Sintesi additiva (shtese)

Teorema e Fourier qendron qe cdo senjal periodic per sa kompleks eshte munt te jete I prezantuar si

shuma e sinjaleve te thjeshte sinusoidali ( shiko kapitullin 1 ). Idea e bazes se sitesit additive eshte ajo e

procedimit ne sens te kundert, duke mbajtur nje sinjal kompleks dhe te niset nga shuma e sinjaleve te

thjeshte sinusoidale, cdonjeri ne te cilet ka dhuntine e nje inviluppo te tyre dhe amplitude (fig5.9a-d)

(shembuj 5.8a-d).

Behet fjale per nje nga metodat e sintesit ne perdorim nga me kohet antike pikerisht sepse 2

operacionet ( sitesi te sinjaleve sinusoidale dhe shuma e tyre ) eshte nje perzirierje shume e thjeshte.

Problemi kryesor qendron ne kompleksitetin e llogaritjes se kerkuar. Ne fakt nje sinjal kompleks kerkon

percaktimin e te pakteve 20 komponenteve harmonike, per secilen perj tyre eshte e nevojshme te

pershkruash inviluppon ne forme te thyer. Nuk eshte e nevojshme te shfrytezosh vetem harmoniket:

pergjithsisht mund te jene mblidhur ne specter frekuenca arbitrare (abusive) (parziali) , keshtu eshte e

mundur te varioje ne kohe jo vetem amplitude, por edhe frekuenca e komponenteve (shembuj 5.9 a-b).

Sitesi additive zakonisht eshte i pershtatshem per tingujt me lartesti te percaktuar, ne te cilen eshte e

nevojshme percaktimi I nje numri te limituar harmonikesh vecanerisht te dallueshmit. Sintesi I tingujve

perkusiv, ne spektrin e te cileve evidentohet nje mbizoterim komponente zhurme ( qe do te thote te

parzialeve qe nuk jane te lidhur me serine armonike te Fourier), kerkon ( ne fund te mabje nje rezultat

sinjifikativ) nje numer komponentesh te larte.

Sitesi per multiple wavetable ( shiko lart) mund te jete konsideruar nje forme e sintesit additive.