van zelf doen naar regie voeren

1
Insider nr. 10 oktober 2013 6NLSU 19 Z 2SLQLH 2XGHUHQ]RUJ 7UDQVLWLH =RUJLQVWHOOLQJHQ GLH KXQ IDFLOLWDLUH RUJDQLVDWLH QLHW DDQSDVVHQ PLVVHQ GH DDQVOXLWLQJ QDDU GH ZLMN +HW ZRUGW WLMG RP RS PDDW WH EHGLHQHQ Van zelf doen naar regie voeren Zouden de huidige bewoners van een zorginstelling weten dat hun avondmaaltijd tien tot vijftien euro kost? En zijn bewoners zonder verblijfsindicatie straks nog wel bereid om een dergelijke maaltijd zelf te betalen? Realiseren zorginstellingen zich überhaupt wel dat deze bewoners de maandelijks benodigde driehonderd tot vierhonderd euro daarvoor misschien niet kunnen opbrengen? Supermarktmaaltijden kosten gemiddeld slechts vier euro en zijn bovendien makkelijk te berei- den. De facilitaire organisatie is onderwerp van discussie nu het aantal bewoners met een vaste ZZP-vergoeding afneemt. Deze vergoeding bekostigt diverse facilitaire diensten, zoals de schoonmaak van een appartement en het verstrekken van maaltijden. Forse ingrepen zijn noodzakelijk als het aantal bewo- ners met deze vergoeding met 25 tot 40 procent zal afnemen. Het hier en daar korten van budgetten is dan niet langer toereikend. De keuken moet dus dicht en de facilitaire organisatie moet worden hervormd. Enige oplossing Een facilitaire reorganisatie is de enige oplossing voor een groot aantal zorginstellingen. Verblijf in een instel- ling blijft weliswaar mogelijk, ook voor burgers zonder indicatie. Zij dienen het gebruik van facilitaire diensten echter geheel uit eigen portemonnee te betalen. De mate waarin zij dat doen, zal sterk afhankelijk zijn van KXQ ]HOIUHG]DDPKHLG HQ ¿QDQFLsOH PRJHOLMNKHGHQ HQ ]DO ÀXFWXHUHQ SHU SHULRGH =RUJLQVWHOOLQJHQ ]XOOHQ PRHWHQ zorgen voor een variabel aanbod: ‘zekere’ omzet maakt steeds meer plaats voor ‘onzekere’ omzet. Zorginstellingen kunnen de toekomstbestendigheid van hun facilitaire organisatie borgen door deze kleinscha- OLJ HQ ÀH[LEHO LQ WH ULFKWHQ (HQ FRQWLQXH DIVWHPPLQJ tussen vraag en aanbod maakt het daarbij mogelijk om de kosten te beperken tot een minimum en bewoners te voorzien in een diversiteit aan behoeftes. Dit is een pre als zorginstellingen ook hun positie in de wijk willen verstevigen. De zorg tussen de muren zal zich immers in toenemende mate verplaatsen naar de wijk, wat zorginstellingen de mogelijkheid biedt hun fa- cilitaire diensten aan een breder publiek aan te bieden. Een publiek dat zal bestaan uit al dan niet geïndiceerde bewoners én buurtbewoners. Zorginstellingen dienen hun facilitaire organisatie dus om te bouwen naar een serviceorganisatie, die bewoners en buurtbewoners op maat bedient. Zo’n organisatie koopt facilitaire diensten centraal in en voert de regie. Van ‘zelf doen’ naar ‘inkoop en regie’ dus. Zij stuurt op kwaliteit en gastvrijheid, met service als belangrijke toegevoegde waarde. Facilitaire diensten blijven betaalbaar en gebruikers kunnen gemakkelijk kiezen. Ze betalen voor feitelijk ge- bruik. Een serviceorganisatie in de wijk is de brug naar toekomstbestendigheid. *DVWVFKULMYHU Ger Henstra LV RSHUDWLRQHHO GLUHFWHXU YDQ $VVLVW 2SLQLH 2XGHUHQ]RUJ 7UDQVLWLH

Upload: ger

Post on 23-Dec-2016

212 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: Van zelf doen naar regie voeren

Insider

nr. 10 oktober 2013 19

ZVan zelf doen naar regie voeren

Zouden de huidige bewoners van een zorginstelling weten dat hun avondmaaltijd tien tot vijftien euro kost? En zijn bewoners zonder verblijfsindicatie straks nog wel bereid om een dergelijke maaltijd zelf te betalen? Realiseren zorginstellingen zich überhaupt wel dat deze bewoners de maandelijks benodigde driehonderd tot vierhonderd euro daarvoor misschien niet kunnen opbrengen? Supermarktmaaltijden kosten gemiddeld slechts vier euro en zijn bovendien makkelijk te berei-den. De facilitaire organisatie is onderwerp van discussie nu het aantal bewoners met een vaste ZZP-vergoeding afneemt. Deze vergoeding bekostigt diverse facilitaire diensten, zoals de schoonmaak van een appartement en het verstrekken van maaltijden. Forse ingrepen zijn noodzakelijk als het aantal bewo-ners met deze vergoeding met 25 tot 40 procent zal afnemen. Het hier en daar korten van budgetten is dan niet langer toereikend. De keuken moet dus dicht en de facilitaire organisatie moet worden hervormd.

Enige oplossingEen facilitaire reorganisatie is de enige oplossing voor een groot aantal zorginstellingen. Verblijf in een instel-ling blijft weliswaar mogelijk, ook voor burgers zonder indicatie. Zij dienen het gebruik van facilitaire diensten echter geheel uit eigen portemonnee te betalen. De mate waarin zij dat doen, zal sterk afhankelijk zijn van

zorgen voor een variabel aanbod: ‘zekere’ omzet maakt steeds meer plaats voor ‘onzekere’ omzet. Zorginstellingen kunnen de toekomstbestendigheid van hun facilitaire organisatie borgen door deze kleinscha-

tussen vraag en aanbod maakt het daarbij mogelijk om de kosten te beperken tot een minimum en bewoners te voorzien in een diversiteit aan behoeftes. Dit is een pre als zorginstellingen ook hun positie in de wijk willen verstevigen. De zorg tussen de muren zal zich immers in toenemende mate verplaatsen naar de wijk, wat zorginstellingen de mogelijkheid biedt hun fa-cilitaire diensten aan een breder publiek aan te bieden. Een publiek dat zal bestaan uit al dan niet geïndiceerde bewoners én buurtbewoners. Zorginstellingen dienen hun facilitaire organisatie dus om te bouwen naar een serviceorganisatie, die bewoners en buurtbewoners op maat bedient. Zo’n organisatie koopt facilitaire diensten centraal in en voert de regie. Van ‘zelf doen’ naar ‘inkoop en regie’ dus. Zij stuurt op kwaliteit en gastvrijheid, met service als belangrijke toegevoegde waarde. Facilitaire diensten blijven betaalbaar en gebruikers kunnen gemakkelijk kiezen. Ze betalen voor feitelijk ge-bruik. Een serviceorganisatie in de wijk is de brug naar toekomstbestendigheid.

Ger Henstra