11

SZTUKAAKTUALNA

2. aukcja3 listopada 2015, godz. 19.30

PRAGALERIAStalowa 3 03-425 Warszawa

www.pragaleria.comT: 884 798 852 // 884 SZTUKA galeria@pragaleria.pl

2

PARTNERZY i PATRONI

Fundac jaPromocj iSztuk iPolskiej

ZIEMOWITFINCEK

NieznaneŚwiaty6 - 18 listopada 2015

wernisaż: 6 listopada, godz 18-21.00

afterparty: Skład Butelek, od godz. 21.00

SZTUKAAKTUALNA

2. aukcja3 listopada 2015, godz. 19.30

wystawa przedaukcyjna: 27–31 października 2015 r. oraz 2–3 listopada 2015 r., godz.12.00–18.00 showroom kolekcjonerski: 30–31 października 2015 r., godz. 12.00–18.00cena wywoławcza każdej pracy – 1000 zł

licytuje – Mikołaj Konopacki

noty biograficzne artystów znajdują się na końcu katalogu

FundacjaPromocjiSztukiPolskiej

4

Twórczość Soni Ruciak rozpoznaje się na pierwszy rzut oka. Decyduje o tym typowy dla artystki architektoniczny temat i błękitno-szafirowa gama barw. Autorka tworzy architekturę niemożliwą. Na jej obrazach bardzo łatwo zgubić wzrok w kulisowo otwierających się przestrzeniach, wciągających w głąb podwórkach, niekończących się schodach i ścianach. Artystka rysuje je bardzo umiejętnie, niejako malując światłem i pokazując najwyższą sprawność warsztatową. Chłodne barwy jej obrazów ocieplane są delikatną mieszanką brązów, która nadaje im szlachetnej patyny. To malarstwo z jednej strony absolutnie nowoczesne, z dru-giej jednak respektujące artystyczną tradycję obrazów holenderskich mistrzów baroku. Tylko format prac Soni Ruciak daleki jest od miniatur.

1 Sonia Ruciak

Chęć poznania, 2014 | akryl, płótno, 100x120 cm | sygn.

55

2 Wojciech Ćwiertniewicz

bez tytułu (12), 2015 | olej, płótno, 60x60 cm | sygn. p.d.: Ćwiertniewicz ’15, opisany na odwrocie: 12 13/1/15

Abstrakcyjne obrazy Wojciecha Ćwiertniewicza rozpoznawalne są na pierwszy rzut oka. Bez względu na aktualnie preferowaną gamę barw. W ostatnich pra-cach artysta posługuje się czystym, białym tłem, z którego wydobywa abstrakcyjne kręgi. Powstała w ten sposób struktura sprawia wrażenie biologicznej, żyjącej narośli. Jej sensualność podkreśla stosowana już wcześniej przez autora faktura, impastowy sposób kładzenia farby. Kompozycje Ćwiertniewicza na pozór stanowią dość prosty zlepek barw, można w nich jednak odszukać ogromne bogactwo motywów i relacji, będące doskonałym polem dla wyobraźni.

6

Patryk Lutomski jest cieszącym się uznaniem grafikiem. Jego malarstwo to mniej znany nurt twórczości artysty, w którym od wpływów graficznych się nie odcina. Styl artysty jest celowo uproszczony, kreowany tak, jakby przedstawienia malarskie tworzyło dziecko. W nastawieniu tym jest jednak więcej niż sam sposób malowania. Lutomski zachowuje także dziecięcy punkt widzenia, zdystansowany od świata dorosłych, wyrażający się w niezrozumieniu całej tej krzątaniny, pośpiechu, wyścigów i aspiracji. I choć dzieci nie operują ironią i cynizmem, a budowany przez artystę dystans zaznacza się w mocno nie-dziecięcym rzutem z góry, to jednak jego podejście nacechowane jest szczerością małolata i prostym oglądem rzeczywistości, wyzbytym wyrachowania.

3 Patryk Lutomski

Wakacyjna impresja, 2008 | olej, płótno, 81x100 cm | sygn. p.d.: P. Lutomski, opisany na odwrocie: „Wakacyjna impresja” 08 r. Patryk Lutomski

77

Grzegorz L. Piotrowski przyzwyczaił nas do swoich niemal monochromatycznych aktów, komponowanych konturem i wypełnionych gamą czerwieni, brązów lub błękitów. Tym razem mamy do czynienia z inną wariacją znanego tematu. Artysta postawił na drapieżną kolorystykę i emblematyczną kompozycję. Tłem dla zarysowanej kobiecej figury stały się abstrakcyjne formy w niepokojącej kolorystyce. To świeże spojrzenie na ten sam, rozwijany od lat przez Piotrowskiego motyw, pokazujący że artysta ma jeszcze sporo do powiedzenia na kobiece tematy.

4 Grzegorz L. Piotrowski

bez tytułu, 2015 | olej, płótno, 80x100 cm sygn. p.d.: PIOTROWSKI

8

Portrety Małgorzaty Kosiec cieszą się ogromną atencja miłośników sztuki. Artystka ma na koncie sukcesy w Polsce, USA, Niemczech i Skandynawii. Wypraco-wała wyjątkową, własną technikę tworzenia prac, która stanowi dowód perfekcji warsztatowej i bardzo pracochłonnego procesu kreacji. Powstające dzięki niej portrety, a także akty i kompozycje abstrakcyjne kryją w sobie tajemnicę formy i koloru. Artystką sama poznaje, że choć precyzyjnie planuje powstający obraz, to zawsze pozostaje w jego koncepcji pewien margines przypadku, związany przede wszystkim z ostatecznie dominującą gamą barw. Zainteresowania Kosiec koncertują się wokół ludzkiego, zwłaszcza kobiecego ciała, a także pisma jako wielowiekowego nośnika kultury. Stąd liczne z jej prac powstają jako odkrywa-ne z literowego lub cyfrowego zapisu kształty, wyłaniające się spod kolejnych warstw malarskich.

5 Małgorzata Kosiec

Past/Present, 2015 | olej, płótno, 93 x 72 cm | sygn. KOSIEC, opisany na odwrocie: MAŁGORZATA KOSIEC 2015 PAST/ PRESENT

99

Żywiołowy kolor i ekspresyjnie potraktowana figura ludzka stanowi o silnym wyrazie obrazu Tadeusza Świniarskiego. Artysta czasami stosuje stłumioną kolo-rystykę, tym razem jednak postawił na czyste barwy, czyniąc z nich kolejnego bohatera kompozycji, w perfekcyjny sposób równoważącego zwartych w ucisku bohaterów po przeciwnej stronie. To pokazuje perfekcję, z jaką Świniarski buduje swoje przedstawienia. Jest w nich silny ładunek emocjonalny. Artystę interesują ludzkie uczucia i dylematy, relacje do jakich dochodzi między najbliższymi, trudne do rozwiązania problemy codzienności. Potrafi ukazać je w swoim malarstwie symbolicznie, poprzez zmagania sportowe lub odniesienia do klasycznych form ikonograficznych. W każdym jednak przypadku są to wyobrażenia aktualne, odarte z niepotrzebnej stylizacji.

6 Tadeusz Świniarski

Dwoje, 2015 | akryl, płótno, 90 x70 cm | sygn. p.d.: Świniarski, opisany na odwrocie: Tadeusz Świniarski 2015 „DWOJE” 90  x 70

10

Kobieca postać rzadko pojawia się na obrazach Agaty Rościechy malowana w sposób dosłowny, czasami zastępuje ją wręcz sylwetowy kontur identyfikowany dzięki wdzięcznym kształtom i rekwizytom naszych prababek – wachlarzom i kapeluszom. Najczęściej jednak mamy odczynienia z krawieckim manekinem, symbolizującym kobiece uprzedmiotowienie oraz gorsetem, krępującym, ograniczającym, pozbawiającym możliwości samorealizacji. Pod stosami falbanek, ciuszków i ozdóbek ginie bohaterka i jej osobowość. To oczywiście tylko jedna z możliwych interpretacji.

7 Agata Rościecha

Zwoje sekretów 2, 2015 | technika mieszana, płótno, 150x50 cm | sygn. p.d.: Rościecha, opisany na dwrocie: Agata Rościecha „Zwoje sekretów 2” tech. mieszana na płótnie 150x50 cm, 2015

1111

Kacper Bożek jest wirtuozem grafiki. Najchętniej posługuje się akwafortą, akwatintą, mezzotintą i suchą igłą. Jego rysunki są niezwykle skomplikowane, wielowar-stwowe i zbudowane z wielu planów. Inspirację artysta czerpie ze średniowiecznych iluminowanych ksiąg, bestiariuszy i herbarzy, a także z żywotów świętych i rycerskich legend. Rytowane przez niego przedstawienia nie są jednak anachroniczne w wyrazie, pełno w nich humoru, ironii i ponadczasowego komentarza do otaczającej nas rzeczywistości. Twórczość Bożka jest zawsze aktualna, tak jak malarstwo Breughla i wymyka się jednoznacznym kwalifikacjom. Jedno jest pewne – uwodzi miłośników sztuki w każdym wieku i na kilku kontynentach.

8 Kacper Bożek

Komedia romantyczna, 2008 | akwaforta, akwatinta, mezzotinta, papier, 53,5x79 cm (arkusz), 39x49 cm (odcisk płyty), nakład” 31/100 | sygn. na dole: 31/100 KOMEDIA ROMANTYCZNA KACPER BOŻEK VIII/XXI

12

W twórczości Sylwii Górak nic nie jest dosłowne, począwszy od nienaturalnych kolorów, skończywszy na gamie nieoczywistych rekwizytów. Artystka bawi się z widzem, podsuwając mu łatwe w rozszyfrowaniu, na pierwszy rzut oka, wizerunki – pejzaże czy portrety, po to, aby ich odbiór zakłócić elementami pochodzą-cymi z zupełnie innego porządku. To rozdrażnienie jest prawdziwym powodem powstawania obrazów Górak. Ich surrealizm nie ma obrazować pięknych, bajko-wych historii, a raczej pochodzi z filmowych thrillerów lub snów, które choć to biologicznie niemożliwe, pamiętamy jednak w kolorze. Obcowanie z malarstwem Górak nie jest proste, bo jeśli jego celem jest wytrącanie z równowagi to nie należy ono do sztuki „w której można się rozsiąść, jak wygodnym fotelu”. Jednak sztuka nie powinna być zbyt wygodna.

9 Sylwia Górak

Zabawki dla dorosłych 2, 2014 | olej, płótno, 116x116 cm | opisany na odwrocie: ZABAWKI DLA DOROSŁYCH SYLWIA GÓRAK

1313

Nostalgiczne, nadrealne, osnute delikatną mgłą, fantastyczne pejzaże Stanisława Kortyki od lat uwodzą miłośników sztuki. Artysta stosuje ograniczoną, charak-terystyczną dla siebie gamę barw, balansując pomiędzy wszelkimi odcieniami błękitów, a ciepłymi kolorami ziemi. W jego kompozycjach znajdujemy elementy wyprowadzające nasz wzrok poza granice obrazu. Niekończące się schody, parapety, kamienne bloki, pokazują brak ograniczeń dla wyobraźni, budując szczególną, pełną powietrza przestrzeń. Malarstwo Kortyki to propozycja dla osób o dużej wrażliwości, którzy cenią sobie możliwość zadumy, wiedząc że każda chwila zatrzymania i koncentracji na czymś pięknym jest w dzisiejszych czasach bezcenna.

10 Stanisław Kortyka

Taras z widokiem I, 2015 | olej, płótno, 90x50 cm | sygn. p.d. St. Kortyka 2015 opisany na odwrocie: Stanisław Ryszard KORTYKA „TARAS Z WIDOKIEM – I” 2015 olej 90x50

14

Anna Gubernat w swoich najnowszych pracach prowadzi swoistą grę pomiędzy możliwościami malarstwa i fotografii. Nie jest to temat nowy – od wynalezienia fotograficznego medium trwa dyskusja o „śmierci malarstwa”. Głos Gubernat nie jest bez znaczenia. Jej prace pokazują nadrealizm malarstwa w stosunku do fotografii i jej interpretację poprzez inną technikę. Efektem są piękne i nostalgiczne przedstawienia, nie do końca dopowiedziane, choć z drugiej strony przecież w pełni realistyczne. Od dawna teza o prawdzie fotografii jest już obalona. Obrazy Gubernat tylko potwierdzają, że ani jej piękno, ani wyjątkowa atmosfera, ani dokładność odwzorowania nie są zapisem wiernym, a ponadto nie są też wyłączną własnością fotografii. Perfekcja warsztatu artystki dowodzi przekornie, że malarstwo ciągle ma tą samą moc.

11 Anna Gubernat

bez tytułu (Ewa), 2014 | olej, płótno, 73x92 cm | opisany na odwrocie: ANIA GUBERNAT UNTITLED (EVA) 2014

1515

Malarstwo Janusza Dziurawca prezentuje klasyczną koncepcję pejzażu. To realistyczna kreacja, której walory, wyrażające się poprzez wyważoną kolorystykę i harmonijną kompozycje, należy docenić. To twórczość bez stylizacji, w pełni szczera i prawdziwa. Bez względu na to, czy Dziurawiec odzwierciedla naturę, czy miejskie „wnętrza”, silną stroną jego płócien są efekty świetlne i błyskotliwe rozkładane refleksy barw.

12 Janusz Dziurawiec

Buki, 2011 | olej, płótno, 62x90 cm | sygn. l.d.: JANUSZ DZURAWIEC 2011, opisany na odwrocie: BUKI 2011 JANUSZ DZIURAWIEC

16

Kwieciste kobierce Beaty Murawskiej pokazują jak wielka różnorodność tkwi w pozornie tym samy temacie, eksplorowanym przez artystkę od lat. Jej tulipany oraz inne kwiaty to uproszczona forma abstrakcyjna, pozwalająca wybrzmieć niesamowitej wirtuozerii kolorystycznej. Jednocześnie jest to zapis bujności na-tury, w momentach jej największych erupcji sił witalnych. Bohaterowie obrazów Beaty Murawskiej nigdy nie są pokazani we wzroście lub obumieraniu, zawsze w największej swojej bujności i dojrzałości. Są kwintesencją lata i słońca. Obrazy artystki cieszą się wielkim uznaniem miłośników sztuki, którzy chcą obcować z tak fantastyczną dawką pozytywnej energii.

13 Beata Murawska

Wieczorny ogród, 2015 | olej, płótno, 80x80 cm | sygn. p.d.: Beata Murawska, opisany na odwrocie: Beata Burawska 2015 Wieczorny ogród

1717

Twórczość duetu Lidia Krawczyk–Wojtek Kubiak – artystów, którzy dzielą ze sobą nie tylko sztukę, ale i życie prywatne, jest od wielu lat doceniana przez krytyków. Nie jest to malarstwo najprostsze, gdyż często artyści sięgają po trudne społecznie tematy, nie pozostawiając w niedopowiedzeniu stanowiska, jakie zajmują wobec obrazowanych problemów. Ich twórczość polega na silnych uproszczeniach, w czym pomocne jest posiłkowanie się fotografią, najczęściej prasową. Syntezie przed-stawień sprzyja ograniczona gama barwa, czasami zredukowana wyłącznie do czerni i bieli. Stosowanie uproszczeń, w malarstwie Wojtka Kubiaka doprowadziło artystę do tworzenia przedstawień abstrakcyjnych, choć nadal nie pozbawionych kontekstu społecznego.

14 Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak

bez tytułu, z cyklu Hostia, 2008 | olej, płótno, 91x 91 cm | opisany na odwrocie: Krawczyk Kubiak Lidia Krawczyk Wojtek Kubiak bez tytułu z cyklu Hostia olej na płótnie 91x 91 cm 2008 r.

18

Malarstwo Michała Wareckiego jest piękne i uwodzicielskie. Autor koncertuje się na kobiecie i drobnych rekwizytach z jej otoczenia. Jego panie to prawdzi-we damy. Nie znajdziemy wśród nich dziewczyn pracujących „na kasie” i wymęczonych specjalistek biurowych, ponieważ Warecki maluje marzenia. Każda z nas po powrocie do domu z pracy chce być wyjątkowa. Jeśli nie codziennie to przynajmniej w weekend – wychodząc na imprezę, do teatru czy spędzając kilka godzin w wannie. Takie wyjątkowe i pachnące chcą nas postrzegać nasi mężczyźni. Wielu czyni to bez względu na kuchenne zapachy. Warecki stwarza świat, w którym króluje filit, uroda, siła i moc. Nie wszystkie jego kobiety należą do gatunku oswojonego. Niektóre z nich wydobywają się z czerwonego tła drapieżnie, pewne swojej wyjątkowej osobowości i urody.

15 Michał Warecki

Wino w czapce, 2015 | akryl, płótno, 92x65 cm | sygn. l.d.: WARECKI 2015

1919

Rzeźba nie cieszy się w Polsce wielką popularnością, a mimo to powstają w jej obszarze prace ciekawe. Zarówno przedstawienia symboliczne, jak i realistyczne, które tworzy Bogusław Zen należą do tego kręgu. Zainteresowania artysty dotyczą animalistyki. Bohaterowie jego prac to czasami zwierzęta ujęte realistycznie, czasami zwierzęce rekwizyty, wyjęte z łatwo rozpoznawalnego obszaru kultury a czasami przedstawienia inspirowane wizerunkami pozostawionymi przez kultury pierwotne. We wszystkich tych przypadkach są to intrygujące stylizacje, które doskonale spełniają rolę łącznika między światem ludzkim i zwierzęcym. Zen tworzy w kamieniu. Każda z jego prac to unikat o wyskokej wartości estetycznej.

16 Bogusław Zen

Byk, 2014 | płaskorzeźba, piaskowiec, 40x21x6 cm | sygn. l.d.: ZEN

20

Postaci kreowane przez Andrzeja Domżalskiego to antyczni herosi, muskularni i pewni swojej witalnej mocy. Także pociągające kobiety epatują bujno-ścią kształtów i pięknem takim, jakim uwodziły greckie kory. Artystę interesuje akt i relacja miedzy ciałami. Tło jest ledwo zaznaczone i tworzy teatralne kulisty dla głównych aktorów sceny. Całość w monochromatycznej gamie barw, choć malowana olejem, sprawia wrażenie delikatności pastelowej techniki. Domżalski bardzo świadomie operuje światłem, rozkłada jego bliki tak, aby stworzyć dodatkowy dramatyzm przedstawienia. Jego kompozycje są ekspresyjne i bardzo dynamiczne, jednak sprawiają wrażenie „zatrzymanych w kadrze” na chwilę, i specjalnie dla widza.

17 Andrzej Domżalski

Fascynacje, 2015 | olej, akryl, płótno, 90x90 cm | sygn. And. Domżalski 2015, opisany na odwrocie: ANDRZEJ DOMŻALSKIE TYTUŁ: Fascynacje olej 2015

2121

Katarzyna Zawierucha to warsztatowa perfekcjonistka o niespokojnym temperamencie, który w efekcie przynosi bardzo szerokie spektrum tematyczne jej prac. Znacznie łatwiej jest budować karierę artystom o zdecydowanie rozpoznawalnym stylu, którzy koncentrują się na jednym temacie, poprzez który ich prace są na-tychmiast rozpoznawalne. Zawierucha jednak daleka jest od poszukiwania takich ułatwień. Najchętniej pracuje cyklami, w których eksploruje określona tematykę, następnie porzuca zagadnie i przechodzi do zupełnie odmiennego. Przyzwyczaiła nas do tego, że czerpie garściami ze kultury pop, a jej symboliczno-bajkowy cykl „Neony” zdobył licznych zwolenników. Dlatego odeszła od niego, przynajmniej na jakiś czas, i postanowią zając się klasycznym pejzażem. Nie traktujmy jednak najnowszych prac Zawieruchy zbyt dosłownie. Ich kolor oraz sposób operowania światłem sugeruje, że nadal przebywamy poza realnością.

18 Katarzyna Zawierucha

Wisła, 2015 | olej, płótno, 60 x100 cm | opisany na odwrocie: Katarzyna Zawierucha 2015 „Wisła” olej na płótnie 60/100

22

Twórczość Evy Chełmeckiej jest bardzo osobna i oryginalna. Artystka łączy zainteresowanie malarstwem z kolażem i asamblażem. Jej kreacje wykorzystują zwykłe odpadki nowoczesności – opakowania, zabawki, elementy elektroniczne. Artystka zestawia je przede wszystkim jako nośniki formy i kolory, nie odwołując się do ich znaczenia symbolicznego. To buduje samodzielnie, oscylując pomiędzy sacrum i profanum. Lubi bogate przedstawienia, stąd chętnie używa soczystych kolorów i złota, a rzeźbiarskie przedstawienia dopełnia światłem. Jej prace mają niezwykły klimat, który na długo zapada w pamięć.

19 Eva Chełmecka

Brama, 2014 | assemblage, deska, 30x40 cm | opisany na odwrocie: 2070 EVA CHEŁMECKA BRAMA THE GATE

2323

Jolanta Johnsson w specyficzny sposób traktuje pejzaż. Upraszcza go do granic abstrakcji. Najbardziej interesują ją płaszczyzny, które w swobodny, niczym nieograniczony sposób mogą rozlewać się poza granice obrazu, takie jak woda, niebo czy pola oglądane z lotu ptaka. Artystka lubi nadawać swoim pracom swoistą mięsistą teksturę, która czyni je bardziej materialnymi. Stosuje też pigmenty, dzięki którym powierzchnia jest prac staje się mato-wa, wręcz wytwornie estetyzowana. Większość prac autorki odnosi się do rodzimej flory, dzięki czemu możemy się z nimi bezpośrednio identyfikować. To tworzy bliską relację z malarstwem Johnsson.

20 Jolanta Johnsson

Chmury nad polami! | olej, płótno 100x80 cm | sygn. p.d.: Johnssson ’14, opisany na odwrocie: Of series „Łąka” 10 Jolanta Johnsson 2014

24

Malarstwo Henryka Laskowskiego to surrealizm w czystej postaci. Autor wykorzystuje wszystkie atrybuty stylu po to, aby wytrącić widza z potocznych przyzwy-czajeń wzrokowych. Jego prace są symboliczne i dekoracyjne. Emanują aurą nieoczywistości i niesamowitości, dzięki czemu pozwalają na głębsze zastanowienie nad otaczającą nas rzeczywistością. Nie należy traktować jednak malarstwa Laskowskiego jako emanacji powierzchownej efektowności. Autor tworzy prace perfekcyjne warsztatowo, nienagannie kompozycyjnie, o szerokiej, nasyconej gamie barw. Wybiera tematy emanujące urodą, ale zawierające w sobie głębsze przesłanie. To nie tylko ilustracja, ale też ciekawy komentarz do otaczającej nas świata.

21 Henryk Laskowski

Jesień, 2012 | olej, płótno, 100x73 cm | sygn. p.d.: LASKOWSKI, opisany na odwrocie: H. Laskowski „Jesień” 2012

2525

Malarstwo Agnieszki Kicińskiej stanowi syntezę pejzażu miejskiego. Autorka dużo podróżuje, a jej obrazy oddają atmosferę i klimat odwiedzanych miejsc. To emblematyczne, symboliczne przedstawienia, które w bardzo uproszczony sposób zapisują prawdę o charakterze egzotycznych miast. Artystka prowadzi grę z wizualnymi stereotypami, odwołuje się do skrótów i posiłkuje ilustracyjnością, aby jednocześnie nasycić przedstawienia jednoznacznymi, ostrymi barwami. Dzięki temu, że pracuje cyklami, otrzymujemy od Kicińskiej specyficzne przewodniki po miejscach wartych odwiedzania i poznania.

22 Agnieszka Kicińska

Valencia 2, 2014 | olej, płótno, 120 x100 cm | opisany na odwrocie: AGNIESZKA KICIŃSKA „VALENCIA 2” 2014 r. 120x100 cm olej, płótno

26

Piotr Szwabe tworzy bardzo proste i oszczędne kompozycje z użyciem kolażu. Warto docenić ten minimalizm oraz duże poczucie humoru autora. Humoru, który nie epatuje głośnym śmiechem, a raczej stanowi błyskotliwy, czasami ironiczny suspens. Szwabe wywodzi się ze streetartu i malarstwa muralowego. Na swoje płótna i deski przenosi fakturę ściany, swobodnie kąpiąc je w farbie i wyzyskując wszelkie walory formalne medium. Duża płaszczyzna monochromatycznej barwy to wytchnienie dla oczu, natomiast drobne kolażowe wtręty to ćwiczenie dla spostrzegawczych i doceniających zabawę sztuką.

23 Piotr Szwabe

W oczekiwaniu, 2015 | akryl, płyta, 83x125 cm | opisany na odwrocie: Piotr Szwabe vel Pisz 15’ W oczekiwaniu

2727

Dorota Kozieradzka specjalizuje się w trudnej technice tempery żółtkowej. Jej obrazy dzięki temu są specyficznie matowe. To jednak tylko strona formalna. Ciekawszy jest krąg zainteresowań artystki, którą pociąga monumentalizm i powszechnie podziwiane atrybuty siły. Stąd jej cykle prac malarskich poświęconych pomnikom oraz lotnictwu, a konkretnie samym samolotom. Artystka traktuje samoloty i wykadrowane części ich korpusów jako atrybuty męskiej siły i narodowej dumy. Pokazuje je często w mocnym zbliżeniu, z dbałością o szczegóły. Jej malarstwo nie jest realistyczne, a bardzie ilustracyjne, przez co wzrasta symboliczność prezentowanego ujęcia. Kompozycje symetryczne, w ujęciu centralnym, dodatkowo potęgują wielkie wrażenie, jakie obrazy te wywołują u widza.

24 Dorota Kozieradzka

bez tytułu, 2010 | tempera żółtkowa, płótno, 1063 cm | opisany na odwrocie: Dorota Kozieradzka 100x63 cm tempera żółtkowa na płótnie

28

Malarstwo Tomka Mistaka uwodzi wzrok i zaskakuje do tego stopnia, że chce się dotknąć płótna, aby upewnić się, co do płaskiej powierzchni przedstawienia. Hiperrealistycznie malowane elementy skorodowanej blachy tworzą intrygujący wzór o wyraźnych walorach dekoracyjnych, z drugiej strony jednak są mocne, a nawet brutalne w wyrazie. Ten kontrast czyni najnowszy cykl Mistaka bardzo atrakcyjnym wizualnie. Wchodzące w jego skład prace działają silnie bez wzglę-du na format, co potwierdza klasę tego malarstwa.

25 Tomasz Mistak

Untitled Corten Structure, 2015 | akryl, płótno, 100 x150 cm | opisany na odwrocie: AKRYL UNTITLED CORTEN STRUCTURE 2 MISTAK 2015

2929

Malarstwo Małgorzaty Korenkiewicz jest bujne w formie i kolorze. Bez względu na to, czy artystka sięga po motywy popowe i silną stylizację czy też odwołuje się do klasycznych tematów, takich jak akt. Rozwibrowane po malarsku tło, natłok kolorów, wiele potraktowanych ozdobnie rekwizytów tworzy duszną, buduarową atmosferę. Poza modelki wskazuje na zadumę, chwilę zatrzymania w codziennej krzątaninie. Stworzony przez Korenkiewicz klimat nasuwa skojarzenia z pracow-niami francuskich artystów przełomu XIX i XX wieku i pozujących im modelek. Zaprezentowane przez artystkę ujęcie jest jednak ponadczasowe i stanowi portret kobiecości jako takiej.

26 Małgorzata Korenkiewicz

Akt siedzący, 1990 | olej, płótno 130x90 cm | sygn.

30

Rafała Bujnowskiego przedstawiać nie trzeba. Znany doskonale z prac malarskich, jest obecnie uznawany za gwiazdę polskiej sceny artystycznej. Każdy uznany twórca był jednak kiedyś młody i na debiucie. Nie wszyscy pamiętają, że Bujnowski studiował na krakowskiej ASP grafikę. W trakcie studiów, w 1998 r., brał udział w bardzo ważnym plenerze graficznym INTER PRINT, będąc jednym z najmłodszych jego uczestników. Prezentowana litografia pochodzi z teki wydanej poplenerowo w ograniczonym nakładzie. Praca Bujnowskiego to typowy dla artysty skrót myślowy, zamknięty w prostej sekwencji graficznej. Nic dodać, nic ująć.

27 Rafał Bujnowski

bez tytułu, 1998 | linoryt, 48x38 cm | sygn. p.d. 52/100 Bujnowski ‘98praca pochodzi z teki pleneru graficznego „INTER PRINT 98”

3131

Taniec, ciało w ruchu, zwiewność i ulotność kroków, wykonywanych w takt muzyki to krąg zainteresowań Wandy Badowskiej-Twarowskiej. Artystka często tworzy bardzo konkretnie inspirowane obrazy, odnoszące się do słynnych wykonań baletowych i wyjątkowych kreacji scenicznych uznanych tancerzy. Część z jej prac to jednak kompozycje bardziej symboliczne, syntetyzujące tajemnicę tańca i stanowiące kwintesencję baletu. Autorka tworzy ujęcia taneczne w bardzo roman-tycznym duchu, tak aby oddać lekkość, a tym samym magię tego, co wydarza się na teatralnych deskach. Inne jej prace prezentują ujęcie bardziej graficzne, zgeometryzowane, można rzec ze silniejsze i bardziej masywne. Świadczy ono o odkrywaniu mocy, jaka tkwi w tanecznej kreacji. Te ostanie obrazy wydają się być ciekawsze, także dzięki ograniczonej i czystej gamie barw, nadającej im szczególnej ponadczasowości.

28 Wanda Badowska-Twarowska

Święto wiosny, 2013 | akryl, płótno, 100x100 cm | opisany na odwrocie: WANDA BADOWSKA-TWAROWSKA „ŚWIĘTO WIOSNY wg chorografii M. Bejarta” akryl 100x100, 2013

32

Filip Pręgowski preferuje zdecydowane, ostre kolory. Odrealnia nimi kompozycje, dodaje ostre światła, często padające nienaturalnie. Jego sposób malowania sprawia wrażenie mięsistego, tłustego, dającego poczucie ciężaru tekstury. Pręgowski to bystry obserwator otaczającej rzeczywistości, zarówno relacji między-ludzkich, jak i architektonicznych absurdów. Patrzy na świat z dystansem, a często też i ironią. Jego malarstwo i podejście do tematu wskazuje na powinowactwo z Neue Sachlichkeit i twórczością takich artystów, jak Otto Dix.

29 Filip Pręgowski

Wyrzuć zło, 2010-2015 | olej, płótno, 89x130 cm | opisany na odwrocie: FILIP PRĘGOWSKI WYRZUĆ ZŁO 2010/2015

3333

Abstrakcyjne malarstwo Andrzeja Batora to wyjątkowe, op-artowskie kreacje, które ostatecznie powstają dopiero w oku patrzącego. Artysta, związany z Łodzią, nie bez powodu inspiruje się formalną stroną tkaniny. Przechodzenie przez siebie wątku i osnowy buduje tkacką strukturę, którą Bator odzwierciadla drobnymi, precyzyjnymi liniami na swoich płótnach. Sięga po niezwykle finezyjne zestawienia kolorystyczne, dzięki którym nie mamy wątpliwości, co do obcowania z pięknem. Obrazy artysty dedykowane są wiecznemu trwaniu, nie „zużywają się wizualnie”, można kontemplować je latami bez znudzenia i z niezmienną delektacją. Intrygu-je tkwiąca w nich siła konstrukcji i delikatność linii.

30 Andrzej Bator

Kanon C, 1994 | olej, płótno, 64x94 cm | sygn. p.d.: A.B., opisany na odwrocie: KANON „C” ANDRZEJ JAN BATOR

34

Nadrealne obrazy kreowane przez Ewę Żochowską przykuwają uwagę i często nie dają o sobie zapomnieć. Malarstwo artystki jest bardzo autonomiczne i zara-zem niepokojące. Jednym z dominujących w jej twórczości tematów jest kobieca demoniczność i związane z nią stereotypy. Żochowska odwołuje się do symboliki femme fatale i stereotypów dotyczących samotnych kobiet. Stawia pytania, a odpowiedzi szuka w ujęciach portretowych i aktach. Jej kadry są filmowe i ciasne, a atmosfera wokół przedstawianych dam duszna. Chłodna kolorystyka nie uspakaja, lewitujące postaci niepokoją, a pikanterii dodaje kot. Zagadka nie chce się rozwikłać.

31 Ewa Żochowska

Lewitacja, 2012 | olej, płótno, 120x150 cm | opisany na odwrocie: „LEWITACJA” EWA ŻOCHOWSKA 120X150 CM OLEJ NA PŁÓTNIE 2012

3535

W twórczości Andrzeja Kasprzaka dominuje jeden temat – człowiek. Jego ekspresyjne kreacje stanowią ilustrację ludzkiej figury i emocjonalnych relacji, w jakie wchodzimy, kiedy spotykamy druga osobę lub kiedy jesteśmy zmuszeni funkcjonować w zbiorowości. Już na pierwszy rzut oka widać, że zdaniem autora relacje te nie należą do łatwych. Artysta stosuje ekspresyjne formy, grube impasty, wyabstrahowanie figury z tła po to, aby podkreślić jak skomplikowana jest ludzka psychika i schematy naszych zachowań. Jest do tego świetnym kolorystą, a kreowane przez niego zestawienia barw nabierają jeszcze silniejszego wyrazu dzięki uproszczeniu stosowanych form. Twórczość Kasprzaka to wybitna wypowiedź artystyczna i psychologiczna, z którą należy się liczyć.

32 Andrzej Kasprzak

Story about, 2014 | olej, akryl, płótno, 2014 | sygn. na licu: Story about 2014 Andrzej Kasprzak, opisany na odwrocie: Story about oil acrilic on canvas 2014 Andrzej Kasprzak

36

Malarstwo Piotra Szczura operuje filmowa estetyką. Jego obrazy to zatrzymane kadry, w których ostre światło wydobywa z mroku kontrastowe kontury ciał i przedmiotów. Jest w nich szczególne, niepokojące napięcie. To sytuacje, jak z filmu grozy lub thrillerów. Czasami wszystko jest w porządku, ale wiemy że obserwujemy „moment przed” i… za chwilę coś się stanie. Innym razem Szczur nie pozostawia niedopowiedzeń – jest źle – autobus już płonie. Piotr Szczur jest mistrzem budowania napiętej atmosfery. To prawdopodobnie powód, dla którego trudno jest się nam uwolnić od kreowanych przez artystę obrazów.

33 Piotr Szczur

Autobus w ogniu, 2014 | olej, płótno, 100 x100 cm | opisany na odwrocie: Piotr Szczur Autobus w ogniu 100 x100 cm olej/płótno 2014

3737

Delikatne, jak pajęczyna struktury miast w rozległym pejzażu to tematyka, która ostatnio najbardziej zajmuje Andrzeja Fronczaka. Jego weduty skrzą się światłem, rysującym finezyjne przedstawienia na tle ciemnego nieba. Kreacje te dalekie są od realizmu, a budują własne, autonomiczne światy, typowe dla artystycznego języka Frączaka. Wyróżnia je także monochromatyzm i atmosfera wyobcowania, wynikająca z unikania ludzkiego sztafażu. Całość stanowi bardzo dekoracyjną kompozycje, która jednak jest nostalgiczna i pełna zadumy. To, co bardzo przemawia w malarstwie artysty, to bezkresna przestrzeń, w której z przyjemnością można się zagubić.

34 Andrzej Fronczak

Zamgliste metropolis, 2015 | technika własna, płótno, 70x100 cm | sygn. p.d.: A. Fronczak ‘15

38

Abstrakcyjne kompozycje Tadeusza Serafina to skomplikowane konfiguracje geometrycznych płaszczyzn, którym autor stara się nadać jak największą siłę i głębię. Dlatego też często sięga poza malarskie medium, idąc w stronę kolażu i technik własnych. Inaczej czyni w pracach na papierze. Tu kompozycje są bardziej oszczędne, niemal wyciszone, często monochromatyczne. Ogromny dorobek malarza pokazuje niespożyty głód twórczy i niekończący się proces rozważania ciągle na nowo problemów malarskich. Takie podejście powoduje nieustanne poszukiwania, które przynoszą bardzo ciekawe efekty wizualne.

35 Tadeusz Serafin

13, 2010 | akryl, pastel olejna, ołówek, papier, płyta,100x60 cm | sygn. p.d.: LTS 910 IVb, opisany na odwrocie: LTS Ł. Tadeusz Serafin 100x60 płyta – akryl pastel olejna ołówek „13”

3939

Joanna Mlącka składa swoje obrazy z rozpoznawalnych elementów, które łączy w bardzo nieoczywiste konfiguracje. Sięga po różne fragmenty otaczającego świata: liany, deski, linki, kości, jelita. Całość sprawia wrażenie kompozycji biologicznej i jest silnie zabarwione surrealistycznym punktem widzenia. Choć kompozycje Mląckiej są na wskroś nowoczesne to jej mottem mogłoby być stwierdzenie Lautreamonta o „niespodziewanym spotkaniu maszyny do szycia z parasolem na stole operacyjnym

36 Joanna Mlącka

Bezwładność, 2012 | olej, płótno, 92x73 cm | opisany na odwrocie: Joanna Mlącka „BEZWŁADNOŚĆ” 2012

40

Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik z jednej strony pochłonięta jest tworzeniem prac w rygorze nadrealistycznego malarstwa o fotograficznej dosłowności, z drugiej jednak interesuje ją abstrakcja. W abstrakcyjnych kompozycjach pozwala sobie na brak ograniczeń. To farba i jej swobodne spływy nadają ostateczny kształt kompozycji. „Wioślarze” to obraz wyjątkowy, który łączy abstrakcje z figuracja, choć nie w nadrealnym, a bardziej ikonicznym wyrazie. Praca ta jest dokładną ilustracją procesu zachodzącego w naszej wyobraźni, gdzie oswajamy abstrakcyjne kształty i pozawalamy im tworzyć w naszym umyśle znajome wyobrażenia. Proces taki najbardziej przypomina obserwacje pokrytego chmurami nieba, gdzie pierzaste elementy staramy się skonkretyzować naszymi skojarzeniami.

37 Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik

Wioślarze, 2015 | olej, płótno, 105x80 cm | sygn. p.d.: J.K/H ‘15 | opisany na odwrocie: JAGODA KACZMARCZYK-HUDZIK „WIOŚLARZE” 2015 olej/płótno

4141

Michała Jędrczaka interesuje figura ludzka i jej relacje w przestrzeni. Ujęcie stosowne przez artystę można nazwać graficznym, co nie powinno dziwić, zważywszy, że autor jest też wytrawnym grafikiem. Jego syntetyczne malarstwo jest bardzo indywidualne w stylu i osobiste. Artysta często odnosi się do ikonicznych przed-stawień w sztuce i rozważa je na swój sposób. Nie wszystkie te inspiracje są czytelne wprost, częściej to dalekie powinowactwa, wskazujące na podobieństwo pewnych tematu, intersujących artystów od wieków. Czyste plamy barwne nadają obrazom Jędrczaka zdecydowanego wyrazu, pewnej jednoznaczności i swoistego ciężaru, który jest doceniany przez kolekcjonerów.

38 Michał Jędrczak

Bałtyk, 2015 | olej, płótno, 110x60 cm | sygn.. p.d.: monogramem, opisany na odwrocie: Michał Jędrczak 2015 r. Bałtyk oraz nalepka autorska

42

Ciągłe poszukiwania to znak rozpoznawczy twórczości Roberta Jaworskiego. Artysta kilka lat temu dał się poznać jako wytrawny realista, do tego doskonale posiłkujący się praktyką architektoniczną w kreowaniu warszawskich wedut. Nie jeden miłośnik jego malarstwa z przykrością odnotował odejście Jaworskiego od tej tematyki. Autor bardzo sprawienie przechodzi przez liczne konwencje malarskie. Nie bez znaczenia są tu na pewno odbywane właśnie stadia doktoranckie na warszawskiej ASP w pracowni prof. J. Modzelewskiego. Obecnie Jaworski skupia się na malarstwie abstrakcyjnym. Interesuje go sama formalna strona malo-wania – struktura farby, jej zdolność do samodzielnego rozlewania się, kontrolowanie przypadku, kwestia ramy – tego czy istnieje granica obrazu, czy należy ją bać pod uwagę, czy też przeciwnie, można ją zakwestionować. Te ciekawe poszukiwania artysty na pewno przyniosą kolejne otwarcie w malarstwie Jaworskie-go. Póki co, otrzymujemy bardzo atrakcyjne wizualnie obrazy, które doskonale współgrają z każdym wnętrzem.

39 Robert Jaworski

Zapis XII. Krew, 2015 | olej, płótno, 80x110 cm | opisany na odwrocie: „zapis XII – krew 2015 robert jaworski”

4343

Ilona Herc z ogromną czułością i zrozumieniem odmalowuje świat dziecka. Inspiracją jest dla artystki jej córka Vera. Bohaterka płócien pojawia się na abstrakcyj-nym tle, o delikatnie zasugerowanych elementach architektury czy natury. Czasami spotykamy ją na plaży, a czasami przy ścianie dziecięcego pokoju. To wyabs-trahowanie z kontekstu pozawala się skupić na samym dziecku i przestrzeni jego wyobraźni. Obrazy Herc nie są w zasadzie portretami. Jej bohaterka często stoi do widza tyłem, nigdy na niego nie patrzy. To, co istotne w tym malarstwie, to wizerunek dziecięcego świata, o którego istnieniu dorośli często zapominają. To świat przebogaty, w który często goszczą nie tylko wróżki, ale i demony. Te ostatnie czasami mogą przywołać także najbliżsi dorośli. Malarstwo Ilony Herc jest jednak pogodne i pokazuje bezpieczny świat, dlatego chętnie odnajdują się w nim wszystkie dzieci, także te już bardzo dojrzałe.

40 Ilona Herc

Preludium nr III, 2015 | akryl, płótno, 50x90 cm | sygn. p.d.: Ilona Herc 2015, opisany na odwrociu: ILONA HERC „PRELUDIUM nr III”, CIECHOCINEK, 2015

44

Jarzy Cichecki poszukuje symbolicznego odzwierciedlenia skomplikowanych sytuacji życiowych. Interesuje go rola przypadku, przeznaczenia, pewnego rodzaju hazardu, na który narażony jest człowiek w jego ziemskiej podróży. Przez obrazy artysty często przewijają się motywy szachowe czy też kla-syczna architektura, w ramach której bohater występuje jak na scenie. Antyczny teatr czy też cyrk i rozgrywki o duszę w wykonaniu Cicheckiego mogą być fantastyczną ilustracją barokowej poezji. Artysta stosuje stłumioną gamę barw, czym zachęca do skupienia i zastanowienia. Jego prace są bardzo eleganckie, o gabinetowym charakterze, który podkreśla autorska oprawa.

41 Jerzy Cichecki

30 sekund, 2014 | akryl, karton, 50x60 cm | sygn. l.d.: J.Cichecki, opisany na odwrocie: Jerzy Cichecki „30 sekund” akryl na kartonie 2014 r. Poland

4545

Malarstwo Stanisława Tomalaka rozgrywa się pomiędzy abstrakcją, a pejzażem. Autor stosuje własną technikę, dzięki której uzyskuje grubą, sensualną fakturę i specyficzny ciężar dzieł. Większość prac buduje w oparciu o kompozycje horyzontalną, przez co intuicyjnie odbieramy jak krajobrazy. Nie są one jednak ilustracja przyrody, a syntezą występujących w niej barw oraz szczególnych efektów świetlnych, powstających w wyniku zmian temperatury i wilgotności. Obserwacje Tomalaka nie odnoszą się tylko do pejzażu rodzimego. Autora inspiruje także przyroda egzotyczna, wyjątkowe pryzmaty barwne jakie możemy ob-serwować na pustyni czy szczególne drganie powietrza w wysokich temperaturach. Te wszystkie efekty artysta zamyka klamrą abstrakcyjnych kompozycji o szlachetnych, a czasem zaskakujących kolorach.

42 Stanisław Tomalak

Kwadrat 323AB1, 2015 | technika własna, płótno, 2x(80x80) cm | opisany na odwrocie: S.J.A. Tomalak Kwadrat 323AB1 oraz nalepka autorska

46

Iza Staręga od dłuższego czasu tworzy cykl prac „Kobiety w chustach, mężczyźni w hełmach”. Liczne płótna serii pokazują ogromne bogactwo rozwiązań formalnych, jakie stosuje. Od przedstawień nostalgicznych, prezentujących twarze otulone delikatną materia w pastelowych kolorach, po silne w wyrazie portrety, prezentujące kobiece i męskie wizerunki, ukoronowane specyficznymi nakryciami głowy. Choć typ fizjonomii bohaterów Staręgi jest bardzo podobny, to artystka prowadzi nas przez tak wielką galerię ludzkich osobowości, iż wierzymy, że tworzy coś w rodzaju encyklopedii człowieka w całej jego różnorodności. Ogromna popularność portretów Izy Staręgi tłumaczy się zapewne tym, że dzięki jej talentowi otrzymujemy lustro, w którym możemy przejrzeć się z pełnym zaufaniem.

43 Iza Staręga

z cyklu Kobiety w chustach, mężczyźni w hełmach, 2015 | olej, płótno, 80x43 cm | opisany na odwrocie: IZA STARĘGA z cyklu KOBIETY W CHUSTACH MĘŻCZYŹNI W HEŁMACH 2015

4747

44 Jasiek Balcerzak

Krzak 4, 2013 | olej, płótno, 100x100 cm | opisany na odwrocie: JASIEK BALCERZAK KRZAK 4 OLEJ/PŁÓTNO 100 x100 cm 2013

Uproszczona wersja pejzażu to stały motyw malarstwa Jaśka Balcerzaka. Kilka pociągnięć pędzla, szerokich, ekspresyjnych, niemożliwych do pomylenia z twór-czością innych artystów to kwintesencja jego opowieści o drzewach i polskim lesie. Artysta często stosuje kolory pozornie odrealnione, wiedząc że w słoneczny lub pochmurny dzień leśnie ostępy minią się pełnią palety barw. Malarska synteza, której dokonuje Balcerzak ma w sobie wielką prostotę, a jednocześnie zdecy-dowaną ozdobność. Jest doskonałą ilustracją tego, co najbardziej nas w przyrodzie zachwyca – zagadkowego piękna.

48

Emocjonalne, energetyczne i ekspresyjne malarstwo Andrzeja Folfasa zachowuje specyficzny, pierwotny rytm. Jest on wyczuwalny nie tylko w tych kompozycjach artysty, które poświęcone są muzyce, przede wszystkim jazzowej, ale też w innych pracach, w których głównym tematem są relacje międzyludzkie. Twórczość artysty czerpie wiele ze sztuki kultur, które przyjęło się nazwać prymitywnymi. Rzeźby, maski, przedmioty codziennego użytku ludów pierwotnych nie po raz pierwszy stanowią inspiracje dla sztuki nowoczesnej. Czytelne źródło pochodzenia obrazów Folfasa w niczym nie umniejsza własnego języka plastycznego, który wytworzył artysta. Jego prace są autentyczne i rozpoznawalna na pierwszy rzut oka.

45 Andrzej Folfas

Tancerka, 2015 | olej, płótno, 100 x100 cm | sygn. l.d.: FOLFAS

4949

Agata Czeremuszkin-Chrut w mistrzowski sposób opanowała umiejętność planowania abstrakcyjnych kompozycji na płótnie. Jej obrazy są silne w wyrazie, esen-cjonalne, mocno zbudowane. To propozycja bardzo indywidualna i autentyczna. Artystka stworzyła prawdziwie autorski język malarski, który jest rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. Nie jest ważne, czy patrzymy na kompozycje delikatne, rozgrywające się w czerni i bieli, czy też na soczyście skontrastowane zestrojenia żywych barw. Płótna Czeremuszhkin-Chrut bez względu na format zwracają na siebie uwagę i skłaniają do dłuższej kontemplacji. Należą do tego rodzaju abs-trakcji, która z czasem nie zużywa się wizualnie, a pozawala się na nowo dogrywać dzień po dniu.

46 Agata Czeremuszkin-Chrut

Tkanki 1, 2015 | akryl, płótno, 95x80 cm | opisany na odwrocie: AGATA CZEREMUSZKIN-CHRUT „TKANKI # 1” akryl /płótno / 2015 80x95 cm

50

Malarstwo Agi Migdałek jest wyjątkowo trafną ilustracją współczesności. Jej bohaterów spotykamy w jasnych, sterylnych przestrzeniach, obrazujących umowną, choć niewątpliwie nowoczesną architekturę. To wnętrza mieszkań i biur młodej klasy kreatywnej wielkich miast. Emanują pustką i samotnością, a ich właściciele i użytkownicy żyją poprzez urządzenia – smartfony, laptopy, tablety. Nawet dziecięcy bohaterowie, choć uśmiechnięci i radośni często korzystają z atrybutów no-woczesności, samotnie opleceni sznurami od ładowarek. Czystość kadrów, delikatne niuanse barwne, pięknie prowadzone opływowe linie powodują, że chętnie delektujemy się obrazami Migałek, nawet jeśli są one portretami nas samych.

47 Aga Migdałek

Net, 2010 | akryl, płótno, 60x60 cm | opisany na odwrocie

5151

Teresa Murak należy do niekwestionowanych klasyków polskiej sceny artystycznej. Realizowane przez nią prace skupiają się na procesie, wzroście, trwaniu, niszczeniu. Powstające obiekty tworzone są niejako przy okazji, stąd też często ich wizualność jest bardzo skromna i ma wartość memonto. Artystka pracuje najchętniej z materiałami nietrwałymi i ulegającymi ciągłej transformacji. Od czasów studenckich praktykuje „zasiewy”, które często realizuje na własnym ciele. Stąd do ulubionych jej roślin należy rzeżucha, rosnąca szybko i dająca się formować na kanwie tkaniny. Innym ulubionym materiałem Murak jest tkanina właśnie i proces jej zużycia, wynikający z ciągłego prania, wyżymania, pocierania. Nie tylko sama tkanina, ale i inne produkty przetwarzania celulozy, takie jak papier, artystka poddaje strukturalnej degradacji. Efektem takiego działania jest prezentowana tutaj praca.

48 Teresa Murak

bez tytułu, z cyklu Ścierki Wizytek, 1997 | technika własna, papier, 30x40 cm | opisany na odwrocie: TMURAK 1997

52

Płaska plama barwna i stonowana kolorystyka, podbita charakterystycznym czerwonym kontrastem. Do tego woyerystyczny punk widzenia – z góry, od tyłu, wyłuskujący z tłumu, często ukradkowy. Takie są znaki rozpoznawcze malarstwa Jana Wojciecha Malika. Artystę bardzo interesuje kwestia wyobcowania, zagu-bienia i samotności. Pokazuje ludzi, którzy z trudem odnajdują się w nadmiernej prędkości życia wielkiego miasta lub szukają ukojenia i spokoju nad brzegiem morza. Czasami przytłacza ich wielka, nowoczesna architektura. Można przyjąć, że ich boje są wygrane, gdyż nie mamy tu do czynienia z anonimowymi posta-ciami, a z bohaterami, którzy zachowali własną indywidualność.

49 Jan Wojciech Malik

Stolik, 2015 | akryl, płyta, 80 x100 cm | sygn.. l.d.: J.W.Malik 2015, opisany na odwrocie: JAN WOJCIECH MALIK „STOLIK” 80 x100 akryl na płycie

5353

Paweł Zapendowski tworzy, mieszkając pomiędzy Paryżem i Krakowem. W swoim malarstwie stara się oddać klimat paryskiej bohemy i niezwykłej atmosfery stolicy artystów. Jego kompozycje są całkowicie odrealnione. Artysta operuje ostrą kolorystyką, zdecydowanie nierzeczywistą. Farmę czerpie z fotografii, rozwar-stwiając ją jednak na obszary czystych, obwiedzionych konturem barw. Interesują go typowe dla Paryża małe historie – uliczni grajkowie, zajadający bagietki studenci, ładne dziewczyny wygrzewające się w promieniach słońca. Te pozytywne, energetyczne obrazy mają w sobie elegancki charakter i zdecydowaną dekoracyjność.

50 Paweł Zapendowski

Niedziela na Montmartrze, 2015 | olej, płótno, 70 x70 cm | opisany na odwrocie: 2015 „SUNDAY IN MONTMARTRE” PAUL ZAPENDOWSKI (ZAPENDO)

54

Twórczość Ireneusza Walczaka to swoisty palimpsest. Artysta lubi nawarstwiać na sobie motywy malarskie i graficzne, a także znaczenia. Z tych samych powo-dów często stosuje kolaż i nadaje niektórym swoim płótnom strukturę szkatułkową, wklejając płótno w płótno. Tym razem jednak obraz Walczaka nawarstwia się w obrębie jednego przedstawienia. Konturowo malowane wizerunki dziewcząt, nałożone transparentnie na bujną roślinność budują wrażenie niedookreśloności. W dal odchodzi pełnoplastyczna dziewczęca figura, jedna z tych budowanych konturem wyciąga rękę do soczyście zielonej rośliny. Wyobrażenia przenikają się ze sobą i nic tu nie jest dosłowne. Narracja budowana przez Walczaka nie domyka się w pełni, pozostawiając widzowi szansę postawienia kropki nad i.

51 Ireneusz Walczak

Agawy (pstrągowa), 2015-10-15 | akryl, płótno, 75x125 cm | sygn. l.d. monogramem, opisany na odwrocie: IRENEUSZ WALCZAK „AGAWY (PSTRĄGOWA)” AKRYL/PŁ 2015 75 x125 cm

5555

Osobowość Jacka Malczewskiego, zarówno od strony jej malarskiego geniuszu, jak i prywatnej historii artysty, od bardzo dawna fascynuje Bartka Jarmolińskiego. Stąd cała seria portretów mistrza – malarza, który przez cały życie tworzył swoje liczne autoportrety. Ten fakt też zbliża do niego Jarmolińskiego, autora znane-go z analizowania własnej twarzy przy pomocy różnych mediów. Jarmoliński jest obecnie doktorantem Akademii Świętokrzyskiej, gdzie zajmuje się twórczością Malczewskiego. Ma wiele do powiedzenia o wielkim symboliście, zarówno teoretycznie, jak i plastyczne. Analizuje jego oblicze i jego osobowość, co ewidentnie widać w stworzonym portrecie. Jego ideą jest prześwietlenie mistrza i nadanie mu cech współczesnych, bo Malczewski, jak żaden inny z polskich malarzy histo-rycznych, do uwspółcześnienia się nadaje.

52 Bartłomiej Jarmoliński

Intuition/ Jacek Malczewski, 2015 | akryl, płótno, 60x50 cm | sygn. l.d., opisany na odwrociu: „INTUITION/JACEK MALCZEWSKI” B. JARMOLIŃSKI 2015

56

Krwista czerwień zawsze przyciąga, szczególnie gdy kontrastuje ją czarny kontur. Małgorzata Stępniak doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że jej malar-stwo zwraca uwagę. Przyciąga kolekcjonerów anegdotyczna opowieść i rozpoznawalne postaci kreowane przez artystkę. Interesują ją drobne ludzkie spra-wy, małe sytuacje codziennego życia. Pokazuje je jednak jakby kreowała dużo poważniejsze wystąpienia. Umieszcza swoich bohaterów na scenie i wystawia ich na powszechny ogląd. Choć malarstwo Stępniak jest celowo uproszczone i sprymitywizowane to jednak oddaje silnie ducha naszych czasów. Jej postaci zachowują się, jakby występowały przed publicznością, i to zdecydowanie bardziej telewizyjną niż teatralną.

53 Małgorzata Stępniak

Ona i On, 2015 | olej, płótno, 60x80 cm | sygn. p.d.: M.S. ’15, opisany na odwrocie: MAŁGORZATA STĘPNIAK 2015 „ONA I ON” 60x80

5757

Piotr C. Kowalski wiele pozostawia przypadkowi. „Maluje” siłami natury i przy pomocy zdarzeń inicjowanych przez anonimowych przechodniów i kierowców. Tworzy abstrakcje z zamrożonych płatków śniegu i spadających w sadzie owoców. Pozwala odcisnąć się na płótnie ulicznemu brudowi na kanalizacyjnych studzienkach i rdzy z metalowych narzędzi ciesielskich. Tworzy też pejzaże marskie z użyciem pisaku z plaży i znalezionych na niej rekwizytów – kapsli, niedo-pałków, zapalniczek. Nie gardzi żadnym odciskiem rzeczywistości, który zapisuje się na jego pracach – nawet śladem łapy przebiegającego psa. Ta akceptacja przypadku i realności to kwintesencja twórczości jednego z najbardziej cenionych współczesnych artystów, który mimo ogromnego dorobku nadal jest w pełni twórczych sił i nie raz nas jeszcze zaskoczy.

54 Piotr C. Kowalski

Kazimierz Dolny na Wisłą z cyklu Obrazy przejściowe, 2013 | technika: kurz i brud z Kazimierza Dolnego w dniu 30.09.2013 r., płótno, 205x60 cm | opisany na odwrocie: KAZIMIERZ DOLNY nad WISŁĄ z cyklu „Obrazy przejściowe” tech kurz i brud z Kazimierza Dolnego w dniu 30.09.2013 roku for. 205 x 60 cm oraz pieczęć autorska

58

Każda dziewczyna chętnie cofnie się do dziecinnych lat, kiedy bawiła się lalkami, przebierała je, gospodarzyła w ich domkach i gotowała wyimaginowane dania. Malarstwo Małgorzaty Karp-Soi pozwala nam na cofniecie się do dziecinnych lat i ponowne zanurzenie w bajkowy świat. W tedy wystarczyło kilka kwiatków i listków z ogrodu, aby stworzyć cały wyimaginowany królewski dwór. W obrazach Karp-Soi też pozostaje wiele miejsca na wyobraźnię. Artystka korzysta z ograniczonej gamy barw i operuje zdecydowanym, konturowym rysunkiem. Swoje historie maluje jak sugestie wydarzeń, które mamy sobie dopiero wyobrazić. Dzięki temu jej obra-zy nigdy się nie nudzą i dobrze jest z nimi mieszkać.

55 Małgorzata Karp-Soja

W pogoni za starymi pieniędzmi, 2015 | olej, płótno, 30x80 cm | sygn. l.g.: Karp-Soja/2015

5959

Piękno kobiecego ciała, oddane z wielką precyzją jest tym razem odrealnione błękitną kolorystyką. Choć wiele jest tu odsłonięte to najważniejsze w obrazie Sylwestra Stabryły zostało przed nami ukryte – skryta pod ramieniem twarz, piersi schowane pod wirtuozersko namalowaną bluzką i otulone wodą stopy. Całość spowija nocny mrok. Atmosfery intymności nic nie burzy. Sama scena nie przedstawia niczego szczególnego. Nie ma co dorabiać do niej ideologii. Ot, podpatrzony fragment codzienności. Świetna anatomia, doskonale uchwycony gest, pięknie układający się materiał. Wrażenie jest jednak niezaprzeczal-ne, a jego kwintesencję stanowi kolor.

56 Sylwester Stabryła

Piana morska, 2015 | olej, płótno, 100x80 cm | opisany na odwrocie oraz pieczątka autorska

60

Silne, witalne kobiety, emanujące fizycznym zdrowiem, urodą i pewnością siebie stanowią grono bohaterek obrazów Moniki Dętkoś. Artystka ma swoją ulubio-ną gamę barw, ukazując dziewczęta zazwyczaj na tle szerokiej palety błękitów. To dodatkowo podbija ich nowoczesny i przebojowy charakter. Oczywiście kreowane przez Dętkoś wizerunki są umowne. W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że nawiązują do reklam hożych dziewcząt z reklam turystycznych czy tytoniowych lat 20., albo modowych wizerunków czasopisma „Ty i Ja” z połowy lat 70. To podobna gloryfikacja sukcesu i szczęścia, jakie możemy osią-gnąć dyscyplinując ciało i umysł. Każda z nas tego chce. Takich kobiet pożądają też mężczyźni. Choćby na płótnie.

57 Monika Dętkoś

Quiet, 2015 | akryl, płótno, 100 x71 cm | sygn. M. Dętkoś, opisany na odwrocie: Monika Dętkoś, 100x71, 2015, Quiet

6161

Zdecydowane, soczyste barwy – kiedyś kładzione jako absolutnie czyste, niemal przemysłowe; obecnie zbrudzone, ukazujące ślad prowadzenia pędzla, wymy-kające się klarownej oczywistości. Gruby, czarny kontur prowadzony w arabeskowej, niemal secesyjnej linii, którą kreowany jest jednoznacznie rozpoznawalny bohater. Tak wyglądają prace Aqualoopy, artysty który choć wrósł ze streetartu i cały czas bardzo chętnie tworzy w przestrzeni publicznej to coraz silniej koncen-truje się na malarstwie sztalugowym i kompozycjach tuszem. Prezentowana praca pochodzi z ostatniego cyklu artysty, prezentowanego na wystawie „Testoster-ror” w warszawskiej Pragalerii. W kontekście wystawy autor przyznał się do osobistego wątku, pod wpływem którego zdecydowała się poruszyć problem męskości i jej wymogów w dzisiejszym świecie. Jako syn strażaka z wieloletnim stażem, który przez całe zawodowe życie narażał zdrowie, Aqualoopa miał w domu wzorzec prawdziwego faceta. Musiał wobec niego zająć stanowisko, gdzieś pomiędzy młodzieńczym buntem, a szacunkiem dla osobowości rodzica.

58 Aqualoopa /Igor Chołda/

Totem, 2015 | akryl, płótno, 70x70 cm | sygn. p.d.: AQUALOOPA, opisany na odwrocie: AQUALOOPA/IGOR CHOŁDA „TOTEM”/AKRYL/2015

62

Soczyste owoce tworzące powielający się w nieskończoność wzór przypominający tapetę – w tym przypadku są to truskawki – to świetny przykład obrazu reprezentującego jeden z cykli Hanki Pyrzyńskiej. Artystka jest nie tylko malarką, ale także ilustratorką. Jej uproszczony, syntetyczne i bardzo ozdobny sposób ma-lowania ma wiele wspólnego z ilustracją prasową. Jednak Pyrzyńska pracuje zamkniętymi cyklami. Każdy z nich ma nieco inny charakter – niektóre są malarsko oszczędne, inne przeciwnie – silniej rozmalowane. „Truskawki” uwodzą swoją dekoracyjnością, a jednocześnie napawają lekką nostalgią, związaną z wybraną przez artystkę retro-kolorystykę.

59 Hanna Pyrzyńska

Truskawki, 2011 | akryl, płótno, 92x65 cm | opisany na odwrocie: „TRUSKAWKI” HANNA PYRZYŃSKA 2011 92x65 cm AKRYL

6363

Lech Maślankiewicz tworzący pod pseudonimem Make it Simple realizuje energetyczne kompozycje abstrakcyjne o bardzo skomplikowanym rysunku. Ich siłą nośną jest czarny kontur, umiejętnie podbijany czystymi kolorami. Twórczość Maślankiewicza ma swoje korzenie w streetarcie i tworzeniu murali. Równie ciekawie prezentuje się na ścianie (co przez kilka miesięcy mogliśmy obserwować w Pragalerii), jak i na płótnie. Grono miłośników jego twórczo-ści zdecydowanie rośnie, dlatego warto zainteresować się świeżymi propozycjami tego artysty.

60 Make it Simple

Ursus 01, 2013 | akryl, płótno, 90x90 cm | sygn. p.d. Make it Simple, opisany na odwrocie: MAKE IT SIMPLE „URSUS 01” 2013

64

Abstrakcyjne formy, stanowiące aluzję do realnie istniejących kształtów, potraktowane jak znaki-symbole i osadzone w abstrakcyjnej kompozycji to kwintesen-cją malarstwa Agi Pietrzykowskiej. Czyste kolory i kreska, często gruba, mającą tu znaczenie budujące obraz. Wszystko bardzo harmonijnie skonstruowane, często w oparciu o symetryczne kadrowanie. Obrazy Pietrzykowskiej są świeże i czyste w wyrazie, może nawet nieco plakatowe czy graficzne, ale dzięki temu sprawiają wrażenie progresywnych i świetnie wpisujących się kontekst nowoczesnych wnętrz.

61 Aga Pietrzykowska

Doubts Nothing, 2015 | akryl, płótno, 70x70 cm | sygn.. l.d.: Aga Pietrzykowska, opisany na odwrocie: Konows Nothing, Doubts Nothing AGA PIETRZYKOWSKA 2015 AKRYL PŁÓTNO

6565

Ponadczasowym tematem malarstwa Ewy Zawadzkiej jest światło. Artystka kreuje na swoich płótnach monumentalne bryły architektoniczne po to, aby móc w ich przestrzeniach opowiadać o kontraście pomiędzy światłem a cieniem. Czasami w jej pracach znajdziemy błyski oślepiającej jasności, kiedy indziej prowadzi nas w niemal zupełny, graniczący z czernią mrok. Taki temat prac nie powinien być jednak odbierany z emocjonalną surowością. Zawadzką interesuje duchowość i transcendencja. To bardzo emocjonalne malarstwo, emanujące szczególną atmosferą. Jego ludzki wymiar podkreśla szczególna faktura prac – chropawa i bardzo sensualna, prowokująca dotyk, w którym poszukujemy ciepła. Skojarzenie światła i ciepła jest naturalne, bardzo pierwotne. Podwyższona temperatura prac Zawadzkiej musi pozostać jednak w naszej wyobraźni

62 Ewa Zawadzka

z cyklu Materia ciszy, 2015 | olej, płótno, 90x100 cm | opisany na odwrocie: EWA ZAWADZKA z cyklu MATERIA CISZY 2015

66

Bogna Gniazdowska przyzwyczaiła nas do obrazów przedstawiających przedmioty. Koncentrowała się na kobiecych drobiazgach – torebkach, butach, wachlarzach. Tym razem jednak prezentuje się jako wytrawna pejzażystka, która bardzo prosty motyw potrafi ubrać w wyjątkową kolorystykę. Artystka z dwóch łódek na brzegu rzeki tworzy przedstawienie niezwykłe, przyciągające szczególnym zestrojeniem barw. Ponadto buduje głębię przestrzeni, wykorzystując szczególne napięcie, jakie tworzy się w punkcie styku wody i nieba. Łącznie otrzymujemy przedstawienie o klarownej kompozycji i bardzo ciekawym efekcie wizualnym.

63 Bogna Gniazdowska

Dwie łódki, 2015 | olej, płótno, 50x60 cm | sygn. p.d.: B.G., opisany na odwrocie: BOGNA GNIAZDOWSKA „DWIE ŁÓDKI” OLEJ ‘2015

6767

Indeks prac/autor - strona/

okładka: fragment obrazu Stanisława Kortyki Taras z widokiem I

Aqualoopa / Igor Chołda / 61Wanda Badowska-Twarowska 31Jasiek Balcerzak 47Andrzej Bator 33Kacper Bożek 11Rafał Bujnowski 30Eva Chełmecka 22Jerzy Cichecki 44Agata Czeremuszkin-Chrut 49Wojciech Ćwiertniewicz 5Monika Dętkoś 60Andrzej Domżalski 20Janusz Dzurawiec 15Andrzej Folfas 48Andrzej Fronczak 37Bogna Gniazdowska 66Sylwia Górak 12Anna Gubernat 14Ilona Herc 43Bartłomiej Jarmoliński 55Robert Jaworski 42Michał Jędrczak 41Jolanta Johnsson 23Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik 40Małgorzata Karp-Soja 58Andrzej Kasprzak 35Agnieszka Kicińska 25Małgorzata Korenkiewicz 29Stanisław Kortyka 13Małgorzata Kosiec 8Piotr C. Kowalski 57Dorota Kozieradzka 27

Lidia Krawczyk 17Wojtek Kubiak 17Henryk Laskowski 24Patryk Lutomski 6Make it Simple Make it Simple 63Jan Wojciech Malik 52Aga Migdałek 50Tomasz Mistak 28Joanna Mlącka 39Teresa Murak 51Beata Murawska 16Aga Pietrzykowska 64Grzegorz L. Piotrowski 7Filip Pręgowski 32Hanna Pyrzyńska 62Agata Rościecha 10Sonia Ruciak 4Tadeusz Serafin 38Sylwester Stabryła 59Iza Staręga 46Małgorzata Stępniak 56Piotr Szczur 36Piotr Szwabe 26Tadeusz Świniarski 9Stanisław Tomalak 45Ireneusz Walczak 54Michał Warecki 18Paweł Zapendowski 53Ewa Zawadzka 65Katarzyna Zawierucha 21Bogusław Zen 19Ewa Żochowska 34

68

Aqualoopa /Igor Chołda/ (ur. 1978 r.) ilustrator, projektant, animator i artysta streetartowy. Absolwent UW Wydziału Filozofii, Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi oraz Instytutu Psychologii Procesu. Głównie znany jako autor murali, których ma na koncie kilkadziesiąt. Tworzy i współtworzy reklamy, teledyski i krótkie animacje. Zajmuje się także kompo-nowaniem muzyki oraz psychoterapią. Autor wystawy indywidualnej wideo i malarstwa „Infection” w Galerii 3678 U Artystów (2011). Laureat pierwszej nagrody w konkursie na mural Levi’s „Go Forth” (2011), pierwszej nagrody w konkursie na mural poświęcony Marii Curie-Skłodowskiej, zrealizowany na dziedzińcu metro Centrum w Warszawie (2011), pierwszej nagrody na mural Integracja Uskrzydla w Środowiskowym Dom Samopomocy „Pod Skrzydłami” w Warszawie (2011) oraz Energetycznym Centrum Kultury w ECK & So-snowiec City w Sosnowcu (2011). Uczestnik festiwalu Street Art Doping (2011, 2012). Ostatnio prezentował swoje prace w ramach wystawy „KRZY.WE 2. Polska Ilustracja Wektorowa” w Pragalerii oraz na ekspozycji indywidualnej „Testosterror” w Pragalerii w Warszawie w październiku 2015 r.

Wanda Badowska-Twarowska (ur. 1950 r.) w latach 1972-77 studiowała na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Jest wieloletnim członkiem ZPAP oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Malarzy i Rzeźbiarzy Tańca APSDE. Współzałożyciela grupy Artinterference, Koła Miłośników Sztuki Tańca i Baletu, założycielka Grupy Twórczej Art Vvisual Dance. Ma na koncie 45 wystaw indywidualnych i ponad 120 zbiorowych, z których ważniejsze to: wystawa towarzysząca Festiwalowi Wagnerowskiemu, Bayreuth, Niemcy (1978); 3. Międzynarodowe Biennale Rysunku, Cleveland, Wielka Brytania (1979); 8. Międzynarodowe Triennale Grafiki Kolorowej, Greenchen, Szwajcaria (1980); 35 lat ZPAP, Zachęta, Warszawa (1980); Grafika War-szawska 1998, Urząd Wojewódzki, Warszawa (1999); wystawy towarzy-szące Lądeckiemu Latu Baletowemu, Lądek Zdrój (2002, 2003); Wystawa Jubileuszowa, Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski (2005); XIV Biennale APSDE, Lerida, Hiszpania (2006); Polscy Artyści Plastycy – dzieciom, Nowy Jork, USA (2006); Taniec i ruch, Galeria Lufcik DAP, Warszawa (2008); Galeria Gostinnyj Dwor, Centrum Śpiewu Operowego Galiny Wiszniewskiej, Ambasada Polska, Moskwa (2008); XV Biennale APSDE, Paryż, Francja (2009); Interferencje, Galeria DAP, Warszawa (2011); Nowe otwar32. cie. Wystawa w stulecie ZPAP, Galeria DAP, Warszawa (2012); Młodzi sztuką, Gale-ria DAP 3, Warszawa (2012); Symfonia, Galeria DAP 1, Warszawa (2012); XVIIe Biennale APSDE, Paryż, Francja (2012); Między Niemnem a Wisłą, Dom Polski, Wilno (2012); Kair, Galeria Opery (2012); Opera Śląska, Bytom (2002, 2005, 2013). Ostatnio prezentowała wystawy indywidualne: Taniec i ruch, Galeria Lufcik DAP, Warszawa (2008); Galeria Gostinnyj Dwor i Centrum Śpiewu Operowego Galiny Wiszniewskiej, Moskwa (2008); Inter-ference, Galeria DAP (2011); Opera Śląska, Bytom (2002, 2005, 2013); Zatrzymane w ruchu, Galeria U, Warszawa (2014); Kognitywnie, Qadrat Art Gallery, Warszawa (2014); Filharmonia Świętokrzyska, Kielce (2015); Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski (2015).

Jasiek Balcerzak (ur. 1976 r.) studiował na ASP w Warszawie, na Wydziale Grafiki, w latach 1995-2000. Dyplom w pracowni litografii zrealizował pod kierunkiem prof. W. Winieckiego. Ma na koncie udział w kilkudziesięciu

Noty biograficzne

A

B

wystawach zbiorowych i plenerach artystycznych. Komisarz plenerów krajo-wych i zagranicznych. W 2012 r. zaprezentował wystawę indywidualną w Galerii SD w Warszawie, a w 2013 r. w Galerii 3678 w Warszawie.

Andrzej Bator (ur. 1951 r.) studiował w PWSSP w Łodzi. Dyplom z grafiki warsztatowej i poligrafii uzyskał w 1976 r. Laureat wyróżnienia IV Ogólnopolskiego Konkursu na Obraz, Grafikę i Rysunek Cztery Pory Roku, Szczecinek (1990); I nagrody i wyróżnienia V Ogólnopolskiego Konkursu na Obraz, Grafikę i Rysunek Cztery Pory Roku, Szczecinek (1991); III nagrody II Biennale Ogólnopolskiego Konkursu Barwy dźwięku, Słupsk, Ustka (1991); II nagrody i Srebrnej Lampki Górniczej XXII Ogólnopolskiego Turnieju Poetyckiego i Plastycznego Złota Lampka Górnicza, Wałbrzych (1991); Grand Prix i Nagrody BWA, VI Ogólnopolskiego Konkursu Malar-stwa, Grafiki i Rysunku Cztery Pory Roku, Szczecinek (1992); wyróżnienia Ogólnopolskiej Wystawy Muzyka w malarstwie, Tychy (1996); II nagrody X Międzynarodowego Jesienny Salonu Sztuki Homo Quadratus Ostroviensis, Kraków (2010). Finalista Konkursu Malarstwa Bielska Jesień, Bielsko-Biała (1990, 1992, 1994, finalista konkursu Obraz Roku miesięcznika Art&Bu-siness (2004). Autor licznych wystaw indywidualnych m.in.: Malarstwo, BWA, Łódź (1992); Malarstwo, Muzeum Okręgowe, Wałbrzych (1992); Malarstwo, Galeria SzOK, Szczecinek (1993); Rytmy i dźwięki, Galeria Sztuki, Wrocław (1994); Malarstwo, Salon Sztuki Diorama, Gdańsk (1995); Malarstwo, Galeria Sztuki PKO Bank Polski, Łódź (1997); Malarstwo, Galeria Bałucka, Łódź (2001); Rysunek, Galeria ASP, Łódź (2003); Rysunki, Galeria Ars Nova, Łódź (2008); ZPAP, Łódź (2013); 3 Triennale Polskie-go Malarstwa Współczesnego Jesienne Konfrontacje, Rzeszów (2013); Konstrukcja i dekonstrukcja Łódź, Szczecin, Koszalin, Bielsko-Biała (2013); Wystawa pokonkursowa Konkursu im. L. Wyczółkowskiego, Bydgoszcz (2014); Quadro Art 4 Międzynarodowe Biennale Obrazu, Łódź (2014); Układ otwarty, układ zamknięty, Łódź (2014); VIII Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego, Lubaczów (2014); Realizm i iluzja, Dom Literatury, Łódź (2015).

Kacper Bożek (ur. 1974 r.) jest absolwentem Wydziału Grafiki krakowskiej ASP. Pracę dyplomową zrealizował pod kierunkiem prof. S. Wejmana. Od 2011 r. pracuje w Pracowni Miedziorytu macierzystej uczelni, obecnie na stanowisku adiunkta. W listopadzie 2013 r. uzyskał tytuł doktora za cykl grafik poświęconych „Rękopisowi znalezionemu w Saragossie” i życiu Jana Potockiego. Stypendysta Miasta Krakowa (2003). Laureat licznych nagród, m.in.: nagrody D’Ann & Gus’a Mazzocca (1999); nagrody Małgorzaty i Andrzeja Zająców (1999); nagrody Tadeusza Kulisiewicza (2000); III nagrody konkursu Grafika Roku (2000); I nagroda w konkursie na exlibris organizowanym przez Bibliotekę Raczyńskich w Poznaniu (2001); Grand Prix konkursu Grafika Roku (2002); nagrody specjalnej w konkursie ZPAP Grafika Miesiąca (2008); II nagrody Premio Leonardo Sciascia amateur d’estampes 7th Edition (2013). Autor wystaw indywidualnych: Galeria Goło-górski, Kraków (1998 ); Galeria Na prowincji, Lublin (1998); Galeria Sztuki Współczesnej, Myślenice (2003); Muzeum Historyczne m. Krakowa (2003); Galeria Wydziału Grafiki ASP, Kraków (2004); Galeria Nautilus, Kraków (2004 ); Galeria Czas, Będzin (2004); Mistrz i Małgorzata, Galeria

6969

Noty biograficzne c.d.

Ć

C

Nautilus, Kraków (2007); Muzeum Nadwiślańskie, Kazimierz Dolny (2010); Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz (2010); Galeria Nautilus, Kraków (2010); Galeria Kreski, Płock (2011); Grafik aus Krakau, Galerie der Stadtbucherei, Alsdorf, Niemcy (2011); Akwafortowe odbicie świata, Pracownia, Kraków (2013); Rękopis znaleziony w Saragossie, Galeria Nautilus, Kraków (2013); Museo della Carta e della Filigrana, Fabriano, Włochy (2014 ); Fondazione Il Bisonte, Florencja, Włochy (2014 ); Scuola Interna-zionale di Grafica, Wenecja, Włochy (2014); Galeria M Odwach, Wrocław (2014 ); Nowosądecka Mała Galeria (2014); Pragaleria, Warszawa (2015).Jego prace znajdują się w zbiorach: ASP w Krakowie; Biblioteki Narodowej w Warszawie; Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu; Muzeum Historycznego Miasta Krakowa; Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy; Triennale Grafiki w Krakowie; Salon d’Estampa, Madryt, Hiszpania.

Rafał Bujnowski (ur. 1974 r.) studiował na Wydziale Architektury Politech-niki Krakowskiej (1993-1995), skąd przeniósł się na Wydział Grafiki ASP w Krakowie (1995-2000). W latach 1995-2001 wraz z Markiem Firkiem, Marcinem Maciejowskim, Wilhelmem Sasnalem i Józefem Tomczykiem Kurosawą współtworzył Grupę Ładnie. W latach 1998-2001 Rafał Bujnowski prowadził Galerię Otwartą w Krakowie. Autor wystaw indywidualnych: Anka, Galeria Otwarta, Kraków (1998); Cheap art from Poland, Window Gallery, Londyn, Wielka Brytania (2000); Video home system, Galeria Potocka, Kraków (2000); Zdjęcia, Galeria Zderzak, Kraków (2000); Artykuły spożyw-czo-przemysłowe, Goethe Institut, Kraków; Galeria Arsenał, Białystok (2000); Obraz okno, Galeria AMS (2001, 400 billboardów w Polsce); Malowanie, odnawianie, CSW Inner Spaces Multimedia, Poznań (2001); 12 Przedmio-tów, 150 obrazów, Galeria Raster, Warszawa (2002); New and recent, IBID Project, Londyn, Wielka Brytania (2003); Paintings.Objects, Johen + Shöttle, Kolonia, Niemcy (2003); Wiza. Zmierzch. Muzeum, Galeria Raster, Warsza-wa (2004); Meubles et peintures, Institut Polonais, Paryż, Francja (2004); Visa Portrait, Art in General, Nowy Jork, USA (2004); Embroider, Johnen Galerie, Berlin, Niemcy (2005); Malowanie, Bunkier Sztuki, Kraków; Kunstverein, Düsseldorf, Niemcy (2005); Norwich Gallery, Norwich, Wielka Brytania (2006); Bieżące prace w ramach cyklu W samym centrum uwagi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (2006); Sunset Negative, Galeria Raster, Londyn, Wielka Brytania (2006); Lamp Black, Galerie Jirí Svestka, Praga, Czechy (2007); Lamp Black, IBID Projects, Londyn, Wielka Bry-tania (2007); Rafał Bujnowski, Mesler & Hug, Los Angeles, USA (2007); Rafał Bujnowski, Johnen & Schöttle, Kolonia, Niemcy (2007); 85%, Galeria Raster, Warszawa (2008).

Jerzy Cichecki (ur. 1960 r.) jest absolwentem ASP w Warszawie. Dyplom uzyskał w 1986 r. w pracowni malarstwa J. Tchórzewskiego i pracowni plakatu M. Urbańca. Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym, używając tra-dycyjnych technik malarskich. Jest również ilustratorem i portrecistą. Autor wielu wystaw w Polsce i zagranicą, najczęściej w Japonii. Prace artysty znajdują się w wielu prywatnych kolekcjach na całym świecie.

Eva Chełmecka (ur. 1976 r.) jest absolwentką Europejskiej Akademii Sztuki. Dyplom z malarstwa z aneksem z architektury wnętrz uzyskała w 2001 r., pod prof. A. Sadowskiego. Autorka wystaw indywidualnych: Pure Sky Club,

Warszawa (2014); Galeria 31, Winosfera, Warszawa (2014); Cyberrebel, Galeria Kunstraum Ewigkeitgasse, Wiedeń, Austria (2015); Cyberrebel, Pragaleria, Warszawa (2015). Uczestniczka wystaw zbiorowych: Unlimited Art Space, Art Space, Warszawa (2013); Future Memories, Galeria Venice Art House, Wenecja, Włochy (2015); Self Memories, Galeria Venice Art Ho-use, Wenecja, Włochy (2015); Fractal Identities, Galeria Venice Art House, Wenecja, Włochy (2015). Jej prace znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce, Kanadzie, Chorwacji, Austrii i Holandii

Agata Czeremuszkin-Chrut (ur. 1983 r.) jest absolwentką malarstwa wrocławskiej ASP. Dyplom uzyskała w 2008 r. Studiowała także w Edinburgh College of Art. (2007) oraz podyplomowo na warszawskiej ASP. Obecnie rozpoczyna studia doktoranckie na ASP w Łodzi. Stypendystka Urzędu Miasta Wrocławia (2007). W 2007 r. wyróżniona na Festiwalu Around the Coyote, Chicago, USA. W 2011 r. zakwalifikowana do Studio Visit Magazi-ne. Autorka licznych wystaw indywidualnych m.in. Taste of art, Bristol Hotel, Warsaw, Poland (2015); Dokumentacja obrazu, Muzeum Częstochowskie, Centrum Promocji Młodych, Częstochowa (2015); Ćwiczenia z organizmów żywych, Warzywniak Gallery, Gdansk (2015); Meat&geometry, Galeria Bałucka, Łódz (2014); To be titled, EC Gallery, Chicago, USA (2014); Paper – Canvas – Wall, MOSART, Gorzów Wielkopolski (2013); Minimalization, 022 Gallery, OW ZPAP, Wrocław (2013); Body language, Agora Gallery, Wrocław (2012); Beds, Elektor Gallery, Warzawa (2012); Zmysły Sztuki, Museum – Pałac w Wilanowie, Warszawa (2012); Skin on skin, EC Galery Chicago, USA (2011); Związki, Jazzownia Liberalna, Warszawa, Polska (2009); Write letters, Długa Gallery BOK, Bolesławiec (2009); Works on paper, EC Gallery Chicago, USA (2009); Paintings, EC Galery, Chicago, USA (2008); Examination of self and body, Chopin Theatre, Chicago (2007). Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych m.in. w USA, Belgii, Wielkiej Brytanii, Austrii, Australii i Polsce. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Wojciech Ćwiertniewicz (ur. 1955 r.) studiował malarstwo na ASP w Krakowie w latach 1976-1981. Jest laureatem m.in. Nagrody Krytyki Artystycznej im. C.K. Norwida i Nagrody Exit za rok 2008. Jest autorem 58. wystaw indywidualnych, z czego najważniejsze to: Malarstwo, Galeria Promocyjna, Warszawa (1986); Nowe obrazy, Starmach Gallery, Kraków (1990); Malarstwo, Starmach Gallery, Kraków (1992); Obrazy nie ostatnie, Otwarta Pracownia, Kraków (2000); Projekcje, Otwarta Pracownia, Kraków (2006); Mężczyźni, Galeria aTak, Warszawa (2008); Malarstwo, Galeria Promocyjna, Warszawa (2008); Życie po życiu, Galeria Kameralna BGSW, Słupsk (2009); To (nie) jest DNA, Otwarta Pracownia, Kraków (2010); męskie/żeńskie, Galeria Miejska, Wrocław (2011); Ceci n’est pas un paysage, Skład Solny, Kraków (2011). Uczestnik kilkudziesięciu ekspozycji zbiorowych, z których najważniejsze to: Ekspresja lat 80-tych, Galeria BWA, Sopot (1986); Świeżo malowane, Zachęta, Warszawa (1988); Opening Up – Six Major Polish Painters, Hammer Gallery, New York (1991); The Expressive Struggle, Anderson Gallery, Buffalo (1992); Rozpoznanie, Galeria Bunkier Sztuki, Kra-ków (1996); Granice obrazu, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (1997); Żebro Ewy? Potencje męskości, Galeria Studio, Warszawa (2009); Ars Homo Erotica, Muzeum Narodowe, Warszawa (2010); Apogeum, CSW Znaki Czasu, Toruń (2010); Post-Gauguin, Galeria BWA, Katowice (2011); Salon

70

Noty biograficzne c.d.

F

G

100-lecia ZPAP, Bunkier Sztuki, Kraków (2011). Jego prace są w licznych kolekcjach publicznych, m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Górnośląskim w Bytomiu, Bibliotece Głównej ASP w Krakowie.

Monika Dętkoś (ur. 1974 r.) jest absolwentką Wydziału Malarstwa ASP w Gdańsku. Dyplom uzyskała w 2001 r. w pracowni malarstwa prof. K. Bereżnic-kiego oraz w pracowni grafiki warsztatowej u prof. Cz. Tumielewicza. Finalist-ka konkursu Obraz Roku miesięcznika Art&Business (2004), wyróżniona w Międzynarodowym Konkursie Malarskim Obraz Przestrzeni Publicznej, CK Zamek, Poznań (2009), laureatka Nagrody Miasta Rzym - Diploma di Merito (2009). Autorka licznych wystaw indywidualnych. Brała udział w kilkudziesięciu wystawa zbiorowych, ostatnio m.in. w ekspozycji 100+1 Pięknych Obrazów, Galeria DAP, Warszawa (2011).

Andrzej Domżalski (ur. 1945 r.) w 1971 r. ukończył PWSSP w Gdańsku, uzyskując dyplom na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. J. Żuławskiego. W latach 1975-1985 współpracował z Telewizją Polską jako grafik i scenograf. W latach 1985-1996 mieszkał i tworzył w Nowym Jorku, m. in. brał udział przy tworzeniu pierwszego polskiego programu telewizyjnego w Nowym Jorku p.n. Polish Television Network. Pracował również jako grafik z wydawnictwami nowojorskimi, a także m.in. z Ehrenrantz and Eckstut Archi-tect Company (1987-1996). W latach 1996-2004 pracował w Warszawie przy projektach i realizacjach architektonicznych. W 2004-2008 ponownie w Stanach Zjednoczonych (Los Angeles), gdzie stowarzyszył się z grupą artystów amerykańskich Venice Beach oraz współpracował z galeriami i wydawnictwami.

Janusz Dziurawiec (ur. 1950 r.) studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom w pracowni prof. J. Tarasina uzyskał w 1980 r. Autor licznych wystaw indywidualnych, z których najważniejsze to: Galeria Promo-cyjna, Warszawa (1983); Galeria Brama, Warszawa (1984); Galeria BWA Piwnice, Kielce (1985, 1998); Dom Gąski i Esterki, Radom (1985); Galeria BWA Awangarda, Wrocław (1986); Galeria 13 Muz, Szczecin (1987); Galeria BWA Arsenał, Poznań (1988); Galeria Test, Warszawa (1988, 1990); Galeria 85, Gdańsk (1991); Galeria EL, Elbląg (1991); Galeria BWA, Nowy Sącz (1993); Puławska Galeria Sztuki, Puławy (1996); Galeria Kobe, Zakopane (1997); Galeria Miejska, Płock (1997); Fundacja Galeria na Prowincji, Lublin (1998); Galeria Otwarte Koło, Warszawa (1999); Galeria D. Krasickiej, Warszawa (2000, 2009); Dom Środowisk Twórczych, Łomża (2001); Muzeum O. Kolberga, Przysucha (2002, 2005); Moskwa (2004); Ratusz, Warszawa (2007); Galeria ZPAP, Warszawa (2010); Ogród Botaniczny PAN Powsin, Warszawa (2011, 20013); Dom Chemika, Puławy (2011). Brał udział w ważnych prezentacjach zbiorowych m.in.: VIII Festiwal Sztuki, Galeria Zachęta, Warszawa (1981); III Międzynarodowe Triennale Malarstwa Realistycznego, Sofia, Bułgaria (I nagroda, 1983); Triennale Portretu Współczesnego, Radom (I nagroda, 1984); Malarstwo Polsko-Francu-skie, Palais de Pape, Avignon, Francja (1984); Konkurs im. J. Spychalskiego, Poznań (II nagroda, 1987); Polskie Malarstwo Współczesne, Algier, Algieria (1987); Polska Sztuka Współczesna, New Delhi, Indie (1988); Wystawa Młodych, Instytut Polski, Sztokholm (1988); Warszawa-Warszawiacy, Ephraim Palais, Berlin (1989); Współczesna Sztuka Polska w Zbiorach Galerii Cze-

skich, Praga (1989); Ogólnopolski Konkurs Malarski Obraz 2000, Fundacja Polska-Japonia Miyauchi (I nagroda, 2000); Siusiu w Torcik, Galeria Zachęta, Warszawa (2009). Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowe-go w Warszawie, Musee des Arts Contemporains w Paryżu, Muzeum Okrę-gowego w Bydgoszczy, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Muzeum w Wałbrzychu, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, Galeria Zachęta w Warszawie, Galerii BWA w Kielcach, Muzeum Ziemi Kujawsko-Dobrzyń-skiej we Włocławku, Muzeum im. O. Kolberga w Przysusze.

Andrzej Folfas (ur. 1947 r.) w latach 1963-67 uczęszczał do LP im. A. Kenara w Zakopanem, które ukończył pod opieką profesorów: W. Hasiora, T. Brzozowskiego i A. Rząsy. Następnie ukończył studia na ASP w Krakowie na wydziale Architektury Wnętrz u prof.: J. Ząbkowskiego, T. Kutermaka, B. Brauna, M.Sigmunda. Odznaczony przez Ministra Kultury Srebrnym Krzy-żem Zasługi oraz wyróżnieniem Miasta Krakowa jako zasłużony działacz kultury i sztuki. Jego obrazy znajdują się w Muzeum Narodowym i Muzeum Historycznym Miasta Krakowa oraz kolekcjach prywatnych. Brał udział w licznych wystawach w Niemczech, Francji, Szwecji i Austrii. Przez lata współpracował z Dominik Rostworowski Gallery w Krakowie, aż do jej zamknięcia w 2012 r.

Andrzej Fronczak (1959 r.) ma na koncie 39 wystawach indywidualnych, ponad 80 wystawach zbiorowych oraz 30 plenerach malarskich. W 2009 r. laureat Nagrody Prezydenta Miasta Włocławek w dziedzinie kultury. W 2010 r. odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za działalność społecz-no-kulturalną. Laureat nagrody publiczności na VIII Ogólnopolskim Biennale Sztuki, Skierniewice (2004) oraz wyróżnień na XV Włocławskich impresjach, Galeria dk, Włocławek (2008); XVII Włocławskich impresjach, Galeria dk, Włocławek (2010) i XX Włocławskich impresjach, Galeria dk, Włocławek (2013). Brał udział w ponad 80 wystawach zbiorowych i konkursach. Wystawiał w Polsce, Niemczech, Danii, Holandii, Serbii, Włoszech, Ukrainie i Słowacji.

Bogna Gniazdowska (ur. 1964 r.) studiowała na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. S. Gierowskie-go oraz w pracowni problemów malarstwa w architekturze prof. R, Winiarskiego uzyskała w 1990 r. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki. Autorka licznych wystaw indywidualnych m.in. Od tego nie ciekniesz, Galeria Dziekanka, Warszawa (1992); Osoby, Galeria Test, Warszawa (1992); Osoby II, Galeria Styk, Warszawa (1992); Malarstwo, Galeria Art, Warszawa (1995); Reflektionen, Galeria East Art Kunsthandel, Berlin (1997); Album, Galeria Art, Warszawa (1999); Wczoraj, Galeria Promocyjna, Warszawa (2000); Portrety Portretów, Galeria Fret@Porter, Warszawa (2002); Malarstwo, Gale-ria Promocyjna, Warszawa (2005); Walking Art Tour, Hotel Polonia Palace, Warszawa (2005); Europa w Sepii, Galeria Art, Warszawa (2007); Tabliczki Mnożenia, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa (2009); Aniołki, Galeria 2 B + R, Warszawa (2010); Po 23 latach, Konduktorownia, Częstochowa (2011, z Mikołajem Kasprzykiem).

Sylwia Górak (ur. 1979 r.) ukończyła ASP w Poznaniu na Wydziale Malar-stwa, Grafiki i Rzeźby w 2001 r., uzyskując dyplom z rysunku i performance

D

7171

Noty biograficzne c.d.

w pracowni prof. J. Kozłowskiego. Stypendystka m.in. ProHelvetia (2006), CECArtsLink (2008), Landeshauptstadt Kulturamt (2010). W 1998 r. szkoliła glos w Laboratorium Głosu - Autorskiej Szkole Wokalnej prof. O. Szwajgier w Krakowie. Brała udział w licznych wystawach w USA, Londynie, Szwajcarii, Niemczech, Japonii. Jest jedną z laureatek Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 5. W 2001 r. uczestniczyła w koncercie The Paderewski Festival Singers w nowojorskiej Carnegie Hall, śpiewając sopranem.

Anna Gubernat (ur. 1984 r.) w latach 2003-2008 studiowała na Wydziale Malarstwa i jednocześnie na Wydziale Edukacji Artystycznej ASP w Poznaniu. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Wł. Dudkowiaka zrealizowała w 2008 r. Finalistka konkursu Grolsch Independence Award (2010), laureatka I nagrody konkursu Samsung Art Master. Autorka wystaw indywidualnych: Roses are red, Galeria Artrakt, Wrocław (2012); PntV, Olga Santos Galeria, Porto, Portugalia (2010); Unselected works, Galeria Bernardo Marques, Lizbona, Portugalia (2009); Get away from it all to Paradise, Galerie ZP, Karl-sruhe, Niemcy (2009); Something untauchable, Galeria Debiut, CK”Zamek”, Poznań (2006); My Sister and me, Galeria Electra, Porto, Portugalia (2005); Widokówki, Galeria Promocyjna, Warszawa (2005).

Ilona Herc (ur. 1972 r.) w latach 1993-1998 studiowała w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, filia w Cieszynie. W 1998 r. zreali-zowała dyplom z malarstwa w pracowni prof. Z. Lisa. Od 2000 r. członek Stowarzyszenia Pastelistów Polskich. Finalistka konkursu „Obraz Roku” w 2003 i 2004 r. Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych. Brała udział w ważnych przeglądach zbiorowych: III Ogólnopolskie Biennale Pasteli, Nowy Sącz (2000); Allergy to Grey, The Bloxham Gallery, London, Wielka Brytania (2002); I Międzynarodowe Biennale Pasteli, BWA, Nowy Sącz (2002); II Międzynarodowe Biennale Pasteli, BWA, Nowy Sącz (2004); III Międzynarodowe Biennale Pasteli , BWA, Nowy Sącz (2006); Triennale z Martwą Naturą, BWA, Sieradz (2006).

Bartek Jarmoliński (ur. 1975 r.) dyplom zrealizował w 2001 r. w pracownia intermediów prof. W. Karolaka oraz pracowni rysunku i malarstwa prof. R. Hałat na ASP im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. Laureat 5 nagrody na I Piotrkow-skim Biennale Sztuki, Oda Art (2011); nominacji do nagrody na Triennale Młodego Malarstwa im. M. Michalika, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa (2010); wyróżnienie EXITu na 39. Bielskiej Jesieni, Bielsko-Biała (2009); 2 nagrody konkursu Artysta i jego dzieło kwartalnika Malarstwo Polskie, Łódź (2007). Autor wystaw indywidualnych: Saint M, Galeria Zero, Berlin (z Iwoną Demko) (2011); COOLTOWI, Otwarta Pracownia, Kraków (2011); Saint M, Galeria Od Nova, Toruń (z Iwoną Demko) (2011); Santo Subito, Labolatorium, Centrum Sztuki Galeria El, Elbląg (2011); Konflikt jako źródło wartości, Rynek Sztuki, Łódź (2011); Cooltowi, Galeria Studio, Warszawa (2010); MAN-RW, CK Ryba, Łódź (2010); MAN-RW, Galeria Wozownia, Toruń (2010); Santo Subito, Sztukpol, Stróżówka, Łódź (2010); Dobre wszystko co dobre, Galeria przy automacie, Warszawa (2010); mOsobowość złożona, Domoteka, Warszawa (2009); POProgram, Galeria Stara, Łódź (2009); Dobre wszystko co dobre, Akademicki Ośrodek Inicjatyw Artystycznych, Łódź (2009); POProgram, Galeria Ateneum Młodych, Warszawa (2009); POProgram, Galeria Szewska 36, Wrocław (2009); Osobowość złożona, Rynek Sztuki,

Łódź (2009); Relacje 2, Galeria Ateneum Młodych, Warszawa (2008); PO-Program, Galeria Zero, Berlin, Germany (2008); Relacje, Galeria Raz dwa trzy Festiwalu Dialogu Czterech Kultur, Łódź (2007); Zatrzymane w czasie, Muzeum Regionalne, Brzeziny (2005); W lustrze, Galeria Stara, ŁDK, Łódź (2005); Młodzieniec w czerwonej czapce, Galeria J, Łódź (2005); Dedyka-cja, Galeria Dolorystów, Józefów (2004); Obrazy i rysunki, Galeria Bałucka, Łódź (2004); Rysunek, Galeria Aula, Łódź (2003); Chwile i miejsca, Galeria Aula, Łódź (2002); La sensabilita, Studio Działań Twórczych, Muzeum Sztuki, Łódź (2001); Noclegownia, Poleski Ośrodek Sztuki, Łódź (2001); Niebez-pieczne związki, Muzeum Regionalne, Brzeziny (1997). Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach: Regionalnej Zachęty Śląska, Katowice; BWA Galerii Bielskiej, Bielsko-Biała; Centralnego Muzeum Włókiennictwa, Łódź; Fundacji Ateneum, Warszawa.

Michał Jędrczak (ur. 1955 r.) studiowała na warszawskiej ASP w latach 1974-79, doktorat uzyskał 2005 r. Obecnie wykłada na macierzystej uczelni. Autor 8 wystaw indywidualnych, uczestnik ponad 20 ekspozycji zbiorowych. Zajmuje się także projektowanie grafiki użytkowej.

Jolanta Johnsson (ur. 1955 r.) studiowała na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie u prof. H. Chrostowskiej, prof. R. Strenta, prof. J. Tchórzewskie-go. Dyplom pod kierunkiem prof. R. Strenta obroniła w 1990 r. Autorka wy-staw indywidualnych: Nässjö, Szwecja (1988); Sztokholm, Szwecja (1989), Warszawa (wielokrotnie od 1993, ostatnio w Galerii van Golik w 2010), Essen, Niemcy (1994), Poznań (1998), Kraków (2007). Wielo-krotnie uczestniczyła w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.: Międzynarodowym Triennale Grafiki, Kraków (1991), I Międzynarodowym Biennale Grafiki, Maastricht (1992), Człowiek w obrazie, Xylon Museum, Niemcy (1997), Artystka i jej światopogląd, USA (1998).

Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik (ur. 1966 r.) studiowała na Wydziale Ma-larstwa ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem zrealizowała w 2007 r. Stypendystka Ministra Kultury (2003/04). W 2010 r. nagrodzona Medalem ASP w Krakowie i wyróżnieniem czasopisma Sztuka.pl w konkursie malarskim Fundacji Kultury im. I.J. Paderewskiego. Autorka wystaw indywidualnych: Machina, Galeria PWST, Kraków (2008); Galeria Hotelu Logos, Kraków (2008); Tonacje, Galeria Raven, Kraków (2010); Czy ten wszechświat jest przyjazny?, Stowarzyszenie Tygiel Artystów Tygart, Kraków (2011). Uczest-niczka wielu ekspozycji zbiorowych malarstwa.

Małgorzata Karp-Soja (ur. 1967 r.) ukończyła krakowską ASP na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki, uzyskując dyplom u prof. M. Ostaszewskiej w 1992 r. Malarstwo studiowała w pracowni prof. St. Wiśniewskiego, a rysunek w pracowni prof. A. Rzepki. Trzykrotne przebywała na stypendium we Włoszech (1991-1993). jest także autorką ponad 40 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Jest autorką ponad 40 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Przezentowa-ła prace na ponad 70 wystawach zbiorowych. Jest laureatką wielu nagród, z których ostatnio otrzymała President Award na VII Międzynarodowym Biennale Sztuki Współczesnej we Florencji (2009), Medal Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie z okazji 100-lecia ZPAP (2011) oraz wyróżnienie na V Mię-dzynarodowym Binnale Sztuki Współczesnej Future and Reality w Pekinie (2012).

J

H

K

72

Noty biograficzne c.d.

Andrzej Kasprzak (ur. 1963 r.) studiował na Wydziale Grafiki w Katowicach krakowskiej ASP. Dyplom z Medalem Rektora uzyskał w 1988 r. Stypendysta Śląsko-Dąbrowskiego Komitetu Kultury Niezależnej za debiut artystyczny (1988); Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989, 1999); The Pollock-Krasner Foun-dation (1994); Międzynarodowego Centrum Grafiki Frans Masereel Center (1994, 1995, 1996, 1997). Laureat wyróżnienia Polsko-Fińskiego Konkursu Marynistycznego, Gdańsk (1987); II Nagrody Polsko-Francuskiego Konkursu na plakat Printemps Culturel du Valenciennois, Valenciennes, Francja (1988); wyróżnienia honorowego IV Światowej Wystawy Sztuki Miniaturowej, Toronto, Kanada (1989); wyróżnienia I Międzynarodowego Triennale Grafiki Małych Form, Ryga, Łotwa (1990); wyróżnienia Światowego Triennale Grafiki Ma-łych Form, Chamalieres, Francja (1991); nagrody regulaminowej IV Międzynarodowego Triennale Grafiki, Ourense Hiszpania (1998); III Nagrody 10. Ogólnopolskiego Przegląd Grafiki Studenckiej, Kraków (1985); II Nagrody I Ogólnopolskiego Biennale Grafiki Wobec Wartości, Katowice (1986); wyróżnienia 11. Ogólnopolskiego Przeglądu Grafiki Stu-denckiej, Kraków (1997); II Nagroda II Ogólnopolskiego Biennale Grafiki Wobec Wartości, Katowice (1988); wyróżnienia Ogólnopolskiego Konkurs Malarski im. R. Pomorskiego, Katowice (1989); wyróżnienia 12. Ogólnopol-ski Konkurs Graficzny, Łódź (1991). Autor ok. 100 wystaw indywidualnych w czołowych polskich galeriach oraz w Niemczech, Belgii, Dani, Holandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Austrii, USA.

Agnieszka Kicińska (ur. 1973 r.) w latach 1997-2002 studiowała na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. W 2002 r. obroniła dyplom z malar-stwapod kierunkiem prof. J. Modzelewskiego, aneks do dyplomu w Pracowni Technik i Technologii Malarstwa Ściennego prof. E. Tarkowskiego (fresk) oraz aneks w Pracowni Ceramiki u prof. T. Platy-Nowińskiej (mozaika). Autorka wystaw indywidualnych m.in. Mes impressions de la Defense, Wydział Ma-larstwa ASP, Warszawa (2001); Berlin, Galeria Eufemia, Warszawa (2002); Galeria Nova, Kraków (2004); Galeria Opus, Łódź (2019); Galeria Milano, Warszawa (2015).

Małgorzata Korenkyewicz (ur.1968 r.) ukończyła ASP we Wrocławiu. Stu-diowała w latach 1989-1994. Dyplom uzyskała na Wydziale Malarstwa pod kierunkiem prof. P. Jarodzkiego. Aneksy zrealizowała z grafiki w pracowni sitodruku oraz w pracowni struktur wizualnych gdzie zajmowała się tworze-niem filmów krótkometrażowych. W latach 1995-98 zajmowała się projekto-waniem kostiumów. Od 2001 r. rzeźbi w lodzie i śniegu, otrzymując nagrody na prestiżowych międzynarodowych konkursach. Od 2008 r. zajmuje się tworzeniem wielkich projektów rzeźbiarskich z piasku. Autorka wystaw indy-widualnych: PGS, Legnica (2010); Galeria Pod Plafonem, Wrocław (2006); Galeria BB, Wrocław (2005); FauxPas, Galeria Epicentrum, Jastrzębie Zdrój (2005); Faux pas, Galeria Pryzmat, Kraków (2005); Rybnickie Centrum Kul-tury, Rybnik (2003); Galeria Inny Śląsk, Tarnowskie Góry (2003); Mistyczne Igraszki, Galeria Fotografii, Świdnica (2003); Centrum Sztuki Galeria El, Elbląg (1998); Centrum Sztuki Teatr Dramatyczny, Legnica (1995); Galeria Entropia, Wrocław (1993). Uczestniczka wielu wystaw m.in.: Art Meets Ice, Helsinki, Finlandia (2014); Międzynarodowa wystawa sztuki nowoczesnej, Ca Zanardi, Wenecja, Włochy (2013); 30. Międzynarodowy festiwal rzeźby

w śniegu, Valloire, Francja (2013); Nowa Sztuka Narodowa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa (2012); Festival rzeźby w lodzie, Jelgava, Łotwa (2012); Marziart gallery, Hamburg, Niemcy (2011); Festival Rzeźby w piasku, Gdańsk (2010, 2009, 2008) Die 1.Warnemunder Sandwelt, War-nemunde, Niemcy (2010); International Concours De Sculpture sur Neige, Valloire, Francja (2010); Eiszeit 7. Welcome to the jungle camp, realizacja projektu rzeźb z lodu, Rostock, Niemcy (2009, 2008, 2007, 2006, 2005); Museum House of Humour and Satire, Gabrovo, Bułgaria (2009); Karl’s San-dland, rzeźba w piasku, Rostock, Niemcy (2009); Internacional Concours De Sculpture Sur Neige, Valloire, Francja (2009); Kinkiet, Browar Mieszczański, Wrocław (2008); Dortmunder Museumsnacht Art Spanner, Dortmund, Niem-cy (2007); Sztuka Polska, Swensk Konst & Antik, Malmo, Szwecja (2007); Angels, Marienlyst Slot Museum, Helsingor, Dania (2006); Drogi Twórcze, Art Fabrik, Wuppertal, Niemcy (2006); The woman’s art show, Hampshire, Anglia (2006); Międzynarodowy Konkurs Rzeźby w Śniegu, Harbin, Chiny (2006); Międzynarodowy Konkurs Rzeźby w Lodzie, Harbin, Chiny (2006); Ciąg dalszy,rzeźba, Galeria BWA Awangarda, Wrocław (2005); Artahead showroom, Bazylea, Szwajcaria (2005); The Art of Love, Galeria Oxo Tower, Londyn, Wielka Brytania (2005); 22eme Concours International De Sculpture Sur Neige, Valloire, Francja (2005); International Ice Sculpture Contest, Val-loire, Francja (2005); Wilde Gallerie, Dusseldorf, Duisburg, Niemcy (2004); ciąg dalszy, Galeria BWA Awangarda, Wrocław (2004); Spojrzenia uwolnio-ne, Muzeum Miejskie Arsenał, Wrocław (2004); Kiruna Snofestival, Szwecja (2004); Snow Sculpture Festival, Innichen , Włochy (2003, 2004, 2008); World Ice Art. Championships, Fairbanks, Alaska, USA (2001); Plastyka arty-stów Euro regionu Nysa, Muzeum Regionalne, Jawor, Gorlitz Niemcy, Turnow, Czechy (1997); Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych Promocje’ 94, Państwowa Galeria Sztuki, Legnica (1995).

Stanisław Ryszard Kortyka (ur. 1943 r.) studiował na ASP we Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem z malarstwa i projektowania malarstwa w architek-turze zrealizował w pracowniach prof. Z. Karpińskiego i prof. A. Mazur-kiewicza w 1969 r. Jest profesorem, prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa w ASP we Wrocławiu i w Instytucie Sztuk Wizualnych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Laureat m.in.: Nagrody Głównej Prezydenta Miasta Wrocławia w Dolnośląskich Wystawach Sztuki (2004) i Nagrody Prezydenta Miasta Szczecina na XXI Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego (2006). Brał udział w ponad 130 wystawach zbiorowych krajowych i zagranicznych. Malarstwo i rysunek prezentował na 26 wystawach indywidualnych w kraju i zagranicą. Wybrane wystawy indy-widualne z ostatnich lat: Bezkresny horyzont, Muzeum Architektury, Wrocław (2007); Czas kamieni - czas odlotów, Galeria Sztuki Współczesnej, Galeria BWA, Sandomierz (2008); Malarstwo, XXII Festiwalowi Polskiego Malarstwa Współczesnego, Galeria XIII Muz, Szczecin (2008); Malarstwo, Galeria Na wprost, Iława (2012). Wybrane wystawy zbiorowe po 2000 r.: Sztuka dwóch czasów: Około 1900 i O nas dzisiaj, Muzeum Narodowe, Gdańsk (1999/2000); Pamięć i uczestnictwo, wystawa na Jubileusz Sierpnia 80 i Solidarności, Muzeum Narodowe, Gdańsk (2005); Terra in-cognita. Polscy malarze współcześni, Magdeburg, Bonn, Berlin (2006); XXI Festiwal Polskie-go Malarstwa Współczesnego, Szczecin (2006); Malarstwo i rzeźba ASP

7373

Noty biograficzne c.d.

we Wrocławiu, Pałac Sztuki, Kraków (2008); Jurorzy XXIII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, Galeria w&b, Szczecin (2010); Struktura Rzeczy, Struktura Emocji, Struktura, Galeria Stary Browar, Poznań i Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz (2010); Po setce, Wystawy Jubileuszowe 100-lecia ZPAP, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Wrocław (2011); Nowe otwarcie, Galeria ZPAP, Warszawa (2012); Przestrzeń pomiędzy nami”, Kunsthaus, Wiesbaden (2012); 9 Triennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń (2013).

Małgorzata Kosiec (ur.1975 r.) w latach 1995-2000 studiowała na Wy-dziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki (1997-1998). Finalistka International Young Art Artlink Sotheby’s (2002). Au-torka wystaw indywidualnych: Miva Galleri, Malmo, Szwecja (2014); Galeria Polswiss Art, Warszawa (2014); Miva Galleri, Malmo, Szwecja (2013); Szó-sta Dzielnica, Łódź (2013); Galeria Fibak, Warszawa (2013); Keep Looking, Miva Galleri, Malmo, Szwecja (2012); Napięcia, Galeria Strefa A, Kraków (2012); Ukryte, Galeria Classix Nouveaux/Fibak, Warszawa (2012); Typor-traits, Miva Galleri, Malmo, Szwecja (2011); Selected Works, Redhill Gallery, Goteborg, Szwecja (2010); Fragmented Forms, Sellars Project Space, Denver, USA (2008); Niepoliczalne Galeria Bizarre, WSPIZ im. L. Koźmińskiego, Warszawa (2007); TV Babel, Galeria Opus, VI Festiwal Dialogu Czterech Kul-tur, Łódź (2007); Face Sale, Galeria Tamka, Warszawa (2007); Kunstsalon, Dusseldorf, Niemcy (2005); www.human.com, Ars Nova, Łódź (2005); Close Up, Agency for Architecture Gallery, Denver, USA (2005); Malarstwo, Gale-ria Bałucka, Galerie Miejskie, Łódź (2005). Uczestniczka licznych prezentacji zbiorowych m.in. Miva Gallery, Malmo, Szwecja (2011); Artrepublic Gallery, Londyn, Wielka Brytania (2008); Artlink, Sotheby’s, Amsterdam, Holandia (2002); Artlink, Elizabeth Foundation for Arts, New York, USA (2002); Artlink, Sotheby’s, Tel Aviv, Izrael (2002). W 2015 r. zaprezentowała wystawy indywidualne w Miva Galleri, Sztokholm, Szwecja; andel’s Hotel, Łódź oraz Sanockiej Galerii BWA, Sanok.

Piotr C. Kowalski (ur. 1951 r.) studiował w PWSSP w Poznaniu w latach 1973-1978 na Wydziale Malarstwa. Od 1993 r. pracuje na macie-rzystej uczelni, obecnie prowadzi Pracownię Malarstwa. Do 2010 r. profesor w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej. Autor bardzo wielu wystaw indywidualnych, z których najważniejsze to: Galeria BWA Warszawa, Warszawa(2015); Bez farby, Miejska Galeria Sztuki, Łódź (2010); Made In Łazarz, Galeria Sztuki Współczesnej Profil, Poznań (2006); Inni i Piotr C. Ko-walski, Galeria Biała, Lublin (2003); Piotr C. Kowalski i inni, Galeria Miejska Arsenał, Poznań (2001); Obrazy Naturalne, Galeria r, Poznań (2000); Trzy obrazy. Współautorzy: Samochody, ptaki, ludzie, Galeria Moje Archiwum, Koszalin (2000); Obrazy, BWA, Lublin (1987); Obrazy jagodowe, Centre International d’Art Contemporain, Paryż (1983). Uczestnik licznych wystaw zbiorowych m.in.: Urban Legend. Festiwal sztuki w przestrzeni publicznej, Po-znań (2009); Asia-Europa – Mediations (Mona Collection), Poznań (2007); MATCH Stadtlische Galerie Kubus, Hanower (2004); MMAC Festival in Tokyo No.9 (2002); Polish Art in Assen, Rood Voor Drenthe, Holandia (1993); 35 Salon Jeune Peinture, Grand Palais, Paryż (1985).

Dorota Kozieradzka (ur. 1982 r.) studiowała na Wydziale Malarstwa w ASP w Warszawie w latach 2001-2007. Dyplom zrealizowała w pracowni malarstwa prof. J. Modzelewskiego, a aneks do dyplomu z fotografii u prof. G. Kowalskiego. W 2009 r. została laureatką programu stypendialnego „Młoda Polska”. Brała udział w Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 4 w Bałtyckiej Galerii Sztu-ki w Ustce w 2006 r., oraz w 2007 r. w Supermarkecie Sztuki „(Im)mortal love” w Warszawie i 38. Biennale Malarstwa „Bielska Jesień”. W 2009 r. zaprezentowała swoje prace w ramach wystawy „Fontainebleau” w CSW Za-mek Ujazdowski w Warszawie. Autorka wystaw indywidualnych: Polowanie na myśliwce, Galeria Promocyjna, Warszawa (2008); Po godzinach, Baszta Czarownic, Bałtycka Galeria Sztuki, Słupsk (2012); Legenda Galeria Studio, Warszawa (2012, wraz z Michałem Szuszkiewiczem); Stworzenie Świata, Wizytująca Galeria, Warszawa, (2013, wraz z Michałem Szuszkiewiczem); Widok, Wizytująca Galeria, Warszawa (2014); Z rodzinnego albumu, Spec-tra Art Space, Warszawa (2014); Huntenkunst art fair, Ulft, Holandia (2014); Stilleven, czyli ciche życie, Galeria Program, Warszawa (2015); Neue Gebiete, Museum Junge Kunst, Frankfurt nad odrą (2015, wraz z Michałem Szuszkiewiczem); Illusion, Przystanek Kultura, Piaseczno (2015).

Lidia Krawczyk (ur. 1979 r.) i Wojtek Kubiak (ur. 1978) są laureatami Grand Prix 38. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2007. Lidia Krawczyk jest absolwentką Instytutu Sztuk Audiowizualnych oraz Podyplomowych Studiów Gender na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Artystka, medioznawczyni, krytyczka sztuki, kuratorka wystaw. Zajmuje się krytyką feministyczną. Pracuje w Bunkrze Sztuki. Jest współredaktorką interne-towego czasopisma naukowego „uniGENDER”. Wojtek Kubiak jest absolwentem Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. Od 2003 r. pracuje jako asystent na macierzystej uczelni. W 2004 r. roku otrzymał Grand Prix Triennale Młodego Malarstwa im. Mariana Michalika w Częstochowie. Był nominowany do konkursu im. Eugeniusza Gepperta i na-grody „Arteonu”. Laureat Stypendium Ministra Kultury (1999, 2003/2004), Stypendium Grazelli (2007) oraz Stypendium Młoda Polska (2008).

Make it Simple /Lech Maślankiewicz/ (ur. 1983 r.) jest absolwentem Wydziału Grafiki na ASP w Warszawie. Autor muralu Stolica zrealizowane-go w Warszawie w 2010 r. Autor wystaw indywidualnych: Make it Simple, Kinoteka, Warszawa (2006); Malarstwo, MOMU, Warszawa (2013). Uczestnik wystaw zbiorowych: Grupa Hoovera, Centrum Promocji Kultury Pra-ga-Południe, Warszawa (2009); Bliźniemu swemu, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa (2009); Noc Pragi, Galeria Praga del Arte, Warszawa (2010).

Jan Wojciech Malik (ur. 1951 r.) studiował malarstwo na Uniwersytecie Artystycznym (dawniej PWSSP) w Poznaniu w latach 1969-75 w pracow-niach prof. T. Brzozowskiego, prof. St. Teisseyre’a, prof. J. Berdyszaka oraz prof. A. Kurzawskiego i prof. A.Jeziorkowskiego. Członek ruchu Ekoart od 1978 r. Wielokrotny stypendysta Ministra Kultury. Laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki dla Młodego Twórcy na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współ-czesnego w Szczecinie (1978) i III nagrody w (1998). Laureat Srebrnego Medalu i Nagrody Przyjaźni i Pokoju na II Biennale Sztuki Europa-Azja w Ankarze (Turcja, 1988). Ma na koncie 24 wystawy indywidualne malar-

M

74

Noty biograficzne c.d.

stwa. Brał udział w ponad 150 wystawach zbiorowych. Prace w kolekcjach Muzeum Narodowego w Poznaniu i Szczecinie oraz kolekcjach prywatnych.

Aga Migdałek (ur. 1974 r.) ukończyła edukację artystyczną na Uniwersytecie Zielonogórskim. Dyplom w 2005 r. obroniła w pracowni prof. W. Michorzew-skiego. Jej wystawa dyplomowa odbyła się w zielonogórskiej galerii BWA. Stypendystka Miasta Zielona Góra (2003). Autorka wystaw indywidualnych w galeriach: Entropia, Wrocław (2006), BGSW, Słupsk (2006), art agenda nova, Kraków (2008), EL Elbląg. Brała udział w wystawach zbiorowych, m.in.14 Biennale Plakatu, Chamount, Francja; VI Computer Art Biennale, Rzeszów; Samsung Art Master, Warszawa. Zajmuje się malarstwem, grafiką komputerową, fotografią, instalacją, plakatem. Jest autorką plakatów dla Teatru Lubuskiego.

Tomasz Mistak (ur. 1978 r.) w 2005 r. uzyskał dyplom w pracowni malar-stwa prof. S. Białogłowicza w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszow-skiego. Laureat Nagrody Wojewody Podkarpackiego na Triennale Malarstwa Regionu Karpat „Srebrny Czworokąt” w Przemyślu (2009); nominowany do nagrody 11 Biennale Plastyki Krośnieńskiej, BWA, Krosno (2010); finalista konkursu Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku organizowanego przez BWA Rzeszów (2006, 2008, 2009); finalista konkursu Obraz Roku 2002 organizo-wanego przez Art&Business (2003) i konkursu Inner Vision organizowanego przez Art Dea (2003). Autor wystaw indywidualnych: Luksusowe Więzienie, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa (2011); TFDprojekt, BWA Galeria Sanoc-ka, Sanok (2009) i Bez tytułu, Klub PraCoVnia, Warszawa (2005).

Joanna Mlącka (ur. 1981 r.) od 2013 r. jest doktorantką Instytutu Sztuk Pięk-nych UJK w Kielcach. W latach 2005-2010 studiowała na ASP w Warszawie. Obroniła dyplom z wyróżnieniem rektorskim w pracowni malarstwa prof. J. Modze-lewskiego oraz aneks z fotografii w pracowni prof. G. Kowalskiego. W 2009 r., w ramach programu Erasmus, studiowała na Vysokiej Škole Výtvarných Umení w Bratysławie. Otrzymała nagrodę imienia prof. J. Szajny oraz wy-różnienie Ewy Tomaszewskiej za pracę dyplomową w 2010 r. Jest laureatką nagrody Inicjatywy ENTRY w 2011 r., finalistką 11 edycji Ogólnopolskiego Konkursu im. Grpperta oraz stypendystką miasta stołecznego Warszawa (2013). Regularnie prezentuje swoje prace na wystawach zbiorowych. Jest autorką kilku wystaw indywidualnych min. w Galerii Arttrakt, Promocyjnej, Klimy Bocheńskiej, Korekta, (-1) Centrum Olimpijskiego w Warszawie.

Teresa Murak (ur. 1949 r.) po ukończeniu średniej szkoły plastycznej i jednym roku historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1970 r. wstąpiła na Wydział Malarstwa ASP w Warszawie, który ukończyła pod kierunkiem prof. J. Tarasina i T. Dominika w 1976 r. Wiosną 1972 r. dokonała pierwszego „zasiewu” w łazience Dziekanki, gdzie wówczas mieszkała, roz-poczynając w ten sposób samodzielną karierę artystyczną. Jej znakiem rozpo-znawczym jest rzeżucha, a także inne rośliny takie jak np. len, które wysiewa nie tylko „do ziemi”, ale także na własnym ciele, a następnie konserwuje jako obiekty. Autorka wystaw indywidualnych: Pierwszy zasiew, Dziekanka, ASP, Warszawa (1972); Sculpture for Earth, Ubbeboda, Szwecja (1974); Dywan Wielkanocny, Kiełczewice (1974); Procesja, Warszawa (1974); Przyjście zieleni, Repassage, Warszawa (1974); Rzeżucha, Galeria Labirynt, Lublin

(1974); Zasiew 31 - kalendarz kobiety, Galeria Labirynt, Lublin (1976); Zasiew 30, GN, Warszawa (1981); Desire, Action, On a Vigil, Moltkerei Werkstatt, Kolonia, Niemcy (1986); Ścierki wizytek, Galeria Dziekanka, Warszawa (1988); Floor Cloths of the Visitation Nuns, Moltkerei Wekstatt, Kolonia, Niemcy (1989); Ścierki wizytek, Galeria Wschodnia, Łódź (1990); Dla tych, którzy kochają wiatr - Życie według Jana Pawła II, Galeria Zachęta, Warszawa (1992); Teresa Murak, Galerie Faust Rosa Turetsky, Genewa, Szwajcaria (1992); Słońce wstaje z Ziemi, realizacja stała, Orońsko (1994); Sculpture for the Earth, realizacja stała, Hoffmann Collection, Berlin, Niemcy (1996); Miejsce dla Astrei, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (1998); Te-resa Murak, wystawa stała, Hoffmann Collection, Berlin (2002); Dzieła lęgną się w szczelinach rzeczywistości, Lniany strumień, Warszawa (2003-2004); Most - Rzeźba spotkań nad Aleją Solidarności, work in progress, Warszawa (2004-2006).

Beata Murawska (ur. 1963 r.) studiowała na warszawskiej ASP. na Wydzia-le Malarstwa w pracowni prof. S. Gierowskiego. Dyplom z wyróżnieniem zrealizwała na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. S. Gerowskiego w 1988 r., a aneks z grafiki warsztatowej w pracowni prof. H. Chrostowskiej. Autorka wystaw indywidualnych m.in. Galerii Dziekanka, Warszawa; Galerii Piotra Nowickiego, Warszawa; Galerii Pryzmat, Kraków; Galerii Fabriken, Szwecja; Galerii ART, Warszawa; Galerii Espece Degre Art, Luxemburg, Galerii Rathhaus-Neue Wulsmdorf, Niemcy; Galerii East Art, Berlin; Galeria A. i J. Iwaszkiewiczów, Stawisko; Galerii Karowa, Warszawa; Galerii Avec--Bordeaux, Francja; Galerii Promocyjnej, Warszawa; Galerie de Zon,Lisse, Holandia. W latach 2010 i 2012 prezentowała swoje prace w Polskiej Radzie Biznesu w Pałacu Sobańskich w Warszawie. Jej prace znajduja się w zbiorach prywatnych znajdują się m.in. w Polsce, Francji, Holandii, Hong--Kongu, Niemczech, Szwecji, Danii, USA, Kanadzie, Korei Pd., Austrii, Nowej Zelandii i Wielkiej Brytanii.

Henryk Laskowski (ur. 1951 r.) studiował w PWSSP w Poznaniu w latach 1972-1977, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni litografii prof. L. Mianowskiego oraz w pracowni malarstwa doc. J. Świtki. W latach 80. zajmował się grafiką wydawniczą, plakatem, ilustracją książkową, malarstwem. Rok 1981 zatrzymał go na przypadkowej emigracji we Francji. W Paryżu mieszkał do 1983 r. Ma na koncie udział w wielu wystawach kraju i zagranicą, w tym pokazy indywidualne m.in.: 3.Biennale Internationale de l’Image, Epinal, Francja (1975); Interdebiut’76 Międzynarodowy Przegląd Grafiki Studenckiej, Kraków (1976); Ogólnopolska Studencka Wystawa Ma-larstwa, Grafiki i Rzeźby, Warszawa (1977); 7. Bienal International del De-porte, Barcelona, Hiszpania (1979); Galerie Atelier 2, Paryż, Francja (1982); Muzeum Sportu, Warszawa (1990); Warszawska Dekada Sztuki (1992); Muzeum Wojska Polskiego, Warszawa (1994); Miejskie Centrum Kultury, Ra-dom (1997); Dom Darmstadt, Płock (1998); Stara Pomarańczarnia, Warsza-wa (2000); Argonauci III Rzeczypospolitej, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, Warszawa (2001); Warszawski Przegląd Sztuk Pięknych, DAP, Warszawa (2003); Galeria Składnica Sztuki , Warszawa (2007); Surrealiści Polscy, Galeria SD Panorama, Warszawa (2008); Widzialne, Niewidzialne, Płocka Galeria Sztuki (2009); Paris- L’Obsession – Obsesja, Paryż, Francja

L

7575

P

Noty biograficzne c.d.

i Galeria SD Wilanów, Warszawa (2009); Galleria Poliedro, Trieste, Włochy (2010); Kunst aus Polen ,Stuttgart, Niemcy (2011); Galeria U, Warszawa (2011); Kobieta we wnętrzu, Galeria SD Wilanów, Warszawa (2013).

Patryk Lutomski (ur. 1973 r.) studiował na ASP w Krakowie w latach 1994-1999. Zrealizował dyplom w pracowni prof. L. Misiaka oraz aneks graficzny w pra-cowni prof. Z. Lutomskiego. W latach 1999-2005 asystent na Wieczorowych Studiach Licencjackich Wydziału Grafiki macierzystej uczelni. Obecnie prowa-dzi pracownię linorytu na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie i jest asystentem w pracowni linorytu w Wyższej Szkole Technicznej w Katowicach. Laureat licznych nagród m.in.: III nagrody na Quadriennale Drzeworytu i Linorytu polskiego, Olsztyn (1999); Nagrody Marszałka Woje-wództwa Lubelskiego na VI Międzynarodowym Triennale Sztuki, Majdanek (2000); Nagrody Równorzędnej na X Konkursie Graficznym im. Józefa Gielniaka, Jelenia Góra (2000); II nagrody na konkursie Grafika Roku 1999 Kraków (2000); III Nagrody w konkursie Przeciw Przemocy – Radom 76 (2006); Wyróżnienia na 5 Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Gdyna (2009); Wyróżnienia na Quadriennale Drzeworytu i Lino-rytu polskiego, Olsztyn (2011). Autor wystaw indywidualnych: Rafał Borcz, Patryk Lutomski, Michał Misiak - Malarstwo i grafika, Galeria Sukiennice, Kraków (2002); Grafika, Galeria UFO, Kraków (2004); Malarstwo i grafika, Artidotuum, Kraków (2005); Prace, Schloss Almoshof, Norymberga, Niemcy (2006); Malarstwo, Artinfo.pl w Fabryce Trzciny, Warszawa (2007); Prace, Dom Kultury im. CK. Norwida Kraków (2011); Prace, Centrum Kultury i Sztuki, Kalisz (2011).

Agnieszka Pietrzykowska (ur. 1978 r.) jest absolwentką ASP w Warszawie, gdzie dyplom z wyróżnieniem otrzymała w Pracowni Ilustracji prof. Z. Janu-szewskiego (2008). Studiowała również na ASP w Łodzi oraz na Stosunki Międzykulturowe na Uniwersytecie Warszawskim. Stypendystka MNiSW. Wystawiała w Galerii (-1) PKOL w Warszawie, Muzeum Sportu w Warsza-wie, Muzeum Sportu w Kijowie, Muzeum Plakatu w Warszawie, na Legnickim SATYRYKONie, w Starym Browarze w Poznaniu, na IV Międzynarodowych Targach Sztuki ArtVilnius’13 w Wilnie oraz na pokazach specjalistycznych. Jej ilustracje publikowane były m.in. w CLAM Magazine, Polityce, Blusz-czu, Slow Magazyn, Lounge Magazyn, Wydawnictwie Dialog. Projektuje biżuterię unikatową m.in. sportową dla EURO2012 i lunarną – adresowaną do astronautów, lunonautów i marzycieli. Jej prace znajduje się w kolekcjach prywatnych m.in w USA, Australii, Niemczech, Portugalii, Ukrainie, Francji, Litwie czy Wielkiej Brytanii.

Grzegorz L. Piotrowski (ur. 1976 r.) jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom w pracownia prof. Piotra C. Kowalskiego zrealizował na Wydziale Malarstwa w 2004 r. uzyskując wyróżnienie. Trzy-krotny stypendysta Prezydenta Miasta Gorzowa (2000, 2001, 2002). Autor wystaw indywidualnych: Galeria Dialog, Kostrzyn n/O (2000); Galeria Azyl Art, Gorzów Wlkp. (2000); Galeria Na Polskiej, Poznań (2001); Muzeum Spichlerz, Gorzów Wlkp. (2002); Galeria Dialog, Kostrzyn n/O (2003), Galeria Farbiarnia na Pięknej, Warszawa (2006, 2009); Galeria Krakauer Haus, Norymberga, Niemcy (2007).

Filip Pręgowski (ur. 1973 r.) studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwer-sytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w dziedzinie konserwacji dzieł sztuki. Dyplom z wyróżnieniem w zakresie technologii XVII-wiecznego malarstwa flamandzkiego uzyskał w 1998 r. W 2009 r. obronił pracę doktorską w dziedzinie nauk o sztuce w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej Uniwersy-tetu Mikołaja Kopernika. Autor książki Francis Bacon. Metamorfozy obrazu (Warszawa, 2011) oraz artykułów z zakresu teorii i krytyki sztuki nowocze-snej. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Wykłada przedmioty związane z teorią i historią krytyki artystycznej na kierunku Krytyka Artystyczna na Wydziale Sztuk Pięknych UMK.Autor wystaw indywidualnych: Saachverhalt, Galeria Ausstellungsraum 88, Hamburg (2001); Hotel Petit Fleur, Toruń (2002); Bank BPH, Toruń (2003);Galerii Arsenał, Toruń (2003, wraz z Łukaszem Kiepuszewskim); Galeria Domu Muz, Toruń (2007, wraz z Nikodemem Pręgowskim); Miasto, Galeria ZPAP Na Piętrze, Toruń (2008); Brothers in Arts, Galeria Sztuki Współczesnej, Włocławek (2009, Nikodem Pręgowski); 4 Alternatywy, Muzeum, Grudziądz (2010, wraz z Bogumiłą Pręgowską, Janem Pręgowskim i Nikodemem Pręgowskim); Brothers In Arts w Łodzi, Bałucka Galeria Sztuki, Łódź (2011, wraz z Nikodemem Pręgowskim); 4 Alternatywy, Galeria BWA, Piła (2011, wraz z Bogumiłą Pręgowską, Janem Pręgowskim i Nikodemem Pręgowskim); Brothers In Arts – Walka Stulecia, Galerii Sztuki Wozownia, Toruń (2012, wraz z Nikodemem Pręgowskim); 4 Alternatywy, Muzeum Częstochowskie, Częstochowa (2012, wraz z Janem Pręgowskim, Bogumiłą Pręgowską i Nikodemem Pręgowskim). Uczestnik wystaw zbiorowych m.in.: Aqua Fons Vitae, Galeria BWA Bydgoszcz (1999, wyróżnienie za obraz Jak Grzyby po Deszczu); XVIII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin (2000); II Ogólnopolski Konkurs Malarski Triennale z Martwą Naturą, Galeria BWA, Sieradz (2000); Młoda Sztuka na Piętrze, Galeria Sztuki Wozownia i Galeria ZPAP Na Piętrze, Toruń (2001, 2002); Dzieło Roku, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń (2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2008, 2009, 2010 - III nagroda za obraz Kostki - 2001, I nagroda za obraz No Smoking - 2006); Biennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń (2001); II Ogólnopolskie Triennale Malarstwa, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa, Instytut Polski, Sztokholm, Muzeum ASP, Wrocław (2004/2005); Artyści Szkoły Toruńskiej z kolekcji Andrzeja Lubawego, Muzeum, Grudziądz (2005); XXI Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin (2006, nominacja do nagrody za obraz Oglądanie Nieba); XXII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin (2008); XXIII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin (2010); 8. Triennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń (2010); 622 Upadki Bunga, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń (2012); Międzynarodowy Konkurs Strabag Art Award (2012, nominacja do nagrody); Nowe Otwarcie, Dom Artysty Plastyka, Warszawa (2012); 9 Triennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń (2013); Mikroutopie codzienności, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń (2013).

Hanna Pyrzyńska (ur. 1957 r.) jest absolwentką Wydziału Architektury Poli-techniki Warszawskiej. Dyplom zrealizowała w 1985 r. Jako wolny słuchacz

76

Noty biograficzne c.d.

studiowała malarstwo u prof. S. Gierowskiego na ASP w Warszawie. Zajmuje się malarstwem, ilustracją książkową, a na co dzień ilustracją prasową. Publikuje w Gazecie Wyborczej oraz czasopismach: Dziecko, Elle, Le Monde, Courrier International.

Agata Rościecha (ur. 1968 r.) jest absolwentką Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. W latach 1989-1994 studiowała w pracowni prof. W. Kunza. W latach 1993-94 odbyła staż studyjny na Akademie Der Bildenden Künste w Norymberdze w pracowni Malarstwa, Grafiki i Sztuki Obiektu Prof. Rolfa-Guntera Diensta. Stypendystka Funduszu Promocji Twórczości Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2000). Od 2004 r. prowadzi pracownię rysunku na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. A.F. Mod-rzewskiego. Laureatka licznych nagród m.in.: Primus Inter Pares (1991); III Nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Ogólnopolskim Biennale Pasteli w Nowym Sączu (1996); Medalu Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie na Salonie Malarstwa i Rzeźby (1996); I Nagrody Prezydenta Miasta Tar-nowa na Salonie Wiosennym w Tarnowie (1997); wyróżnienie Art&Business na II Międzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu (2004);Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na IV Międzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu (2008); Nagroda Royal Talens na IV Mię-dzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu (2008). Autorka wystaw indywidualnych: Galeria Rotunda, Kraków (1992); Galeria Kanonicza 1, Kra-ków (1994); Galeria Grotta Nobile, Kraków (1994); Galeria BWA, Tarnów (1995); Pałac Sztuki, Kraków (1996); Galeria BWA, Nowy Sącz (1996); Galeria BWA, Gorlice (1996); Galeria BWA, Nowy Targ (1997); Galeria Format, Kraków (1997); Muzeum Okręgowe, Tarnów (1998); Galeria Grotta Nobile, Kraków (2000); Galeria Lloveras, Arenys de Mar, Barcelona (2000); Galeria Cafe del Centre, REUS-Tarragona (2000); Galeria Studio, Warszawa (2001); Galeria 4 GATS, Barcelona (2001); Galeria Piano Nobile, Kraków (2002); Galeria Instytutu Polskiego, Sofia, Bułgaria (2004); Galeria Piano Nobile, Kraków (2005); Galeria PII, Filadelfia, USA (2005); Galeria Pod Rejentem, Kraków (2006); Galeria Zamek Kazimierzowski, Przemyśl (2006); Galeria Artinfo.pl w Fabryce Trzciny, Warszawa (2007); Galeria Sztuki OKNO, Przemyśl (2008); Galeria Pod Rejentem, Kraków (2008); Galeria Sztuki Farbiarnia - Porto Praga, Warszawa (2009); Galeria Sztuki Farbiarnia na Pięknej, Warszawa (2010); Galeria MBWA Sokół, Nowy Sącz (2011).

Sonia Ruciak (ur. 1987) jest absolwentką Wydziału Malarstwa wrocławskiej ASP. Trzykrotna stypendystka Prezydenta Miasta Szczecina (2005, 2006, 2007) oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011/2012). Jej dyplom z Malarstwa oraz Projektowania Malarstwa w Architekturze i Urbani-styce był nominowany do ogólnopolskiego konkursu „Najlepsze Dyplomy ASP 2012 r.”. Obecnie jest asystentką w Pracowni Malarstwa Architektonicznego i Sztuki w Przestrzeni Publicznej na ASP we Wrocławiu. Autorka wystaw indywidualnych: Architektura światła, Galeria Grand, Łódź (2013) i Struktury światła, Galeria Feininger, Trzebiatów (2013).

Sylwester Stabryła (ur. 1975 r.) jest absolwentem Katedry Sztuki Politechniki Radomskiej. Dyplom z malarstwa zrealizował w 2002 r. w pracowni prof. A. Gieragi, a aneks z grafiki w pracowni prof. K. Wyznera. Jest laure-atem licznych nagród m.in. nagrody specjalnej Międzynarodowego Triennale

Malarstwa Srebrny Czworokąt, Przemyśl (2015); nominacji na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin (2012); Grand Prix konkursu Materia Medicinalis, Materia Artificialis, Muzeum Farmacji Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum, Kraków (2011); nominacji na IV Ogólno-polskim Konkursie im. M. Michalika, Galeria Miejska, Częstochowa (2010); wyróżnienia na XI Biennale Plastyki Krośnieńskiej, Galeria BWA, Krosno (2010). Autor wystaw indywidualnych m.in.: Partial Exposure, Galeria POSK, Londyn, Wielka Brytania (2015); Searching for Reality, Die Schöne, Wiedeń, Austria (2015); Realizm Niemożliwy, Galeria Domus Aurea, Lublin (2014); Stopklatki, SH Studio, Warszawa (2014); Standbild und andere Geschichten, buch|bund, Berlin, Niemcy (2014); Nowy realizm, ArtWay Festiwal, Praga, Czechy (2014); Kobiety, Galeria Van Den Berg, Warszawa (2013); Duzi Chłopcy, Centrum Sztuki Współczesnej Solvay, Kraków (2012); Duzi Chłopcy, BWA Galeria Sanocka, Sanok (2011).

Tadeusz L. Serafin (ur. 1953 r.) w 1978 r. ukończył Wydział Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom zrealizował w procowni prof. J. Sienickiego. Autor wystaw indywidulanych m.in. Galeria DAP 3, Warszawa (2013); Galeria van Golik, Warszawa (2011, 2009); Galeria Arka, Warszawa (1992); Galeria Bazart, Poznań (1988); Galeria Praska, Warszawa (1986, 1989).

Iza Staręga (ur. 1964 r.) studiowała w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie. Dyplom w pracowniach prof. M. Stelmasiaka i M. Smoczyńskiego zrealizowała w 1991 r. Autorka wystaw indywidualnych m.in.: Galeria Arsenał, Poznań (1995); Dom Pracy Twórczej Reymontówka, Chlewiska (1999, 2005, 2009); Galeria DAP Mazowiecka, Warszawa (2004): Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa (2010); Porto Praga, Warsza-wa (2010). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydenta Miasta Siedlce.

Małgorzata Stępniak (ur. 1975 r.) studiowała na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. W. Kunza w 1998 r. Laureatka nagród m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki na IX Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych Promocje w Legnicy (1999). Stypendystka Prezydenta Miasta Częstochowy (2002). Autorka wystaw indywidualnych: Galeria Klub Wiedeński, Częstochowa (2000); Trzy Lata Później, Galeria Magenta, Nijmegen, Holandia (2001); Studio Estima, Warszawa (2001); Muzeum Częstochowskie, Czestochowa (2002); Ona i On, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa (2003); Galeria Inny Śląsk, Tarnowskie Góry (2003); Galeria Anny Kareńskiej, Poznań (2004); CK Zamek Sielecki, Sosnowiec, Piwnice Margaux, Częstochowa (2005); Cafe Kulturalna, Warszawa (2006); Wszystko Gra, Galeria OPK Gaude Mater, Częstochowa, Galeria Inny Śląsk, Tarnowskie Góry (2006); Kobieta w Czerwieni, Galeria BWA, Sandomierz oraz Galeria BWA, Kielce (2006); Tarnobrzeski Dom Kultury, Tarnobrzeg (2007); Ona I On, Regionalne Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Częstochowa (2008); Między błękitem a czerwienią, Galeria Grodzka, Kraków (2008); Piano Bar, Galeria Schody, Warszawa (2009); Galeria Triada, Gdańsk (2010); Kadr, Konduktorownia, Częstochowa (2010); Kadr, Steel Forest, Konstancin Jeziorna, Kadr, Warsaw Art Gallery, Warszawa (2011); Galeria Jana Siuty, Kraków (2011); Gra, Muzeum Częstochowskie, Częstochowa (2012); Absurd 228, Warszawa (2013); Gra, Galeria Inny

S

R

7777

Noty biograficzne c.d.

Z

Śląsk, Tarnowskie Góry, Galeria Grodzka, Kraków (2014); Galeria Cassinos Poland, Warszwa (2014); Filharmonia Podkarpacka, Rzeszów (2015).

Piotr Szczur (ur. 1987) w latach 2007–2010 studiował w PWSZ im. J. Grodka w Sanoku na kierunku Edukacja Artystyczna. Dyplom z malarstwa w zre-alizował pracowni prof. S. Białogłowicza w 2010 r. W latach 2010-2013 studia na Wydziale Artystycznym lubelskiego UMCS . Dyplom z malarstwa w otrzymał w pracowni dr hab. M. Drzewińskiego w 2013 r. Brał udział w wystawach: Po(róż)szarość, Bazar Sztuki, Sanok (2010); Ukryte, Sanok (2011); Together, UMCS WA, Lublin (2011); Wystawa filmowa, Bazar Sztuki, Sanok (2011); Mal-ars-two, Galeria II piętro, Zamość (2011); Oczekiwanie, Dworzec Główny, Sanok (2012); Obrazy na zamówienie, Galeria u fotogra-fa, Lublin (2012); No Budget Show 4, MOCAK, Kraków (2012); Podaj dalej, UMCS WA, Lublin (2013); Sprawy w lesie, CSW Solvay, Kraków (2015).

Piotr Szwabe vel Pisz (ur. 1975 r.) zajmuje się malarstwem ściennym i sztalugowym. Założyciel Pracowni Ludzie Gdańsk, malarskiej grupy SAM im. Vincenta Van Gogha, zespołów performatywno-happeningowych, kurator Europejskiego Festiwalu Malarstwa Ściennego Monumental art Gdańsk-Za-spa. Laureat nagrody Marszałka Województwa Pomorskiego za realizację cyklu murali związanych XXV-leciem Sierpnia 80 (2006) i nagrody Prezydenta Miasta Sopot za realizację muralu związanego ze 100-leciem Miasta. Stypendysta Marszałka Województwa Pomorskiego (2003, 2007), Miasta Gdańska (2000-2002) i College of Art Londyn, Wielka Brytania (1997). Uczestnik wystaw zbiorowych Gentelmens Story Club, CK Zamek, Poznań (2006); Przesyt, CSW Zamek Ujazdowski (2004); Sex, sztuka i kasety video, Modelarnia/Wyspa, Gdańsk (2002). Autor ekspozycji indywidualnej Wybor-cy czy wyznawcy?, Galeria Inner Spaces, Poznań (2006).

Tadeusz Świniarski (ur. 1961 r.) w latach 1983-89 studiował malarstwo w ASP we Wrocławiu. W 1989 r. uzyskał dyplom w pracownia malarstwa prof. K. Jarodzkiego. W latach 1989-95 studia malarstwa na w Monachium, gdzie uzyskał dyplom w pracowni prof. G. Winnera. Autor wystaw indywidu-alnych: Industriemesse, Hannover, Niemcy (1995); Neue Werke, Europa Ga-lerie, Hannover (1996); Cebit Home, Hannover (1996); Grosse Winterausstel-lung, Europa Galerie, Hannover (1996); Europa Galerie, Hannover (1997); Wizje i pejzaże, Art Studio, Monachium (1999); Buergerhaus Eching, Niemcy (2001); Europa Galerie, Monachium (2001); Neue Werke, INTERIM, Mona-chium (2002); Galeria na Solnym, Wrocław (2008); Pomiędzy figuracją a abstrakcją, Obornicki Ośrodek Kultury, Oborniki Śląskie (2011); Malarstwo i rzeźba, Galeria na Solnym, Wrocław (2013). Brał udział w licznych wy-stawach zbiorowych m.in.: Ekspresja lat 80., Sopot (1987); Droga i Prawda, Wrocław (1987); Co słychać?, Warszawa (1989); Shop Art, Monachium, Niemcy (1994); Gisera Walteri Tadeusz, Europa Galerie, Hannover, Niemcy (1995); City Shop Art, Frankfurt, Niemcy (1996); Tadeusz i Karel Fron, Leer, Niemcy (1996); Kunst am Arbeitsplatz, Europa Galerie , Hannover , Niemcy (1996); Tadeusz, Karel Fron, Klug, Hannover Messe (1997); Tadeusz I Karel Fron, Europa Galerie, Hannover (1998); Galeria Joanna Hoft, Maastricht, Ho-landia (2000); Atelier d”Artista, Gambassi Terme, Włochy (2001); Oblicza ekspresji, Galeria na Solnym, Wrocław (2004); Moderne Kunst, Neumeister Auktionshaus , Monachium (2007).

Stanisław Tomalak (ur. w 1955 r.) z wykształcenia jest chemikiem. Od 1975 r. zajmuje się działalnością plastyczną. Przez szereg lat uprawiał tradycyjne malarstwo pejzażowe. Następnie bliski mu był nurt zbliżony do realizmu fan-tastycznego. Od 2000 r. coraz częściej skłania się w stronę abstrakcji. Laureat I miejsca w II Konkursie Malarskim Zadra (2009). Autor wystaw indywidual-nych m.in. w Galerii Awangarda, Wrocław; Galeria Na Antresoli, Wrocław; Galeria Zapiecek, Warszawa. Uczestnik prezentacji zbiorowych: Obraz Roku, konkurs miesięcznika Art&Business, Królikarnia, Oddział Muzeum Narodowego, Warszawa (2005); Young Internationalb Contest of Contemporary Art (2011); Magia Papieru, Galeria Ether, Warszawa (2011); 42 Salon Zimowy Radom (2011); 7 Biennale Miniatury, Częstochowa (2012); Pejzaż współczesny, Częstochowa (2013).

Ireneusz Walczak (ur. 1961 r.) jest absolwentem Wydziału Grafiki ASP w Krakowie, oddział w Katowicach. Pracuje w katowickiej uczelni od 1988 r. Prowadzi pracownię malarstwa na macierzystej uczelni. Laureat m.in. wyróż-nienia na V Triennale z martwą naturą, BWA Sieradz (2009); nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa Animals, Galeria MM Chorzów (2009); Grand Prix Praca Roku przyznawanego przez ZPAP Katowice (2008, 2006, 2004, 2003, 2002, 1997/98, 1992); wyróżnienia Muzyka w malarstwie, Galeria Obok, Tychy (2002); wyróżnienie na Jesiennym Salonie Sztuki, Ostrowiec Świętokrzyski (2002); nagrody Aqua Fons Vitae na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa, BWA Bydgoszcz (1999); nagrody konsula Austrii na Międzynarodowym Biennale Grafiki Wobec Wartości, Katowice (1996); Grand Prix Bielska Jesień, Bielsko-Biała (1993); Nagrody Wojewody dla młodych twórców, Katowice (1993); Grand Prix - Konkurs Malarski im. R. Pomorskiego, Katowice (1998).

Michał Warecki (ur. 1970 r.) ukończył wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki na ASP w Warszawie i uzyskał aneks z malarstwa w pracowni prof. D. Makowskiej. Jest autorem obrazów malowanych do filmu Macieja Ślesickiego „Trzy minuty”. Ma na koncie liczne wystawy indywidualne m.in.: Galeria Stary Rynek, Łódź (1996); Galeria Praska, Warszawa (1997); Galeria BWA, Skierniewice (1997, 1998); Wino Gratis, Euro RSCG, Warsza-wa (2002); Dom&Home, Warszawa (2007); Ekshibicja, Biosfeera, Warsza-wa (2008); Ekshibicja II, Biosfeera, Warszawa (2009); Domoteka, Warszawa (2009); X, Biosfeera, Warszawa (2010); Sklep z Kanapkami - Warszawa (2011); Po Prostu, Warszawa (2011); Fort Wiosenny, Fort Sokolnickiego, Warszawa (2012); Centrum Sztuki Cartonovnia, Warszawa (2013); Ekshibi-cja 0914, Fort Sokolnickiego, Warszawa (2014).

Paweł Zapendowski (ur. 1962 r.) studiował na krakowskiej ASP w pracowni scenografii prof. J. Skarżyńskiego i prof. A. Kreutza-Majewskiego oraz rysunek i malarstwo w pracowni prof. Z. Grzywacza. Ukończył także Akademię Muzyczną w Krakowie. Autor wystaw indywidualnych: Dwie Polski, MGS, Zakopane (2009); słowo/muzyka/obraz, Galeria BWA, Rzeszów (2007); art/Romans: Female in @llenstein, Galeria BWA, Olsztyn (2006); Sztuka/Krynica - Kraina uśmiechu, MBWA, Krynica (2005); Szalenie rozkoszne nożyczki, Salon Sztuki Pro Arte, Zielona Góra (2004); Galeria Fraktal, Bielsko Biała (2004); W ogrodzie siostry – Georg Trakl, Austriacki Konsulat Generalny, Kraków (2004); Musik in Bildern, Die Muhle, Oberteuringen

Ś

T

W

78

(2003); Amadeus, Landratsamt Bodenseekreis, Friedrichshafen (2003); Opery Krzysztofa Pendereckiego - w poszukiwaniu wizji teatru muzycznego, Florianka i Hotel Senacki, Kraków (2003); Teatr kontra media, Centrum Scenografii Polskiej, Katowice (2001). Uczestnik wystaw zbiorowych: UK Artists Annual Art Exhibition, Urban Coffee Company, Coventry, UK (2015); Dziewczynki są mą-dre, a ładny chłopiec..., Galeria BWA, Wrocław (2009); Teatr kontra media, Centrum Scenografii Polskiej, Katowice (2001). Dramaturg, kompozytor, autor spektakli muzycznych. W latach 90. kompozytor w kabarecie Piwnica pod Baranami, autor ponad 100 piosenek, spektakli muzycznych i kabaretowych, koncertów, nagrań TV.

Ewa Zawadzka (ur. 1950 r.) ukończyła Wydział Grafiki filii krakowskiej ASP w Katowicach. Laureatka licznych nagród m.in.: Grand Prix Międzynarodowego Triennale Grafiki, Fredrikstand , Norwegia (1993); Złotego Medalu Międzynaro-dowego Triennale Grafiki, Giza, Egipt (1986, 1994); Nagrody Regulaminowej Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie (2004). Finalistka konkursu Obraz Roku miesięcznika Art&Business i Europejskiego Konkursu Malarskiego Lexmark, Mediolan, Włochy. Autorka wystaw indywidualnych: Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Katowice (2002); Galeria Studio, Warszawa (2002); Galeria Miejska BBK, Köln, Niemcy (2003); Galeria Studio, Warszawa (2003); Galeria WizyTUjąca, Warszawa (2004); Miscolci Gallery, Miscolc, Węgry (2005); Galeria Fundacji Turleja, Kraków (2006); Galeria Sztuki Wozownia w Toruniu (2008); Bałtycka Galeria Sztuki w Ustce (2008); Galeria Grafiki i Pla-katu, Warszawa (2008); Jan Berdyszak i Ewa Zawadzka Ewa Zawadzka i Jan Berdyszak, Sosnowieckie Centrum Sztuki – Zamek Sielecki, Galeria EXTRAVA-GANCE, Sosnowiec (2009); Neuronalne przestrzenie, Rondo Sztuki, Katowice (2009); Neuronalne przestrzenie, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa (2010); Neuronalne przestrzenie, Galeria BWA, Rzeszów (2011); Neuronalne prze-strzenie, Galeria Pryzmat, Kraków (2011); Biuro Wystaw Artystycznych, Kielce (2011); Opowieści pejzażu, Centrum Kultury, Kalisz (2011); Neuronalne prze-strzenie, Muzeum Ziemi Chełmskiej, Galeria 72, Chełm (2011); Obszary ciszy, Galeria Środowisk Twórczych, Bielskie Centrum Kultury, Bielsko-Biała (2011). Brała dział w wielu wystawach zbiorowych grafiki i malarstwa w Polsce, Japonii, Hiszpanii, Niemczech, Portugalii, Szwecji, Norwegii i we Włoszech. Wielokrotnie pokazywała prace na Międzynarodowym Triennale Grafiki w Krakowie, Fredrikstand, Osace, Kochi, Gizie, Premio Biella we Włoszech, Im-pact Art w Kyoto oraz na targach sztuki w Koloni, Frankfurcie, Los Angeles, Chicago, Sztockcholmie i Tokio. Jej prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Sztuki, Łódź; Muzeum Narodowe, Warszawa; Muzeum Narodowe, Kraków; Muzeum Górno-śląskie, Bytom; Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz; Muzeum im. Jacka Malczewskiego, Radom; Muzeum Lubelskie, Lublin; Muzeum Warmii i Mazur, Olsztyn; Muzeum Pomorza Środkowego, Słupsk; Muzeum, Sosnowiec; Museé d’Art Moderne du Nord, Lille; Graphische Sammlung Albertina, Wien; Museum of Contemporary Prints, Fredrikstand; Gotland Konst Museum, Visby; Kunsthalle, Nürnberg; Modern Art Center, Kyoto; Mayor of Habikino, Collection, Osaka; Collection Univerity of Alberta, Edmonton; XYLON-Museum, Schwetzin-gen; Lilja Collection.

Katarzyna Zawierucha (ur. 1970 r.) jest absolwentką Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. L. Misiaka w 2006 r.

Laureatka wyróżnienia Mały Format, Galeria Dyląg, Kraków (2012). Autorka wystaw indywidualnych: Gdzie ja jestem, kiedy śpię?, CSW Solvay, Kraków (2007); Migrena z aurą, Alchemia, Kraków (2008); Źródło, Galeria Autorska B. Chromego, Kraków (2009), Intymistic, Mała Galeria, Nowy Sącz (2015). Uczestniczka kilkudziesięciu zbiorowych m.in: Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin; Międzynarodowego Jesiennego Salonu Sztuki, BWA, Ostrowiec Świętokrzyski; Salonu 100-lecia ZPAP, Bunkier Sztuki, Kraków.

Bogusław Zen (ur. 1963) ukończył w latach 1992-1997 studia na wrocław-skiej ASP, na fakultecie rzeźby. Jego twórczość obejmuje wiele dziedzin takich jak instalacja, rzeźba, konserwacja zabytków oraz rysunek. Od roku 2001 regularnie bierze udział w międzynarodowych konkursach rzeźby w lodzie i w śniegu, corocznie otrzymując prestiżowe nagrody.

Ewa Żochowska (ur. 1976 r.) w latach 1996-2002 studiowała na Wydziale Edukacji Wizualnej ASP w Łodzi. W 2002 r. obroniła dyplom z grafiki warsz-tatowej w pracowni prof. T.Chojnackiego i z malarstwa w pracowni prof. R. Hałat. Nominowana do Nagrody w XVII Konkursie im. Wł. Strze-mińskiego (2000) oraz do nagrody w V Triennale Autoportretu w Radomiu (2006). Autorka wystaw indywidualnych: Galeria Aula, Łódź (2003); Galeria Wydziału Edukacji Wizualnej, Łódź (2004); Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa (2007, 2012); Galeria Bałucka, Łódź (2007). Uczestniczka ważnych wystaw zbiorowych i pokonkursowych: Międzynarodo-we Triennale Grafiki, Kair, Egipt (2003); V Triennale Grafiki Polskiej, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Katowice (2003); IX Międzynarodowe Biennale Grafiki, Sarcelles (2003); Międzynarodowy Festiwal Sarajewska Zima, Sa-rajewo (2004); XXI Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin (2006, 2008); V Triennale Autoportretu, Radom (2006); 7. Biennale Małych Form Malarskich, Toruń (2007); Grand Prix Fundacji im. F.Eibisch, Galeria Sztuki K. Napiórkowskiej, Warszawa (2007, 2012); IV Ogólnopolski Konkurs im. M. Michalika na Obraz dla Młodych Malarzy, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa (2010).

Ż

Noty biograficzne c.d.

7979

...........................................................................................Imię i nazwisko

...........................................................................................Dokładny adres

...........................................................................................Telefon, fax, e-mail

..........................................................................................NIP (dla firm), numer dokumentu tożsamości

Proszę o licytację następujących pozycji:

NR KAT.

AUTOR, TYTUŁ MAKSYMALNA OFEROWANA KWOTA

KARTA ZLECANIA

Zlecenie licytacji z limitem Pragaleria będzie reprezentować w licytacji Nabywcę do podanej kwoty, gwarantując jednocześnie nabycie obiektu za najniższą możliwą kwotę. Zgadzam się na podniesienie oferowanej kwoty o jedno postąpienie aukcyjne w przypadku wystąpienia innego zlecenia o tej samej wartości.

Zlecenie telefoniczne W przypadku zlecenia licytacji telefonicznej prosimy o podanie numeru telefonu aktualnego w czasie aukcji. Pracownicy Pragalerii połączą się z Państwem chwilę przed rozpoczęciem licytacji wybranych obiektów. Pragaleria nie ponosi odpowiedzialności za brak możliwości wzięcia udziału w licytacji telefonicznej w przypadku problemów z uzyskaniem połączenia z podanym numerem. Numer Państwa telefonu do licytacji................................................................. Ja niżej podpisany/a oświadczam, że zapoznałem się i akceptuję wszyst-kie postanowienia Regulaminu Aukcji zawarte w niniejszym katalogu aukcyjnym. W szczególności zobowiązuję się do zapłacenia wylicytowa-nej kwoty wraz z doliczoną opłatą aukcyjną w ciągu 14 dni od terminu aukcji. Zgadzam się na przechowywanie i przetwarzanie moich danych osobowych przez Pragalerię w celach koniecznych do realizacji niniejsze-go zlecenia

Pragaleria gwarantuje poufność danych osobowych.

............................................................................................................................Data i podpis Klienta składającego zlecenie

TAK NIE

Szanowni Klienci,zachęcamy do składania pisemnych zleceń udziału w aukcji w postaci limitów stałych lub wskazania licytacji telefonicznej. KARTĘ ZLECANIA można przesłać do nas mailowo na adres galeria@pragaleria.pl lub dostarczyć do siedziby Pragalerii nie później niż 4 godziny przed rozpoczęciem licytacji.

80

REGULAMIN AUKCJI

1. Przedmiotem aukcji są dzieła sztuki oddane do sprzedaży komisowej przez Komitentów, autorów lub stanowiące własność Carpe Artem właści-ciela Pragalerii, organizatora aukcji zwanego dalej Pragalerią. Zgodnie z oświadczeniami Komitentów powierzone obiekty stanowią ich własność, bądź mają prawo do ich rozporządzania i nie są objęte żadnym postępo-waniem sądowym i skarbowym, są wolne od zajęcia i zastawu, a także jakichkolwiek roszczeń osób trzecich.

2. Aukcja prowadzona jest przez Aukcjonera, który decyduje o wysokości postąpień, rozstrzyga ewentualne spory lub poddaje obiekt ponownej licytacji.

3. Pragaleria gwarantuje zgodność cech licytowanych obiektów z opisem katalogowym.

4. Osoby pragnące zachować anonimowość lub nie mogące uczestniczyć osobiście w aukcji, mogą zlecić Pragalerii występowanie w ich imieniu lub licytować telefonicznie. Zainteresowanie tymi formami licytacji należy uzgodnić z Pragalerią 4,5 godz. przed rozpoczęciem licytacji.

5. Wylicytowana cena, potwierdzona uderzeniem aukcjonerskiego młotka jest równoznaczna z zawarciem umowy kupna-sprzedaży.

6. Nabywca zobowiązany jest do wykupu obiektu/obiektów w ciągu 10 dni od zakończenia aukcji. W razie nie wywiązania się z umowy przez kupującego Pragaleria może naliczyć opłatę magazynową

w kwocie 100 zł netto za każdy dzień zwłoki oraz odstąpić od umowy sprzedaży z nabywcą.

7. Prawo własności do wylicytowanego obiektu i jego odbiór następuje po zapłaceniu przez nabywcę całości wylicytowanej kwoty wraz z opłatą organizacyjną.

8. Do wylicytowanej ceny doliczana jest opłata organizacyjna w wysoko-ści 18%. Opłata obowiązuje również w sprzedaży poaukcyjnej. Kwota wylicytowana wraz z opłatą organizacyjną jest kwotą brutto.

9. Pragaleria nie ponosi odpowiedzialności za ukryte wady fizyczne i prawne zakupionych obiektów.

10. Wszelkie reklamacje będą rozpatrywane na podstawie przepisów prawa polskiego.

11. Muzea rejestrowane zainteresowane zakupem wystawionych na aukcji dzieł winne poinformować o tym Pragalerię conajmniej 7 dni przed terminem aukcji.

12. Pragaleria nie oferuje usługi wysyłki zakupionych przedmiotów, jednak na życzenie Kupującego może wysłać je na jego koszt. Pragaleria nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia obiektu w czasie transportu.

82

SZTUKAMŁODA

3. aukcja18 listopada 2015, godz. 19.30

cena wywoławcza każdej pracy – 500 zł

wystawa przedaukcyjna: 13-18 listopada 2015 r.

showroom kolekcjonerski: 14–15 listopada 2015 r., w godz. 12.00–18.00

PARTNERZY i PATRONI

F

undac

jaP

romocj

iS

ztuk

iP

o

l

s

k

ie

j