stixoi rembetikwn tragoudiwn

1. Ζηλιάρα 2. Ο Νίκος ο Τρελάκιας 3. Ένα βράδυ που βρέχε 4. Ντροπιασµένος στη ζωή 5. Βλάµισσα 6. Το κόλπο του Αµερικάνου 7. Να βγούµε και να µπερµπαντέψουµε 8. ∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα 9. Παραπονιούνται οι µάγκες µας 10. Παλάτια χρυσοστόλιστα 11. Σε γελάσανε 12. Να γιατί περνώ 13. Όταν τα βράδια µες στα κέντρα σε πηγαίνω 14. Ναζιάρα 15. Ήµουνα µάγκας µια φορά 16. Λέου λέου 17. Το κουτσαβάκη 18. Τα ζηλιάρικά σου µάτια 19. Στα σίδερα µε βάλανε 20. Όταν δώ τα δυό σου µάτια 21. Η ξενιτιά 22. Κρασοπίνω 23. Όλοι οι ρεµπέτες του ντουνιά 24. Ο Μάρκος ο πολυτεχνίτης 25. Μικρός αρρεβωνιάστηκα 26. Καντονε Σταύρο 27. Μαύρα µάτια µαύρα φρύδια 28. Αντιλαλούν οι φυλακές 29. Φραγκοσυριανη 30. Ισοβίτης 31. Στο Φάληρο που πλένεσαι 32. Τα µπλε σου παραθύρια 33. Μ έκανες και χώρισα 34. Κάθε βράδυ θα σε περιµένω 35. Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά 36. Μπουζούκι µου διπλοχορδο 37. Όσοι έχουνε πολλά λεφτά 38. Χρόνια στον Περσία 39. Tι πάθος ατελείωτο 40. Χαράµατα η ώρα τρεις 41. Καραντουζενι 42. Τώρα την καλοκαιριά 43. Πάλι τραγούδι θα σου πω 44. Μάγκικο µελαχρινό 45. ∆εν τόνε θέλω µάνα µου 46. Τα µατόκλαδα σου λάµπουν 47. Τα δυο σου χέρια πήρανε 48. Ο κουµπάρος ο ψαράς

49. Θέλω µαστούρης να γινω 50. Ο Μάρκος ο ντερβίσης 51. Συναχης 52. Όλο µε κοιτούνε 53. Χαρµάνης είµαι απ το πρωί 54. Ο ντερβίσης 55. Ώρες µε θρέφει ο λουλάς 56. Ματσάκια πεντοχίλιαρα 57. Είµαι αλανιάρης 58. Η πληµµύρα 59. Πεντάµορφη 60. Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς 61. Άνοιξε, άνοιξε. 62. Αν πάθεις και καµιά ζηµιά. 63. Αλήτη µ' είπες µια βραδιά 64. Αϊδινίτικο 65. Αεροπλάνο θα πάρω 66. Γυφτοπούλα στο χαµάµ. 67. Γλυκοβραδιάζει κι ο ντουνιάς 68. Γιοβάν Τσαούς. 69. Γιατί µε ξύπνησες πρωί 70. Γεντί Κουλέ 71. Βάλε µε στην αγκαλιά σου 72. Από λίγο-λίγο. 73. Αρχόντισσα 74. Αραµπάς περνά 75. Αχάριστη 76. Θα σου φύγω µε καιρό. 77. Θα πάω εκεί στην Αραπιά 78. Θα κάνω ντου βρε πονηρή. 79. Ήσουνα ξυπόλητη 80. Ήρθε ο χειµώνας. 81. Η πεντάµορφη 82. ∆υο µάγκες µες στη φυλακή 83. Εργάτης τιµηµένος 84. Εγώ µάγκας φαινόµουνα 85. Η Ελένη η ζωντοχήρα. 86. Ο καϊξής 87. Ξανθιά µικρούλα 88. Μικράκι µου. 89. Μη µου λες γιατί ξεχνάω 90. Κάτω στα λεµονάδικα. 91. Κάνε λιγάκι υποµονή 92. Θα σπάσω κούπες. 93. Κάθε βράδυ πάντα λυπηµένη 94. Θέλω στα µπουζούκια να µε πας 95. Και γιατί δε µας το λες. 96. Πέντε Έλληνες στον Άδη. 97. Παραπονιάρικο µου

http://www.angelfire.com/folk/rempetiko 1/2

98. Ο µπακαράς 99. Ούζο όταν πιεις. 100. Όταν καπνίζει ο λουλάς 101. Όµορφη πειραιώτισσα. 102. Ό, τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ. 103. Ο ψαράς 104. Ο πασατέµπος. 105. Πάλιωσε το σακάκι µου 106. Τι θέλεις τώρα και ρωτάς 107. Τα παιδιά της γειτονιάς σου. 108. Στρώσε µου να κοιµηθώ 109. Στην Καλαµπάκα µια βραδιά 110. Πέφτεις σε λάθη 111. Σαν απόκληρος γυρίζω 112. Σαλταδόρος 113. Πώς θα περάσει η βραδιά. 114. Πριν το χάραµα 115. Πίνω και µεθώ 116. Σαν µαγεµένο το µυαλό µου 117. Χωρίσαµε ένα δειλινό 118. Φυσάει ο µπάτης 119. Το χρήµα δεν το λογαριάζω. 120. Το φτωχοµπούζουκο. 121. Τι σε µέλει εσένα 122. Το καπηλειό 123. Τι σου λέει η µάνα σου για µένα. 124. Τι σήµερα, τι αύριο, τι τώρα. 125. Το κοµπολογάκι 126. Αποβραδίς ξεκίνησα 127. ∆εν θέλω τα µατάκια σου. 128. ∆εν σε θέλω πια. 129. ∆ηµητρούλα µου. 130. Είπα να σβήσω τα παλιά. 131. Ελενίτσα µου 132. Η γάτα. 133. Η γκαρσόνα 134. Θέλω θα γίνω µπουφετζής 135. Χαρικλάκι 136. Φαληριώτισσα 137. Σβήσε το φως να κοιµηθούµε. 138. Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαµί 139. Μπαξέ-Τσιφλίκι 140. Μου 'φαγες όλα τα δαχτυλίδια. 141. Μες στης πόλης το χαµάµ 142. Καραπιπερίµ 143. ∆ε µε πόνεσε κανείς. 144. Παµεινόντας 145. πειραιώτισσα



Ζηλιάρα

Είσαι πολλή ζηλιάρα Μικρή σκερτσόζα παραπονιάρα

Όταν θα µε δεις αρχίζεις Που πηγαίνω να ρωτάς

Γκρινιάζεις και δεν σταµατάς

Πες µου γιατί θυµώνεις Τι σου χω κάνει και µε µαλώνεις

Βάσανα πολλά µου βάνεις Στην καρδούλα µου όταν λες Ότι δεν σ’αγαπω και κλαις

Ζηλιάρα σ’ αγαπάω

Να ξέρεις κάτι εγώ πονάω Πάντα µες στην αγκαλιά µου

Θα σαι συ ζηλιάρα µου Μικρή παραπονιάρα µου.


Ο Νίκος ο Τρελάκιας

Τον ξέρεται µωρέ παιδιά Τον Νίκο τον Τρελάκια Παιδί τζιµάνη µάγκες µου Μα κάνει καβγαδάκια

Το κούφιο και η δίκοπη Είναι η συντροφιά

Γι' αυτό δεν πάει µάγκες µου Ποτέ κανείς κοντά του

Οι γκόµινες τον ξέρουνε Κι όλοι οι νταβατζήδες

Για γούστο του τσακώνετε Με όλους τους νταήδες

Την κάπα του την κρέµασε

Εδώ και λίγα χρόνια Γι αυτό και τόνε βγάλανε Τρελάκια τα κορόιδα


Ένα βράδυ που βρέχε

Ένα βράδυ που βρέχε Που βρέχε µονότονα Έφυγες αγάπη µου

Ποιος σε πήρε να ξερά Και να τόνε σκότωνα Ένα βράδυ που βρέχε Που βρέχε µονότονα

Ένα βράδυ που βρέχε Μέχρι το ξηµέρωµα Έφυγες αγάπη µου

Αχ αυτός ο άτιµος Ήθελε µαχαίρωµα

Ένα βράδυ που βρέχε Μέχρι το ξηµέρωµα


Ντροπιασµένος στη ζωή

∆εν την πρόσεχα τα βράδια που γυρνούσε Στο φτωχικό µου το σπιτάκι τη τρελή

Ήταν γυναίκα που η κακούργο και πουλούσε Το κορµί της σ’ άλλον η µπαµπέσα η πονηρή

∆εν µπορούσα να βαστάξω σαν την είδα Αγκαλιασµένη µ’ εναν άλλον στη γωνιά

Μες στην ταβέρνα µπαίνω σαν τη νυχτερίδα Και µες στην τρέλα µου την πλήγωσα βαριά

Ντροπιασµένος στη ζωή για µια µπεµπέκα Που µου χε τάξει αγάπη αιώνια και χαρά Γραφτό µου ήταν να την κάνω εγώ γυναίκα Να µε τυραννά και να µε σέρνει στα στενά


Βλάµισσα

Μέρες και νύχτες περπατώ αµάν αµάν Μέσα στη ∆ραπετσώνα

Για µια σουλτάνα βλάµισσα αµάν αµάν Πεντάµορφη κοκόνα

Μου χει ποτίσει την καρδιά αµάν αµάν

Με πίκρες και φαρµάκι Γι’ αυτό το ρίχνω στο κρασί αµάν αµάν

Να φύγει το µεράκι

Ως ποτέ πες µου βλάµισσα αµάν αµάν ∆εν είναι αµαρτία

Να λιώνω εγώ για σένανε αµάν αµάν Και να σαι συ η αιτία

Έλα γλυκεία µου βλάµισσα

Να γίνουµε ζευγάρι Κι οι µάγκες θα µας έχουνε αµάν αµάν

Το µόνο τους καµάρι


Το κόλπο του Αµερικάνου

Όταν µε δεις και το φορώ Στραβά βρε το καπέλο Να ξέρεις πως επέτυχε Το κόλπο όπου θέλω

Τρεις µέρες βασανίζοµαι

Με τον αµερικάνο Για να του στήσω µηχανή το κόλπο να του κάνω

µε τάλιρα τον έµπλεξα στο πόκερ στη πασιέτσα κι όλο το χτένι δούλευα στη ζούλα κι η σκαλέτα

στον άσσο τρία µου λεγε και δέκα στο πεντάρι

και πάντα τσέρτσος έβγαινε όπου κι αν µε ποντάρει

µα το κορόιδο δάνεισε τον τύλιξα στα ζαριά εκεί του τα καθάρισα όλα του τα δολάρια


Να βγούµε και να µπερµπαντέψουµε

Πάµε απόψε για σεργιάνι Για ξεφάντωµα τρελό

Να πιούµε και να µπερµπαντέψουµε Και προς το χάραµα να επιστρέψουµε

Μέσα στη γλυκιά ροµάντζα Φεύγω για ακροθαλασσιά

Καθώς ο µπάτης θα χαϊδεύει τα µαλάκια σου Τα χείλι µου θα σµίγουν στα χειλάκια σου

Πάνω στο γλυκό µεθύσι Τραγουδάκια θα µου λες

Τέτοια ζωή ζηλεύω κι όχι άλλη µάνα µου Και µες στην τρελά µου σκορπώ τα φράγκα µου


∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα

Τι θες εσύ µε εµέ να µπλέξεις ∆εν βρήκες άλλον να διαλέξεις

∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα Μη µου λες πως µ’ αγαπάς

Συ ‘σαι µια κυρία φίνα

Με δυο βίλες στην Αθήνα

Τι γυρεύεις από µένα Και ποιος είµαι µη ρωτάς ∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα Μη µου λες πως µ’ αγαπάς

∆εν σου ταιριάζω εγώ το ξέρεις Λοιπόν γιατί να υποφέρεις

∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα Κοίταξε αλλού να πας Τι γυρεύεις από µένα

Και ποιος είµαι µη ρωτάς


Παραπονιούνται οι µάγκες µας

Παραπονιούνται οι µάγκες µας κι αριστοκράτες όλοι Που δεν τους φέρνουνε να πιουν µαυράκι από την Πόλη

Έλα βρε µάγκα µου να πιεις από τον άργιλε µας Που χουµε πολιτικό µαυράκι στον τεκέ µας

Ν’ ακούσεις τον Γιοβαν Τσαούς που παίζει µπουζουκάκι

Και µε τις όµορφες πενιές ανάβει το τσιµπούκι

Και χανουµάκια έµορφα θα µας τόνε πατάνε Και τσίκα µαύρη έξυπνη και τσίλιες να φυλάνε

Γλυκείες πενιές θα ακούγανε να χάσουν το µυαλό τους Πλούσιοι βιοµήχανοι να κάµουν τον Σταύρο τους

Και αυτοί θα διατάζανε κάνε και µας τσιµπούκι

Μάγκες να µαστουριάζουµε να ακούσουµε µπουζούκι

Και όλα τα ανφάν γκατέ µες στον τεκέ θα κάτσουν Μπουζούκι για να ακούσουνε και για να µαστουριάσουν

Γι αυτό σε λίγο βρε παιδιά σε τούτη εδώ τη φύση Όλος ο κόσµος κι αν χαθεί θα βρίσκεται χασίσι


Παλάτια χρυσοστόλιστα

Παλάτια χρυσοστόλιστα χαρέµια µε διαµάντια θα χτίσω και θα κάθεσαι να σε κοιτώ στα µάτια.

Σαν άγγελος µου φαίνεσαι στο θρόνο καθισµένη

ζαλίζοµαι σαν σε κοιτώ µικρή µου παντρεµένη.

Ότι ζητήσεις θα το βρεις µικρή µου παντρεµένη δε θα σου λείπει τίποτα θα ζεις ευτυχισµένη.

θα χτίσω και θα κάθεσαι να σε κοιτώ στα µάτια παλάτια χρυσοστόλιστα χαρέµια µε διαµάντια.


Σε γελάσανε

Κατάλαβα την γνώµη σου και τι καπνό φουµάρεις το δόλιο πορτοφόλι µου κοιτάς να µου το πάρεις

Σε γελάσανε µη χάνεις τον καιρό σου δε σε σπούδασε καλά ο δάσκαλος σου

∆εν τα λυπάµαι τα λεφτά ούτε και µε πονούνε να ξέρεις ότι τα χαλώ εκεί που µ' αγαπούνε.

Σε γελάσανε µη χάνεις τον καιρό σου δε σε σπούδασε καλά ο δάσκαλος σου

το ξέρω είσαι πονηρή γι αυτό σε συµβουλεύω κι αν κάτσεις λίγο φρόνιµα εγώ θα σε λατρεύω

∆εν έµαθες τα δίχτυα σου µικρή µου να τ' απλώνεις νοµίζεις τον καθένανε µπορείς να τον γαντζώνεις.


Να γιατί περνώ

Να γιατί γυρνώ µες στην Αθήνα να γιατί πάντα τα κοπανώ

Γιατί έχω εγώ µεράκι έχω µέσα µου σαράκι

για µια όµορφη κοπέλα π' αγαπώ. Βρ' αµάν αµάν!

Γι' αυτήν εγώ θα τρελαθώ!

Να γιατί περνώ απ' τη γειτονιά σου να γιατί σε παίρνω απ' το κοντό!

Γιατί µ' έκανες µικράκι κι έχω το διπλό φαρµάκι

για µια νύχτα που σε γνώρισα κι εγώ. Βρ' αµάν αµάν!

Ζαλίστηκα πια δε βαστώ!

Να γιατί γυρίζω µε τ' αµάξι να γιατί σιγά σιγά περνώ! Για ένα σου γλυκό φιλάκι για να φύγει το φαρµάκι

γιατί' εσένα κοπελιά µου αγαπώ. Βρ' αµάν αµάν!

Σ' το ξαναλέγω σ' αγαπώ!


Όταν τα βράδια µες στα κέντρα σε πηγαίνω

Όταν τα βράδια µες στα κέντρα σε πηγαίνω κι όλοι τριγύρω σε κοιτάζουνε στα µάτια

να µην τολµήσεις να προσέξεις µην τυχόν παρεκτραπείς γιατί να ξέρεις πως θα παρεξηγηθείς

∆ε θα την πάθω όπως την έχουν πάθει όλοι γιατί οι γυναίκες όλες είσαστε διάβολοι

που µας τα κάνατε όλα ρόιδο στην πεζή µας τη ζωή δε θα µε γράψεις για κορόιδο την αυγή

Μη σου πέρασα από το νου πως σε ζηλεύω και πως µπορείς εσύ να µ' έχεις για ρεζέρβα

απλώς σον κάνω θεωρία µην τυχόν παρεκτραπείς γιατί να ξέρεις πως θα παρεξηγηθείς


Ναζιάρα

Ναζιάρα µ΄ έχεις µπλέξει Μ’ αυτή τη πονηριά

Κι έξυπνα µου χεις κλέψει Μικρή µου την καρδιά

Τυλίχτηκα σαν ψάρι Στο δίχτυ σου κουκλί

Και µου ΄χεις πια για πάντα Σκλαβώσει τη ζωή

Ναζιάρα µου τσαχπίνα Κουκλίτσα µου χρυσή Η µόνη µου λαχτάρα Κι ο κόσµος είσαι συ


Ήµουνα µάγκας µια φορά

Ήµουνα µάγκας µια φορά Με φλέβα αριστοκράτη Τώρα θα γίνω δάσκαλος Σαν τον σοφό Σωκράτη

Ο Πάρις θα γινόµουνα Να έκλεβα την Ελένη Ν άφηνα τον Μενέλαο Με την καρδιά καµένη

Ήθελα να ήµουν Ηρακλής

Όταν σε πρωτοείδα Να σου σοβά την κεφαλή Σαν την λερναία Ύδρα

Τι άλλο θέλεις να γενώ Για να µε αγαπήσεις Εσύ µε το κεφάλι σου Το Ξέρξη θα ζητήσεις


Λέου λέου

∆ε µου λέτε δε µου λέτε Το χασίσι που πουλιέται

Όρε το πουλούν οι δερβισάδες Στους απάνω µαχαλάδες

Τη νταµιρα την νταµίρα Μου την έµαθε µια χήρα Όρε µ’ έκανε και αλανιάρη Χασικλή και µπουρδελιάρη

Από κάτω από τ΄ αµπέλι Φίλησα µια παντρεµένη

Όρε και φουµέρνω το χασίσι Κι είµαι τυφλά στο µεθύσι

Λέου λεου λεου λεου

Ντενεκές του πετρελαίου Ωχ και φουµέρνω το χασίσι Κι είµαι τύφλα στο µεθύσι

Πέντε ποντικοί βαρβάτοι Μας χάλασαν το κρεβάτι

όρε κι άλλοι τρεις µαστουρωµένοι Μας το έτρωσαν οι καηµένοι


Το κουτσαβάκη

Βρε µάγκα το µαχαίρι σου Για να το κουσουµάρεις

Πρέπει να έχεις την ψυχή φιγουρατζή Καρδιά για να το βγάλεις

Αλλού να πας φιγουρατζή Να κάνεις τη φιγούρα

Γιατί και εγώ φουµάρισα φιγουρατζή Και χω τρελή µαστούρα

Στο πα να κάτσεις φρόνιµα

Γιατί θα σε τσακίσω Θα ρθώ µε το κουµπούρι µου φιγουρατζή

Και θα σε ξεφτιλίσω

Σε µένα δεν περνάν αυτά Και κρύψε το σπαθί σου

Γιατί µαστούρης θα γινώ φιγουρατζή Και θα ρθω στο τσαρδί σου


Τα ζηλιάρικά σου µάτια

Τα ζηλιάρικα σου µάτια Μ ‘έχουν ξετρελάνει ∆εν λογάριασα παλάτια Σκλάβο µ’ έχουν κάνει

Μαραζώνω σαν το κεράκι λιώνω Με παιδεύεις γιατί δεν µ΄ αγαπας

Σε αγάπησα στα αλήθεια Και για σένα κλαίγω

Έχω φλόγα µες στα στήθια Άκου που στο λέω

Η µατιά σου

Η άστατη καρδιά σου Μου χουν πάρει το δόλιο µου µυαλό

Είναι κρίµα να µ΄ αφηνης

µόνος µου να λιώνω Μαύρη συντροφιά µου δίνεις

µονάχα τον πόνο

Σε λατρεύω σε χαϊδεύω µη κακιώνεις γιατί θα τρελαθώ


Στα σίδερα µε βάλανε

Στα σιδερά µε βάλανε Για τα γλυκά σου µάτια

Το βλάµη που γουστάριζες βρε αµάν αµάν Τον έκανα κοµµάτια

Φωτιά µεγάλη µ΄ αναψες Βρε άπιστη γυναίκα

Μόλις θα βγω απ΄τα σίδερα βρε αµάν αµάν Θα σφάξω κι άλλους δέκα

Γιατί σε θέλω σπλάχνο µου

Ολοτελώς δικιά µου Κι αλίµονο βρε βάσανο βρε αµάν αµάν

Σ΄ όποιον βρεθεί µπροστά µου

Τους τοίχους βρε της φυλακής Σιδερά στο κορµί µου

Χάραξα την καρδούλα σου βρε αµάν αµάν Ασίκικο πούλι µου


Όταν δω τα δυο σου µάτια

Ραντεβού σαν περιµένω Και µ΄ αργήσεις βαριεστώ Κι όταν δω τα δυο σου µάτια Όλα φως µου τα ξεχνώ

Πείσµατα να µην µου κάνεις

Άπονη κακία µικρή Γιατί µ αυτα σου τα ναζάκια Με κατάντησες µπεκρή

Μέρα νύχτα στις ταβέρνες

Ξενυχτάω και µεθώ Για τα δυο σου τα µατάκια Μόρτισσα θα τρελαθώ


Η ξενιτιά

Ξενιτεµένος κι έρηµος στη ξενιτιά γυρίζω Τις πίκρες και τα βάσανα µπροστά µου αντικρίζω

Πόσες φορές βρε µάνα µου θυµήθηκα εσένα

Απ΄ τα πολλά τα βάσανα που τράβηξα στα ξένα

Για να ξεχάσω µανά µου πίνω το εκατοστάρι Το δευτερώνω ύστερα και το τριτώνω πάλι

Είναι καηµός µανούλα µου είναι µεγάλος πόνος Εγώ µέσα στη ξενιτιά να τριγυρνάω µόνος


Κρασοπίνω

Το κρασί δεν µε µεθάει όσο και να πιω Κράσο πίνω κι είµαι εντάξει

Το πρωί σαν ξεκινήσω πίνω µιαν οκά Κι άλλη µια το µεσηµέρι θέλω τακτικά Τέσσερις µισές το βράδυ θέλω για να πιω Να ρθω να σου πω ζηλιάρα πόσο σ’ αγαπώ

∆εν ειν΄ πολύ όχι δεν ειν΄ πολύ

Κάνω κέφι και γλεντάω σαν το πουλί

Τα κορόιδα που δεν ξέρουν να γλεντήσουνε Θενε µε τους λουκουµάδες να γλεντήσουνε Και στο δρόµο σαν µε δούνε µε πειράζουνε Κράσο ο ένας κράσο ο άλλος µου φωνάζουνε Μα εγώ θα πίνω κράσο κούκλα µου χρυσή ∆εν φοβούβε για να σκάσω από το κρασί

∆εν ειν΄ πολύ όχι δεν ειν΄ πολύ

Κάνω κέφι και γλεντάω σαν το πουλί


Όλοι οι ρεµπέτες του ντουνιά

Όλοι οι ρεµπέτες του ντουνιά Εµένα µ’ αγαπούνε

Μόλις θα µ’ αντικρίσουνε Θυσία θα γενούνε

Κι όσοι δεν µε γνωρίζουνε Τώρα θα µε γνωρίσουν

Εγώ κάνω την τσάρκα µου Κι ας µε καλαµπουρίζουν

Εγώ φτωχός γεννήθηκα Στον κόσµο έχω γυρίσει

Μέσα απ’ τα φύλλα της καρδιάς Εγώ ‘χω µαρτυρήσει

Όλοι οι κουτσαβάκηδες Που ζούνε στο κουρµπέτι

Κι αυτοί µες την καρδούλα τους Έχουν µεγάλο ντέρτι


Ο Μάρκος ο πολυτεχνίτης

Όλες τις τέχνες που ‘κανα ακουστέ που τις λέω Τις γράφω και σαν θυµηθώ µου ρχέται για να κλαίω Όλες τις τέχνες που κανες µα µια δεν έχεις κάνει Εµένα που µ’ αγάπησες δεν µου βαλες στεφάνι

Μες το κλωστήριο µ’ είχανε κι έκανα πακετάκια Νήµα και κουτσες φέρνανε σε µε τα κοριτσάκια Νήµα και κουτσες φέρνανε σε εσε τα κοριτσάκια

Εµένα δεν λογάριαζες που έπινα φαρµάκια

∆εν µ’ άρεσε αυτ’ η δουλειά ζηλεύω κάποια άλλη Και ψυχογιός εγένηκα σ’ ένα χοντρο µπακάλη Και ψυχογιός εγένηκες σ’ ένα χοντρο µπάκαλη Γιατί είχε κόρη έµορφη κι η προίκα της µεγάλη

Τρεις µέρες έκατσα εκεί κι ήθελα για να στρίψω Εφηµερίδες να πουλώ στους δρόµους να γυρίζω

Εφηµερίδες κι αν πουλάς στους δρόµους κι αν γυρίζεις Την έχεις την µπακάλαινα κι εµένα φοβερίζεις

Το βράδυ το κασέλι µου το τσάκωνα στα χέρια

Μονό που δεν κουβάλησα τ’ αϊ Γιωργιού ξεφτέρια Λούστρος και αν εγίνηκες αλήτης κι αλανιάρης Πρέπει να το συλλογιστείς εµέ δεν µε τουµπάρεις


Μικρός αρρεβωνιάστηκα

Μικρός αρρεβωνιάστηκα κορόιδο που πιάστηκα Και πήρα µια µπεµπέκα µαγκιόρα για γυναίκα

Στο γάµο µάγκα να σουνα Να δεις Καλαµπαλίκι

Σαν να µουνα υπόδικος και περιµένω δίκη

Και βγήκε η απόφαση Πως είµαι παντρεµένος

Να κουβαλώ καθηµερνώς σαν γάιδαρος στρωµένος

Επήρα τη γυναίκα µου Παίρνω το µπουγιουρντί µου

Τα σέα µου τα µέα µου Και βουρ για το τσαρδί µου

Την άλλη µέρα ξύπνησα Τότε να δεις µεράκια Αφού δεν είχαµε ψιλή Κι αυτή ήθελε χαδάκια

Να φύγω και να κουνηθώ ∆εν µ’ άφηνε απ’ το σπίτι Κι ένα χαλκά ‘πο σίδερο Μου πέρασε στη µύτη

Παίρνω ένα ξύλο από οξιά Κι απάνω της το σπάω Της δίνω ξύλο αλύπητο Φεύγω κι ακόµα πάω


Κάντονε Σταύρο

Κάντονε Σταύρο κάντονε Βαλτού φωτιά και καφ’τονε

∆ώσε του Νίκου του τρελού Του µάστορα του ξυλουργού

Τραβά βρε Γιάννη αραµπατζή Που σαι µαγκιόρος τεκετζής

∆ώσε του Νικολάκη µας Να βγάλει το µεράκι µας

Τζούρα δώσε του µπάτη µας

Του µόρτη του µπερµπάντη µας


Μαύρα µάτια µαύρα φρύδια

Μαύρα µάτια µαύρα φρύδια µαύρα κατσαρά µαλλιά Άσπρο πρόσωπο σαν κρίνο και στο µάγουλο ελιά

Τέτοια οµορφιά ποτέ µου αχ τσαχπίνα µου γλυκιά ∆εν τη έχω απαντήσει µεσ’ σε τούτο το ντουνιά

Μαυροµάτα µου για σένα κατάντησα τρελός Θα πεθάνω δεν αντέχω έχω γίνει φθισικός

Πόνους έχω εγώ κρυµµένους µες’ τα φύλλα της καρδιάς

Με τα µαγικά σου µάτια όταν φως µου µε κοιτάς


Αντιλαλούν οι φύλακες

Αντιλαλούν οι φύλακες Τ’ Ανάπλι και ο Γεντί Κουλές

Αντιλαλούν τα σήµαντρα Συγγρού και παραπήγµατα

Αν είσαι µάνα και πονείς Έλα µια µέρα να µε δεις

Έλα πριν µε δικάσουνε

Κλάψε να µ’ απαλλάξουνε


Φραγκοσυριανή

Μια φούντωση µια φλόγα έχω µέσα στη καρδιά Λες και µαγιά µου χεις κάνει φραγκοσυριανή γλυκιά

Θα ρθω να σε ανταµώσω κάτω στην ακρογιαλιά Θα θελα να µε χορτάσεις όλο χάδια και φιλιά

Θα σε πάρω να γυρίσω Φοίνικα Παρακοπή

Γαλισά και ντελαγκράτσια και ας µου ρθει συγκοπή

Στο Πατέλι στο Νιχώρι φίνα στην αληθινή Και στο Πισκο πιο ροµάντζα γλυκιά µου φραγκοσυριανή


Ισοβίτης

Στη φυλακή µε κλείσανε ισόβια για σένα Τέτοιο µεγάλωνε καηµό επότισες εµένα

Εσύ ‘σαι αιτία του κακού για να µε τυραννούνε Οι πίκρες και τα βάσανα να µε στριφογυρνούνε

Τώρα θα κάνω έφεση µήπως µε βγάλουν όξω Κακούργο δολοφόνησα για να σε πετσοκόψω Να σου χυνά πετρέλαιο κι υστέρα να σε κάψω Και µες το ξεροπήγαδο να πα να σε πετάξω

Εφτά φορές ισόβια τότες να µε δικάσουν

Και στη κρεµάλα τ’ Άναπλιου εκεί να µε κρεµάσουν Όλους ένορκους δικαστές του πλάνεψε η οµορφιά σου Και µε δικάζουν ισόβια για να γενεί η καρδιά σου

Με τη ραδιουργία σου µπουζούριασα το χίτη Χωρίς να θέλω µ’ έκανες να γίνω ισοβίτης

Τέτοια µεγάλη εκδίκηση να την εξεµπουκάρω Όπως τον Έκτορα ο Αχιλλεύς τον έσουρνε στο καρό


Στο Φάληρο που πλένεσαι

Στο Φάληρο που πλένεσαι Περιστεράκι γένεσαι

Σε είδα χθες µε το µαγιό

Για σου τσαχπίνα µου Μαριώ

Στης θάλασσας την αµµουδιά Με άλλον ήσουν αγκαλιά

Και µένα ούτε µια µατιά

∆εν µου ‘ριξες σκληρή καρδιά


Τα µπλε σου παραθύρια

Περνούσα και σ’ αντίκριζα ψηλά στα παραθύρια Και τότες πια καµάρωνα τα δυο σου µαύρα φρύδια

Επήγες σ’ άλλη γειτονιά και γω τρελός γυρίζω Με παίρνει το παράπονο κι ανώφελα δακρύζω

Που να ζητήσω να σε βρω στη γη στην οικουµένη Σαν έφυγες και µ’ άφησες µε την καρδιά καµένη

Ξενοίκιασε το σπίτι σου και έλα στη γειτονιά σου Όπως και πριν να σε θωρώ απ’ τα παράθυρα σου


Μ έκανες και χώρισα

Μ’ έκανες και χώρισα και εσύ σουν η αιτία Και τώρα µένω µες τους πέντε δρόµους

Πολύ µε αγανάκτησες σε τέτοια απελπισία ∆εν θέλω για να βλέπω πια ανθρώπους

Μόνος µου µέσα στα βουνά Θέλω να πάω να κατοικήσω Να χω τα αγρίµια συντροφιά

Βρε άτιµη µονάχος µου να ζήσω

Βαριέστησα µε σένανε την ώρα που ‘χω µπλέξει Αρνήθηκα τη µανά µου για σένα

Και άνθρωπος δεν βρέθηκε για µένανε να τρέξει Να µάθει το τι µου ‘χεις καµωµένα

Ορφάνεψα από µικρός

συ βρέθηκες µπροστά µου ∆εν ήξερα πως έτρεφα

κακούργα φίδι µέσ’ την αγκαλιά µου


Κάθε βράδυ θα σε περιµένω

Κάθε βράδυ θα σε περιµένω Κι όπου θέλω εγώ θα σε πηγαίνω Θέλω από σε να µ’ αγαπήσεις

Τη φλόγα της καρδιάς σου να µου σβήσεις

Γιατί θες µικρό να αναστενάζω Μάγκικα βρισιές να σ’ αραδιάζω

Μια που λες πως είσαι από τον Περαία Να ξηγιέσαι όµορφα κι ωραία

Κι αφού λες πως είσ’ απ’ την Αθήνα Να ξηγιέσαι µόρτικα και φίνα

Κάθε βράδυ ραντεβού µαζί σου Κι όλο σένα θα αγαπώ πουλί µου Έλα πάψε πια να µε παιδεύεις Κι από µένα έχεις ότι γυρεύεις

Άφησε µικρό µου τα γινάτια

Πάψε πια που µε έκανες κοµµάτια Γιάνε µου κυρά µου την καρδιά µου

Να µου σβήσεις φως µου το σεβντά µου


Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά

Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά Και πες µου την αλήθεια Θα γιάνει τάχα ο καηµός Που έχω µες στα στήθια

Πες µου ο πόνος της καρδιάς

Θα γιατρευτεί λιγάκι Η θα χαθούν τα νιάτα µου Απ’ το πολύ φαρµάκι

Πες µου τσιγγάνα και φλουριά

Εγώ θα σε γεµίσω Την κόρη που µ’ αρνήθηκε

Αν την ξαναποκτήσω


Μπουζούκι µου διπλόχορδο

Μπουζούκι µου διπλόχορδο µπουζούκι µου καηµένο Μονάχα συ παρηγορείς κάθε φαρµακωµένο

Το ντέρτι που χω στη καρδιά το ξέρεις και λυπάσαι Πριν αν µε κάψεις άπιστη ποιος ήµουν το θυµάσαι

Τώρα µε αποστρέφονται µε λένε αλανιάρη Τι θέλω τέτοια πια ζωή ο χάρος να µε πάρει

Μπουζούκι µου διπλόχορδο εσύ µονάχα µένεις Την κάθε δύσκολη στιγµή να µου τινε γλυκαίνεις


Όσοι έχουνε πολλά λεφτά

Όσοι έχουνε πολλά λεφτά Να ξέρα τι τα κάνουν

Άραγε σαν πεθάνουνε βρε αµάν αµάν Μαζί τους θα τα πάρουν

Εγώ ψιλή στη τσέπη µου Ποτές δεν αποτάζω

Κι όλα τα ντέρτια µου περνούν βρε αµάν αµάν Μόνο σα µαστουριάζω

Αφού στον άλλο το ντουνιά Λεφτά δεν τα περνάνε

Τα’ χουν και τα θυµιάζουνε βρε αµάν αµάν ∆εν ξέρουν να τα φάνε


Χρόνια στον Περαία

Χρόνια µες την Τρούµπα µαγκίτης κι αλανιάρης Ρώτησε να µάθεις κι υστέρα να µε πάρεις

Είµαι παιδάκι έξυπνο παίζω και µπουζουκάκι Όλος ο κόσµος µ’ αγαπά γιατί είµαι συριανάκι

Στη πιάτσα που µεγάλωσα όλοι µ’ εχουν θαυµάσει Γιατί είµαι µάγκας κι έξυπνος και σ’ όλα µου εντάξει

Οι µάγκες µε προσέχουνε κι όλοι µε λογαριάζουν

Όταν µε βλέπουν κι έρχοµαι µαζί µου νταλκαδιάζουν


Τι πάθος ατελείωτο

Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό µου Όλοι να θέλουν τη ζωή και εγώ το θάνατο µου

Απελπίστηκα µανούλα µου να υποφέρω

Κουράστηκα µες στη ζωή το χάρο να γυρεύω

Όσο ‘ναι η νύχτα σκοτεινή έτσι ‘ναι κι η καρδιά µου Και σαν την σιγανή βροχή τρέχουν τα δάκρυα µου

Θα πα να εύρω µια σπηλιά µε πέτρες και µε χώµα Και κι θα αφήσω κοκάλα ζωή ψυχή και σώµα


Χαράµατα η ώρα τρεις

Χαράµατα η ώρα τρεις θα ρθω να σε ξυπνήσω Κρυφά ‘πο την µάνα σου να σε χαρώ να ρθεις να σου µιλήσω

∆ε θα µας δει άλλος κανείς µόνο το φεγγαράκι

Έβγα στο παραθύρι σου να σε χαρώ για να σε δω λιγάκι

Τη µυστική αγάπη µας µην τείνε φανερώσεις Ο’τι και να σου κάνουνε να σε χαρώ να µην τείνε προδώσεις


Καραντουζένι

Έπρεπε να ερχόσουνα µάγκα µες στον τεκέ µας Ν’ άκουγες τον µπαγλαµά και τις διπλοπενιές µας

Να κάτσεις να φχαριστηθείς ν’ ακούσεις και λιγάκι Και τις πενιές που άκουγες από το µπουζουκάκι

Ν’ ακούσεις και το αραπλί και το καραντουζένι Και σε λιγάκι θα ‘λεγες ο οργίλες να γενεί


Τώρα την καλοκαίρια

Τώρα την καλοκαίρια µικρό µου Φεύγεις απ’ το σπίτι το δικό µου Έννοια σου και θα το µετανιώσεις

Σαν το κεράκι αλανιάρα µου θα λιώσεις

Φεύγεις και µ’ αφήνεις µονάχος µου Κι έχω την κατακραυγή του κόσµου Γουστάρισες να µου την αµολήσεις Με άλλονε να πας να βρεις να ζήσεις

Φεύγεις και µ’ αφήνεις λυπηµένο ∆εν πόνεσες για µένα τον καηµένο

Ζήσαµε µαζί τρία χρονάκια Μ’ άφησες µε δυο µικρά παιδάκια


Πάλι τραγούδι θα σου πω

Πάλι τραγούδι θα σου πω Απ’ την καρδιά βγαλµένο

Για σένανε χρονάκια δυο ναζιάρα µου Μ’ έχεις φαρµακωµένο

Είµαι παιδάκι µάλαµα Παιδί από τα φίνα

Το λέει όλος ο ντουνιάς ναζιάρα µου Πειραιάς και Αθήνα

Μα συ τρελή δε µ’ αγαπάς Με διώχνεις και µε βρίζεις

Και τα ολογλυκά φιλία ναζιάρα µου Σ’ άλλονε τα χαρίζεις

Και µένα µάνα µ’ έκανε Σαν όλους τον καηµένο

Πως βρέθηκα µήπως θαρρείς βρε µανά µου Στους δρόµους πεταµένος.


Μάγκικο µελαχρινό

Κάνω την τσάρκα µου περνώ για σε µικρό µελαχρινό Από τη γειτονία σου

Για τα γλυκά τα µάτια σου Και για την εµορφία σου Νόστιµο µικρό τρελό µου Μάγκικο µελαχρινό µου

Γιατί δεν βγαίνεις να σε δω Που ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ Κρυφά από τη µαµά σου Μελαχρινό µε τρέλανες Με τη γλυκεία µάτια σου Μάγκικο τρελό µικρό µου Κορµί µελαχρινό µου

Ένα γλυκό φιλάκι σου

Βγάλε απ’ το στοµατάκι σου Μη θες να µε παιδεύεις

Εσύ για µένα είσαι γιατρός Εσύ θα µε γιατρέψεις

Νόστιµο µικρό τρελό µου Μάγκικο µελαχρινό µου


∆εν τόνε θέλω µάνα µου

∆εν τόνε θέλω µάνα µου ότι και να µου κάνεις Θα πάρω εκείνον π’ αγαπώ στον Άδη να µε βάλεις

Έχω µεράκι έχω νταλκά έχω σεβντά και πόνο

Με την πληγή που µ’ άνοιξες µέρα και νύχτα λιώνω

∆εν θέλω αυτόν που θες εσύ µάνα µου να µου δώσεις Θα πάρω εκείνον π’ αγαπώ κι εσύ ας µε σκοτώσεις

Σου το πα µια σου το πα δυο θα πα να βρω το χάρο Θα προτιµήσω θάνατο κι αυτόν δε θα τον πάρω


Τα µατόκλαδα σου λάµπουν

Τα µατόκλαδα σου λάµπουν βρε Σαν τα λούλουδα του κάµπου

Τα µατόκλαδα σου γέρνεις βρε Νου και λογισµό µου παίρνεις

Τα µατάκια σου αδελφούλα βρε Μου ραγίζουν την καρδούλα

Τα µατάκια σου να βγούνε βρε Σαν και µένα δεν θα βρούνε


Τα δυο σου χέρια πήρανε

Τα δυο σου χέρια πήρανε Βεργούλες και µε δείρανε

Με έκαψαν τα φρυδάκια σου Και τα γλυκά µατάκια σου

Έλα µαζί µικρούλα µου

Να γιάνεις την καρδούλα µου

Παλάτια θα σου χτίσω εγώ Να σ’ έχω µέσα Μαριγώ


Ο κουµπάρος ο ψαράς

Ερχοµέ κρυφά τη µάντρα Και σε βρίσκω µ’ άλλον άντρα

Άντρα µη µου θυµώνεις Κι άδικα µη µε πεισµώνεις

Πες µη γρήγορα πριν φύγει Ποιος την πόρτα µας ανοίγει Έτσι να µε κάψει ο χάρος Ειν’ ο Γιάννης ο κουµπάρος

Ο ψαράς τι θέλει τώρα Και κατέβηκε στη χώρα

Μου φέρε δυο µπαρµπουνάκια Και δυο ολόπαχα λαβράκια

Πες µου τι µου µαγειρεύει Τέτοια ώρα τι γυρεύει

Άντρα µου µη µου γκρινιάζεις Και κακό στο νου µη βάζεις


Θέλω µαστούρης να γινώ

Θέλω µαστούρης να γινώ να’ ρθω να µαι µαζί σου

γιατί εσένα αγαπώ κι όχι την αδερφή σου

µπαγασηδές τ’ αδέρφια σου για µένα δεν τους νοιάζει µε κλείσανε στη φυλακή κι έχω γι’ αυτούς µαράζι

στη στρίγγλα τη µανούλα σου που οταν µε δει µε βρίζει της εύχοµαι στα γερατειά σα σκύλα να γαβγίζει


Ο Μάρκος ο ντερβίσης

Εσένα και τον άντρα σου θε να σε στραπατσάρω Και µέσα από το σπίτι του θε να ρθω να σε πάρω

Θυµήσου που σε σούρωσα σε µια ροµάντζα φίνα Και πίσω σα γυρίζουµε πουλεύεις στην Αθήνα

Τώρα σε βλέπω µ’ άλλονε και γω κάνω σαρµάρκο Γιατί ταιριάζει τ’ όνοµα για να σε λένε Μάρκο

Μάρκος τσαχπίνης σεβνταλής ντερβίσης ντερµπεντέρης Όπου στον κόσµο στο ντουνιά άλλο δεν έχει ταίρι.


Συνάχης

Συναχωµένος µου ρχεσαι αµάν αµάν µουρµούρη µου από πέρα Και µες τα χέρια σου κρατάς συνάχι µου µια δίκοπη µαχαίρα

Με ποιον τα χεις συναχη µου αµάν αµάν και πας να καθαρίσεις Την ηθική σου θίξανε συνάχη µου και πας να εγκληµατήσεις

Κοιτά καλά συναχη µου που πάντα ξεσπαθώνεις

Και κει π’ ανακατεύεσαι συναχη µου µπέσα ποτέ µη δώσεις

Ας το µπουλασιλίκι σου αµάν αµάν και πάψε το συνάχι Και δεν ανακατεύουµε σε ότι κι αν σου λάχει

Συναχωµένος µου ρχεσαι αµάν αµάν µάγκα µου από πέρα

Και µες τα χέρια σου κρατάς συναχη µου µια δίκοπη µαχαίρα


Όλο µε κοιτούνε

Οπού µπαίνω µε κοιτούνε Κι όπου κάτσω µε κερνούνε Στον τεκέ και στην ταβέρνα Νταλκαδιάζονται µε µένα

Κάτσε Μάρκο µου φωνάζουν Η στα µάτια µε κοιτάζουν Κι όσοι έχουνε σεβντάδες

Εγώ τους βάζω σε νταλκάδες

Βάζω το κεφάλι κάτω Το ποτήρι µου γεµάτο

Ναργιλές κρασί και µπύρα Γεια σου Μάρκο από τη Σύρα

Κι έτσι όλοι πια µου λένε Μερικούς κάνω και κλαίνε Σα χτυπούν διπλοπενιές Που ραΐζουνε καρδιές


Χαρµάνης είµαι απ το πρωί

Χαρµάνης είµαι απ’ το πρωί Πάω για να φουµάρω

Μες στον τεκέ του Μιχαλιού Που’χει το φίνο µαύρο

Θα’ρθω να µαστουρωθώ Να σπάσω νταλκαδάκι

Να φύγει η κάψα απ’την καρδιά Κι όλο µου το φαρµάκι

Τέτοια ζωή που έκανα Κι αυτή θα ξανακάνω

Σ’αυτο τον ψεύτικο ντουνιά Ντερβίσης θα ‘αποθάνω

Θα προτιµήσω θάνατο Το µαύρο δεν τ’ αφήνω

Κι όταν καπνίζει ο οργίλες Την τζούρα µου θα πίνω


Ο ντερβίσης

Ντερβίση µου να ερχόσουνα µια ώρα στο τσαρσί µας

να έβλεπες τους φίλους µας που ειν’ όλοι δικοί µας

και µια φορά συ θ’άκουγες

µε φίνους µπαγλαµάδες τσιµπούκια που τα πίνουνε να τρίζουν οι λουλάδες

µπουζούκι που θα παίζουνε

µε ανοιχτό ντουζένι τη βόλτα που θα έπαιρνες

εσύ καραντουζένι

και φιλικό θα κάνουµε και συ καλός ντερβίσης µόνο ο χάρος ο σκληρός αυτός θα µας χωρίσει

µα εγώ δεν είµαι ποιητής τραγούδια να ταιριάζω

και µου τα φέρνει ο οργίλες και τα κατασκευάζω


Ώρες µε θρέφει ο λουλάς

Ώρες µε θρέφει ο λουλάς Κι ώρες αδυνατάω

Ώρες µε ρίχνει σε νταλκά Κι ανθρώπου δεν µιλάω

Γυρίζει ο νους µου εδώ και κει

Κι όλος ο λογισµός µου Κι αισθάνοµαι πως µια στιγµή

Θα έρθει ο θάνατος µου

∆ε θα µπορέσω ούτε στιγµή Ποτές να τα ξεχάσω

Στον κόσµο που γεννήθηκα ποτές να ησυχάσω

Ρεµπελεµένη µου ζωή Πάψε πια για τα µένα

Τι σου κανα και µου κανες Τα µάτια βουρκωµένα


Ματσάκια πεντοχίλιαρα

Ματσάκια πεντοχίλιαρα Θες για να την περάσεις

Κι όταν καλά καλά σκεφτείς Βρε τα µυαλά θα χάσεις

Στην αγορά όταν θα πας Βαστά πουγκί µεγάλο

Κι αν είσαι ο δόλιος φουκαράς Τραβά από δρόµο άλλο

Το πρόβληµα δεν λύνεται Κι γκρίνια πάντα αρχίζει Σαν η γυναίκα ανθίζετε Πως το πουγκί στραγγίζει

Μόνο κανένας µπάρµπας σου Μπορεί να σ’ αβαντζάρει Τα τσεκ απ’ την Αµερική Σε βγάζουν παλικάρι


Είµαι αλανιάρης

Είµαι αλανιάρης στους δρόµους και γυρίζω Και απ’ την πολλή µαστούρα µου κανέναν δεν γνωρίζω Κι’ απ την πολλή τη σούρα µου το νου µου δεν ορίζω

Είµαι αλανιάρης στους δρόµους τριγυρίζω

Τσοντάρισε αδερφούλα µου να πιούµε τσιµπουκάκι Μαζί να µαστουριάσουµε ν’ ακούσω µπουζουκάκι

Καντόνε δερβισόµαγκα τον άργιλε να τρίζει

Και µε φωτιές του θυµαριού να πιω και να σφυρίζει

Μαστούρια όταν γίνουµε µέσα εις τον τεκέ µας Όλοι εσένα αγαπούν περήφανε άργιλε µας

Είµαι αλανιάρης στους δρόµους και γυρίζω

Και απ’ την πολλή µαστούρα µου κανένα δεν γνωρίζω Κι’ απ την πολλή τη σούρα µου το νου µου δεν ορίζω

Είµαι αλανιάρης στους δρόµους τριγυρίζω


Η πληµµύρα

Με τη χθεσινή πληµµύρα Όρη και βουνά επήρα

Είδα µάνα να φωνάζει βρε Και βαριά να αναστενάζει

Το µωρό το µικρό το παιδί µου Σώσε µου το και παρ’ τη ζωή µου

Έπεσα για να το σώσω Κόντεψα να µη γλιτώσω

Με παρέσυρε το ρέµα

Μάνα µου δεν είναι ψέµα

Μες το ρέµα κολυµπούσα Να σώσω δεν µπορούσα

Μόλις βγήκα στη στεριά ∆υο παιδιά και µια γριά

Σ’ ένα δέντρο ανεβασµένοι Εγλυτωσαν οι καηµένοι

Περιστέρι και µοσχάτο Τα καν’ όλα άνω κάτω

Καµίνια και άγια Σοφία Τα πνίξε όλα η πληµµύρα


Η πεντάµορφη

Σιγά σιγά φίλε µου τα’ αµάξι Έφτασε η πεντάµορφη Τις καρδιές να κάψει

Σε εξοχικό ήρθε να γλεντήσει

Και σαν ρεµπέτισσα Μια βραδιά να ζήσει

Ροµαντικό στέκι αν ξέρεις πάµε

Τέτοιες νύχτες όµορφες Πρέπει να γλεντάµε


Ψεύτικος ντουνιάς

Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς Και ψεύτικη η ζωή µας

Αφού στη µαύρη γη θα µπει Μια µέρα το κορµί µας

Όσοι και αν έχουνε λεφτά

Τίποτα δεν αξίζουν Θα έρθει µια ξαφνική στιγµή Σαν το κερί να σβήσουν

Αυτή την ψεύτικη ζωή Πρέπει να την χαρούµε

Πρέπει να την γλεντήσουµε Όπως και να την βρούµε

Το χρήµα και την εµορφία

Ο χάρος τα µαραίνει Σ’ αυτό τον ψεύτικο ντουνιά

Μόνο η κακία µένει


Άνοιξε άνοιξε

Το παράθυρο κλεισµένο σφαλισµένο σκοτεινό

Για ποιό λόγο δεν τ ανοίγεις πεισµατάρα να σε ιδώ

Άνοιξε άνοιξε γιατί δεν αντέχω

Φτάνει π ι α φτάνει πια να µε τυραννάς

Ξεροστάλιασα στ' αγιάζι ώρες να σου τραγουδώ

Η καρδιά µου φλόγες βγάζει µα δε βγαίνεις να σε ιδώ

Άνοιξε άνοιξε


Αν πάθεις και καµιά ζηµιά

Απόψε το µπουζούκι σου θα στο µαλαµατώσω ρίξε την πιο γλυκιά πενιά

κι αν πάθεις και καµιά ζηµιά Τσιτσάνη µου

εγώ θα στην πληρώσω

Απ της γυναίκας το νταλκά να φύγω να γλιτώσω

Παίξε να βρω παρηγοριά κι αν πάθεις και καµιά ζηµιά

Τσιτσάνη µου εγώ θα στην πληρώσω

Απόψε µε τον πόνο µου καρδούλες θα µατώσω

Για τη σκληρή της την καρδιά αν κάνω και καµιά ζηµιά

Τσιτσάνη µου εγώ θα στην πληρώσω


Αλήτη µ είπες µια βραδιά

Αλήτη µ είπες µια βραδιά χωρίς καµιά αιτία

Μα του αλήτη η καρδία σου κρατάει κακία

θα έρθει καιρός όµως µικρή

να το µετανοήσεις Για του αλήτη την καρδιά θα κλάψεις θα δακρύσεις

Αλήτη µ είπες µα εγώ χωρίς να σε µισήσω

γελώ ακόµα κι αν πονώ για να µη σε λυπήσω


Αϊδινίτικο

Άιντε τα µαλλιά σου τα πλεγµένα Άιντε τα µαλλιά σου τα πλεγµένα Άιντε τα µαλλιά σου τα πλεγµένα

τρέλαναν πολλούς και Μένα

Άιντε τα µαλλιά σου ριχτά πίσω να σε ιδώ να σ αγαπήσω

Άιντε τα µαλλιά σου που ανεµίζουν την καρδούλα µου ραΐζουν

Άιντε τα µαλλιά σου κι η ελιά σου Άιντε µ έφεραν στη γειτονιά σου Άιντε µαυροµάτα µου κυρά µου

έλα γιάνε την καρδιά µου


Αερόπλανο θα πάρω

Εγώ φεύγω και σ αφήνω µια για πάντα βρε αλανιάρη Στην Αµερική θα πάω κάποιον για να βρω

Και µαζί του πια θα µείνω που µε θέλει να µε πάρει µε δολάρια θα µεθάω κι όλο θα γλεντώ

πάψε τα παλιογινάτια πεισµατάρα µου

να χαρείς τα δυο σου µάτια παιχνιδιάρα µου Ξέρει ς τι καπνό φουµάρω και για σένα πως µπορώ αεροπλάνο να πάρω να ρθω πάλι να σε βρω

Και µ αεροπλάνο να έρθεις κι όσο γρήγορα κι αν φτάσεις

στο πα και στο ξαναλέγω πως δεν σ αγαπώ Μόρτη µου κακό θα πάθεις κι απ τη ζήλια σου θα σκάσεις

στην Αµερική θα πάω για να παντρευτώ

Βρε µη µου πατάς τον κάλο πεισµατάρα µου θα τα µπλέξεις δίχως άλλο παιχνιδιάρα µου

Και µη µου γλιστράς σαν χέλι αφού ξέρεις πως µπορώ µε την κάµα µου στο χέρι να έρθω πάλι να σε βρω

∆ε φοβούµαι βρε µαγκίτη και θα φύγω απ την Αθήνα

στην Αµερική θα πάω πώς να σου το ειπώ Μέσα στον ουρανοξύστη θα περνάω όλο φίνα

µε ουίσκι θα µεθάω κι όλο θα γλεντώ

Μάθε πως απ την Αθήνα πεισµατάρα µου δεν µπορείς να κάνεις βήµα παιχνιδιάρα µου

Και πως δεν ψηφώ τον Χάρο κι αν µου φύγεις πως µπορώ αεροπλάνο να πάρω να έρθω πάλι να σε βρω


Γυφτοπούλα στο χαµάµ

Γυφτοπούλα στο χαµάµ κι εγώ πληρώνω Ντιρταµάν

όσα όσα τα πλερώνω να σε βλέπω Ντιρταµάν

Για να µπεις να κάνεις µπάνιο να µην πέσω κι αποθάνω

τσίµπιρίµπι γιαλα

Όταν βάνεις το τσεµπέρι το λελούδι στο αυτί

τα τσιγάρα µες στο χέρι και στα κέντρα περπατείς Να χαρείς την εµορφιά σου το φουστάνι το µακρύ τ αψηλό σου το τακούνι περπατάς και τρέµει η γη

Γυφτοπούλα µου γλυκιά

µου χεις κλέψει την καρδιά µωρ µ έκανες να τρελαθώ γιατί φως µου σ αγαπώ

Να χαρείς την εµορφιά σου την ποδιά σου τη χρυσή

αχ ξεκάλτσωτη γυρίζεις γυφτοπούλα µου εσύ

∆εν µπορώ να καταλάβω Τούρκα αν είσαι για Ρωµιά για Εγγλέζα για Φραντσέζα κι έχε ι ς τόση εµορφιά

Όταν βάνεις το παπάκι µε τη φούντα τη χρυσή τρέµει ο ουρανός να πέσει µε τ αστέρια του µαζί


Γλυκοβραδιαζει κι ο ντουνιάς

Γλυκοβραδιαζει κι ο ντουνιάς αµέριµνος γλεντάει

την ώρα που ο χάροντας την πόρτα µου χτυπάει

Φίλοι αδέλφια συγγενείς κάνουν για να µε σώσουν

µα µπρος στο θάνατο σκορπούν τρέχουν για να γλιτώσουν

Απελπισµένος κι άδικα

βοήθεια γυρεύω Μονάχος µε το χάροντα ανέλπιστα παλεύω


Γιοβάν Τσαούς

Το µπουζούκι µου κρατάω το ζεϊµπέκικο βαρώ

Εµπρός φίλοι σηκωθείτε και αρχίστε το χορό

Ο Γιοβάν Τσαούς βαράει το µπουζούκι του γλυκά κι η κιθάρα ακολουθάει το ζεϊµπέκικο σιγά

Φέρε καπελά ρετσίνα

στου Τσαούση την υγειά για να παίξει το µπουζούκι να χορέψουν τα παιδιά


Γιατί µε ξύπνησες πρωί

Γιατί µε ξύπνησες πρωί µέσα στον ύπνο τον βαρύ Γιατί την πόρτα µου χτυπάς

τι θέλεις τώρα τι ζητάς ω ω ω ∆εν θέλω πια να µ αγαπάς

Να µε γελάς κουράστηκα βαριά σε καταράστηκα Απ τη ζωή µου πέρασες

µε τσάκισες µε γέρασες ω ω ω Με τσάκισες µε γέρασες

Στον ύπνο είχα βυθιστεί και όλα είχαν ξεχαστεί

Γιατί την πόρτα µου χτυπάς πρωί πρωί και µε ξυπνάς ω ω ω

∆εν θέλω πια να µ αγαπάς


Γεντι Κουλέ

Πέντε χρόνια δικασµένος µέσα στο Γεντι Κουλέ Από το πολύ σεκλέτι το ρΐξά στον ναργιλέ

Φυσά ρουφά τράβα τόνε πατά τόνε κι άναφτόνε

Φύλα τσίλιες για τους βλάχους κείνους τους δεσµοφυλάκους

Κι άλλα τόσα ξεχασµένος από σένανε καλέ για παρηγοριά οι µάγκες µου πατούσαν ναργιλέ

Φύσα ρουφά τράβα τόνε

Τώρα που χω ξεµπουκάρει µέσα απ το Γεντι Κουλέ γέµωσε τον ναργιλέ µας να φουµάρουµε καλέ

Φύσα ρουφά τράβα τόνε

Φύλα τσίλιες για τ αλάνι έρχονται δυο πολισµάνοι


Βάλε µε στην αγκαλιά σου

Βάλε µε στην αγκαλιά σου βάλε µε στην αγκαλιά σου βάλε µε στην αγκαλιά σου για να κοιµηθώ κοντά σου Βάλε µε στην αγκαλιά σου για να κοιµηθώ κοντά σου Βάλε µε φως µου βάλε µε και πριν να φέξει βγάλε µε

Μη φοβάσαι τη µαµά σου βάλε µε στην κάµαρα σου

Μη φοβάσαι τη µαµά σου βάλε µε στην κάµαρα σου Βάλε µε φως µου βάλε µε και πριν να φέξει βγάλε µε

Βάλε µ από το πορτί σου βάλε µ από το πορτί σου

βάλε µ από το πορτί σου για να κοιµηθώ µαζί σου Βάλε µ από το πορτί σου για να κοιµηθώ µαζί σου Βάλε µε φως µου βάλε µε και πριν να φέξει βγάλε µε

Βάλε µ από το ντουβάρι βάλε µ από το ντουβάρι

βάλε µ από το ντουβάρι µη µας πάρουνε χαµπάρι Βάλε µ από το ντουβάρι µη µας πάρουνε χαµπάρι

Βάλε µε φως µου βάλε µε κι από τη µάντρα βγάλε µε


Από λιγο λιγο

Εµένα δεν µε µέλει κι αν αγαπάς αλλού

Φοβούµαι µη σου πάρουν τη γνώµη και το νου

Και από λίγο λίγο λίγο και από λίγο λίγο και από λίγο λίγο λίγο γίνεται πολύ

Τα µάτια σου τα µαύρα σαν µε κοιτάζουνε

Χαµήλωσε τα φως µου γιατί µε σφάζουνε

Και από λίγο λίγο λίγο

Εσύ µ αυτή τη γνώµη κι εγώ µ αυτό το νου

Να δούµε ποιος θα πέσει στα χέρια τ αλλουνού Και από λίγο λίγο λίγο


Αρχόντισσα

Κουράστηκα για να σε αποκτήσω αρχόντισσα µου µάγισσα τρελή

Σαν θαλασσοδαρµένος µες στο κύµα παρηγοριά ζητούσα ο δόλιος στη ζωή

Πόσες καρδούλες έχουν µαραζώσει

και ξέχασαν για πάντα τη ζωή Μπροστά στ αρχοντικά σου τα στολίδια σκλαβώθηκαν για σένα ξένοι και Ρωµιοί

Αρχόντισσα τα µαγικά σου µάτια τα ζήλεψαν τα έκλαψαν πολλοί

Φανταστικά σκεφτόµουνα παλάτια µα εσύ µε γέµισες µαρτυρά στη ζωή


Αραµπάς περνά

Αραµπάς περνά κι η σατράπισσα που αγάπησα είναι µέσα

αγκαλιάζεται κι ούτε νοιάζεται η µπαµπέσα

Αραµπάς περνά µε την βλάµισσα

που χαράµισα την ζωή µου µε ρεστάρισε

στραπατσάρισε το τσαρδί µου

Αραµπάς περνά ωχ µανούλα µου η καρδούλα µου πώς χτυπάει

η σατράπισσα που αγάπησα µ άλλον πάει

Αραµπάς περνά


Αχάριστη

∆εν ρώτησες τόσον καιρό για µένα πώς πέρασα τρελή στην ξενιτιά Σ αγάπησα δυστύχησα για σενα και σέρνοµαι κακούργο µακριά

Τα βάσανα µου µ έριξαν στα ξένα και µ έχουν της ζωής κατάδικο Αχάριστη δεν πόνεσες για µένα κι αυτό το βρίσκω να ναι Άδικο

Μου είπανε πως ζεις ευτυχισµένη θεότρελη στα πλούτη κολυµπάς Μα µια κατάρα πάντα θα σε δέρνει του προδοµένου ο πόνος της καρδιάς


Θα σου φύγω µε καιρό

θα σου φύγω µε καιρό και δικό σου δεν θα είµαι πια παιχνίδι

Στο χω πει από καιρό να σ αντέξω δεν µπορώ

µες στα χέρια σου να γίνοµαι σκουπίδι

Στο χω πει από καιρό να σ αντέξω δεν µπορώ

µες στα χέρια σου να γίνοµαι σκουπίδι

Κι αν µου κάνεις το βαρύ θα ρθει η µέρα που πια δε θα µου γουστάρεις

Τώρα κάνεις το βαρύ µα θα ψάχνεις µε κερί

µες στα κέντρα και τα µπαρ να µε τρακάρεις

θα τ αλλάξω το βιολί θα ρεφάρω κι όπως πριν θα µαι στην πένα

θα τ αλλάξω το βιολί και θα ντρέποµαι πολύ

να πονώ για µιά γυναίκα σαν κι εσένα


Θα πάω εκεί στην Αραπιά

θα πάω εκεί στην Αραπιά γιατί µ έχουν µιλήσει για µια µεγάλη µάγισσα τα µάγια να µου λύσει

Και θα της πω τα βάσανα αυτά π έχω τραβήξει και τα σηµάδια της τρελής σε µια φωτιά να ρίξει

Ν ανάψουνε και να καούν πως έκαψαν και µένα τα µάγια να της πιάσουνε να σέρνεται στα ξένα


Θα κάνω ντου βρε πονηρή

θα κάνω ντου βρε πονηρή στα στέκια που αράζεις Κι αν σε τρακάρω πουθενά µ αυτό τον άνθρωπο ξανά

να ξέρεις δε τη βγάζεις

Καθάρισε την θέση σου µ αυτή σου την κατάσταση πριν κάνω επανάσταση

Τον τελευταίο τον καιρό µου τα χεις κάνει ρόιδο

∆υότρεις µου την καρφώσανε πως πάλι σε τσακώσανε

µε κείνο το κορόιδο

Καθάρισε την θέση σου

θα κάνω ντου για να σε βρω Αθήνα και Περαία Κι αν θα σε κάνω τσακωτή να ξέρεις η βραδιά σου αυτή

θα ναι η τελευταία Καθάρισε την θέση σου


Ήσουνα ξυπόλητη

Ήσουνα τι ήσουνα µια παξιµαδοκλέφτρα Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις σούρτα φερτά

Ήσουνα ξυπόλητη και γύρναγες στους δρόµους Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις ιπποκόµους

Ήσουνα ξυπόλητη και µάζευες τους σπόρους και τώρα που σε πήρα εγώ ζητάς αεροπόρους

Ήσουνα ξυπόλητη και µάζευες κοσάρια

Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις κατοστάρικα

Ήσουνα στην αγορά και µάζευες ραδίκια Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις σκουλαρίκια

Έριξα τα ζάρια µου κι έφερα έξη πέντε

και τους µπάτσους στη γωνιά τους πάει πέντε πέντε

Πενήντα χρόνια φυλακή τιµώρησα το χάρο να σαι πάντα ελεύθερη µαζί σου να γουστάρω


Ήρθε ο χειµώνας

Ήρθ ο χειµώνας κι ο κοσµάκης τα χει χάσει και παλτουδιά καινούργια τρέχει ν αγοράσει

Μα το δικό µου κι αν επάλιοσε παλτό φράγκο δεν δίνω κι ούτε νοιάζοµαι γι αυτό

Κι αν ο καθένας τουρτουρίζει από το κρύο θα την περνώ στην αγκαλιά σου µεγαλείο Κι όταν το τζάκι µένει σπίτι µας σβηστό θα µε θερµαίνει το φιλί σου το ζεστό

Κι αν δεν ανάβουµε κουκλίτσα µου µαγκάλι θα µαι ζεστός µες την δική σου την αγκάλη

Το πιο θερµό καλοριφέρ είν τα φιλιά σαν θα κοιµόµαστε κουκλίτσα µου αγκαλιά

Κι έτσι δεν θα χουµε ανάγκη από φώτα θα την περνάµε µια χαρά ζωη και κότα Και θα κοιµόµαστε κι οι δυο απ τις εννιά να µη µας πιάνει ξεροβόρι παγωνιά


Η πεντάµορφη

Σιγά σιγά φίλε µου τ αµάξι

Έφτασ η πεντάµορφη τις καρδίες να κάψει

Σε εξοχικό

ήρθε να γλεντήσει και σα ρεµπέτισσα

µιά βραδιά να ζήσει

Ροµαντικό στέκι αν ξέρεις πάµε Τέτοιες νύχτες όµορφες πρέπει να γλεντάµε


∆υο µάγκες µες στη φυλακή

∆υο µάγκες µες στη φυλακή τα βαλαν µε το διευθυντή Τον αέρα να του πάρουν κι ότι θέλουν για να κάνουν

Βάρα µάγκα το µπουζούκι κι άσε το µαστουρουλούκι θέλω η πενιά να κλαίει και το ντέρτι σου να λέει

Κι απ τα σίδερα σα βγω µάγκα θα σου ξηγηθώ

θε να ψήσω τη µικρούλα να στα κουβαλάει ούλα

θα σου στείλω και µαυράκι µέσα απ του Καραϊσκάκη

Πρόσεξε µη την τσιµπήσουν και στη σήµανση µας κλείσουν

θα σου στείλω στ όνοµα σου τέλια για το µπαγλαµά σου Μη µιλάς και κάνε µόκο θα σου ξηγηθώ µπαγιόκο


Εργάτης τιµηµένος

Εκατό δραχµές την ώρα παίρνω τζιβαέρι µου Πες της µάνας σου πως θέλω βρε αµάν αµάν ωχ

να σε κάνω ταίρι µου Πες της µάνας σου πως θέλω βρε αµάν αµάν ωχ

να σε κάνω ταίρι µου

θα σου χτίσω ένα σπίτι γύρω µε σκαλώµατα Ν ανεβαίνεις να µου κάνεις βρε αµάν αµάν ωχ

σκέρτσα και καµώµατα θα σου τηγανίζω ψάρια και παντζάρια σκορδαλιά θα περνούµε όλα τα βράδια βρε αµάν αµάν ωχ

µε ρετσίνα και βιολιά Τώρα µε το ένα ρε θα σου πάρω καναπέ Χάρη θέλω από σένα βρε αµάν αµάν ωχ

πες κουκλάκι µου το ναι


Εγώ µάγκας φαινόµουνα

Εγώ µάγκας φαινόµουνα να γίνω από µικράκι Μ αρέσανε τα έξυπνα κι έµαθα µπουζουκάκι Μ αρέσανε τα έξυπνα κι έµαθα µπουζουκάκι Εγώ µάγκας φαινόµουνα να γίνω από µικράκι

Αντί σχολείο πήγαινα µες στου Καραϊσκάκη κι έπινα διάφορα ποτά να µάθω µπουζουκάκι

Οι συγγενείς µου λέγανε να το απαρατήσω

αυτό το παλιοµπούζουκο για θα τους ξεφτιλίσω

Εγώ όµως δεν το άφηνα να φύγει από κοντά µου το όµορφο µπουζούκι µου που το χα συντροφιά µου


Η Ελένη η ζωντοχήρα

Η Ελένη η ζωντοχήρα βρε τι έχει η κακοµοίρα Ένα γέρο άντρα έχει

κι η καηµένη δεν αντέχει

Κάθε µέρα αναστενάζει κι απ το στόµα φλόγες βγάζει

Νέα είµαι δεν ταιριάζει γέρος να µε αγκαλιάζει

Εξεπόρτισε και λέει

τι να κάνω κι όλο κλαίει Ο µπακάλης τη λυπάται κάθε βράδυ τη θυµάται

Κι ο µανάβης σαν περνάει στέκει την παρηγοράει Έτσι το θελε η µοίρα

Ελένη να σαι Ζωντοχήρα

Σαν τ ακούει το µπαρµπεράκι να και τρέχει µε µεράκι Έλα δω βρε Ελενάκι

να σου σβήσω το φαρµάκι

Το µαθέ το χασαπάκι τηνε στέλνει ένα αρνάκι Ψήσε το µε το σπανάκι γιατί θα ρθω το βραδάκι


Ο καϊξής

Γκελ γκελ καΐξή γιαβάς γιαβάς

Μες στης πόλης τ ακρογιάλι µες στη σιγαλιά

Μες στου χαρεµιού τη λίµνη Γκελ γκελ καΐξή

Να κλέψω την ΓκιουζέλΧανούµ

Σκλάβα µέσα στο κελί της κλαίει και θρηνεί

Και ζητάει τη λευτεριά της Γκελ γκελ καϊξή


Ξανθιά µικρούλα

τις άλλες τα µπλεξά και γω µε µια ξανθιά µικρούλα που έχει µια έξυπνα είναι και µοδιστρούλα που έχει µάτια έξυπνα είναι και Μοδιστρούλα

Είναι τώρα λίγος καιρός

όπου την αγαπάω και µου ρχεταί µα το θεό στη µάνα της να πάω

και µου ρχεται µα το θεό στη µάνα της να πάω

Και να της πω τα µυστικά που έχω στην καρδιά µου

ότι η κόρη σου καλέ θα γίνει πια δικιά µου

ότι η κόρη σου καλέ θα γίνει πια δικιά µου


Μικράκι µου

Φίλα µε στο στόµα δε βαστώ ∆ώσ µου ένα φιλάκι πεταχτό

Σε αγάπησα µικράκι µου πολύ κουκλάκι µου Χάθηκα στο λάγνο σου φιλί

Σε αγάπησα µικράκι µου πολύ κουκλάκι µου

Φως µου δε µου άφησες πνοή

Τι κακό τι απονιά που χεις για µένα φως µου µέσα στην καρδιά

Στο σεβντά σου µ έριξες για να πονώ κουκλάκι µου

Ντέρτι µου βαλες παντοτινό

Αχ αυτή η θολή σου η µατιά µ άναψε µικράκι µου φωτιά

Μου φαρµάκωσε τη δόλια µου ζωή κουκλάκι µου Φως µου δε µου άφησε πνοή

Τι κακό τι απονιά Στο σεβντά σου µ έριξες


Μη µου λες γιατί ξεχνάω

Μη µου λες γιατί ξεχνάω κι απ το σπίτι δεν περνάω

∆εν σε θέλω πια να ξέρεις πια δεν σ αγαπώ Άλλη θέλει η καρδιά µου κι άλληνε πονώ

Όταν σου λεγα µε πόνο χάνοµαι για σένα λιώνω

Έριχνες τα µάτια σου µικρή µου χαµηλά Κοίταζες να πάρεις κάποιου άλλου τα φιλιά

Ήσουνα ξελογιασµένη και µε άλλονε µπλεγµένη

Τώρα πια δεν σε λυπάµαι κι ούτε σε πονώ Την καρδιά µου θα την κάνω πέτρα σαν βουνό

∆εν µε µέλει κι αν θα πάθεις θα πόνεσε ι ς γι α να µάθεις

Κι αν µε άλλον αγαπήσεις να µην το ξεχνάς θα σ αφήσει και εκείνος πάλι θα πονάς


Κάτω στα λεµοναδικα

Κάτω στα λε κάτω στα λε κάτω στα λεµονάδικα Κάτω στα λεµονάδικα γίνηκε φασαρία

∆υο λαχανάδες πιάσανε που κάναν την κυρία

Τα σίδερα τα σίδερα τα σίδερα τους φόρεσαν Τα σίδερα τους φόρεσαν και στη στενή τους πάνε κι αν δε βρεθούν τα λάχανα το ξύλο που θα φάνε

Κυρ αστυνο κυρ αστυνο κυρ αστυνόµε µη βαράς Κυρ αστυνόµε µη βαράς γιατί και συ το ξέρεις πως η δούλειά µας είν αυτή και ρέφα µη γυρεύεις

Εµείς τρώµε βρε εµείς τρώµε εµείς τρώµε τα λάχανα Εµείς τρώµε τα λάχανα τσιµπούµε τις παντόφλες για να µας βλέπουν τακτικά της φυλακής οι πόρτες

∆ε µας φοβί δε µας φοβί δε µας φοβίζει ο θάνατος ∆ε µας φοβίζει ο θάνατος µον µας τροµάζει η πείνα γι αυτό τσιµπούµε λάχανα και την περνάµε φίνα


Κάνε λιγάκι υποµονή

Μην απελπίζεσαι και δεν θ αργήσει κοντά σου να ρθει µία χαραυγή

Καινούργια αγάπη να σου ζητήσει Κάνε λιγάκι υποµονή

∆ίωξε τα σύννεφα απ την καρδία σου και µες στο κλάµα µη ξαγρυπνάς

Τι κι αν δεν βρίσκεται στην αγκαλιά σου θα ρθει µια µέρα µην το ξεχνάς

Γλυκοχαράµατα θα σε ξυπνήσει κι ο ερωτάς σας θ αναστηθεί

Καινούργια αγάπη θα ξαναζήσεις κάνε λιγάκι υποµονή


Θα σπάσω κούπες

Εχθές το βράδυ είδα στ όνειρό µου πως είχες τα µαλλάκια σου ριγµένα στο λαιµό µου

Αµάν αµάν αµάν γιάνι γιόρουµ µπεν Αµάν αµάν αµάν σέβι γιορουµ σεν

Α α τσιφτετέλι αµάν αµάν γιαλελελι

θα σπάσω κούπες για τα λόγια που πες και ποτηράκια για τα πικρά λογάκια Αµάν αµάν αµάν γιάνι γιόρουµ µπεν Αµάν αµάν αµάν σέβι γιόρουµ σεν

Α α τσιφτετέλι αµάν αµάν γιαλελέλι


Κάθε βράδυ πάντα λυπηµένη

Κάθε βράδυ πάντα λυπηµένη κάθε βράδυ βαθιά συλλογισµένη Πες µου τι σου είπανε για µένα

και τα µάτια σου είναι πάντα βουρκωµένα

Κάτι κρύβεις µέσα στην καρδία σου το διαβάζω το βλέπω στη µατιά σου Μήπως µε βαρέθηκες να φύγω

µη µε κάνεις να πεθαίνω λίγο λίγο

Μη δακρύζεις πάψε πλέον φτάνει Ξέρεις πόσα για σένα έχω κάνει Ξέρεις πως υπάρχει αντιζηλία

Μην ακούς ποτέ την ψεύτρα κοινωνία


Θέλω στα µπουζούκια να µε πας

θέλω στα µπουζούκια απόψε να µε πας για δικό µου κέφι τα φράγκα να σκορπάς Κι όταν χορέψω παλαµάκια να χτυπάς

αν µ αγαπάς αν µ αγαπάς

Είµαι σαν και σένα µποέµισσα κι εγώ κι ότι να µου κάνεις µπουζούκια νοσταλγώ Γιατί είσαι µάγκας σε παντρεύτηκα κι εγώ

στ οµολογώ στ οµολογώ

Κι όταν θα γυρνούµε στο σπίτι την αυγή να µε αγκαλιάσεις µ αγάπη και στοργή

Μες στα φιλιά σου ο καηµός µου να πνίγει και όπου βγει και όπου βγει


Και γιατί δε µας το λες

της θάλασσας βαστώ κακιά αµάν αµάν του παποριού αµάχη

που πήρε την αγάπη µου αµάν αµάν και τηνε χαίρονται άλλοι

Και γιατί δεν µας το λες και γιατί δεν µας το λες και γιατί δεν µας το λες

τον πόνο που χεις κι όλο κλαις

Και γιατί δε µ άνοιξες και γιατί δε µ άνοιξες και γιατί δε µ άνοιξες παρά το τζάµι σφάλισες

Πανάθεµα την τη στιγµή κορίτσι µου

πανάθεµά την ώρα όπου σε πρωτογνώρισα µικρούλα

µου σε τούτη δω την χώρα Και γιατί δεν µας το λες


Πέντε Έλληνες στον Άδη

Πέντε Έλληνες στον Άδη αντάµωσαν ένα βράδυ Και το γλέντι αρχινάνε κι όλα γύρω τους τα σπανέ

Με µπουζούκια µπαγλαµάδες τρέλαναν τους σατανάδες

Κι από κέφι ζαλισµένοι χόρευαν οι κολασµένοι

Στο ρωµαίικο τραγούδι κάηκε το πελεκούδι Κι όλοι φώναζαν αράδα να µας ζήσει η Ελλάδα


Παραπονιάρικο µου

Ο τι κι αν έχεις στην καρδιά να µου το λες µικρό µου Κι όχι να κάθεσαι να κλαις παραπονιάρικό µου

Και αν σε πλήγωσα ενώ µε τον εγωισµό µου

Συµπάθησέ µε και µην κλαις παραπονιάρικό µου

Απόψε θα ρθω να στο πω πως σ αγαπώ µικρό µου Και µην κρυφοστενάζεις πια παραπονιάρικό µου


Ο µπακαράς

Πήρα δεκαοκτώ χιλιάδες απ το µπακαρά Να γλεντήσω µε ζουρνάδες θέλω και βιολιά

µε ζουρνάδες µε νταούλια και καλό κρασί βρ αµάν κι όµορφες κοπέλες θέλω να ζωή χρυσή

Αααααµάν ΚΧ όµορφες κοπέλες θέλω να γλεντώ µαζί

µια Αθηναία µια Σµυρνιά και µια Συριανή βρ αµάν θέλω κι απ την Πόλη να χω µια Ταταυλιανή

Τις ταβέρνες όλες βόλτα θα τις πάρω και θα βγω

και θ αρχίσω σαν και πρώτα πάλι να µεθώ µε ζουρνάδες Αααααµάν

Πήρα δεκαοκτώ χιλιάδες απ το µπακαρά

και θα δουν οι χουβαρντάδες γλέντι µια φορά µε ζουρνάδες Αααααµάν


Είµαι πρεζάκιας

Από το βράδυ ως το πρωί µε πρέζα στέκω στη ζωή

και όλο τον κόσµο κατακτώ την άσπρη σκόνη σαν ρουφώ

Όλος ο κόσµος είναι κτήµα µου σαν έχω πρέζα και ρουφάω

κι οι πολισµάνοι όταν θα µε δουν µελάνι αµολάω

Σαν µαστουρωθείς γίνεσαι ευθύς

βασιλιάς δικτάτορας θεός και κοσµοκράτορας Πρέζα όταν πιεις ρε θα ευφρανθείς

κι όλα πια στον κόσµο ρόδινα θε να τα δεις

∆ική µου είναι η Ελλάς που στην κατάντια της γελάς Της λείπει το να της ποδάρι βρε και το παίξανε στο ζάρι

Εγώ θα είµαι ρε δικτάτορας

κι ο κόσµος στάχτη αν θα γίνει Ο ένας θα µ ανάβει το λουλά κι ο άλλος θα τον σβήνει

Σαν µαστουρωθείς


Όταν καπνίζει ο λουλάς

Όταν καπνίζει ο λουλάς εσύ δεν πρέπει να µιλάς

Κοίταξε τριγύρω οι µάγκες κάνουν όλοι κάνουν τουµπεκί Κοίταξε τριγύρω οι µάγκες κάνουν όλοι κάνουν τουµπεκί

Άκου που παίζει ο µπαγλαµάς

και πάτα ναργιλέ γι α µας Σα θα γίνουµε µαστούρια θαµαστέ πολύ προσεκτικοί Σα θα γίνουµε µαστούρια θαµαστέ πολύ προσεκτικοί

Κανένα µάτι µη µας δει

και µας µπλοκάρουν δηλαδή Να µη µας βρούνε καµιάν αιτία και µας πάνε όλους φυλακή Να µη µας βρούνε καµιάν αιτία και µας πάνε όλους φυλακή


Όµορφη πειραιώτισσα

όµορφη πειραιωτισσα όµορφη πειραιώτισσα όµορφη πειραιωτισσα και Χατζηκυριακιοτισσα

Με τρέλαναν τα κάλλη σου και τ όµορφο κεφάλι σου Στα µάτια µου στ ορκίζοµαι στα µάτια µου στ ορκίζοµαι στα µάτια µου στ ορκίζοµαι στα δύο πως χωρίζοµαι

Στα κοφτερά λεπίδια σου

στα µάτια και στα φρύδια σου οµορφη πειραιώτισσα όµορφη πειραιώτισσα όµορφη πειραιώτισσα

και της καρδιάς µου αρχόντισσα

θα πάρω στράτες να σε βρω να δεις το πόσο σ αγαπώ


Ό τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ

β τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ και µπρος στην πόρτα σου περνώ

σου λέω λόγια µαγικά µε το µπουζούκι µου γλυκά

Σου λέω λόγια µαγικά µε το µπουζούκι µου γλυκά

Κλαίω µε δάκρυα και καηµό κι ένα πικρό αναστεναγµό Πως πάντα λιώνω και πονώ για σε µικρό µελαχρινό

Έχουν σωπάσει τα πουλιά και στης νυχτιάς τη σιγαλιά σου φέρνει ο άνεµος γλυκά τα λόγια µου τα µαγικά


Ο ψαράς

Γιατί δε µε θες κυρά µου επειδή είµαι ψαράς

Κι είµαι λίγο αλανιάρης σαν ψαράς και σαν βαρκάρης

και θαρρείς ότι µε µένα δεν θα την περνάς καλά

Έχω µια µικρούλα βάρκα

µε κουπιά και µε πανί και ψαρεύω κάθε βράδυ µόνος µε το παραγάδι

και τα ψάρια που θα πιάσω τα πουλώ στην αγορά

Κι αν ξυπόλητος γυρίζω µη µε βλέπεις και γελάς Τη γυναίκα που θα έχω ξέρω να την επροσέχω και τα κέφια της να κάνω

µην κοιτάς που είµαι ψαράς


Ο πασατεµπος

Αυτά που λες εγώ τ ακούω βερεσέ Τα παραµύθια σου τ ανθίστηκα πια τώρα και το κατάλαβα πως ήµουνα για σε ο πασατεµπος σου για να περνά η ώρα

Κάθε σου φίληµα το βρίσκω πια πικρό

και τον καηµό µου δεν µπορείς να τον γλυκάνεις Μαζί µου έρχεσαι µπαµπέσικο µικρό γιατί γυρεύεις κόγξες σ άλλονε να κάνε ι ς

Φύγε λοιπόν αφού το θες αλλού να πας

κι ασ τις µουρµούρες και τις κλάψες και τις τρίχες κι όταν θα σµίξεις µε το µάγκα π αγαπάς να µην του πεις ότι για πασατέµπο µ είχες


Πάλιωσε το σακάκι µου

Πάλιωσε το σακάκι µου θα σβήσω απ το µεράκι µου

Και καηµό και καηµό έχω µεγάλο ∆εν µπορώ δεν µπορώ να πάρω άλλο

Τόσα κοστούµια χάρισα µα τώρα που ρεστάρισα

φίλος δε φίλος δε µε πλησιάζει Τα παλιo τα παλιόρουχα κοιτάζει

Ντυµένο σε προσέχουνε κι από κοντά σου τρέχουνε

Σαν παλιό σαν παλιώσουν πέρα ως πέρα δεν σου λέ δεν σου λένε καληµέρα


Τι θέλεις τώρα και ρωτάς

Τι θέλεις τώρα και ρωτάς τα βράδια πού γυρνάω σε ξέχασα δεν σε πονώ και άλλη αγαπάω

Και άλλη αγαπάω

Πολλές φορές δεν σου λεγα τι κάνεις να προσέχεις γιατί τα δυο µατάκια σου µε δάκρυα θα βρέχε ι ς

Με δάκρυα θα βρέχεις

Μα εσύ ήθελες να αγαπάς πολλούς και να κοιτάζεις Μα τώρα δε µε µέλει πια αν κλαις κι αναστενάζεις

Αν κλαις κι αναστενάζεις

∆εν θέλω ούτε να σε δω πολλά µου έχεις κάνει και η καρδιά µου αν πονά η άλλη θα την γιάνει

Η άλλη θα την γιάνει


Τα παιδιά της γειτονιάς σου

Σαν σουρώνω πέφτω κάτω και λασπώνοµαι Βάζω µπρος τα δυο µου χέρια και σηκώνοµαι

Τα παιδιά της γειτονιάς σου µε πειράζουνε Πάλι µεθυσµένος είσαι µου φωνάζουνε

Τα παιδιά της γειτονίας σου τα µπαγάσικα θα τα πιάσω να τα δείρω να ναι χάσικα

Όλο ούζο ούζο ούζο το βαρέθηκα

Φέρτε κι ένα χασισακι που τ ορέχτηκα


Στρώσε µου να κοιµηθώ

Πήρα τη στράτα κι έρχοµαι µες τη βροχή και βρέχοµαι

Στα σκαλοπάτια σου εγώ σφυρίζω άνοιξε µέσα για να µπω

και στρώσε µου να κοιµηθώ

Να µε στεγνώσεις µε φιλιά µες τη θερµή σου αγκαλιά

και µη µ αφήσεις πια να ξαναφύγω Κοντά σου πάρε µε να ρθω και στρώσε µου να κοιµηθώ

Κανένα µάτι δε θα δει

πετάς σαν πρώτα το κλειδί Κι έχεις το λόγο µου γλυκιά µ αγάπη

στιγµή δε θα σ απαρνηθώ και στρώσε µου να κοιµηθώ


Στην Καλαµπάκα µια βραδιά

Στην Καλαµπάκα µια βραδιά θα πάω να µεθύσω

γιατί µε κόπο ι α τρελή ξανθιά έχω σεβντά θέλω να της µιλήσω

γιατί µε κάποια τρελή ξανθιά έχω σεβντά θέλω να της µιλήσω

Στους βράχους στα Μετέωρα

τα δροσερά βραδάκια το ραντεβού θα δίνουµε τρελή ξανθιά

θ αλλάζουµε φιλάκια

Πολλά τραγούδια θα σου πω γιατί πολύ µ αρέσεις

Καλαµπακιώτισσα µικρή τρελή ξανθιά πρέπει να µε προσέξεις


Πέφτεις σε λάθη

Πέφτεις σε λάθη τι έχεις πάθει και κάθε µέρα βρίζεις και γελάς Με πικραίνεις σαν ξένο µε κοιτάς

και στο ρέµα µε τραβάς

∆εν είσαι εκείνη που είχα γνωρίσει κι ήτανε σφάλµα να σε παντρευτώ Με προδίνεις και πρέπει να σε βρει

τιµωρία σοβαρή

Έχεις αλλάξει και µ έχεις κάψει την προσβολή σου δε θα τη δεχτώ ∆ε σ αντέχω κυρά µου δε βαστώ

και το δρόµο µου τραβώ


Σαν απόκληρος γυρίζω

Σαν απόκληρος γυρίζω στην κακούργα ξενιτιά

περιπλανώµενος δυστυχισµένος µακριά απ της µάνας µου την αγκαλιά

Κλαίνε τα πουλιά γι αέρα και τα δέντρα για νερό

Κλαίω µανούλα µου κι εγώ για σένα που έχω χρόνια για να σε δω

Χάρε πάρε την ψυχή µου

ησυχία για να βρω Αφού το θέλησε η µαύρη µοίρα

µες στη ζωή µου να µη χαρώ


Σαλταδόρος

Ζηλεύουνε δεν θέλουνε ντυµένο να µε δούνε Μπατίρη θέλουν να µε δουν για να φχαριστηθούνε θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα θα τους πάρω

Μα εγώ πάντα βολεύοµαι

γιατί τηνε σαλτάρω σε κάνα αµάξι Γερµανού και πάντα τη ρεφάρω

θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα θα τους πάρω

Βενζίνες και πετρέλαια εµείς τα κυνηγάµε γιατί έχουνε πολλά λεφτά και φίνα την περνάµε

θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα θα τους πάρω

Οι Γερµανοί µας κυνηγούν µα εµείς δεν τους ακούµε Εµείς θα τη σαλτάρουµε ώσπου να σκοτωθούµε θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα θα τους πάρω


Πώς θα περάσει η βραδιά

Πώς θα περάσει η βραδιά και πώς θα ησυχάσω που σκέφτοµαι εσένανε µην τύχει και σε χάσω

Πολλές γυναίκες γνώρισα

εσένα σε φοβάµαι να µη σε ξεµυαλίσουνε γι αυτό και δε κοιµάµαι να µη σε ξεµυαλίσουνε γι αυτό και δε κοιµάµαι

Η αγωνία µου αυτή

µε λιώνει και µε δέρνει να ξηµερώσει ήθελα

γιατί ύπνος δε µε παίρνει να ξηµερώσει ήθελα

γιατί ύπνος δε µε παίρνει


Πριν το χάραµα

Πριν το χάραµα µονάχος εξεκίνησα Αχ και στο πρώτο µας το στέκι την αυγούλα γύρισα

Πριν ακόµα σβήσουν τ άστρα εξεπόρτισα

Αχ να ξαναβρώ τα δυο χείλη που ποτέ δεν χόρτασα

Αν και άλλη µ είχε µπλέξει µε καµώµατα Αχ σ αγαπώ κι ήρθα κοντά σου πριν τα ξηµερώµατα


Πίνω και µεθώ

Πίνω και µεθώ ωχ αµάν µέρα νύχτα τραγουδώ ωχ αµάν

Μέρα νύχτα τραγουδώ

Και το ντέρτι µου ωχ αµάν στο µπουζούκι µου ξεχνώ Και το ντέρτι µου ωχ αµάν στο µπουζούκι µου ξεχνώ

Γίνηκα µπεκρής ωχ αµάν

µπελαλής και µερακλής ωχ αµάν Μπελαλής και µερακλής Γιατί όλο λες ωχ αµάν

κούκλα µου πως δε µε θες

Τα µατάκια σου ωχ αµάν και τα κορδελάκια σου ωχ αµάν

Και τα κορδελάκια σου Με τουµπάρανε ωχ αµάν πώς µε κογιονάρανε

Πώς µου τα φερες ωχ αµάν

και µου την κατάφερες ωχ αµάν Και µου την κατάφερες

Πώς µου το σκασες ωχ αµάν µ ένα µάγκα το στριψες


Σαν µαγεµένο το µυαλό µου

Σαν µαγεµένο το µυαλό µου φτερουγίζει Η κάθε σκέψη µου κοντά σου τριγυρίζει

∆εν ησυχάζω και στον ύπνο που κοιµάµαι Εσένα πάντα αρχοντοπούλα µου θυµάµαι

Μες στης ταβέρνας τη γωνιά για σε τα πίνω Για την αγάπη σου ποτάµια δάκρυα χύνω Λυπήσου µε µικρή και µη µ αφήνεις µόνο Αφού το ξέρεις πως για σένα µαραζώνω

Αχ παιχνιδιάρα πάψε τώρα τα γινάτια

και µη µου κάνεις την καρδούλα µου κοµµάτια Με µια µατιά σου σαν µου ρίξεις αργολιώνω Κοντά σου ξέρεις πως ξεχνάω κάθε πόνο


Χωρίσαµε ένα δειλινό

Χαρίσαµε ένα δειλινό µε δάκρυα στα µάτια

Η αγάπη µας ήταν γραφτό να γίνει δυο κοµµάτια

Πονώ σαν συλλογίζοµαι τα όµορφα τα βράδια

που µου δινες γλυκά γλυκά όρκους φιλιά και Χάδια

Με µια λαχτάρα καρτερώ και πόνο στην καρδιά µου Ίσως γυρίσεις γρήγορα ξανά στην αγκαλιά µου


Φυσάει ο µπάτης

Εφουντάρισε η βαρκούλα στην ακρογιαλιά τώρα γλέντι αγκαλίτσες χάδια και φιλιά

Φυσάει ο µπάτης φυσάει τ αγέρι τρελό µικρό µου δικό µου ταίρι Τρελό µικρό µου δικό µου ταίρι φυσάει ο µπάτης φυσάει τ αγέρι

Με φιλάκια τούτα κείνα και καλή καρδιά Αγαπούλες και ροµάντζα φύκια κι αµµουδιά


Τώρα θάλασσες και πεύκο τρέλες και φιλιά και του έρωτα κορίτσια στην ακρογιαλιά



Βλέπεις εντάξει σου ξηγιέµαι

Το χρήµα δεν το λογαριάζω

Το χρήµα δεν το λογαριάζω τα δυο σου µάτια σαν κοιτάζω ∆υο µαύρα µάτια σαν κι αυτά αχ δεν τα βρίσκω µε λεφτά

πως σε λατρεύω δεν τ αρνιέµαι Είσαι η λαχτάρα µου η χρυσή γιατί δεν λες το ναι και συ

Έλα να σµίξουµε µικρό µου

κι όταν σε νιώθω στο πλευρό µου ∆εν θα σ αλλάζω µε καµιά

κι ας µου χαρίζουν το ντουνιά


Το φτωχοµπούζουκο

Με το φτωχοµπούζουκο µου τραγουδάω τον καηµό µου

Να ξεχάσω µια γυναίκα δεν µπορώ Από τότε που χει φύγει το µεράκι µου µε πνίγει

και το δάκρυ µου κυλάει σαν νερό Με άφησε µονάχο µου σ αυτή τη ζήση

∆ε θα ξαναγυρίσει

Το φτωχό µου µπουζουκάκι το χτυπάω µε µεράκι και του λέω πώς κατάντησα για δες

Με κοιτάει λυπηµένο µα τι φταίει το καηµένο που του σπάω κάθε τόσο τις χορδές

Με άφησε µονάχο µου σ αυτή τη ζήση ∆ε θα ξαναγυρίσει

Το µπουζούκι µου κρατάω και µε πόνο το ρωτάω

Μπουζουκάκι τι να κάνω πες κι εσύ Και µου λέει πως θα ζήσεις θα βρεις άλλη θ αγαπήσεις

και τον πόνο σου να ρίξεις στο κρασί Με άφησε µονάχο µου σ αυτή τη ζήση ∆ε θα ξαναγυρίσει


Τι σε µέλει εσένα

Τι σε µέλει εσένα κι αν γυρνώ µ έναν άλλο τώρα π αγαπώ πέντε χρόνια συ µε τυραννάς δεν µε στεφανώνεις µε γελάς

Μια γυναίκα πες πως πέρασε χάδια και φιλιά σε κέρασε

Κάποια µέρα θα µε θυµηθείς όταν στη ζωή θα κουραστείς

Κάποιος άλλος αν µε παντρευτεί η καρδούλα σου θα µατωθεί Τότε πλέον µόνος θα γυρνάς στο µεθύσι εµένα θα ζητάς


Το καπηλειό

Η νύχτα είναι παγερή και σιγοψιχαλίζει

Κι απ την απέναντι γωνιά το καπηλειό το καπηλειό φωτίζει

Κι ένας απένταρος µπεκρής

έξω απ το ταβερνάκι συλλογισµένος κάθεται

στο χαµηλό στο χαµηλό πορτάκι

θέλει να µπει κι αυτός εκεί να κάτσει και να πίνει

µα είναι φτωχό το καπηλειό και βερεσέ και βερεσέ δε δίνει


Τι σου λέει η µάνα σου για µένα

τί σου λέει η µάνα σου για µένα κι όλο µε κοιτάς µε µάτια δακρυσµένα

θέλει µ άλλονε να κουβεντιάζεις και εµένα πια να µε ξεχάσεις

και εµένα θέλει πια να µε ξεχάσεις

Ο τι θέλει αυτή δε θα µου κάνει Αν δεν µετανιώσει πες της θα πεθάνει

θα την κάνω εγώ να αναστενάζει να πονεί να κλαίει και να φωνάζει

να πονεί να κλαίει και να αναστενάζει

Έννοια σου και δεν θα µου γλιτώσει Όλα τα σπασµένα αυτή θα τα πληρώσει

∆εν θα της περάσει µη φοβάσαι Πάντα µες στην αγκαλιά µου θα σαι

Πάντα µες στην αγκαλιά µου συ θ ε να σαι


Τι σήµερα τι αύριο τι τώρα

Τι σήµερα τι αύριο τι τώρα ας καθαρίσουµε µια ώρα αρχύτερα Του χωρισµού µας έφτασε η ώρα

Μπορεί και για τους δυο να ναι καλύτερα ας καθαρίσουµε µια ώρα αρχιτερα


κι αν περιµένουµε τι θα κερδίσουµε Αφού η γκρίνια ξέσπασε σαν µπόρα

στον δρόµο αυτό κι οι δυο θα δυστυχήσουµε Κι αν περιµένουµε τι θα κερδίσουµε


αφού δε γίνεται µαζί να ζήσουµε Κι αφού µας πήρε πια η κατηφόρα καλύτερα από τώρα να χωρίσουµε Αφού δε γίνεται µαζί να ζήσουµε


Το κοµπολογάκι

Φτωχό κοµπολογάκι µου σε είχα το µεράκι µου

Συ µου πε συ µου πέρναγες την ώρα Πες µου τι πες µου τι θα γίνω τώρα

Σ ε αγαπούσα αληθινά δε σ είχα δώσει πουθενά

Όµορφο όµορφο κοµπολογάκι µου διωχνες µου διωχνες κάθε µεράκι

Κι αν έχασα τη γκόµενα πάψανε τα (µπεντόµενα)

τώρα έ τώρα έχασα και σένα γράψε αλί γράψε αλίµονο σε µένα

Σε άλλα χέρια κι αν βρεθείς

πάλι εµέ θα θυµηθείς Πού να βρω πού να βρω να σ αγοράσω

για να µη για να µη σε ξαναχάσω


Αποβραδίς ξεκίνησα

Αποβραδίς ξεκίνησα µ' έναν παλτό µου φίλο για το Χατζηκυριάκει.ο και. για τον άγιο Νείλο

Που 'χει ρετσίνα δροσερή και. όµορφα κορίτσια

µόνο που σε παιδεύουνε µε νάζια και. καπρίτσια

Έχει. και. µιά µελαχροινή

που είναι όλο νάζι. πρώτα µε κέρναγε φιλιά και. τώρα δε τη νοιάζει

Και. κάθε βράδυ καρτερώ στο δρόµο να περάσει.

κι. αν δεν την κλέψω µια βραδυά ο κόσµος θα χαλάσει.


∆εν θέλω τα µατάκια σου.

∆εν θέλω τα µατάκια σου για µένανε να κλαίνε Να µε αφήσεις ήσυχο κι. εγώ ας τυραννιέµαι.

Στους φίλους µου πας και. τους λες

τι. θες και. τους κουράζεις Αφού σου το 'πα καθαρά µαζί. µου δεν ταιριάζεις

Κοίταξε άλλονε να βρεις και. την καρδιά να δώσεις Αφού για µένα έσβησες το µέλλον σου να σώσεις


∆εν σε θέλω πια.

Από τα πολλά που µου 'χεις καµωµένα δεν σε θέλω π τ α δεν σε θέλω πια Τα σωθικά µου τάχεις φαγωµένα δεν σε θέλω π ι. α δεν σε θέλω πια

∆εν µ' αρέσουν πλέον τα γινάτια δεν ποθώ τα ολόγλυκά σου µάτια Παίζω και. γελώ άλλην αγαπώ

µάθε το άλλη µια πως δεν σε θέλω πια

Με φοβερίζεις πως δεν µπορείς να ζήσεις δεν σε θέλω πιά δεν σε θέλω πιά

Πώς θα βρεις άλλον είπες να αγάπησεις δεν σε θέλω πια δεν σε θέλω πιά

∆εν µ' αρέσουν πλέον τα γινάτια...

Αλλού να βρεις τα νάζια σου να κάνεις

δεν σε θέλω πιά δεν σε θέλω πιά Το ίδιο το 'χω κι. αν ζήσεις κι. αν πεθάνεις

δεν σε θέλω πιά δεν σε θέλω πιά ∆εν µ' αρέσουν πλέον τα γινάτια...


∆ηµητρούλα µου.

∆ηµητρούλα µου θέλω απόψε να µεθύσω και. µε σένανε µερακλού µου να γλεντήσω Έλα πάµε στην Αθήνα παιχνιδιάρα µου

που 'χει. γλέντι και. ρετσίνα σκανταλιάρα µου

θα σου πάρω λατέρνα κάνε κέφι. και. κερνά Τα ναζάκια σου άσ' τα µε τη γάµπα σου σπάσ' τα κι. όλα εγώ τα σπασµένα τα πληρώνω για σένα

∆ηµητρούλα µου πιες ένα κρασάκι ακόµα

Βαν' το κούκλα µου το ποτήρι σου στο στόµα Πιες ακόµη µιά ρετσίνα να µεθύσουµε

και. το βράδυ βρε τσαχπίνα να γλεντήσουµε

∆ηµητρούλα µου γειά σου πάρτα όλα δικά σου

Τα ναζάκια σου άσ' τα. ..

Ταβερνιάρη µου φέρε µας το κοκκινέλι Η αγάπη µου τον καρσιλαµά χορεύει. Κούνησε µου το λιγάκι το κορµάκι σου

Χτύπησε µου τίκι.-τίκι.-τακ το τακουνάκι. σου θα σου πάρω λατέρνα...


Είπα να σβήσω τα παλιά.

Είπα να σβήσω τα παλιά να κλείσω τα δεφτέρια

και. σαν δυο φίλοι καρδιακοί να δώσουµε τα χέρια

Πάνω στην κρύα σου καρδιά

χωρίς καιρό να χάσω έριξα πάλι. µια ζαριά κι. έφερα δύο κι. άσσο

Οπου φυσάει ο βοριάς σε παίρνει και. σε πάει.

Είσαι γυναίκα µιας βραδιάς που ψεύτικα αγαπάει.


Ελενίτσα µου

Τα µατάκι α σου τα δυο 8εν τα βλέπω κι. αρρωστώ Σαν τα βλέπω µε τρελαίνουν και. στον Άδη µε πηγαίνουν

αµάν αµάν ώπλες

κούκλα µου κουκλίτσα µου Συ µ' έχεις τρελάνει. Ελενίτσα µου

Με τα φρύδια τα σµιχτά τα χειλάκια σου ανοικτά

µου 'χεις κάψει την καρδιά µου και. πονούν τα σωθικά µου

Έλα αµάν αµάν...

Έλα να σε παντρευτώ

Ελενάκι. ζηλευτό Άλλη µια φορά στο λέγω

µ' έκανες λωλό και. κλαίγω Έλα αµάν αµάν...


Η γάτα.

"Έδιωξα και. γω µιά γάτα που 'χε γαλανά τα µατ. ι. α Σαν κοιµόµουνα την νύχτα µου 'χωνε βαθιά τα νύχια Σαν κοιµόµουνα την νύχτα µου 'χωνε βαθιά τα νύχια

Τόσους µήνες που την είχα µου ξηγιότανε στην τρίχα

Τώρα έγινε από σόι. και. τα ψάρια δεν τα τρώει.


Η γκαρσόνα

Η πιο καλή γκαρσόνα είµαι γω γιατί µε τέχνη όλους τους κερνώ κι. αυτοί µου λένε µάνα µ' τι. 'σαι. συ γλυκιά γκαρσόνα φέρε µας κρασί

Στα πεταχτά µοιράζω τις µισές

στο πιάτο κι. ο µεζές µαρίδα και. τυρί!

τότε κι. αυτοί µου δίνουν πουρµπουάρ τους λέγω ορεβουάρ και. φεύγουνε στουπί

Πουλάω κρασί οκάδες µε µεζέ χωρίς ποτέ να δίνω βερεσέ

κι. όταν αρχίσω τις γλυκές µατιές µεθάνε τότε όλοι. τρεις φορές

Στα πεταχτά...

Κι. όταν µου πει. κανείς πως µ' αγαπά πληρώνει. τρεις φορές τη µιαν οκά Του βάζω µέσα στο κρασί νερό και. τον ταράζω στο λογαριασµό

Στα πεταχτά...


Θέλω να γίνω µπουφετζης

θέλω να γίνω µπουφετζης σε τούρκικους µπουφέδες Να 'ρχονται. οι. χανούµισσες

µε δίχως φερετζέδες

Πήγα και. γω κάποια βραδιά και. µπήκα στα µεράκια

Γνώρισα τρεις χανούµισσες τρία σωστά κουκλάκια

Μπουκάρω µέσα στον τεκέ

βλέπω τρία µεράκια Τρείς κοπελίτσες πεταχτές να πίνουν τσιγαράκια

Η µια ρουφά τον ναργιλέ κι. η άλλη το τσιµπούκι κι. η τρίτη η µικρότερη τρελή στο µαστουρλούκι.

Η µια παίζει τον µπαγλαµά κι. η άλλη το µπουζούκι

κι. η τρίτη η µικρότερη γυρεύει να φουµάρει.


Χαρικλάκι

Χθες το βράδυ Χαρικλάκι είχες βγάλει τ' οργανάκι

και γλεντούσες µ' ένα αλάνι κάτω στο Πασαλιµάνι

Φιλάκια ναζάκια

άντε Χαρικλακι µου πώς µε γέλασες άντε γεια σου µου την έσκασες

Μες στη µπύρα όταν µπήκες αχ µανούλα µου τι γλύκες µε φωνόγραφο κατ πλάκες νταλκαδάκι µε τους µάγκες

Ζηλεύω κατ κλαίγω

Αχ βρε Χαρικλακι µου πώς µε γέλασες άντε γεια σου µου την έσκασες

Το πρωί για τη Γλυφάδα κούκλα µου αυτοκινητάδα Κολυµπάς σα πάπια χήνα κατ το στρίβεις στην Αθήνα


Φαληριώτισσα

Σουρωµένος θα 'ρθω πάλι. στην παλτά µας γειτονιά

να σου παίξω µπουζουκάκι. µ' όµορφη διπλοπενιά

Να σου παίξω µπουζουκάκι. µ' όµορφη δτπλοπενιά

σουρωµένος θα 'ρθω πάλι. στην παλιά µας γειτονιά

θα 'ρθω για να σε ξυπνήσω Φαληριώτισσα γλυκιά

Με µπουζούκι. µε κιθάρα και. µε φίνο µπαγλαµά

Με µπουζούκι... .

Κι. αν τυχόν και. δεν ξυπνήσεις και. µ' αρχίσει.ς τα παλιά θα µου τη ραγίσεις πάλι. την καηµένη µου καρδιά θα µου τη ραγίσεις...

Κι. όταν παίζει το µπουζούκι

δώσε βάση στην πενιά για να θυµηθείς τα πρώτα φαληριώτισσα γλυκιά Για να θυµηθείς...


Σβήσε το φως να κοιµηθούµε.

Άσε µε στη βαθιά σκοτούρα και. µη µ' αρχίζεις τη µουρµούρα ίνόφ' το γαζί µην το τραβούµε Σβήσε το φως να κοσµηθούµε

Μου 'χεις ζαλίσει το κεφάλι. Άσε τη γκρίνια τη µεγάλη Σαν ξηµερώσει θα τα πούµε Σβήσε το φως να κοσµηθούµε

Έλα γλυκά και. φίλησε µε

Σβήσε το φως κι. αγκάλιασε µε Με γκρίνιες άκρη δε θα βρούµε Σβήσε το φως να κοσµηθούµε


Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαµί

Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαµί Αργά σαν σουρουπώνει"

Κι. όταν θα πει. το µπιρ Αλλάχ µπίρ Αλλάχ το στήθος µου µατώνει!

Κι. όταν θα πει. το µπιρ Αλλάχ µπίρ Αλλάχ το στήθος µου µατώνει.

Τέτοια στιγµή σε γνώρισα στα µακρινά τα ξένα

Κι. όταν ακούω µπιρ Αλλάχ µπιρ Αλλάχ ο νους µου πάει. σε σένα

Στα βάθη της Ανατολής στη µαύρη ερηµιά µου

Όταν ακούω το µπιρ Αλλάχ µπτρ Αλλάχ

µατώνει η καρδιά µου


Μπαξέ-Τσιφλίκι

Πάµε τσάρκα πέρα στο Μπαξέ-Τσιφλίκι. κούκλα µου γλυκιά απ' τη θεσσαλονίκη

Στου Νικάκη τη βαρκούλα γλυκιά µου Μαριγούλα να σου παίξω φίνο µπαγλαµά

Πάµε τσάρκα πέρα στο Καραµπουρνάκι. να τα πιούµε µιά βραδυά στο Καλαµάκι.

κι. από 'κει. στο Μπεχτσυνάρι. σε φίνο ακρογιάλι. να σου παίξω φίνο µπαγλαµά

Πάµε τσάρκα στην Ακρόπολη στη Βάρνα

κι. από 'κει. στα κούτσουρα στου ∆αλαµάγκα Μαριγώ θα σε τρελάνει ν' ακούσεις τον Τσιτσάνη

να σου παίξει φίνο µπαγλαµά


Μου 'φαγες όλα τα δαχτυλίδια.

Από πιτσαρικά σε λέγανε µπαµπέσα κι. έλαχε σε σένα να δώσω λίγη µπέσα

Μου 'φαγες όλα τα δαχτυλίδια και. κοιµάµαι. τώρα τώρα στα σανίδια

Ο τι. και. αν είχα προτού να σε γνωρίσω όλα στα 'χω δώσει για να σ' ευχαριστήσω

Κι. ύστερα από τόσα δαχτυλίδια µ' έχεις και. κοιµάµαι κοιµάµαι στα σανίδια

Μπράβο σου τ' αξίζεις που µ' έχε ι ς καταφέρει και. πόσο αντέχω ακόµα ένας θεός το ξέρει.

∆εν µε νοιάζει για τα δαχτυλίδια µόνο που κοιµάµαι. κοιµάµαι στα σανίδια


Μες στης πόλης το χαµάµ

Μες στης πόλης το χαµάµ ένα χαρέµι κολυµπά Αραπάκια το φυλάνε στον Αλή Πασά το πάνε

∆ιατάζει τη φρουρά του να το φέρουνε µπροστά του να το βάλει να χορέψει και. µπουζούκι να του παίξει.

Έτσι. την περνάνε όλοι. οι. πασάδες στο ντουνιά µε χορό και. µε τραγούδι. µ' αγκαλιές και. µε φιλιά

Στην Περσία το χασίσι. το πουλάν µε την οκά

Στην Αθήνα δεν το βρίσκεις ούτε και. για µυρουδιά


Καραττιπερίµ

Μες της πόλης τα' στενά ' µια χανούµισσα γλυκιά

µου 'χει πάρει την καρδιά Αχ Καραπί-περίµ πτπερίµ Γπερΐµ

Αχ Καραπί-περίµ αµάν έσµερ σεκερίµ θα 'ρθω απόψε να σε κλέψω δεν αντέχω πια κι. ας µε τουφεκίσουνε µες στη γειτονιά Αχ Καραπί-περίµ πιπερίΐµ πιπερτίµ Έσµερ σεκερΐµ σεκερίµ σεκερίµ άσε πια τα πλούτη και. τον Ιµπραήµ

Για τα µάτια της τα δυο υποφέρω και. πονώ

σκλάβος της θε να γίνω Αχ Καραπί-περίµ...

Μια βαρκούλα για τους δυο

µας προσµένει στο γιαλό χανουµάκι µου γλυκό Αχ Καραπί-περίµ...


∆ε µε πόνεσε κανείς.

Καρδία µου καηµένη πώς βαστάς και. δε ραγίζεις

στον ψεύτη ντουνιά τόση απονιά που αντικρύζεις

Ησυχία και. χαρά µέσα στη ζωή δεν έχω νιωσεΐ

και. µια αγάπη ακόµα που 'χα πιστέψει µ' έχει. πληγώσει. ∆ε µε πόνεσε κανείς ∆ε µε πόνεσε κανείς

ούτε στιγµή µες στη ζωή µου Μες στους δρόµους ξαφνικά

κόπο τ ο πρωί θα βγει. η ψυχή µου Καρδιά µου καηµένη...

Η δική µου η καρδιά µοιάζει σαν αυγή συννεφιασµένη Απ' το µίσος του κόσµου κι. από αγάπη είναι καµένη

∆ε µε πόνεσε κανείς... Καρδιά µου καηµένη...


Επαµεινόντας

Ξανά το παραµύθι σου το ρίχνεις από σπόντα Παράτησε τα πονηρά ρε µάγκα παµεινοντα

Άσε τα κόλπα πονηρέ

Προτού την κάνεις την λαδιά

Σαν θα ξανάρθεις σπίτι µου

και σε καταλαβαίνω

στο νόηµα σου µπαίνω

Τι θέλεις το κορίτσι µου Κι όλο το φέρνεις βόλτα

θα βρεις κλειστή την πόρτα


Πειραιώτισσα

Απ την ώρα στο λιµάνι που σε µπάνισα Την καρδούλα µου κυρά µου την αφάνισα

Στην αγάπη πιο πλανεύτρα και πιο γόησσα

Σαν και σεν άλλη γυναίκα δεν εγνώρισα

Πειραιώτισσα το έχεις µες το αίµα σου

Να τρελαίνονται οι άντρες µ’ ένα βλέµµα σου

stixoi rembetikwn tragoudiwn

Documents