Uśmiech i łzy

wieszczaczyli Słowacki pół

żartem, pół serio

Najpierw serioNiejednokrotnie Słowacki z jego poezją postrzegany jest poprzez pryzmat melancholii, refleksji i poczucia smutku.

Uczucia te towarzyszyły mu na różnych etapach życia i przybierały rozmaitą formę.

Serio, serio, wciąż serio!

Wydawać by się mogło, że o smutku, płaczu i rozpaczy napisać można całe poematy.

Ale przecież Słowacki znał wagę słowa!

Oto dowód na to, że potrafił być zwięzły – do bólu. I to dosłownie.

Rzut oka na rozpacz poety

Przyjrzyjmy się jednemu z wierszy – z pomocą Wolnych Lektur.

Najpierw w całości.To jest ten wiersz.

http://www.wolnelektury.pl/katalog/lektura/bo-to-jest-wieszcza-najjasniejsza-chwala.html

Tak wyglądał ten wiersz w pierwszym pełnym

wydaniu dzieł Słowackiego

A teraz już i serio,

i uważniePrzyjrzyjmy się poszczególnym wersom tekstu

Oto próba odczytania dziwnego początku wiersza…

„Bo to jest wieszcza najjaśniejsza chwała, że w

pomnik mieni nawet pożegnanie…”

A jak można rozumieć te słowa?

„Ta kartka wieki będzie tu płakała.

I łez jej stanie.”

„Kiedy w daleką odjeżdżasz krainę,

Ja kończę moje na ziemi wygnanie”

A jak można odczytać zakończenie?

„Ale samotny — ale łzami płynę —I to pisanie…”

Oto zbiór motywów z Wolnych Lektur

przypisanych do tego wiersza

- Łzy, - Pamięć, - Poeta, - Słowo

- Podróż, - Samotnik, - Samotność, - Wygnanie

Motywy te pozwalają od razu coś zauważyć!

- A zatem: jaki nastrój towarzyszy tu Słowackiemu?

- Dlaczego wciąż płacze? Skąd w nim tyle łez?

- Przecież zapisana kartka przetrwa –

a więc „non omnis moriar”!- A jednak powód do płaczu może

być całkiem inny – tylko jaki?

Same zagadki!

Na pewno warto poszukać odpowiedzi na te pytania.

Ale może też warto zapytać o coś innego…

Pytanie jak najbardziej

serio! - Czy Słowacki w ogóle się śmiał, albo chociażby uśmiechał???

- Czy miał poczucie humoru”???

Przyjrzyjmy się temu przez pryzmat innego wiersza.

Najpierw w całości z pomocą Wolnych lektur.

To ten tekst:http://www.wolnelektury.pl/katalog/lektura/bo-mie-matka-moja-mila.html

A teraz popatrzmy –wers po wersie…(lub nawet –

słowo po słowie)

Bomię…

Ciąg dalszy tekstu

Matka moja miła…

Ciąg dalszy wiersza

Nasłowikaurodziła.

A ja wziąwszy taaaki głos…

Hm? Co teraz?

Ze słowika

jestem kos…

A jak sam Słowacki osądza swoją twórczość???

A to wszystko są nonsensa,Te moje wierszyki nowe,

Końcóweczka

Gdzie się język mój wałęsa

I bawi zęby trzonowe…

Ha!!! Oto nowe spojrzenie

na język Słowackiego.

Tym razem jak najbardziej dosłowne.

Co ciekawego wynikaZ igraszek wokół

języka?- A więc – co ciekawego można

wyczytać w tym krótkim wierszyku?- Czemu służą pojawiające się w

tekście motywy ptaków? Dlaczego akurat słowik i kos?

- Jak pokazane jest pisanie wierszy?- Jaki obraz siebie buduje tu sam

Słowacki?

Jak zatem wygląda prawda

o Słowackim? Bo przecież:

- Słowacki płaczący a zarazem marzący o sławie i nieśmiertelności

oraz- Słowacki śmiejący się, bawiący się

pisaniem wierszy (na granicy absurdu!)

TO CIĄGLE JEDEN I TEN SAM CZŁOWIEK!

Na koniec - spróbujmy odpowiedzieć sobie

na kilka pytań• Co było dla Ciebie najbardziej

zaskakujące w którymś z tych krótkich wierszy?

• Który z wizerunków Słowackiego jest Ci bliższy i dlaczego?

- ten? - czy ten?

Wreszcie krótka praca domowa

inspirowana jak najbardziej Słowackim

• A Ty? Z jakim ptakiem się utożsamiasz i dlaczego?

• Poczuj to!• I opisz w postaci

krótkiego wiersza lub małej prozy.

Życzę wszystkim wysokich lotów

w życiu i w literaturze.

- Ale bez papuziego naśladownictwa!

Dziękuję za uwagę

i liczę na Waszą oryginalność!

Autorka prezentacjiJoanna Wenek