ΧΟΣΕ ΣΙΛΒΑΚΑΙ ΨΙΛΙΠ ΜΙΕΑΕ

ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΙΣΟΥ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ

ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Μεταφραση: Ντινος Γάρουφαλιας

εκδόσειςΚΟΝΙΔΑΡΗ

ΧΟΣΕ ΣΙΛΒΑΚ Α Ι ν ίΛ Ι Π Μ ΙΕ Λ Ε

"Ν

Ό ιδρυτής Χοσέ Σίλ6α, πού άρχισε τή δουλειά του μέ παιδιά άπ’ τό Μεξικό καί τήν ’Αμερική στή δεκαετία τοϋ ’50, καί ό Φίλιπ Μίελε συνεργάστηκαν στή συγ­γραφή τοϋ καταπληκτικού αύτοϋ βιβλίου. Είναι γεμάτο μέ συναρπαστικές περιπτώ­σεις άποφοίτων άπό τήν Αμερική καί 29 άλλες χώρες, πού δείχνουν τήν έκπλη- κτική ποικιλία τών χρήσεων τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ Σίλβα.

- Μιά έταιρέία μάρκετινγκ τόν χρησι­μοποίησε καί δημιούργησε 18 νέα προϊόντα.

- 14 παίκτες μπέηζ - μπώλ'τής όμάδας Ούάιτ Σόξ τοϋ Σικάου τόν χρησιμοποίη­σαν καί βελτίωσαν τίς έπιδόσεις τους.

- Μιά όμάδα χρηματιστών τόν χρησι­μοποίησε καί ξεπέρασε τίς προβλέψεις τοϋ χρηματιστηρίου.

-2 4 κολέγια καί πανεπιστήμια, 16 γυ­μνάσια καί 8 δημοτικά τόν χρησιμοποίη­σαν καί οί μαθητ&ς έμαθαν τό μυστικό νά μελετάνε λιγότερο καί νά μαθαίνουν πε­ρισσότερα.

-Γιατροί τόν χρησιμοποίησαν καί οί αύτοθεραπευτικές Ικανότητες τών ϊδιων τών άσθενών άφυπνίστηκαν έλέγχοντας πονοκεφάλους, βελτιώνοντας τήν όραση, σταματώντας τίς αίμορραγίες καί σταμα­τώντας άκόμα καί τήν πρόοδο τοϋ καρκί­νου,

ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΙΣΟΥ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

’ΑφιέρωσηΣτή γυνα ίκα μ ου Πώλα, τόν άδελφ ό μου Χουάν κα ί

όλους μου τούς γ ιούς κ α ί τις κόρες : Χοσέ Σ ίλβα Τζού- νιορ, Ίσ α μ π έλ Σ ίλβα ντέ λάς Φουέντς, Ρ ικάρδο Σίλβα, Μ αργαρίτα Σ ίλβα Καντού, Τόνυ Σίλβα, 'Ά ννα Μ αρία Σίλβα Μ αρτίνεζ, Χ ίλντα Σ ίλβα Γκοντζάλεζ, Λάουρα Σίλβα Λάρες, Ν τέλια Σ ίλβα κ α ί Ντιάνα Σίλβα.

ΧΟΣΕ ΣΙΛΒΑ

Στή Μ άρτζορι Μ ιέλε κα ί τήν Γκρέης κα ί τόν Μ πίλ 'Ό ουεν

ΦΙΛΙΠ ΜΙΕΛΕ

Περιεχόμενα

σελ.Εισαγωγή .............................................................................. 13

1. Πώς νά χρησιμοποιείτε περισσότερο τό νοϋ σας μέ ειδι­κούς τρόπους ..................................................................... 19

2. Γνωρίστε τό Χοσέ ............................................................. 253. Πώς νά διαλογίζεστε .......................................................... 334. Δυναμικός διαλογισμός .................................................... 395. Βελτίωση τής μνήμης ........................................................ 476. Γρήγορη εκμάθηση ............................................................ 547. Δημιουργικός ϋπνος .......................................................... 598. Ή δύναμη τών λέξεων ...................................................... 689. Ή δύναμη τής φαντασίας ................................................. 76

10. Ή χρήση τοϋ νοϋ γιά τή βελτίωση τής ύγείας .............. 8511. Μιά ενδόμυχη άσκηση γιά ερωτευμένους ...................... 9612. Μπορείτε νά έξασκηθεϊτε στήν ύπεραισθησία (ESP) . . . 10213. Δημιουργήστε δική σας όμάδα έξάσκησης .................... 11714. Πώς νά βοηθάτε άλλους μέ τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ ....... 12315. Μερικές σκέψεις ............................................................... 13116. Κατάλογος ελέγχου .......................................................... 13817. Ένας ψυχίατρος εργάζεται μ έ ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ ........... 14018. Ή αύτοεκτίμησή σας θ’ ανέβει ....................................... 15619. Ό Έλεγχος τοϋ Νοϋ στόν κόσμο τών έπιχειρήσεων . . . 17520. Ποϋ πάμε άπό δώ κι έπειτα; ............................................. 184

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

1.Τά Μαθήματα Ελέγχου τοϋ Νοϋ καί ή ’Οργάνωση πούυπάρχει πίσω τους ............................................................. 194

2. Ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ Σίλβα καί ό ψυχασθενής ......... 2053. Εισαγωγή ............................................................................ 233

Τό ήλεκτροεγκεφαλογράφημα καί ή ανθρώπινη προσοχή 237 Ή εσωτερική έστίαση σάν υποδιαίρεση προσοχής ....... 245

Εισαγωγή

Ξεκινάτε τώρα μιά άπ5 τις πιό μεταμορφωτικές περιπέ­τειες τής ζωής σας. Κάθε αποτέλεσμα πού θά πετυχαίνετε θ ’ άλλάζει τή γνώμη πού έχετε γιά τόν εαυτό σας κα ίγ ιά τόν κόσμο στόν όποιο γεννηθήκατε. Μέ τις νέες δυνάμεις πού θ5 άποκτήσετε, θά έχετε καί τήν ύπευθυνότητα νά τίς χρη­σιμοποιήσετε «γιά τή βελτίωση τής ανθρωπότητας», μιά φράση κλειδί τού Ελέγχου τού Νού. Δέ θά μπορείτε νά τίς χρησιμοποιήσετε διαφορετικά, όπως πρόκειται νά μάθετε.

Ό πολεοδόμος μιάς δυτικής πόλης έκλεισε τήν πόρτα τού γραφείου του, άφήνοντας τή γραμματέα του μόνη της καί άναστατωμένη. Τά σχέδια πού είχαν προταθεϊ γιά ένα πεζόδρομο μέ μαγαζιά είχαν έξαφανιστεϊ καί, μέσα στήν ϊδια βδομάδα, έπρόκειτο νά γίνει μιΔ άποφασιστική συνάν­τηση μέ τούς δημοτικούς συμβούλους. 'Ολόκληρες δου­λειές είχαν χαθεί γιά λιγότερο σημαντικά προβλήματα, άλλά ό πολεοδόμος δέν έμοιαζε νά ταράζεται άπό ένα τέ­τοιο θέμα πού θά ’κανε άλλα άφεντικά νά διώξουν τή γραμ­ματέα τους.

’Έκατσε στό γραφείο του. Σέ μιά στιγμή, τά μάτια του έκλεισαν καί ό ϊδιος ήρέμησε απόλυτα. "Οποιος τόν έβλεπε,

14

θά νόμιζε πώς άναλογιζόταν τήν καταστροφή πού τόν περί- μενε.

Άφοϋ πέρασαν δέκα όλόκληρα λεπτά, άνοιξε τά μάτια του, σηκώθηκε αργά καί πήγε στό γραφείο τής γραμματέας του. «Νομίζω πώς τά βρήκα», είπε απαλά. «"Ας κοιτάξουμε στά έξοδα παραστάσεως πού είχα τήν περασμένη Πέμπτη πού είχα πάει στό Χάρτφορντ. Σέ ποιό έστιατόριο είχα φάει;»

Τηλεφώνησε στό έστιατόριο. Τά σχέδια ήταν έκεϊ.Ό πολεοδόμος είχε έκπαιδευτείμέ τή μέθοδο ’Ελέγχου

τοϋ Νοϋ, καί είχε ξυπνήσει αύτό πού γιά τούς περισσότε­ρους άπό μάς θεωρείται άξιοπερίεργο ταλέντο. "Ενα απ' τά πράγματα πού είχε μάθει ήταν νά ξαναβρίσκει άναμνήσεις, πού γιά έναν άνεκπαίδευτο νοϋ, θεωρούνται χαμένες ή σβησμένες.

Αύτά τά ζωογονημένα ταλέντα καταφέρνουν καταπλη­κτικά πράγματα γιά τούς περισσότερους άπό 500.000 άν­τρες καί γυναίκες πού έχουν παρακολουθήσει τά μαθή­ματα.

Τί άκριβώς έκανε ό πολεοδόμος καθισμένος φρόνιμα δέκα όλόκληρα λεπτά; Ή άναφορά ένός άλλου άπόφοιτου τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ μας τό περιγράφει:

«Χτές είχα μιάν άπίστευτη έμπειρία στή Βερμούδα. 'Ήθελα δυό ώρες γιά νά πάρω τό άεροπλάνο νά γυρίσω στή Νέα Ύόρκη καί δέν μπορούσα νά βρώ πουθενά τό άεροπο- ρικό μου εισιτήριο. Γιά μιά ώρα σχεδόν, τρεις άπό μάς ψά­χναμε άπεγνωσμένα τό διαμέρισμα όπου είχαμε μείνει. Κοιτάξαμε κάτω άπ ’ τά χαλιά, πίσω άπ ’ τό ψυγείο, παντού. Μέχρι πού άνοιξα καί ξανάφτιαξα τή βαλίτσα μου τρεις φο­ρές, άλλά εισιτήριο πουθενά. Τελικά, άποφάσισα νά βρώ μιά ήσυχη γωνιά καί νά μπώ στό έπίπεδό μου. Δέν πρόλαβα καλά καλά νά φτάσω στό έπίπεδό μου καί " είδα ” τό άερο- πορικό μου εισιτήριο τόσο καθαρά λές καί τό ’χα μπροστά μου. Σύμφωνα μέ τήν όραση τοϋ “ έπιπέδου ” μου, βρισκό­ταν στό βάθος ένός ντουλαπιού, χωμένο άνάμεσα σέ κάτι βιβλία πού μόλις φαινόταν. 'Αμέσως έτρεξα στό ντουλα-

15

πάκι καί κεί βρισκόταν τό εισιτήριο, όπως τό ειχα φαντα­στεί!»

Γιά όσους δέν έχουν έκπαιδευτει στόν 'Έλεγχο τού Νοϋ, αύτό μοιάζει άπίστευτο, αλλά όταν φτάσετε στά κεφά­λαια που έγραψε ό Χοσέ Σίλβα, ό έφευρέτης τού Ελέγχου τού Νοϋ, θά μάθετε πώς ύπάρχουν κι άλλες ικανότητες, πολύ πιό καταπληκτικές, μέσα στό νοϋ σας. 'Ίσως τό πιό καταπληκτικό άπ ’ όλα είναι τό πόσο εύκολα καί γρήγορα μπορείτε νά μάθετε.

Άφότου ένηλικιώθηκε, ό κ. Σίλβα έχει άφιερώσει τό με­γαλύτερο μέρος τής ζωής του έρευνώντας τό τί μπορεί νά κάνει ό νούς τού άνθρώπου όταν έκπαιδευτει. Τό άποτέλε- σμα είναι μιά σειρά μαθημάτων, διάρκειας 40 μέ 48 ώρες, πού μπορούν νά έκπαιδεύσουν όποιονδήποτε νά θυμάται πράγματα πού μοιάζουν ξεχασμένα, νά έλέγχει τόν πόνο, νά έπιταχύνει τή θεραπεία, νά έγκαταλείπει δυσάρεστες συνήθειες καί νά ζωογονεί τή διαίσθησή του σέ σημείο πού ή έκτη αύτή αίσθηση νά γίνει ένα δημιουργικό μέρος τής καθημερινής του ζωής καί νά τόν βοηθάει νά λύνει διά­φορα προβλήματα. Μαθαίνοντας όλ’ αύτά, πετυχαίνει καί μιά ικανοποιητική έσωτερική γαλήνη, μιά εύχάριστη αι­σιοδοξία βασισμένη σέ άποδείξεις από πρώτο χέρι πού μάς λένε πώς είμαστε σέ θέση νά έλέγχουμε τή ζωή μας πολύ περισσότερο άπ ’ όσο μπορούμε ποτέ νά φανταστούμε.

Τώρα, γιά πρώτη φορά, χάρη στό γραπτό λόγο, μπορείτε νά μάθετε καί νά έξασκηθείτε σέ πολλά άπ ’ τά σημεία πού διδάσκονται.

Ό κ. Σίλβα έχει δανειστεί διάφορες γνώσεις τόσο άπό άνατολικές όσο κι άπό δυτικές διδασκαλίες, άλλά τό τελικό προϊόν είναι ούσιαστικά άμερικάνικο. Τό μάθημα, όπως κι ό έφευρέτης του, είναι απόλυτα πρακτικό. "Ολα όσα διδάσκει προορίζονται γιά νά σάς βοηθήσουν νά ζήσετε πιό εύτυχι- σμένα, πιό άποτελεοματικά, καί μάλιστα έδώ καί τώρα.

Καθώς θά προχωράτε άπ ’ τή μιάν άσκηση στήν άλλη, στά κεφάλαια πού έγραψε ό κ. Σίλβα, θά συσσωρεύετε τή μιά έπιτυχία πάνω στήν άλλη, δυναμώνοντας έτσι τήν έμπιστο-

16

σύνη στόν έαυτό σας καί τήν πίστη πώς μπορείτε νά κατορ­θώσετε πράγματα πού, άν δέν ξέρετε τόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ, τώρα θεωρείτε ακατόρθωτα. Άλλά υπάρχει μιά έπιστημο- νική απόδειξη πώς ό νοϋς τοϋ ανθρώπου είναι ικανός νά κάνει θαύματα. Επιπλέον, υπάρχει ή πετυχημένη έμπειρία τού μισού έκατομμυρίου άνθρώπων καί παραπάνω, τών όποιων ή ζωή άλλαξε χάρη στόν ’Έλεγχο τού Νού.

"Ας ύποθέσουμε πώς χρησιμοποιείτε τό νοϋ σας γιά νά βελτιώσετε τήν όρασή σας. «"Οταν παρακολουθούσα τά πρώτα μαθήματα τής Μεθόδου Ελέγχου τοϋ Νοϋ Σίλβα, παρατήρησα πώς τά μάτια μου άλλαζαν, έμοιαζαν νά δυνα­μώνουν. Πριν άπ’ αύτό, φορούσα γυαλιά δέκα χρόνια, σ ’ όλη μου τήν παιδική ήλικία (μέχρι πού τέλειωσα τό σχο­λείο), καί μετά τά ξαναφόρεσα όταν ήμουν 38 χρονών. Πάντα μού έλεγαν πώς τό άριστερό μου μάτι ήταν τρεις φορές πιό αδύναμο άπ ’ τ’ άλλο.

«Τά πρώτα γυαλιά πού φόρεσα, τό 1945, ήταν γιά διάβα­σμα, άλλά τό ’48 ή τό ’4 9 άρχισα νά φοράω διπλοεστιακούς φακούς, δυναμώνοντας τήν ισχύ τους κάθε φορά καί παραπάνω. Μετά τό μάθημα, βρήκα πώς, μολονότι δέν μπορούσα νά διαβάσω χωρίς γυαλιά, τά μάτια μου είχαν σίγουρα δυναμώσει. Κι έπειδή άλλαζαν τόσο γρήγορα, άποφάσισα νά περιμένω όσο περισσότερο μπορούσα πριν πάω γιά έξέταση. Μάλιστα ξαναπήρα τά γυαλιά πού φο­ρούσα όταν ήμουν εϊκοσι χρονών.

«'Όταν ό οφθαλμίατρος μέ εξέτασε, συμφώνησε καί κεί­νος πώς τά παλιά γυαλιά ήταν πολύ καλύτερα μέχρι νά μού φτιάξουν τά καινούρια πού έπρεπε».

Αύτό μπορεί νά σάς φαίνεται μυστήριο γιά τώρα, άλλά όταν διαβάσετε τό Κεφάλαιο 10 θά δείτε τό πώς άκριβώς οί άπόφοιτοι βάζουν τό νού τους στήν ύπηρεσία τού σώματός τους γιά νά έπιταχύνουν κάποια φυσιολογική θεραπεία. Ή τεχνική είναι έκπληκτικά απλή, όπως θά δείτε άπό τήν παρακάτω έπιστολή μιάς γυναίκας πού έχασε 13 άνεπιθύ- μητα κιλά μέσα σέ τέσσερις μήνες:

«Πρώτα όραματίστηκα ένα σκοτεινό πλαίσιο καίεϊδα ένα

17

τραπέζι φορτωμένο μέ παγωτά, πάστες κλπ., όλα τά πράγ­ματα πού ήξερα ότι παχαίνουν. Ζωγράφισα νοερά ένα με­γάλο μαύρο X πάνω απ ’ τό τραπέζι καί είδα τόν έαυτό μου σ' ένα καθρέφτη πού μ ’ έδειχνε πολύ φαρδιά (σάν τούς παραμορφωτικούς καθρέφτες πού ύπάρχουν στά λούνα πάρκ). Μετά, οραματίστηκα μιά σκηνή φωτισμένη άπό ένα χρυσό φώς: ένα τραπέζι φορτωμένο τροφές μέ πολλές πρωτεΐνες, τόνο, αύγά, άπαχο κρέας κλπ. 'Έβαλα μέ τό νού μου ένα μεγάλο χρυσό σημάδι πάνω άπ ’ αυτή τή σκηνή καί είδα τόν έαυτό μου σ ’ ένα καθρέφτη πού μ ’ έδειχνε ψηλή καί άδύνατη. Εΐπαγοερά στόν έαυτό μου πώς λαχτα­ρούσα μόνο τά φαγητά μέ τίς πρωτεΐνες. 'Ακόμη άκουσα όλους μου τούς φίλους νά μού λένε πόσο όμορφη ήμουνα καί μάλιστα είδα πώς όλ ’ αύτά συνέβαιναν σέ μιά ορισμένη ήμερομηνία (αύτό ήταν τό σημαντικότερο βήμα, γιατί είχα βάλει ένα στόχο στόν έαυτό μου). Καί τά κατάφερα! Έ χον­τας κάνει δίαιτα γιά πολλά χρόνια, άνακάλυψα πώς μόνο αύτή ή μέθοδος έφερε κάποιο αποτέλεσμα».

Αύτός ε ίν ’ ό Έλεγχος τού Νού: πηγαίνετε σ ’ ένα βαθύ έπίπεδο διαλογισμού όπου μπορείτε νά έκπαιδεύσετε τό νού σας ν' άναλάβει αύτός τήν ύπόθεση, χρησιμοποιώντας τή δίκιά του γλώσσα πού άποτελεϊται από εικόνες ένισχυ- μένες μέ λέξεις, γιά v ’ άποφέρει άποτελέσματα πού γίνον­ται όλο καί πιό καταπληκτικά καί πού ποτέ δέ σταματάνε γιά όποιον συνεχίζει νά έξασκεϊται.

"Οπως βλέπετε, αύτό δέν είναι συνηθισμένο βιβλίο. Σταδιακά θά σά οδηγήσει πρώτα στό διαλογισμό καί μετά στούς πολλούς τρόπους πού μπορείτε νά χρησιμοποιήσετε τό διαλογισμό γιά νά φτάσετε στό τελικό στάδιο καί νά κά­νετε σάν ρουτίνα όλα έκεϊνα πού ό περισσότερος κόσμος πιστεύει άκράδαντα πώς δέ γίνονται.

Είναι ένα βιβλίο μέσα σ ’ ένα άλλο βιβλίο. Τό έξωτερικό βιβλίο (Κεφάλαια 1 καί 2 καί 17 μέχρι 20), τού Φίλιπ Μιέλε, περιγράφει τήν έκρηκτική άνάπτυξη τού 'Ελέγχου τού Νού καί τό πώς εύεργέτησε πολλές χιλιάδες άποφοίτους τών μαθημάτων του. Στό έσωτερικό βιβλίο, ό κ. Σίλβα μοιράζε­

2

18

ται μαζί σας τις τεχνικές πού διδάσκονται στά μαθήματα ’Ελέγχου τού Νοϋ. 'Επειδή αύτά τά μαθήματα είναι ομαδι­κές έμπεφ ίες πού γίνονται μέ τήν καθοδήγηση έκπαιδευ- μένων ομιλητών, τ’ αποτελέσματα τους είναι πιό γρήγορα καί πιό θεαματικά απ’ όσο θά πετύχετε άν δουλέψετε μό­νος σας. 'Ωστόσο, άν ακολουθήσετε προσεκτικά τίς οδη­γίες τού κ. Σίλβα καί έκτελέσετε τίς ασκήσεις, είναι από­λυτα σίγουρο πώς τ’ άποτελέσματα θ ’ άλλάξουν τή ζωή σας πρός τό καλύτερο, ϊσως όχι τόσο γρήγορα, άλλά πάντως σίγουρα.

Υπάρχει ένας ειδικός τρόπος νά διαβάσετε αύτό τό βι­βλίο: πρώτα διαβάστε το σάν όποιοδήποτε άλλο, άπ’ τήν αρχή ώς τό τέλος. Ωστόσο, μέ τήν πρώτη σας άνάγνωση, μήν άρχίσετε νά κάνετε καμιά άσκηση. Μετά διαβάστε τά Κεφάλαια 3 μέχρι 14 γιά νά πάρετε μιά σαφέστερη γενική εικόνα τού δρόμου πού πρόκειται ν' άκολουθήσετε. Μετά διαβάστε τό Κεφάλαιο 3 καί κάντε τίς άσκήσεις πού λέει - άλλά μόνο αύτές - γιά μερικές βδομάδες. "Οταν καταλάβετε πώς είστε έτοιμος, συνεχίστε μέ τό Κεφάλαιο 4, κ.ο.κ.

"Οταν φτάσετε στό Κεφάλαιο 14, θά είστε πιά ένας έμ­πειρος πρακτικός καί θά ξέρετε τά περισσότερα άπ ’ όσα ξέρουν οί άπόφοιτοι τού ’Ελέγχου τού Νού. Γιά νά πλουτί­σετε τήν πείρα σας, μπορείτε νά δημιουργήσετε μιά μικρή ομάδα φίλων σας πού νά ’χουν κάνει κι αύτοί τίς ’ίδιες άσκήσεις. Στό Κεφάλαιο 13 θά μάθετε πώς γίνεται αύτό.

Κεφάλαιο 1

Πώς νά χρησιμοποιείτε περισσότερο τό νοϋ σας μέ ειδικούς τρόπους

Φανταστείτε πώς έρχεστε σέ μιάν άμεση καί ζωντανή έπαψή μέ μιάν άνώτερη εύφυία καί, σέ μιά στιγμή άνείπω- της χαράς, μαθαίνετε πώς είναι μαζί σας. Φανταστείτε άκόμα πώς κάνατε αύτή τήν έπαφή μέ τόσο άπλούς τρό­πους πού γιά τήν ύπόλοιπη ζωή σας δέν πρόκειται ποτέ νά ξανανιώσετε άπροστάτευτος καί αποχωρισμένος άπό κάτι πού πάντα ύποψιαζόσασταν πώς ύπήρχε καί πώς ποτέ δέ θά πλησιάζατε: μιά χρήσιμη σοφία, μιά λάμψη διορατικότη­τας τή στιγμή πού τή χρειάζεστε, τήν αίσθηση μιας καλο­προαίρετης καί Ισχυρής παρουσίας. Πώς θά νιώθατε;

Θά ήταν τό άποκορύφωμα μιάς εμπειρίας όχι πολύ δια­φορετικής - ’ίσως καθόλου διαφορετικής - άπ’ τό πνευμα­τικό δέος.

Αύτό είναι τό συναίσθημα πού ύπάρχει μετά άπό μιά τετραήμερη έκπαίδευση μέ τή Μέθοδο ’Ελέγχου τού Νοϋ Σίλ6α. Μέχρι τώρα, πάνω άπό μισό έκατομμύριο άνθρωποι ξέρουν, έχουν περάσει άπ’ αύτό. Καί καθώς συνηθίζουν νά χρησιμοποιούν όλο καί περισσότερο τίς μεθόδους πού προκαλούν αύτό τό συναίσθημα, μαθαίνουν νά χρησιμο­ποιούν ήρεμα καί μέ όλο καί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στόν έαυτό τους τίς νέες ικανότητες καί δυνάμεις πού

20

έχουν άποκτήσει, ζώντας μιά πιό πλούσια καί πιό ύγιεινή ζωή, χωρίς προβλήματα.

Σύντομα ό Χοσέ Σίλβα θά σάς εξηγήσει μερικές άπ’ αύ- τές τίς μεθόδους γιά νά μπορέσετε ν ’ άρχίσετε νά τίς χρη­σιμοποιείτε καί σείς. ’Άς ρίξουμε πρώτα μιά ματιά στό πώς άρχίζει ένα μάθημα ’Ελέγχου τού Νοϋ, νά δούμε τί συμβαί­νει.

Στήν άρχή, γίνεται μιά διάλεξη πού κρατάει περίπου μιά ώρα καί ε’ίκοσι λεπτά. Ό όμιλητής δίνει τόν όρισμό τού ’Ελέγχου τού Νοϋ καί περιγράφει τίς δυό δεκαετίες έρευ­νας πού όδήγησαν στήν άνάπτυξη τής μεθόδου. Μετά, μέ λίγα λόγια έξηγεί ατούς φοιτητές τούς τρόπους μέ τούς οποίους θά μπορούν νά έφαρμόζουν αύτά πού θά μαθαί­νουν γιά νά βελτιώνουν τήν ύγεία τους, νά λύνουν καθη­μερινά προβλήματα, νά μαθαίνουν πιό εϋκολα καί νά έμ- βαθύνουν τήν πνευματικότητά τους. ’Ακολουθεί ένα εικο­σάλεπτο διάλειμμα.

Καθώς πίνουν καφέ, οί φοιτητές γνωρίζονται μεταξύ τους. Προέρχονται άπό πολύ διαφορετικές τάξεις καί έπί- πεδα. Γιατροί, γραμματείς, καθηγητές, ταξιτζήδες, νοικο­κυρές, μαθητές γυμνασίου, φοιτητές πανεπιστημίου, ψυ­χίατροι, θρησκευτικοί ήγέτες, συνταξιούχοι, θά μπορούσε νά είναι μιά χαρακτηριστική όμάδα.

Μετά τό διάλειμμα, ύπάρχει άλλη μιά συζήτηση πού κρατάει μιά ώρα καί εϊκοσι καί άρχίζει μέ ερωτήσεις καί άπαντήσεις, γιά νά τελειώσει μέ τό καθαυτό μάθημα καί τήν πρώτη έκπαιδευτική άσκηση, πού θά όδηγήσει σ’ ένα νοητικό επίπεδο διαλογισμού. Ό όμιλητής εξηγεί ότι πρό­κειται γιά μιά κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης, πιό βαθιάς κι άπ’ τήν κατάσταση τού ϋπνου άλλά πού συνοδεύεται άπό ένα ειδικό είδος έγρήγορσης. Στήν πραγματικότητα, πρό­κειται γιά μιά άλλοιωμένη συνειδητή κατάσταση πού χρη­σιμοποιείται ούσιαστικά σ’ όλους τούς κλάδους διαλογι- στικής πειθαρχίας καί έντατικής προσευχής.

Δέ χρησιμοποιούνται φάρμακα ή βιοαναδραστικές μη­

21

χανές. Οί ομιλητές τοϋ ’Ελέγχου του Νοϋ άναφέρονται σ’ αυτή τήν κατάσταση μέ τήν έκφραση «πηγαίνω στό έπί­πεδό μου» ή μερικές φορές «πηγαίνω στό ’Άλφα». Σέ μιά ήμίωρη άσκηση όδηγοϋν τό φοιτητή έκεΐ εύγενικά, δίνον­τας οδηγίες σέ άπλή γλώσσα. Στήν πραγματικότητα, ολό­κληρος ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ γίνεται σέ άπλή γλώσσα: δέν ύπάρχουν έπιστημονικές όρολογίες ή λέξεις άπό παράξε­νες γλώσσες τής ’Άπω ’Ανατολής.

Πολλοί φοιτητές μπορεί νά ’χουν μάθει νά διαλογίζον­ται πρίν έρθουν στά μαθήματα, μερικοί χρησιμοποιώντας μεθόδους πού άπαιτοϋν μόνο μερικές βδομάδες έκμάθη- σης, κι άλλοι μετά άπό άρκετό χρονικό διάστημα σοβαρής προσπάθειας. Ό λο ι τους μένουν κατάπληκτοι άπό τήν άπλή αύτή άσκηση πού άπαιτεί μόνο μισή ώρα.

'Ένα άπ’ τά πρώτα πράγματα πού άκοϋν οί φοιτητές εί­ναι: «Μαθαίνετε νά χρησιμοποιείτε περισσότερο τό νοϋ σας καί μάλιστα μέ ειδικό τρόπο».

Πρόκειται γιά μιά άπλή φράση πού άκοϋν καί άφομοιώ- νουν οριστικά. Ή πλήρης έννοια τής φράσης είναι κυριο­λεκτικά έκπληκτική. Ό λο ι - χωρίς έξαίρεση -, όλοι έχουν ένα νοϋ πού εύκολα μπορεί νά εκπαιδευτεί γιά νά άσκεΐ δυνάμεις πού οί άρχάριοι άμφιβάλλουν πάντα πώς έχουν. Μόνο άφοϋ ζήσουν πραγματικά τήν έμπειρία τών δυνά­μεων αυτών, άρχίζουν νά πιστεύουν.

"Ενα άλλο πράγμα πού άκοϋν οί φοιτητές είναι: «Προ­βάλλετε νοητικά τόν έαυτό σας στόν ιδανικό σας χώρο χα­λάρωσης» πού είναι μιά εύχάριστη, ήρεμιστική καί πολύ ζωντανή άσκηση πού όχι μόνο δυναμώνει τή φαντασία άλλά οδηγεί καί σέ βαθύτερη χαλάρωση.

Μιά λέξη γιά τό διαλογισμό: Στήν καθημερινή γλώσσα, σημαίνει, σκέφτομαι τά διάφορα πράγματα πού μέ απασχο­λούν. ’Άν άφήσετε αύτό τό βιβλίο γιά μιά στιγμή καί άναλο- γιστεϊτε τί πρόκειται νά φάτε αύριο, κάνετε διαλογισμό.

Ά λλά στούς διάφορους κλάδους διαλογιστικής πειθαρ­χίας, ή λέξη έχει μιά έννοια πιό ειδική, καί άναφέρεται σ’ ένα ορισμένο έπίπεδό τοϋ νοϋ. Σέ μερικούς κλάδους, τό νά

22

φτάσει κανείς σ’ αύτό τό έπίπεδο είναι ό τελικός σκοπός γιατί έλευθερώνει τό νοϋ άπό κάθε συνειδητή σκέψη. Αύτό προκαλεΤ μιά εύχάριστη ήρεμία καί βοηθάει πάρα πολύ στην άνακούφιση ή τήν πρόληψη τών άσθενειών πού οφεί­λονται στήν ύπερένταση, πράγμα πού έχει άποδειχτεί άπό άμέτρητες μελέτες.

Ά λ λ ’ αύτός είναι παθητικός διαλογισμός. Ό "Ελεγχος τού Νοϋ πάει πολύ πιό μακριά. Διδάσκει στό μαθητή νά χρησιμοποιεί αύτό τό έπίπεδο γιά νά λύνει προβλήματα, άπ’ τά άπλά καθημερινά, μέχρι τά μεγάλα καί βασανιστικά. Αύτός είναι δυναμικός διαλογισμός. Ή δύναμη πού έχει είναι κυριολεκτικά θεαματική.

Τελευταία, άκοϋμε όλο καί περισσότερο γιά τό "Αλφα. Είναι ένα άπ’ τά έγκεφαλικά κύματα, ένα είδος ήλεκτρικής ένέργειας πού παράγει ό έγκέφαλος καί μπορεί νά μετρη­θεί μ’ ένα ήλεκτροεγκεφαλογράφημα. Ό ρυθμός παραγω­γής αύτής τής ένέργειας μετριέται μέ κύκλους κατά δευ­τερόλεπτο (κ.κ.δ.). Σέ γενικές γραμμές, άπό δεκατέσσερις κ.κ.δ. καί πάνω λέγονται κύματα Βήτα, άπό έπτά μέχρι δε­κατέσσερις λέγονται κύματα ’Άλφα, άπό τέσσερις μέχρι έπτά λέγονται Θήτα καί άπό τέσσερις καί κάτω Δέλτα.

Ό ταν είστε ξυπνητοί, δουλεύετε καί κινείστε στόν κα­θημερινό κόσμο, βρίσκεστε στό Βήτα, ή, γιά νά χρησιμο­ποιήσουμε τήν όρολογία τού ’Ελέγχου τού Νοϋ, στήν «έξωτερική συνείδηση». Ό ταν ονειροπολείτε, ή έτοιμάζε- στε νά κοιμηθείτε άλλά δέν κοιμάστε άκόμα, ή όταν έτοι- μάζεστε νά ξυπνήσετε άλλά δέν έχετε ξυπνήσει έντελώς, βρίσκεστε στό Άλφα. Ό σο ι έχουν συνηθίσει στόν ’Έλεγχο τού Νοϋ, τό λένε «έσωτερική συνείδηση». Ό ταν κοιμάστε, βρίσκεστε στό Ά λφ α , τό Θήτα ή τό Δέλτα, άλλά όχι μόνο στό ’Άλφα, όπως πιστεύουν πολλοί. Μέ τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ, μπορείτε νά μπείτε στό ’Άλφα οποτε θέλετε καί νά μείνετε άπόλυτα ξύπνιος.

Μπορεί ν ’ άναρωτηθεΐτε τί αισθάνεται κανείς όταν βρί­σκεται σ’ αύτά τά διαφορετικά έπίπεδα τοϋ νοϋ.

Ό ταν βρίσκεστε στό Βήτα, ή άπόλυτα ξύπνιος, δέν αϊ-

σθάνεστε τίποτα τό ιδιαίτερο. ΜπορεΤ νά αισθάνεστε σίγου ρος, ή φοβισμένος, άπασχολημένος ή άδρανής, άπορρο- φημένος ή θαριεστημένος, οί πιθανότητες τού Βήτα είναι άπειρες.

Στά βαθύτερα επίπεδα, οί πιθανότητες είναι περιορι­σμένες γιά τούς περισσότερους άνθρώπους. Ή ζωή τούς έχει μάθει νά λειτουργούν στό Βήτα, καί όχι στό "Αλφα ή τό Θήτα. Σ’ αύτά τά βαθύτερα έπίπεδα, οί άνθρωποι περιορί­ζονται στό νά ονειροπολούν, νά έτοιμάζονται νά κοιμη­θούν ή νά κοιμούνται. ’Αλλά μέ τήν εκπαίδευση στόν Έλεγχο τού Νοϋ, οί διάφορες χρήσιμες πιθανότητες άρχί- ζουν νά πολλαπλασιάζονται άτέλειωτα. Ό πω ς έγραψε ό Χάρρυ ΜακΝάιτ, συνδιευθυντής τού ’Ελέγχου τού Νοϋ Σίλβα, «Ή διάσταση ’Άλφα παρουσιάζει μιά πλήρη σειρά άπό ικανότητες συναισθημάτων, όπως καί ή Βήτα». Μ’ άλλα λόγια, μπορούμε νά κάνουμε διαφορετικά πράγματα στό ’Άλφα άπ’ ο,τι κάνουμε στό Βήτα.

Πρόκειται γιά μιά έννοια κλειδί στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ. Μόλις γνωρίσετε αύτές τίς ικανότητες συναισθημάτων καί μάθετε νά τίς χρησιμοποιείτε, θά έχετε μάθει νά χρησιμο­ποιείτε περισσότερο τό νοϋ σας καί μάλιστα μέ ειδικό τρόπο. Θά μπορείτε πραγματικά νά λειτουργείτε ψυχικά όποτε τό θέλετε, άντλώντας δυνάμεις άπό μιά ’Ανώτερη Εύφυΐα.

Οί περισσότεροι, άνθρωποι άναζητούν τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ γιά νά μάθουν νά χαλαρώνουν, νά σταματάνε τίς άυ- πνίες τους, νά άνακουφίζονται άπ’ τούς πονοκεφάλους τους, ή νά μαθαίνουν νά κάνουν πράγματα πού χρειάζονται μεγάλη θέληση, όπως νά κόβουν τό κάπνισμα, ν ’ άδυνατί- ζουν, νά βελτιώνουν τή μνήμη τους καί νά μαθαίνουν πιό άποτελεσματικά. Αύτοί είναι οί λόγοι γιά τούς όποιους έρ­χονται. Ά λλά μαθαίνουν πάρα πολύ περισσότερα.

Μαθαίνουν πώς οί πέντε αισθήσεις - ή άφή, ή γεύση, ή όσφρηση, ή άκοή καί ή όραση - είναι μόνο ένα μέρος τών αισθήσεων μέ τίς όποιες γεννήθηκαν. Υπάρχουν κι άλλες - άς τίς πούμε ικανότητες ή αισθήσεις - πού κάποτε ήταν

23

24

γνωστές μόνο σέ όρισμένους προικισμένους εκλεκτούς καί σέ μυστικιστές πού τίς ανέπτυσσαν ζώντας όλόκληρες ζωές άπομονωμένοι άπ’ τόν ύπόλοιπο κόσμο. 'Η άποστολή τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ είναι νά μάς μάθει νά ξυπνήσουμε αύτές τίς κοιμισμένες αισθήσεις.

Αύτό πού μπορεί νά σημαίνει αύτό τό ξύπνημα τοποθε­τήθηκε σαφέστατα άπό τή Ναντίν Μπέρτιν, έκδότρια τοϋ περιοδικού Mademoiselle, στό τεύχος τοϋ Μαρτίου 1972:

«Ή θεραπεία μέ τά ναρκωτικά μπορεί νά έχει χάπια, σκονάκια καί ένέσείς πού σάς διευρύνουν τό νοϋ. ’Εγώ κάνωτή θεραπεία μόνη μου. Ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ πραγμα­τικά διευρύνει τό νοϋ σας. Σάς διδάσκει τό ΠΩΣ νά τόν διευρύνετε. Ή ονομασία του είναι ή πιό κατάλληλη γιατί, άντίθετα άπ’ τά ναρκωτικά ή τίς υπνώσεις, σεις ό ’ίδιος άσκεΐτε τόν έλεγχο. Ή διεύρυνση τοϋ νοϋ, ή αύτογνωσία καί ή βοήθεια πρός τούς άλλους χάρη στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ περιορίζονται μόνο άπ’ τούς δικούς σας περιορισμούς. ΟΛΑ μπορούν νά γίνουν. Θά ’χετε άκούσει νά συμβαίνει σ’ άλλους. Καί ξαφνικά, τό βλέπετε νά συμβαίνει σέ σάς».

Κεφάλαιο 2

Γνωρίστε τό Χοσέ

Ό Χοσέ Σίλβα γεννήθηκε στίς 11 Αύγούστου 1914, στό Λαρέδο τοϋ Τέξας. Ό ταν ήταν τεσσάρων χρονών, πέθανε ό πατέρας του. 'Η μητέρα του σύντομα ξαναπαντρεύτηκε, καί ό ’ίδιος, μέ τή μεγαλύτερη άδελφή του καί τό μικρότερο άδελφό του πήγαν νά ζήσουν μέ τή γιαγιά τους. Δυό χρόνια άργότερα, κέρδιζε τό ψωμί τής οικογένειας, πουλώντας έφημερίδες, γυαλίζοντας παπούτσια καί κάνοντας διάφο­ρες άλλες δουλειές. Τά βράδια κοίταζε τήν άδελφή του καί τόν άδελφό του νά κάνουν τά μαθήματά τους, καί κείνοι τόν βοηθούσαν νά μάθει άνάγνωση καί γραφή. Ό ’ίδιος δέν πήγε ποτέ στό σχολείο, παρά μόνο γιά νά διδάξει.

'Η φτωχή ζωή τοϋ Χοσέ άλλαξε μιά μέρα πού περίμενε τή σειρά του σ’ ένα κουρείο. "Απλωσε τό χέρι του νά πάρει κάτι νά διαβάσει. Αύτό πού βρήκε ήταν ένα μάθημα δι’ άλ- ληλογραφίας γιά έπισκευές ραδιοφώνων. Ό Χοσέ ζήτησε άπ’ τόν κουρέα νά τοϋ τό δανείσει, άλλ’ αύτός τοϋ είπε πώς θά τοϋ τό νοίκιαζε καί μάλιστα μέ τόν όρο πώς ό Χοσέ θά συμπλήρωνε τά στοιχεία πού ζητούσαν στό όνομα τοϋ κουρέα. Κάθε βδομάδα, ό Χοσέ πλήρωνε ένα δολάριο, διά­βαζε τό μάθημα καί συμπλήρωνε τίς εξετάσεις στ’ όνομα τού κουρέα.

26

Σύντομα ένα δίπλωμα κρεμόταν στόν τοίχο τοϋ κου­ρείου, ένώ στήν άλλη άκρη τής πόλης ό Χοσέ, δεκαπέντε χρονών πιά, είχε άρχίσει νά έπισκευάζει ραδιόφωνα. Καθώς περνούσαν τά χρόνια, ή δουλειά τών έπισκευών πού έκανε, έγινε ή μεγαλύτερη τής περιοχής καί ό Χοσέ κέρδισε όχι μόνο τά λεφτά πού χρειάζονταν γιά νά σπουδάσουν ό άδελφός του κι ή άδελφή του καί γιά νά παντρευτεί ό ’ίδιος, άλλά έπιπλέον καί κάπου μισό έκατομμύριο δολάρια πού χρηματοδότησαν τήν εικοσάχρονη έρευνα πού όδήγησε στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ.

'Ένας άλλος άνθρωπος μέ διπλώματα, κερδισμένα όμως μέ περισσότερη συνείδηση άπ’ όσο τά ’χε πάρει ό κουρέας, ξεκίνησε χωρίς νά τό θέλει αύτή τήν έρευνα. Αύτός ό άν­θρωπος ήταν ένας ψυχίατρος πού είχε γιά δουλειά νά ρω­τάει διάφορα πράγματα τούς άνδρες πού έπρόκειτο νά κα- ταταγοϋν στό Τμήμα Μεταβιβάσεων γιά τό Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Βρέχεις τό κρεβάτι σου;» Ό Χοσέ έμεινε έμθρόντη- τος.

«Σ’ άρέσουν οί γυναίκες;» Ό Χοσέ, πατέρας τριών παι­διών κιόλας, προορισμένος νά γίνει πατέρας δέκα παιδιών, έμεινε μέ τό στόμα άνοιχτό.

Αύτός ό γιατρός - σκέφτηκε - πρέπει νά ξέρει γιά τόν άνθρώπινο νοϋ περισσότερα άπ’ όσα ξέρει ό κουρέας γιά ραδιόφωνα, γιατί κάνει, λοιπόν, τόσο κουτές έρωτήσεις;

’Εκείνη ή σημαντική στιγμή ύπήρξε γιά τό Χοσέ τό ξεκί­νημα μιάς οδύσσειας επιστημονικής έρευνας πού τόν όδή­γησε νά γίνει - χωρίς διπλώματα καί πιστοποιητικά - ένας άπ’ τούς πιό δημιουργικούς έρευνητές τής έποχής του. Μέσ’ άπ ’ τά βιβλία τους, ό Φρόυντ, ό Γιούνγκ κι ό ’Άντλερ, γίναν οί πρώτοι του δάσκαλοι.

Οί κουτές έρωτήσεις πήραν κάποιο βαθύτερο νόημα καί σύντομα ό Χοσέ βρέθηκε στή θέση νά διατυπώσει ένα δικό του έρώτημα: Είναι δυνατό, μέ τήν ϋπνωση, νά βελτιωθεί ή Ικανότητα τού άνθρώπου γιά μάθηση, δηλαδή νά αύξηθεί ό δείκτης νοημοσύνης του; ’Εκείνη τήν έποχή πιστευόταν

27

πώς ό δείκτης νοημοσύνης γεννιόταν μαζί μέ τόν άν­θρωπο, άλλά ό Χοσέ δέν ήταν πολύ σίγουρος.

Τό έρώτημα χρειάστηκε νά περιμένει τήν άπάντησή του όσο καιρό μελετούσε ό Χοσέ προχωρημένη ήλεκτρονική γιά νά γίνει έκπαιδευτής στό Τμήμα Μεταβιβάσεων. Ό ταν άπολύθηκε, μέ τίς οίκονομίες του έξανεμισμένες καί μόνο 200 δολάρια στήν τσέπη, ό Χοσέ άρχισε σιγά σιγά νά ξα- ναφτιάχνει τή δουλειά του. Ταυτόχρονα, δούλευε μέ μειω­μένο ώράριο στό Κολέγιο τοϋ Λαρέδο, όπου επιτηρούσε τή δουλειά τριών άλλων καθηγητών καί είχε άναλάβει τή δη­μιουργία τών ήλεκτρονικών έργαστηρίων τοϋ σχολείου.

Πέντε χρόνια άργότερα, μέ τήν τηλεόραση πιά στό προσκήνιο, ή δουλειά τών έπισκευών άρχισε ν ’ άνθίζει καί ό Χοσέ σταμάτησε νά διδάσκει. Ή δουλειά του, γιά άλλη μιά φορά, έγινε ή μεγαλύτερη τής πόλης στό είδος της. Δούλευε σκληρά κάθε μέρα μέχρι τίς έννιά τό βράδυ, έτρωγε, βοηθούσε τά παιδιά νά πάνε νά κοιμηθούν καί, όταν όλα ήσύχαζαν στό σπίτι, διάβαζε άλλες τρεΤς ώρες. Οί με­λέτες του τόν όδήγησαν άκόμα περισσότερο στήν ύπνωση.

Αύτά πού έμαθε γιά τήν ύπνωση, σύν όσα ήξερε γιά τήν ήλεκτρονική, σύν μερικές άποτυχίες τών παιδιών του οπό σχολείο, ξανάφεραν στό προσκήνιο τό έρώτημα πού είχε διατυπώσει μερικά χρόνια νωρίτερα: ή ικανότητα γιά μά­θηση, ό δείκτης νοημοσύνης, μπορεί νά βελτιωθεί μέ κά­ποια διανοητική έκπαίδευση;

Ό Χοσέ ήξερε κιόλας πώς ό νοϋς παράγει ήλεκτρισμό. Είχε διαβάσει γιά κάτι πειράματα πού άποκάλυπταν τήν ύπαρξη τών κυμάτων ’Άλφα στις άρχές τοϋ αιώνα. Καί άπό τή δουλειά του στά ήλεκτρονικά, ήξερε'πώς τό ιδανικό κύ­κλωμα είναι κείνο μέ τήν ελάχιστη άντίσταση, τήν ελάχιστη σύνθετη άντίσταση, γιατί κάνει τή μεγαλύτερη χρήση τής ήλεκτρικής του ένέργειας. Μήπως κι ό εγκέφαλος μπο­ρούσε νά λειτουργήσει πιό άποτελεσματικά άν έλαττωνό- ταν ή σύνθετη άντίστασή του; Καί, άρχικά, ήταν δυνατό νά έλαττωθε! ή άντίστασή του;

Ό Χοσέ άρχισε νά χρησιμοποιεί τήν ύπνωση γιά νά ήρε-

28

μεϊ τή σκέψη τών παιδιών του καί άνακάλυψε κάτι πού γιά πολλούς άποτελούσε παραδοξολογία: Ό εγκέφαλος πα­ρουσίαζε περισσότερη ενέργεια όταν ήταν λιγότερο δραστήριος. Σέ χαμηλότερες συχνότητες, ό έγκέφαλος έπαιρνε καί άποθήκευε περισσότερες πληροφορίες. Τό ζω­τικό πρόβλημα ήταν νά διατηρήσει τό νοϋ σ’ έπιφυλακή όταν βρισκόταν σ’ αύτές τίς συχνότητες πού συνδυάζονται περισσότερο μέ τήν ονειροπόληση καί τόν ϋπνο παρά μέ κάποια δραστηριότητα.

'Η ύπνωση δημιουργούσε τή δεκτικότητα πού άναζη- τοϋσε ό Χοσέ, άλλά όχι τήν ανεξάρτητη σκέψη πού επιτρέ­πει τήν ανάλυση τών πραγμάτων γιά τήν καλύτερη κατα­νόησή τους. "Ενα κεφάλι γεμάτο άναμνήσεις γεγονότων δέν είναι άρκετό. Χρειάζεται διορατικότητα καί κατανόηση έπίσης.

Ό Χοσέ σύντομα έγκατέλειψε τήν ύπνωση καί άρχισε νά πειραματίζεται μέ διάφορες διανοητικές άσκήσεις πού θά ήρεμοϋσαν τόν εγκέφαλο άλλά θά τόν διατηρούσαν σ’ έπιφυλακή πιό άνεξάρτητα άπ’ όσο μέ τήν ύπνωση. Αύτό, σκέφτηκε, θά όδηγοϋσε σέ μιά βελτιωμένη μνήμη σέ συν­δυασμό μέ περισσότερη κατανόηση καί, κατά συνέπεια, σέ μεγαλύτερους δείκτες νοημοσύνης.

Οί ασκήσεις άπό τίς όπο'ιες έξελίχτηκε ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ άπαιτοϋσαν αύτοσυγκέντρωση σέ χαλάρωση καί ζωη­ρούς διανοητικούς όραματισμούς γιά νά μπορεί κανείς νά φτάνει στά χαμηλότερα έπίπεδα τοϋ νοϋ. Μόλις έφτανε κανείς σ ’ αύτά τά έπίπεδα, άνακάλυπτε πώς ήταν πιό άπο- τελεσματικά άπ’ τό Βήτα προκειμένου γιά μάθηση. Ό Χοσέ βρήκε τήν άπόδειξη στούς πολύ καλύτερους βαθμούς πού έφερναν τά παιδιά του άπ ’ τό σχολείο στά τρία χρόνια πού συνέχιζε νά βελτιώνει τήν τεχνική του.

Ό Χοσέ είχε σημειώσει μιά πρώτη έπιτυχία, πολύ ση­μαντική, πού άλλες έρευνες - βασικά ή βιοανάδραση - επι­βεβαίωσαν άργότερα. Ήταν ό πρώτος πού άπέδειξε πώς μπορούμε νά μάθουμε νά λειτουργούμε ξυπνητοί στίς έγ- κεφαλικές συχνότητες ’Άλφα καί Θήτα.

29

Μιά άλλη πρωτιά, εξίσου έκπληκτική, έπρόκειτο νά ση­μειωθεί.

"Ενα βράδυ, ή κόρη τοϋ Χοσέ είχε πάει στό «έπίπεδό» της (γιά νά χρησιμοποιήσουμε τή σημερινή όρολογία τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ), καί ό Χοσέ τής έκανε διάφορες έρωτή- σεις γιά τά μαθήματά της. Ό ση ώρα έκείνη απαντούσε στήν κάθε ερώτηση, ό πατέρας της έτοίμαζε νοερά τήν έπόμενη έρώτηση πού θά τής έκανε. Αύτή ήταν ή συνηθι­σμένη διαδικασία καί μέχρι τότε τίποτε δέν είχε άλλάξει άπό έκατοντάδες άλλες προηγούμενες συζητήσεις. Ξαφ­νικά, ήρεμα, ή ρουτίνα άλλαξε ριζικά: Ή κόρη τοϋ Χοσέ άπάντησε σέ μιά έρώτηση πού άκόμα δέν τής είχε κάνει ό πατέρας της. Καί μετά κι άλλη, κι άλλη. Διάβαζε τή σκέψη του!

Αύτά συνέβαιναντό 1953, τήν έποχή πού ή Υπεραισθη­σία (ESP) είχε άρχίσει ν ’ άποτελε! ένα σοβαρό θέμα έρευ­νας, ιδιαίτερα χάρη στίς έργασίες πού είχε δημοσιεύσει ό Δρ. Τζ. Μπ. Ράιν τοϋ Πανεπιστημίου Ντιούκ. Ό Χοσέ έγραψε στό Δρα Ράιν ένα γράμμα λέγοντάς του πώς είχε έκπαιδεύσει τήν κόρη του στήν άσκηση τής Υπεραισθη­σίας άλλά ή άπάντηση πού πήρε ήταν άπογοητευτική. Ό Δρ. Ράιν άφηνε νά έννοηθεΐ πώς ή κοπέλα μπορεί νά είχε τάσεις ψυχισμού άπ’ τήν άρχή. ’Αφού δέν είχαν εξετάσει τήν κοπέλα πριν τήν έκπαίδευση, δέν μπορούσαν ν ’ άπο- δείξουν τίποτε.

Στό μεταξύ, οί γείτονες τοϋ Χοσέ πρόσεξαν πώς οί σχο­λικές έπιδόσεις τών παιδιών του είχαν βελτιωθεί σημαν­τικά. Στήν άρχή τών πειραμάτων, οί γείτονες ήταν έπιφυ- λακτικοί μπρός στίς βυθομετρήσεις πού έκανε ό Χοσέ μέσα στό άγνωστο, ένα άγνωστο προστατευμένο άπό δυ­νάμεις πού ϊσως ήταν καλύτερα νά μή σκαλίζει κανείς. Ωστόσο, οί έπιτυχίες πού είχε ένας πατέρας πού πειραμα­τιζόταν μέ τά ’ίδια τά παιδιά του, δέν μπορούσαν ν ’ άγνοη- θοϋν. Μήπως ό Χοσέ θά δεχόταν νά έκπαιδεύσει καί τά δικά τους παιδιά;

Μετά τήν έπιστολή τοϋ Δρα Ράιν, κάτι τέτοιο ήταν

30

αύτό άκριβώς πού χρειαζόταν ό Χοσέ. ’Άν αύτό πού είχε πετύχει μ ’ ένα παιδί μπορούσε νά τό πετύχει καί μέ άλλα, τότε θά είχε καταφέρει τήν επανάληψη τών πετυχημένων πειραμάτων πού άπαιτεΐται γιά κάθε επιστημονική μέθοδο.

Στά έπόμενα δέκα χρόνια, εκπαίδευσε 39 παιδιά τού Λαρέδο, μέ όλο καί καλύτερα άποτελέσματα γιατί, μέ κάθε παιδί, βελτίωνε τήν τεχνική του. Έτσι σημείωσε άλλη μιά πρωτιά: Είχε φτιάξει τήν πρώτη μέθοδο στήν ιστορία τού άνθρώπου πού έπέτρεπε στόν καθένα νά εκπαιδευτεί στήν Υπεραισθησία, καί είχε 39 πετυχημένα πειράματα στή διά­θεσή του γιά νά τ’ άποδείξει. Τώρα έπρεπε νά τελειοποιή­σει τή μέθοδο.

Μέσα σ άλλα τρία χρόνια, ό Χοσέ άνέπτυξε τή σειρά τών μαθημάτων πού τώρα είναι στάνταρ. Χρειάζονται 40 μέ 48 ώρες μόνο καί ή μέθοδος είναι άποτελεσματική τόσο γιά ένήλικους όσο καί γιά παιδιά. Μέχρι τώρα έχει επικυρωθεί άπό κάπου 500.000 «πειράματα», παρουσιάζει δηλαδή μιά έπανάληψη έπιτυχίας πού κανένας άπροκατάληπτος έπι- στήμονας δέν μπορεί ν ’ άγνοήσει.

'Η μακρόχρονη αύτή έπιστημονική έρευνα χρηματοδο­τήθηκε άπό τίς ήλεκτρονικές έπιχειρήσεις τοϋ Χοσέ πού όλο καί καλυτέρευαν. Καμιά δωρεά πανεπιστημίου ή μορ­φωτικού ιδρύματος, καμιά κυβερνητική έπιχορήγηση δέν μπορούσε νά ύπάρξει γιά μιά τόσο εκτεταμένη έρευνα. Σή­μερα, ό οργανισμός τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ είναι μιά άν- θίζουσα οικογενειακή επιχείρηση, τής όποιας τά κέρδη άφιερώνονται σέ μεγάλο ποσοστό σέ μεγαλύτερες έρευ­νες καί στήν όλο καί ταχύτερη άνάπτυξή της. Υπάρχουν κέντρα ή ομιλητές τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ καί στίς πενήντα άμερικανικές πολιτείες καθώς καί σέ 29 ξένες χώρες.

Μ’ ολη αύτή τήν έπιτυχία, ό Χοσέ δέν έγινε καμιά δια- σημότητα, οϋτε κανένας «γκουρού» ή πνευματικός ήγέτης μέ οπαδούς ή μαθητές. Είναι ένας άπλός άνθρωπος, μέ άπλούς τρόπους, πού μιλάει μέ τήν άπαλή, σχεδόν χαμένη πιά, προφορά τών Μεξικανο-αμερικανών. Είναι ένας γερο­

31

δεμένος άντρας, μέ μιά εύγενική φυσιογνωμία πού συχνά φωτίζεται άπό άνοιχτόκαρδα χαμόγελα.

"Οποιος ρωτήσει τό Χοσέ τί σημαίνει γ ι’ αύτόν ή έπιτυ- χία, θ ’ άκούσει ένα σωρό ιστορίες σχετικά μέ τίς έπιτυχίες του. Μερικά παραδείγματα:

Μιά γυναίκα έγραψε στήν εφημερίδα Herald American τής Βοστώνης ζητώντας βοήθεια γιά τόν άντρα της πού βασανιζόταν συνεχώς άπό φοβερές ήμικρανίες. 'Η έφημε- ρίδα δημοσίεψε τό γράμμα της, καί τήν άλλη μέρα δημο- σίεψε τό γράμμα κάποιου άλλου άναγνώστη πού ύπέφερε κι αύτός άπό πονοκεφάλους, καί ζητούσε κάποιον τρόπο νά γιατρευτεί.

Μιά γιατρός διάβασε αύτά τά γράμματα κι έγραψε στήν έφημερίδα πώς καί κείνη είχε πονοκεφάλους όλη της τή ζωή καί πώς άπό τότε πού παρακολούθησε τά μαθήματα τού ’Ελέγχου τού Νού δέν είχε ξανανιώσει πονοκέφαλο. «Κι άν θέλετε τό πιστεύετε, στήν έπόμενη διάλεξη ε’ίχαμε μιά κυριολεκτική κοσμοπλημμύρα».

'Ένας άλλος γιατρός, ένας διάσημος ψυχίατρος, συμ­βουλεύει όλους τούς άσθενεϊς του νά παρακολουθήσουν τά μαθήματα τού ’Ελέγχου τού Νοϋ γιατί δίνει μιά διορατι­κότητα πού, κανονικά, χρειάζεται δύο χρόνια θεραπείας γιά νά τήν πετύχει κανείς.

"Ενας ολόκληρος έμπορικός συνεταιρισμός διοργανώ- θηκε άπό άπόφοιτους πού χρησιμοποίησαν όσα μάθανε στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ γιά νά έφεύρουν νέα προϊόντα καί νέους τρόπους διάθεσής τους στήν άγορά. Στόν τρίτο χρόνο τής ύπαρξής της, ή έταιρεία πουλάει δεκαοκτώ και­νούρια προϊόντα.

"Ενας διαφημιστής χρειαζόταν συνήθως κάπου δυό μή­νες γιά νά έτοιμάσει μιά καμπάνια γιά τούς νέους του πε­λάτες, πού είναι καί ό μέσος όρος σ’ αύτό τόν τομέα. Τώρα, μέ τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ οί βασικές ιδέες τοϋ ’ρχονται σέ ε’ίκοσι λεπτά καί όλόκληρη ή υπόλοιπη δουλειά γίνεται σέ δυό βδομάδες.

Δεκατέσσερις παίκτες τής όμάδας White Sox τοϋ Σικά­

32

γου παρακολούθησαν τόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ καί παρουσία­σαν όλοι μεγάλη βελτίωση στίς επιδόσεις τους.

Ό σύζυγος μιας εύσωμης γυναίκας τής πρότεινε νά πάει στά μαθήματα τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ, γιατί όλες οί δίαιτες πού είχε ακολουθήσει δέν έφερναν κανένα αποτέ­λεσμα. Εκείνη δέχτηκε μέ τόν όρο νά πήγαινε καί κείνος. Ε κείνη έχασε δέκα κιλά σέ έξι βδομάδες, ένώ έκεϊνος έκοψε τό τσιγάρο.

Ό καθηγητής μιας φαρμακευτικής σχολής διδάσκει στούς φοιτητές του τήν τεχνική τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ. «Οί βαθμοί τους καλυτερεύουν σ’ όλα τους τά μαθήματα, με­λετάνε λιγότερο καί είναι πάντα πιό χαλαρωμένοι... 'Όλοι τους ξέρουν πιά πώς νά χρησιμοποιούν τή φαντασία τους. Απλώς τούς βάζω νά τή χρησιμοποιούν περισσότερο. Τούς δείχνω πώς ή φαντασία είναι κάτι πού ισχύει καί πώς, στή φαντασία, ύπάρχει μιά μορφή πραγματικότητας πού μπο­ρούν νά χρησιμοποιούν περίφημα».

Μολονότι ό Χοσέ χαμογελάει εύκολα, όταν άκούει: «Χοσέ, άλλαξες τή ζωή μου!», τό χαμόγελο σβήνεται άπ’ τό πρόσωπό του καί λέει: «Όχι, δέν τό ’κανα έγώ! ’Εσύ τό ’κάνες! Ό δικός σου νοϋς τό ’κανε!»

Τώρα, ξεκινώντας άπ ’ τό έπόμενο κεφάλαιο, ό ’ίδιος ό Χοσέ θά σάς δείξει πώς νά χρησιμοποιείτε τό νοϋ σας γιά ν’ άλλάξετε τή ζωή σας!

Κεφάλαιο 3

Πώς νά διαλογίζεστε

(Σημείωση: Αύτό τό κεφάλαιο καί τά άλλα μέχρι τό 16, γραμμένα άπ' τό Χοοέ Σίλβα, μπορεί νά είναι άπ' τά σημαντικότερα πού έχετε διαβάσει ιιοτέ. Ό Χοσέ Οά σάς διδάξει τά βασικά στοιχεία τής σειράς μαθημάτων του Έλεγχος του Νου Σίλβα. Γιά νά έπωφεληΟειτε πλήρως άπ' τά κεφάλαια του Χοοέ, μήν ξεχνάτε ιόν ειδικό τρόιιο που πρέπει νά διαβαστούν. Ό τρόπος αυ­τός άναφέρεται στήν Εισαγωγή).

Θά σάς βοηθήσω νά μάθετε νά διαλογίζεστε. "Οταν τό μάθετε, θά βρίσκεστε σ ’ ένα έπίπεδό τοϋ νου όπου θά μπορείτε νά έλευθερώνετε τή φαντασία σας γιά νά λύνετε προβλήματα. Αλλά γιά τώρα θ’ άσχοληθοϋμε μόνο μέ τό διαλογισμό. Ή λύση τών προβλημάτων θά 'ρθει άργότερα.

Ε π ε ιδ ή πρόκειτα ι νά μάθετε χωρίς κάποιον ειδ ικευμένο όδηγό, θά χρησιμοποιήσω μιά μέθοδο κάπως διαφορετική καί λίγο πιό άργή ά π ’ αύτήν πού χρησιμοποιούμε στά κανο­νικά μαθήματα τού ’Ελέγχου τού Νού. Δέ θά συναντήσετε κανένα πρόβλημα.

"Αν μάθετε νά διαλογίζεστε καί σταματήσετε έκεΐ, πάλι θά λύνετε προβλήματα. Κάτι τό πολύ ώραΐο συμβαίνει μέ τό δ ιαλογισμό, καί ή ομορφ ιά πού βρίσκετε είνα ι ήρεμι-

3

34

στική. Ό σο περισσότερο διαλογίζεστε, τόσο πιό βαθιά στό έσωτερικό τοϋ έαυτοϋ σας πηγαίνετε, καί τόσο πιό στα­θερά συλλαμβάνετε ένα είδος έσωτερικής γαλήνης, τόσο άμετακίνητης πού τίποτε δέν μπορεί νά τήν κλονίσει.

Τό σώμα σας θά έπωφεληθεΐ κι αύτό. Στήν άρχή θά βρείτε πώς οί άνησυχίες καί τά συναισθήματα ένοχής άπουσιάζουν όσην ώρα διαλογίζεστε. Μιά άπ’ τίς όμορφιές τού διαλογισμού στό επ ίπεδο ’Άλφα είναι πώς δέν μπορείτε νά πάρετε μαζί σας συναισθήματα ένοχής ή θυμού. ’Άν τέ­τοια συναισθήματα καταφέρουν νά είσδύσουν μέσα σας, άπλώς θά βγεΤτε άπ’ τό διαλογιστικό σας έπίπεδο. Καθώς θά περνάει ό χρόνος, θά άπουσιάζουν όλο καί περισσότερο καιρό, μέχρι πού κάποια μέρα θά ’χουν έξαφανιστεί γιά πάντα. Αύτό σημαίνει πώς οί δραστηριότητες τοϋ νοϋ πού άρρωσταίνουν τό σώμα μας έχουν έξουδετερωθει. Τό σώμα μας είναι σχεδιασμένο γιά νά ’ναι ύγιές. Μέσα του έχει ενσωματωμένους θεραπευτικούς μηχανισμούς. Αύτοί οί μηχανισμοί μπλοκάρονται άπό ένα νοϋ πού δέν έχει έκ- παιδευτεί νά έλέγχει τόν έαυτό του. Ό διαλογισμός είναι τό πρώτο βήμα γιά τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ. Μόνος του ό νοϋς θά κάνει ένα μεγάλο δρόμο γιά νά φτάσει νά ελευθερώσει τίς θεραπευτικές δυνάμεις τού σώματος ξαναδίνοντάς του τήν ένέργεια πού κάποτε χαραμιζόταν μέ τήν ύπερέν- ταση. *

'Ορίστε τί πρέπει νά κάνετε γιά νά φτάσετε στό νοητικό έπίπεδο ’Άλφα ή έπίπεδο διαλογισμού:

Ό ταν ξυπνήσετε τό πρωί, πηγαίνετε στό λουτρό άν ύπάρχει άνάγκη, καί ξαναγυρίστε στό κρεβάτι σας. Βάλτε τό ξυπνητήρι σας γιά δεκαπέντε λεπτά άργότερα γιά τήν περίπτωση πού θ’ άποκοιμηθεΐτε στή διάρκεια τής άσκη­σης. Κλείστε τά μάτια σας καί κοιτάξτε πρός τά πάνω, πίσω άπ’ τά βλέφαρά σας, σέ μιά γωνία 20 μοιρών. Γιά λόγους πού δέν είναι άκόμα κατανοητοί, αύτή ή θέση τών ματιών

* Θά διαβάσετε σχετικές περιπτώσεις σέ μεταγενέστερα κεφάλαια.

35

καί μόνο είναι ίκανή νά βάλει τόν εγκέφαλο νά παράγει κύματα Ά λφ α.

Τώρα, άργά, σέ διαστήματα τών δύο περίπου δευτερο­λέπτων, μετρήστε ανάποδα άπ’ τό έκατό μέχρι τό ένα. Κα­θώς θά μετράτε, πρέπει νά ’χετε τό νοϋ σας σ’ αύτό πού κάνετε, κι έτσι θά βρεθείτε γιά πρώτη φορά στό έπίπεδο Ά λφα.

Στά μαθήματα τού Ελέγχου τού Νοϋ, οί φοιτητές δεί­χνουν διάφορες άντιδράσεις στήν πρώτη αύτή εμπειρία καί ποικίλλουν άπ’ τό «Τί ώραϊα πού ήταν!» μέχρι τό «Δέν κα­τάλαβα τίποτα!» Ή διαφορά δέν έγκειται τόσο στό τί ένιω­σαν οί ’ίδιοι, όσο στό πόσο καλά ήξεραν εκ τών προτέρων αύτό τό νοητικό έπίπεδο. Ό λο ι μας ξέρουμε περίπου κάτι γι’ αύτό. Ό λόγος γ ι’ αύτό είναι πώς όταν ξυπνάμε τό πρωί συχνά βρισκόμαστε γιά λίγο διάστημα στό έπίπεδο Άλφα. Γιά νά πάμε άπ’ τό Θήτα, τό έπίπεδο τού ύπνου, στό Βήτα, τό έπίπεδο τού ξύπνιου, πρέπει νά περάσουμε άπ’ τό Ά λφ α, καί συχνά μένουμε σ ’ αύτό γιά λίγο χρονικό διά­στημα, όσο κρατάει ή πρωινή ρουτίνα.

’Ά ν νομίζετε πώς δέν έγινε τίποτε στή διάρκεια τής πρώτης αύτής άσκησης, αύτό σημαίνει άπλώς πώς πολλές φορές στό παρελθόν είχατε βρεθεί στό έπίπεδο ’Άλφα χω­ρίς βέβαια νά τό ξέρετε. Ά πλώς ήρεμήστε, μήν κάνετε έρωτήσεις καί συνεχίστε τίς άσκήσεις.

Μολονότι θά βρεθείτε στό ’Άλφα άπ’ τήν πρώτη κιόλας δοκιμή, άν συγκεντρωθείτε, θά χρειαστείτε όπωσδήποτε έφτά βδομάδες έξάσκησης γιά νά πηγαίνετε σέ χαμηλό­τερα επίπεδα τοϋ Ά λφ α, καί άργότερα στό Θήτα. Χρησιμο­ποιήστε τή μέθοδο τού μετρήματος άπ’ τό έκατό στό ένα γιά δέκα πρωινά. Μετά μετρήστε άπ’ τό πενήντα στό ένα, άπ’ τό είκοσι πέντε στό ένα, άπ’ τό δέκα στό ένα καί τέλος άπ’ τό πέντε στό ένα, γιά δέκα πρωινά τήν κάθε φορά.

Ξεκινώντας άπ’ τήν πρώτη κιόλας φορά πού θά βρε­θείτε στό ’Άλφα, χρησιμοποιήστε μόνο μία μέθοδο γιά νά βγείτε άπ’ αύτό. ’Έτσι, θά έχετε μεγαλύτερο έλεγχο γιά ν ’ άποφύγετε νά βγαίνετε χωρίς νά τό θέλετε.

36

Ή μέθοδος που χρησιμοποιούμε στόν Έλεγχο τού Νοϋ είναι νά λέμε νοερά: «Θά βγώ άργά καθώς θά μετράω απ ’ τό ένα ως τό πέντε, θά ’χω ξυπνήσει έντελώς καί θά ’μαι καλύ­τερα άπό πρίν. Ένα, δύο - έτοιμάσου ν ’ άνοίξεις τά μάτια σου - τρία, τέσσερα, πέντε - άνοιξες τά μάτια σου, ξύπνησες έντελώς κι είσαι καλύτερα άπό πρίν».

Μετά, θά καθιερώσετε δυό συνήθειες, μιά γιά νά πηγαί­νετε στό έπίπεδο σας καί μιά γιά νά βγαίνετε άπ’ αύτό. ’Ά ν άλλάξετε τή συνήθεια θά πρέπει νά μάθετε τήν καινούρια παραλλαγή μέ τόν ϊδιο τρόπο πού μάθατε τήν πρώτη άπ’ τήν άρχή. ’Άσκοπη δουλειά δηλαδή.

"Οταν θά ’χετε μάθει νά πηγαίνετε στό έπίπεδό σας μέ τήν πρωινή μέθοδο τοϋ μετρήματος άπ’ τό πέντε ως τό ένα, θά μπορείτε νά μπαίνετε στό έπίπεδό σας όποια ώρα τής ήμέρας θέλετε. Τό μόνο πού θά χρειάζεστε θά ’ναι κάπου δέκα μέ δεκαπέντε λεπτά. Επειδή όμως, τότε θά μπαίνετε στό έπίπεδό σας άπ’ τό έπίπεδο Βήτα κι όχι άπ’ τό έλαφρότερο έπίπεδο ’Άλφα, θά χρειαστείτε λίγη περισσό­τερη έξάσκηση.

Καθίστε σέ μιά άνετη καρέκλα ή σ’ ένα κρεβάτι πατών­τας καί τά δυό σας πόδια στό πάτωμα. Αφήστε τά χέρια σας έλεύθερα στά γόνατά σας. ’Άν προτιμάτε, μπορείτε νά κάτσετε σταυροπόδι ή νά πάρετε τή στάση τοϋ λωτοϋ. Κρατήστε τό κεφάλι σας όρθιο καί ποτέ στό πλάι. Τώρα συγκεντρωθείτε πρώτα σ’ ένα σημείο τοϋ σώματός σας, καί μετά σ' ένα άλλο, γιά νά χαλαρώσετε συνειδητά. Άρχίοτε άπ’ τό άριστερό σας πόδι, τόν άριστερό σας μηρό, μετά τό δεξί πόδι, τό δεξί μηρό κλπ., μέχρι νά φτάσετε στό λαιμό, τό πρόσωπο, τά μάτια καί τέλος τήν κορυφή τού κεφαλιού. Τήν πρώτη φορά πού θά τό κάνετε, θά μείνετε κατάπλη­κτος άπ’ τήν ύπερένταση στήν όποία βρισκότανε τό σώμα σας.

Τώρα διαλέξτε ένα σημείο σέ 45 μοΤρες πάνω άπ’ τό ϋψος τών ματιών, στό ταβάνι ή τόν άπέναντι τοίχο. Κοι­τάξτε σταθερά τό σημείο αύτό μέχρι νά νιώσετε τά βλέ­φαρά σας νά βαραίνουν κι άφήστε τα νά κλείσουν. Άρχίστε

37

τήν άντίστροφη μέτρηση άπ’ τό πενήντα ώς τό ένα. Κάντε το γιά δέκα μέρες, μετά, γιά άλλες δέκα μέρες, θά μετράτε άπ’ τό δέκα ώς τό ένα, καί άλλες δέκα άπ’ τό πέντε ώς τό ένα. Άφσϋ δέ θά ύπάρχει περιορισμός νά κάνετε αύτή τήν άσκηση μόνο τό πρωί, καθιερώστε μιά συνήθεια νά διαλογί­ζεστε δυό ή τρεΤς φορές τήν ήμέρα, άπό δεκαπέντε λεπτά περίπου τή φόρά.

Τί γίνεται όταν φτάνετε στό έπίπεδο σας; Τί σκέφτεστε;Ά π ’ τήν άρχή, άπ’ τήν πρώτη στιγμή πού θά φτάσετε

στό διαλογιστικό σας έπίπεδο, έξασκηθειτε στόν όραματι- σμό. Είναι πολύ σημαντικό γιά τόν ’Έλεγχο τοϋ Νού. Ό σο καλύτερα μάθετε νά οραματίζεστε τόσο πιό έντονη θά εί­ναι ή έμπειρία σας μέ τόν 'Έλεγχο τού Νού.

Τό πρώτο βήμα είναι νά δημιουργήσετε ένα έργαλείο γιά τόν όραματισμό, μιά νοερή όθόνη. Θά πρέπει νά είναι σάν μιά μεγάλη κινηματογραφική όθόνη άλλά νά μή γεμίζει ολόκληρο τό νοητικό οπτικό σας πεδίο. Θά πρέπει νά φαν­ταστείτε τήν όθόνη όχι πίσω άπ’ τά βλέφαρά σας, άλλά κάπου δυό μέτρα μπρός σας. Θά προβάλλετε σ’ αύτή τήν όθόνη οτιδήποτε διαλέξατε σάν θέμα τής αύτοσυγκέντρω- σής σας. Άργότερα, θά ύπάρξουν κι άλλες χρήσεις τής οθόνης.

Μόλις δημιουργήσετε αύτή τήν όθόνη μέ τό νού σας, προβάλλετε πάνω της κάτι άπλό καί πολύ γνωστό, ένα μήλο ή ένα πορτοκάλι. Κάθε φορά πού πηγαίνετε στό επί­πεδό σας, νά διατηρείτε μόνο μιά εικόνα. Τήν άλλη φορά θά μπορείτε νά τήν άλλάξετε. Αύτοσυγκεντρωθεΐτε καί προσπαθήστε νά κάνετε τήν εικόνα όσο πιό άληθινή γίνε­ται, τρισδιάστατη, χρωματιστή, μ ’ όλες της τίς λεπτομέ­ρειες. Μή σκέφτεστε τίποτε άλλο.

Συχνά ειπώθηκε πώς ό έγκέφαλος μοιάζει μέ μεθυ­σμένο πίθηκο: πηδάει θέλοντας καί μή άπό ένα θέμα σ’ άλλο. Είναι έκπληκτικό τό πόσο λίγο έλεγχο έχουμε πάνω σ' αύτό μας τόν έγκέφαλο, παρ’ όλη τή σπουδαία δουλειά πού μερικές φορές κάνει γιά λογαριασμό μας. ’Άλλες φο­ρές, πάλι, λειτουργεί πίσω άπ’ τήν πλάτη μας, δημιουργών­

38

τας προδοτικά έναν πονοκέφαλο, ένα εξάνθημα ή, γιά νά χειροτερέψει τά πράγματα, ένα έλκος. Αύτός ό έγκέφαλος είναι πολύ Ισχυρός, κυριολεκτικά πανίσχυρος, γιά νά μένει άνεξέλεγκτος. Ό ταν μάθουμε νά χρησιμοποιούμε τό νού μας γιά νά έκπαιδεύσουμε τόν έγκέφαλό μας, θά ψτάσει νά κάνει καταπληκτικά πράγματα γιά λογαριασμό μας, όπως θά διαπιστώσετε σύντομα.

Στό μεταξύ, δείξτε λίγη ύπομονή μ’ αύτή τήν άπλή άσκηση. Χρησιμοποιώντας τό νού σας, έκπαιδεϋστε τόν έγκέφαλό σας νά πηγαίνει ήρεμα στό επίπεδο ’Άλφα καί ν ’ άσχολεϊται άποκλειστικά μέ τή δημιουργία μιας εΙκόνας όλο καί πιό ζωηρής. Στήν άρχή, καθώς θά παρεμβαίνουν διάφορες σκέψεις, φανείτε εύγενικός καί συγχωρήστε. Άργά άργά διώξτε τες καί ξαναγυρίστε στό μοναδικό αντι­κείμενο πού σάς ένδιαφέρει. ’Ά ν έκνευριστεΐτε ή άνησυ- χήσετε, θά βγείτε άμέσως άπ’ τό ’Άλφα.

Αύτός, λοιπόν, είναι ό διαλογισμός όπως γίνεται σ’ όλα τά μέρη τού κόσμου. ’Ά ν κάνετε μόνο αύτό, καί τίποτε άλλο, θά γνωρίσετε τήν εμπειρία έκείνου πού ό Ούίλλιαμ Γούντσουορθ ονόμασε «εύτυχισμένη γαλήνη τοϋ νοϋ» καί έπιπλέον, μιά βαθιά καί διαρκή εσωτερική ήρεμία. Αύτό θά έρθει σάν εύχάριστη εμπειρία, καθώς θά φτάνετε σέ όλο καί βαθύτερα νοητικά έπίπεδα. Μετά, θά τό συνηθίσετε όλο καί περισσότερο καί θά πάψει νά σάς καταπλήσσει. Ό ταν συμβεΤ αύτό, πολλοί τά παρατάνε. Ξεχνάνε πώς δέν πρόκειται γιά κάποιο «ταξιδάκι» άναψυχής άλλά πώς είναι τό πρώτο βή μα γιά τό σημαντικότερο, ’ίσως, ταξίδι τής ζωής τους.

Κεφάλαιο 4

Δυναμικός διαλογισμός

Ό παθητικός διαλογισμός πού μόλις διαβάσατε (καί πού έλπίζω σύντομα θά δοκιμάσετε) μπορεί νά πραγματοποιη­θεί καί μέ άλλους τρόπους. ’Αντί ν ’ αύτοσυγκεντρωθεΐτε σέ μιά οπτική εικόνα, μπορείτε ν ’ αύτοσυγκεντρωθεΐτε σ’ έναν ήχο, όπως ΟΜ ή ΕΝΑ ή ΑΜΗΝ, καί νά τόν προφέρετε δυνατά ή νοερά, ή στό συναίσθημα τής άναπνοής σας. Μπορείτε νά έστιάσετε τό ένδιαφέρον σας σ’ ένα ένερ- γειακό σημεΤο τού σώματος, στό ρυθμό κάποιου χοροϋ, ή ν ’ άκοΰτε κάποιο γρηγοριανό ψαλμό καθώς θά παρακο­λουθείτε τή γνωστή τελετουργία μιάς θρησκευτικής λει­τουργίας. 'Όλες αύτές οί μέθοδοι καί μερικοί συνδυασμοί τους μποροϋν νά σάς μεταφέρουν σ’ ένα ήρεμο διαλογι- στικό επίπεδο τοϋ νοϋ.

Προτιμώ τήν άντίστροφη μέτρηση γιά νά φτάνετε έκει, γιατί άπαιτεΤ κάποια αύτοσυγκέντρωση κι ή αύτοσυγκέν- τρωση είναι τό κλειδί τής έπιτυχίας. Ό ταν θά ’χετε φτάσει στό έπίπεδό σας άρκετές φορές μ’ αύτή τή μέθοδο, ή μέ­θοδος θά ταυτίζεται στό νού σας μέ τό πετυχημένο άποτέ- λεσμα καί ή όλη διαδικασία θά γίνεται όλο καί πιό αύτό- ματα.

Κάθε πετυχημένο άποτέλεσμα στόν ’Έλεγχο τοϋ Νού

40

γίνεται αύτό πού λέμε «σημείο παραπομπής»: ξαναγυρ- νάμε συνειδητά ή υποσυνείδητα στήν έμπειρ ία πού ε'ίχαμε, τήν επαναλαμβάνουμε καί άπό κεί καί πέρα συνεχίζουμε.

Ό ταν θά χετε φτάσει στό διαλογιστικό σας έπίπεδο, τό νά μείνετε εκεί καί νά περιμένετε νά συμθεΐ κάτι δέν είναι άρκετό. Είναι πράγματι όμορφο καί καταπραϋντικό καί πράγματι συμβάλλει στή βελτίωση τής υγείας σας, άλλά αύτά είναι άπλά έπιτεύγματα σέ σύγκριση μέ όλα όσα μπο­ρούν νά κατορθωθούν. Πηγαίνετε πέρ ’ άπ' αύτό τόν παθη­τικό διαλογισμό, έκπαιδευστε τό νου σας γιά οργανωμένες καί δυναμικές δραστηριότητες - γιά τίς Οποίες πιστεύω πώς σχεδιάστηκε έπίτηδες - καί τ ’ άποτελέσματα θά οας κατα- π λήξουν.

Υ πογραμμίζω αύτό τό σημείο γιατί τώρα είναι πού πρέ­πει νά πάμε πέρ ’ άπ' τήν τεχνική του παθητικού δ ιαλογι­σμού, πού μόλις διαβάσατε, καί νά μάθουμε νά χρησιμο­ποιούμε τό δυναμικό διαλογισμό γιά νά λύνουμε μερικά προβλήματα. Τώρα θά καταλάβετε τό γιατί ή άπλή άσκηση τοϋ όραματισμου ένός μήλου, ή όποιουδήποτε άλλου πράγματος διαλέξετε, πάνω σέ μιά νοερή όθόνη, είναι τόσο σημαντική.

Τώρα, πρίν πάτε στό έπίπεδό σας, σκεφτεΐτε κάτι εύχά- ριατο - δέν έχει σημασία τό πόσο άπλό μπορεί νά είναι - πού συνέβη σέ σάς χτές ή σήμερα. Ά νακεφ αλα ιώ στε το περι­ληπτικά στό νου σας καί μετά, άφού βρεθεΤτε κανονικά στό έπίπεδό σας, προβάλετε στή νοητική σας εικόνα όλό- κληρο τό περιστατικό. Ποιές ήταν οί εικόνες, οί μυρουδιές, οί ήχοι καί τά συναισθήματά σας έκείνη τήν ώρα; Ό λες τίς λεπτομέρειες. Θά μείνετε κατάπληκτος ά π ’ τή διαφορά πού ύπάρχει άνάμεοα στήν ανάμνηση του έπιπέδου Βήτα πού έχετε γιά τό περιστατικό καί τήν ανάμνηση του έπιπέ­δου Άλς)α. Είναι τόσο μεγάλη όσο κι ή δια(ρορά πού ύπάρ- χει άνάμεσα στό νά λές «κολυμπάω» καί στό νά κολυμπάς πραγματικά.

Τί άξία έχει αύτό τό πράγμα; Πρώτον, ε ίνα ι ένα σκαλο­πάτι πρός κάτι μεγαλύτερο καί, δεύτερον, είναι χρήσιμο

41

άπό μόνο του. Ορίστε πώς μπορείτε νά τό χρησ ιμοπο ιή­σετε:

Σκεφτεϊτε κάτι πού σάς ανήκει, πού νά μήν έχει χαθεί έντελώς, άλλά πού νά χρειάζεται κάποιο ψάξιμο γιά νά βρεθεί. Τά κλειδ ιά τού αύτοκινήτου σας, λόγου χάρη. Μή­πως είναι στό γραφείο σας, στήν τσέπη σας, ή μέσα στ' αυτοκίνητο; "Αν δέν είστε πολύ σίγουρος, πηγαίνετε στό έπίπεδό σας, θυμηθείτε πότε τά είχατε γιά τελευταία φορά καί ξαναζήστε κείνη τή στιγμή. Τώρα προχωρήστε μές στό χρόνο καί Οά τά έντοπίσετε έκεΐ πού τά 'χατε άφήσει. (”Αν τά πήρε όμως κάποιος άλλος άπό κεΐ, τότε άντιμετωπίζετε ένα διαφορετικό πρόβλημα που άπαιτεϊ π ιό προχωρημένες τεχνικές άναζήτησης.)

Φανταστείτε τό φοιτητή πού θυμάται πώς ό καθηγητής του είπε ότι θά τούς κάνει δ ιαγώ νισμα αύτή τήν Τετάρτη - ή μήπως είπε γιά τήν άλλη Τετάρτη; Εύκολα μπορεί νά τό βρει άν πάει στό έπ ίπεδο Ά λφ α.

Αύτά είναι μερικά ά π ’ τά μικρά καθημερινά προβλήματα πού μπορούν νά λυθούν μ ’ αυτή τήν άπλή δ ιαλογ ισπκή τεχνική.

Τώρα μπορούμε νά κάνουμε ένα γιγάντιο βήμα πρός τά μπρός. Θά συνδέσουμε ένα άληθινό περιστατικό μ ’ ένα έπιθυμητό πού φαντάζεστε καί θά δούμε τί συμβαίνει στό φανταστικό περιστατικό. ’Ά ν ακολουθήσετε όρισμένους πολύ άπλούς νόμους, τό φανταστικό περιστατικό θά γίνει άληθινό.

Νόμος 1: Πρέπει νά έπιθυμεϊτε νά συμβεΤ τό περιστα­τικό. «Ό πρώτος άνθρωπος πού θά συναντήσω αύριο στό πεζοδρόμιο θά <ρυσάει τή μύτη του» είναι τόσο άχρηστο κι άνώφελο σχέδιο πού ό νούς σας θά τό άπορρίψει καί σχε­δόν σίγουρα δέ θά 'χετε κανένα άποτέλεσμα. «Ό προϊστά­μενός σας θά ’ναι π ιό εύχάριστος», «κάποιος πελάτης σας θά δεχτεί ν ’ άγοράσει κάτι πού τού πουλάτε», «θά βρεϊτε ικανοποίηση κάνοντας κάτι πού συνήθως σάς ενοχλούσε», είνα ι σχέδια πού περιέχουν μιά άρκετά λογική δόση έπιθυ- μίας.

42

Νόμος 2: Πρέπει νά πιστεύετε πώς τό περιστατικό θά γίνει. ’Άν ό πελάτης σας έχει πολύ στόκ άπ’ αύτό πού τού πουλάτε, λογικά δέν μπορείτε νά πιστεύετε πώς θ’ άγορά- σει κι άλλο. Κι άφοϋ δέν μπορείτε - λογικά - νά πιστεύετε πώς τό περιστατικό θά συμβεί, ό νοϋς σας θά λειτουργεί έναντίον του.

Νόμος 3: Πρέπει νά περιμένετε πώς τό περιστατικό θά γίνει. Αύτός είναι πολύ λεπτός νόμος. 01 πρώτοι δύο είναι άπλοί καί παθητικοί, αύτός ό τρίτος εισάγει καί κάποιο δυ­ναμισμό. Είναι δυνατό νά έπιθυμούμε κάποιο γεγονός, νά πιστεύουμε πώς μπορεΤ νά συμβεϊ, άλλά νά μην περιμέ­νουμε πραγματικά νά συμβεί. Θέλετε νά βρείτε τόν προϊ­στάμενό σας πιό εύχάριστο αύριο, ξέρετε πώς μπορεί νά είναι εύχάριστος κι όμως μπορεί νά άπέχετε κάπως άπ’ τό νά τό περιμένετε. ’Εδώ είναι πού ό ’Έλεγχος τού Νοϋ καί ό άποτελεσματικός όραματισμός άρχίζουν νά παίζουν βα­σικό ρόλο, όπως θά δούμε σέ λίγο.

Νόμος 4: Δέν μπορείτε νά δημιουργήσετε ένα πρό­βλημα. ’Όχι ίσως νά μήν μπορέσετε, άλλά δέν μπορείτε. Πρόκειται γιά ένα βασικό νόμο πού τά ελέγχει όλα. «Δέ θά ’ταν σπουδαίο νά ’βαζα τόν προϊστάμενό μου νά γίνει γε­λοίος, νά χάσει τή δουλειά του καί νά πάρω έγώ τή θέση του;» "Οταν δουλεύετε δυναμικά στό έπίπεδό ’Άλφα βρί­σκεστε σ’ έπαφή μέ μιά Ανώτερη Εύφυΐα, καί άπ’ τήν άποψη τής Ανώτερης Εύφύίας κάτι τέτοιο δέ θά ’ταν κα­θόλου σπουδαίο. Μπορείτε νά τσακώσετε κάποιο λάθος τού άφεντικού σας καί νά τόν κάνετε νά χάσει τή δουλειά του, άλλά θά τό κάνετε ολομόναχος καί μάλιστα σέ επί­πεδο Βήτα. Στό ’Άλφα, άπλώς δέ γίνεται.

’Άν, ένώ βρίσκεστε στό διαλογιστικό σας επίπεδο, προσπαθήσετε νά συντονιστείτε μέ κάποια εύφυία πού θά σάς βοηθήσει σ’ ένα διαβολικό σας σχέδιο, θά είναι τόσο άνώφελο σά νά προσπαθείτε νά πιάσετε στό ραδιόφωνο ένα σταθμό πού δέν ύπάρχει.

Μερικοί μέ κατηγορούν γιά ύπερβολικά αισιόδοξο σ’

43

αύτό τό σημείο. Χιλιάδες άνθρωποι χαμογέλασαν συγκα­ταβατικά μόλις μ’ ακόυσαν νά λέω πώς άποκλείεται νά κά­νει κάποιος κακό μέ τό έπίπεδο ’Άλφα, μέχρι πού τό διαπί­στωσαν μόνοι τους. Υ πάρχει πολύ κακό σ’ αύτό τόν πλα­νήτη, καί μεϊς οί άνθρωποι κάνουμε περισσότερο άπ’ όσο πρέπει. Αύτό γίνεται στό Βήτα, όχι στό ’Άλφα ούτε στό Θήτα καί πιθανόν ούτε στό Δέλτα. Ή ερευνά μου τό ’χει άποδείξει.

Ποτέ δέ συνιστώ χάσιμο χρόνου, άλλ’ άν θέλετε άπο- δείξεις γιά τό παραπάνω, πηγαίνετε στό έπίπεδό σας καί προσπαθήστε νά δημιουργήσετε πονοκέφαλο σέ κάποιον. ’Ά ν οραματιστείτε αύτό τό «περιστατικό» όσο ζωηρά ύπο- τίθεται πώς χρειάζεται γιά νά τό πετύχετε, θά έχετε ένα άπό τά δύο ή καί τά δύο παρακάτω άποτελέσματα: Έσεις - καί όχι τό ύποτιθέμενο θύμα σας - θά βρεθείτε μέ πονοκέ­φαλο καί / ή θά βγείτε άπ’ τό έπίπεδο Άλφα.

Αύτό δέν άπαντάει σ’ όλες τίς έρωτήσεις πού μπορεί νά έχετε σχετικά μέ τή δυνατότητα τοϋ νοϋ γιά νά κάνει καλό ή κακό. Θά πούμε περισσότερα σχετικά πιό κάτω. Γιά τώρα, διαλέξτε ένα περιστατικό πού νά σάς λύνει κάποιο πρό­βλημα, πού νά έπιθυμεϊτε, νά πιστεύετε πώς μπορεί νά γίνει καί, μέ τήν παρακάτω άσκηση, θά μάθετε νά περιμέ­νετε πώς πραγματικά θά γίνει.

'Ορίστε τί πρέπει νά κάνετε:

Διαλέξτε ένα άληθινό πρόβλημα πού άντιμετωπίζετε καί πού νά μήν έχει άκόμα λυθεί. Γ ιά παράδειγμα, θά πούμε πώς ό προϊστάμενός σας τελευταία είναι στίς κακές του. Πρέπει νά περάσετε άπό τρία στάδια μόλις φτάσετε στό έπίπεδό σας:

Στάδιο 1: Στή νοερή σας όθόνη ξαναδημιουργήστε κά­ποιο πρόσφατο περιστατικό πού νά σχετίζεται μέ τό πρό­βλημα. Ξαναζήστε το γιά λίγο.

Στάδιο 2: Σπρώξτε εύγενικά τή σκηνή αύτή έξω άπ’ τό δεξί τμήμα τής οθόνης σας. Τοποθετήστε τώρα στήν όθόνη σας μιά άλλη σκηνή πού θά συμβεϊ αϋριο. Σ’ αύτή τή σκηνή,

44

όλοι γύρω άπ’ τόν προϊστάμενο είναι χαρούμενοι ένώ ό ‘ίδιος ό προϊστάμενος παίρνει κάποια καλή είδηση. Είναι φανερό πώς βρίσκεται σέ καλύτερη διάθεση τώρα. Ά ν ξέ­ρετε τί άκριβώς προκαλούσε τό πρόβλημα, όραματιστεΐτε τή λύση του στήν πράξη. 'Οραματιστείτε την τόσο ζωηρά όσο καί τό ίδιο τό πρόβλημα.

Στάδιο 3: Διώξτε τώρα τή σκηνή αύτή άπ’ τήν όθόνη σας πρός τά δεξιά καί άντικαταστήστε την μέ μιά άλλη πού νά ’ρχεται άπ’ τ’ άριστερά. Τώρα ό προϊστάμενος είναι χαρού­μενος καί τόσο εύχάριστος όσο ξέρετε πώς μπορεί νά φτά­σει νά είναι. Όραματιστεΐτε αύτή τή σκηνή τόσο ζωηρά σά νά είχε πραγματικά συμβεϊ. Διατηρήστε την γιά λίγο, ώσπου νά τή νιώσετε άπόλυτα.

Τώρα, μετρώντας ώς τό πέντε, θά ’χετε ξυπνήσει εντε­λώς καί θά νιώθετε καλύτερα άπό πρίν. Μπορείτε νά είστε σίγουρος πώς βάλατε όρισμένες δυνάμεις νά δουλεύουν γιά λογαριασμό σας, δηλαδή γιά νά δημιουργήσουν ένα περιστατικό πού θέλετε.

Μήπως αύτό θά πετυχαίνει πάντα, χωρίς κανένα κώ­λυμα;

Ό χι.Ωστόσο, άν συνεχίσετε, νά ποιά θά είναι ή εμπειρία

σας: "Ενας άπ’ τούς πρώτους διαλογισμούς πού θά ’χετε κάνει γιά νά λύσετε κάποιο πρόβλημα, θά πετύχει. "Οταν πετύχει, ποιός θά μπορεϊ νά πει πώς δέν ήταν σύμπτωση; Στό κάτω κάτω, τό περιστατικό πού διαλέξατε έπρεπε νά τό θεωρούσατε πολύ πιθανό νά γίνει γιά νά μπορέσει νά υλο­ποιηθεί. Μετά θά πετύχει μιά δεύτερη φορά καί μιά τρίτη φορά. Οί «συμπτώσεις» θ ’ άρχίσουν νά συσσωρεύονται. Έγκαταλεΐψτε τή δραστηριότητα τοϋ Ελέγχου τού Νού καί θά ύπάρξουν λιγότερες «συμπτώσεις». Συνεχίστε την καί οί «συμπτώσεις» θά συνεχίσουν νά πολλαπλασιάζονται.

Επιπλέον, καθώς θ ’ αύξάνετε σταδιακά τή δεξιοτεχνία σας, θά προσέξετε πώς θά φτάσετε νά πιστεύετε καί νά περιμένετε περιστατικά πού θά σάς φαίνονται όλο καί λι­γότερο πιθανά. Μέ τόν καιρό, μέ τήν έξάσκηση, τ’ άποτε-

45

λέσματα πού θά πετυχαίνετε θά γίνονται όλο καί πιό κατα­πληκτικά.

Καθώς θά δουλεύετε πάνω σέ κάθε πρόβλημα, άρχίστε νά ξαναζείτε σύντομα τήν καλύτερη πετυχημένη έμπειρία πού είχατε τελευταία. Ό ταν σάς παρουσιαστεί μιά καλύ­τερη άκόμα έμπειρία, έγκαταλεϊψτε τήν προηγούμενη κι άρχίστε νά χρησιμοποιείτε τήν καλύτερη σάν «σημείο παραπομπής». Μ’ αύτό τόν τρόπο θά γίνεστε «όλο καί κα­λύτερος», γιά νά χρησιμοποιήσουμε μιά έκφραση πού έχει πολύ πλούσια νοήματα γιά όλους έμάς στόν ’Έλεγχο τού Νού.

Ό Τίμ Μάστερς, ένας φοιτητής κολεγίου πού κάνει καί τόν ταξιτζή στό Φόρτ Αή τοϋ Νιού Τζέρσεϋ, χρησιμοποιεί τό χρόνο άναμονής άνάμεσα σέ δυό κούρσες γιά τό διαλο­γισμό. Ό ταν ύπάρχει άναδουλειά, βάζει μιά λύση στή νοερή οθόνη του: κάποιον πού νά κουβαλάει βαλίτσες καί νά θέλει νά πάει στό ’Αεροδρόμιο Κέννεντυ. «Τίς πρώτες φορές πού τό δοκίμασα... τίποτα. Μετά, συνέβη: κάποιος μέ βαλίτσες πήγαινε στό άεροδρόμιο. Τήν άλλη φορά πού έβαλα στήν όθόνη μου κάποιον πελάτη, είχα εκείνο τό συ­ναίσθημα πού έχει κανείς όταν όλα τού πάνε καλά, καί νά 'σου άλλος ένας πελάτης γιά τό άεροδρόμιο Κέννεντυ. Πε­τυχαίνει! Είναι σά νά ’χεις μιά μόνιμη ρέντα!»

Πρίν προχωρήσουμε σ’ άλλες άσκήσεις κι άλλες τεχνι­κές, θά σημειώσω κάτι πού δέν άποκλείεται νά σάς άπα- σχόλησε: Γιατί μετακινούμε τίς σκηνές άπ’ τ ’ άριστερά πρός τά δεξιά στίς νοερές μας οθόνες; Μπορώ νά λάβω ύπόψη μου τώρα τήν ερώτηση άλλά θά τήν άναλύσω λε­πτομερώς άργότερα.

Τά πειράματά μου έχουν άποδείξει πώς τά βαθύτερα έπίπεδα τού νού μας άντιλαμβάνονται τή ροή τού χρόνου άπ’ τ’ άριστερά πρός τά δεξιά. Μ’ άλλα λόγια, τό παρελθόν είναι σά νά βρίσκεται στ’ άριστερά μας καί τό μέλλον στά δεξιά μας. Είναι μεγάλος ό πειρασμός νά τό άναλύσουμε τώρα, άλλά ύπάρχουν άλλα πράγματα πού πρέπει νά γί­νουν πρίν.

Κεφάλαιο 5

Βελτίωση τής μνήμης

Οί τεχνικές άπομνημόνευσης πού διδάσκονται στόν ’Έλεγχο τού Νού μπορούν νά περιορίσουν τήν άνάγκη πού έχουμε νά χρησιμοποιούμε τηλεφωνικούς καταλόγους καί νά μάς βοηθήσουν νά έντυπωσιάσουμε φοβερά τούς φί­λους μας. Θά μοϋ πείτε, άν θέλω έναν άριθμό τηλεφώνου, ψάχνω στήν άτζέντα καί τόν βρίσκω. ’Ίσως μερικοί άπόφοι- τοι τού Ελέγχου τού Νοϋ νά χρησιμοποιούν τή δεξιοτεχνία τους γιά νά θυμούνται άριθμούς τηλεφώνου άλλά, όπως είπα στό προηγούμενο κεφάλαιο, τό σημαντικό γιά νά πε­τυχαίνει κανείς διάφορα πράγματα είναι ή έπιθυμία, καί ή δική μου έπιθυμία νά θυμάμαι άριθμούς τηλεφώνου δέν είναι καί τόσο ζωηρή. Ά ν κάθε φορά πού χρειάζομαι έναν άριθμό τηλεφώνου έπρεπε νά διασχίζω όλόκληρη τήν πόλη, τότε ή έπιθυμία μου θά ζωντάνευε.

Βασικά, είναι έπισφαλές νά χρησιμοποιούμε τίς τεχνι­κές τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ γιά πράγματα πού δέν είναι πολύ σοβαρά έξαιτίας τής τριλογίας: έπιθυμία, πίστη, άναμονή. Άλλά πόσοι άπό μάς έχουμε τήν άποτελεσματική μνήμη πού θά θέλαμε νά έχουμε; 'Η δική σας μνήμη μπορεί κιόλας νά ’χει άρχίσει νά βελτιώνεται άπροσδόκητα άν άφομοιώ-

47

σατε σωστά τίς τεχνικές πού περιγράφτηκαν στά δύο προηγούμενα κεφάλαια. Ή νέα σας ικανότητα νά όραματί- ζεστε καί νά ξαναδημιουργείτε περασμένα γεγονότα κα­θώς βρίσκεστε στό έπίπεδο ’Άλφα έχει κάποιον άντίκτυπο στό έπίπεδο Βήτα, σέ τρόπο πού χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια ό νούς σας μπορεί νά δουλεύει γιά λογαρια­σμό σας μέ νέους τρόπους. Ω στόσο, ύπάρχουν περιθώρια γιά περισσότερη βελτίωση.

Στά μαθήματα τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ έχουμε μιά ειδική άσκηση όραματισμοϋ. Σ’ αύτή τήν άσκηση, ό όμιλητής γράφει σ’ έναν πίνακα άριθμούς άπ’ τό ένα ώς τό τριάντα καί μετά οί φοιτητές τού λένε διάφορα ονόματα άντικειμέ- ν ω ν - χιονοστιβάδα, πατίνι, άκο υσ τ ικό - ό,τι τούς έρχεται στή σκέψη. Ό όμιλητής γράφει τίς λέξεις άπέναντι άπ’ τούς άριθμούς, γυρνάει τήν πλάτη του στόν πίνακα καί άπαριθμεϊ τίς λέξεις μέ τή σειρά. Οί φοιτητές τού λένε κάποιον άριθμό κι ό όμιλητής τούς λέει τήν άντίστοιχη λέξη ή καί άνάποδα.

Δέν πρόκειται γιά κάποιο παιχνίδι σαλονιού, άλλά γιά ένα μάθημα όραματισμοϋ. Ό όμιλητής έχει κιόλας άπο- μνημονεύσει μιά λέξη γιά κάθε άριθμό. ’Έτσι κάθε άριθμός θυμίζει μιά οπτική εικόνα γιά τήν άντίστοιχη λέξη του. Αύ- τές τίς εικόνες τίς όνομάζουμε «μνημονικά κλειδιά». Ό ταν, άργότερα, ένας φοιτητής φωνάξει μιά λέξη, ό όμι­λητής συνδυάζει αύτή τή λέξη, νοηματικά ή όχι, μέ τήν εικόνα πού ό ’ίδιος έχει δώσει άπ’ τήν άρχή γιά κάθε άριθμό. Τό μνημονικό κλειδί τού δέκα είναι «δάχτυλα τού ποδιού» κι άν ένας φοιτητής προτείνει «χιονοστιβάδα» γιά δέκατη λέξη, όλόκληρη ή εικόνα πού βγαίνει σάν άποτέλεσμα είναι μιά χιονοστιβάδα πάνω στά δάχτυλα τού ποδιού σας. Αύτό δέν είναι καθόλου δύσκολο γιά κάποιο νού έκπαιδευμένο νά όραματίζεται.

Οί φοιτητές άρχίζουν νά μαθαίνουν τά Μνημονικά Κλει­διά ένώ βρίσκονται στό έπίπεδό τους καθώς ό όμιλητής τούς τά έπαναλαμβάνει άργά άργά. Μετά, όταν θελήσουν νά τ ’ άπομνημονεύσουν καθώς θά βρίσκονται στό έπίπεδο

48

Βήτα, ή δουλειά γίνεται πιό εύκολα γιατί οί λέξεις τούς φαίνονται γνωστές.

Πρέπει νά παραλείψω τά Μνημονικά Κλειδιά άπ’ αύτό τό βιβλίο γιατί θά χρειαζόταν πολύς χώρος καί χρόνος γιά νά μαθευτούν. ’Έχετε ήδη μιά τεχνική πού είναι πολύ κατάλ­ληλη γιά νά βελτιώσετε τόν όραματισμό σας καθώς καί τή μνήμη σας: τή νοερή όθόνη.

'Οτιδήποτε πιστεύετε πώς έχετε ξεχάσει συνδυάζεται πάντα μέ κάποιο περιστατικό. Άν πιστεύετε πώς έχετε ξε- χάσει ένα όνομα, τό άντίστοιχο περιστατικό είναι ή στιγμή πού τό άκούσατε ή πού τό διαβάσατε. "Οταν θά ’χετε μάθει νά δουλεύετε μέ τή νοερή όθόνη σας, τό μόνο πού θά ’χετε νά κάνετε είναι νά όραματιστεϊτε ένα γεγονός τοϋ παρελθόντος πού νά συνδυάζεται μέ τό περιστατικό πού πιστεύετε πώς έχετε ξεχάσει, καί θά σάς ξανάρθει άμέσως.

Λέω ένα περιστατικό πού πιστεύετε πώς έχετε ξεχάσει γιατί στήν πραγματικότητα δέν τό ’χετε ξεχάσει καθόλου. Απλώς δέν μπορείτε νά τό άνακαλέσετε στή μνήμη σας, καί ύπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά.

Ό κόσμος τών διαφημίσεων μάς προσφέρει ένα γνωστό παράδειγμα τής διαφοράς άνάμεσα στό «δέ θυμάμαι» καί στό «άνακαλώ στή μνήμη μου». Ό λο ι μας βλέπουμε δια­φημίσεις στήν τηλεόραση. Υπάρχουν τόσο πολλές καί εί­ναι τόσο σύντομες πού άν μάς ζητούσαν ν ’ άπαριθμήσουμε πέντε ή δέκα διαφημίσεις άπ’ αύτές πού είδαμε τήν περα­σμένη βδομάδα, δέ θά μπορούσαμε ν ’ άναφέρουμε παρα­πάνω άπό τρεις ή τέσσερις τό πολύ.

"Ενας άπ’ τούς σημαντικούς τρόπους πού χρησιμο­ποιούν οί διαφημιστές γιά νά δημιουργούν πωλήσεις είναι βάζοντάς μας νά «θυμόμαστε» τά προϊόντα τους πέρ’ άπ’ τό έπίπεδο τοϋ συνειδητού.

Είναι άμφίβολο τό άν πραγματικά ξεχνάμε ποτέ κάτι. Ό έγκέφαλός μας αποθηκεύει εικόνες άκόμα κι άπ’ τά πιό συνηθισμένα γεγονότα. "Οσο πιό ζωηρή είναι ή εικόνα καί όσο πιό σημαντική είναι γιά μάς, τόσο πιό εύκολα μπο­ρούμε νά τήν άνακαλέσουμε στή μνήμη μας.

49

"Ενα ήλεκτρόδιο πού θ’ άγγιζε ελαφρά έναν άνοιχτό εγ­κέφαλο στή διάρκεια μιας χειρουργικής έπέμβασης θά μπορούσε νά επαναφέρει ένα περιστατικό, «ξεχασμένο» άπό πολύ καιρό, μ' όλες του τίς λεπτομέρειες, καί μάλιστα τόσο ζωηρά πού θά ξαναζούσαμε τήν έμπειρία όχι μόνο τής εικόνας, άλλά καί τής μυρουδιάς καί τών ήχων πού σχετί­ζονται μέ τό περιστατικό. Αύτό βέβαια γίνεται άγγίζοντας τόν έγκέφαλό, όχι τό νού. Ό σο άληθινές κι άν είναι οί άναδρομές στό παρελθόν πού μπορεί νά προσφέρει ό έγ- κέφαλος στό συνειδητό τοϋ άσθενούς, υπάρχει πάντα κάτι πού τού λέει πώς, στήν πραγματικότητα, δέν ξαναζεί τό περιστατικό. Αύτή είναι ή δουλειά τοϋ νού - ή παρατήρηση κι ή έρμηνεία - καί κανένα ήλεκτρόδιο δέν τόν άγγιξε ποτέ. Ό νούς, άντίθετα άπ’ τήν άκρη τής μύτης μας, δέν ύπάρχει σέ κάποια όρισμένη τοποθεσία.

’Ας ξαναγυρίσουμε στή μνήμη. Κάπου, χιλιάδες χιλιό­μετρα μακριά άπό κεΐ πού κάθεστε, ένα φύλλο πέφτει άπό κάποιο δέντρο. Δέ θυμάστε οϋτε μπορεί ν ’ άνακαλέστε στή μνήμη σας αύτό τό περιστατικό γιατί δέν τό ζήσατε οϋτε κι είναι σημαντικό γιά σάς. 'Ωστόσο, ό έγκέφαλός μας κατα­γράφει πολύ περισσότερα περιστατικά άπ’ όσα νομίζουμε.

Καθώς κάθεστε καί διαβάζετε αύτό τό βιβλίο, περνάτε μέσα άπό χιλιάδες εμπειρίες πού δέν άντιλαμβάνεστε. Τουλάχιστο στό σημείο πού συγκεντρώνεστε τώρα, δέν τίς άντιλαμβάνεστε. ‘Υπάρχουν ήχοι καί μυρουδιές, εικόνες στήν άκρη τού οπτικού σας πεδίου, ίσως κάποια δυσχέρεια γιατί ένα παπούτσι σάς στενεύει, τό σχήμα τής καρέκλας σας, ή θερμοκρασία τού δωματίου... δέ φαίνεται νά ύπάρ- χει τέλος. Έχουμε τή συνείδηση αύτών τών συναισθημά­των άλλά δέν άντιλαμβανόμαστε πώς έχουμε αύτή τή συ­νείδηση, πράγμα πού μοιάζει μέ αντίφαση.’Άς έξετάσουμε τήν περίπτωση μιάς γυναίκας πού βρίσκεται σέ γενική νάρ­κωση.

Στή διάρκεια τής έγκυμοσύνης της, αύτή ή γυναίκα βρισκόταν σέ πολύ καλές σχέσεις μέ τό γυναικολόγο της.

4

50

Υπήρχε φιλία κι εμπιστοσύνη άνάμεσα στούς δυό. Ή ρθε ή ώρα τοϋ τοκετού καί πήγε κανονικά στήν κλινική, τής έκα­ναν γενική νάρκωση καί γέννησε ένα ύγιέστατο παιδάκι. Άργότερα, όταν τήν έπισκέφτηκε ό γιατρός της στό δωμά­τιο τής κλινικής, τόν κράτησε σέ κάποια άπόσταση, τοϋ φέρθηκε σχεδόν εχθρικά. Οϋτε ή ’ίδια οϋτε ό γιατρός μπό­ρεσαν νά έξηγήσουν αύτή τήν άλλαγή τής στάσης της καί προσπάθησαν νά βρούνε τήν αιτία. Αποφάσισαν νά χρησι­μοποιήσουν τήν ύπνωση γιά ν ’ άποκαλύψουν κάποια κρυφή άνάμνηση πού νά μπορούσε νά εξηγήσει, ’ίσως, τήν άλλαγή τής στάσης της.

Στήν κατάσταση τής ύπνωσης, οδηγήθηκε σέ μιά άνα- δρομή στό παρελθόν, άρχίζοντας άπ’ τίς πιό πρόσφατες έμπειρίες της μέ τό γιατρό καί φτάνοντας μέχρι τίς πιό παλιές. Δε χρειάστηκε νάπάνε πολύ μακριά. Σέ κατάσταση βαθιάς ύπνωσης, άντί νά πηδήξει τήν περίοδο πού βρισκό­ταν «άναίσθητη» στό θάλαμο τοκετών, άφηγήθηκε λεπτο­μερώς όλα όσα είχε πει ό γιατρός κι οί νοσοκόμες. Αύτά πού έλεγαν μπροστά στή ναρκωμένη άσθενή μερικές φο­ρές ήταν άσχετα μέ τήν ιατρική, άλλες φορές ήταν άστεΐα, κι άλλες φορές είχαν δείξει ένοχλημένοι πού καθυστε­ρούσε ό τοκετός. ’Εκείνη ήταν ένα πράγμα, τά αίσθήματά της δέ λαμβάνονταν ύπόψη. Στό κάτω κάτω, δέν είχε συ­νείδηση τοϋ τί γινόταν, έτσι δέν είναι;

’Αναρωτιέμαι άν είναι ποτέ δυνατό νά μήν έχουμε συ­νείδηση. Ε’ίτε μπορούμε ε’ίτε δέν μπορούμε ν ’ άνακαλέ- σουμε στή μνήμη μας κάποια εμπειρία πού ζοϋμε, όμως πάντα ζοϋμε κάποια εμπειρία καί όλες οί έμπειρίες άφή- νουν άναμνήσεις βαθιά χαραγμένες στόν εγκέφαλο.

Μήπως αύτό σημαίνει πώς, μέ τήν τεχνική άπομνημό- νευσης πού πρόκειται νά μάθετε σέ λίγο, θά είστε σέ θέση νά θυμάστε τόν άριθμό τής σελίδας αύτής μετά άπό δέκα χρόνια; Ίσως νά μήν τόν κοιτάξατε, άλλά ύπάρχει. Κατά κάποιον τρόπο, όμως, τόν ε’ίδατε μέ τήν άκρη τοϋ ματιού σας. ’Ίσως, βέβαια, καί νά μήν τόν ε’ίδατε. Άλλά δέν έχει, καί πιθανό νά μήν έχει ποτέ, κάποια σημασία γιά σάς.

51

Μπορείτε, όμως, νά θυμηθείτε τό όνομα τής ώραίας κυρίας πού σάς σύστησαν σέ κάποιο δείπνο τήν περασμένη βδομάδα; Ό ταν άκούσατε τό όνομα γιά πρώτη φορά, ή άκοή έκείνη ήταν ένα περιστατικό. Δέν έχετε παρά νά ξα- ναδημιουργήσετε τό σχετικό περιβάλλον τοϋ περιστατικού στή Νοερή Ό θόνη σας, όπως σάς έξήγησα καί θά ξανακού­σετε τό όνομα. Χαλαρώστε, πηγαίνετε στό έπίπεδό σας, δημιουργήστε τήν όθόνη, ζήστε τήν εμπειρία τοϋ περιστα­τικού. Θά χρειαστούν δεκαπέντε μέ ε’ίκοσι λεπτά. Ά λλά ύπάρχει κι άλλος τρόπος - κάτι σά μέθοδος έκτακτης άνάγκης - γιά νά σάς πηγαίνει στιγμιαία στό νοητικό έπί­πεδο πού πρέπει γιά ν ’ άνακαλεΐτε στή μνήμη σας διάφο­ρες πληροφορίες πιό εύκολα.

Αύτή ή μέθοδος συνεπάγεται έναν άπλό μηχανισμό πού, όταν τόν άφομοιώσετε πραγματικά, βελτιώνεται σέ άποτελεσματικότητα όσο περισσότερο τόν χρησιμοποι­είτε. Γιά νά τόν κάνετε πραγματικά δικό σας χρειάζονται πολλές περίοδοι διαλογισμού γιά ν ’ άφομοιώσετε άπόλυτα τή διαδικασία. Κοιτάξτε πόσο άπλό είναι: 'Ενώστε τόν άντί- χειρα μέ τά δυό πρώτα δάχτυλα όποιουδήποτε χεριού σας καί ό νοϋς σας θά συντονιστεί αύτόματα σέ κάποιο βαθύ­τερο έπίπεδο. Δοκιμάστε το τώρα καί δέ θά συμβεΤ τίποτα. Ακόμα δέν έχει γίνει ό ειδικός μηχανισμός πού πρέπει. Γ ιά νά γίνει τέτοιος, πηγαίνετε στό έπίπεδό σας καί πείτε στόν έαυτό σας (άπό μέσα σας ή δυνατά): «Όταν ένώνω τά δά­χτυλά μου έτσι» - τώρα ένώστε τα - «γιά κάποιο σοβαρό σκοπό, θά φτάνω αύτόματα σ ’ αύτό τό νοητικό έπίπεδο γιά νά πετυχαίνω αύτό πού θέλω».

Κάντε το κάθε μέρα γιά μιά βδομάδα, χρησιμοποιώντας πάντα τίς ’ίδιες λέξεις. Σύντομα θά ύπάρξει άμεσος συν­δυασμός άνάμεσα στήν ένωση τών τριών δαχτύλων καί τήν αύτόματη μετάβαση σέ κάποιο άποτελεσματικό νοητικό έπίπεδο. Μετά, κάποια μέρα, θά προσπαθείτε νά θυμηθείτε κάτι - τό όνομα κάποιου λόγου χάρη - καί τό όνομα δέ θά σάς έρχεται. Προσπαθήστε άκόμα περισσότερο καί θ’ άρ- νηθεϊ νά σάς έρθει μέ περισσότερο πείσμα. 'Η προσπάθεια

52

δέν είναι μόνο άχρηστη, είναι καί έμπόδιο. Τώραήρεμήστε. Άντιληφθεΐτε πώς θυμάστε καί πώς διαθέτετε κάποιο μη­χανισμό γιά ν ’ άνακαλέστε στή μνήμη σας τήν πληροφορία πού θέλετε.

Μιά δασκάλα δημοτικού στό Ντένβερ χρησιμοποιεί τή Νοερή ’Οθόνη καί τήν Τεχνική τών Τριών Δαχτύλων γιά νά διδάσκει ορθογραφία. Καλύπτει κάπου είκοσι λέξεις τή βδομάδα. Γιά νά δοκιμάσει τούς μαθητές της, άντί νά πη­γαίνει άπ’ τή μιά λέξη στήν άλλη καί νά ρωτάει πώς γράφε­ται, ζητάει άπ’ τούς μαθητές νά γράψουν όλες τίς λέξεις πού μάθανε τήν περασμένη βδομάδα. Θυμούνται έτσι όχι μόνο τίς λέξεις άλλά καί πώς γράφονται, έχοντας ένωμένα τά τρία τους δάχτυλα καί βλέποντας τίς λέξεις στή νοερή όθόνη τους. «Οί πιό άργοί», μάς λέει ή δασκάλα, «χρειά­ζονται δεκαπέντε λεπτά γιά τό διαγώνισμα».

Χρησιμοποιώντας τήν ’ίδια τεχνική, διδάσκει στά παιδιά τόν πίνακα τοϋ πολλαπλασιασμού μέχρι τό 12, πρίν τελειώ­σει ό Νοέμβρης. Κανονικά, χρειάζεται όλόκληρη μιά χρονιά γι’ αύτό.

Ό Τίμ Μάστερς, ό φοιτητής κολεγίου - ταξιτζής πού άναφέρθηκε στό τελευταίο κεφάλαιο, παίρνει συχνά πελά­τες πού θέλουν νά πάνε σέ κάποια μακρινή συνοικία όπου δέν έχει πάει τελευταία καί, κατά συνέπεια, δέ θυμάται καί πολύ καλά πώς νά πάει. Βέβαια, λίγοι βιαστικοί πελάτες θά ’δειχναν κατανόηση καί θά τόν περίμεναν νά πάει στό δια- λογιστικό του έπίπεδό κανονικά πρίν ξεκινήσει. Ε νώ νον­τας, λοιπόν, τά τρία του δάχτυλα, ό Τίμ «ξαναζεί» τήν τε­λευταία φορά πού πήγε σέ κείνη τή συνοικία.

Πρίν παρακολουθήσει τά μαθήματα τού Ελέγχου τοϋ Νοϋ, οί βαθμοί τοϋ Τίμ στό Τεχνολογικό ’ Ινστιτούτο Νέας Ύόρκης ήταν όλοι «πολύ καλά» κι ένα «άριστα». «Τώρα είμαι άπ’ τούς καλύτερους: έχω παντού “ άριστα” κι ένα “ πολύ καλά” » λέει ό ’ίδιος. Χρησιμοποιεί τή Γρήγορη ’Εκ­μάθηση γιά τίς σπουδές του - θά διαβάσετε γ ι’ αύτήν στό έπόμενο κεφάλαιο - καί δίνει εξετάσεις ένώνοντας τά τρία δάχτυλα.

53

Υπάρχουν κι άλλες χρήσεις αυτής τής Τεχνικής τών Τριών Δαχτύλων, πού θά βρείτε σ’ άλλα κεφάλαια. Έμεις τή χρησιμοποιούμε κατά πολλούς άσυνήθιστους τρόπους. ’Έχει συνδυαστεί, έδώ καί πολλούς αιώνες, μέ διάφορους κλάδους διαλογιστικής πειθαρχίας. Τήν άλλη φορά πού θά δείτε κάποιον πίνακα ή άγαλμα πού ν ’ άναπαριστάνει έναν ’Ανατολίτη - ένα Γιόγκι λόγου χάρη νά κάθεται σταυροπόδι στή στάση τοϋ διαλογισμού - προσέξτε πώς τά τρία δά­χτυλα τοϋ κάθε χεριού του είναι ένωμένα.

Κεφάλαιο 6

Γρήγορη έκμάθηση

’Αφού θά ’χετε μάθει καλά τίς τεχνικές άπομνημόνευ- σης τού προηγούμενου κεφαλαίου, θά είστε έτοιμος γιά τό επόμενο βήμα μας, τή Γρήγορη Έκμάθηση. Μέ λίγα λόγια, ορίστε πώς θά προχωρήσετε: Θά μάθετε νά μπαίνετε στό διαλογιστικό σας έπίπεδο. Μετά, όντας σ’ αύτό τό έπίπεδο, θά δημιουργείτε μιά νοερή όθόνη, πού είναι πολύ χρήσιμη γιά διάφορους σκοπούς, όπως ν ’ άνακαλεΐτε στή μνήμη σας διάφορες πληροφορίες. Μετά, γιά νά κερδίζετε χρόνο, θά μάθετε τήν Τεχνική τών Τριών Δαχτύλων γιά ν ’ άνακα- λεΐτε στιγμιαία στή μνήμη σας διάφορες πληροφορίες κα­θώς καί γιά άλλους σκοπούς. Ό ταν τό κατορθώσετε, θά είστε έτοιμος νά μάθετε καινούριους τρόπους άπόκτησης πληροφοριών, άκόμα πιό εύκολα. Κάτι έξίσου σημαντικό: αύτοί οί καινούριοι τρόποι έκμάθησης όχι μόνο θά κάνουν πιό εύκολη τήν άνάκληση άναμνήσεων, άλλά καί θά έπιτα- χύνουν καί θά έμβαθύνουν τήν κατανόησή σας γιά τά διά­φορα πράγματα πού μαθαίνετε.

Υπάρχουν δύο τεχνικές έκμάθησης. ”Ας άρχίσουμε μέ τήν άπλούστερη πού δέν είναι ύποχρεωτικά κι ή εύκολό- τερη.

Ή Τεχνική τών Τριών Δαχτύλων, άφού βέβαια τήν έχετε

55

άφομοιώσει σέ σημείο πού νά πηγαίνετε στιγμιαία στό έπί­πεδό σας καί νά λειτουργείτε συνειδητά έκεϊ, μπορεί νά χρησιμοποιηθεί τήν ώρα πού άκοΰτε μιά διάλεξη ή διαβά­ζετε ένα βιβλίο. Αύτό θά βελτιώσει πάρα πολύ τήν αύτο- συγκέντρωση καί οί πληροφορίες θά χαράζονται βαθύτερα στή μνήμη σας. Άργότερα, θά μπορείτε νά τίς άνακαλεΐτε πιό εύκολα στό έπίπεδο Βήτα κι άκόμα πιό εύκολα στό έπί­πεδο ’Άλφα. Έ νας φοιτητής πού δίνει γραπτές εξετάσεις μέ τά τρία δάχτυλα ένωμένα, είναι σά νά βλέπει μπροστά του τό σχολικό βιβλίο πού διάβασε, ή σά ν ’ άκούει τόν καθηγητή πού δίδασκε τό μάθημα στήν τάξη.

Ή άλλη τεχνική δέν είναι τόσο άπλή, άλλά θά είστε έτοιμος γ ι’ αύτήν νωρίτερα στήν έξάσκηση τού Ελέγχου τού Νοϋ. ’Έχει όλη τήν άποτελεσματικότητα τής έκμάθη- σης στό έπίπεδο Ά λφ α , σύντήν ένισχυμένη εκμάθηση στό έπίπεδο Βήτα. Γι’ αύτή τήν τεχνική, θά χρειαστείτε ένα μαγνητόφωνο.

’Άς πούμε πώς πρέπει νά μάθετε ένα δύσκολο κεφάλαιο άπό ένα σχολικό βιβλίο. Πρέπει όχι μόνο νά τό θυμάστε άλλά καί νά τό καταλαβαίνετε. Στό πρώτο στάδιο, μήν πάτε στό Ά λφ α, μείνετε στήν έξωτερική συνείδηση, στό Βήτα. Διαβάστε τό κεφάλαιο δυνατά έγγράφοντάς το ατό μαγνη­τόφωνο. Τώρα πηγαίνετε στό έπίπεδό σας, βάλτε τό μα­γνητόφωνο καί αύτοσυγκεντρωθεΐτε στήν ϊδια σας τή φωνή πού άπαγγέλλει τό κεφάλαιο.

Στά πρώτα στάδια τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νού, προπάντων άν δέν ξέρετε καλά τό μηχάνημα πού χρησιμοποιείτε, μπορεί νά ξαναβρεθεΐτε στό Βήτα τή στιγμή πού πατάτε τό κουμπί τού μαγνητοφώνου γιά νά παίξει, κ α ί’ίσως νά φαίνεται δύ­σκολο νά ξαναγυρίσετε στό Ά λφ α έπειδή άκούτε τή φωνή σας. Καί φυσικά ώσπου νά ξαναγυρίσετε στό ’Άλφα, θά ’χετε χάσει ένα μέρος ή ολόκληρο τό ύπόλοιπο κεφάλαιο. Μέ τήν έξάσκηση, αύτό δέ θά συμβαίνει. Όρίστε μερικές όδηγίες:

Πηγαίνετε στό έπίπεδό σας έχοντας τό δάχτυλό σας

56

έτοιμο πάνω στό κουμπί. "Ετσι δέ θά χρειαστείτε ν ’ άνοί- ξετε τά μάτια γιά νά τό βρείτε.

Βάλτε κάποιον άλλο νά πατήσει τό κουμπί όταν τοϋ τό ζητήσετε.

Χρησιμοποιήστε τήν Τεχνική τών Τριών Δαχτύλων γιά νά έπιταχύνετε τήν έπιστροφή σας στό "Αλφα.

Τό πρόβλημα μπορεί νά φαίνεται πιό δύσκολο άπ’ όσο είναι. Στήν πραγματικότητα, μπορεί νά είναι μιά ένδειξη τής προόδου σας. Καθώς θά προοδεύετε, τό ίδιο τό έπί- πεδο "Αλφα θά σάς δίνει διαφορετικά συναισθήματα. Θά μοιάζει όλο καί περισσότερο μέ τό Βήτα γιατί θά ’χετε μά­θει νά τό χρησιμοποιείτε συνειδητά. Τό νά είστε άπόλυτα ξύπνιος καί μέ πλήρη νοητική άποτελεσματικότητα ένώ βρίσκεστε στό επίπεδο "Αλφα, είναι χαρακτηριστικό στοι­χείο τοϋ Ελέγχου τού Νού.

"Αν, καθώς προοδεύετε, ξανανιώσετε τίς πρώτες εμ­πειρίες πού είχατε όταν βρισκόσασταν στό "Αλφα, αύτό σημαίνει πώς, στήν πραγματικότητα, πηγαίνετε σέ κάποιο βαθύτερο έπίπεδό, ίσως τό Θήτα. Στά μαθήματα τού Ελέγχου τού Νού, έχω δει συχνά άπόφοιτους νά λειτουρ­

γούν άποτελεσματικά σέ κάποιο βαθύ έπίπεδό μέ τά μάτια τους άνοιχτά, άπόλυτα ξυπνητούς όπως είστε σείς τώρα, νά μιλάνε καθαρά, νά κάνουν ερωτήσεις, ν' άπαντάνε σ’ άλλες, νά πετάνε άνέκδοτα ξαφνικά.

’Άς ξαναγυρίσουμε στό μαγνητόφωνο: Γιά νά ένισχύ- σετε τήν έκμάθησή σας, άφήστε νά περάσει λίγος καιρός, άρκετές μέρες άν είναι δυνατό, μετά διαβάστε τό κεφά­λαιο πού πρέπει νά μάθετε στό Βήτα καί ξαναπαϊξτε το στό Άλφα. Ό λες οί πληροφορίες θά είναι πιά δικές σας.

Ά ν δουλεύετε μαζί μέ άλλους γιά νά μάθετε τόν ’Έλεγχο τού Νοϋ άπ’ αύτό τό βιβλίο, μπορείτε ν' άνταλλά- ζετε μαγνητοταινίες κάνοντας έτσι καταμερισμό έργασίας γιά νά κερδίζετε χρόνο. Αύτό πετυχαίνει πάντα, μολονότι θά ’χετε κάποιο μικρό πλεονέκτημα άν άκοϋτε τή δική σας φωνή.

57

Ή Γρήγορη Έκμάθηση καί ή Τεχνική τών Τριών Δαχτύ­λων άποδείχτηκε πώς εξοικονομούν πολύτιμο χρόνο γιά τούς άπόφοιτους τού Ελέγχου τού Νοϋ σέ πολλούς καί διάφορους τομείς: στίς πωλήσεις (ιδιαίτερα τίς άσφά- λειες), στίς άκαδημαϊκές μελέτες, στή διδασκαλία, στά νο­μικά καί στήν ήθοποιία, γιά ν ’ άναφέρουμε μόνο μερικούς.

"Ενας πετυχημένος άσφαλιστής άπό τόν Καναδά δέν άπελπίζει πιά τούς πελάτες του σκαλίζοντας άτέλειωτα μές στά χαρτιά τής βαλίτσας του γιά νά βρεΤ άπάντηση στίς έρωτήσεις τους σχετικά μέ περίπλοκα φορολογικά καί οι­κονομικά θέματα. Ή άτέλειωτη γκάμα τών άπαντήσεων στό άνεξάντλητο έρωτηματολόγιο βρίσκεται στήν άκρη τής γλώσσας του, χάρη στή Γρήγορη Έκμάθηση καί τά τρία του δάχτυλα.

Ένας δικηγόρος άπό τό Ντητρόιτ έχει «ελευθερωθεί» άπό τίς σημειώσεις πού θά ’πρεπε νά κρατάει προκειμένου νά ύπερασπιστεΐ μιά περίπλοκη υπόθεση. Καταγράφει ό,τι έχει νά πεΤ στό μαγνητόφωνο καί τ’ άκούει τήν παραμονή, ένώ έχει πάει στό έπίπεδο ’Άλφα, κι άλλη μιά φορά νωρίς τήν άλλη μέρα τό πρωί. 'Αργότερα, στέκεται σίγουρος γιά τόν έαυτό του μπρός στούς ενόρκους ύποστηρίζοντας τήν ύπόθεσή του καί κοιτάζοντάς τους στά μάτια. Τό άποτέλε- σμα είναι πώς μιλάει πιό πειστικά έτσι παρά άν έπρεπε νά συμβουλεύεται τίς σημειώσεις του καί, στό κάτω κάτω, κα­νείς δέν άντιλαμβάνεται τί κάνει μέ τά τρία δάχτυλα τού άριστεροϋ χεριού του.

"Ενας καλλιτέχνης νυχτερινού κέντρου τής Νέας Ύόρ- κης άλλάζει τό ρεπερτόριό του κάθε βράδυ, «σχολιάζον­τας» τίς ειδήσεις. Μιά ώρα πρίν τήν παράσταση άκούει μιά μαγνητοταινία πού έχει καταγράψει ό ’ίδιος καί είναι έτοι­μος μέ ε’ίκοσι όλόκληρα λεπτά «αύθόρμητου» χιούμορ. «Παλιά, συνήθιζα νά σταυρώνω τά δύο μου δάχτυλα καί νά ελπίζω νά πετύχω κάτι καλό. Τώρα ένώνω τά τρία μου δά­χτυλα καί είμαι σίγουρος γι’ αύτό πού θά πετύχω: πολλά γέλια».

Ή Γρήγορη Έκμάθηση καί ή Τεχνική τών Τριών Δαχτύ-

58

λων είναι, βέβαια, Ιδανικές γιά φοιτητές καί μαθητές καί γ ι’ αύτό ό Έλεγχος τού Νού, μέχρι τώρα, διδάσκεται σέ είκοσι τέσσερα κολέγια καί πανεπιστήμια, δεκάξι γυμνάσια καί όκτώ δημοτικά. Χάρη σ’ αυτές τίς τεχνικές, χιλιάδες φοιτη­τές καί μαθητές μελετάνε λιγότερο καί μαθαίνουν περισ­σότερα.

Κεφάλαιο 7

Δημιουργικός ύπνος

Πόσο ελεύθεροι νιώθουμε όταν ονειρευόμαστε! Τά όρια τοϋ χρόνου, οί περιορισμοί τοϋ χώρου, οί νόμοι τής λογικής, οί φραγμοί τής συνείδησης, εξαφανίζονται καί γι­νόμαστε θεοί τών δικών μας έφήμερων δημιουργημάτων. ’Επειδή αύτά πού δημιουργούμε είναι άπόλυτα δικά μας, ό Φρόυντ έδωσε ιδιαίτερη σημασία στά όνειρα. ΤΗταν σά νά έλεγε, «κατάλαβε τά όνειρα τοϋ άνθρώπου, καί θά κατα­λάβεις τόν άνθρωπο».

Στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ έπίσης παίρνουμε τά όνειρα ατά σοβαρά, άλλά μέ διαφορετικό τρόπο γιατί μαθαίνουμε νά χρησιμοποιούμε τό νοϋ μας μέ διαφορετικό τρόπο. Ό Φρόυντ άσχολοϋνταν μέ τά όνειρά πού δημιουργούμε αύ- θόρμητα. Ό ’Έλεγχος τού Νοϋ, όχι. Τό ένδιαφέρον μας έγκειται στήν έσκεμμένη δημιουργία ονείρων γιά τή λύση όρισμένων προβλημάτων. ’Επειδή προγραμματίζουμε τό θέμα τους έκ τών προτέρων, τά έρμηνεύουμε διαφορετικά καί πάντα μέ έντυπωσιακά άποτελέσματα. Μολονότι αύτό περιορίζει τόν αύθορμητισμό τών ονειρικών μας έμπει- ριών, κερδίζουμε μιά σημαντική ελευθερία: μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στή ζωή μας. ’

Ό ταν έρμηνεύουμε ένα όνειρο πού είχε προγραμματι-

60

στεϊ άπό πρίν, τό κέρδος πού έχουμε δέν είναι μόνο πώς μαθαίνουμε κάτι παραπάνω γιά τήν ψυχοπαθολογία μας, άλλά βρίσκουμε λύσεις καί γιά άλλα καθημερινά προβλή­ματα.

Γιά νά φτάσουμε στόν ’Έλεγχο τοϋ ’Ονείρου διδάσκον­ται τρία στάδια πού όλα τους άπαιτοϋν κάποιο νοητικό έπίπεδο διαλογισμού.

Τό πρώτο είναι νά μάθουμε νά θυμόμαστε τά όνειρά μας. Πολλοί λένε «Δέν ονειρεύομαι ποτέ», άλλά αύτό δέν εΐν’ άλήθεια. Μπορεί νά μή θυμόμαστε τά όνειρά μας, άλλά όλοι μας ονειρευόμαστε. Ά ν έξαφανίσουμε τά όνειρά μας σέ λίγες μέρες θά έμφανιστοΰν διανοητικές καί συναισθη­ματικές διαταραχές.

Ό ταν άρχισα νά ερευνώ τήν πιθανή χρησιμότητα τών ονείρων γιά τή λύση διαφόρων προβλημάτων, τό 1949, δέν ήμουνα καθόλου σίγουρος γ ι’ αύτό πού θά ’θρισκα. Ό πως όλοι μας, είχα άκούσει πολλές ιστορίες γιά τά προμηνύ- ματα πού ύπάρχουνε στά όνειρα. Ό Καίσαρας, όπως όλοι ξέρουμε, είχε προειδοποιηθεί άπό ένα όνειρο γιά τίς «Ε1- δούς τοϋ Μαρτίου», τήν ήμέρα πού, όπως άποδείχτηκε, δολοφονήθηκε. Κι ό Λίνκολν είχε ονειρευτεί πώς θά τόν δολοφονούσαν. Ά ν αύτά τά όνειρα καί πολλά άλλα πού τούς μοιάζουν ήταν τυχαία καί δέν μπορούσαν νά έπανα- ληφθοϋν, τότε έχανα τόν καιρό μου.

Σέ κάποιο σημείο έφτασα νά είμαι σίγουρος πώς έχανα τόν καιρό μου. Γιά τέσσερα όλόκληρα χρόνια μελετούσα ψυχολογία - Φρόυντ, Ά ντλερ, Γιούνγκ - κι είχα άρχίσει νά πιστεύω πώς όσο περισσότερο μελετούσα τόσο λιγότερα ήξερα. Ήταν δύο τό πρωί. Πέταξα, λοιπόν, τό βιβλίο μου στό πάτωμα καί πήγα γιά ϋπνο, άποφασισμένος νά μήν ξα- νασπαταλήσω πολύτιμο χρόνο μελετώντας εκείνους τούς γίγαντες πού διαφωνούσαν άκόμα καί μεταξύ τους. Ά πό δώ καί μπρός θά είχα ν ’ άσχοληθώ μέ τή δουλειά μου στά ήλεκτρονικά καί τίποτε άλλο. Τήν είχα παρατήσει λίγο καί τά λεφτά λιγόστευαν.

61

Δυό ώρες άργότερα, ένα όνειρο μέ ξύπνησε. Δέν ήταν μιά σειρά περιστατικών, όπως τά περισσότερα όνειρα, άλλά άπλώς ένα φώς. Τό ονειρικό οπτικό πεδίο μου είχε γεμίσει άπό ένα μεσημεριάτικο ήλιακό φώς, χρυσό κι έκτυφλωτικό. ’Άνοιξα τά μάτια μου καί βρήκα τό σκοτάδι τού δωματίου μου. ’Έκλεισα τά μάτια μου καί είδα ξανά τό φώς. Τό έπανέλαβα πολλές φορές: άνοιγα τά μάτια, σκο­τάδι, έκλεινα τά μάτια, φώς. Τήν τρίτη ή τέταρτη φορά πού έκλεισα τά μάτια μου, είδα τρεις άριθμούς: 3 - 7 - 3 . Μετά είδα άλλους τρεΤς άριθμούς: 3 - 4 - 3 . Τήν έπόμενη φορά φάνηκε ή πρώτη σειρά άριθμών καί μετά φάνηκε ή δεύ­τερη.

Λιγότερο μ ’ ένδιέφεραν οί έξι άριθμοί παρά τό φώς πού είχε άρχίσει νά χάνεται σιγά σιγά. Αναρωτιόμουν άν ή ζωή μου έφτανε στό τέλος της, σάν τούς ήλεκτρικούς γλόμ­πους πού, πρίν καούν όριστικά, βγάζουν μιά δυνατή λάμψη. Ό ταν άντιλήφθηκα πώς δέν πέθαινα, θέλησα νά ξαναφέρω πίσω τό φώς γιά νά τό μελετήσω. ’Άλλαξα τό ρυθμό τής άναπνοής μου, τή θέση μου στό κρεβάτι, τό νοητικό μου έπίπεδό... τίποτε. Τό φώς συνέχιζε νά σβήνει. Συνολικά, τό φώς πρέπει νά κράτησε πέντε λεπτά.

"Ισως οι άριθμοί νά είχαν κάποιο νόημα. Δέν μπόρεσα νά ξανακοιμηθώ τήν ύπόλοιπη νύχτα προσπαθώντας νά θυ­μηθώ άριθμούς τηλεφώνων, διευθύνσεων, αύτοκινήτων, κάτι τέλος πάντων πού νά ’δινε νόημα σέ κείνους τούς άριθμούς.

Σήμερα έχω στή διάθεσή μου έναν άποτελεσματικό τρόπο νά βρίσκω τί σημαίνουν τά όνειρα, άλλά έκείνη τήν έποχή βρισκόμουνα στά πρώτα στάδια τής έρευνάς μου. Τήν άλλη μέρα, κουρασμένος καθώς ήμουνα μέ δυό ώρες ϋπνο όλη νύχτα, συνέχιζα τήν προσπάθεια νά συνδυάσω τούς άριθμούς έκείνους μέ κάτι πού μπορεί νά γνώριζα.

Τώρα πρέπει ν ’ άφηγηθώ μερικά κοινότοπα περιστατικά πού οδήγησαν στή διαλεύκανση τοϋ μυστηρίου καί άπό κεί σ’ ένα σημαντικό κεφάλαιο τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ.

"Ενα τέταρτο πρίν κλείσω τό μαγαζί τών ήλεκτρονικών,

62

ήρθε κάποιος φίλος καί μοϋ πρότεινε νά πάμε γιά καφέ. Καθώς μέ περίμενε, ήρθε ή γυναίκα μου καί μοϋ ’πε: «Άφοϋ θά πάτε γιά καφέ, γιατί δέν περνάτε τά σύνορα τοϋ Μεξικού νά μοϋ άγοράσετε λίγο οινόπνευμα γιά εντριβή;» Κοντά στή γέφυρα, ύπάρχει ένα μαγαζί πού πουλάει τό οινόπνευμα γιά έντριβή πολύ πιό φτηνά.

Στό δρόμο πού πηγαίναμε, είπα στό φίλο μου γιά τό όνειρο, καί καθώς τοϋ τό ’λεγα, μοϋ ’ρθε μιά ίδέα: Μήπως αύτό πού είχα δε! ήταν ό άριθμός κάποιου λαχείου; Περά­σαμε μπρός άπό ένα μαγαζί πού πουλούσε μεξικάνικα λα­χεία, άλλά ήταν ώρα νά κλείσει καί τά ρολά ήταν κιόλας κατεβασμένα. Δέν πειράζει, σκέφτηκα, μιά κουτή ίδέα ήταν, καί πήγαμε λίγο παραπέρα ν ’ άγοράσουμε τό οινό­πνευμα τής γυναίκας μου.

Καθώς ό πωλητής μοϋ τύλιγε τό οινόπνευμα, ό φίλος μου μέ φώναξε άπ’ τήν άλλη μεριά τοϋ μαγαζιού. «Ποιός ήταν ό άριθμός πού ζήταγες;» μέ ρώτησε.

«Τρία - έφτά - τρία, τρία - τέσσερα - τρία», τού είπα.«’Έλα νά δεις!»Υπήρχε μισό λαχείο μέ τόν άριθμό 3 - 4 - 3 .Σ’ ολόκληρη τή Δημοκρατία τοϋ Μεξικού, τό καθένα άπ’

τίς έκατοντάδες χιλιάδες μαγαζιά, σάν έκεινο τό μικρό μα­γαζί όπου βρισκόμασταν, παίρνει λαχεΤα μέ τούς ’ίδιους τρεις πρώτους άριθμούς κάθε μήνα. Αύτό τό μαγαζί ήταν τό μόνο σ’ όλόκληρη τή χώρα πού πουλούσε λαχεία μέ τόν άριθμό 343. Ό άλλος άριθμός 373 είχε πουληθεί στήν πόλη τού Μεξικού.

Μερικές βδομάδες άργότερα έμαθα πώς τό μισό μου λαχείο - τό πρώτο λαχείο πού είχα άγοράσει σ’ όλη μου τή ζωή - κέρδιζε 10.000 δολάρια, πού τόσο πολύ χρειαζό­μουνα τότε. Μέσα στήν τρελή χαρά πού μέ είχε συνεπάρει, κοίταζα προσεκτικά έκεϊνο τό λαχείο, κι αύτό πού βρήκα ήταν πολύ πιό πολύτιμο άπό τά χρήματα πού άντιπροσώ- πευε τό ’ίδιο τό λαχείο. Ήταν τό θεμέλιο πού χρειαζόμουνα γιά νά βασίσω σταθερά τή δοξασία μου πώς οί μελέτες πού έκανα μέχρι τότε άξιζαν τόν κόπο. Κατά κάποιον τρόπο,

63

είχα έρθει σ’ έπαφή μέ μιά ’Ανώτερη Εύφυ'ία. Ίσως νά ’χα έρθει σ’ έπαφή μαζί της πολλές φορές πρίν χωρίς νά τό ξέρω. Αύτή τή φορά, όμως, ήξερα.

Σκεφτεϊτε τόν άριθμό τών φαινομενικά συμπτωματικών περιστατικών πού χρειάστηκαν γιά νά φτάσω έκεΤ. Σέ μιά στιγμή άπελπισίας, ονειρεύτηκα έναν άριθμό μέ τόσο έκ- θαμβωτικό τρόπο - μέσα στό φώς - πού έπρεπε νά τόν θυ­μάμαι. Μετά, ήρθε κάποιος φίλος καί μέ κάλεσε γιά καφέ καί, κουρασμένος καθώς ήμουνα, δέχτηκα. Μετά ήρθε ή γυναίκα μου καί μού ζήτησε νά τής άγοράσω οινόπνευμα έντριβής, πράγμα πού μέ όδήγησε στό μοναδικό μαγαζί τού Μεξικού πού πουλούσε τό λαχείο μέ τόν άριθμό πού μ’ ένδιέφερε ειδικά.

Ό ποιος πιστέψει πώς όλα τά περιστατικά μαζί είναι συμπτώσεις, θά δυσκολευτεί πάρα πολύ νά εξηγήσει ένα καταπληκτικό άλλά καί τεκμηριωμένο γεγονός: Τέσσερις άπόφοιτοι τού ’Ελέγχου τού Νού άπό τίς Ηνωμένες Πολι­τείες, χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές, πού άνέ- πτυξα άργότερα, κέρδισαν κι αύτοί λαχεία. Είναι ή Ρετζίνα Μ. Φόρνεκερ, άπ’ τό Ρόκφορντ τού Ίλλινόις, πού κέρδισε 300.000 δολάρια, ό Ντέηβιντ Σίκιτς, άπ’ τό Σικάγο, πού κέρδισε 300.000 δολάρια καί ό Τζών Φλέμινγκ, άπ’ τό Μπάφφαλο τής Νέας Ύόρκης, πού κέρδισε 50.000 δολάρια.

Δέν έχουμε άντίρρηση γιά τή λέξη «σύμπτωση» στόν ’Έλεγχο τού Νοϋ. Στήν πραγματικότητα μάλιστα, τής άπο- δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. "Οταν μιά σειρά δυσεξήγητων περιστατικών όδηγεί σ’ ένα έποικοδομητικό άποτέλεσμα, τήν ονομάζουμε σύμπτωση. Ό ταν καταλήγει σ’ ένα κατα­στροφικό άποτέλεσμα, τήν ονομάζουμε άτύχημα. Στόν ’Έλεγχο τού Νου, μαθαίνουμε πώς νάπροκαλοϋμε τίς συμ­πτώσεις. Ποτέ δέ χρησιμοποιούμε τήν έκφραση «ήταν μιά άπλή σύμπτωση».

Τό όνειρο πού μ’ έκανε νά κερδίσω τό λαχείο μέ έπεισε γιά τήν ϋπαρξη μιάς ’Ανώτερης Εύφυΐας καί γιά τήν ικανό­τητά της νά επικοινωνεί μαζί μου. Τό γεγονός ότι έπικοινώ-

64

νησε μαζί μου ενώ κοιμόμουνα κι ενώ μ ’ ανησυχούσαν βα­θιά τά οικονομικά μου, δέν είναι καθόλου άξιοπερίεργο. Χιλιάδες άλλοι άνθρωποι πήραν πληροφορίες στά όνειρά τους, κατά κάποιον παραφυσικό τρόπο, ένώ βρίσκονταν σέ άπελπισία, σέ κίνδυνο ή σέ κρίσιμες καμπές τής ζωής τους. Πολλά τέτοια όνειρα έχουν καταγραφεί στή Βίβλο. Ωστόσο, τήν έποχή έκείνη, τό γεγονός ότι συνέβη σέ μένα

έμοιαζε τουλάχιστον μέ θαύμα.Ά π ' τίς μελέτες πού είχα κάνει, θυμόμουνα πώς ό

Φρόυντ έλεγε ότι ό ύπνος δημιουργεί εύνοίκές συνθήκες γιά τήν τηλεπάθεια. Γιά νά έξηγήσω τό όνειρό μου, έπρεπε νά πάω πιό μακριά καί νά πώ ότι ό ύπνος δημιουργεί εύνοί­κές συνθήκες γιά τή λήψη πληροφοριών άπό μιά Ανώτερη Εύφυία. Μετά, πήγα πολύ πιό μακριά καί άναρωτήθηκα άν έπρεπε νά κάνουμε σάν αύτόν πού περιμένει παθητικά νά χτυπήσει τό τηλέφωνο. Δέ θά μπορούσαμε, μήπως, νά πά­ρουμε μόνοι μας τόν άριθμό καί νά έπικοινωνήσουμε μέ τήν Ανώτερη Εύφυία μέ δική μας πιά πρωτοβουλία; Σάν θρήσκος άνθρωπος, συλλογίστηκα πώς άφού μπορούμε νά φτάσουμε στό Θεό μέ τήν προσευχή, σίγουρα μπορούμε νά φτιάξουμε μιά μέθοδο γιά νά φτάνουμε σέ κάποια Ανώ­τερη Εύφυία. (Όπως θά δούμε άργότερα, στό Κεφάλαιο15, όταν μιλάω γιά τό Θεό καί γιά μιά Ανώτερη Εύφυία άναφέρομαι σέ δύο διαφορετικά πράγματα.)

Ναί, τά πειράματά μου άπέδειξαν πώς μπορούμε νά φτάσουμε ή νά επικοινωνήσουμε μέ μιάν Ανώτερη Εύφυία μέ διάφορους τρόπους. "Ενας άπ’ αύτούς είναι ό ’Έλεγχος τών Ονείρων, πού είναι πολύ άπλός καί μαθαίνεται πολύ εύκολα.

Δέν μπορείτε νά βασίζεστε σέ έκτυφλωτικά φώτα πού θά σάς βοηθάνε νά θυμάστε τά όνειρά σας, άλλά μπορείτε νά βασίζεστε στό άθροιστικό άποτέλεσμα τού προγραμμα­τισμού τού έαυτού σας, ένώ βρίσκεστε στό έπίπεδό σας, γιά νά μπορείτε νά τά θυμάστε. Καθώς θά διαλογίζεστε λίγο πρίν κοιμηθείτε, μπορείτε νά λέτε: «Θέλω νά θυμάμαι

65

ένα όνειρο. Θά θυμάμαι ένα όνειρο». Τώρα μπορείτε νά κοιμηθείτε, έχοντας πρόχειρα δίπλα σας μολύβι καί χαρτί. Μόλις ξυπνήσετε, είτε τή νύχτα ε’ίτε τό πρωί, γράψτε ό,τι θυμάστε άπ’ τό όνειρο. Συνεχίστε τήν έξάσκηση κάθε νύ­χτα καί ή άνάκληση τών άναμνήσεων θά είναι πιό σαφής καί πιό πλήρης. Ό ταν φτάσετε τήν καινούρια σας ικανότητα σέ ικανοποιητικό σημείο θά είστε έτοιμος γιά τό δεύτερο στάδιο:

Καθώς θά διαλογίζεστε λίγο πρίν κοιμηθείτε, άναλογι- στεΐτε κάποιο πρόβλημα πού νά μπορεί νά λυθεΤ μέ μιά πληροφορία ή μιά συμβουλή. Βεβαιωθείτε πώς ένδιαφέρε- στε πραγματικά νά τό λύσετε. Οί κουτές έρωτήσεις φέρ­νουν κουτές άπαντήσεις. Τώρα προγραμματίστε τόν έαυτό σας μέ τίς παρακάτω λέξεις: «Θέλω νά δώ ένα όνειρο πού νά περιέχει πληροφορίες γιά νά λύσω τό πρόβλημα πού έχω στό νού μου. Θά δώ ένα τέτοιο όνειρο, θά τό θυμάμαι καί θά τό καταλάβω».

Ό ταν ξυπνήσετε τή νύχτα ή τό πρωί, άναλογιστεΤτε τό όνειρο πού θυμάστε πιό ζωηρά άπ’ όλα καί άναζητήστε τό νόημά του.

"Οπως είπα καί πιό πάνω, ή μέθοδος πού έχουμε γιά νά έρμηνεύουμε τά όνειρα πρέπει νά ’ναι διαφορετική άπ’ τή φροϋδική, γιατί έμεΤς δημιουργούμε τά όνειρα επίτηδες. Γι’ αύτό, άν κατά τύχη, ξέρετε τή φροϋδική έρμηνεία τών ονείρων, ξεχάστε την γιά νά πετύχετε καλύτερα τόν ’Έλεγχο τού Νοϋ.

Φανταστείτε τί συμπέρασμα θά ’βγάζε ό Φρόυντ άπ’ τό παρακάτω όνειρο: Κάποιος βρισκόταν στή ζούγκλα κυκλω­μένος άπό άγριους πού τόν πλησίαζαν άπειλητικά, κραδαί- νοντας λόγχες πού άνέβαζαν ψηλά καί μετά κατέβαζαν. Κάθε λόγχη είχε μιά τρύπα στήν άκρη της. Ό ταν ξύπνησε είδε πώς τό όνειρο εκείνο ήταν ή άπάντηση σ’ ένα πρό­βλημα πού τόν βασάνιζε πολύ καιρό: ήθελε νά σχεδιάσει μιά ραπτομηχανή. Είχε καταφέρει νά κάνει τή βελόνα ν’ άνεβοκατεβαίνει άλλά χωρίς νά ράβει, μέχρι πού τό όνειρο τόν όδήγησε νά βάλει μιά τρύπα στήν άκρη τής βελόνας.

5

66

Αύτός ό άνθρωπος ήταν ό Έλίας Χάου, αύτός πού έφεύρε τήν πρώτη πρακτική ραπτομηχανή.

Έ νας άπόφοιτος τοϋ Ελέγχου τού Νού πιστεύει πώς ό Έλεγχος τών ’Ονείρων τού ’σωσε τή ζωή. Τήν παραμονή μιας έφταήμερης εκδρομής μέ μοτοσικλέτα, προγραμμά­τισε ένα όνειρο πού θά τόν προειδοποιούσε γιά τούς πιθα­νούς κινδύνους πού μπορεΤ ν ’ άντιμετώπιζε. Τά περισσό­τερα μακρινά ταξίδια πού ειχε κάνει προηγουμένως χαρα­κτηρίζονταν άπό μικροζημιές: μιά φορά είχε μείνει άπό λά­στιχο, μιά άλλη φορά είχε μπεΤ σκόνη στό καρμπυρατέρ καί τήν τελευταία φορά ειχε συναντήσει άπροσδόκητα χιόνι.

’Ονειρεύτηκε πώς βρισκόταν στό σπίτι κάποιου φίλου του. Γιά φαγητό τό βράδυ τοϋ ’δωσαν μιά πιατέλα ξέχειλη άπό φασολάκια πράσινα ώμά, ενώ όλοι οί άλλοι έτρωγαν μιά ύπέροχη «Κίς Λορραίν». Μήπως αύτό σήμαινε πώς δέν έπρεπε νά φάει φασολάκια ώμά στή διάρκεια τοϋ ταξιδιού; Γ ιά τέτοιο πράγμα δέν ύπήρχε κίνδυνος, άφού τά φασολά­κια δέν τού άρέσουν καί μάλιστα ώμά. Μήπως αύτό σήμαινε πώς δέν ήτανε πιά εύπρόσδεκτος στό σπίτι τοϋ φίλου του; Ό χι, ήταν σίγουρος γιά τή φιλία του καί, έξάλλου, αύτό δέν είχε καμιά σχέση μέ τό ταξίδι μέ τή μοτοσικλέτα.

Δυό μέρες άργότερα, τά χαράματα, έτρεχε μέ τή μοτο­σικλέτα σ ’ έναν αύτοκινητόδρομο τής Νέας Ύόρκης. Ήταν ένα ύπέροχο πρωί, ό δρόμος ήταν σ’ εξαιρετική κα­τάσταση καί δέν ύπήρχε καθόλου κίνηση έκτός άπό ένα μικρό φορτηγό μπροστά του.

Καθώς πλησίασε τό φορτηγό είδε πώς ήταν γεμάτο άπό τελάρα μέ φασολάκια φρέσκα! ’Αμέσως θυμήθηκε τό όνειρό του καί έλάττωσε τήν ταχύτητα απ’ τά 65 στά 25 μίλια. Μετά, καθώς έπαιρνε μιά στροφή μέ 15 μίλια τήν ώρα, ή πίσω ρόδα του πατινάρισε πάνω σέ μερικά φασολά­κια πού είχαν πέσει άπ’ τό φορτηγό! ’Άν έτρεχε μέ μεγαλύ­τερη ταχύτητα, τό ντεραπάρισμα θά ήταν πολύ πιό σο­βαρό, ’ίσως μάλιστα καί μοιραίο.

Μπορείτε μόνο νά έρμηνεύσετε τά όνειρα πού άποφα­σίζετε νά δείτε. Μέ τόν κατάλληλο αύτοπρογραμματισμό

67

έκ τών προτέρων γιά νά καταλάβετε τά όνειρά σας, θά έχετε κάποιο «προαίσθημα» γιά τή σημασία τους. Τό προαίσθημα συχνά είναι ό τρόπος μέ τόν όποιο τό άφωνο ύποσυνείδητό μας έπικοινωνεϊ μαζί μας. Μέ τήν εξάσκηση θά άναπτύξετε όλο καί περισσότερη εμπιστοσύνη σ’ αύτά τά προγραμματισμένα προαισθήματα.

Οί λέξεις πού σάς πρότεινα νά χρησιμοποιείτε γιά τόν αύτοπρογραμματισμό σας εΐν’ αύτές πού χρησιμοποιούμε στά μαθήματα τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ. Μιά διαφορετική δια­τύπωση μπορεί νά πετύχει επίσης, άλλά σέ περίπτωση πού άποφασίσετε νά παρακολουθήσετε μαθήματα ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ θά είστε προκαλλιεργημένος καί θά ’χετε περισ­σότερες εμπειρίες άν έχετε άφομοιώσει έκ τών προτέρων τίς ’ίδιες λέξεις άκριβώς ένώ θά βρίσκεστε στό επίπεδο "Αλφα.

’Ά ν δείξετε ύπομονή μέ τόν ’’Ελεγχο τών ’Ονείρων καί τήν έξάσκηση, θ’ άνακαλύψετε έναν άπ’ τούς πιό άνεκτί- μητους καί πιό παραγωγικούς διανοητικούς πόρους σας. Φυσικά δέν πρέπει νά περιμένετε νά κερδίζετε όλα τά λα­χεία. Είναι στή φύση τών λαχείων νά κερδίζουν μόνο έλά- χιστα. Άλλά είναι στή φύση τής ζωής νά μπορεί ό καθένας νά κερδίζει πολύ περισσότερα άπ ’ όσα τοϋ προσφέρουν τά όποιαδήποτε λαχεία.

Κεφάλαιο 8

Ή δύναμη τών λέξεων

Στήν Εισαγωγή σάς πρότειναν νά μήν κάνετε καμιά άσκηση μέ τήν πρώτη άνάγνωση τοϋ βιβλίου. Τά παρακάτω άποτελοϋν έξαίρεση. Δοκιμάστε άμέσως τώρα. ’Επιστρα­τεύστε όλη σας τή φαντασία γιά νά συνεχίσετε. ’Άς δούμε τί συνέπειες μπορεί νά έχει.

Φανταστείτε πώς στέκεστε στήν κουζίνα σας κρατών­τας ένα λεμόνι πού μόλις βγάλατε άπ’ τό ψυγείο σας. Τό νιώθετε κρύο στό χέρι σας. Κοιτάξτε το άπ’ έξω, κοιτάξτε τήν κίτρινη φλούδα του. Είναι ένα ζωηρό κίτρινο χρώμα πού πρασινίζει λίγο κοντά στίς δυό άκρες τοϋ λεμονιού. Σφίξτε το λίγο νά δείτε πόσο γερό είναι καί πόσο ζυγίζει.

Τώρα σηκώστε τό λεμόνι ώς τή μύτη σας καί μυρίστε το. Καμιά μυρουδιά δέ μοιάζει μέ τοϋ λεμονιού, έ; Τώρα κόψτε τό λεμόνι στά δύο καί μυρίστε το. Ή μυρουδιά είναι πιό δυνατή. Τώρα δαγκώστε τό λεμόνι βαθιά καί άφήστε τό χυμό νά τρέξει γύρω άπ’ τό στόμα σας. Καμιά γεύση δέ μοιάζει μέ τού λεμονιού, έ;

Σ’ αύτό τό σημείο, άν χρησιμοποιήσατε τή φαντασία σας, θά πρέπει νά σάς τρέχουν τά σάλια.

Ά ς δούμε τί σημαίνουν όλ’ αύτά.

69

Λέξεις, «σκέτες» λέξεις έπηρέασαν τούς σιελογόνους άδένες σας. Οί λέξεις δέν άντιπροσώπευαν κάν τήν πραγ­ματικότητα, άλλά κάτι πού ε'ίχατε φανταστεί. "Οταν διαβά­ζατε κείνες τίς λέξεις γιά τό λεμόνι, λέγατε στόν έγκέφαλό σας πώς βαστάγατε ένα λεμόνι, μολονότι δέν τό εννοού­σατε άπόλυτα. Ό έγκέφαλός σας τό πήρε στά σοβαρά καί είπε στούς σιελογόνους άδένες σας: «Ό τύπος δαγκώνει ένα λεμόνι. Γρήγορα, πλύντε του τό στόμα». Οί άδένες ύπάκουσαν.

Οί περισσότεροι άπό μάς πιστεύουμε πώς οί λέξεις άντιπροσωπεύουν έννοιες καί πώς αύτό πού έννοούν μπο­ρεί νά είναι καλό ή κακό, άλήθεια ή ψέμα, ισχυρό ή άνί- σχυρο. Αύτό είναι σωστό, άλλ’ άποτελεΤ μόνο τό μισό. Οί λέξεις δέν άντιπροσωπεύουν μόνο τήν πραγματικότητα, δημιουργούν πραγματικότητα, όπως τά σάλια πού τρέ­χουν.

Ό έγκέφαλός δέν είναι λεπτεπίλεπτος διερμηνέας τών προθέσεών μας: παίρνει πληροφορίες καί τίς άποθηκεύει, καί κατευθύνει τό σώμα μας. Πείτε του κάτι σάν «Τρώω ένα λεμόνι τώρα», κι άρχίζει νά λειτουργεί.

Τώρα είναι καιρός νά γίνει αύτό πού εμείς στόν ’Έλεγχο τού Νού ονομάζουμε «νοητικό νοικοκυριό». Δέν ύπάρχει άσκηση γι’ αύτό, άλλά μόνο μιά σταθερή άπόφαση γιά τίς λέξεις πού χρησιμοποιούμε προκειμένου νά βάλουμε τόν έγκέφαλό μας νά δουλέψει.

Ή άσκηση πού κάναμε πιό πάνω ήταν ούδέτερη, δέν μάς έκανε οϋτε καλό οϋτε κακό. Ά λλά τό καλό, καθώς καί ιό κακό, μπορούν νά προέλθουν άπό τίς λέξεις πού χρησι­μοποιούμε.

Πολλά παιδιά παίζουν ένα παιχνίδι τήν ώρα τοϋ φαγη­τού. Περιγράφουν τό φαγητό πού τρώνε μέ τούς πιό άη- Λιαστικούς όρους πού μπορούν νά φανταστούν: Λένε λό­γου χάρη πώς τό βούτυρο είναι λιωμένοι κοριοί, γιά νά διαλέξω ένα άπ’ τά λιγότερο άηδιαστικά πού θυμάμαι. Σκο- ιιός τού παιχνιδιού είναι νά μήν άηδιάσουν άπ’ τήν καινού­

70

ρια αύτή περιγραφή τού φαγητού άλλά νά κάνουν κάποιον άλλον ν ’ άηδιάσει σέ σημείο πού νά μήν μπορεΤ νά προ­σποιείται άλλο. Συχνά πετυχαίνει καί όλο καί κάποιος ση­κώνεται άπ’ τό τραπέζι μέ κομμένη τήν όρεξη.

Σάν ενήλικοι παίζουμε συχνά τό παιχνίδι αύτό. Κόβουμε τήν όρεξή μας γιά ζωή μέ άρνητικές λέξεις, καί οί λέξεις, κερδίζοντας δύναμη μέ τήν πολλή επανάληψη, δημιουρ­γούν μέ τή σειρά τους μιά άρνητική ζωή γιά τήν όποία μάς κόβεται ή όρεξη.

«Πώς είσαι;»«Μπά, δέν έχω παράπονο», ή «Άς μήν παραπονιέμαι»,

ή «’Ό χι καί πολύ άσχημα».Πώς άντιδρά ό έγκέφαλος σ’ αύτές τίς καταθλιπτικές

άπόψεις;Μήπως είναι «μπελάς» νά πλύνετε τά πιάτα; Μήπως εί­

ναι «μεγάλος πονοκέφαλος» νά κάνετε τόν ισολογισμό έσόδων - έξόδων σας; Μήπως έχετε «σκυλοβαρεθεΤ» τόν παλιόκαιρο πού μάς κάνει τελευταία; Είμαι σίγουρος πώς ο'ι πρωκτολόγοι οφείλουν ένα μεγάλο μέρος τών έσόδων τους στίς λέξεις πού χρησιμοποιούμε. Μήν ξεχνάτε πώς ό έγκέφαλος δέν είναι κανένας λεπτεπίλεπτος διερμηνέας. Λέει: «Αύτός ό τύπος ζητάει έναν πονοκέφαλο. Εντάξει: Έ νας πονοκέφαλος! Έφτασε!»

Βέβαια, κάθε φορά πού λέμε πώς κάτι μάς προξενεί πονοκέφαλο, δέν έμφανίζεται άμέσως ένας πονοκέφαλος. Ή φυσική κατάσταση τοϋ σώματος είναι ή καλή ύγεία, καί όλες οί σωματικές διαδικασίες όδηγοϋν πρός τήν καλή ύγεία. Μέ τόν καιρό, όμως, μέ τόν άνελέητο προφορικό βομβαρδισμό τής άμυνάς του, καταλήγει νά μάς δώσει τήν άρρώστια πού παραγγείλαμε.

Δυό πράγματα δίνουν δύναμη στίς λέξεις πού χρησιμο­ποιούμε: τό έπίπεδο τοϋ νού μας καί τό ποσοστό συναισθη­ματισμού μέ τόν όποΤο λέμε τά διάφορα πράγματα.

Τό «Θεέ μου! Πώς πονάει!» άν τό πούμε μέ άρκετή πί­στη, θά προσφέρει άνετη φιλοξενία σέ κάποιον πόνο. Τό «Δέν μπορώ νά κάνω τό παραμικρό έδώ μέσα!» άν τό πούμε

71

μέ βαθύ συναίσθημα γίνεται αλήθεια πού δίνει περισσό­τερη Ισχύ στό ’ίδιο τό συναίσθημα.

Ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ προσφέρει αποτελεσματικά άμυντικά μέσα γιά τίς ίδιες τίς κακές μας συνήθειες. Στά έπίπεδα ’Άλφα καί Θήτα οί λέξεις μας έχουν τρομερά αύ- ξημένη δύναμη. Σέ προηγούμενα κεφάλαια ε’ίδατε πώς, χρησιμοποιώντας εκπληκτικά άπλές λέξεις, μπορείτε νά προγραμματίσετε όνειρα έκ τών προτέρων καί νά μεταφέ­ρετε άπό τίς διάφορες λέξεις στά τρία σας δάχτυλα τή δύναμη νά πηγαίνετε στό έπίπεδο ’Άλφα.

Ποτέ δέ γέλασα μέ τόν Έ μίλ Κουέ, μολονότι πολλοί άνθρωποι στή δύσκολη εποχή μας, τόν κοροϊδεύουν. Είναι διάσημος γιά μιά φράση πού είπε καί πού σήμερα συχνά προκαλεϊ τό γέλιο σά νά ήτανε άνέκδοτο: «Μέρα μέ τή μέρα, καί μέ κάθε τρόπο, γίνομαι όλο καί καλύτερα». Αύτές οί λέξεις έχουν θεραπεύσει χιλιάδες άνθρώπους άπό πολύ σοβαρές άσθένειες! Δέν είναι άνέκδοτο. Σέβομαι αύτές τίς λέξεις καί αισθάνομαι δέος καί εύγνωμοσύνη γιά τόν Δρα Κουέ, γιατί έμαθα άνεκτίμητα πράγματα άπ’ τό βιβλίο του Ό Αύτοέλεγχος μέ τήν Αυθυποβολή.

Ό Δρ. Κουέ ήταν χημικός γιά τριάντα όλόκληρα χρόνια στήν πόλη Τρουά τής Γαλλίας όπου γεννήθηκε. ’Αφού με­λέτησε καί πειραματίστηκε μέ τήν ύπνωση, διατύπωσε μιά δική του ψυχοθεραπεία βασισμένη στήν αύθυποβολή. Τό 1910 άνοιξε μιά έλεύθερη κλινική στήν πόλη Νανσύ, όπου δεχόταν χιλιάδες άσθενεϊς, μερικούς μέ ρευματισμούς, μέ σοβαρούς πονοκεφάλους, άσθμα καί παράλυση κάποιου μέλους, καί άλλους μέ χρόνια φυματιώδη οιδήματα, ινώ­δεις όγκους καί έλκη καί γενικά μέ μιά μεγάλη ποικιλία άσθενειών. Ποτέ δέ θεράπευσε κανέναν, έλεγε. Δίδασκε τούς άνθρώπους νά θεραπεύονται μόνοι τους. Δέν ύπάρ- χει άμφιβολία πώς οί θεραπείες γίνονταν - είναι όλες τεκ­μηριωμένες - άλλά ή μέθοδος Κουέ έχει έξαφανιστεϊ σχε­δόν έντελώς άπό τότε πού πέθανε, τό 1926. ’Ά ν αύτή ή μέθοδος ήταν τόσο περίπλοκη πού μόνο έλάχιστοι ειδικοί

72

νά μποροϋσαν νά τή μάθουν καί νά τήν έφαρμόζουν, δέν άποκλείεται νά είχε διατηρηθεί μέχρι σήμερα. Είναι πολύ άπλή. "Ολοι μπορούν νά τή μάθουν. Τό κέντρο της βρίσκε­ται στόν ’Έλεγχο τού Νοϋ.

Υπάρχουν δύο βασικές άρχές:

1. Μόνο ένα πράγμα τή φορά μπορούμε νά σκεφτόμα­στε, καί

2. Ό ταν συγκεντρωνόμαστε σέ μιά σκέψη, ή σκέψη πραγματοποιείται γιατί τό σώμα μας τή μεταμορφώνει σέ δράση.

Κατά συνέπεια, άν θέλετε νά βάλετε σέ λειτουργία τίς θεραπευτικές ’ιδιότητες τού σώματός σας, πού μπορεΤ νά είναι μπλοκαρισμένες άπό άρνητικές σκέψεις (συνειδητές ή ύποσυνείδητες), δέν έχετε παρά νά έπαναλάβετε ε’ίκοσι φορές συνέχεια: «Μέρα μέ τή μέρα, καί μέ κάθε τρόπο, γίνομαι όλο καί καλύτερα». ’Άν τό κάνετε δυό φορές τήν ήμερα θά ’χετε άρχίσει νά χρησιμοποιείτε τή μέθοδο Κουέ.

Άφού οί δικές μου οί έρευνες άπέδειξαν πώς ή δύναμη τών λέξεων αύξάνεται πάρα πολύ στά διαλογιστικά έπί- πεδα, έκανα μερικές προσαρμογές σ’ αύτή τή μέθοδο. Στά επίπεδα Ά λφ α καί Θήτα λέμε: «Κάθε μέρα, καί μέ κάθε τρόπο, γίνομαι όλο καί καλύτερα, όλο καί καλύτερα». Τό λέμε μόνο μιά φορά στή διάρκεια τού διαλογισμού. Λέμε άκόμα - έπίσης κάτι προσαρμοσμένο άπ’ τό Δρα Κουέ - «Άρνητικές σκέψεις, άρνητικές προτάσεις, δέ μ’ έπηρεά- ζουν σέ κανένα νοητικό έπίπεδο».

Αύτές οί δυό φράσεις μόνες τους έχουν φέρει έναν έντυπωσιακό άριθμό συγκεκριμένων άποτελεσμάτων. Ιδιαίτερο ένδιαφέρον παρουσιάζει ή έμπειρία ένός στρα­τιώτη πού άποσπάστηκε ξαφνικά στήν ’Ινδοκίνα πρίν προ­λάβει νά κάνει παραπάνω άπ’ τό μάθημα τής πρώτης μέρας στόν ’Έλεγχο τού Νού. Θυμόταν μόνο πώς νά διαλογίζεται κι αύτές τίς δυό φράσεις.

Τόν έστειλαν στή μονάδα ένός άλκοολικοϋ λοχία πού

73

ήταν πάντα στις κακές του, καί πού ξεχώρισε τό νεοφερ- μένο γιά ιδιαίτερα καψόνια. Σέ λίγες βδομάδες είχε άρχίσει νά ξυπνάει τή νύχτα, πρώτα βήχοντας καί μετά μέ κρίσεις άσθματος, πράγμα πού δέν είχε πάθει ποτέ του πρίν. "Ολες οί ’ιατρικές εξετάσεις πού έκανε έδειχναν πώς ήταν άπό­λυτα καλά στήν ύγεία του. Στό μεταξύ αισθανόταν όλο καί πιό κουρασμένος, δέν μπορούσε νά κάνει καλά τή δουλειά του καί ό λοχίας κατέληξε νά τοϋ κάνει όλο καί περισσό­τερα καψόνια.

Ά λλο ι στή μονάδα του είχαν άρχίσει νά παίρνουν ναρ­κωτικά. ’Εκείνος άφοσιώθηκε στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ καί σ ’ αύτές τίς δυό ψράσεις. Εύτυχώς είχε τήν εύκαιρία νά δια­λογίζεται τρείς φορές τήν ήμερα. «Σέ τρεϊς μέρες, είχα άναπτύξει άπόλυτη άνοσία στό λοχία. ’Έκανα όλα όσα μ’ έβαζε νά κάνω άλλά τίποτε άπ’ όσα μοϋ ’λεγε δέ μέ πεί­ραζε. Σέ μιά βδομάδα σταμάτησα νά βήχω καί τό άσθμα έξαφανίστηκε».

’Άν αύτό μοϋ τό ’χε πει ένας άπόφοιτος τοϋ Ελέγχου τοϋ Νού θά εύχαριστιόμουνα, όπως γίνεται πάντα μέ τίς έπιτυχίες πού μού διηγούνται, άλλά δέ θά έντυπωσιαζό- μουνα. Διαθέτουμε άρκετές Ισχυρές τεχνικές μεθόδους αύτοθεραπείας, πού θά σάς βοηθήσω νά μάθετε σέ μετα­γενέστερα κεφάλαια. Αύτό πού δίνει ’ιδιαίτερη σημασία στήν έμπειρία αύτού τού άνθρώπου είναι πώς δέν ήξερε καμιά άπ’ αύτές τίς τεχνικές καί χρησιμοποίησε μόνο τίς δυό φράσεις πού είχε προλάβει νά μάθει τήν πρώτη μέρα.

Οί λέξεις έχουν έκπληκτική δύναμη άκόμα καί σέ νοη- τικά έπίπεδα πολύ πιό βαθιά άπ’ αύτά πού χρησιμοποιούμε στόν Έλεγχο τού Νού. Μιά νοσοκόμα - άναισθησιολόγος (καί καθηγήτρια τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ) στήν Όκλαχόμα, ή κυρία Τζήν Μάμπρεϋ, βάζει αύτές τίς γνώσεις στήν ύπηρε- σία τών άσθενών της γιά νά τούς βοηθήσει. Μόλις άποκοι- μηθούν καί βρεθούν σέ βαθιά νάρκωση τούς ψιθυρίζει στ’ αύτί οδηγίες πού μπορούν νά επιταχύνουν τήν άνάρρωσή τους, καί σέ μερικές περιπτώσεις νά σώσουν τή ζωή τους.

Στή διάρκεια μιάς εγχείρησης, ένώ κανονικά έπρεπε νά

74

ύπάρχει άφθονη αιμορραγία, ό χειροϋργος έμεινε κατά­πληκτος: Υπήρχαν μόνο μερικές σταγόνες. 'Η κυρία Μάμ- πρεϋ είχε ψιθυρίσει: «Πές στό σώμα σου νά μήν αίμορρα- γήσει». Αύτό τό είχε κάνει πρίν τήν πρώτη νυστεριά, καί μετά κάθε δέκα λεπτά στή διάρκεια τής έγχείρησης.

Σέ μιάν άλλη εγχείρηση, ψιθύρισε: «Όταν ξυπνήσεις θά νιώθεις πώς όλοι γύρω σου σ’ άγαπάνε καί θ’ άγαπάς καί τόν έαυτό σου». Ήταν μιά άσθενής πού ανησυχούσε πολύ τό γιατρό της. Ήταν μιά νευρική καί παραπονιάρα γυναίκα πού κάθε πόνος πού ένιωθε ήταν γι’ αύτήν προάγγελος κακού, πράγμα πού μπορούσε νά έπιβραδύνει τήν άνάρ- ρωσή της. ’Αργότερα, όταν ξύπνησε άπ’ τή νάρκωση, τό πρόσωπό της είχε μιά καινούρια έκφραση, καί τρεις μήνες μετά, ό γιατρός της είπε στήν κυρία Μάμπρεύ πώς έκείνη ή άγχώδης καί νευρική άσθενής ήταν «μεταμορφωμένη». Τώρα ήταν ήρεμη καί αισιόδοξη καί είχε άναρρώσει πολύ γρήγορα άπό κείνη τήν έγχείρηση.

Ή δουλειά τής κυρίας Μάμπρεύ χρησιμεύει σάν παρά­δειγμα γιά τρία πράγματα πού διδάσκουμε στόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ: Πρώτον, οί λέξεις έχουν ειδική δύναμη στά βαθύ­τερα νοητικά έπίπεδα. Δεύτερον, ό νοϋς έλέγχει τό σώμα πολύ περισσότερο άπ’ όσο νομίζουμε καί τρίτον, όπως ση­μείωσα στό Κεφάλαιο 5, πάντα έχουμε συνείδηση τού τί συμβαίνει γύρω μας.

Πόσοι βιαστικοί γονείς δέν μπαίνουν ξαφνικά στό δωμά­τιο τοϋ κοιμισμένου παιδιού τους, τό σκεπάζουν στά γρή­γορα μέ τίς κουβέρτες του καί φεύγουν, ένώ άν έμεναν γιά λίγο καί τοϋ ψιθύριζαν μερικές θετικές λέξεις άγάπης θά βοηθούσαν τό παιδί νά νιώσει περισσότερη σιγουριά καί ήρεμία στή διάρκεια τής ήμέρας.

Είναι τόσο πολλοί οί άπόφοιτοι τού Ελέγχου τού Νοϋ πού άναφέρουν βελτίωση τής ύγείας τους, μερικές φορές μάλιστα πρίν άκόμα συμπληρώσουν όλο τόν κύκλο τών μα­θημάτων, πού κάποτε κόντεψα νά μπλέξω άσχημα μέ τούς γιατρούς τής πόλης μας. Μερικοί άσθενεϊς είχαν πεΤ στούς γιατρούς τους πώς τούς ε’ίχαμε θεραπεύσει άπό διάφορα

75

προβλήματα τής ύγείας τους, καί οί γιατροί παραπονέθη- καν στόν Εισαγγελέα. ’Εκείνος έκανε μιά έρευνα καί βρήκε πώς αύτό πού κάναμε δέν ήταν άντιποίηση ’ιατρικού έπαγγέλματος, όπως είχαν φοβηθεί οί γιατροί. Εύτυχώς δέν είναι παράνομο πού ό Έλεγχος τού Νού κάνει καλό στήν ύγεία τών άνθρώπων, γιατί άλλιώς δέ θά ύπήρχε ορ­γάνωση Ελέγχου τού Νού σήμερα.

Κεφάλαιο 9

Ή δύναμη τής Φαντασίας

Γιά νά φτάσει στό στόχο της, ή δύναμη τής θέλησης πρέπει νά ’χει έναν έχθρό πού νά μπορεί νά τόν νικήσει. Προσπαθεί νά κάνει τή σκληρή άλλά, σάν όλους τούς «σκληρούς», γίνεται σαπουνόφουσκα μόλις ό στόχος σο- βαρέψει. Υπάρχει ένας εύκολότερος κι εύγενέστερος τρόπος νά ξεπερνάει κανείς τίς κακές συνήθειες: ή φαντα­σία. Ή φαντασία πάει κατευθείαν στό στόχο της καί παίρνει άπ’ αύτόν ό,τι θέλει.

Γι’ αύτόν άκριβώς τό λόγο, σέ προηγούμενα κεφάλαια, ύπογράμμισα τή σημασία πού έχει τό νά όραματίζεστε πραγματικά στά βαθύτερα έπίπεδα τοϋ νοϋ. ’Ά ν κεντρίσετε τή φαντασία σας μέ πίστη, έπιθυμία καί άναμονή, άν έξα- σκηθεΐτε στόν όραματισμό τών στόχων σας σέ τρόπο πού νά τούς βλέπετε, νά τούς αισθάνεστε, νά τούς άκοϋτε, νά τούς γεύεστε καί νά τούς άγγίζετε, θά κερδίσετε αύτό πού θέλετε.

«"Οταν συγκρούεται ή θέληση μέ τή φαντασία πάντα ή φαντασία κερδίζει», έγραψε ό Έ μίλ Κουέ.

'Άν νομίζετε πώς θέλετε νά κόψετε μιά κακή συνήθεια, τό πιό πιθανό είναι πώς κοροϊδεύετε τόν έαυτό σας. ’Άν πραγματικά θέλατε νά τήν κόψετε, ή κακή συνήθεια θά χα­

77

νόταν άπό μόνη της. Αύτό πού πρέπει νά θέλετε περισσό­τερο άπό τήν ’(δια τή συνήθεια είναι τό όφελος άπό τό κό­ψιμό της. Ό ταν μάθετε νά θέλετε αύτό τό όφελος άρκετά έντονα, τότε θά έλευθερωθειτε άπό τήν «άνεπιθύμητη» συνήθεια.

’Άν σκέφτεστε συχνά τή συνήθειά σας καί άποφασίζετε στά σίγουρα νά τήν κόψετε, μπορεί νά δεθείτε πιό στενά μαζί της. Είναι λιγάκι σάν τίς φορές πού άποφασίζετε στα­θερά νά κοιμηθείτε καί ή ’ίδια ή σταθερότητα τής άπόφα- σής σας σάς κρατάει ξυπνητό.

’Άς δούμε τώρα τό πώς μπορούν όλα αύτά νά λειτουρ­γήσουν γιά τό καλό σας. Γιά παραδείγματα, θά χρησιμο­ποιήσω τίς δυό συνήθειες πού οί άπόφοιτοι τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ κόβουν μέ μεγαλύτερη έπιτυχία: τήν πολυφαγία καί τό κάπνισμα.

Ά ν θέλετε ν ’ άδυνατίσετε, τό πρώτο σας βήμα είναι νά έξετάσετε τό πρόβλημα πού σάς άπασχολεΐ στό έξωτερικό έπίπεδο.

Τό πρόβλημά σας είναι ή πολυφαγία, ή λίγη γυμναστική ή καί τά δύο;

’Ίσως νά μή φταίει τό ότι τρώτε πολύ, άλλά τό ότι τρώτε λάθος φαγητά. Μιά δίαιτα μέ φαγητά πιό κατάλληλα γιά τίς άνάγκες σας μπορεί νά είναι ή άπάντηση. Ό γιατρός σας πρέπει νά ξέρει.

Γιατί θέλετε ν ’ άδυνατίσετε; Μήπως είστε τόσο χον­τρός πού πειράζεται ή ύγεία σας, ή άπλώς πιστεύετε πώς άν ήσασταν πιό άδύνατος θά ήσασταν καί πιό έλκυστικός; Καί οί δυό είναι καλοί λόγοι γιά ν ’ άδυνατίσετε, άλλά θά πρέπει νά ξέρετε έκ τών προτέρων πώς νά ώφεληθεΐτε άπ’ τό άδυνάτισμά σας.

Ά ν τρώτε τά κανονικά φαγητά σέ κανονικές ποσότητες, άν κάνετε όση γυμναστική μπορείτε λογικά νά κάνετε, καί είστε λίγο πιό χοντρός άπ’ τό κανονικό, ή δική μου συμ­βουλή - έκτός άν ό γιατρός σας έχει διαφορετική γνώμη - είναι νά μήν κάνετε τίποτα. Αύτό κάνω καί ’γώ. Ή έναλλα-

κτική λύση θά ήταν μιά άχρηστη διαστρέβλωση γιά σάς. ’Εξάλλου, πρέπει νά ύπάρχουν μεγαλύτερα προβλήματα καί σημαντικότερες εύκαιρίες στή ζωή σας πού θά μπο­ρούσαν νά έπωφεληθούν άπ’ τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ σας.

Ά ν είστε σίγουρος πώς πραγματικά θέλετε ν ’ άδυνατί- σετε καί ξέρετε τό γιατί, τό έπόμενο βήμα σας θά είναι ν ’ άναλύσετε όλα τά οφέλη πού θά έχετε. ’Ό χι γενικά όφέλη τοϋ ε’ίδους «Θά είμαι πιό ώραίος», άλλά συγκεκριμένα πού, άν είναι δυνατόν, πρέπει νά περιλαμβάνουν καί τίς πέντε αισθήσεις. Παράδειγμα:

"Οραση: Βρείτε μιά φωτογραφία σας άπό τότε πού ήσα­σταν όσο άδύνατος θέλετε νά είστε τώρα.

'Αφή: Φανταστείτε, όταν θά είστε πάλι άδύνατος, πόσο άπαλά θά είναι στήν άφή τά μπράτσα σας, οί μηροί καί τό στομάχι σας.

Γεύση: Φανταστείτε τίς γεύσεις τών φαγητών πού θά κυριαρχούν στήν καινούρια σας δίαιτα.

'Όσφρηση: Φανταστείτε τή μυρουδιά τών φαγητών πού θά τρώτε.

Ακοή: Φανταστείτε τί θά λένε τ’ άγαπημένα σας πρό­σωπα γιά τήν έπιτυχία σας στό άδυνάτισμα!

Ακόμα κι οί πέντε αισθήσεις δέν είναι άρκετές γιά ένα σωστό όραματισμό. Τά συναισθήματα παίζουν κι αύτά ση­μαντικό ρόλο.

Φανταστείτε τή χαρά καί τήν έμπιστοσύνη πού θά αι­σθάνεστε όταν θά είστε όσο άδύνατος θέλετε νά είστε.

’Έχοντας όλα αύτά τά στοιχεία στό νοϋ σας, πηγαίνετε στό έπίπεδό σας. Δημιουργήστε τή νοητική σας όθόνη καί προβάλετε πάνω της τή μορφή σας όπως είστε τώρα. Τώρα άφήστε την νά έξαφανιστεΤ καί άπό τ’ άριστερά (τό μέλλον) φέρτε στήν όθόνη σας μιά εικόνα (’ίσως τήν παλιά φωτο­γραφία) τοϋ έαυτοϋ σας όπως θά θέλετε τελικά νά γίνετε καί θά γίνετε μόλις πετύχει ή δίαιτα.

Καθώς θά κοιτάτε νοητικά τόν καινούριο έαυτό σας,

/<)

φανταστείτε μέ όσο περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε τό πώς θά αισθάνεστε όταν ξαναγίνετε τόσο άδύνατος. Πώς θά αισθάνεστε πού θά μπορείτε νά ξαναδένετε τά κορδόνια σας; Ν’ άνεβαίνετε σκάλες; Νά ξαναφορέσετε ρούχα πού τώρα σάς στενεύουν; Νά μην ντρέπεστε στήν πλάζ μέ τό μαγιό; Πάρτε όσο καιρό χρειάζεται γιά νά νιώ- σετε όλα αύτά τά συναισθήματα. Περάστε μέ τή σκέψη σας άπ’ τίς πέντε αισθήσεις σας, μία μία, όπως περιγράφονται πιό πάνω. Πώς θά είναι ή συμπεριφορά σας πρός τόν έαυτό σας όταν θά ’χετε πετύχει τό στόχο σας;

Κοιτάξτε τώρα νοητικά τήν καινούρια σας δίαιτα - όχι άπλώς αύτά πού θά τρώτε άλλά καί τί ποσότητες θά τρώτε - καί διαλέξτε καί τίποτε μεζεδάκια - ώμά καρότα ή κάτι τέ­τοιο - γιά νά τσιμπάτε άνάμεσα στά γεύματα. Πέστε στόν έαυτό σας πώς αύτό μόνο είναι τό φαγητό πού χρειάζεται τό σώμα σας καί πώς δέ θά σάς τυραννάει μέ τήν πείνα ζητώντας σας κι άλλο φαγητό.

Αύτό είναι τό τέλος τοϋ διαλογισμού σας. Θά τόν έπα- ναλαμβάνετε δυό φορές τήν ήμέρα.

Σημειώστε πώς, σ’ όλη τή διάρκεια τού διαλογισμού σας, οϋτε μιά φορά δέν ύπήρξε εικόνα ή σκέψη γιά τά φα­γητά πού δέν πρέπει νά τρώτε. Τρώτε πολλά τέτοια φαγητά γιατί σάς άρέσουν. 'Η άπλή σκέψη τους καί μόνο θά μπο­ρούσε νά σάς όδηγήσει σέ άνεπιθύμητες κατευθύνσεις.

Στίς 13 ’Οκτωβρίου 1947, ή εφημερίδα Mercury News τού Σάν Χοσέ τής Καλιφόρνιας, έγραψε πώς ή ήθοποιός τοϋ Χόλλυγουντ ’Αλέξις Σμίθ είχε δηλώσει: «Ή θετική σκέψη κάνει θαύματα μαζί μέ μιά δίαιτα άδυνατίσματος. Μή σκεφτειτε οϋτε μιά φορά τό τί χάνετε, άλλά συγκεν­τρωθείτε σ’ αύτό πού κερδίζετε.» Πολλοί λένε πώς τώρα είναι πολύ πιό έλκυστική άπό τήν έποχή πού γυρνούσε τίς ταινίες τής Γουώρνερ πού τώρα παίζονται στήν τηλεόραση. 'Ένα μεγάλο ποσοστό τής έπιτυχίας της τό άποδίνει στόν ’Έλεγχο τού Νού. «Ή μεγάλη διαφορά», ειπώθηκε πώς δή­λωσε, «είναι ότι τώρα είμαι πιό ίσορρροπημένη καί ότι έλέγχω περισσότερο τόν έαυτό μου».

80

Στό πρόγραμμά σας γιά τό άδυνάτισμα, πρέπει νά βε­βαιωθείτε πώς διαλέξατε κάποιο λογικό στόχο, άλλιώς μπορείτε νά καταστρέψετε τήν άξιοπιστία τοϋ σχεδίου σας. Ά ν ζυγίζετε 25 κιλά περισσότερο άπ’ όσο πρέπει, λο­γικά, δέν μπορείτε νά πιστεύετε πώς τήν άλλη βδομάδα θά μοιάζετε μέ τήν ’Ώντρεϋ Χέπμπουρν ή μέ τό Μάρκ Σπίτζ. ’Ά ν όραματιστεΐτε κάτι τέτοιο δέ θά πετύχετε πολλά.

’Ίσως τίς λίγες πρώτες μέρες τό σώμα σας νά σάς στέλ­νει παλιά μηνύματα γιά νά σάς θυμίζει, άς πούμε, κάποιο γλυκό. Στή διάρκεια τής δουλειάς σας, όταν δέ θά μπο­ρείτε ’ίσως νά διαλογιστείτε, πάρτε μιά βαθιά άνάσα, ένώ- στε τά τρία σας δάχτυλα καί ύπενθυμίστε στόν έαυτό σας τά ’ίδια λόγια πού χρησιμοποιείτε στό διαλογισμό, ότι δη­λαδή ή διαίτα πού κάνετε είναι άρκετή γιά τό σώμα σας καί ότι δέ θά πεινάτε. Μιά γρήγορη ματιά στήν παλιά φωτο­γραφία σας μπορεί νά σάς βοηθήσει.

Καθώς θά προοδεύετε στόν ’Έλεγχο τού Νού σ’ αύτό τόν τομέα ή καί σ’ άλλους, ή γενική διανοητική σας κατά­σταση θά καλυτερέψει κι αύτό μέ τή σειρά του θά συμβάλει σημαντικά στήν καλύτερη λειτουργία τοϋ σώματός σας. Μέ λίγο νοητικό «κέντρισμα», μόνο του θ’ άναζητήσει τό κα­τάλληλο βάρος του.

Υπάρχουν άρκετές παραλλαγές αύτής τής τεχνικής πού μπορείτε νά χρησιμοποιήσετε. Δέν άποκλείεται νά σάς έρθουν στό νού τήν ώρα πού θά διαλογίζεστε. Κάποιος εργάτης άπό τήν Όμάχα, στή διάρκεια τοϋ διαλογισμού του, είπε στόν έαυτό του: «Θά έπιθυμώ καί θά τρώω μόνο τά φαγητά πού πρέπει γιά τό σώμα μου». Καί ξαφνικά άρ­χισε νά ένδιαφέρεται γιά σαλάτες καί χυμούς λαχανικών ένώ ταυτόχρονα έχανε τό ένδιαφέρον του γιά τά φαγητά μέ τίς πολλές θερμίδες. Άποτέλεσμα: ’Έχασε 20 κιλά σέ τέσσερις μήνες.

Μιά γυναίκα άπό τό Έημς τής ’Ά ιοβα χρησιμοποίησε τήν ίδια τεχνική. Μερικές μέρες άργότερα άγόρασε λου­κουμάδες: τρείς γιά τά παιδιά της καί τρείς γιά τούς φίλους τους. «Είχα ξεχάσει έντελώς ν ’ άγοράσω καί γιά μένα. Μ’

81

έπιασαν σχεδόν τά κλάματα. Ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ ήταν άποτελεσματικός!»

"Ενας άγρότης άπό τό Μέισον Σίτυ τής ’Ά ιοβα είχε άγο- ράσει ένα κουστούμι τών 150 δολαρίων άλλά πού δέν τού ’κανε καθόλου. Ούτε τό παντελόνι άνέβαινε ούτε τό σα­κάκι κούμπωνε. «Ό πωλητής μέ είχε πάρει γιά τρελό», είπε. Άλλά μέ τήν τεχνική τής νοητικής όθόνης, έχασε 22 κιλά σέ τέσσερις μήνες καί, όπως είπε, «τώρα τό κουστούμι μοιάζει κομμένο καί ραμμένο στά μέτρα μου».

Φυσικά, δέν είναι όλα τ’ άποτελέσματα τόσο θεαματικά. Στήν πραγματικότητα, δέν πρέπει νά είναι. 'Ωστόσο, ή Κα- ρολίν ντέ Σάντρ άπό τό Ντένβερ καί ό Τζίμ Ούίλλιαμς, πού είναι ύπεύθυνος γιά τή δραστηριότητα τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ στήν περιοχή τοϋ Κολοράδο, έτοίμασαν ένα πειραμα­τικό πρόγραμμα πού δείχνει τήν έγκυρότητα τών τεχνικών τοϋ Ελέγχου τού Νοϋ γιά όσους θέλουν πραγματικά ν ’ άδυνατίσουν.

Ή Καρολίν διοργάνωσε ένα έργαστήριο γιά 25 άπόφοι- τους τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ όπου θά μπορούσαν νά συναν­τιούνται μιά φορά τή βδομάδα γιά ένα μήνα. Ά π ό τούς 15 πού ήταν παρόντες σ’ όλες τίς συναντήσεις, ό μέσος όρος άδυνατίσματος ήταν κάτι παραπάνω άπό 2 κιλά. Ό λο ι τους είχαν άδυνατίσει!

Έ να μήνα μετά, ρώτησε τούς 15 καί έμαθε πώς οί 7 είχαν συνεχίσει ν ’ άδυνατίζουν, ένώ οί άλλοι 8 είχαν μείνει στάσιμοι. Κανείς τους δέν είχε ξαναπαχύνει!

Αύτό δέν ήταν μόνο μιά άνώδυνη έμπειρία γ ι’ αύτούς τούς άπόφοιτους, άλλά ήταν καί εύχάριστη, μάς άνέφερε ή Καρολίν. Ό χ ι μόνο άδυνάτισαν χωρίς νά νιώσουν πείνα ή άλλες ένοχλήσεις, άλλά καί ένίσχυσαν άλλες ικανότητες πού είχαν άποκτήσει προηγούμενα μέ τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ.

Ό μέσος όρος άδυνατίσματος ήταν περίπου όσο θά ήταν άν παρακολουθούσαν τά πιό πετυχημένα μαθήματα καί δίαιτες άδυνατίσματος. 'Η ’ίδια ή Καρολίν έδινε τέτοιες διαλέξεις καί μαθήματα γιά ένάμιση χρόνο μέ τήν ιδιότητα

6

82

της Βοηθού Διευθύντριας Διατροφής τού Σουηδικού Ία- ιρικού Κέντρου τοϋ Ντένβερ ,δηλαδή ξέρει πολλά γιά τήν κατάλληλη διατροφή καί τόν έλεγχο τού βάρους.

Σχεδιάζει νά συνεχίσει αύτό τό ειδικό έργαστήριο καί μάλιστα ν ’ άνοίξει άλλο ένα γιά καπνιστές.

Τό κάπνισμα είναι τόσο σοβαρή συνήθεια πού, άν είστε καπνιστής - γιά νά γίνετε πρώην καπνιστής - πρέπει ν’ άρχί- σετε νά τό κόβετε άπό τώρα. Ό πως καί μέ τό άδυνάτισμα, θά προχωρήσουμε μέ εύκολα στάδια, γιά νά δώσουμε στό σώμα σας όλο τόν καιρό πού χρειάζεται γιά νά μάθει νά ύπακούει σέ όλότελα διαφορετικές όδηγίες τοϋ νού.

Δέν ύπάρχει λόγος ν ’ άνακεφαλαιώσετε σέ έξωτερικό επίπεδο τό γιατί θέλετε νά κόψετε τό κάπνισμα. Τά λυπηρά αϊτια είναι πολύ γνωστά. Αύτό πού χρειάζεστε είναι ένας κατάλογος άπό ώφέλειες, τίς όποΐες άργότερα θά ζωηρέ­ψετε τόσο πολύ πού μόνος σας θά θελήσετε νά κόψετε τό τσιγάρο.

Θά έχετε περισσότερη ζωτικότητα, οί πέντε αισθήσεις σας θά λειτουργούν καλύτερα, καί θά χαίρεστε τή ζωή πιό έντονα. Τό τί μπορείτε νά κερδίσετε, τό ξέρετε καλύτερα άπό μένα, πού δέν καπνίζω.

Πηγαίνετε στό έπίπεδό σας καί δείτε στή νοητική όθόνη σας τόν έαυτό σας όταν καπνίζετε τό πρώτο τσιγάρο τής ήμέρας. ‘Οραματιστείτε τόν έαυτό σας, μέ πολλή άνεση, νά κάνει όλα όσα συνηθίζει νά κάνει, μέσα σέ μιά ώρα, έκτός άπ’ τό νά καπνίζει. "Αν, λόγου χάρη, ή ώρα είναι άπό 7 : 30 μέχρι 8 : 30 τό πρωί, πέστε στόν έαυτό σας: «Τώρα είμαι καί θά παραμείνω πρώην καπνιστής άπό τίς 7 : 30 ώς τίς 8 : 30 τό πρωί. Μ’ άρέσει νά είμαι πρώην καπνιστής γ ι’ αύτή τήν ώρα. Είναι εϋκολο καί τό συνηθίζω».

Συνεχίστε αύτή τήν άσκηση ώσπου νά πετύχετε - σέ έξωτερικό έπίπεδό - ν ’ άπαλλαχτεΐτε άπ’ τό τσιγάρο γιά μιά ώρα. Μετά, θά τήν κάνετε γιά δυό ώρες, σύντομα γιά τρεις κ.ο.κ. Μή βιάζεστε όμως γιατί δέν άποκλείεται νά τιμωρη­θεί τό σώμα σας, πράγμα πού είναι άδικο, γιατί δέ φταίει τό

σώμα σας πού ό νούς σας τού έπέβαλε τή συνήθεια του καπνίσματος. Πρέπει πάλι ό νούς σας νά κάνει τή δουλειά, χρησιμοποιώντας τή φαντασία.

'Ορίστε τώρα μερικές ύποδείξεις γιά τήν πλήρη άπε- λευθέρωσή σας άπ’ τό κάπνισμα:

’Αλλάζετε συχνά μάρκα.Στίς ώρες πού δέν έχετε γίνει άκόμα πρώην καπνιστής,

κάθε φορά πού άπλώνετε τό χέρι σας νά πάρετε ένα τσι­γάρο, άναρωτηθεΐτε: «Τό θέλω στ’ άλήθεια;» Πολύ συχνά ή άπάντηση θά είναι όχι. Περιμένετε τήν ώρα πού θά θελή- σετε στ’ άλήθεια ένα τσιγάρο.

’Άν, σέ κάποιαν άπ’ τίς «άπελευθερωμένες» ώρες σας, έπέμβει τό σώμα σας μέ μιά φαινομενική «άνάγκη» γιά τσι­γάρο, πάρτε μιά βαθιά άνάσα, ένώστε τά τρία σας δάχτυλα καί, χρησιμοποιώντας τά λόγια πού χρησιμοποιείτε στό διαλογισμό σας, ύπενθυμίστε στόν έαυτό σας πώς είστε καί θά παραμείνετε πρώην καπνιστής στό διάστημα αύτής τής ώρας.

Στόν έλεγχο τής συνήθειας τού καπνίσματος, μπορείτε νά προσθέσετε κι άλλες τεχνικές σ’ αύτή τή βασική μέ­θοδο. Κάποιος άπό τήν Όμάχα, πού κάπνιζε ένάμισι πα­κέτο τήν ήμέρα έπί όκτώ χρόνια, όραματίστηκε στό έπί­πεδο Ά λφ α όλα τά τσιγάρα πού είχε καπνίσει στή ζωή του: ένα τεράστιο σωρό. Μετά, τά ’βαλε σ’ έναν κλίβανο καί τά ’καψε.

Στή συνέχεια φαντάστηκε όλα τά τσιγάρα πού θά κά­πνιζε άν δέν έκοβε τό τσιγάρο: άλλον ένα τεράστιο σωρό, τά ’βαλε λοιπόν κι αύτά στόν κλίβανο καί τά ’καψε. Μολο­νότι στό παρελθόν ειχε κόψει τό τσιγάρο άρκετές φορές καί τό ’χε ξαναρχίσει, αύτή τή φορά τό ’κοψε γιά τά καλά, χάρη σ’ ένα καί μόνο διαλογισμό. Χωρίς νά βασανίζεται, χωρίς νά τό ρίξει στό φαγητό, χωρίς παρενέργειες.

Λυπάμαι πού τό λέω άλλά δέν μπορώ ν ’ άναφέρω πολ­λές έπιτυχίες στό κόψιμο τού τσιγάρου όπως καί μέ τό

84

άδυνάτισμα. 'Ωστόσο, ξέρω άρκετούς άπόφοιτους πού τό ’κοψαν, ξέρω άρκετούς άλλους πού έλάττωσαν τήν ποσό­τητα, καί γ ι’ αύτό είμαι σέ θέση νά συμβουλέψω όσους καπνίζουν τώρα νά βάλουν σέ λειτουργία τόν Έλεγχο τού Νοϋ.

Κεφάλαιο 10

Ή χρήση τοϋ νοϋ γιά τή βελτίωση τής ύγείας

Διαθέτω τό μισό χρόνο τής ζωής μου ταξιδεύοντας στήν ’Αμερική καί σ’ άλλες χώρες, κάνοντας διαλέξεις σέ άποφοίτους τοϋ ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ. Σ’ ένα χρόνο συναντώ όχι έκατοντάδες άλλά χιλιάδες άνθρώπους πού μοϋ άνα- φέρουν έκπληκτικές αύτοθεραπεϊες. Τώρα πιά συνήθισα. Μοϋ φαίνονται καταπληκτικές άπό μιά άλλη άποψη. Δη­λαδή, αύτό πού μ’ άφήνει κατάπληκτο είναι τό γιατί δέ βάζουν όλοι οί άνθρωποι τό νού τους σέ λειτουργία γιά νά έλέγξουν τό σώμα τους. Πολλοί πιστεύουν πώς ή ψυχοθε­ραπεία είναι κάτι τό παράξενο καί τό άπόκρυφο. Ά λλά τί τό πιό παράξενο καί πιό άπόκρυφο άπό τά πανίσχυρα φάρ­μακα πού άπειλούν τήν ύγεία μας μέ τίς παρενέργειες πού έχουν; Σ’ όλη τήν πείρα πού έχω μέ τήν ψυχοθεραπεία, ποτέ δέν έμαθα, οϋτε είδα, οϋτε ακόυσα γιά κάποια βλα­βερή παρενέργεια.

Ή ιατρική έρευνα βρίσκει όλο καί περισσότερες λεπτο­μέρειες γιά τή σχέση άνάμεσα στό σώμα καί τό νοϋ. Μέσα σ’ όλες τίς διαφορετικές, φαινομενικά άσχετες, έρευνητι- κές προσπάθειες, ύπάρχει μιά συναρπαστική συνοχή σ’ όλα τά συμπεράσματα: ’Έχει άποδειχτεϊ πώς ό νοϋς παίζει ένα μυστηριώδη ισχυρό ρόλο.

86

Ά ν ό Έλεγχος τού Νοϋ ήταν τέλειος (δέν είναι τέλειος άψοϋ άκόμα μαθαίνουμε) πιστεύω πώς δλοι μας θά ε’ίχαμε τέλεια σώματα συνέχεια. 'Ωστόσο, είναι άναντίρρητο τό γεγονός ότι ξέρουμε ήδη άρκετά γιά νά ένισχύσουμε, μέ τό νού μας, τίς δυνάμεις επισκευής τοϋ σώματός μας, σέ τρόπο πού ν ’ άντιμετωπίζουμε τίς άσθένειες μέ περισσό­τερη έπιτυχία. Ά κόμα κι ο'ι άπλές μέθοδοι τοϋ Έ μίλ Κουέ γνώριζαν έπιτυχία. Οί μέθοδοι τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ, πού συμπεριλαμβάνουν τίς μεθόδους τοϋ Κουέ, λειτουργούν μέ άκόμα περισσότερη έπιτυχία.

Είναι φανερό πώς, όσο βελτιώνετε τίς ικανότητες αύ- τοθεραπείας σας, θά χρειάζεστε όλο καί λιγότερη ιατρική φροντίδα. 'Ωστόσο, σ ’ αύτό τό στάδιο άνάπτυξης τοϋ Ελέγχου τού Νοϋ, καί σ’ αύτό τό στάδιο τών γνώσεων πού έχουμε άναπτύξει, είναι πολύ νωρίς γιά νά συνταξιοδοτη- θοϋν όλοι οί γιατροί τής χώρας. Αύτό πού πρέπει νά κάνετε είναι νά τούς συμβουλεύεστε, όπως θά κάνατε κανονικά, καί ν ’ άκολουθεΐτε τίς συμβουλές τους. Αύτό πού μπορείτε νά κάνετε είναι νά τούς καταπλήξετε μέ τήν ταχύτητα τής άνάρρωσής σας. Κάποια μέρα θ’ άναρωτιοϋνται πού πή­γατε.

Πολλοί άπόφοιτοι άναφέρουν πώς χρησιμοποιούν τόν Έλεγχο τού Νού σέ έκτακτες καταστάσεις γιά νά έλαττώ- νουν τήν αιμορραγία καί τόν πόνο. Παράδειγμα: Ή κυρία Ντόναλντ Ούιλντόφσκυ βρισκόταν μέ τόν άντρα της στό Τέξας γιά κάποιο συνέδριο. Σύμφωνα μέ τήν έφημερίδα Bulletin τοϋ Νόρουιτς τοϋ Κονέκτικατ, βούτηξε σέ μιά π ι­σίνα κι έσπασε τό τύμπανο τού αυτιού της.

«Βρισκόμασταν μίλια μακριά άπ’ όποιαδήποτε πόλη καί δέν ήθελα νά χάσει ό άντρας μου τό συνέδριο», άναφέρ- θηκε πώς είπε. «Μπήκα, λοιπόν, σέ μιά κατάσταση ’Άλφα, έβαλα τό χέρι μου πάνω στό πονεμένο αύτί μου, συγκεν­τρώθηκα στήν περιοχή τού πόνου καί είπα: ’Έφυγε, έφυγε, έφυγε».

«Ή αιμορραγία καί ό πόνος σταμάτησαν άμέσως. Ό ταν

87

τελικά πήγα σέ γιατρό, έμεινε μέ τό στόμα όρθάνοιχτο άπ’ τήν κατάπληξη».

Γιά τήν αύτοθεραπεία ύπάρχουν έξι σχετικά εϋκολα στάδια.

Τό πρώτο είναι ν ’ άρχίσετε - σέ Βήτα έπίπεδο - νά αισθά­νεστε τόν έαυτό σας σάν έναν άνθρωπο πού άγαπάει (καί, κατά συνέπεια, πού συγχωράει) καί νά θεωρεΤτε τήν άγάπη σάν αύτοσκοπό. Γιά νά τό πετύχετε ’ίσως νά χρειαστεί νά γίνει ένα προσεκτικό νοητικό «νοικοκύρεμα» (βλέπε Κε­φάλαιο 8).

Δεύτερον, πηγαίνετε στό έπίπεδό σας. Αύτό καί μόνο είναι ένα σημαντικό βήμα γιά τήν αύτοθεραπεία γιατί, όπως έχω άναφέρει παραπάνω, σ’ αύτό τό έπίπεδο, όλη ή άρνητική διεργασία τού νοϋ - οί ένοχές καί οί θυμοί - έξου- δετερώνεται, καί τό σώμα μένει έλεύθερο γιά νά κάνει αύτό γιά τό όποΤο σχεδιάστηκε άπό τή φύση: νά αύτοεπι- σκευάζεται. Φυσικά, μπορεΤ νά έχετε άληθινά συναισθή­ματα ένοχής καί θυμού, άλλά έχουμε άνακαλύψει πώς έκ- δηλώνονται μόνο στό έξωτερικό, ή Βήτα, έπίπεδο καί τεί­νουν νά έξαφανιστούν μέ τήν έξάσκηση σ τόν ’Έλεγχο τού Νοϋ.

Τρίτον, μιλήστε νοητικά στόν έαυτό σας γιά τό πρώτο στάδιο: Έκφράστε τήν έπιθυμία σας νά πετύχετε ένα ση­μαντικό νοητικό νοικοκύρεμα: νά χρησιμοποιείτε θετικές λέξεις, νά σκέφτεστε θετικά, νά γίνετε ένας άνθρωπος πού ν ’ άγαπάει καί νά συγχωράει.

Τέταρτον, βιώστε νοητικά τήν άσθένεια πού σάς ένο- χλεΤ. Χρησιμοποιήστε τή νοητική όθόνη σας γιά νά δεΤτε καί νά αισθανθείτε τήν άσθένεια. Αύτό πρέπει νά είναι σύν­τομο. Ό σκοπός του είναι νά έστιάσετε τίς θεραπευτικές σας ένέργειες έκεΤ πού χρειάζονται.

Πέμπτον, σβήστε γρήγορα τήν εικόνα τής άσθένειάς σας καί φανταστείτε τόν έαυτό σας θεραπευμένο. Νιώστε τήν έλευθερία καί τήν εύτυχία πού δίνει ή πλήρης ύγεία. Κρατήστε άρκετά τήν εικόνα αύτή, χαρεΤτε την, τώρα ξέ­

88

ρετε πώς τή δικαιούστε, τώρα ξέρετε πώς - σάν ύγιής άν­θρωπος - έναρμονίζεστε μέ τόν παγκόσμιο ρυθμό τής φύ­σης.

"Εκτον, ένισχύστε γιά άλλη μιά φορά τό νοητικό σας νοικοκύρεμα καί τελειώστε λέγοντας στόν έαυτό σας: «Κάθε μέρα καί άπό κάθε άποψη γίνομαι καλύτερα, όλο καί καλύτερα».

Πόσην ώρα καί κάθε πότε πρέπει νά γίνεται αύτό;'Η δική μου έμπειρία έδειξε πώς δεκαπέντε λεπτά είναι

σχεδόν ό,τι χρειάζεται. Κάνετε αύτή τήν άσκηση όσο πιό συχνά μπορείτε, άλλά τουλάχιστον μιά φορά τήν ήμέρα. Δέν ύπάρχει «πάρα πολύ».

’Επιτρέψτε μου τώρα νά ξεφύγω λιγάκι άπ’ τό θέμα. ’Ίσως νά ’χετε άκούσει πώς ό διαλογισμός είναι κάτι τό πολύ καλό, άλλά πώς πρέπει νά προσέχετε νά μή γοητευ- θεΐτε άπ’ αύτόν καί νά τόν άσκεΤτε ύπερβολικά συχνά. Λένε πώς αύτό μπορεΤ νά καταλήξει σέ μιά άπομόνωση άπό τόν κόσμο καί σ’ ένα ύπερθολικό καί άνθυγιεινό ένδιαφέρον γιά τό έγώ. Ά ν αύτό είναι άλήθεια ή όχι, δέν τό ξέρω. Αύτό τό λένε γιά άλλες διαλογιστικές μεθόδους, όχι γιά τόν Έλεγχο τού Νού. Έμεϊς ένδιαφερόμαστε νά μείνουμε μέ τόν κόσμο, όχι ν ’ άπομονωθούμε άπ’ αύτόν, όχι νά ξεχνάμε ή ν ’ άγνοούμε τά πρακτικά μας προβλήματα, άλλά νά τ’ άντιμετωπίζουμε θαρραλέα καί νά τά λύνουμε. Τίποτα τό ύπερβολικό δέν ύπάρχει σ’ αύτό.

Ά ς γυρίσουμε τώρα στήν αύτοθεραπεία: Γιά τό πρώτο στάδιο δέν ύπάρχει τέλος. ’Ασκηθείτε σ’ αύτό σέ Βήτα, σέ Ά λφ α καί σέ Θήτα έπίπεδό. Ζήστε το. Ά ν , στή διάρκεια τής ήμέρας, νομίζετε πώς πάει νά σάς ξεφύγει, ένώστε τά τρία σας δάχτυλα γιά νά τό ένισχύσετε άμέσως.

Πολλά κέντρα Ελέγχου τού Νοϋ δημοσιεύουν δελτία πληροφοριών γιά τούς άποφοίτους τους. Συνήθως είναι γεμάτα άπό άναφορές άποφοίτων γιά όσα πέτυχαν μέ τόν

θθ

Έλεγχο τοϋ Νοϋ. Ιστορίες γιά τό πώς έλέγχουν τόν πονο­κέφαλο, τό άσθμα, τήν κούραση, τήν ψηλή πίεση, ύπάρ- χουν άμέτρητες.

Θά σάς διηγηθώ μία πού διάλεξα έπίτηδες, γιατί ό συγ­γραφέας της είναι γιατρός.

Άπό τότε πού ήμουνα έντεκα χρονών είχα ήμικρανίες. Στήν αρχή μοϋ ’ρχονταν σποραδικά καί μπορούσα νά τίς έλέγχω, άλλά καθώς μεγάλωνα χειροτέρευαν καί κατέληξα νά έχω τρομερούς πονοκεφάλους πού κρατούσαν τρεις ή τέσσε­ρις μέρες μέ μόνο δυό μέρες διάλειμμα άνάμεσα στίς κρίσεις. Μιά άναπτυγμένη ήμικρανία είναι κάτι τό τρομερό... πού συ­νήθως χτυπάει τή μιά πλευρά τοϋ προσώπου καί τοϋ κεφαλιού. Νιώθει κανείς πώς τά μάτια του θά πεταχτοϋν έξω άπ' τίς κόγ­χες τους, ένώ μιά μέγγενη τοϋ σφίγγει τό κεφάλι καί τό στο­μάχι του κάνει τοϋμπες. Καμιά φορά, ό πόνος μπορεί ν' ανα­κουφιστεί μέ άγγειοσυσταλτικά φάρμακα πού πρέπει νά παίρ- νονται στήν άρχή όταν ό πόνος είναι ύποφερτός. 'Άν ό πονο­κέφαλος έχει προχωρήσει δέν ύπάρχει τίποτα πού νά τόν άνακουφίζει παρά μόνο ό χρόνος. Είχα φτάσει στό σημείο νά παίρνω φάρμακο κάθε τέσσερις ώρες καί πάλι ή ανακούφιση δέν ήταν γενική.

Πήγα λοιπόν σ’ έναν ειδικό γιά πονοκεφάλους πού μ ’ εξέ­τασε γενικά γιά νά βεβαιωθεί πώς δέν είχα καμιά σωματική ή νευρολογική ανωμαλία. Μοϋ έδωσε συμβουλές καί θεραπείες πού χρησιμοποιούσα ήδη άπό καιρό. Οί πονοκέφαλοι συνεχί­στηκαν.

Μιά άπ’ τίς άσθενείς μου ήταν άπόφοιτη τοϋ 'Ελέγχου τοϋ Νοϋ καί γιά ένα ολόκληρο χρόνο μοϋ Άεγε νά πάω μαζί της στά μαθήματα. Καί γώ πάντα τής έλεγα πώς δέν πίστευα σέ τέτοιες κουταμάρες. Κάποτε τήν είδα στήν τέταρτη μέρα μιάς κρίσης μου καί θά πρέπει νά μουνα λίγο πράσινος, γιατί μοϋ είπε: «Δέ νομίζετε πώς είναι καιρός νά πάτε στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ; Τήν άλλη βδομάδα άρχίζει μιά νέα σειρά μαθημάτων... γιατί δέν έρχεστε καί σείς;»

Άρχισα, λοιπόν, τά μαθήματα καί πήγαινα κάθε μέρα καί, γιά νά πώ τήν αλήθεια, δέν είχα πονοκέφαλο ολόκληρη τή βδομάδα. Άλλά μιά βδομάδα μετά πού τέλειωσα τό σεμινάριο, ξύπνησα μ ’ έναν τρομερό πονοκέφαλο κι έτσι βρήκα τήν εύ- καιρία νά δοκιμάσω αύτά πού είχα μάθει. Έκανα μιά άνακύ-

90

κλωση διαλογισμού καί... πάει ό πονοκέφαλος... ένιωθα περί­φημα. Ήταν θαύμα! Πέντε δευτερόλεπτα μετά ό πονοκέφαλος ξανάρχισε χειρότερα. Δέν τά παράτησα, έκανα μιά δεύτερη άνακύκλωση, κι ό πονοκέφαλος έξαφανίστηκε, γιά νά ξαναρ­χίσει λίγο άργότερα. Χρειάστηκε νά κάνω δέκα τέτοιες άνακυ- κλώσεις, άλλά έπέμεινα καί δέν πήρα φάρμακο. Είπα στόν έαυτό μου πώς έπρεπε νά τά καταφέρω καί τελικά ό πονοκέ­φαλος έφυγε.

Γιά κάποιο χρονικό διάστημα δέ μέ ξανάπιασε πονοκέφα­λος, άλλά τήν ήμέρα πού μ ’ έπιασε, χρειάστηκα μόνο τρεϊς άνακυκλώσεις. Μετά απ’ αύτό είχα σποραδικούς πονοκεφά­λους γιά τρεις μήνες, άλλά δέ χρειάστηκε νά πάρω οϋτε άσπι- ρίνη. Άφότου πήρα τόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ, δέν ξαναπήρα ασπι­ρίνη. Είναι άποτελεσματικός!

Θά παραθέσω καί μιά άλλη άναφορά, άπό μιά καλόγρια, τήν ’Αδελφή Μπάρμπαρα Μπέρνς, άπό τό Ντητρόιττοϋ Μί- τσιγκαν. Τή διάλεξα έπειδή ή ’Αδελφή Μπάρμπαρα χρησι­μοποίησε πολύ έξυπνα τόν ’ίδιο της τό μηχανισμό.

Ε’ικοσιεφτά όλόκληρα χρόνια φορούσε γυαλιά γιατί είχε μυωπικό άστιγματισμό. Καθώς αύξανόταν ή μυωπία της, έ6αζε όλο καί πιό δυνατούς φακούς στά γυαλιά της. Λίγο πρίν βελτιωθεί ή όρασή της είχε άρχίσει νά χρησιμοποιεί διεστιακά γυαλιά. Τέλος, τόν Ιούλιο τοϋ 1974 άποφάσισε νά παρακολουθήσει μαθήματα ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ. Κάθε φορά πού βρισκόταν σέ βαθύ διαλογισμό, έλεγε στόν έαυτό της: «Όταν θ ’ άνοιγοκλείνω τά μάτια μου, θά έστιά- ζουν καλύτερα, σάν τό φακό μιάς μηχανής». Σέ κάθε δια­λογισμό έπαναλάμβανε τή φράση αύτή, καί δυό βδομάδες άργότερα ζοϋσε χωρίς γυαλιά, μολονότι τά χρησιμο­ποιούσε γιά τό διάβασμα. Συμβουλεύτηκε τό Δρα Ρί- τσαρντ Βλόντυγκα, έναν οπτικό (καί άπόφοιτο τοϋ ’Ελέγ­χου τοϋ Νοϋ), πού τής είπε πώς ό κερατοειδής χιτώνας της είχε κάποιο ελάττωμα. Τότε, ή ’Αδελφή Μπάρμπαρα πρό- σθεσε καί τή διόρθωση τού κερατοειδή στό διαλογισμό της γιά τίς λίγες βδομάδες πού παρεμβάλλονταν μέχρι τήν έπόμενη έπίσκεψη στό Δρα Βλόντυγκα.

91

Τό παρακάτω κείμενο είναι άπόσπασμα άπό μιά έπι- στολή, πού, κατά προτροπή τής ’Αδελφής Μπάρμπαρα, μάς έγραψε ό Δρ. Βλόντυγκα:

'Εξέτασα τήν 'Αδελφή Μπάρμπαρα Μπέρνς γιά πρώτη φορά σΐί'ς 20 Αύγουστου 1974...

Ξαναεξέτασα τήν Αδελφή Μπέρνς στις 26 Αύγούστου 1975. Ένα ολόκληρο χρόνο δέν είχε φορέσει τά γυαλιά της...

Ή άοθενής είχε μιά μείωση τής μυωπίας της σέ σημείο πού τά γυαλιά δέ χρειάζονταν πιά.

Φυσικά, ό γιατρός μέ τόν πονοκέφαλο καί ή ’Αδελφή Μπάρμπαρα Μπέρνς δέν ύπέφεραν άπό τίς «τρομερές ά- σθένειες» πού μάς μαθαίνουν νά φοβόμαστε. Μήπως μπορεί ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ νά βοηθήσει σέ τέτοιες περιπτώσεις, ή πρέπει νά παίρνουμε άπλώς τά φάρμακα και νά περιμέ­νουμε νά περάσει ό καιρός; Ά ς ρίξουμε μιά ματιά σέ μιά άπ’ τίς φοβερότερες άσθένειες, τόν καρκίνο.

Μπορεί νά ’χετε διαβάσει γιά τή δουλειά τοϋ Δρα Ο. Κάρλ Σίμοντον, ένός ειδικού καρκινολόγου. 'Η Μαίριλυν Φέργκιουσον περιέγαψε ένα μέρος τής δουλειάς του στό πρόσφατο έκλαϊκευμένο βιβλίο της Ή Επανάσταση τού 'Εγκέφαλου, ένώ τόν Ιανουάριο τοϋ 1976 τό περιοδικό Prevention Magazine δημοσίευσε ένα άρθρο τής Γκρέης Χάλσελλ μέ τίτλο «Ό Νοϋς έναντίον τοϋ Καρκίνου». Ό Δρ. Σίμοντον, πού έχει έξασκηθεΐ στήν τεχνική τού Ελέγχου τού Νοϋ, προσάρμοσε μερικές μεθόδους μας στή θεραπεία τών άσθενών του.

Ό ταν ήταν ύπεύθυνος τής ραδιοθεραπείας στήν ’Αε­ροπορική Βάση Τράβις κοντά στό Σάν Φρανσίσκο μελέτησε ένα σπάνιο άλλά πολύ γνωστό φαινόμενο: όρισμένοι άσθε- νεΤς, γιά λόγους άγνωστους στήν ’ιατρική, θεραπεύονται άπ’ τόν καρκίνο. Πρόκειται γιά περιπτώσεις γνωστές σάν «αϋθόρμητες μειώσεις», καί άποτελοϋν ένα έλάχιστο πο­σοστό στό σύνολο τών καρκινοπαθών. Ά ν μπορούσε νά μάθει γιατί θεραπεύονταν αύτοί οί άσθενείς, σκέφτηκε ό

92

Δρ. Σίμοντον, ϊσως νά ’βρίσκε κάποιον τρόπο νά προκαλεΤ σκόπιμα τίς μειώσεις αυτές.

Βρήκε πώς οί άσθενεΤς αύτοί είχαν μεταξύ τους ένα σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό: Ήταν όλοι τους θετικοί, αίσιόδοξοι καί άποφασιστικοί άνθρωποι.

Τό 1974, σέ μιά διάλεξη στό Συνέδριο ’Ελέγχου τού Νού στή Βοστώνη, ό Δρ. Σίμοντον είπε:

Ό μεγαλύτερος καί σχεδόν μοναδικός συγκινησιακός παράγοντας πού βρέθηκε άπ’ τούς έρευνητές στήν έξέλιξη τοϋ καρκίνου, γενικά, είναι μιά σημαντική άπώλεια πού ση­μειώνεται άπό έξι μέχρι δεκαοκτώ μήνες πριν διαγνωσθεϊ ή άσθένεια.

Αύτό έχει άποδειχτεϊ άπό πολλές μακρόχρονες μελέτες πού έχουν κάνει ξεχωριστά διάφοροι έρευνητές μέ ομάδες έλέγχου... Βλέπουμε πώς δέν είναι μόνο αύτή ή άπώλεια πού άποτελεϊ σημαντικό παράγοντα, άλλά ό τρόπος μέ τόν όποιον ό άσθενής δέχεται αύτή τήν άπώλεια.

Βλέπετε, ή απώλεια πρέπει νά είναι σημαντική γιά νά προ- καλέσει στόν άρρωστο τό συναίσθημα πώς όλα είναι άνώφελα καί πώς τίποτα δέν μπορεί νά γίνει. Φαίνεται, λοιπόν, πώς ή βασική αύτή αντίσταση τού άτόμου χάνεται ή μειώνεται, έπι- τρέποντας στόν κακοήθη όγκο ν’ άναπτυχθεϊ κλινικά.

Σέ μιά άλλη μελέτη στήν ’Αεροπορική Βάση Τράβις, πού δημοσιεύτηκε στό περιοδικό Journal of Transpersonal Psy­chology (Τόμος 7, No. 1, 1975), ό Δρ. Σίμοντον καταχώρησε τίς καταστάσεις 152 καρκινοπαθών σέ πέντε κατηγορίες πού κυμαίνονταν άπό τό πολύ άρνητικό μέχρι τό πολύ θε­τικό. Μετά βαθμολόγησε τήν άνταπόκρισή τους στή θερα­πεία, άπό άριστη μέχρι ελάχιστη. Γιά 20 άπ’ αύτούς τούς άσθενεΤς, τά άποτελέσματα τής θεραπείας τους ήταν άρι­στα, μολονότι 14 άπ’ αύτούς τούς 20 ήταν τόσο άσχημα πού είχαν λιγότερο άπό 50% πιθανότητες νά ζήσουν άλλα πέντε χρόνια. Αύτό πού έγειρε τή ζυγαριά μέ τό μέρος τους ήταν ή θετική τους άνταπρόκριση. Στήν άλλη άκρη

93

τής κλίμακας, 22 άσθενείς έδειξαν έλάχιστα καλά άποτε- λέσματα: κανένας τους δέν άντιδροϋσε θετικά.

'Ωστόσο, όταν μερικοί άπ’ τούς πιό θετικούς άσθενείς γύρισαν σπίτια τους παρουσίαζαν μιά άλλαγή στή στάση τους καί τότε «ε’ίδαμε τήν άσθένειά τους ν ’ άλλάζει άντί- στοιχα». Ή ταν φανερό πώς τό σημαντικότερο ρόλο έπαιζε ή ϊδια ή στάση τών άσθενών καί όχι ή σοβαρότητα τής ά- σθένειάς τους.

Ό Δρ. Έ λμερ Γκρήν τοϋ Ιδρύματος Μέννινγκερ δή­λωσε στό ’ίδιο περιοδικό: «Ό Κάρλ καί ή Στεφανί Σίμον- τον... πετυχαίνουν άξιοσημείωτα άποτελέσματα στόν έλεγχο τού καρκίνου συνδυάζοντας τόν όραματισμό μιάς φυσιολογικής αύτοθεραπείας μέ τήν παραδοσιακή ραδιο­λογία».

Στή διάλεξη τής Βοστώνης, ό Δρ. Σίμοντον άναφέρθηκε στόν Πρόεδρο τής ’Αμερικανικής Άντικαρκινικής Ε τα ι­ρείας, τό Γιουτζήν Πέντεργκρας, ό όποϊος ειπε τό 1959: «Υπάρχουν άποδείξεις πώς ή πορεία τής άσθένειας γενικά έπηρεάζεται άπό συναισθηματικά προβλήματα. ’Ελπίζω νά μπορέσουμε ν ’ άναπτύξουμε τίς έρευνές μας σέ σημείο πού νά συμπεριλάβουμε στίς έκθέσεις μας τήν άποψη ότι μέσα στόν άνθρώπινο νού ύπάρχει μιά δύναμη πού, μέ κα­τάλληλη έξάσκηση, μπορεί νά έπηρεάζει τήν πρόοδο τής άσθένειας αύτής».

Ό Δρ. Σίμοντον είναι τώρα ’Ιατρικός Διευθυντής στό Συμβουλευτικό καί ’Ερευνητικό ’Αντικαρκινικό Κέντρο τού Φόρτ Ούόρθ, όπου, μαζί μέ τή συνεργάτριά του Στεφανί Μάθιους - Σίμοντον, έκπαιδεύουν άσθενεϊς γιά νά συμμε­τέχουν νοερά στήν ϊδια τους τή θεραπεία.

«Βλέπετε, άρχισα μέ τήν ίδέα πώς ή στάση τού άρρώ- στου έπαιζε μεγάλο ρόλο στήν άνταπόκρισή του σέ σημείο πού νά μπορεί νά έπηρεάζει τήν πορεία τής άσθένειας. Καθώς συνέχιζα τίς έρευνες πάνω σ’ αύτό, άνακάλυψα πώς ορισμένες έννοιες τοϋ ’Ελέγχου τού Νού - βιοανάδραση καί διαλογισμός - μοϋ έδιναν τή δυνατότητα νά διδάξω στόν άρρωστο τόν τρόπο νά συμμετέχει καί νά έπηρεάζει

94

τή διαδικασία τής άνάρρωσής του. Μπορώ νά πώ πώς είναι ή σημαντικότερη βοήθεια πού μπορώ νά προσφέρω, συ­ναισθηματικά, στόν άρρωστο».

"Ενα άπ’ τά πρώτα βήματα τού Δρα Σίμοντον στήν έκ- παίδευση τών άσθενών του είναι νά τούς διώχνει τό φόβο. Μόλις άρχίσει αύτή ή έκπαίδευση, «άντιλαμβανόμαστε πώς ό καρκίνος είναι μιά φυσιολογική διαδικασία πού συμβαίνει σ’ όλους μας, πώς όλοι μας έχουμε καρκινόγόνα κύτταρα πού δημιουργούν συνεχώς κακοήθεις όγκους μέσα μας. Τό σώμα μας τά έντοπίζει καί τά καταστρέφει μέ τόν ’ίδιο τρόπο πού μεταχειρίζεται κάθε ξένη πρωτεΐνη... Τό θέμα δέν είναι άπλώς νά ξεφορτωθούμε όλα τά καρκινογόνο μας κύτταρα, γιατί συνεχώς άναπτύσσονται τέτοια μέσα μας. Τό θέμα είναι νά βοηθήσουμε τό σώμα μας γιά νά μπορεί νά τά έξουδετερώνει, νά διεκπεραιώνει δηλαδή μόνο του τή διαδικασία».

Μετά τή διάλεξη τοϋ Δρα Σίμοντον, μίλησε ή κυρία Σί­μοντον πού είπε:

Οί περισσότεροι άνθρωποι... φαντάζονται ένα καρκινογόνο κύτταρο σάν κάτι τό πολύ άσχημο, φοβερό καί ύπουλο, πού τρυπώνει παντού καί πού έχει τόση δύναμη ώστε, άν άρχίσει, τό σώμα τού άνθρώπου δέν μπορεί νά κάνει τίποτα νά τό στα­ματήσει. Στήν πραγματικότητα, ένα καρκινογόνο κύτταρο είναι ένα φυσιολογικό κύτταρο πού τρελαίνεται... Είναι ένα πολύ ήλίθιο κύτταρο: πολλαπλασιάζεται τόσο γρήγορα πού πολλές φορές ξεπερνάει τή δυνατότητα τροφοδοσίας του σέ αιμα καί πεθαίνει τής πείνας. Άλλά είναι καί άδύναμο. Άν τό κόψουμε, τό βομβαρδίσουμε μέ άκτινοβολίες ή τού κάνουμε κάποια χη­μειοθεραπεία, άρκει ν ’ άρρωστήσει έλάχιστα γιά νά μήν ξανα- βρεϊ τήν ύγεία του καί νά πεθάνει.

Τώρα, ας τό συγκρίνουμε μ ’ ένα ύγιές κύτταρο. Ξέρουμε πώς, σ ’ έναν ύγιή ιστό, άν κόψουμε τό δάχτυλό μας, άρκει νά βάλουμε λίγο λευκοπλάστη άπό πάνω, χωρίς νά κάνουμε τί­ποτε άλλο, καί θά θεραπευθει μόνο του. Ξέρουμε πώς οί φυ­σιολογικοί ιστοί αύτοεπισκευάζονται... Δέν καταβροχθίζουν λαίμαργα τό ϊδιο τους τό αίμα. Άς κοιτάξουμε, όμως, τή νοερή

95

εικόνα πού έχουμε γι’ αύτά τά πράγματα. Βλέπουμε αμέσως τή δύναμη πού αποδίνουμε στήν άσθένεια μέ τούς φόβους μας καί τις νοερές εικόνες τών φόβων μας.

Σχετικά μέ τίς τεχνικές τής χαλάρωσης καί τοϋ όραμα- τισμοϋ πού χρησιμοποιούν σέ συνδυασμό μέ τή θεραπεία «δι’ άκτινοβολίας», ή κυρία Σίμοντον είπε:

Ίσως τό πιό πολύτιμο έργαλείο πού διαθέτουμε νά είναι αύτή ή τεχνική τής νοερής άπεικόνισης.

Άπό τούς άσθενείς μας ζητάμε τρία βασικά πράγματα: Νά οραματιστούν τήν άρρώστια τους, νά οραματιστούν τή θερα­πεία τους καί νά όραματιστούν τό μηχανισμό ανοσίας τού σώ­ματός τους.

Στίς συγκεντρώσεις μας αύτό πού άναφέρουμε καί συζη­τάμε είναι ή φανταστική απεικόνιση αύτού πού θέλουμε νά κάνουμε, πρίν άκόμα πιστέψουμε πώς μπορούμε νά τό πετύ- χουμε. Φαίνεται πώς είναι σημαντικό νά γίνεται μ ’ αύτό τόν τρόπο.

Ένα άπ’ τά κύρια θέματα πού συζητάμε είναι ό διαλογι­σμός. Κάθε πότε διαλογίζεστε; Τί κάνετε στή διάρκεια τού δια­λογισμού σας;

Κεφάλαιο 11

Μιά ενδόμυχη άσκηση γιά έρωτευμένους

Μιλώντας στήν όμάδα τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ, ή κυρία Σίμοντον άναφέρθηκε στίς πολλές άγωνίες τής ζωής πού, άν δέν ελεγχθούν όπως πρέπει, μπορούν νά όδηγήσουν σέ άρρώστια.

«Είναι πολύ σπάνιο γιά τούς άσθενεΤς μας νά κάνουν έναν καλό γάμο», είπε. «'Όταν ύπάρχει ένας καλός γάμος μ’ έναν καρκινοπαθή, αύτό άποτελεΤ ένα άπ’ τά καλύτερα στοιχεία πού έχουμε γιά νά δουλέψουμε, έναν άπ’ τούς καλύτερους λόγους πού έχουν οί άσθενεΤς γιά νά διατηρη­θούν στή ζωή».

Σέ τί συνίσταται ένας καλός γάμος; Δέν έχω όλες τίς άπαντήσεις. Ό δικός μου γάμος μέ τήν Πώλα ύπήρξε έξαι- ρετικά πετυχημένος, γεμάτος εύχάριστες καί ένδιαφέ- ρουσες έμπειρίες γιά 36 όλόκληρα χρόνια, χωρίς νά ξέρω άκριβώς τό γιατί. Ίσω ς άκριβώς επειδή δέν ξέρουμε τήν αιτία νά γίνεται πετυχημένος ένας γάμος. Αύτό τό λέω γιατί, όπως καταλαβαίνετε, δέν έχω άπό πρώτο χέρι έμπει- ρία μέ τούς άποτυχημένους γάμους καί, κατά συνέπεια, δέν είμαι ειδικός στό νά σώζω ένα γάμο - άν βέβαια πρέπει νά σώζεται - τή στιγμή πού άντιμετωπίζει προβλήματα.

'Ωστόσο, ξέρω μερικούς τρόπους νά έμπλουτίζω καί νά

97

βελτιώνω ένα γάμο, έφόσον καί ό σύζυγος καί ή σύζυγος θέλουν κάτι τέτοιο.

’Ίσως νά νομίζετε πώς θ’ άρχίσω νά μιλάω γιά σέξ, άφού πολλοί νομίζουν πώς άποτελεΤ τόν άκρογωνιαΐο λίθο ένός γάμου. ’Εγώ τό βλέπω μάλλον σάν άποτέλεσμα ένός καλού γάμου καί θά τό συζητήσουμε άργότερα.

Τό καλύτερο θεμέλιο γιά ένα γάμο, πιστεύω πώς είναι ή οικειότητα, καί δέν άναφέρομαι στήν έξοικείωση πού μοιά­ζει μέ παραβίαση τού ιδιωτικού περιβάλλοντος τού καθε- νός, άλλά στήν οικειότητα πού προέρχεται άπ’ τή βαθιά κατανόηση καί τήν άποδοχή.

Ετοιμάζομαι νά σάς προτείνω κάτι παράξενο, άλλά πρώτα θά σάς δώσω μερικές βάσεις. Μιλήσαμε γιά τήν ιδιαίτερη χαρά πού αισθάνονται όσοι άποφοιτοϋν άπ’ τά σεμινάρια τοϋ ’Ελέγχου τού Νοϋ. Συμβαίνει, όμως, καί κάτι άλλο. Είναι κάτι πολύ πιό λεπτεπίλεπτο άλλά πού όλοι αι­σθάνονται βαθιά. Οί φοιτητές, άφού άποφοιτήσουν, αισθά­νονται μιά οικειότητα, μιά ένδόμυχη, σχεδόν έρωτική επαφή μεταξύ τους. Ή ρθαν σάν ξένοι πού οί δρόμοι τους μπορεί νά μή διασταυρώνονταν ποτέ κι έτοιμάζονται νά φύγουν γιά νά ζήσουν ό καθένας τό πεπρωμένο του. ’Αλλά τό συναίσθημα τοϋ δεσμού τους ξυπνάει πάλι εύκολα μό­λις ξανασυναντηθοϋν.

Σέ μεγάλο ποσοστό πιστεύεται πώς αύτό προέρχεται άπό τό γεγονός ότι έζησαν μαζί μιά έντονη καί μοναδική, στή ζωή τοϋ κάθε άνθρώπου, έμπειρία. Πολλές φορές οί στρατιώτες αισθάνονται τό ϊδιο, άφού έχουν μοιραστεί τίς έντονες έμπειρίες τοϋ πολέμου. Τό ϊδιο θά συνέβαινε καί μέ μιά όμάδα άνθρώπων πού θά παγιδεύονταν συμπτωμα- τικά σ’ ένα άσανσέρ γιά ένα όλόκληρο άπόγεμα.

Αύτό είναι μόνο ένα μέρος τής εξήγησης, καί ούτε κάν τό μεγαλύτερο. Είναι τό μέρος τής έξήγησης πού προσφέ- ρεται πιό εύκολα, γιατί είναι τό πιό κατανοητό.

Συμβαίνει καί κάτι άλλο, καί θά προσπαθήσω νά τό εξη­γήσω. Ό σο διαρκεϊ ένας βαθύς καί μακρόχρονος διαλογι­σμός, δημιουργοϋνται όρισμένες διασυνδέσεις: συναισθη­

7

98

ματικά, ό νοϋς τοϋ καθενός γίνεται πιό δεκτικός καί αγ­γίζεται εύγενικά άπό τούς άλλους πού βρίσκονται στήν ϊδια κατάσταση, κατά ένα τρόπο πού μόνον όσοι έχουν ζήσει μιά όλόκληρη ζωή μέ κάποιον άλλο μπορούν νά καταλά­βουν. Οί περισσότερες στιγμιαίες οικειότητες είναι επιφα­νειακές καί ψεύτικες καί συχνά μάς άφήνουν ένα ένοχλη- τικό συναίσθημα. Συνήθως κρατούν πολύ λίγο. Αύτό δέ συμβαίνει στή δική μας περίπτωση, γιατί δημιουργεϊται σ ’ ένα ψυχικό έπίπεδό πού άντέχει στό πέρασμα τού χρόνου.

Επειδή πρόκειται γιά ένα συναίσθημα λεπτεπίλεπτο καί όχι συγκλονιστικό, δέν πρέπει νά παραξενευτείτε άν κανέ­νας άπ’ τούς άποφοίτους τού Ελέγχου τοϋ Νού, πού γνω­ρίζετε, δέ σάς τό άναφέρει ποτέ. Ά ν τό άναφέρετε έσεΤς, σίγουρα ό άπόφοιτος θά σάς πει: «Ά, ναί. Ό λο ι τό νιώσαμε. Ήταν πολύ ώραϊο!»

Είναι κάτι σάν ύποπροϊόν τής έκπαίδευσης στόν ’Έ­λεγχο τού Νοϋ. Τά σεμινάρια δέν προγραμματίζονται γιά νά τό πετύχουν.

'Ωστόσο (έδώ είναι ή παράξενη πρόταση πού άνέφερα), δέν άποκλείεται νά μπορέσετε νά χρησιμοποιήσετε αύτά πού μάθατε στόν ’Έλεγχο τοϋ Νού, σάν άντρας καί γυ­ναίκα, γιά νά δημιουργήσετε σκόπιμα μιά πολύ άνετη οι­κειότητα, πού συνήθως πετυχαίνεται μόνο μετά άπό πολλά χρόνια συμβίωσης. Τό άποτέλεσμα θά είναι πιό βαθύ καί ’ισχυρό άπ’ τό άποτέλεσμα πού πετυχαίνουν οί φοιτητές στό σεμινάριο.

Όρίστε τί πρέπει νά κάνετε:

1. Διαλέξτε κάποιο μέρος, όπου καί οί δυό σας αισθάνε­στε εύτυχισμένοι καί χαλαρωμένοι. Μπορεί νά είναι τό μέ­ρος όπου πήγατε διακοπές μαζί, ή όποιοδήποτε μέρος πού νά φέρνει καί στούς δυό σας εύχάρισττες άναμνήσεις. Μπορεί άκόμα νά είναι ένα μέρος πού κανένας δέν είχε δει νωρίτερα: μπορείτε νά τό δημιουργήσετε μαζί. 'Ωστόσο, μή διαλέξετε ένα μέρος όπου μόνο ένας άπ’ τούς δυό σας έχει

πάει. Αύτό θά άλλοιώσει τή συμμετρία τής έμπειρίας καί Οά ελαττώσει τό συναίσθημα τής κοινοκτημοσύνης.

2. Καθίστε άνετα, δίπλα - δίπλα, ό ένας άπέναντι στόν άλλον. Χαλαρώστε καί άφήστε τά μάτια σας νά κλείσουν.

3. Ό ένας άπ’ τούς δυό μπορεΤ νά πεϊ στόν άλλον κάτι σάν: «Θά μετρήσω άργά άπ’ τό δέκα ώς τό ένα καί μέ κάθε άριθμό θά αισθάνεσαι νά κατεβαίνεις όλο καί πιό βαθιά σ’ ένα εύχάριστο διαλογιστικό έπίπεδο τού νοϋ. Δέκα - έννέα- νιώσε πώς κατεβαίνεις πιό βαθιά - όκτώ - έπτά - έξι - όλο καί πιό βαθιά - πέντε - τέσσερα - κι άκόμα πιό βαθιά - τρία - δύο - ένα. Τώρα έχεις χαλαρώσει, κι είσαι σ’ ένα βαθύ εύ­χάριστο έπίπεδο τοϋ νού. Μέ τή δική σου βοήθεια, θά ’ρθω νά σέ βρώ».

4. Ό άλλος μπορεΤ νά πεΤ: «Θά μετρήσω άργά άπ’ τό δέκα ώς τό ένα, καί μέ κάθε άριθμό θά βρισκόμαστε όλο καί πιό κοντά σ’ ένα βαθύ έπίπεδο τού νοϋ. Δέκα - έννέα - νιώσε πώς κατεβαίνεις πιό βαθιά μαζί μου - όκτώ - έπτά - έξι- όλο καί πιό βαθιά μαζί - πέντε - τέσσερα - κι άκόμα πιό βαθιά κι άκόμα πιό κοντά - τρία - δύο - ένα. Τώρα έχουμε χαλαρώσει καί οί δύο, σ’ ένα εύχάριστο έπίπεδο τού νοϋ. "Ας πάμε πιό βαθιά μαζί».

5. Ό πρώτος θά πεΤ: «Εντάξει, πάμε πολύ βαθιά μαζί. Ά ς ζήσουμε μαζί τήν έμπειρία τού τόπου τής χαλάρωσής μας. "Οσο πιό έντονα τή ζοϋμε, τόσο πιό βαθιά θά πηγαί­νουμε. Πρόσεξε τόν ούρανό...»

6. «Ναί... είναι καθαρός, μέ λίγα συννεφάκια». Ό καθέ­νας σας άργά καί αύθόρμητα θά περιγράφει τή σκηνή πού ζεΤ μέ τόν άλλον, τή θερμοκρασία, τά χρώματα, τούς ήχους, όλες τίς εύχάριστες λεπτομέρειες.

7. Ό ταν θά είστε καί οί δυό σ’ ένα βαθύ έπίπεδο - δέν ύπάρχει βιασύνη - καί θά ζεΤτε έντονα τόν τόπο τής χαλά­ρωσής σας, ό ένας άπ’ τούς δυό θά πεΤ στόν άλλον: «Αύτό πού περισσότερο θέλω στή ζωή μου είναι νά σέ κάνω εύτυ- χισμένο(η), καί μόνο τότε θά θέλω καί γώ νά γίνω εύτυχι- σμένος(η)».

8. Ό άλλος θά πεΤ: «Καί γώ αύτό πού περισσότερο θέλω

99

100

είναι νά σέ κάνω εύτυχισμένο(η), καί μόνο τότε θά γίνω καί γώ εύτυχισμένος(η)».

9. 'Αφήστε νά περάσει ένα χρονικό διάστημα - όσο θέ­λετε - σιωπηλής συνύπαρξης, καί μετά ξυπνήστε. Γιά μερι­κούς, αύτό τό χρονικό διάστημα συνύπαρξης μπορεί νά βιωθεϊ άκόμα πιό έντονα άν κοιτάζονται στά μάτια. "Ενας έμπειρος διαλογιστής μπορεί περίφημα νά παραμείνει σέ Ά λφ α ή Θήτα έπίπεδο μέ τά μάτια άνοιχτά. ’Ά ν δέν αισθά­νεστε άνετα έτσι, μή ζοριστείτε.

Φυσικά, πρόκειται γιά μιά έμπειρία πολύ πιό έντονη άπ ’ όσο μπορείτε νά φανταστείτε διαθάζοντάς την έδώ. Ά πό τήν πρώτη φορά πού θά τό δοκιμάσετε, θά πειστείτε, καί μέ διάφορες παραλλαγές πού μπορείτε νά προσθέσετε, μπορείτε νά κάνετε αύτή τήν έμπειρία σάν μιά καθημερινή ένδόμυχη άσκηση τής συμβίωσής σας.

Χρειάζεται όμως καί λίγη προσοχή: Ή ομορφιά της έμ- πειρίας αύτής μπορεί νά χαθεί όλότελα άν γίνει κακή χρήση. ’Άν ένας άπ’ τούς δυό δέν καταλαβαίνει άπόλυτα τό σκοπό της, καί δέ συμφωνεί άπόλυτα μ’ αύτό τό σκοπό, τό συνεπακόλουθο συναίσθημα οικείας συνύπαρξης μπο­ρεί καί νά μήν είναι τόσο εύχάριστη έμπειρία. Συνιστώ αύτή τήν έμπειρία μόνο σ’ έναν άντρα καί μιά γυναίκα πού θέ­λουν πραγματικά νά ζήσουν έντονα, βαθιά καί γιά πολύ καιρό τήν άγάπη πού τούς συνδέει.

"Ολοι μας έχουμε γύρω μας μιά αύρα πού μερικοί μπο­ρούν νά δοϋν σάν ένα άμυδρό ένεργειακό πεδίο γύρω άπ ’ τό φυσικό σώμα. Μπορούμε μάλιστα νά έκπαιδευτούμε γιά νά βλέπουμε αύτή τήν αϋρα. Στήν πραγματικότητα, σάν άλλο ένα ύποπροϊόν τής εκπαίδευσης στόν ’Έλεγχο τοϋ Νού, πολλοί άπόφοιτοι άναφέρουν πώς είναι σέ θέση νά βλέπουν αύτή τήν αϋρα στόν έαυτό τους καί στούς άλ­λους. Φυσικά, κάθε τέτοια αϋρα είναι ένα άπόλυτα προσω­πικό στοιχείο σάν τά δακτυλικά άποτυπώματα.

"Οταν δυό άνθρωποι είναι πολύ κοντά ό ένας στόν άλ­λον, τά ένεργειακά πεδία τους συνταυτίζονται. Τό σχήμα, ή

101

ένταση, τό χρώμα, οί παλμοί τους άλλάζουν. Αύτό συμθαί νει σέ πολυσύχναστους χώρους, ατά θέατρα, στά λεωφο­ρεία καί στά συζυγικά κρεβάτια. Ό σο πιό συχνή είναι ή έπαφή, τόσο περισσότερο διαρκεΤ ή άλλαγή τής αύρας.

Στήν περίπτωση τών συζύγων, αύτή ή άλλαγή είναι καλή, γιατί οί αύρες άλληλοσυμπληρώνονται. 01 μακρό­χρονοι χωρισμοί άντιστρέφουν τή διαδικασία, πράγμα πού, δέν ύπάρχει λόγος νά τό ύπογραμμίσουμε, είναι κακό γιά τήν άρμονική συμβίωση στό γάμο. Είναι άπαραίτητο νά βρίσκονται συχνά κοντά ό ένας στόν άλλον. Γι’ αύτό συνι­στώ διπλό κρεβάτι.

Τώρα, γιά τό σέξ: Τό σέξ δέν είναι μιά έμπειρία. Υ πάρ­χει ένα όλόκληρο φάσμα δυνατοτήτων. Δέν άναφέρομαι σέ έρωτικές τεχνικές ή πόζες. Ε ννοώ έμπειρίες, ποιότητες έμπειρίας σέ διαφορετικό βάθος καί βαθμό. Τό φάσμα τών δυνατοτήτων είναι τόσο μεγάλο όσο καί ή διαφορά άνά- μεσα στή στιγμιαία ήδονή καί τή μακρόχρονη εύτυχία.

Πολλά ζευγάρια διαβάζουν σεξουαλικές έγκυκλοπαί- δειες καί εγχειρίδια καί, τελειοποιώντας τήν τεχνική τους, νομίζουν πώς έχουν μιά πετυχημένη σεξουαλική ζωή. Τό νά σκέφτεται ή νά προγραμματίζει κανείς τό κάθε σεξουαλικό στάδιο πού, λογικά, όδηγεΐ στό έπόμενο, μπορεί νά δώσει μιά έντονη έμπειρία άλλά στό έπιφανειακό, συνειδητό επί­πεδο Βήτα. Πιό σημαντικό είναι νά παρασύρεται κανείς μέ τήν έμπειρία, μέ χαλαρωμένο τό νού, σέ κάποιο διαλογι- στικό έπίπεδό.

Τό νά γίνει κανείς ψυχολογικά εύαίσθητος μπορεί νά έμπλουτίσει καί νά βελτιώσει σημαντικά ένα γάμο. ’Ακόμα καί χωρίς έκπαίδευση, οί μακρόχρονοι κι εύτυχισμένοι γά- μοι μπορούν νά καταλήξουν σέ μιά βαθιά ψυχική κατα­νόηση τών δύο συζύγων. Γιατί, όμως, νά περιμένουμε;

Κεφάλαιο 12

Μπορείτε νά έξασκηθεϊτε στήν ύπεραισθησία (ESP)

Είναι άλήθεια ή Υπεραισθησία; Σήμερα δλοι σχεδόν οί ένημερωμένοι άνθρωποι συμφωνούν πώς είναι. ’Έχει άπο- δειχτεΤ μέχρι καί μέ τό τελευταίο δεκαδικό ψηφίο τών στα­τιστικών πιθανοτήτων πώς διάφορες πληροφορίες έρχον­ται ώς έμάς μέ κάτι διαφορετικό άπ’ τίς πέντε μας αισθή­σεις. ΜπορεΤ νά είναι πληροφορίες άπ’ τό παρελθόν, τό παρόν, ή τό μέλλον. ΜπορεΤ νά έρχονται άπό κοντά ή άπό μακριά. Οϋτε ό χρόνος, οϋτε ό χώρος, οϋτε τά κλουβιά τοϋ Φαρανταίη άποτελοϋν έμπόδιο γιά τίς όποιεσδήποτε «ύπε- ραισθητικές» ικανότητες λειτουργούν σ’ αύτό, πού πολλοί ονομάζουν ESP.

Υπεραισθησία σημαίνει κάτι σάν «έξωαισθητική άντί- ληψη». Δέ μ ’ άρέσει αύτός ό όρος. «Έξωαισθητικός» ση­μαίνει κάτι πού είναι ξεχωριστό, έξω άπ’ τό μηχανισμό τών αισθήσεων τού άνθρώπου. Αύτό μοιάζει ν ’ άρνεΤται τήν ύπαρξη ένός μηχανισμού αισθήσεων διαφορετικού άπ’ τόν κλασικό μηχανισμό τών πέντε αισθήσεων, μολονότι είναι όλοφάνερο πώς ύπάρχει, άφού άντιλαμβανόμαστε όρισμέ- νες πληροφορίες χωρίς νά χρησιμοποιούμε τίς αισθήσεις μας. Στήν ύπεραισθησία τίποτε δέν είναι έξωαισθητικό. Ή

λέξη «άντίληψη» είναι πολύ κατάλληλη γιά τά πειράμαια πού έκανε ό Τζ. Μπ. Ράιν τού Πανεπιστημίου Ντιούκ, όπου αύτοί πού χρησιμοποιούσαν τήν «άντίληψη» μάντευαν τό σχέδιο πού είχαν όρισμένα κρυμμένα τραπουλόχαρτα μέ τόση ακρίβεια ώστε ν ’ άποκλείεται ούσιαστικά ή περίπτωση τής σύμπτωσης. 'Ωστόσο, στόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ, δέν άντι- λαμβανόμαστε άπλώς, άλλά προβάλλουμε τήν ικανότητα άντίληψής μας έκεΤ πού βρίσκεται ή έπιθυμητή πληροφο­ρία. Ή άντίληψη είναι μιά λέξη πολύ παθητική γιά νά περι­γράφει αύτό πού κάνουμε. Γι’ αύτό, στόν ’Έλεγχο τού Νοϋ, μιλάμε βέβαια γιά Υπεραισθησία άλλά μέ τήν έννοια πώς προβάλλουμε τίς αισθήσεις μας έξω άπ’ τόν έαυτό μας.

Γιά νά ζήσουν μιά έμπειρία ύπεραισθησίας, οί φοιτητές τοϋ Ελέγχου τοϋ Νού δέ μαντεύουν τραπουλόχαρτα. Αύτά τά πειράματα γίνονται γιά νά δει κανείς άν έχει ψυχοδυνα­μικές ικανότητες. Έμεϊς ξέρουμε πώς τίς έχουν καί γ ι’ αύτό άναλαμβάνουμε ένα σοβαρότερο καθήκον: Νά τούς έκπαιδεύσουμε νά εφαρμόζουν τόν ψυχοδυναμισμό τους στήν καθημερινή τους ζωή σέ σημείο πού νά ζούν τόσο έντονες καί συγκλονιστικά εύχάριστες έμπειρίες ώστε ή ζωή τους ν ’ άλλάζει ριζικά. Αύτό τό κατορθώνουμε μετά άπό σαράντα περίπου ώρες έκπαίδευσης καί έξάσκησης.

Προγραμματισμένα καί άξιόπιστα, έκπαιδεύουμε άν- θρώπους νά λειτουργούν ψυχοδυναμικά. Τό ’χουμε κάνει σέ πάνω άπό μισό έκατομμύριο άποφοίτους.

Ό ταν φτάσετε νά κατέχετε άπόλυτα όλες τίς τεχνικές πού άναφέρονται σ’ αύτό τό βιβλίο, θά μπορεΤ ν ’ άρχίσετε νά έξασκεΤστε στήν ύπεραισθησία. Θά μπορείτε νά πηγαί­νετε σέ βαθιά έπίπεδα τοϋ νοϋ, άλλά νά διατηρείτε τίς αισθήσεις σας, θά μπορεΤτε νά οραματίζεστε πράγματα καί γεγονότα μέ τήν Ιδια πληρότητα πού σάς προσφέρουν οί πέντε αισθήσεις σας. Αύτές είναι οί δυό μεγάλες πύλες πού όδηγοϋν στόν ψυχικό κόσμο.

Στά σεμινάρια τοϋ Ελέγχου τοϋ Νού, οί φοιτητές είναι έτοιμοι νά λειτουργήσουν ψυχοδυναμικά στό τέλος τής δεύτερης μέρας, ένώ τήν τρίτη μέρα είναι ούσιαστικά σέ

103

104

θέση νά προβάλλουν τίς αισθήσεις τους έξω άπ’ τό σώμα τους.

Αρχίζουν μέ μιά άπλή άσκηση όραματιστικής φαντα­σίας. Σέ πολύ βαθύ διαλογισμό, προβάλλουν τόν έαυτό τους μπροστά στό σπίτι τους φανταζόμενοι πώς βρίσκονται έκεΐ. Σημειώνουν προσεκτικά όλα όσα βλέπουν πρίν μποϋν άπ’ τήν έξώπορτα γιά νά σταθούν μετά στό σαλόνι τους κοιτάζοντας τό νότιο τοΤχο. Βλέπουν τό δωμάτιο αύτό τή νύχτα μέ άναμμένα τά φώτα, καί μετά τό βλέπουν τήν ήμέρα μέ τό φώς τού ήλιου νά μπαίνει άπ’ τά παράθυρα, μελετώντας προσεκτικά όλες τίς λεπτομέρειες πού θυ­μούνται. Μετά άγγίζουν τό νότιο τοίχο καί μπαίνουν μέσα του. Αύτό μπορεί νά σάς φαίνεται παράλογο, άλλά είναι άπόλυτα φυσικό γιά όσους έχουν έξασκηθε! έντονα στόν όραματισμό.

Μέσα στόν τοίχο, βρίσκονται σ’ ένα χώρο όπου δέν εί­χαν βρεθεί ποτέ πρίν, κι έτσι «δοκιμάζουν» τό καινούριο τους περιβάλλον, προσέχοντας τό φώς, τίς μυρουδιές, τή θερμοκρασία καί χτυπώντας τό έσωτερικό τού τοίχου, γιά νά βεβαιωθούν γιά τή στερεότητα τών ύλικών. ’Έξω πάλι άπ’ τόν τοίχο καί κοιτάζοντάς τον φάτσα, άλλάζουν τό χρώμα του σέ μαύρο, κόκκινο, πράσινο, μπλέ καί μόβ, γιά νά τόν επαναφέρουν μετά στό άρχικό του χρώμα. Μετά σηκώνουν μιά καρέκλα - πού, σ’ αύτή τή διάσταση, δέν έχει βάρος - καί τήν έξετάζουν σέ σύγκριση μέ τόν τοΤχο καθώς τού ξαναλλάζουν τό χρώμα. Τήν ’ίδια διαδικασία κάνουν μ ’ ένα καρπούζι ένα λεμόνι, ένα πορτοκάλι, τρεις μπανάνες, τρία καρότα κι ένα μαρούλι.

"Οταν συμπληρωθεί αύτή ή διαδικασία, έχει γίνει τό πρώτο σημαντικό βήμα, όπου ό λογικός νούς περνάει στά πίσω καθίσματα ένώ ό επινοητικός νούς κάθεται μπροστά, έκεΤ πού είναι τό χειριστήριο. Στό πείραμα πού περιγράφω τώρα, ό λογικός νούς λέει στό φοιτητή: «Μή μού πεΤς πώς είσαι μέσα σ’ έναν τοίχο ή κάποιο άλλο άπόκοσμο μέρος. Ξέρεις καλά πώς αύτό δέ γίνεται, άφού κάθεσαι έδώ».

Ά λλά ό έπινοητικός νούς, ένισχυμένος άπό μιά σειρά

I Of)

άσκήσεων όραματισμοϋ, είναι σέ θέση ν ’ άγνοήσει τίς άντιρρήσεις. 'Όσο δυναμώνει ή φαντασία τόσο ένισχύονιαι οί ψυχικές δυνάμεις μας. Ό έπινοητικός νοϋς τίς έχει στή διάθεσή του.

Στήν έπόμενη συγκέντρωση, οί φοιτητές προβάλλουν νοερά τόν έαυτό τους μέσα σέ κύβους ή κυλίνδρους άπό μέταλλο: άνοξείδωτο άτσάλι, χαλκό, μπρούντζο καί μο­λύβι, όπου, έπαναλαμβάνοντας όσα έκαναν μέσα στόν τοίχο, δοκιμάζουν τό περιβάλλον, τό φώς, τή μυρουδιά, τό χρώμα, τή θερμοκρασία καί τή στερεότητα, σέ κάπως γρή­γορο ρυθμό γιά νά μή μπορεί νά έπέμβει ή λογική.

’Έτσι, έχοντας ξεκινήσει άπ’ τίς άπλούστερες μορφές ϋλης γιά νά φτάσουν στίς πιό περίπλοκες, άρχίζουν τήν προβολή τους μέσα στή ζωντανή ύλη, δοκιμάζοντας ένα δέντρο. ’Εξετάζουν τό φρουτόδεντρο καί στίς τέσσερις έποχές τοϋ χρόνου, συγκρίνοντας τά χρώματα στίς νοερές οθόνες τους, καί μετά προβάλλουν τόν έαυτό τους στά φύλλα καί τά φρούτα.

Τώρα, ένα γιγάντιο βήμα μπροστά: προβολή μέσα σ’ ένα οικιακό ζώο. Οί φοιτητές τά ’χουν καταφέρει τόσο καλά μέχρι τώρα πού πολύ σπάνια διατυπώνουν τήν έρώτηση: «Μά μπορώ νά τό καταφέρω;» Γεμάτοι έμπιστοσύνη εξετά­ζουν ένα ζώο έξωτερικά στίς νοερές οθόνες τους, άλλά- ζοντας τά χρώματα. Μετά, μέ τήν ’ίδια έμπιστοσύνη, μπαί­νουν νοερά στό κρανίο καί τό ζωντανό έγκέφαλο. Μετά άπό λίγα λεπτά άναγνώρισης μέσα στό κεφάλι τοϋ ζώου, ξαναβγαίνουν γιά νά τό εξετάσουν πάλι έξωτερικά, άλλ’ αύτή τή φορά προσέχοντας τό στήθος. Τώρα μπαίνουν στό στήθος γιά νά έξετάσουν τό θώρακα, τή σπονδυλική στήλη, τήν καρδιά, τούς πνεύμονες, τό συκώτι. Τέλος, ξα­ναβγαίνουν όπλισμένοι πιά μέ πολλά στοιχεία, έτοιμοι ν ’ άντιμετωπίσουν τήν πιό καταπληκτική μέρα τής ζωής τους, τήν τέταρτη μέρα, πού θά δοκιμάσουν μέ άνθρώπους. 'Ωστόσο, πρίν άπ’ αύτό, πρέπει νά γίνει κάποια προετοιμα­σία.

Σ’ ένα πολύ βαθύ έπίπεδο διαλογισμού, μερικές φορές

106

καί στό έπίπεδό Θήτα, οί φοιτητές τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ - μέ τήν καλά έξασκημένη φαντασία τους - κατασκευάζουν έργαστήρια σέ όποιο μέγεθος, σχήμα καί χρώμα προτι­μούν. Τά έργαστήρια θά συμπεριλαμβάνουν ένα γραφείο καί μιά καρέκλα σ’ όποιο στίλ θέλουν, ένα ρολόι, ένα ήμε- ρολόγιο μ’ όλες τίς ήμερομηνίες στό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον, καθώς καί άρχειοθήκες. Μέχρι τώρα τίποτε τό άσυνήθιστο.

Γιά νά καταλάβουμε τό έπόμενο βήμα πρέπει νά ύπο- γραμμίσουμε, γιά άλλη μιά φορά, πόσο μακριά είναι ό ψυ­χοδυναμικός μηχανισμός μας άπό τή λογική καί τόν προ­φορικό λόγο, πόσο κοντά στίς εικόνες καί τά σύμβολα βρί­σκεται. Τό ύπογραμμίζω γιατί τό έπόμενο βήμα τών φοιτη­τών είναι νά έξοπλίσουν τό έργαστήριο μέ «όργανα», γιά νά έξαλείψουν ψυχικά τίς άνωμαλίες πού θά συναντήσουν στούς άνθρώπους τούς όποιους θά έξετάσουν τήν άλλη μέρα. Τά περισσότερα άπ’ αύτά τά όργανα δέ μοιάζουν μέ τίποτε άπ’ ό,τι μπορεί νά ’χετε δεΤ σέ έργαστήρια. Πρόκει­ται δηλαδή γιά όργανικά σύμβολα ή, άν προτιμάτε, συμβο­λικά όργανα.

Φανταστείτε ένα ψιλό κόσκινο γιά τό φιλτράρισμα τού αίματος, μιά βούρτσα γιά τό ξεσκόνισμα τής λεπτής άσπρης σκόνης (άσβεστίου), πού φαίνεται ψυχοδυναμικά σέ περιπτώσεις άρθριτικών, μπανιέρες γιά νά ξεπλένονται οί ένοχές, στερεοφωνικά συγκροτήματα μέ ειδική μουσική γιά νά καλμάρουν οί νευρικοί. Κάθε φοιτητής φτιάχνει τό δικό του έξοπλισμό. Δέν ύπάρχουν δυό σειρές πανομοιό­τυπων έργαλείων. ’Έρχονται άπ’ όπου είναι δυνατό, άπό βαθιά έπίπεδα τού νοϋ, καί πολλοί άπόφοιτοι άντιλαμβά- νονται τελικά πώς ή δουλειά πού κάνουν μ ’ αύτά τά εργα­λεία έχει έπιπτώσεις σ’ αύτό πού ονομάζουμε άντικειμε- νικό κόσμο.

Καθώς ό φοιτητής δουλεύει μ’ αύτά τά έργαλεΐα, δέν άποκλείεται νά χρειάζεται κάποια σοφή συμβουλή γιά νά τόν βοηθάει στίς δύσκολες στιγμές, κάποια εσωτερική «φωνούλα» πού νά τού λέει τί νά κάνει. Ά λλά ό φοιτητής

107

τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ δέν άκούει μιά μικρή φωνούλα. άκούει δυό φωνές καί μάλιστα δυνατά.

Στό έργαστήριό του, θά έπικαλεστεί δυό συμβούλους, έναν άντρα καί μιά γυναίκα. Καί έπειδή, πρίν άρχίσει τό διαλογισμό, τοϋ έχουν πει ότι αύτό θά πρέπει νά κάνει, άν μοιάζει μέ τούς περισσότερους φοιτητές, σύντομα θά ’χει άποκρυσταλλώσει μιά ιδέα γιά τό ποιούς συμβούλους θά διαλέξει. Σπάνια βρίσκει αύτό πού έπιθυμεΤ άρχικά, άλλά σχεδόν ποτέ δέν άπογοητεύεται.

"Ενας φοιτητής, πού είχε διαλέξει καί έλπιζε νά συναν­τήσει τόν ’Αλβέρτο ’Αϊνστάιν σάν προσωπικό του σύμ­βουλο, βρήκε ένα κοντό άνθρωπάκι ντυμένο καί μπογιατι- σμένο σάν παλιάτσο, μ’ ένα ρόζ μπαλάκι τού πίνγκ - πόνγκ γιά μύτη κι ένα κόκκινο πυροτέχνημα γιά καπέλο. Τελικά, ό κοντός άποδείχτηκε πολύτιμη πηγή γιά διάφορες πρακτι­κές συμβουλές.

"Ενας άλλος φοιτητής, ό Σάμ Μέρριλλ, πού έγραψε ένα άρθρο γιά τόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ στούς New Times (2 Μάίου 1975), έπικαλέστηκε δυό πολύ άληθινά πρόσωπα γιά συμ­βούλους, μολονότι ή συμπεριφορά τους δέν ταίριαζε κα­θόλου μέ τόν άντίστοιχο έαυτό τους.

Ό Μέρριλλ γράφει: «Στό έργαστήριό πού ειχα διαλέξει, τό ύποβρύχιο Ναυτίλος, άνοιξε ή πόρτα τοϋ θαλάμου άπο- συμπίεσης καί έμφανίστηκε ένας κοντός άνθρωπος πού φορούσε βράκα καί μεταξωτό πουκάμισο. Ή ταν άδύνατος, λίγο φαλακρός καί εύγενικός, μέ μικρά έλαφίσια μάτια βα­θιά χωμένα στίς κόγχες τους. Ό σύμβουλός μου ήταν ό Ούίλλιαμ Σαίξπηρ. Τού είπα “ γειά χαρά” , άλλά δέν άπάν- τησε.

«... μιά άσώματη φωνή άν άγγειλε πώς θά βγαίναμε στή στεριά καί, μαζί μέ τόν Ούίλλιαμ, πηδήξαμε άπό μιά μπου­καπόρτα σέ μιά έρημη άκτή...

«Στήν παραλία συναντήσαμε τό δεύτερο σύμβουλό μου, τή Σοφία Λόρεν. Μόλις είχε βγει άπό τή θάλασσα καί τό βρεγμένο βαμβακερό μπλουζάκι της κολλούσε φιλήδονα πάνω στό κορμί της. Στήν άρχή μέ άγνόησε κι αύτή, άλλά

108

χάρηκε πού συνάντησε τό Σαίξπηρ. Δώσανε τά χέρια, χαι­ρετηθήκανε, άνταλλάξανε φιλοφρονήσεις καί μετά πέσανε στήν άμμο κι άρχισαν νά κυλιούνται γρυλλίζοντας καί νά χτυπιούνται σκούζοντας...»

Τήν άλλη μέρα, όταν έφτασε ή ώρα γιά τήν προβολή τών φοιτητών σ’ άλλους άνθρώπους, ό προσανατολιστής τού κ. Μέρριλλ τού ’δωσε τό όνομα μιάς κυρίας 62 έτών άπό τή Φλόριντα. Οί δυό σύμβουλοι, πού ένδιαφέρονταν περισσότερο ό ένας γιά τόν άλλον παρά γιά τήν άγνωστη γυναίκα, τήν εξέτασαν άστειευόμενοι βιαστικά καί τήν παράτησαν γιά ν ’ άσχοληθούν μέ τά δικά τους.

Τί είχε γίνει; Οί σύμβουλοι είχαν φύγει χωρίς νά δώσουν συμβουλή; Ό χ ι: ή κοιλιά τής γυναίκας είχε έξαφανιστεϊ. «Στή θέση τής κοιλιάς της», έγραψε ό Μέρριλλ, «ύπήρχε ένα μακρύ χρωματιστό έντερο άπό νέον πού άναβόσβηνε θυμωμένα». ’Αργότερα έμαθε άπ’ τόν προσανατολιστή του πώς ή γυναίκα έκείνη βρισκόταν στό νοσοκομείο μέ μιά έπικίνδυνη φλεγμονή τού τυφλού εντέρου.

Οί σύμβουλοι μπορεί νά φαίνονται πολύ άληθινοί ατούς άπόφοιτους τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ. Τί είναι; Δέν είμαστε σίγουροι, άλλά θά μπορούσαν νά είναι άποκύημα μιάς άρ- χέτυπης φαντασίας, ’ίσως ένσωμάτωση τής έσωτερικής φωνής μας, ϊσως κάτι άλλο. Αύτό πού ξέρουμε, όμως, είναι ότι, όταν συναντήσουμε τούς συμβούλους μας καί μά­θουμε νά έργαζόμαστε μαζί τους, ή συνεργασία είναι πο­λύτιμη κι άξιοσέβαστη.

Πάνω άπό τέσσερις αιώνες πρίν τό Χριστό, ό "Ελληνας φιλόσοφος Σωκράτης είχε ένα σύμβουλο πού, άντίθετα άπ’ τούς συμβούλους τού ’Ελέγχου τού Νοϋ, περιόριζε τίς συμβουλές του σέ προειδοποιήσεις. Σύμφωνα μέ τόν Πλά­τωνα, ό Σωκράτης είπε: «’Από τότε πού ήμουνα παιδί, μέ φρόντιζε κάποιος ήμίθεος καί μέχρι τώρα ή φωνή του, με­ρικές φορές, μέ άποτρέπει άπ’ τό νά κάνω κάτι, άλλά ποτέ δέ μού λέει τί πρέπει νά κάνω». Σύμφωνα μ’ έναν άλλο συγγραφέα, τόν Ξενοφώντα, ό Σωκράτης είπε: «Μέχρι τώρα ή φωνή ποτέ δέν έκανε λάθος».

109

Ό πως θά δείτε σύντομα, ένας άπόφοιτος τοϋ ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ, πού βρίσκεται νοερά στό έργαστήριό του καί, γεμάτος έμπιστοσύνη, συμβουλεύεται τούς συμβούλους του, είναι ένας άνθρωπος πού έχει τεράστιες δυνατότητες γιά νά ώφελήσει τόν έαυτό του καί τούς άλλους. Σ’ αύτό τό σημείο τοϋ σεμιναρίου τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ οί άνθρωποι τό καταλαβαίνουν άλλά δέν μπορούν άκόμα νά τό ζήσουν.

Τήν άλλη μέρα, ή άτμόσφαιρα όλόκληρη πάλλεται άπ’ τήν άναμονή. Ά κόμα καί άπόφοιτοι πού έρχονται σέ μάς γιά νά ξαναθυμηθοϋν τό αισθάνονται. Μέχρι τώρα, όλες οί έμπειρίες πού έχει ζήσει ό φοιτητής γίνονται άντιληπτές μόνο άπ’ αύτόν, μέσα στό ιδιωτικό περιβάλλον τοϋ νού του. Τώρα έρχεται ή στιγμή όπου όλοι θά ζήσουν τή δική του έμπειρία.

Υπάρχουν δυό νοητικές άσκήσεις πού πρέπει νά γίνουν νωρίτερα. Πρόκειται γιά νοερές έξετάσεις τού σώματος ένός φίλου, περίπου όπως είχαν γίνει καί γιά τό οικιακό ζώο, μόνο πού αύτή τή φορά χρειάζονται περισσότερες λειτουργικές λεπτομέρειες. Ό ταν συμπληρωθούν οί δυό αύτές άσκήσεις, οί φοιτητές χωρίζονται σέ ζευγάρια.

Τό ένα μέλος τού κάθε ζευγαριού λέγεται «ψυχοπρο- σανατολιστής» καί τό άλλο «ψυχολειτουργός». («Ψυχο- προσανατολιστής» είναι μιά λέξη πού προέρχεται άπ’ τόν «ψυχοπροσανατολισμό» καί πού έφτιαξα μόνος μου γιά νά περιγράφω τό τί γίνεται στόν ’Έλεγχο τού Νού. Σημαίνει άπλώς προσανατολισμό τοϋ νοϋ.)

Ό ψυχοπροσανατολιστής γράφει σ’ ένα χαρτί τό όνομα ένός γνωστού του, τήν ήλικία του, τά γενικά στοιχεία του καθώς καί τήν περιγραφή κάποιας σημαντικής πάθησης άπ’ τήν όποία ύποφέρει ό γνωστός του. Ό ψυχολειτουργός, μερικές φορές μέ τή βοήθεια τοϋ ψυχοπροσανατολιστή του, πηγαίνει στό έπίπεδό του, ’ίσως γιά πρώτη καί τελευ­ταία φορά μέ μιά έλάχιστη άμφιβολία γιά τό τί έτοιμάζεται νά κάνει.

"Οταν κάνει νόημα πώς είναι έτοιμος - πώς έχει πάει στό έπίπεδό του, πώς βρίσκεται στό έργαστήριό του μαζί μέ

ιούς συμβούλους του - ό ψυχοπροσανατολιστής τοϋ λέει ιό όνομα, τήν ήλικία, τό φύλο καί τόν τόπο κατοικίας τού ('πόμου πού έχει γράψει στό χαρτί. Ή δουλειά τοϋ ψυχο- λειτουργοϋ είναι νά βρεΤ άπό τί πάσχει αύτό τό άτομο, πού οϋτε γνωρίζει οϋτε έχει άκούσει ποτέ γ ι’ αύτό. ’Εξετάζει τό σώμα τού άτόμου αύτού, άπ’ έξω κι άπό μέσα, μέ τόν τρόπο ιιού έξασκήθηκε νά κάνει μέ τή φαντασία του, ζητώντας συμβουλές άπ’ τούς συμβούλους του, άν χρειάζεται, ή άκόμα καί «μιλώντας» στό άτομο τό ’ίδιο.

Ό ψυχοπροσανατολιστής προτρέπει τόν ψυχολει- τουργό ν ’ άναφέρει τά συμπεράσματά του καθώς προο­δεύει, νά μιλάει συνεχώς «άκόμα κι άν δέν είναι σίγουρος καί άπλώς μαντεύει». Μιά χαρακτηριστική περίπτωση θά έμοιαζε μέ τήν παρακάτω πού είναι παρμένη άπό ένα πραγματικό γεγονός:

Ψυχοπροσανατολιστής: «Τό όνομα τοϋ άτόμου πού έγραψα έδώ είναι Τζών Σάμερς. Είναι 48 χρονών καί ζεΤ στό Έλκχαρτ τής ’Ινδιάνας. "Ενα, δύο, τρία: ό Τζών Σάμερς άπό τό Έλκχαρτ τής ’Ινδιάνας βρίσκεται τώρα στήν όθόνη σου. Μπορείς νά τό αισθανθείς, νά τό νιώσεις, νά τό όραματι- στεΐς, νά τό φανταστείς, νά τό δημιουργήσεις, νά τό πι­στέψεις πώς είναι κεϊ, νά σιγουρευτείς πώς είναι κεί. Ε ξέ ­τασε τό σώμα του μέ τήν εύφύία σου, άπό κεΤ πού ξέρεις πώς βρίσκεται τό κεφάλι του μέχρι έκεΐ πού ξέρεις πώς βρίσκονται τά πόδια του, πάνω καί κάτω, πάνω καί κάτω, μιά φορά τό δευτερόλεπτο.

«Καθώς εξετάζεις τό σώμα του μ’ αύτό τόν τρόπο, άσε τή φαντασία σου νά ξεχωρίσει τίς τρεις σημαντικότερες περιοχές. Διατήρησε τό ρυθμό τής έξέτασης στή μιά φορά τό δευτερόλεπτο κα ίπές μου τίς σημαντικότερες περιοχές καθώς τίς βρίσκεις. ’Ίσως νά νομίζεις πώς τίς μαντεύεις, γ ι’ αύτό λέγε μου όλα όσα σοϋ περνάνε άπ’ τό νού».

Ψυχολειτουργός: «Ό δεξής του ώμος είναι λίγο πιό χα­μηλά, λίγο πιό μπροστά... "Ολα φαίνονται νά ’ναι έντάξει, έκτός ’ίσως άπ’ τόν άριστερό άστράγαλο... Γιά νά δούμε μέσα στό στήθος... 'Όλα είναι ζεστά... λίγο πιό κρύα στά

110

δεξιά... πιό κρύα καί πιό σκοτεινά... Ό δεξιός του πνεύμο νας έχει φύγει... Τώρα ό άστράγαλος... Μοιάζει έντάξει, μόνο ένα μικρό άσπρο σημαδάκι έκεϊ... πονάει όταν έχει ύγρασία... ’ίσως νά ’σπάσε τό πόδι του... Νομίζω πώς αύτά είναι όλα... Περίμενε, ή σύμβουλός μου γύρισε τόν άν­θρωπο άπ’ τήν άλλη μεριά γιά νά τόν δώ καί μού δείχνει κάτι πίσω άπ ’ τ’ αύτιά του... ναί, πολύ βαθιά σημάδια έκεϊ... Τοϋ ’χουν κάνει έγχείρηση, πολύ βαθιά... ’ Εντάξει, δέν έχει άλλο».

Ψυχοπροσανατολιστής: «Περίφημα. Τοϋ λείπει ό δεξιός πνεύμονας καί έχει ένα σημάδι πίσω άπ’ τό αύτί του. Γιά τόν άστράγαλο δέν ξέρω. ’Ανασκόπησε τά αισθήματα πού είχες όταν μοϋ είπες γιά τό δεξιό πνεύμονα καί τό σημάδι πίσω άπ’ τό αύτί. Προσπάθησε νά θυμάσαι αύτά τά αισθή­ματα γιά νά τά χρησιμοποιήσεις σά στοιχεία παραπομπής τήν άλλη φορά πού θά ξαναχρειαστεϊ».

Μετά άπό μιά παύση, ό ψυχολειτουργός γυρνάει στό έπίπεδο Βήτα χαμογελώντας. «Πώ πώ! Ή ταν καταπλη­κτικό!»

Ναί, είναι καταπληκτικό. Παραβιάζει όλους τούς νόμους τοϋ λογικού κόσμου πού ξέρουμε. 'Ωστόσο, δέν ύπάρχει τίποτε τό άσυνήθιστο στή σκηνή πού μόλις σάς περιέ- γραψα. Μερικοί άποτυχαίνουν σέ κάποια λεπτομέρεια στήν πρώτη τους περίπτωση, μερικοί άποτυχαίνουν έντελώς στήν πρώτη, στή δεύτερη, άκόμα καί στήν τρίτη περί­πτωση. ’Αλλά καθώς πλησιάζει νά τελειώσει ή μέρα, όλοι έχουν σημειώσει άρκετές επιτυχίες ώστε νά ξέρουν πώς δέν πρόκειται γιά «κάποια σύμπτωση» άλλά πώς κάτι τό πολύ άληθινό συμβαίνει έκεϊ πέρα.

Πολύ συχνά νομίζουμε πώς ή φαντασία μας είναι ένας άνεύθυνος δημιουργός παραλογισμών. Συχνά αύτό είναι άλήθεια. Ά λλά τά έργα τέχνης είναι προϊόντα έξασκημέ- νης φαντασίας. Τά ψυχοδυναμικά άποτελέσματα είναι κι αύτά προϊόντα μιάς φαντασίας έξασκημένης σ’ ένα πολύ ειδικό σύστημα. Ό φοιτητής τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ, όταν

111

λειτουργεί ψυχοδυναμικά γιά πρώτη ψορά, νομίζει πώς άπλώς «φαντάζεται» αύτά πού βλέπει. Γι’ αύτό καί ό ψυχο- προσανατολιστής τοϋ λέει «νά μιλάει συνεχώς άκόμα κι άν νομίζει πώς μαντεύει». "Αν σταματούσε νά μιλάει, ό νοητι- κός, λογικός νούς του θά μπορούσε νά τόν θάλει σέ πειρα­σμό νά σκεφτεΤ τά πράγματα πιό λογικά, καταπνίγοντας τίς ψυχικές του ικανότητες, όπως κάνει καί στήν καθημερινή ζωή.

Μετά τήν πρώτη άμεση έπιτυχία του, ό φοιτητής τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ ξέρει πώς δέ «φαντάζεται» άπλώς. Φαν­τάζεται άλλά καί μαθαίνει νά έμπιστεύεται τό πρώτο πράγμα πού τού ’ρχεται στό νοϋ. Έτσι βγαίνουν στήν έπι- φάνεια τά ψυχικά του χαρίσματα.

Στήν πραγματικότητα, λειτουργούν άπόλυτα φυσικοί νόμοι. Ό νούς μας δέν είναι περιορισμένος στό κεφάλι μας: βγαίνει καί πιό έξω. Γιά νά καταφέρει νά βγεΤ έξω άποτελεσματικά, πρέπει νά έχει γιά κίνητρο τήν έπιθυμία, γιά καύσιμο τήν πίστη καί γιά έμπνευση τήν άναμονή.

Στήν πρώτη περίπτωση πού άντιμετωπίζει, ό μέσος φοι­τητής δέν έχει ύψηλό βαθμό άναμονής. "Αν είναι ένημερω- μένος καί μέ πλατιά νοοτροπία, ξέρει πολύ καλά πώς ύπάρχει κάτι πού λέγεται Υπεραισθησία, άλλά ή έκπαί- δευση πού έχει πάρει σ’ όλη του τή ζωή τού ’χει «άποδεί- ξει» πώς ή Υπεραισθησία είναι ικανότητα πού έχουν οί άλ­λοι κι όχι αύτός. Μόλις μάθει πώς κάτι άλλο συμβαίνει, μόλις σημειώσει τήν πρώτη του έπιτυχία, ό βαθμός άναμο­νής μεγαλώνει καί προοδεύει γρήγορα. Λίγες ώρες άργό- τερα, μέ όκτώ ή έννιά πετυχημένες περιπτώσεις στό ένερ- γητικό του, θά είναι ένας τέλειος άπόφοιτος τού Ελέγχου τού Νού.

«Συχνά είδα φοιτητές νά κάνουν σωστή διάγνωση τής άσθένειας...» έγραψε ό Μπάντ Τόμας, έκδοτης τού Mildni- ght, στό άρθρο του «Τά Σεμινάρια τού Ελέγχου τοϋ Νοϋ μπορούν νά βελτιώσουν τίς Νοητικές Ικανότητες» (19 Νοεμβρίου 1973). Περιέγραψε μιά περίπτωση πού παρου­σίασε ό ’ίδιος, γιατί τή θεωρούσε πολύ δύσκολη, άφού ούτε

ό ’ίδιος οϋτε κανείς άλλος μέσα στήν τάξη δέν ήξερ» ιΙ άσθένεια ήταν.

Νωρίτερα τήν ίδια μέρα, είχε έπισκεφτεϊ τό γιό του στό νοσοκομείο. Υπήρχε άλλος ένας άσθενής στό δωμάτιο. Ό κ. Τόμας δέν έμαθε τίποτε γ ι’ αύτόν έκτός άπ’ τό όνομά του.

Καί νά, τί βρήκε ό ψυχολειτουργός: Τό δεξί πόδι ήταν «σάν παράλυτο», τά μπράτσα καί οί ώμοι δέ λύγιζαν, ένώ μερικοί σπόνδυλοι στήν πλάτη είχαν κολλήσει έξαιτίας τής άσθένειας. Ε πιπλέον, ό άσθενής είχε πονόλαιμο καί φλεγ­μονή τών έντέρων. Είχε ανάστημα 1,55 καί ζύγιζε 47 κιλά.

Γυρνώντας στό νοσοκομείο, ό κ. Τόμας έμαθε πώς ό άσθενής είχε πάθει πολιομυελίτιδα όταν ήταν μικρός. Είχε πέσει άπό τήν άναπηρική του πολυθρόνα καί είχε σπάσει τό δεξιό γοφό. "Ολα όσα είχε βρει ό φοιτητής τού ’Ελέγχου τού Νού ήταν σωστά, έκτός άπ ’ τόν πονόλαιμο καί τή φλεγμονή. Αύτά τά συμπτώματα ήταν τού γιού τοϋ κ. Τό­μας.

Συχνά, αύτά πού μοιάζουν άποτυχίες, άποδείχνεται πώς είναι έπιτυχίες άλλά σέ λάθος στόχο. Μέ τήν έξά- σκηση, μπορεί κανείς νά βελτιώσει τό «σημάδι» του. Μέ περισσότερη έξάσκηση, ό ψυχολειτουργός συνδέεται καί μέ πράγματα όπως καί μέ άνθρώπους.

Ό Ντίκ Μάτσα, ένας ήθοποιός - τραγουδιστής άπό τή Νέα Ύόρκη, συμπληρώνει τά έσοδά του δακτυλογραφών­τας χειρόγραφα συγγραφέων καί έκδοτών. Μιά μέρα έχασε κάποιο χειρόγραφο καί, πανικόβλητος, φώναξε έναν άπό- φοιτο τού ’Ελέγχου τού Νού, νά τόν βοηθήσει νά τό βρεί. Τήν τελευταία φορά πού τό είχε μαζί του - είπε - ήταν όταν έμπαινε στό μικρό θέατρο μιάς έκκλησίας γιά νά κάνει πρόβα. Τήν ’ίδια ώρα, έφευγαν κάτι νεαροί εργολάβοι τελε­τών πού είχαν έρθει νά έξασκηθοϋν προκειμένου νά πά­ρουν άδεια έργασίας. Τό χειρόγραφο βρισκόταν σ’ έναν άσπρο φάκελο, πού έγραφε τό όνομα καί τή διεύθυνση τού Ντίκ, καθώς καί τή λέξη «έπείγον».

Ό άπόφοιτος τού ’Ελέγχου τού Νού έχει γιά θηλυκό

σύμβουλο μιά ήλικιωμένη μουγκή γυναίκα πού περιορίζε­ται νά τού άπαντάει μέ νοήματα «ναί» ή «όχι» καί άλλες χειρονομίες. Ό άλλος σύμβουλος βοηθάει σάν διερμηνέας παρεμβάλλοντας καμιά φορά καί τίς δικές του συμβουλές.

Ό άπόφοιτος όραματίστηκε τό χειρόγραφο όπως τοϋ τό περιέγραψε ό Ντίκ. Τό είδε σέ μιά στίβα χαρτιά πάνω σ’ ένα μεγάλο άκατάστατο γραφείο.

«Είναι άσφαλές τό χειρόγραφο έκεΤ;» ρώτησε τή σύμ­βουλό του. ’Εκείνη τοϋ ’κανε νόημα πώς ναί.

«Μήπως τό ’χει ένας άπ’ τούς έργολάβους κηδειών;»Ό χι.«Τό γραφείο είναι στήν έκκλησία;»Ό χι.«Θά έπιστραφεϊ σύντομα;»Ναί.«Ποιός τό έχει;»'Η σύμβουλος έδειξε τόν ’ίδιο τόν άπόφοιτο. «’Εγώ τό

έχω;» τή ρώτησε.Ό χι.Ό άλλος σύμβουλος ήρθε γιά βοήθεια. «’Εννοεί πώς τό

’χει κάποιος στήν ήλικία σου. Αύτός ζήτησε άπό μιά νεαρή γυναίκα νά πάρει τά χαρτιά του στό γραφείο του γιατί έτοι- μαζόταν νά βγεΤ έξω νά διασκεδάσει μέ τούς φοιτητές του. Είναι πάνω στό γραφείο του. Μήν άνησυχεΤς, μόλις τό βρεΤ, θά τό στείλει τού Ντίκ».

Δυό μέρες άργότερα, ό διευθυντής τής σχολής έργο- λάβων τελετών τηλεφώνησε τού Ντίκ. Μετά τήν άπονομή τών διπλωμάτων, έξήγησε, είχε πάρει μιά στίβα άπ’ τά χαρ­τιά του, όπου συμπτωματικά βρισκόταν καί τό χειρόγραφο, καί είχε ζητήσει άπ ’ τή γραμματέα του νά τ’ άκουμπήσει στό γραφείο του γιατί θά έβγαινε μέ τούς φρέσκους άπο- φοίτους του νά πάρουν ένα ποτό.

Πολλοί έχουν πιστέψει πώς στίς περιπτώσεις αύτές τό μόνο πού συμβαίνει είναι μιά μεταβίβαση σκέψης. (’Έτσι, άπλά! Γιατί νά είναι τόσο περίπλοκοι οί άνθρωποι;)

114

Ή περίπτωση πού χρησιμοποίησα γιά παράδειγμα ιόν άρρωστο πού είχε ένα πνεύμονα - είναι άληθινή. Θά θυμά στε πώς ύπήρχε καί μιά φαινομενική άποτυχία, ό σπασμέ νος άστράγαλος. Ό προσανατολιστής μπόρεσε νά έπιθε- βαιώσει (όπως τό είχε καταγράψει νωρίτερα) τήν έγχεί- ρηση στό στήθος καί τήν άφαίρεση τοϋ πνεύμονα. Γιά τό σπασμένο άστράγαλο, τό μόνο πού μπόρεσε νά πεΤ ήταν: «Γιά τόν άστράγαλο, δέν ξέρω».

Αργότερα, τό άτομο πού είχε χρησιμεύσει σάν άντικεί- μενο τής ερευνάς μας, έπιβεβαίωσε ότι πράγματι μερικά χρόνια νωρίτερα είχε σπάσει τόν άστράγαλο του καί πώς τόν ένοχλοϋσε όταν είχε ύγρασία. Μεταβίβαση σκέψης; Πάντως όχι μέ τήν έννοια πού αντιλαμβανόμαστε τόν όρο αύτόν. Ή σκέψη δέ βρισκόταν στό νοϋ τοϋ προσανατολι- στή γιατί δέν ήξερε τίποτε γιά τόν άστράγαλο. Καί είναι άπίθανο νά βρισκόταν στό νού τοϋ άσθενοϋς έκείνη τή στιγμή.

Άλλά, θά μοϋ πείτε, δέν άποκλείεται νά βρισκόταν πράγματι στό νοϋ του. Ναί, δέν άποκλείεται. Μιά άλλη πε­ρίπτωση: Έ νας φοιτητής πού έκανε τήν ’ίδια έρευνα γιά μιά γυναίκα, άνέφερε πώς είχε ένα σημάδι στόν άγκώνα της άπό κάποιο σπάσιμο. Ό προσανατολιστής δέν είχε καμιά σχετική πληροφορία καί ρώτησε τήν ’ίδια τή γυναίκα, πού τού είπε ότι ποτέ δέν είχε χτυπήσει τόν άγκώνα της. Λίγες μέρες άργότερα, ή γυναίκα έκείνη τό συζητούσε μέ τή μη­τέρα της, καί πράγματι άποδείχτηκε πώς είχε σπάσει τόν άγκώνα της όταν ήταν τριών χρονών! Μεταβίβαση σκέψης;

Ή ψυχική ένέργεια πού έκπέμπουν οί άνθρωποι είναι πολύ ισχυρή όταν διατρέχουν κίνδυνο έπιβίωσης. Γι’ αύτόν άκριβώς τό λόγο, πολλές περιπτώσεις αύθόρμητης Υ π ε­ραισθησίας άναφέρονται σέ δυστυχήματα καί ξαφνικούς θανάτους.

Γιά τ ό ν ’ίδιο άκριβώς λόγο, ή τελική μας άσκηση είναι ή έρευνα γιά σοβαρά άρρωστα άτομα. Ό άπόφοιτος πού έξασκεΐται συνειδητά σ’ αύτή τήν έρευνα, μαθαίνει νά συλλαμβάνει όλο καί άσθενέστερα ψυχικά σήματα, ώσπου

κάποτε φτάνει νά συνδέεται μέ οποίον άνθρωπο θέλει, εϊτε κινδυνεύει αύτός ε’ίτε όχι. Μέ τήν εξάσκηση γινόμαστε όλο καί πιό εύαίσθητοι.

Άπό τά πρώτα πειράματα πού έκανα, έμαθα πώς τά παι­διά δείχνουν μεγαλύτερες ψυχικές ικανότητες άπ’ τούς ένήλικους. Τό τί είναι δυνατό ή άδύνατο νά συμβεί σύμ­φωνα μέ τό έπίπεδό Βήτα, δέν περιορίζει τόσο πολύ τά παιδιά καί ή άντίληψη πού έχουν γιά τήν πραγματικότητα δέν έχει άναπτυχθεΐ σέ σημείο πού νά λένε μόνο όσα πράγματα μοιάζουν λογικά.

Ά φού τελειώσουν τά βασικά μαθήματα τού ’Ελέγχου τοϋ Νού, ύπάρχει ένα ειδικό πείραμα γιά τήν άνάλυση τής δομής αύτής τής έρευνας άσθενειών πού μόλις περιέ- γραψα. Ό πως θά δεΤτε, ή πρώτη τεχνική πού χρησιμο­ποιούσα ήταν πολύ διαφορετική άπ’ ό,τι είναι τώρα.

Δυό παιδιά, ό Τζίμμυ καί ό Τίμμυ, είχαν έκπαιδευτεϊ στά βασικά μαθήματα. Τούς έβαλα λοιπόν σέ χωριστά δωμάτια μ’ έναν πειραματιστή τόν καθένα, ένα είδος πρόδρομου τού σημερινού ψυχοπροσανατολιστή. Ά π ’ τό ένα παιδί, τόν Τζίμμυ, ζητήθηκε νά πάει στό έπίπεδό του καί νά δημιουρ­γήσει κάτι μέ τή φαντασία του, ό,τι ήθελε. Ταυτόχρονα, στό άλλο δωμάτιο πού βρισκόταν ό Τίμμυ, τού ζητήθηκε νά πάει στό έπίπεδό του καί νά βρει τί «μαγείρευε» ό Τζίμμυ. Ό Τζίμμυ είπε στόν πειραματιστή του': «Φτιάχνω ένα μικρό φορτηγό. "Εχει πράσινη καρότσα καί κόκκινες ρόδες».

Ό πειραματιστής τού Τίμμυ ρώτησε: «Τί φτιάχνει τώρα ό Τζίμμυ;»

«Ά, φτιάχνει ένα φορτηγάκι».«Περίγραψέ μου το».«Ά , έχει πράσινη καρότσα καί κόκκινες ρόδες».Πρόκειται γιά μιά περίπτωση έρευνας πού γίνεται σέ πιό

λεπτό έπίπεδό άπ’ αύτό πού χρησιμοποιείται μέ τούς έ­νήλικους στίς τάξεις μας. Πρέπει νά έξασκηθεϊ κανείς γιά «νά γίνει παιδί».

116

Κεφάλαιο 13

Δημιουργήστε δική σας ομάδα εξάσκησης

Διαβάζοντας αύτό τό βιβλίο, θέλω νά πλησιάσετε όσο περισσότερο μπορείτε τίς νοητικές Ικανότητες τών άπο- φοίτων τού ’Ελέγχου τού Νού. Χρειάζεται μιά σταθερή καί μακρόχρονη, άλλά εύχάριστη έπιμέλεια. Μέχρι τώρα, όσες άσκήσεις σάς έδωσα μπορείτε νά τίς κάνετε μόνος σας. Σ’ ένα δυό μήνες, όταν θά ’χετε βελτιωθεί, θά είστε έτοιμος γιά τήν έρευνα άσθένειας πού μόλις σάς περιέγραψα. Σ’ αύτό τό σημείο, θά χρειαστείτε βοήθεια άπό άλλους, κάτω άπό προσεκτικά έλεγχόμενες συνθήκες. 'Ορίστε τί πρέπει νά κάνετε:

Πριν άκόμη άρχίσετε τήν πρώτη άσκηση τοϋ βιβλίου, δημιουργήστε μιά όμάδα άπό έξι τουλάχιστον άτομα, πού νά ταιριάζουν μεταξύ τους καί νά θέλουν νά δοκιμάσουν τίς άσκήσεις. Καθώς θά προοδεύετε, θά πρέπει νά κρατάτε έπαφή μεταξύ σας, καί όταν πιά είστε έτοιμοι - όταν όλοι σας κατέχετε πραγματικά τίς άσκήσεις - συναντηθείτε γιά ν ’ άρχίσετε τήν έρευνα. Γιά τήν πρώτη συγκέντρωση θά πρέπει νά είστε μαζί τουλάχιστον μιά όλόκληρη μέρα. Ό καθένας άπό σάς θά πρέπει νά φέρει μαζί του τουλάχιστον τέσσερις καρτέλες, πού νά γράφουν τό όνομα, τήν ήλικία καί τόν τόπο κατοικίας κάποιου σοβαρά άρρωστου άτόμου

118

άπ’ τή μιά πλευρά, κι άπ’ τήν άλλη νά έχουν τήν περιγραφή τής πάθησης. Βάλτε δσο περισσότερες λεπτομέρειες μπο­ρείτε γιατί θά φανούν χρήσιμες όταν φτάσει ή ώρα τής εξακρίβωσης.

Άρχίστε προβάλλοντας νοερά τόν έαυτό σας σέ κάποιο μέταλλο. Δέ θά έχετε μετάλλινους κύβους καί κυλίνδρους όπως έμείς στίς τάξεις μας. Μπορείτε νά χρησιμοποιείτε φτηνά νομίσματα γιά τό χαλκό καί τό άσήμι, ένα δαχτυλίδι γιά τό χρυσάφι κι ένα μικρό μαγνήτη γιά τό σίδερο. ’ Εξετά­στε όλοι σας προσεκτικά αύτά τά άντικείμενα, μετά πηγαί­νετε στό έπίπεδό σας καί φανταστείτε άπό ένα άντικείμενο τή φορά, βλέποντάς το λίγα μέτρα μακριά σας, λίγο πιό πάνω άπ’ τό ϋψος τών ματιών. Φανταστείτε πώς τό άντικεί- μενο διαστέλλεται μέχρι νά φτάσει νά ’χει τό μέγεθος τοϋ δωματίου καί μετά μπείτε μέσα του γιά νά κάνετε τίς δοκι­μές σας.

Κάνετε τό ’ίδιο μέ φρούτα καί λαχανικά, καί τέλος μ’ ένα οικιακό ζώο. Μπορείτε νά θεωρείτε πετυχημένες τίς άσκή- σεις αύτές, άν όλοι σας νιώσατε σημαντικές διαφορές άνάμεσα στίς έξετάσεις τών διαφόρων άντικειμένων πού έπισκεφτήκατε. Δέν είναι άπαραίτητο νά έχετε σαφή καί λεπτομερή άποτελέσματα σέ κάθε τέστ, άρκεϊ μόνο ή συ­νολική εμπειρία πού ζεϊτε μέ κάθε άντικείμενο νά είναι διαφορετική άπό τίς έμπειρίες τών άλλων άντικειμένων. Οί έντυπώσεις πού μπορεΤ νά έχετε, δέν άποκλείεται νά είναι τελείως διαφορετικές άπό τίς έντυπώσεις τών φίλων σας. Δέν έχει σημασία. Αύτό πού έχει σημασία είναι αύτό πού βρίσκετε καί γίνεται σημείο άναφοράς γιά σάς.

Μέχρι τώρα δέν έχω άναπτύξει κάποιο χρήσιμο τρόπο νά βοηθώ άναγνώστες νά έπικαλούνται συμβούλους μέ τό γραπτό λόγο. ’Ά ν μπορείτε νά τό καταφέρετε μόνοι σας, περίφημα, μολονότι μπορείτε νά προχωρήσετε καί χωρίς αύτούς έστω κι άν ή πρόοδός σας γίνει λίγο πιό άργά.

Γ ιά τήν έρευνα τής άσθένειας, χωριστείτε σέ ζευγάρια όπως κάνουμε στίς τάξεις τού ’Ελέγχου τού Νοϋ. Στό Κε­φάλαιο 12 θά βρείτε τά λόγια πού λέει ό προσανατολιστής

στόν ψυχολειτουργό, καθώς τοϋ παρουσιάζει τήν περί­πτωση. Είναι άκριβώς τά ϊδια λόγια πού χρησιμοποιούμε στά σεμινάρια καί προτείνω νά τά χρησιμοποιείτε καί σείς στήν όμάδα σας.

Ό ταν ειπα πώς αύτό έπρεπε νά γίνει κάτω άπό προσε­κτικά έλεγχόμενες συνθήκες έννοούσα:

1. Διαλέξτε ένα ήσυχο μέρος γιά ν ’ άποφύγετε διακο­πές καί ένοχλήσεις.

2. Βεβαιωθείτε πώς όλα τά μέλη τής όμάδας έχουν έξα- σκηθεΤ στίς άσκήσεις πού προτείνει τό βιβλίο αύτό, μέ τή σωστή σειρά, καί πώς τό έκαναν μέ έπιτυχία.

3. Συμφωνήστε άπ’ τήν άρχή πώς δέ θά ύπάρξουν «έγωισμοί». Κάποιος άπ’ τήν όμάδα θά πετύχει σίγουρα πιό έντυπωσιακά άπό τούς άλλους - στήν άρχή. Αύτό δέ σημαί­νει πώς είναι «καλύτερος» ή, κατά κάποιον τρόπο, άνώτε- ρος. 'Απλώς πέτυχε πρώτος. Ίσως μερικοί ν ’ άρχίσουν νά λειτουργούν ψυχικά μόνο μετά τήν πέμπτη ή έκτη συγκέν­τρωση, άλλά συχνά αύτοί πού άργούν καταλήγουν νά γί­νουν οί καλύτεροι ψυχολειτουργοί.

4. Ά ν γνωρίζετε κάποιον άπόφοιτο τού ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ, καλέστε τον νά ’ρθει κι αύτός. Ά ν έχει διατηρήσει τόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ του θά σάς φανεί πολύ χρήσιμος. Ά ν τά ’χει παρατήσει λίγο, μιά σύντομη άνάγνωση αύτού τού βι­βλίου ή μιά άνανέωση σεμιναρίου ’Ελέγχου τού Νοϋ (πού γίνεται δωρεάν) θά τόν ένημερώσει άμέσως.

5. Ό ταν θά κάνετε τόν ψυχολειτουργό, πρέπει ν ’ άφή- νετε κατά μέρος τίς άμφιβολίες σας, νά είστε έτοιμος γιά όλα. Ν’ άκοϋτε τίς διαισθήσεις σας, νά μαντεύετε, άλλά πάνω άπ’ όλα, νά μήν προσπαθείτε νά βρείτε λογική στίς άνακαλύψεις σας. Νά μήν πείτε: «Μπά, αύτό άποκλείεται», καί ν ’ άρχίσετε νά ζητάτε άλλες έντυπώσεις. Αύτό πού σάς έρχεται πρώτο στό νού, συχνά είναι πιό σωστό άπό κείνο πού έρχεται μετά άπό δεύτερη σκέψη.

Καί μή σταματάτε νά μιλάτε! Νά έξετάζετε τό σώμα άπ’ τήν κορφή ως τά νύχια καί νά περιγράφετε ό,τι βλέπετε.

120

6. Ό ταν θά κάνετε τόν προσανατολιστή, μήν κάνετε ύπαινιγμούς. "Αν θέλετε νάπετύχεί ό ψυχολειτουργός σας, δέν πρέπει νά τοϋ λέτε: «Ξαναγύρνα στό στήθος, είσαι σίγουρος πώς όλα είναι έντάξει έκεΤ;»

Μή λέτε στόν ψυχολειτουργό πώς κάνει λάθος. Στά πρώτα στάδια, όταν γίνονται τά περισσότερα λάθη, αύτό πού συχνά συμβαίνει είναι πώς ό ψυχολειτουργός διαλέγει διαφορετικούς άσθενείς άπ’ αύτόν πού τοϋ παρουσιάζουν. Συγκριτικά, τό λάθος δέν είναι μεγάλο καί διορθώνεται μέ τήν έξάσκηση. "Ενας άποθαρρυντικός λόγος τού προσανα- τολιστή μπορεί νά σταματήσει τήν πρόοδο τοϋ ψυχολει- τουργοϋ. Μπορείτε νά τού πείτε: «Δέν έχω πληροφορία γι’ αύτό».

7. Δείξτε ύπομονή. "Αν πάνω άπό μισό έκατομμύριο άν­θρωποι πέτυχαν ως τώρα, σίγουρα θά πετύχετε καί σείς. ’Ίσως χρειαστείτε περισσότερο χρόνο επειδή θά δου­λεύετε στήν άρχή μόνος σας καί άργότερα μέ μιά άνεπί- σημη όμάδα, άλλά γιατί νά βιαστείτε;

8. "Οταν όλα τά μέλη τής όμάδας σας άρχίσουν νά έχουν συνεχείς έπιτυχίες μέ τήν έρευνα τής άσθένειας, συνεχίστε νά βλέπεστε, νά συγκεντρώνεστε, νά δου­λεύετε σέ περιπτώσεις έρευνας. ’Έτσι, θά γίνεστε όλο καί καλύτεροι, καί κάποτε θά ’ρθει μιά μέρα πού θά μπορείτε νά κάνετε τήν έρευνα μόνος σας, θά γίνετε πιό εύαίσθητος στά άμυδρά μηνύματα τής καθημερινής ζωής καί όχι μόνο στίς έντονότερες περιπτώσεις σοβαρής άσθένειας.

9. Μή χρησιμοποιείτε κάποιον παρόντα γιά έρευνα. Υπάρχει μιά νομική διαφορά άνάμεσα στήν έρευνα μέ πα- ρόντες καί τήν έρευνα μέ άπόντες. Στήν πρώτη περίπτωση, πρόκειται γιά διάγνωση πού πρέπει νά γίνεται άπό κατάλ­ληλους διπλωματούχους γιατρούς. Στή δεύτερη περί­πτωση, πρόκειται γιά ψυχοδυναμική άνίχνευση πού δέν παραβιάζει κανένα νόμο.

ΊΟ. Μόλις άνακαλύψετε κάποια άνωμαλία σ' έναν άρρω­στο πού έρευνάτε, μήν τρέξετε νά τού τό πείτε. Αύτό είναι δουλειά τοϋ γιατρού του. Ή δική σας δουλειά είναι ν ’ άνα-

πτύξετε τίς ψυχοδυναμικές σας ικανότητες γιά νά θοηΟή σετε τόν ’ίδιον καί τούς άλλους ψυχικά - καί νόμιμα. Μπο­ρείτε νά διορθώνετε νοερά κάτι πού έντοπίζετε. Ά φού έν τοπίζετε νοερά, διορθώνετε νοερά.

Ειπα πιό πάνω πώς δέν έπρεπε νά δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στό ποιός πετυχαίνει πρώτος. Αύτό τό έμαθα μέ συνταρακτικό τρόπο όταν έδινα τά πρώτα μου σεμινάρια τό 1967. Ένας άπ’ τούς ψοιτητές μου ήταν ένας έκπαιδευτής άεροπορικών πτήσεων, ό Τζίμ Νήντχαμ. Ό λα πήγαιναν μιά χαρά μαζί του μέχρι τήν τελευταία μέρα τοϋ σεμιναρίου. Σ’ όλες τίς περιπτώσεις πού έκατσε νά έρευνήσει άποτύχαινε 100%. ’Απ’ τούς 32 φοιτητές μου, κανείς δέν ειχε τόσο χαμηλή άπόδοση.

'Ωστόσο, ό Τζίμ έβλεπε τούς άλλους νά τά καταφέρ­νουν καί νά σημειώνουν τή μιά έπιτυχία μετά τήν άλλη, καί σκεφτόταν πώς, άφού μπορούσαν οί άλλοι, έπρεπε νά μπορεί κι αύτός. Βρήκε λοιπόν κάποιο σύστημα, γιά νά έξασκεΐται σπίτι του μέ τή γυναίκα του, πού είχε παρακο­λουθήσει καί κείνη τό σεμινάριο. ’Εκείνη έκοβε άποκόμ- ματα έφημερίδων σχετικά μέ τά θύματα διαφόρων άτυχη- μάτων καί κάθε βράδυ, στό έπίπεδό τους, έκείνη τού έδινε τό όνομα, τήν ήλικία, τό φύλο καί τόν τόπο κατοικίας τών θυμάτων, ενώ έκεΤνος προσπαθούσε νά έντοπίσει τά τραύ­ματά τους. Σύμφωνα μ’ ένα άλλο σύστημα, έκείνη τού διά­βαζε ονόματα άπό τίς Κίτρινες Σελίδες τοϋ τηλεφωνικού καταλόγου καί κείνος προσπαθούσε νά βρε! τό άντίστοιχο έπάγγελμα. Μετά άπό έξι μήνες 100% άποτυχία, έγινε ή άλλαγή. Σημείωσε τήν πρώτη του έπιτυχία καί μετά κι άλλη, κι άλλη. Τώρα είναι μαζί μου στό Λαρέδο, έκπαιδεύει έκ- παιδευτές Ελέγχου τού Νού καί είναι ένας άπ’ τούς πιό άξιόπιστους ψυχολειτουργούς μας. Στήν πραγματικότητα, ό Τζίμ μπορεΤ τώρα νά λειτουργεί ψυχικά χωρίς νά πηγαίνει στό έπίπεδό του. Είναι πιά μέρος τής καθημερινής του ζωής.

"Ενα βράδυ, ένώ ό ’ίδιος βρισκόταν σέ Βήτα, ή συνει­

\ν\

122

δητό, έπίπεδό, βοηθούσε τούς φοιτητές μιας τάξης νά μά­θουν νά έπικαλούνται συμβούλους. Καί τότε είδε έναν πα­νύψηλο μαύρο γίγαντα, ντυμένο μέ φανταχτερούς χρυσο­κέντητους χιτώνες κι ένα μπρασελέ γεμάτο κοσμήματα στό χέρι του, νά πλησιάζει έναν άπ’ τούς φοιτητές. Ό φοι­τητής τόν έδιωξε καί τότε ό μαύρος πλησίασε έναν άλλο φοιτητή καί έξαφανίστηκε μέσα στήν αύρα του.

Ό ταν τελείωσε ή άσκηση, ό πρώτος φοιτητής άνάφερε πώς ειχε μόνο ένα σύμβουλο. Βέβαια τού είχαν έμφανιστεί δύο, άλλά ό άρσενικός ήταν ό Ό θέλλος καί, έπειδή ή όψη του ήταν τρομακτική, τόν είχε διώξει. Τότε, ό δεύτερος φοιτητής φώναξε: «Έγώ πήρα τόν Ό θέλλο. Δέν ήρθε άμέ- σως, άλλά μοϋ έμφανίστηκε στό τέλος τού πειράματος!»

’Ίσως νά μή χρειαστεί νά έπιμείνετε όσο ό Τζίμ Νήντχαμ- πράγμα πολύ σπάνιο - άλλά κι άν άκόμη άργεΤ νά έρθει ή επιτυχία αύτό δέ σημαίνει πώς δέν έχετε τό ψυχικό χάρι­σμα. Σημαίνει άπλώς πώς ή έπιτυχία άργεί νά έρθει.

Κεφάλαιο 14

Πώς νά βοηθάτε άλλους μέ τόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ

Τό νά έντοπίζει κανείς τίς αρρώστιες άνθρώπων, πού δέ γνωρίζει, είναι άρκετά καταπληκτικό, άλλά δέ σταματάμε σ’ αύτό. Μέσα στά σώματα τών άρρώστων όπου προβάλ­λουμε τόν έαυτό μας, προβάλλουμε καί τή θεραπεία.

Είναι φανερό πώς, σ’ αύτή τή νοερή προβολή, παίζει ρόλο κάποια ένέργεια πού καθοδηγείται άπό τίς προθέσεις τού νοϋ μας. ’Άν άλλάξουμε αύτές τίς προθέσεις άπό συγ­κέντρωση πληροφοριών σέ θεραπεία, άλλάζουμε καί τό άποτέλεσμα τής ένέργειας.

Πώς μπορούμε νά συνδυάσουμε τίς προθέσεις μας μ ’ αύτή τήν ένέργεια γιά νά πραγματοποιήσει αύτό πού θέ­λουμε; 'Η πρόθεση, άπό μόνη της, στήν άγνότερη μορφή της, είναι κάτι σάν τή θέληση. "Οπως είπα καί στό κεφάλαιο γιά τόν έλεγχο τών συνηθειών, ή θέληση μόνη της δέ χρη­σιμεύει καί σέ πολλά πράγματα. Μέ τόν ϊδιο τρόπο πού όραματίζόμαστέ τίς άνωμαλίες, μπορούμε νά όραματι- στούμε διάφορες καταστάσεις χωρίς άνωμαλίες, όπως άκριβώς τίς θέλουμε νά είναι. Αύτό λέγεται ψυχοθεραπεία. Πολύ άπλό.

Γιά τίς περισσότερες άπό τίς ψυχοθεραπείες πού θά θελήσετε νά κάνετε, δέ θά χρειαστεί νά ξέρετε τέλεια τήν

124

τεχνική τής άνίχνευσης άσθενειών. Μπορείτε νά γίνετε ένας άποτελεσματικός ψυχοθεραπευτής χρησιμοποιώντας άπλώς τή νοερή όθόνη σας, όπως κάνετε καί γιά τή λύση τών προβλημάτων σας. Στήν πραγματικότητα, άκόμα κι άν βρίσκεστε στά πρώτα στάδια τοϋ διαλογισμού καί τοϋ όρα- ματισμοϋ, μπορείτε νά πετύχετε άρκετά σημαντικά άποτε- λέσματα.

Πολλές άπό τίς δυνατότητες τής ζωής κρέμονται άπό μιά άβέβαιη ζυγαριά. ΆρκεΤ ένα μικρό σπρώξιμο γιά νά κά­νετε τή ζυγαριά νά γείρει πρός τό μέρος σας. Μερικές φο­ρές, βέβαια, ή ζυγαριά γέρνει κιόλας πρός τήν άλλη μεριά καί χρειάζεται ένας πληρέστερος ψυχολειτουργός - πράγμα πού μπορείτε νά γίνετε σεις - γιά νά τήν ισορροπή­σει. Ά ν περιμένετε νά σημειώσετε πρώτα όλες τίς πιθανές έπιτυχίες πού μπορείτε μέ τόν Έ λεγχο τού Νοϋ καί μετά ν’ άρχίσετε νά έφαρμόζετε τήν ψυχοθεραπεία, θά έχετε χά­σει πολλές καί πολύτιμες εύκαιρίες νά προσφέρετε τή βοήθειά σας έκεΤ πού χρειάζεται.

’Εγώ άρχισα τήν ψυχοθεραπεία πολύ πρίν άναπτύξω έν- τελώς τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ καί, στήν πραγματικότητα, πολύ νωρίτερα ειχα όλοκληρώσει μιά οργανωμένη μεθο­δολογία ψυχοθεραπείας. Δοκίμαζα τή μιά μέθοδο μετά τήν άλλη μέ διάφορα άποτελέσματα. Τό σημαντικό είναι πώς δέν τό περίμενα, κι έτσι πραγματοποιήθηκαν πάρα πολλές ψυχοθεραπείες, σέ σημείο πού έφτασα νά γίνω γνωστός σάν θεραπευτής στήν περιοχή πού κατοικώ, στά σύνορα τών Η.Π.Α. καί τοϋ Μεξικού. Πολλοί πίστευαν πώς είχα ει­δικά χαρίσματα ή σπάνιες ικανότητες. Αύτό πού άπλώς συ- νέβαινε ήταν πώς είχα διαβάσει καί είχα κάνει πολλά πει­ράματα μέχρι νά φτάσω νά τά καταφέρνω.

Μιά άπ’ τίς πρώτες μου ψυχοθεραπείες δείχνει πόσο διαφορετική ήταν ή μέθοδος τότε. Τό 1959, είχα άκούσει γιά κάποιον έφημέριο κοντά στό Λαρέδο πού, γιά 15 όλό­κληρα χρόνια πρήζονταν καί πονούσαν τά γόνατά του. Αναγκαζόταν συχνά νά μένει στό κρεβάτι. Ό πόνος καί τό κρεβάτωμα δέν ήταν τό μόνο πρόβλημα τού παπά. Δέν

μπορούσε νά γονατίσει τήν ώρα πού όλοι γονατίζουν ο ιήν καθολική λειτουργία. Ό ’Αρχιεπίσκοπος τού είχε χορηγή σει ειδική άδεια γιά νά τόν άπαλλάξει, άλλά καμιά άδεια δέν μπορούσε ν ’ άπαλλάξει τόν κακόμοιρο έφημέριο άπ’ τό συναίσθημα πώς καταπατούσε τούς τελετουργικούς νό­μους τής λειτουργίας.

Πήγα καί τόν βρήκα. «Μπορώ νά σάς βοηθήσω», τού είπα. «Δέν είμαι γιατρός, άλλά έδώ καί δώδεκα χρόνια έξα- σκούμαι στήν παραψυχολογία καί πετυχαίνουμε άποτελέ- σματα πού μοιάζουν πολύ μέ τίς θεραπείες πίστης σάν αύ­τές πού έσείς πρέπει νά ξέρετε».

Μόλις είπα τίς λέξεις «άποτελέσματα πού μοιάζουν πολύ μέ τίς θεραπείες πίστης», ό παπάς άρχισε ν ’ άνησυχεϊ περισσότερο γιά μένα παρά γιά τόν έαυτό του. Παραψυχο­λογία;

«Δέν έχω ξανακούσει τέτοια έπιστήμη. ’Ελπίζω νά μήν άνακατεύεστε μέ πράγματα πού δέν έγκρίνει ή 'Αγία ’Εκ­κλησία μας».

Τού έξήγησα, όσο καλύτερα μπορούσα, μερικές άπό τίς άρχές τής παραψυχολογίας πού είχα μάθει καί πώς μπο­ρούσαν νά χρησιμοποιηθούν γιά τή θεραπεία. Τίποτε άπ’ όσα τού είπα δέν έμοιαζε νά ταιριάζει μέ τή θεολογία του. Ύποσχέθηκε νά έξετάσει τό θέμα καίϊσως κάποια μέρα νά μού τηλεφωνούσε. Ή έκφραση συμπόνοιας τού προσώπου του καί ή δυσπιστία πού διαφαινόταν στή φωνή του μού άφαίρεσαν κάθε έλπίδα πώς θά μού τηλεφωνούσε κάποτε. ’Ήξερα, όμως, πώς θά προσευχόταν γιά νά μέ προστατεύ­σει άπό κινδύνους πού ό νούς του πρέπει νά θεωρούσε τόσο σοβαρούς πού ’ίσως νά ξεχνούσε τά δικά του προβλή­ματα.

Πάντως, ένα μήνα άργότερα είχα νέα του καί γ ι’ άλλη μιά φορά έκατσα στήν άκρη τού κρεβατιού του.

«Χο.σέ, όπως ξέρεις, ό Κύριος έχει βουλές άνεξερεύνη- τες. Λίγες μέρες μετά πού μ ’ έπισκέφτηκες, πήρα μιά έγ- κύκλιο σχετικά μ ’ ένα βιβλίο πού έγραψε ένας άδελφός άπό τό Τάγμα μας. Βρήκα ένα όλόκληρο κεφάλαιο άφιερω-

12b

126

μένο σ ’ αύτή τήν παραψυχολογία πού μού έξηγούσες τίς προάλλες. Τώρα πού καταλαβαίνω κάπως καλύτερα, θέλω νά δοκιμάσεις καί μαζί μου».

Έκατσα μαζί του πάνω άπό μιά ώρα λέγοντάς του γ ι’ αύτά πού διάβαζα καί γιά τά πειράματα πού έκανα. Ό σο περνούσε ή ώρα τόσο περισσότερο μ ’ άρεσε ό παπάς. Τε­λικά κουράστηκε καί ήταν ώρα νά πηγαίνω.

«Λοιπόν, έντάξει», μοϋ είπε, «πότε θ’ άρχίσουμε τή θε­ραπεία;»

«Κιόλας άρχισε, Πάτερ.»«Δέν καταλαβαίνω.»«Αύτή ή δουλειά, Πάτερ, είναι νοητική, κι έτσι, καθώς

μιλούσαμε άρχισα τά προκαταρκτικά.»’Έκανα τήν ύπόλοιπη δουλειά στό σπίτι μου τή νύχτα.

Τήν άλλη μέρα τό πρωί, ό παπάς μέ πήρε στό τηλέφωνο γιά νά μού πει, γεμάτος έκπληξη καί χαρά, πώς είχε δεϊ μεγάλη βελτίωση στή διάρκεια τής νύχτας.

Τρεις μέρες μετά τήν έπίσκεψή μου ήταν σέ θέση νά περπατάει καί νά γονατίζει, καί ποτέ δέν τόν ξαναενόχλη- σαν τά γόνατά του. Θαϋμα; "Οχι, ένα άπλό φυσικό φαινό­μενο. 'Ορίστε τί έκανα.

Σ’ ολη έκείνη τήν ώρα πού κουβεντιάζαμε, ήμασταν καί οί δυό ξυπνητοί καί χαλαρωμένοι, δυό συνθήκες πολύ χρήσιμες γιά τή θεραπεία. Τά θέματα πού κουβεντιάζαμε τού αύξησαν τήν έμπιστοσύνη στήν παραψυχολογία. Γι’ αύτές τίς ψυχικές έργασίες, ή έμπιστοσύνη είναι τόσο ση­μαντική δσο ή πίστη γιά τή θρησκεία. Στό μεταξύ είχα άρχί- σει νά τόν οραματίζομαι σέ καλύτερη ύγεία καί, έξίσου ση­μαντικό, είχε άρχίσει νά μού άρέσει όλο καί περισσότερο σάν άνθρωπος. Ή άγάπη είναι μιά τρομερή δύναμη.’Έπρεπε λοιπόν νά ύπάρχει κι αύτή γιά τήν περίπτωσή μας.

’Έκανα καί κάτι άλλο σάν προετοιμασία γιά όσα θά έκανα άργότερα έκείνη τή νύχτα. Γ ιά νά τόν όραματιστώ καλύτερα άργότερα, μελετούσα καλά τόν παπά: τό πρόσωπό του, τή χειραψία του, τίς διάφορες έκφράσεις καί τούς τρόπους του, τόν ήχο τής φωνής του, γενικά τό συναίσθημα τής

παρουσίας μου δίπλα του. Αύτά ήταν τά «προκαταρκτικά».Αρκετές ώρες άργότερα, όταν ό παπάς κοιμόταν καί γώ

είχα γυρίσει σπίτι, έκανα τήν ύπόλοιπη δουλειά. Αύτό πού έκανα τότε ήταν έντελώς διαφορετικό άπ’ αύτό πού κάνω τώρα. Είχα μάθει πώς οί ψυχικές ένέργειες μεταδίδονται πολύ πιό άποτελεσματικά όταν ό άνθρωπος διατρέχει κίν­δυνο ζωής καί θανάτου, όπως είπα στό προηγούμενο κε­φάλαιο. ’Αντί νά πάω στό έπίπεδό μου, όπως θά έκανα σήμερα, κράτησα τήν άναπνοή μου καθώς όραματιζόμουνα τόν παπά τελείως καλά στήν ύγεία του. Μερικά λεπτά πέ­ρασαν καί ό όργανισμός μου ζητούσε άπεγνωσμένα άέρα. Στό μεταξύ, ό έγκέφαλός μου, μ ’ ένα είδος ψυχικού ξεφω­νητού, φώναξε, καί ή ένέργεια τής φωνής αύτής μετέφερε τήν προσεκτικά σχηματισμένη εικόνα τής τέλειας ύγείας έκεΐ άκριβώς πού έπρεπε νά πάει.

Τελικά, άνάπνευσα, σίγουρος πώς ή δουλειά είχε γίνει καί πραγματικά είχε γίνει. 'Η μέθοδος πού διδάσκω καί χρησιμοποιώ σήμερα είναι πολύ πιό εύκολη γιά τόν ψυχο- λειτουργό καί έξίσου άποτελεσματική. Δέν έχετε παρά νά μάθετε νά χρησιμοποιείτε τή νοερή όθόνη, ζωηρά καί γε­μάτοι εμπιστοσύνη. Όρίστε ή διαδικασία χωρισμένη σέ στάδια.

1. Είναι χρήσιμο, μολονότι όχι άπαραίτητο, νά ξέρετε τήν κατάσταση τού ατόμου πού θέλετε νά θεραπευτεί. Μπορείτε νά τό μάθετε ψυχικά ή άντικειμενικά, δέν έχει σημασία.

2. Πηγαίνετε στό διαλογιστικό σας επίπεδο καί προβάλ­λετε τό άτομο αύτό στή νοερή όθόνη σας όπως είναι, δη­λαδή μέ όποιαδήποτε πάθηση έχει. Τοποθετήστε άλλη μιά εικόνα στ’ άριστερά τής οθόνης σας πού νά δείχνει πώς κάτι γίνεται γιά νά διορθωθεί τό πρόβλημα. (Ά ν δέν έχετε συναντήσει τόν άρρωστο καί δέν είστε έτοιμος γιά τήν άνί- χνευση άσθένειας πού άναφέραμε πιό πάνω, προσπαθήστε νά μάθετε άπό πρίν μέ τί μοιάζει ό άρρωστος γιά νά πετύ- χετε περισσότερη άκρίβεια στόν όραματισμό σας.)

127

128

3. Τώρα προβάλλετε στήν όθόνη σας - άκόμα πιό άρι- στερά - μιά ζωηρή εικόνα τοϋ άτόμου πολύ καλά στήν ύγεία του, γεμάτου ένέργεια καί αισιοδοξία. Ό ταν είστε σέ βαθύ διαλογισμό, είστε πολύ δεκτικός σέ όσα λέτε στόν έαυτό σας. Αύτή άκριβώς ή στιγμή είναι κρίσιμη γιά ν ’ άναπτύξετε τή σιγουριά πώς ή εύτυχισμένη εικόνα τού άτόμου πού έχετε μπροστά σας είναι ή άληθινή, όχι πώς γίνεται άλη- θινή, ή πώς θά γίνει άληθινή, άλλά πώς είναι άληθινή. Ό λόγος είναι πώς, σ’ αύτό τό διαλογιστικό έπίπεδο, "Αλφα καί Θήτα, ό νούς σας συνδέεται μέ αιτίες. Στό έπίπεδο Βήτα συνδέεται περισσότερο μέ άποτελέσματα. Μ’ ένα σί­γουρο όραματισμό σέ ’Άλφα ή Θήτα έπίπεδο, δημιουργείτε αϊτια. Μήν ένοχλήστε γιά τό πρωθύστερο πού μοιάζετε νά φτιάχνετε νοερά βάζοντας τό «είναι» άντί γιά τό «θά εί­ναι». Ό χρόνος σ’ αύτό τό έπίπεδο είναι κάτι τό πολύ δια­φορετικό. Πρέπει νά όραματίζεστε τά άποτελέσματα πού θέλετε νά πετύχετε σά νά ’χουν πραγματοποιηθεί.

Ανάμεσα στούς νόμους πού διέπουν τό Σύμπαν, φαίνε­ται νά ύπάρχει κάτι σάν Χάρτης Κοσμικών Δικαιωμάτων, πού έγγυάται πώς όλοι μας, μεγάλοι καί μικροί, έξυπνοι καί λιγότερο έξυπνοι, μπορούμε νά συμμετέχουμε στό νά συμβαίνουν καλά πράγματα, άρκεΐ νά έχουμε άρκετή έπι- θυμία, πίστη καί άναμονή. Αύτό ειπώθηκε πολύ παλιά, καί καλύτερα, έδώ καί 2.000 χρόνια περίπου, όπως άναφέρει ό Μάρκος στήν Καινή Διαθήκη: «Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, καί θέλει γίνει ε’ις έσάς».

’Ενώ θά όραματίζεστε αύτό τό άτομο τέλεια στήν ύγεία του, θά φτάσει μιά στιγμή, μιά πολύ εύχάριστη στιγμή, όπου θά ξέρετε πώς άρκετά κάνατε. Είναι εύχάριστη στιγμή γιατί σάς δίνει τό συναίσθημα πώς έκπληρώσατε κάποιο καθή­κον. Μετρήστε άργά άπ’ τό ένα ώς τό πέντε γιά νά βγείτε άπ' τό έπίπεδο Βήτα, «άπόλυτα ξύπνιος καί πολύ καλύτερα άπό πρίν».

"Οσο περισσότερο έξασκεϊστε σ’ αύτή τήν τεχνική, τόσο πιό ώραΐες συμπτώσεις θά συμβαίνουν καί τόσο πιό στα­θερή θά γίνεται ή πίστη σας, πράγμα πού μέ τή σειρά του

θά προκαλεϊ άκόμα ώραιότερες συμπτώσεις. Μόλις μάθειι νά χρησιμοποιείτε τή νοερή όθόνη σας, θά μπορείτε νά δημιουργείτε τήν άλυσιδωτή αύτή άντίδραση.

Μολονότι οί τεχνικές τής πίστης καί τής ψυχοθερα­πείας είναι διαφορετικές, πιστεύω πώς οί άρχές τους - καί τ’ άποτελέσματά τους - είναι ’ίδιες. Τά τυπικά τής θερα­πείας μέ τήν πίστη διαφέρουν άπ’ τή μιά κουλτούρα στήν άλλη, άλλά έχουν όλα τους ένα διπλό άποτέλεσμα: όδη- γοϋν τό νοϋ σ’ ένα βαθύτερο έπίπεδο, καί ένισχύουν τήν πίστη καί τήν άναμονή.

Πολλοί θεραπευτές χρησιμοποιούν μεθόδους πού τούς έξαντλούν σωματικά. Χάνουν πολλή ενέργεια καί μερικές φορές άδυνατίζουν άπό μιά καί μόνη προσπάθεια. Αύτό δέ χρειάζεται. Στήν πραγματικότητα, οί μέθοδοι τού Ελέγχου τού Νοϋ έχουν τό άντίθετο άποτέλεσμα. Μόλις νιώσουμε κείνο τό συναίσθημα πώς έκπληρώσαμε κάτι, αισθανόμα­στε κάποιο βάρος νά φεύγει άπό πάνω μας καί μάλιστα καθόλου μικρό βάρος, σέ σημείο πού πραγματικά νά ξυ­πνάμε καί νά εϊμαστε «πολύ καλύτερα άπό πρίν». ’Ανακα­λύψαμε πώς ή θεραπεία άλλων κάνει καλό στό θεραπευτή.

Πολλοί θεραπευτές πιστεύουν πώς δέν μπορούν νά θε­ραπεύσουν τόν έαυτό τους. Μερικοί μάλιστα νομίζουν πώς καί νά δοκιμάσουν μόνο νά τό κάνουν, θά χάσουν τήν «ικα­νότητά» τους. Πολλές φορές έχουμε άποδείξει πώς αύτό δέν είναι άλήθεια. ’Ά λλοι πάλι νομίζουν πώς είναι άπαραί- τητο νά βρίσκονται κοντά στό άτομο πού πρόκειται νά θε­ραπεύσουν, γιατί πρέπει νάπροβούν σέ «χειροπραξία». Γιά όσους άπό μάς δέν είναι διπλωματούχοι γιατροί ή χειροτο­νημένοι λειτουργοί άναγνωρισμένων έκκλησιών, αύτό εί­ναι παράνομο. Καί τό σημαντικότερο είναι πώς, σέ γενικές γραμμές, είναι καί άχρηστο. 'Η ψυχοθεραπεία τών άπόντων λειτουργεί περίφημα.

Ό ταν συζητάμε αύτό τό θέμα στίς τάξεις τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ, άναφέρουμε συχνά τήν περίπτωση τού ύπηρέτη τού Εκατόνταρχου πού ό Χριστός θεράπευσε άπό μακριά. Ό Χριστός δέν είδε τόν ύπηρέτη, άλλά μόνο τόν Έκατόν-

129

9

130

ταρχο πού Τού τό είπε. «Καί ΐατρεύθη ό δούλος αύτού έν τή ώρςι έκείνη».

Μιά μικρή παρατήρηση: Ά ς προσέξουμε τίς λαϊκές μας δοξασίες όταν κάνουμε μιά εύχή (μέ τό γιάντες άπ’ τό κο­τόπουλο, όταν βλέπουμε νά πέφτει ένα άστέρι, ή όταν σβήνουμε τά κεριά τής τούρτας τών γενεθλίων μας) πού μάς λένε νά μήν άποκαλύψουμε τί εύχή κάναμε. Αύτή ή μυστικότητα μπορεϊ νά είναι κάτι παραπάνω άπό ένα σκέτο παιδικό παιχνίδι. Νομίζω πώς κρύβει κάποια σοφία. Ά ν δια­τηρήσουμε τήν εύχή μας (καί, κατ’ έπέκταση, τόν όραματι- σμό κάποιας θεραπείας) μέσα σ’ ένα πλαίσιο μυστικότητας, είναι σά ν ’ άποφεύγουμε τό διασκορπισμό τής ένέργειας άν όχι καί νά προσθέτουμε περισσότερη άκόμα ένέργεια. Γι’ αύτό τό λόγο, καί έγώ καί πολλοί άλλοι έκπαιδευτές τού ’Ελέγχου τού Νού, συμβουλεύουμε τούς φοιτητές μας νά μήν άνακοινώνουν παντού τίς θεραπείες πού πετυχαίνουν. Ό ταν ό Χριστός εϊπε μετά άπό μιά άπ’ τίς θεραπείες του, «Μηδέ εϊπης τούτο ε’ίς τινα», δέ ζητούσε νά συγκαλύψει τά πράγματα. Είχε βαθύτερους λόγους.

Κεφάλαιο 15

Μερικές σκέψεις

Τά Κεφάλαια άπό τό 3 ώς τό 15 πού μόλις διαβάσατε, έτοιμάστηκαν, όπως καί τά μαθήματα τού Ελέγχου τοϋ Νοϋ, γιά νά σάς βοηθήσουν νά μάθετε νά χρησιμοποιείτε τό νοϋ σας μέ ειδικούς τρόπους, γιά νά λύνετε διάφορα προβλήματα πού άπασχολοϋν γενικά τή ζωή τοϋ άνθρώ- που. Ό σα διαβάσατε προέρχονται άπ’ τίς μελέτες καί τά πειράματα πού έχω κάνει γιά περισσότερο άπό τριάντα χρόνια. Ό πως βλέπετε, διατήρησα τή δουλειά μου σέ πολύ πρακτικό έπίπεδο, ’ίσως γιατί γεννήθηκα φτωχός καί άπ’ τήν άρχή άναγκάστηκα ν ’ άντιμετωπίσω πρακτικά προβλή­ματα στή ζωή μου.

'Ωστόσο, σ ’ όλο αύτό τό χρονικό διάστημα, ήταν φυσικό νά κάθομαι νά σκέφτομαι τίς πολλές άνακαλύψεις πού μ’ άφηναν κατάπληκτο. Επειδή έχω έπηρεαστει άπό πάρα πολύ διάβασμα, άπό πολύ μορφωμένους συνεργάτες καί, ’ίσως τό σημαντικότερο, άπό τήν πολύ πλούσια χριστιανική παράδοση, δέν μπορώ νά ύποστηρίξω πώς οί σκέψεις μου αύτές είναι πολύ πρωτότυπες.

'Ένα άπ’ τά πράγματα πού μ’ άφησαν κατάπληκτο ήταν πώς τίποτε άπ ’ όσα άνακάλυπτα δέν έρχόταν σέ άντίθεση

μέ τίς θρησκευτικές μου πεποιθήσεις. Γιά πολλούς καί τραγικούς αιώνες, οί σχέσεις άνάμεσα στήν έπιστήμη καί τή θρησκεία ήταν τεταμένες. Τέτοια έμπειρία έγώ δέ γνώ­ρισα προσωπικά. Αύτό πού μέ κατέπληξε άκόμα παραπάνω ήταν πώς οί άνακαλύψεις μου δέν έρχονταν σέ άντίθεση μέ καμιά άλλη θρησκεία ή καμιά άλλη κοσμολογική θεωρία. Άνάμεσα στούς ένθουσιώδεις άποφοίτους μας ύπάρχουν άθεοι, Διαμαρτυρόμενοι κάθε άπόκλισης, Καθολικοί, 'Ε­βραίοι, Μωαμεθανοί, Βουδιστές καί Ίνδουιστές, επιστή­μονες καί μελετητές πού καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα ειδικοτήτων.

Μήπως αύτό σημαίνει πώς δέν ύπάρχουν έσωτερικές άξίες στόν ’Έλεγχο τοϋ Νού; Μήπως οί τεχνικές πού άνέ- πτυξα δέν είναι ούτε καλές ούτε κακές, σάν τόν πίνακα τού πολλαπλασιασμού; Είπα πώς θά μιλούσα γιά μερικές σκέ­ψεις σ ’ αύτό τό κεφάλαιο, άλλά σ’ αύτό τό σημείο έχω με­ρικές άκλόνητες πεποιθήσεις πού πιστεύω πώς μπορώ νά ύποστηρίξω μέ τή λογική. Θά τίς παρουσιάσω σάν ένα εί­δος κατήχησης μέ έρωταποκρίσεις:

1. Τό σύμπαν έχει νόμους; Βεβαίως έχει άφού ή έπι­στήμη τούς άνακαλύπτει.

2. Μπορούμε νά παραβιάσουμε αύτούς τούς νόμους; Ό χι. Μπορούμε νά πηδήξουμε άπό ένα κτίριο καί νά σκο­τωθούμε ή νά χτυπήσουμε άσχημα, οί νόμοι όμως αύτοί δέν παραβιάζονται. Έμεϊς τσακιζόμαστε άν συγκρου- στούμε μαζί τους.

3. Τό σύμπαν μπορεί νά σκεφτεί τόν έαυτό του; Ξέ­ρουμε πώς τουλάχιστον ένα μέρος του μπορεί: έμείς οί ’ίδιοι. Δέν είναι λογικό νά συμπεράνουμε πώς καί τό σύνολο μπορεί;

4. Τό σύμπαν είναι άδιάφορο; Πώς μπορεί νά είναι; Άφού έμείς άποτελούμε μέρος του.

5. Βασικά είμαστε καλοί ή κακοί; Ό ταν βρισκόμαστε σέ πολύ στενή έπαφή μέ τόν έαυτό μας - σέ διαλογισμό - δέν εϊμαστε ικανοί νά κάνουμε κακό άλλ’ άπεναντίας μπορούμε νά κάνουμε μεγάλο καλό.

132

133

Ά ν δέν ύπήρχαν τά πειράματά μου πού άποδείχνουν τόν άριθμό 5, καί έγώ καί οί άπόψεις πού έχω γιά τήν πραγ­ματικότητα θά ήταν πολύ διαφορετικές.

Ό καλύτερος όρισμός τής πραγματικότητας πού έχω άκούσει είναι πώς ή πραγματικότητα είναι τό μοναδικό όνειρο πού μοιραζόμαστε όλοι μας. "Ολα όσα άντιλαμβα- νόμαστε καί ό τρόπος πού βλέπουμε τά πράγματα έξαρ- τώνται κατά μεγάλο ποσοστό άπ ’ τό δικό μας συμφέρον. Τά πράγματα πού βρίσκονται μακριά μας, στήν πραγματικό­τητα, δέν είναι μικρότερα, καί τά στερεά, στήν πραγματι­κότητα, δέν είναι στερεά.

Τά πάντα είναι ένέργεια. Ή διαφορά άνάμεσα σ’ ένα χρώμα κι έναν ήχο, άνάμεσα σέ μιά κοσμική άκτίνα καί μιά τηλεοπτική εικόνα, είναι ή συχνότητα, δηλαδή αύτό πού κάνει ή ένέργεια καί πόσο γρήγορα τό κάνει. 'Η ύλη είναι κι αύτή ένέργεια, όπως μαθαίνουμε άπό τό Ε = me2. Είναι ένέργεια πού κάνει κάτι διαφορετικό πού βρίσκεται σέ διαφορετική κατάσταση. Κάτι πολύ ένδιαφέρον σχετικά μέ τήν ένέργεια είναι πώς, μέσα σ’ ένα κόσμο γεμάτο άντιθέ- σεις - πάνω καί κάτω, άσπρο καί μαύρο, γρήγορα καί σιγά - δέν ύπάρχει άντίθεση γιά τήν ένέργεια. Κι αύτό συμβαίνει γιατί δέν ύπάρχει τίποτε πού νά μήν είναι ένέργεια, έσείς, έγώ, οί σκέψεις μας, όλα. ΊΗ σκέψη καί καταναλίσκει καί δημιουργεί ένέργεια, ή, γιά περισσότερη άκρίβεια, μετα­τρέπει ένέργεια.

Τώρα καταλαβαίνετε γιατί βρίσκω έλάχιστη διαφορά άνάμεσα σέ μιά σκέψη κι ένα πράγμα.

Μπορούν οί σκέψεις νά έπηρεάσουν πράγματα; Φυσικά, ή ένέργεια μπορεί.

Μπορούν οί σκέψεις νά έπηρεάσουν περιστατικά; Φυ­σικά, ή ένέργεια μπορεί.

Ό χρόνος είναι ένέργεια; Σχετικά μ’ αύτό, μόνο ύποθέ- σεις μπορώ νά κάνω γιατί ό χρόνος παρουσιάζει πολλές διαφορετικές άπόψεις γιά μάς. Τόν κοιτάμε άπ’ τή μιά άποψη καί νομίζουμε πώς τόν βλέπουμε καθαρά, τόν κοι-

134

τόμε άπό μιά άλλη άποψη καί τόν βρίσκουμε τελείως δια­φορετικό.

Γ ιά νά δέσουμε τά κορδόνια τών παπουτσιών μας, ή νά διασχίσουμε τό δρόμο, μάς συμφέρει νά σκεφτόμαστε πώς ό χρόνος τρέχει σέ εύθεία γραμμή άπ’ τό παρελθόν πρός τό μέλλον περνώντας άπ’ τό παρόν. Είμαστε ύποχρεωμένοι νά τόν σκεφτόμαστε μ’ αύτό τόν τρόπο γιά νά μπορούμε νά βγάζουμε τήν καθημερινή δουλειά μας, μέ τόν ’ίδιο τρόπο πού μάς συμφέρει νά σκεφτόμαστε πώς ό ήλιος άνατέλλει καί δύει, λές καί ή παλιά άστρονομία τού Κοπέρνικου δέ βγήκε ποτέ λανθασμένη. Ά π ’ αύτή τήν άποψη, μπορούμε νά θυμόμαστε τό παρελθόν, νά ζούμε τό παρόν καί νά κοι­τάζουμε άβέβαια - όσο μπορούμε - τό μέλλον.

Δέ συμβαίνει τό ϊδιο άπό άλλη άποψη. Στό Ά λφ α καί Θήτα έπίπεδο μπορούμε νά κοιτάμε τό μέλλον, όπως βλέ­πουμε καί τό παρελθόν. Τά μελλοντικά περιστατικά ρί­χνουν πράγματι μιά σκιά έκ τών προτέρων καί μπορούμε νά έκπαιδευτούμε γιά νά τά βλέπουμε. Αύτή ή ικανότητα είναι γνωστή μέ τήν άξιοσέβαστη πιά λέξη «πρόγνωση». Πολύ λιγότερο άξιοσέβαστη ήταν όταν κέρδισα τό μεξικάνικο λαχείο.

Άφού, στό ’Άλφα καί τό Θήτα, τό μέλλον φαίνεται σά νά είναι έδώ καί τώρα, θά πρέπει νά έκπέμπει κάποια ένέργεια μέ τήν όποία μπορούμε νά συντονιστούμε. ’Ά ν ό χρόνος πρέπει νά στέλνει κάποια ένέργεια κάπου, θά πρέπει νά είναι ό ’ίδιος ένέργεια.

’Εδώ καί πολλά χρόνια όταν πειραματιζόμουνα μέ τήν ύπνωση, άνακάλυψα κάτι άρκετά παράξενο γιά τό πώς άντιλαμβανόμαστε τό χρόνο. Ό ταν έβαζα δυό άπ’ τά παι­διά μου νά κάνουν ύποστροφή ήλικίας - άναδρομή στό πα­ρελθόν - άν ή άλλαγή σκηνικού άπ’ τό παρόν στό παρελθόν γινόταν πολύ άπότομα τά παιδιά έγερναν δεξιά, μέ τόν ’ίδιο τρόπο πού γέρνουμε μπροστά όταν τό λεωφορείο σταμα­τάει άπότομα.

"Οταν έκαναν τήν άναδρομή στό παρελθόν, τά παιδιά είχαν τό συναίσθημα πώς ταξίδευαν πρός τά δεξιά. Ό ταν

135

σταματούσαν γιά νά έπιστρέψουν στό παρόν, συνέθαινε τό άντίθετο: έγερναν άριστερά. Πολλά άπό τά πρώτα μου πει­ράματα πάνω σ ’ άλλα θέματα μού τό έπιβεβαίωσαν.

Άργότερα, όταν έγκατέλειψα τήν ύπνωση καί προτί­μησα τόν έλεγχόμενο διαλογισμό, θέλησα νά βρώ τό πώς μπορούσα, ύποκειμενικά, νά μεταφέρομαι μπρός καί πίσω μέσα στό χρόνο. Κοίταζα πρός τ ’ άνατολικά, γιατί όλες οί άνατολικές διδασκαλίες ύποστηρίζουν πώς πρέπει νά κοι­τάμε πρός αύτή τήν κατεύθυνση καί, στό κάτω κάτω, ή άνατολή έμοιαζε τόσο καλή κατεύθυνση όσο όποιαδήποτε άλλη. Μετά άναρωτήθηκα μήπως θά μπορούσα νά κινηθώ πιό έλεύθερα μέσα στό χρρνο άν, χρησιμοποιώντας όσα ήξερα άπό τήν ύπνωση, έβαζα τό μέλλον στ’ άριστερά μου καί τό παρελθόν στά δεξιά μου.

Σ’ αύτό τόν πλανήτη, ό ήλιος φέρνει τήν καινούρια μέρα άπ’ τ’ άνατολικά καί τήν πηγαίνει στά δυτικά. ’Άν κοί­ταζα πρός τά νότια στή διάρκεια τού διαλογισμού, ή άνα­τολή θά ήταν άριστερά μου καί ή δύση στά δεξιά μου κι έτσι θά προσανατολιζόμουνα σύμφωνα μέ τήν πλανητική ροή τοϋ χρόνου.

Τό άν άνακάλυψα στ’ άλήθεια τήν κατεύθυνση ροής τοϋ χρόνου πάνω στή γή, δέν τό ξέρω. Αύτό πού ξέρω είναι πώς άφότου άρχισα νά κοιτάζω νότια γιά νά διαλογιστώ, αισθα­νόμουνα καλύτερα προσανατολισμένος μέσα στό χρόνο καί μπορούσα νά κινούμαι πιό έλεύθερα μέσα του.

Τώρα, άς έξετάσουμε ένα σημαντικότερο θέμα. Στά προηγούμενα κεφάλαια έχω άναφέρει συχνά μιά ’Ανώτερη Εύφυΐα. Μήπως είναι ένας δικός μου έμμεσος τρόπος ν ’ άναφέρομαι στό Θεό; Δέν μπορώ ν ’ άποδείξω αύτό πού θά πώ. Πρέπει νά μιλήσω μέ βάση τήν πίστη. Ή άπάντηση είναι όχι. Λέγοντας Ανώτερη Εύφυ'ϊα δέν έννοώ τό Θεό. Χρησι­μοποιώ κεφαλαία γιατί τή σέβομαι, άλλά γιά μένα δέν είναι Θεός.

Τό σύμπαν μοιάζει νά κάνει ο,τι κάνει μέ άξιοσημείωτη άποτελεσματικότητα χωρίς ’ίχνος άπώλειας. Ό ταν βάζω τό

/

ένα πόδι μπροστά στό άλλο καί ξανά τό άλλο μπρός στό πρώτο, δέν μπορώ νά πιστέψω πώς μιά άπ’ τίς άσχολίες τοϋ Θεού είναι νά προσέχει νά μή σκοντάψω, οϋτε καί πώς ή ’Ανώτερη Εύφυία μπορεί ν ’ άσχολείται μέ τέτοια. ’Αφότου γεννήθηκα, προγραμματίστηκα γιά νά μάθω νά περπατάω, αύτό ήταν δουλειά τού Θεού. Τώρα πού έμαθα νά περπα­τάω, τά καθημερινά μου βήματα είναι δική μου δουλειά.

Ωστόσο, μερικά βήματα στή ζωή δέν είναι σκέτη ρου­τίνα, καί δέν άποκλείεται νά χρειάζομαι όρισμένες πληρο­φορίες - πού δέ μού τίς δίνουν οί πέντε αισθήσεις - γιά νά πάρω κάποια άπόφαση. Γιά κάτι τέτοιο άποτείνομαι στήν Ανώτερη Εύφυία. Μερικές φορές χρειάζομαι γενικότερες συμβουλές πολύ πιό σημαντικές. Γιά κάτι τέτοιο άποτείνο- μαι στό Θεό. Προσεύχομαι.

Βλέπω τά διάφορα επίπεδα εύφύί'ας σάν κάτι συνεχό­μενο, πού πάει άπ’ τήν άψυχη ϋλη στό φυτό καί στό ζώο, περνάει στόν άνθρωπο καί στήν ’Ανώτερη Εύφύία γιά νά φτάσει τελικά στό Θεό. Πιστεύω πώς έχω βρει έπιστημονι- κούς τρόπους νά έπικοινωνώ μ’ όλα τά έπίπεδα, άπ’ τήν άψυχη ϋλη μέχρι τήν ’Ανώτερη Εύφύία. ’Έχω κάνει πειρά­ματα κάτω άπό έλεγχόμενες συνθήκες καί, μέ τίς συχνές έπαναλήψεις, έχω άποδείξει πώς πετυχαίνουν. Ό ποιος άκολουθήσει τίς όδηγίες πού δίνω σ’ αύτό τό βιβλίο, ή παρακολουθήσει τά σεμινάρια τού Ελέγχου τού Νού, είναι σέ θέση νά τά έπαναλάθει. Αύτό έννοώ λέγοντας «έπιστη- μονικούς τρόπους». Πολλά άπ’ τά ύπόλοιπα είναι ύποθέ- σεις καί θέματα πίστης. Ά λλά όχι αύτό.

Κι άλλη μιά σκέψη μου: Άπό τήν άποψη τής μακρόχρο­νης ιστορίας μας, έμείς οί άνθρωποι μόλις πρόσφατα συμ­πληρώσαμε ένα έξελικτικό στάδιο. Ήταν ή άνάπτυξη τού έγκεφάλου μας. Τώρα πιά συμπληρώθηκε: έχουμε όλα τά έγκεφαλικά κύτταρα πού χρειαζόμαστε. Τό έπόμενο στά­διο έχει άρχίσει κιόλας: είναι ή άνάπτυξη τού νοϋ μας. Σύν­τομα, όλες αύτές οί ψυχοδυναμικές ικανότητες πού θεω­ρούνται πολύ ειδικές, θά είναι κάτι τό συνηθισμένο γιά όλους μας, όπως είναι γιά όλους τούς άποφοίτους τού

136

137

Ελέγχου τοϋ Νοϋ καί γιά όλους τούς άναγνώστες πού άκολουθοϋν κατά γράμμα τίς όδηγίες πού δίνω σ ’ αύτό τό βιβλίο.

Ά π ’ αύτές τίς σκέψεις μου, μπορείτε νά καταλάβετε πώς έχω μιά όρισμένη άποψη γιά τόν κόσμο καί γιά τό τί είναι άλήθεια καί πραγματικότητα. Θά είχατε δίκιο νά ρω­τήσετε: «Ό λοι οί άπόψοιτοι τού ’Ελέγχου τού Νοϋ, μετά τίς έμπειρίες αύτές, καταλήγουν ύποχρεωτικά νά έχουν τίς ’ίδιες άπόψεις μέ σάς;» Ό χι, κάθε άλλο. Καί όρίστε ένα παράδειγμα:

Ανάμεσα σέ κείνους πού συνεχίζουν νά έξασκούνται στόν Έλεγχο τού Νού, πάρα πολλοί άπόφοιτοι γίνονται χορτοφάγοι. Ό Χάρρυ ΜακΝάιτ, ένας άπ’ τούς στενότε­ρους συνεργάτες μου, έγινε χορτοφάγος πρόσφατα. Έγώ συνεχίζω νά χαίρομαι μιά καλή μπριζόλα.

Κεφάλαιο 16

Κατάλογος έλέγχου

'Όταν φτάσετε νά κατέχετε όλες τις τεχνικές πού σάς περιέγραψα - άν είστε σάν τούς περισσότερους άποφοί- τους τοϋ Έλέγχου τού Νοϋ - θά διαλέξετε μερικές πού σάς δίνουν ιδιαίτερα καλά άποτελέσματα καί θ’ άφήσετε τίς άλλες κατά μέρος. Εύκολα, όμως, μπορείτε νά ξαναπετύ- χετε καλά άποτελέσματα κάνοντας μιά σύντομη έπανά- ληψη τών μεθόδων πού έχετε παραμελήσει.

Γιά νά κερδίσετε χρόνο, σάς παρουσιάζω έναν κατά­λογο μέ όλες τίς τεχνικές πού περιγράφονται στά Κεφά­λαια 3 μέχρι 14:

1. Πώς θά μάθετε νά διαλογίζεστε τό πρωί.2. Πώς θά έγκαταλείπετε τό διαλογιστικό σας έπίπεδο.3. Πώς θά διαλογίζεστε όποια ώρα θέλετε.4. Τό πρώτο στάδιο όραματισμοϋ: Ή Νοερή Όθόνη

σας.5. Τό πρώτο στάδιο δυναμικού διαλογισμού.6. Πώς νά λύνετε προβλήματα μέ τό διαλογισμό.7. Πώς νά χρησιμοποιείτε τήν Τεχνική τών Τριών Δα­

χτύλων γιά νά θυμάστε άμέσως ό,τι θέλετε.8. Γρήγορη έκμάθηση.9. Πώς νά θυμάστε τά όνειρά σας.

10. Πώς νά ονειρεύεστε λύσεις προβλημάτων.11. Πώς νά κόβετε άνεπιθύμητες συνήθειες:

Πολυφαγία, Κάπνισμα.12. Πώς νά λειτουργείτε ψυχοδυναμικά.13. Πώς νά κάνετε ψυχοθεραπεία.14. Πώς νά αύτοθεραπεύεστε.15. Πώς νά βελτιώσετε τό γάμο σας.

Κεφάλαιο 17

"Ενας ψυχίατρος έργάζεται μέ 'Έλεγχο τοϋ Νοϋ

Στά προηγούμενα κεφάλαια, ό Χοσέ σάς έξήγησε τόν Έλεγχο τού Νού καί σάς έδωσε λεπτομερείς όδηγίες γιά τό πώς μπορείτε νά τόν έφαρμόζετε. Βλέπετε ότι, στόν ’Έλεγχο τού Νού, πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν τά βαθιά επίπεδα τής συνείδησης, καί μπορείτε ν ’ άναρωτηθεϊτε - όπως πολλοί άλλοι - άν διατρέχετε κανένα κίνδυνο καθώς θά εξερευνάτε, ’ίσως γιά πρώτη φορά, τό μεγάλο βάθος τού ϊδιου σας τού νού.

Ό Χοσέ καί οί στενοί συνεργάτες του, πού διευθύνουν τήν οργάνωση τού Ελέγχου τού Νού, λένε πώς ή μέχρι τώρα πείρα πού έχουν τούς έχει δείξει ότι τά όφέλη πού άπορρέουν άπό τήν έκπαίδευση δέν έχουν τήν παραμικρή «άνεπιθύμητη παρενέργεια», γιά νά χρησιμοποιήσουμε μιά ιατρική έκφραση. Μ’ άλλα λόγια, κανείς άπ ’ όσους έχουν παρακολουθήσει τά σεμινάρια δέν έχει γίνει χειρότερος, σύμφωνα μέ όσα ξέρουν ό Χοσέ κι οί συνεργάτες του.

'Ένας άπόφοιτος τού Ελέγχου τού Νού, γιατρός τό έπάγγελμα, έβαλε σέ σκληρή δοκιμασία τήν άκεραιότητα καί τήν άβλάβεια τού Ελέγχου τού Νού. Πρόκειται γιά τό Δρα Κλάνσυ Ντ. ΜακΚένζι, διακεκριμένο ψυχίατρο καί ψυ­χαναλυτή άπό τή Φιλαδέλφεια, πού είναι διευθυντής τής

Ψυχιατρικής Συμβουλευτικής Υπηρεσίας τής Φιλαδέλ φειας, μέλος τοϋ Ψυχιατρικού Κέντρου τής Φιλαδέλφειας καί διατηρεί μιά δραστήρια ιδιωτική ψυχιατρική κλινική. Επίσης, έδώ καί πολύ καιρό μελετάει Γιόγκα καί άλλα συ­στήματα διαλογισμού, βιοανάδραση καί παραψυχολογία.

Συνεχίζοντας τίς μελέτες του σ’ αύτούς τούς τομείς, γράφτηκε στό σεμινάριο τού Ελέγχου τοϋ Νοϋ τό 1970. «Ήθελα νά δώ άν πραγματικά δίδασκαν ένόραση, όπως μοϋ είχαν άναφέρει πολλοί άσθενεΐς μου πού είχαν ώφε- ληθεΤ άπ’ τά μαθήματα. Βεβαιώθηκα πώς πραγματικά ύπήρχε κάποια σχέση μέ τόν ψυχοδυναμισμό καί άπό τότε άφιέρωσα πολύ χρόνο σ’ αύτό τόν τομέα κάνοντας έρευ­νες».

Δυό άλλα σημεία τού προκάλεσαν τό ένδιαφέρον γιά τόν ’Έλεγχο τού Νού: ένα σχόλιο πού είχε κάνει ό Σίγ- κμουντ Φρόυντ πρός τό τέλος τής σταδιοδρομίας του καί κάτι πού συνέβη μέσα σέ μιά τάξη Ελέγχου τού Νοϋ.

Ό Φρόυντ είχε πεί πώς ή πιό έλπιδοφόρα κατεύθυνση, πού μπορούσε νά πάρει στό μέλλον ή ψυχοθεραπεία, ήταν ή κινητοποίηση τής ένέργειας τών άσθενών. Ό Δρ. Μακ- Κένζι είδε στήν τάξη τού Ελέγχου τοϋ Νού πώς οί φοιτη­τές χρησιμοποιούσαν ένέργειες πού ποτέ δέν είχαν φαν­ταστεί πώς είχαν.

Άλλά είδε καί κάτι άλλο σ’ αύτή τήν τάξη: «Άπό τούς τριάντα φοιτητές, τρεις παρουσίαζαν συναισθηματικές διαταραχές κι ένας τέταρτος παρουσίαζε άμφίβολη ισορ­ροπία. Τί έφταιγε; Μήπως τό σεμινάριο έπιτάχυνε αύτές τίς διαταραχές, ή μήπως οί φοιτητές ήταν άρρωστοι πρίν άκόμα πάρουν τό σεμινάριο; Καί τότε, μήπως οί δικοί μου άσθενεΐς πού είχαν ώφεληθεϊ άπ’ τά μαθήματα ήταν άπλώς τυχεροί;»

Ό καλύτερος τρόπος γιά νά τό άνακαλύψει - σκέφτηκε - ήταν νά έξετάζει τούς άνθρώπους πρίν καί μετά τό σεμινά­ριο. Σύμφωνα μέ τό τέστ, θά έξέταζε άπό κοντά έκείνους πού ήταν ψυχολογικά πιό εύάλωτοι. Μαζί μ’ ένα συνάδελφό του, τό Δρα Λάνς Σ. Ράιτ, καθηγητή τής Ψυχιατρικής στό

142

Πανεπιστήμιο τής Πενσυλβανίας, άρχισε τήν έρευνα. Στά έπόμενα τεσσεράμισι χρόνια, 189 ψυχοπαθείς γράφτηκαν εθελοντικά στά σεμινάρια τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ γιά νά εκπαιδευτούν. Γ ιά νά κάνουν μάλιστα τή δοκιμασία πιό αύ- στηρή, μελετούσαν μέ πολύ περισσότερες λεπτομέρειες τούς ψυχοπαθείς τής όμάδας αύτής πού ήταν ψυχωτικοί, σχεδόν ψυχωτικοί, ή πού είχαν άναρρώσει άπό κάποια ψύ­χωση. Υπήρχαν 75 άπ’ αύτούς.

Ά πό τίς παρατηρήσεις πού έκαναν γιά τήν εύεργετική επίδραση πού είχε τό σεμινάριο σέ ύγιεϊς άνθρώπους, τ’ άποτελέσματα τών τέστ δέν άποτέλεσαν έκπληξη γιά τούς Δρες ΜακΚένζι καί Ράιτ. Υπήρξε μάλιστα σημαντική βελ­τίωση στή διανοητική ύγεία τών ψυχοπαθών.

Γ ιά όσους ένδιαφέρονται ιδιαίτερα γιά τήν άνάλυση καί τόν αύστηρό έλεγχο πού χαρακτηρίζουν τίς έπιστημονικές μελέτες, παρουσιάζουμε μερικές λεπτομέρειες. Ά πό τούς 75 διαταραγμένους άσθενείς, οί 66 προέρχονταν άπό τήν κλινική τοϋ Δρα ΜακΚένζι. Αντιπροσώπευαν τό 100% τών ψυχωτικών καί σχεδόν ψυχωτικών άσθενών του πού ήθε­λαν νά παρακολουθήσουν τό σεμινάριο.

Μετά τήν προκαταρκτική έρευνα, οί άσθενείς στέλνον­ταν στό σεμινάριο προσεκτικά ένας ένας ώστε νά μπορούν νά παρακολουθοϋνται στενά μήπως παρουσίαζαν παρε­νέργειες στόν έαυτό τους ή τούς συμφοιτητές τους. Στέλ­νονταν άκόμα στή διάρκεια περιόδων πού ό Δρ. ΜακΚένζι χαρακτηρίζει σάν «σταθερότερες περιόδους τών άσθε­νών». Άργότερα βρήκε πώς μπορούσε νά στέλνει τούς ά- σθενεΐς του καί στίς λιγότερο σταθερές περιόδους τους. Τέσσερις μάλιστα έφτασαν ένώ είχαν παραισθήσεις. Τέλος άνακάλυψε πώς μπορούσε άνετα νά στέλνει άρκετούς δια- ταραγμένους άσθενείς ταυτόχρονα, καμιά φορά μέχρι έξι ή καί παραπάνω.

Σάν μέρος τής έρευνας πού έκανε, έξέτασε 58 άπ’ αύ­τούς τούς άσθενείς πρίν καί μετά τό σεμινάριο γιά νά δει τί διαφορές μπορεί νά είχε προκαλέσει. Τό τέστ - πού λέγεται Άπογραφή Εμπειρικού Κόσμου - άποτελεϊται άπό 400

έρωτήσεις διατυπωμένες έτσι πού νά μπορεί νά καταμ* τρηθεΐ ή άντίληψη πού έχει κανείς γιά τήν πραγματικότητα. Είναι δηλαδή κάτι σάν τά περίφημα τέστ Ρόρσαχ μέ τούς λεκέδες άπό μελάνι, μόνο πού παρουσιάζεται σέ γραπτή μορφή. 'Η διαφορά τής έπίδοσης άνάμεσα στό «πρίν» καί τό «μετά» ήταν έντυπωσιακή: 36 άσθενεΤς παρουσίασαν μιά καταπληκτική βελτίωση στήν άντίληψη τής πραγματι­κότητας, 21 έμειναν περίπου σ τά ’ίδια έπίπεδα καί 1 παρου­σίασε μείωση.

Ό άσθενής πού παρουσίασε μείωση ήταν ένας 29χρο- νος κατατονικός σχιζοφρενής πού - γιά πρώτη φορά στή ζωή του - είχε σταματήσει νά παίρνει φάρμακα κι είχε άρχί- σει νά βγαίνει έξω μέ κορίτσια. «Κλινικά», παρατήρησε ό Δρ. ΜακΚένζι, «είχε περισσότερη συναισθηματική ένέρ- γεια καί άντιδροϋσε πιό έξυπνα μετά τήν έκπαίδευση. 'Ωστόσο, τά ραντεβού μέ κορίτσια τοϋ προκάλεσαν σύγ­χυση καί έπαθε διαταραχή δυό βδομάδες μετά τό σεμινά­ριο. Πάντως, δέ χρειάστηκε νά είσαχθεϊ σέ κλινική».

Φυσικά, όλοι αύτοί οί άσθενεΤς, βρίσκονταν κάτω άπό ψυχιατρική παρακολούθηση - μερικοί γιά περισσότερο άπό ένα χρόνο - πράγμα πού έδθ3σε στό Δρα ΜακΚένζι μιά έξαιρετική εύκαιρία νά έξετάσει τί πραγματικές κλινικές διαφορές παρουσίαζαν μετά τό σεμινάριο.

Ένας άσθενής, ένας 30χρονος σχιζοφρενής, πίστευε παλιά πώς ύπάκουε σέ διαταγές πού τοϋ ’στελναν τηλεπα- θητικά γιά νά σκοτώσει κάποιον. Εύτυχώς ποτέ δέν κατά- φερνε νά βρεΤ τό κατάλληλο άτομο. Στίς έπισκέψεις πού έκανε στό γιατρό μετά τό σεμινάριο, γιά πρώτη φορά βρέ­θηκε σέ θέση νά μιλήσει γιά τό «παραισθησιακό του σύ­στημα». Ή συναισθηματική του ένέργεια ήταν μεγαλύτερη καί άντιδροϋσε καλύτερα στή ζωή. Σύντομα ξαναπήγε στό πανεπιστήμιο γιά νά έτοιμάσει διδακτορική διατριβή. «Αύτή ή έπανακτημένη ικανότητα είχε άμεση σχέση μέ τό σεμινάριο πού παρακολούθησε», έξηγεΤ ό Δρ. ΜακΚένζι.

’Από 28 άσθενεΤς πού έπασχαν άπό διάφορα ε’ίδη κατά­πτωσης (άβουλοι, ψυχωτικοί, σχιζοφρενείς καί μανιακοί),

M3

144

οί 26 αισθάνονταν πολύ καλύτερα μετά τό σεμινάριο. Οί άλλοι δύο, πού άνάφεραν πώς ένιωθαν μεγαλύτερη κατά­πτωση, όχι μόνο άπάντησαν πιό σωστά στό έρωτηματολό- γιο άλλά, όπως καί οί άλλοι, κατάφερναν ν ’ άσχολούνται μέ προβλήματα πού πρίν τούς φαίνονταν άλυτα.

Μιά γυναίκα 21 έτών ήταν άποφασισμένη ν ’ αύτοκτονή- σει καί βρισκόταν στά πρόθυρα τής ψύχωσης. Λιαβεβαίωνε τό Δρα ΜακΚένζι πώς τίποτε άπ' όσα έκανε δέν μπορούσε νά τή βοηθήσει καί πώς σίγουρα θ’ αύτοκτονούσε. Τής πρότεινε νά παρακολουθήσει τό σεμινάριο. Μετά τήν πρώτη βδομάδα: «’Έμεινα κατάπληκτος, άντιδροϋσε πολύ καλύτερα άπ’ όλους τούς άσθενεΐς πού είχα ποτέ. Ή ταν μιά άπ’ τίς έντυπωσιακότερες θεραπείες πού είδα ποτέ μου».

Είχε βρεί μιά νέα ήρεμία, ήταν πιό λογική, καί οί σκέ­ψεις της δέν έναλλάσσονταν μέ τόν ’ίδιο γρήγορο καί μπερδεμένο ρυθμό. Εξίσου σημαντικό, όλη σχεδόν ή άπαισιοδοξία της είχε έξαφανιστεΐ. Σέ μιά κλινική έκθεση, οί Δρες ΜακΚένζι καί Ράιτ γράφουν: «Ή εισαγωγή σέ κλι­νική καί οί μεγάλες δόσεις καταπραϋντικών ποτέ δέ θά κατάφερναν νά τήν ήρεμήσουν τόσο πολύ. Έπανέλαβε τό σεμινάριο δυό βδομάδες άργότερα καί παρουσίασε καί νέα βελτίωση. Οί άλλαγές ήταν δραστικότατες. Συνεργαζόταν περισσότερο στή θεραπεία πού τής έκανα γιά τούς έπόμε- νους έξι μήνες». 'Ένα χρόνο άργότερα, ό Δρ. ΜακΚένζι βρήκε πώς είχε ξεπεράσει έντελώς τίς ψυχικές διαταραχές της.

Οί ψυχώσεις, βέβαια, είναι σοβαρές διανοητικές διατα­ραχές. Οί νευρώσεις είναι πολύ λιγότερο. Ά πό τούς 189 άσθενεΐς πού παρακολούθησαν τά σεμινάρια τού Ελέγχου τού Νού, οί 114 έπασχαν μόνο άπό νεύρωση. Ό λο ι τους ώφελήθηκαν.

Συνοψίζοντας τά κλινικά τους εύρήματα στήν παρα­πάνω άναφορά τους, οί δυό γιατροί έγραψαν:

"Οσοι συνέχισαν νά έξασκοϋνται στόν "Ελεγχο τοϋ Νοϋ

μετά τήν έκπαίδευση ήταν σέ θέση ν' αλλάξουν σημαντικά τή ζωή τους, κι άκόμα καί κείνοι πού δέ συνέχισαν τήν έξάσκηση χρησιμοποιούσαν τό σύστημα σέ περιπτώσεις κρίσης, όταν έπρεπε νά ξεπεράσουν κάποιο άγχος ή νά πάρουν κάποια σο­βαρή άπόφαση. Γιά όλους φαινόταν πώς ήταν μιά σημαντική διανοητική έμπειρία, μιά αποκάλυψη, πώς μπορούσαν νά χρη­σιμοποιούν τό νοϋ τους μέ διαφορετικούς τρόπους. Πρός τό τέλος τών σεμιναρίων, ό ένθουσιασμός τών όμάδων αύξανό- ταν καί σχεδόν όλοι ένιωθαν μιά μεγαλύτερη συναισθηματική ένέργεια.

Ή διαταραγμένη όμάδα έδειξε κι αύτή έντυπωσιακές κλινι­κές άλλαγές. Μόνο ό ένας πού άναφέρθηκε (ό 29χρονος πού μόλις είχε άρχίσει νά βγαίνει μέ κορίτσια) παρουσίασε μεγα­λύτερη σύγχυση, άλλά οί άλλοι ώφελήθηκαν άπό τήν έκπαί­δευση. Πολλοί άσθενείς μέ έλάχίστες ή καθόλου συναισθημα­τικές άντιδράσεις έδειξαν ένθουσιασμό γιά κάτι γιά πρώτη φορά. Πραγματικά ύπήρχε μιά σημαντική άλλαγή στή συναι­σθηματική ένέργειά τους μετά τό σεμινάριο καί μεγάλη βελ­τίωση στίς άντιδράσεις τους. Κοίταζαν πιό θετικά τό μέλλον τους καί μερικοί μάλιστα καταλάβαιναν καλύτερα τίς ψυχωτι- κές διαδικασίες τους. Οί άσθενείς πού είχαν παραισθήσεις πρίν τό σεμινάριο, είχαν πολύ λιγότερες μετά τήν έκπαίδευσή τους.

Ύπήρχε πολύ μεγαλύτερη χαλάρωση καί πολύ λιγότερο άγχος. Οί άσθενείς είχαν μάθει νά βασίζονται περισσότερο στόν έαυτό τους γιά νά καταλάβουν, νά έξετάσουν καί νά λύ­σουν προβλήματα κι αύτή ή ικανότητα τούς έδωσε περισσό­τερη έμπιστοσύνη.

Άφού και οί 189, έκτός άπό έναν, ώφελήθηκαν άπό τό σεμινάριο, ό Δρ. ΜακΚένζι συμπεραίνει πώς ό Έλεγχος τοϋ Νοϋ «είναι περισσότερο άπό άθλαθής καί ώφέλιμος. Μπο­ρεί νά φανεί έξαιρετικά χρήσιμος σάν μέρος τής έπίσημης ψυχοθεραπείας». Τώρα βάζει σχεδόν όλους τούς άσθενείς του νά παρακολουθούν τό σεμινάριο. Μερικοί άπ’ αύτούς έλαττώνουν τό χρόνο θεραπείας τους μέχρι καί δυό χρόνια χάρη στίς τεχνικές τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ.

Μιά άπ’ αύτές τίς τεχνικές, ό ’Έλεγχος τών ’Ονείρων,

145

10

146

λέει ό Δρ. ΜακΚένζι, «μπορεί ν ’ άποδειχτεί πώς είναι ένα σημαντικό βοήθημα τής ψυχιατρικής. Είναι ένας ταχύτα­τος καί άξιόπιστος τρόπος κατανόησης καί λύσης προβλη­μάτων».

’Εκπαιδευμένος στή φροϋδική άνάλυση, ό Δρ. Μακ- Κένζι δέ βλέπει νά υπάρχει σύγκρουση άνάμεσα στόν τρόπο πού οί Φροϋδικοί έρμηνεύουν τ ’ αύθόρμητα όνειρά τους καί τόν τρόπο πού οί άπόφοιτοι τού ’Ελέγχου τού Νού έρμηνεύουν τά δικά τους προγραμματισμένα όνειρα. «'Η ενδόμυχη εύχή τοϋ φροϋδικού ονείρου γίνεται εύχή νά βρεθεί άπάντηση», έξηγεί. 'Ωστόσο, προειδοποιεί: «Είναι άπαραίτητο νά βεβαιωθούμε πώς ή ύποσυνείδητη εύχή ένός ονείρου δέν παραγκωνίζει τή συνειδητή εύχή νά βρε­θεί άπάντηση».

Μιά άσθενής πού ό Δρ. ΜακΚένζι θεράπευε άπό άρκετό καιρό, τοϋ τηλεφώνησε γιά νά τοϋ πεί πώς έπρόκειτο νά είσαχθεϊ σέ μιά κλινική γιατί τήν πονοϋσε τό στήθος καί τό στομάχι της. Τής είπε πώς προτιμούσε νά είσαγόταν σέ ψυχιατρική κλινική. Τό τηλεφώνημα δέν ήταν έκπληξη γιά κείνον καί τό περίμενε άπό καιρό. Ή διανοητική της κατά­σταση είχε συνεχίσει νά χειροτερεύει.

Στήν ψυχιατρική κλινική, ό Δρ. ΜακΚένζι τής είπε νά προγραμματίσει ένα όνειρο γιά ν ’ άπαντήσει σέ τέσσερις ερωτήσεις: Ποιό είναι τό πρόβλημα; Πού βρίσκεται; Τί τό προκάλεσε; Πώς μπορώ νά τό ξεφορτωθώ;

Καί νά τί ονειρεύτηκε: Ή ’ίδια, ό άντρας της καί τά τρία παιδιά τους βρίσκονταν στό αύτοκίνητό τους πάνω σ’ ένα δρόμο μέ πολλές στροφές. ’Άρχισε νά χιονίζει καί τό αύτο- κίνητο γλίστρησε έξω άπ’ τό δρόμο. Σύντομα τό αύτοκί- νητο σκεπάστηκε άπό χιόνι. Ό άντρας της τής είπε νά σβήσει τή μηχανή. Μετά, όκτώ ή δέκα άνθρωποι ήρθαν άπ’ τήν πόλη νά τούς ξεθάψουν. Ό ταν βγήκαν άπ’ τό αύτοκί- νητο, τά τρία παιδιά τους έλειπαν.

Λίγο πιό μπροστά ό δρόμος γινόταν άδιέξοδο. 'Ένας άλ­λος δρόμος ξεκινούσε σέ όρθή γωνία καταλήγοντας σ ’ έναν άλλο δρόμο σέ όρθή γωνία πού, μέ τή σειρά του,

147

κατέληγε σ’ έναν ύπεραυτοκινητόδρομο, έπίσης σέ όρθή γωνία.

Καθώς τήν άκουγε νά τοϋ λέει τό όνειρό της, ό Δρ. ΜακΚένζι νόμισε πώς τοϋ περιέγραφε κάποιο έντερικό σύ­στημα καί τής ζήτησε νά τοϋ ζωγραφίσει ένα χάρτη τοϋ «δρόμου μέ τίς πολλές στροφές». Τοϋ τόν ζωγράφισε καί, πραγματικά, ό δρόμος άκολουθοϋσε τίς ϊδιες άκριβώς στροφές μέ τό άνθρώπινο έντερο καί μάλιστα σέ σωστές άναλογίες. Τό σημαντικότερο είναι πώς μιά μεταγενέστερη ιατρική έξέταση βρήκε μιάν άπόφραξη σ’ ένα σημείο πού άντιστοιχούσε άκριβώς στό σημείο πού είχε γλιστρήσει τό αύτοκίνητο έξω άπ’ τό δρόμο, έκεϊ πού τό λεπτό έντερο συναντάει τό παχύ. Μ’ άλλα λόγια, τό όνειρο αύτής τής γυναίκας (πού δέν ήξερε ούσιαστικά τίποτε άπό άνατομία γιατί μόνο τό γυμνάσιο είχε βγάλει) έδειχνε μέ φανταστική ακρίβεια τήν άπόφραξη δύο έκατοστών έντέρου σ’ ένα σύ­νολο 6,5 μέτρων!

Καί κάτι άλλο: τό χιόνι, σύμφωνα μέ τό συμβολισμό τοϋ ονείρου της, άντιστοιχούσε σ ’ ένα γαλακτοκομικό προϊόν πού τής πείραζε τά έντερα καί κατά κάποιον τρόπο είχε προκαλέσει τήν άπόφραξη.

Ή συμβουλή τοϋ άντρα της νά σβήσει τή μηχανή ήταν - πάλι σέ συμβολική μορφή - ή καλύτερη συμβουλή πού μπορούσε νά βρει: Σήμαινε «σταμάτα νά τροφοδοτείς μέ καύσιμα τό σώμα, σταμάτα νά τρως».

Τά όκτώ ή δέκα άτομα πού τούς ξέθαψαν είναι, στή γλώσσα τών ονείρων, τά δάχτυλα τών δύο χεριών. Αύτό θά μπορούσε ν ’ άντιπροσωπεύει τή θεραπεία μέ «χειροπρα- ξία» ή χειρουργική. Ή ξαφνική άπουσία τών παιδιών ήταν έκπλήρωση έπιθυμίας: ’Ήθελε νά λείπουν τά παιδιά γιά νά τήν προσέχει περισσότερο ό άντρας της.

Ό Δρ. ΜακΚένζι τή μετέφερε σ ’ ένα ιατρικό νοσοκομείο γιατί, κανονικά, μιά τέτοια έντερική άπόφραξη άπαιτεϊ άμεση χειρουργική έπέμβαση. 'Ωστόσο, όπλισμένη πιά μέ τήν κατανόηση τού προβλήματος πού τής πρόσφερε τό όνειρο, όπλισμένη μέ τή γνώση πού τής πρόσφερε τό σεμι­

νάριο τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ πώς ό νοϋς είναι πιό δυνατός άπό τό σώμα, καί τέλος προβλέποντας τή χειρουργική έπέμβαση, μόνη της άρχισε νά άπελευθερώνεται άπό τήν άπόφραξη. Μιά ώρα μετά, πού ή διάγνωση τοϋ Δρα Μακ- Κένζι μέ βάση τό όνειρο επιβεβαιώθηκε ιατρικά στό νοσο­κομείο, είχε άπελευθερωθεΤ μόνη της άπό τήν άπόφραξη καί δέν είχε χρειαστεί χειρουργική έπέμβαση. Ό χειροϋρ- γος της έμεινε κατάπληκτος.

Ό Δρ. ΜακΚένζι έμαθε άργότερα πώς ή γυναίκα έκείνη είχε χειρουργηθε! γιά έντερικές άποφράξεις τέσσερις φο­ρές σέ ε’ίκοσι χρόνια, καί οί χειροϋργοι τοϋ είπαν πώς κάθε φορά ή άπόφραξη παρουσιαζόταν στό ’ίδιο σημείο. Φάνηκε δηλαδή πώς είχε μάθει νά προκαλεΐ τήν αρρώστια μόνη της κάθε φορά πού άντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα.

’Αργότερα, ή 18χρονη κόρη τής γυναίκας έκείνης πήγε καί τόν είδε γιά νά τοϋ πει τό πρόβλημά της: ήταν έγκυος καί άνύπαντρη. «Τί μπορώ νά κάνω;» τόν είχε ρωτήσει. Γ ιά άλλη μιά φορά πρότεινε τόν ’Έλεγχο τών ’Ονείρων σάν άπάντηση. Στό όνειρό της, έμφανίστηκε κάποιος πού τής είπε: «Κράτησε τό παιδί, περίμενε τρία χρόνια, παντρέ­ψου τόν άνθρωπό σου καί μετά φύγε άπ’ τήν Πολιτεία αύτή».

«Δέν μπορούσα νά τής δώσω καλύτερη συμβουλή», είπε ό Δρ. ΜακΚένζι. «Τό ποσοστό διαζυγίων γιά τούς κάτω τών 20 ετών είναι 80%, κι έτσι φαινόταν πιό λογικό νά περι­μένει τρία χρόνια στό σπίτι της. Ό μνηστήρας της ήταν ό,τι χρειαζόταν, άλλά γιά νά πετύχει ό γάμος τους θά ήταν καλύτερα νά μετακόμιζαν σέ άλλη Πολιτεία, μακριά άπ’ τούς γονείς τους».

Σέ μιάν άλλη περίπτωση, ό ’Έλεγχος τών ’Ονείρων όδή- γησε σέ μιά έντελώς καινούρια θεραπευτική τεχνική, πού έξοικονόμησε πολλά χρόνια πολυέξοδης διαφορετικής θε­ραπείας. Τό πρόβλημα τής άσθενούς αύτής ήταν πώς, κάθε φορά πού ό άντρας της άργοϋσε παραπάνω άπό δέκα λε­πτά νά γυρίσει σπίτι, χάραζε μέ ξυράφι τούς καρπούς της. Γιά πολλούς μήνες, ό Δρ. ΜακΚένζι προσπαθούσε νά τής

148

έξηγήσει πώς, μολονότι νόμιζε πώς άντιδροϋσε στήν κα θυστέρηση τοϋ άντρα της, στήν πραγματικότητα, ξανα ζοϋσε μιά παιδική της εμπειρία όταν ό άλκοολικός πατέρας της άργοϋσε νά γυρίσει σπίτι. Ά φ οϋ τό κατάλαβε, σταμά­τησε νά κόβει τά χέρια της, άλλά ό Δρ. ΜακΚένζι δέν έμενε ικανοποιημένος. Μέ τόν τρόπο πού εξελίσσονταν τά πράγ­ματα, ή γυναίκα χρειάστηκε άλλα δυό χρόνια θεραπείας μέ δυό έπισκέψεις τή βδομάδα στόν ψυχίατρο. Τέλος, ό Δρ. ΜακΚένζι τής πρότεινε νά προγραμματίσει ένα όνειρο.

Τό όνειρό της άποδείχτηκε πώς ήταν καταπληκτικά δη­μιουργικό καί τής έλυσε τό πρόβλημα σέ μιά νύχτα.

’Ονειρεύτηκε πώς ό Δρ. ΜακΚένζι μαγνητοφώνησε όρι- σμένες δηλώσεις πού τήν έκνεύρισαν. Ά φ ού άκουσε τή μαγνητοταινία στό σπίτι της, μαγνητοφώνησε τίς άντιδρά- σεις της σέ μιά δεύτερη ταινία. Καί μετά έβαλε τό Δρα ΜακΚένζι ν’ άκούσει τή δεύτερη μαγνητοταινία καί νά τήν έρμηνεύσει. Σέ κάθε έρμηνεία του, έκείνη άναφωνοϋσε, «Τί βλάκας πού είμαι!» Οί έρμηνεΐες του ύπογράμμιζαν πώς έκείνη μπέρδευε δυό πραγματικότητες: τό παρελθόν καί τό παρόν. Τό όνειρό της τή βοήθησε νά τό καταλάβει γιά πρώτη φορά καί ποτέ πιά δέν ξανάκοψε τίς φλέβες της.

«Αύτό τό άξιοσημείωτο προγραμματισμένο όνειρο θε­ράπευσε τήν άσθενή μιά γιά πάντα. Σποραδικές έξετάσεις πού έγιναν στά έπόμενα τρία χρόνια έπιβεβαίωσαν πώς συ­νέχιζε νά είναι καλά στήν ύγεία της», άνέφερε ό Δρ. Μακ- Κένζι.

Ένας άλλος άσθενής έπασχε άπό κλειστοφοβία, καί γιά περισσότερο άπό ένα χρόνο πάλευε νά βρει τήν αίτια. ’Αποδείχτηκε πώς ή αιτία ήταν πολύ ένδιαφέρουσα. Σ’ ένα προγραμματισμένο όνειρο, ό ’ίδιος καί άλλοι τρεις άνθρω­ποι βρίσκονταν μέσα σ’ ένα τετράγωνο πού ένα σκοινί σχη­μάτιζε πάνω στό έδαφος. ’Έξω άπ’ τό τετράγωνο, σέ μιά γωνία του, ύπήρχε ένα μικρότερο έπίσης σχηματισμένο άπό ένα σκοινί. 'Όλοι προσπαθούσαν νά βγούν άπ’ τό με­γάλο τετράγωνο περνώντας μέσ’ άπ’ τό μικρό.

Ή σημασία τοϋ ονείρου αύτοϋ γίνεται σαφής όταν

149

150

δοϋμε τή μεγάλη περιοχή σάν μήτρα, καί τή μικρότερη σάν τόν τράχηλο τής μήτρας. ’Έξω ύπήρχε ένα καταπράσινο λιβάδι μέ άγελάδες (στήθη).

'Ένας άπ’ τούς συντρόφους τού άσθενούς έτρεξε πρός τό μικρότερο τετράγωνο άλλά έμποδίστηκε άπό ένα άό- ρατο φράγμα (τό μητριαίο τοίχωμα). Μιά σειρά κονσερβο­κούτια ήταν δεμένα στή μέση του κοντά στήν άγκράφα τής ζώνης του (ομφάλιος λώρος).

Ό άσθενής ήξερε πώς κατά κάποιον τρόπο έπρεπε νά βγεΤ άπό κεϊ, άλλά άποφάσισε ν ’ άφήσει τούς άλλους νά βγοϋν πρώτοι. Αύτό τού προκάλεσε κάτι σάν τράκ, μιά νευρικότητα σάν αύτή πού νιώθει κανείς όταν πάει νά βγά­λει λόγο. Ήταν δηλαδή κάτι πού ήξερε πώς έπρεπε νά κά­νει μολονότι τού προκαλοϋσε άγχος καί άγωνία (ψυχικό τραύμα τοκετού), άλλά ύπήρχε άνακούφιση μετά πού θά τελείωνε.

Οί άλλοι τρείς στό τετράγωνο ήταν οί δυό άδελφοί του καί ή άδελφή του.

Αύτό τό όνειρο καί μόνο τοϋ έδωσε τή λύση πού χρεια­ζόταν γιά τήν κλειστοφοβία του.

Τό ένδιαφέρον σημείο τοϋ ονείρου δέν είναι πώς μετα­φέρει έναν άνθρωπο πρίν άπό τή γέννησή του - αύτό είναι άρκετά συνηθισμένο - άλλά ή άναφορά του στό «άόρατο φράγμα». Μήπως αύτό - άναρωτιέται ό Δρ. ΜακΚένζι - ση­μαίνει πώς .ύπάρχει πιθανότητα ένόρασης πρίν άπό τή γέν­νηση;

Ό Δρ. ΜακΚένζι δέ συμβουλεύει μόνο τούς άσθενεΤς του νά χρησιμοποιούν τόν 'Έλεγχο τοϋ Νού, τόν χρησιμο­ποιεί κι ό ’ίδιος γιά νά βοηθάει τούς άσθενεΤς του. «'Όταν χρησιμοποιώ τόν ’Έλεγχο τών ’Ονείρων, μοϋ έρχονται με­ρικές πραγματικά καταπληκτικές γνώσεις».

Μ ιά νύχτα προγραμμάτισε ένα όνειρο γιά έναν άσθε νή σέ ψυχανάλυση, έναν 27χρονο άντρα πού δέν ειχε πάει ραντε­βού μέ κορίτσια δυό όλόκληρα χρόνια. Οί γυναίκες ήταν έναντίον του, «καί έξάλλου, ήταν κακές». Στό όνειρό του, ό Δρ. ΜακΚένζι άκουσε τόν έαυτό του νά λέει: «Πάντως έμένα

δέ μέ πειράζει άν δέ δημιουργήσεις ποτέ σου μιά έτεροφυ λόφιλη σχέση». Τήν άλλη φορά πού ό άσθενής του του παραπονέθηκε σχετικά μέ τίς γυναίκες, ό Δρ. ΜακΚένζι του είπε άκριβώς τήν ’ίδια φράση.

Τό άποτέλεσμα ήρθε. Ό άσθενής έμεινε κατάπληκτος. Τό ν’ άποφεύγειτίς γυναίκες ήταν ένας δικός του τρόπος ν’ άντιστέκεται στή θεραπεία, πράγμα πού δέ θά ξανασυνέ- βαινε. Εξάλλου, τόν έπιασε πανικός στή σκέψη πώς δέν έπρόκειτο νά δημιουργήσει μιά ύγιή σχέση μέ μιά γυναίκα.

ΈκεΤνο τό ϊδιο βράδυ, πήγε.Ό Δρ. ΜακΚένζι, πού έχει γ ίνει σύμβουλος τοϋ Έλέγχου

τοϋ Νοϋ, συνεχίζει τίς έρευνες γιά νά βρίσκει νέους τρό­πους έφαρμογής τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ πού νά βελτιώνουν καί νά έπιταχύνουν τίς ψυχιατρικές θεραπείες. Ταυτό­χρονα, άναζήτάει νέους τρόπους χρήσης τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ σέ πλατύτερους τομείς τής ιατρικής, όπως στή διά­γνωση τών άσθενειών.

Τό πρώτο βήμα σ’ αύτή τήν έρευνα είναι νά βρεθεί ένας τρόπος νά μετρηθεί ή άξιοπιστία τού ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ στόν έντοπισμό τών άσθενειών. Μετά άπό τρία χρόνια έρευνας, πιστεύει πώς άρχίζει νά πλησιάζει αύτό πού ό ’ίδιος όνομάζει «σχέδιο άπόλυτης έρευνας», ένα σύστημα πού νά έκμηδε- νίζει όλες τίς πιθανές παραλλαγές καί νά καταμετράει μόνο αύτό γιά τό όποιο σχεδιάστηκε νά καταμετρήσει. Ό σκοπός του είναι νά βρει κάποιον τρόπο νά εφαρμοστεί στή ν ιατρική ή τεχνική έντοπισμού άσθένειας μέ τόν "Ελεγχο τού Νού.

Μερικές φορές ή ιατρική διάγνωση άπαιτεϊ κάποια έξε- ρευνητική χειρουργική έπέμβαση ή τή χρήση δυνατών φαρμάκων πού μπορεί νά ένοχλήσουν ή νά βάλουν σέ κίν­δυνο τόν άσθενή, κι έτσι δέν ύπάρχει μιά τεχνική διάγνωσης πού νά είναι πάντα άκριβής. Ή ψυχοδυναμική διάγνωση δέ βάζει σέ κίνδυνο τόν άσβενή, άρκεΐ προηγούμενα ν ’ άπο- δειχτει ή άξιοπιστία της. Σ’ αύτό άκριβώς έργάζεται τώρα ό Δρ. ΜακΚένζι.

Ή πρώτη φορά πού δοκίμασε τό νέο σχέδιο έρευνας ήταν σέ μιά τάξη άποφοίτων τού Έλέγχου τοϋ Νοϋ πού

152

άποτελοΰνταν άπό 30 άτομα. Ή άκρίβεια τών άποτελεσμά- των ξεπερνοϋσε τίς πιθανότητες σύμπτωσης κατά 200 πρός ένα. Αύτό βέβαια ήταν ένθαρρυντικό, άλλά ήθελε νά τε­λειοποιήσει τίς μεθόδους του άκόμα παραπάνω καί νά κα­νονίσει τήν καταγραφή τών άποτελεσμάτων άπό κομπιοΰ- τερ.

’Έκανε μιά σύγκριση τών σχεδίων του στό τμήμα στατι­στικής τού Πανεπιστημίου τής Πενσυλβανίας καί βεβαιώ­θηκε πώς πραγματικά είχε έκμηδενίσει όλες τίς πιθανές παραλλαγές πού μαστίζουν τίς ψυχολογικές έρευνες καί πώς οί μετρήσεις του θά ήταν άκριβεϊς.

Τό ένημερωτικό δελτίο τού Ελέγχου τού Νοϋ δημο­σίευσε δύο σχέδια άνθρώπινου σώματος (βλέπε σελ. 153) μέ διάφορους κύκλους γιά νά μπορούν οί άναγνώστες νά ση­μειώσουν πάνω τους. Δημοσίευαν άκόμα - όπως καί στά σεμινάρια - τό όνομα, τήν ήλικία, τό φύλο καί τόν τόπο κατοικίας τών δύο άτόμων πού έπασχαν άπό κάποια πά­θηση. Αύτό πού δέ δημοσιευόταν, πού οϋτε κι ό ’ίδιος ό Δρ. ΜακΚένζι γνώριζε, ήταν ή φύση τής πάθησης. Ό γιατρός άπό τή Φλόριντα πού τού ’δωσε τίς δυό περιπτώσεις θά τό άποκάλυπτε μόνο μετά πού θά ’παίρνε όλες τίς άπαντήσεις.

Ή έρευνα δυό περιπτώσεων άντί γιά μία είναι σημαντική σύμφωνα μέ τό νέο σύστημα έρευνας. Αύτό έπιτρέπει στό Δρα ΜακΚένζι νά παρμερίζει όλες τίς «μαντεψιές». Λόγου χάρη, άν ό άσθενής A - άλλά όχι ό άσθενής Β - έχει ένα τραύμα στόν άριστερό άστράγαλο, όποιαδήποτε σημείωση στόν κύκλο τού άριστεροϋ άστράγαλου τοϋ άσθενοϋς Β θά ήταν μαντεψιά. ’Άν 5 άναγνώστες τοϋ δελτίου μάντευαν τόν άριστερό άστράγαλο τοϋ άσθενούς Β, είναι λογικό νά συμ- περάνουμε πώς άλλοι τόσοι θά μάντευαν καί γιά τόν άσθενή Α.

Ά ς ύποθέσουμε πώς 50 άναγνώστες σημείωναν τόν άρι­στερό άστράγαλο τοϋ Α. Ό Δρ. ΜακΚένζι θά άφαιροϋσε 5 άπ’ αύτό τόν άριθμό, θεωρώντας πώς είναι μαντεψιές, καί θά ύπολόγιζε πώς οί άλλοι 45 λειτουργούσαν ψυχικά. Τότε

Προ

σοχ

ή:Ό

σκοπ

ός

αύτο

ϋ το

ϋ πε

ιράμ

ατος

εί

ναι

νά έν

τοπ

ιστε

ΐ σω

στά

ή άν

ωμα

λίαή

πά

θηση

. Π

αράκ

ληση

νά

περι

ορίσ

ετε

τή δρ

αστη

ριότ

ητά

σας

στόν

έν

τοπι

σμό

γιά

νά μή

ν έπ

ηρεα

στεϊ

ή πά

θηση

στ

ή δι

άρκ

εια

Cr<TO Ό Ο.ΕΤ

■Ο-σ *

f2 οω D Ο

«ςτ -οCD *

Μ

οKD ι- ω ω•b D Ε Ο -ω η

ο >5 ο­χ -οCOc\j e

I f

ο ωηcr ω -< οφ -£Τ Ό CD2- cr e ο

g | 5 •ο 5 sί u t/£ - 'Μ^ ω cd >- η σ 9 ο *

ό < '2 ° HZ cJET > lu S 'ω ·ω

Ο "°

ρ F* ° §- Ο Ο.

Ό CΗ δ

η i f 3 ω H & -σ

« 1 1 £ ° Ηι « ■«> .£ D,Ε- c σ C -ω η

> ο ω •ω > η-<

ο (§ Ο ω* Η*

$ $ Ρ Ρ

•Ο >> .2

ο °

Ι ο

1 1 3 Ο D *

Ο > > < ΗΟ* ·ο .. Ρ

■δ -2 § Iο ·σ °- £ ιζ σ *— ο. a

ρ

ρ ω> Η

1 > 5 -ω-σ ^•CT Q.

- ω 2 C ιο■ω

Ρ

inI!:

CLιυC

<XlAjGh-c=a.LUC

154

τό κομπιοϋτερ θά μπορούσε νά μετρήσει τή στατιστική ση­μασία τών άποτελεσμάτων.

Γιά νά λειτουργήσει αύτό τό σύστημα, οί δύο περιπτώ­σεις πρέπει νά είναι διαφορετικές. ’Άν καί οί δυό είχαν κάποιο τραύμα στόν άριστερό άστράγαλο, ή μέθοδος τοϋ άποκλεισμοϋ τών μή ψυχοδυναμικών άπαντήσεων δέ θά μπορούσε νά χρησιμοποιηθεί.

Ό γιατρός άπό τή Φλόριντα είχε κάνει γκάφα: είχε στεί­λει δυό περιπτώσεις πού, όπως άποδείχτηκε άργότερα, πα­ρουσίαζαν τραύματα στήν’ίδια περιοχή τοϋ σώματος. Ό Δρ. ΜακΚένζι έπρεπε ν ’ άλλάξει τά σχέδιά του καί νά μελετήσει τ’ άποτελέσματα μέ άλλο τρόπο. Ά ντ ί νά συγκρίνει τήν περίπτωση Α μέ τήν περίπτωση Β, έκανε μιά σύγκριση άνά­μεσα στό μεγαλύτερο άριθμό σωστών άπαντήσεων καί τόν άμέσως έπόμενο άριθμό άπαντήσεων. Μολονότι τό κομ­πιοϋτερ τοϋ είπε πώς ή πιθανότητα νά είναι συ μπτωματικά τ’ άποτελέσματα ήταν μία στό ένα δισεκατομμύριο φορές, άκόμα δέ θεωρεί τό πείραμα πειστικό γιατί δέν μπόρεσε ν ’ άκολουθήσει τό δικό του σχέδιο έρευνας.

Στό σχέδιο πού προτείνει, ύπάρχουν πολύ περισσότερες άπόψεις άπ’ όσες περιγράφονται έδώ, καί έχει κάνει πολλά άλλα πειράματα πού άπέδωσαν αύτό πού ό ’ίδιος όνομάζει «στατιστικά σημαντικά άποτελέσματα». 'Ολόκληρο τό σχέ­διό του είναι τόσο σημαντικό, πού σίγουρα θ’ άκούσουμε πολλά σχετικά μ ’ αύτό, μόλις τελειοποιήσει τήν τεχνική του. Ά ντί νά βάζει τούς άπόφοιτους τού ’Ελέγχου τοϋ Νού νά σημειώνουν σ’ ένα κύκλο τήν πιθανή θέση κάποιας πάθη­σης, θά τούς δίνει έναν όλόκληρο κατάλογο μέ διάφορες παθήσεις γιά νά ύπογραμμίζουν αύτή πού βρίσκουν, προ- τείνοντας έτσι πιό ειδικευμένη διάγνωση.

«Αύτές οί προκαταρκτικές μελέτες», είπε, «καταλήγουν σέ πολύ ψηλά έπίπεδα στατιστικής σημασίας. 'Ωστόσο, δέν είμαι έτοιμος νά βγάλω συμπεράσματα άπ’ αύτές. Χρειάζε­ται πολλή καί κοπιαστική δουλειά άκόμα. ’Ά ν οί μελλοντικές μελέτες άποδειχτούν έξίσου ένθαρρυντικές, τότε μπορεί νά βρούμε ένα τρόπο νά βάλουμε τούς ψυχολειτουργούς

I !>!>

v<‘i βοηθάνε τούς γιατρούς στίς διαγνώσεις τους, μέ τρό­πους πολύ πιό άξιόπιστους άπ’ αύτούς πού χρησιμοποιούν οήμερα. Αύτό θά μπορούσε νά θεωρηθεί σάν σημαντική Ιατρική άνακάλυψη. Είναι νωρίς νά τό βεβαιώσουμε άκόμα, άλλά οί έργασίες μου έχουν πάρει αύτή τήν κατεύθυνση».

Ό Διευθυντής ’Ερευνών τού ’ Ελέγχου τοϋ Νού, Ούίλ- ψριντ Χάν, βιοχημικός καί πρώην πρόεδρος τού Ιδρύματος Νοητικών ’Επιστημών, συμφωνεί μέ τίς έλπίδες τού Δρα ΜακΚένζι. «Άπό τό 19ο αιώνα κιόλας, όταν ή έπιστημονική μέθοδος άρχισε νά ένδιαφέρεται γιά ψυχικές μελέτες, όρι- σμένες άνεξέλεγκτες (καί μερικές φορές άγνωστες) παραλλαγές ή μεταβλητές ποσότητες άφηναν άναπάντητα έρωτήματα σχετικά μέ τίς άνακαλύψεις. Τό άν ό Δρ. Μακ- Κένζι βρίσκεται στά πρόθυρα μιάς μεγάλης ιατρικής άνακά- λυψης, όπως λέει, δέν μπορώ νά τό βεβαιώσω. Νομίζω πάν­τως πώς έχει κάνει κιόλας μιά σημαντική άνακάλυψη στήν έρευ νητική μέθοδο. Ά π ’ όλα τά στοιχεία πού συγκεντρώνει, μπορεΤ νά ξεχωρίσει τίς άληθινά ψυχοδυναμικές άπαντή- σεις, άφήνοντας κατά μέρος όλα τά άχρηστα στοιχεία καί κρατώντας μόνο έκεϊνα πού θέλει νά μελετήσει, μ έ τ ό ν ’ίδιο τρόπο πού ένας χημικός πού θέλει νά έξετάσει μόνο ένα συστατικό στοιχείο τού νερού μπορεΤ ν ’ άποκλείσει τό νερό καί όλα τά ύπόλοιπα συστατικά στοιχεία καί νά ξεχωρίσει έκεΤνο πού θέλει νά μελετήσει».

Κεφάλαιο 18

Ή αύτοεκτίμησή σας θ ’ άνέβει

«Χάνουμε πάρα πολύ χρόνο άπ’ τή ζωή μας κουβαλών­τας άσκοπα τήν ύπαρξή μας. Ά ν άφιερώναμε τό μισό άπ’ αύτό τό χρόνο άναζητώντας μέ τό νού μας έναν τρόπο ν ’ άντιμετωπίζουμε τή ζωή, θά βρίσκαμε πώς ε’ίμαστε πολύ πιό δυνατοί άπ’ όσο νομίζουμε», δήλωσε στίς 14 Νοεμβρίου 1975 στήν έφημερίδα Chicago Tribune ή τραγουδίστρια ήθο- ποιός ΚάρολΛώρενς. Αποφοίτησε άπό τόν Έλεγχο τού Νού άφού παρακολούθησε τό σεμινάριο μέ τήν προτροπή μιάς άλλης άπόφοιτης τραγουδίστριας, τής Μαργκερίτ Πιάτσα.

Είναι άλήθεια πώς οί περισσότεροι άπό μάς ε’ίμαστε φυ­λακισμένοι μέσα σέ στενές ιδέες γιά τό ποιοί ε’ίμαστε καί τό τί μπορούμε νά κάνουμε. Σύντομα θά γνωρίσετε τή χαρά πού δίνει τό ξεπέρασμα τών έμποδίων αύτών καί τήν έλευ- θερία πού ύπάρχει έξω άπ’ αύτά τά στενά πλαίσια. Ό ταν δείτε τί είστε ικανός νά κάνετε, ή αύτοεκτίμησή σας θ ’ άνέβει. Πολλές μελέτες έχουν γίνει σχετικά καί τ’ άποτελέ­σματα ύπάρχουν απή διάθεσή σας. Καλύπτουν μεγάλες ομάδες άνθρώπων χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, καθώς καί άλλους τών όποιων ή αύτοεκτίμηση όπωσδήποτε παρα­παίει: άναποφάσιστους φοιτητές, άλκοολικούς, ναρκομα­νείς, φυλακισμένους καί φτωχούς.

157

’Άς δούμε πρώτα τούς φοιτητές. Ό 'Έλεγχος τού Νοϋ διδάσκεται, συχνά σάν κύριο μάθημα, σέ ε’ίκοσι τέσσερα κολέγια καί πανεπιστήμια, δεκαέξιγυμνάσια καί όκτώ δημο­τικά.

Θά μπορούσατε νά φανταστείτε πώς τό ’ίδιο μάθημα πού διδάσκεται μέ τόν ’ίδιο τρόπο σέ διαφορετικά σχολεία, σέ μαθητές καί φοιτητές πού έχουν διαφορετικές ήλικίες καί διαφορετική μορφωτική καί κοινωνική προέλευση, θά ’πρεπε νά έχει διαφορετικά άποτελέσματα. Δέν είναι έτσι: τά άποτελέσματα είναι τόσο όμοιόμορφα πού μπορούμε νά ύποστηρίξουμε μέ άρκετή σιγουριά πώς, σέ γενικές γραμ­μές , είναι δυνατό νά προβλεφθοϋν τ ’ άποτελέσματα έκ τών προτέρων. ’Ά ν χρησιμοποιήσουμε τόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ σέ κάποιο σχολείο, τό άποτέλεσμα θά είναι πώς οί φοιτητές θά έχουν ισχυρότερη αυτοσυνείδηση, μεγαλύτερη αύτοκαθο- δήγηση πού θά προέρχεται άπό τή βελτιωμένη τους ικανό­τητα νά λύνουν τά προβλήματά τους. Μ’ άλλα λόγια, θά έχουν πιό δυνατή προσωπικότητα. Αύτό καταμετρήθηκε έπιστημονικά άπό τό Δρα Τζώρτζ Ντέ Σώ, πρώην Διευθυντή Εκπαιδευτικής ’Έρευνας τοϋ Έλέγχου τού Νού Σίλβα καί πρώην Διευθυντή τής Συμβουλευτικής καί Ερευνητικής Επιτροπής τού Δημοσίου Κολεγίου τού Ούίλλιαμσπορτ τής Πενσυλβανίας.

Τό πρώτο τέστ, τό 1972, έγινε στό γυμνάσιο Χάλλαχαν τής Φιλαδέλφειας, όπου 2.000 μαθητές παρακολούθησαν τά μαθήματα. Μιά βδομάδα πρίν καί δυό βδομάδες μετά, διαλέχτηκαν στήν τύχη 220 μαθητές γιά ν ’ άπαντήσουν στό Γυμνασιακό Ερωτηματολόγιο Προσωπικότητας (πού δημο­σιεύτηκε άπό τό ’ Ινστιτούτο Επισήμανσης Προσωπικότη­τας καί Ικανότητας). Τό έρωτηματολόγιο άποτελεΐται άπό 140 έρωτήσεις πού μπορούν νά καταμετρήσουν τήν εικόνα πού έχει κάποιος γιά τόν έαυτό του. Μετά, είναι δυνατό νά σχεδιαστεί ή γενική εικόνα τοϋ έαυτοϋ του σάν ένα είδος πορτραίτου μέ 14 χαρακτηριστικά: έπιμέλεια, τυχοδιωκτι­σμός, αύτοσιγουριά, κλπ. Τό τέστ χρησιμοποιείται πολύ στήν έρευνα καί τήν καθοδήγηση.

158

Τά αύτοπορτραϊτα αύτών τών 220 μαθητών συνδυάστη­καν σ ’ ένα μοναδικό προφίλ όμάδας καί, άργότερα, έγινε σύγκριση πρίν καί μετά. Άποτελέσματα: μεγάλες άλλαγές πού κατέληγαν σέ δυνατότερη προσωπικότητα, μεγαλύ­τερη αύτοσιγουριά καί περισσότερη γαλήνη, ένώ ταυτό­χρονα παρουσίαζαν λιγότερη άνυπομονησία, άνασφάλεια καί άδιαφορία. Ά πό όρισμένες άπόψεις, μερικοί μαθητές δέν άλλαξαν καθόλου καί έμειναν σάν νά αίωρούνταν σέ ισορροπία άνάμεσα στήν άπειθαρχία καί τήν ύπακοή, τή σκληράδα καί τήν πραότητα. Τό γενικό συμπέρασμα ήταν πώς οί μαθητές αύτοί είχαν μεγαλύτερο σεβασμό γιά τόν έαυτό τους, άπ’ όσο είχαν πρίν παρακολουθήσουν τόν ’Έλεγχο τού Νού.

Φυσικά, μέ τίς έναλλαγές πού παρουσιάζει ή ζωή, οί Ιδέες πού έχουμε γιά τόν έαυτό μας άλλάζουν μέρα μέ τή μέρα. Ά ν δίναμε τό τέστ σέ μιά όμάδα άνθρώπων διαλεγμέ­νων στήν τύχη καί τό έπαναλαμβάναμε τρείς βδομάδες άρ­γότερα, θά βρίσκαμε όρισμένες άλλαγές. Αύτοί πού έφτια­ξαν τό τέστ, μελέτησαν κι αύτή τήν περίπτωση. Οί τυχαίες άλλαγές πού μπορούν νά συμβούν συμπτωματικά είναι κάτι φυσικό, πού πρέπει νάτό περιμένουμε, καίτό ποσοστό τους έχει μετρηθεί. Γιά νά έκτιμηθούν σωστά τ’ άποτελέσματα στό γυμνάσιο Χάλλαχαν, έπρεπε νά προσδιοριστεί τό κατά πόσο οί δηλωμένες άλλαγές ξεπερνούσαν τίς άλλαγές πού μπορεί νά είχαν προκληθεί άπό άπλή σύμπτωση. Καί νά τί βρέθηκε:

Γ ιά νά προκληθούν συμπτωματικά ο ί ’ίδιες θετικές άλλα­γές προσωπικότητας πού παρατηρήθηκαν στό γυμνάσιο Χάλλαχαν μέ τόν Έλεγχο τού Νού, τό τέστ θά έπρεπε νά δοθεί πάνω άπό χίλιες φορές σέ μιά όμάδα μαθητών διαλεγ­μένων στήν τύχη· πάνω άπό χίλιες φορές γιά νά ίσοβαθμι- στεί ή άλλαγή σέ αύτοσιγουριά, πάνω άπό χίλιες φορές γιά νά ίσοβαθμιστεί ή άλλαγή σέ φρονιμάδα καί γαλήνη. Οί άλλαγές δέν προκλήθηκαν άπό τήν τύχη άλλά άπό τόν Έ λεγχο τού Νού.

Έ νώ προχωρούσε κανονικά τό σεμινάριο, ό Τζό Κλάρκ,

159

ένας δημοσιογράφος τής έφημερίδας Philadelphia Daily News, έπαιρνε συνέντευξη άπό μερικούς μαθητές στή διάρ­κεια τοϋ μεσημεριανού γεύματος. Σ’ ένα άρθρο πού δημο­σιεύτηκε στίς 27 Σεπτεμβρίου 1972, άνέφερε τή 13χρονη Κάθυ Μπρέιντυ, πού έτρωγε τά νύχια της άπό τότε πού ήταν όκτώ χρονών: «’Έτρωγα τά νύχια μου όποτε ήμουνα ταραγ­μένη. Σήμερα τό πρωί πού ήμουνα μέσα στήν αίθουσα, μοϋ ’ρθε όρεξη νά τά φάω, άλλά οϋτε τά δάγκωσα. Είπα στόν έαυτό μου: ‘ ‘Μήν τρως τά νύχια σου” . Έ κλεισα τά μάτια μου καί χαλάρωσα».

Ή Πάτ ’Άιζενλορ τοϋ είπε πώς είχε ξεπεράσει ένα τσα­κωμό μέ τό μικρότερο άδελφό της, κάτι πού ποτέ πρίν δέν είχε γίνει. «Είπα στόν έαυτό μου: “ Δέν ύπάρχει λόγος νά θυμώνεις. Γιατί νά τσακώνεσαι;” Καί δέν τσακώθηκα. Σή­μερα τό πρωί μάλιστα ξεφορτώθηκα έναν πονοκέφαλο λέ­γοντας στόν έαυτό μου πώς έπρεπε νά τόν ξεφορτωθώ. Ξέρω πώς σάς φαίνεται παράξενο, άλλά έτσι είναι».

’Άς συγκρίνουμε τώρα τ’ άποτελέσματα τοϋ σχολείου αύτοϋ μέ δυό άλλες μελέτες, ή μιά στό Λώρενσβιλλ, ένα καθολικό γυμνάσιο θηλέων στό Πίτσμπουργκ καί ή άλλη στό Σαίντ Φιντέλις, ένα καθολικό γυμνάσιο άρρένων πού προε­τοιμάζει τούς μαθητές του γιά νά γίνουν ιερείς.

Στό Λώρενσβιλλ καί στό Σαίντ Φιντέλις, όπως καί στό Χάλλαχαν, ή μεγαλύτερη άλλαγή πού παρουσίασαν οί μα­θητές ήταν στή δύναμη τής προσωπικότητας. Καί κάτι παραπάνω: αύτή ή άλλαγή ήταν όμοιόμορφη. Σέ κάθε όμάδα καί τών τριών σχολείων, ή πιθανότητα νά όφειλόταν ή βελ­τίωση στήν τύχη ήταν μία στίς χίλιες. Τ ό ’ίδιο ποσοστό άλλα- γής σέ φρονιμάδα σημειώθηκε στό Χάλλαχαν καί στό Λώ­ρενσβιλλ, άλλά ήταν λίγο μικρότερο στό Σαίντ Φιντέλις. Διάφορα ποσοστά άλλαγής σέ αύτοσιγουριά σημειώθηκαν καί στά τρία σχολεία, άλλά πάντως όλα ήταν θετικά.

Τά έπιμέρους αύτά άποτελέσματα δέν ικανοποίησαν άπόλυτα τό Δρα Ντέ Σώ. Μολονότι εύχαριστήθηκε άπό τό θετικό χαρακτήρα καί τήν όμοιομορφία τών άποτελεσμάτων τού Έλέγχου τοϋ Νοϋ, κάτι έλειπε. Αύτά τά όμαδικά τέστ,

160

μιά βδομάδα πρίν καί δυό βδομάδες μετά τήν έκπαίδευση στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ, δέ δείχνουν άν τό όφελος είναι διαρκείας. Έ να τέστ πού θά γινόταν τέσσερις μήνες μετά τήν έκπαίδευση, μπορούσε νά τ ’ αποδείξει.

Ό Δρ. Ντέ Σώ τό δοκίμασε στό Λώρενσβιλλ καί στό Σαίντ Φιντέλις καί βρέθηκε μπροστά σέ διάφορες έκπλήξεις: Σ’ ολα τά παραπάνω χαρακτηριστικά - δύναμη προσωπικότη­τας, αύτοσιγουριά, φρονιμάδα - οί μαθητές καί τών δύο σχολείων είχαν βελτιωθεί πολύ περισσότερο σέ κείνο τό τετράμηνο παρά στίς δυό πρώτες βδομάδες μετά τήν έκ­παίδευση!

Στήν άναφορά του σχετικά μ ’ αύτές τίς μελέτες, ό Δρ. Ντέ Σώ συμπέρανε:

'Ίσως οί άλλαγές πού παρουσίασαν οί παραπάνω μαθητές στά διάφορα έκπαιδευτικά πλαίσια μπορούν νά έκτιμηθούν κα­λύτερα κάτω άπό τό πρίσμα πού ύποστηρίζει ό Τζών Χόλτ, έκ- παιδευτικός καί συγγραφέας. Ό Χόλτ λέει πώς ή έκπαιδευτική διαδικασία συχνά βασίζεται στή διδασκαλία τής ήλιθιότητας, γιατί συμβάλλει στήν αύξηση τοϋ άγχους καί τοϋ συναισθήμα­τος ένοχης, ζητώντας σχεδόν συνεχώς τήν έγκριση ή όχι άπό κάποιο παράγοντα έξωτερικοϋ περιβάλλοντος. Πρόκειται δη­λαδή γιά συνθήκες που μπορούν νά δημιουργήσουν μιά συγκα­ταβατική, νευρωτική καί παθολογική ρομποτική συμπεριφορά πού κάθε άλλο παρά βοηθάει στήν παιδεία καί τήν ανάπτυξη τού άνθρώπου. Υπάρχουν λόγοι νά πιστεύουμε πώς οί ϊδιες συνθήκες ισχύουν καί σ’ άλλους κοινωνικούς θεσμούς.

Τά παραπάνω στοιχεία έρευνας δείχνουν, τουλάχιστον άπό έκπαιδευτική άποψη, μιά τονωτική, βιώσιμη έναλλακτική λύση. 'Ένας παρονομαστής άλλαγής πού παραμένει ισχυρός μετά τήν έκπαίδευση στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ είναι αύτός κατά τόν όποιο άποτείνεται κάποιος σέ έσωτερικά σημεία άναφοράς, όταν δηλαδή κάποιος άναγνωρίζει στόν έαυτό του όρισμένες άξιες κάνοντας έτσι ένα σημαντικό βήμα πρός τόν αύτοέλεγχο, σέ άντίθεση μέ τήν παθητική στάση έκείνου πού άφήνεται νά τόν έλέγχουν έξωτερικά οί άλλοι.

Στά περισσότερα σχολεία όπου διδάσκεται ό ’Έλεγχος

161

τοϋ Νοϋ, καλό είναι νά τόν μαθαίνουν καί οί δάσκαλοι. Οί λόγοι - έκτός άπό έναν - είναι άρκετά σαφεΤς, άν υπολογί­σουμε τό όφελος πού έχουν άπό τήν ’ίδια τους τήν έκπαί- δευση. Οί δάσκαλοι δέν τά χάνουν, δείχνουν περισσότερη ύπομονή καί οί μαθητές έτσι περνάνε πιό εύχάριστα τίς ώρες τών μαθημάτων τους μαζί τους.

Είναι γνωστό πώς ένας δάσκαλος πού περιμένει λίγα άπό τούς μαθητές του, πετυχαίνει λίγα, ένώ ένας πού περιμένει πολλά, πετυχαίνει πολλά. Ό δάσκαλος πού έχει έξασκηθεΐ στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ ξέρει άπό πρώτο χέρι αύτό πού ό Χοσέ ονομάζει στό Κεφάλαιο 14 «κοσμικό Χάρτη τών Δι­καιωμάτων» μέ δικαιοδοσία σ’ όλόκληρη τήν άνθρωπότητα. Μέ μιά τέτοια εξάσκηση, κανένας δάσκαλος δέν πρόκειται νά πει «τούβλο» κάποιο μαθητή του, γιατί ξέρει πολύ καλά τό μεγάλο φάσμα δυνατοτήτων πού διαθέτει κάθε ανθρώπι­νος νούς. Τό άποτέλεσμα είναι πώς γίνεται καλύτερος δά­σκαλος, άκόμα κι άν οί μαθητές του δέν έχουν άκούσει ποτέ γιά τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ.

Ωστόσο, άμα καί ό δάσκαλος καί οί μαθητές του είναι άπόφοιτοι τοϋ Έλέγχου τοϋ Νού, πολλά ώραϊα πράγματα συμβαίνουν μέσα στήν τάξη.

Μιά δασκάλα δημοτικού άπό τό Μπάφφαλο διδάσκει τούς μαθητές της νά «συντονίζονται» μέ τό Τζώρτζ Ούάσιν- γκτον καί άλλες ιστορικές μορφές τού παρελθόντος, γιά νά μαθαίνουν καλύτερα τήν ιστορία, χρησιμοποιώντας τίς τε­χνικές μεθόδους πού έμαθαν στά σεμινάρια τοϋ ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ όταν εντόπιζαν άσθένειες. Μ’ αύτό τόν τρόπο «ζοϋν» τήν ιστορία. Καί γιά νά τούς βοηθήσει άργότερα, όταν γράφουν διαγώνισμα, συντονίζονται μαζί της καί έπι- βεβαιώνουν τίς άπαντήσεις τους.

Σέ κολεγιακό έπίπεδο, μιά καθηγήτρια βάζει τούς φοιτη­τές της νά συντονίζονται μέ φιλόσοφους πού τούς έξηγάνε τά δύσκολα σημεία τών θεωριών τους. «Τό σύστημα λει­τουργεί!» μάς δήλωσε.

Ή κυρία Τζό Λάυτλ, άπό τό Βιρτζίνια Μπήτς, πού δίνει διαλέξεις γιά τόν ’Έλεγχο τού Νοϋ, διδάσκει παιδιά άπό 11

162

έφτά μέχρι δεκαεφτά χρονών. Μερικές άπό τίς έμπειρίες της άναφέρθηκαν στήν έφημερίδα Ledger Star τοϋ Νόρφολκ (16 ’ Ιουλίου 1975) κάτω άπό τόν τίτλο: «Οί Μαθητές ’Αρι­στεύουν Μετά τό Σεμινάριο τοϋ ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ». "Ενας άπ’ τούς μαθητές της έπαιρνε φάρμακα γιά νά κατανικήσει τήν ύπερκινησία πού είχε. Ή μητέρα τοϋ άεικίνητου καί ζωηρού έκείνου παιδιού δήλωσε: «Μετά τό σεμινάριο, οί άλλαγές ήταν φανταστικές. Ό γιός μου σταμάτησε νά παίρ­νει φάρμακα καί οί βαθμοί του πέρασαν άπ’ τό Μέτρια στό Άριστα. Ό ’Έλεγχος τοϋ Νού τόν έμαθε πώς είχε τή δύναμη ν ’ άλλάξει μόνος του».

Οί βαθμοί ένός άλλου μαθητή γυμνασίου πέρασαν άπό Μέτρια πού ήταν πρίν τό σεμινάριο στό Ά ριστα μετά τήν έκπαίδευσή του. Μιά άλλη μαθήτρια πάλι άποτύχαινε σ’ όλα τά διαγωνίσματα όρθογραφίας. Μετά τό σεμινάριο πήρε άριστα σ’ όλα τά διαγωνίσματα ορθογραφίας καί ή ικανό­τητα άνάγνωσης πού είχε σέ έπίπεδό τετάρτης δημοτικού έφτασε τό γυμνασιακό έπίπεδό.

Δέν ύπήρχε πρακτικός τρόπος νά γίνει σύγκριση άνά­μεσα σ’ αύτούς πού άποφάσισαν νά παρακολουθήσουν τό σεμινάριο κι αύτούς πού δέν τό παρακολούθησαν, οϋτε μπορούσε νά μετρηθεί ή διαφορά άνάμεσα στίς δυό όμάδες μετά τό σεμινάριο, γιατί καί στά τρία γυμνάσια όπου ό Δρ. Ντέ Σώ έκανε τά τέστ «πρίν» καί «μετά», ούσιαστικά όλοι οί μαθητές γράφτηκαν στό σεμινάριο τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ.

'Ωστόσο, ή εύκαιρία παρουσιάστηκε στό Πανεπιστήμιο τού Σκράντον, στήν Πενσυλβανία. Ό καθηγητής Ντόναλντ Λ. Άντζελλ τοϋ Τμήματος Ανθρωπίνων Δυνατοτήτων πρόσφερε τό σεμινάριο στούς άποφοίτους τού Τμήματος Καθοδήγησης καί Αποκατάστασης. Αρκετοί φοιτητές άποφάσισαν νά μήν παρακολουθήσουν τό σεμινάριο γιά νά έπιτρέψουν στόν καθηγητή τους καί στό Δρα Ντέ Σώ νά μελετήσουν τίς διαφορές. Σέ 35 φοιτητές πού πήραν τό σεμινάριο καί σέ 35 πού δέν τό πήραν, έδωσαν ένα τέστ παρόμοιο μέ κείνο πού είχαν δώσει στά γυμνάσια, μολονότι ήταν σχεδιασμένο γιά ένήλικους.

163

Οί διαφορές παρουσιάστηκαν στίς δυό όμάδες πρίν άκόμη άρχίσει τό σεμινάριο. Σύμφωνα μέ τ’ άποτελέσματα τοϋ τέστ, αύτοί,πού είχαν άποφασίσει νά πάρουν τό σεμινά­ριο ήταν πιό δεκτικοί στίς νέες έμπειρίες καί είχαν περισσό­τερη έσωτερική καθοδήγηση. Οί άλλοι πού δέ θέλησαν νά παρακολουθήσουν τό σεμινάριο ήταν πιό παραδόπιστοι, πιό τυπικοί καί πιό πρακτικοί.

"Ενα μήνα μετά τό σεμινάριο, οί δυό όμάδες ξαναπέρα- σαν τό τέστ, καί μολονότι-παρέμεναν όί άρχικές διαφορές, άλλες πιό σημαντικές είχαν παρουσιαστεί: Ή όμάδα τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ ήταν συναισθηματικά πιό σταθερή καί ώριμη, ένιωθε περισσότερη αύτοσιγουριά καί ήταν πιό χα­λαρωμένη.

Μέ λίγα λόγια, ή μελέτη αύτή δείχνει πώς αύτοί πού άποφασίζουν νά μάθουν τόν ’Έλεγχο τού Νοϋ είναι διαφο­ρετικοί άπό εκείνους πού δέν τόν θέλουν, καί πώς άφού παρακολουθήσουν τό σεμινάριο ώφελοϋνται.

Μολονότι ή αύξηση τής αύτοεκτίμησης είναι σημαντική γιά όλους μας, μπορεί νά γίνει ζήτημα ζωής ή θανάτου γιά τούς τοξικομανείς πού προσπαθούν ν’ άπελευθερωθούν άπό τό πάθος τους. Ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ έχει λίγες έμπει­ρίες μέ τούς τοξικομανείς, άλλά καί οί λίγες αύτές άποδεί- χτηκαν έποικοδομητικές.

Ό Πώλ Γρίβας, συνδιευθυντής τού Κέντρου Έλέγχου τοϋ Νοϋ τού Μανχάτταν (Σημ. τού Μετ. Ελληνοκύπριος, ύπεύθυνος γιά τά έλληνικά σεμινάρια Έλέγχου τού Νού στήν Ελλάδα καί τήν Κύπρο), ήθελε νά δει τί μπορεί νά κάνει ό ’Έλεγχος τού Νού γιά τούς ναρκομανείς. Προ- σφέρθηκε έθελοντικά ν’ άρχίσει μέ τέσσερις τοξικομανείς, δύο άπό μεθαδόνη καί δύο άπό ήρωίνη. Οί δύο μεθαδονο- μανεϊς βρήκαν τό σεμινάριο χρήσιμο, άλλά δέ γλύτωσαν άπό τή μεθαδόνη. Ή μεθαδόνη είναι πολύ έθιστική καί χρησιμοποιείται σέ πολλά προγράμματα άποτοξίνωσης άπό τήν ήρωίνη. Γ ιά νά κόψει κανείς τή μεθαδόνη νιώθει πολύ δυνατούς σωματικούς πόνους καί, όπως είπαν οί δύο τοξι-

164

κομανεΤς, oi πόνοι ήταν τόσο δυνατοί πού δέν μπορούσαν νά συγκεντρωθούν στίς άσκήσεις τού ’Ελέγχου τού Νοϋ.

"Ενας άπ' τούς δύο ήρωινομανείς άντιμετώπισε μιά ο ι­κογενειακή κρίση τήν πρώτη μέρα τού σεμιναρίου καί στα­μάτησε. Ό άλλος κατόρθωσε ν ’ άποτοξινωθεί, ν ’ άπελευ- θερωθεΐ άπό τό πάθος τοϋ ναρκωτικού γιά άρκετούς μήνες μετά τό σεμινάριο. Μετά, τηλεφώνησε στόν κ. Γρίβα γιά νά τοϋ άναφέρει πώς είχε ξαναρχίσει τήν ήρωίνη, καί τού ζή­τησε νά έπαναλάθει τό σεμινάριο. Ό κ. Γρίβας πέρασε μιά όλόκληρη μέρα μαζί του άνανεώνοντας τήν έκπαίδευσή του καί πάλι κατάφερε ν ’ άποτοξινωθεΐ. ’Αρκετούς μήνες άργότερα ήταν άκόμα έλεύθερος άπό τό πάθος του. Μετά, μετακόμισε σ’ άλλη Πολιτεία καί ό κ. Γρίβας έχασε τήν έπαφή μαζί του.

Ή δεύτερη προσπάθεια νά βοηθηθούν τοξικομανείς μέ τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ έγινε στή συνοικία Μπρόνξ, σ’ ένα κοινό σχέδιο πού περιλάμβανε δεκαοκτώ πρώην τοξικομα­νείς, μερικοί άπό τούς όποιους είχαν άναλάβει τή διοργά­νωση τού ’ίδιου τοϋ σχεδίου. Ό σο ι παρακολούθησαν τό σε­μινάριο είπαν πώς ένιωθαν νά έλέγχουν τόν έαυτό τους περισσότερο παρά ποτέ καί άρκετοί άπ’ αύτούς, λίγους μήνες άργότερα, δήλωσαν πώς είχαν καταφέρει νά έκπαι- δεύσουν καί διάφορα μέλη τών οικογενειών τους. ’Αξιόπι­στα τέστ «πρίν» καί «μετά» δέν μπόρεσαν νά γίνουν γιατί τρείς μήνες άργότερα πολλοί άπό τούς άρχικούς δεκαοκτώ δέν ήταν πλέον διαθέσιμοι.

Χρησίμεψαν σέ τίποτε αύτές οί δύο έμπειρίες; Ναί, λέει ό Πώλ Γρίβας. Μολονότι δέν ύπάρχουν άκόμα στατιστικές άποδείξεις, ή έμπειρία του σημαίνει δύο πράγματα:

Πρώτον, ό ’Έλεγχος τού Νοϋ δέ θά ’πρεπε νά μπαίνει στή ζωή ένός τοξικομανούς γιά 48 ώρες καί μετά νά έγκα- ταλείπει τά πάντα σ’ αύτόν. Γιά τούς περισσότερους άπό μάς, πρόκειται γιά μιά έμπειρία πού προκαλεΐ μόνιμες άλ­λαγές, άλλά γιά τόν τοξικομανή, πού έχει ζήσει χρόνια, ή ’ίσως καί μιά όλόκληρη ζωή, σέ τελείως άρνητικές καταστά­σεις, πού είναι προσκολλημένος στό πάθος του καί πνευ­

165

ματικά καί σωματικά, χρειάζεται μιά πολύ πιό μακρόχρονη περίοδος έξάσκησης καί μέ συχνές άνανεώσεις άν χρειά­ζεται. «Δώστε μου ένα πρόγραμμα άποκατάστασης τοξικο­μανών πού νά μπορώ νά έφαρμόσω αύτή τή μέθοδο», λέει ό Γρίβας, «καί είμαι σίγουρος πώς θά ’χω καλά άποτελέ- σματα».

Δεύτερον, όσο δύσκολο κι άν είναι νά κόψει κανείς ένα τέτοιο πάθος, ό τοξικομανής μαθαίνει πιό εύκολα τόν ’Έλεγχο τού Νού άπ’ όσο πολλοί άλλοι. Ό λόγος, πιστεύει ό κ. Γρίβας, είναι πώς ό ’Έλεγχος τοϋ Νού άπαιτεί μιάν άλ- λοιωμένη κατάσταση συνείδησης. Ένώ οί περισσότεροι άνθρωποι δέν έχουν άλλοιώσει ποτέ τή συνειδητή τους κατάσταση, ό τοξικομανής τό ’χει κάνει συχνά. Αύτό πού δέν έχει κάνει ποτέ είναι νά περάσει σ’ ένα χρήσιμο έπί- πεδο τοϋ νοϋ όπου νά κερδίζει κάποιον έλεγχο καί όχι νά τόν χάνει. Σ’ αύτό τό σημείο, ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ μπορεί νά ύποσχεθεϊ πολλά στόν τοξικομανή.

Μολονότι δέν ύπάρχουν έμπεριστατωμένες μελέτες σ’ αύτό τόν τομέα, συχνά παρουσιάζονται μεμονωμένες πε­ριπτώσεις έπιτυχίας άπό διάψορους άποφοίτους πού ύπο- δηλώνουν πώς ή έμπιστοσύνη τού κ. Γρίβα έχει σωστές βάσεις. Όρίστε μιά περιγραφή άπό έναν άπόφοιτο πού θε­ραπεύτηκε άπό τό πάθος του τό 1971. Μέχρι τώρα είναι « καθαρός».

'Ήξερα πώς ειχα ένα σοβαρό πρόβλημα: έθισμό στήν ήρωίνη. Τό πώς ένα σεμινάριο πού λεγόταν Έλεγχος τού Νοϋ, καί πού μεταξύ άλλων/ ύποστήριζε πώς βοηθούσε τούς άν- θρώπους νά κόβουν τίς κακές καί άνεπιθύμητες συνήθειες, θά μπορούσε νά βοηθήσει έμένα, πού είχα δοκιμάσει όλες σχε­δόν τίς μεθόδους άποτοξίνωσης καί άποκατάστασης, ήταν κάτι πού ξεπερνοϋσε τήν αντίληψή μου. Παρ' όλες τίς αμφιβολίες πού είχα, έχοντας πάει σέ ψυχιάτρους, ψυχοθεραπευτές, προγράμματα μεθαδόνης, νοσοκομεία, κλπ., ήμουνα έτοιμος νά δοκιμάσω τά πάντα! Ήμουνα σίγουρος πώς δέ θ’ άντεχα νά ζήσω άλλα τρία χρόνια, ώσπου νά γίνω τριάντα, μέ τήν ήρωίνη πού χρειαζόμουνα καί μέ τά 200 δολάρια τήν ήμέρα πού ήθελα γιά νά τήν άγοράζω.

166

«Μιά συνήθεια δέν είναι τίποτε παραπάνω άπό έντυπώσεις χαραγμένες σέ έγκεφαλικά κύτταρα, πού έχουν ένισχυθεϊ άπό τήν έπανάληψη» έλεγε ό έκπαιδευτής τού Έλέγχου τού Νοϋ. «'Άλλαξε πρόγραμμα στό έπίπεδο τών αιτίων, στόν ύπο- συνείδητο νοϋ», συνέχισε ό έκπαιδευτής, «καί θ’ άλλάξεις τή συμπεριφορά στό έπίπεδο τών αποτελεσμάτων, σέ έξωσυνει- δησιακή διάσταση». Μοϋ φαινόταν λογικό, άλλά τά συναισθη­ματικά μου έπίπεδα μοϋ ’λεγαν πώς χρειαζόμουνα τά ναρκω­τικά γιά νά άπολογικέψω τή ζωή καί τίς άρνητικές σκέψεις πού μοϋ προκαλοϋσε. Μετά ό έκπαιδευτής μάς έμαθε μιά τεχνική γιά ν’ άλλάζουμε τήν εικόνα πού έχουμε γιά τόν έαυτό μας, άπό ένα άδύναμο, άβουλο καί άχρηστο άτομο σ’ ένα άτομο γεμάτο δύναμη, θέληση καί ύγεία.

Μέ άρκετές άκόμη άμφιβολίες, άλλά μέ κάποια δόση έλπί- δας, άρχισα ν’ αλλάζω τήν εικόνα τού έαυτού μου μέ τή φαν­τασία μου στό έπίπεδο «Άλφα». Προγραμμάτισα τόν έαυτό μου τρεις φορές τήν ήμέρα, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, ότι μέχρι τίς 20 ’Ιουλίου, δηλαδή τριάντα μέρες μετά τόν πρώτο μου προ­γραμματισμό, όλες οί έπιθυμίες πού είχα γιά ναρκωτικά θά έξαφανίζονταν γιά πάντα. Σ’ αύτές τίς τριάντα μέρες, συνέ­χισα νά παίρνω ναρκωτικά, άλλά έλάττωνα σταδιακά τήν ποσό­τητα σέ τρόπο πού νά μή χρειαζόταν νά πάρω καθόλου τήν τριακοστή μέρα.

Τή μεγάλη έκείνη μέρα τού ’Ιουλίου, σταμάτησα νά παίρνω ναρκωτικά καί άπό τότε δέν ξαναπήρα ποτέ μου. Δέν ήταν σάν όλες τίς άλλες φορές, πού είχα σταματήσει μόνο μερικές μέ­ρες, γιά νά ξαναρχίσω λίγο άργότερα. Αύτή τή φορά, είχα τό έσωτερικό συναίσθημα πώς πραγματικά δέν είχα έπιθυμία γιά ναρκωτικά. Χωρίς ύπερβολική δύναμη τής θέλησης, χωρίς ύποκατάστατα, χωρίς καταπίεση έπιθυμίας καί συναισθήμα­τος. Ήταν άποτελεσματικό! 'Επιτέλους, ήμουν έλεύθερος!

Ό αλκοολισμός, ένα άλλο πάθος, είναι πολύ πιό εξα­πλωμένος άπό τήν τοξικομανία καί καταστρέφει πολύ πε­ρισσότερες ζωές: έκατομμύρια ζωές, μόνο στίς Η.Π.Α. Τά θύματά του αισθάνονται κι αύτά τήν άπελπισμένη άνάγκη νά ξεπεράσουν διάφορα συναισθήματα άνικανότητας, άποτυχίας καί ένοχής, γιά νά ξαναβρούν τήν έμπιστοσύνη στόν έαυτό τους καί τήν ύγεία τους.

167

Αύτές οί άνάγκες Ικανοποιήθηκαν, όταν 15 άλκοολικοί παρακολούθησαν τόν ’Έλεγχο τού Νού, τό 1973, σάν ένα τμήμα έρευνας πού έγινε στό 'ίδρυμα όπου έκαναν τή θε­ραπεία τους. Τά άποτελέσματα καταμετρήθηκαν άπό τό Δρα Ντέ Σώ. Τούς έδωσε τό ’ίδιο τέστ προσωπικότητας πού είχε χρησιμοποιήσει ατούς φοιτητές τού Πανεπιστημίου τού Σκράντον καί, όπως καί τότε, τούς τό ’δωσε λίγο πρίν τό σεμινάριο καί ξανά ένα μήνα μετά τό σεμινάριο.

Ή μεγαλύτερη διαφορά πού παρουσίασαν αύτά τά 15 άτομα πρίν καί μετά τό σεμινάριο ήταν στή συμπεριφορά έπιδεξιότητας. Ό λη ή όμάδα έ&ειξε ν ’ άποφεύγει πιά τόν κατά κάποιο τρόπο ύπουλο έλεγχο τών γεγονότων καί νά καταδιώκει τούς στόχους της πιό άθώα καί πιό άνοιχτό- καρδα. Ή πιθανότητα νά όφειλόταν ή άλλαγή αύτή στήν τύχη ήταν μία στίς έκατό. Οί άλλες άλλαγές ήταν περίπου ’ίδιες μέ κείνες πού είχαν παρατηρηθεί στούς μαθητές τών γυμνασίων καί τούς φοιτητές. ’Έδειχναν πιό δυνατή προ­σωπικότητα καί αύτοσιγουριά, ήταν πιό χαλαρωμένοι καί δεκτικοί σέ καινούριες έμπειρίες, δηλαδή στοιχεία άνεκτί- μητα γιά όποιον προσπαθεί ν ’ άπελευθερωθει άπ’ τό πάθος τού άλκοόλ.

Μία άπ’ τίς σημαντικότερες άλλαγές ήταν ή μείωση τής «εύαισθησίας στίς άπειλές» ή στό άγχος. Ό Δρ. Ντέ Σώ έγραψε: «Αύτή ή περιοχή τής εύαισθησίας, μέ τήν τετα­μένη αύτονομία καί άεικινησία, είναι πολύ σημαντική γιά νά καταλάβουμε τή συμπεριφορά τού άλκοολικού. Είναι πολύ πιθανόν οί άλκοολικοί νά χρησιμοποιούν τό άλκοόλ σάν ένα μέσο έξισορρόπησης τών διανοητικών - σωματικών συμπτωμάτων τους. Τό άλκοόλ, σάν μέσο έξισορρόπησης τού νού καί τού σώματος σέ μιά κατάσταση άπειλής, μπο­ρεΤ νά τούς άνακουφίζει άπό τό άγχος. Μιά βελτιωμένη άντίληψη γιά τόν έαυτό τους καί ή ικανότητα νά ξεπερνούν μόνοι τους τό άγχος θά μπορούσε νά είναι ή καλύτερη έναλλακτική λύση γιά τούς άλκοολικούς».

Ό διευθυντής τού ιδρύματος άνέφερε πώς τά πήγαιναν οί 15 άπόφοιτοι τού Ελέγχου τοϋ Νού έξι μήνες άργότερα.

168

(Προκειμένου νά κρατηθεί ή άνωνυμία τους θά χαρακτηρι­στούν σάν «Περιπτώσεις» καί άντί γιά όνομα θά χρησιμο­ποιείται τό «X»),

Περίπτωση 1: Καμιά ύποτροπή μετά άπό ένα πρόγραμμα άποκατάστασης 90 ή μερών. Μετά τό σεμινάριο τοϋ ’Ελέγ­χου τοϋ Νοϋ, ό X, άπό παθητικός, άμίλητος καί έσωστρε- φής πού ήταν έγινε δραστήριος, όμιλητικός, εύχάριστος καί άνέπτυξε πολύ λεπτό χιούμορ.

Περίπτωση 2: Μετά τό σεμινάριο τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νού, ό X δέν παρουσίασε καμιά ύποτροπή, έγκατέλειψε τό πρό­γραμμα θεραπείας καί έφυγε άπ’ τό 'ίδρυμα. Φαίνεται πώς ό X άναπτύσσει μεγάλη σταθερότητα καί έμπιστοσύνη στόν έαυτό του.

Περίπτωση 3: Καμιά ύποτροπή μετά τή θεραπεία άπο­κατάστασης σέ νοσοκομειακό πρόγραμμα. Μετά τόν Έλεγχο τού Νού, ό X παρουσίασε όριστική βελτίωση στό Άντιαλκοολικό Πρόγραμμα.

Περίπτωση 4: Καμιά ύποτροπή μετά τήν εισαγωγή σέ νοσοκομείο πρίν παρακολουθήσει τόν ’Έλεγχο τού Νοϋ. Τό σεμινάριο ένίσχυσε πολύ θετικά τό πρόγραμμα θεραπείας του.

Περίπτωση 5: Ό X δέν είχε καμιά ύποτροπή μετά τό έξιτήριο άπό τό νοσοκομεΤο καί τό πρόγραμμα άποκατά­στασης.

Περίπτωση 6: Καμιά ύποτροπή. Τό συναίσθημα εύεξίας τοϋ X βελτιώνεται όριστικά. Ή βελτίωση καθρεφτίζεται καί σέ μιά σταθερότητα γιά όλη του τήν οικογένεια. Οί έπιδό- σεις του στό κολέγιο έχουν βελτιωθεί κι αύτές.

Περίπτωση 7: Μέχρι σήμερα, ό X δέν είχε καμιά ύπο­τροπή. Μετά τό σεμινάριο τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ, ό X στα­μάτησε τό Άντιαλκοολικό Πρόγραμμα. Είναι φανερό πώς άρχίζει νά ζεΐ στά πλαίσια μιάς Άντιαλκοολικής Φιλοσο­φίας. Οί οικογενειακές σχέσεις του βελτιώνονται κι αύτές.

Περίπτωση 8: Καμιά ύποτροπή μετά τό σεμινάριο τού Ελέγχου τού Νού. Οί οικογενειακές σχέσεις του έχουν

βελτιωθεί σημαντικά. Ά πό ειρωνικός καί όξύθυμος πού ήταν ό X, έχει υιοθετήσει μιά ιδιοσυγκρασία τοϋ τύπου «άγάπα τόν πλησίον σου».

Περίπτωση 9: Σ’ αύτή τήν περίπτωση, μιά γυναίκα, ή X, δέν παρουσίασε καμιά ύποτροπή καί τώρα δουλεύει κανο­νικά.

Περίπτωση 10: Καμιά ύποτροπή. Ό X παρουσιάζει τώρα προκαθορισμένους στόχους, έχει ξεπεράσει όλους τούς αύτοπεριορισμούς του καί άναζητάει εύκαιρίες γιά νά βελ­τιωθεί άκόμα παραπάνω.

Περίπτωση 11: Άφότου παρακολούθησε τό σεμινάριο τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ, ό X έχει δηλώσει πώς ή ζωή του καλυτερεύει συνεχώς, πράγμα πού φαίνεται στήν εύημε- ρία τής οΐκογένειάς του καί στήν έπίδοση πού δείχνει στή δουλειά του. Καμιά ύποτροπή.

Περίπτωση 12: Δώδεκα χρόνια σέ Άντιαλκοολικό Πρό­γραμμα. Μετά τό σεμινάριο, ό X ειχε μιά σύντομη ύπο­τροπή πού κράτησε λιγότερο άπό μιά ώρα. Καμιά μεταγε­νέστερη ύποτροπή.

Περίπτωση 13: Καμιά ύποτροπή μετά τό έξιτήριο άπ’ τό νοσοκομείο καί τό πρόγραμμα άποκατάστασης. Μετά τόν ’Έλεγχο τού Νού, ό X «τά καταφέρνει όλο καί καλύτερα». Ή βελτίωση φαίνεται στή δουλειά του, στήν οίκογένειά του, κλπ.

Περίπτωση 14: Άφού παρακολούθησε τό σεμινάριο τού Ελέγχου τού Νού, ό X παρουσίασε άρκετές ύποτροπές τίς όποιες ξεπέρασε όλες μόνος του. Γιά καμιά άπ’ αύτές τίς ύποτροπές δέ χρειάστηκε νά είσαχθεϊ σέ νοσοκομείο, όπως συνέβαινε πρίν τό σεμινάριο.

Περίπτωση 15: Ό κτώ χρόνια έπαιρνε καί άφηνε τό Άντιαλκοολικό Πρόγραμμα. Πρίν τό σεμινάριο τού Ελέγ­χου τοϋ Νοϋ ειχε μπεΤ σέ νοσοκομείο τέσσερις φορές. Στά ένδιάμεσα χρονικά διαστήματα παρουσίαζε έλαφρές ύπο­τροπές. Μετά τό σεμινάριο, ό X είχε τέσσερις ύποτροπές γιά δύο άπό τίς όποίες χρειάστηκε νά είσαχθεϊ σέ νοσοκο­μείο.

169

170

Είναι φανερό πώς ό Έλεγχος τοϋ Νοϋ ϋπήρξε πανί­σχυρο βοήθημα γιά όλους αύτούς τούς άλκοολικούς, έκτός άπ’ τόν τελευταίο.

Αύτή ή μικρή έρευνα, βέβαια, δέν είναι άρκετή γιά ν ’ άποδείξει πώς ό ’Έλεγχος τού Νού πρέπει νά γίνει δεκτός σάν πανάκεια γιά τή θεραπεία τών άλκοολικών. 'Ωστόσο, ή βελτιωμένη αίσθηση εύεξίας πού παρουσιάστηκε όμοιό- μορφα στά τέστ φοιτητών καί ψυχοπαθών πρίν καί μετά, ύποδηλώνει πώς, όσοι θέλουν πραγματικά νά βοηθήσουν τούς άλκοολικούς, θά ’πρεπε νά δοκιμάσουν τόν Έλεγχο τού Νού.

Υπάρχει μιά άλλη κατάσταση πού δημιουργεί ελαττω­μένη αύτοεκτίμηση, όχι τόσο αύτοεπιβαλλόμενη όπως ή τοξικομανία ή ό άλκοολισμός, άλλά πολύ πιό έξαπλωμένη: ή φτώχεια. Τά α’ίτια τής φτώχειας καί οί θεραπείες της άπο- τελοϋν άντικείμενο συζητήσεων άπό τότε πού ύπάρχουν άνθρώπινες κοινωνίες. Ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ δέν παίρνει μέρος σ’ αύτές τίς συζητήσεις, άλλά μπορεί νά βοηθήσει πάρα πολύ τούς φτωχούς νά πείσουν τόν έαυτό τους νά βάλουν τά δυνατά τους καί νά βοηθηθοϋν μόνοι τους.

Ίσως αύτό νά μοιάζει σά νά παίρνει ένεργό μέρος στή συζήτηση ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ καί ότι, όταν λέμε νά πει­στούν οί φτωχοί νά βοηθηθοϋν μόνοι τους, είναι σά νά τούς κατηγορούμε γιά τήν ’ίδια τους τή φτώχεια. Αύτό, φυ­σικά, δέν είναι άλήθεια, άλλά κάθε φτωχός μπορεί νά βοη­θήσει τόν έαυτό του νά ξεπεράσει τά στενά πλαίσια στά όποια βρίσκεται, όταν βρίσκει στόν’Έλεγχο τοϋ Νοϋ έκεΐνα πού βρίσκουν καί οί άλλοι: τήν ικανότητα νά έλέγχει κανείς τή ζωή του καλύτερα.

Ή πρώτη σοβαρή προσπάθεια νά βρούμε άν, καί πόσο χρήσιμος, μπορεί νά είναι ό ’Έλεγχος τού Νού σέ προ­γράμματα κοινωνικής άποκατάστασης ήταν μιά μελέτη πού έγινε σέ 41 άντρες καί γυναίκες γιά τήν εύημερία.

Είναι γνωστό πώς κάποιος, πού βρίσκεται ξαφνικά χω­ρίς δουλειά, χάνει ένα μέρος άπό τήν έκτίμηση πού έχει

γιά τόν έαυτό του. ’Έτσι, δυσκολεύεται περισσότερο νά σκεφτεΐ καί νά κάνει κάτι γιά νά λύσει τό πρόβλημά του. "Ενας νικημένος άνεργος, πού μόνος του άποδοκιμάζει τόν έαυτό του, στήν άναζήτηση έργασίας χτυπάει διάφορες πόρτες, προσφέρει τόν έαυτό του σέ αδιάφορους έργοδό- τες, διαιωνίζοντας έτσι τήν άνεργία του καί μειώνοντας άκόμα περισσότερο τήν αύτοεκτίμησή του. Μέ τόν καιρό βέβαια, μπορεί νά βρει δουλειά καί νά πετύχει. Ά ν , όμως, ύπήρχε κάτι πού νά μπορούσε νά έπέμβει καί νά σταματή­σει αύτή τήν κατολίσθηση, δίνοντας μιά ρεαλιστική ώθηση στήν αύτοεκτίμηση τού άνεργου, τότε ό άνεργος θά βρι­σκόταν σέ πολύ καλύτερη θέση γιά νά βοηθήσει τόν έαυτό του.

Αύτός, περίπου, ήταν ό συλλογισμός πού έκανε ό Λάρρυ Χίλντορ, διευθυντής τού Τμήματος Κοινωνικών Υπηρεσιών τής Όττάβα στό Μίτσιγκαν. Είχε παρακολου­θήσει κι ό ’ίδιος τό σεμινάριο καί ήξερε τί μπορούσε νά πετύχει ή έκπαίδευση. Τό μόνο έρώτημα πού είχε ήταν τό άν τ ’ άποτελέσματα μπορούσαν νά μετρηθούν καί τί ε’ίδους άποτελέσματα θά ήταν.

Γιά νά έτοιμάσει τό σχέδιο έρευνας καί τά τέστ, μαζί μέ τό Δρα Ντέ Σώ, ζήτησε τή βοήθεια τού Δρα Τζέημς Μό- τιφφ τού τμήματος ψυχολογίας τού Κολεγίου Χόουπ στό Χόλλαντ τού Μίτσιγκαν. Γ ιά τό τέστ, διάλεξαν τό πασίγνω­στο έξασέλιδο Τέστ Αύτογνωσίας Τέννεσση μέ τίς έκατό ερωτήσεις, πού μπορεί νά καταμετρήσει πέντε άπό τίς άπόψεις πού έχει κάποιος γιά τόν έαυτό του: σωματικός έαυτός, ήθικός έαυτός, προσωπικός έαυτός, οικογενεια­κός έαυτός καί κοινωνικός έαυτός. Τό τέστ δόθηκε δυό φορές, μιά φορά πρίν τό σεμινάριο καί μιά φορά μετά.

Αύτό καί μόνο θά μπορούσε νά όδηγήσει μερικούς νά θεωρήσουν τ’ άποτελέσματα σάν «’ Επιρροή Χώθορν». Άνάμεσα στίς δεκαετίες ’20 καί ’30, ή Εταιρεία Ούέστερν Έλέκτρικ έτοίμασε ένα μεγαλόπνοο σχέδιο έρευνας, γιά νά μελετήσει διάφορες άλλαγές στίς συνθήκες έργασίας, πού θά μπορούσαν νά βελτιώσουν τό ήθικό τών ύπαλλήλων

172

στό εργοστάσιο Χώθορν, πού διατηρούσε ή έταιρεία στό Σικάγο. "Ο,τι κι άν έκανε ή έταιρεία, τό ήθικό ανέβαινε. Πρόσθετον κάτι, τό ήθικό άνέβαινε. Άφαιροϋσαν κάτι, τό ήθικό άνέβαινε. Τό συμπέρασμα ήταν πώς οί έργάτες άπλώς χαίρονταν πού τούς πρόσεχαν καί τούς άνέβαζε τό ήθικό.

Γιά νά καταμετρήσει αύτή τήν πιθανή «’Επιρροή Χώ­θορν», ό Δρ. Μότιφφ έδωσε τό τέστ σέ μιάν άλλη όμάδα άνέργων, πού δέν είχαν παρακολουθήσει τό σεμινάριο τοϋ Ελέγχου τού Νοϋ. Τούς τό ’δωσε έπίσης δυό φορές, άλλά άντίθετα άπό κείνους πού είχαν πάει στό σεμινάριο, δέν έδειξαν καμιά διαφορά άνάμεσα στά δύο τέστ. Δέν ύ­πήρχε «’Επιρροή Χώθορν».

Αύτοί πού παρακολούθησαν τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ πα­ρουσίασαν ριζικά διαφορετικές άπόψεις γιά τόν έαυτό τους, άλλαγές δηλαδή πού δέν μπορούσαν νά είχαν προ- κληθεϊ άπό τήν τύχη οϋτε μιά φορά σέ πολλά έκατομμύρια. Οί άλλαγές ήταν ριζικές σ’ όλες τίς κατηγορίες: Οί νέοι άπόφοιτοι θεωρούσαν τούς έαυτούς τους σάν πολύ καλύ­τερους άνθρώπους, άπ’ όσο είχαν νομίσει ποτέ τους καί ένιωθαν πολύ περισσότερη έμπιστοσύνη στίς ίκανότητές τους νά λύνουν τά προβλήματά τους.

Ό μεγάλος βαθμός άλλαγής όδήγησε τό Δρα Μότιφφ νά δηλώσει πώς τά στοιχεία τής έρευνας «ήταν τά σημαν­τικότερα πού ειδα ποτέ μου».

Μιά έκθεση σχετικά μέ τήν έρευνα έλεγε:

Ύπήρχε μιά κάποια ανησυχία σχετικά μέ τό πόσο δεκτική μπορούσε νά είναι μιά... (άνεργη) μητέρα, στό βάθος τής μιζέ- ριας της, σ ’ ένα σεμινάριο τού 'Ελέγχου τού Νού μέ τή φιλο­σοφία τού τύπου «όλο καί καλύτερα». Ή άνησυχία έκείνη έξα- φανίστηκε γρήγορα... τό δεύτερο Σαββατοκύριακο. "Ολοι όσοι γράφτηκαν άρχικά γιά τό σεμινάριο, ήρθαν καί τή δεύτερη βδομάδα γιά νά τό συμπληρώσουν, ένώ ή άρχική ντροπαλή σιωπή άντικαταστάθηκε άπό ζωηρές συζητήσεις, πού απείλη­σαν νά μετατρέψουν τό σεμινάριο σέ κοινωνική γιορτή.

Σχεδόν όλοι τους είχαν ν’ άναφέρουν κάτι έποικοδομη-

173

τικό... καλύτερη έπαφή μέ τά παιδιά τους... έξαφάνιση χρονιών πονοκεφάλων... μείωση άπαισιοδοξίας... αδυνάτισμα. Μιά έν- θουσιασμένη νεαρή μητέρα είχε χρησιμοποιήσει τήν τεχνική τού Καθρέφτη τού Νού γιά νά βρει μιάν άπάντηση στήν άνερ- γία της καί το μόνο πού είδε ήταν ένα χέρι νά ύπογράφει μιά επιταγή. Τήν άλλη μέρα είχε βρει τή δουλειά πού πάντα ήθελε νά κάνει.

Γενικά, είναι μιά νοητική κατάσταση, μιά άλλοιωμένη εικόνα τοϋ έαυτοϋ, πού θάζει κάποιον στή φυλακή καί έκτραχύνει καί άποκτηνώνειτή ζωή του έκεϊ μέσα. Καί είναι έπίσης μιά νοητική κατάσταση, πού συχνά έξασφαλίζει τή γρήγορη επιστροφή του μόλις «άπελευθερωθεϊ». Τό είδος τής έλευθερίας, πού υποτίθεται πώς μπορεί νά δώσει ό ’Έλεγχος τού Νοϋ σ’ ένα φυλακισμένο, είναι τό ’ίδιο άκρι­βώς πού μπορεί νά δώσει καί σ ’ όλους έμάς: τό ξεπέρασμα τών νοητικών φραγμών πού, σέ πολλούς άπό μάς, έκδηλώ- νονται «έξωσυνειδησιακά» σάν πονοκέφαλοι, έλκη, άυ- πνίες, άποτυχίες στή δουλειά, ένώ στό φυλακισμένο άπο- τελοϋνται άπό τοίχους καί κάγκελα.

Ή περιορισμένη έμπειρία τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ στίς φυλακές δείχνει, πώς καταλήγει στήν άποδοχή ένός περι­βάλλοντος λιγότερο κτηνώδους. Ό χρόνος, πού περνάει κανείς έκεΤ μέσα, παύει νά είναι κενές ώρες, πού κλέβει ό νόμος άπό τή ζωή κάποιου, άλλά μιά πλούσια έμπειρία τής ’ίδιας του τής ζωής, όπου μαθαίνει ν ’ άνακαλύπτει τόν ’ίδιο τόν έαυτό. Ό ’Έλεγχος τού Νού μπορεί νά μήν κάνει τή φυλακή ένα εύτυχισμένο έρημητήριο, άλλά μπορεί νά τήν κάνει ένα πιό πολιτισμένο χώρο, όπου νά μπορεί κάποιος ν’ άναπτύξει τό νοϋ του.

Μολονότι δέν έχουν γίνει στατιστικές μελέτες, οί προ­σωπικές εμπειρίες τών φυλακισμένων καί τών έκπαιδευτών τους μάς λένε πολύ περισσότερα. Ό Λή Λόζοβικ, όταν ήταν συντονιστής τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ γιά τήν περιοχή τοϋ Νιοϋ Τζέρσεϋ (παραιτήθηκε στίς άρχές τοϋ 1976 γιά νά ιδρύσει τήν πνευματική κοινότητα Χόμ), δίδαξε τό σεμινά­ριο συνολικά έφτά φορές στήν κρατική φυλακή Ράουεη:

174

Τέσσερις φορές σ’ ένα σύνολο έξήντα φυλακισμένων καί τρεϊς φορές στό προσωπικό τής φυλακής.

«Δέν ύπάρχει αμφιβολία», είπε, «πώς τόσο οί φυλακι­σμένοι όσο καί τό προσωπικό ώφελήθηκαν άπό τό σεμινά­ριο. Φαινότανε στά πρόσωπά τους». 01 άνώτεροι ϋπάλληλοι τής φυλακής έντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ άπό τόν ’Έλεγχο τού Νού πού έδωσαν άδεια σ’ όσους φυλακισμένους σπού­δαζαν σέ κολέγια καί πανεπιστήμια νά συνεχίσουν τίς σπουδές τους.

Ό Ρόναλντ Γκοράγιεμπ, πού διαδέχτηκε τόν κ. Λόζοβικ, πρόσφερε τό σεμινάριο σέ δέκα φυλακισμένους τής κρατι­κής φυλακής Πασσάικ τού Νιού Τζέρσεϋ.'Ένας άπ’ αύτούς άναγκάστηκε νά έγκαταλείψει τό σεμινάριο γιατί είχε τε­λειώσει τήν ποινή του καί ζήτησε νά ξαναπάει στή φυλακή γιά νά τό τελειώσει: ό διευθυντής άναγκάστηκε νά τού πεΤ όχι. Ένας άλλος ζήτησε νά μπει στήν άπομόνωση, μετά τό σεμινάριο, γιά νά μπορεί νά διαλογίζεται καλύτερα: ό διευ­θυντής είπε ναί. "Ενας άλλος πάλι, χρησιμοποιώντας τήν τεχνική τής νοερής όθόνης, προγραμμάτισε μιά δουλειά γιά όταν θά έβγαινε: ήταν ό,τι χρειαζόταν γιά νά βγει δί­νοντας τό λόγο τής τιμής του.

Κεφάλαιο 19

Ό Έλεγχος τοϋ Νοϋ οτόν κόσμο τών επιχειρήσεων

Φανταστείτε πώς πιστεύετε στό Νόμο τού Μέρφυ - «Άν κάτι μπορεί νά πάει στραβά, θά πάει στραβά, οπήν καταλ­ληλότερη χειρότερη στιγμή» - καί μετά βρίσκετε ξαφνικά πώς δέν ύπάρχει τέτοιος νόμος, άλλά πώς, άντίθετα, ύπάρχει ό κοσμικός Χάρτης τών Δικαιωμάτων, πού άνέ- φερε ό Χοσέ. Αισθάνεστε πιό τυχερός, γιατί είστε πιό τυ­χερός.

Πολλοί άπόφοιτοιτού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ λένε πώς αύτό άκριβώς συμβαίνει στήν καθημερινή δουλειά τους. Ό πλα- σιέ βρίσκει τούς πελάτες του πιό δεκτικούς. Ό έπιστήμο- νας βρίσκει ξαφνικές άπαντήσεις σέ περίπλοκα προβλή­ματα. Ό έπαγγελματίας άθλητής πετυχαίνει καλύτερες έπιδόσεις. Ό άνεργος βρίσκει δουλειά. Ό έργαζόμενος χαίρεται καλύτερα τή δουλειά του.

«Όταν συναντώ άπόφοιτους τού ’Ελέγχου τού Νοϋ σ’ όλη τήν έταιρεία», είπε ό Μάικλ Χίγκινς, ό 44χρονος προ­σωπάρχης τοϋ έργοστασίου Χόφφμαν - Λά Ρός στό Νάτλεϋ τού Νιού Τζέρσεύ, «βρίσκω πάντα μιά θετική στάση καί μιά εύθυμία νά καθρεφτίζεται στά πρόσωπα τών άνθρώπων αύ- τών, καί ζώ αύτή τήν έμπειρία συνεχώς».

Ή Χόφφμαν - Λά Ρός είναι μιά άπ’ τίς μεγαλύτερες

176

έταιρειες κατασκευής φαρμάκων όλου τοϋ κόσμου. «’Ίσως νά σάς φαίνεται περίεργο πού τό λέει ένας κατασκευαστής ήρεμιστικών», είπε ό Χίγκινς, «άλλά δεχόμαστε όλες τίς έναλλακτικές λύσεις, πού προσφέρονται, γιά νά Βελτιώ­σουμε τήν πνευματική ύγεία τών άσθενών, κι αύτός ήταν ένας άπό τούς λόγους πού έρευνήσαμε άρχικά τή Μέθοδο τού Σίλβα γιά τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ, τό 1973».

Έ να άλλο στοιχείο, πού ώθησε τόν κ. Χίγκινς νά έρευ- νήσει τή Μέθοδο ’ Ελέγχου τοϋ Νοϋ, ήταν πώς έλάχιστοι άπό τούς πιό άποτελεσματικούς ύπαλλήλους μιάς όποιασ- δήποτε έταιρείας είναι όσο άποτελεσματικοί θά μπορού­σαν νά είναι. Αύτό πού βρήκε στόν ’Έλεγχο τού Νού, τόν οδήγησε νά προετοιμάσει ένα σχέδιο - πιλότο πού θά κατέ­ληγε άρχικά σ’ ένα πρόγραμμα σεμιναρίων μέ τήν ύποστή- ριξη τής έταιρείας, ώστε νά δημιουργηθεϊ κάποιος ένθου- σιασμός καί άπό κεΤ καί πέρα νά συνεχιζόταν άνεξάρτητα. Ό ταν άνάγγειλε τό σχέδιό του, «50 ύπάλληλοι υπέγραψαν σέ μιά μέρα», καί τότε άποτάθηκε στόν Αιδεσιμότατο Ά λ - μπερτ Γκοράγιεμπ, πάστορα μιάς έκκλησίας στό γειτονικό Πάτερσον, πού είναι ένας άπό τούς πιό χαρισματικούς έκ- παιδευτές Ελέγχου τοϋ Νού.

Τό σχέδιο πέτυχε. Τρία χρόνια άργότερα, ύπήρχαν πάνω άπό τριακόσιοι άπόφοιτοι στό έργοστάσιο: άνώτεροι ύπάλληλοι, επιστήμονες, γραμματείς, μηχανικοί, βοηθοί εργαστηρίων καί προσωπάρχες. Μερικοί πήγαν στά σεμι­νάρια μέ προτροπή τής έταιρείας, πολλοί πήγαν γιά λογα­ριασμό τους.

«’Ιδιαίτερα εντυπωσιάστηκα άπ’ τούς έρευνητές πού πήγαν στά σεμινάρια. Στήν άρχή, αύτοί ήταν πού κοροΐ­δευαν περισσότερο άπ’ όλους, άλλά έγιναν οί πιό ένθου- σιώδεις όταν τελείωσαν», ειπε ό κ. Χίγκινς.

Όρίστε μερικά σχόλια άποφοίτων ’ Ελέγχου τού Νοϋ άπό τό έργοστάσιο Χόφφμαν - Λά Ρός, πού δημοσιεύτηκαν στήν έφημερίδα τοϋ έργοστασίου Inside Roche:

"Ενας διευθυντής πωλήσεων: «Μοϋ ’δωσε μιά καινούρια

177

αίσθηση αντίληψης τοϋ έαυτοϋ μου καί μοϋ ’δείξε τή σημα­σία τής καλής συνεργασίας μέ τούς συναδέλφους μου. Εφαρμόζω αύτά πού έμαθα, προσπαθώντας νά βελτιώσω τήν ικανότητα νά διοχετεύω τά ένδιαφέροντα καί τίς έπιτυ- χίες μου, σέ τρόπο πού νά κερδίζω χρόνο καί κινητικότητα».

Ένας βοηθός βιοχημικός: «'Ολόκληρη ή νοητική στάση μου άλλαξε. Τό άποτέλεσμα είναι πώς είμαι σίγουρος, ότιτά καλά πράγματα συμβαίνουν στ’ άλήθεια, όταν κοιτάς τή ζωή σου θετικά. Είναι καταπληκτικό τό πόση θέρμη υπάρχει άνάμεσα σέ δυό άνθρώπους, όταν χαίρονται καί άνέχονται ό ένας τόν άλλον».

'Ένας προσωπάρχης: «Είναι ένα άπ’ τά καλύτερα πράγ­ματα πού συνέβησαν στή ζωή μου καί θεωρώ προνόμιο τό ότι μπόρεσα νά συμμετάσχω. Τό σεμινάριο, πού ένισχύει τή θετική σκέψη, μέ βοήθησε ν ’ άναπτύξω μιά έσωτερική γα­λήνη καί μιά μεγαλύτερη έμπιστοσύνη στόν έαυτό μου».

Ένας έπιθεωρητής έργασίας: «Διανοητικά, αισθάνομαι πολύ καλύτερα, δέν άνησυχώ ιδιαίτερα γιά όρισμένα πράγ­ματα ούτε θεωρώ τά πάντα σάν καταστάσεις έκτακτης άνάγκης. ’Έμαθα νά χαλαρώνω καί νά έλέγχω τούς πονοκε­φάλους μου. Τό κλειδί τής έπιτυχίας είναι ή πίστη».

"Ενας άναλυτής συστημάτων: «Αύξημένη εμπιστοσύνη κι ένα γενικό αίσθημα εύεξίας είναι άποτελέσματα τού σε­μιναρίου, πού μάς μαθαίνει ν’ άναγνωρίζουμε όρισμένα τμήματα τού έαυτού μας, πού συνήθως άγνοοοϋμε. Λόγου χάρη, τό πρόγραμμα ένισχύει τήν εύαισθησία πού έχουμε γιά τούς άλλους καί μάς βοηθάει ν’ άντιλαμβανόμαστε τίς διαισθητικές έμπειρίες, πού ό λογικός νοϋς τείνει νάάρνεΐ- ται».

Μιά έπιχείρηση πού δημιουργήθηκε άπ’ τήν άρχή μέ βάση τίς τεχνικές τού ’ Ελέγχου τού Νού είναι ή Idea Banque, INC., στό Σικάγο, ένα είδος κοοπερατίβας γιά άπόφοιτους τοϋ Έλέγχου τοϋ Νού μέ έμπορεύσιμες εφευρέσεις. Ξεκί­νησε, όταν ό Ρίτσαρντ Χέρρο, ύπεύθυνος γιά τόν ’Έλεγχο τού Νοϋ στό Σικάγο, διατύπωσε ένα περίπλοκο πρόβλημα

12

178

μάρκετινγκ γιά νά δει, άν ή διαίσθηση πού προκαλεΐται άπό τά έπίπεδα ’Άλφα καί Θήτα μπορεΤ νά όδηγήσει σέ πρακτι­κές άπαντήσεις. Ό ’ίδιος ό κ. Χέρρο, μέ δέκα χρόνια πείρα σάν σύμβουλος μάρκετινγκ, ήξερε πολύ καλά ποιά ήταν ή σωστή άπάντηση: δέκα χρόνια είχε χρειαστεΤ γιά νά τή μά­θει. Οί άπόφοιτοι τού Ελέγχου τού Νοϋ βρήκαν κι αύτοί τή σωστή άπάντηση, άλλά σέ δέκα λεπτά.

«Βέβαια περίμενα κάτι τέτοιο, άλλ’ αύτό πού δέν περί- μενα καθόλου ήταν πώς άνθρωποι, άσχετοι μέ τεχνικά θέ­ματα, τά κατάφερναν πολύ καλύτερα στά τεχνικά προβλή­ματα άπό τούς ειδικευμένους τεχνικούς. Μέ τό νά μήν είναι φυλακισμένοι μέσα στή λογική, μπορούν νά διερευνούν περισσότερες πιθανότητες».

«Υποχρεώθηκα νά συμπεράνω», είπε, «πώς ή συνδυα­σμένη εύφυΐα εϊκοσι άνθρώπων, στό έπίπεδό τους, πού άφήνουν έλεύθερη τή δημιουργική τους φαντασία, είναι κάπου χίλιες φορές πιό άποτελεσματική άπό τή συνδυα­σμένη εύφυΐα είκοσι άνθρώπων, πού προσπαθούν νά βροϋν κάποια λύση μέ τή λογική».

Χρησιμοποιώντας τήν ’ίδια τεχνική άντιμετώπισης προ­βλημάτων ό ’ίδιος, έφεύρε καί κατοχύρωσε ένα νέο τρόπο κατασκευής προεντεταμένου σκυροδέματος. Μετά άρχι­σαν νά έμφανίζονται άπόφοιτοι τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ μέ καινούριες δικές τους ιδέες καί χρειάζονταν ειδικές γνώ­σεις γιά τήν προώθησή τους στήν άγορά. «’Έτσι γεννήθηκε ή Idea Banque», μάς έξήγησε.

ΊΗ έταιρεία του, πού βρίσκεται στό δεύτερο χρόνο της, έχει δεκαοκτώ έφευρέσεις, έτοιμες γιά προώθηση στήν άγορά, καί καμιά εικοσαριά σέ λειτουργία. Μιά τέτοια έφεύ- ρεση είναι ένας «φυλλοφάγος», ένα εξάρτημα τής μηχανής πού κουρεύει τό γρασίδι, πού έκμεταλλεύεται τά κομμένα φύλλα καί τά κάνειλίπασμα. Μιά φίρμα πού προωθεί τέτοιου ε’ίδους προϊόντα στήν τηλεόραση άγόρασε δυόμισι έκα- τομμύρια κομμάτια. Μιά άλλη έφεύρεση είναι ένα αύτοκόλ- λητο μπάλωμα γιά σκισμένες οθόνες. Ά ντ ί νά είναι άόρατο,

179

αύτό τό μπάλωμα τραβάει τήν προσοχή τοϋ ματιού. Είναι χρωματιστό κι έχει τό σχήμα διαφόρων εντόμων.

Τά μέλη τής έταιρείας συναντιούνται μιά φορά τό μήνα γιά νά λύνουν τά προθλήματά τους μέ τό διαλογισμό. Μέλη τής έταιρείας είναι όλοι όσοι έχουν ιδέες, πού μπορούν ν ’ άποφέρουν κάποιο όφελος. Πληρώνουν ένα μικρό ποσό σάν άρχική έγγραφή κι ένα μικρό ποσό γιά μηνιαία συν­δρομή καί μετά μοιράζονται τά κέρδη.

Μιά άλλη έπιχείρηση πού ιδρύθηκε άπό άπόφοιτους Έλέγχου τού Νού στήν περιοχή τοϋ Σικάγου είναι, ή ήταν, μιά λέσχη έπενδύσεων. "Ενας χρηματιστής σκέφτηκε, πώς ή ικανότητα, πού είχε άποκτήσει νά κινείται έλεύθερα μπρός ή πίσω στό χρόνο, μπορούσε νά χρησιμοποιηθεί γιά τήν εκλογή μετοχών. "Αν, στή διάρκεια τοϋ διαλογισμού σου, βλέπεις μιά μετοχή ν ’ άνεβαίνει στό μέλλον, τήν άγο- ράζεις τώρα καί τήν πουλάς στό μέλλον. Τό σχέδιο άρεσε στόν κ. Χέρρο κι έτσι ιδρύθηκε ή λέσχη. Ό κ. Χέρρο, ό χρηματιστής καί άλλα μέλη είχαν τόν ένθουσιασμό, άλλά δέν ήταν σίγουροι. Ό Έλεγχος τού Νοϋ έχει λύσει ένα μεγάλο φάσμα προβλημάτων, άλλά ποτέ, άπ’ όσο ξέρει κα­νείς, δέν είχε λύσει τό πρόβλημα τής άκριβέστατης πρό­βλεψης τού άνεβοκατεβάσματος τών τιμών τής Ούώλλ Στρήτ.

Μέ τίς λογικές αύτές άμφιβολίες κατά νού, τά μέλη συ­νέχισαν νά βασίζονται στά δικά τους λεφτά, τούς πρώτους έξι μήνες, κάνοντας όμως έβδομαδιαιες δοκιμές.

Κάθε βδομάδα, ό χρηματιστής έφερνε τά ονόματα δέκα μετοχών. Τά μέλη, σέ έπίπεδο "Αλφα, όραματίζονταν τόν έαυτό τους 30 μέρες στό μέλλον. ’Έβλεπαν τόν έαυτό τους στό γραφείο κάποιου χρηματιστή, ή νά διαβάζουν κάποια έφημερίδα, μαθαίνοντας τί γινόταν μέ τίς διάφορες μετο­χές. "Οταν γυρνούσαν στό παρόν, σέ έπίπεδο Βήτα, κατα­μετρούσαν τίς άνακαλύψεις τους. "Αν οί ύπολογισμοί ήταν 1 1/2 πρός 1 ύπέρ κάποιας μετοχής, γινόταν ή άγορά - θεωρητικά.

180

Μετά εμφανίστηκε ένα πρόβλημα. Τά μέλη άναγκάστη- καν νά μάθουν, πώς ή αισιοδοξία, ένα άπ’ τά χαρακτηρι­στικά τών άποφοίτων τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ, δέν ήταν κα­λός όδηγός γιά τίς πιθανές άλλαγές στό χρηματιστήριο. Ξεκινούσαν πάντα βλέποντας όλες τίς μετοχές ν ’ άνεβαί- νουν. 'Ωστόσο, σύντομα έμαθαν νά ξεχωρίζουν τήν άλή- θεια καί νά σημειώνουν έπιτυχίες. Τό «χαρτοφυλάκιο μέ τίς μετοχές» τής όμάδας τά κατάφερνε καλύτερα άπ’ τό μέ­σο όρο τής άληθινής άγοράς.

Ά λλο ένα πρόβλημα παρουσιάστηκε. Μέ όλο καί μεγα­λύτερο ένθουσιασμό, οί ψυχολειτουργοί άρχισαν νά δια­βάζουν τίς έφημερίδες σχετικά μέ τίς μετοχές πού είχαν διαλέξει, κι έτσι ένημερώνονταν όλο καί περισσότερο. Στό διαλογισμό τους έβαζαν υποσυνείδητα καί τίς άντικειμενι- κές αύτές πληροφορίες καί τά θεωρητικά τους κέρδη μειώνονταν.

Ή λύση ήταν νά δοθεί ένας κωδικός άριθμός σέ κάθε μετοχή, ώσπε κανείς νά μήν ξέρει ποιά μετοχή μελετούσε ψυχοδυναμικά. Τά άποτελέσματα βελτιώθηκαν γιά άλλη μιά φορά, ξεπερνώντας τίς έπίσημες προβλέψεις τοϋ χρη­ματιστηρίου. Τώρα, μετά έξι μήνες έξάσκηση, πού τούς είχε μάθει, πώς οί ψυχολειτουργοί μπορούν νά ξεπερά- σουν τίς προβλέψεις τοϋ χρηματιστηρίου, μπορούσαν νά χρησιμοποιήσουν άληθινά λεφτά.

Ή μετάβαση άπ’ τίς θεωρητικές δοκιμές στίς άληθινές έπενδύσεις έγινε άργά. Τά μέλη τής όμάδας είχαν άληθινά κέρδη. Ό ταν οί τιμές τού χρηματιστηρίου έπεφταν, έπε­φταν κι οί δικές τους μετοχές, άλλά όχι όσο στό χρηματι­στήριο. 'Ωστόσο, ένα χρόνο μετά, παρουσιάστηκε τό άλη- θινό πρόβλημα. Οί τιμές τού χρηματιστηρίου περισσότερο έπεφταν παρά άνέβαιναν. Τό ίδιο είχε πάθει καί τό χαρτο­φυλάκιο τής όμάδας, άλλά όχι τόσο πολύ. Πάντως έπεφτε, καί ή περηφάνεια, πού ένιωθε ή όμάδα έπειδή ξεπερνούσε τό χρηματιστήριο, μειώθηκε μαζί μέ τά χρήματά τους.

'Οποιοσδήποτε ένημερωμένος χρηματιστής μπορεί νά σάς πει πώς, όταν πέφτουν οί τιμές τοϋ χρηματιστηρίου,

181

μπορείτε μάλλον νά κερδίσετε χρήματα παρά νά χάσετε. Άπλώς πουλάτε βραχυπρόθεσμα. Πουλάτε μιά μετοχή τώρα, μολονότι δέν τήν έχετε, πάτε, τήν άγοράζετε καί τήν παραδίνετε, όταν πιά ή τιμή έχει πέσει. Είναι άπόλυτα νό­μιμο, άλλά έπειδή αύτό σημαίνει νά κερδίζεις άπό τή ζημιά τού άλλου, μ’ άλλα λόγια νά ’χεις έπενδυμένο συμφέρον σέ κακές ειδήσεις, οί άπόφοιτοι τού ’Ελέγχου τού Νοϋ δέ συμφωνούσαν. Καί ή λέσχη έκλεισε.

Καθώς γράφεται αύτό τό βιβλίο, οί τιμές τής άγοράς άνεβαίνουν πάλι, καί ό κ. Χέρρο ειδοποιεί τά μέλη τής όμά- δας του πώς μπορούν νά ξαναρχίσουν.

Τό ένδιαφέρον του γιά τή χρησιμότητα τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ στίς έπιχειρήσεις έκτείνεται καί στόν άθλητισμό πού, όπως λέει κι ό ’ίδιος, είναι εξίσου έπιχείρηση, μέ τήν προώθηση νέων προϊόντων καί τήν έπένδυση χρημάτων σέ μετοχές. ’Ίσως νά ’χετε άκούσει πώς πολλοί παίκτες τής ομάδας μπέηζ - μπώλ Ούάιτ Σόξ τοϋ Σικάγου παρακολού­θησαν τά σεμινάρια τού Ελέγχου τού Νού. Τό καλοκαίρι τού 1975, τό γεγονός πήρε μεγάλη δημοσιότητα χάρη στίς τηλεοπτικές έκπομπές 60 Λεπτά τοϋ CBS καί Σήμερα τοϋ NBC. Ή πρωτοβουλία ήταν τοϋ κ. Χέρρο.

Ό ταν τελείωσε ή σαιζόν τοϋ μπέηζ - μπώλ, έκανε σύγ­κριση τών άτομικών έπιδόσεων τών παικτών πρίν τό σεμι­νάριο τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ (1974) καί μετά (1975). Ό λο ι τους είχαν βελτιωθεί καί οί περισσότεροι μάλιστα σημαν­τικά.

Ά πό τούς πιό ένθουσιώδεις άπόφοιτους τού ’Ελέγχου τοϋ Νού είναι οί πλασιέδες. «Πηγαίνω στό έπίπεδό μου καί όραματίζομαι μιά πετυχημένη έπίσκεψη. Τά άποτελέσματα είναι καταπληκτικά. Κάθε μήνα λέω στόν έαυτό μου, πώς θά κερδίσω X δολάρια, βάζοντας κάθε φορά όλο καί ψηλό­τερους στόχους, καί πάντα τά καταφέρνω». Αύτά είπε ένας πλασιέ μιάς άπό τίς μεγαλύτερες έταιρεϊες τής Ούώλλ Στρήτ. Ό άντιπρόεδρος μιάς μικρής χαλυβουργικής έται- ρείας είπε: «Λέω στόν έαυτό μου: "Σ ’ αύτόν τόν πελάτη θά

πουλήσω” καί τό πετυχαίνω. Τώρα τό συνιστώ ( ιό ν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ) στούς πλασιέδες μου, τούς συνεργάτες μου, άκόμα καί στά παιδιά μου. Νομίζω πώς όλοι μπορούν νά ώφεληθοϋν άπ’ αύτό, καί όχι μόνο στή δουλειά τους άλλά καί στήν προσωπική τους ζωή».

Σύμφωνα μέ τίς πολλές άναφορές πού στέλνουν οί άπόφοιτοι, τά πιό έντυπωσιακά άποτελέσματα σημειώνον­ται στήν έξεύρεση έργασίας. Ή ήρεμη αύτοσιγουριά, πού προέρχεται άπό τήν έξάσκηση στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ, πρέ­πει νά είναι ό βασικότερος παράγοντας γι’ αύτές τίς έπιτυ- χίες: ή αύτοσιγουριά πού χρειάζεται γιά νά βρει κανείς μιά καινούρια δουλειά;'η μεγαλύτερη άνεση μέ τήν όποία ό άπόφοιτος άπαντάει στίς συνεντεύξεις πού τού γίνονται προκειμένου νά προσληφθεΐ, είναι αρκετές γιά νά στρί­ψουν τό ρεύμα τής έπιτυχίας ύπέρ τής σταδιοδρομίας του.

Ένας φωτογράφος μέ γυναίκα καί δυό παιδιά έχασε ξαφνικά τή δουλειά του καί έγραψε στόν εκπαιδευτή του:

Άν αύτό συνέβαινε πέντε χρόνια νωρίτερα, θά κλεινό- μουνα στό κοντινότερο μπάρ, μέ όλες τίς δικαιολογίες τοϋ κόσμου, γιά νά γίνω φέσι στό μεθύσι καί νά χύνω δάκρυα στό ποτήρι τού διπλανού μου άνεργου πού θά ’κλαιγε κι αύτός τή μοίρα του...

ΤΩΡΑ μέ τόν "Ελεγχο τού Νοϋ... πού μπορώ νά διώχνω τά σύννεφα γιά νά τραβάω έναέριες φωτογραφίες χωρίς σκιές στό έδαφος, τώρα πού μπορώ νά γιατρεύω άμέσως πληγές καί τραύματα καί, κοιτάζοντας άπλώς τήν όθόνη μου, μπορώ νά βρίσκω ένα σωρό χαμένα άντικείμενα, δέν άνησυχοϋσα καθό­λου γιά τό άν θά έβρισκα σύντομα δουλειά.

Τό μόνο πού έκανα ήταν νά μπω στό έπίπεδό μου, καί είδα τόν έαυτό μου νά πηγαίνει στό κολέγιο, πράγμα πού μοϋ φά­νηκε αστείο γιατί κιόλας είμαι άπόφοιτος κολεγίου... 'Ωστόσο, ή έρευνα μοϋ άποκάλυψε πώς οί ’Ένοπλες Δυνάμεις μοϋ δί­νουν τό δικαίωμα νά ξανακαταταγώ σάν έφεδρος, όπου θά κερδίζω 400 δολάρια. Αύτά, μαζί μέ τά 300 δολάρια τής άνερ- γίας, μοϋ κάνουν 700 δολάρια καθαρό εισόδημα, δηλαδή, 200 δολάρια παραπάνω άπ ’ όσα κέρδιζα, όταν είχα τή δουλειά μου.

183

Χωρίς νά υπολογίζουμε πώς θά μπορώ άνεξάρτητα νά πουλάωτή δουλειά μου στά πρακτορεία ΑΡ, UPI καί στά περιοδικά.

Κάποιος άλλος, πολύ πρόσφατος άπόφοιτος άπό τή Νέα Ύόρκη, έχασε τή δουλειά του ξαφνικά καί τηλεφώνησε άμέσως άγανακτισμένος στό Χοσέ λέγοντάς του: «Γιά πές μου τώρα γιά τόν 'Έλεγχο τού Νοϋ!» Ό Χοσέ τοϋ ειπε ήρεμα νά συνεχίσει νά έργάζεται μέ τή νοερή όθόνη καί μέ άλλες τεχνικές. Τρεις μέρες άργότερα ξανατηλεφώνησε τοϋ Χοσέ σέ πολύ διαφορετικό ύφος. Μόλις είχε πιάσει μιά δουλειά, πού τοϋ ’δινε τρείς φορές περισσότερα άπ’ όσα κέρδιζε μέ τή δουλειά πού είχε χάσει.

"Ισως ή πιό γραφική έμπειρία πού πρόσφερε ό ’Έλεγχος τού Νοϋ στόν κόσμο τών έπιχειρήσεων νά είναι αύτή πού άναφέρει ένας άντρας πού, μαζί μέ τή γυναίκα του, άνοίγει τά χρηματοκιβώτια τών άλλων. Όρίστε τί κάνουν: Ό ένας άπ’ τούς δυό πηγαίνει ψυχοδυναμικά στό έργαστήριό, επι­καλείται μιά ζωηρή νοερή εικόνα τού ιδιοκτήτη καί τού χρηματοκιβωτίου του, οπισθοχωρεί μέσα στό χρόνο καί προσέχει άπό κοντά τόν άνθρωπο τήν ώρα πού άνοίγει τό χρηματοκιβώτιό του. Ό άλλος πού κάνει τόν προσανατολι- στή, σημειώνει προσεκτικά τούς άριθμούς πού προφέρει ό ψυχολειτουργός. Άργότερα, σέ Βήτα έπίπεδό πιά, ό ψυχο- λειτουργός πάει στό σπίτι τοϋ ιδιοκτήτη τοϋ χρηματοκιβω­τίου καί, σέ Βήτα έπίπεδό πάντα, άνοίγει τό χρηματοκιβώ­τιο μπρός στά κατάπληκτα καί γεμάτα εύγνωμοσύνη μάτια τοϋ ιδιοκτήτη. Ό ψυχολειτουργός, πού είναι έπαγγελμα- τίας κλειδαράς σέ μιά μεσοδυτική Πολιτεία, παίρνει τηλε­φωνήματα άπό ιδιοκτήτες χρηματοκιβωτίων πού έχουν ξε- χάσει τό συνδυασμό τους.

Κεφάλαιο 20

Πού πάμε άπό δώ κι έπειτα;

Ά πό τή στιγμή πού θά σημειώσετε τήν πρώτη σας έπι­τυχία μέ τόν "Ελεγχο τού Νού, θά ξεκινήσετε τό μεγάλο ταξίδι τής άνακάλυψης τοϋ έαυτού σας. Ό λα όσα θά μά­θετε γιά τόν έαυτό σας θά είναι καλές ειδήσεις. Τελικά, όταν καταφέρετε νά βάζετε τά πάντα νά λειτουργούν γιά λογαριασμό σας, όπως τό περιγράφει ό Χοσέ στά προη­γούμενα κεφάλαια, πολλές προοπτικές μελλοντικής άνά- πτυξης θ ’ άνοιχτοϋν μπροστά σας.

Μέ βιβλία, ή μέ φίλους, ή μέ άλλα σεμινάρια, μπορείτε νά δοκιμάσετε κι άλλες τεχνικές πολλαπλασιάζοντας έτσι τά διανοητικά έργαλεϊα πού θά ’χετε στή διάθεσή σας. Ά π ’ τήν άλλη πλευρά, μπορεί ν ’ άνακαλύψετε, πώς άκόμα κι ένα θαύμα, πού έπαναλαμβάνεται κάθε τόσο καί λιγάκι, γίνεται κάτι τό συνηθισμένο καί, χάνοντας τόν ένθουσια- σμό τών πρώτων σας άνακαλύψεων, μπορεί νά πάψετε νά ένδιαφέρεστε γιά όλα αύτά καί νά ξαναβρεθεϊτε έκεΐ πού ήσασταν στήν άρχή. Ή άκόμα, βρίσκοντας πώς μιά όρι- σμένη τεχνική τοϋ ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ λειτουργεί καλύτερα γιά σάς άπό τίς άλλες, μπορεΤ νά ειδικευτείτε σ’ αύτήν καί νά τήν κάνετε σημαντικό μέρος τής ζωής σας.

Καμιά άπ’ αύτές τίς προοπτικές δέν είναι ή καλύτερη γιά σάς.

185

Ά ν αρχίσετε ν ’ άναζητάτε καινούριες τεχνικές, θά βρείτε πολλές πού λειτουργούν. Τό πιό πιθανό είναι πώς οί τεχνικές πού θά βρείτε έχουν κιόλας έρευνηθεΐ άπό τό Χοσέ καί έχουν μπε'ι κατά μέρος άφήνοντας τό προβάδισμα σ’ αύτές πού διδάσκει στό σεμινάριο. Αύτοί πού γίνονται συλλέκτες τεχνικών μεθόδων, χάνουν πολύτιμο χρόνο, πού θά μπορούσαν ν ’ άφιερώσουν στήν πλήρη τελειο­ποίηση τών πιό χρήσιμων.

Ά ν βρίσκετε πώς ό ένθουσιασμός σας έλαττώνεται καί πώς άρχίζετε νά σταματάτε τήν έξάσκηση τοϋ 'Ελέγχου τού Νοϋ, δέ θά είστε μόνος σας. Πολύ πιό σημαντικό είναι πώς ή έμπειρία σας άποκλείεται νά πάει έντελώς χαμένη. Ό Χοσέ έχει παρατηρήσει πώς, άφοϋ τήν άποκτήσετε, ή έξάσκηση στόν ’Έλεγχο τοϋ Νού δέν ξεχνιέται ποτέ όλό- τελα καί μπορείτε πάντα νά τή χρησιμοποιήσετε σέ περί­πτωση άνάγκης.

Αύτό πού κάνουν πολλοί άπόφοιτοι τοϋ Ελέγχου τοϋ Νοϋ, είναι νά διαλέγουν μιά όρισμένη τεχνική πού λει­τουργεί καλύτερα γ ι’ αύτούς. Ό σο περισσότερο τή χρησι­μοποιούν, τόσο καλύτερα λειτουργεί. Ωστόσο, ύπάρχει ένας τέταρτος τρόπος καλύτερος άπ’ αύτούς τούς τρεις.

Ό Έλεγχος τού Νού είναι μιά προσεκτική έκλογή δια­νοητικών άσκήσεων καί τεχνικών μεθόδων πού ένισχύον- ται άμοιβαΐα. Τό νά άγνοήσετε μία, έπειδή δέ λειτουργεί τόσο καλά γιά σάς όσο οί άλλες, είναι σά νά χάνετε τήν εύκαιρία ν ’ άναπτύξετε πραγματικά όλο τό φάσμα τών δυ­νατοτήτων σας. Ό 'Έλεγχος τών 'Ονείρων ένισχύει τήν ικανότητά σας στή Νοερή Ό θόνη. Ή Νοερή Όθόνη κάνει τόν ’Έλεγχο τών 'Ονείρων πιό άξιόπιστο καί πιό ζωηρό. Τό σεμινάριο, καθώς καί τά κεφάλαια πού έγραψε έδώ ό Χοσέ, άποτελοϋν ένα σύνολο. Καί τό σύνολο είναι πολύ καλύτερο άπό μερικά μέρη του.

Ωστόσο, μπορεί ν ’ άναρωτηθεΤτε τί άλλο μπορείτε νά κάνετε μετά, πού θά φτάσετε νά κατέχετε όλες τίς τεχνι­κές.

Τό νά βάζετε σέ λειτουργία τόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ είναι

186

αρκετό. Πάντα ύπάρχουν διαφορετικές βαθμίδες έλέγχου καί πιό περίπλοκες έμπειρίες μπροστά σας.

"Ενας φοιτητής ρώτησε κάποτε τό Χοσέ: «Σέ ποιό ση­μείο μαθαίνει κανείς πώς έχει πάρει άπό τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ όλα όσα μπορεί νά πάρει;»

«'Όταν μπορείς νά μετατρέπεις όλα σου τά προβλήματα σέ σχέδια καί νά βάζεις τά σχέδιά σου νά λειτουργούν γιά λογαριασμό σου», τοϋ άπάντησε, καί μετά σταμάτησε λίγο γιά νά προσθέσει: «Όχι... πάει πιό βαθιά. Ό ταν άντιλη- φθείς μέ τί τεράστιες δυνάμεις γεννιόμαστε όλοι μας, όταν βλέπεις μέσα στήν ’ίδια σου τήν έμπειρία πώς αύτές οί δυ­νάμεις μπορούν νά χρησιμοποιούνται μόνο έποικοδομη- τικά, τότε καταλήγεις ν’ άντιληφθείς πώς ύπάρχει μιά άξιοπρέπεια κι ένας ιδιαίτερος λόγος γιά τήν παρουσία μας σ’ αύτόν τόν πλανήτη. Ή γνώμη μου είναι πώς ό σκοπός, πού πρέπει νά έχουμε, είναι νά έξελισσόμαστε, κι αύτή ή έξέλιξη τώρα είναι δική μας, προσωπική μας, εύθύνη. Νο­μίζω πώς οί περισσότεροι άνθρωποι έχουν μιά έλαφριά προαίσθηση σχετικά μ ’ αύτό. Ό σο περισσότερο έξασκείς τόν ’Έλεγχο τού Νού, τόσο δυναμώνεις αύτή τήν προαί­σθηση μέχρι πού καταλήγει νά γίνει άτράνταχτη βεβαιό­τητα».

Αύτή άκριβώς ή βαθιά έμπειρία, ή «άτράνταχτη βεβαιό­τητα», είναι πού σάς περιμένει, ότι δηλαδή πάντα ύπάρχει κάποιος καλοπροαίρετος σκοπός πίσω άπ’ τό καθετί. Στόν Έλεγχο τοϋ Νοϋ, αύτό δέν έρχεται σάν τήν άποκρυφιστική φλόγα πού φωτίζει τόν άναχωρητή μετά άπό μιά όλόκληρη ζωή διαλογισμού, άλλά πολύ σύντομα, μέ τόν καθημερινό προγραμματισμό μιάς άποτελεσματικότερης ζωής, μέ τίς καθημερινές λεπτομέρειες τής ζωής καί τά περιστατικά της πού πλάθουν τό πεπρωμένο μας.

Ά ς πάρουμε κάποιο άσήμαντό περιστατικό, κάτι πού νά μπορεί νά συμβεί - άς πούμε - σ’ έναν καινούριο άπόφοιτο τού Έλέγχου τού Νού, γιά νά δούμε τό πώς συμμετέχει στή δημιουργία αύτής τής «άτράνταχτης βεβαιότητας». Τό πρώτο πράγμα πού έκανε ένας καινούριος άπόφοιτος μόλις

187

γύρισε σπίτι του άπό τίς διακοπές του, ήταν νά βγάλει τό φίλμ άπό τή φωτογραφική του μηχανή καί νά ψάξει στίς βαλίτσες του γιά ένα δεύτερο φίλμ πού είχε τραβήξει. Δέν τό έβρισκε. Τό φίλμ, βέβαια, δέν ήταν μεγάλη άπώλεια, άλλά τόν ένοχλοϋσε πού χάθηκε. Έκεϊ ύπήρχαν οί άνα- μνήσεις του άπό τήν πρώτη βδομάδα τών διακοπών του.

Πήγε στό έπίπεδό του καί ξανάζησε τή στιγμή πού είχε βάλει φίλμ στή μηχανή του γιά τελευταία φορά. Ά λλά τό μόνο πού έβλεπε στή Νοερή Ό θόνη του ήταν ή ϊδια ή φω­τογραφική του μηχανή πάνω στό τραπεζάκι τοϋ καφέ, όπου είχε βάλει τό πρώτο φίλμ, όχι τό δεύτερο. ’Έμεινε στό έπί­πεδό του καί ξανάζησε όλες τίς στιγμές πού τράβηξε τίς φωτογραφίες, άλλά καμιά σκηνή δέν τόν έδειχνε νά ξανα­βάζει φίλμ στή μηχανή του. Μέ πολλή μονοτονία έπανερ- χόταν κάθε τόσο ή σκηνή μέ τό τραπεζάκι τοϋ καφέ.

Σίγουρος πώς ή Νοερή Ό θόνη του δέν είχε λειτουργή­σει σωστά, έδωσε τό μοναδικό φίλμ πού είχε νά τοϋ τό έμφανίσουν. 'Όταν τοϋ τό παρέδωσαν, είδε πώς περιείχε όλες τίς φωτογραφίες πού είχε τραβήξει σ’ όλη τή διάρκεια τών διακοπών του. Ποτέ δέν είχε ύπάρξει ένα δεύτερο φίλμ.

Ό σο άσήμαντό κι άν ήταν αύτό τό περιστατικό, είχε δώσει στόν άπόφοιτο τόν πρώτο συγκεκριμένο λόγο - έξω πιά άπ’ τήν τάξη τοϋ σεμιναρίου - νά έχει περισσότερη εμ­πιστοσύνη στόν ϊδιο του τό νοϋ. Μέ άκόμα μερικά τέτοια άσήμαντα περιστατικά, καί μετά μέ λίγα άλλα πιό σημαν­τικά, όπου βοηθάει όχι μόνο τόν έαυτό του άλλά καί κά­ποιον άλλον, ή έντύπωση πού έχει γιά τόν έαυτό του καί γιά τόν κόσμο γύρω του θ ’ άλλάξει. Ή ζωή του θ’ άλλάξει γιατί θά βρίσκεται πιά στό κατώφλι αύτής τής άτράνταχτης βεβαιότητας.

Στό δρόμο του, μπορεί νά πετύχει κάτι σάν τό παρα­κάτω περιστατικό: 'Ένας άπόφοιτος, πού έξασκούσε τόν Έ λεγχο τοϋ Νού γιά πολλούς μήνες, είχε μιά κόρη πού είχε άλλεργία στίς δυό γάτες τού σπιτιού του. Ό ποτε ήθελε νά παίξει μαζί τους, τήν έπιανε δυνατό άσθμα καί παρουσίαζε

188

ένα εξάνθημα. Γιά μιά όλόκληρη βδομάδα, πήγαινε στό διαλογιστικό του έπίπεδό, τοποθετούσε τό πρόβλημα στή Νοερή Ό θόνη του καί φανταζόταν τή λύση. Στή λύση πού φανταζόταν, έβλεπε τήν κόρη του νά παίζει μέ τίς γάτες, ν ’ άναπνέει κανονικά καί νά μήν τήν πιάνει έξάνθημα. Μιά μέρα είδε στήν πραγματικότητα τή σκηνή πού είχε φαντα­στεί. Ή κόρη του δέν είχε πλέον άλλεργία στίς γάτες.

Καί στίς δυό αύτές περιπτώσεις χρειάστηκε μόνο ή Νοερή Όθόνη. Καί οί δυό είχαν έπιτυχία, άρα - μπορεί νά ρωτήσετε - γιατί νά μπλεκόμαστε καί μ ’ άλλες τεχνικές;

Στήν πρώτη περίπτωση, άν ό άπόφοιτος δέν είχε μάθει άλλο άπ’ τό νά χρησιμοποιεί τή Νοερή Όθόνη του, δέν άποκλείεται νά είχε πετύχει τάϊδια άποτελέσματα, άν ύπο- θέσουμε βέβαια πώς άπλώς είχε προκαλέσει τήν άνάμνηση ένός «ξεχασμένου» γεγονότος καί πώς ή ’Ανώτερη Εύφυία δέν είχε παίξει κανένα ρόλο, πράγμα πού κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι.

'Ωστόσο, στή δεύτερη περίπτωση άπαιτήθηκε μεγάλη έξάσκηση στόν Έ λεγχο τού Νού, έπρεπε νά πάει στό έπί­πεδό του, νά κάνει άσκήσεις όραματισμοϋ, νά προβάλει ύπεραισθητικές εικόνες στή Νοερή Ό θόνη του γιά τή με­τάδοση τής θεραπείας, νά κάνει έλεγχο όνείρων καί νά έντοπίσει κάποιαν άσθένεια, μ’ άλλα λόγια έπρεπε νά χρη­σιμοποιήσει σέ μεγάλο βαθμό τήν άναμονή πού χρειάζεται γιά τήν έκπλήρωση τής έπιθυμίας του σέ συνδυασμό μέ τή μεγάλη πίστη πού άπαιτείται.

Μέ τήν πολλή έξάσκηση, ό νούς σας μπορεί ν ’ άρχίσει νά κόβει δρόμο. Μπορεί νά γίνει εύαίσθητος σέ άμυδρά σήματα σχετικά μέ σημαντικά γεγονότα καί νά σάς ένημε­ρώνει χωρίς νά χρειάζεστε νά τ’ άναζητήσετε έσείς. ’Ίσως ή ζωή μιάς άπόφοιτης τού ’Ελέγχου τού Νού νά σώθηκε μ’ αύτό τόν τρόπο. 'Ένα πρωί διαλογιζόταν πρίν πάει στή δου­λειά της γιά νά διορθώσει, μέ τή Νοερή Όθόνη της, ένα μικρό πρόβλημα πού άντιμετώπιζε στό γραφείο, όταν ένα μεγάλο μαύρο X σκέπασε τή σκηνή, πού προσπαθούσε νά δημιουργήσει. Μετά σκέπασε όλες τίς άλλες σκηνές πού

189

είχαν σχέση μέ τό γραφείο. Μιά «προαίσθηση», πού ήταν ύπερβολικά Ισχυρή γιά νά τήν άγνοήσει, τής έλεγε ν ’ άπο- φύγει τό γραφείο της έκείνη τήν ήμέρα καί μέ ήσυχη τή συνείδηση άποφάσισε νά μείνει σπίτι της. ’Αργότερα έμαθε πώς άν πήγαινε στό γραφείο της έκείνη τήν ήμέρα θά γινό­ταν μάρτυρας μιάς ένοπλης ληστείας, στή διάρκεια τής όποιας πολλοί άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά. Τέτοιου είδους πληροφορίες παίρνουμε συνήθως μέ τόν ’Έλεγχο τών ’Ονείρων, άλλά έκείνη τή στιγμή ή άπόφοιτη χρησιμο­ποιούσε μόνο τή Νοερή Ό θόνη καί άπό κεϊ πήρε τήν πλη­ροφορία της.

Ό ρίστε τώρα μιά άλλη περίπτωση, όπου ό νούς ήταν τόσο έξασκημένος, ώστε σέ μιά περίπτωση πολύ σοβαρής άνάγκης έλέγχθηκε άπό έναν άπόφοιτο πού δέ χρειάστηκε νά πάει στό έπίπεδο Ά λφα. Πολλά άπ’ τά περιστατικά πού περιγράφονται στήν παρακάτω έπιστολή έχουν έπιβεβαιω- θεΐ άπό έννιά μάρτυρες.

Τήν Τετάρτη γυρνούσα σπίτι άπ' τά ψώνια μέ τά χέρια μου φορτωμένα σακούλες. Άνοιξα τήν έξωτερική πόρτα, πού πρό­λαβε κι έκλεισε πρίν άνοίξω τήν έσωτερική. Ανυπόμονα, έδωσα μιά γερή σπρωξιά στήν πόρτα. Μέ φρίκη τήν είδα νά κλείνει δυνατά καί τό μυτερό χερούλι της νά καρφώνεται στό μπράτσο μου, λίγο πιό κάτω άπ' τόν άγκώνα. Άφησα τίς σα­κούλες νά πέσουν καί άργά άργά έβγαλα τό χερούλι άπ’ τό μπράτσο μου. Μέσα άπ' τή βαθιά τρύπα πού άφησε, είδα πολλά στρώματα σάρκας καί όστών.

Μετά άρχισε νά τρέχει τό αίμα, γεμίζοντας τήν τρύπα καί ξεχειλίζοντας. Δέν είχα καιρό νά λιποθυμήσω. Άντί γι’ αύτό, συγκεντρώθηκα έντονα γιά νά σταματήσω τήν αιμορραγία. "Ενα κύμα χαράς μ ’ έπνιξε - καθώς είδα νά σταματάει τό αίμα: Δέν πίστευα στά μάτια μου!

Ένώ πλενόμουνα καί καθάριζα τήν πληγή, άρχισαν οί πρώ­τοι πόνοι. Κάθησα κάτω καί πήγα στό έπίπεδό μου, προσπα­θώντας νά βρώ, άν έπρεπε νά άκυρώσω ένα ταξίδι, πού είχα προγραμματίσει γιά νά πάω στή Βοστώνη ν' ακούσω μιά διά­λεξη τού Ταγματάρχη Τόμσον σχετικά μέ τόν 'Έλεγχο τού Νού, ή άν έπρεπε νά πάω σέ κανένα γιατρό. "Ενιωθα όμως κάτι

190

ν ά μ έ τ ρ α β ά ε ι σ τ ή Β ο σ τ ώ ν η , κ α θ ώ ς κ α ί μ ι ά έ ν τ ο ν η ά ν ά γ κ η ν ά

δ ώ ά ν ε ί χ α μ ά θ ε ι ν ά έ λ έ γ χ ω τ ο ύ ς π ό ν ο υ ς .

Σ τ ό δ ρ ό μ ο γ ι ά τ ή Β ο σ τ ώ ν η , π ρ ο σ π α θ ο ύ σ α σ υ ν ε χ ώ ς ν ά

έ λ έ γ ξ ω τό ν π ό νο . Ά λ λ ά σ τ ή δ ι ά ρ κ ε ι α τ ή ς δ ι ά λ ε ξ η ς , ό π ό ν ο ς

δ υ ν ά μ ω σ ε τ ό σ ο π ο λ ύ κ α ί τ ά δ ά χ τ υ λ ά μ ο υ μ ο ύ δ ι α σ α ν τ ό σ ο

π ο λ ύ , π ο ύ ο ϋ τ ε σ τ ό έ π ί π ε δ ό μ ο υ δ έ ν μ π ο ρ ο ύ σ α ν ά τ ό ά ν τ έ ξ ω .

' Έ ν ι ω θ α έ ν ο χ ο ς π ο ύ δ έ ν μ π ο ρ ο ύ σ α ν ’ ά κ ο ύ σ ω τ ή δ ι ά λ ε ξ η , μ ο ­

λ ο ν ό τ ι τ ή ν ά λ λ η μ έ ρ α ή μ ο υ ν α σ έ θ έ σ η ν ά τ ή ν έ π α ν α λ ά β ω λ έ ξ η

π ρ ό ς λ έ ξ η .

Μ έ σ α σ έ τ ό σ ο δ υ ν α τ ο ύ ς π ό ν ο υ ς , σ υ ν έ χ ι σ α ν ά ζ η τ ά ω ψ υ ­

χ ο δ υ ν α μ ι κ ά β ο ή θ ε ι α . Ή Μ ά ρ θ α π ρ έ π ε ι ν ά α κ ο ύ σ ε τ ί ς φ ω ν έ ς

μ ο υ , γ ι α τ ί μ ε τ ά τ ή δ ι ά λ ε ξ η , έ ν ώ ο ί ά λ λ ο ι π ή γ α ι ν α ν γ ι ά κ α φ έ ,

έ κ ε ί ν η έ π έ μ ε ν ε ν ά δ ε ι τ ή ν π λ η γ ή μ ο υ . " Ο τ α ν σ ή κ ω σ α τ ό ν έ π ί -

δ ε σ μ ο , ή π λ η γ ή έ χ α σ κ ε ά κ ό μ η ά ν ο ι χ τ ή . " Ο τ α ν ε ί χ α β γ ά λ ε ι τ ό

χ ε ρ ο ύ λ ι , φ α ί ν ε τ α ι π ώ ς έ ν α κ ο μ μ ά τ ι κ ρ έ α ς ε ί χ ε ξ ε κ ο λ λ ή σ ε ι κ α ί

τ ό δ έ ρ μ α γ ύ ρ ω ά π ’ τ ή ν π λ η γ ή ή τ α ν κ ό κ κ ι ν ο π ρ ό ς τ ό μ α ύ ρ ο . Ή

Μ ά ρ θ α π ή γ ε ν ά ζ η τ ή σ ε ι β ο ή θ ε ι α κ α ί , ά φ ο ύ έ μ α θ ε π ο ύ β ρ ι σ κ ό ­

τ α ν τ ό κ ο ν τ ι ν ό τ ε ρ ο ν ο σ ο κ ο μ ε ί ο , γ ύ ρ ι σ ε μ α ζ ί μ έ τ ό ν Ν τ έ ν ν ι ς

Σ τ ό ρ ι ν . Ε ί π α π ώ ς δ έ ν ή θ ε λ α ν ά π ά ω σ τ ό ν ο σ ο κ ο μ ε ί ο . ' Ή θ ε λ α

ν ά « κ ο ι τ ά ξ ε ι » τ ή ν π λ η γ ή μ ο υ ό Ν τ έ ν ν ι ς , κ ι έ τ σ ι ά π ο μ ο ν ω θ ή -

κ α μ ε σ έ μ ι ά γ ω ν ι ά ό π ο υ ό Ν τ έ ν ν ι ς π ή γ ε σ τ ό έ π ί π ε δ ό τ ο υ .

Μ ό λ ι ς ά ρ χ ι σ ε ν ά δ ο υ λ ε ύ ε ι π ά ν ω σ τ ή ν π λ η γ ή μ ο υ , ό π ό ν ο ς

δ υ ν ά μ ω σ ε τ ό σ ο π ο λ ύ π ο ύ χ ρ ε ι ά σ τ η κ ε ν ά π ά ω κ α ί γ ώ σ τ ό έ π ί ­

π ε δ ό μ ο υ γ ι ά ν ά τ ό ν β ο η θ ή σ ω . Κ α θ ώ ς ά ρ χ ι σ ε ν ά π λ έ κ ε ι τ ο ύ ς

κ ο μ μ έ ν ο υ ς ι σ τ ο ύ ς κ ο μ μ α τ ά κ ι κ ο μ μ α τ ά κ ι , τ ά δ ά χ τ υ λ ά τ ο υ

έ μ ο ι α ζ α ν σ ά ν ά τ ρ α β ο ύ ν τ ό ν π ό ν ο π ρ ό ς τ ά έ ξ ω . Ή π λ η γ ή έ γ ι ν ε

τ ό σ ο ε ύ α ί σ θ η τ η π ο ύ έ ν ι ω θ α τ ή ν ά ν ά γ κ η ν ά ο ύ ρ λ ι ά ξ ω ! Π ρ ο ­

σ π ά θ η σ α ν ά σ υ γ κ ε ν τ ρ ω θ ώ γ ι ά ν ά δ ι ώ ξ ω τ ό ν π ό ν ο κ α ί ν ά σ τ ε ί λ ω

β ο ή θ ε ι α σ τ ό ν Ν τ έ ν ν ι ς κ α ί σ τ ό ν έ α υ τ ό μ ο υ ξ α ν ά κ α ί ξ α ν ά -

ξ ε π ε ρ ν ώ ν τ α ς τ ή ν ά ν ά γ κ η , π ο ύ σ ί γ ο υ ρ α π ρ ο ε ρ χ ό τ α ν ά π ’ τ ό

Β ή τ α , ν ά τ ο ύ π ω ν ά σ τ α μ α τ ή σ ε ι κ α ί ν ά μ ’ ά φ ή σ ε ι ν ά π ά ω σ τ ό

Π ρ ώ τ ω ν Β ο η θ ε ι ώ ν . " Η θ ε λ α π ρ α γ μ α τ ι κ ά ν ά π ε τ ύ χ ε ι .

Μ ε τ ά ά π ό ά ρ κ ε τ έ ς ώ ρ ε ς - ό π ω ς μ ο ύ φ ά ν η κ ε - έ ν ι ω σ α τ ό ν

π ό ν ο ν ά ύ π ο χ ω ρ ε ί . Σ τ ή ν ά ρ χ ή έ ν ι ω θ α κ ά π ο υ 1 0 % λ ι γ ό τ ε ρ ο

π ό ν ο κ α ί μ ε τ ά κ ά π ο υ 1 5 % . " Ο τ α ν ό Ν τ έ ν ν ι ς μ έ ρ ώ τ η σ ε π ώ ς τ ά

π ή γ α ι ν α , τ ό έ ν α τ έ τ α ρ τ ο τ ο ύ π ό ν ο υ ε ι χ ε έ ξ α φ α ν ι σ τ ε ί .

Κ α θ ώ ς σ υ ν ε χ ί ζ α μ ε , ο ί έ σ ω τ ε ρ ι κ ο ί ι σ τ ο ί κ ο λ λ ο ύ σ α ν . Μ ε τ ά ,

κ α θ ώ ς ά ρ χ ι ζ α ν ν ά κ ο λ λ ο ύ ν κ α ί ο ί έ ξ ω τ ε ρ ι κ ο ί , ό π ό ν ο ς έ γ ι ν ε

π ι ό δ υ ν α τ ό ς . Π α ρ ’ ό λ η μ ο υ τ ή ν α ύ τ ο σ υ γ κ έ ν τ ρ ω σ η σ τ ή θ ε ρ α -

191

π ε ί α , μ ό λ ι ς α ν τ ι λ α μ β α ν ό μ ο υ ν α τ ό ν κ ό σ μ ο π ο ύ ε ί χ ε μ α ζ ε υ τ ε ί

γ ύ ρ ω μ ο υ , κ α ί ι δ ι α ί τ ε ρ α κ ά π ο ι ο ν π ο ύ σ τ ε κ ό τ α ν π ί σ ω μ ο υ κ α ί

μ ο ϋ ά φ α ι ρ ο ύ σ ε τ ό ν π ό ν ο τ ί ς σ τ ι γ μ έ ς π ο ύ χ ρ ε ι α ζ ό τ α ν π ε ρ ι σ σ ό ­

τ ε ρ ο . Έ ν ι ω θ α ε ύ γ ν ω μ ο σ ύ ν η . Μ ε τ ά ά ρ χ ι σ α ν τ ά ύ π ό λ ο ι π α κ ύ ­

μ α τ α κ α ί ά ν α γ κ ά σ τ η κ α ν ά σ υ γ κ ε ν τ ρ ω θ ώ σ ’ α ύ τ ά γ ι ά ν ά β ο η ­

θ ή σ ω .

Μ ε τ ά κ ο ι τ ά ξ α μ ε ν ά κ λ ε ί σ ο υ μ ε τ ό β α θ ύ τ ε ρ ο τ μ ή μ α τ ή ς π λ η ­

γ ή ς . ’Έ ν ι ω θ α τ ό ν κ ό σ μ ο ν ά κ ά ν ε ι κ ύ κ λ ο γ ύ ρ ω μ α ς γ ι ά ν ά μ ά ς

δ ώ σ ε ι δ ύ ν α μ η . ’Έ ν ι ω θ α τ ή ν έ ν έ ρ γ ε ι ά τ ο υ ς ν ά π ε ρ ν ά ε ι μ έ σ α

μ ο υ , σ χ ε δ ό ν ν ά μ έ σ η κ ώ ν ε ι σ τ ό ν ά έ ρ α .

Ό Ν τ έ ν ν ι ς τ ή ν α ι σ θ α ν ό τ α ν κ ι α ύ τ ό ς κ α ί , μ έ τ ή β ο ή θ ε ι α τ ώ ν

ά λ λ ω ν , ή θ ε ρ α π ε ί α π ρ ο ό δ ε υ σ ε π ι ό γ ρ ή γ ο ρ α . Μ ε ρ ι κ ο ί ά π ’ α ύ ­

τ ο ύ ς π ο ύ ε ί χ α ν κ ά ν ε ι κ ύ κ λ ο γ ύ ρ ω μ α ς , μ ο ύ ε ί π α ν ά ρ γ ό τ ε ρ α ,

π ώ ς έ β λ ε π α ν τ ή ν π λ η γ ή ν ά κ λ ε ί ν ε ι , τ ό π ρ ή ξ ι μ ο ν ά λ ι γ ο σ τ ε ύ ε ι ,

τ ό δ έ ρ μ α γ ύ ρ ω ά π ’ τ ή ν π λ η γ ή ν ά γ ί ν ε τ α ι ά π ό μ α υ ρ ι δ ε ρ ό ,

σ κ ο ύ ρ ο κ ό κ κ ι ν ο , κ ι ά π ό κ ό κ κ ι ν ο σ έ ρ ό ζ κ α ί , τ ε λ ι κ ά , τ ά δ υ ό

έ ξ ω τ ε ρ ι κ ό κ ο μ μ ά τ ι α δ έ ρ μ α τ ο ς ν ά κ ο λ λ ά ν ε μ ε τ α ξ ύ τ ο υ ς , ό π ω ς

ά κ ρ ι β ώ ς τ α ι ρ ι ά ζ ο υ ν δ υ ό κ ο μ μ ά τ ι α σ π α ζ ο κ ε φ α λ ι ά ς .

" Ο τ α ν γ υ ρ ί σ α μ ε σ τ ό μ έ ρ ο ς π ο ύ ή τ α ν π α ρ κ α ρ ι σ μ έ ν ο τ ό α ύ -

τ ο κ ί ν η τ ό μ ο υ , ο ί φ ί λ ο ι μ ο υ θ έ λ α ν ε ν ά μ έ π ά ν ε σ τ ό Ο ύ ά ρ ο υ ι κ ,

γ ι α τ ί φ ο β ό ν τ ο υ σ α ν μ ή π ω ς ξ α ν ά ν ο ι γ ε ή π λ η γ ή κ α θ ώ ς θ ’ ά λ λ α ζ α

τ ί ς τ α χ ύ τ η τ ε ς . Ά λ λ ά ά ρ ν ή θ η κ α . " Η ξ ε ρ α π ώ ς θ ά ’ φ τ α ν α σ τ ό

σ π ί τ ι μ ι ά χ α ρ ά . Κ ι έ τ σ ι έ γ ι ν ε , χ ω ρ ί ς κ α θ ό λ ο υ π ό ν ο υ ς !

Τ ή ν α λ λ η μ έ ρ α τ ό π ρ ω ί ξ ύ π ν η σ α π ε ρ ί φ η μ α . " Ε ν ι ω θ α τ ό

μ π ρ ά τ σ ο μ ο υ λ ί γ ο π ο ν ε μ έ ν ο Λ ες κ α ί ε ί χ α τ σ α κ ω θ ε ί , κ α ί μ ο λ ο ­

ν ό τ ι δ έ μ ’ έ χ ο υ ν δ ε ί ρ ε ι π ο τ έ , φ α ν τ ά ζ ο μ α ι π ώ ς κ ά π ω ς έ τ σ ι π ρ έ ­

π ε ι ν ά ν ι ώ θ ε ι κ α ν ε ί ς μ ε τ ά ά π ό έ ν α χ έ ρ ι ξ ύ λ ο ! Ά λ λ ά δ έ ν

ύ π ή ρ χ ε π ό ν ο ς . Ά ν α κ ά θ η σ α σ τ ό κ ρ ε β ά τ ι μ ο υ κ α ί ε ί δ α τ ό ν

ό μ ο ρ φ ο κ ό σ μ ο μ α ς ν ά λ ο ύ ζ ε τ α ι σ τ ό λ α μ π ε ρ ό φ ώ ς τ ο ύ ή λ ι ο υ .

” Ε ν ι ω θ α σ ά ν ά ξ α ν α γ ε ν ν ι ό μ ο υ ν α !

Ό πως βλέπετε, άν συνεχίσετε νά έξερευνάτε τίς δυνα­τότητες τοϋ άνθρώπινου νοϋ, θά δείτε πώς είναι άπειρες. ’Απ’ αύτή τήν άποψη, λέει ό Δρ. Ούίλφριντ Χάν, Διευθυντής ’Έρευνας τοϋ Ελέγχου τού Νού, κάθε άπόφοιτος τού ’Ελέγχου τού Νοϋ γίνεται ό προσωπικός διευθυντής τής ’ίδιας του τής έρευνας.

«Σέ ποιόν άλλο τομέα έρευνας», ρώτησε, «μπορεί νά

192

είναι τόσο άχρηστα τά άκριβά έργαστήρια μέ τά περίπλοκα όργανα; Τό πιό περίπλοκο όργανο έρευνας πού ύπάρχει - τόσο άξιόλογο πού μέ πιάνει δέος κάθε φορά πού τό σκέ­φτομαι - είναι στή διάθεση όλων μας 24 ώρες τό 24ωρο: ό νούς μας. Κατά συνέπεια, ε’ίμαστε όλοι διευθυντές έρευ­νας».

Ένα σημαντικό πλεονέκτημα πού έχουμε τώρα είναι πώς, γιά πρώτη φορά στήν ιστορία τής σύγχρονης έπιστή- μης, ή ψυχική έρευνα γίνεται σεβαστή. Ό κίνδυνος νά θεωρηθεί τσαρλατάνος ένας σοβαρός έρευνητής, όπως στά πρώτα πειράματα τού Χοσέ, τώρα έχει μειωθεί πολύ.

'Ωστόσο, αύτός ό κίνδυνος δέν έχει χαθεί έντελώς. Ύπάρχουν γιατροί πού μαθαίνουν νά χρησιμοποιούν τόν Έλεγχο τού Νού στίς θεραπείες τους, έπιστήμονες ερευ­νητές πού χρησιμοποιούν τόν ’Έλεγχο τών ’Ονείρων γιά νά λανσάρουν καινούρια προϊόντα, άντρες καί γυναϊκες σ’ όλες τίς έκδηλώσεις τής ζωής - άπό τούς όποιους μερικοί άναφέρθηκαν άνώνυμα σ ’ αύτό τό βιβλίο - πού, ώστόσο, λένε: «Μή βάλετε τ’ όνομά μου. Οί φίλοι μου θά μέ πάρουν γιά τρελό».

Αύτό γίνεται όλο καί πιό σπάνια. Εκατοντάδες χιλιάδες άπόφοιτοι τού Έλέγχου τοϋ Νοϋ δηλώνουν περήφανα όλα όσα καταφέρνουν μέ τήν έκπαίδευσή τους. Σοβαρά ιατρικά περιοδικά δημοσιεύουν άρθρα σχετικά μέ ψυχοδυναμικές θεραπείες καί άλληλεπιδράσεις άνάμεσα σέ νοϋ καί σώμα. "Αντρες καί γυναϊκες, γνωστοί στό μεγάλο κοινό: μέλη τής ομάδας Ούάιτ Σόξ τού Σικάγου, καλλιτέχνιδες σάν τήν Κα- ρόλ Λώρενς καί τή Μαργκερίτ Πιάτσα (πού άναφέρθηκαν πιό πάνω) καί οί Λάρρυ Μπλάυντεν, Σελέστ Χόλμ, Λορέτα Σουίτ, Άλέξις Σμίθ καί Βίκυ Κάρρ, μιλάνε άνοιχτά γιά τίς έμπειρίες πού έχουν μέ τόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ.

Πού πάμε άπό δώ κι έπειτα; Σ’ ένα μεγάλο μονοπάτι συναρπαστικής αύτοανακάλυψης. Μέ καθετί καινούριο πού θά βρίσκετε, θά πλησιάζετε όλο καί περισσότερο τόν ύπέρτατο στόχο πού μάς προτείνει ό Ούίλλιαμ Μπλέηκ:

Νά δεις έναν κόσμο σ ’ έναν κόκκο άμμουέναν ολόκληρο ούρανό σέ κάποιο αγριολούλουδο,Καί νά κρατάς τό άπειρο στή χούφτα τοϋ χεριού σου κι όλη τήν αιωνιότητα μέσα σέ μιά ώρα.

193

13

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ί

Τά μαθήματα έλέγχου τού νούκαί ή οργάνωσηπού ύπάρχει πίσω τους

Χ ο σ έ Σ ί λ β α

Τώρα ξέρετε τί είναι ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ καί τί μπορούν νά καταφέρουν μ’ αύτόν έκατοντάδες χιλιάδες άντρες καί γυναίκες. Επειδή ή κίνηση αύτή είναι πολύ μεγάλη καί αύ- ξάνεται πολύ γρήγορα, είναι φανερό πώς δέν μπορούμε νά σάς πούμε όλα όσα καταφέρνει ό κάθε άπόφοιτος ξεχωρι­στά.

Ά ν ξέρετε άποφοίτους τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ, μπορεΤ νά ’χετε άκούσει διάφορες άναφορές γιά τό όφελος πού κέρδισε ό καθένας τους. Μερικοί τόν χρησιμοποιούν γιά τήν ύγεία τους, μερικοί άλλοι γιά τίς μελέτες τους, άλλοι γιά τή δουλειά τους καί τίς οικογενειακές τους σχέσεις καί πολλοί, πού δέν τό κουβεντιάζουνε πολύ, τόν χρησιμο­ποιούν γιά νά βοηθάνε άλλους.

Έξαιτίας αύτής τής ποικιλίας τών άναφορών, μπορεΤ ν ’ άναρωτηθεϊτε άν τά μαθήματα διαφέρουν άπ’ τόν έναν έκ- παιδευτή στόν άλλον. ’Όχι, είναι τά ’ίδια σ’ όλο τόν κόσμο. Ό σο διαφορετικοί κι άν είναι οί εκπαιδευτές μεταξύ τους -

195

όσο διαφορετικός μπορεί νά είναι, λόγου χάρη, ένας πάστο­ρας άπό έναν πρώην χρηματιστή - καί παρ’ όλη τήν ελευ­θερία πού έχουν στήν παρουσίαση τοϋ σεμιναρίου, ή νοη­τική έξάσκηση, οί άσκήσεις καί τ’ άποτελέσματα παραμέ­νουν άκριβώς τά ’ίδια.

Αύτό πού πραγματικά διαφέρει είναι οί προσωπικές άνάγκες αύτών πού παρακολουθούν τό σεμινάριο. Δέν ύπάρχει ένας μέ τά ϊδια προβλήματα, τίς ’ίδιες άνάγκες. Ό καθένας τους, καθώς περνάει ό καιρός άπό τήν άποφοί- τησή του, δίνει πάντα περισσότερο βάρος σέ κείνα τά τμή­ματα τής έξάσκησης πού άναφέρονται άμεσα στά προβλή­ματα, πού ό ’ίδιος θέλει νά λύσει.

Άργότερα, καθώς έμφανίζονται άλλα προβλήματα, τά παραμελημένα τμήματα τοϋ σεμιναρίου ξαναμπαίνουν σ’ έφαρμογή. Οί τεχνικές πού δέν ξεχνιούνται ποτέ, μπορούν εύκολα νά ξανάρθουν στή μνήμη μας, όταν τίς χρεια­στούμε. Αύτό θά τό διαπιστώσετε, όταν ξαναδιαβάσετε καί ξαναεφαρμόσετε τίς άσκήσεις άπ’ τά κεφάλαια 3 μέχρι 14. Φυσικά, μπορεί νά μπείτε στόν πειρασμό καί νά πεϊτε: «Μπά, τό πρόβλημά μου είναι αύτό κι αύτό, κι έτσι θά συγ­κεντρωθώ σ’ αύτό». Τό σεμινάριο καί τά μέρη του, πού περιγράφονται σ’ αύτά τά κεφάλαια, ταιριάζουν μεταξύ τους κατά πολλούς τρόπους, πού έχουν δοκιμαστεί άπό τήν έρευνα καί τή μακρόχρονη πείρα. "Ενα φαινομενικά άσχετο τμήμα ένισχύει όλα τά άλλα, μεταξύ τών όποιων φυσικά καί κεϊνο πού σάς ένδιαφέρει περισσότερο.

Στά κεφάλαια πού έγραψα έδώ, έχω παραλείψει όρι­σμένα πράγματα, πού θά μαθαίνατε, άν παίρνατε τό σεμι­νάριο κάτω άπ’ τήν καθοδήγηση ένός ύπεύθυνου εκπαι­δευτή. Μήπως αύτό άλλάζει τό σεμινάριο; Μπορεί νά τ’ άλλάξει κατά δύο τρόπους: Ή ταχύτητα μέ τήν όποία θά τά μάθετε όλ’ αύτά θά είναι πολύ μικρότερη - άρκετές βδομά­δες μέ τό βιβλίο σέ σύγκριση μέ τίς 48 ώρες μέσα σέ μιά τάξη ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ. Δεύτερον, υπάρχει μιά μεταφορά ένέργειας άνάμεσα στά άτομα πού παρακολουθούν τό σε­μινάριο μέσα σέ μιάν αίθουσα, πράγμα πού δημιουργεί τήν

196

άνώτατη «αιχμή» τής έμπειρίας γιά τήν όποια διαβάσατε πιό πάνω. Ωστόσο, όταν μάθετε συνειδητά όλες τίς άσκή- σεις πού σάς δίνω, θά μπορείτε νά κάνετε όλα όσα κάνει ένας κανονικός άπόφοιτος ’Ελέγχου τού Νοϋ.

Ό λόγος γιά τόν όποιο παραλείφθηκαν όρισμένα μέρη, δέν είναι γιά νά σάς κρύψουμε τίποτε, άλλά άπλώς γιατί άπαιτοϋν έναν έξασκημένο έκπαιδευτή.

Πολλοί άπόφοιτοι βρίσκουν, πώς οί άσκήσεις καί ή νοη- τική έξάσκηση ένισχύονται ’ιδιαίτερα, όταν έπαναλαμβά- νουν τό σεμινάριο άρκετό καιρό μετά τήν πρώτη φορά. ’ΕμεΤς τούς ένθαρρύνουμε νά τό κάνουν (δωρεάν), καί σάν άποτέλεσμα ένα 10 ως 20% τών φοιτητών ένός σεμιναρίου ’Ελέγχου τού Νοϋ άποτελεϊται άπό κείνους πού τό έπανα- λαμθάνουν. Πολλοί λένε πώς ή έμπειρία είναι πιό έντονη τή δεύτερη φορά. Ά ν άποφασίσετε νά παρακολουθήσετε τό σεμινάριο, ή πρώτη σας φορά θά είναι μιά έντονότερη έμ­πειρία, γιατί θά κατέχετε κιόλας τίς τεχνικές πού άναφέ- ρονται σ ’ αύτό τό βιβλίο.

Όρίστε, συνοπτικά, τί κάνουν οί φοιτητές σ’ ένα σεμινά­ριο ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ:

Π ρ ω ί τ ή ς Π ρ ώ τ η ς Μ έ ρ α ς

9 : 00 Ή μέρα άρχίζει μέ μιά διάλεξη όπου οί φοιτητές παίρνουν μιά γενική ιδέα γιά τό σεμινάριο.

10 : 20 Διάλειμμα γιά καφέ.10 : 40 ’Απορίες, άπαντήσεις καί συζήτηση καί μετά μιά λε­

πτομερής παρουσίαση τοϋ πρώτου διαλογισμού.11 : 30 Ό εκπαιδευτής οδηγεί τούς φοιτητές γιά πρώτη

φορά σ’ ένα διαλογιστικό, ή Άλφα, έπίπεδό τοϋ νοϋ. Μπορούν νά στριφογυρνάνε στήν καρέκλα τους καί νά ξύνονται, μολονότι σ’ αύτό τό έπίπεδό καί σ’ άλλα Βαθύτερα, τό σώμα άπαιτεΤ λιγότερη προσοχή καί χαλαρώνει περισσότερο, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται κανείς «στόν ιδανικό τόπο χαλάρωσης».

12 : 00 Διάλειμμα γιά καφέ.12 : 20 Ό εκπαιδευτής όδηγεΐ ξανά τούς φοιτητές σέ δια-

197

λογισμό, σ’ ένα βαθύτερο έπίπεδο, μένοντας όμως στά πλαίσια τοϋ "Αλφα.

12 : 50 ’Απορίες, άπαντήσεις καί γενική άνταλλαγή άπό- ψεων τών φοιτητών.

1 : 00 Διάλειμμα γιά γεϋμα.

Ά π ό γ ε μ α τ ή ς Π ρ ώ τ η ς Μ έ ρ α ς

2 : 00 Ό έκπαιδευτής έξηγεϊ τά Δομικά 'Υλικά τής 'Ύλης -ατομικά, μοριακά καί κυτταρικά - καί τήν έξέλιξη τοϋ εγκέφαλου τοϋ άνθρώπου. Ή άνάγκη ένός «διανοητικού νοικοκυρέματος» άναλύεται λεπτο­μερώς (βλέπε Κεφάλαιο 8).

3 : 20 Διάλειμμα γιά καφέ.3 : 40 Ό τρίτος διαλογισμός έξηγείται λεπτομερώς, κα­

θώς καί μιά γρηγορότερη μέθοδος νά φτάνει κανείς στό Άλφα.

4 : 1 0 Οί φοιτητές μπαίνουν σέ άκόμα βαθύτερο έπίπεδο τοϋ νοϋ, πετυχαίνοντας μιάν άκόμα μεγαλύτερη φυσική χαλάρωση.

4 : 40 Διάλειμμα γιά καφέ.5 : 00 Ό τέταρτος διαλογισμός ένισχύει τούς προηγού­

μενους τρείς καί προετοιμάζει τόν έπόμενο, όπου θ’ αρχίσει ό Δυναμικός Διαλογισμός μέ τεχνικές λύσης προβλημάτων.

5 : 30 Οί φοιτητές, πολλοί άπό τούς όποιους είναι πιόχαλαρωμένοι παρά ποτέ άλλοτε στή ζωή τους, αν­ταλλάσσουν έμπειρίες καί διατυπώνουν έρωτήσεις.

6 : 00 Διάλειμμα γιά δείπνο.

Β ρ ά δ υ τ ή ς Π ρ ώ τ η ς Μ έ ρ α ς

7 : 00 Περιγράφονται τρεις τεχνικές λύσης προβλημά­των: πώς νά κοιμάστε χωρίς ύπνωτικά, πώς νά ξυ­πνάτε όταν θέλετε χωρίς ξυπνητήρι καί πώς νά ξε­περνάτε τήν ύπνηλία καί τήν κούραση.

8 : 00 Διάλειμμα γιά καφέ.8 : 40 Στή διάρκεια τοϋ πέμπτου διαλογισμού, ό έκπαι-

δευτής βοηθάει τούς φοιτητές νά μάθουν αύτές τίς

198

τεχνικές, ένώ βρίσκονται σέ Άλφα καί σέ Θήτα έπί­πεδο.

9 : 1 0 Ό έκπαιδευτής παρουσιάζει τό πρόγραμμα τής δεύτερης μέρας καί περιγράφει τίς τεχνικές τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ γιά τόν προγραμματισμό ονείρων καί τόν έλεγχο τών ήμικρανιών καί τών πονοκεφά­λων. ’Ακολουθούν έρωτήσεις καί διάλογος.

10 : 10 Διάλειμμα γιά καφέ.10: 30 Ό έκτος διαλογισμός συμπληρώνει τήν ήμέρα,

όπου οί φοιτητές μάθανε νά διαλογίζονται σέ βαθιά έπίπεδα τοϋ νοϋ καί νά χρησιμοποιούν αύτά τά έπί­πεδα γιά νά χαλαρώνουν καί νά λύνουν διάφορα προβλήματα.

Π ρ ω ί τ ή ς Δ ε ύ τ ε ρ η ς Μ έ ρ α ς

9 : 00 Ό έκπαιδευτής περιγράφει συνοπτικά τή μέρα πούτούς περιμένει καί έξηγεϊ τή χρήση τής Νοερής’Οθόνης (Κεφάλαιο 3). Μετά, ό έκπαιδευτής έπιδεί- χνει τίς μνημοτεχνικές του ικανότητες (Κεφάλαιο 5).

10 : 20 Διάλειμμα γιά καφέ.10 : 40 ’ Εξηγείται ή ’Άσκηση τής Μνήμης καί προετοιμάζε­

ται λεπτομερώς ό έπόμενος διαλογισμός.11 : 00 Ό έβδομος διαλογισμός στή διάρκεια τοϋ όποιου -

χάρη στή Γρήγορη Έκμάθηση (Κεφάλαιο 6) - οί φοι­τητές άρχίζουν ν’ άποστηθίζουν τά Μνημονικά Κλειδιά καί νά δημιουργούν τή Νοερή Όθόνη τους.

11 : 40 Διάλειμμα γιά καφέ.12 : 00 Στή διάρκεια μιάς σύντομης διάλεξης, οί φοιτητές

μαθαίνουν γιά τήν Τεχνική τών Τριών Δακτύλων καί πώς νά τή χρησιμοποιούν γιά μιά καλύτερη μνήμη (Κεφάλαιο 5) καί γιά μιά Γρήγορη Έκμάθηση (Κε­φάλαιο 6).

12 : 15 Ό όγδοος διαλογισμός συνηθίζει τούς φοιτητές στήν Τεχνική τών Τριών Δακτύλων καί τούς μαθαί­νει νά τή χρησιμοποιούν. Τό δεύτερο πρωί τελειώ­νει μέ έρωτήσεις καί άπαντήσεις καί μ’ ένα γενικό διάλογο γιά τίς μέχρι τώρα έπιτυχίες.

1 : 00 Διάλειμμα γά γεύμα.

199

Ά π ό γ ε μ α τ ή ς Δ ε ύ τ ε ρ η ς Μ έ ρ α ς

2 : 00 Τό δεύτερο άπόγεμα άρχίζει μέ τήν έξήγηση μιάςάπ’ τίς σημαντικότερες Τεχνικές Δυναμικού Διαλο­γισμού γιά τή λύση προβλημάτων: τόν Καθρέφτη τού Νού, πού είναι μιά έξέλιξη τής Νοερής ’Οθόνης. ’Επιπλέον, έξηγούνται: μιά βαθύτερη άσκηση, ή Μετεώριση Χεριού, καί μιά μέθοδος γιά τόν ’Έλεγχο τού Πόνου, τό ’Αναισθητικό Γάντι. ’Ακολουθεί μιά περίοδος έρωταποκρίσεων.

3 : 20 Διάλειμμα γιά καφέ.3 : 40 ’Άλλη μιά περίοδος έρωταποκρίσεων, πρίν άπό τόν

ένατο διαλογισμό, στή διάρκεια τού όποιου οί φοι­τητές μαθαίνουν τόν Καθρέφτη τού Νού. ’Ακολου­θεί συζήτηση.

4 : 40 Διάλειμμα γιά καφέ.5 : 00 Ό δέκατος διαλογισμός είναι ό βαθύτερος. Σ’ αύτά

τά βαθιά επίπεδα, ένισχύονται τά Μνημονικά Κλει­διά, καί οί φοιτητές έξασκοϋνται στή Μετεώριση τού Χεριού καί τό ’Αναισθητικό Γάντι. Στό διάλογο πού άκολουθεϊ άνταλλάσσονται άπόψεις καί έμπει- ρίες.

6 : 00 Διάλειμμα γιά δείπνο.

Β ρ ά δ υ τ ή ς Δ ε ύ τ ε ρ η ς Μ έ ρ α ς

7 : 00 Μιά διάλεξη - συζήτηση έξερευνά τίς διάφορες δο­ξασίες καί μερικές έρευνες σχετικά μέ τή μετεν- σάρκωση. ’Εξηγείται ή Τεχνική τού Ποτηριού μέ τό Νερό σάν μέθοδος δημιουργίας όνείρων γιά τή λύση προβλημάτων.

8 : 20 Διάλειμμα γιά καφέ.8 : 40 Μετά άπό μιά σύντομη περίοδο έρωτήσεων, οί φοι­

τητές μαθαίνουν τήν τεχνική τού Ποτηριού μέ τό Νερό.

9 : 1 0 Ό εκπαιδευτής έξηγει πώς χρησιμοποιείται ό ’Έλεγχος τού Νού γιά τό κόψιμο άνεπιθύμητων συ­νηθειών (Κεφάλαιο 9).

9 : 40 Διάλειμμα γιά καφέ.10 : 10 Ό έκπαιδευτής παρουσιάζει τό πρόγραμμα τής τρί­

200

της μέρας καί, μετά άπό μιά σύντομη περίοδο ερω­ταποκρίσεων, άρχίζει τόν ένδέκατο διαλογισμό γιά τόν έλεγχο τών συνηθειών. Τέλος, μέ τή βοήθεια κάποιου άπόφοιτου τού ’Ελέγχου τοϋ Νοϋ μπορεί νά έπιδείξει τή διερεύνηση τών άσθενειών, πού θά γίνει τήν τέταρτη μέρα. Οί φοιτητές φεύγουν χαλα­ρωμένοι καί πολύ εύδιάθετοι.

Π ρ ω ί τ ή ς Τ ρ ί τ η ς Μ έ ρ α ς

9 : 00 Αύτή ή σημαντική μέρα άρχίζει μέ μιά συζήτηση πάνω στίς πολλές διαφορές άνάμεσα στόν "Ελεγχο τοϋ Νοϋ καί τήν ύπνωση, ιδιαίτερα σέ σχέση μέ τήν πνευματική διάσταση στήν όποία πρόκειται νά λει­τουργήσουν οί φοιτητές. Ερωτήσεις καί άπαντή- σεις.

10 : 20 Διάλειμμα γιά καφέ.10 : 40 Οί φοιτητές μαθαίνουν ότι πρόκειται νά λειτουργή­

σουν ψυχοδυναμικά καί ότι σάν πρώτο βήμα θά προβάλουν νοερά τόν έαυτό τους άπό κεΤ πού βρίσκονται στό σαλόνι τοϋ σπιτιού τους καί μετά μέσα στό νότιο τοίχο τοϋ ’ίδιου δωματίου (Κεφάλαιο 12).

10 : 55 Σέ ιδιαίτερα βαθύ διαλογισμό, οί φοιτητές ζοϋν έν­τονα τήν έμπειρία τής Υπεραισθητικής Προβολής στό σαλόνι τοϋ σπιτιού τους καί στό νότιο τοΤχο του.

11 : 40 Διάλειμμα γιά καφέ.12 : 00 Ό εκπαιδευτής εξηγεί πώς οί φοιτητές θά προβά­

λουν νοερά τόν έαυτό τους σέ μεταλλικούς κύβους γιά νά δημιουργήσουν σημεία άναφοράς. Στό δέ­κατο τρίτο διαλογισμό, βιώνουν τό χρώμα, τή θερμο­κρασία, τή μυρουδιά καί τόν ήχο τοϋ μετάλλου. ’Ακολουθεί πλούσια άνταλλαγή άπόψεων καί έμπει- ριών.

1 : 00 Διάλειμμα γιά γεύμα.

Ά π ό γ ε μ α τ ή ς Τ ρ ί τ η ς Μ έ ρ α ς

2 : 00 Ό έκπαιδευτής εξηγεί δυό νέες εμπειρίες πού πε­

201

ριμένουν τούς φοιτητές: τήν προβολή σέ ζωντανά φυτά καί τή σκόπιμη άλλοίωση τοϋ χρόνου μπρός καί πίσω. ’Ακολουθεί μιά βαθύτερη έρευνα τής ση­μασίας τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ.

3 : 20 Διάλειμμα γιά καφέ.3 : 40 Εξηγείται ό δέκατος τέταρτος διαλογισμός, στή

διάρκεια τοϋ όποιου οί φοιτητές όραματίζονται ένα φρουτόδεντρο στίς διάφορες έποχές τοϋ έτους, καί μετά προβάλλουν νοερά τόν έαυτό τους μέσα στά φύλλα του. Ακολουθεί άνταλλαγή έμπειριών.

4 : 40 Διάλειμμα γιά καφέ.5 : 00 Ό έκπαιδευτής παρουσιάζει τό έπόμενο σημαντικό

βήμα: Προβολή μέσα σ’ ένα ζωντανό ζώο.5 : 1 5 Στή διάρκεια τοϋ δέκατου πέμπτου διαλογισμού, οί

φοιτητές όραματίζονται ένα οικιακό ζώο καί προ­βάλλουν νοερά τόν έαυτό τους μέσα του. Τά συ- ναισθήματά τους, καθώς θά μπαίνουν στά διάφορα όργανα τοϋ ζώου, σύντομα θά γίνουν σημεία άνα- φοράς γιά τή διερεύνηση παρεμφερών περιπτώ­σεων σέ άνθρώπους. Ή συζήτηση πού άκολουθεΐ συνήθως είναι ή πιό ζωηρή άπ’ όλες.

6 : 00 Διάλειμμα γιά δείπνο.

Β ρ ά δ υ τ ή ς Τ ρ ί τ η ς Μ έ ρ α ς

7 : 00 Μιά διάλεξη προετοιμάζει τούς φοιτητές γιά μιάλειτουργία ένόρασης, πού μπορεί νά διαπιστωθεί άντικειμενικά, τήν όποία θά κάνουν αύριο. Πρώτη άπαίτηση είναι ένα πλήρως έξοπλισμένο έργαστή- ριο (Κεφάλαιο 12).

8 : 20 Διάλειμμα γιά καφέ.8 : 40 Οί φοιτητές προτρέπονται νά χρησιμοποιήσουν

πολλή έλευθερία καί φαντασία γιά νά δημιουργή­σουν τό έργαστήριό τους μέ τά όργανά του. Στή διάρκεια τοϋ δέκατου έκτου διαλογισμού, δή­μιου ργείται νοερά τό έργαστήριό. Στίς περισσότε­ρες περιπτώσεις παραμένει βασικά τό ’ίδιο γιά πολλά χρόνια μετά τό σεμινάριο, καί ό φοιτητής κα­ταλήγει νά τό ξέρει έξίσου καλά μέ τό σαλόνι τοϋ

202

σπιτιού του. ’Ακολουθεί μιά ζωηρή άνταλλαγή άπό- ψεων καί εμπειριών σχετικά μέ τά έργαστήρια.

9 : 40 Διάλειμμα γιά καφέ.10 : 00 Πρίν φτάσει ή μεγάλη μέρα, οί μελλοντικοί ψυχο-

λειτουργοί θά χρειαστούν τούς συμβούλους τους γιά νά τούς συμβουλεύουν στό έργαστήριό τους. Ό εκπαιδευτής έξηγεϊ πώς νά έπικαλούνται ή νά δη­μιουργούν τούς συμβούλους τους καί μετά άπαν- τάει στίς έρωτήσεις τών φοιτητών.

10: 15 Ό δέκατος έβδομος διαλογισμός είναι άξιομνημό- νευτος: Δύο σύμβουλοι έμφανίζονται στό έργα- στήριο καί θά ύπάρχουν έκεΐ διαθέσιμοι, όποτε τούς χρειάζεται ό φοιτητής.

10 : 45 Ή τελική συζήτηση τής ήμέρας είναι γεμάτη ζωη­ρές άναφωνήσεις καθώς οί φοιτητές ανταλλάσσουν τίς έντονες έμπειρίες τους. Πολλοί μένουν κατά­πληκτοι άπό τήν προσωπικότητα τών συμβούλων τους. ’Άλλοι έχουν ζήσει αύθεντικά ψυχοδυναμικές έμπειρίες.

Π ρ ω ί τ ή ς Τ έ τ α ρ τ η ς Μ έ ρ α ς

9 : 00 'Η μέρα άρχίζει μέ μιά διάλεξη γιά τίς ψυχοδυναμι­κές καί προσευχητικές θεραπείες, μιά παρουσίαση τού προγράμματος τής ήμέρας καί μιά γενική συζή­τηση.

10 : 20 Δάλειμμα γιά καφέ.10 : 40 Σέ βαθύ διαλογισμό, οί φοιτητές, μέ τή βοήθεια τών

συμβούλων τους, έξετάζουν τμήματα τού σώματος ένός φίλου ή ένός συγγενούς γιά νά δημιουργή­σουν, γιά πρώτη φορά, τά σημεία άναφοράς μέσα στό άνθρώπινο σώμα.

11 : 40 Διάλειμμα γιά καφέ.12 : 00 Στή διάρκεια τού δέκατου ένατου καί τελικού όμα-

δικού διαλογισμού, οί φοιτητές συμπληρώνουν τήν ψυχοδυναμική έξέταση τού φίλου ή τού συγγενούς τους.

1 : 00 Διάλειμμα γιά γεύμα.

203

Ά π ό γ ε μ α κ α ί Β ρ ά δ υ τ η ς Τ έ τ α ρ τ η ς Μ έ ρ α ς

2 : 00 Ό εκπαιδευτής δίνει στους φοιτητές λεπτομερείς όδηγίες γιά τό πώς νά διερευνούν τέτοιες περιπτώ­σεις καί, χωρισμένοι σέ ζευγάρια, άρχίζουν νά διε­ρευνούν, μέ άμφιβολίες στήν άρχή, κερδίζοντας σιγουριά μέ τό πέρασμα τού χρόνου, γιά νά βε­βαιωθούν οριστικά στό τέλος πώς έκπαιδεύτηκαν μέ έπιτυχία γιά νά έπικαλοϋνται μιάν ’Ανώτερη Εύ­φύία καί νά λειτουργούν ψυχοδυναμικά όποτε θέ­λουν.

Καθώς διαβάζατε τά παραπάνω, μπορεί νά σάς φάνηκαν περίεργα τά πολλά διαλείμματα γιά καφέ. Στήν πραγματι­κότητα πολύ λίγος καφές καταναλίσκεται. Αύτά τά δια­λείμματα έχουν πολλές σημαντικές επιρροές πάνω στήν εκπαίδευση. Ή μία είναι πώς έπιτρέπουν στό φοιτητή νά σκεφτεϊ όλα όσα συμβαίνουν. Μιά άλλη είναι πώς έτσι γνω­ρίζονται καλύτερα οί φοιτητές μεταξύ τους. Είναι κι αύτό ένας τρόπος νά λειτουργήσει καλύτερα μιά ψυχοδυναμική όμάδα: ή όμαδική ψυχική ένέργεια αύξάνεται καθώς προ- χωράει τό σεμινάριο, ένισχύοντας τήν εμπιστοσύνη καί τίς έπιτυχίες τού καθενός. Έπιτρέπουν άκόμα στούς φοιτητές νά ξεμουδιάζουν καί νά πηγαίνουν στό μέρος. Τέλος, έξί- σου σημαντικό, τούς έπιτρέπουν νά γυρνάνε στό έπίπεδό Βήτα, πράγμα πού βοηθάει νά βαθαίνουν περισσότερο οί μεταγενέστεροι διαλογισμοί. Γι’ αύτό τό λόγο, πολλοί εκ­παιδευτές όνομάζουν τά διαλείμματα τού καφέ «Διαλείμ­ματα τού Βήτα».

Σέ μεγάλο ποσοστό, οί διαλέξεις έτοιμάζονται άπό τούς ’ίδιους τούς έκπαιδευτές πάνω σέ βάσεις, πού τούς δίνον­ται άπ’ τά κεντρικά γραφεία στό Λαρέδο. Χρησιμοποιούν πολύ δικές τους άπόψεις καί έμπειρίες. 'Ωστόσο, όλες οί άσκήσεις καί οί όδηγίες, πού άκοϋν οί φοιτητές, ένώ βρί­σκονται σέ διαλογισμό, δίνονται λέξη πρός λέξη όπως τίς ετοίμασα μόνος μου.

204

Άφού αποφοιτήσουν οί φοιτητές, τούς δίνεται άλλο ένα τριήμερο σεμινάριο γιά άποφοίτους άπό τό Δρα Ούίλ- φριντ Χάν (Διευθυντή ’Έρευνας), τό Χάρρυ ΜακΝάιτ (Συν- διευθυντή), τόν Τζέημς Νήντχαμ (Διευθυντή Εξάσκησης ’Αποφοίτων) καί έμένα. Αύτό τό σεμινάριο ύπογραμμίζει τά διανοητικά θεμέλια τής έξάσκησης τοϋ Έλέγχου τοϋ Νού καί διδάσκει μερικές συμπληρωματικές τεχνικές.

Πολλά κέντρα Έλέγχου τού Νού προσφέρουν δικούς τους τρόπους έργασίας. Μερικά’ ειδικεύονται στή διερεύ- νηση περιπτώσεων άσθενών, άλλα στή βελτίωση τής μνή­μης, στήν ύποκειμενική έπικοινωνία, στή θεραπεία, στήν αύξηση τής δημιουργικότητας.

Μερικοί άπόφοιτοι σχηματίζουν δικούς τους όργανι- σμούς - φιλικές όμάδες - καί συναντιούνται κανονικά στά σπίτια τών μελών τους γιά νά τελειοποιήσουν τίς τεχνικές τοϋ διαλογισμού.

Ό οργανισμός τού Έλέγχου τού Νού είναι μάλλον άπλός. Τό Ινστιτούτο Ψυχοπροσανατολισμού Ε.Π.Ε. είναι ή μητρική οργάνωση. Τό σεμινάριο διδάσκεται άπό τήν Εταιρεία Silva Mind Control International σέ 27 χώρες. Μιά άπ’ τίς ύποδιευθύνσεις της, ή Silva Sensor Systems, διαθέ­τει μαγνητοταινίες, βοηθήματα καί έξοπλισμό έρευνας στούς φοιτητές καί στους άποφοίτους καί διευθύνει τό βι­βλιοπωλείο τού Έλέγχου τοϋ Νοϋ. Τό ’Ινστιτούτο Ψυχο- προσανατολισμού δημοσιεύει ένα δελτίο ειδήσεων γιά τούς άποφοίτους, καί διοργανώνει συνέδρια, μαθήματα καί σεμινάρια γιά άποφοίτους καί έργαστήρια. 'Η έρευνα στόν ’Έλεγχο τοϋ Νοϋ διευθύνεται άπό τήν έταιρεία Διεθνών Μελετών Ψυχοπροσανατολισμού πού είναι άφιλοκερδής έπιχείρηση. Ή έταιρεία Silva Mind Control International Pro­grams συγκεντρώνει τό ένδιαφέρον της σέ σεμινάρια έρευνας τής άγοράς (μάρκετινγκ) μερικά άπό τά όποΤα χρη­σιμοποιούν τή θιοανάδραση γιά τά άνώτερα στελέχη τών έπιχειρήσεων.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

Ό έλεγχος τοϋ νοϋ Σίλβα κα ίό ψυχασθενής

Κλάνσυ Ντ. ΜακΚένζι, Μ. D., καί Λάνς Σ. Ράιτ, Μ. D.*

Τό Νοέμβριο τοϋ 1970 παρακολουθήσαμε τά μαθήματα τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ Σίλβα στή Φιλαδέλφεια, γιατί ε’ίχαμε τήν περιέργεια νά δοϋμε άπό κοντά αύτά πού λέγανε. Κα­θώς προχωρούσε τό σεμινάριο, ε’ίδαμε καθαρά πώς ύπήρ- χαν τρία άτομα πού παρουσίαζαν όπωσδήποτε συναισθη­ματικές διαταραχές καί ένα τέταρτο μέ άμφίβολη σταθε­ρότητα. Ποιός ήταν ό λόγος; Μήπως τό σεμινάριο ευ­νοούσε τίς συναισθηματικές διαταραχές; Μήπως ήταν άρ­ρωστοι πρίν έρθουν; Μήπως τά διαταραγμένα άτομα έλ- κονταν άπ’ τό σεμινάριο; >

Συζητήσαμε τίς πιθανότητες μέ τούς συναδέλφους μας, καί πολλοί θεώρησαν, πώς τό σεμινάριο μπορούσε νά επιταχύνει μιά όξεία ψύχωση σέ άσταθή άτομα. Αύτό έμοιαζε άρκετά εύλογο. Είναι γενικά παραδεκτό πώς, ό,τι-

* Κλάνσυ Ντ. ΜακΚένζι, M.D.: Διευθυντής τοϋ Ψυχιατρικού Συμβου­λευτικού Κέντρου τής Φιλαδέλφειας, Ψυχίατρος τού Ψυχιατρικού Κέν­τρου τής Φιλαδέλφειας.

Λάνς Σ. Ράιτ, M.D.: 'Ανώτερο Ψυχιατρικό Στέλεχος τού ’ Ινστιτούτου τού Νοσοκομείου τής Πενσυλβανίας, Καθηγητής Παιδικής Ψυχιατρικής στήν ’ Ιατρική Σχολή τού Κολεγίου Χάνεμαν.

206

δήποτε διευκολύνει τήν άναδρομή, μπορεί νά προκαλέσει μιά οξεία ψύχωση σέ κάποιον πού έχει τέτοια τάση. Ή αισθητική άποστέρηση καί τά παραισθησιογόνα μπορούν νά δημιουργήσουν μιά ψυχωτική συμπεριφορά καί άκόμα τεχνικές, όπως ή βιοανάδραση καί ή ύπνωση, μπορούν νά άλλοιώσουν τήν ψυχική δομή. Οί περισσότεροι ψυχαναλυ­τές δέ συνιστούν τήν κλασική ψυχανάλυση τού ψυχωτικού άσθενοϋς στόν καναπέ, γιατί έτσι προκαλεΐται περισσό­τερη άναδρομή! Δέν έχει άκόμα προσδιοριστεί πόσο μεγά­λος είναι ό κίνδυνος αύτός, άλλά πολλοί ύποστηρίζουν πώς όλες αύτές οί διαδικασίες καταλήγουν σέ ψύχωση.

Τό 1972, δύο χιλιάδες μαθητές ένός γυμνασίου τής Φι­λαδέλφειας παρακολούθησαν τά μαθήματα τού ’Ελέγχου τού Νού καί, σύμφωνα μέ τόν ύπεύθυνο τοϋ σχολείου, δέν ύπήρξαν ψυχιατρικά περιστατικά. Αύτό μάς προκάλεσε τήν περιέργεια μέ διαφορετικό τρόπο. ’Αφού οί έφηβοι έτσι κι άλλιώς βρίσκονται σέ κατάσταση άστάθειας τής προσωπι­κότητας, οί ύποθέσεις, πώς τό σεμινάριο ήταν έπικίνδυνο γιά τά άσταθή άτομα, άρχισαν ν ’ άμφισβητοϋνται. Τό δί­λημμά μας έγινε πιό σύνθετο. Είδαμε τρία διαταραγμένα άτομα σέ μιά όμάδα 30 φοιτητών καί δέν ξέραμε άν χειρο­τέρεψαν ή καλυτέρεψαν. Πολλά μέλη τοϋ έπιστημονικοϋ κατεστημένου ύποστήρίζαν πώς οί φοιτητές τοϋ σεμινα­ρίου γίνονται ψυχωτικοί. Ή έρευνα στό γυμνάσιο έδειχνε πώς κάτι τέτοιο δέ συνέβαινε. Στήν πραγματικότητα, μερι­κοί άπό τούς δικούς μας άσθενεΤς, άρκετά διαταραγμένοι μάλιστα, παρακολούθησαν τά σεμινάρια καί φάνηκαν νά ώφελούνται έξαιρετικά. Τά μόνα στοιχεΤα πού διαθέταμε ήταν γνώμες, άλλά όχι άληθινές έρευνες.

Ήταν φανερό, πώς ό μόνος τρόπος νά προχωρήσουμε ήταν νά εκτιμήσουμε καί νά δώσουμε κάποια τέστ, πρίν καί μετά τό σεμινάριο. Στά έπόμενα τέσσερα χρόνια, 189 ψυχασθενείς μας παρακολούθησαν έθελοντικά τά σεμινά­ρια τού ’Ελέγχου τοϋ Νού Σίλβα, ένώ συνέχιζαν κανονικά τή θεραπεία τους. Ιδ ια ίτερη έμφαση δόθηκε σέ μιά όμάδα 75 άσθενών πού είχαν διαγνωσθεΤ σάν ψυχωτικοί, σχεδόν

207

ψυχωτικοί καί ψυχωτικοί σέ άνάρρωση, πρίν μποϋν στό σε­μινάριο. Τήν ονομάσαμε σοβαρά διαταραγμένη ομάδα. Σέ κάποια εποχή τής ζωής τους, 60 άπ’ αύτούς ήταν ψυχωτικοί ή είχαν είσαχθεΐ σέ ψυχιατρικές κλινικές.

Ά πό τούς 75 τής σοβαρά διαταραγμένης όμάδας, σ αύτά τά τελευταία τέσσερα χρόνια, ύπήρχαν 66 άσθενείς τού Λρα ΜακΚένζι, πού είχαν δεχτεΤ νά παρακολουθήσουν τά σεμινάρια καί 9 άσθενείς τού Δρα Ράιτ. Ύπήρχαν 7 σο­βαρά διαταραγμένοι άσθενείς πού άρνήθηκαν νά πάρουν τά μαθήματα, μολονότι τούς προσφέρθηκαν δωρεάν. Δέν ήταν πιό διαταραγμένοι άπό τούς άλλους πού δέχτηκαν. Άνάμεσα σ’ αύτούς πού δέχτηκαν, ύπήρχαν καί οί πιό δια- ταραγμένοι άπ’ όλους. ’Εκείνοι πού είχαν άρνηθεϊ, ήταν άπλώς πιό άτεγκτοι στόν τρόπο τής σκέψης τους. Πιθανό νά μήν άντιπροσώπευαν άτομα πού θά συναντούσαν δυ­σκολίες στό σεμινάριο, γιατί έτσι κι άλλιώς δέν έπρόκειτο νά πάνε στό σεμινάριο.

Στήν άρχή, οί άσθενείς τής σοβαρά διαταραγμένης όμάδας στέλνονταν στό σεμινάριο ένας ένας καί μέ με­γάλη προσοχή. Στό πρώτο τμήμα τής έρευνας, οί άσθενείς στέλνονταν στή διάρκεια τής άνάρρωσής τους. Καθώς προχωρούσε, όμως, ή έρευνα, οί άσθενείς στέλνονταν σέ λιγότερο σταθερές περιόδους τής άρρώστιας τους. Πρός τό τέλος τής τετραετούς περιόδου, 17 άσθενείς στάλθη­καν στό σεμινάριο ένώ βρίσκονταν σέ κατάσταση ψύχωσης καί είχαν παραισθήσεις. Μερικές φορές, 10 ή καί περισσό­τεροι άσθενείς στάλθηκαν μαζεμένοι.

’Εκτός άπό τήν κανονική ψυχιατρική τους θεραπεία καί έκτίμηση, 58 άπό τούς 75 άπάντησαν στό έρωτηματολόγιο «Άπογραφή Έμειρικοΰ Κόσμου» πρίν καί μετά τό σεμινά­ριο. Τό έρωτηματολόγιο αύτό άποτελειται άπό 400 ερωτή­σεις, πού σχεδιάστηκαν γιά νά καταμετρηθεί ή άντίληψη τής πραγματικότητας. Οί Δρες ’Ελ Μελίγκι καί Όσμοντ, συγγραφείς τού έρωτηματολογίου, προσπάθησαν νά συμ- περιλάβουν τά τέστ Ρόρσαχ σέ μορφή ερωταποκρίσεων

208

καί δημιούργησαν έτσι ένα πολύ χρήσιμο τέστ ερωταπο­κρίσεων γιά τά διαταραγμένα άτομα.

Πρωταρχικός σκοπός τής έρευνας ήταν νά βρούμε, ποιοί ασθενείς μπορεΤ νά διαταράζονταν περισσότερο μέ τήν έκπαίδευση τού σεμιναρίου. Ά π ’ αύτή τήν άποψη, τ’ άποτελέσματα ήταν καταπληκτικά, γιατί μόνο ένας άσθε­νής διαταράχτηκε περισσότερο μετά τό σεμινάριο. Ή ταν ένας 29χρονος κατατονικός σχιζοφρενής, πού άναστατώ- θηκε δυό βδομάδες μετά τό σεμινάριο, όταν σταμάτησε νά παίρνει τά φάρμακά του καί άρχισε νά βγαίνει μέ κοπέλες γιά πρώτη φορά στή ζωή του. Ήταν έπίσης ό μόνος άσθε­νής πού άπάντησε πολύ χειρότερα στό έρωτηματολόγιο μετά τό σεμινάριο. Δέ χρειάστηκε νά μπεΤ σέ κλινική.

Ά λλο ι δύο άσθενεΤς, ένας μέ καταθλιπτική ψύχωση καί ένας μέ καταθλιπτική άβουλία, έδειξαν αύξηση τής κατά­θλιψης μετά τό σεμινάριο, σέ άντίθεση ’ίσως μέ τό πώς αισθάνονταν στή διάρκεια τής έκπαίδευσής τους. Τό εύχά­ριστο συναίσθημα, πού είχαν στή διάρκεια τοϋ σεμιναρίου, ήταν μιά έντονη άντίθεση στήν κατάσταση τής κατάθλιψης στήν όποία βρίσκονταν καί ήταν σάν νά έξαφανιζόταν ό πονοκέφαλος άπό έναν άνθρωπο πού τόν είχε όλη του τή ζωή. Ά ν ξαναγυρούσε ό πονοκέφαλος, ήταν πιό αισθητός. 'Ωστόσο, αύτοί οί άσθενεΤς άπάντησαν καλύτερα στό έρω- τηματολόγιο μετά τό σεμινάριο, καί μπορούσαν νά χρησι­μοποιήσουν αύτά πού έμαθαν έκεΤ. Ό άσθενής μέ τήν άβουλία κατάφερε νά χρησιμοποιήσει τόν προγραμματισμό τού Έλέγχου τού Νοϋ άργότερα, τήν ’ίδια βδομάδα, καί νά λειτουργήσει μέ λιγότερο άγχος στή δουλειά του. Ή άσθε­νής, πού είχε τήν ψυχωτίκή κατάθλιψη, κατάφερε νά χρη­σιμοποιήσει στοιχεία τής θεραπείας της πού, πρώτα, ήταν άνίκανη νά χειριστεί.

Ε’ίκοσι έξι άλλοι άσθενείς, άνάμεσα στούς όποιους, άβουλοι, ψυχωτικοί, σχιζοφρενείς καί μανιακοί, αισθάνον­ταν πολύ λιγότερη κατάθλιψη μετά τό σεμινάριο καί δέν έδειξαν καμιά παρενέργεια.

209

Μιά γυναίκα άνάφερε πώς ένιωσε μιά ξαφνική λύπη στή διάρκεια μιάς χαλάρωσης. 'Ένας άντρας, πού δέν ήταν άπ’ τούς 75, σταμάτησε τή δεύτερη μέρα γιατί οί άναδρομές στό παρελθόν τού ’φερναν άσχημες άναμνήσεις άπό τίς έμπειρίες του στό Βιετνάμ. Ή κατάστασή του δέ φαίνεται νά χειροτέρεψε, άλλά οϋτε καί ξανάρθε γιά περαιτέρω έκτίμηση. (Ή χαλάρωση φέρνει τούς άνθρώπους σέ έπαφή μέ τά αισθήματα. Συνήθως, επειδή ή διάθεση τής όμάδας είναι καλή καί οί σκέψεις θετικές, τά αισθήματα άντιπρο- σωπεύουν θέρμη καί άγάπη, άλλά σέ σπάνιες περιπτώσεις μερικοί νιώθουν λύπη καί θυμούνται δυσάρεστα έπεισό- δια.)

"Ενας άλλος άσθενής (πού δέν ήταν στή σοβαρά διατα- ραγμένη όμάδα) φοβόταν αύτά πού θά γίνονταν στήν τε­λευταία μέρα τοϋ σεμιναρίου καί, μετά άπό ένα κακό όνειρο πού είδε, δέν πήγε τήν τελευταία μέρα.

'Ένας 30χρονος παρανοϊκός σχιζοφρενής έδειξε με­γάλη εύεξία μετά τό σεμινάριο, φτάνοντας σχεδόν σέ κυ- κλοθυμικές διαστάσεις. Δοκίμασε διάφορες τεχνικές τού ’Ελέγχου τού Νοϋ γιά νά προσδιορίσει, τί μπορούσε νά κά­νει τήν ύπόλοιπη ζωή του, καί περνούσε άρκετές ώρες έξετάζοντας τίς πιθανότητες πού τοϋ πρόσφεραν τά προ­γραμματισμένα όνειρα. Αύτό θεωρήθηκε σάν άναγκαστική αύξημένη άμυνα. Ωστόσο, τό άποτέλεσμα τής αύξημένης του δραστηριότητας ήταν πώς ξαναπήγε στό πανεπιστήμιο γιά διδακτορική διατριβή. Μπόρεσε άκόμα νά συζητήσει γιά ένα σύμπλεγμα παραισθήσεων πού είχε παλιά, όταν νόμιζε πώς κάποιος τόν έστελνε τηλεπαθητικά νά σκοτώ­σει κάποιον άλλον. Ά ν δέν είχε παρακολουθήσει τό σεμι­νάριο, αύτό τό θέμα δέ θά εϊχε συζητηθεί καί άναλυθεϊ ποτέ.

Σέ σύγκριση μέ τά σχετικά λίγα καί άσήμαντα άρνητικά άποτελέσματα τού σεμιναρίου, οί θετικές έπιπτώσεις πού ειχε θά μπορούσαν νά γεμίσουν ένα όλόκληρο βιβλίο. Μιά σημαντική άνακάλυψη ήταν σχετικά μέ κάτι, πού οϋτε άνα- ζητούσαμε, ούτε περιμέναμε. Σ’ όλες σχεδόν τίς περιπτώ­

14

210

σεις ύπήρξε αϋξηση τής αντίληψης τής πραγματικότητας. Ά πό τούς 58 πού άπάντηοαν στό έρωτηματολόγιο «Άπο- γραφή Εμπειρικού Κόσμου», ένας χειροτέρεψε άρκετά, 21 έμειναν περίπου στάσιμοι καί 36 έδειξαν καταπληκτική βελτίωση στό πώς άντιλαμβάνονταν τήν πραγματικότητα. Ά πό τούς 21 πού έμειναν περίπου στάσιμοι, 15 ήταν μάλ­λον πρός τό καλύτερο.

Ό μέσος όρος τών 20 πρώτων γυναικών, πού πήραν τό σεμινάριο, στάλθηκε στό Δρα Έ λ Μελίγκι, έναν άπ’ τούς δυό συγγραφείς τοϋ έρωτηματολογίου. Άφού επαίνεσε τίς σημαντικές άλλαγές πού παρουσιάζονταν μετά τό σεμινά­ριο τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ Σίλβα, είπε πώς, σέ μερικές κα­τηγορίες, οί έπιδόσεις «πρίν» καί «μετά» έμοιαζαν μέ κεί­νες πού θά είχε κάποιος «στή διάρκεια» καί «μετά» τήν έπιρροή ένός χαπιού LSD (βλέπε σχεδιαγράμματα Α καί Β). Καί στίς έντεκα κατηγορίες ύπήρχε σημαντική βελτίωση. Οί ατομικές έπιδόσεις ήταν πιό εντυπωσιακές (σχεδια­γράμματα Ε, F καί G). Οί όμαδικές επιδόσεις τού 50% τών άντρών καί τών γυναικών, πού βελτιώθηκαν περισσότερο, φαίνονται στά σχεδιαγράμματα C καί D. Είναι φανερό πώς καμιά συμβατική ψυχοθεραπεία δέ θά προκαλούσε τόσο μεγάλες άλλαγές σέ μιά βδομάδα. Στήν πραγματικότητα, θά χρειάζονταν μήνες ή καί χρόνια θεραπείας.

Οί έπιδόσεις μιάς άβουλης παρανοϊκής άλλαξαν σέ μιά βδομάδα όσο είχαν άλλάξει σέ μιάν άλλη περίπτωση μετά άπό έντεκα ήλεκτροσόκ καί 12 βδομάδες νοσοκομειακής περίθαλψης. Μετά τό σεμινάριο τής μιάς βδομάδας, κατά- φερε νά πάρει τό λεωφορείο μόνη της γιά πρώτη φορά μετά άπό τέσσερα χρόνια.

Μιά άλλη παρανοϊκή σχιζοφρενής μέ όξεϊες παραισθή­σεις, διατήρησε μερικές άπό τίς παραισθήσεις της μετά τό σεμινάριο, άλλά μπορούσε νά πηγαίνει συχνά στό «έπίπεδο Έλέγχου τού Νού» της, νά έξετάζει αύτές τίς σκέψεις της καί νά φτάνει πάντα σέ κάποιο σαφές καί λογικό συμπέρα­σμα.

Μιά άλλη άσθενής, μέ όξεία άδιαφοροποίητη σχιζοφρε-

211

νική άντίδραση, ήταν πολύ διαταραγμένη καί δέν μπο­ρούσε νά συμπληρώσει τό ερωτηματολόγιο. Τής είπαν νά διαλέξει: ή μιά θεραπεία μέ σόκ ή τόν ’Έλεγχο τού Νού. Μετά τό σεμινάριο παρουσίασε σημαντική κλινική βελ­τίωση καί όχι μόνο συμπλήρωσε τό έρωτηματολόγιο άλλά είχε καί καλές επιδόσεις.

Μιά άλλη πάλι, ύποχόνδρια άσθενής, μέ είκοσι προη­γούμενες έγχειρήσεις στό παθητικό της, έτοιμαζόταν γιά άλλη μιά έγχείρηση. Ένώ οί εσωτερικοί γιατροί τού νοσο­κομείου έξέταζαν τήν καρδιά καί τά νεφρά της, έκείνη χρησιμοποίησε μιά τεχνική τού Έλέγχου τού Νού γιά νά προγραμματίσει ένα όνειρο, πού έδωσε γιά διάγνωση μιά έντερική άπόφραξη στόν ειλεό. Ά π ’ τό ϊδιο όνειρο άνακά- λυψε πώς μόνη της είχε προκαλέσει τήν άπόφραξη καί μά­λιστα τό πώς καί τό γιατί. Οί τεχνικές τού Έλέγχου τού Νοϋ τής έπέτρεψαν νά άπελευθερωθεί άπό τήν άπόφραξη μέ ξαφνικό καί άνεξήγητο τρόπο μιά ώρα μετά, πού έπιθε- βαιώθηκε ή διάγνωση άπό τούς γιατρούς. Ή άκριβής τοπο­θεσία τής άπόφραξης έπιβεβαιώθηκε άπό τά καταχωρη- μένα στοιχεία τών προηγούμενων έγχειρήσεων.

Μιά άλλη γυναίκα 21 χρόνων, πολύ άφηρημένη, είχε έπικίνδυνες τάσεις αύτοχειρίας, ένώ βρισκόταν στά πρό­θυρα μιάς οξείας ψύχωσης. 'Η ’ίδια μάς είχε βεβαιώσει πώς δέν μπορούσαμε νά κάνουμε τίποτε γιά νά τήν άποτρέ- ψουμε καί πώς, σχεδόν σίγουρα, θ’ αύτοκτονοϋσε. Τή στείλαμε στό σεμινάριο τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ κάτω άπό προσεκτική παρακολούθηση. Γιά μεγάλη μας έκπληξη, έγινε πολύ ήρεμη, πιό λογική, καί οί σκέψεις της δέν έναλ- λάσσονταν πιά μέ τόσο μπερδεμένο ρυθμό, ένώ ήταν καί πολύ λιγότερο άπαισιόδοξη. Ή εισαγωγή της σέ νοσοκο­μείο καί τά ισχυρά φάρμακα δέ θά μπορούσαν νά τήν ήρε- μήσουν τόσο πολύ. Δυό βδομάδες άργότερα έπανέλαβε τό σεμινάριο καί βελτιώθηκε παραπάνω. Είχε άλλάξει ριζικά πρός τό καλύτερο.

"Ενας άλλος άσθενής μέ πολύ έντονες παραισθήσεις, πού νόμιζε πώς μπορούσε νά μικρύνει τούς άνθρώπους,

212

παρακολούθησε τό σεμινάριο ένώ ήταν στό νοσοκομείο, δηλαδή, κάθε βράδυ γυρνούσε στό νοσοκομείο μετά τό μάθημα. Μολονότι συνέχιζε νά πιστεύει πώς μπορούσε νά μικρύνει τούς άνθρώπους, ήταν πολύ πιό ήρεμος, τό θυ- μικό του σύστημα ήταν καλύτερο, όρισμένες άλλες παραισθήσεις του εξαφανίζονταν καί δέν περνούσε πιά ολόκληρες ώρες άναμασώντας τίς σημασίες άπλών παρα­βολών. Τό σεμινάριο τό παρακολούθησε, ένώ βρισκόταν στό νοσοκομείο γιά έκτη βδομάδα, καί οί άλλαγές πού πα­ρουσίασε ήταν πιό ριζικές άπ’ όσο στίς πέντε προηγούμε­νες βδομάδες (βλέπε σχεδιάγραμμα Ε).

Μιά άβουλη παρανοϊκή ξαναβρήκε τόν έαυτό της μετά τό σεμινάριο. Διάφοροι άλλοι άσθενεΐς καταλάβαιναν πολύ καλύτερα τήν άρρώστια τους μετά τό σεμινάριο.

Κλινικά, ή σοβαρά διαταραγμένη όμάδα, σάν σύνολο, έδειξε μιά έντυπωσιακή άλλαγή. Μόνο ένας χειροτέρεψε. "Ολοι οί άλλοι ώφελήθηκαν κατά κάποιο βαθμό άπό τήν έκπαίδευση. Παρουσιάστηκε αύξηση συναισθηματικής ένέργειας μετά τό σεμινάριο καί βελτίωση τού θυμικοϋ. Πολλά άτομα μέ έλάχιστο ένδιαφέρον, έδειξαν ένθουσια- σμό γιά πρώτη φορά. ’Έβλεπαν τό μέλλον τους πολύ πιό θετικά καί μερικοί καταλάβαιναν πολύ καλύτερα τίς ψυχω- τικές διαδικασίες τους. Ά κόμα καί κείνοι πού διατηρούσαν μερικές παραισθήσεις μπορούσαν νά τίς έκτιμούν σέ «έπί- πεδο Ελέγχου τού Νού» καί νά καταλήγουν σέ λογικά συμ­περάσματα.

Ύπήρχε μεγαλύτερη χαλάρωση καί λιγότερο άγχος. Οί άσθενεΐς έμαθαν νά βασίζονται στά δικά τους μέσα γιά νά καταλαβαίνουν, ν ’ άντιμετωπίζουν καί νά λύνουν τά προ- βλήματά τους καί ή καινούρια τους ικανότητα τούς έδινε περισσότερη έμπιστοσύνη στόν έαυτό τους.

Μερικοί άπό τούς άσθενεΐς πού ήταν κάποτε ψυχωτικοί βρήκαν πώς ή άρρώστια τους είχε βελτιώσει τήν ικανότητά τους νά λειτουργούν σ’ ένα άλλοιωμένο έπίπεδό συ­νείδησης, πράγμα πού έδινε νόημα στή μακρόχρονη άρρώ- στια τους καί νόημα στή ζωή τους.

213

Οί (114) νευρωτικοί άσθενεΤς δέν έδειξαν άρνητικά απο­τελέσματα κλινικά. Έ ξι άπ’ αύτούς άπάντησαν στό ερωτη­ματολόγιο. Οί έπιδόσεις τους βελτιώθηκαν, άλλά όχι τόσο πολύ όσο τής σοβαρά διαταραγμένης όμάδας, γιατί οί πρώ­τες τους έπιδόσεις ήταν κιόλας πολύ κοντά σέ κείνες τών ύγιών άνθρώπων. Γενικά, οί νευρωτικοί άσθενεΤς έδειχναν νά ώφελούνται άπό τήν έκπαίδευση τού Έλέγχου τού Νού. Ό σοι συνέχιζαν νά έξασκούνται στόν’Έλεγχο τού Νού μετά τήν έκπαίδευση, ήταν σέ θέση ν ’ άλλάξουν σημαντικά τή ζωή τους, κι άκόμα καί κείνοι πού δέ συνέχισαν τήν έξά- σκηση χρησιμοποιούσαν τό σύστημα σέ περιπτώσεις κρί­σης , όταν έπρεπε νά ξεπεράσουν κάποιο άγχος ή νά πάρουν κάποια σοβαρή άπόφαση. Γ ιά όλους φαινόταν πώς ήταν μιά σημαντική διανοητική έμπειρία, μιά άποκάλυψη, πώς μπο­ρούσαν νά χρησιμοποιούν τό νού τους μέ διαφορετικούς τρόπους. Πρός τό τέλος τών σεμιναρίων, ό ένθουσιασμός τών όμάδων αύξανόταν καί σχεδόν όλοι ένιωθαν μιά μεγα­λύτερη συναισθηματική ένέργεια.

Γενικά, τόσο ή νευρωτική όσο καί ή ψυχωτική όμάδα βελτιώθηκε μετά τό σεμινάριο, όπως άποδείχτηκε μέ τίς ψυχολογικές έξετάσεις καί όπως προσδιορίστηκε καί κλι­νικά. Ά πό τούς 189 άσθενεΤς, μόνο ένας χειροτέρεψε.

IIΣέ κάθε έρευνα, πρέπει νά έκτιμούνται όλα τά στοιχεία

πού έρχονται στό φώς μέ τίς συνθήκες πού ισχύουν, πρέπει νά χρησιμοποιούνται διάφορα τέστ καί κριτήρια καί, γε­νικά, νά δίνεται ’ιδιαίτερη προσοχή στήν όλη έρευνα. Κατά συνέπεια, θά προσπαθήσουμε νά ύπογραμμίσουμε όλους τούς παράγοντες πού παρατηρήσαμε καί πού νομίζουμε πώς έπηρέασαν τό άποτέλεσμα.

Ά πό τήν άποψη τής έρευνας, θέλαμε νά μάθουμε τί έπιπτώσεις μπορούσε νά έχει ή έκπαίδευση αύτή σέ διατα- ραγμένα άτομα. Σάν γιατροί, θέλαμε νά θεραπευτούν όλοι μας οί άσθενεΤς. Είναι άναμφίβολο πώς αύτό είχε κάποιο άντίκτυπο στό άποτέλεσμα γιατί οί άσθενείς τό άντιλαμβά-

214

νονταν. Πιστεύουμε πώς ή αισιοδοξία μας έπαιξε κι αύτή κάποιο ρόλο. Πάντως, είναι κι αύτό μέρος τών καθημερινών θεραπευτικών μας προσπαθειών.

’Αρχικά, γιά μερικούς άπό τούς ψυχωτικούς άσθενεις μας, περιμέναμε νά σταθεροποιηθούν πρίν τούς στείλουμε στό σεμινάριο, άλλά ύπήρξαν καί άσθενεΤς πού στάλθηκαν, ένώ βρίσκονταν σέ κατάσταση οξείας ψύχωσης.

Πιστευόταν πώς τό τέστ τής Άπογραφής τού Ε μπειρ ι­κού Κόσμου ήταν ένας δείκτης τής άντίληψης τής πραγμα­τικότητας, καί βρήκαμε πώς οί έπιδόσεις ταίριαζαν μέ τά κλινικά συμπεράσματα. Ό Δρ. Έλ Μελίγκι έπιβεβαίωσε πώς οί κλινικές μας παρατηρήσεις συμφωνούσαν μέ τίς άλ­λαγές πού έδειχναν οί κλίμακες τού έρωτηματολογίου. Ό μοναδικός άσθενής, πού διαταράχτηκε πολύ περισσότερο ήταν ό μόνος πού παρουσίασε χειρότερες έπιδόσεις. Εκείνοι πού παρουσίαζαν πολύ καλύτερες έπιδόσεις ήταν

πάντα ο ί ’ίδιοι πού παρουσίαζαν καί πολύ καλύτερη κλινική κατάσταση.

Οί συγγραφείς τού έρωτηματολογίου πιστεύουν πώς τό τέστ μπορεί νά δίνεται στό ’ίδιο άτομο πολλές φορές. Στήν άρχή δέν κάναμε τή δοκιμή, γιά νά δούμε άν οί άλλαγές πού εϊχαμε βρεΤ οφείλονταν στόν παράγοντα τής έπανά- ληψης. Προσπαθήσαμε νά δώσουμε τό τέστ μιά βδομάδα πρίν καί μιά βδομάδα μετά τήν έκπαίδευση, άλλά δέν τό καταφέρναμε πάντα. Πιό πρόσφατα, σέ έπτά περιπτώσεις, δώσαμε τό τέστ δυό φορές μιά βδομάδα πρίν, καί μιά φορά μιά βδομάδα μετά τήν έκπαίδευση, γιά νά προσδιορίσουμε άν ύπήρχε κανένας παράγοντας έπανάληψης. Ή άναλογία «λάθος» άπαντήσεων στά τρία τέστ ήταν 100 : 92 : 65. Έτσι, ή διαφορά άνάμεσα στά δύο πρώτα τέστ ήταν ελά­χιστη σέ σύγκριση μέ τή διαφορά μετά τήν έκπαίδευση στόν Έλεγχο τού Νού.

’Αντισταθμίζοντας όποιονδήπτε παράγοντα έπανάλη­ψης ύπάρχει τό γεγονός ότι πολλές ερωτήσεις, κανονικά, έπρεπε νά πάρουν άρνητικό βαθμό μετά - άλλά όχι ύπο-

215

χρεωτικά πρίν - τήν έκπαίδευση. Λόγου χάρη, δυό ερωτή­σεις ήταν: «ΜπορεΤτε νά διαβάζετε τή σκέψη τών άλλων;» καί «Είχατε τελευταία καμιά θρησκευτική έμπειρία;» Ή κα­ταφατική άπάντηση σ’ όποιαδήποτε άπ’ τίς δυό ερωτήσεις παίρνει άρνητικό βαθμό. Τό σεμινάριο διδάσκει τούς άν- θρώπους νά λειτουργούν ψυχοδυναμικά καί πολλοί κατα­λήγουν νά πιστεύουν πώς έχουν ύπεραισθητικές (ESP) ικανότητες, ένώ γιά μερικούς άλλους ή έμπειρία παίρνει σχεδόν θρησκευτικό χαρακτήρα. Έτσι, θά ’πρεπε νά περι­μένουμε χειρότερες έπιδόσεις μετά τήν έκπαίδευση παρά καλύτερες.

Συνοψίζοντας τήν άξιοπιστία τοϋ έρωτηματολογίου, ό παράγοντας τής έπανάληψης ήταν μηδαμινός καί άντι- σταθμίστηκε άπό έναν άλλο παράγοντα πού προκάλεσε έπιδείνωση τών έπιδόσεων. Τό τέστ πιστευόταν πώς ήταν λογικό καί άξιόπιστο, καί τ’ άποτελέσματα άντιστοιχοϋσαν στίς κλινικές έκτιμήσεις καί, ταυτόχρονα, συμφωνούσαν μέ τό πώς αισθανόταν ύποκειμενικά ό άσθενής.

Γιά τούς σκοπούς τής έρευνας, άποφασίσαμε πώς, οποιοσδήποτε διαταραζόταν μέσα στίς τρεΤς βδομάδες μετά τήν έκπαίδευση, θά θεωρούνταν άπώλεια, ε’ίτε ύπήρ- χαν παράγοντες πού συνέβαλαν στήν άρρώσπα του εϊτε όχι.

Μέ μιά όποιαδήποτε όμάδα 75 σοβαρά διαταραγμένων άσθενών πού νά παρακολουθούνταν τρεΤς βδομάδες μετά τό σεμινάριο, θά έπρεπε νά περιμένουμε έναν ή περισσό­τερους άσθενεΤς νά διαταραχτοϋν παραπάνω. Αύτό θά μπορούσε νά συμβεΤ άκόμα κι άν βρίσκονταν σέ θεραπεία καί δέν περνούσαν κάποια κατάσταση ύποτροπής. Τό γε­γονός πώς όλοι οί άσθενεΤς βρίσκονταν σέ θεραπεία τήν έποχή τής έρευνας καί πώς, κατά καιρούς, δέχονταν κα­θοδήγηση καί καθησύχαση, άναμφίβολα βοήθησε στήν άνάρρωση καί ’ίσως νά έμπόδιζε κάποια ύποτροπή τής ά- σθένειας. ’Αλλά πιστεύουμε, πώς αύτή ή μικρή βοήθεια δέν άρκεΤ, γιά νά δικαιολογήσει μόνη της τίς ριζικές άλλαγές πού παρουσιάστηκαν.

216

IIIΆπό πείρα ξέρουμε πώς ή οξεία ψύχωση έχει βαθιές

ρίζες, μέ μιά παθολογική σχέση άνάμεσα σέ μητέρα καί παιδί στά πρώτα δύο χρόνια τής ζωής του, πού συχνά ένι- σχύεται άπό κάποιο μεταγενέστερο τραύμα. Αύτή ή προ­διάθεση άπαιτεΤ έναν έπιταχυντικό παράγοντα στήν κατά­σταση τής ζωής τοϋ άσθενοϋς, προκαλώντας του άναδρο- μές καί κάνοντάς τον νά ξαναζεί τά συναισθήματα καί τίς έμπειρίες τοϋ πραγματικού παρελθόντος του. Συνήθως ό έπιταχυντικός παράγοντας είναι μιά αύστηρή άπόρριψη ή ένας ξαφνικός χωρισμός άπό ένα σημαντικό πρόσωπο. Ή αιτία βρίσκεται στό παρελθόν. Ό έπιταχυντικός παράγον­τας είναι στό παρόν. Πίσω άπ’ όλα αύτά, μπορεί νά ύπάρχει κάποιος διευκολυντικός μηχανισμός, όπως παραισθησιο- γόνα φάρμακα, έπαφή μέ τήν άρχική οικογένεια καί άλλες διαδικασίες πού έπιταχύνουν τήν άναδρομή. ’Έτσι, ση­μειώνουμε τή διαφορά άνάμεσα σέ (1) προέλευση ή προ­διάθεση, (2) έπιταχυντικό παράγοντα καί (3) διευκολυντικό μηχανισμό. Ή ψύχωση μπορεί νά παρομοιαστεί μέ τίς πε­ρισσότερες φυσιολογικές διαδικασίες πού έχουν μιά προέ­λευση, ένα έναυσμα καί κάποιο μηχανισμό διευκόλυνσης.

Ό λο ι οί ψυχωτικοί πού ήρθαν σέ μάς είχαν άρρωστήσει έξαιτίας μιάς άπόρριψης, ένός χωρισμού, μιάς άπώλειας (πραγματικής ή φανταστικής), μιάς έλαττωμένης προ­σοχής, κλπ., πού τούς είχαν προκαλέσει έναν άσυνείδητο φόβο εγκατάλειψης. Στά τελευταία δέκα χρόνια, σέ πολλές έκατοντάδες ψυχωτικούς άσθενείς, οί συγγραφείς δέ θυ­μούνται ούτε έναν πού νά μήν έζησε σέ κάποιο βαθμό τήν έμπειρία μιάς άπώλειας ή ένός χωρισμού έστω καί σέ ση­μείο άπλού υπαινιγμού. Λόγου χάρη, ό 29χρονος κατατονι- κός, πού χειροτέρεψε στή διάρκεια τής έρευνας, βρισκό­ταν σέ σύγκρουση μέ τή μητέρα του, πού νόμιζε πώς δέν ένέκρινε τά ραντεβού του μέ κορίτσια. Αύτό τού χρησί­μεψε σάν έναυσμα γιά τήν έπιστροφή στή βρεφική ήλικία όπου άντιλαμβανόταν τήν άποδοκιμασία σάν πιθανή έγκα- τάλειψη καί θάνατο.

217

Ά ν τό σεμινάριο τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ Σίλβα δημιουρ­γούσε ψύχωση σέ κάποιο άτομο, θά λειτουργούσε σάν διευκολυντικός μηχανισμός, πού θά έπρεπε νά συνδυαστεί μέ έπιταχυντική αίτια σέ κάποιο εύάλωτο άτομο. Δέ θυμό­μαστε νά ε’ίδαμε έστω καί έναν άσθενή, τοϋ όποιου ή ψυ- χωτική διαδικασία νά δημιουργήθηκε άποκλειστικά άπό ένα διευκολυντικό μηχανισμό. Μολονότι δέν άμφιβάλ- λουμε πώς κάτι τέτοιο είναι δυνατό, θά πρέπει νά είναι πολύ σπάνιο.

IVΤί είναι ό ’Έλεγχος τού Νοϋ Σίλβα;Ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ Σίλβα είναι ένα σεμινάριο σαράντα

ώρών, πού άποτελεϊται άπό 30 ώρες διαλέξεων καί 10 ώρες διανοητικών άσκήσεων. Οί διανοητικές άσκήσεις δέ διδά­σκουν άπλώς στούς φοιτητές νά χαλαρώνουν τό νού καί τό σώμα τους, όπως άλλες σχολές σάν τή Βιοανάδραση καί τόν Υπερβατικό Διαλογισμό, άλλά κάνουν ένα βήμα παρα­πάνω. Διδάσκουν στούς φοιτητές, πώς νά λειτουργούν ψυ­χοδυναμικά, όταν βρίσκονται στό έπίπεδο χαλάρωσης.

'Ολόκληρο τό σεμινάριο άποτελεϊται άπό τεχνικές γιά τή χρήση τοϋ νοϋ μέ ώφέλιμους τρόπους. Ά φ ού ζήσαμε τήν έμπειρία οί ’ίδιοι καί ε’ίδαμε άλλους νά χρησιμοποιούν τήν ϊδια μέθοδο, δέν έχουμε άμφιβολία γιά τήν άνώτερη Ικανότητα τοϋ νοϋ νά λειτουργεί, όταν ό άνθρωπος χρησι­μοποιεί όρισμένες τεχνικές σέ κατάσταση χαλαρωμένης έγρήγορσης. Μοιάζει μέ τήν κατάσταση πού περιέγραφε ό Σίγκμουντ Φρόυντ στά άρθρα του γιά τήν παρακολούθηση, μέ τήν κατάσταση στήν όποία βρισκότανε ό Μπράμς όταν δημιουργούσε τίς συνθέσεις του, ή τήν κατάσταση πού περιέγραφε ό Τόμας Έντισον γιά νά συλλαμβάνει καινού­ριες ιδέες.

Τό σεμινάριο διδάσκει μιά γρήγορη καί εύκολη μέθοδο γιά νά πηγαίνει κανείς σ’ αύτό τό έπίπεδο χαλάρωσης, όποτε θέλει. Οί έξασκημένοι άπόφοιτοι τοϋ Έλέγχου τού Νοϋ οραματίζονται, φαντάζονται καί σκέφτονται σ’ αύτό τό

218

βαθύ συνειδησιακό επίπεδο, μέχρι πού μαθαίνουν νά λει­τουργούν σ’ αύτό τό έπίπεδό διανοητικά. Συλλαμβάνουν ένα μεγαλύτερο φάσμα τών δυνατοτήτων τού εγκέφαλου καί τίς χρησιμοποιούν συνειδητά. ’Έχουν μεγαλύτερο φά­σμα συνειδησιακής κλίμακας. ’Αντί νά ονειρεύονται μέ άνοιχτά μάτια όταν χαλαρώνουν, χρησιμοποιούν τό νού τους άποτελεσματικά όταν βρίσκονται σ’ αύτό τό έπίπεδό. 'Αντί νά «λαγοκοιμούνται», μπορούν νά έχουν άντίληψη καί νά χρησιμοποιούν τό νού τους καί σ’ αύτό τό έπίπεδό. ’Αντί νά ονειρεύονται άπλώς τή νύχτα, μπορούν νά χρησι­μοποιούν τά όνειρά τους γιά νά λύνουν προβλήματα καί νά βρίσκουν άπαντήσεις πού, σέ όποιαδήποτε άλλη στιγμή, ό νούς τού άνθρώπου δέν είναι ικανός νά βρεί.

Ό ταν οί άνθρωποι μάθουν νά λειτουργούν διανοητικά σ’ αύτό τό βαθύτερο έπίπεδό, αύξάνεται ή δημιουργικό- τητά τους. Ή μνήμη τους βελτιώνεται καί λύνουν πολύ πιό εύκολα τά προβλήματα τους. ’Από τήν άλλοιωμένη κατά­σταση στήν όποία βρίσκονται, είναι ικανοί νά κατευθύνουν τό νού τους όπου καί όπως επιθυμούν, διευκολύνοντας έτσι τόν έλεγχο όρισμένων συνηθειών, όπως λόγου χάρη τού καπνίσματος.

Ή συνεχής έξάσκηση στό έπίπεδό χαλάρωσης έχει έπι- πτώσεις καί στίς σκεπτικές διαδικασίες τής καθημερινής ζωής, δηλαδή, οί άνθρωποι αύτοί έχουν μιά πρόσβαση στό «έπίπεδό» τους χωρίς νά χρειάζεται νά πηγαίνουν έκει, όπως π.χ. ένας μουσικός δέ χρειάζεται νά συγκεντρωθεί ιδιαίτερα σ’ ένα μουσικό κομμάτι γιά νά καταλάβει μιά λαν­θασμένη νότα.

Ό νούς έχει τεράστιες δυνατότητες, άλλά στό κανο­νικό έπίπεδό λειτουργίας του βομβαρδίζεται άπό ένα σωρό έρεθίσματα ταυτόχρονα: σκέψεις, έπιθυμίες, άνάγκες, εύ- χές, θορύβους, φώτα, πιέσεις, συγκρούσεις, άγωνίες κάθε ε’ίδους. Δέν έχει τήν έλευθερία νά κατευθύνει περισσό­τερο άπό ένα 10% τής προσοχής του σ’ ένα όποιοδήποτε άντικείμενο. Σέ χαλαρωμένο έπίπεδό μπορεί. ’Αλλά, συ­νήθως, οί άνθρωποι βρίσκονται σ’ αύτό τό έπίπεδό όταν

219

κοντεύουν νά κοιμηθούν καί δέν είναι συνηθισμένοι νά χρησιμοποιούν αύτό τό έπίπεδο. Τίς περισσότερες μάλιστα φορές ούτε ξέρουν πώς ύπάρχει ένα τέτοιο έπίπεδο καί ότι μπορεί νά χρησιμοποιηθεί.

Μόλις ένας άνθρωπος δει τ’ άποτελέσματα πού έχει αύτό τό έπίπεδο τής συνείδησης, ποτέ δέν προσπαθεί νά πάρει κάποια σοβαρή άπόφαση ή νά λύσει κάποιο σημαν­τικό πρόβλημα χωρίς νά τό χρησιμοποιήσει.

Τό σημαντικότερο στοιχείο τού σεμιναρίου είναι ότι δι­δάσκει τό πώς μπορεί νά χρησιμοποιηθεί αύτό τό νοητικό έπίπεδο. ’Εκτός τοϋ ότι διδάσκει τούς φοιτητές του νά σκέφτονται, ένώ βρίσκονται σέ έπίπεδο χαλάρωσης, τό σεμινάριο διδάσκει καί όρισμένες τεχνικές γιά νά κόβονται άνεπιθύμητες συνήθειες, νά λύνονται προβλήματα, νά πε- τυχαίνονται στόχοι, νά άπομνημονεύονται διάφορα στοι­χεία, νά έλέγχεται ή ύγεία καί ό πόνος, νά ελέγχονται τά όνειρα καί ό ύπνος κλπ.

Ό ’Έλεγχος τού Νού δέν είναι ύπνωση. Πλησιάζει πε­ρισσότερο τήν αύτοΰπνωση. Οί φοιτητές του μαθαίνουν νά έντείνουν περισσότερο τήν προσοχή τοϋ νοϋ τους, ’ίσως γιατί δέ βομβαρδίζεται άπό τόσα πολλά έρεθίσματα όταν είναι χαλαρωμένος. Μ’ αύτή τήν έντονότερη προσοχή, εί­ναι σέ θέση νά κατευθύνουν τό νού τους νά κάνει αύτό πού θέλουν έκεΐνοι.

Έ να άλλο μεγάλο τμήμα τού σεμιναρίου βασίζεται στό νά μάθει κάποιος νά επαναλαμβάνει στόν έαυτό του όρι­σμένες χρήσιμες φράσεις, ένώ βρίσκεται σ’ αύτό τό έπί­πεδο τής διανοητικής καί σωματικής χαλάρωσης. Πιστεύε­ται πώς αύτό έχει μιά πολύ δυνατή επιρροή. Ή θετική σκέψη θεωρείται πάντα πολύτιμη, άλλά ή θετική σκέψη σέ χαλαρωμένη κατάσταση είναι άπειρες φορές περισσότερο.

Τό τελευταίο τμήμα τού σεμιναρίου άναφέρεται στήν παραψυχολογία. "Ολοι σχεδόν οί φοιτητές άναφέρουν πώς έχουν ύπεραισθητικές έμπειρίες (ESP) στή διάρκεια τού σεμιναρίου. Αύτό είναι τόσο κοινό πού ό Έλεγχος τού Νού έγγυάται τήν έπιστροφή τών χρημάτων τών φοιτητών, άν

220

δέ ζήσουν τήν έμπειρία κάποιας ένόρασης τήν τελευταία μέρα τοϋ σεμιναρίου.

VΓιατί ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ βοηθάει τούς ψυχασθενείς;Ά π ’ τίς άρχές κιόλας τής έρευνας πού κάναμε, σταμα­

τήσαμε νά σκεφτόμαστε τό γιατί μπορούσε ό Έλεγχος τοϋ Νοϋ νά βλάψει έναν ψυχασθενή καί στρέψαμε τήν προσοχή μας στό γιατί τόν βοηθούσε.

Δέν ξέρουμε όλες τίς άπαντήσεις, άλλά πιστεύουμε πώς βρισκόμαστε σέ καλύτερη θέση νά κάνουμε ύποθέσεις άπό κείνους πού δέν έκτίμησαν προσεκτικά τούς άσθενεΤς πρίν καί μετά τήν έκπαίδευσή τους.

Ή έπιστράτευση τής ένέργειας μπορεΤ νά είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Στήν «Τελειωτική καί Ατέλειωτη Ανάλυση», ό Φρόυντ είπε ότι ή άποτελεσματικότητα μιάς μελλοντικής θεραπείας μπορεΤ νά έξαρτάται βασικά άπό τήν έπιστράτευση τής ένέργειας. Οί φοιτητές, πρός τό τέ­λος τοϋ σεμιναρίου, είναι πολύ ένεργοποιημένοι.

Ή θετική στάση καί ή αισιοδοξία, πού δημιουργοϋνται στό σεμινάριο, πρέπει νά έχουν ευνοϊκή έπίδραση στόν άσθενή. ’Ίσως τό νά λέει κανείς στόν έαυτό του χρήσιμες καί ώφέλιμες φράσεις, ένώ βρίσκεται σέ έπίπεδο χαλάρω­σης, νά μπορεΤ νά προγραμματίζει στ’ άλήθεια τό νοϋ του μ’ έναν τρόπο πού νά πηγαίνει πολύ πιό πέρα άπό τήν άπλή θετική σκέψη.

Ή χαλάρωση μειώνει τό άγχος καί, κατά συνέπεια, έλαττώνει τή συμπτωματολογία. Κανείς δέν μπορεΤ νά βρί­σκεται σέ κατάσταση διανοητικής καί σωματικής χαλάρω­σης καί νά αισθάνεται ταυτόχρονα άγχος ή νά βρίσκεται σέ κάποια σύγκρουση. Υποτίθεται πώς ή λειτουργία σ’ αύτό τό έπίπεδο έχει τήν ’ίδια γενική εύνοϊκή έπιρροή στή χαλά­ρωση πού έχει παρατηρηθεΤ στά σεμινάρια.

Ή διάθεση τής όμάδας τοϋ Έλέγχου τοϋ Νού είναι καλή, καί οί φοιτητές αισθάνονται περισσότερη θέρμη καί άγάπη ένώ βρίσκονται στό έπίπεδο τής χαλάρωσης. Ίσως ή

221

ένέργεια τής αγάπης νά παίζει κι αύτή σημαντικό ρόλο. Συνήθως, οί έρωτευμένοι δέν ένοχλούνται άπό πράγματα πού θά τούς ένοχλούσαν άν δέν ήταν χαλαρωμένοι.

’Αφού οί άνθρωποι στό έπίπεδό τής χαλάρωσης δέ βρί­σκονται σέ τόσο μεγάλη σύγκρουση, τά πρώιμα άμυντικά μέσα τού συναισθηματικού άποχωρισμού δέ χρειάζονται τόσο πολύ. Κατά συνέπεια, βελτιώνεται τό θυμικό συναί­σθημα. Βρίσκονται περισσότερο σέ έπαφή μέ τά αίσθήματά τους καί μέ τήν πραγματικότητα.

’Έχουν συλλάβει ένα μεγαλύτερο φάσμα τών δυνατο­τήτων τού έγκέφαλου στήν άντίληψη τής πραγματικότη­τας. Ή άντίληψη βελτιώνεται στό έπίπεδό χαλάρωσης τοϋ νού καί τοϋ σώματος, ένώ ή καθαρή σκέψη καί ή κρίση ένισχύονται.

Ειδικές τεχνικές μέθοδοι βοηθούν τούς άσθενεΤς νά λύνουν μερικά άπ’ τά προβλήματά τους, καί νά προγραμ­ματίζουν τόν έαυτό τους γιά νά χαλαρώνει καί νά αισθάνε­ται καλύτερα σ’ όλη τή διάρκεια τής ήμέρας. Τό ότι μπο­ρούν νά βασίζονται περισσότερο στόν έαυτό τους, τούς δίνει περισσότερη έμπιστοσύνη. Οί θεραπευτές έμπι- στεύονται τίς άπαντήσεις πού τούς δίνουν οί άσθενεΐς σέ άλλοιωμένη κατάσταση κι αύτό μεγαλώνει τήν έμπιστο- σύνη τών άσθενών στόν έαυτό τους.

Παρουσιάζεται κι ένα φαινόμενο όμάδας: Τό γενικά εύ- χάριστο συναίσθημα τής όμάδας είναι κολλητικό καί έπη- ρεάζει άκόμα καί τούς πιό διαταραγμένους.

Τό παραψυχολογικό τμήμα τού σεμιναρίου βοήθησε μερικούς άπ’ τούς διαταραγμένους άσθενεΤς μέ άπροσδό- κητο τρόπο. Πολλοί πού βρίσκονταν σέ άκραΤες καταστά­σεις τοϋ νοϋ, άνέφεραν συχνά παραφυσικές έμπειρίες πού ή κλασική ψυχοθεραπεία δέν μπορούσε νά έξηγήσει. Μόνο στό παραψυχολογικό τμήμα τοϋ σεμιναρίου βρήκαν τήν κατανόηση πού ήθελαν. "Ενας άπ’ τούς δηλωμένους σκο­πούς τής βαθιάς ψυχοθεραπείας είναι νά μετατρέπει σέ συνειδητό αύτό πού είναι άσυνείδητο. Ή διαπλάτυνση τοϋ φάσματος τής συνείδησης καί ή διερεύνηση τών παραψυ­

222

χολογικών πλευρών τοϋ νοϋ έξυπηρέτησαν τόν ϊδιο σκοπό. 01 ασθενείς αισθάνονταν άνακούφιση άνακαλύπτοντας αύτή τήν πλευρά τού νού τους καί μαθαίνοντας πώς ήταν όχι μόνο αληθινή άλλά καί γενικά παραδεκτή.

’Επειδή ή συναισθηματική διαταραχή τους τούς βοή­θησε νά ζήσουν τήν έμπειρία όρισμένων παραφυσικών φαινομένων, βρήκαν περισσότερο νόημα στή μακρόχρονη άρρώστια τους καί περισσότερο νόημα στήν ϊδια τους τή ζωή.

Ό θεραπευτής έμαθε νά χρησιμοποιεί τεχνικές τοϋ Έλέγχου τού Νοϋ καί νά τίς έφαρμόζει στήν κλασική ψυ­χοθεραπεία, βοηθώντας άκόμα περισσότερο τούς άσθε- νεϊς του.

VI

Περίληψη καί συμπεράσματα:Εβδομήντα πέντε σοβαρά διαταραγμένοι άσθενεΤς

στάλθηκαν νά παρακολουθήσουν τό σεμινάριο Έλέγχου τοϋ Νοϋ Σίλβα, γιά νά προσδιοριστεί ποιοί άσθενεΤς θά δια- ταράζονταν περισσότερο. Μόνο ένας διαταράχτηκε περισ­σότερο. Ή σημαντικότερη άνακάλυψη ήταν μιά ριζική βελ­τίωση στήν άντίληψη τής πραγματικότητας, πράγμα πού άποδείχτηκε καί κλινικά καί άπό ψυχολογικά άντικειμενικά τέσ:.

’Αξιοσημείωτο είναι πώς όλοι οί διαταραγμένοι άσθε­νεΤς ένός μοναδικού ψυχιατρείου παρακολούθησαν τό σε­μινάριο , πράγμα πού σημαίνει πώς έπρόκειτο γιά μιά γενική δειγματοληψία ψυχασθενών καί πώς, κατά συνέπεια, τ’ άποτελέσματα δέν άντιστοιχούν σέ διαλεγμένες περιπτώ­σεις άσθενών.

Ό ’Έλεγχος τού Νοϋ δέν είναι ψυχοθεραπεία. Μπορεϊ νά χρησιμοποιηθεί σάν έργαλεϊο γιά μιά ψυχοθεραπεία, προπάντων άν ό θεραπευτής ξέρει τό σεμινάριο καί συμ- φωνεϊ μέ τίς ιδέες του. Δίνει στόν άσθενή μιά βελτιωμένη ικανότητα νά χρησιμοποιεί τό νοϋ του καί νά προσφέρει

223

τόν έαυτό του στή θεραπεία πού τού υποβάλλει ό ψυχία­τρος.

Οί ψυχωτικοί βοηθήθηκαν τόσο πολύ (τουλάχιστον όταν ό άσθενής ύποβάλλεται σέ μιά θεραπεία καί ό ψυχία­τρος καταλαβαίνει τό σεμινάριο) πού ό Δρ. ΜακΚένζι τώρα έπιμένει πώς όλοι οί ψυχασθενείς του πρέπει νά παρακο­λουθούν τό σεμινάριο, έφόσον βρίσκονται κάτω άπό δική του θεραπεία καί παρακολούθηση.

Έξαιτίας τής ριζικής βελτίωσης τών περισσότερων όια- ταραγμένων άσθενών, καί επειδή ή έκπαίδευση μέ τό σεμι­νάριο μπορεί νά έφαρμοστεί ταυτόχρονα σέ μεγάλες ομά­δες άνθρώπων, οί συγγραφείς προβλέπουν πώς τό σεμινά­ριο μπορεΤ νά έφαρμοστεΤ σάν συμπληρωματική μορφή θε­ραπείας στά ψυχιατρικά νοσοκομεία.

Τό σεμινάριο βρέθηκε πώς είναι άσφαλές καί ούσια­στικά ώφέλιμο γιά τούς νευρωτικούς. Ή ταν σχετικά άσφα­λές καί όπωσδήποτε ώφέλιμο γιά τούς σοβαρά διαταραγ- μένους άσθενεΤς, όταν αύτοί βρίσκονταν κάτω άπό θερα­πεία ένός ψυχίατρου πού γνώριζε τό σεμινάριο. Τόσο τά κλινικά όσο καί τ’ άντικειμενικά ψυχολογικά στοιχεία δεί­χνουν πώς τά οφέλη τού σεμιναρίου είναι πάρα πολύ πε­ρισσότερα άπ’ όποιαδήποτε άρνητική έπιρροή.

224

Μέσος όρος διαφοράς επιδόσεων στό Τέστ τών έρωτήσεων 38 σοβαρά διαταραγμένων γυναικών πρίν καί μετά τήν εκπαίδευσή τους στόν'Έλεγχο του Νοϋ.'Υπάρχουν βελτιώσεις καί στίς έντεκα κλίμακες, άκόμα καί στήν κλίμακα τής εύφορίας. Ή χαμηλότερη έπίδοση σημαίνει βελτίωση, έκτός άπό τήν κλίμακα τής εύφορίας, όπου ή ψηλότερη έπίδοση σημαίνει πώς ό άσθενής αισθάνεται καλύτερα καί είναι πιό αισιόδοξος.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣΤέστ 1 2 3 4 5 6 7 8 Τέστ Τέστ Τέστ

Έπίδοση Αίσθ.Χρον. Σωμ. Αύτο. Αλλ. Ιδέα Δ υσφ παρορ .Έ πίδοση Έ πίδοση Ύπερ. Ύπο. Εύφ. Έ πίδοση

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ A

1ο Τέστ— _ _ __ __ __ __ _2ο Τέστ__ _ _ __ __ __ ______3ο Τέστ— — _ — _____ ___ __

225

Οί κλίμακες έχουν ώς έξης: 1. Ή Αισθητήρια Άντίληψη άποτελεΤται άπό στοιχεία πού περιγράφουν τόν έξωτερικό κόσμο, όπως γίνεται άντιληπτός άπό τό ύποκείμενο διαμέ­σου τών αίσθήσεών του. 2. Ή Χρονική Άντίληψη είναι μιά δειγματοληψία φαινομένων πού σχετίζονται μέ τόν ύπο- κειμενικό χρόνο σέ τέσσερις κατηγορίες: α) άλλαγή στήν άντίληψη τής ροής τού χρόνου, 6) χρονική άσυνοχή, γ) προσανατολισμός πού συμπεριλαμβάνει καί κάποια δέ­σμευση μέ τό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον, καί δ) εμπειρική ήλικία ή άντίληψη τής ήλικίας τοϋ ύποκειμένου μέ ταύτιση ή άλλοτρίωση τής γενιάς του. 3. Ή Σωματική Άντίληψη καλύπτει τρείς πλευρές ή άπόψεις γιά τό πώς άντιλαμβάνεται ό άσθενής τό σώμα του: α) συναισθηματική άποψη, 6) ύποχονδριακά παράπονα καί γ) αισθητήρια άποψη. 4. Ή Αύτοαντίληφη συμπεριλαμβάνει συναισθημα­τικές τάσεις γιά τήν αύτοέκφραση τής αύτοεκτίμησης τοϋ άσθενοϋς καί τών προβλημάτων τής ταυτότητάς του. 5. 'Η Άντίληψη τών Ά λλω ν άναπαριστάνεται άπό πέντε διαφο­ρετικά στοιχεία: άποανθρωπισμό τών άνθρώπων, άπόδοση άσυνήθιστων ικανοτήτων σέ άνθρώπους, αισθήματα άλλα- γής, ιδέες άναφοράς, τάσεις έξανθρωπισμοϋ ζώων. 6. Ό Ίδεασμός σχετίζεται μέ τήν παθολογία, όπως καθρεφτίζε­ται στήν έμπειρία τοϋ άσθενοϋς γιά τή δική του σκεπτική διαδικασία ή τό περιεχόμενό της, καί χωρίζεται σέ διάφο­ρες κατηγορίες όπως: έλλειμματική σκεπτική διαδικασία, άποδιοργάνωση, άλλαγή στίς συνήθειες τής σκέψης ή τής ιδεολογίας, διανοητική παντοδυναμία, άλλαγή στό ρυθμό τής σκέψης καί παρουσία παράξενων ιδεών. 7. Ή Δυσφορία καλύπτει τρία έπίπεδα: σωματική δυσφορία, συναισθημα­τική δυσφορία καί διανοητική δυσφορία. ’Επιπλέον, συμ­περιλαμβάνει στοιχεία σχετικά μέ τίς έπιθυμίες θανάτου άλλων καί αύτοκαταστροφής. 8. Ή Παρόρμηση συμπεριλαμ­βάνει στοιχεία πού ύπογραμμίζουν τήν παρουσία αβουλίας σάν έμπειρία καί όχι σάν άπώλεια ελέγχου. Οί τρεις κατη­γορίες φαινομένων πού άντιπαριστάνονται είναι: α) έκδηλώ- σεις ύπερτονίας, β) άναστολές στήν έργασία καί προβλή-

15

226

ματα στή λήψη άποφάσεων, στήν καταπίεση καί πλήρης άναστολή κάθε δραστηριότητας, καί γ) άντικοινωνικές, άκοινωνικές ή παράξενες παρορμήσεις.

227

Μέσος όρος διαφοράς επιδόσεων στό Τέστ τών έρωτήσεων 20 σοβαρά διαταραγμένων άντρων πρίν καί μετά τήν έκπαίδευση στόν ’Έλεγχο τοϋ Νού.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ

Τέστ 1 2 3 4 5 6 7 8 Τέστ Τέστ ΤέστΕπίδοση Αίσθ. Χρον.Σωμ. Αυτο. Αλλ. Ιδέα Δυσφ.Παρορ'.Επίδοση Έ πίδοση'Υπερ. Ύ πο. Ε ύφ.'Ε πίδοση

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Β

1ο Τέστ2ο Τέστ3ο Τέστ

228

Μέσος όρος διαφοράς έπιδόσεων στό Τέστ γιά 19 άπό τίς 38 γυναίκες τής σοβαρά διαταραγμένης όμάδας πού παρουσίασαν τίς μεγαλύτερες διαφο­ρές έπιδόσεων.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ

Τέστ 1 2 3 4 5 6 7 8 Τέστ Τέστ ΤέστΈ πίδοση Αίσθ.Χρον. Σωμ. Αυτο. Αλλ. ΙδέαΔυσφ.Παρορ.Έπίδοση Επ ίδοσ η Ύπερ. Ύπο. Εύφ. Έ πίδοση

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Γ

1ο Τέστ2ο Τέστ3ο Τέστ

229

Μέσος όρος διαφοράς έπιδόοεων στό Τέστ γιά 10 άπό τούς 20 άντρες τής σοβαρά διαταραγμένης όμάδας που παρουσίασαν τίς μεγαλύτερες διαφο­ρές έπιδόσεων.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ

Τέστ 1 2 3 4 5 6 7 8 Τέστ Τέστ ΤέστΕπίδοση Αίσθ.Χρον. Σωμ. Αυτο. Αλλ. Ιδέα Δυσφ.Παρορ.'Επίδοση Έ πίδοση'Υπερ. Ύ πο. Εύφ. 'Επίδοση

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Δ

1ο Τέστ2ο Τέστ3ο Τέστ

230

Έ νας έντονα ψυχωτικός άσθενής πέρασε τό Τέστ δυό φορές μιά βδομάδα πρίν, καί μιά φορά μιά βδομάδα μετά τήν εκπαίδευσή του στόν’Έλεγχο τοϋ Νοϋ. Προσέξτε πόσο μοιάζουν μεταξύ τους οί δύο πρώτες έπιδόσεις καί πόσο διαφέρουν οί δύο πρώτες άπό τήν τρίτη πού έγινε μετάτό σεμινάριο.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣΤέστ 1 2 3 4 5 6 7 8 Τέστ Τέστ Τέστ

Επίδοση Αίσθ.Χρον. Σωμ. Αυτο. Αλλ. ΙδέαΔυσφ.Παρορ.'Επίδοση Έ πίδοση'Υπερ. Ύπο. Εύφ. 'Επίδοση

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Ε

1ο Τ έστ— —2ο Τ έστ_ _3ο Τέστ — _

231

> ΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Ζ

Αλλος ένας άσθενής άπό τή σοβαρά διαταραγμένη όμάδα πού πέρασε τό Γέστ μιά βδομάδα πρίν, καί μιά βδομάδα μετά τήν έκπαίδευσή του στόν Ελεγχο τοϋ Νού.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ

Τέστ 1 2 3 4 5 6 7 8 Τέστ Τέστ Τέστ

1 ο Τ έστ2ο Τέστ3ο Τέστ

232

"Αλλος ένας άσθενής άπό τή σοβαρά διαταραγμένη όμάδα πού πέρασε τό Τέστ μιά βδομάδα πρίν, καί μιά βδομάδα μετά τήν έκπαίδευση του στόν Έ λεγχο τοϋ Νοϋ.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣΤέστ 1 2 3 4 5 6 7 8 Τέστ Τέστ Τέστ

Επίδοση Αίσθ.Χρον. Σωμ. Αυτο. Αλλ. Ιδέα Δυσφ.Παρορ Επίδοση Έ πίδοση'Υπερ Ύπο. Εύφ. Έ πίδοση

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΣΤ

1ο Τέστ2ο Τέστ3ο Τέστ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

ΕισαγωγήΤζ. Ο. Χάν, PH. D., Διευθυντής Έρευνας SILVA MIND CONTROL INTERNATIONAL

Μέχρι πρόσφατα, οί έπιστήμονές άμφισβητοϋσαν έν­τονα τίς διάφορες αναφορές, πώς κάποιοι Γιόγκι μπορού­σαν νά ρυθμίζουν τούς χτύπους της καρδιάς τους, τή θερ­μοκρασία τού σώματός τους καί άλλες έσωτερικές διαδι­κασίες τού οργανισμού πού, φυσιολογικά, θεωρούνται πώς γίνονται άκούσια. ’Αγνοούσαν άκόμα τίς άναφορές πώς όρισμένα ύποκείμενα σέ βαθιά κατάσταση ύπνωσης (μιά άλλοιωμένη κατάσταση τής συνείδησης) μπορούσαν, μέ τήν ύποβολή, νά προκαλέσουν όρισμένες άλλαγές φυσιο­λογικής μορφής πού, κανονικά, θεωρούνται πώς δέν ύπό- κεινται σέ έλεγχο: λόγου χάρη, τήν έξαφάνιση φουσκαλών ή τόν έλεγχο τών χτύπων τής καρδιάς.

Μέ τήν εισαγωγή τών τεχνικών μεθόδων (βιο)άνάδρα- σης, ό έπιστήμονας κατέληξε ν ’ άναγνωρίσει σ’ αύτά τά τελευταία χρόνια πώς όποιαδήποτε σχεδόν έσωτερική δια­δικασία τού όργανισμού μπορεί νά έλέγχεται συνειδητά. Οί τεχνικές τής βιοανάδρασης βασίζονται στήν άρχή ότι μα­θαίνουμε ν ’ άντιδρούμε σωστά, άν πληροφορηθούμε (άνά- δραση) άμέσως γιά τό πόσο σωστή είναι ή άντίδραση ή γιά τό πόσο πλησιάζουμε στή σωστή άντίδραση.

Χρησιμοποιώντας τίς άνταμοιθές σάν άναδραστικό μη­χανισμό στά ζώα, ό ψυχολόγος Δρ. Νήλ Μίλλερ, πού βρί­

234

σκεται σήμερα στό Πανεπιστήμιο Ροκφέλλερ, άπέδειξε πώς οί άλλαγές τοϋ ρυθμού τών χτύπων τής καρδιάς μπο­ρούν νά έλέγχονται συνειδητά. Ό Δρ. Έ λμερ Γκρήν άπέ- δειξε, στό 'Ίδρυμα Μέννινγκερ, πώς χρησιμοποιώντας τή βιοανάδραση, οί άνθρωποι μπορούσαν νά έλέγχουν μιά διαφοροποιημένη θερμοκρασία τών χεριών τους, δηλαδή, νά διατηρούν τό ένα χέρι ζεστό καί τό άλλο κρύο.

Σάν άποτέλεσμα τών βιοαναδραστικών πειραμάτων πού έκανε μέ τά έγκεφαλικά κύματα ό Δρ. Καμίγια τού Νευρο- ψυχιατρικοϋ ’Ινστιτούτου Λάνγκλεϋ Πόρτερ, διάφοροι έρευνητές άπέδειξαν πώς αύτές οί μέθοδοι μπορούν νά χρησιμέψουν στό νά διδάξουν άνθρώπους νά έλέγχουν συνειδητά τό ρυθμό τών έγκεφαλικών τους κυμάτων Ά λφ α ( 8 - 1 3 κύκλους).

Ά λλες τεχνικές μέ λιγότερη σχέση μέ τά έργαστήρια χρησιμοποιήθηκαν γιά τόν έλεγχο τών έσωτερικών διαδι­κασιών τού οργανισμού. Λόγου χάρη, ή τεχνική τοϋ ύπερ- βατικού διαλόγισμοϋ προκαλεϊ μιά χαλάρωση τών έσωτερι­κών όργάνων, άκόμα καί τού εγκέφαλου.

'Ένα άλλο σύστημα, μέ τό όποιο οί άνθρωποι μπορούν νά χαλαρώνουν καί νά έλέγχουν τά έγκεφαλικά τους κύ­ματα, είναι ό ’Έλεγχος τοϋ Νοϋ Σίλβα. Άνθρωποι πού παρακολούθησαν τά μαθήματα τοϋ Έλέγχου τοϋ Νοϋ Σίλβα, άναφέρουν πώς αισθάνονται βαθιά χαλάρωση καί πώς μπορούν νά έλέγχουν τά έγκεφαλικά τους κύματα. Αύτές οί άναφορές έξετάστηκαν τό 1971 άπό τό Δρα Φ. Τζ. Μπρέμνερ, ψυχολόγο τού Πανεπιστημίου Τρίνιτυ στό Σάν Άντόνιο τού Τέξας. Άποδείχτηκε πώς οί άνθρωποι, πού έκπαιδεύονταν μ’ αύτό τό σύστημα, μπορούσαν πράγματι νά έλέγχουν τά έγκεφαλικά τους κύματα καί νά παράγουν ρυθμό Ά λφ α , όποτε ήθελαν. Αύτό άποδείχτηκε σέ μιά έρευνα, όπου μιά όμάδα 20 άνεκπαίδευτων φοιτητών προσφέρθηκε έθελοντικά γιά ένα πείραμα έλέγχου έγκε­φαλικών κυμάτων. Οί μισοί άπό τούς φοιτητές είχαν μάθει νά χρησιμοποιούν μιά μέθοδο παρόμοια μέ κείνη πού χρη­σιμοποιούσε ό Παυλόφ γιά τά σκυλιά. Δηλαδή, όταν τά

235

ύποκείμενα άκουγαν ένα κλίκ, αύτό θά σήμαινε πώς ένα στροβοσκοπικό φώς θά προκαλοϋσε μιάν άντίδραση σέ Ά λφ α συχνότητα στό ήλεκτροεγκεφαλογράφημα. Σύντομα τό κλίκ προκαλούσε τήν Ά λφ α συχνότητα στό ήλεκτροεγ- κεφαλογράφημα καί χωρίς τό φώς.

Οί άλλοι δέκα φοιτητές εκπαιδεύτηκαν άπό τόν κ. Σίλβα στή μέθοδο τού Ελέγχου τού Νοϋ. Καί οί δύο όμάδες έδει­ξαν άλλαγές στό ήλεκτροεγκεφαλογράφημα, όπως προ- βλεπόταν: δηλαδή, καί οί δύο όμάδες αύξησαν τό ποσοστό συχνότητας Ά λ φ α στά ήλεκτροεγκεφαλογραφήματά τους.

Άργότερα, έγινε ένα άλλο πείραμα μέ ύποκείμενα πού είχαν έξασκηθεΐ πάρα πολύ στή μέθοδο Σίλβα. Αύτά τά ύποκείμενα μπορούσαν ν ’ άρχίζουν καί νά σταματούν τήν Ά λφ α συχνότητα κατά βούληση καί μάλιστα νά συζητούν ένώ ταυτόχρονα έξέπεμπαν κύματα Ά λφα. Μ’ αύτά τά πιό έξασκημένα ύποκείμενα έγινε κι άλλο ένα τέστ. Άφού αύτά τά ύποκείμενα είχαν άρκετή έμπειρία στά ύπεραισθη- τικά (ESP) πειράματα (διερεύνηση άσθενειών κλπ.), κατα­γράφτηκαν ήλεκτροεγκεφαλογραφήματα ένώ πραγματο­ποιούσαν ύπεραισθητικά πειράματα. Τά σχέδια έδειξαν έπίσης πολύ συχνή έμφάνιση συχνότητας Άλφα.

Ά π ’ αύτές τίς έρευνες φαίνεται πώς ό άνθρωπος, μέ τήν κατάλληλη έξάσκηση, μπορεί νά άσκεί άρκετό έλεγχο πάνω στά έσωτερικά του όργανα. Αύτό ισχύει καί γιά τόν έγκέφαλό, άν δεχτούμε πώς οί ήλεκτρικές άντιδράσεις τοϋ οργάνου αύτού είναι ένδειξη τής λειτουργίας του. Υ ποδη­λώνει άκόμα πώς χρειάζεται πολλή έρευνα γιά νά προσδιο­ριστούν οί άντιστοιχίες άνάμεσα στίς φυσιολογικές καί νοητικο - συναισθηματικές καταστάσεις άπ’ τή μιά μεριά , κι άπ’ τήν άλλη, τίς διαδικασίες εξάσκησης πού χρειάζονται γιά νά φτάσει κανείς στήν ψυχοφυσιολογική συνειδητή αύ- τορύθμιση.

Μιά καλύτερη κατανόηση τής σημασίας τής έξάσκησης στόν Έλεγχο τού Νοϋ μπορεί νά προέλθει άπό τήν έρευνα γιά τή φυσιολογία τοϋ έγκέφαλου, πού έκανε ό νευροβιο- λόγος Δρ. Ρότζερ Ο. Σπέρρυ καί οί συνεργάτες του στό Λός

236

"Αντζελες. Αύτοί καί άλλοι έπιστήμονες άπέδειξαν έργα- στηριακά καί κλινικά, πώς ύπάρχουν δυό διαφορετικά ε’ίδη συνείδησης πού λειτουργούν ξεχωριστά άλλά ταυτόχρονα μέσα στόν άνθρώπινο έγκέφαλο. Τό ένα είδος συνείδησης άφορά στίς άλληλοδιάδοχες, λογικές, σκεπτικές δραστη­ριότητες, όπως τά μαθηματικά καί τόν προφορικό λόγο. Λειτουργικά, είναι προϊόν τού άριστερού ήμισφαιρίου τού φλοιού. Τό άλλο είδος σχετίζεται μέ τό δεξί ήμισφαίριο καί εύθύνεται γιά κάθε ύλιστική καί αύθόρμητα δημιουργική, διαισθητική σκέψη, μέ μιά έκτίμηση γιά τή διάσταση τού χώρου καί γιά τή μουσική.

Ή συνείδηση τού άριστερού ήμισφαιρίου κυριαρχεί πάνω στό μεγαλύτερο ποσοστό τής καθημερινής μας ζωής καί εύνοεϊται άκόμα κι άπ’ τό έκπαιδευτικό σύστημα καί τίς κοινωνικές θέσεις καί στάσεις τού Δυτικού Κόσμου. ’Έχει άντικειμενικό προσανατολισμό καί συνήθως ταυτίζεται μέ τή δημιουργία πολλής δραστηριότητας σέ έγκεφαλικά κύ­ματα Βήτα. Ή συνείδηση τοϋ δεξιού ήμισφαιρίου μοιάζει νά είναι πρωταρχικά ύποκειμενική, παίζει δευτερεύοντα ρόλο στό έκπαιδευτικό μας σύστημα καί βρίσκει τήν ύπέρ- τατη έκφρασή της στίς τέχνες. Συνήθως, συνοδεύεται άπό έκπομπή έγκεφαλικών κυμάτων σέ ’Άλφα καί Θήτα συχνό­τητα.

Ό Έλεγχος τού Νού Σίλβα έκπαιδεύει τούς άνθρώπους νά διατηρούν τόν προφορικό λόγο καί άλλες δραστηριότη­τες τοϋ έπίπεδου Βήτα στό έπίπεδο ’Άλφα, καθώς καί, ένώ βρίσκονται στό ’Άλφα, νά σκέφτονται δημιουργικά καί διαισθητικά γιά νά προκαλέσουν σκόπιμα μιά πιό ισοδύ­ναμη διανομή τών λειτουργιών στά δύο ήμισφαίρια. Βοη­θάει στήν έξισορρόπηση μιάς κατά τά άλλα άνισης άνησυ- χίας γιά τή λειτουργία τού άριστερού ήμισφαιρίου στή λύση προβλημάτων.

Φαίνεται, λοιπόν, πώς βοηθάει σέ μιά πιό άποτελεσμα- τική χρήση τού δυναμικού τού έγκέφαλου γενικά, χάρη στήν ένθάρρυνση τής σκόπιμης λειτουργίας τού δεξιού ήμισφαιρίου.

Τό ήλεκτροεγκεφαλογράφημα καί ή άνθρώπινη προσοχή

Φρέντερικ Τζ. Μπρέμνερ, Β. Μπερνίγκνους καί Φ. Μόριτζ, Πανεπιστήμιο Τρίνιτυ, Σάν Άντόνιο, Τέξας

Αύτή ή έρευνα έγινε άπό τό "Ιδρυμα Mind Science στό Λός Άντζελες τής Καλιφόρνιας. Οί συγγραφείς έκφράζουν τίς εύχαριστίες τους στόν κ. Χοσέ Σίλβα γιά τή συμμετοχή του στό πείραμα καί στόν Ντέηβιντ Λ. Κάρλσον γιά τή βοή- θειά του στήν έτοιμασία τού χειρογράφου.

Ό Μπρέμνερ καί οί συνεργάτες του παρουσίασαν ένα πρότυπο προσοχής πού χρησιμοποιεί τίς άλλαγές τών ήλε- κτροεγκεφαλογραφημάτων σάν έξαρτώμενες μεταβλητές (Μπρέμνερ, 1970. Φόρντ, Μόρρις καί Μπρέμνερ, 1968. Έντυ, Μπρέμνερ καί Τόμας, 1971. Χόρουιτς καί Μπρέμνερ, 1972). Αύτό τό πρότυπο θεωρεί πώς ύπάρχουν διαφορετι­κές κλάσεις ή ύποδιαιρέσεις τής προσοχής, άλλά πώς, ένώ οί ύποδιαιρέσεις αύτές είναι ορθογώνιες, δέν έχουν καμιά ιεραρχία. Οί ύποδιαιρέσεις πού έχουν κιόλας προσδιορι­στεί είναι: άναμονή, άντιαναμονή, προσανατολισμός, άφύ- πνιση καί μή έστίαση (Χόρουιτς καί Μπρέμνερ, 1972).

Ή χρησιμότητα τού προτύπου αύτού θά μεγαλώνει κα­θώς θά μεγαλώνει καί ή γενίκευσή του. Αύτή ή έρευνα προσπαθεί νά επεκτείνει τή γενίκευση τοϋ προτύπου άπό τά στοιχεία πού χρησιμοποιήθηκαν σέ ζώα γιά τήν άρχική του σύλληψη μέχρι διάφορα στοιχεία πού νά άφορούν κα­

238

ταστάσεις ανθρώπινης προσοχής. Αύτή ή έρευνα έδωσε όλο τό βάρος της σέ δυό άπόψεις γενίκευσης τού προτύ­που. Μιά άπ’ αύτές τίς άπόψεις ήταν νά προσδιοριστεί, άν τό άνθρώπινο ήλεκτροεγκεψαλογράψημα ήταν εύαίσθητο σέ άλλαγές σχετικές μέ τίς προηγούμενες ύποδιαιρέσεις. Ή άλλη άποψη ήταν νά προσδιοριστεί, άν ύπήρχε στόν άν­θρωπο κάποια μοναδική ύποδιαίρεση προσοχής πού νά μήν ύπήρχε ή νά μήν μπορούσε νά έντοπιστεΤ στά ζώα.

Επειδή τά περισσότερα πειράματα, πού έγιναν γιά νά δοκιμαστεί τό πρότυπο, βασίζονταν στήν ύποδιαίρεση τής άναμονής, αύτή άκριβώς ή ύποδιαίρεση διαλέχτηκε γιά νά δοκιμαστεί ή άνθρώπινη προσοχή. Ό άναγνώστης πρέπει νά θυμάται πώς έδώ, ή άναμονή σημαίνει πώς τά ύποκεί­μενα έμαθαν τή σχέση ότι τό έρέθισμα Β άκολουθεϊ τό έρέθισμα Α.

’Αφού οί λεπτομέρειες τής διαδικασίας παρουσιάζονται άναλυτικά στό κεφάλαιο Μέθοδος, άρκει νά πούμε πώς έγινε χρησιμοποιώντας ένα κλασικό παράδειγμα προκαλ- λιέργειας. Αύτό τό παράδειγμα άκολουθούσε όσο περισ­σότερο γινόταν, έκεϊνο πού χρησιμοποιήθηκε γιά νά συγ­κεντρωθούν τά στοιχεία άπό τά ζώα. Ωστόσο, τά ζωικά στοιχεία βασίζονταν στήν πλήρη διαθεσιμότητα ρυθμού Θήτα. ’Απεναντίας, τά στοιχεία τών άνθρώπινων ήλε- κτροεγκεφαλογραφημάτων χαρακτηρίζονται άπό μιά με­γάλη πιθανότητα παρουσίας ρυθμού Ά λφ α. Κατά συνέ­πεια, ό ρυθμός Ά λφ α χρησιμοποιήθηκε σάν στοιχείο γιά τήν έξαρτημένη μεταβλητή. Ή δεύτερη πλευρά τής έρευ­νας μπορεί νά είναι καί ή πιό ένδιαφέρουσα. Πολύ συχνά οί ψυχολόγοι συζητούν τήν ύπαρξη μιάς έσωτερικής συνεί­δησης στόν άνθρωπο. Τό πρότυπο αύτό άπευθύνεται σ’ αύτό τό έρώτημα μετατρέποντας τήν έσωτερική έστίαση σέ ύποδιαίρεση τής προσοχής. Ή ύποδιαίρεση τής έσωτε­ρικής έστίας χαρακτηρίζεται άπό τήν άπουσία έξωτερικών έρεθισμάτων καί άπό τό γεγονός ότι μπορεί νά καταμετρη­θεί μόνο στόν άνθρωπο. Ή πρόταση πού γίνεται είναι πώς αύτή ή ύποδιαίρεση μπορεί νά καταμετρηθεί άπό άλλαγές

ήλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, πού παρουσιάζονται άνά- λογα μέ τίς άντιδράσεις τών ύποκειμένων ένώ βρίσκονται σέ κατάσταση διαλογισμού ή βαθιάς χαλάρωσης.

ΜΕΘΟΔΟΣ

Υποκείμενα: Τά ύποκείμενα ήταν 20 έθελοντές φοιτη­τές, πρωτοετείς τής ψυχολογίας, μέ ήλικίες άπό 18 μέχρι 25. Τούς είπαν πώς τό πείραμα άφοροϋσε τόν αύτοέλεγχο τών έγκεφαλικών κυμάτων καί μοιράστηκαν στήν τύχη σέ δυό όμάδες τών 10 ύποκειμένων.

'Όργανα: Χρησιμοποιήθηκε ένας ήλεκτροεγκεφαλο- γράφος Μπέκμαν τύπου Τ. Τά ήλεκτρόδια ήταν άπό άνο- ξείδωτο άτσάλι καί συνδέονταν ύποδερμικά στήν κορυφή τού κεφαλιού καί στήν περιοχή τού ινιακού. Τά στοιχεία τού ήλεκτροεγκεφαλογράφου διαβάζονταν οπτικά σέ όθόνη καί καταγράφονταν σέ μαγνητοταινία. Μέσα άπό ένα άκουστικό βιογενικό σύστημα ανάδρασης, τά έγκεφα- λικά κύματα σέ ’Άλφα συχνότητα ( 8 - 1 3 κύκλους) φιλτρά­ρονταν άπό τό ινιακό ήλεκτρόδιο καί παρουσιάζονταν στό ύποκείμενο μέσα άπ’ τά άκουστικά πού φορούσε σάν άνα- λογική συχνότητα ’Άλφα. "Ενας ψηφιακός λογικός προ­γραμματιστής είχε κανονιστεί νά δείχνει ένα δυαδικό ψη­φίο, νά άπελευθερώνει ένα CS τοϋ μισού δευτερολέπτου καί 10 δευτερόλεπτα μετά νά βάζει σέ λειτουργία ένα UCS τών δέκα δευτερολέπτων. Τό CS ήταν ένα κλίκ πού άκου- γόταν στ’ άκουστικά πού φορούσε τό ύποκείμενο καί γινό­ταν μέ τό άνοιγοκλείσιμο ένός ήλεκτρονόμου πού είχε συνδεθεί μέ μιά μπαταρία τών 6 βόλτ. Τό UCS ήταν ένα στροβοσκοπικό φώς τύπου GRASS PS 2, πού έρέθιζε τά κλειστά μάτια τού ύποκειμένου σέ ’Άλφα συχνότητα. 'Όλα τά στοιχεία καταγράφτηκαν σ’ ένα μαγνητόφωνο 8 - TRACK τύπου AMPEX SP 300 ANALOG, καί ή συμπληρωμένη άνα- λογική μαγνητοταινία ψηφιοποιήθηκε άπό ένα μετασχημα­τιστή A - D συνδεμένο μ’ ένα κομπιούτερ IBM 360/44 πρίν άναλυθεί.

240

Διαδικασία: Τό πείραμα έλέγχθηκε καί έγκρίθηκε άπό πανεπιστημιακή έπιτρσπή γιά τή μεταχείριση άνθρώπων σάν ύποκείμενα πειραμάτων. Κάθε ύποκείμενο συμπλή­ρωσε ένα ερωτηματολόγιο μέ έρωτήσεις όπως πότε χρησι­μοποίησε τελευταία οινοπνευματώδη ποτά ή ναρκωτικά, άν είχε κρίσεις έπιληψίας, άν είχε έμπειρία μέ ύπνωση, Γιόγκα καί προκαλλιέργεια σέ Άλφα. ’Επιπλέον, τήν πρώτη φορά πού έρχόταν τό ύποκείμενο στό έργαστήριό, ύπέ- γραφε μιά δήλωση ότι δεχόταν νά συμμετάσχει στό πεί­ραμα τού όποιου ή φύση, ό σκοπός καί ή διαδικασία τοϋ είχαν έξηγηθεϊ νωρίτερα.

Μιά βασική γραμμή τού έγκεφαλογράφου περνούσε άπό κάθε ύποκείμενο χωρίς άνάδραση. Τό ύποκείμενο έπαιρνε μιά όδηγία «μέ κλειστά μάτια» γιά έρέθισμα. Τό σχεδιάγραμμα γινόταν μ’ ένα δυαδικό ψηφίο καί χρησιμο­ποιούνταν ξεχωριστά κανάλια έγγραφής γιά τά φιλτραρι­σμένα καί άφιλτράριστα έγκεφαλικά κύματα. Ή διαδικασία έπαναλαμβανόταν μέ μιά όδηγία «μέ άνοιχτά μάτια». Τό πρόσωπο τοϋ ύποκειμένου προβαλλόταν σέ τηλεοπτική όθόνη κλειστού κυκλώματος, ένώ ό συνολικός χρόνος γιά τά στοιχεία τής βασικής γραμμής ήταν περίπου 30 λεπτά γιά κάθε ύποκείμενο. Ά ν οί ένδείξεις τής βασικής γραμμής ήταν άκατάλληλες, ή διαδικασία τής βασικής γραμμής έπαναλαμβανόταν μέχρι ν ’ άποδώσει σαφή στοιχεία.

Μετά τή διαδικασία τής βασικής γραμμής, τά ύποκεί­μενα χωρίστηκαν σέ δυό όμάδες τών 10. Ή μιά όμάδα (Σίλβα) παρακολούθησε τό σεμινάριο τής έκπαίδευσης στόν Έλεγχο τού Νοϋ Σίλβα σέ 14 ώρες σ’ ενα Σαββατοκύ­ριακο, (Σάχ 1971). Μολονότι ή «τεχνική Έλέγχου τού Νοϋ» Σίλβα είναι μοναδική στό είδος της, χρησιμοποιεί διαδικα­σίες όπως τή βαθιά χαλάρωση καί τήν ομαδική ύπνωση. Αφιερώνει άκόμα λίγο χρόνο στά λεγόμενο ύπεραισθητικά (ESP) πειράματα. Στήν άρχή τής έπόμενης βδομάδας, ή όμάδα έρχόταν στό έργαστήριό όπου γινόταν ήλεκτροεγ- κεφαλογραφήματα γιά 20 λεπτά. Οί έγγραφές γίνονταν τόσο μέ κλειστά μάτια όσο καί μέ άνοιχτά, καθώς τά ύπο-

241

κείμενα έφάρμοζαν τήν τεχνική Σίλβα πού είχαν μάθει. Σέ μιάν άλλη εύκαιρία, έγινε ένα ήλεκτροεγκεφαλογράφημα στά ’ίδια ύποκείμενα, μέ άκουστική βιοανάδραση κάτω άπό τ ίς ’ίδιες όδηγίες. .

Ή δεύτερη όμάδα (CC) μέ τά άλλα δέκα ύποκείμενα πέρασε ένα κλασικό σεμινάριο προκαλλιέργειας μέ 50 δο­κιμές τή φορά. Κάθε δοκιμή γινόταν μ’ ένα κλίκ τού μισού δευτερολέπτου, ένα διάλειμμα τών 10 δευτερολέπτων με­ταξύ έρεθισμάτων (ISI) καί ένα στροβοσκοπικό έρέθισμα φωτός τών δέκα δευτερολέπτων στά κλειστά μάτια τοϋ ύποκειμένου σέ Ά λφ α συχνότητα. Τό διάλειμμα μεταξύ δοκιμών (ΙΤΙ) δέν ήταν κανονικό, καί ό πειραματιστής άρ­χιζε τή δοκιμή όταν τό ύποκείμενο φαινόταν χαλαρωμένο. Γι’ αύτή τή σειρά δοκιμών δέν έγινε άνάδραση. Ή σειρά τών 50 δοκιμών κρατούσε 20 μέ 30 λεπτά, καί οί σειρές έπαναλαμβάνονταν μέχρι πού τό ύποκείμενο μάθαινε νά παράγει αύτόματα κύματα Ά λφ α , ή μέχρι πού ό πειραματι­στής πείθονταν πώς τό ύποκείμενο δέν μπορούσε νά παράγει τέτοια κύματα. 'Η τελική σειρά τών 50 δοκιμών γινόταν μέ βιοανάδραση. "Ολα τά στοιχεία κλασικής προ- καλλιέργειας καταγράφτηκαν κάτω άπό συνθήκες «άνοι- χτών ματιών».

'Επεξεργασία αποτελεσμάτων

Γιά τούς σκοπούς τής άνάλυσης, τά στοιχεία τών ήλε- κτροεγκεφαλογραφημάτων χωρίστηκαν σέ έποχές, όπου κάθε έποχή άντιστοιχούσε σέ 10 συνεχή δευτερόλεπτα στοιχείων. Γιά τά στοιχεία τής βασικής γραμμής, πάρθηκε μιά έποχή γιά κάθε ύποκείμενο μέ κλειστά μάτια καί μιά έποχή μέ άνοιχτά μάτια. Γιά τά ύποκείμενα Σίλβα, μετά τό έκπαιδευτικό σεμινάριο τών 14 ώρών, πάρθηκε μιά έποχή μέ κλειστά μάτια καί μιά έποχή μέ άνοιχτά μάτια, χωρίς άνάδραση. Οί έποχές μέ κλειστά καί άνοιχτά μάτια πάρθη- καν στήν όμάδα Σίλβα καί μέ άνάδραση. Γ ιά τήν όμάδα CC, πάρθηκε μιά πρώτη δοκιμή (μέχρι καί τρίτη δοκιμή, άν τά

16

242

στοιχεία ήταν σαφή) καί ή έποχή άντιστοιχούσε στό διά­λειμμα μεταξύ έρεθισμάτων τών 10 δευτερολέπτων. Μιά παρόμοια έποχή πάρθηκε άπό τήν τελική δοκιμή πρίν τή βιοανάδραση κι άλλη μιά έποχή τελική μετά τή βιοανά­δραση.

Κάθε έποχή μετασχηματιζόταν μέ τόν A - D καί άνα- λυόταν φασματικά, άποδίνοντας τήν ενέργεια σέ δια­φορετικές συχνότητες ήλεκτροεγκεφαλογραφήματος (Ούώλτερ, 1968). Σ’ αύτό τό άρθρο θ’ άναφέρουμε μόνο τά στοιχεία πού βρέθηκαν κάτω άπό συνθήκες «άνοιχτών μα­τιών».

’Αποτελέσματα

Οί Εικόνες 1 καί 2 συνοψίζουν τ’ άποτελέσματα τής όμάδας CC καί τής όμάδας Σίλβα άντίστοιχα. 'Η έπίδραση τής βιοανάδρασης φαίνεται έπίσης σέ κάθε εικόνα. Οί τρεις πλευρές τού πειράματος προβλήθηκαν σ’ ένα κοινό άξονα. Έτσι, σέ κάθε εικόνα γιά τήν κάθε όμάδα, φαίνον­ται: μιά σύγκριση μεταξύ ένδείξεων βασικής γραμμής, ή βελτίωση στήν παραγωγή συχνότητας "Αλφα καί γιά τίς δύο διαφορετικές σχολές, καί ή έπίδραση τής βιοανάδρασης.

Εξετάζοντας τήν όμάδα CC (Εικόνα 1), ή σαφής αύξηση παραγωγής’Άλφα - όφειλόμενη στή διαδικασία CC - φαίνε­ται άπό μιά αιχμή στή μεσαία γραμμή σέ συχνότητες 8 ώς 9 κύκλων. Τά στοιχεία τής βασικής γραμμής δέν έδειξαν κα­μιά ιδιαίτερη παραγωγή ρυθμού ’Άλφα, όπως φαίνεται άπό τά πλατιά καί μάλλον έπίπεδα φάσματα. Ή αύξηση σέ έκα- τοστιαίο ποσοστό ένέργειας διανέμεται σ’ ένα μικρότερο άριθμό συχνοτήτων. Μιά συμπληρωματική άλλαγή στή ζώνη Ά λφ α φαίνεται όταν χρησιμοποιείται βιοανάδραση καί αύτό συνοδεύεται άπό άκόμα περισσότερο στένεμα τού φάσματος. Δηλαδή, ή ε’ισαγωγή τής βιοανάδρασης προκάλεσε άλλη μιά άλλαγή συχνότητας.

Παρόμοιες παρατηρήσεις μπορούν νά γίνουν στά στοι­χεία τής όμάδας Σίλβα (Εικόνα 2), άλλά πρέπει νά προ-

οέξουμε στή σύγκριση τών εικόνων γιά τίς δυό όμάδες.Ι Ιάντως, ή παρατήρηση τής εικόνας δείχνει πώς τά ύποκεί- μενα τής όμάδας Σίλβα μπορούσαν νά παράγουν ρυθμό Λλψα μετά τήν έκπαίδευσή τους, άλλά όχι στήν ποσότητα ιής όμάδας CC. Καί έδώ παρουσιάστηκε μιά άλλαγή συχνό­τητας πρός τά κάτω καί μάλιστα μεγαλύτερη άπό κείνη τής όμάδας CC. Αύτό τό συμπέρασμα μπορεί νά μήν είναι σω­στό, γιατί οί ένδείξεις τής βασικής γραμμής τής όμάδας Σίλβα περιλάμβαναν μεγάλη παραγωγή ύψηλότερων συ­χνοτήτων, τής τάξης τών 10 μέχρι 12 κύκλων, ένώ οί ένδεί- ξεις τής βασικής γραμμής τής όμάδας CC δέν είχαν. Κατά συνέπεια, είναι δύσκολο νά κρίνουμε τό βαθμό σχετικής άλλαγής στίς δύο όμάδες. ’Αξίζει όμως νά σημειώσουμε πώς ή άλλαγή συχνότητας έγινε καί στίς δυό όμάδες πρός τήν ’ίδια κατεύθυνση καί πώς ή βιοανάδραση ειχε τήν ’ίδια έπιρροή καί στίς δύο περιπτώσεις. (Βλέπε Εικόνα 2).

Συζήτηση

Τά στοιχεία πού άναφέρθηκαν πιό πάνω μοιάζουν νά ένισχύουν τό πρότυπο προσοχής τού Μπρέμνερ, ιδιαίτερα τίς ύποδιαιρέσεις άναμονής καί έσωτερικής έστίας. ’Εν­διαφέρον παρουσιάζει καί ή σύγκριση τών άνθρώπινων στοιχείων, πού καταγράφτηκαν σ’ αύτή τήν έρευνα, μέ τά ζωικά στοιχεία, πού χρησιμοποιήθηκαν άρχικά γιά νά προσδιοριστεί ή ύποδιαίρεση τής άναμονής (βλέπε Είκόνα 3). Ά ν συγκρίνει κανείς τίς Εικόνες 1 καί 3 βρίσκει μιά κά­ποια όμοιότητα. Οί καμπύλες τής βασικής γραμμής καί τής CS είναι πλατιές καί έπίπεδες, ένώ οί καμπύλες τής προ- καλλιέργειας παρουσιάζουν αιχμή. Καί τά δυό σχεδιαγράμ­ματα παρουσιάζουν άλλαγή συχνότητας. Οί συγγραφείς άντιλαμβάνονται πώς ή άλλαγή τής συχνότητας είναι πρός τήν άντίθετη κατεύθυνση. Αύτό πιστεύεται πώς οφείλεται στό γεγονός ότι τά ζωικά στοιχεία προέρχονται άπό περιο­χές τής ίπποκάμπειας έλικας, ένώ τά άνθρώπινα στοιχεία συνδυάζονται περισσότερο μέ τίς περιοχές τοϋ ινιακού.

Φαίνεται λοιπόν πώς ή άναμονή, όπως τήν αντιλαμβάνεται τό πρότυπο αύτό, έχει σχέση μέ τή μορφή τών φασμάτων καί μέ μιάν άλλαγή συχνότητας.

Οί συγγραφείς πιστεύουν πώς ή ύποδιαίρεση τής έσω- τερικής έστίας άποδείχνεται στήν Εικόνα 2. Αύτά τά ύπο­κείμενα, πού είχαν έκπαιδευτεί μέ τή μέθοδο τού Σίλβα γιά τόν Έλεγχο τού Νού, δέ χρειάζονταν έξωτερικά έρεθίσματα γιά νά παράγουν τά στοιχεία τους, άλλ’ άπλώς κάτι πού μπορεί νά χαρακτηριστεί σάν νοερή άπεικόνιση. Ή ύπο­διαίρεση τής έσωτερικής έστίας έξαρτάται άπό προηγού­μενες συνθήκες, όπως όδηγίες στά ύποκείμενα. 'Ωστόσο, είναι άλήθεια, πώς σύμφωνα μέ τήν κριτική τού Χάρτ (1968), άν τά ύποκείμενα άφήνονταν μόνα τους σ’ ένα ήσυχο καί μισοσκότεινο δωμάτιο γιά μερικά λεπτά θά μπο­ρούσαν ν’ αύξήσουν τήν παραγωγή τού ρυθμού Άλφα. Φυ­σικά, θά μπορούσαν νά γίνουν άρκετές ύποθέσεις σχετικά μέ τήν άλλαγή τής συμπληρωματικής συχνότητας μετά τήν εισαγωγή τής βιοανάδρασης. Στήν περίπτωση τής όμάδας CC, θά μπορούσε νά σημαίνει άλλαγή τής κλασικής προ- καλλιέργειας σέ προ καλλιεργημένη έργαστηριακή κατά­σταση. Απεναντίας, στήν όμάδα Σίλβα, ή άνάδραση θά μπορούσε νά έπεξηγήσει στά ύποκείμενα πώς ύπάρχει μιά σχέση τής έσωτερικής έστίας πού δέν είναι ύποκειμενική.

Ή έσωτερική εστίαση σάν ύποδιαίρεση προσοχής

Φρέντερικ Τζ. Μπρέμνερ καί Φ. Μόριτζ, Πανεπιστήμιο Τρίνιτυ, Σάν Άντόνιο, Τέξας

Αύτή ή έρευνα έγινε άπό τό "Ιδρυμα Mind Science στό Λ ός ’Άντζελες τής Καλιφόρνιας. Οί συγγραφείς έκφράζουν τίς εύχαριστίες τους στόν κ. Χοσέ Σίλβα γιά τή συμμετοχή του στό πείραμα.

Άφηρημένο

Αύτή ή άναφορά προσπαθεί νά συγκεντρώσει περισσό­τερες άποδείξεις γιά τήν έσωτερική έστίαση τής προσοχής τών άνθρώπων. Τό θεωρητικό πρότυπο πού χρησιμοποιή­θηκε βασίζεται στίς άλλαγές τών ήλεκτροεγκεφαλογρα- φημάτων σάν έξαρτημένες μεταβλητές καί στήν προφο­ρική διαταγή τού πειραματιστή ν ’ άρχίσει ή παραγωγή ρυθ­μού 'Άλφα, σάν άνεξάρτητη μεταβλητή, ώστε νά μπορεί νά προβλεφθεϊ ή έσωτερική έστίαση τής προσοχής.

Σ’ ένα προηγούμενο δημοσίευμα (βλέπε πιό πάνω), ύποστηρίχτηκε πώς ή έσωτερική έστίαση είναι μιά ύποδιαί­ρεση τής προσοχής καί πώς αύτή ή ύποδιαίρεση μπορούσε νά καταμετρηθεί μέ άνάλογα ήλεκτροεγκεφαλογραφή- ματα. Ή προηγούμενη αύτή έρευνα πάντως ήταν εύάλωτη

246

οπήν κριτική τοϋ Χάρτ πού άπέδειξε (1968), πώς τά ύποκεί- μενα, πού θ’ άφήνονταν μόνα τους γιά μερικά λεπτά σ’ ένα ήσυχο καί μισοσκότεινο δωμάτιο, θά μπορούσαν νά παρά­γουν περισσότερα κύματα Άλφα. 'Ωστόσο, άν τό ύποκεί­μενο μπορούσε ν ’ άρχίζει καί νά σταματάει τήν παραγωγή ρυθμού Ά λφ α ύπακούγοντας σέ κάποια διαταγή τού πει­ραματιστή, αύτό θά ικανοποιούσε τήν άμφισβήτηση τού Χάρτ πώς οί συχνότητες "Αλφα παράγονται αύθόρμητα. Ά ν , έπιπλέον, ή άρχή τής παραγωγής ρυθμού Ά λφ α σχετι­ζόταν μέ τήν προφορική άναφορά τού ύποκειμένου ότι έστιαζόταν μόνο του έσωτερικά, αύτό θά ένίσχυε τήν ύπό- θεση τής ύποδιαίρεσης τής προσοχής σέ έσωτερική έστίαση.

Μέθοδος

Υποκείμενα: Δέκα άντρες καί γυναίκες πού προηγού­μενα είχαν έκπαιδευτε! νά παράγουν ρυθμό Ά λφ α χρησί­μεψαν γιά ύποκείμενο. Μερικοί είχαν χρησιμοποιηθεί καί στό προηγούμενο πείραμα. Πάντως, όλα τά ύποκείμενα εί­χαν κάποια έμπειρία στήν παραγωγή ρυθμού Ά λ φ α καί σέ άλλα ψυχοδυναμικά πειράματα.

'Όργανα: Χρησιμοποιήθηκε ένας ήλεκτροεγκεφαλο- γράφος Μπέκμαν Τύπου Τ. Τά ήλεκτρόδια ήταν άπό άνο- ξείδωτο άτσάλι καί συνδέονταν ύποδερμικά στήν κορυφή τοϋ κεφαλιού καί στήν περιοχή τού ινιακού. Τά στοιχεία τού ήλεκτροεγκεφαλογράφου διαβάζονταν οπτικά σέ όθόνη καί καταγράφονταν σέ μαγνητοταινία. Έπιπλέον, είχε προστεθεί ένα μικρόφωνο στό μαγνητόφωνο ώστε οί προφορικές διαταγές τού πειραματιστή νά μπορούσαν νά καταγραφοϋν κι αύτές. "Ενας ψηφιακός λογικός προγραμ­ματιστής είχε κανονιστεί νά δείχνει ένα δυαδικό ψηφίο. Τό πρόσωπο καί τό πάνω μέρος τοϋ στήθους τοϋ ύποκειμένου φαίνονταν σέ τηλεοπτική όθόνη κλειστού κυκλώματος. "Ολα τά στοιχεία καταγράφτηκαν σ’ ένα μαγνητόφωνο 8 - TRACK τύπου AMPEX SP 300 ANALOG.

247

Διαδικασία: Κάθε ύποκείμενο συμπλήρωσε ένα έρωτη- ματολόγιο μέ έρωτήσεις όπως, πότε χρησιμοποίησε τελευ­ταία οινοπνευματώδη ποτά ή ναρκωτικά, άν είχε κρίσεις έπιληψίας, άν είχε έμπειρία μέ ύπνωση ή άλλες τεχνικές βαθιάς χαλάρωσης. Επιπλέον, ύπέγραψε μιά δήλωση ότι δεχόταν νά συμμετάσχει στό πείραμα τού όποιου ή φύση, ό σκοπός καί ή διαδικασία τού είχαν έξηγηθεΐ νωρίτερα. Ά πό κάθε ύποκείμενο ζητήθηκε νά παραγάγει ρυθμό Ά λ φ α μέ όποια μέθοδο είχε συνηθίσει. Μιά βασική γραμμή πού κρα­τούσε περίπου 5 λεπτά έγινε μέ τά μάτια τοϋ ύποκειμένου κλειστά. Δέκα περίπου λεπτά άφιερώνονταν σ’ αύτό πού μπορεί νά χαρακτηριστεί σάν ύπεραισθητικές άσκήσεις γιά νά μπορεί τό ύποκείμενο νά προσδιορίσει κάποιο σημείο άναφοράς προκειμένου νά παραγάγει ρυθμό Ά λφ α. Μετά ζητήθηκε άπό τά ύποκείμενα νά παραγάγουν ρυθμό Ά λφ α μέ τήν προφορική διαταγή τού πειραματιστή έχοντας τά μάτια τους κλειστά. Ό ταν κατά τή γνώμη τοϋ πειραματι­στή, τά στοιχεία τοϋ ήλεκτροεγκεφαλογράφου έδειχναν πώς πράγματι τό ύποκείμενο είχε παραγάγει άρκετά κύ­ματα Ά λφ α , κάπου 30 δευτερόλεπτα άργότερα, ό πειραμα­τιστής έδινε τήν προφορική διαταγή «νά σταματήσει τό Άλφα». Οί διαταγές ν ’ άρχίζει καί νά σταματάει τήν παρα­γωγή ’Άλφα δίνονταν ώσπου νά πειστεί ό πειραματιστής ότι τό ύποκείμενο είχε άποδείξει τήν ικανότητά του καί ότι τά στοιχεία ήταν σαφή. Μετά τό ύποκείμενο έπαιρνε τή δια­ταγή «ν’ άνοίξει τά μάτια του» καί στή συνέχεια ξανάρχιζαν οί διαταγές ν ’ άρχίζει καί νά σταματά τήν παραγωγή ’Άλφα. Σ’ αύτή τήν έρευνα, κανένα ύποκείμενο δέν έδειξε δυσκο­λία στήν παραγωγή ρυθμού Ά λφ α . 'Ωστόσο, μερικοί δέν μπορούσαν νά σταματήσουν τήν παραγωγή μέ τήν προφο­ρική διαταγή, προπάντων όταν είχαν τά μάτια κλειστά. Ό συνολικός χρόνος τής διαδικασίας ήταν κάπου 45 λεπτά.

Άποτελέσματα

Τ’ άποτελέσματα τής έρευνας φαίνονται στίς Εικόνες 4

248

καί 5. Σύμφωνα μέ τή γνώμη τών πειραματιστών, δέ χρειά­στηκαν στατιστικές αναλύσεις. Ή Εικόνα 4 περιλαμβάνει στοιχεία γιά τέσσερα ύποκείμενα μέ τά μάτια κλειστά. Τό σύμβολο S (στήν Εικόνα 4) σημαίνει τή διαταγή ν ’ άρχίσει ή παραγωγή, ένώ τό σύμβολο Τ σημαίνει τή διαταγή νά στα­ματήσει. Σημειώστε τήν άντίθεση άνάμεσα στήν οδοντωτή δομή τού ’Άλφα καί τήν κάθοδο τού στοιχείου μετά τή δια­ταγή νά σταματήσει ή παραγωγή. Ή Εικόνα 5 περιλαμβάνει στοιχεία γιά πέντε ύποκείμενα, 3 μέ τά μάτια κλειστά καί 2 (τά Ρ8 καί T9) μέ τά μάτια άνοιχτά (βλέπε Εικόνα 5). ’Αξίζει νά σημειωθεί πώς τό ύποκείμενο T9 μέ τά μάτια άνοιχτά χρειάζεται άρκετά δευτερόλεπτα μετά τή διαταγή γιά ν’ άρχίσει νά παράγει ρυθμό ’Άλφα. Αύτό συνέβαινε σ’ όλες τίς δοκιμές αύτού τού ύποκειμένου μέ τά μάτια άνοιχτά. Άποδείχτηκε καί άπό τό ύποκείμενο 5 μέ τά μάτια κλειστά καί τού συνέβαινε άρκετά συχνά. Συμπτωματικά άποδεί­χτηκε καί άπό άλλα ύποκείμενα.

Ή προφορική άναφορά όλων τών παραπάνω ύποκειμέ­νων ήταν πώς βρίσκονταν σέ μιά ιδιαίτερα άναγνωρίσιμη κατάσταση προσοχής. Ό λα τά ύποκείμενα, έκτός άπό ένα, ήταν σέ θέση νά προβλέπουν πότε παρήγαγαν ’Άλφα καί πότε όχι. Μ’ άλλα λόγια, τ ά ’ίδια τά ύποκείμενα μπορούσαν νά λένε «άρχίζω» καί «σταματάω» καί τά στοιχεία νά κατα­γράφονται όπως άκριβώς φαίνονται στίς Εικόνες 4 καί 5.

Συζήτηση

Τ’ άποτελέσματα πού άναφέρονται πιό πάνω άποδεί- χνουν πώς, τουλάχιστον γι’ αύτή τήν όμάδα, ή παραγωγή ρυθμού ’Άλφα δέν είναι συμπτωματική. ’Έτσι, αύτή ή όμάδα δέν ύπόκειται τόσο πολύ στήν κριτική πού διατύπωσε ό Χάρτ (1968).

Τό χρονικό διάστημα, πού χρειάζονται όρισμένα ύπο­κείμενα γιά ν ’ άρχίσουν, είναι πολύ ένδιαφέρον, άλλά οί συγγραφείς δέν έχουν καμιά έξήγηση τού γιατί χρειάζον­ται τόσο χρόνο. Όστόσο, ύπήρχε μιά σχέση άνάμεσα στό

249

ρυθμό Ά λφ α τοϋ έγκεφαλογράφου - τό μοναδικό ύποκει- μενικό συναίσθημα τοϋ ύποκειμένου - καί τήν προφορική άναφορά τοϋ ύποκειμένου ότι βρισκόταν σέ μιά ιδιαίτερη κατάσταση προσοχής, πού έμείς διαλέξαμε νά ονομά­σουμε ύποδιαίρεση έσωτερικής έστίασης.

b ΕΝ

ΕΡ

ΓΕΙΑ

X

% Ε

ΝΕ

ΡΓ

ΕΙΑ

ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΡΟΣΟΧΗ

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΣΕ Ηζ

Ε ι κ ό ν α 1 Ε ι κ ό ν α 2

Φάσματα ενέργειας γιά τήν όμάδα κλασικής προκαλλιέργειας, πού δείχνουν τή δασική γραμμή (έλεγχο), τήνπροκαλλιέργεια (CC) καί τή βιοανάδραση (CC - F).

Φάσματα ένέργειας γιά τήν όμάδα πού εκπαιδεύτηκε μέ τή μέθοδο Σίλβα, πού δείχνουν τή βασική γραμμή, τήν έκπαίδευση Σίλβα (Σίλβα - 1) καί τή βιοανάδραση (Σίλβα - 2).

Η-Η-Η ■ I 1 I 11< 5 1 1 1 1

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΣΕ Ηζ

Ε ι κ ό ν α 3

Φάσματα ένέργειας γιά ίπποκάμ- πεια στοιχεία ποντικών στή διάρ­κεια κλασικής προκαλλιέργειας (CC) καί συνήθειας στό φώς (CS).

Η Ε

ΣΩΤΕ

ΡΙΚ

Η

ΕΣΤΙ

ΑΣΗ

ΣΑ

Ν Υ

ΠΟ

ΔΙΑ

ΙΡΕ

ΣΗ

ΤΗΣ

ΠΡ

ΟΣ

ΟΧ

ΗΣ

Κλί

μα

κα

- 50

μ β

όλτ

3 έκ

ατοσ

τά

= 1

δευ

τερ

όλε

πτο

Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΣΤΙΑΣΗ ΣΑΝ ΥΠΟΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Ε ι κ ό ν α 5

s5 a i

Qe S ηρ

ps s τ

Ρ#¥%*ΜΛ4![β|Η^

Κλίμακα - 50 μ βόλτ3 έκατοστά = 1 δευτερόλεπτο

TH€ SUVA MIND CONTROL MCTHOD

ΕΛΕΓΧΟΣ TOY NOY ME ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΣΙΛΒΑ

Όρίστε γιά πρώτη φορά ή έπίσημη ιστορία τού συστήματος Ελέγχου τού Νοϋ, όπως γράφτηκε άπό τόν ’ίδιο τόν έφευρέτη του. Αύτό τό άμερικανικό σύ­στημα δυναμικού διαλογισμού έχει άλλά- ξειτή ζωή μισού έκατομμυρίου άνθρώπων καί παραπάνω. Μέ προσεχτικές όδηγίες, ό Χοσέ Σίλβα έξηγεί τό πώς μπορείτε νά πε- τύχετε όλα όσα έχουν μάθει νά καταφέρ­νουν οί άπόφοιτοι τών σεμιναρίων ’Ελέγ­χου τού Νού: νά ξεπερνάνε τό άγχος, νά βελτιώνουν τή μνήμη, νά αύξάνουν τή δημιουργικότητα, ν’ άντικαθιστούν τίς κακές συνήθειες μέ καλές καί νά ξυπνάνε δυνάμεις - άκόμα καί ψυχικές - πού ποτέ δέ φαντάζονταν πώς είχαν.

Όταν μάθετε μέ πόση εύκολία μπο­ρείτε νά καταφέρετε καί σείς όλα τά παραπάνω, ποτέ δέν πρόκειται νά ξανα- νιώσετε άδύναμος ή ξένος πρός κάτι πού πάντα ύποψιαζόσασταν πώς ύπήρχε, άλλά πού δέν μπορούσατε ν’ άγγίξετε: μιά χρή­σιμη καί σοφή γνώση, μιά λάμψη διορατι­κότητας την ώρα πού τή χρειάζεστε, τό συναίσθημα μιάς ισχυρής καί γεμάτης άγάπη παρουσίας.

Κλάνου Ντ. ΜακΚένζι, Μ. Β.

|g J ΕκδόσειςLS H ΚΟΝΙΔΑΡΗ lorkovoq 140 αδπνα