Świat symboliki chrześcijańskiej

1105

Upload: hefez

Post on 24-Oct-2015

1.038 views

Category:

Documents


84 download

DESCRIPTION

Słownik symboli chrześcijańskich.

TRANSCRIPT

  • DOROTHEA FORSTNER OSB

    WIAT SYMBOLIKI CHRZECIJASKIEJ

    Leksykon

    Przekad i opracowanie

    Wanda Zakrzewska

    Pawe Pachciarek

    Ryszard Turzyski

    Wybr i opracowanie ilustracji Beata Kulesza-Damaziak

    Komentarz do ilustracji Magorzata Wrzeniak

    Instytut Wydawniczy Pax Warszawa 2001

    Tytu oryginau

    Die Welt der christlichen Symbole 5. verbesserte und eganzte Auflage

    Orygina opatrzono zezwoleniem wadz kocielnych Imprimatur der Abtei

    Seckau vom 25. Februar 1959,

    Dr. Placidus Wolf, Abt von Seckau

    Imprimatur des Bischflichen Ordinariates Innsbruck

    Nr 1287/2 vom 2. September 1966,

  • Msgr Dr Josef Hammerl, Kanzler

    by Tyrolia-Verlag, Innsbruck Copyright for the Polish translation by

    Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1990

    Konsultacja naukowa Ks. dr hab. Stanisaw; Kobielus

    Opracowanie graficzne Beata Kulesza-Damaziak

    Na okadce

    Ambona w ksztacie odzi z kocioa Sistr Wizytek w Warszawie,

    wykona Jan Jerzy Plersch, 1760 r.

    Fot. Beata Kulesza-Damaziak

    Zdjcia ze zbiorw

    Beaty Kuleszy-Damaziak

    Magorzaty Wrzeniak

    Redaktor techniczny Marian Krupicki

    Korekta Zesp

    ISBN 83-211-1626-4

    INSTYTUT WYDAWNICZY PAX, WARSZAWA 2001

    Wydanie II. Ark. druk. 34/16 + 96 str. ilustr.

    Skad i amanie: Dartext, Warszawa

    Druk i oprawa

    Drukarnia Wydawnicza w Krakowie ul. Wadowicka 8

  • OD WYDAWCY

    Ksika, ktr oddajemy do rk Czytelnika, ma dug histori. Autorka

    rozpocza nad ni prac na pocztku lat trzydziestych, zachcona przez prof.

    dr. Piusa Parscha. Pierwotny zamiar by skromny. Artykuy opisujce symbole

    chrzecijaskie i ukazujce ich genez, rozwj, waciwe im konteksty i treci

    miay pogbi przeywanie liturgii i prawd religijnych przez wiernych. W toku

    tych prac zrodzi si pomys wydania ksiki systematycznie omawiajcej

    symbolik chrzecijask. Niestety, najpierw trzyipletnie wygnanie, a potem

    skutki wojny nie pozwoliy doprowadzi do koca tego przedsiwzicia. Do jego

    realizacji powrcia Autorka, zachcona przez wydawnictwo Tyrolia, dopiero w

    latach pidziesitych. Pierwsze wydanie ukazao si w 1959 r. i spotkao si z

    bardzo yczliwym przyjciem recenzentw i czytelnikw. Ich uwagi pozwoliy

    Autorce przygotowa drugie wydanie poszerzone o nowe tematy, ale

    zachowujce dotychczasowy charakter. Autorka, piszc swe dzieo, nigdy nie

    mylaa o nim jako o dziele naukowym". Miao ono dopomc wiernym

    wnikn w bogactwo treciowe kryjce si w znakach, gestach, w rnorakich

    przedstawieniach, bdcych w ostatecznoci jedynie skromnymi i uomnymi

    rodkami wyrazu wiary w Tego, ktry wszystko stworzy wedug miary i liczby

    oraz wielokrotnie i na rne sposoby przemawia do ludzi, by w kocu

    przemwi do nich przez swego Syna.

    Nastpne wydania, ktre ukazay si ju po mierci Autorki, opracowyway jej

    wspsiostry z Opactwa St Gabriel.

    Pite wydanie, na podstawie ktrego dokonano niniejszego przekadu, zostao,

    tak jak wszystkie poprzednie, poszerzone i zaktualizowane (zwaszcza

    bibliografia), ale zasadniczo pozostao w samym materiale i charakterze

    niezmienione.

    Wspczesne przeobraenia w liturgii i w wystroju wity by moe domagay

    si nowego opracowania symboliki chrzecijaskiej, zwaszcza e postpujca

    reforma liturgiczna w coraz wikszym stopniu stara si uwzgldnia warunki

    Kociow lokalnych, usuwajc niekiedy wiele uwiconych tradycj symboli.

    Wydanie dziea Dorothei Forstner w niezmienionej postaci wydaje si jednak

    usprawiedliwia wiadomo, e pene przeywanie wiary wymaga sigania

    rwnie po rzeczy stare", e wielowiekowa symbolika chrzecijaska, zarwno

  • ta z czasw narodzin Kocioa, jak i z czasw jej niebywale bujnego rozwoju - z

    okresu aktywnoci wielkich Ojcw Kocioa oraz redniowiecznych teologw i

    mistykw, jest nada obecna w dzieach sztuki, literaturze i codziennym yciu.

    Poznanie zamierzchych, przedchrzecijaskich korzeni symboliki

    chrzecijaskiej, jej rde biblijnych, wiadectw patrystycznych, liturgicznych, a

    take jej artystycznego wyrazu wydaje si nieodzownym warunkiem poczucia

    duchowej wizi z Kocioem powszechnym i bardziej wiadomego przeywania

    jego przeobfitego, rwnie w zakresie symboliki, bogactwa.

  • WSTP

    Symbolem" nazywano pierwotnie odamany kawaek koci do gry lub jakiego

    innego przedmiotu, ktrego brzeg pasowa do brzegu pozostaej czci tak, e

    mona je byo z sob zoy (Sym-ballo). Przyjaciele i gocie obdarzali si

    nawzajem takimi kawakami przedmiotw, aby mc si po nich rozpozna. Byy

    znakiem rozpoznawczym (tessera hospitalita-tis), ktry dziedziczono w

    rodzinach. Pniej posugiwano si w takim celu odciskiem pieczci {apayic).

    W znaczeniu przenonym symbole oznaczaj rzeczy, ktre z racji jakiegokolwiek

    podobiestwa uzmysawiaj co duchowego1. Nie chodzi ju tylko o zczenie z

    sob dwch czci jednego przedmiotu, lecz o spotkanie tego, co konkretne, z

    reprezentowan przez siebie, a w sakramentach nawet skutecznie w sobie

    zawart rzeczywistoci wyszego porzdku.

    Czowiek jako istota duchowo-zmysowa potrzebuje symboli, aby przybliy

    sobie to, co duchowe. Niekiedy mgliste odczuwanie ich bogatej treci moe mu

    powiedzie wicej ni sowa. Symbole bowiem cz w jedno oglne wraenie

    najbardziej rne rzeczy, natomiast mowa tylko w sposb czstkowy i

    stopniowy uwiadamia to, co symbole w jednej chwili przedstawiaj duszy

    ludzkiej.

    Gdy spogldamy na nieprzejrzanie rozlegy wiat symboli, spostrzegamy rne

    dziedziny, ktre opieraj si jedne na drugich, wzajemnie si przenikaj i - nie

    biorc pod uwag wszelkiego rodzaju pogaskich wypacze i znieksztace -

    tworz hierarchiczn struktur. Podstaw jej stanowi naturalna symbolika

    kosmosu, przez ktr kady czowiek moe doj do poznania Boga. Dziki

    objawieniu biblijnemu i waciwej dla typice ta naturalna symbolika zostaje

    wypeniona sensem nowej historio-zbawczej symboliki, aby osign swoje

    apogeum w tajemnicy Chrystusa, ktra jest nadal obecna i nadal dziaa w

    Kociele i jego sakramentach, a w chwale osiga sw peni.

    W kosmosie, ktry Bg powoa do istnienia przez swe stwrcze niech si

    stanie", wszystko jest symbolem, poniewa kada rzecz jest na swj sposb

    wyrazem i nosicielem idei Boej, analogicznym obrazem wiecznej Mdroci.

    Idea jest czym istotnie realnym, rzecz podpadajca pod zmysy jest rwnie

    realna, ale w znacznie sabszym stopniu - magis videtur quod non videtur"2.

    Dla nas, ludzi, obraz jest jednak drog do prawzoru. Kada rzecz podpadajca

  • pod zmysy, w ktrej wieczna idea czy si z przemijajc materi, wskazuje na

    to, co wieczne, i w ten sposb staje si symbolem" w znaczeniu najbardziej

    pierwotnym; wraz z nim dana ;est nam owa poowa", ktra odpowiada drugiej

    i tworzy z ni cao.

    1 Naley jednak zaznaczy, e zgodnie z nauk Soboru Lateraskiego IV inter

    creatorem et creaturam non potest tanta similitudo notari, qui inter eos maior

    sit militudo notanda" (nie mona stwierdza adnego podobiestwa midzy

    Stwrc i stworzeniem, nie twierdzc jednoczenie, i zawiera ono jeszcze

    wikszepodobiestwo") (Denz 432).- Ambroy, De mysteriis 3,15.

    8

    Symbole kryj w sobie obiektywn, istotow tre, ktra nie zostaa im nadana

    dopiero przez ducha ludzkiego; symbole istniej nawet wtedy, gdy czowiek ich

    sobie nie uwiadamia. Moemy o tym wnosi z bardzo dawnego opowiadania o

    stworzeniu wiata, ktre przyznaje pierwszemu czowiekowi zdolno

    pojmowania istoty rzeczy: Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzta ldowe i

    wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bg przyprowadzi je do mczyzny, aby

    przekona si, jak on da im nazw. Kade jednak zwierz, ktre okreli

    mczyzna, otrzymao nazw istota ywa" (Rdz 2,19).

    Jednak wraz z grzechem wkrady si na wiat zamienie umysu i bd. Ludzie,

    ktrzy powinni byli pozna Boga przez Jego dziea, znikczem-nieli w swoich

    mylach i zamione zostao bezrozumne ich serce (...) I zamienili chwa

    niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy miertelnego czowieka,

    czworononych zwierzt i pazw" (Rz 1,21.23). Poprzestali na symbolu i

    oddawali mu cze Bosk, zamiast doj do Stwrcy (por. Mdr 13,1-9). To

    wypaczenie autentycznych hierofanii i uczynienie z nich przedmiotu

    bawochwalczego kultu stanowi o waciwej istocie pogastwa. Znajduje ona

    swj wyraz przede wszystkim w micie. W micie przedmiotem kultu staje si

    samo ycie biologiczne z waciw mu regularnoci i zmiennoci, a nie Bg, o

    ktrego opatrznoci to wanie ycie daje wiadectwo. Na tym polega bd

    wszelkiego pogastwa. Oczywicie ludzie na wczesnych etapach rozwoju

    historycznego nie posiadali wiadomoci, po ktre signa wiedza pniej. Nie

    wiedzieli nic o elektrycznoci, magnetyzmie itp. To, co podziwiali i co wprawiao

  • ich w zdumienie, czcili jako yczliwe bstwo, to za, co napeniao ich trwog

    albo wyrzdzao im szkod, prbowali, jako si z, trzyma z daleka od siebie

    bd te udobrucha. Wszdzie widzieli zjawiska spowodowane przez istoty

    wysze: piorun by strza boga, grzmot dudnieniem boskiego pojazdu,

    chmury trzod boga, bieg soca przejadk Heliosa w wozie zaprzonym w

    ogniste rumaki albo (jak w Egipcie) przejadk boga Ra, ktry w barce pynie

    po oceanie niebieskim. Ze wiatem zwierzcym, nie do dokadnie poznanym,

    czyli najdziwniejsze banie, ktre utrzymyway si przez tysiclecia, a

    przybrawszy nowy sens, przenikny rwnie do wiata symboliki

    chrzecijaskiej. Ludy staroytne w swoich religijnych witach odtwarzay

    zwizan z porami roku cykliczno budzenia si do ycia przyrody i jej

    zamierania i przeyway" odradzanie si przyrody w misteriach, ktre miay im

    zapewni wyzwolenie i szczliwe ycie przysze. Pogaskie formy kultowe byy

    rnorodne i nieprzeliczone byy te postacie bogw, ich atrybuty i symbole.

    Pod rnymi nazwami

    mmmmm

    . Zachowali j

    o waciwej im niegdy Boskiej A. Jeremias, Handbuch der altorientalischen

    Geisteskultur, Leipzig 1929, s. 90.

    Wstp 9

    harmonii oraz przepeniaa ich gboka tsknota za moliwoci wyzwolenia si

    z ziemskich przeciwiestw i osignicia znw jakiej wyszej jednoci. Ta

    tsknota za Istot obiecujc wyzwolenie, za przezwycieniem sprzecznoci,

    ktre przeywali w przeciwiestwach mierci i ycia, wiata i ciemnoci,

    znalaza swj symboliczny wyraz rwnie w ich sztuce.

    Ludy staroytne poszukiway na swj sposb niewidzialnego Boga, czy nie

    mogyby Go dotkn (y/riAaf]aeav avrv) i znale" (Dz 17,27). To dotkn"

    trzeba rozumie dosownie. Kto wzywa bogw niebieskich, prbowa ich

    uchwyci, wznoszc rce, kto modli si do bogw podziemia, dotyka ziemi.

    Uczynione rk ludzk wizerunki bogw znaczyy tyle, co sam bg. To samo

    odnosio si do tych zwierzt, ktre podziwiano z racji pewnych cech lub

  • ceniono ze wzgldu na ich uyteczno; stopniowanie i idealizacja icjji

    przymiotw doprowadziy do tego, e stay si one mitycznym symbolem albo

    uosobieniem samego bstwa, a czsto take obrazem zjawisk kosmicznych.

    Wedug wierze antycznych symbole nie tylko wskazyway na to, co

    przedstawiay, lecz rwnoczenie to co uobecniay. Swoisto takiego

    sposobu mylenia wie si z osobliwym pogldem staroytnych na wiat.

    Zgodnie z tym pogldem obraz jest nie tylko funkcjonalnym przedstawieniem

    jakiej rzeczy, danej wiadomoci czowieka, lecz moe oznacza take

    promieniowanie, ujawnienie i objawienie istoty rzeczy oraz uczestnictwo w

    samym przedmiocie. Przez obraz nie naley zatem rozumie czego, co jest

    obce rzeczywistoci, co istnieje tylko w myli, lecz co, co uczestniczy w

    rzeczywistoci i jest sam rzeczywistoci. W nim ukazuje si istota rzeczy.

    Obraz ma wobec tego te same siy, odczucia i moliwoci dziaania, co jego

    prawzr."4

    Z si dziaania konkretnego symbolu czy si magia. Polega ona na usiowaniu

    spowodowania - wykorzystujc niezwyke lub demoniczne moce - skutkw,

    ktre przyniosyby czowiekowi poytek lub szkod. Pewne przedmioty, znaki

    albo te nazwy (rzeczy, osb) suyy za rodek do osignicia tego celu. Nazw

    uwaano za tosam z istot jej nosiciela. Nada obrazowi nazw kogo lub

    czego oznaczao stworzy sobowtra; w ten sposb poprzez symbol mona

    byo oddziaywa na samego czowieka.

    Szczeglnym rodzajem magii s czary przez analogi. U podstaw ich ley

    zasada: Co si przytrafia obrazowi, musi si te przytrafi pierwowzorowi". Ten

    zabobon obserwujemy i dzi w pewnych naiwnych ju zwyczajach ludowych,

    np. przez pola toczy si ponce koo, aby zmusi soce do ich ogrzewania. W

    zwyczajach ludowych zachowaa si te

    ara w przenoszenie si z jednej istoty na drug (sympatia). Przykadem mog

    by jaja wielkoczwartkowe", ktre zakopuje si w ziemi, aby uyniay rol,

    albo te wiee gazki, ktre maj przynosi szczcie : sprzyja pomylnoci

    ludzi i zwierzt. Analogiczne w swym charakterze jest stosowanie rolin do

    celw leczniczych, uwzgldniajc jedynie ich zewntrzne cechy; roliny o tej

    barwie stosuje si przeciw taczce, pokrzywy - przeciw kuciu w boku itp.

  • Tego rodzaju pogldy byy w staro-noci powszechnie znane. Nawet

    potomkowie Abrahama nie byli od

    1 G. Kittel, G. Friedrich, Theologisches Wrterbuch zum Neuen Testament, t. 1-

    10, gart 1933-1979 (haso: E\kwv).

    10

    nich wolni. Z Ksigi Rodzaju (30,14) dowiadujemy si na przykad, e Ruben

    przynis swej matce, Lei, owoce mandragory, ktrej korze przypomina ma

    posta ludzk. Spoycie mandragory miao obdarzy Le bogosawiestwem

    urodzenia dziecka.

    Rzut oka na krg idei tego naiwnego zabobonu jest konieczny do zrozumienia

    niektrych symboli, siga on bowiem ich prehistorii.

    Objawienie biblijne przywraca tym elementom kosmicznej symboliki, mitycznie

    interpretowanej przez pogastwo, znowu ich prawdziwe znaczenie - s

    wyrazem stwrczej mocy Boga. Bg objawia si w nowy sposb, a mianowicie

    przez szczeglny wybr, prowadzenie i zadziwiajce czyny, ktre staj si

    wydarzeniami historii zbawienia, typami Nowego Testamentu. Objawienie to

    wprawdzie przekracza sposoby ujawniania si Boga w naturze, nie znosi ich

    jednak, lecz poszerza i asymiluje. Przykadem moe by tu woda. Nad tym

    elementem ycia unosi si na samym pocztku dziejw wiata Duch Boy. W

    czasie potopu woda za staje si narzdziem zniszczenia, kary za popenione

    przez ludzi grzechy, ale i ocala dzieci Izraela, uciekajce przed Egipcjanami, gdy

    morze rozdziela si i pozwala im bezpiecznie przej. Wszystkie te wielkie

    wydarzenia zawieraj zapowied sakramentu chrztu.

    Gdy za nadesza penia czasu, w ktrym druga osoba Boa przez swoje askawe

    przyjcie ciaa ludzkiego zechciaa uwici (consecrare) wiat5, spenia si

    tsknota wszelkiego stworzenia: przez Chrystusa i w Chrystusie zostaa

    dokonarfe wielka przemiana wiata, poniewa wraz z nastaniem krlestwa

    Boego zstpio na wiat ycie Boe.

  • Jezus, goszc sw nauk, najczciej czerpie obrazy ze wiata przyrody i ycia

    codziennego. Sam nazywa siebie winn latorol, chlebem, wiatem, bram,

    pasterzem, kamieniem wgielnym itp. Czyny i cuda Chrystusa s znw typami

    dziaania aski w tajemnicy Kocioa, ktrego misj jest wczenie rzeczy

    ziemskich w zbawcze dzieo Chrystusa. Koci realizuje t misj przez swoje

    powicenia liturgiczne. Napenia rzeczy ziemskie treci Bosk i czyni je

    nosicielami ask. Wszystkie istoty i zjawiska stworzonego wiata maj, ju jako

    dzieo Boe, swoje naturalne odniesienie do Boga, Koci jednak, udzielajc

    swych bogosawiestw, ktrymi obejmuje cao stworzenia, ustanawia

    ponadto i potwierdza szczeglny stosunek wiata do Syna Boego, ktry sta si

    czowiekiem. Formuy powice wskazuj czsto na liczne typy Starego

    Testamentu i ukazuj w ten sposb cudowne wizy i konteksty planu

    zbawczego. Ksigi liturgiczne, mszay, pontyfikaty, rytuay dowodz, jak rzeczy

    naturalne czy te dziea ludzkie staj si, dziki modlitwie Kocioa, symbolami

    w penym tego sowa znaczeniu. Odnosi si to przede wszystkim do tych rzeczy

    albo znakw, ktre s materi sakramentw. Przy powiceniu wody

    chrzcielnej w momencie, gdy wypowiada si sowa: Niech moc Ducha,

    witego zstpi w wod wypeniajc to rdo chrzcielne"6, Duch wity jakby

    zostaje w niej zanurzony, aby zapodni to wite rdo dla rodzenia dzieci

    Boych. Podobnie przy powicaniu witych olejw w Wielki Czwartek w

    Prefacji prosi si Boga, aby raczy

    5 Por. Martyrologium Romanum (wito Boego Narodzenia).

    6 Powicenie wody chrzcielnej, w: Msza rzymski. Przekad polski i objanienia

    opracowali oo. benedyktyni z Opactwa Tynieckiego, Wydawnictwo Pallottinum,

    Pozna 1963, s. 397.

    Wstp

    11

    witemu krzymu doda mocy Ducha witego"7. Oleje wite otrzymuj

    dziki ich powiceniu tak moc, e biskup i kapani zginaj przed nimi kolana i

    sawi je pieni. Najwzniolejsz jednak tre symboliczn otrzymuje

    najwitsza Eucharystia. W niej chleb i wino s symbolami Ciaa i Krwi

    Chrystusa, ktre wszake moc sw konsekracji w sposb realny zawieraj to,

    co symbolizuj.

  • W jakiej mierze wszystkie powicone przedmioty staj si nosicielami i

    porednikami ask. W sakramentach i sakramentaliach zostao osignite to, do

    czego dy wiat antyczny, a czego nie mg osign, co uwaa, i mgby

    posiada, a czego jednak by pozbawiony.

    Przewrt, ktrego dokonao chrzecijastwo, przejawia si rwnie przez to, e

    niekiedy spenienie jakiego antycznego wyobraenia sytuuje go na znacznie

    wyszym poziomie. Mityczny Orfeusz, ktry dwikami swej liry wabi

    stworzenia, staje si symbolem Chrystusa, ktry wszystko pociga do siebie.

    Soce za, ktremu poganie oddawali cze bosk, jest symbolem Chrystusa,

    wiatoci wiata, wschodzcym z wysokoci Socem, ktre modlitwy

    brewiarzowe opiewaj w swych hymnach i ktre okrela bieg roku

    liturgicznego.

    Jakie znaczenie maj zatem symbole, ktre stworzya sztuka chrzecijaska?

    Zapoyczyy one form ze stworzonego wiata, ale tre wziy ze witych

    tajemnic, na ktre te wskazuj. Symbol ryby na przykad zawiera -

    wydobywajc tylko jedno z jego wielu znacze - w swojej greckiej nazwie IX0YZ

    ca chrystologi, a w poczeniu z koszem chleba przypomina cud rozmnoenia

    chleba i staje si symbolem witej Eucharystii. *

    Sztuka symboliczna uwydatnia w swoim obrazie zaczerpnitym z przyrody tylko

    to, co jest konieczne do wskazania na tre duchow. Dziki tej stylizacji chce

    ukaza, e rzeczy zostay oderwane od przyrody, aby wyrazi to, co wysze.

    Mimo caego kamuflau, ktry jest waciwy dla symbolu, sens symbolu musi

    by zrozumiay dla wtajemniczonego i moliwy do okrelenia dziki miejscu i

    otoczeniu, w ktrym si pojawia dany motyw, bd dziki porwnaniu go z

    innymi symbolami.

    Chrzecijanie pierwszych wiekw znali symbole tak dobrze jak alfabet, a moe

    nawet lepiej, bo nie wszyscy umieli czyta. Std Ojcowie Kocioa, goszc

    kazania co ludu, czerpali przykady ze wiata symboli. Symbole traktowano

    jako mow obrazw, ktrej dzisiaj na nowo trzeba si dopiero uczy, a

    przyswajano j sobie w duchowej atmosferze, w jakiej wyrosa.

    Malarstwo i epigrafika katakumbowe s zupenie proste i na wskro

    symboliczne. Pod koniec IV w. zanikaj powoli jej proste tajemne znaki. Ich

  • miejsce zajmuje paskorzeba sarkofagowa i od V w. bazylikowa sztuka

    mozaikowa, ktre rozwijaj znaczne bogactwo form.

    Nigdzie nie jest woda czystsza ni w pobliu rda. Jeeli jest to prawda, to

    prawd te jest, e starochrzecijaskie idee i motywy, a zwaszcza ich formy, s

    w pewnym sensie nieprzemijajce. Tym tumaczy si ogromne zainteresowanie,

    jakie budz one wanie w naszych czasach, i to nie tylko wrd wierzcych

    chrzecijan."8

    7 Powicenie krzyma witego, w: tame, s. 331.

    8 Ch. Mohrmann, F. van der Meer, Bildatlas der fruhchristlichen Welt (wyd.

    niem. H. Kraft), 1959, Przedmowa.

    12

    Wstp

    We wczesnym redniowieczu symbol jest najczciej stosowanym rodkiem

    wyrazu. Nic nie istnieje samo przez si, wszystkie rzeczy istniej tylko w wietle

    tego, co Boskie, bdc zarazem Jego wypowiedzi przyobleczon w ciao. Nie

    ujmuje si zjawisk otaczajcego wiata tylko myl, nigdy w jednoznacznych

    pojciach, lecz oglda si je zawsze w wieloznacznych symbolach. Przede

    wszystkim zwierz byo wielokrotnie wykorzystywanym i odpowiednim

    wyrazem przey czowieka tego okresu. W drugiej poowie XI w., wraz z

    pojawieniem si rzeby w kamieniu, zwierz staje si gwnym tematem i

    ulubionym motywem architektonicznym. W XII w. symbol zwierzcia jest coraz

    bardziej powszechny. W XIII w. ustpuje miejsca postaci ludzkiej."9 Pojawiaj

    si wwczas motywy o innym charakterze: personifikacje cnt, wad, sztuk,

    nauk, rnych okresw ycia itp.10 Do tego rodzaju obrazw symbolicznych,

    ktre przedstawiaj pojcia abstrakcyjne pod postaci fikcyjnych osb,

    odniesiono bdnie termin literacki alegoria" n. Z tego okresu pochodz liczne

    cykle typw maryjnych. Wiele symboli zostao przeniesionych jednak do

    heraldyki, a wic na grunt wiecki (np. lew, feniks, gryf, lilia).

    Od XVI w. symbole staj si emblematami, z ktrymi czono sentencj acisk

    odpowiadajc najczciej treci symbolu. Wyraaa ona w niektrych

    wypadkach program ycia danej osoby, rodziny czy te zakonu albo jakiej innej

    wsplnoty. Ulubiona zabawa renesansu, polegajca na zadawaniu i

  • rozwizywaniu zagadek, bya nader ywa jeszcze w baroku. Emblematy za

    kryy w sobie zarwno gboko religijn tre, jak i stanowiy okazj do radosnej

    zabawy. Zasady wiary i moralnoci byy przedstawiane w najrniejszych

    symbolach, niekiedy zaprawionych nadto humorem.

    Ponisze rozwaania o poszczeglnych symbolach opieraj si prawie zawsze na

    wiadomociach zaczerpnitych ze wiata staroytnego, Biblii, patrologii, liturgii

    i historii sztuki. Wszystkie one stanowi bowiem na swj sposb o

    symbolice,chrzecijaskiej i pomimo caej wolnoci inspiracji artystycznej, tak

    mocno dzisiaj podkrelanej, powinny pozosta podstawowymi rwnie w jej

    dalszym rozwoju.

    9 W. von Blankenburg, Heilige und ddmonische Tiere, Leipzig 1943 (19752).

    10 Ju w sztuce starochrzecijaskiej spotykamy si z przedstawieniami

    zarwno Kocioa i Synagogi, jak i rnych bstw pogaskich; te ostatnie s

    jednak w chrzecijastwie raczej personifikacjami np. Nike, Victorii, Uranosa,

    Okeanosa.

    11 Por. K. Kunstte, Ikonograptoe der chri.stli.chen Kunst, t. 1-2, Tib

    1926-1928, t. 1, s. 12.

    ZNAKI I PISMO

    1. Znak krzya

    Krzy jest witym znakiem odkupienia; znakiem tym Koci rozpoczyna

    wszelkie czynnoci, bogosawi nim i powica. Dlatego te wrd symboli

    chrzecijaskich przysuguje mu naczelne miejsce.

    Ukrzyowanie byo najbardziej okrutn i haniebn kar mierci stosowan przez

    Rzymian. Skazywano na ni tylko niewolnikw i przestpcw; nigdy obywateli

    rzymskich. Inne ludy, np. Persowie (por. Ezd 6,11; Est 2,23; 7,9; 5,14; 9,13),

    znay rwnie kar ukrzyowania. Konstantyn Wielki znis t kar w imperium

    rzymskim, gdy mier Pana uwicia krzy i sta si on znakiem zwycistwa.

    Jeszcze przed swoj mk mwi Chrystus o naladowaniu krzya" (Mt 10,38;

    16,24). Prawdopodobnie posuy si w tym wypadku wyraeniem

    przysowiowym, gdy oglnie byo wiadomo, e skazani na ukrzyowanie sami

    musieli zanie drzewo mki" na miejsce kani. Tylko w tym kontekcie

  • suchacze mogli zrozumie t obrazow wypowied Zbawiciela, ktrej peny

    sens ukaza si dopiero po Jego mce.

    Pawe Aposto mwi o krzyu jako o znaku pojednania z Bogiem (Ef 2,16), znaku

    pokoju (Koi 1,20), znaku mocy Boej (1 Kor 1,18), znaku chluby (Ga 6,14). Na

    kocu za wiata ukae si - zgodnie z zapowiedzi Pana - na niebie znak Syna

    Czowieczego" (Mt 24,30).

    U najstarszych ludw krzy by znakiem astronomicznym. Oznacza soce lub

    strony wiata. Bardzo czsto uywano te tego najprostszego znaku jako

    symbolicznego ornamentu. Formy tego znaku, ktre jako tajemne symbole

    krzya zostay przyjte przez chrzecijastwo, s nastpujce:

    1. Czteroramienny krzy wpisany w koo jest przedchrzecijaskim

    symbolem wiata i soca uywanym zarwno przez ludy azjatyckie, jak i przez

    dawnych Germanw. By on dla nich take symbolem cyklu rocznego i zasad

    biologiczn. Oznacza zdrowie i ycie. W sztuce, chrzecijaskiej znaczenie tego

    znaku w odniesieniu do Chrystusa jako wiatoci i Odkupiciela wiata

    narzucao si samo przez si. Moe on jednak rwnie symbolizowa

    jedynowadztwo Boga w wiecie.

    2. Krzy w ksztacie greckiej litery Tau (crux commissa krzy skada-

    1 Sawny filozof i mwca Cycero wypowiada! si na temat krzya w wielu

    swoich dzieach. Drastyczn wypowied znajdujemy w jego mowie Pro C.

    Rabirio perduellionis reo 5,16: (...) a sama nazwa krzya daleka niech bdzie

    nie tylko od ciaa obywatela rzymskiego, lecz take od jego myli, oczu i uszu. Z

    tych wszystkich bowiem rzeczy nie tylko taki kres ycia i mka, ale te taki

    rodzaj mierci, oczekiwanie na ni, a wreszcie sama myl o niej niegodna jest

    obywatela rzym-kiego i czowieka wolnego".

    14

    Znaki i pismo

    jacy si z belki poprzecznej naoonej na pionow) by dla staroytnych znakiem

    witym; oznacza centrum wiata, by symbolem panujcej nad wszystkim siy

    soca. Krlowie asyryjscy nosili taki krzy na szyi albo na piersiach. Dla ludw

  • staroamerykaskich by symbolem deszczu czy boga deszczu; linia pozioma

    oznaczaa horyzont, pionowa strumie wody. Zdaniem Izydora z Sewilli na

    wykazach onierzy znak Theta (&) umieszczano przy nazwisku onierza, ktry

    poleg w walce, a znak T przy nazwiskach onierzy yjcych2.

    Prorok Ezechiel (9,4) na rozkaz Boga kreli znak Taw na czoach tych, ktrzy

    zachowali wiar. Ta czynno symboliczna wskazuje - wedug nauki Ojcw

    Kocioa - na krzy jako na znak odkupienia, piecz wybranych (por. Ap 7, 2 n.).

    Mnisi nosili laski w ksztacie wanie takiego krzya, dlatego na pamitk w.

    Antoniego Pustelnika nazywa si go rwnie krzyem w. Antoniego".

    3. Krzy z uchwytem (ayx, crux ansata), nazywany bdnie te kluczem Nilu,

    oznacza - jako hieroglif egipski - ycie albo zapodnienie przez soce. Linia

    pozioma z ptl oznacza wschodzce soce, pionowa - promie soca. Na

    grobach Koptw (chrzecijascy potomkowie Egipcjan) czsto ryto ten znak,

    bdcy w tym przypadku symbolem krzya.

    4. Swastyka (pierwotnie znak ognia i soca), nazywana rwnie crux gammata

    (krzy gamma), gdy skada si z czterech odwrconych greckich liter F,

    wywodzi si z bardzo dawnych czasw. U buddystw oznacza klucz do raju,

    w kulcie Atargatis jest symbolem ycia. Pniej znajduje si j rwnie u

    Germanw. W sanskrycie jest znakiem witym, w Skandynawii oznacza mot

    Tora. W ornamentyce kocielnej w epoce dominujcego stylu romaskiego, w

    ktrym zastaje si jeszcze niektre stare figury magiczne, traktowano swastyk

    jako znak chronicy przed szatanem.

    W trzech pierwszych wiekach chrzecijastwa jeszcze czciej ni z tymi

    znakami krzya przejtymi z pogastwa spotykamy si zarwno z

    przedstawieniami kotwicy, trjzbu, monogramu Chrystusa, jak i typi-cznych

    postaci starotestamentalnych i orantw jako symbolami krzya witego.

    Waciwym znakiem krzya posugiwano si tylko w pojedynczych przypadkach,

    i to w cakowitej tajemnicy. Powodem takiego postpowania bya ostrono,

    eby witych tajemnic wiary nie narazi na szyderstwo i profanacj ze strony

    pogan, a take obawa przed przeladowaniem.

    Po zwycistwie chrzecijastwa ostrono ta okazaa si zbyteczna i mona ju

    byo jawnie przedstawia sam znak krzya. Oto jego rne formy:

  • 5. Krzy rwnoramienny albo grecki (crux uadrata) z czasw chrzecijaskich,

    wpisany albo nie wpisany w koo, nawizuje do przedchrzecijaskiego

    czteroramiennego krzya wpisanego w koo.

    6. Krzy taciski (crux immissa - od immitere: skada ze sob).

    7. Krzy w. Andrzeja przypomina ksztatem drzewo mki, na ktrym ponis

    mier w. Andrzej, aposto. Nazywa si go take crux decussata od decussis -

    znaku rzymskiej cyfry dziesi. Odgrywa wielk rol

    2 Por. Etymologiae lib. I, cap. 29, 1 n.

    Gesty

    15

    t

    w tysicletnim rozwoju zarwno znakw umieszczanych na domostwach,

    znakw cechowych i granicznych, jak i stempli drukarskich. Pierwotnie

    symbolizowa drewna skrzyowane i pooone na otarzu ofiarnym.

    8. Krzy widlasty by zapewne pierwotnym znakiem symbolizujcym tchnienie

    w wod chrzcieln; znak ten z czasem przybra posta greckiej litery y.

    Prawdziwe znaczenie tego znaku tchnienia kryje si w aluzji do drzewa ycia

    (por. Znaki i -pismo i Drzewa).

    9. Krzy arcybiskupi albo krzy patriarchalny, w heraldyce zwany krzyem

    lotaryskim. Take cudowny krzy ze Scheyern" ma tak posta.

    10. Krzy papieski. W odrnieniu od krzya arcybiskupiego dodano do niego

    trzeci belk poprzeczn.

    11. Krzy prawosawny i jego odmiany charakteryzuj si ukon belk doln

    wyobraajc belk, ktra suya skazacowi za podpor ng.

    12. Krzy laskowany by umieszczany na monetach ju w czasach

    Merowingw; w Austrii by umieszczany na sztandarach Dni Katolickich.

    13. Krzy jerozolimski, laskowany z czterema krzyykami umieszczonymi

    midzy ramionami duego krzya, mia przypomina pi witych ran. Rycerze

    Grobu witego nosili go na swych biaych paszczach.

  • 14. Osiem rozwidle krzya maltaskiego (heraldyczna odznaka zakonu

    joannitw) oznacza osiem bogosawiestw.

    Wedug wiadectw nauczycieli Kocioa II-V w. rado wiary modych

    chrzecijan dopatrywaa si ladw krzya witego take w przyrodzie i w

    najprzerniejszych przedmiotach. Rozpoznawano go w ukadzie czterech stron

    wiata, w sylwetce leccego ptaka, w ukadzie rogw wou, postawie czowieka

    stojcego z rozpostartymi ramionami, w ksztacie sztandaru armii, w

    tropjonie3, w sylwetce statku z masztem i aglami, w ksztacie drabiny czy

    puga znaczcego bruzdami ziemi. Tym znakiem krlewskim" wierni uzbrajali

    si przeciw demonom, ktre ,,drc uciekay" przed nim, a take uwicali nim

    naj zwyczaj niej sze czynnoci codziennego ycia.

    Greccy Ojcowie Kocioa widzieli w krzyu symbol Chrystusa, ktry rozpostarty

    na drzewie mki obejmuje cay wszechwiat, jego wysoko i gboko,

    szeroko i dugo, przenika go swoim Bstwem i harmonijnie czy w jedno.

    Mimo triumfu krzya witego w IV w., triumfu, o ktrym z takim zachwytem

    opowiada w. Jan Chryzostom w swoich licznych mowach, nie przezwyciono

    jeszcze penej czci bojani przed przedstawianiem ukrzyowanej postaci

    Zbawiciela. Zbyt ywa bya pami o doznanej przeze habie mierci

    krzyowej. Do VI w. pozosta wic krzy tylko symbolem; nie umieszczano na

    nim ciaa Zbawiciela4.

    3 Tropajon - tropaeum (tp07iawv od xpem - zawraca, zmusi do ucieczki) by

    znakiem, e na tym miejscu pokonano nieprzyjaciela. By to drewniany stojak W

    ksztacie krzya, na ktrym zwycizcy zawieszali zbroj, tarcz i bro pokona-

    iO wroga.

    4 Jungmann podaje inny powd nieumieszczania ciaa Zbawiciela na krzyu:

    Nie chciano oglda oczyma samego zjawiska i towarzyszcych mu okolicznoci,

    bez raczej ukryt za nim istot, ktra bya czym znacznie wicej ni

    umieraniem mczonego czowieka. T ukryt istot o wiele trafniej i gbiej

    ukazywa myli

    16

    Znaki i pismo

  • Na starochrzecijaskich sarkofagach, na ktrych przedstawiano te sceny

    pasyjne obejmujce kilka postaci ludzkich, ukrzyowanie byo zastpione przez

    tzw. anastasis (77 avaaramg - wzniesienie, wystawienie, obudzenie,

    wskrzeszenie). Ten motyw, z ktrym spotkamy si jeszcze wielokrotnie, gdy

    jest kombinacj wielu symboli, skada si z krzya, nad ktrym wznosi si

    konstantyski monogram Chrystusa w wiecu zwycistwa dziobanym przez

    gobie. U stp krzya, po jego prawej i lewej stronie, czuwaj (jak przy grobie

    Chrystusa) dwaj rzymscy onierze. Znak haby przybiera wic posta znaku

    zwycistwa i staje si wyrazem passio gloriosa.

    W V i VI w. bardzo rozpowszechnione s gemmy w formie krzyy. Zawieszano je

    jako wota w bazylikach albo suyy jako krzye do bogosawiestw i

    relikwiarze, jako krzye procesyjne i otarzowe. W malarstwie ciennym i w

    sztuce mozaikowej zajmuj miejsce centralne. Krzye

    0 rnych wielkociach i wykonane rn technik - umieszczone na stopniach,

    na tronach, pod ukami triumfalnymi, wypuszczajce pdy

    1 kwiaty - mwi wszdzie o zwycistwie, yciu i radoci; s typami

    przemienionego Zbawiciela.

    Tam za, gdzie przedstawia si samego Chrystusa, najczciej trzyma On w rku

    krzy w ksztacie laski albo bera. Krzy w ksztacie bera trzyma zwaszcza w

    scenach przedstawiajcych cuda przez Niego dokonane. W ten sposb

    podkrela si ich charakter misteryjny - to, co Zbawiciel uczyni w swoim yciu

    w sposb widzialny, dokonuje take w sposb niewidzialny w liturgii Kocioa.

    Krokiem w kierunku realnych przedstawie Ukrzyowanego s te krzye, na

    ktrych w punkcie zczenia dwch belek znajduje si popiersie Zbawiciela,

    Baranek Boy lub okolona aureol rka Chrystusa.

    Istniej te, cho zupenie odosobnione, reliefy z czasw

    wczesnochrzecijaskich przedstawiajce obnaon posta Ukrzyowanego.

    Najstarszymi przykadami tego s mae gemmy z II w., pochodzce ze Wschodu.

    Pniejszy przykad pochodzcy z V w. to posta Ukrzyowanego na sawnych

    drewnianych drzwiach kocioa w. Sabiny w Rzymie.

    W VI w. pojawiaj si krzye z przybitym do drzewa mki ciaem Chrystusa, ale

    odzianym w dug tunik i w zwyciskiej postawie. Take w epoce romaskiej

  • ukrzyowany Zbawiciel zachowuje postaw triumfujc: nosi dug opask na

    biodrach, a na gowie koron krlewsk.

    Szczeglny charakter maj celtyckie krzye kamienne, ktre czsto spotyka si

    w Wielkiej Brytanii, a mianowicie w Irlandii i Szkocji. Na kontynencie s one

    nieznane, a jeli si pojawiaj, to w innej formie. Rozwiny si z

    prehistorycznych dolmenw, w czasach chrzecijaskich w tych nieforemnych

    kamieniach-pomnikach obiono najpierw tylko krzy otoczony koem (moe

    jeszcze pod wpywem pogaskiego symbolu

    chrzecijaskiej tylko na ni wskazujcy symbol" (J. A. Jungmann, E. Sauser,

    Symbolik der katholischen Kirche, Stuttgart 1960, s. 17 (Symbolik der

    Religionen 6). Danielou zamyka rozdzia dziewity swojej ksiki Les symboles

    chretiens primi-tifs (Paris 1961, s. 151) wnioskiem, ktry chocia nie odnosi si

    do sposobu przedstawiania krzya, lecz samego krelenia jego znaku,

    naleaoby uwzgldni w tym kontekcie. Twierdzi on, e znak krzya nie mia

    pierwotnie przypomina cierpie Jezusa, iecz mia\ by symbolem Boskiej potgi

    Chrystusa. Tam, gdzie odnoszono go do mierci krzyowej, widziano w nim

    raczej wyraz potgi Boej, ktra przez mier objawiaa swoj przedziwn moc.

    Cztery belki krzya symbolizuj zatem kosmiczny charakter czynu zbawczego.

    Gesty

    17

    soca), potem take spiralne ornamenty i litery. We wczesnym redniowieczu

    ustala si forma krzya w swej dzisiejszej postaci. Bywa ona ozdabiana scenami

    biblijnymi, ornamentem wstgowym, spiralami itp.; elementem wsplnym jest

    aureola okalajca przecicie si belek krzya, ktra obramowuje stosunkowo

    ma posta gwn, Zbawiciela na krzyu albo w glorii, przedstawion jednak

    raczej symbolicznie ni realistycznie.

    Od okoo X w. przedstawienie krzya jest ju wprawdzie bardziej realistyczne,

    ale nadal wok umierajcego Zbawiciela grupuje si symboliczne postacie

    soca i ksiyca, Kocioa i Synagogi. Zwycistwo symbolizuje pokonany w

    lecy u stp krzya, ofiar mioci - pelikan karmicy wasn krwi swoje

    pisklta.

  • Szeroko rozpowszechnione byy tzw. ywe krzye, ktre pojawiy si w XV w.;

    nazywano je tak dlatego, e z czterech belek krzya wyrastaj ramiona.

    Najwysze rami otwiera kluczem niebo, najnisze bije motem w pieko, prawe

    koronuje Koci, lewe uderza mieczem Synagog.

    W liturgii jednak naczelne miejsce zajmuje zawsze passio beata. Koci

    bowiem spoglda na krzy w blasku przemienienia. Krzy ogarnia sob

    wszystkie tajemnice Chrystusa: mk, zmartwychwstanie, panowanie nad

    wiatem, paruzj. Znak krzya jest najczstszym gestem we wszystkich

    obrzdach liturgicznych, jest sakramentalnym nosicielem aski zbawienia,

    promieniuje Bosk moc i bogosawiestwem.

    Koci rozwija swoje myli o tajemnicy krzya najpikniej w liturgii Wielkiego

    Postu, Wielkiego Pitku i wita Podwyszenia Krzya (14 wrzenia), a take w

    tekstach pontyfikau na powicenie nowego krzya, w ktrych wspaniale

    zostaje ukazane symboliczne przeciwiestwo rajskiego drzewa ycia i znaku

    zbawienia oraz zamieszcza si wspaniay tekst modlitwy:

    Aby przez niego [krzy], ktry wskutek zwycistwa Baranka sta si

    zbawieniem, pasterz zachowa na przyszo nienaruszone stado."5

    Krzy, jako gwny symbol chrzecijaski i znak zbawienia, jest take atrybutem

    wielu witych, ktrych ycie w szczeglny sposb byo zaznaczone jego

    tajemnic, a mianowicie Andrzeja, Bernarda z Clairvaux, Bonawentury, Jana od

    Krzya i wielu innych6.

    2. Gesty

    Ciao i dusza - to w istocie cay czowiek. Dlatego ciao jest narzdziem duszy,

    gest - wyrazem myli i odczu. Najwysza doskonao polegaaby na tym, eby

    cae ciao pozwalao, niby czysty kryszta, przewieca duszy i eby nadto kady

    jego gest i cae jego dziaanie byo przeniknite duchem. Tak bdzie kiedy, gdy

    ciaa nasze zostan przemienione: najdoskonalsza harmonia, wzajemna wi

    bez jakichkolwiek przeciwiestw.

    Gesty towarzysz mowie, oywiaj j, czciowo mog j zastpi i s

    niezalene od rnorodnoci jzykw poszczeglnych narodw. Ludzie

  • 5 Pontificale Romanum. Summorum pontificum iussu editum, a Benedicto XIV

    et Leone XIII. Pont. Max. recognitum et castigatum. Editio typica, Ratisbonae

    1888, II, 177.

    6 Na temat atrybutw witych por. O. Wimmer, Kennzeichen und Attribute

    der Heiligen, Innsbruck 1983 6.

    18

    Znaki i pismo

    Wschodu posuguj si wiksz rnorodnoci gestw ni Europejczycy,

    poniewa nale do narodw starszych. Staroytno znaa znacznie wicej

    penych treci i zarazem oglnie rozumianych gestw ni wspczesno. Biblia

    wspomina o takich gestach, ktre s nam ju obce, ale i o takich, ktre

    zachoway do dzi swj pradawny sens.

    Nie kady ruch jest gestem", a c dopiero gestem symbolicznym. Czowiek w

    swoich ruchach wykazuje pewne podobiestwo ze zwierztami. Chocia

    zwierzta okazuj swoje uczucia w sposb peny wyrazu (np. pies przez

    merdanie ogonem i podskoki wyraa sw rado, a przez szczerzenie zbw -

    zo), to jednak nie mona uwaa tych odruchw za gesty". Gesty i

    gestykulacja s waciwe tylko ludziom, istotom rozumnym. Wychowanie i

    sztuka samoopanowania maj za zadanie nadawa, i to od wczesnego

    dziecistwa, zewntrznemu zachowaniu ksztat, ktry byby na miar godnoci

    ludzkiej, i w ten sposb podda ciao rwnie pod tym wzgldem duchowi.

    Panowanie nad swym ciaem naley do dobrego wychowania. Wysze jeszcze

    wymagania stawia asceza. Wysokiego stopnia opanowania wymagaj te gesty

    liturgiczne. Nie mog by samowolne i swobodne i dlatego s dokadnie

    okrelone rubrykami i ceremoniaem. Tu ma zastosowanie upomnienie w.

    Pawa: Abycie dali ciaa swoje na ofiar yw, wit, Bogu przyjemn" (Rz

    12,1). W liturgii bowiem kady gest (nie ruch") ma okrelone znaczenie, ktre

    albo wynika z naturalnej wymowy gestu, np. podnoszenia oczu czy wznoszenia

    rk, albo stanowi o przesuniciu okrelonego witego znaku w sfer

    tajemnicy, np. gdy kapan, naladujc Pana, bierze chleb i kielich w swoje rce,

    aby wypowiedzie nad nimi sowa konsekracji, albo gdy bogosawic i

    powicajc, kreli znak krzya witego. Liturgiczne gesty i ceremonie nie s

  • czym osobistym. Chodzi raczej o Chrystusa, ktry posuguje si czowiekiem

    jak swoim narzdziem.

    Leenie krzyem i uklknicie

    "Leenie krzyem to rzucenie si twarz na ziemi, rozpostarcie na ziemi ciaa.

    W formie bardziej umiarkowanej polega ono na uklkniciu na z emi z

    rwnoczesnym i tak gbokim skonieniem tuowia, eby czoo mogo dotkn

    ziemi albo mona byo ucaowa stop osoby, ktrej

    t ]IT ?zesc.\ WJG? Sp,Sb wyraano w staroytnoci najwysz cze a bo

    akt adoracji. Na Wschodzie jeszcze dzisiaj spotykamy si z t forma okazywania

    czci (npoarjcn). Leenie krzyem jest zewntrznym zna kiem adoracji Jahwe i

    hodu, ktry poganie okazuj swoim bogom albo wadcom, ktrym oddaje si

    cze bosk.

    W liturgii leenie krzyem obowizuje, wedug rytu rzymskiego, celebransa i

    jego asyst na pocztku ceremonii Wielkiego Pitku. Osoby ktre otrzymuj

    wicenia wysze, padaj na twarz i le krzyem podczas piewania Litanii do

    Wszystkich witych przewidzianej przez rytua wice. W niektrych

    klasztorach leenie krzyem jest zwizane z obrzdem prffl%cla do zakonu i

    uroczystociami skadania lubw zakonnych

    W Wielki Pitek gest ten jest niemym wyrazem dogbnego wstrzsu poczucia

    wasnej nieskoczonej maoci w obliczu Boga-Czowieka ktry za nas umar na

    krzyu.

    W czasie piewania Litanii do Wszystkich witych i we wspomnianych

    obrzdach monastycznych to rzucenie si na ziemi i leenie krzyem

    Gesty

    19

    wyraa lepiej ni sowa cakowite oddanie si, poczucie wasnej niegodno-ci i

    niemocy oraz wzmacnia usilno zanoszonych prb.

    Uklknicie (genuflexio) jest albo jednorazowym aktem (przyklkniciem), albo

    postaw przyjmowan na duszy czas (klczeniem). Waciwie jest to

  • uproszczona forma padnicia na twarz (leenia krzyem). Czsto jest wyrazem

    pokutnego usposobienia. Postaw klczc poboni chrzecijanie najczciej

    przyjmuj w czasie modlitwy. W liturgii za przepisy rubrycystyczne mwi o

    czasach, dniach i okolicznociach, w ktrych naley okaza ten akt czy postaw

    pobonego usposobienia.

    Ukony

    Ukony w najrozmaitszych formach s rwnie oznakami oddawania czci.

    Podczas gdy w yciu wieckim najczciej wyraaj tylko - w zalenoci od

    zwyczajw panujcych w danym kraju - uprzejmy gest powitania, w liturgii s

    ceremoniaem przepojonym duchem wiary. Liturgia rzymska zna rne ukony:

    mae, rednie i gbokie; rubryki mszau, sakramentarza i brewiarza

    kadorazowo okrelaj ich czas i charakter. May ukon polega na skonieniu

    tylko gowy, redni - rwnie ramion, za gboki ukon wymaga skonienia pod

    ktem prostym caego tuowia, przy czym, o ile przepisy nie stanowi inaczej,

    naley czubkami palcw skrzyowanych rk dotkn rzepek kolan, nie opierajc

    ich jednak na nich.

    Znaki krzya i gest bogosawiestwa

    Prastarym zwyczajem chrzecijan, do ktrego niejednokrotnie zachcali

    wiernych ju nauczyciele Kocioa najwczeniejszego okresu, byo krelenie

    znaku krzya na osobach, przedmiotach i sobie samym. Ten znak zbawienia

    towarzyszy, od chwili powstania ze snu do momentu udania si na spoczynek

    nocny, prawie kadej czynnoci chrzecijan, gdy widziano w nim obron przed

    demonami, pomoc w pokusach, umocnienie wiary i publiczne jej wyznanie.

    W liturgii wszystko bogosawi i powica si wanie znakiem krzya i por. Znak

    krzya).

    Gest bogosawiestwa polega pocztkowo, jak mona wnosi z wielu tekstw

    Starego Testamentu, na naoeniu rk. Stosowany dzisiaj gest

    bogosawiestwa ma swj pierwowzr w gecie antycznych mwcw,

    przedstawianym czsto na starych pomnikach, poniewa bogosawiestwo

    czy si najczciej ze sowem. Gest bogosawiestwa polega na

    wyprostowaniu prawej rki i trzech pierwszych palcw, podczas gdy pozostae

    palce s ugite. Ten gest jest nazywany aciskim bogosawiestwem, w

  • odrnieniu od greckiego. Dzisiaj przyjo si, e wszystkie palce s

    wyprostowane.

    Wedug greckiej formy udzielania bogosawiestwa palce wskazujcy,

    rodkowy i may s wyprostowane, za kciuk i palec serdeczny s pooone

    jeden na drugim. W ten sposb zostaj utworzone greckie litery XC ApioTC).

    Zgodnie z inn interpretacj, trzy wyprostowane palce s znakiem wiary w

    Trjc wit, a dwa zoone - znakiem wiary w dwie natury w Chrystusie. Ta

    symbolika jednak zostaa dodana pniej, tak samo jak nie jest pierwotne

    rozrnienie midzy acisk i greck form bogosawiestwa.

    20

    Znaki i pismo

    Zoenie rk

    Zoenie doni zwrconych do siebie stron wewntrzn wywodzi si z

    germaskiej formy oddawania czci, zgodnie z ktr wasal z tak zoonymi

    rkami przystpowa do swego lennodawcy i otrzymywa od niego zewntrzny

    znak nadania lenna. W czasie modlitwy zoone rce wyraaj wzniesienie

    duszy do Boga: wydaje si, jakby wyrastay one z serca, obejmoway czowieka i

    wraz ze wszystkimi jego intencjami modlitewnymi powierzay go w rce Boga.

    To, co ju wedug wieckiego zwyczaju oznaczao zaleno od kogo wyszego,

    oddanie, wydawao si szczeglnie odpowiednie do wyraenia takiego

    usposobienia wobec Boga. Skadanie doni w czasie modlitwy staje si

    powszechnym zwyczajem dopiero w XII w., a przyjo si w Kociele dopiero

    pod wpywem owego zwyczaju germaskiego.

    Zoeniu rk ze splecionymi palcami przypisywano, wedug Pliniusza i

    Owidiusza, w staroytnoci magiczne znaczenie; miao chroni przed demonami

    i siami tajemnymi. W czasach starochrzecijaskich tylko w pojedynczych

    przypadkach pojawia si ono jako gest modlitewny, i to majcy zastosowanie

    tylko w czasie modlitwy prywatnej, nigdy podczas ceremonii liturgicznych.

    Naoenie rk, wycignicie rk, okrycie rk, podanie rk (por. Rka).

    Stanie

  • W czasie stania ciao nasze przyjmuje postaw wyprostowan, ktra wyraa

    czujno, napicie, uwag, cze przed kim wyszym, szacunek, gotowo do

    przyjcia rozkazu i wypenienia suby, rozpoczcie wdrwki. Od

    zamierzchych czasw postaw t przybierali skadajcy ofiary.

    Ten, kto otrzymuje chrzest, powstaje z martwych wraz z Chrystusem. Odtd w

    swoim yciu stara si wybiega naprzeciw nadchodzcego Pana. Te rnorodne

    znaczenia dostatecznie uzasadniaj przyjmowanie postawy stojcej w czasie

    okrelonych czci sprawowanej liturgii. W pierwszych wiekach chrzecijastwa

    postawa stojca bya typow postaw modlitewn; tak te sztuka

    katakumbowa przedstawiaa orantw.

    Postawa siedzca

    Postawa siedzca jest postaw, ktr przyjmuje si w czasie odpoczynku i

    odprenia. Liturgia zezwala na ni w czasie czyta (z wyjtkiem Ewangelii) i

    nastpujcych po nich piewa, a take przy duszych psalmodiach. Do

    postawy siedzcej mona odnie sens ukryty w sowach w. ukasza: Maria

    (...) siada u ng Pana i przysuchiwaa si Jego mowie" (k 10,39), oraz w

    sowach Oblubienicy: W upragnionym jego cieniu usiadam" (Pnp 2,3).

    Postawa ta nie ma nic wsplnego z gestem aoby typowym dla staroytnego

    Wschodu, o ktrym jest mowa w Ps 137, 1 i w Lamentacjach Jeremiasza,

    podsuwa raczej obraz smakowania w sowie Boym.

    Bicie si w piersi

    Tym gestem, praktykowanym przy sowach moja wina" i Panie, nie jestem

    godzien" przed przyjciem Komunii witej, wyraa chrzecijanin

    Gesty

    21

    swoje poczucie winy. Nie zrzuca winy z siebie, lecz wskazuje na siebie i wyznaje

    z pokor: zgrzeszyem! Uderzenie (zamknit pici) w pier wskazuje na serce

    - orodek ycia i siedzib uczu. Ono to ma by ukarane za wszystko zo, ktre

    popeni czowiek. Pan powiada przecie: Z serca bowiem pochodz ze myli"

    (Mt 15,19).

  • Pocaunek

    Pocaunek (iArjfia, aanaaiuc) jest wyrazem mioci albo czci.

    Pocaunek liturgiczny jest szczeglnie czsty w obrzdzie Mszy w. Wyrazem

    czci jest ucaowanie otarza, ksigi Ewangelii, pateny, paramen-tw. Pocaunek

    skada si na naczyniach z nowo powiconymi olejami witymi, na krzyu

    podczas adoracji krzya w Wielki Pitek, na relikwiach i rnych powiconych

    przedmiotach. Wyrazem szacunku jest rwnie pocaunek papieskiego,

    biskupiego i praackiego piercienia albo rki kapana. Pocaunek piercienia

    bezporednio przed przyjciem Komunii witej by pierwotnie znakiem

    prawowiernoci, przynalenoci do jednego Kocioa katolickiego.

    Pocaunek pokoju (Pax"), ceremonia podczas uroczystej Mszy w. odprawianej

    z asyst bd Mszy koncelebrowanej, nastpujca dawniej po Agnus Dei, a

    przed Komuni wit, obecnie po Modlitwie o pokj, a przed Agnus Dei, jest

    znakiem braterskiej mioci i zgody. Pocaunek pokoju bywa w niektrych

    miejscowociach (od XIV w.) przekazywany uczestniczcym we Mszy w. za

    porednictwem pacyfikau, tabliczki wykonanej z koci soniowej, metalu czy

    drewna i ozdobionej religijnymi motywami.

    Pocaunek pokoju wyraa wsplnot z Chrystusem. Koci otrzymuje niejako

    pocaunek samego Logosu, o ktry prosi Oblubienica w Pieni nad Pieniami

    (1,2). Osculum pacis" stanowi rkojmi pokoju. Nie myl - pisa Cyryl

    Jerozolimski - e chodzi tu o taki pocaunek, jaki widzimy u przyjaci na rynku.

    Ten pocaunek jednoczy serca i prowadzi do przebaczenia uraz, jest oznak

    pojednania i zapomnienia o krzywdach. Wszak Chrystus powiedzia: Jeeli

    ofiar sw przynosisz do otarza i tam przypominasz sobie, i brat twj ma co

    przeciw tobie, zostaw tam przed otarzem sw ofiar i id wpierw i pojednaj si

    z bratem swym, a potem dopiero wr i z sw ofiar*"7 (Mt 5,23-24).

    Kroczenie

    Kroczy nie znaczy tak sobie chodzi czy biega ani te maszerowa, lecz i w

    sposb peen umiaru i opanowania, nie opieszale i bezmylnie, zachowujc

    postaw skromn i wyprostowan. Kroczy to nie pdzi i pieszy si, ale take

    nie lamazarnie wlec si czy wczy.

  • Podczas liturgii poruszanie si powinno by godne i zdyscyplinowane.

    Praktykowane w niektrych krajach obchodzenie w czasie Ofiarowania

    gwnego otarza i skadanie ofiar, procesja, ingres biskupa do swojej katedry,

    papiea do bazyliki, schodzenie si wsplnoty zakonnej na modlitw

    brewiarzow s ceremoniami liturgicznymi, ktre wywieraj bardzo wielkie

    wraenie. Wystawno naley si take Bogu, pozwala ona bo-

    7 Katecheza mistyczna V, 3, w: w. Cyryl Jerozolimski, Katechezy. Tumaczy ks.

    Wojciech Kania, opatrzy wstpem o. Jacek St. Bojarski, opracowa o. Mateusz

    Andrzej Bogucki OP, ATK, Warszawa 1973, s. 317 (Pisma Staroytnych Pisarzy

    ;psp], t. 9).

    _J

    22

    Znaki i pismo

    wiem przeczuwa przysz chwa, jest antycypacj wejcia do Miasta

    witego, wprowadzeniem do niebieskiego orszaku.

    Taniec i korowd

    Przez taniec i korowd (saltatio, chorea, chorus, %opq) naley rozumie

    regularne nastpstwo rytmicznych krokw albo podskokw, obracanie si bd

    stpanie podug okrelonych regu; s bardzo cile zwizane z muzyk, ktra

    im najczciej te towarzyszy. Taniec jest form przeywania radoci. Dlatego

    ju w staroytnoci taczono przy radosnych wydarzeniach ycia codziennego,

    jak o tym wspomina rwnie Biblia; taczono w czasie uroczystych obchodw

    zwycistwa, w czasie uczt (por. Mt 14,6), doynek, uroczystoci weselnych.

    Tace sakralne naleay ju przed dwoma tysicami lat do najwyrazistszych

    sposobw okazywania uczu religijnych. Oczywicie s te dzikie, nieokieznane

    tace, ale tych nie bierzemy tutaj pod uwag.

    "Rytettk.a c\a\a i &vjk-wa pozwala wypowiedzie w sposb cielesny to, o

    czym myli duch, a rwnoczenie powcigliwie to ukry i ochroni. Grecy

    niewypowiedziane sprawy dokonujce si w misteriach skrywali wanie pod

    postaci taca, wiedzc, e s takie przekonania i przeczucia, ktrych nie mona

    wypowiedzie, a tylko czyni" w pikny sposb. Taki te jest taniec sakralny,

  • poniewa jest przede wszystkim naladowaniem w gecie i rytmie ruchu,

    ktrym Bg, jako zasad stwrcz, obdarzy kosmos; jest wczeniem si w

    rytm mioci stwrczej, ktra stworzya wiat gwiazd. Czowiek staroytnoci,

    podziwiajc drgajce wiata niebieskie, zwyk by mwi o tacu gwiazd. Filon

    na przykad powiada, e gwiazdy wykonuj prawdziwie Boski taniec, poniewa

    nie zmieniaj porzdku, ktry wyznaczy im w kosmosie wszystko rodzcy

    Ojciec. Wedug nauki pitagorejczykw, gwiazdy s miejscem pobytu

    bogosawionych. Dusza wic, ktra ju tu na ziemi chce zjednoczy si z

    Bstwem, musi wczy si w ten taneczny korowd gwiazd, aby ju teraz by

    tym, czym bya kiedy i czym kiedy bdzie. Bg bowiem chce, powiada Filon,

    eby dusza mdrca bya odbiciem nieba, niebem sprowadzonym na ziemi;

    eby posiadaa w sobie to, co znajduje si w sferze eteru: uporzdkowane

    ruchy, harmonijne korowody taneczne, podporzdkowane Bogu obroty i rwn

    gwiazdom, lnic blaskiem dobro. Lukian w zwizku z tym mwi o pobonoci

    Hindusw, ktrzy okazuj cze tacu soca w ten sposb, e w gbokiej ciszy

    tworz korowd i tak taczc, naladuj taniec boga(-soca). O astrolatrii

    wspomina jeszcze w czasach chrzecijaskich Honoriusz z Autun, ktry

    powiada, e chr piewajcych psaterz wzi swoj nazw od chorea

    canentium, a wic tanecznego chru piewakw, ktry w czasach antycznych w

    swoim omamieniu wielbi bogw gosem i suy im caym ciaem.

    Chrzecijanie prbowali, take w zwizku z chrzecijaskimi tajemnicami, nada

    tacu znaczenie sakralne i sakralnie go usprawiedliwi. W czasach

    najwczeniejszych, kiedy orgie pogaskie jeszcze tkwiy wieo w pamici

    chrzecijan, taniec by zakazany i z ca moc zwalczany przez Ojcw Kocioa.

    redniowiecze omielio si ju jednak podj tego rodzaju prb, wprawdzie

    jeszcze poza liturgi, niejako na jej kanwie. Tak

    8 Por. H. Rahner, Der spielende Mensch, Einsiedeln 1978 8, rozdz. 4 (Christ

    heute

    2/8).

    Znaki pisarskie

    23

    r

  • wic do obchodw Wielkanocy i innych dni witecznych wczono bardzo

    stateczny korowd i zabaw duchownych w pik (pika, sphaira - symbol

    wschodzcego soca), ktre miay miejsce albo w kruganku, albo na

    dziedzicu rezydencji biskupiej; nawet biskupi brali udzia w tych zabawach. W

    katedrze w Sewilli zachowa si do dzisiaj zwyczaj wykonywania przez chopcw

    przed rozpoczciem Tajemnicy Otarza taca sakralnego. Takie zwyczaje miay

    by niejako antycypacj niebiaskiej radoci, a usprawiedliwiay je i inspiroway

    przykady zaczerpnite ze Starego Testamentu. Miriam, siostra Mojesza, po

    przejciu Morza Czerwonego, wiedzie korowd, a wszystkie kobiety podaj za

    ni, piewajc i uderzajc w bbenki (Wj 15,20). Dawid taczy przed ark (2 Sm

    6,5). Take w niektrych miejscach Ksigi Psalmw mona napotka sowa

    wskazujce na taniec, korowd taneczny, np. wtedy, gdy modlcego wzywa si

    do oddania chway Bogu in choro albo do exsultatio (exsulto - skaka do gry,

    podskakiwa); w tumaczeniach sens tych sw nie jest ju jednak uchwytny.

    O formie staroytnych tacw i korowodw nie wiemy wprawdzie wiele, ale

    mona domniemywa, e nie rniy si one istotnie od tacw wspczesnych

    ludw Wschodu. W ostatnim czasie w rnych krajach misyjnych, np. w Indiach

    i w krajach afrykaskich, podejmuje si wysiki, aby tradycyjne tace kultowe

    tubylcw wprowadzi do liturgii. wiadkami takiej prby byli pielgrzymi zebrani

    na placu w. Piotra w 1957 r., z okazji wiatowego Kongresu Modziey

    Katolickiej. Dzisiaj nie jest ju niczym nadzwyczajnym, gdy zakonnice hinduskie

    przebywajce w klasztorach na Zachodzie tacz podczas Mszy w. albo

    piewania Magnificat. Nawet europejskie wsplnoty religijne tu i tam prbuj

    znale dla odmawianych przez siebie modlitw jakie taneczne formy wyrazu.

    w. Augustyn widzi w tacu symbol mistyczne przedstawienie witego

    wspbrzmienia w wiecznym pokoju wszystkich tonw i gestw. atwo

    zrozumie, dlaczego podrcznik malarski z klasztoru na grze Athos zaleca

    opatrzenie personifikacji przedstawiajcych Koci inskrypcj: ..O Kociele,

    ciesz si w Panu, wykrzykuj z radoci i tacz!"

    Bogosawiony malarz-zakonnik Fra Angeico przedstawi radoci niebiaskie w

    obrazie korowodu tanecznego, do ktrego anioowie zapraszaj sprawiedliwych

    wszystkich stanw, podaj im rce i w rajskim ogrodzie penym kwiatw

    rozpoczynaj plsy.

  • 3. Znaki pisarskie

    Alfabet

    W staroytnoci cay alfabet mia znaczenie symboliczne. Pierwotni ludzie

    podziwiali przede wszystkim to, co cudowne, dostrzegajc w tym -ymbole

    niejasno przeczuwanego wyszego wiata. Rwnie cud, i rzeczy duchowe

    mona utrwali za pomoc znakw widzialnych, za pomoc :sma, wywiera na

    nich gbokie wraenie. Ludzie Wschodu przypisywali pismu nawet

    pochodzenie boskie. Literami oznaczano, jak po czci i dzisiaj, liczby i nuty.

    Nadto wieloraki sens greckiego sowa otoi%eiov by powodem dostrzegania w

    alfabecie ukrytej symboliki religijnej alfabetu. Sowo to znaczy: najprostsza

    cz skadowa, element, a wic:

    24

    Znaki i pismo

    dla mowy i pisma - litera

    dla wiedzy - pojcie podstawowe

    dla dziaania - zasada

    dla kosmosu - podstawowa materia.

    Take dla okrelenia cia niebieskich i elementarnych mocy duchowych, ktre w

    synkretyzmie reprezentuj ywioy, posugiwano si niekiedy tym sowem. To

    bogactwo znacze jednego wyraenia mogo podsun myl, e oto zwyky rzd

    liter staje si symbolem zupenie odmiennych poj, podpadajcych pod to

    samo okrelenie.

    Staroytni widzieli w alfabecie tajemnicz cao, obraz wszelkiej doskonaoci,

    czci skadowe, za pomoc ktrych mona tworzy tajemnicze imiona i

    formuy suce do wzywania bogw, do zaklinania mocy ciemnoci. Czowiek

    nie wie, jak nazwa te istoty, jak im okaza cze albo

    powstrzyma ich gniew, dlatego bekocc - raz jest to piew religijny, raz

    formua magiczna - wyrzuca z siebie szeregi liter w rnorakim nastpstwie, aby

    tylko trafi to, co moe usposobi yczliwie do niego moce, ktre go

  • przerastaj, albo utrzyma od siebie z daleka wszelkie zo. To swobodne

    gromadzenie dwikw podlegao jednake rwnie wielorakiej systematyzacji.

    Siedem greckich samogosek (po dwie litery dla e i o), ktrych take uywano

    do okrelania siedmiu tonw prostej skali, byo symbolem siedmiu sfer

    niebieskich i siedmiu poruszajcych si po nich planet. Chcc wnikn w sens

    tej symboliki, trzeba zna pitagorejski obraz wiata. Pitagorejczycy uwaali

    Ziemi za centrum wszechwiata, wok ktrego obracaj si po

    koncentrycznych koach ciaa niebieskie o ksztacie kulistym, takim jak Ziemia.

    Wyobraano sobie, e ciaa niebieskie umocowane s do krysztaowych,

    wydronych kul, ktre wraz z nimi kr wokoo osi Ziemi. Wyliczano i

    porzdkowano, od najbliszego do najdalszego, ciaa niebieskie w takiej mniej

    wicej kolejnoci: Ksiyc, Soce, Merkury, Wenus, Mars, Jupiter, Saturn, a

    wic w sumie przyjmowano siedem sfer planet i, jako sm, sfer gwiazd

    staych, tak zwanych primum mobile. Soce i Ksiyc zaliczano wic wwczas

    do planet. Jak szybko obracajce si koa jakiego mechanizmu wydaj dwik,

    tak te ogromne wirujce sfery planet wydaj dwiki, ktre zlewaj si w

    przepotn harmoni. Ta idea i jej symboliczny wyraz, jaki znajduje w muzyce

    ziemskiej, pojawiaj si ju u najstarszych ludw tworzcych kultur. Owa

    harmonia muzyki sfer niebieskich spaja budowl wszechwiata. My, ludzie, nie

    syszymy ju wprawdzie tych tak cudownie harmonijnych dwikw, poniewa

    syszymy je od urodzenia i przyzwyczailimy si do nici, ale muzyka ta

    wprawia w zachwyt mieszkacw Olimpu. Kada sfera wydaje inny ton skali, a

    wic i poszczeglnym bogom planet przysuguj okrelone samogoski i

    odpowiadajce im tony Dlatego tez Demetriusz z Faleronu yjcy w IV w. przed

    Chr. pisze: Egipscy kapani uywaj w hymnach na cze bogw siedmiu

    samogosek (teoijr yfivovm Sta zcov ema a)vtjevT(ov), ktre wygaszaj w

    odpowiedniej kolejnoci {e' LC rjc). Dwik tych gosek - o ile idzie o suchow

    przyjemno - zastpuje dwik fletw i lutni"9. Wergiliusz opowiada nam o

    piewaku Orfeuszu, ktry piewa z towarzyszeniem liry siedem rnych tonw

    9 O wyraaniu si 71, w: Wadysaw Madyka (prze. i opr.), Trzy stylistyki

    greckie, Zakad Narodowy im. Ossoliskich, Wrocaw 1953, s. 104 (Biblioteka

    Narodowa, Seria II nr 75).

  • Znaki pisarskie

    25

    (septem discrimina vocuni) w chrze bogosawionych. Inskrypcje na

    staroytnych pomnikach wiadcz, e byo zwyczajem zmienia porzdek tych

    tonw tak, e przy ich powtarzaniu zawsze rozpoczyna je inny ton. Chciano w

    ten sposb da wyraz zmiennemu pooeniu planet, aby adna nie poczua si

    uraona. Chocia brzmi to miesznie, to jednak byo znamienne dla

    przeniknitej zabobonnym lkiem wiary pogan. Gnostycy kontynuowali te

    niedorzecznoci, umieszczali jednak w miejsce bogw siedem eonw albo

    siedem aniow, ktrzy kierowali ruchem planet. Wierzono, e za pomoc tych

    liter mona wyrazi tajemne, nie mogce by wypowiedziane imi (to vo/ia to

    KpvnTv), istot, ktra przewysza ludzk mow i zdolno pojmowania. Za

    przewiadczeniem tym krya si gboka idea poszukiwania tego, co wzniose i

    prawdziwe.

    Spgoski oznaczay natomiast substancje materialne, co powiadcza

    pitagorejczyk Nikomachus z Gerasy (II w. przed Chr.), a ich zestawienie z

    samogoskami byo symbolem boskiego dziaania w wiecie widzialnym,

    obrazem zjednoczenia pierwiastka boskiego i ziemskiego, ducha i materii. Bliski

    zwizek symboliki liter z harmoni sfer tumaczy zapewne te niektre obrazy

    powicone tej czci orfizmu pitagorej skiego oraz syabiki, stanowice czsto

    ornament murw antycznych grobowcw i odnajdywanych w nich naczy;

    syabiki te zdaj si wskazywa na harmoni sfer niebieskich i przyjcie

    wtajemniczonych do chru orszaku niebieskiego. Dla pogan byy przecie

    gwiazdy przyszym miejscem pobytu dusz sprawiedliwych. Lira znajdujca si

    nad wejciem do jednego z grobowcw iCanossa, pn. Wochy) moe

    sugerowa t sam myl (tak Millin).

    Z innego punktu widzenia, o ktrym ju wspomnielimy, mia alfabet - ktremu

    przypisywano moc egzorcyzmu - ochrania oznaczony nim grb albo budynek.

    Pojmowany za jako obraz doskonaego, zamknitego w sobie kosmosu

    wydawa si rwnie odpowiedni, aby jakiej przestrzeni nada charakter

    zamknitego w sobie i samoistnego {amapKEia) mikro-kosmosu.

  • Jak dalece antyczne pojmowanie alfabetu, jako tajemniczej caoci i obrazu

    doskonaoci, zostao przeinterpretowane w duchu chrzecijaskim, mona

    dostrzec w hymnie w. Efrema (zm. 373 r.):

    Podobnie jak ciao alfabetu jest doskonae we wszystkich swych czonkach i nie

    mona ani uj od niego, ani doda do niego adnej litery, tak samo prawda,

    ktr w witej Ewangelii spisano literami alfabetu, jest doskona miar, ktra

    nie dopuszcza ani adnego wicej, ani adnego mniej".10

    Tak, Bg istotnie nada charakter sakramentalny znakom pisarskim i napeni je

    Bosk treci, skoro ich uy, aby przez spisane objawienie opowiedzie ludziom

    o swym nieskoczonym yciu i swym zbawczym dziele.

    Zwyczaj krelenia w czasie ceremonii powicenia kocioa caego aciskiego i

    greckiego alfabetu na posadzce domu Boego posypanej popioem w formie

    krzya ma genez czysto techniczn, a symbolik dodano dopiero pniej.

    Przetrwaa jednak symbolika, natomiast wzgldy prak-

    10 Hymni contra haereses 22, 1. Przekad z wyd. niem.: Das heiligen Ephraem

    des Syrers Hymnen gegen die Irrlehren. Aus dem syrischen iibersetzt und mit

    einer Einleitung versehen von dr. Adolf Riicker, Verlag Josef Ksel u. Friedrich

    Pustet, Miinchen 1928, s. 80 (Bibliothek der Kircherwater).

    26

    Znaki i pismo

    tyczne dawno ju utraciy swe znaczenie i poszy w zapomnienie. Obrzd ten

    wywodzi si ze zwyczajw, ktre praktykowali staroytni rzymscy mierniczy,

    wytyczajc granice jakiej posiadoci, odgraniczajc jaki kawaek gruntu od

    innego. Krzy ukony (crux decussata) nawizuje do dwch poprzecznych linii,

    ktre rzymscy mierniczy na samym pocztku zaznaczali na kawaku gruntu, jaki

    mieli odmierzy. Litery, krelone na krzyu rozsypywanego popiou

    przypominaj te litery, ktrymi posugiwali si mierniczy i ktre przedstawiay

    w tym wypadku wielkoci liczbowe. Poniewa staroytni chrzecijanie,

    przepenieni gbok mioci do Chrystusa i Jego tajemnic, byli skonni, aby we

    wszystkich zjawiskach naturalnych dostrzega symbolik religijn, przeto take

  • w krzyu ukonym rozpoznawali liter X, pocztkow liter imienia XPICTOC,

    ktra w alfabetach obydwu jzykw wiatowych, greckim i aciskim, bya

    symbolem wiecznie trwajcego Kocioa powszechnego, a litery A i Q kojarzyy

    si ze znanym tekstem Apokalipsy (1,8; 21,6; 22,13). Tak zatem pierwotnie

    techniczne czynnoci zmieniy si w ceremoni uroczystego objcia w

    posiadanie przez Chrystusa domu Boego, i jako takie przetrway. Nie mona

    przy tym przeoczy apotropaicznego znaczenia, ktre w staroytnoci

    nadawano literom alfabetu. Wzicie w posiadanie przez Chrystusa domu

    Boego jest przecie poczone z odparciem demonicznych mocy. W niektrych

    miejscowociach pisano zamiast caego alfabetu tylko ABC, cz zamiast

    caoci, albo A i 12. Do tej starszej symboliki doszed jeszcze inny element,

    odkd w redniowieczu w obrzdach powicenia kocioa zaczto dostrzega

    podobiestwo do inicjacji chrzcielnej, a ponadto poczono rzymskie i

    starogalijskie elementy tego obrzdu. Za czasw w. Remigiusza z Auxerre (IX

    w.) obrzdy te przybray tak form, jak maj obecnie. Widzi on w alfabecie

    symbol wprowadzenia w prawdy wiary, kadzenia podwalin pod nauk wit.

    Std zrozumiay si te staje - jak dodaje - zarzut w. Pawa, ktry kieruje on

    pod adresem Hebrajczykw: Gdy bowiem ze wzgldu na czas powinnicie by

    nauczycielami, sami potrzebujecie kogo, kto by was pouczy o pierwszych

    prawdach sw Boych" (Hbr 5, 12). Biskup kreli zatem kolejne litery alfabetu,

    nauczajc pocztkw wiary, i mwi wraz z Apostoem: Mleko wam daem, a

    nie pokarm stay, bocie byli niemo-cni; zreszt i nadal nie jestecie mocni" (1

    Kor 3, 2). Jak wic waciwe jest, by nauczy dzieci najpierw samych liter, potem

    sylab, a po sowach stopniowo zda, tak istniej te w rodzinie Kocioa rne

    stopnie zrozumienia. Na pierwszym stoj ci, ktrzy yj w niewinnoci i zdajc

    dopiero do osignicia pewnoci w doskonalej wiedzy, musz niejako zadowoli

    si na razie jej pocztkamin.

    Chcc w peni zrozumie ten jzyk staroytnych, trzeba wzi pod uwag, jak

    wielk wag w nauczaniu przywizywali oni wanie do alfabetu. Dzieci musiay

    umie powiedzie go - jako wiczenie pamiciowe - rwnie od koca i

    recytowa w rnej kolejnoci: byo to prawdziwie spraw dzieci", mona by

    powiedzie, ich odznak i symbolem12. Dziemi" w znaczeniu

    nadprzyrodzonym s rwnie otrzymujcy chrzest, bez wzgldu na ich wiek, i

    tak te ich nazywano. Na grobach chrzecijaskich take krelono czasem

    alfabet. Zasadnicz

  • 11 Por. Remigiusz z Auxerre, De dedicatione Ecclesiae.

    Por. Hieronim, Epistoa 17 (do Laety); Komentarz do Ksigi Jeremiasza 25, 26.

    Znaki pisarskie

    27

    racj tej praktyki naleaoby upatrywa zapewne w ywotnoci antycznego

    zwyczaju zabezpieczania grobw. Zwyczaj ten przetrwa do pnego

    redniowiecza, tj. do czasu wyrugowania z chrzecijastwa zabobonw, ktre

    podwiadomie pieniy si w zwyczajach ludowych; niektre jednak z tych

    zabobonw ostay si do dzisiaj. Pewne formuy egzorcyz-mw z pierwszych

    wiekw chrzecijastwa wykazuj - z nieznaczn zmian pozytywnego

    elementu pogaskiego - mocne podobiestwo do staroytnych formu

    czarodziejskich (magicznych). Starajc si jednak dociec sensu chrzecijaskiego

    zwyczaju krelenia na grobach liter alfabetu, trzeba poprzesta na

    przypuszczeniach. Na grobach nowo ochrzczonych mg on nawizywa do

    symboliki dziecictwa, na ktr zdaje si rwnie wskazywa ornamentyka na

    naczyniu uywanym podczas chrztu, a znalezionym w Kartaginie. Na jego szyjce

    naznaczony jest krzy, obok ryby, bardzo rozpowszechniony symbol

    przyjmujcych chrzest, oraz litery ABC. Miejsce znalezienia tego naczynia

    znajdowao si w pobliu baptys-terium. Wiadomo wprawdzie, e do pnego

    redniowiecza chrztu udzielano przez zanurzenie, jednak oprcz cakowitego

    zanurzenia istniaa inna praktyka, zgodnie z ktr przyjmujcy chrzest sta po

    kolana w wodzie, a udzielajcy chrztu polewa mu gow wod.

    Chrzecijask interpretacj symboliki alfabetu muzycznego podaje Klemens

    Aleksandryjski:

  • Postrzegalne wyobraenie niebios stanowi u nas samogoski. W ten sposb

    wyrazi si take sam Pan: Jam alf i omeg, pocztkiem i kocem*; za Jego

    porednictwem wszystko si stao, a bez Niego nic si nie stak>."13

    Alfabet muzyczny odgrywa wan rol w synkretyzmie i u gnostykw, nie ma

    to jednak dla nas szczeglnego znaczenia. O starodawnej symbolice harmonii

    panujcej we wszechwiecie przypominaj w sztuce plas-.ycznej staroytnych

    chrzecijan jeszcze postaci Orfeusza-Chrystusa z lir.

    Jeli chodzi o symbolik swoistego wykonywania przez staroytnych pieni na

    cze bstw-planet (por. wyej), to okazuje si, e niektre jej elementy mog

    posuy do pogbionego rozumienia chorau gregoriaskiego. Take jego

    dwiki s wzite - wprawdzie nie ze sfer, ale jakby z nieba - i wyraaj

    harmoni kosmosu w okazywaniu uwielbienia Bogu, zjednoczenie Logosu z

    czowieczestwem, Jego ycie w Mistycznym Ciele Kocioa. Bogate melizmaty

    chorau staraj si, podobnie jak oddawanie przez dwiki wrae suchowych i

    wzrokowych, wyrazi tajemnice i nastroje, ktrych nie s w stanie

    wypowiedzie ludzkie sowa. Taki dwik rozradowania - powiada w.

    Augustyn - czasami oznacza, e w sercu rodzi si co, czego wypowiedzie

    niepodobna. A komu przystoi taka rado, jeli nie Bogu? Poniewa jest

    niewypowiedzialny, wyrazi Go nie zdoasz. A jeli nie zdoasz Go

    wypowiedzie, a nie powiniene milcze, co ci pozostaje jak nie to, aby

    wykrzykiwa z radoci, aby serce twoje weselio si bez sw, a niezamierzona

    wielko radoci nie bya krpowana ograniczeniami sylab?"14

    Kobierce VI 141, 6 n. Prze. Janina Niemirska-Pliszczyska, IW Pax, Warszawa

    1994.

    * Objanienia Psalmw 32 (2), 8. Tumaczenie i wstp: Jan Sulowski, opracowa-

    e: Emil Stanula CSSR, ATK, Warszawa 1986, s. 302 n. (PSP t. 37).

    28

    Znaki i pismo

    Alfa A

    Grecka litera A odpowiada pojciu i znaczeniu pocztku (dp%jj). Jest pierwsz z

    liter i przewanie wysuwa si na pierwsze miejsce jako samogoska pocztkowa

  • albo podstawowa. A" znajduje si w wyrazach, ktre oznaczaj wod: aqua;

    rwnie w tych, ktre oznaczaj si zapadniajc: mas (ac. m, samiec),

    dvr\p (grec. mczyzna), ap'p'r]v (samiec), Abba (aram. ojciec), pater (ac.

    ojciec), arres (ac. baran), apis (ac. pszczoa). W jzyku hebrajskim imiona

    wasne zaczynajce si na a" wystpuj najczciej: Adam, Abraham, Aaron

    itd. Ju to rzuca wiato na symbolik Chrystusa w ujciu Pierwszego Listu w.

    Pawa do Koryntian: Tak te jest napisane: Sta si pierwszy czowiek, Adam,

    dusz yjc, a ostatni Adam duchem oywiajcym (...) Pierwszy czowiek z

    ziemi - ziemski, drugi Czowiek - z nieba. Jaki w ziemski, tacy i ziemscy; jaki Ten

    niebieski, tacy i niebiescy. A jak nosilimy obraz ziemskiego [czowieka J, tak te

    nosi bdziemy obraz [czowieka] niebieskiego" (15,45).

    Omega Q

    Omega, ostatnia litera alfabetu greckiego, oznacza, wedug Pistis So-phia,

    doskonao wszelkich doskonaoci. Wydaje si, e symbolika ta bya znana w

    chrzecijaskim redniowieczu, gdy dwiczy jeszcze w Exercitia w. Gertrudy z

    Helfty (XIII w.). wita prosi Pana, aby nauczy j alfabetu swej mioci" i modli

    si: Perduc me ad Omega plenae consummationis" (Zaprowad mnie do

    Omegi wszelkiej doskonaoci"15.

    Alfa i Omega

    W Apokalipsie w. Jana Chrystus nazywa samego siebie A \ Q: Jam jest Alfa i

    Omega, mwi Pan Bg, Ktry jest, Ktry by i Ktry przychodzi Wszechmogcy

    (nayTOKpdtcop)" (1,8; por. prawie tak samo brzmice miejsca paralelne: Ap

    21,6 i 22,13, jak rwnie miejsca o podobnym sensie: Iz 41,4; 48,12).

    T myl rozwijaj wybitni pisarze Kocioa. Najpierw Klemens Aleksandryjski (w

    dziele napisanym midzy 202 a 215 r.): I nie stanowi Syn po prostu czego

    pojedynczego jako jednoci ani wielokrotnoci jako poczenia czci, ale

    stanowi jedno jako zespolenie wszystkiego. I z Niego wszystko wyrasta. Bo On

    jest jakby koem wszystkich dyspozycji, w jedno skupionych i poczonych.

    Dlatego Logos zosta nazwany alf i omeg, bo w Nim jednym koniec staje si

    pocztkiem i ustaje znowu u pierwotnego pocztku, nigdzie nie doznawszy

    przerwy. A wic wierzy w Niego i przez Niego to znaczy sta si czym

    jednolitym, bez adnego odchylenia z Nim zjednoczonym" 16.

  • Nastpnie Paulin z Noli w poemacie napisanym midzy 394 a 431 r.:

    Chrystus jest mi alf i omeg; opanowa

    On bowiem to, co najwyej, wraz z tym, co najniej.

    On, zwycizca, podziemia czeluci i niebem zawadn;

    15 Gertruda z Helfty, Exercitia (wiczenie pite: O mioci Boej).

    16 Kobierce TV 156,2-157,1.

    Znaki pisarskie 29

    Piekie zapory wyama i niebios otwarte przekroczy Bramy. Pokona mier i

    zbawienia przynis zwycistwo".17

    I Prudencjusz, zm. okoo 405 r., w jednym z hymnw:

    Z Ojca ona on zrodzony

    przed stworzeniem wszego wiata Alf nazwa i omeg,

    sam pocztkiem jest i kocem Wszystkiego, co jest, byo

    i co w przyszym bdzie czasie".18

    W Mediolanie panowa do XI w. zwyczaj przedstawiania w sposb bardzo

    uroczysty katechumenom znaku Chrystusa w poczeniu z literami A i Q. Sowa

    wyjaniajce, ktre towarzyszyy temu aktowi, spisa w 1100 r. Landulf z

    Mediolanu: Wy, ktrych Bg, w swej askawoci wszystko na pocztku

    przewidujc, stworzy na swj obraz i podobiestwo, sercem i uszami duszy

    poznajcie, co oznacza znak zawierajcy alf i omeg. Kiedy widzicie litery A i L2,

    uwaajcie je za znak Pierwszego i Ostatniego, Stworzyciela nieba i ziemi oraz

    Sprawc wszystkich stworze. Posuchajcie i dowiedzcie si, co mwi o Nim

    napeniony Duchem witym prorok Izajasz: Przede mn nie byo

    utworzonego boga i po mnie nie bdzie. Ja jestem, ja jestem Pan, a oprcz

    mnie nie ma Zbawiciela (Iz 43,10 n.). Zgadziem jak obok nieprawoci twoje i

    jak mg grzechy twoje (Iz 44,22). Ja jestem, ja jestem sam, ktry gadz

    nieprawoci twoje dla mnie, a grzechw twoich nie wspomn (Iz 43,25)" 19.

  • O znakach A i Q w epigrafice chrzecijaskiej pisze Dlger nastpujco: De

    Rossi znalaz obie litery, A i Q, ju na pomnikach epigraficznych w katakumbie

    w. Pryscylli z II i III w. Na inny przykad z tej samej katakumby, rwnie z III w.,

    zwrci uwag J. Wilpert20. Te najwczeniejsze przykady ukazuj, e liter A i O,

    nie czono pocztkowo z adnymi innymi znakami. Dopiero w IV w. stao si

    zwyczajem czenie ich z monogramem Chrystusa. Poczenie ze sowem IX0YI

    prawdopodobnie mona datowa dopiero na koniec IV w."21

    Forma Q wystpuje sporadycznie i pniej jako minuskua co, poniewa w tym

    czasie uncjaa zaczyna przewaa nad kapitalikami. W dzisiejszej sztuce wybr

    jest dowolny; zalet Aco jest podobiestwo do wzorw starochrzecijaskich,

    AQ jest paleograficznie suszniejsze. Posugiwano si nimi take w

    redniowieczu. Umieszczano je w aureoli podobizn Chrystusa, na budynkach,

    mozaikach, sarkofagach, monetach i medalionach, piercieniach, ampukach,

    hostiach, wiecach wielkanocnych, przedmiotach domowych itd. Najchtniej

    jednak znaczono nimi nagrobki, byy bowiem szczeglnie odpowiednie do

    wyraenia penego otuchy wy-

    17 Poema XIX: Carmen XI (a) in Felicem, 648-652; PL 61, 547.

    18 Hymn na kad godzin 10-12, w: Aureliusz Prundencjusz Klemens, Poezje.

    Przekad, wstp, opracowanie: Mieczysaw Broek, ATK, Warszawa 1987, s. 66

    n.

    PSP t. 43).

    19 Historia Mediolanensis lib. I, 12; PL 147, 836 n.

    20 Por. J. Wilpert, Die Malereien der Katakomben Roms, Freiburg i. Br. 1903, s.

    126, przyp. 4.

    21 F. J. Dlger, IX0YX. Das Fisch-Symhol in friihchristlicher Zeit, Rom 1910, t. 1,

    s. 341.

    30

    Znaki i pismo

  • znania wiary w jedynie wiecznego Boga, ktry przyjmuje dusz miertelnego

    pielgrzyma do swego wiekuistego ycia. Od czasu Soboru Nicejskiego (324 r.)

    uywano ich czsto, aby wyrazi swj sprzeciw wobec arianizmu.

    W tekstach liturgicznych wystpuje rwnie A i L2, a mianowicie w modlitwach

    mozarabskich. Powodem tego jest by moe fakt, e w lek-cjonarzach

    mozarabskich czytanie Apokalipsy zajmuje o wiele bardziej znaczce miejsce ni

    w innych liturgiach.

    Tau T

    Grecka litera Tau jest symbolem krzya, poniewa wyglda zupenie tak jak crux

    commissa, tj. ta forma krzya, w ktrej belki si nie przecinaj, lecz s zczone

    tak, e jedna z gry naoona jest na drug (commissi). Hebrajskie Taw miao

    dawniej form krzya X, na monetach przed i po Chr. - ksztat + X, X. Bya to

    ostatnia litera alfabetu hebrajskiego i dlatego uwaano j, jak greck Omeg, za

    symbol koca.

    Ojcowie Kocioa jednomylnie interpretuj Tau jako typ znaku odkupienia, na

    przykad gdy objaniaj tekst z Ksigi Ezechiela 9,4: Prorok oglda w duchu sd,

    czekajcy tych Izraelitw, ktrzy w wityni Pana uprawiaj bawochwalczy

    kult. Rwnoczenie widzi, jak anio na rozkaz Boga naznacza tych, ktrzy nie

    dopucili si tej obrzydliwoci. Pan rzek do niego: Przejd przez rodek

    miasta, przez rodek Jerozolimy i nakrel ten znak TAW na czoach mw,

    ktrzy wzdychaj i biadaj nad wszystkimi obrzydliwociami w niej

    popenionymi".

    Do tych sw Orygenes zauwaa: Kiedy wypytywalimy Hebrajczykw, czy na

    podstawie ojcowskiej tradycji mogliby poda nam informacje

    0 literze Tau, oto, co uyszelimy. Jeden powiedzia, e litera Tau zajmuje

    ostatnie miejsce wrd dwudziestu dwch liter w kolejnoci, w jakiej zostay

    one uoone. Ostatni zatem znak przyjty zosta dla oznaczenia doskonaoci

    tych, ktrzy jako cnotliwi pacz i bolej nad grzechami ludu

    1 wspczuj przeniewiercom. Drugi mwi, e litera Tau jest symbolem tych,

    ktrzy zachowali Prawo, jako e u Hebrajczykw Prawo nazywa si Tor, a

    poniewa pierwsz liter tego sowa jest Tau, wic oznacza ona tych, ktrzy

    yj podug Prawa. Trzeci natomiast, nalecy do tych, ktrzy zawierzyli

  • Chrystusowi, twierdzi, e wedug starej pisowni litera Tau przypomina swym

    ksztatem krzy i jest zapowiedzi tego znaku, ktry chrzecijanie krel na

    czole i ktry czyni wszyscy wierni, gdy przystpuj do jakiejkolwiek pracy,

    zwaszcza za zaczynajc mody lub lektur pism witych"22.

    Tertulian wykada krtko ten fragment z Ksigi Ezechiela w nastpujcy sposb:

    i naznacza Tau na czoach mw (Ez 9,4). Jest to grecka litera Tau, majca

    ksztat krzya; ona to, jak prorokowa [Ezechiel], bdzie na naszych czoach w

    prawdziwym i katolickim Jeruzalem"23.

    w. Hieronim okoo 392 r. podnosi apotropaiczny charakter tego znaku, piszc,

    e ten, kto zawsze go nosi, nie zginie, e tego, kto ma na czole znak krzya,

    szatan nie zdoa pokona, e jedynie grzech moe wymaza ten znak24.

    22 Selecta in Ezechielem cap. IX; PG 13, 800 n.

    23 Adversus Marcionem III 22; PL 2, 381.

    24 Por. Tractatus in Marcum.

    i

    Znaki pisarskie

    31

    ..Piecz Boga ywego", o ktrej mowa w Apokalipsie w. Jana (7,2-8), :rzeba

    rozumie w tym samym sensie25.

    Poniewa litery greckie suyy take do oznaczania cyfr, dawao to -..ekiedy

    powd do interpretacji symbolicznej, wprawdzie do sztucznej, ..itr

    odpowiadajcej wczesnej egzegezie: Cyfr 300 zapisywano za pomoc 7 std

    np. w. Augustyn widzi w trzystu mach, o ktrych mowa jest Ksidze

    Sdziw (7,6) i ktrzy poszli z Gedeonem walczy przeciw Arr.alekitom, typ

    tych, ktrzy wierz w Ukrzyowanego26.

    Symbolika T daa te powd do przedstawiania sceny ukrzyowania :

    umieszczania jej, w dawnych mszaach, na pocztku Kanonu (Modlitwy

    eucharystycznej). Ta pierwotnie, od czasw Karolingw, tylko ornamen-tacyjna

    ozdoba inicjau T (Te igitur), niekiedy przyjmowaa posta drzewa ycia, w czym

    wyranie ju zaznaczya si symbolika krzya. Pniej ornamentyka ta ustpia

  • miejsca realistycznemu przedstawianiu cierpicego Odkupiciela, zawieszonego

    na belce T. Najwczeniejszy przykad tego rodzaju ujcia znajdujemy w

    rkopisie z Gellone (std Sakramentarz z Gellone) z VIII w.; przez dugi czas by

    on przykadem odosobnionym. Z IX w. znane s tylko nieliczne tego rodzaju

    przykady. Dopiero pod koniec X w. spotyka si je coraz czciej. cisy zwizek

    pomidzy obrazem a inicjaem powoli zanikn i przedstawiano scen

    ukrzyowania ju niezalenie od inicjau T.

    ChiX

    Platon powiada, e Bg podzieli dusz wiata na dwie czci i czci te albo

    linie, jako rwnik i ekliptyk, poczy z sob na ksztat litery Chi i zgi w okrgi,

    ktre przecinaj si w dwch punktach27. Z tej racji, e X jest zarwno

    pocztkow liter imienia Chrystus (XPICTOC), jak i symbolem krzya (krzy w.

    Andrzeja), w. Justyn Mczennik dostrzega w tym pogldzie Platona ju

    symbolik Chrystusa i Jego znaku odkupienia28, ktrej oczywicie wielki filozof

    nie mg by wiadom. Ta forma krzya nazywa si od decussis - crux

    decussata, tzn. krzyowe przecicie dwch linii. X, jako znak Chrystusa, samo

    wystpuje rzadko, za to tym czciej w monogramach i formach krzya.

    Rozsypywanie popiou w ksztacie litery X w czasie powicenia kocioa i

    znaczenie tego obrzdu byo ju omwione poprzednio.

    25 Do najstarszych obrzdw chrzcielnych, przyjtych przez judeochrzecijan

    czasw apostolskich, naleao krelenie krzya na czoach katechumenw.

    Noszenie tego znaku" albo pieczci" (typayg) byo rwnoznaczne z

    przyjciem chrzecijastwa. To naznaczanie krzyem trzeba jednak rozumie w

    kontekcie jego pierwotnego sensu. Nawizuje ono przede wszystkim do

    krelenia znaku Taw, o ktrym wspomina Ksiga Ezechiela i Apokalipsa i ktry

    jest symbolem doskonaoci, a zatem i imienia Boga, Tego, ktry jest

    nieskoczenie doskonay. Imi" za oznaczao w Starym Testamencie

    objawienie si Boga w wiecie, a w Nowym Przymierzu objawienie si Ojca

    przez Sowo, przez wcielony Logos. Poniewa Grecy nie znali znaczenia

    hebrajskiego Taw", przeto nadawali jego formie krzya inn interpretacj, a

    mianowicie widzieli w nim symbol krzya Chrystusa albo X, pocztkow liter

    imienia Xpiamg. Oznaczenie imieniem" znaczy jednak w obydwu przypadkach

    to samo: czowiek ochrzczony jest powicony Chrystusowi, jest Jego

    wasnoci (por. Danielou, dz. cyt., rozdz. 9).

  • *6 Por. Qaestiones in Heptateuchum VII 37.

    27 Por. Platon, Timaios 36 bc.

    28 Por. I Apologia 60.

    Jota I

    I (grecka jota") jest pocztkow liter imienia Jezus, ale

    Aleksandryjski na-

    iesi*dlalego

    j

    Ypsilon

    przypomina urawia w locie.

    Psi

    W (greckie psi"). Podczas powicenia wody chrzcielnej kapan, zanurzajc

    wiec wielkanocn w wodzie, piewa ^trzykrotnie, za kadym razem w wyszej

    tonacji: Niech moc Ducha witego zstpi w wod wypeniajc to rdo

    chrzcielne". Nastpnie trzykrotnie tchnie w wod na ksztat W i mwi: Niech

    zapodni ca t wod, dajc jej moc odradzania"32. To psi" jest dzisiaj do

    powszechnie, take przez wybitnych liturgistw, interpretowane jako litera

    pocztkowa sowa yrvzrj (psyche) i znak Ducha witego. Niektrzy widz w

    nim take posta fruwajcej gobicy. Psyche w swym podstawowym znaczeniu

    oznacza tchnienie ycia", waciwe zarwno ludziom obdarzonym dusz, jak i

    zwierztom. Tchnieniem Boga jest, mwic obrazowo, Duch wity, ktrego

    jednak w Pimie witym i liturgii nigdy nie nazywa si psyche, lecz zawsze

    Pneuma", jak zauwaa Bauerreis, ktry w tym kontekcie przeprowadzi

    wnikliwe studium nad znakiem W23. Powoujc si na Eisen-hofera i Morina,

    interpretuje on raczej "FJako krzy rozumiany przewrotnie, a mianowicie nie

    jako zwyky krzy, lecz jako krzy drzewa ycia", ktry w redniowieczu

    zaznaczano czsto za pomoc znaku hierograficz-nego, a mianowicie kwiatu

    ycia". Bauerreis uzasadnia swoje wywody

    29 Paedagogus lib. I, cap. 9; PG 9, 351.

  • 30 Por. List Barnaby 9, 7 n.; Klemens Aleksandryjski, Kobierce VI-XI.

    31 Divinarum institutionum libri VII, lib. VI: De vero cultu, cap. 3; PL 6, 643.

    32 Powicenie wody chrzcielnej, w: Msza rzymski. Przekad polski i

    objanienia opracowali oo. benedyktyni z Opactwa Tynieckiego, Wydawnictwo

    Pallottinum, Pozna 1963, s. 397.

    33 Por. R. Bauerreis, Arbor vitae. Der Lebensbaum und setne Vervendung in

    Liturgie, Kunst und Brauchtum des Abendlandes, Munchen 1938, s. 45 nn.

    i I

    Monogramy i formy skrcone

    33

    materiaem ilustracyjnym z kodeksw pochodzcych z X i XI w., w ktrych ten

    budzcy spory znak krelono wyranie w formie stylizowanego motywu

    rolinnego. Biorc nadto pod uwag, e w antyku widziano powszechnie w

    drzewie symbol podnego ycia, a ponadto fakt, e Chrystus na drzewie krzya

    obdarzy nas yciem Boym, mona dostrzec gbi tego symbolu, ktrym

    posuguje si Koci wanie wtedy, gdy udziela wodzie podnoci majcej

    rodzi ycie nadprzyrodzone.

    Theta 0

    0, greckie Theta", nie jest w epigrafice symbolem, lecz pocztkow liter sowa

    0EOC (Bg).

    Na zupenie inne znaczenie wskazuje Izydor z Sewilli w swym dziele

    Etymologiae, w ktrym zwile streszcza wiedz dawniejszych pisarzy.

    Wymienia pi liter greckich, ktrym nadawano znaczenie mistyczne: Y, 0, T, A i

    Q. W zwizku z naszym tematem powiada: 0 oznacza mier. Sdziowie

    bowiem zwykli byli umieszcza t liter przy imionach ludzi skazanych na

    mier. Theta" wywodzi si niejako od mierci {dno tov &avaTov ). Dlatego te

    przez jej rodek przechodzi strzaa - znak mierci (tak tumaczy ma kresk w

    duej literze

  • ktry przey, liter 0 za umieszczano przy imieniu kadego polegego. Dlatego

    te w jej rodku znajduje si strzaa, to jest znak mierci"35.

    To, co na podstawie dawniejszych rde powiada Izydor o listach onierzy,

    uzupenia niejako antyczna mozaika w Borhgese przedstawiajca walk

    gladiatorw. Pokonany gladiator ley na ziemi, natomiast zwycizca stojc nad

    nim wznosi miecz do ciosu. Obok gowy powalonego znajduje si 0 z mocno

    zaznaczon kresk poprzeczn jako znakiem mierci36.

    4. Monogramy i formy skrcone Uwagi oglne

    Monogramy (od jlivoc - sam, pojedynczy i ypdnna - litera, znak pisarski) s

    skrtami nazwisk, ktre dwie lub wicej liter cz w jeden znak. Monogram

    jest form skrcon, ale nie kada forma skrcona jest monogramem, gdy

    moe ona przybra rwnie tak posta, e litery nie s z sob splecione, lecz

    umieszczone jedne obok drugich, natomiast w wypadku monogramu jedne

    litery splataj si z drugimi.

    Take imiona Pana, Jezus i Chrystus, byway skracane, a praktyka ta bya tak

    powszechna, e wypisywanie ich w caoci naleao do wyjtkw. Miay na to

    wpyw wzgldy praktyczne, a w pewnych okolicznociach obowizek

    zachowania tajemnicy; zapewne jak rol odgrywaa rwnie gboka cze:

    najwitsze imiona chciano okry zason symbolu. W przypadku

    monogramw, ktre nie s zwizane z tekstem, ich charak-

    34 Etymologiae lib. I, cap. 3, 8.

    35 Tame lib. I, cap. 24.

    36 Por. F. J. Dolger, Antike und Christentum, Munster 1929 nn., t. 1, s. 49 n.

    34