support magazine nr.1/2013
DESCRIPTION
Wonene, werken en leven met een beperkingTRANSCRIPT
nr 1FEB 2013
8- voor de thuiszorg
De nieuwe küschall Advance
Huishond wordt hulphond
MagazinE ovEr lEvEn, wonEn En wErkEn MEt EEn lichaMElijkE BEpErking
De nieuwe Helium generatie – sterk, licht en effi ciënt!Door het toepassen van nieuwe high-tech materialen en technologieën is deze ver-nieuwde high-end generatie vastframe rolstoelen duurzaam en extreem sterk met uitmuntende rij prestaties. Je hebt nu nog meer Helium dan ooit!
Vanaf maart zijn er twee types verkrijgbaar, name-lijk de Quickie Helium 2013 en de Quickie Helium Pro. De Helium Pro heeft een vanaf gewicht van net onder de 6 kg en is volledig vastgelast voor ex tra rigiditei t, de Quickie Helium 2013 is met zijn 6.4 kg, achteraf nog eenvoudig individueel in te stellen.
Quickie kan de meeste efficiënte, hanteerbare en wendbare mobiliteitsoplossing bieden doordat het gebruik maakt van gespecialiseerde kennis en in-novatieve high-tech materialen uit de fiets- en auto-industrie. Zoals het bewerken van ultralicht, gevormd en gehard aluminium en de rolstoel biedt onder andere optionele Carbotecture® voorvorken die zijn ontworpen door Magura.
Met de ergonomische handgrepen is het mogelijk om de Helium eenvoudig te tillen, bijvoorbeeld in de auto. De handgrepen zitten op de ovale buizen van de rugleuning en aan de onderkant van het zit-frame.
Beide Heliums kunnen nu nog beter aan jouw ei-sen voldoen door de nieuwe opties op het frame, diverse accessoires en het ruime assortiment aan lifestyle opties. Wil je de Helium nog meer customi-zen? Vraag dan naar onze Built-4-Me oplossingen.
De Quickie Helium is net zoals jij... uniek en actief!
Beelden zeggen meer dan woorden, kijk op: www.sunrisemedical.nl.Bezoek ons ook op Facebook:www.facebook.com/QuickieRolstoelenNL
SM-ADV-SUPPORT-MAGAZINE-2013-01-HELIUM-PRO.indd 2 1/22/2013 1:58:50 PM
VoorwoordColofon
3Support magazine - februari 2013
12e jaargang nr. 1, februari 2013
Support Magazine, vakblad over leven, wonen en werken met een lichamelijke beperkingWebsite www.supportmagazine.nl Wnd. hoofdredacteur ria peerdemantel. 070 - 336 46 43, fax 070 - 336 46 40 e-mail: [email protected] Eindredactie ad van gaalenRedactie Monique wijnen, ria peerdeman, joeri v.d. kloet.Vormgeving lakerveldFotografie Frank van den Burg, ria peerdeman, Mo-nique wijnen, helene wiesenhaan, lennart hofman, tinus Bouwmeester, Marco zuijdwijkAan dit nummer werkten mee kees van Breukelen, Marian plak, lennart hofman, harri jabroerOmslagfoto lakerveldAdvertenties Sonja Bruin, tel. 070 - 336 46 73, fax 070 - 336 46 70, e-mail: [email protected] Mediaorder ronald romijn, tel. 070 - 336 46 72, fax 070 - 336 46 70, e-mail: [email protected] Bruin, tel. 070 - 336 46 73, fax 070 - 336 46 70, e-mail: [email protected] Klantenservice tel. 070 - 336 46 00, fax 070 - 336 46 01, e-mail: [email protected] abonnementen irene Semp, tel. 070 - 336 46 60, fax 070 - 336 46 70, e-mail: [email protected]
Support Magazine verschijnt 6x per jaar. abonnees ontvangen gratis de jaarlijks verschijnende Support vakantiegids. Abonnementsprijzen nederland & België: jaarabonne-ment _ 26, tweejarig abonnement _ 36. overige landen: jaarabonnement _ 32. losse nummers: _ 7 incl ver-zendkosten. Digitaal jaarabonnement: _ 20. collectieve abonnementen op aanvraag: tel. 070 - 336 46 60. abonnementen kunnen elk moment ingaan en worden na een jaar automatisch verlengd. opzeggen kan tot 1 maand voor het verstrijken van het eerste abonnements-jaar en daarna per drie maanden.
Uitgave Support Magazine is een uitgave van Uitgeve-rij lakerveld bv, postbus 160, 2290 aD wateringen, j.c. van Markenlaan 3, 2285 vl rijswijk (zh) tel. 070 - 336 46 00, 070 - 336 46 01, e-mail: [email protected], website: www.lakerveld.nl Uitgever/directeur ad van gaalen, adjunct-directeur henk Marin klaassen, hoofd redactie: harrie jabroer, hoofd verkoop en marketing richard van der hak, hoofd administratie Ed kok, abonnementen irene Semp, public relations pauline Montfoort.Persoonsgegevens Support Magazine legt gegevens van lezers vast voor de uitvoering van de (abonne-ments)overeenkomst. Deze gegevens kunnen worden gebruikt om u te informeren over andere producten en diensten. als u hier geen prijs op stelt dan kunt u dat laten weten bij [email protected] of bellen naar 070 - 36 46 60.
iSSn 1569-3228Copyright © 2013 Uitgeverij lakerveld bvNiets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze ook, zonder schriftelijke toestemming vooraf van de uitgever.
KneTTergeK
ken je dat gevoel? Dat je denkt dat nederland knettergek is geworden… ik heb dat de laatste jaren vaker en vaker. Misschien moet ik geen kranten meer lezen, niet naar het tv-journaal kijken, en de radio in de auto niet meer op radio 1 zetten.Een voorbeeld: ik lees in de telegraaf dat - volgens vno-ncw bestuurslid hans rijnierse - in rotterdam 360.000 mensen een uitkering hebben tegen 325.000 werkenden. ik heb helaas niet kunnen achterhalen hoe dat landelijk ligt, maar het is natuurlijk idioot als de helft van de mensen niet werkt en de andere helft dus voor twee moet verdienen.Dan het onderwerp salarissen. in de nrc staat dat de voorzieningenrechter de eis van zorgbestuurders heeft verworpen om uitgezonderd te worden van de nieuwe wet ‘normering topinkomens’. De zorgbestuurders spanden een kort geding aan omdat zij vinden dat de zorg niet tot de publieke sector kan worden gerekend. Dat vinden ze uiteraard omdat ze zelf hun salarissen willen kunnen vaststellen. volgens de wet normering topinkomens mogen zorgbestuurders maximaal 130 procent van een ministersalaris verdienen en dat is ‘slechts’ 190.000 euro per jaar. volgens abvakabo zijn er 41 bestuurders uit de zorg die meer verdienen. Dan hebben we het over bedragen tussen de 240.000 en 325.000 euro per jaar.knettergek vind ik dit.ik begrijp niet dat mensen die uit belastinggeld en zorgpremies hun inkomen krijgen, hun ogen niet uit hun kop schamen dat ze zoveel salaris ontvangen. ja, er zelfs openlijk voor uit durven komen dat ze menen nog meer te moeten hebben. als we nu eens beginnen met van deze salarissen 100.000 euro p.p. af te romen. Dan kun je daar twee mensen in de zorg royaal van betalen. Een fulltime helpende kan namelijk maximaal 30.000 euro bruto per jaar verdienen (ex-clusief onregelmatigheidstoeslag). Daarbij komen nog lasten die werkgevers moeten betalen, dus vooruit 50.000 euro p.p. als die 41 bestuurders nou ieder een tonnetje minder ontvangen - hebben ze nog steeds een heel leuk salaris - en heeft de zorg 82 extra werknemers. En nederland zou weer iets minder knettergek zijn.
Ria PeerdemanWnd. hoofdredacteur
De nieuwe Helium generatie – sterk, licht en effi ciënt!Door het toepassen van nieuwe high-tech materialen en technologieën is deze ver-nieuwde high-end generatie vastframe rolstoelen duurzaam en extreem sterk met uitmuntende rij prestaties. Je hebt nu nog meer Helium dan ooit!
Vanaf maart zijn er twee types verkrijgbaar, name-lijk de Quickie Helium 2013 en de Quickie Helium Pro. De Helium Pro heeft een vanaf gewicht van net onder de 6 kg en is volledig vastgelast voor ex tra rigiditei t, de Quickie Helium 2013 is met zijn 6.4 kg, achteraf nog eenvoudig individueel in te stellen.
Quickie kan de meeste efficiënte, hanteerbare en wendbare mobiliteitsoplossing bieden doordat het gebruik maakt van gespecialiseerde kennis en in-novatieve high-tech materialen uit de fiets- en auto-industrie. Zoals het bewerken van ultralicht, gevormd en gehard aluminium en de rolstoel biedt onder andere optionele Carbotecture® voorvorken die zijn ontworpen door Magura.
Met de ergonomische handgrepen is het mogelijk om de Helium eenvoudig te tillen, bijvoorbeeld in de auto. De handgrepen zitten op de ovale buizen van de rugleuning en aan de onderkant van het zit-frame.
Beide Heliums kunnen nu nog beter aan jouw ei-sen voldoen door de nieuwe opties op het frame, diverse accessoires en het ruime assortiment aan lifestyle opties. Wil je de Helium nog meer customi-zen? Vraag dan naar onze Built-4-Me oplossingen.
De Quickie Helium is net zoals jij... uniek en actief!
Beelden zeggen meer dan woorden, kijk op: www.sunrisemedical.nl.Bezoek ons ook op Facebook:www.facebook.com/QuickieRolstoelenNL
SM-ADV-SUPPORT-MAGAZINE-2013-01-HELIUM-PRO.indd 2 1/22/2013 1:58:50 PM
www.permobil.com
Sanitair
mogelijkheden zonder beperkingen
ZOETERMEER - HALFWEG - EINDHOVEN - HOOGEVEEN - SITTARD - BRUGGE (BE)
telefoon 079-361 13 40 * www.pronkergo.nl/sanitair
Ergonomie is een kunst, een subtiele mix van
vakmanschap en wetenschap. Mede dankzij nauwe
samenwerkingsverbanden met revalidatiecentra en
gespecialiseerde ergotherapeuten beheerst Pronk
ergo die kunst tot in de finesse. Onze 'meesters'
ontwikkelen en ontwerpen de meest geavanceerde
aanpassingen voor mensen met uiteenlopende
functiebeperkingen. Vakkundig en professioneel.
PRONKNL_20130208_supportmagazine_ed01.indd 1 8-1-2013 8:46:05
Space DriveHet unieke joystick besturingssysteem
B&S biedt een compleet pakket aandiensten en producten op het gebiedvan mobiliteit bij lichamelijke beper-kingen. Van wandelstok tot completeauto-aanpassing, u vindt er allesover op onze nieuwe website:
telefoon: 0031 (0)229 285010 - e-mail: [email protected]
nr 1 februari 2013Inhoud
30
6
en verderpowerplatform 10nieuws 12column kees van Breukelen 13hulpmiddelen opnieuw gebruikt 14column Marian plak 16heerlijk cruisen 18De Boreftse zangers 22Een nieuwe roedel 24De nieuwe kunsthal advance 28Quotum: lezerspanel 32op de bres tegen armoede in irak 36
aberrate Mobility 27
B&S revalidatie 4
Bever autoaanpassingen 17
coloplast 39
Double performance 40
Dwarslaesie 27
Fokus 21
handy-Brains 12
invacare 9
lagooni 35
permobil 4
pronk Ergo 4
Sunrise Medical 2
advertentie-index
Heerlijk cruisenhet is natuurlijk verrukkelijk om te varen, schit-terende kustlijnen te zien en je met allerlei luxe te omringen. Dan kan op een cruiseschip. En zorgopzee biedt allerlei hulp zodat het ook mogelijk is als je je wat lastiger beweegt. Pag. 18
Marlou van rhijn,gehandicapte sportervan 2012De enthousiaste atlete Marlou van rhijn, beter bekend als de ‘Blade babe’ kan haar geluk niet op. afgelopen zomer deed ze in londen voor het eerst mee aan de paralympische Spelen. ze won een zilveren en gouden plak en verbeterde haar eigen en het wereldrecord. niet voor niets is ze verkozen tot gehandicapte Sporter van 2012. Pag. 30
Support WMO-enqueteDe lezers van Support Magazine geven aan 64% van de afdelingen wMo van de gemeen-ten een 6 of hoger. Bij de servicebedrijven scoort Doove het hoogst met een 7,3. Dit zijn enkele opmerkelijke uitkomsten van de wMo-enquête die Support Magazine hield. Pag. 6
18
5Support magazine - februari 2013
De lezers van Support Magazine geven aan 64% van de afdelingen
WMO van de gemeenten een 6 of hoger. bij de servicebedrijven
scoort Doove het hoogst met een 7,3. Dit zijn enkele opmerkelijke
uitkomsten van de WMO-enquête die Support Magazine hield.
Een aantal maanden geleden startte
Support Magazine, in samenwerking
met de Support Beurs een enquête
die honderden lezers invulden. Het
doel was om de tevredenheid in kaart
te brengen met de WMO-dienstver-
lening.
WMOWe vrOegen HeT vOlgenDe:MaaKT u Wel eenS gebruiK van De WMO?
Bijna 500 lezers hebben meegedaan
aan de enquête. Bijna 70% van hen
maakt meermaals per jaar gebruik van
de WMO in hun gemeente. Ongeveer
10% heeft slechts één keer of minder
contact met de gemeente.
HOe TevreDen benT u Over De WMO-DienSTverlening van uW geMeenTe, OP De vOlgenDe PunTen:
1. kwaliteit personeel thuiszorg 7,8
2. stiptheid personeel thuiszorg 7,7
3. kwaliteit hulpmiddelen 7,4
4. kwaliteit woningaanpassing 7
5. bereikbaarheid WMO-loket 6,8
6. onderhoud hulpmiddelen 6,6
7. snelheid van service 6,4
8. vervoer kwaliteit van chauffeurs 6,3
9. reactiesnelheid van WMO-loket 6,2
10. vervoer stiptheid 5,8
11. niveau van de klachtenafhandeling
5,8
PerSOneelDe personeelsleden van de thuiszorg
krijgen het hoogste punt. Dat is een
beeld dat ook in andere sectoren
optreedt: als er een gezicht achter de
dienstverlening zit, is er een persoon-
lijke relatie, en dat wordt door ons
mensen zeer gewaardeerd. Maar daar
staat tegenover dat de chauffeurs van
de vervoersdiensten een stuk minder
scoren ….
Opvallend is ook dat de hard ware,
de hulpmiddelen zelf, redelijk goed
worden beoordeeld.
Dat klachtenafhandeling relatief
slecht wordt beoordeeld moet ook
gezien worden in het licht dat deze
vraag daarover alleen is beantwoord
door de mensen die so wie so al klach-
ten hadden.
Op niet elk van de bovengenoemde
onderdelen is trouwens door alle
mensen geantwoord.
HelfT HeefT THuiSzOrgOngeveer de helft van onze
lezers maakt gebruik van de
thuiszorg, en heeft dus ook de
betreffende vraag beantwoord.
Het is wel interessant om het
gebruik in beeld te hebben:
MaaKT gebruiK van:thuiszorg 50%
hulpmiddelen 95%
woningaanpassing 83%
vervoer 58%
WMO-loket 92%
57% van de respondenten moet aan de
gemeente op de een of andere manier
een eigen bijdrage betalen voor de
dienstverlening. Bij 60% van deze
mensen is de eigen bijdrage inko-
mensafhankelijk, bij 15% niet, en een
kleine 30% weet dit niet. Dit laatste
geeft misschien aan dat de admini-
stratieve kant van de WMO voor een
6 Support magazine - februari 2013
Support WMO-enquête:
8- voor thuiszorg, 6+ voor chauffeurs
3 4 6 7 10 8 1 2 5 9
overig
on
de
rz
oe
k
groot deel van de mensen niet helder
is, om het maar zacht uit te drukken.
geMeenTenWanneer u uW geMeenTe een raPPOrTCijfer zOu MOeTen geven, WelKe zOu DaT Dan zijn?
cijfer % van de respondenten
10 5%
9 9%
8 17%
7 16%
6 17%
5 13%
4 7%
3 7%
2 4%
1 5%
Het gemiddelde cijfer is een 6. Bijna
de helft geeft een 7 of meer. De helft
van de mensen is dus dik tevreden
over hun gemeente. Ruim 35% van
de gemeenten krijgt van onze lezers
echter een onvoldoende. De spreiding
is dus vrij groot. We hebben een grote
groep tevredenen, maar ook een aan-
zienlijke groep die niet tevreden is.
Dat kan te maken hebben met de
gemeente waarin men woont. Gezien
het grote aantal gemeenten is het
niet mogelijk om op een statistisch
verantwoorde wijze aan te geven
welke gemeentes nu goed scoren, en
welke niet. In totaal hebben bijna 500
mensen de enquête ingevuld. Maar
in Nederland zijn er ongeveer 400
gemeenten. Er zijn dus vele kleine
gemeenten slechts één of twee keer
genoemd. Als die dan net een 10 (of
juist een 1) krijgen zegt dat
nog niet zoveel.
Bij de grotere gemeenten
wordt de betrouwbaarheid iets
beter, en helaas moet gezegd
worden dat juist een aantal
grote gemeenten, bijvoorbeeld
Amsterdam en Rotterdam,
zich in de onderste regionen
bevindt qua rapportcijfer.
7Support magazine - februari 2013
8- voor thuiszorg, 6+ voor chauffeurs
SCOreS geMeenTen Van de grotere gemeenten, die dus
vaker worden genoemd scoren met
name de volgende vijf op alle punten
hoog (gemiddeld een 8 of hoger):
Gouda
Sittard/Geleen
Rijswijk
Capelle a/d IJssel
Oss
En de volgende vijf grotere gemeen-
ten, die vaker werden genoemd,
scoren uitgesproken laag:
Zeist
Maastricht
Amersfoort
Amsterdam
Rotterdam
De lezers in de gemeenten Eindhoven
en Utrecht hebben het vaakst geant-
woord. Zij gaven hun woonsteden
ongeveer een 7+
Overigens zijn de gemeenten op basis
van de WMO-wet zelf verplicht om
hun eigen kwaliteit te onderzoek en
daarover aan hun achterban te rappor-
teren. Wie googlet op kies_gemeen-
ten_voor_prestatievergelijking komt
op een website waar de gemeentes
zelf hebben aangegeven hoe ze pres-
teren op bepaalde punten. Daar staat
bijvoorbeeld de vraag: ‘Hoe werkt
de gemeente aan de kwaliteit van de
in het kader van de WMO geleverde
producten en diensten?’, waarbij men
dan met ja of nee kan aangeven:
a. Door het hanteren van servicenor-
men met betrekking tot het aanvraag-
proces (bijvoorbeeld doorlooptijden)
of
b. Door in de contracten of overeen-
komsten met aanbieders kwaliteitsei-
sen op te nemen of c. Door de door
de aanbieders geleverde kwaliteit te
monitoren.
Voor elke gemeente is het antwoord
vanzelfsprekend ‘ja’, zodat deze rap-
portage ongeschikt is voor het meten
van de WMO-kwaliteit.
Los van deze site, die helderheid zou
moeten verschaffen aan cliënten
(waarom? opdat ze dan naar een fijne
WMO-gemeente kunnen verhuizen?),
moeten de gemeentes ook periodiek
een rapportage laten maken over hun
prestaties. Sommige daarvan zijn ook
online gepubliceerd. Het is misschien
wel betekenisvol dat juist Amster-
dam, Maastricht en Zeist, die in ons
onderzoek slecht scoren, zo’n eigen
onderzoek niet hebben. Het laat zich
vermoeden dat gemeenten die het
ernstig nemen met de WMO, ook het
meest open zijn over hun prestaties
en verbeterpunten.
ServiCebeDrijvenSommige van de rapportcijfers heb-
ben meer te maken met het servicebe-
drijf dat de gemeente inhuurt dan met
de ambtenaren zelf. Natuurlijk blijft
de gemeente verantwoordelijk, maar
als we vragen naar de kwaliteit van de
hulpmiddelen of de klachtenafhande-
ling, dan zullen de antwoorden ook
betrekking hebben op Welzorg, Har-
ting Bank, of wie dan ook daadwerke-
lijk voor deze zaken zorgt.
Welzorg is nog steeds de overwe-
gende partij is. In de groep ‘overige
bedrijven’ zijn onder andere vertegen-
woordigd: Doove (die in de rubriek
‘overige’ wel vaak genoemd werd),
Jen en Ligtvoet. Dit hoeven niet per se
kleine bedrijven te zijn, het kan ook
dat ze voornamelijk regionaal werken.
Een uitsplitsing naar de rapportcijfers
laat het volgende beeld zien:
De bedrijven laten geen grote verschil-
len zien. Verwacht mocht worden
dat Welzorg misschien minder dan
gemiddeld zou scoren, vanwege de
talrijke reorganisaties die daar de
laatste periode geweest zijn, maar
blijkbaar heeft de service van Welzorg
zich hersteld.
De enige opvaller in dit rijtje is Doove,
die systematisch hoger scoort op alle
relevante aspecten.
8 Support magazine - februari 2013
DOOve aan KOP,Maar HOe lang nOg?Opvallend is dat Doovecaregroep het beste scoort,
terwijl dit bedrijf zijn stategie nu juist heeft verlegd en
niet actief op zoek gaat naar nieuwe WMO-contracten.
Of komt dat juist doordat ze zo goed scoren? Prijzen
ze zich uit de markt?
Directeur Jan Doove: “Ontzettend leuk dat onze cli-
enten tevreden zijn, en dat wij beter presteren. Maar
de WMO-markt is voor ons niet langer speerpunt. Als
klein bedrijf kunnen, of ik moet eigenljk zeggen: wil-
len wij niet uitsluitend op prijs concurreren, en dat is
wel wat de gemeenten eisen. De gemeente levert een
standaardbestek, en het bedrijf dat dat bestek tegen
de laagste prijs kan invullen, wint, zo simpel is het.
Wij richten ons liever op de instellingsmarkt. In de
instellingen vraagt men natuurlijk ook offertes, maar
die behandelt men als professionele inkoper, met
inachtneming van de kwalitatieve aspecten.”
Veel overheidsinstanties hebben het concept van de
vaste bestekken bij aanbestedingen inmiddels verlaten,
zij het nog niet voor de WMO. Ze laten dan aan de be-
drijven over om zelf binnen randvoorwaarden met op-
lossingen te komen. Doove heeft één keer zo’n werk-
wijze meegemaakt, maar dat was in een aanbesteding
van een zorginstelling. Jan Doove: “Daar zou ik ook
in de WMO een voorstander van zijn. Dat stimuleert
innovatie. Laat bedrijven zelf een plan maken hoe je in
de betreffende gemeenten het beste de WMO-cliënten
van dienst kunt zijn. Het zou mij niet verbazen als je
daarmee een veel betere kwaliteit, veel meer maatwerk
kunt realiseren tegen kosten die helemaal niet hoger
hoeven te zijn.”
Het zou een wending betekenen, waarbij wel door
de gemeente wordt ingezien dat het cliëntenbelang
centraal moet staan. Erg optimistisch is Doove daar
niet over.
on
de
rz
oe
k
Terugrol vertraging
Twee ondersteunings-niveaus
Rijden met de Alber e-motion betekent méér rijden met méér gemakDe unieke e-motion aandrijfondersteuning in de wielnaaf bevordert actief bewegen en biedt zelfstandigheid.
Kijk voor meer informatie op www.invacare.nlof bel 0318-69 57 57.
Alber M15
o.k.
Accu's conform veiligheidseisen luchtvervoer
Studeren met een beperking kan prima. Soms is een aanpassing
nodig. Denk aan extra tijd voor een tentamen als je spastisch bent,
met spraakherkenning schrijft of last van dyslexie hebt. Spreiding van
modules bij een chronische aandoening en flexibiliteit bij deadlines.
Het Powerplatform van Hogeschool rotterdam ondersteunt
studenten en organiseert om het jaar een manifestatie om bij te
dragen aan de beeldvorming.
Denise Vanderbroeck (29) studeerde
dit jaar, na tien jaar, af. “Als puber
wilde ik niets liever dan naar de toneel
of modeacademie. Om het maximale
uit mijzelf te halen en niet constant
met mijn beperking geconfronteerd
te worden, heb ik toch gekozen voor
de opleiding commerciële econo-
mie. Door complicaties tijdens de
bevalling, heb ik een verlamming
aan mijn rechter arm opgelopen. In
de puberteit kreeg ik, los van deze
aandoening, last van het syndroom
van Ehlers-Danlos, een bindweefsel-
afwijking waardoor mijn gewrich-
ten constant uit de kom gaan en ik
een beperkte energie heb. Dit werd
echter pas in mijn tweeëntwintigste
levensjaar geconstateerd. Tien jaar
studeren, was voor mij een hele reis.
Ik ben tussendoor veel ziek geweest
en voelde me regelmatig ombegrepen.
Mijn beperking is ook niet altijd even
zichtbaar.”
COnvenanT“Ik was natuurlijk niet de enige
student met een beperking. Twintig
procent van de studenten heeft in
meer of mindere mate een handicap.
Om de onwetendheid te doorbreken
en problemen aan te pakken, heb ik
samen met vier medewerkers van de
Hogeschool Rotterdam, mijn decaan
en Handicap & Studie het Power-
platform opgericht. In 2004 zijn we
officieel van start gegaan. Dit was ook
het moment waarop het College van
Bestuur van Hogeschool Rotterdam
een convenant tekende met Handi-
cap & Studie, het expertisecentrum
dat zich inzet om studenten met een
functiebeperking succesvol te laten
studeren. Het Powerplatform bleek
een succes. We beantwoorden vragen
als ‘ik ben hier net komen wonen,
kennen jullie een goede fysiothera-
peut? tot ‘hoe regel ik extra tijd voor
een tentamen?’. We informeren de
student over de mogelijkheden. Het
is aan hem of haar om daarmee aan
de slag te gaan. Om tot een oplossing
te komen is veelal ook de flexibiliteit
van een docent of decaan nodig. Niet
iedere docent of decaan gelooft in
het talent van de student. Dat kan
heel vervelend zijn, zeker wanneer
de reden hiervoor met de beperking
te maken heeft. Mochten de student
en docent of decaan er samen niet
uit komen, dan gaan we met beide
partijen in gesprek. Het kan zijn dat
we een student adviseren een ander
specialisme – wanneer hij of zij op de
werkvloer tegen dezelfde praktische
problemen aan zal lopen – te kiezen.
Maar het is ook voorgekomen dat we
een pittig gesprek met de docent of
decaan hadden. Sommigen hebben
helaas alleen oog voor wat een student
niet kan in plaats van waar hij of zij
wel toe in staat is en zijn dan niet
behulpzaam. Veelal komt dit door een
stuk onwetendheid. Door met elkaar
in gesprek te gaan, verbetert de situ-
atie bijna altijd. In het uiterste geval
zouden we naar de directeur kunnen
10 Support magazine - februari 2013
Powerplatform: waar een wil is, is een weg
St
ud
er
en
stappen, want deze heeft immers het
convenant met Handicap & Studie
ondertekend.”
lanDelijK“Aangezien mijn passie nog steeds
toneel, mode en presenteren is, heb
ik me in 2006 opgegeven voor de
Mis(s) Verkiezingen, een initiatief van
Lucille Werner. Ik wilde laten zien dat
ik ondanks mijn beperking studeerde
en ambities had. Mijn idee was – en
is nog steeds – om het Powerplatform
landelijk in te voeren. De winnares
zou tijdens haar jaar als ambassadeur
door een team gesteund worden en ze
mocht in gesprek met de premier. De
Mis(s) Verkiezing wilde ik dus gebrui-
ken als hulpmiddel om sneller mijn
doel te bereiken. Helaas eindigde ik
als vierde. Op dat moment vond ik dat
heel jammer. Maar de deelname heeft
me veel over mezelf geleerd. Voor
mij is het altijd van belang geweest,
en nog steeds, dat zo lang ik op eigen
kracht kan lopen – toen vond ik dat
belangrijk naar de buitenwereld toe
en nu vind ik dat belangrijk voor
mezelf – ik dit ook zeker wil doen.
In die tijd heb ik alleen te veel van
mezelf gevraagd en belandde ik in de
rolstoel. Ik moest zelfs mijn studie
onderbreken om weer bij mijn ouders
in Limburg te gaan wonen. Gelukkig
kon ik na een heftige en leerzame
periode de draad weer een beetje op-
pakken, in zowel het lopen als mijn
studie. Het vertrouwen dat de direc-
teur, de decaan en docenten in mij
hadden, gaven mij een enorme kick.
Ik wilde mijn studie gaan halen, maar
moest mijn energie beter verdelen. In
2006 nam ik – tijdens een manifes-
tatie – afscheid als voorzitter van het
Powerplatform. Ik bleef natuurlijk wel
betrokken. De manifestaties heb ik
overigens in het leven geroepen om-
dat ik beeldvorming belangrijk vind.
Om het jaar vindt er een manifestatie
plaats. Ieder jaar proberen we een
nieuwe insteek te bedenken.”
11Support magazine - februari 2013
ManifeSTaTie“Ook al heb ik mijn opleiding afge-
rond en ben ik me aan het oriënteren
op de arbeidsmarkt, ik blijf betrokken.
De manifestatie, die eind 2012 plaats
vond, was bedoeld om de beeldvor-
ming voor studenten van de leraren-
opleiding te beïnvloeden. Zij hebben
veelal geen idee wat de arbeidsmarkt
studenten met een beperking – poten-
tiële werknemers of ondernemers – te
bieden heeft. Twintig procent van hun
toekomstige leerlingen leeft met een
beperking en nergens in de opleiding
vind je een module over hoe zij hier-
mee om kunnen gaan. Het platform
nodigde onder andere topfotograaf
John Geven en sit-down comedion
Jaap Bressers uit. Ook model Debbie
van der Putten, schoonheidsspecialist
Kim Verschuur en jullie eigen redac-
teur Monique Wijnen vertelden hoe
zij hun werk doen. De toekomstige
leraren waren zeer verbaasd. Ze had-
den nooit verwacht dat dit allemaal
mogelijk is. Daar doen we het voor!”
Denise Vanderbroeck richtte samen met nog een
aantal anderen in 2004 het Powerplatform op.
waar een wil is, is een weg
nIeuwSDe invloed vangedachtenchristel Mantel, geboren in 1973, schrijft over haar leven inclusief haar spierdystrofie die op haar 24e wordt vastgesteld. in 1997 rondde ze haar studie bedrijfskunde op de vU af en begon een loopbaan als projectmanager bij een verzekeraar, gevolgd door het zelfstandig trainer en coach zijn. vervolgens start ze een Bij het ter perse gaan van deze editie kregen we het droevige bericht dat christel op 18 januari in haar slaap is overleden. we wensen de nabe-staanden veel sterkte. commerciële werving- en selectiebureau voor hoogopgeleiden met een handicap; wijzer werken. Dit doet ze tot 2010. het boek ‘De invloed van gedachten’ is een zeer persoonlijk verslag van haar leven en de op-gang en ondergang van haar onderneming wij-zer werken. al schrijvend evalueert Mantel haar leven en zo wordt dit een zoektocht om dicht bij zichzelf te komen. ze concludeert uiteindelijk dat ze met exact dezelfde thema’s en situaties te maken heeft als een vrouw zonder handicap. “Dit boek laat zien dat ik, en ieder ander mens met een handicap, in de eerste plaats mens ben.” en “Dat vechten tegen een ziekte eigenlijk vechten tegen jezelf is.” www.cmantel.nl
rectificatiein de vakantiegids staat een misser in het artikel over de cevennen en met name over de pont d’avignon. Diverse lezers attendeerden ons erop, zoals cock van roon: ‘Met veel plezier heb ik de vakantiegids gelezen. Echter op pagina 8 staateen kleine fout. De pont d’avignon is wel toegankelijk voor rolstoelgebruikers.tijdens mijn vakantie in juni 2012 heb ik in mijn rolstoel volop genotenvan het uitzicht vanaf de brug. Er is bij de ingang van de brug een mooie schachtlift. De toegang voor mij en mijn vrouw was zelfs gratis. op de binnenplaats bij de
Prijs doorvakantietipMet uw grote of kleine vakan-tietip dingt u als abonnee mee naar de prijs om een week ge-bruik te kunnen maken van een (aangepaste) camper. het gaat de redactie niet om de beste tips. het gaat erom dat we veel tips willen hebben. Uit alle inzendingen wordt de winnaar getrokken. inzenden kan tot 1 maart 2013. Mail: [email protected] .
invacareEen foto die herinnert aan de invacare Doubles Masters, een internationaal tennis tournooi waarvan invacare voor het tweede jaar hoofdsponsor van was.
Meer handige producten vindt u opwww.handy-wijzer.nl
advertentie
Bij het ter perse gaan van deze editie kregen we het droevige bericht dat Christel op 18 januari in haar slaap is overleden.We wensen de nabestaanden veel sterkte.
* Productinformatie
* Wie doet wat
* Wet- en regelgeving
* Classificaties
* Nieuws
* Jurisprudentie en naslagwerken (abonnees)
Bedoeld voor gebruikers en zorgverleners.
www.handy-wijzer.nl www.handy-wijzer.be
Informatie over hulpmiddelen vrij toegankelijk op het internet
13Support magazine - februari 2013
Column
Drs. Kees van Breukelen, Rolstoel-ergonoom. Doet sinds 1980 praktijkgericht onderzoek op het gebied van rolstoelen en handbikes. Kees is technisch directeur van een (sport)rolstoel en handbike speciaalzaak.
The battle
vijftien jaar geleden schreef ik het volgende stukje dat in de goudse courant verscheen: ‘lyon-Utrecht, new orleans-tampa, San Francisco-los angeles, of gewoon mijn trainingsrondje van 25 of 40 km in mijn handbike. De elementen zijn gelijk: afzien en bevrediging tegelijkertijd. Mijn schouders gloeien, de cadans op de pedalen is krachtig en het ritme verslavend. voor minder dan 30 km/uur doe ik het niet. Dat is de ongeschreven afspraak met mezelf. Dus rijd ik 30 ook wanneer wind en weg-dek dat ternauwernood toelaten. het bijhouden of zelfs inhalen van racefietsers en ze gechoqueerd of in bewondering achter laten: dat is kicken. ik voel de wind, de zon, ruik het gras, geniet van het zacht ratelen van de ketting. ik kan, gelukkig, niet meer denken. ik ben alleen bezig met snelheid, gevoel van uitputting, mijn snelheidsmeter. ik voel me één met mijn machine. Die ene heuvel zal ik toch met 26 km/uur kunnen halen. vandaag lukt dat. het vals plat erna gebruik ik voor een korte ontspanning, wetend dat hierna de lang glooiende afdaling volgt. 45 km/uur rijd ik hier meestal, 50 moet toch mogelijk zijn. ik zit op 43 km/uur, wanneer een groep bejaarde fietsers net voor mijn handbike oversteekt, zonder op of om te kijken. Mijn geschreeuw voorkomt een vervelende confrontatie. adrenaline! ik proef het zelfs. komt het hierdoor dat ik vandaag die 50 km/uur haal?”
wat toen gold, geldt nog steeds: handbiken werkt en werkt verslavend! het maakt daarbij niet uit of je je handbike gebruikt als verplaatsings-, trainings-, vrije tijds- of sporthulpmiddel. Deze zomer gaan revalidanten en ex-revalidanten van diverse revalidatiecentra met elkaar de uitdaging aan om een berg te beklimmen met de handbike. De naam van dit evenement: ‘the Battle’. De waarde van the Battle staat op voorhand al vast: het geeft revalidanten perspectief. het leven houdt niet op door het verlies van motorische mogelijkheden, maar biedt nieuwe perspectieven om weer, opnieuw, ergens voor te gáán. ik hoop dat door de the Battle die perspectieven voor zoveel mogelijk nieuwe revalidanten duidelijk zichtbaar worden. Fijn dat dat fantastische hulpmiddel, de handbike, daarin moeiteloos een rol kan vervullen.
kees van breukelenk b k l
Misschien is je rolstoel, of zijn delen daarvan, eerder van iemand
anders geweest. Dat is een rare gedachte, maar goed voor het milieu
en goed voor de portemonnee van de belastingbetaler.
‘Minister Schippers van Volksge-
zondheid gaf in het programma
‘Eva Jinek op zondag’ een volledig
achterhaald beeld van het hergebruik
van mobiliteitshulpmiddelen. Zij
deed het voorkomen alsof iedere
burger direct nieuwe hulpmiddelen
zoals scootmobielen krijgt. Hierdoor
zouden er loodsen vol afgedankte,
maar bruikbare hulpmiddelen zijn.
Het beeld dat de minister schetst is
echter geen weergave van de realiteit:
97% van de ingenomen hulpmid-
delen wordt hergebruikt, zelfs drie
tot tien maal’. Dat zegt Firevaned, de
brancheverenigingen van leveranciers
van hulpmiddelen.
POSiTief Het idee dat schipladingen vol
afgedankte rolstoelen en krukken
naar arm Afrika gaan is dus - jammer
voor Afrika - ook niet waar. Zoals het
hoort in een tijd die in het teken staat
van duurzaamheid en bezuinigingen
worden producten opnieuw gebruikt.
En dan valt ‘onze’ branche uitzon-
derlijk positief op. Volgens Firevaned
worden alle ingenomen hulpmiddelen
in plaatselijke, regionale of landelijke
depots gereviseerd en staan dan bin-
nen een week na binnenkomst klaar
om opnieuw verstrekt te worden.
‘Deze eerder gebruikte hulpmiddelen
zijn eerste keuze bij de verstrek-
king van een hulpmiddel aan een
gebruiker. Pas als er in geen van de
depots een gelijkwaardig hulpmiddel
aanwezig is, wordt een nieuw hulp-
middel geleverd. Afhankelijk van het
soort hulpmiddel wordt deze drie tot
meer dan tien keer hergebruikt. Alle
Nederlandse gemeenten, zorgverze-
keraars en zorgkantoren hebben met
hun gecontracteerde leveranciers
deze ‘depotafspraken’. Dankzij deze
aanpak zijn de kosten van de inzet van
hulpmiddelen drastisch verlaagd en
ongeveer drie maal lager dan wanneer
de hulpmiddelen niet hergebruikt
zouden worden.’
Huur verSuS KOOPJammer voor minister Schippers maar
hier zijn dus geen financiële meeval-
lers te halen.
Een voorbeeld: de gemeenten Schie-
dam, Vlaardingen en Maassluis heb-
ben in 1994 ervoor gekozen om zelf
hulpmiddelen te kopen en hulpmid-
delen die retour komen ook weer op
te laten knappen. Door dit hergebruik
besparen de drie NWN-gemeenten
samen zo’n e 1.000.000 per jaar.
zeS MiljOen Buurgemeente Rotterdam heeft er
in 2012 juist voor gekozen om over
te stappen van koop naar huur. “De
hulpmiddelen die de gemeente in
eigendom had, zijn verkocht aan de
leveranciers: Welzorg Nederland,
JenS Rotterdam en Meyra Retail &
Services voor een totaalbedrag van
zes miljoen euro”, vertelt communi-
catiemedewerker Elisabeth Mondria
Raindo. De gemeente betaalt nu huur
voor de hulpmiddelen die bij cliën-
ten uitstaan. En doordat Rotterdam
geen eigenaar meer is, is het ook niet
verantwoordelijk voor het hergebruik.
Al met al meent de Maasstad hiermee
een besparing van 750.000 euro per
jaar te kunnen realiseren. Ook Am-
sterdam huurt de hulpmiddelen en
zegt daarmee niet meer verantwoor-
delijk te zijn voor het hergebruik. Dat
zijn dan de leveranciers.
inTegraal Rene Martens van Hartingbank: “We
hebben met gemeenten afspraken en
hebben voor iedere gemeente een de-
pot. Maar als we iets niet voor de ene
gemeente opnieuw kunnen inzetten
dan kopen we het terug en dan gaat
het naar een andere gemeente. Uiter-
aard hanteren we andere tarieven
wanneer het gaat om herverstrekkin-
gen. Hergebruik is niet alleen bij ons
gewoon, maar is integraal in de hele
branche.”
14 Support magazine - februari 2013
97%van de hulpmiddelen opnieuw gebruikt
Be
zu
InIG
en
van de hulpmiddelen opnieuw gebruikt
15Support magazine - februari 2013
rOlSTOelWaSSTraaTMisschien is de gedachte dat een an-
der jouw rolstoel eerder heeft gebruikt
niet aangenaam. Dat zou volkomen
ten onrechte zijn, want de hulpmidde-
len worden niet alleen gedemonteerd,
ze worden ook volledig gedesinfec-
teerd. Kersten Revalidatietechniek uit
Roermond zegt een voortrekkersrol te
vervullen op dit gebied. Kersten heeft
zelfs een apart bedrijf waar meer dan
honderd mensen werkzaam zijn in
het hergebruik. Uniek noemen ze een
volautomatische rolstoelwasstraat van
17 meter. Daar vindt een zogenaamde
thermische desinfectie plaats die
alle bacteriën doodt. Dit proces heeft
Kersten ontwikkeld in samenwerking
met de microbiologie van de Rad-
boud Universiteit uit Nijmegen. Met
name de metalen onderdelen worden,
net als chirurgische instrumenten
gereinigd, volgens de ISO-normering
15883. Ook kleinere en hygiënische
hulpmiddelen worden hier op profes-
sionele wijze gereinigd. Zittingen en
ruggen van rolstoelen worden gede-
monteerd, maar krijgen een andere
schoonmaakbehandeling. Het bedrijf
had afgelopen jaar een wereldpri-
meur: het eerste machinaal wasbare
en dus meest hygiënische hoog/laag-
bed dat door Kersten is ontwikkeld
samen met het familiebedrijf Spring
uit Zeewolde.
In het fictieve boek De overwinning
maak je kennis met klimster Anouk,
haar jongere zusje Elske – de surfer
van de familie – en haar sportieve
ouders Rolf en Janien. Voor hun
vakantie zijn ze vertrokken naar het
bergachtige Oostenrijk. De camping
is zo uitgezocht dat er voor ieder wat
wils is. Vlakbij de tent ligt een grote
plas, waar ze heerlijk kunnen surfen.
En dan zijn er natuurlijk de bergen.
Het gezin heeft zich goed voorbereid
om mooie tochten te maken. Ze
genieten volop en gaan iedere dag
een stukje verder. Voor Anouk, met
haar atletische lichaam, is dit geen
probleem. Ze vindt het heerlijk. Hoe
meer uitdaging, hoe beter. Het lijkt de
vakantie van hun leven te worden. Tot
dat ene moment…
Tijdens de tocht komen ze aan bij een
helling, die zonder touwen goed te
doen is, maar waar wel wat han-
den- en voetenwerk nodig is. Anouk
zet haar voet neer. De ondergrond
is glibberig. Ze grijpt snel naar een
uitsteeksel, maar grijpt mis en glijdt
weg. Ze valt drie meter naar bene-
den. Vanaf dat moment verandert
haar leven en dat van haar ouders en
zusje. Anouk wordt met de helikopter
naar het ziekenhuis gebracht en voor
haar familie is het afwachten. Na vele
onderzoeken staat het vast: Anouk zal
nooit meer lopen, nooit meer fysiek
bergen beklimmen. Maar ze heeft
De rolstoel voorbij
Floris moest zichzelf voorstellen op de site van de politieke partij waar hij lid van was geworden. hij schreef een keurig net stukje waarin hij een duidelijke omschrij-ving gaf van wie hij was, wat zijn hobby’s waren, welke schoolopleiding hij volgde en hoe ons gezin eruit zag. ook zette hij zijn motivatie uiteen waarom hij lid was geworden van die partij en waar zijn aandachtsgebieden lagen. hij eindigde zijn stukje tekst met een duidelijk motto. aan mij deed hij het verzoek om de eventuele taalfoutjes eruit te halen.het stukje boeide me zeer en het deed me wederom deugd te lezen dat Floris zichzelf zo goed kan verwoorden op papier. hij had er ook een mooie foto aan toegevoegd die hij door een klasgenoot in londen van zichzelf had laten maken. op de achtergrond prijkte: ‘the london Eye’. het zag er erg gelikt uit en taalfoutjes kwam ik niet tegen. Eén ding miste ik in zijn stukje tekst. iets over zijn spierziekte. Met geen woord repte hij over zijn handicap, de rolstoel en de mytylschool. in het stukje schetste hij een gezonde jongen die druk is met het behalen van zijn havo-diploma en geïnteresseerd is in de politiek.ik vroeg hem of hij toch niet iets toe wilde voegen over het feit dat hij FShD heeft. ‘ik wil die spierziekte maar eens achter me laten’, antwoordde hij resoluut. het voegt voor niemand iets toe en voor mij allerminst. ik lees in de stukjes van anderen ook niets over wat ze allemaal mankeren of over eventuele haarstukjes, kunstgebit-ten en botox. nee, daar had hij gelijk in. het gaat hier om wie ik ben en ik ben die rolstoel voorbij. Dat waren krachtige woorden voor mijn zoon van bijna zestien jaar oud met een progressieve spierziekte. aan de ene kant bekroop me het gevoel hem te willen beschermen en aan de andere kant besefte ik dat hij op die manier een stukje respect afdwong. niet alleen bij de bekende en onbekende lezers, maar ook bij mij, zijn moeder. voor het eerst voelde ik dat mijn zoon mij voorbij was. voorbij in het proces van acceptatie en gewenning. De rolstoel hoorde bij hem zoals welk hulpstuk dan ook soms bij een ander hoort. voor hem geen item meer om apart te moeten noemen. ook de spierziekte was een deel van zijn leven geworden, waarover zeker geen alinea gewijd diende te worden.op het stukje kwamen vele leuke reacties. Bergambacht is klein en al snel werd hij herkend in het dorp. ook mensen die hem al langer kennen reageerde erg positief op zijn politieke aspiraties. Een paar dagen later zat hij bij de kapper en werd daar ook herkend. toen ik grappig bedoeld opmerkte dat de kapper gerust een plukje haar van hem mocht bewaren, omdat hier de toekomstige minister- president in de stoel zat, keek hij me toch wel een beetje boos aan in de spiegel. het was zeker niet de bedoeling dat ik de gek ging steken met zijn uitermate serieuze hobby en in zijn ogen zag ik een uiterst ambitieus man.
Column marian plak
Marian Plak is lerares Nederlands en moeder van drie kinderen. De jongste, Floris, heeft een zeldzame spierziekte. Desondanks leidt het gezin een zo normaal mogelijk leven. Marian schrijft over alledaagse en soms wat minder alledaagse onderwerpen daaruit.
l k
16 Support magazine - februari 2013
als huub de la Brethonière in zijn por-sche cayenne turbo voorbij rijdt, zul je gegarandeerd een paar hoofden opzij zien draaien. niet zozeer omdat de cayenne er onberispelijk en ‘dik’ uitziet, maar vooral vanwege het geluid. De v8 met dubbele turbo geeft fabriek af al een schitterend geluid, maar met een nog wat serieuzere uitlaat komt het gebrul nog beter tot z’n recht. “En je haalt er nog eens tien pk extra uit”, grijnst huub. “op de toch al niet kinder-achtige 450 pk!”
Sta je ooit eens naast een cayenne turbo voor het stoplicht en denk je de
SUv er wel even uit te trekken, vergeet het maar, want dit ding gaat van 0 naar
100 in 5,3 seconden en dat houden al-leen serieuze sportauto’s en motorfietsen
bij.Maar het is niet alleen maar scheuren ge-
blazen in de cayenne. huub: “als je gewoon lekker wilt cruisen, zit je perfect in die auto.
Dankzij de enorme motor maak je bij 140 kilometer per uur nog steeds maar 2500 toeren en dat houdt het geheel vrij stil. je zit bovendien lekker hoog en kunt de weg daardoor goed overzien. En je kunt nog eens wat spullen meene-men.”Dat laatste was voor huub de reden om over te stappen van zijn BMw z3 coupe naar de porsche. “ik heb naast mijn werk als tandtechnicus een eigen cateringbedrijfje en met de z3 kun je niks meenemen. ik wilde iets waar ik eten mee kan vervoeren, maar ook iets sportiefs.”hoewel de cayenne uiteraard geen goedkope auto is, was huub voor zijn tweedehands exemplaar niet veel meer kwijt dan een dik uitgeruste nieuwe golf. “Mensen denken altijd maar dat porsches zo duur zijn, maar ik schrijf hier nu minder op af dan op een nieuwe middenklasser.”huub zit vanwege z’n dwarslaesie in een handbewogen rolstoel en die tilt hij, na de wielen er te hebben afgehaald, over zijn benen naar de bijrijdersstoel. De enige aanpas-singen die Bever auto aanpassingen heeft ingebouwd zijn segmentgas en een handbedrijfsrem. “ik heb al m’n auto’s laten aanpassen bij Bever, vooral omdat ik het enthousi-asme bij de monteurs zie. Die vinden hun werk gewoon echt leuk en een bijzondere auto is natuurlijk nog weer een extra uitdaging.”
De V8 brult er lustig op los,
zeker met de speciale uitlaat...
WWW.beverauTOaanPaSSingen.nlDeze pagina wordt u aangeboden door BeVer AutoAAnpAssingen
Ans van den Broek van Bever: “Huub krijgt het altijd weer voor elkaar om met een verrassende auto aan te komen. Leuk dat wij ze mogen aanpassen!”
me
nS
& a
ut
o
17Support magazine - februari 2013
foto’s Frank van den Burg
Het is natuurlijk verrukkelijk om te varen, schitterende kustlijnen te
zien en je met allerlei luxe te omringen. Dat kan op een cruiseschip.
en zorgOpzee biedt allerlei hulp zodat het ook mogelijk is als je je
wat lastiger beweegt.
Cruisen is natuurlijk een heerlijke
manier om op vakantie te gaan. Je
hoeft maar één keer je koffers uit
te pakken, vaart meestal ’s nachts
en overdag kun je van alles bekij-
ken. Inderdaad is het een manier
van vakantie die populair is bij rijke
senioren, maar dat wil niet zeggen dat
jongeren deze vakantievorm niet zou-
den appreciëren. Integendeel. Het is
meestal het kostenplaatje dat zo’n reis
tegenhoudt. En als je in de rolstoel zit
denk je: wie helpt mij in en uit de bus
als er een excursie is?
grOeP en inDiviDuOp dat laatste hebben Clara Gruben
en Walther van den Ham van Dock
C CruisePartners iets gevonden.
Sinds 2010 verzorgen zij cruises voor
mensen met een mobiliteitsbeper-
king, zowel op individuele basis als in
groepsverband. Ze doen dit onder de
naam ZorgOpZee.
Walther: “Een vakantie aan boord van
een cruiseschip is ideaal voor alle leef-
tijden. Bepalend hierbij is de keuze
van cruiseschip. Niet ieder schip is
per definitie geschikt voor elke leef-
tijd. Bijvoorbeeld bij onze begeleide
groepscruises vanuit Rotterdam is de
leeftijd gemiddeld vanaf 45 jaar. Voor
jongeren in een rolstoel die indivi-
dueel op cruise willen, bevelen we
andere cruises aan die met name veel
voor jongeren te bieden hebben, zoals
bijvoorbeeld de Norwegian Cruise
Line en Aida-cruises. Uiteraard zijn
de mogelijkheden afhankelijk van de
persoonlijke omstandigheden. Alles
hangt af van een goede voorbereiding
en daarmee de verwachting. Het is
wel belangrijk dat de informatie over
de (elektrische) rolstoel zoals ge-
wicht, afmetingen etc. in een zo vroeg
mogelijk stadium aan de rederij wordt
doorgegeven. Daarover ontvangt men
formulieren van ons bij de boekings-
bevestiging. Soms zijn er andere hulp-
middelen nodig, zoals bijvoorbeeld
een tillift. Dergelijke bijzonderheden
en mogelijkheden kunnen we bieden,
en worden door de verpleegkundige,
die ook tijdens de reis de zorg biedt,
met de gasten vooraf besproken. We
hebben zowel groepsreizen als indi-
viduele reizen, maar ook als er maar
één rolstoeler aan boord is, regelen we
een aangepaste bus voor excursies.”
STaDiOn barCelOna“Onlangs hebben wij nog een gewel-
dige cruise georganiseerd voor een
gezin waarvan de zoon van 17 jaar
afhankelijk was van zijn elektrische
rolstoel. Zij hebben een cruise door
de Middellandse Zee gemaakt met
in- en ontscheping in Barcelona. In
Barcelona zijn ze naar het stadion
van FC Barcelona geweest en hebben
daarna een heerlijke cruise gemaakt
langs o.a. Italië en Frankrijk. Uiter-
aard aan boord van een hip schip waar
hij en zijn ouders zich helemaal thuis
voelden.”
THuiSzOrg“De groepsreizen doen wij in samen-
werking met verschillende thuiszorg-
organisaties. Zowel alleenstaanden
als echtparen reizen met ons. Bij
echtparen wordt de zorg bij de partner
uit handen genomen en zo kunnen
beide partners optimaal genieten van
een vakantie. De batterij opladen, je
ziet de mensen gedurende de cruise
opknappen. De kosten van de zorg
worden met iedere gast persoonlijk
besproken. Dit is sterk afhankelijk
van de persoonlijke omstandigheden,
verzekeringen en indicaties.”
verPleegKunDige“Als er een groep is hebben we
meestal één verpleegkundige op vier
patiënten, maar indien nodig zijn er
meer begeleiders. Douchen, aankle-
den en/of het toedienen van medica-
tie, het is allemaal mogelijk. Vanwege
het karakter van de reizen en gasten
is een groep meestal niet groter dan
15 tot 20 personen. Overigens hebben
de cruises ook mogelijkheden voor
mensen met een gehoor- of zichtpro-
bleem.”
18 Support magazine - februari 2013
Whauw: heerlijk cruisen
Va
ka
nt
Ie
19Support magazine - februari 2013
De toegankelijkheid van de jacucci verschilt per schip. “De ervaring is
dat mensen in een rolstoel heel creatief zijn in het vinden van een op-
lossing. Aan boord van de Rotterdam zijn de jacucci’s iets verhoogd.
De gasten rijden hun rolstoel dan tegen de zijkant van de verhoging
en tillen zichzelf zo omhoog en schuiven zich de jacucci in.”
reiSaanbODDe volgende cruises zijn bij uitstek geschikt:
• 9aprilCanarischeEilandenenMadeira
• 18meien1augustusNoorseFjorden
• 15augustusOostzeemetSt.Petersburg
COSTa CruiSeS MeT THeaTerBij Costa Cruises kan men cruisen in Italiaanse stijl.
Alle schepen - met uitzondering van de Costa Marina -
hebben rolstoeltoegankelijke hutten. De Costa Serena
en Costa Pacifica hebben de meest toegankelijke hutten
namelijk 29 stuks, gevolgd door de Costa Fortuna en
de Costa Magica met 27. De hutten zijn beschikbaar
in verschillende categorieën waardoor men een ruime
keuze heeft in de gewenste ligging van de hut (een bin-
nen- of een buitenhut, laag in het schip of juist hoog). In
de hutten zijn de kledingkasten voorzien van verlaagde
legplanken en een verstelbaar rek voor de hangkleding.
De badkamers hebben een rolstoeltoegankelijke douche
met handgrepen, een opklapbaar douchestoel en een
verstelbaar douchekop. Verder is er een verlaagde wasta-
fel en op verzoek een verhoogde wc-bril. De cruisesche-
pen van Costa Cruises hebben speciale toegankelijke
plaatsen in de theaters en in de restaurants voor mensen
die in een rolstoel zitten. Voor alle passagiers met een
speciale zorgbehoefte wordt er aan het begin van iedere
cruise een informatiebijeenkomst gehouden door de
Guest Relation Manager.
HOllanD aMeriCa line MeT Privé balKOnDe Holland America Line is een
degelijke rederij die goede, veilige
en ruim toegankelijke hutten kan
aanbieden voor alle personen met een
handicap en bepaalde zorgbehoefte.
Holland America Line was bijna 10
jaar geleden de eerste rederij die een
speciaal tilliftsysteem aan boord van
haar cruiseschepen introduceerde.
Dankzij dit liftsysteem was het ook
voor passagiers die gebonden waren
aan een rolstoel mogelijk aan land te
gaan. Tegenwoordig is dit speciaal
liftsysteem aan boord van 13 schepen
van deze rederij. Alle cruiseschepen
van de Holland America Line hebben
rolstoeltoegankelijk hutten, maar de
schepen van de Signature klasse (ms
Nieuw Amsterdam en het ms Euro-
dam) en Vista klasse (ms Zuiderdam,
ms Westerdam, ms Noordam en ms
Oosterdam) hebben de meeste met 30
en 28 aangepaste hutten per schip. De
rolstoeltoegankelijke hutten hebben
alle douches, de badkamer zelf is toe-
gankelijk voor de rolstoel. De douche
heeft een verstelbare handdouche
en stevige leuningen. Er zijn zelfs
hutten met een privé balkon waarbij
de rolstoel toegang heeft tot een eigen
balkon. Bij de Holland America Line
kun je bij reservering extra facilitei-
ten opvragen, zoals bijvoorbeeld een
verhoogde toiletbril.
20 Support magazine - februari 2013
nOrWegian CruiSe line MeT jaCuzziNorwegian Cruise Line was de eerste
rederij die de wereld kennis liet maken
met het concept ‘Freestyle Cruising’.
Met Freestyle Cruising kunnen reizi-
gers zelf kiezen wat hun ideale manier
van vakantie vieren is. Of het nu een
luie vakantie wordt of juist een avon-
tuurlijke. Of men van formele diners
houdt of juist van informele avonden
met een vrije keuze in het tijdstip.
Deze nieuwe manier van cruisen heeft
veel nieuwe passagiers aan boord van
een cruiseschip weten te krijgen en is
sindsdien (deels) overgenomen door
enkele andere rederijen. Alle schepen
van Norwegian Cruise Line heb-
ben rolstoeltoegankelijke hutten aan
boord. De Norwegian Epic, Gem, Jade
en Pearl hebben de meeste rolstoeltoe-
gankelijke hutten: 27. Aan boord van
alle elf schepen van Norwegian Cruise
Line zijn de rolstoeltoegankelijke hut-
ten voorzien van verhoogde bedden,
kledingkasten met een verstelbaar rek
voor de hangkleding en extra brede
deuren. De badkamer is voorzien van
een douche met een douchestoel en
handgrepen. Zowel naast de bedden
als in de badkamer zijn voorzienin-
gen getroffen voor alarmering. De
Norwegian Epic, Gem, Jade, Pearl en
Pride of America hebben ook liften bij
de jacuzzi, zodat ook gasten met een
mobiliteitsbeperking van deze faciliteit
kunnen genieten.
MSC CruiSeS MeT TOeganKelijK zWeMbaDMSC Cruises biedt een authentieke
Italiaanse cruise-ervaring. De schepen
hebben een inrichting met veel Itali-
aans marmer en een aankleding van
messing en hout. Alle cruiseschepen
van deze maatschappij (met uitzonde-
ring van de MSC Melody) beschikken
over rolstoeltoegankelijke hutten.
Daarnaast zijn alle openbare ruimtes,
liften en restaurants volledig toegan-
kelijk voor rolstoelgebruikers. In het
casino en het theater zijn speciale
rolstoelplaatsen beschikbaar.
De MSC Splendida, MSC Fantasia en
MSC Divina hebben 43/45 rolstoeltoe-
gankelijke hutten. De MSC Magnifica,
MSC Poesia, MSC Orchestra en MSC
Musica hebben ieder 17 aangepaste
hutten aan boord. De MSC Opera,
MSC Lirica, MSC Sinfonia en MSC
Armonia hebben 4 rolstoeltoegan-
kelijke hutten. Deze hutten hebben
allemaal een douche, die toegankelijk
is voor de rolstoel, met een opklapbare
douchestoelen, handgrepen en in
hoogte verstelbare douchekop. Op het
toilet zijn een toiletverhoger en hand-
grepen aanwezig. Op deze schepen is
het zwembad ook toegankelijk voor
rolstoelgebruikers.
Va
ka
nt
Ie
21Support magazine - januari 2013www.fokuswonen.nl
We verlenen assistentie bij u thuis: 24 uur per dag, 7 dagen per week. U roept de assistentie op wanneer u deze nodig hebt. En u geeft zelf aan hoe u de assistentie wilt hebben. Op afroep en aanwijzing: dat maakt Fokus zo uniek. Bovendien huurt u de woning van een woningcorporatie, zijn de woningen van buiten niet als zodanig herkenbaar en liggen ze verspreid in de wijk. Gewoon wonen dus!
We hebben 97 projecten in meer dan 60 plaatsen in Nederland. Zo is er dus altijd een Fokusproject bij u in de buurt. Geïnteresseerd? Kijk op www.fokuswonen.nl voor de per direct beschikbare woningen.
Servicepunt helptHet servicepunt helpt u desgewenst bij het proces van indicatie, aanmelding en toewijzing van een Fokuswoning. Het servicepunt is elke werkdag bereikbaar via (050) 521 72 72 of [email protected].
Vrijheid en gewoon wonen met een lichamelijke handicap? Fokus maakt het mogelijk!
Het koor van Peter Koster is pas twee jaar oud, groeit als kool, geeft
uitvoeringen en ‘iedereen heeft lol’. Daarnaast wordt het koor steeds
beter door moeilijkere stukken.
Het is vrijdagmiddag half vier in het
oefenzaaltje in Bodegraven. Eigen-
lijk is de repetitie van het tweejarige
koor De Boreftse Zangers afgelopen,
maar nee, de zangers kunnen er geen
genoeg van krijgen. ‘Laten we er nog
een doen: My Bonny’. De koorleden
zingen uit volle borst en deinen met
de muziek mee. Als My Bonny is
gezongen klinkt er ‘Sari Mareis’. Dan
op het verzoek van een accordeoniste
‘Peter’, en tot slot nog ‘lang zal die le-
ven’ voor een koorlid dat jarig is. Als
bij het inpakken iemand vertelt dat ze
een paar maanden naar Amerika gaat,
zet een accordeonist het Amerikaanse
volkslied in. Het is duidelijk, deze
vrolijke groep mensen zingt ontzet-
tend graag.
Drie KOrenVoorzitter is Peter Koster en hij is
met zijn 46 jaar de jongste van het
koor. Vanaf zijn 24e zit hij in de
rolstoel door een zeldzame ziekte
waardoor zijn lichaam te snel het
benodigde vitamine E gehalte in zijn
bloed afbreekt (officiële naam AVED).
Peter is getrouwd met zijn jeugdlief-
de Anne (‘een gouwe vrouw’) en is ge-
boren en getogen in Bodegraven. Zijn
vak was technisch tekenaar. Door zijn
ziekte kon hij vanaf 2004 niet meer
werken. Peter: “Dan vraag je je af:
wat wil ik met mijn tijd doen. Vanaf
1995 was ik al lid van een koor, en dat
ben ik gaan uitbouwen. Ik zing nu
in drie koren: zeventien jaar bij het
Bodegraafs Vocaal Ensemble (BVE),
drie jaar bij Vivace Reeuwijk en nu
dus ruim twee jaar met De Boreftse
Zangers.” Boreft is Oudnederlands
voor Bodegraven, een dorp van ca.
20.000 inwoners even ten noordoos-
ten van Gouda.
vijfTig leDenDe aanleiding tot het koor De Bo-
reftse Zangers vond in 2010 plaats.
Er zongen vier mensen als verrassing
op een verjaardag van een 75-jarige.
Peter wilde al langer een koor forme-
ren en is met hen aan de slag gegaan.
“Er werd wekelijks bij mij (Peter)
thuis gerepeteerd, omdat mijn huis is
aangepast voor rolstoelgebruik. Een
ruimte huren was op dat moment
veel te duur. Nadat het koor al snel
steeds groter werd, moesten we toch
naar een ‘echte’ repetitieruimte gaan.
Nu zijn we inmiddels met vijftig
mensen. Er zijn een dirigente, een
drummer, drie accordeoniste(n)(s),
een gitarist/banjo/mondharmoni-
caspeler plus een reserve dirigent
en een reserve accordeoniste en de
anderen zingen.”
neDerlanDS rePerTOireHet repertoire bestaat uit meestal
Nederlandse liedjes zowel van vroeger
als van nu. Ook zingt het koor tal van
shanty- en zeemansliedjes waaronder
echte meezingers. De mensen van het
koor komen behalve uit Bodegraven
ook uit de regio. “De zangkwaliteit
is misschien niet van de allerbeste
kwaliteit, maar zoals in ons ‘lijflied’
staat: Het gaat ons om de lol.”
fanTaSTiSCHe SfeerEn dat kun je zowel bij de repetitie als
bij de voorstellingen goed merken. De
sfeer is fantastisch. Peter: “De meeste
melodieën worden eenstemmig ten
gehore gebracht maar zo hier en daar
zitten er ook meerstemmige uitvoe-
ringen tussen. De Boreftse Zangers
zingen niet vierstemmig. Dat doe ik
wel bij mijn andere koren. Met name
van het Bodegraafs Vocaal Ensem-
ble heb ik veel geleerd. Dat is een
prachtig koor met een hoog technisch
muzikaal gehalte. Daar zingen we
vierstemmig en krijgen de zangers de
partituur en een cd met de melodie
die hoort bij hun stem, mee naar huis
om te oefenen. Muzikaal is dat zeer
uitdagend, maar je moet wel bereid
zijn om tijdens een repetitie geduldig
te wachten en luisteren als de andere
stemmen oefenen.”
ParTiTuur beWerKen“Ik weet het een en ander van mu-
ziektheorie en daardoor ben ik in
staat om, net als bij het Bodegraafs
22 Support magazine - februari 2013
voorzitter van De Boreftse Zangers
Ho
BB
y
Vocaal Ensemble, de partituur en
zang te bewerken voor De Bodegraaf-
se Zangers. En ook daar merk ik dat,
ook al staat de gezelligheid voorop,
men toch ook steeds meer gaat voor
wat moeilijkere stukken. Overigens
had ik vroeger niet kunnen denken
dat ik zoveel plezier zou beleven aan
die simpele meezingers.”
beSTuurAls voorzitter staat Peter er zeker niet
alleen voor. “We hebben natuurlijk
een bestuur met een penningmeester
en een secretaris. Er is een waarne-
mend voorzitter, iemand die de p.r.
doet, een muziek- en technische com-
missie et cetera. Als alles loopt zoals
het zou moeten dan hoeft een voorzit-
ter alleen maar zijn controlerende
taak uit te voeren. Dat is op zich niet
bijzonder veel werk. Daarnaast moe-
ten er wel ook de bestuursvergaderin-
gen en de algemene ledenvergaderin-
gen geleid worden en daar kan qua
voorbereiding veel tijd in gaan zitten.
Je moet dan als voorzitter tijdig ‘de
vinger op de zere plek weten te leg-
gen’ en bij kunnen sturen dat alles
weer de goede richting op gaat.”
Vooralsnog is duidelijk dat de sfeer
uitstekend is, dus er valt vast weinig
bij te sturen.
23Support magazine - februari 2013
Het koor De Boreftse Zangers
is te boeken. Optredens in de
regio kosten circa € 150. Het
koor is onder andere te beluis-
teren op 1 juni tijdens een groot
cultureel festival in Bodegraven
waar dan op diverse plaatsen
muziekuitvoeringen zijn.
www.deboreftsezangers.nl
Voorzitter van ‘ De Boreftse Zangers’,
Peter Koster.
naast de gezelligheid van onze trouwe viervoeter, kan de hond ook
zorgen voor een stuk zelfredzaamheid bij de algemene Dagelijkse
levensverrichtingen. en wat is er mooier dan zelf een huishond te
trainen tot je eigen hulphond. redacteur Monique Wijnen zit voor de
derde keer midden in dit proces. ze traint haar Siberische Husky tot
aDl-hond en vertelt over haar ervaringen.
Sinds 1998 bestaat het teamtrainings-
programma, waarbij je zelf je eigen
of een ‘tweedehands’ huishond traint
tot hulphond ofwel ADL-hond. Sanne
Singer, grondlegger van Stichting De
Hond Kan De Was Doen en hulphon-
denschool De CLiCK, stelde zichzelf
de vraag: ‘Als een ieder zijn of haar
hond trucjes kan aanleren, waarom
zou iemand met een lichamelijke
functiebeperking een huishond niet
die vaardigheden aan kunnen leren
die hij of zij nodig heeft?’
TeaMTrainingS-PrOgraMMaZe ontwikkelde het teamtrainings-
programma voor mens en (hulp)
hond, bestaande uit individuele lessen
thuis van één dagdeel per week, één
groepsles per maand in Zaltbommel
en een interne lesweek. Belangrijk is
dat je zelf dagelijks met de hond traint
en wat hij kan meteen gebruikt. Het
teamtrainingsprogramma duurt onge-
veer vier tot zes maanden. Samen met
mijn Golden Retriever Dani hoorde
ik tot de eerst gekwalificeerde teams.
Op dit moment volg ik voor de derde
keer het teamtrainingsprogramma.
Dit keer met mijn Siberische Husky
Santi.
DrOMenIn 1999 verhuisde ik naar mijn eerste
eigen huisje. Voor de dagelijkse
dingen in en om de woning kon ik
van de assistentie van Fokus gebruik
maken. Fijn, maar ik wil het liefst
zoveel mogelijk zelf doen en heb
ook heel wat hulp buiten de woning
nodig. Mijn aangepaste auto was net
klaar en ik had al ervaren dat het heel
vervelend is als je ergens op straat
staat en je laat je sleutel vallen of je
kunt de deur niet openen of niet bij
de bel. Altijd iemand meenemen is
geen optie.
Een ADL-hond zou ideaal zijn. Bo-
vendien droomde ik al jaren van een
hond. Een ‘kant en klare’ en in bruik-
leen verstrekte hond van toentertijd
Stichting Hulphond wilde ik liever
niet. Ik voer graag zelf de regie over
mijn eigen leven en wilde dus ook
mijn eigen hond trainen. Daarnaast
vond ik het belangrijk dat het mijn
hond en dus ook mijn verantwoor-
delijkheid zou zijn. Via via hoorde
ik van de nieuwe teamtraining en ik
was meteen enthousiast, ook al had
ik van tevoren geen idee dat ik door
de samenwerking met een hond zo
zelfredzaam zou worden.
24 Support magazine - februari 2013
een nieuweroedel
ze
lf
re
dz
aa
m
inTenSiefDe teamtraining met Dani was heel
intensief en leerzamer dan menig
opleiding die ik eerder had gevolgd.
Vooral omdat Dani mijn eerste hond
was – Sanne had hem voor me gevon-
den – en ik voor het eerst aan de slag
ging met de clickermethode.
belOnenDeze methode is gebaseerd op het
belonen van gewenst gedrag, een
combinatie van klassieke en operante
conditionering. Je gebruikt hiervoor
een ‘clicker’, een plastic behuizing
met een drukknop. Je hebt deze in
verschillende vormen en maten.
Inmiddels is er, voor mensen met
beperkte handfunctie, ook een elektri-
sche variant. Door hierop te drukken,
klinkt een ‘click’. Dit geluid is de
bekrachtiger ofwel een hulpmiddel
om de hond precies te laten weten dat
hij het gewenste gedrag vertoont. De
hond heeft geleerd dat na de ‘click’ –
de bekrachtiger – altijd een beloning
volgt. Hierdoor zal hij het beloonde
gedrag gaan herhalen. Deze manier
van leren sluit aan bij hoe een hond
zichzelf gedrag aanleert, namelijk
door actief dingen uit te proberen en
gedrag dat succes heeft – beloond
wordt – te herhalen. Je zult begrij-
pen dat het me heel wat tijd, energie
en oefening kostte voordat zowel ik
als Dani deze manier van trainen
helemaal begreep. Maar het resultaat
mocht er zijn.
gOlDen reTriever MilOToen Dani bijna negen was, kwam
huishond Milo op mijn pad. Tijdens
de jaarlijkse test met Dani – ieder jaar
kijkt de hulphondenschool hoe het
gaat met het team: verloopt de samen-
werking goed en is de hond nog op
gewicht – vertelde de trainer dat Milo,
een Golden Retriever van ruim twee,
bij zijn baasje weg moest omdat ze
geen tijd meer voor hem hadden. Na
een gedragstest en medische keuring,
ben ik in 2006 weer aan de teamtrai-
ning begonnen. Dani en Milo hebben
samen nog drie jaar voor me gewerkt.
Helaas worden honden, zeker grotere
rashonden, niet oud. In 2010 moest
ik – met pijn in mijn hart – Dani op
twaalf jarige leeftijd in laten slapen.
25Support magazine - februari 2013
En nu wordt ook Milo alweer een
jaartje ouder, tien dit jaar. Aangezien
de honden zoveel voor me doen – van
aan- en uitkleden, zodat ik zelf kan
opstaan en naar bed kan gaan, alles
aangeven en knoppen indrukken,
zodat ik mijn werk op kantoor en op
locatie kan doen tot helpen met de
boodschappen – en ik niet zonder
kan, moest ik weer gaan denken aan
een tweede hond erbij. Dit vond ik
heel moeilijk, want het liefst wil ik
mijn leven lang met Milo samen-
werken. We zijn zo goed op elkaar
ingespeeld. We zijn samen één.
HuSKy SanTiIn mei heb ik alle voor- en nadelen
van een tweede hond op een rijtje
gezet en kwam tot de conclusie dat
ik weer met een leuke ‘tweedehands’
hond het teamtrainingsprogramma
wilde gaan volgen. Na twee Golden
Retrievers wilde ik graag iets an-
ders, een aparte kruising of zo. De
instructeurs van hulphondenschool
De CLiCK gaan – na een uitgebreid
gesprek over hoe je leven er uit ziet en
wat je verwacht van een toekomstige
Golden Retriever Milo op weg naar zijn
pensioen. Husky Santi volgt hem op.
hond – voor je op zoek naar een hond
tussen de één en drie jaar oud. Ove-
rigens kun je je ook aanmelden voor
het teamtrainingsprogramma met je
eigen huishond. Om me een beetje
te oriënteren op rassen en typen
honden, keek ik op Marktplaats. Ik
was verbijsterd over het grote aantal,
dat op de site wordt aangeboden en de
redenen waarom ze weg moeten.
verliefDTussen al deze honden zag ik een
Siberische Husky van net een jaar
staan en ik werd op slag verliefd. Ik
belde naar De CLiCK, waar ze verrast
reageerden: “We hadden alles qua ras
van je verwacht, maar geen Husky!
Denk er nog even over na.” Ik kon
Santi niet meer los laten en heb ge-
vraagd of een instructeur de gedrags-
test bij haar af kon gaan nemen.
Ondanks het feit dat het een hondje
was die voornamelijk in de roedel bui-
ten leefde en alles dus nog moest le-
ren, kwam ze redelijk goed uit de test.
En na een medisch onderzoek ben
ik met haar aan de slag gegaan. De
eerste dagen waren heel erg moeilijk.
Santi was zo’n ander leven gewend en
ik kende haar natuurlijk niet.
ze DOOK OP MilOToen ik op de tweede dag Milo iets
lekkers uit de kast gaf, als beloning
voor wat hij gedaan had en ik haar
niet meteen ook iets gaf, dook ze
bovenop Milo. Milo trok zich terug en
wilde niet meer werken. Ik belde met
de instructeur en samen hebben we
een plan gemaakt. Ik ben Milo weer
gaan belonen voor alles wat hij deed
en beloonde Santi wanneer ze zich
niet op Milo focuste, maar contact
met mij zocht. De eerste drie dagen
waren ontzettend inspannend, maar
er zat vooruit gang in.
Drie weken lang hebben we ons min
of meer afgesloten van de buiten-
wereld om met elkaar een nieuwe
‘roedel’ te vormen en met succes.
Vervolgens konden we ons gaan
focussen op de basis: ‘zit’, ‘af’, naast
de rolstoel lopen, hier komen, mee
naar het werk gaan en rustig liggen
wachten. Mensen denken vaak dat de
specifieke hulpvaardigheden moeilijk
zijn om aan te leren, maar eigenlijk
gaat er veel meer tijd zitten in ‘hoe ga
je met elkaar om’ en ‘wanneer geef je
wel of geen aandacht’.
CliCKerenEn toen moest ze de clickermethode
nog leren. We begonnen met de deur.
Santi had inmiddels geleerd dat,
wanneer ze met haar neus het gele
memobriefje aanraakte, ik clickerde
en ze een beloning kreeg. Het briefje
hebben we op de deur geplakt. Stapje
voor stapje leerde ik haar – of beter
gezegd leerde ze zichzelf door actief
na te denken over wat ze moest doen
om haar beloning te verdienen – de
deur dicht te duwen. Het was aan
mij om geduldig te wachten en op
het juiste moment te clickeren en
belonen.
Ook al is het de derde keer dat ik de
teamtraining volg, het blijft geweldig
om te zien hoe een hond werkelijk
nadenkt en leert. Inmiddels duwt
ze overal alle deuren dicht en zijn
26 Support magazine - februari 2013
Zou een ADL-hond jouw zelf-
redzaamheid kunnen vergroten
en/of je pijn kunnen verminde-
ren of heb je vragen?
Kijk dan op www.de-click.nl
STiCHTing De HOnD Kan De WaS DOenHelaas vergoedt een aantal ziek-
tekostenverzekeraars niet het
gehele bedrag van de teamtrai-
ning en komt het ook voor dat
een ziektekostenverzekeraar het
teamtrainingsprogramma niet
wil/kan vergoeden. In dat geval
kan een aanvraag worden in-
gediend bij Stichting De Hond
Kan De Was Doen. Dit kan ook
voor een hond als ‘kindermaa-
tje’. Vanuit verkregen giften en
donaties worden deze aanvra-
gen deels of geheel bekostigd.
Kijk voor meer informatie of
wanneer je een donatie wilt
doen op
www.dehondkandewasdoen.nl
Santi zal de eerste Husky in Nederland
worden, die ADL-hond is.ze
lf
re
dz
aa
m
we begonnen met apporteren. Mijn
sleutels en mobiel met hoesje brengt
ze al. Nu ze het eenmaal door heeft,
gaat het snel. Er staat nog een heel
aantal vaardigheden op haar te wach-
ten, ook al wil ik Milo wel een paar
dingen laten blijven doen. Overigens
train ik nu niet alleen Santi. Wanneer
ik Santi clicker om haar opdracht te
doen, clicker ik Milo om het te laten.
We zitten in een intensief en prachtig
leerproces.
binnenKOrT exaMenIn april hopen Santi en ik examen te
doen. Santi zal dan de eerste Sibe-
rische Husky in Nederland worden,
die ADL-hond is. We hopen nog lang
met elkaar, met zijn drieën, samen te
mogen werken.
verzeKering In principe wordt het teamtrai-
ningsprogramma vergoed door
je ziektekostenverzekeraar. Van
tevoren wordt er gekeken naar
je hulpvraag om te bepalen of
ze de training en de hond wel of
niet vergoeden. Dit traject volg
je samen met hulphondenschool
De CLiCK.
Meer informatie specifiek voor dwarslaesie?
Lees behalve Support Magazine ook De Ketting.
Kijk op: www.dwarslaesie.nlof vraag een proefnummer:Dwarslaesie Organisatie NederlandPostbus 61249702 HC [email protected]
Dwarslaesie Organisatie Nederland is de Nederlandse organisatie van mensen met een dwarslaesie. Binnen deze organisatie helpen mensen met een dwarslaesie elkaar bij alle voorkomende problemen.
Zie voor meer informatie onze
website. Wij kunnen u onze
brochures mailen of sturen per post.
Gemakkelijker rijden met je rolstoel, op alle paden en lanen
Gemakkelijker rijden met je rolstoel, op alle paden en lanen
Buiten Gewoon Mobielw www.aberrate.nl@ [email protected] 06 1562 8597, werkdagen van 11:00 tot 12:30
advertentie
Het moet de Porsche onder de rolstoelen zijn: fraai
en snel. We hebben het over de küschall advance,
een vastframe rolstoel, ontworpen volgens de
nieuwe filosofie waarbij de zitting het hart
van de stoel is.
Je zou kunnen zeggen dat Rainer
Küschall de moderne handbewogen
rolstoel heeft uitgevonden. Moe van
de zware en onhandelbare rolstoe-
len waar hij na het oplopen van
een dwarslaesie in terecht kwam,
ontwierp hij zijn eigen stoel. De rest
van het verhaal is bekend. Küschall
groeide uit tot één van de grootste en
meest innovatieve rolstoelbouwers
ter wereld.
ziTTing belangrijKBij het ontwerpen van de nieuwe
Advance heeft Rainer Küschall alle
bestaande ontwerpmethodieken
overboord gegooid. Tot nu toe werd
een zitkussen bij een stoel gekozen
of een stoel rondom een zitkussen
voor een bepaalde zitproblematiek.
Bij de küschall Advance werd bij het
ontwerp in de eerste plaats uitgegaan
van de zitting, en het frame komt nu
op de tweede plaats.
OnTzien PijnPunTenHierdoor heeft de rolstoel een zeer
‘stijf karakter’, wat leidt tot uitermate
goede rijeigenschappen. De zitting
heeft aan de achterkant flexibele
‘lamellen’ zodat druk- en pijnpun-
ten ontzien worden. Deze lamellen
kunnen door middel van smalle
spanbanden worden ingesteld naar
individuele behoefte.
inSTelbaarDe zithoogte achter en het zwaarte-
punt kunnen door middel van een
gepatenteerd ‘schuifsysteem’
traploos worden ingesteld. Dit
is geïntegreerd in de zitmodule
evenals de remverstellingen.
Ook is de eveneens gepaten-
teerde voorwielophanging
zowel in hoek als hoogte
instelbaar.
DeMOnTabel vOOrfraMe Het nieuwe
Quick Release
frame biedt de
mogelijkheid
het voorframe
aan te passen
aan persoonlijke
wensen. Dan
kunnen vragen
beantwoord wor-
den als: ‘Welke
kleur trek ik aan
vandaag?’ (Jawel, er
zijn diverse kleuren.)
‘Welke framehoek: 75
graden of 90 graden’ of
‘welke voorwielen passen
het best bij mijn plannen voor
vandaag’. (Niet onbelangrijk: een
nieuw frame in een andere kleur kost
€ 550,- ex btw.) Gemakkelijk kan men
het ene voorframe inwisselen voor
28 Support magazine - februari 2013
De nieuwe küschall Advance
mo
BIl
Ite
It
het andere door de innovatieve Quick
Release bevestiging van het voor-
frame en omdat het materiaal carbon
licht van gewicht is. Carbon wordt
overigens
ook veel ge-
bruikt in de
autosport,
vliegtuig-
bouw en voor fietsframes
Kleine auTODoor het lage gewicht is de stoel ook
goed te vervoeren in een kofferbak
van een kleinere auto, mede om-
dat hij verkleind kan worden voor
transport. Als men dat wenst dan
bestaat overigens de mogelijkheid
29Support magazine - februari 2013
küschall Advance
naar verloop van tijd bijvoorbeeld een
75gr frame in te ruilen voor een 90gr
frame.
Dit alles met behoud van alle be-
langrijke eisen voor een moderne
stoel, nl: zitcomfort, gebruiksgemak
en functionaliteit, plus: hij ziet er
gewoon mooi uit. Tot slot: leverancier
is Invacare uit Ede. www.invacare.nl
De zitting is het hart van de
nieuwe küschall Advance
Het voorframe is leverbaar
in diverse kleuren.
De enthousiaste atlete Marlou van rhijn, beter bekend als de
‘blade babe’ kan haar geluk niet op. afgelopen zomer deed ze
in londen voor het eerst mee aan de Paralympische Spelen. ze
won een zilveren en gouden plak en verbeterde haar eigen en het
wereldrecord. niet voor niets is ze verkozen tot gehandicapte Sporter
van 2012.
Tot 2009 maakte de 21-jarige Marlou
van Rhijn deel uit van de nationale
selectie voor zwemmers. Ze verloor
haar motivatie voor de topsport en
richtte zich op haar studie commerci-
ele economie en het studentenleven.
Maar bloed kruipt waar het niet gaan
kan. Marlou miste de adrenaline van
sport en zocht een nieuwe uitdaging.
Drie jaar geleden werd ze benaderd
door de bondscoach van de Paralym-
pische atletiekploeg Guido Bonsen.
Ze ging er kijken en wist het meteen:
sprinten werd haar nieuwe sport. In
mei kwalificeerde Marlou zich voor
de Paralympische Spelen. Als begin-
neling in deze tak van sport, was
deelname voor haar al een droom. Ze
wilde het beste uit zichzelf halen en
dat deed ze.
SPrinTen“Ik ben geboren zonder volledige
voeten en loop al mijn hele leven op
prothesen. Dit is voor mij gewoon.
Desondanks had ik nooit aan sprinten
gedacht. Ik was dan ook verrast toen
ik werd opgebeld door de bondscoach
met de vraag of ik Oscare Pistorius
– de ‘Blade runner’ – kende. ‘Met
twee onderbeenamputaties heb je
de ideale handicap voor atletiek,’ zei
Guido. Ik zou er niet aan gedacht
hebben een sport te gaan beoefenen
vanwege mijn handicap. Toen ik op
de atletiekbaan ging kijken en voor
het eerst op de carbonnen blades – de
inmiddels veel besproken prothesen
– stond, voelde dit fantastisch. De
blades voelen, in tegenstelling tot
mijn gewone prothesen, heel soepel
aan, als normale benen. Ze zijn heel
flexibel en ik zie ze als een verleng-
stuk van mijn lichaam. De kracht die
ik er in stop, krijg ik weer terug. Het
is dan ook voortdurend zoeken naar
de juiste balans, daarom is het haast
niet te doen om stil te staan en is het
de kunst de blades onder controle te
houden. In vergelijking met sprinters
met één blade duurt het bij de start
iets langer voordat ik vaart kan ma-
ken, maar als ik eenmaal ga, dan gaat
het heerlijk hard.”
blaDeSOp haar razendsnelle blades won
ze tijdens de Spelen de 200 meter
in een tijd van 26,18 seconden en
verbeterde daarmee haar eigen en het
wereldrecord. Marlou won vier dagen
eerder al zilver op de 100 meter.
“Ik houd van snelheid en uitdaging.
En heb enorm geluk gehad met het
professionele team waar ik in terecht
kwam. Daar zit zoveel kennis en ‘pro-
thesekoning’ Frank Jol is heel goed in
zijn vak. Het enige wat ik in Papen-
dal moest doen was hard trainen en
dat heb ik gedaan. Maar ik had niet
verwacht dat ik deze tijden zou lopen.
Ik was ongelofelijk blij. Het is ook zo
gaaf om in een uitverkocht stadion
te sprinten met al die enthousiaste
toeschouwers.”
En dan als je denkt dat je alles hebt
gewonnen, wordt je nog eens uitge-
roepen tot Gehandicapte Sporter van
het jaar. “Ja, echt ongelofelijk. Dit had
ik natuurlijk nooit verwacht toen ik
drie jaar geleden werd gebeld door
Guido. Ik ben echt zo blij en ben zo
dankbaar voor de steun die ik van
hem en het hele team, van Frank en
mijn familie heb gekregen. Ik ga lek-
ker door met trainen en kijk natuur-
lijk alweer uit naar de Paralympische
Spelen in Rio.”
30 Support magazine - februari 2013
Marlou van rhijn,
Fotograaf: Helene Wiesenhaan
gehandicapte sporter van 2012
Sp
or
t
zo denken we over hetinstellenvan eenquotum
“Ik wil geen ‘moetje’ zijn, ik wil wer-
ken vanwege mijn kunnen! Geluk-
kig is dit ook al acht jaar het geval.
Helaas bekijkt niet iedere werkgever
het op deze manier. Wellicht is een
verplicht quotum een middel om
juist deze werkgevers te ontdoen
van hun rugzak met vooroordelen.”
Dat zei redacteur Support Magazine
Monique Wijnen onlangs in het
tv-programma De Vijfde Dag van de
EO. Ook in dit programma ging het
over de plannen van de regering om
met ingang van 2018 werkgevers met
meer dan 25 werknemers een boete
te geven als ze geen mensen in dienst
hebben met een arbeidshandicap. Wij
legden aan het lezerspanel de vraag
voor ‘Hoe denkt u over het instellen
van dit quotum?’ De reacties zijn zeer
verschillend.
eerlijK SOlliCiTeren“Ik ben niet zo’n voorstander van
deze verplichting. Mijn ervaring is dat
je beter zelf een eerlijke, doch duide-
lijke sollicitatie kunt bewerkstelligen.
Beide partijen staan er dan positief
in. Durven elkaar goed en oprecht
te bevragen, en de beperking - in
welke hoedanigheid dan ook - staat
er niet tussen in. Het klinkt mis-
schien wel wat simpel, maar is zeker
het proberen waard! Zelf heb ik dit
zo in de zeventiger jaren gedaan en
heb 24 jaar bij dezelfde baas gewerkt.
Misschien is dat heden ten dage
moeilijker omdat allerlei instanties er
zich mee bezighouden en zodoende
je eigen initiatieven worden wegge-
nomen. Een boete heeft denk ik ook
geen impact. Er zijn allerlei redenen
te bedenken om hier mee weg te
komen. Ik denk ook dat de Wajong
regeling een grote boosdoener is.”
Wilma Verhoof
nieT afDWingen“Ik ben onlangs met pré-pensioen
gegaan. Mijn laatste werkgever is
Achmea, waar een quotum als bij-
zonder aandachtspunt door het hele
bedrijf gepromoot wordt. Vanaf mijn
geboorte ben ik linkszijdig spastisch,
wat verergerd is door een brom-
fietsongeval. Sindsdien loop ik met
een beenbeugel. Ik mocht eens op
gesprek komen bij Gazelle in Dieren,
maar de PZ functionaris presteerde
het om bij het binnenkomen op te
merken dat ik eigenlijk al te oud was
(44 destijds), maar nu hij mij zag
lopen van verdere interesse afzag....
Ik had hem het liefst een dreun in het
32 Support magazine - februari 2013
De een wil werkgevers belonen als ze iemand met een
arbeidshandicap aannemen. een ander wil werkgevers een dreun
geven omdat ze niet meewerken. Hier de vele reacties op het
onderwerp arbeidsquotum.
le
ze
rS
pa
ne
l
gezicht gegeven. Ik heb me omge-
draaid en ben gegaan met de opmer-
king dat ik er dan ook niet zou willen
werken. Toen ik terugreed voelde ik
me compleet afgeschreven, maar het
leidde er wel toe dat ik andere wegen
zocht via omscholing naar beter bij de
fysieke situatie passend werk.
Naderhand heb ik ook prettiger erva-
ringen (vooral na omscholing in de
IT-branche) meegemaakt. Daarmee
wil ik aangeven dat je een quotum
naar mijn idee niet kunt/moet
afdwingen. Het zal sterk van perso-
neelszaken afhangen of dit wel of niet
een succes wordt, maar onder dwang
zal de kans daarop klein zijn.”
Gé Snoek
vOOr“Ik vind het een goed plan van de
regering. Ik sta hier 100% achter. Ik
denk dat er veel gehandicapten aan
de slag willen, zover het mogelijk is
natuurlijk, met hun handicap.”
Maria Wormhoudt
bOeTe Mag“Allereerst heeft niemand voor
niets een arbeidshandicap en in de
maatschappij is er weinig begrip voor.
Doordat ik vanwege mijn handicaps
geen rijbewijs heb, ben ik voor de
maatschappij niet interessant, terwijl
ik wel op eigen kracht een afgeronde
HBO-opleiding heb voltooid in de
avonduren. Mobiliteit is het tover-
woord tegenwoordig, terwijl in mijn
geval thuiswerken even goed kan. Van
mij mogen bedrijven die geen men-
sen met een arbeidshandicap in dienst
nemen een boete opgelegd krijgen.
Inpassing in een arbeidsomgeving is
vrees ik nog een heel lange weg in dit
land. Althans, als ze mij zouden bena-
deren, zou ik echt niet meer geneigd
zijn om naar sommige bedrijven toe
te gaan, simpel doordat daarvoor mij
al te veel onrecht aangedaan is bij veel
pogingen om te kunnen werken.”
J.G. Rusman
laaT je TalenTen zien“Mensen met een beperking zitten
33Support magazine - februari 2013
in de categorie die ook aan het werk
moet. Ze worden zelfs gekort als ze
niet mee werken. Heel veel mensen
met een beperking doen hun uiterste
best om een baan te krijgen, maar om
wat voor reden dan ook lukt het hun
maar steeds niet. Maar ik ben ervan
overtuigd dat ze talenten hebben. La-
ten we daarom naar deze talenten op
zoek gaan en ze aanbieden. Mensen
die heel lang kunnen zitten, kunnen
ook op een grasmaaier zitten of op
een heftruck, maar ook adviseur over
toegankelijkheidsvraagstukken bij de
gemeente worden. Daar hebben we
veel ervaring in. We moeten veel meer
onze talenten laten zien. Nu moeten
de anderen dat nog weten. Een ander
probleem is dat heel veel bedrijven
niet rolstoeltoegankelijk zijn. Een
vervelend probleem als je gaat sol-
liciteren.”
Jan van Slochteren
vOOr Mij OnMOgelijK“Als ik half had gedacht dat ik iets had
gekund, had ik allang bij het UWV
Redacteur Monique Wijnen tijdens de
opname voor het tv-programma De Vijfde
Dag van de EO waarin het onderwerp
arbeidsquotum werd behandeld.
of zo aangeklopt, maar de combi van
fysieke en cognitieve beperkingen
maakt het voor mij onmogelijk om
te werken. Door mijn beperkingen
raak ik gedesoriënteerd als er een
donkere vloer en/óf donkere wanden
zijn. Zwarte tegels met witte voegen,
zijn helemaal een ramp. Een bedrijf
kan dan wel rolstoeltoegankelijk zijn,
maar daar schiet ik niks mee op. Ik
gun het anderen die wel kunnen wer-
ken zo graag een baan die bij hem/
haar past.”
Naam bij de redactie bekend
belgiëIk woon en werk in België, ben
rolstoelgebonden en heb een manage-
mentsfunctie bij een groot bedrijf.
Ik bekijk een dergelijke maatregel
dus enerzijds als persoon met een
handicap, maar anderzijds ook als
werkgever. Over het algemeen ben
ik voorstander van een dergelijke
maatregel; grotere bedrijven kunnen
meestal op een relatief eenvoudige
manier de nodige aanpassingen aan
de werkomgeving doorvoeren en
worden hier door de Belgische staat
in gesteund door een zgn. inschake-
lingspremie. De rest moet dan vanuit
de persoon met de beperking komen:
de nodige flexibiliteit en uiteraard
- net als bij elke werknemer - inzet
en betrokkenheid, maar natuurlijk
moet die persoon ook over de vereiste
skills beschikken. Kortom: we zouden
terecht moeten komen in een situatie
waarin een handicap niet meer dis-
criminerend werkt en waar de meest
geschikte persoon voor de job die job
ook krijgt en niet vooraf aan de kant
gezet wordt. Het zou redelijk absurd
zijn als een bedrijf voor een bepaalde
functie een minder geschikt persoon
moet aannemen om aan zijn quotum
te voldoen.”
Guy Van Royen
liever belOning Dan STraf“Ik vind de stelling een goede, zeker
omdat het de integratie bevordert, en
aan een baan komen met een arbeids-
beperking is niet makkelijk. Er moet
wel mee worden opgepast. Ik zou
gaan voor een beloning in plaats van
een beboeting. Dit omdat sommige
directeuren/bazen behoorlijk kortzich-
tig zijn als het gaat om mensen met
een arbeidsbeperking. Ze willen ze
zelfs niet als vaste vrijwilliger. Daarom
zou werken op die plaats een nacht-
merrie worden en dat wil je juist niet
met deze wet. Ik denk dat belonen
beter werkt. De werkgever accepteert
iemand met een beperking dan sneller
als onderdeel van het bedrijf en zal
hem of haar dan sneller waarderen,
dan dat je het ‘moet’ertje’ bent van een
regel of wet.”
Naam bij redactie bekend
zinTuigen WOrDen geCOMPenSeerD“Mensen die op het ene vlak een
beperking hebben, blinken vaak uit op
een ander vlak. Zo worden zintuigen
die niet ideaal werken, vaak door ande-
re zintuigen gecompenseerd. Mensen
die meer uitdagingen in het leven heb-
ben, zijn daardoor mentaal sterk ge-
worden. Met het nieuwe werken - veel
vanuit huis en op eigen momenten
- zijn er ook veel mogelijkheden voor
mensen die moeilijk mobiel zijn. Men
kan de taken binnen een bedrijf daar-
mee ook anders onder werknemers
verdelen. Hier kan een grote efficien-
cyslag worden geslagen, met econo-
mische voordelen voor de werkgevers.
Met de ratificatie van het VN-verdrag
van de rechten van mensen met een
beperking, wordt toegankelijkheid van
gebouwen en informatie op enigerlei
wijze verplicht. Daarmee komt er door
het quotum nog een extra impuls
om ook werkplekken toegankelijk te
maken, terwijl ik ervan overtuigd ben,
dat toegankelijkheid toch al een econo-
mische impuls aan een bedrijf geeft.
Ontoegankelijkheid houdt immers
ook klandizie buiten.”
Gaby Verdouw
bOeTe MOeT HOOg zijn“Ik heb twintig jaar als senior-inter-
cedente in de arbeidsbemiddeling
gezeten en zit nu helaas midden in
een ontslagprocedure. Ik weet ik uit
ervaring dat het aannemen van een
arbeidsgehandicapte prima is wanneer
het goed met de zaken gaat, maar zo-
dra het minder gaat, ben je de klos. De
boete moet wel zo hoog zijn dat werk-
gevers deze niet op de koop toenemen.
Verder vind ik dat bedrijven uit ‘goed
werkgeversschap’ of ‘maatschappelijk
betrokkenheid’ arbeidsgehandicap-
ten in dienst moeten nemen en/of
houden.”
Mariette Endel
vOOr STiMuleren“Ik ben erg voor het stimuleren van
het aannemen van mensen met een
beperking. Heb geleerd dat belonen
voor goed gedrag een uitstekend mid-
del is. Maar mensen met dwang aan
laten nemen lijkt me geen prettige
manier om aan een baan te komen en
de werksfeer niet ten goede komen.
Om die redenen ben ik tegen het
quota systeem.”
Desiree uit Bernheze
OnDerSCHeiD TuSSen nOrMal en nieT-nOrMaal“Initiatieven van de regering kunnen
een belangrijke stimulans zijn. Echter
belonen is heel wat prettiger dan straf-
fen. Op ‘arbeidshandicaps’ zijn al heel
wat stigma’s geplakt, dit negatieve
effect wordt met bestraffende maatre-
gelen versterkt. Een werknemer die op
straffe van boete aan het werk wordt
gesteld, in welke sfeer komt deze
terecht? Ik denk dat ‘t zeer nadelig is
34 Support magazine - februari 2013
le
ze
rS
pa
ne
l
wanneer men dergelijk onderscheid
aanbrengt tussen normale en ‘van de
norm’ afwijkende mensen. Discrimi-
nering in omgekeerde volgorde.
In het verleden werd meer belonend
gestimuleerd, echter helaas niet voor
lange tijd, waardoor werkgevers bin-
nen afzienbare tijd weer afstand kon-
den doen van de doelgroep. Dat was
nogal eens geld weggooien. Duurzaam
investeren in positieve zin zal betere
arbeidsrelaties, omstandigheden en
voortgang bevorderen.”
Christa Reijnen
lezerSPanel zOeKT Meer leDenSupport Magazine heeft zijn lezerspanel
een vraag gesteld. De antwoorden staan
hier. We willen het panel meer inzetten
en zoeken dan ook meer mensen die we
per mail een vraag of een stelling mogen
toesturen. Vervolgens komen de reacties
in Support Magazine. Doet u mee aan
ons panel? Mail:
advertentie
in irak moeten mensen met een beperking worstelen om niet tot
bedelaarsniveau te raken. ze protesteerden door een maand in
hongerstaking te gaan.
We kennen Irak voornamelijk als het
land van de voormalige dictator Sad-
dam Hussein en van de golfoorlog die
ruim een jaar geleden eindigde. Maar
het is ook het land van de Eufraat en
de Tigris, ofwel van de regio waar ooit
het paradijs zou hebben gelegen. Een
paradijs is het nu voor weinig men-
sen. En zeker niet voor mensen met
een beperking.
HOngerSTaKingIn de stad Sulemaniya, in het noorden
van Irak krijgen mensen met een be-
perking honderd euro per maand om
hun zorgkosten en levensonderhoud
van te betalen. Zonder hulp van fa-
milie zijn ze vaak veroordeeld tot een
bedelaarsbestaan. Om veranderingen
af te dwingen gingen zes mannen in
november voor een maand in honger-
staking. En hun strijd gaat door.
TenTDe tent voor het statige overheidsge-
bouw in een dure wijk in Sulemaniya
lijkt van een afstand op een typische
werktent van stratenmakers. Bin-
nen liggen echter dekens en staat
een klein straalkacheltje. De vier
voorgaande nachten sliepen hier zes
gehandicapte mannen. Drie lijden aan
polio, twee zijn het slachtoffer van een
auto ongeluk en een raakte gehandi-
capt in de burgeroorlog die twintig
jaar geleden in de regio woedde. Ze
zijn vastberaden niet te eten noch te
vertrekken voordat de overheid hen
meer geld toezegt.
STrijDbaar“We zijn hier om te bewijzen dat
het ons ernst is,’’ zegt actievoerder
Ary Mohammed (38). Geleund op de
krukken waar hij sinds zijn eerste
levensjaar door polio tot veroordeeld
is, maakt hij een strijdbare indruk.
Naast hem zit een man in een rolstoel
naast een blinde man met een zwarte
zonnebril en dito bontmuts. Omringd
door een stuk of vijftig mensen luiste-
ren ze naar de opzwepende woorden
van hun strijdbare kameraden. Ze
hebben met elkaar gemeen dat ze in
financiële moeilijkheden zitten door
een handicap of de zorg voor een
gehandicapt familielid.
auTO OngeluKEen andere actievoerder is Hayder
Osman (44). Hij verloor zijn beide be-
nen tijdens een auto ongeluk toen hij
negentien jaar oud was. Zijn baan als
bouwvakker moest hij noodgedwon-
gen opgeven en hij werd grotendeels
afhankelijk van de hulp van zijn
ouders. Die kunnen de kosten voor
zijn levensonderhoud en zorg echter
amper opbrengen. “Ik voel me daar
dagelijks schuldig en ongelukkig om.
Dit is iets wat ik zelf hoor te doen.
Niet zij,’’ zegt hij zorgelijk. Om aan
een bedelaars bestaan te ontkomen
vult hij aanstekers op de markt.
faMilieZonder hulp van familie of vrienden
redden de meeste gehandicapten in
Irak het niet. Vaak moeten ze bedelen
om te overleven. Mohammed: “De
schaamte bij deze mensen zit soms zo
diep dat ze naar een andere stad rei-
zen om niet herkend te worden. Maar
ze hebben geen andere keus. Je kunt
niet altijd aankloppen bij je familie als
je weer eens naar de dokter moet.’’
TaxiZelf vond hij een andere oplossing
om aan geld te komen. “Ik bestuur
een taxi. Dat mag eigenlijk niet omdat
ik maar één been heb die werkt. Maar
het is beter dan bedelen. Ik kan nu
net de huur van mijn huis betalen en
voor mijn vrouw en pasgeboren kind
zorgen.’’
erbilDe Koerdische regionale regering
(KRG) heeft eind december 2012
laten weten momenteel niet aan de
wensen van de actievoerders gehoor te
kunnen geven. Dit tot onvrede van de
actievoerders, die om hun argumen-
ten kracht bij te zetten eind december
naar de regionale hoofdstad Erbil
reisden om de druk op de regering op
te voeren. De actievoerders hebben
de overheid tot begin februari de tijd
gegeven om iets aan hun erbarmelijke
situatie te doen. Verandert er niets,
dan staan nieuwe acties te wachten.
36 Support magazine - februari 2013
Op de bres tegen armoede in irak
ma
at
SC
Ha
pp
Ij
37Support magazine - februari 2013
tegen armoede in irak
In rolstoel Hayder Osman met
naast hem Ary Mohammed.
Tekst en foto’s: Lennart Hofman
technische snufjes | de nieuwste hulpmiddelen | psychologie
JA, ik neem een abonnement!
ik ontvang zes edities van Sup-port Magazine plús de jaarlijks verschijnende Support vakan-tiegids. ik kies voor:
een jaarabonnement met welkomst-korting: ik betaal het eerste jaar
€ 22 in plaats van € 26.
een tweejarig abonnement voor € 36.
een jaarabonnement met als wel-komstgeschenk het boek rolstoel-kunde van kees van Breukelen ter waarde van € 12,50. ik betaal € 26.
een digitaal abonnement met wel-komstkorting: ik betaal het eerste jaar € 15 in plaats van € 20.
naam
Adres
postcode en plaats
telefoon
Handtekening
Ja, u mag mij bellen voor informatie indien nodig.
Stuur de bon in een envelop Abonneren kan ook via:zonder postzegel naar: www.supportmagazine.nlSupport Magazine e-mail: [email protected] 20014 telefoon: 070 336 46 002290 vg wateringen
Prijzen geldig voor 2013. U abonneert zich tenminste voor een jaar en tot wederopzegging. Abonnemen-ten kunnen elk moment ingaan en worden na een jaar automatisch verlengd. Opzeggen kan tot 1 maand
voor het verstrijken van het eerste abonnementsjaar en daarna per drie maanden.
vul nu de bon in voor een Abonnement
altijd iets te beleven met support Magazine
mobiliteit | werk | vakantie | sport | wonen | relaties | lekker leven
2013
vakantiegidsMagazine over leven, wonen en werken Met een lichaMelijke beperking
Vakantie producten
FrankrijkDuitsland
Spanje
Top 3 vakanties
nr 4 AUG 2012
Jetze Plat naar de top
Ayurveda Kennis van het leven
Harleyverkoperin rolstoel
MAGAzine over leven, wonen en werken Met een lichAMelijke beperkinG
NR 3 JUNI 2012
Aangepaste studentenwoning
Aikido innerlijke kracht
Support2012
MAGAZINE OVER LEVEN, WONEN EN WERKEN MET EEN LICHAMELIJKE BEPERKING
support-03-juni2012.indd 1 25-05-12 10:24
NR 1 FEB 2012
MAGAZINE OVER LEVEN, WONEN EN WERKEN MET EEN LICHAMELIJKE BEPERKING
psycholoog in een rolstoel
Buikdansen met een beperking
Liverpool:ticket to ride
Support-feb12.indd 1 27-01-12 14:06
NR 2 MEI 2012
Wouter BOs(K) Politicus af, BOSK aan
dry needling Effectief tegen pijn
AangepastZaans huis
MAGAZINE OVER LEVEN, WONEN EN WERKEN MET EEN LICHAMELIJKE BEPERKING
beursspecial9 t/m 12 mei 2012Jaarbeurs Utrecht
Support-apr12.indd 1 13-04-12 15:41
nr 6DEC 2012
Funda uit GTST
Robotauto
Wintersport in Italië
MagazinE ovEr lEvEn, wonEn En wErkEn MEt EEn liChaMElijkE bEpErking
Ken je rolstoeltoegankelijke toiletten?Download de WheelMate app
StomazorgUrologie & continentiezorgWond- en huidzorg
Coloplast BV Postbus 1111
3800 BC AmersfoortE-mail: [email protected]
Telefoon: 0800 - 022 98 98 www.coloplast.nl
Coloplast ontwikkelt producten en diensten die het leven makkelijker maken voor mensen met een fysieke aandoening. We richten ons op stomazorg, urologie, continentie zorg en wond- en huidzorg. Daarbij werken we nauw samen met mensen die onze producten gebruiken. Dit helpt ons om producten te ontwikkelen en oplossingen te bieden die aansluiten op de persoonlijke behoeftes van onze klanten.
Het Coloplast logo is een geregistreerd merk van Coloplast A/S. © 2012-12All rights reserved Coloplast A/S, 3050 Humlebæk, Denmark.
Deel je kennis. Voeg vandaag nog locaties toe aan de WheelMate app. Je bent dan altijd up-to-date waar je ook bent. Hoe meer locaties er worden toegevoegd des te bruikbaarder de app wordt.
Het vinden van schone, toegankelijke toiletten is voor rolstoelgebruikers vaak een grote uitdaging. Een uitstapje naar een onbekende plaats vergt veel voorbereiding. De WheelMate van Coloplast biedt hulp. De app maakt het mogelijk om snel en simpel een rolstoeltoegankelijk toilet te vinden.
Beschikbaar voor Android en Iphone. Ga vandaag nog naar de app store en download de WheelMate app.
Created by Coloplast – Powered by you
CAI-1365-1•Adv Wheelmate WT.indd 1 20-12-12 14:02
Power your life with the SmartDrive!De SmartDrive helpt je vooruit en ontlast je schouders/polsen. Je legt met minder moeite, langere afstanden af en de krachtige motor helpt je moeiteloos hellingen te nemen en over tapijt, gras, etc. te rijden. Je gaat verder, doet meer en bent onafhankelijker.
Simpel: ‘Push to go’ en ‘brake to stop’Je activeert de SmartDrive door je rolstoel normaal, via je hoepels, aan te drijven. De SmartDrive neemt je snelheid over en handhaaft deze totdat je afremt met de hoepels. Of je activeert de SmartDrive met de bedieningsknop: zonder je hoepels aan te drijven word je op de gewenste snelheid gebracht en gehouden. Voor het nemen van hellingen heeft de SmartDrive de uitermate handige ‘PowerPush’ functie met terugloop weerstand.
Compact en gebruiksvriendelijkHet lage gewicht en het compacte design maakt de SmartDrive uiterst gebruiksvriendelijk. Makkelijk mee te nemen in de auto en eenvoudig aan- en af te koppelen. Haak de motorunit aan de connector op de camberbar (asbuis) van je rolstoel. Haak de accu aan de zitbekleding. Plug de verbindingsdraad van de accu in de motorunit. En de SmartDrive is klaar voor gebruik: zó simpel als wat! De motorunit roteert vrij om de camberbar zodat wheelies en het nemen van stoepen geen probleem zijn.
Maak snel een afspraak om de SmartDrive zelf te ervaren!
*) Actieradius en snelheid zijn afhankelijk van de ondergrond, hellingshoek, gewicht van de gebruiker en accu conditie. Voor het gebruik van de SmartDrive is een vast frame rolstoel met camberbar een vereiste.
Specificaties*
Actieradius: 16 kmMax. snelheid: 7,2 km/h
Vermogen: 250 WVoltage: 24 V
Totaal gewicht: 8,9 kg
Double Performance B.V.Antwerpseweg 13/12803 PB Gouda, Nederland
tel: + 31(0)182 - 573 833email: [email protected]
website: www.doubleperformance.nl
Double Performance: rolstoel & handbike expertisecentrum
SmartDriverevolutionaire ‘power-assist’ voor je rolstoel
© D
ou
ble
Per
form
ance
flexibel
krachtig
lichtgewicht
makkelijk
2013 0011 dp adv smartdrive A4-06.indd 1 07-01-13 19:11