sk januari 2012
DESCRIPTION
De Groninger Studentenkrant van januari 2012.TRANSCRIPT
StudentenkrantGroninger
www.studentenkrant.org | jaargang 28 | nummer 5 | Januari 2012 | Bewaar dit document goed, het is later goud waard.
Wintermode pagina 8
Wat draagt de Groningse student in de koude tijden?
Studentmobiel.nl070 - 301 0 301 Eerste 9 maanden € 19,97 p.m., daarna € 39,95 p.m.
incl. 300 belminuten/300 SMS en mobiel internet
T-Mobile Smart Plus 300
€ 19,97p.m.
Applaus! 16GB Micro SD Bonus
Test pagina 10
De SK test de beste koffiezaken
Nieuwe ronde, nieuwe kansen. 2012, het jaar van de draak, is in volle gang. Een jaar natuurlijk, waarin Nederland en Tur-kije 400 jaar vriendschappelijke relaties vieren, omdat het Capitulatieverdrag in 1612 tussen de Republiek der Zeven Ver-enigde Nederlanden en het Ottomaanse Rijk werd getekend. Ook het jaar waarin de langstudeerboete in werking treedt en de nieuwe chef van Amerika wordt geko-zen. Het jaar waarin Titanic in 3D menig dertiger (weer) tot tranen zal beroeren, Men in Black 3 uit zal komen en Zanger Rinus hoogstwaarschijnlijk hit na hit zal gaan scoren. Er blijven ook dingen ge-lijk. Er zal weer een Champions League komen, weer een wereldkampioenschap schaatsen en er zal weer ontiegelijk veel bagger op tv zijn. Ook de nodige oorlo-gen, kinderstefte, aids en teelbalkanker is te verwachten. En dan, ja, we kunnen er echt niet meer omheen, het zit er dan ein-delijk aan te komen. Het is mooi geweest. 2012 jaar na die bebaarde kerel met san-dalen is de koek op. De Maya’s voorspel-den het in een ver verleden, en wie heeft hen ooit op een fout kunnen betrappen? De wereld gaat ten einde, maar laat je niet uit het veld slaan, de Apocalyps is pas aan het einde van dit jaar , ergens in December. Dus er is nog genoeg tijd om leuke dingen te doen. Door deze editie verspreid vind je alvast genoeg vertier dat je laatste jaar nu al de moeite waard maakt. De plaatjes op de voorkant reflec-teren slechts een greep van de voorspel-lingen die onze redactie maakten m.b.t. ons aller laatste jaar. Check snel pagina 3!
2 Groninger Studentenkrant | Januari 2012
PostElke maand ploffen er postzakken vol met post op onze al dan niet digitale deurmat. Hieronder een selectie van wat u, de lezer, ons zoal heeft ge-stuurd.
He daar groninger stu-
dentenkrant!
Ik zal gewoon eerlijk te-
gen jullie zijn, ik heb
echt nog kaartjes nodig
voor Machtig. Ik ben een
vaste klant van mach-
tig en ik vind Noisia en
Black Sun Empire hele-
maal te gek. Ik heb een
poster van Noisia let-
terlijk aan de muur bo-
ven mn bed hangen (zie
bijlage). Het zit zo, ik ga
altijd met mijn vrienden
naar machtig maar he-
laas heeft een hele goe-
de vriendin te laat het
nieuws over machtig ge-
kregen. Wie gaat er dan
ook in Dronten wonen?
Nu hebben wij al kaart-
jes maar zij helaas niet.
Machtig zal niet hetzelf-
de zijn zonder haar en al
helemaal niet met deze
vette line-up!
Ik hoop zo hard dat ik
een kaartje mag winnen!
Laurence de J.
Laurence de J...
Alea iacta est...
En het lot heeft bepaald...
DAT JIJ TWEE KAARTJES HEBT GEWONNEN VOOR MACHTIG IN SIMPLON 10 DECEMBER! HIEP HIEP, HOERA! HIEP HIEP, HOERA!
Josephine C. en Jacco K. komen op de gastenlijst te staan.
Veel plezier!
Groeten, kusjes en knuf-fel,
De hoofdredactie
P.S. Waarom jij? Je vroeg niet een kaartje voor jezelf. Nobelheid wordt beloond!
Beste redactie,
Na aanleiding van het ar-
tikel “Hoe koop je online
drugs?” (bron: http://
www.studentenkrant .
org/2011/11/hoe-koop-
je-online-drugs/) dacht
ik dat dit misschien ook
wel interessant was voor
jullie website?
www.trufflemagic.com
Je kunt hier magic truf-
fles bestellen, legaal! De
truffle is een onderdeel
van de paddo die NIET
illegaal is maar dezelfde
effecten heeft!
Daarnaast heeft Truffle-
Magic een nieuwe soort
truffel ontdekt. De Psilo-
cybe Hollandia.
Als jullie nog belang
hebben in meer informa-
tie of een digitaal inter-
view, dan kun je mij te-
rug mailen. Je kunt ook
kijken op onze website.
Met vriendelijke groet,
Peter de B.
Bedankt Peter,
Wellicht kunnen we zo wat experimentele zieltjes aan de truffels helpen. Als je wil adverteren horen we dat ook graag
natuurlijk.
Lieve Ben,
Zag ik je met oud en
nieuw lopen door de
peperstraat? Je had
een stoffen jas aan,
open, met een don-
ker overhemd eronder
en witte sneakers? Ik
stond buiten te roken
bij de negende toen ik
je zag langslopen. Ik
pakte mijn jas om je te
volgen maar je raakte
uit mijn zicht en ging
waarschijnlijk de War-
hol in. Daar heb ik nog
gezocht naar je, zowel
boven als beneden, en
nog even bij de wc staan
wachten. Maar je was er
niet . Kunnen we een
keer afspreken? Ik heb
goede dingen over je
gehoord…Mijn e-mail is
RebeccaK@ (e-mail adres
bij de redactie bekend)
Hoi. Stuur maar een foto, dan zet ik je ms op de lijst.
Ben.
GRATIS KAARTEN FESTIJN!
Ook deze maand mogen we kaarten verloten onder onze
trouwe lezers. Stuur een #winning mail naar
[email protected] waarom jij de kaartjes
verdient!
Simplon: Harde Baas EXTRA Bash (2x2 kaarten voor 27 Januari)
Razendpopulair, maar wij hebben er nog vier liggen. Toen bleek dat
Harde Baas Birthday Bash zo snel was uitverkocht, is er bij Simplon
hard en snel gewerkt om ook voor de vrijdag met een interessante
line-up te komen voor Harde Baas EXTRA Bash. En dat is gelukt. Met
gepaste trots kondigen ze aan dat Dustin Zahn (USA) en Spektre (UK)
naar Groningen komen.
Grote zaal: Spektre / Dustin Zahn / Harde Baas / Bobby Courthe
Kleine zaal: Klopfgeist All-stars all night
Reageer voor 24 januari om nog kans te maken op kaarten
VERA: Loney Dear
(2x2 kaarten voor 19 januari)
Scandinavië is zo’n streek waarvan je vroeger dacht dat ze enkel lied-
jes schreven die geschikt waren voor het Songfestival. Maar dankzij
Björk of Sigur Ros kan geen muziekliefhebber meer om deze landen
heen. Er komen echt pareltjes uit het hoge Noorden, zo ook de Zweedse
Emil Svanängen, beter bekend als Loney Dear. Tijdens een live optre-
den weet hij het publiek te betoveren, door intieme momenten op te
bouwen naar orkestrale grootte. Zijn sferische, dynamische electro-
folk met melancholieke ondertoon is al goed voor zes albums, waarvan
‘Hall Music’ onlangs is verschenen.
Reageer voor 18 januari om kans te maken op kaartjes
Pathé: The Inbetweeners
(3x2 kaarten)
Maak kennis met Will, Neil, Simon en Jay: vier stuntelige vrienden
van achttien jaar en net geslaagd voor de middelbare school. In de
hilarische komedie The Inbetweeners gaan de vier vrienden na de af-
ronding van hun studie op vakantie naar Malia. Aangekomen op Kreta
blijkt hun accommodatie een regelrechte ramp. En de bar waar ze de
eerste avond in belanden is zo goed als leeg, op vier meiden na, waar
ze hun versier skills maar al te graag op willen uit proberen. De vrien-
den belanden in de meest absurde situaties wat garant staat voor een
avondje lachen. En seks, als het aan de heren ligt. Vanaf 19 januari
in de bios.
Reageer voor 22 januari om kans te maken op kaartjes
foto: Sara Amald
3Groninger Studentenkrant | Januari 2012
WAT ER GAAT GEBEUREN IN 2012!“Ook deze tijd zal eenmaal de goede oude tijd heten.” Godfried BomansMet deze wijze woorden gaan wij een nieuw jaar in. We vinden terugkijken overbodig, dit doe je alleen als je net een grote bood-schap op het toilet hebt gedaan, om te kijken of de kleur van je meesterwerk niet al teveel afwijkt van het standaard bruin. Voor-uitblikken dus! En we hebben er zin in, want stiekem weten we al wat er gaat gebeuren. Het wordt een roerig jaar, met overstijgen-de hoogtepunten en extreme dieptepunten. Lief als wij zijn, heb-ben we besloten deze kennis met jou te delen. Hieronder vind je een overzicht van het belangrijkste nieuws in 2012!
Apocalypse Now
We vallen meteen maar met de
deur in huis: Je gaat dood. Echt
hartstikke dood. De belangrijk-
ste cyclus van de Maya-kalender
loopt af en dit betekent een apo-
calyptisch einde! Niemand op
aarde overleeft dit onheil, want
het kwade dringt zelfs tot in het
diepste van onze kelders en bun-
kers door. Er zijn al veel mensen
die rekening houden met dit ver-
schijnsel, door al hun spaargeld
op te maken, want ‘na 2012 heb
je er toch niks meer aan’. Dat vin-
den wij nou verstandig. Het gaat
trouwens allemaal gebeuren op
21 december. Of 23 december. Of
21, 22 of 23 december 2220. Of 1
oktober 4772. Het is een beetje af-
hankelijk van hoe je de kalender
interpreteert. Maar dood gaan we
sowieso.
Forever 27 club
Ook al zal de mensheid eind 2012
vergaan, de 27 club krijgt er nog
één lid bij voordat we allemaal
de pijp uit gaan. Je weet wel, die
groep super artiesten die op de
magische leeftijd van 27 overlij-
den. En meestal sterven ze niet
echt een natuurlijke dood, maar
gaat dit gepaard met alcohol of
drugs. Onder andere Jimi Hen-
drix, Jim Morrison en Amy Wine-
house zijn kaarthouders van de
club. In 2012 zal een BN-er zich
ook trots lid mogen noemen van
de Forever 27 club. Jan Smit wordt
namelijk 27. Het is tragisch, wij
weten het. Wat de oorzak zal zijn
is nog niet bekend, maar we kun-
nen rekenen op iets triests als een
overdosis ibuprofen na een eigen
gegeven huiskamerconcert.
Ivo Niehe
Meer tragisch nieuws. Ivo Niehe.
Wij zullen hem niet meer kunnen
aanschouwen op televisie, noch
ergens kunnen tegenkomen. Ivo
Niehe gaat namelijk ten onder aan
zijn eigen succes. Hij zal zich te-
rug trekken in een klooster voor
de grootste multitalenten ter we-
reld, waar hij in eenzaamheid
langzaam, maar stijlvol afbrok-
kelt. Enig lichtpunt in dit verhaal
is dat er grote gouden beelden
van hem overal in Nederland (en
in Parijs) geplaatst zullen worden.
Iets met Niehe’s eigen initiatief.
Oranje!
Maar dames en heren, er gebeuren
ook goede dingen dit jaar. Na een
daverend succes in ’88, zal het
Nederlands elftal na 24 lange ja-
ren eindelijk weer zegevieren. Wij
worden Europees Kampioen! Aan
geld hebben we straks toch niks
meer, dus wij raden je aan om al-
les te investeren in oranje mer-
chandising. Heb je je huis, auto en
huisdier niet oranje geverfd, hoor
je er echt niet bij dit jaar. Denk,
praat en adem oranje. Er wordt
straks maximaal feest gevierd. Er
zal over gepraat worden door bui-
tenaardse wezens: ‘’En toen hoor-
den we uit dat piepklein oranje
verlicht gebied massaal: Sneijder-
rrrr!’’ Alvast bedankt Bertje.
De Nederlandsche Gulden
Geld. Tja, het zat er natuurlijk al
aan te komen dus dit zal je niet
omver blazen. We hebben één de-
cennium lang gebruik mogen ma-
ken van de munteenheid de Euro
(dit is eigenlijk gewoon Europa
zonder de laatste twee letters,
grappig hè). Maar nu is het tijd
om oude glorie weer te herstellen!
In 2012 krijgen we weer allemaal
de gulden in de zak. En dat gaat
fijn voelen. Want met deze heer-
lijke valuta hebben wij onszelf
400 jaar geleden groot gemaakt.
Met de gulden zijn we rijk gewor-
den, met de euro alleen maar ar-
mer. We zullen straks allemaal
meer dan twee keer zoveel koop-
kracht hebben, omdat de gulden
nou eenmaal 2,20 keer de euro is.
Da’s nog eens een financiële mee-
valler hè?
Een nieuwe dictator
Het jaar 2011 werd natuurlijk ge-
kenmerkt door het overlijden van
vier invloedrijke dictatoriale per-
sonen: Osama Bin Laden, Muam-
mar Kaddafi, Kim Jong-Il en Steve
Jobs. We hebben mensen zien rou-
wen en juichen om dit verlies. Om
emotionele afvlakking te voorko-
men heeft het volk in 2012 een
nieuwe dictator nodig. Dit zullen
we krijgen in de belichaming van
niemand minder dan Vladimir
Poetin. In maart zal hij via een
uiterst eerlijk rechtsstelsel her-
kozen worden tot president van
Rusland. Dat mogen we vanaf dan
niet meer zo noemen overigens,
want de oude Sovjet-Unie wordt
weer hersteld. Dit keer wordt
heel Duitsland meegenomen, zul-
len onze buren niet meedoen aan
het EK, waarmee meteen duidelijk
wordt waarom Oranje het toer-
nooi wint.
Heb jij mijn piek gezien?
Terug naar Nederland. We zijn
allemaal nog bedwelmd van de
goede hitjes uit de top 2000 die
aan het eind van het jaar te horen
waren. Led Zeppelin, The Eagles,
Coldplay en Adèle, we zijn weer
goed verwend. Maar de muziek
heeft echte vernieuwing nodig, dat
weten we allemaal. Na het succes
van o.a. Corry Konings, Bonnie St.
Claire en Willeke Alberti hebben
we in tijden geen echte toppers
meer gekend. Gelukkig brengt
2012 ons Zanger Rinus! Een onge-
kende populariteit zal verbonden
worden aan de zanger uit Drach-
ten. Alle records zullen verbroken
worden en eind 2012 zal hij 9(!)
keer voorkomen in de top 10 van
de top 2000. We verklappen alvast
dat zijn grootste hit ‘Kom we gaan
mijn ballen scheren’ wordt.
Obama Obama
Dit is een beetje een saai nieuw-
tje. In de Verenigde Staten van
Amerika zal op 6 november de
presidentsverkiezingen worden
gehouden. De hele waslijst aan re-
publikeinse kandidaten is nog on-
interessanter dan het privé leven
van Mark Rutte. Aan de democrati-
sche zijde vinden we Barack Oba-
ma, en nog één of andere pro-life
activist die niet eens een pagina
heeft op de Nederlandse wikipe-
dia. Dat betekent dat *gaap* Oba-
ma de 45e president wordt van de
Verenigde Staten. Het 9e lustrum
zal groots worden gevierd met als
thema ‘Bunga Bunga’.
Facebookland
Social Media. Meer dan ooit zul-
len we gebruik maken van de net-
werksites. Met name Facebook zal
een ongekend succes beleven. Het
aantal gebruikers van de sociaal-
netwerksite zal in 2012 stijgen
naar 2,5 miljard, en de waarde
van het bedrijf wordt begin maart
op 100 miljoen miljard dollar ge-
schat. In April zal Facebook een
beursgenoteerd bedrijf worden,
wat Mark Zuckerberg binnen en-
kele weken tot de rijkste man op
aarde zal maken. Zijn aankopen
in 2012 zullen de grootste aller
tijden worden: Doutzen Kroes,
NASA en China zullen allen zijn
bezit worden. China zal voortaan
Facebookland (afgezaagd hè) he-
ten met Zuckerberg als keizer.
Wimlex
We sluiten af met leuk nieuws: we
krijgen een nieuwe koning! Mama
Beatrix vindt het in 2012 toch
echt welletjes geweest, en besluit
naar Canada te verhuizen. Wil-
lem-Alexander der Nederlanden
zal uiteraard de troon opvolgen
en heel Nederland juicht dit toe.
De ceremonie zal een groots feest
worden en na een succesvol op-
treden van Kempi op deze fuif zal
hij gekozen worden tot de nieuwe
hofrapper. Máxima zal uitgeroe-
pen worden tot meest sexy konin-
gin aller tijden. Heineken wordt
onder Prins pils genationaliseerd,
en met Wimlex als het nieuwe ge-
zicht wordt het staatsbedrijf en
daarmee de overheid rijker dan
ooit. Volgens geruchten zou zelfs
Zuckerberg jaloers zijn.
Have a happy new year people!
Roy de Vries
Redactie:Annick HeitHuub KappertElse-Marike KepelRandy MartensJacob Roel MeijeringOlivier OostTobias RuttemanEdin Salihovic Robin van der SarJohan StolkMirre TerpstraTim van VeenRoy de VriesLisanne Wieringa
Fotografie:Ewoud Rooks www.erooks.nlEveline VaessenTim van Veen
Foto’s Columnisten: Eveline Vaessen (Sophie) Tim van Veen (Olivier & Esther)
Met dank aan:BandirahRoland Conté & Onno Lolkema
Drukwerk:Grafische Industrie de Marne
Bestuur:Voorzitter: Mirre TerpstraPenningmeester: Roy de VriesHuub KappertRandy MartensJacob Roel MeijeringOlivier Oost
Adres:Groninger StudentenkrantSint Walburgstraat 22C9712HX Groningen
De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad ge-maakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van tienduizend exemplaren die gra-tis verspreid worden op de RuG de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen
Hoofdredactie:Robin van der SarRoy de [email protected]
Eindredactie:Ben [email protected]
Vormgeving:Jacob Roel Meijering
Illustraties:Tobias RuttemanJohan Stolk
OpeningstijdenDinsdag: 10:00 - 17:00Woensdag: 10:00 - 17:00Donderdag: 10:00 - 17:00Vrijdag: 10:00 - 17:00Zaterdag: 10:00 - 17:00
Adres:Boterdiep 63
9712 LK Groningen
www.kringloopwinkelderommelmarkt.nltelefoon: 06-57738816
WWW.KRINGLOOPWINKELGRONINGEN.NL
DE ROMMELMARKTKRINGLOOPWINKEL
advertentie
Colo
fon
Boterdiep 63 9712 LK Groningen
Rolderstraat 9 9401 AM Assen
050-3184547
VERKOOPHAL GRONINGEN
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
4 Groninger Studentenkrant | Januari 2012
recessiewww.recessie.com
advertentie
Jo Kuiper: ‘Ik permitteer het mij eigenwijs te zijn, omdat ik soms nou eenmaal gelijk heb’
Apart'JaDeze maand hebben we Jo Kuiper in de Apart Ja. Hij is technisch medewerker van de der Aa-Kerk, al twintig jaar lang vrijwilliger bij het Noor-derzon Festival en daarnaast geeft hij klankmassages met onder andere zijn mondharp. De SK sprak met hem in de der Aa-Kerk. Hij heeft een gezicht dat je onthoudt als je hem zou tegenkomen op straat. Met zijn hoed, lange haar en baard is hij namelijk een opvallende ver-schijning. Tijdens het interview gooit hij vier zakjes suiker in zijn koffie. ‘Alleen maar extra energie, en dik word ik er toch niet van.’
Wat doe je hier eigenlijk precies voor de der Aa-Kerk?
Ik ben technisch medewerker. Dat
betekent dat ik kleinschalig on-
derhoud van de kerk onder mijn
beheer heb. Ik assisteer met de
opbouw van diverse evenemen-
ten, en soms maak ik ook nieuwe
dingen voor de der Aa-Kerk. Ik
heb bijvoorbeeld alle kamers ge-
maakt die wij hier in gebruik heb-
ben, en de balie bij de ingang. Ik
vind het heel prettig om hier aan
het werk te zijn, voornamelijk in
m’n eentje.
Je was daarnet bezig met het afbreken van een podium, wat voor evenement was hier gisteravond?
Het tijdschrift Noorderbreedte
vierde hun 35-jarig bestaan. Ter
gelegenheid van dat lustrum is
er een CD gemaakt, die ze hier
trouwen anderhalve maand ge-
leden in de kerk hebben opge-
nomen. Dat werd gisteren opge-
voerd. Harry Muskee zou komen
zingen, maar daar moesten ze
toen een andere zanger voor vin-
den. De nummers van die CD wer-
den hier gisteren live gespeeld.
Is dit dan niet een lastige locatie voor concerten, in verband met de galm?
Dat hangt ervan af wat voor mu-
ziek je speelt. Laatst hadden we
bijvoorbeeld Hed Kandi hier. Per-
soonlijk vind ik dat soort muziek
niet leuk, maar het was wel een
erg geslaagd feestje. De concerten
hier zijn heel divers, dat is heel
leuk. Een paar jaar geleden was er
een bedrijfsfeest waar er vijf of
zes verschillende bands optraden.
Er speelde ook een bluesband, en
een van die bandleden hoorde
mij mondharp spelen. We ston-
den buiten een beetje te roken en
te ouwehoeren. Toen zei hij: ‘Jij
gaat straks mee het podium op
om mee te spelen.’ Ik zei: ‘nee, ik
werk hier, ik ben personeel van de
kerk.’ ‘Niets mee te maken’, zei
‘ie, ‘meespelen.’ Dat is erg leuk.
Verder hebben we hier Karin Bloe-
men gehad, Liesbeth List… en die
dwerg, Van Velzen.
Verder ben je ook al twintig jaar lang vrijwilliger bij Noorderzon. Wat is het grootste verschil tussen vroeger en nu?
Er zijn veel meer vrijwilligers nu,
waardoor bepaalde dingen strak-
ker in de hand gebouden moeten
worden. Ik ben een van de weini-
gen die zich daar minder van aan-
trekt. Je mag bijvoorbeeld geen
biertje meer weggeven, niks meer.
Ik doe dat wel. Het is gewoon een
vorm van klantenbinding, en bo-
vendiep tap ik heel scherp. De
tien biertjes die ik weggeef, wor-
den door anderen gewoon weg-
gegooid bij het tappen. Een aan-
tal jaar geleden tapten we nog uit
vaatjes. De belastingdienst rekent
dat als 171 biertjes. Ik zei van te-
voren al dat ik er tussen de 170 en
175 uit zou kunnen tappen. Die
avond kwam ik uit op 171. Ik gaf
dat door aan kantoor, waar toeval-
lig die man van de belastingdienst
toen was. Hij zei: ‘dit is jullie bes-
te tapper! Er zijn er maar weinig
die het kunnen halen.’ Dat vond ik
een heel mooi compliment.
Heb je ook in de horeca gewerkt naast Noorderzon?
Eigenlijk niet, maar ik heb wel
tien jaar lang tapinstallaties ge-
bouwd en aangesloten voor be-
drijven in de stad. En ik heb ook al
twintig jaar mijn horecapapieren.
Dat is eigenlijk wel een plus. Veel
vrijwilligers op Noorderzon weten
van toeten nog blazen, die hebben
geen drankenkennis. Soms merk
ik dat wel. Ik ben iemand die graag
commentaar levert en mensen wat
wil leren. Ik heb het wiel al uitge-
vonden, dus als je nou eens één
keer iets doet zoals ik dat voor-
doe, dan gaat het prima. Ben je ei-
genwijs, dan doe je het niet. Maar
ik ben ook heel eigenwijs hoor.
Ik weet soms dat ik gelijk heb en
daarom permitteer ik het mij om
eigenwijs te zijn.
Wat is er nog leuk aan Noorderzon na twintig jaar vrijwilliger te zijn geweest?
Het publiek is leuk. Wat er op
straat gebeurt. Ik sta ook altijd
aan de straatkant, ik ben begon-
nen met de buitenbar. De inter-
actie met het publiek en alles wat
erbij komt, dat vind ik leuk. Voor-
stellingen zie ik bijna niet.
Wat doe je naast Noorderzon en de der Aa-Kerk nog meer?
Soms treed ik op met mijn mond-
harp. Ik heb al een paar keer op
het podium gestaan met Rasta
Robert & friends bijvoorbeeld. En
ik geef met een groep ook al tien
jaar lang klankmassages op een
festival dat altijd vlak voor Noor-
derzon valt, het Landjuweel Fes-
tival. Zo’n sessie duurt anderhalf
uur, waarbij de mensen in een cir-
kel op de grond liggen en wij met
allerlei soorten instrumenten,
mondharp, didgeridoo, trommels,
van alles, tussen de mensen door-
lopen en spelen. Alleen het begin
en het einde is hetzelfde, maar
alles wat daartussenin gebeurt
is intuïtief op dat moment. Geen
sessie is dus gelijk. Muziek is
een heel krachtig instrument, dat
weten veel mensen niet. Als wij
oerwoudgeluiden spelen, dan wa-
nen mensen zich ook echt in het
oerwoud. Soms spelen we maar
een heel klein stukje boven ze,
met bijvoorbeeld een didgeridoo
of sjamaantrommels. Dat geluid
dringt echt door je hele lijf. Of
ik ga met van die kleine belletjes
bij je oren. Daar reageren mensen
heel sterk op, dat verbaast mij
nog iedere keer. Je ziet mensen
gewoon trillen. Sommige mensen
zijn binnen vijf minuten vertrok-
ken, die zijn dan al helemaal in
trance. Het is echt een soort trip-
pen zonder drugs.
Lisanne Wieringa
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
foto: Ewoud Rooks
5Groninger Studentenkrant | Januari 2012
Er zijn nogal wat zaken waarbij we de Amerikanen ver achter ons laten. Wind-molens, waterkeringen, kaas maken, gedoogbeleid. Alle getuigen van knappe staaltjes Nederlands vakmanschap. Wij studenten hebben het in vergelijking met onze Amerikaanse tegenhangers ook maar makkelijk. De Amerikanen moeten zich diep in de schulden steken voor hun hogere opleiding, ze mogen pas op hun 21e drinken en in plaats van een huisje in de stad delen ze vaak een kamer in een grijs campusgebouw.
Toch lijkt het erop alsof uit hun studen-
tencultuur onder zulke barre omstan-
digheden juist de meest mooie tradities
en gekke feestjes opbloeien. The Naked
Mile, spring break, girls gone wild, jell-
o-shots, kegstands, tailgating en daar-
mee stopt de waslijst niet. Toegegeven,
wij hebben Kingsen en Stef Stuntpiloot,
maar het spel wat in Amerika immens
groot is, leeft in Nederland niet of nau-
welijks: Beer pong. Waarom dit populaire
spel Groningen nog niet heeft overgeno-
men is mij niet bekend. Misschien ken-
nen we collectief de regels niet, hebben
we een chronisch gebrek aan lange tafels
of zitten we gewoon niet te wachten op
nog meer ingewikkelde drinkspelletjes.
Voor degenen die het desondanks een
kans willen geven hieronder uitgelicht,
het Witte Huis onder de drinkspelletjes,
Beer Pong.
Beer Pong, of Beirut, wordt meestal ge-
speeld door twee teams van twee spelers.
Elk team neemt plaats achter een van de
korte kanten van een langwerpige tafel
achter een set van 6 of 10 (grote) bekers
gegroepeerd in een driehoek. Vaak zit in
deze bekers alleen bier maar sommigen
houden ervan om de bekers afwisselend
te vullen met sterk, bier en water. Om
te bepalen wie er mag beginnen, wordt
er over het algemeen een spelletje rock-
paper-scissors gespeeld. Het team van
de winnaar mag vervolgens proberen
om een pingpongbal in een beker van de
tegenpartij te gooien. Wanneer dit lukt,
moet iemand uit dit team de inhoud van
de beker leegdrinken. Na de worp, wis-
selt de beurt.
Er zijn drie manieren om de bal te gooi-
en. Een “fastball” gaat met een rechte
lijn het bekertje in. Een “arc shot” wordt
met een boog gegooid en de “bounce
shot” stuitert eerst op de speelta-
fel. Aan het gooien zijn wel enkele
eisen gesteld. Zo moet de hand
van de gooiende speler achter de
“foul line” (ter hoogte van de spe-
lers tweede rij eigen bekers) blij-
ven en wanneer de speler de bal
laat stuiteren, mag deze pas na
de middenlijn de tafel raken. Zorg
ook dat er een beker water op ta-
fel staat om de bal in te wassen
wanneer hij per ongeluk op de
vloer terecht is gekomen.
Naarmate steeds meer bekers leeg
gedronken worden, kunnen deze
uit het spel gehaald worden en
kunnen de volle bekers weer in
een driehoek neergezet worden.
Een andere tactiek is om deze te
laten staan en wanneer er in een
lege beker geschoten wordt de
schietende partij een van hun ei-
gen bekers te laten leegdrinken.
Deze regels verschillen echter per
gezelschap en moeten van tevoren wor-
den vastgesteld net als of het toegestaan
is om het balletje weg te blazen, hoeveel
bier er in een beker gaat en of de verlie-
zers de overgebleven bekers van de win-
naars nog moet opdrinken.
Beer Pong is een spel wat je pas door-
krijgt als je het echt gaat spelen. Heb
jij dezelfde hand-oog coördinatie als
een van de Hollandse Meesters? Dan is
dit misschien wel een keer het proberen
waard.
Annick Heit
Kleding Kinderkleding Jassen LP’s Schoenen Boeken FFlexa Verf
€1,-€0,50€2,-€1,-€2,-€1,-
€4,50€4,50
Adres:Boterdiep 63
9712 LK Groningenwww.kringloopwinkelderommelmarkt.nl
telefoon: 06-57738816
WWW.KRINGLOOPWINKELGRONINGEN.NL
DE ROMMELMARKTKRINGLOOPWINKEL
Boterdiep 63 9712 LK Groningen
Rolderstraat 9 9401 AM Assen
050-3184547
VERKOOPHAL GRONINGEN
advertentie
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
De kleine studie: Finoegrische talen en culturenRechten, psychologie, communicatie. Allemaal massale studies met honder-den studenten. De Rijksuniversiteit Gro-ningen biedt echter in totaal meer dan honderd opleidingen. En daar zitten ook wel een paar kleinere studies tus-sen. De komende maanden krijgen deze ondergeschoven kindjes wat extra aan-dacht in de Groninger Studentenkrant. In januari zijn de Finoegrische talen aan de beurt.
De Finoegrische talen (naar Fins-Oegrisch,
niet dat dat je veel zegt) zijn een gezelli-
ge taalfamilie. De grootste telgen van deze
familie zijn het Hongaars en het Fins, dus
dan weet je eigenlijk al wel genoeg. Studen-
ten Finoegrische talen kiezen dan ook aan
het begin van hun studietijd één van deze
talen. Dat dit voornamelijk liefhebbers
trekt, moge duidelijk zijn. De opleidingen
Hongaars en Fins in Groningen zijn name-
lijk de enige in hun soort in Nederland.
Literatuur
In het driejarige bachelorprogramma krij-
gen studenten een rijk aanbod van Fins
of Hongaarse taal en cultuur voorgescho-
teld. Zo is er ruimte voor de taal en litera-
tuur in bovengenoemde talen. Onder meer
de grammatica en de spelling worden ge-
oefend. In het eerste semester wordt stu-
denten die de richting Hongaars hebben
gekozen, onder meer een intensieve taalcu-
rus aangeboden. Omdat Hongaars en Fins
geen vakken op de middelbare school zijn,
wordt geen enkele voorkennis veronder-
steld en beginnen de studenten allemaal op
nul. Studenten die daarentegen wel voor-
kennis hebben, kunnen vrijstelling krijgen
van de intensieve taalcursus. Ook de lees-,
spraak- en luistervaardigheid wordt geoe-
fend en er wordt een boekje open gedaan
over de Fins-Hongaarse geschiedenis en
cultuur met de vakken ‘Hongarijekunde’ en
‘Overzicht Hongaarse literatuur’.
Druk
Erg druk is het niet in de collegebankjes bij
Finoegrisch. “We zijn met maar vier twee-
dejaars en vormen een hechte groep. We
gaan vaak samen eten en soms spreken we
Fins met elkaar, al blijft het een moeilijke
taal”, vertelt tweedejaarsstudente Amy
Jackson. Zij koos de studie na een bezoek
aan Finland. “Toen ik hoorde dat je in Gro-
ningen Finoegrische talen en culturen kunt
studeren, was ik erg enthousiast. Via de
studieadviseur kon ik een dagje langsko-
men en meelopen met zittende studenten.”
De studie bestaat ook nog niet zo heel erg
lang. Lange tijd waren de talen alleen als
bijvak te volgen. Nu is de Rijksuniversiteit
echter de trotse eigenaar van de enige ech-
te studie Finoegrische talen in de Benelux.
Veel uren brengen de studenten overigens
ook niet door in eerdergenoemde college-
bankjes. De vrijdag is altijd collegevrij, en
ook op de andere dagen is het aantal les-
uren niet om over naar huis te schrijven.
Zo is er maandag van twee tot vier college,
woensdag van een tot vijf en donderdag
van drie tot vijf. Dinsdag is veruit de meest
intensieve dag met maar liefst vijf college-
uren.
Studievereniging
Sinds kort heeft de studie zelfs een eigen
studievereniging: Sankari. De naam is het
afgeleide van de Finse en Hongaarse namen
voor Finland en Hongarije. De vereniging
is erg actief en organiseert onder meer een
introductiekamp, een picknick, een ‘hel-
loween’-feest (?) en een Finse kerstmarkt.
Als je Finoegrische talen en culturen wilt
studeren, heb je slechts een vwo-diploma
nodig. Het profiel maakt niet uit, hoewel de
voorkeur wordt gegeven aan C&M. Je moet
echter wel snel zijn; volgend jaar wordt de
opleiding voor het laatst met zijn huidige
naam aangeboden. Vanaf 2013 zul je je
moeten inschrijven bij ‘Europese talen en
culturen’ en je moeten specialiseren in Fins
of Hongaars. En we weten allemaal dat je
dat niet moet willen.
Olivier Oost
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
Beerpong: Drankspel voor de motorisch begaafden
6 Groninger Studentenkrant | Januari 2012
Vuur maken!
SKmasutraIn de tweede eeuw na Christus werd de Kamasoetra opgesteld. Zij was geschreven voor pasgetrouwde jonge stellen. In deze tijd werden de huwelijken in India natuurlijk gear-rangeerd, iets wat de passie en de chemie in de slaapkamer niet ten goede kwam. De Kamasoetra bood een uitkomst. Ze bevatte suggesties voor standjes en beschreef uitvoerig ranzige seksuele technieken. Alleen in de inleiding wordt er kort ge-sproken over de liefde en wat voor plaats liefde in het leven behoort in te nemen, daarna kun je genie-ten van tien hoofdstukken keihard ketsen. Geen wonder dus, dat de SK haar eigen Kamasoetra wil opstel-len, de SKamasoetra (dat is grappig omdat het een woordspeling is.)
Deze maand gaan we het hebben over
‘vuur maken’. Dit is een manier van af-
trekken, die enige training vereist. Als
je het verkeerd doet, kan het namelijk
behoorlijk veel pijn doen. Wat natuur-
lijk ook het geval is als je letterlijk
probeert vuur te maken. Bij ‘vuur ma-
ken’ moeten we ons een beeld voorstel-
len van schattige padvinders en aan-
gespoelde schipbreukelingen die met
verkleumde vingers proberen om twee
stokken tegen elkaar aan te wrijven. Bij
de wrijving zal hitte en energie losko-
men en uiteindelijk zal er een lekker
warm vuur ontstaan. Aan dit verhaal
kun je al een beetje afleiden wat de be-
doeling is als je deze techniek straks
gaat toepassen in de slaapkamer. Voor
wie het nog niet duidelijk is, hier volgt
een beschrijving.
Plaats je handen aan de weerszijden
van de Erector Magnificus van je seks-
partner. De vingers zitten hierbij aan de
buikkant. Dan beweeg je je handen al-
lebei snel en met kracht in een tegenge-
stelde richting, zoals je zou doen als je
een rolletje klei tussen je handen hebt.
Doe het in een gelijkmatig tempo en be-
weeg je handen rustig op en neer van
het topje van de eenogige broekslang
naar beneden en weer terug. Experi-
menteer een beetje met hoeveel druk je
zet en of je je handpalmen of je vingers
meer gebruikt. Pas op met lange nagels,
niemand geniet van een nagel in zijn
eikel. Deze manier van aftrekken sti-
muleert wat minder dan als je gewoon
‘gewoon op en neer pompt’ en daarom
worden mannen er helemaal gek van,
wat heel amusant is om aan te zien.
Sappige sexverhaaltjes door Ben Hard
Het is alweer 2012. Het nieuwe jaar ligt voor
me als een geil wijf met gespreide benen. Een
goed voornemen voor dit jaar is om toch iets
meer college te gaan volgen. Het klinkt walge-
lijk, daar ben ik me van bewust. Straks ga ik
nog daadwerkelijk studeren. Maar wees maar
niet bang, je dacht toch niet dat ik twee uur
in een collegezaal naar zo’n saaie lul ga zitten
luisteren zonder dat er voor mij wat te naaien
valt? Dit is wat er gebeurde toen ik deze week
besloot eens te zien wat zo’n hoorcollege nou
precies inhoudt.
Ik had college in de Geertsemazaal van het
Academiegebouw. Grappig, ik was er al jaren
niet meer geweest. Nog steeds dezelfde klei-
ne kuttafeltjes en klapstoeltjes. Ik plof neer
op een stoel achterin en pleur mijn tas op
tafel, me afvragend waarom ik hier eigenlijk
in godsnaam heen ben gegaan. Het wordt al-
lemaal gelukkig wat interessanter als er een
roodharig meisje naast me komt zitten. Volle
lippen, groene ogen. Als ze naar voren leunt
om spullen uit haar tas te pakken, vallen er
twee heerlijke ronde borsten naar voren in
haar shirt. Als ik mijn spullen uitpak valt haar
oog op mijn naam, die ik op mijn collegeblok
heb geschreven. Ze kucht even droog, en doet
net alsof ze van niets weet.
Als het college begint, is het nog steeds re-
delijk rustig in de zaal. Pas aan de uiteinden
van onze rij tafels zitten nog twee mensen.
Tijd om actie te ondernemen. Langzaam leg ik
mijn hand op de knie van het meisje. Ik voel
de spieren in haar been aanspannen, maar op
haar gezicht is geen enkele emotie te zien. Ze
gaat door met schrijven, maar ik zie dat haar
pen wat losser in haar hand komt te liggen.
Langzaam vervolg ik mijn weg omhoog. Mijn
hand gaat langs de binnenkant van haar dij-
been verder naar boven, wrikt haar panty wat
naar beneden en verdwijnt tussen haar benen.
Het gezicht van het meisje wordt nu knalrood
en ze heeft duidelijk moeite met het onder
controle houden van haar ademhaling. Met
haar onderlichaam beweegt ze mee op het rit-
me van mijn hand. Ondertussen viert de erec-
tie in mijn broek hoogtij.
Inmiddels is het pauze, en schuifelt iedereen
de zaal uit om koffie te gaan halen. Behalve
wat stuudjes op de eerste rij, die de docent
aanvallen met vragen, is iedereen weg. In een
vloeiende beweging gaat het meisje onder de
tafel zitten en bevrijdt ze mijn lul uit m’n
broek. Ze masseert m’n ballen en met haar
andere hand omklemt ze mijn lid. Godsam-
me, dit is een goeie zeg. Gouden vingertjes,
het schokt door m’n hele lichaam. Met mijn
handen grijp ik de rand van de tafel vast en
ik bijt met alle kracht op m’n onderlip om het
niet uit te schreeuwen als ze mijn erectie naar
binnen slokt. Twee groene ogen kijken me uit-
dagend aan, en haar lange nagels boren zich
in mijn dijbenen. In het rumoer van de men-
sen die de zaal weer binnenkomen, komt ze
weer omhoog en geeft ze me een knipoog. Met
haar hand nog steeds in mijn broek kreunt ze
in mijn oor: ‘Lift. Nu.’ We pakken allebei zo
snel mogelijk onze spullen en weten niet hoe
snel we naar de lift moeten lopen. Op de gang
wordt het meisje aangesproken door een le-
lijke vriendin, maar die weet ze gelukkig snel
af te wimpelen.
Eenmaal in de lift, drukt ze op de stopknop en
kleedt ze zich uit. Ze beveelt me op mijn rug
te gaan liggen, en als een ware Amazone be-
rijdt ze me zoals ik nog nooit bereden ben. Ik
word knettergek, til haar op en duw haar hard
in een hoek. Ze kreunt en boort haar nagels
in mijn rug. Ik zuig aan haar tepels, lik vanaf
haar navel omhoog naar haar mond en neem
haar staand. Ons tempo en het volume stijgen
naarmate de stoeipartij langer voortduurt en
uiteindelijk komen we allebei kreunend klaar.
Ze drukt op een knop en de lift komt keurig
op de eerste verdieping. Het meisje geeft me
een kneepje in mijn kont, knipoogt en loopt
weg. Ik loop ook weg, me bedenkend dat ik
echt vaker naar college moet gaan.
Ben Hard
advertenties
Geertsemazaal
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
Volg Ben ook op twitter
@ikbenhard
RIJLESVOORLEUKE
MENSENwww.leerlinggezocht.nl
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
7Groninger Studentenkrant | Januari 2012
Interview: First Aid KitHet was de vierde keer dat de dames van First Aid Kit in Nederland optraden, en de tweede keer dat ze in Paradiso stonden. Voor het optreden kregen we even de tijd om met Johanna en Klara te praten over het opnemen van hun nieuwe album ‘The Lion’s Roar’ en de tour die ze door Noord-Amerika maakten.
Allereerst, waarom heten jullie First Aid Kit?
Johanna: “Toen we begonnen met
muziek maken vond Clara dit
woord in het Engelse woorden-
boek toen ze twaalf was. Vanaf
dat moment hielden we vast aan
deze naam. Voor ons betekent het
dat onze muziek een soort troost
biedt, het helpt ons door het le-
ven. Muziek moet als een pleister
voor de ziel zijn.”
Dus jullie zijn al vroeg begon-nen. Hoe ging jullie eerste optreden?
Johanna: “Ik kan me daar niks
meer van herinneren. Ons eerste
optreden was in een bibliotheek
met alleen vrienden en familie.
Hierna zijn we een band gewor-
den en besefte ik me dat dit is wat
ik wil doen.”
Wat is er zo leuk aan folk-mu-ziek?
Johanna: “Het is heel simpel en
basic. De arrangementen zijn
vaak eenvoudig en de teksten heel
direct. Het is heel eerlijke muziek
die je direct raakt.”
In hoeverre heeft jullie cover van het nummer Tiger Moun-tain Peasant Song van the Fleet Foxes invloed gehad op jullie bekendheid?
Klara: “Dat was voor veel men-
sen de eerste keer dat ze van ons
hoorden en het heeft ervoor ge-
zorgd dat we nu overal op de we-
reld kunnen spelen. YouTube is
zo’n sterk middel om muziek we-
reldwijd te verspreiden. We zijn
nog altijd verbaasd hoe snel het is
gegaan vanaf dat moment.”
Jullie zijn net terug van een tour in Noord Amerika, hoe was dat?
Klara: “We spelen heel graag in
Amerika, we voelen ons goed
thuis daar. Onze muziek is ook
geinspireerd op Amerika. En het
was tof om te spelen met bands
als McKinley en Bright Eyes. Het
ging erg goed en het was heel in-
teressant om ze zo lang te vol-
gen.”
Is er veel verschil tussen Ame-rikaans publiek en Europees publiek?
Klara: “Ik denk dat Amerikanen
wat luidruchtiger zijn, wat zowel
positief als negatief kan zijn.”
Johanna: “Ja, ze zijn niet bang
om je te laten weten wat ze van
je muziek vinden. In Europa zijn
mensen meer respectvol t.o.v. de
artiest.”
Wat was het leukste moment van de tour?
Klara: “We hebben het geweldig
gehad in Florida. Het voelde meer
als een vakantie daar, het was ook
erg warm. Daarbij hadden we ook
veel vrije tijd, waardoor we naar
het strand konden en we naar Dis-
neyworld zijn geweest.”
Johanna: “Het leukste van touren
is nog altijd live spelen en zien
dat mensen je muziek echt ken-
nen, en meezingen. Het is zo’n
enorm compliment om te zien dat
je muziek gewaardeerd wordt.”
Kunnen jullie iets vertellen over het schrijven van num-mers, hoe doen jullie dit?
Klara: “De tekst komt altijd eerst,
later pas de muziek.”
Johanna: “Het begint altijd met
een paar regels. Je weet eigenlijk
niet hoe het gebeurt, maar opeens
kom je met iets wat goed lijkt, dat
schrijf je dan meteen op. En soms
blijf je gewoon dingen opschrij-
ven, zit je in een flow, en soms
moet je wat harder werken, weer
teruggaan naar een eerder punt
en opnieuw beginnen. Er is geen
methode voor, het moet gewoon
gebeuren. We willen niet force-
ren.”
Wat is jullie grootste uitdaging als duo?
Klara: “We zijn erg dankbaar voor
wat we hebben. Er zijn weinig ne-
gatieve dingen aan ons leventje
nu verbonden. Het is wel moeilijk
om lang weg te zijn van familie
en vrienden, maar daar staat te-
genover dat we de wereld mogen
rondreizen en muziek maken. Het
is fijn om samen te zijn, er is al-
tijd iemand om je te steunen en je
hoeft niet alle verantwoordelijk-
heid in je eentje te nemen.”
Gebeuren er wel eens bijzon-dere dingen tijdens een optre-den?
“We hebben eigenlijk maar één
goed verhaal. We speelden in
Noorwegen op een festival, en
onze opa, die priester is, was ook
aanwezig. Hij zag ons voor het
eerst. We speelden een vrolijk
dansnummer, genaamd ‘Sailor
Song en opeens stond er een
naakte man voor ons, die op het
podium sprong en achter ons
ging staan dansen. Er waren geen
bewakers, dus de man stond het
hele nummer achter ons. Uitein-
delijk kwam er iemand om hem
van het podium te halen, en stop-
ten we met spelen. Ons broertje
van zes was ook bij het optreden
en vroeg of dit altijd gebeurd.”
Laatste vraag: Wat zijn jullie toekomstplannen?
“Het uitbrengen van deze cd is
voor ons erg belangrijk. Daar-
naast zijn er nog veel plekken
waar we graag heen willen. Vol-
gende week gaan we naar Japan,
dat is echt heel tof. Dat is iets
waarvan we nooit hadden gedacht
dat we eht zouden doen. We dach-
ten ook nooit dat we deze cd met
Bright Eyes zouden opnemen, we
hebben opgetreden voor Patti
Smith in Zweden en we hebben
met Jack White van the White Stri-
pes gewerkt. We hebben geen idee
wat er nog gaat gebeuren, we heb-
ben onszelf geen doelen gesteld.
We hopen dat we ons kunnen blij-
ven ontwikkelen als muzikanten
en dat mensen onze muziek altijd
mooi zullen blijven vinden zolang
we nog leven.”
Lisanne Wieringa
Muziek moet als
een pleister voor de ziel
zijn
“
Opeens stond er een naakte man
[..] die op het podium sprong
en achter ons ging staan
dansen
“@Wil je reageren? Stuur een email naar
8 Groninger Studentenkrant | Januari 2012
VERA PROGRAMMA ONDER VOORBEHOUD // CHECK WWW.VERA-GRONINGEN.NL& DE VERAKRANT //
VERWACHT:MOSS, GO BACK TO THE ZOO,OTHER LIVES, RADICAL FACE +++
OOSTERSTRAAT 44 9711 NV GRONINGEN
JANUARIEUROSONIC DAY 1
EUROSONIC DAY 3EUROSONIC DAY 2
LONEY DEAR
AUTUMN
THE MENGEDIGNAG 2012
11
1312
19
2527
20
Met Kerst en de jaarwisseling achter de rug, zitten we middenin het winterseizoen. Sjaals, oorwarmers en mutsen komen uit de kast en iedereen vlokt naar de stad om zich te weren tegen de gure buien. Natuurlijk zijn er altijd een paar nieuwe trends die je niet kan (en wil) missen maar meestal is een volledig nieuwe wintergarderobe geen optie en moeten we het doen met wat we nog in de kast hebben hangen. Deze maand zocht de Studentenkrant de straten van Groningen af naar een paar unieke looks.
Tekst: Anniek Heit
Fotografie: Eveline Vaessen
Joyce (24): “Ik zou mijn stijl omschrijven als sportief, casual, ik draag eigenlijk alles waar ik me lekker in voel”
Wintermode: Hoe loopt 050 erbij?
9Groninger Studentenkrant | Januari 2012
Mannetje
Pugwww.mannetjepug.nl
Rixt (21): “Mijn stijl is klassiek, origineel en lief”
Annemiek (24): “Ik pak eigenlijk altijd alles wat ik leuk vindt, het is een beetje nonchalant.”
Jarno (19): “Ik zou mijn stijl omschrijven als casual en nonchalant.”
Imane (24): “Ik heb een heel afwisselende stijl, alles wat ik maar mooi vindt.”
Elke (16): “Ik hou van vrouwenkleding in mooie kleuren, vaak met sjaaltjes ofzoiets.”
Vincent (20): “Mijn stijl is grappig, sociaal en aardig.”
Melanie (19): “Ik heb niet echt een bepaalde stijl, maar het is altijd een beetje lossig en apart. In ieder geval niet doorsnee.”
Wintermode: Hoe loopt 050 erbij?
@ Wil je reageren? Stuur een email naar
10 Groninger Studentenkrant | Januari 2012
SK Test: KoffiezaakjesDeze maand testen we een belangrijke basisbehoefte van de doorsnee student: koffie! of eigenlijk cappuccino en espresso, om precies te zijn. Niet die bagger die je bij de meeste facultei-ten uit de muur trekt natuurlijk, maar plekjes in de stad waar je naast koffiedrinken ook kunt chillen/daten/meeten/stoer doen enz. Onze vakkundige jury lette bij de test naast de kwaliteit van de cappuccino en espresso ook vooral op de locatie, inrichting, personeel en sfeer.
Coffee Company
Dé plek waar menig schrijver met
Macbook voor het raam zit, oor-
dopjes in, werkend aan hun eerste
boek. Met een kop koffie natuur-
lijk, want die is hier prima binnen
te houden, wat je mag verwachten
van een keten als de CC. Een pri-
ma cappucino haal je hier en een
fijne sterke espresso, waar je zo-
als het hoort een bekertje water
bij geserveerd krijgt. Het interi-
eur is strak en fris. Een lange ta-
fel met genoeg leesvoer, bankjes,
luie stoelen, voor ieder wat wils.
Het personeel is zeer vriendelijk,
er wordt geserveerd aan tafel en
met lekker weer kun je chillen
op het terrasje voor de tent, dat
genoeg kijkplezier oplevert aan
de drukke Ebbinge. Ook zonder
hippe laptop is het er overigens
prima vertoeven, zolang je maar
enige hipheid uitstraalt. [RvdS]
Granny’s
Hoewel de focus meer ligt op ap-
peltaart dan op koffie, is Granny’s
toch meegenomen in de test. Ei-
genlijk voldoet het aan alle stan-
daarden voor een koffietent. Je
kunt er koffie drinken, je kunt er
koffie kopen en je kunt er een har-
tig hapje voor bij de koffie eten.
De cappuccino en espresso zijn
van van standaard horecakwali-
teit en daarom niet erg bijzonder.
Daar staat tegenover dat de appel-
taart uitzonderlijk is. Zelfs op een
naar-ommelanders-stikkende-za-
terdagmiddag wordt iedereen ver-
rassend snel geholpen en dankzij
de kelder is er genoeg plek voor
iedereen. Wel jammer dat de wil-
lekeurig geplaatste tuinversiering
niet kan verhullen dat de kelder
net zo sfeervol is als een gaarkeu-
ken. [MT]
Simon Lévelt
Voor de cafeïneverslaafden onder
ons (en dan bedoelen we niet dat
kansloze groepje jongeren dat ie-
dere dag twee blikjes merkloze
energydrink in de UB opdrinkt) is
met name het winkelgedeelte van
de Lévelt van levensbelang. Goede
koffie voor alle mogelijke appa-
raten uit alle continenten ter we-
reld. Schuin tegenover de winkel
wordt deze koffie ook nog geser-
veerd op één van de charmantste
hoekjes van Groningen. Tussen de
Korenbeurs en de Harmonie loopt
zoveel leuks voorbij dat iemand
daar eigenlijk een webcam zou
moeten installeren. Dit business-
plan krijg je gratis van mij. Dat
de koffie uitzonderlijk goed is,
is natuurlijk geen verassing. Min-
puntje is dat de krukjes erg krap
en kut (haha krappe kut) zijn en
dat Simon ook hier meer bezig is
met zijn koffieapparaten aanprij-
zen dan een goede hangplek te
faciliteren. [MT]
UB
In de UB kom je over het algemeen
niet voor een goede bak koffie,
maar de vloeistof die er uit de au-
tomaten komt is voldoende om
de hardwerkende student even
een hart onder zijn riem te ste-
ken. Voor een cappucino betaal je
€0,65 en voor een espresso betaal
je €0,40. De UB is wel dé plaats
om het unieke UB volkje in zijn
natuurlijk habitat te bestuderen:
óf ze lopen erbij alsof ze recht
uit hun bed zijn komen rollen, óf
alsof de catwalk iedere moment
bestegen moet worden. De in-
richting van de UB is niet bijster
gezellig, een beetje een schmut-
zige studentenkantine met witte
kunststof stoelen en tafels. Als je
sigarettenrook goed kunt verdra-
gen, kun je in de zomer ook prima
buiten op het terras zitten. [LW]
‘Cappuccino bar Harmoniegebouw’
Sinds kort heeft de bovenverdie-
ping van de kantine in het Harmo-
niegebouw een make-over gekre-
gen. Ze hebben er een nieuw hip
interieur ingegooid met een iet-
wat droevige net-op-het-randje-
van-zelfmoord-plegende 45-jarige
barista. Los daarvan was de es-
presso voor de prijs goed te doen
en de cappuccino was ook best
te pruimen. Door de vorm van
de verdieping lijkt het allemaal
een stuk kleiner dan het daad-
werkelijk is maar er zijn plekken
genoeg. De zitbanken in de hoek
zijn ideaal om even pauze van al
die studieboeken in te lassen en
lekker studentjes te kijken. Dus
niet meer beneden een prutkoffie
van 40 cent halen maar ga gewoon
even naar boven om perfect van
een goed kopje koffie te genieten
tussen al je medestudenten. [ES]
Douwe Egberts
De DE is half winkel, half koffie-
tent dus kun je die lekkere koffie-
likeur van net meteen aanschaf-
fen. De tafeltjes staan er erg krap
op elkaar en aangezien je zelf
naar de koffiebar moet lopen om
te bestellen, moet je nogal vaak je
stoel verschuiven om andere men-
sen door te laten. Voor een cap-
pucino betaal je €2,50 en voor een
espresso €1,95. De koffie smaakt
prima. De espresso is flink sterk,
zelfs na een heel suikerzakje erin
te hebben gegooid. Het schuim op
de cappucino is lekker dik en ste-
vig. Het publiek is gemend, alle
leeftijden komen wel zo’n beetje
voorbij. Vanuit de diepe stoelen
aan de voorkant van de zaak kun
je lekker naar het winkelend volk
op de Vismarkt kijken. [LW]
Coffee United
In hartje centrum, aan de Heeres-
traat (7) heb je de CU. Even een
shoppauze inlassen en lekker
aapjes kijken voor het raam, ge-
nietende van je koffie dan wel
espresso is hier goed vertoeven.
Binnen is het krapjes, dus een zit-
plekje is geen zekerheid. Meene-
men is dan ook een prima optie.
De koffie wordt er niet minder op.
Die is meer dan prima namelijk.
Een topnotch cappuccino pik je
hier op voor nog geen 3 e en voor
iets meer dan 2 e ben je een ste-
vige espresso rijker. Binnen is
het sfeervol ingericht, zowel op
de beneden- en een bovenverdie-
ping. Het personeel is prima, je
wordt snel geholpen en het oogt
allemaal erg professioneel. Een
prima locatie dus om een lekker
bakje te scoren. [RvdS]
‘PS!’
Het pittoreske PS ligt op de krui-
sing van de Oude kijk in het Jat-
straat en de UB. Nog maar een
klein jaar geopend is het wel ge-
lijk een doorn in het oog. Het huis-
design lijkt op een ontwerp van
iemand die net schizofreen van
LSD is geworden. Fletse botsende
neonkleuren met een onlogische
indeling –de helft van het zaakje
bestaat uit vitrines met dure cho-
colade bonbons- zorgen voor een
verwarrende indruk. Eenmaal zit-
tend duurde het nogal lang voor-
dat we de espresso en cappuccino
kregen maar ze waren erg lekker.
Het crème laagje van de espresso
bleef er lekker lang op liggen des-
ondanks het koffieresidu wat ach-
terbleef. De cappuccino was ste-
vig en had een mooi printje erop.
Voor de prijs van de koffie hoef je
het niet te laten, maar we zouden
er niet dood in gevonden willen
worden. [ES]
Doppio
Koffietje bij Doppio? Een ge-
kende uitspraak in Groningen,
en niet onterecht. Doppio is een
designachtige koffiezaak aan de
Brugstraat. Dat designachtige zie
je bijvoorbeeld terug is de desig-
nglazen, designkeuken, designin-
richting en designpersoneelskle-
ding. Nadat de cappuccino en de
espresso besteld zijn bij de altijd
vrolijke en lief lachende Kyra, een
van de baristi van Doppio, kan de
sfeer in Doppio gesnoven worden.
Een prima ontspannende, werkba-
re, relaxte , oftewel gewoon chille
sfeer waar mooie mensen tot hun
recht komen. De espresso en cap-
puccino zijn naar behoren waar-
bij de cappuccino bonuspunten
krijgt. Doppio is in 2008 uitgeroe-
pen tot winnaar van de AD koffie-
test, het is wel te merken waar dat
vandaan komt. Zoveel schoonheid
in de zaak doet het altijd goed. [HK]
Huub Kappert
Edin Salihovic
Robin van der Sar
Mirre Terpstra
Lisanne Wieringa
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
foto: Ewoud Rooks
11Groninger Studentenkrant | Januari 2012
Eurosonic maar dan gratisEurosonic, het muziekfestival voor nieuw europese muziek dat elk jaar in Groningen wordt georganiseerd wordt steeds drukker. Kaartjes zijn steeds sneller uitverkocht, en dit jaar waren de tic-kets al binnen tien minuten vergeven. Gelukkig wordt sinds vorig jaar voor de spijtoptanten en uitslapers onder de naam Eurosonic AIR ook een gratis festival georganiseerd. Op de Grote Markt tre-den veel van de grote publiekstrekkers van Eurosonic en Noorde-slag op. Daarnaast is er een groot aanbod van kroegen en andere gelegenheden die een graantje willen meepikken van het grote aantal nieuwe bandjes dat door de stad zwerft dit weekend.
The Astroids Galaxy Tour
Eerder dit jaar schreef de SK al
een verslag van een concert van
deze band in de Vera. De band
maakt vrolijke popmuziek, en
hun optreden op de Grote Markt
zal je ongetwijfeld de sombere re-
genachtige eerste dagen van het
nieuwe jaar doen vergeten.
Krystl
Een week voordat haar band LINE
een platencontract zou tekenen
viel de groep uit elkaar. Terwijl
Krystl juist alles op het zingen
had gezet. In 2011 kwam het om-
slagpunt. Niet alleen won Krystl
de 3FM Award voor beste nieuw-
komer en bracht ze natuurlijk
haar debuutalbum Rolling uit. Pop
met wat funk, soul, rock, grootse
en intieme momenten, maar voor-
al de bijzondere stem van Krystl.
2011 was het jaar van Krystl en
als het aan haar ligt, wordt het
hierna alleen maar beter.
Selah Sue
Selah Sue wist de felbegeerde plek
als voorprogramma van Prince in
België te veroveren. Ze zong het
duet Please met Cee Lo Green, die
zo onder de indruk was dat hij het
nummer op zijn album The Lady
Killer zette. En zo is er nog heel
wat meer te noemen. Maar Selah
Sue heeft de steun van wereldbe-
roemde artiesten niet eens nodig.
Ze redt het ook op eigen kracht.
Haar titelloze debuutalbum zegt
meer dan genoeg. Ze speelt zo
vaak dat het moeilijk is om haar
nog niet te hebben zien optreden.
En toch komt het publiek massaal
op ieder nieuw optreden af.
De Jeugd van tegenwoordig
De verslagenheid was niet gering,
toen De Jeugd van Tegenwoordig
onlangs aankondigde zich voor-
lopig met solo-projecten bezig te
houden. Even geen Jeugd meer, en
dat is slikken in Nederland, want
wie houdt nu niet van De Jeugd?
Sinds 2005 zijn Wiwa, Vjèze en
Faberyayo een begrip. Als ze je
vragen waar jij was tijdens het
voorlopig laatste optreden van De
Jeugd, kun je maar beter zeggen:
“Op de Grote Markt.”
Go back to the zoo
De vier heren van Go Back To
The Zoo hebben gouden vingers.
Wat ze aanraken wordt een hit,
zo lijkt het wel. Het is alsof ze al
jaren een gevestigde waarde in
Nederland zijn dus het is haast
niet meer voor te stellen dat de
band pas in 2008 werd opgericht
door de broers Teun en Cas Hiel-
tjes samen met drummer Bram
Kniest en bassist Lars Kroon, die
ze tegenkwamen toen ze in de rij
stonden voor een concert van The
Strokes. Eigenlijk zijn alle elf de
nummers op debuutalbum Benny
Blisto raak. Dat er menig kneiter-
hit (denk aan Electric, Beam Me Up
en I’m The Night (See You Later))
van kon worden getrokken is dan
ook niet verbazingwekkend. Op-
tredens van Go Back To The Zoo
staan garant voor een geweldige
show. En ieder nummer kan kei-
hard worden meegezongen.
Jacob Roel Meijering
De Souffleur: De ideale stamkroeg
Kroegportret‘Gezellig dat je er bent’. Terwijl ik ge-interesseerd naar de mooie nabijge-legen Stadsschouwburg zit te staren valt in mijn ooghoek dit zinnetje op. Net onderaan het zonnescherm lacht het me toe. Het is iets wat geen enkele horecagelegenheid bij me heeft kun-nen bewerkstelligen, en ik weet niet waarom, maar een glimlach overkomt me; typerend voor café Souffleur.
Het ontzettend kleine felrode cafeetje
heeft iets lekkers over zich. Bruin tot het
bot maar toch de flair van hedendaagse
kroegen. Het zit ondanks de kleur dan ook
net niet lekker om op te vallen, te ver van
de wijk om een buurtkroeg te zijn en te
ver van het centrum om een bekende van
de student te zijn. Als ik om vier uur in
de middag even naar binnen loop om een
afspraak met de eigenaar te maken vallen
me gelijk de stamgasten op. Een stelletje
authentieke Hollanders die gezellig een
praatje met de barvrouw maken, een klein
meisje die gratis een chocoladereep achter
de bar mag pakken en twee keffertjes die
hondsdol door iedereen hun benen rennen.
Het voelt als een sprong terug in het ver-
leden.
’s Avonds kom ik weer op de afgesproken
tijd aan en word ik door de stamgasten
hartelijk ontvangen. Daar ontmoet ik Si-
mon Baarveld en zijn moeder. Ze hebben
samen in 2008 het café van de vorige ei-
genaar over genomen en heb-
ben er geen greintje spijt van:
“We hebben het prima naar onze
zin” zegt de moeder enthousiast.
De Souffleur bestaat net zo lang
als de schouwburg, beide zijn in
1883 opgericht. Op de vraag of er
misschien een connectie tussen
de twee was antwoorden ze van
waarschijnlijk niet: “Het is wel zo
dat de Souffleur vroeger een café
en slijterij was. De balk die je op
het plafond in het midden ziet is
de tweedeling die er was. Ja, dat
zo’n klein café nog kleiner was is
moeilijk te geloven!”
Klein is het zeker, een schamele vier tafels
binnen en een bar van misschien twee me-
ter lang decoreren het 45 vierkante meter
tellende oppervlakte. “Maar juist omdat
het zo klein is, is het zo vreselijk gezel-
lig! We hebben altijd de vaste stamgasten
en veel personeel uit de naast gelegen res-
taurantjes komen bij ons naborrelen. Maar
dat zijn niet de enige gasten die langsko-
men hoor. Er komen ook wel wat studenten
maar vooral artistieke personen. Een paar
van onze stamgasten zitten volop in de mu-
ziek- of kunstscène.”
Als er in de schouwburg een voorstelling
plaatsvindt, is het er bijzonder druk. Veel
bezoekers drinken -voor of na- nog graag
een kopje koffie of een biertje in het café,
en niet alleen bezoekers komen er langs.
Artiesten zijn ook een redelijk voorkomend
fenomeen. Youp van ’t Hek, Theo Maassen
en vrijwel de hele cast van het Noord Ne-
derlands Toneel zijn er graag geziene gas-
ten. De celebrity spotters onder ons kun-
nen simpel opzoeken wanneer bepaalde
artiesten optreden en hoopvol de hele
avond in de Souffleur door brengen om een
glimp van diegene op te vangen. Youp van
’t Hek heeft zelfs dit café als element in één
van zijn shows gebruikt, gelukkig wel op
een positieve manier.
De sfeer in de Souffleur is in één woord:
donkerbruin. Posters en aankondigen van
evenementen sieren een gehele muur en
het miniatuur rode doek boven de bar geeft
de connectie met de stadsschouwburg
mooi aan. Dekentjes om de rokers warm-
te toe te brengen en een authentiek gor-
dijn voor de ingang van de vrouwentoilet-
ten voegen hier alleen maar meer aan toe.
Vroeger werd nogal eens het ronde raampje
in het damestoilet gebruikt om drank naar
buiten te smokkelen. Dit was in de tijd dat
schippers niet met hun vieze stinkende kle-
ding naar binnen durfden te wandelen en
op zo’n manier toch een borreltje konden
doen. Tegenwoordig is het niet meer mo-
gelijk aangezien er een huis aangebouwd
staat. Kleine frutseltjes met een speciaal
verhaal hangen her en der, en één van die
frutseltjes is een typisch jaren ‘80 politie-
helm, welke een gast aan de bar jaren gele-
den heeft laten liggen. Waarom er in zwarte
blokletters CCCP op een Nederlandse poli-
tiehelm staat weet niemand.
Een doorn in het oog moet de gigantische
flatscreen tv zijn. Voor het WK 2010 is het
geïnstalleerd maar het klopt nu niet met de
huisstijl. “Het was wel gezellig toen hoor.
Het stond binnen helemaal vol en we had-
den zelfs een tv buiten voor het terras
staan. Dat met borrelnootjes en een grote
barbecue heeft voor de gezelligheid in ie-
der geval hoogtij gevierd. Tot de finale
dan.” zegt de moeder. “Dit is niet het enige
wat we organiseren hoor. Soms als het heel
rustig is zetten we wel eens een
filmpje op of zorgen we voor
stokbrood met kruidenboter en
kijken we leuk met z’n allen.”
Jazz, blues, country blues en
oude soul vieren hoogtij op de
oude cd-speler achter de bar. Al
staat de radio op de TOP2000
deze tijd van het jaar, maar zo-
als een echte stamkroeg beaamt
wordt er natuurlijk ook wel
eens Nederlandstalig gedraaid.
“Hazes komt ook wel voor hoor.
Als er weinig mensen zijn en we
krijgen een verzoekje voor een
meezinger zullen we die natuur-
lijk draaien.” lacht Simon. Maar dit is niet
het enige wat de Souffleur voor hun gas-
ten in petto heeft. Ze maken namelijk ook
dropshot.
Via een geheim recept waarvan ze alleen de
ingrediënten drop en vodka willen loslaten
maken ze één van de lekkerste dropshots
in heel Groningen. “Als je hier vaker komt
moet je het gewoon gehad hebben.” Wat
er zo speciaal aan is wordt zelfverzekerd
beantwoord met een “probeer het maar ge-
woon!” Voor ik het weet staan er drie shot-
jes klaar op de tafel en de smaak is abso-
luut fantastisch. Een rijke mix van drop en
specerijen streelt de tong en doet snakken
naar meer.
Voor een stamkroeg ben je hier aan het goe-
de adres. Het authentieke en kleine gecom-
bineerd met het samenspel van de schouw-
burg en de invloeden van kunst, muziek en
toneel zou al meer dan voldoende moeten
zijn om menig student er een kijkje te laten
nemen. Al gegroet door de stamgasten loop
ik de Souffleur tevreden uit. Ik voel me nu
al een deel van de familie. Gezellig dat ik er
mocht zijn.
Edin Salihovic
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
foto: Eveline Vaessen
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
12 Groninger Studentenkrant | Januari 2012
Recensie: Een Avondje SC Veendam“DIT IS HET SLECHTSTE VOETBAL DAT IK OOIT HEB GEZIEN”Twee kaarten voor SC Veendam – Sparta gekregen. Dat mag gelden als een behoorlijk affiche in de Jupiler League, de voetbalcompetitie waarbij de sponsor eerder afstraalt op de competitie dan andersom. Geheel in de treurige stijl die hoort bij de kelder van het Nederlandse profvoetbal mie-zert het bij het aanrijden op de Lange Leegte, een volstrekt gepaste naam voor deze verlaten stadionstraat. Het is tien minuten voor aanvang zo rustig dat we 50 meter van de in-gang kunnen parkeren.
Eenmaal binnen is het ook leeg.
Als ze de tribunes zouden slopen
konden de aanwezigen makkelijk
in een rij of twee dik om het veld
staan. Eerst maar een kopje kof-
fie halen met de consumptiebon-
nen die we hebben gekregen bij
de kaarten. Twee meisjes staan
een enorme koffie-unit leeg te gie-
ten in iets wat lijkt op een koel-
box. Een vettige laag glinsterend
schuim verbergt wat koffie lijkt
te zijn. “Sorry u kunt alleen een
gehaktbal met die bonnen halen.”
Het zakeninstinct wat deze uit
1894 daterende club klein heeft
gehouden heerst nog steeds want
een gehaktbal is ruim 1,50 duur-
der dan een kopje koffie.
12 Mei 2010 berichtte de Tele-
graaf: “Voetbalclub Veendam
failliet.” Was het maar waar, lij-
ken de aanwezigen op het veld
te denken. Zelfs voor mensen die
schijnbaar niets met een bal kun-
nen ziet het er beroerd uit. Het
was een moment onduidelijk of
de wedstrijd al was begonnen of
dat ze nog aan het inspelen wa-
ren. “Dit heeft niks met profvoet-
bal te maken”, mompelt een oude
man achter me. Er zit totaal geen
systeem in het spel, minutenlang
is het onduidelijk wie welke kant
opspeelt. Balbezit wisselt hoofd-
zakelijk omdat spelers per onge-
luk tegenstanders aanspelen of de
bal over de lijn passen.
De verdedigers van Veendam lij-
ken te denken dat je daadwerke-
lijk in paniek moet zijn als je ach-
terin een bal over de lijn speelt en
schieten in totaal vijf ballen het
stadion uit. Een zware tegenslag
voor de penningmeester. Gezien
de entreeprijzen kost dit de re-
cette van zo’n 1/5de van de be-
zoekers. Aan de sponsors zal het
ook niet liggen. Veel kozijnen en
dakkapellen komen voorbij in de
elektronische reclame en in de
rust wordt een waardebon van ca-
fetaria Happy Days verloot. (waar-
de onbekend)
In de tweede helft proberen we
nog een kopje koffie te halen om
de kou te verdrijven. Alle barre-
tjes blijken echter vrijwel meteen
na de rust dicht te zijn gegaan. We
kunnen nog wel een biertje halen
zegt een aan een blijkbaar vrese-
lijke huidziekte lijdende steward,
maar daarvoor moet ik letterlijk
het stadion uit naar een of andere
keet. We willen niks van het voet-
bal missen dus de penningmees-
ter krijgt een nieuwe mokerslag
te verwerken. Dan gaan we maar
langs het veld staan maar dat mag
ook niet. “Dan krijgen we een boe-
te van de KNVB.” Teleurgesteld
druipen we af naar de tribune.
Dan keert het tij, SC Veendam
scoort onverwacht en het stadion
ontploft. Kort daarna pakt Sparta
ook nog een rode kaart en gloort
victorie tien minuten voor het ein-
de! De trainer ruikt alweer de der-
de overwinning van het seizoen
en wisselt er snel een extra ver-
dediger in om de winst veilig te
stellen. Het voetbal begint zowaar
ergens op te lijken totdat een
reeks van blunders Sparta in staat
stelt gelijk te maken in de 90. mi-
nuut. Het moreel stort in als een
kaartenhuis en door nog slechter
verdedigen scoort Sparta in de 93.
minuut de winnende treffer. Een
vloekend Veendam publiek beent
meteen massaal het stadion uit.
Avondje SC Veendam: vijf liter ster-ren
Randy Martens
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
De Xenos en ‘het belang van de reiziger’Van de ingang naar de uitgang is één ein-
deloos pad, en wanneer je een WC-bril wilt
kopen word je gedwongen jezelf een weg
te banen door een jungle van wierook,
theepotten en boeddhabeelden. “Avon-
tuurlijk winkelen!” noemen ze dat, ook al
heeft werkelijk niemand daar zin in. Als
klap op de vuurpijl zetten ze in elk filiaal
een grote bak met aardappelschilmesjes.
De scherpste en gevaarlijkste producten
die je verkoopt in een graaibak flikkeren,
dat is lef tonen. De klant bepaalt zelf maar
of hij het mesje met het blauwe handvat
graag genoeg wil om ‘m van de bodem te
pakken.
Het zal de Xenos een worst wezen wat de
klant wil, en dat geven ze toe. Daar zouden
onze Nationale Spoorwegen een voorbeeld
aan kunnen nemen. Maar nee, alle veran-
deringen die zij doorvoeren zijn naar ei-
gen zeggen ‘in het belang van de reiziger’.
Het nieuwste voorbeeld daarvan is de in-
checkplicht. Die houdt in dat de student
moet in- en uitchecken met z’n OV-kaart,
zelfs wanneer hij gratis mag reizen. Vol-
gens de website kan ons geliefde spoor-
wegbedrijf op deze manier haar reisplan-
ning precies aanpassen aan de wensen van
de reiziger. Want blijkbaar wil de student
met alle geweld precies laten weten wan-
neer hij waarheen reist, en zelfs met een
geldig vervoersbewijs een boete riskeren.
Vreemd. Ik heb zelf altijd het idee dat de
reiziger gewoon op tijd wil vertrekken
en arriveren, en het liefst zo min moge-
lijk tijd en moeite daartussen ziet. Maar
nee, de reiziger wil een rookzone. Dat
met geel krijtstreep afgebakend natuur-
reservaat speciaal voor onze met uitster-
ven bedreigde medemens. En de reiziger
wil steeds meer Sprinters. Die niet – zo-
als de naam doet vermoeden – als een gek
van A naar B rijden, maar een rustpauze
nemen bij zo veel mogelijk mistroostige
kutstationnetjes. Pas wanneer de NS over
het gebied van onze edele delen denkt te
kunnen beslissen gaan we steigeren. Maar
de plaszak past eigenlijk naadloos in het
rijtje gedrochten waar ze mee op de prop-
pen komen.
Het zou de NS daarom sieren als ze zelf
de verantwoordelijkheid neemt voor haar
veranderingen, in plaats van die af te
schuiven op de reiziger. Want niemand
heeft gevraagd om een rookzone, een OV-
chipkaart of een incheckplicht. De Xenos
heeft dat door. De klant wil namelijk he-
lemaal niet dat het personeel precies weet
welke kleur aardappelschilmesje hij wil
hebben. Dan komt hij nog liever met een
blauw mesje bij de kassa om pleisters vra-
gen.
Johan Stolk
CO
LUM
NJo
han
Stol
k
illustratie: Tobias Rutteman
De kikkercyclus
Groningen staat boordevol ‘kunst’. Welke kunstwerken zijn daadwerkelijk kunst en wat is gewoonweg kut? Deze maand ligt de ‘Kik-kercyclus’ onder de loep. De kikkercyclus bestaat uit 6 delen en is te vinden bij de A brug aan de Hoge de Aa. Het kunstwerk is een bronzen werk waarbij een kikkervisje uitgroeit tot een volwassen exemplaar. De facts: Het kunstwerk is ge-maakt door Jan Steen, heeft een hoogte van 96 cm en is onderdeel van het thema dieren.
Volgens de deskundige
jury bestaande uit kunst-
academie studenten is er
wel het een en ander aan te
merken op het kunstwerk.
Het is wat grijs en grauw
waardoor het niet echt op-
valt en het niet echt een
vrolijke sfeer uitstraalt.
De materialen die gebruikt
worden zijn daarbij te de-
gelijk en verraden weinig
creativiteit. Terwijl het
toch een vrolijke geboor-
tecyclus moet voorstellen.
Toch is de mening van het
panel dat dit wel tot kunst
beschouwd kan worden, zij
het nipt. Een criterium voor
kunst is bijvoorbeeld dat
het concept duidelijk moet
zijn, vooral wanneer het
openbare kunst zoals de
kikkercyclus betreft. Daar-
naast moet het mooi zijn,
hoewel dat natuurlijk rela-
tief is, en als het even kan
iets los maken bij het pu-
bliek. De kikkercyclus vol-
doet redelijk aan deze crite-
ria. ‘Het is uiteindelijk toch
mooier dat het er wel staat
dan dat het er niet staat’
was de uiteindelijke con-
clusie, waarmee het toch
tot de kunst gerekend kan
worden. Al met al scoort de
kikkercyclus met een krap-
pe 6.5 een voldoende in de
categorie ‘kunst’.
Huub Kappert
Oproep: Redacteurs gevraagdDenk jij dat deze krant beter kan? Kun je (een beetje) schrijven en ben je niet bang om wat tijd te ste-ken in het maken van een maan-delijkse krant met een oplage van
8000 stuks? Mail dan naar [email protected] en wie weet staat jouw stuk in de volgende SK!
Tussen Kunst & Kut
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
13Groninger Studentenkrant | Januari 2012
Happy BirthdayJarig zijn. Vroeger, op de basisschool, was
dit een bijzondere dag in het jaar die ge-
paard ging met slapeloze nachten en aftel-
len totdat die dag dan eindelijk aan zou
breken. Wie zouden er op je feestje komen
en wat voor cadeautjes zou je gaan krij-
gen? Dan word je ouder en komt dat be-
sef. De positieve spanning neemt af om op
een gegeven moment om te slaan in een
negatieve spanning: ‘Weer een jaar erbij, ik
word zo oud…’. Het vieren van je verjaar-
dag lijkt op dat moment een stuk minder
leuk.
De afgelopen maanden waanden mijn be-
stuursgenootjes en ik ons echter weer die
kinderen op de basisschool. En hoewel de
leeftijd die we vierden anders zou doen
vermoeden, was de positieve spanning
hoog: de 115de ver-
jaardag van onze ver-
eniging, Albertus Mag-
nus, was aangebroken!
En hiermee werd een
bijzonder jaar inge-
wijd.
Want het vieren van de
115de verjaardag be-
tekent ook het vieren
van het 23ste lustrum. Gehuld in rood zil-
ver, de lustrumkleuren, was het daarom op
woensdag 14 december om 0.00 uur zover.
Met z’n allen telden wij de secondes af tot
het moment dat het lustrumjaar officieel
begonnen was. En met het thema ‘Hoog-
spanning! De ultieme ontlading.’ wordt dit
een jaar waarin wij met z’n allen zullen
vieren dat op 14 december 1896 8 mannen
bij elkaar kwamen om onze vereniging op
te richten.
Feesten door het jaar heen, goede doelen
acties, de wintersport, alles draait dit jaar
om het lustrum. Maar pas vanaf 11 juli
zal de kers op de taart geplaatst worden.
Dan beginnen de lustrumweken waarin 12
dagen lang gefeest zal worden op een ex-
terne locatie, waar honderden Albertianen
hun energie in gaan steken. Al vanaf febru-
ari moet alles geklust, geverfd en versierd
worden om het terrein om te toveren in
één groot rood-zilver walhalla.
Ook voor ons als bestuur is dit een bijzon-
der jaar, want alles is in tweevoud. Er zijn
twee keer zo veel commissies, twee keer
zo veel mensen op Albertus en de activitei-
ten lijken verdubbeld. Ook de saamhorig-
heid die heerst is groter, en iedereen lijkt
hetzelfde doel te hebben: er een fantas-
tisch en onvergetelijk jaar van maken. En
dat wij, als bestuur, hier zo intensief bij
betrokken mogen zijn maakt dit jaar zeker
twee keer zo leuk!
De slapeloze nachten zijn voorbij en ik blij
om te merken dat op Albertus het tegen-
overgestelde geldt: hoe ouder je wordt,
hoe leuker het vieren van je verjaardag zal
zijn! Op een fantastisch lustrum!
CO
LUM
NEs
ther
Kho
V
ice-
Prae
ses
Alb
ertu
s M
agnu
s
Elk stadje een ander…Hoe vaak krijgen wij Groningse studen-
ten niet de vraag waarom wij voor de
stad Groningen hebben gekozen? Voor
sommigen is het dicht bij huis, maar
voor veel leden van Vindicat is Gronin-
gen ver van huis. Waarom zou je uren
reizen als je ook in Amsterdam, Utrecht
of een andere centraal gelegen stad kan
studeren. Het antwoord op deze vraag
is niet moeilijk en erg voor de hand lig-
gend: Er gaat niets boven Groningen!
Hoe je hier kan studeren, kan je ner-
gens. Hoe je hier kan genieten van het
studentenleven, kan je nergens anders.
Toch is het leuk om te zien hoe het stu-
dentenleven in een andere stad en een
ander land is. Niet al te lang geleden
was ik in Edinburgh (Schotland), uiter-
aard de stad van Harry
Potter, maar ook de stad van studenten.
Overal op straat lopen net als in Gronin-
gen studenten rond en iedereen is druk
in de weer met de studie. Om 09:00 uur
loopt de UB vol en worden de studie-
boeken weer opengeslagen. Ook hoorde
ik verhalen over het studentenleven in
Oxford. Daar hebben ze een speciaal
uniform als je een tentamen gaat ma-
ken. Eerst vond ik het een beetje apart
klinken, maar toen mij werd verteld dat
iedereen je succes wenst als je op weg
bent naar een tentamen, vond ik het
toch wel iets hebben. Al zie ik het niet
echt voor me dat de Universiteiten en de
Hoge Scholen in Nederland heel snel op
een tentamenuniform over zullen gaan.
Wat zouden wij in het buitenland vertel-
len als ons gevraagd wordt wat Gronin-
gen zo bijzonder maakt? Wij studenten
zullen al snel zeggen dat we in Gronin-
gen geen sluitingstijden hebben, maar
Groningen is meer dan alleen geen slui-
tingstijden. Er zijn weinig steden waar
zoveel studie- en studentenverenigin-
gen zijn, waar je zoveel commissies kan
doen en waar je, je als student op zoveel
manieren kan ontplooien. Iedereen die
je spreekt is actief en interesseert zich
voor meer dan alleen de studie. Op
deze manier leer
je ook veel meer
studenten kennen
van andere studie-
en studentenver-
enigingen. Graag
pochen wij Gro-
ningse studenten
over alles wat Gro-
ningen ons te bie-
den heeft en over
de tijden die we hier beleven, maar uit-
eindelijk doet elke student uit elke stad
dit (terecht of onterecht). Uiteindelijk
komt het er op neer dat elk stadje een
ander student(je) heeft en dat is maar
goed ook, want alles hetzelfde is nooit
leuk.
CO
LUM
NSo
phie
Her
wei
jer
Sena
tus
Aba
ctus
/Pro
rect
or
Vin
dica
t A
tque
Pol
it
De fabels van verleiding Een tijdje geleden is uit onderzoek gebleken dat wij, Groningse studenten en studentes, het minst vaak seks hadden van heel studerend Nederland. Sterker nog, in Rotterdam neukt men drie keer zoveel als hier in het hoge noorden. Wel potjanteringdom-me. Ik zeg, het is tijd om die ladder op te klimmen. Fuck our way to the top.
Om iedereen op weg te helpen,
moeten we kijken naar de kern
van het probleem. We kunnen
globaal stellen dat de zin in seks
zowel bij man als vrouw niet ont-
breekt. Dat zal voor sommige he-
ren schokkend zijn, maar het is
toch echt zo: ook vrouwen willen
niets liever dan de hele dag een
beetje rollebollen. En vooral als
er een beetje alcohol in gegoten
wordt. In Groningen kunnen we
zuipen als de beste, dus aan hit-
sige dames geen gebrek. Wat gaat
er dan mis? Juist, het contact vóór
de seks. Wie treft hier blaam?
Juist, de man.
Speciaal voor de heren hieronder
een aantal aannames die niet juist
zijn. Let wel, de gegeven tips die-
nen puur en alleen om seks te ver-
krijgen.
‘Je moet de vrouw zich een prin-
sesje laten voelen.’ Dit is de groot-
ste onzin die er bestaat. Als man
moet je namelijk exact het tegen-
overgestelde doen: haar kapot
maken. Afblaffen. Dat self-esteem
zo ver de grond in drukken tot er
niets overblijft dan een klein la-
biel wezen. Je moet haar het ge-
voel geven dat ze onbelangrijker
is dan die junks op de museum-
brug en dat haar reden van be-
staan ver te zoeken is. Een mooie
vrouw wordt de hele dag door al
geprezen en onder gekwijld, dus
als jij ervoor zorgt dat je anders
te werk gaat zal ze niet van je
kunnen afblijven. Zo’n actie vergt
overigens wel aardig wat zelfver-
trouwen. Het resultaat zal vaak
positief zijn, maar een klap in je
gezicht moet je zo nu en dan ook
kunnen incasseren. Maar dat is ’t
wel waard toch mannen?
‘Je moet veel praten om haar
aandacht er bij te houden.’ Nee,
je moet je bek dicht houden. Zo
veel en zo lang mogelijk. Eigenlijk
moet je haar gewoon negeren. En
als je dan iets zegt moet je het bo-
venstaande volgen. Mannen gaan
heel vaak de fout in door zelf zo
veel mogelijk het woord te ne-
men, en dan ook nog eens ellen-
lange verhalen over zichzelf te
vertellen. Vrouwen worden niet
voor niets kletskousen genoemd.
Laat ze lekker praten over hun
dingetjes, daar worden ze vrolijk
van. Stel af en toe een nare vraag,
waarbij ze echt na moeten den-
ken. Een voorbeeld van zo’n vraag
is: ‘Komt het door je opvoeding
dat je zo kut doet?’ Gegarandeerd
dat ze in ieder geval het komende
uur wil uitleggen dat ze helemaal
niet kut is. Lekker laten kleppen,
jouw tijd komt nog wel. Hèhè.
‘Je moet een drankje voor haar
kopen.’ Don’t do it. Geld in je zak
houden. Vraag háár maar eens een
keer om een drankje. Dit is na-
tuurlijk volstrekt onverwacht (en
dus interessant), en bovendien
vinden de vrouwen het ook echt
wel leuk om een beetje met geld
te strooien. Zeker in een studen-
tenstad als Groningen. Van intelli-
gente mannen kunnen we wel ver-
wachten dat ze geld hebben, dus
als ze er mee strooien in de kroeg
wordt het door de vrouw alleen
maar als nutteloos pochen gezien.
Koop gewoon lekker bier voor je
maten, dat verdienen ze.
‘Je moet niet meteen je seksuele
intenties laten weten.’ Jawel. Ze-
ker wel. Als het kan al in de eer-
ste zin die je tegen haar zegt.
Schroom je niet je in te houden,
zeg waar het op staat. Vind je
dat ze lekkere tieten heeft en wil
je daar wel eens je lippen tussen
duwen? Huppakee, spreek het uit.
Dat elke man praktisch dezelfde
intentie heeft ’s nachts in de stad
zijn de vrouwen zich echt wel van
bewust. Als jij als hondsdolle wo-
manizer meteen duidelijk maakt
wat jouw plannen zijn, is dit op
z’n minst al eerlijk te noemen.
Bovendien is het aantrekkelijk
voor een vrouw om te weten dat
een man zin heeft in seks. Waar
moet ze anders opgewonden van
raken?
Zo, dit was het voor nu. Hier moet
je het maar even mee doen. Als ik
de volgende maand zin heb om je
nog verder te helpen zal ik meer
onjuistheden aan de kaak stellen.
One last thing: Als je een relatie
wil, moet je het tegenovergestelde
van al het bovenstaande doen.
Roy de Vries
illustratie: Tobias Rutteman
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
14 Groninger Studentenkrant | Januari 2012
Dit wordt jouw jaar!
Als je een student bent die zich alleen maar in
materie wil verdiepen en eigenlijk nooit echt
iets wil ondernemen, mag je dit stukje tekst
gerust over slaan. Dit boekje is namelijk voor
de ondernemende mens, die doelgericht iets
wil bereiken in zijn of haar leven. En of dat
nou succes, rijkdom, geluk of een leuk gezin
stichten is, Ben Tiggelaar brengt je er naar toe.
Een beetje zelfhulpboek is nooit verkeerd. Op
z’n minst laat het je bewust worden van je-
zelf. Je leest eigenlijk een spiegel. Wat je er
verder mee doet mag je helemaal zelf weten.
Vaak wordt van dit soort boeken verwacht dat
ze heel zweverig zijn. Dat is, toegegeven, vaak
ook zo. Tiggelaar probeert met zijn nieuwste
boek zoveel mogelijk terug te grijpen naar
wetenschappelijk gebaseerd onderzoek. Daar
heeft hij een reden voor. Uit onderzoek is na-
melijk gebleken dat zelfhulpboeken vooral
worden gelezen door mensen die al enige han-
digheid hebben in zelfsturing en dit graag wil-
len uitbreiden. Tiggelaar zegt dat je ‘deze ver-
standige mensen dus niet voor de gek moet
proberen te houden.’
En dat doet hij ook niet. Telkens weer worden
de beweringen ergens op gebaseerd. De rode
draad van het verhaal is dat je doelen moet
stellen. Ook de juiste richting moet je goed
voor jezelf formuleren. De succesformule
wordt dan richting + actie = succes. Een saig-
nant detail dat Tiggelaar uitlicht is dat geld
niet tot geluk leidt, maar geluk wel tot geld.
Mocht je alle twaalf stappen van de onlangs
gepromoveerde managementgoeroe volgen,
dan kun jij van de komende twaalf maanden
jouw jaar maken. Zeker de moeite waard.
Roy de Vries
Kijken naar Holland 1969Foto’s: Eddy Posthuma de Boer
Tekst: Remco Campert en Jan Mulder
Voor de wereldtentoon-
stelling in Osaka (1970)
legde Eddy Post-
huma de Boer het
Nederland van de
late jaren zestig
vast. De opdracht
was om zo veel
mogelijk van ons
land en de bevol-
king te laten zien.
Daarna werden de
foto’s nooit meer
vertoond. Nu zijn
ze gebundeld in
dit werk en van
commentaar voor-
zien door Jan
Mulder en Remco
Campert. De late
jaren zestig dus:
een tijd waarin
roken nog gezond
was, de dames nog
geen jeans droe-
gen en de meeste
mensen nog ‘de
neiging als veroordeeld
te poseren’ hadden, al-
dus een onderschrift van
een van de platen. Aller-
lei beroepen passeren de
revue; van diamantslij-
pers tot medewerkers
van de UNOX fabriek, van
biologiestudenten aan
de UVA (inclusief wollen
sokken in sandalen) tot
de statige president van
de Nederlansche Bank.
Maar ook doorsnee ge-
zinnen, marktrituelen en
onbezonnen vermaak en
vertier op een speeltuin
en in de sneeuw zijn op
de gevoelige plaats vast-
gelegd. En hoe. Allemaal
even prachtig, met minu-
tieuze details, die je op
het eerste oog je blikveld
kunnen passeren, maar
waarnaar de bondige,
soms scherpe,
soms grappige
bijschriften van
Mulder en Cam-
pert je kijkers di-
rigeren. Een tijd
waarin je ouders
en/of grootou-
ders floreerden.
Een mooie tijd,
als je de foto’s en
bijschriften mag
geloven.
Uitgeverij Atlas –
€ 24,95
In Posthuma de
Boer’s eigen woor-
den samengevat:
“Wat overheerst
is de verbazing
hoezeer de Ne-
derlandse samen-
leving in die toch
betrekkelijk korte tijd is
veranderd”
Robin van der Sar
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
advertentie
“De zin: ‘Iedereen is kunstenaar’, is net zo ongerijmd als ‘Iedereen is een openhartchirurg” In 110 bladzijden legt
Van Merwijk (cabaretier,
liedjesschrijver en pro-
grammamaker voor ra-
dio en televisie) met veel
humor, scherpte en een
flinke dosis cynisme uit
hoe de wereld van kunst
en cultuur in elkaar
zit, met hier en daar
een uithaal naar wie
het ook verdient
in de ogen van Van
Merwijk, zoals de
pvda en Wilders:
“Samenvattend is
een van de kenmer-
ken van kunst dat
we er in praktische
zin niets aan heb-
ben. In die zin zijn
de heer Wilders en
de PvdA dus kunst.”
In 110 bladzijden
inderdaad, want
“over kunst en cul-
tuur wordt de laat-
ste tijd nogal inge-
wikkeld gedaan. En
dat terwijl het vaak
zo simpel is.”, aldus
Van Merwijk. Zijn
heldere schrijfstijl neemt
je in duidelijke taal mee
op een tocht langs vele
facetten van de kunst, te
beginnen bij een ‘Wat’-ge-
deelte; over onder meer
het verschil tussen kunst
en echt, rechtvaardig-
heid in de kunst en over
mooi en lelijk. Dan volgt
het ‘Hoe’-gedeelte; over
wanneer een kunstwerk
‘af’ is, kunstonderwijs en
experimentele kunst. Af-
sluitend een ‘Waarom’-ge-
deelte; over engagement,
het duiden van kunst en
een heikel politiek punt:
kunst en geld. “Laten we
maar gewoon ergens be-
ginnen en zien waar we
uitkomen”, deze zin die
herhaaldelijk voorkomt,
tekent het boek, en
geeft de lezer de in-
druk dat het werkje
als een experiment
is geschreven, mede
door de vermake-
lijke zijpaden (zo
is er een hoofdstuk
over roken en zijn
er passages over to-
maten en bezoekers
van dragraces). Na
de wat-hoe-waarom
driedeling voel je je
als leek verlicht, een
aantal illusies ar-
mer en in staat beter
mee te praten over
een breed scala aan
onderwerpen be-
treffende de schone
kunsten.
Robin van der Sar
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
advertentie
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
15Groninger Studentenkrant | Januari 2012
advertentie
Bandirah www.bandirah.comFull Moon PartyEr zijn in Groningen tegenwoor-
dig meer verschillende feestjes
dan er studies zijn. Een aardig
dynamische branche natuur-
lijk. Soms is het moeilijk je in
iets nieuws te storten omdat het
oude zo lekker veilig is. Soms
moet je gewoon niet zo zeiken,
maar juist even gek doen. Een
nieuwe reeks feesten Full Moon
Party voorziet in deze vraag.
De organisatoren haalden hun
inspiratie natuurlijk uit het land
van de Thai. Na de befaamde
Half en Full Moon party’s te heb-
ben meegemaakt, zagen ze het
licht. Dit moet natuurlijk ook in
Groningen! En zo werd het idee
van de Moonparty geboren. Lek-
ker nieuw, lekker verfrissend.
Geheel in deze stijl werd de eer-
ste editie gehouden in club Ar-
cana, naast Huis de Beurs. Deze
enigszins verscholen club was
een tijdje gesloten, maar knalt
er nu weer hard in. Een aanrader
voor de ekte partymacher.
De Full Moon Party op 26 no-
vember vorig jaar was een suc-
ces. Behalve het klimaat en de
locals bood het feest alles aan
wat er op de Thaise feesten ook
te vinden is. Dus ook gekleurde
buckets met l’alcool? Ja, ook de
fijne gekleurde buckets. Bij de
ingang kreeg je verf, dat je op
jezelf kon smeren waardoor je
in de blacklights oplichtte als
een supernova in het heelal. Het
feestje had stijl.
Wat niet mocht ontbreken is
goede muziek. Uiteraard tech-
no. Bojan liet weer even weten
uit welk hout hij gesneden is en
wist het Groningse volk op en
neer te laten denderen met zijn
dikke deuntjes. Als we techno
spreken, zeggen we natuurlijk
ook de heer ter Braake, ofte-
wel Harde Baas. Deze gevestig-
de naam wist het publiek ook
meerdere malen tot een hoogte-
punt te brengen.
De Full Moon Party heeft zich
de eerste editie bewezen en wij
verheugen ons op een volgende
keer. Wil jij er dit keer weer of
ook bij zijn? Hou hun moonpar-
ty.nl in de gaten!
Roy de Vries
@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]
16 Groninger Studentenkrant | Januari 2012