1. 1. As creacins den teatro son ideas para axudar aos nenos/as a desenrolar a expresin escrita-verbal e corporal e, a estimular a capacidade de memoria e mental. Temos aqu algns exemplos dalgunhas obras de teatro creadas polos nenos/as de 6B O TEATRO DAS MATES
2. 2. UNHA PORTA NA PIZARRA PERSONAXES: O Profe de Mates, Marcos, Silvia, Ral, Xon e Breixo. DESEO ESCENARIO: Unha aula. VESTIARIO: Rapaces. NARRADOR/A: Miguel (Estamos en plena clase de matmaticas. Os alumnos nos seus pupitres e o profesor xunto a pizarra intentando explicar a sa leccin. Hoxe toca Polgonos, pero parece que o tema non suscita moito interse entre os alumnos: uns bostezan descaradamente, outros cuchichean a escondidas, outros xogan co mvil...) Profe de Mates: (Traxeado e con enormes gafas, un pouco chapado a antiga.)... Un polgono a porcin dun plano limitado por lneas rectas. Os elementos dun polgono son: os lados, os vrtices e os ngulos. Os polgonos poden clasificarse segn o seu nmero de lados e a medida dos seus lados e ngulos... (De pronto un avioncio de papel voa pola clase, hai unha risa xeral.) Profe de Mates: Pero isto que ? Qun foi? Silencio. Marcos lentamente un pouco avergonzado, levanta a man.) Marcos: Fun eu. Profe de Mates: Marcos, imaxinvamo. Marcos: S quera demostrar que os polgonos tamn voan. Profe de Mates: Qu gracioso...(Recolle o avin do chan mirao.) casi un tringulo perfecto, pero por unha vez non ests equivocado, qu figura temos aqu? (Busca a qun preguntar.) A ver, a ver...
3. 3. isto Silvia... (Todos miran a Silvia que est tumbada sobre a sa mesa, parece profundamente durmida.) Profe de Mates: Silvia?... Non me oches ou que non sabes a resposta? (Acrcase mis a ela.) Silvia?... (De pronto Silvia solta un ronquido espectacular e o Profe de Mates da un salto haca atrs do susto. Todos rense a carcaxadas Silvia desperta.) Silvia: Qu, qu pasa? Profe de Mates: Pero bueno! (Ante o revolto xeral intenta imporse sen xito) Seores, un pouco de orde por favor! Non sei que vos sucede hoxe pero estades insoportables como sigades as eu marcho. Silvia: (Realmente arrepentida.) Perdeme, Profe pero que en canto comeza a clase de matemticas dame un sono...( bosteza.) Ui! Perdn Omar: que as mates son un pouco rollo Sara: Eu non podo con ellas. Marcos: Pois anda que eu! Profe de Mates: Pero non vos dades conta que as matemticas forman parte da nosa existencia? Chema: De verdade? Profe de Mates: Pois claro. Pnsao ben, despertate a alarma dun reloxo grazas ao reloxo sabes en qu hora ao redor sueles organizar a ta xornada, colles un autobs para vir a escola gracias que leva un nmero no parte de arriba sabes que autobs o teu a donde te leva. isto por poer s un exemplo. Os nmeros as matemticas estn na ta vida coti dende que te levantas ata que te acostas. Chema: Buf! Que agobio non? Profe de Mates: O noso mundo sera un caos absoluto sen os nmeros, se non fora polas matemticas non sei qu sera de nos... Marcos: Pois por eu como si desapareceran todas, mellor, para o que has quero... As matemticas s sirven para complicarnos a vida, a que s? Chema: Estou totalmente de acordo. Sara: eu! Rober: A verdade que a veces son un pouco difciles... Omar:Slo a veces? Marcos: Fra as matemticas! Fra as matemticas! (Os demais unnse tamn aos gritos de Marcos, algns incluso seguen o ritmo golpeando na mesa. nicamente Rber mantnse ao marxe un pouco asustado. O Profe de Mates pon cara de non saber o qu facer.) Todos: Fra as matemticas! Fra as matemticas! (Sobre todo ese gritero, soa de pronto un trono que retumba violento por toda a sala, as luces parpadean das ou tres veces antes de producirse o apagn.) Chema: Qu pasou? Sara: Qu foi iso? Marcos: Pero qun apagou a luz? Rber: Oh oh, isto non cheira ben... (A luz volve pouco a pouco, con pequenos parpados, coma se lle costara regresar con toda sua forza.) Omar: (Aplaudindo.) Por fin! Silvia: E o Profe? Chema: certo, e o Profe non est... Sara: Foi a mirar qu pasou coa luz. Marcos: Ou cumpliu a sa ameaza se foi da clase. Rber: (Est como hipnotizado mirando a pizarra.) Eu creo que non se foi, ou polo menos, non voluntariamente... Silvia: o Profe?
4. 4. Chema: certo, o Profe non est... Sara: Foi mirar que pasou coa luz. Marcos: Ou cumpliu a sa ameaza. Rber: (Est como hipnotizado mirando a pizarra.) Eu creo que non se foi, ou polo, non voluntariamente... Silvia: Por que dis iso Rber? Rber: Mirade o que hay escrito na pizarra. (Os demais acrcanse a mirar.) Sara: Eso non estaba antes do apagn. Rber: Isto moi raro... Silvia: Parece unha mensaxe, non? Chema: (Lendo.) Seis lados iguais forman unha porta extraa pero unha porta ao fin e ao cabo. Si logrs debuxala abrirase para ti. Omar: Moi bonito, e iso que quere dicir? Rber: unha especie de enigma xeomtrico. Marcos: (Con cara de non entender nada.) Enigma qu?? Rber: Xeomtrico. Marcos:(Resoplando.) Bueno!, xa estamos de novo coas matemticas. Sara: (Relendo o escrito na pizarra, intentando entendelo.) Se logras debuxala abrirase para ti... Hay que debuxar unha especie de porta na pizarra entonces abrirase ou algo as, non Rber? Omar: Pero cmo vai a haber unha porta na pizarra se detrs dela hai unha parede que da contra a clase de 6B? Sara: Habr que comprobalo, non che parece? Marcos: Non ser todo isto unha broma do Profe que quere tomarnos o pelo? Silvia: Eu estou con Sara Rober. O Profe de Mates desapareceu algun deixou esta misteriosa mensaxe para nos. Chema: entonces que facemos? Contratamos un detective? Sara: Un detective?... Non necesario, para iso estamos nos Rber: Cmo nos? Sara: (Ilusionada.) Pero amigos, non vos dades conta?, est claro que ste un novo caso para nos, para Os ltimos... (Todos miranse extranados, pero rpido comprenden xuntos acaban a frase.) Todos:... da Clase! (Renense nun coro xuntan as mans lanzan o seu grito de guerra.) Os ltimos da Clase!... Os ltimos sern os primeiros!! Chema: Moi ben, pois mans a obra. (Chema acercase a pizarra, colle unha tiza empeza a debuxar un gran rectngulo.) Sara: Pero que fas Chema? Chema: Pois debuxar unha porta como di o enigma xeomtrico se. Rber: Si, pero non da igual a porta que se debuxe Chema: Mira Rber, unha porta e unha porta mires por onde a mires todas son rectangulares. Rber: sta non. Chema: Agora vermolo. Ata lle vou un picaporte a porta para que quedes contento. Xa est! Vedes que bonita quedou?... Vamos, segudeme!... (Nadie se move, dudan do resultado. Pero Chema sigue adiante querendo atravesala choca coa pizarra: PLOM!!! Do tremendo golpe, Chema rebota cae ao chan. Todos ren menos Sara que corre a axudarlle.) Sara: Ala que golpe! Ests ben, Chema? Chema: (Todava un pouco atontado polo porrazo.) Non sse abriu? Sara: O qu? A ta cabeza? Chema: Non, a porta. Sara: Pois non, non se abriu. Chema: Pareceme que a resposta non era a correcta, verdade? Rber: que ah o pon ben claro, Seis lados iguias forman unha porta extraa, seis lados Chema
5. 5. non catro que son os que ti debuxaches para facer o teu rectngulo ou cuadriltero, dicir, de catro lados. (Rber segn fala vaise poendo un pouco en plan mestre.) cal o polgono que ten seis lados? Silvia: O hexgono, non as? Rber: Exactamente! Omar: Que ademis de seis lados tamn ten seis ngulos, non? Rber: As . E qu hexgono est formado por seis lados ( silabea remarcando ben a palabra:) i-gua-is? Silvia: Eso mis fcil. Rber: (Acercndose a pizarra, collendo unha tiza.) Pois non outro que un hexgono equiltero. Alcnzame a regra do Profe, Sara... ( Sara acrcase a mesa do Profe de Mates, colle a regra bastante longas que hai sobre ella despois psalla a Rber.) Sara: para qu a necesitas, Rber? Rber: Pois para que todos os lados salgan mis ou menos iguais rectos. ( axudndose da regra empeza a debuxar lneas ata completar o hexgono, un ben grande. Ao mellor ata necesita subirse a unha silla para facer este gran polgono. Despois sinalando cada lado.) Un, dous, tres, catro, cinco e seis lados, todos iguais. Marcos: Jooo!, qu to mis listo... Sara: Si atenderas na clase en vez de facer avioncios... (De pronto algo ocurre na pizarra. Soa un rudo chirriante como de porta moi oxidada abrndose a figura debuxada por Rber brese lentamente...) Rber: (Alonxndose da pizarra, abraiado algo incrdulo do que est vendo.) Estse abrindo, estse abrindooo!!!... FIN Autor: Miguel 6B
6. 6. FESTA NO COLEXIO Personaxes: Ainara a prisma, Noemi a cono, Dina a pirmide, scar o hexgono, Hugo o decgono e a Profesora Ana a circunferencia. Narrador: Gabriel Garca Del Palo (O gran ngulo). Narrador: Os alumnos chegaron clase. Ainara estaba sentada, Noemi e Dina estaban falando, e scar e Hugo estaban estudiando para o exmen de matemtica que tian nun rato. Ainara: Sentade todos nos sitios que vai vir a profesora e vos vai largar unha bronca do copn. scar: Estamos estudiando. Ainara: Dame igual, non quero perder tempo pola vosa culpa cando vea. scar: Tranquila que non estamos falando alto. Narrador: Os nenos estaban cada un ao seu rollo, e o peor de todo e que a profesora estaba escoitando a sa conversa tras a porta da clase. Dina: Teo que contarvos unha cousa moi impresionante! Ainara: Qu ?
7. 7. Dina: Chmome Dina. Ainara: impresionante! Noemi: Que parvada mis grande. Cada da estades mis tolas. Ainara e Dina: O sabemos dende hai tempo. Noemi: Xa me pareca a min. Hugo: scar deixame xa e marcha para o teu sitio, que non me deixas estudar ben. scar: Vale, xa me vou, pero non me pegues! Dina: Haxa paz que vos tiro pola vent. Estades avisados. scar: Tirareite eu antes. Dina: Dixen que haxa paz! Ainara: Vea, a estudar que a profe debe de estar ao caer. Todos: A estudar! Narrador: A profesora esperou a que estivera a clase en calma e entrou pola porta. Profesora Ana: Estades listos para o exmen superdificil que vos preparei? Todos: S! Hugo: Eu chapeime o libro. Ainara: Vas sobrado, si non? Hugo: Exacto. Narrador: A profesora empezou a repartir as pxinas do exmen e todos empezaron a escribir. Narrador: Ao terminar o da os rapaces estaban moi nerviosos do seu resultado e fronse para as sas casas con intriga. Mis tarde quedaron todos para falar sobre o seu resultado e todos saban que aprobaran. Narrador: Ao da seguinte a profesora deu as notas. Profesora Ana: Hugo, un 10, scar un 7'5, Noemi un 5'5, Ainara un 8'5 e Dina un 8'5. Todos: Ben! Aprobamos todos! Narrador: Despois de todo iso fixeron unha gran festa con patatillas, gominolas e moitos mis doces. Ainara: Isto vida.
8. 8. Dina: Unha vida tola... Ainara 6B FIN OS PROBLEMAS DE MATEMTICAS. Personaxes: Iago, Mara, o profe, Carlos, Ivn e os pantasmas das matemticas. Escenario: Na clase de mates. Vestiario: Disfraces de entroido. Narrador: A nai de Carlos. Un da calquera pola ma Iago despertouse moi cedo porque acordouse de que tia un exame a segunda hora xusto antes de que comezara o entroido. Iago vesteuse a prsa para poder ver o seu programa favorito que comezaba unha hora antes de que tivera que marchar ao colexio. Cando rematou o programa Iago fixo os deberes moi rpido para que profe non lle castigara, pero tia preguntas moi difciles, as que respondeunas de calquira xeito. De camio escola Iago encontrouse coa ss amiga Mara que tamn a andando a escola porque non lle gustaba estar cos nenos no bus escolar. Mara -Hola Iago!. Iago -Hola Maia!, canto tempo sen verte. Os dous foros charlando ata chegar ao colexio pero chegaon dez minutos tarde ,asi que, a profe castigoulles no pasillo para que pensaran sobre elo, Iago pensou que como ta que estar castigado non lle ia dar tempo a rematar os novos deberes de mates que acababa de mandar o profe. Como non os acabe non podera ir a festa de entroido. Cando o profe lles mandou pasar. Iago pxose sentado rapidamente para acabar os deberes, pero Mara non tia presa, as que, psoxe a debuxar no caderno de mates en vez de facer os deberes. Iago (Susurrando) -Mara ponte a facer os deberes senon non poderas ir a festa de entroido. Mara (Pasando de l) -Bo, a min dame igual o entroido, eu veo porque na mia casa fai fro. Nese mesmo momento... Mara quitouse o seu disfraz, se foi ao bao mentres Iago, quedbase pensado no que acababa de pasar. Carlos non lle deu tempo a acabar os deberes porque lles faltaban por facer 2 exescicios e os seus amigos Carlos e Ivn
9. 9. burlronse dl. Carlos e Ivn ( Con ton burln) -Iago eres moi lento facendo os deberes, ns xa os rematamos hai vinte minutos. Iago pxose triste e non consegua acabar os deberes porque eran moi difciles, as que o profe o castigou sen entroido ata que acabara. Iago e Mara quedronse ss en clase acabando os deberes, mentras os demais divertanse na festa de entroido. Iago acabou un exercicio, pero o ltimo era moi difcil e pxose a chorar porque non poda ir a festa de entroido. Iago (chorando) -Por favor que algun me axude!. Nese momento a porta abriuse de golpe e unha brisa fresca entrou na sala producndolles aos nenos un medo terrible. De speto un libro de matemticas, unha regra e un lapis entraron voando pola porta, Eran as pantasmas das matemticas! Iago e Mara (Berrando) -Socorro! Iago e Mara estaban moi asustados porque na clase cada vez a mis vento, nunca viran unha pantasma de verdade e non saban se escapar de eles ou quedarse para loitar. Pantasmas das matemticas! Ns non somos malos, somos bos pantasmas que os van a axudar a rematar os deberes de mates!. Os pantasmas axudaron a Iago e Mara a rematar os deberes en pouco tempo e puideron ir a festa de entroido, cando chegaron a festa viron o ttulo da festa e era : Bailando coas mates. Os dous votronse a rir ao chan pola aventura que tiveran na clase e o ben que o pasaran os dous xuntos. Fin
10. 10. Hugo Cea Mario 6B A MESTRE DE MATES Personaxes: Mestre Cristina, Doutor, Alumnos, Ainara, Alex e Seor, Urxencias, numero 4, numero 3. Escenario: Colexio, Parque e Casa Vestiario: Roupa moderna Narrador: Jonathan Gonzlez Rodrguez (Nun soleado dia) MESTRE CRISTINA: Nenos sacade os libros de mates. ALUMNOS: Si Cristina. MESTRE CRISTINA: Abride o libro na pxina 129 e facede os exercicios do 1 ao 5 e despois repasade o tema 8. (Os nenos pense a traballar) MESTRE CRISTINA: Recollede os libros e cadernos que vai tocar o timbre. ALUMNOS: Vale! (Despois do colexio a profesora decidiu dar unha volta polo parque) MESTRE CRISTINA: Encntame pasar co ceo despexado (Pero de repente a mestre tropeza cunha corda e caise ao chan) SEOR: deus meu! Que fai esta seora tumbada no chan e inconsciente? SEOR: Vou chamar unha ambulancia a que a vean recoller. Mira encontrei una seora no chan e inconsciente. URXENCIAS: Segue viva? Seor: Si URXENCIAS: Vale, agora mandamos unha ambulancia. (Escoitase a serea da ambulancia chegando ao parque) DOUTOR: Esta ben? HOME: Si, solo esta inconsciente polo resto ben. DOUTOR: Vamos levadea ao hospital. (Mentres soa a serea da ambulancia, transportan a mestre ata o hospital) MESTRE CRISTINA: Onde estou? DOUTOR: Esta no hospital MESTRE CRISTINA: Que me pasou? DOUTOR: Te encontrou un home no chan, as causas da cada e a
11. 11. gravidade do golpe son descoecidas, poderas estar al horas no chan. MESTRE CRISTINA: Vin como una silueta dun nmero, e moi raro. DOUTOR: Pode que o haixa imaxinado polo golpe. Vaia a casa e descanse. MESTRE CRISTINA: Vale (Mentres nunha cova baixo terra) NMERO 4: Merda! Non consegun desfacerme dela. Sei que algn da pagar por borrar aos meus compaeiros. Menos mal que sobrevivn e agora podo levar a cabo a mia vinganza. Jajajajajaja! NMERO 3: Pode pegarlle un tiro NMERO 4: Non. Sera mis fcil descubrir que a matei e mandaranme ao crcere. NMERO 3: Sempre podes envelenala. NMERO 4: E perfecto! Tes razn podera envelenala. (Mentres na casa da mestre) MESTRE CRISTINA: E moi raro. Estou segura de que o vin de verdade, pero porque quera atacarme ou matarme a min? ALEX: Ola mestre. Eu mais Ainara vimos a visitarte. MESTRE CRISTINA: Grazas. Non tiades que facelo. AINARA: Si que temos que vir para ver a nosa profesora favorita. MESTRE CRISTINA: Moitas grazas. ALEX: Por certo temos algo para ti nesta bolsa. E un reloxo novo e una pulseira. MESTRE CRISTINA: Grazas. Non sabedes o moito que os agradezo os agasallos. AINARA: Pois nos vamos indo. MESTRE CRISTINA: Adeus e ata logo. ALEX: Chao MESTRE CRISTINA: Que rapaces mais bos. Por certo vou investigar o que me pasou quizs sexa certo que me atacou un nmero e moi raro e pode, ademais vin nas noticias que nun laboratorio demostraron que os nmeros poden converterse en seres vivos. (Mentres a mestre cristina saca unha pizarra para poer as anotacins da sa investigacin na cova do malvado nmero 4) NMERO 4: Teo que ver como envelenar a mestre. NMERO 3: Podes envelenar o caf da maquina... NMERO 4: E verdade. Non sei que fara eu sen ti. (E mentres pola noite o numero 4 vai ao colexio e vota o veleno no caf da maquina) NMERO 4: Xa est. Pronto levarei a cabo a mia vinganza.
12. 12. (Pola maa na hora do recreo a mestre Cristina vai tomar o seu...) MESTRE CRISTINA: A tomar o caf. Aaaaaaaaah unha rata bebendo da mquina. (De repente a rata morre) MESTRE CRISTINA: A rata morreu nada mais beber da mquina. Pode que o caf este envelenado. (A mestre chama a polica) MESTRE CRISTINA: Teo aqu unha mquina de caf que conten veleno. POLICA: Enseguida vamos para al. MESTRE CRISTINA: Grazas. (Se escoita a serea de polica chegar) POLICA: Informe. MESTRE CRISTINA: Fun a mquina de caf me encontrei con que a rata despois de beber da mquina morreu. (Una hora despois) POLICA: Encontramos pegadas dun nmero 4 catro psicpata que vive nunha cova na ra Baiona. MESTRE CRISTINA: Vou POLICA: Non, e moi perigoso MESTRE CRISTINA: Dme igual. POLICA: Pos entn vmonos. (Chegan a cova do nmero 4) POLICA: Abra a porta MESTRE CRISTINA: Non abre. POLICA: Trarmola abaixo. (Cae a porta) POLICA: Arriba as mans. Queda detido polo intento de asasinato da Mestre Cristina. FIN
13. 13. Autor: Jonathan Gonzle6B A MORTE DO 8 PERSOAXES:Berta(9), Carlos(6), Kevin(10), Hiplito(5), Xustina(11) Escenario: caderno de mates. Vestiario: roupa de polica Narrador: scar BERTA: Carlos hai unha divisin,vamos!. CARLOS: Onde ? BERTA: Na pxina 72. CARLOS: Vale vamos. CARLOS: Quen o morto? HIPLITOTO: O nmero oito. BERTA: Causa da morte? KEVIN: Unha divisin. Ainda non hai pegadas. BERTA: Quen puido ser o culpable? HIPLITO: Podern ser o 1,o 2 ,e o 4 . CARLOS: Pois vamos a investigar ! KEVIN: Eu e Hiplito vamos a buscar ao 1. BERTA: Eu mais Carlos ao 2. CARLOS: Antes hai que informar capitana Xustina. BERTA: Vale. (E foron a comisara na pxina 29). XUSTINA: Interroguen ao 2 e ao 1 BERTA : Vale. NMERO 1: Eu non fun... CARLOS: Pois dgame a sa coartada. NMERO 1: Estaba nunha suma! BERTA: Algun pode demostralo? NMERO 1: Si, o Nmero 2. BERTA: Carlos, foi o 4. CARLOS: Vou avisar a Hiplito. E foron a polo nmero 4 na sa casa na pxina 17. BERTA: Abra a porta, polica!!. HIPLITO: Vouna tirar abaixo. CARLOS: (con voz sarcstica) ou podes xirar o pomo da porta, como ti queiras. KEVIN: Iso tamn vale. HIPLITO: Vale. (e abren a porta). (e ven a o nmero 4). (penlle as esposas). BERTA: Nmero 4, quedas detido pola divisin do nmero 8. FIN
14. 14. Autor: scar Barbeito 6 B OS SEGREDOS DAS MATES Perxonases: Alumnos (Fred o nmero 8 , Bart o nmero 4 , Uxia o nmero 2), Profesora Matilda o nmero 1 e Pai Antonio o nmero 5 Narrador/a: ?? Escenario: Un colexio Profesora Matilda: Bos das numerios! Alumnos: Bos das profesora! Profesora Matilda: Hoxe vou facervos o exame dos corpos xeomtricos Narrador/a: A profesora ao entregar os exames, os alumnos reunironse para decir as sas notas Fred: Eu saqui unha C (6) Uxa: Eu saquei unha A (10) Bart (triste): Eu....Saquei unha F (3) Uxa e Fred: Como vaslle dicir ao teu pai a ta nota? Bart: Non sei, non llo digades Uxa e Fred: Non sabemos gardar segredos! Antonio o Pai: Ola meu numerio. Que tal as clases? Bart : Moi ben! Antonio o Pai : Me alegro. Que tal o exame? Narrador/a: Uxa e Fred non podan aguantar o segredo, entn se xiraron e miraron a Bart. Eles estaban preocupados de que o pai de Bart se enterase Bart: Moi ben ehhh... saquei unha A! Uxa e Fred (nerviosos): mentira sacu unha F. Sentmolo Bart
15. 15. Antonio o pai: Como?? Bart: Sinto, tia medo de que te enfadases Antonio o pai: Non pasa nada, eu perdnote xa haber mis exames Bart: Grazas por non anoxarte. Antonio o pai: Que vos parece se vamos ao cine Bart,Uxa e Fred: Parcenos xenial! Antonio o pai: Entn vamos Narrador/a: E todos foron felices ao cine FIN Autora: Dina 6B