป็นจริงเป็น

จังฉ�กคล�สสิคประก�รหนึ่งเริ่มต้นเมื่อเกดซึ่งคืนนี้เธอเกลี้ยกล่อมคนเม�ไปเยอะ

คว�มอันตร�ย:

ไม่รู้ว่�จะอันตร�ยหรือตลกดี...

เธอพย�ย�มบอกหลุยส์ว่� อย่ร้องเลย ฝั่งตรงข้�มบ้�นเข�ไม่ชอบเพลงนี้ เข�เป็นเสื้อ

แดง

“ไม่ใช่แม่กูก็เสื้อแดง”......

สิ้นเสียงนี้แต่ละคนก็วงแตกกันล่ะครับ

ไม่มีใครจดไว้ว่�หลุยส์สรรเสริญพระบ�รมีไปกี่รอบ แต่นั่นก็ทำ�ให้เร�เชื่อแล้วว่�

คนจะเม�มันทำ�ได้ทุกอย่�งจริงๆและคว�มเม�ไม่เคยปร�ณีใคร

หลุยส์สรรเสริญอยู่สองชั่วโมงก็หมดแรงหลับไปสร้�งคว�มโล่งอกให้คณะกล่อม

คนเม�กันทั่วหน้�

วิธีรับมือ:

- มันก็เป็นอุทธ�หรณ์ดีๆนี่เองว่�เลเวลน้อยอย่�ริสู้กับบอสใหญ่แบบมุทะลุ

ดุดันค่อยเป็นค่อยไปเช็คเลือดตัวเองว่�ใกล้หมดหลอดหรือยังจะได้ไม่ต้องม�แอบรัก

ช�ติกันอย่�งนี้

- จริงๆแล้วถ้�หลุยส์จะไปเม�ที่ไหนเตรียมเส�ธงไปด้วยเมื่อไหร่ที่หลุยส์เริ่ม

มีอ�ก�รจะได้ตั้งเส�ธงแล้วอัญเชิญหลุยส์ขึ้นสู่ยอดเส�ไปเลย

- แต่ที่แน่ๆคลิปหลุยส์รักช�ติ

ข้�พเจ้�ได้โหลดเก็บไว้แล้วห�กคิดจะ

ทำ�ล�ยหลักฐ�นไม่ต้องห่วงอยู่ที่

ข้�พเจ้�หนึ่งก็อปปี้จะเล่นให้ได้อ�ยยัน

หล�นบวชเลยเชียว

แฟ้มประวัติอื่นๆ- เบลล์

เม�แล้วขึ้นไปนอนบนถังน้ำ�แข็งสีส้ม นอนกลิ้งไปกลิ้งม�คุยโทรศัพท์ อยู่ซักพัก

แต่เมื่อเธอเห็นหลุยส์ เม�ยิ่งกว่� เธอก็สร่�งเม�อย่�งรวดเร็ว และกลับม�เม�ในสภ�พ

ปกติแบบที่เธอเป็นในชีวิตประจำ�วัน

- แบต

เม�แล้วเดินไม่ตรงซึ่งเบสิคแต่ตอนเดินขึ้นม�บนบ้�นอยู่ดีๆก็กรี๊ดลั่นบ้�นเหมือน

ผีเข้�ซึ่งม�สืบทร�บทีหลังไม่ใช่อ�ก�รผีเข้�แน่นอนเพร�ะผีที่ไหนจะกล้�เข้�ณะที่เจ้�

ตัวยืนยันว่�ตัวเองไม่ได้เม�แต่ก่อนหน้�นี้เดินซะโลกเอียงเชียว

- นัท

กินได้ไม่ม�กตัวขึ้นผื่นแดงค�ดว่�น่�จะแพ้และตอนที่วิ่งหนีฝนขึ้นม�นัทก็ลงไป

หมดแรงบนเตียงอย่�งไว

- กล้วย

เดินปวดหัวไปม�แม้จะเข้�ไปนอนแล้วแต่ก็ยังออกม�บิลด์อ้วกอีกเล็กๆน้อยๆ

ย้ำ�เป็นรอบที่ส�มว่�คว�มเม�ไปเคยปร�ณีใครฉะนั้นห�กคิดจะเม�ก็เม�อย่�งมี

คว�มรับผิดชอบ รู้ว่�จะต้องเกิดอะไรในเวล�ที่สติข�ดห�ยก็เตรียมตัวให้ดี และแฮนด์

บุ๊คคนเม�นี้อ�จจะพอขย�ยภ�พได้บ้�งว่� ชีวิตหลังเม�เหล้� มันโหดร้�ยเสียเหลือเกิน

ทั้งคนที่เม�และคนที่ช่วยคนเม� เหล้�จะแดกก็แดกไปแต่แดกแบบรู้ตัว ไม่ใช่ไปสู้กับ

บอสทั้งที่เลือดมีน้อยก็ต�ยห่�กันพอดี

วันกลับบ้าน เช้�วันที่ส�ม หลังจ�กคืนวิปโยคได้ผ่�นไป ก็

เป็นก�รเตรียมตัวกลับบ้�นกันเสียที เร�เก็บกระเป๋�กัน

แต่เช้� และจะมีสองกลุ่มที่ออกเดินท�งคือ กลุ่มที่นั่งรถ

ไฟกลับ และนั่งรถตู้กลับ ซึ่งกิจกรรมช่วงเช้�ก็ไม่มีอะไร

ไปม�กกว่�ก�รกินข้�วเช้� และรอเวล�กลับบ้�น ซึ่งระ

หว่�งรอก็ยังอุตส่�ห์ตั้งวงเล่นไพ่กันอีกจนได้เรียกได้ว่�

วิน�ทีสุดท้�ยก็ขอให้ได้จั่วบ้�งอะไรบ้�ง จนลุงโต๋มันจะ

เอ�เงินไปเมือนอกได้อยู่แล้ว ก็ยังเล่นให้มันกินตังค์ต่อ

ไป

ประม�ณเที่ยงๆ เร�ม�รวมตัวกันที่ระเบียงบ้�น

ที่เป็นทั้งผับชั่วคร�ว และล�นบิลด์อ้วก ม�สั่งล�กัน

เล็กๆน้อยๆก่อนกลับบ้�นมือเที่ยงมีก�รทำ�ผัดม�ม่�ทำ�

ม�ใส่จ�นเดียวแล้ววนแดกกันรอบวงส�มัคคีผ่�นช�ม

ม�ม่�ไปอีกแบบ

เหมือนเมื่อคืนฝันว่�ตื่นม�ร้องเพลงสรรเสริญ

ตอนกล�งดึกเลยนะ

เล่นจนวิน�ทีสุดท้�ยจริงๆ

ซ�กอ�รยธรรมจ�กสมรภูมิเมื่อคืน

รุมกันแดกม�ม่�

หัวหินส�มวัน โหดสัสๆ จัดหนักทุกเส้นท�งจริง

ห�กจะขออะไร คงไม่ขออะไรไปม�กกว่�น้ี นอกจ�กว่�

อย�กให้มึงจัดอีกทุกๆปี จะไปที่ไหนก็ได้ขอให้มีพวกมึง

ไปด้วยก็พอตอนข�กลับบ้�นได้มีโอก�สคุยกับเกดเกด

บอกว่�ดีใจที่ง�นนี้มันสำ�เร็จอย่�งสูงแม้จะมีอะไรติดขัด

ก็ต�ม ส่วนในทริปหน้� ก็ขึ้นอยู่กับว่�แต่ละคนอย�กไป

ไหน ซึ่งบอกม�ก็จัดได้แน่นอน ซึ่งอ�จไม่ลงม�ทะเลซ้ำ�

อ�จเปลี่ยนบรรย�ก�ศไปที่ภ�คอื่นบ้�งอ�จขึ้นเหนือตะ

ลุยอีส�นหรืออย่�งไรอันนี้เป็นก�รตัดสินใจของอน�คต

ณ ตรงนี้อย�กขอบคุณทุกคน ทั้งที่ม�และไม่ได้

ม�ง�นนี ที่ทำ�ให้ง�นมันเกิดขึ้นและสำ�เร็จลงจนได้ สม

กับก�รรอคอยที่รอม�ตั้งแต่ตอนที่เลื่อนไปเดือนตุล�คม

ปี54ก็ดีใจโคตรๆมันโคตรๆและในโอก�สหน้�ถ้�มีอีก

ขอให้บอกกูกูต้องไปกับพวกมึงให้ได้ให้ต�ยซิแสรด

CATALOGBULLETIN

VOL1 VOL2

VOL3 VOL4

VOL5 VOL6