Stonehenge jest obecnie najczęściej odwiedzanym zabytkiem archeologicznym Wielkiej Brytanii.Na równinę w pobliżu Salisbury w południowej Anglii codziennie przybywają grupy operatorów telewizyjnych i turystów, starając się nie zakłócać spokoju tego magicznego miejsca. Stonehenge pozostaje tajemniczą budowlą, tym bardziej że nie znaleziono na niej żadnych inspiracji .Ta jedna największych megalitycznych konstrukcji kamiennych wznoszona była przez mniej więcej tysiąc lat, w trzecim i drugim tysiącleciu p.n.e.W wyniku badań archeologicznych ustalono, że pierwotnie Stonehenge składał się z 56 dołów zwanych jamami Aubreya (od nazwiska odkrywcy) , umieszczonych koliście w równych odległościach i przeznaczonych do zamocowania drewnianych pali .Krąg dołów otoczony był fosą o średnicy 114 metrów , a wokół niego znajdował się nasyp. Niepowtarzalne cechy Stonehenge krąg zewnętrzny Stonehenge , z głazami tworzącymi jedną konstrukcje, jest jedyny w swoim rodzaju. Żaden inny zabytek megalityczny nie jest do niego podobny. Z kolei pięć trylitów kręgu wewnętrznego zostało ustawionych w kształcie podkowy , której oś środkowa prowadziła przez wolną w podkowie przestrzeń do umieszczonego na zewnątrz wału olbrzymiego kamienia zwanego

słonecznym (Heelstone).

Trudny transport do wydobycia piaskowca i wapienia z kamieniołomów dawni budowniczowie mieli do dyspozycji kawałki kamienia i rogi jelenia , gdyż nie istniały jeszcze wówczas narzędzia z metalu .Potem olbrzymie głazy musiano transportować aż do obecnego kanału Bristolskiego , a stamtąd – najpierw drogą morską, a później rzeka Avon – do Stonehenge .

ODNISIENA DO GWIAZD z jakiego powodu dawni budowniczowie podjęli się tak ciężkiej i długotrwałej pracy ? Czemu służył

Stonehenge ? Czy wewnątrz kamiennego kręgu odbywały się rytualne obrządki druidów , celtyckich kapłanów ? Odpowiedź na podobne pytania znaleziono nie w drodze analizy kamieni , lecz obserwacji nieba. Jeśli bowiem oś środkową , dzielącą Stonehenge na połowę, przedłużyć do kamienia słonecznego , umieszczonego na zewnątrz wału to okaże się że wskazuje ona punkt na horyzoncie , w którym wschodzi słońce w dniu przesilenia letniego.Biorąc pod uwagę ten fakt że , zaczęto się bać Stonehenge z astronomicznego punktu widzenia. Brytyjski astrofizyk sir. Joseph Norman Lockyer ustalił datę powstania całego obiektu. Według niego olbrzymie megality wznoszono od 2800 roku p.n.e., później je przywrócono , a w 1560 roku p.n.e. ustawiano ponownie. Ale na tym nie koniec – w późniejszych wiekach bowiem wiele kamieni wydobyto z ziemi . Nie ma też pewności czy aktualne usytuowanie głazów odpowiada ich pierwotnemu układowi. Tymczasem w latach sześćdziesiątych XX wieku inny astronom, Gerald Hawkins, rozpoczął badania nad wzajemnymi zależnościami głazów i gwiazd. Po długich badaniach Hawkins ustalił wiele innych szczegółów , nazywając Stonehenge „Kamiennym komputerem” . Zdaniem astronoma , stosując mechanizm oparty na pozycji dołów Aubreya , megalityczna budowla mogła być używana do przewidywania ruchów księżyca oraz wschodu i zachodu Słońca, a także jego zaćmienia .Innymi słowy , tajemniczy budowniczowie Stonehenge musieli posiadać rozległą wiedze z dziedziny astronomii, lecz niewiadomo jak ją zdobyli. Choć najnowsze podważyły gwiezdne odniesienia Stonehenge , corocznie 21 czerwca świętuje się w nim przesilenie letnie, kiedy słońce wschodzi dokładnie naprzeciw kamienia słonecznego w najbardziej zadatkowym zabytku Europy.

Zdaniem pewnego włoskiego uczonego Stonehenge i inne zabytki megalityczne mogą być resztkami legendarnej Atlantydy. Jej ludność przybyła z obszaru Atlantyku , przemierzając kontynenty , które wynurzyły się z wody. Najnowsze badania metodą węgla C14 dowiodły że próbki pochodzące z grobów megalitycznych są dużo starsze , niż sądzono .Cywilizacja megalityczna mogła być zatem nie tyle „zbarbaryzowaną” forma rozwiniętych kultur ze starożytnego Wschodu ,

takich jak sumeryjska, egipska czy grecka , ile wytworem ludu starożytnego o tysiące lat. Pamiętajmy jednak resztki megalityczne znajdują się także na Malcie, Sardynii ,Sycylii, Korsyce, i w Apulii, a wiec na ziemiach , które zdaniem egipskich kapłanów były podporządkowane władcom Atlantydy. Władcy ci jakoby w drodze podbojów opanowali tereny na północ od morza Śródziemnego aż po Egipt.\

Źródło : Książka Pt „Księga Tajemnic” Autorzy :P Irene Bellini, Danielo Grossi.