vatan Şiirleri antolojisi

VATAN ÞÝÝRLERÝANTOLOJÝSÝ

VATAN ÞÝÝRLERÝ

ANTOLOJÝSÝ

Fazilet Eðitim KurumlarýBaþkaný ve Kurucu Temsilcisi

Mahmut EKÞÝ

Fazilet Eðitim Kurumlarý Genel MüdürüVeli ÞÝRÝN

Yayýn KuruluHasan ÜNALDI (Baþkan – Okul Müdürü)

Tahir YÜKSEL (Edebiyat Öðretmeni)Bilal Murat ÖZPOLAT (Edebiyat Öðretmeni)

Hamideddin ÝÇLÝ (Edebiyat Öðretmeni)Gizem AKAY (Edebiyat Öðremeni)

Sevde ÖZELLÝ (Özel Ýstanbul Fen Lisesi Öðrenci Temsilcisi)Ýlayda KOÇ (Özel Üsküdar Baðlarbaþý Anadolu Lisesi Öðrenci Temsilcisi)

Fazilet Eðitim KurumlarýÖzel Ýstanbul Fen Lisesi ve

Özel Üsküdar Baðlarbaþý Anadolu LisesiKültür Edebiyat Kulübü Yayýný

Isbn978-605-62401-9-5

Aralýk 2012

Tasarým – BaskýUyanýþ Yayýnevi Ajans Organizasyon

Telefon: 0212 527 29 49www.uyanis.com.tr

ÝÇÝNDEKÝLER

Önsöz / Mahmut EKÞÝ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9

Vasiyet / . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11

Hürriyet Kasidesi / Namýk KEMAL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .13

Çanakkale Þehitlerine / Mehmet Akif ERSOY . . . . . . . . . . . . . . . . . . .21

Cenge Giderken / Mehmet Emin YURDAKUL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .25

Bu Vatan Kimin? / Orhan Þaik GÖKYAY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .26

Bayrak / Arif Nihat ASYA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .28

Fetih Marþý / Arif Nihat ASYA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .30

Sakarya Türküsü / Necip Fazýl KISAKÜREK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .32

Memleket Ýsterim / Cahit Sýtký TARANCI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .35

Uçun Kuþlar / Rýza Tevfik BÖLÜKBAÞI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .36

Rumeli Ýçin / Rýza Tevfik BÖLÜKBAÞI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .37

Bu Memleket Bizim / Nazým HÝKMET . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .38

Vatan / Mehmet YÜCEL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .39

Vatan Türküsü / Fazýl Hüsnü DAÐLARCA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .41

Türkiyem, Anayurdum, Sebebim, Çarem / Yavuz Bülent BAKÝLER . . .43

Vatan Türküsü / Nazým HÝKMET . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .45

Memleket / Serkan ÖKÇE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .46

Yine Memleketim Üstüne Söylenmiþtir / Nazým HÝKMET . . . . . . . . . .47

On Beþ Yýlý Karþýlarken / Mithat Cemal KUNTAY . . . . . . . . . . . . . . . . .48

Vatan Destaný / Halit Fahri OZANSOY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .50

Bizim Daðlar / Cahit KÜLEBÝ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .52

Yurt Türküsü / Vasfi Mahir KOCATÜRK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .53

Anadolu Topraðý / Orhan Seyfi ORHON . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .54

Anadolu Sevgisi / Abdürrahim KARAKOÇ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .56

Vatan / Arif Nihat ASYA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .57

Murabba / Namýk KEMAL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .58

Vatan Þarkýsý / Namýk KEMAL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .59

Vatan Sevgisi / Aþýk VEYSEL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .60

Bizim Memleket / Faruk Nafiz ÇAMLIBEL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .61

Bir Yolcuya / Necmettin Halil ONAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .62

Korkma / Mehmet Akif ERSOY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .63

Cenk Marþý / Mehmet Akif ERSOY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .64

Kahramanlýk / Hüseyin Nihal ATSIZ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .66

Yurt Duygularý / Mithat Cemal KUNTAY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .67

Akýncýlar / Yahya Kemal BEYATLI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .68

Sanat / Faruk Nafiz ÇAMLIBEL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .69

Ýstiklal Ordusu Þehitlerine / Kemalettin KAMU . . . . . . . . . . . . . . . . . .71

Tan Ýçin Bir Vatan Ýçin / Süleyman ÖZBEK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .72

Sancaða / Orhan Seyfi ORHON . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .73

Anadolu / Rýza Tevfik BÖLÜKBAÞI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .75

Bir Kurtuluþ Destaný / Erdoðan GÜNEÞ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .77

Dumlupýnar Ýnsanýna / Behçet Kemal ÇAÐLAR . . . . . . . . . . . . . . . . . .79

Zafer / Kemalettin KAMU . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .81

Bu Millet Yaþar / Cahit KÜLEBÝ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .82

Emanettir Vatan / Halil MAMIÞ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .83

Vataným / Cemal GÖREN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .85

Kýzýlýrmak Kýyýlarý / Fazýl Hüsnü DAÐLARCA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .87

Sivaslý Karýnca / Fazýl Hüsnü DAÐLARCA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .89

Küçük Asker / Tevfik FÝKRET . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .91

Harp Ýçinde / Cahit KÜLEBÝ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .93

Bizim Memleket / Faruk Nafiz ÇAMLIBEL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .94

6 VATAN ÞÝÝRLERÝ ANTOLOJÝSÝ

Çanakkale Gazeli / Muhsin Ýlyas SUBAÞI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .95

Hepimiz Bu Yurdun Evlatlarýyýz / Aþýk VEYSEL . . . . . . . . . . . . . . . . . .96

Vatan Sevgisini Ýçten Duyanlar / Aþýk VEYSEL . . . . . . . . . . . . . . . . . .98

Sarý Zeybek / Hüseyin Nihal ATSIZ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .99

Vatan Diye / Ayhan BÝNGÖL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .101

Memleket / Halil MANUÞ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .102

Vataným / Ýrfan ÇELÝK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .103

Bu Vatan / Hasan KONÇ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .104

Vatan Aþkým / Abdullah Çaðrý ELGÜN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .105

Önce Vatan / Sedat KOCABEY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .107

Vatan Sað Olsun / Güner KAYMAK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .109

Bu Vatan Bizim / Tuncer SÖNMEZ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .110

Vatan Ýçin / Arif BÜK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .112

Vatan Ýsterim / Yusuf AYSAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .113

Vatan Deyince / Hasan KON . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .114

Gurbet / Remzi ZENGÝN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .115

Türkiyem / Dilaver CEBECÝ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .116

Oðul / Necati ÞÝMÞEK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .117

Güney Ýlleri / Abdürrahim KARAKOÇ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .120

Hep Vatan Ýçin / Hacer ALÝOÐLU . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .122

Bu Vatan Bizimdir / Mehmet EREN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .123

Vatan Þehitlerine / Osman KAYA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .125

Önce Vatan / Durdu ÞAHÝN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .127

Bu Vatan Bizim / Nail ÇELÝK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .128

Gördüðün Koskoca Anadolu Vatan / Halil ÇOLAK . . . . . . . . . . . . . .129

Son Sözüm / Nevres KÝP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .130

Babam Vatan Görevinde / Fatma KALKAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .132

Vatan / Ahmet YOZGAT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .134

Bu Vatan Bizimdir / Burhanettin AKDAÐ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .136

Vatan / Hüseyin PARLAKDEMÝR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .137

Vatan Sað Olsun / Ýbrahim KURT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .138

7VATAN ÞÝÝRLERÝ ANTOLOJÝSÝ

Sevilmez mi? / Durdu ÞAHÝN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .139

Çanakkale Þehitlerine / Seher ATAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .141

Vatan Derim / Mehmet EREN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .143

Vatan Hey! / Rivayet KURBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .144

Bu Vatan Benimdir / Müfit AKSAKAL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .145

Vatan / Þener DANYILDIZ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .147

Vatana Dönüþ / Nisari ÖZDOÐAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .148

Vatan / Servet YÜKSEL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .149

Vatan Hasreti / Mehmet ÞENGÜL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .152

Mektup Aldým / Celal ATAY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .153

Gelirim / Erdoðan BEKTAÞ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .154

Bu Vatan / Ahmet Berat ÜNAL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .155

Kara Fatma / Murat KARABABA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .157


ÖNSÖZ

Sevgili okurlar,

Fazilet Eðitim Kurumlarý olarak verdiðimiz niteliklieðitimin yaný sýra, öðrencilerimizin milli ve manevi deðer-ler kazanmasýný ve bu deðerleri mümkün olduðunca ha-yata geçirmesini arzuluyoruz. Bu gibi deðerleri öðrencile-rimiz sosyal etkinliklerde kazanýp pekiþtirmektedir.

Kurum olarak da “Vatan Sevgisi”ni iman kabul et-miþ bir milletin fertleriyiz. Bizim çocuklarýmýzýn da aynýhassasiyeti taþýmasý ve yaþamasý için de Eðitim Kurumla-rýmýzda “Vatan” konusu her fýrsatta deðiþik programlardadile getirilmektedir.

Sosyal etkinlik çerçevesinde, öðrencilerimizin sundu-ðu “Vatan Þiirleri Dinletisi”nde seslendirilen þiirlerle bir-likte, yine öðrencilerimizin seçtiði “Vatan” konulu þiirlerbir araya getirilerek, elinizdeki derleme ortaya çýkmýþtýr.

Geçen öðretim yýlýnda hazýrladýðýmýz “Mevlâna” ve“Çanakkale Destaný” adlý kitaplarýmýzýn gördüðü yakýnve sýcak ilgiyi, bu eserimizin de göreceði inancýyla, bu ça-lýþmada emeði geçen öðretmen ve öðrencilerimizi kutlu-yor, siz deðerli okuyucumuza sevgilerimi sunuyorum.

Mahmut EKÞÝ

Ýlim ve Fazilet Vakfý Baþkaný

Fazilet Eðitim Kurumlarý Kurucu Temsilcisi

VASÝYET

Yaþlý anam oðul diye aðlarken,Yeþil yurda düþman aðu çalmasýn.Altýn ýrmak þýrýl þýrýl çaðlarken,Ocaðýma düþman ateþ salmasýn.

Malým-mülküm helal olsun millete,Caným kurban olsun ulu devlete,Katlanýrsam eðer ben bu zillete,Yere batsýn soyum-sopum kalmasýn.

Ulu Mevla’m þudur ancak dileðim,Bükülmesin boynum, kolum, bileðim,Yas tutmasýn evde güzel meleðim,Yanaðýnda taze güller solmasýn.

Topraðýma düþman tohum atarsa, Mahsulümü malý gibi satarsa,Can yurdumda yerleþerek yatarsa,Dünya benden rahat yüzü bulmasýn.

Düþmanlarý öne katýp sürmezsem, Defterini birer birer dürmezsem, Öç alarak muradýma ermezsem,Kýblem Kâbe dinim Ýslam olmasýn.

Yalýn kýlýç düþmanýma çalmazsam,Bir baþýma ordusuna dalmazsam,Güzel Ýzmir eðer seni almazsam,Leþim koksun kara toprak almasýn…

(Bu þiir, Ýstiklâl Savaþýmýz süresince mücadele edip, Ýzmir’in kurtuluþusýrasýnda þehit düþen bir Mehmetçiðimizin cebinden çýkmýþtýr.)Seslendiren: Ali Osman Ketenci / Özel Ýstanbul Fen Lisesi 9/B


HÜRRÝYET KASÝDESÝ

1. Görüp ahkâm-ý asrý münharif sýdk u selâmettenÇekildik izzet ü ikbal ile bab-ý hükûmetten

2. Usanmaz kendini insan bilenler halka hizmettenMürüvvet-mend olan mazluma el çekmez ianetten

3. Hakir olduysa millet þanýna noksan gelir sanmaYere düþmekle cevher sakýt olmaz kadr ü kýymetten

4. Vücudun kim hamir-i mâyesi hâk-i vatandandýrNe gam rah-ý vatanda hak olursa cevr ü mihnetten

5. Muini zalimin dünyada erbab-ý denaettirKöpektir zevk alan sayyad-ý bi-insafa hizmetten

6. Hemen bir feyz-i baki terk eder bir zevk-i faniyeHayatýn kadrini âli bilenler hüsn-i þöhretten

7. Nedendir halkta tul-i hayata bunca raðbetlerNedir insana bilmem menfaat hýfz-ý emanetten

8. Cihanda kendini her ferdden alçak görür ol kimUtanmaz kendi nefsinden de ar eyler melametten

9. Felekten intikam almak demektir ehl-i idrakeEdip tezyid-i gayret müstefid olmak nedametten

10. Durup ahkam-ý nusret ittihad-ý kalb-i milletteÇýkar asar-ý rahmet ihtilaf-ý rey-i ümmetten

11. Eder tedvir-i alem bir mekînin kuvve-i azmiCihan titrer sebat-ý pay-ý erbab-ý metanetten

12. Kaza her feyzini her lutfunu bir vakt için saklarFütur etme sakýn milletteki za’f u betaetten

13. Deðildir þîr-i der-zencire töhmet acz-i akdamýFelekte baht utansýn bi-nasib- erbab-ý himmetten

14. Ziya dûr ise evc-i rif’atinden iztýrâridirHicâb etsin tabiat yerde kalmýþ kabiliyetten

15. Biz ol nesl-i kerîm-i dûde-i Osmaniyânýz kimMuhammerdir serâpâ mâyemiz hûn-ý hamiyetten

16. Biz ol âl-i himem erbâb-ý cidd ü içtihâdýz kimCihangirâne bir devlet çýkardýk bir aþiretten


17. Biz ol ulvi-nihâdânýz ki meydân-ý hamiyetteBize hâk-i mezar ehven gelir hâk-i mezelletten

18. Ne gam pür âteþ-i hevl olsa da gavgâ-yý hürriyetKaçar mý merd olan bir can için meydân-ý gayretten

19. Kemend-i can-güdâz-ý ejder-i kahr olsa cellâdýnMüreccahtýr yine bin kerre zencîr-i esâretten

20. Felek her türlü esbâb-ý cefasýn toplasýn gelsinDönersem kahbeyim millet yolunda bir azîmetten

21. Anýlsýn mesleðimde çektiðim cevr ü meþakkatlerKi ednâ zevki aladýr vezâretten sadâretten

22. Vatan bir bî-vefâ nâzende-i tannâza dönmüþ kimAyýrmaz sâdýkân-ý aþkýný âlâm-ý gurbetten

23. Müberrâyým recâ vü havfden indimde âlidirVazifem menfaatten hakkým agrâz-ý hükümetten

24. Civânmerdân-ý milletle hazer gavgâdan ye bidâdErir þemþîr-i zulmün âteþ-i hûn-i hamiyetten


25. Ne mümkün zulm ile bidâd ile imhâ-yý hürriyetÇalýþ idrâki kaldýr muktedirsen âdemiyetten

26. Gönülde cevher-i elmâsa benzer cevher-i gayretEzilmez þiddet-i tazyikten te’sir-i sýkletten

27. Ne efsunkâr imiþsin ah ey didâr-ý hürriyetEsîr-i aþkýn olduk gerçi kurtulduk esâretten

28. Senindir þimdi cezb-i kalbe kudret setr-i hüsn etmeCemâlin ta ebed dûr olmasýn enzâr-ý ümmetten

29. Ne yâr-ý cân imiþsin ah ey ümmid-i istikbâlCihaný sensin azad eyleyen bin ye’s ü mihnetten

30. Senindir devr-i devlet hükmünü dünyaya infâz etHüdâ ikbâlini hýfzeylesin hür türlü âfetten

31. Kilâb-ý zulme kaldý gezdiðin nâzende sahrâlarUyan ey yâreli þîr-i jeyân bu hâb-ý gafletten

Namýk KEMAL


AÇIKLAMASI

1. Çaðýn deðer yargýlarýný doðruluktan ve samimiyettensapmýþ görerek kendi arzumuz ve saygýnlýðýmýz ile devletkapýsýndan ayrýldýk.

2. Kendini insan bilenler halka hizmet etmekten usan-maz, mürüvvet sahibi olanlar zavallýlara yardým etmektenkaçýnmaz.

3. Eðer millet, hor görülmüþse onun þanýna bir eksiklikgeleceðini sanma; yere düþmekle cevher, deðerindenözünden bir þey kaybetmez.

4. Vücudun mayasý, vatan topraðýdýr; bu vücut, acý vesýkýntý içinde vatan yolunda toprak olursa, en küçük birüzüntü duyulmaz.

5. Dünyada zalimin yardýmcýsý, aþaðýlýk kimselerdir; in-safsýz avcýya hizmetten zevk alan ancak köpektir.

6. Hayatýn deðerini iyi þöhretten yüksek tutanlar, edebîbir feyzi gerçi zevk için terk ederler.

7. Halk arasýnda ömür uzunluðuna bunca düþkünlük ne-dendir? Emaneti korumaktan insanýn menfaati nedir bil-mem!

8. Cihanda kendini her fertten alçak gören kiþi ayýplan-maktan utanýr fakat kendi nefsinden utanmaz.

9. Akýllý ve bilinçli olanlarýn, yaptýklarýndan piþman olupçalýþmalarýný artýrmasý ve bunlardan ders almasý, felektenintikam almak demektir.


10. Baþarýnýn, üstünlüðün deðeri, milletin gönül birli-ðinde durur; koruma ve kollama eserleri ise ümmetin dü-þüncesinin çarpýþmasý ile çýkar.

11. Ýktidar sahibi bir kiþinin azim gücü, dünyanýn birdüzene girmesini saðlar; metanet sahibi kiþilerin ayak-larýný saðlam basmasý ile cihan titrer.

12. Kader, her feyzini, her lütfunu bir zaman için saklar;milletteki gevþeklikten, zayýflýktan sakýn korkma!

13. Zincire vurulmuþ aslana ayaklarýnýn güçsüzlüðü töh-met deðildir; bu dünyada nasipsiz himmet sahiplerindentalih utansýn.

14. Iþýk yüksekliðin doruðundan uzaksa çaresizliktendir;tabiat yerde sürünen kabiliyetten utansýn.

15. Biz o Osmanlýlar boyunun ulu soyundanýz; mayamýz,bütünüyle þehadet kanýyla karýlmýþtýr.

16. Biz o yüce hamiyetli, çalýþkan ve güçlü kiþileriz ki birküçük aþiretten dünyaya hükmeden bir devlet meydanagetirdik.

17. Biz o yüce yaratýlýþlý milletiz ki hamiyet meydanýndaayaklar altýnda toprak olmaktan bize ölüm daha iyi gelir.

18. Hürriyet mücadelesi korkulu ateþ olsa ne dert, yiðitolan bir insan gayret meydanýndan kaçar mý?

19. Cellâdýn can yakan kemendi acýmasýz bir ejder bileolsa, yine bin defa esaret zincirinden daha iyidir.


20. Felek her türlü eziyet yollarýný toplasýn gelsin, milletyolunda hizmetten dönersem kahpeyim.

21. Bu yolda çektiðim acýlar, sýkýntýlar anýlsýn; bunun enbasit zevki bile vezirlikten, sadrazamlýktan daha iyidir,yücedir.

22. Vatan, bir vefasýz alaycý sevgiliye dönmüþ, aþkýnabaðlý olanlarý gurbet acýlarýndan ayýrmýyor.

23. Korkudan, yalvarma yakarmadan uzaðým; benimyanýmda görevim menfaatimden, hakkým hükûmetin kötüniyetlerinden daha üstündür.

24. Ey zalim!Milletin yiðitleriyle mücadeleden sakýn; seninzulmünün kýlýcý hamiyet kanýnýn ateþi karþýsýnda erir.

25. Zulüm ile, iþkence ile hürriyeti ortadan kaldýrmak nemümkün; eðer kendinde bir güç görüyorsan insanoðlun-dan idraki kaldýrmaya çalýþ.

26. Gönülde çalýþma gevheri, elmas cevherine benzer;aðýrlýðýn tesirinden, baskýnýn þiddetinden ezilmez.

27. Ey hürriyetin güzel yüzü, sen ne büyüleyici imiþsin.Gerçi esaretten kurtulduk derken senin aþkýnýn esiri ol-duk.

28. Þimdi kalbi fethedecek güç sendedir, güzelliðinigizleme; güzelliðin, milletin nazarlarýndan ebediyete ka-dar uzak kalmasýn.

29. Ey geleceðin umudu, sen ne can dostuymuþsun; dün-yayý bütün üzüntü ve sýkýntýlarýndan kurtaran sensin.


30. Hükmetme çaðý senindir, hükmünü dünyaya geçir;Allah yüceliðini her türlü belâlardan korusun.

31. Ey yaralý kükreyen aslan, senin gezdiðin güzelsahralar zulmün köpeklerine kaldý, artýk gaflet uykusun-dan uyan!


ÇANAKKALE ÞEHÝTLERÝNE

Þu Boðaz harbi nedir? Var mý ki dünyâda eþi? En kesif ordularýn yükleniyor dördü beþi. -Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya- Kaç donanmayla sarýlmýþ ufacýk bir karaya. Ne hayâsýzca tehaþþüd ki ufuklar kapalý! Nerde-gösterdiði vahþetle ‘bu: bir Avrupalý’ Dedirir-Yýrtýcý, his yoksulu, sýrtlan kümesi, Varsa gelmiþ, açýlýp mahbesi, yâhud kafesi! Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ý beþer, Kaynýyor kum gibi, mahþer mi, hakikat mahþer. Yedi iklimi cihânýn duruyor karþýnda, Avusturalya’yla beraber bakýyorsun: Kanada! Çehreler baþka, lisanlar, deriler rengârenk: Sâde bir hâdise var ortada: Vahþetler denk. Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ... Hani, tâuna da züldür bu rezil istilâ! Ah o yirminci asýr yok mu, o mahlûk-i asil, Ne kadar gözdesi mevcûd ise hakkýyle, sefil, Kustu Mehmedciðin aylarca durup karþýsýna; Döktü karnýndaki esrârý hayâsýzcasýna. Maske yýrtýlmasa hâlâ bize âfetti o yüz... Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz. Sonra mel’undaki tahribe müvekkel esbâb, Öyle müdhiþ ki: Eder her biri bir mülkü harâb.

Öteden sâikalar parçalýyor âfâký; Beriden zelzeleler kaldýrýyor a’mâký; Bomba þimþekleri beyninden inip her siperin; Sönüyor göðsünün üstünde o arslan neferin. Yerin altýnda cehennem gibi binlerce laðam, Atýlan her laðamýn yaktýðý: Yüzlerce adam. Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer; O ne müdhiþ tipidir: Savrulur enkaaz-ý beþer... Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak, Boþanýr sýrtlara vâdilere, saðnak saðnak. Saçýyor zýrha bürünmüþ de o nâmerd eller, Yýldýrým yaylýmý tûfanlar, alevden seller. Veriyor yangýný, durmuþ da açýk sinelere, Sürü halinde gezerken sayýsýz teyyâre. Top tüfekten daha sýk, gülle yaðan mermiler... Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler! Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmýndan; Alýnýr kal’â mý göðsündeki kat kat iman? Hangi kuvvet onu, hâþâ, edecek kahrýna râm? Çünkü te’sis-i Ýlahi o metin istihkâm.


Sarýlýr, indirilir mevki-i müstahkemler, Beþerin azmini tevkif edemez sun’-i beþer; Bu göðüslerse Hudâ’nýn ebedi serhaddi; ‘O benim sun’-i bedi’im, onu çiðnetme’ dedi. Asým’ýn nesli...diyordum ya...nesilmiþ gerçek: Ýþte çiðnetmedi nâmusunu, çiðnetmeyecek. Þühedâ gövdesi, bir baksana, daðlar, taþlar... O, rükû olmasa, dünyâda eðilmez baþlar, Vurulup tertemiz alnýndan, uzanmýþ yatýyor, Bir hilâl uðruna, yâ Rab, ne güneþler batýyor! Ey, bu topraklar için topraða düþmüþ asker! Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alný deðer. Ne büyüksün ki kanýn kurtarýyor tevhidi... Bedr’in arslanlarý ancak, bu kadar þanlý idi. Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsýn? ‘Gömelim gel seni tarihe’ desem, sýðmazsýn. Herc ü merc ettiðin edvâra da yetmez o kitâb... Seni ancak ebediyyetler eder istiâb. ‘Bu, taþýndýr’ diyerek Kâ’be’yi diksem baþýna; Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taþýna; Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namýyle,


Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmýyle; Mor bulutlarla açýk türbene çatsam da tavan, Yedi kandilli Süreyyâ’yý uzatsam oradan; Sen bu âvizenin altýnda, bürünmüþ kanýna, Uzanýrken, gece mehtâbý getirsem yanýna, Türbedârýn gibi tâ fecre kadar bekletsem; Gündüzün fecr ile âvizeni lebriz etsem; Tüllenen maðribi, akþamlarý sarsam yarana... Yine bir þey yapabildim diyemem hâtýrana. Sen ki, son ehl-i salibin kýrarak savletini, Þarkýn en sevgili sultâný Salâhaddin’i, Kýlýç Arslan gibi iclâline ettin hayran... Sen ki, Ýslam’ý kuþatmýþ, boðuyorken hüsran, O demir çemberi göðsünde kýrýp parçaladýn; Sen ki, rûhunla beraber gezer ecrâmý adýn; Sen ki, a’sâra gömülsen taþacaksýn...Heyhât, Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât... Ey þehid oðlu þehid, isteme benden makber, Sana âðûþunu açmýþ duruyor Peygamber.

Mehmet Akif ERSOY


CENGE GÝDERKEN

Ben bir Türk’üm dinim, cinsim uludurSinem, özüm ateþ ile doludurÝnsan olan vatanýnýn kuludurTürk evlâdý evde durmaz, giderim.

Bu topraklar ecdâdýmýn ocaðýEvim köyüm hep bu yurdun bucaðýÝþte vatan! Ýþte Tanrý kucaðý!Ata yurdun evlât bulmaz, giderim.

Yaradanýn kitabýný kaldýrtmamOsmancýðýn bayraðýný aldýrtmamDüþmanýmý vatanýma saldýrtmamTanrý evi viran olmaz giderim.

Tanrým þâhid duracaðým sözümdeMilletimin sevgileri özümdeVatanýmdan baþka þey yok gözümdeYâr yataðýn düþman almaz, giderim.

Ak gömlekle gözyaþýmý silerimKara taþla býçaðýmý bilerimVatanýmçün yücelikler dilerimBu dünyada kimse kalmaz, giderim.

Mehmet Emin YURDAKULSeslendiren: Ziya Doðanay / Özel Ýstanbul Fen Lisesi

BU VATAN KÝMÝN?

Bu vatan, topraðýn kara baðrýnda Sýradaðlar gibi duranlarýndýr; Bir tarih boyunca, onun uðrunda Kendini tarihe verenlerindir...

Tutuþup: kül olan ocaklarýndan, Þahlanýp: köpüren ýrmaklarýndan, Hudutlarda gaza bayraklarýndan, Alnýna ýþýklar vuranlarýndýr...

Ardýna bakmadan yollara düþen, Þimþek gibi çakan, sel gibi coþan, Huduttan hududa yol bulup koþan, Cepheden cepheyi soranlarýndýr...

Ýleri atýlýp sellercesine, Göðsünden vurulup tam ercesine, Bir gül bahçesine girercesine, Þu kara topraða girenlerindir...

Tarihin dilinden düþmez bu destan: Nehirler gazidir, daðlar kahraman, Her taþý bir yakut olan bu vatan, Can verme sýrrýna erenlerindir...

Gökyay’ým ne yazsan ziyade deðil, Bu sevgi bir kuru ifade deðil, Sencileyin hasmý rüyada deðil, Topun namlusunda görenlerindir...

Orhan Þaik GÖKYAYSeslendiren: Sude Gençoðlu / Özel Baðlarbaþý Anadolu Lisesi 9/A


BAYRAK

Ey mavi göklerin beyaz ve kýzýl süsü,Kýz kardeþimin gelinliði, þehidimin son örtüsü,Iþýk ýþýk, dalga dalga bayraðým!Senin destanýný okudum, senin destanýný yazacaðým.

Sana benim gözümle bakmayanýnMezarýný kazacaðým.Seni selâmlamadan uçan kuþunYuvasýný bozacaðým.

Dalgalandýðýn yerde ne korku, ne keder...Gölgende bana da, bana da yer ver.Sabah olmasýn, günler doðmasýn ne çýkar:Yurda ay yýldýzýnýn ýþýðý yeter.

Savaþ bizi karlý daðlara götürdüðü günKýzýllýðýnda ýsýndýk;Daðlardan çöllere düþtüðümüz günGölgene sýðýndýk.

Ey þimdi süzgün, rüzgârlarda dalgalý;Barýþýn güvercini, savaþýn kartalýYüksek yerlerde açan çiçeðim.Senin altýnda doðdum.Senin altýnda öleceðim.

Tarihim, þerefim, þiirim, her þeyim:Yeryüzünde yer beðen!Nereye dikilmek istersen,Söyle, seni oraya dikeyim!

Arif Nihat ASYASeslendiren: Özge Akgül / Özel Ýstanbul Fen Lisesi / 9/B


FETÝH MARÞI

Yelkenler biçilecek, yelkenler dikilecek; Daðlardan çektiriler, kalyonlar çekilecek; Kerpetenlerle surun diþleri sökülecek

Yürü, hala ne diye oyunda oynaþtasýn? Fatihin Ýstanbul’u fethettiði yaþtasýn!

Sen de geçebilirsin yardan, anadan, serden…Senin de destanýný okuyalým ezberden... Haberin yok gibidir taþýdýðýn deðerden...

Elde sensin, dilde sen, gönüldesin baþtasýn... Fatihin Ýstanbul’u fethettiði yaþtasýn!

Yüzüne çarpmak gerek zamanenin fendini... Göster: Kabaran sular nasýl yýkar bendini? Küçük görme, hor görme, delikanlým kendini

Þu kýrýk abideyi yükseltecek taþtasýn; Fatihin Ýstanbul’u fethettiði yaþtasýn!

Bu kitaplar Fatih’tir, Selim’dir, Süleyman’dýr. Þu mihrap Sinanüddin, þu minare Sinan’dýr. Haydi artýk uyuyan destanýný uyandýr!

Bilmem, neden gündelik iþlerle telaþtasýn Kýzým, sen de Fatihler doðuracak yaþtasýn!

Delikanlým, iþaret aldýðýn gün atandan Yürüyeceksin... Millet yürüyecek arkandan! Sana selam getirdim Ulubatlý Hasan’dan....

Sen ki burçlara bayrak olacak kumaþtasýn; Fatihin Ýstanbul’u fethettiði yaþtasýn!

Býrak, bozuk saatler yalan yanlýþ iþlesin! Çelebiler çekilip haremlerde kýþlasýn! Yürü aslaným, fetih hazýrlýðý baþlasýn...

Yürü, hala ne diye kendinle savaþtasýn? Fatihin Ýstanbul’u fethettiði yaþtasýn.

Arif Nihat ASYASeslendiren: Buðra Ekþi / Özel Baðlarbaþý Anadolu Lisesi / 9/A


SAKARYA TÜRKÜSÜ

Ýnsan bu, su misali, kývrým kývrým akar ya;Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.

Su iner yokuþlardan, hep basamak basamak;Benimse alýn yazým, yokuþlarda susamak.

Her þey akar, su, tarih, yýldýz, insan ve fikir;Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.

Akýþta demetlenmiþ, büyük, küçük, kâinat;Þu çýkan buluta bak, bu inen suya inat?

Fakat Sakarya baþka, yokuþ mu çýkýyor ne,Kurþundan bir yük binmiþ, köpükten gövdesine;

Çatlýyor, yýrtýnýyor yokuþu sökmek için.Hey Sakarya, kim demiþ suya vurulmaz perçin?

Rabbim isterse, sular büklüm büklüm burulur,Sýrtýna Sakaryanýn, Türk tarihi vurulur.

Eyvah, eyvah, Sakaryam, sana mý düþtü bu yük?Bu dâva hor, bu dâva öksüz, bu dâva büyük!..

Ne aðýr imtihandýr, baþýndaki, Sakarya!Bin bir baþlý kartalý nasýl taþýr kanarya?

Ýnsandýr sanýyordum mukaddes yüke hamal.Hamallýk ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,

Yalnýz acý bir lokma, zehirle piþmiþ aþtan;Ve ayrýlýk, anneden, vatandan, arkadaþtan.

Þimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân;Kehkeþanlara kaçmýþ eski güneþleri an!

Hani Yunus Emre ki, kýyýnda geziyordu;Hani ardýna çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeþlerin, cömert Nil, yeþil Tuna;Giden þanlý akýncý, ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzýnda hâlâ çarpar mý tekbir?Bulur mu deli rüzgâr o sedayý: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;Sakarya, kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabýna eþ, kayna kayna Sakarya,Öz yurdunda garipsin, öz vatanýnda parya!


Ýnsan üç beþ damla kan, ýrmak üç beþ damla su;Bir hayata çattýk ki, hayata kurmuþ pusu.

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek;Siz, hayat süren leþler, sizi kim diriltecek?

Kafdaðýný assalar, belki çeker de bir kýl!Bu ifritten sualin, kýlýný çekmez akýl!

Sakarya; sâf çocuðu, mâsum Anadolu’nun,Divanesi ikimiz kaldýk Allah yolunun!

Sen ve ben, gözyaþýyla ýslanmýþ hamurdanýz;Rengimize baksýnlar, kandan ve çamurdanýz!

Akrebin kýskacýnda yoðurmuþ bizi kader;Aldýrma, böyle gelmiþ, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz;Sen kývrýl, ben gideyim, Son Peygamber Kýlavuz!

Yol onun, varlýk onun, gerisi hep angarya;Yüzüstü çok süründün, ayaða kalk, Sakarya!..

Necip Fazýl KISAKÜREKSeslendiren: Yiðit Bektaþ / Özel Ýstanbul Fen Lisesi / 9/A


MEMLEKET ÝSTERÝM

Memleket isterim Gök mavi, dal yeþil, tarla sarý olsun; Kuþlarýn çiçeklerin diyarý olsun.

Memleket isterim Ne baþta dert ne gönülde hasret olsun; Kardeþ kavgasýna bir nihayet olsun.

Memleket isterim Ne zengin fakir ne sen ben farký olsun; Kýþ günü herkesin evi barký olsun.

Memleket isterim Yaþamak, sevmek gibi gönülden olsun; Olursa bir þikayet ölümden olsun.

Cahit Sýtký TARANCI

UÇUN KUÞLAR

Uçun kuþlar uçun doðduðum yere;Þimdi daðlarýnda mor sümbül vardýr.Ormanlar koynunda bir serin dere,Dikenler içinde sarý gül vardýr.

O çay aðýr akar, yorgun mu bilmem?Mehtabý hasta mý, solgun mu bilmem?Yaslý gelin gibi mahzun mu bilmem?Yüce dað baþýnda siyah tül vardýr.

Orda geçti benim güzel günlerim;O demleri anýp bugün inlerim.Destan-ý ömrümü okur dinlerim,Ýçimde oralý bir bülbül vardýr.

Uçun kuþlar, uçun burda vefa yok;Öyle akar sular, öyle hava yok;Feryadýma karþý aks-i seda yok;Bu yangýn yerinde soðuk kül vardýr.

Hey Rýza, kederin baþýndan aþkýn,Bitip tükenmiyor elem-i aþkýn,Sende -derya gibi- daima taþkýn,Daima çalkanýr bir gönül vardýr.

Rýza Tevfik BÖLÜKBAÞI

RUMELÝ ÝÇÝN

Gülþeni açmadan emel goncesi Sarsar- ý felâket periþan etti. Sevgilim, düþmanýn hâin pençesi Saçýndan bir tutam tel aldý gitti.

Biz zâten vârýný talan etmiþtik At sürüp o baðý harman etmiþtik. Atalar yurdunu viran etmiþtik, O viran binayý el aldý gitti.

Biz hakkýn yüzüne sille vurmuþtuk Vicdanýn emrine karþý durmuþtuk. Cehennem üstüne köprü kurmuþtuk, Nâmerd köprüsünü sel aldý gitti.

Allah’ýn gazabý þarka uðradý, Katil çetesini kýrdý, doðradý. Anama sövenin, kýzý, avradý, Domuz çobanýndan döl aldý gitti.

Hey Rýza, dökülen bu kan bizimdi. Düþmana kul olan canan bizimdi. Rum eli… O nazlý vatan bizimdi Biz benimsemedik el aldý gitti.


BU MEMLEKET BÝZÝM

Dörtnala gelip Uzak Asya’danAkdeniz’e bir kýsrak baþý gibi uzananBu memleket bizim!Bilekler kan içinde, diþler kenetliAyaklar çýplakVe ipek bir halýya benzeyen toprakBu cehennem, bu cennet bizim!Kapansýn el kapýlarý bir daha açýlmasýnYok edin insanýn insana kulluðunuBu davet bizim!Yaþamak bir aðaç gibi tek ve hürVe bir orman gibi kardeþçesineBu hasret bizim!

Nazým HÝKMET

VATAN

Topraðýmda vatan taþýmda vatan. Yüreðim vatandýr, baþýmda vatan. Lokmalarým vatan, aþým da vatan. Tebessümüm vatan gözyaþým vatan.

Haykýrýþým vatan, sözümde vatan. Özgelerde vatan, özümde vatan. Ateþlerim vatan, közümde vatan. Benim atam, anam, kardaþým vatan.

Mücadelem vatan, yarýþým vatan. Savaþlarým vatan, barýþým vatan. Anýlarým vatan, çaðrýþým vatan. Adým bile vatan adaþým vatan.

Bakýþlarým vatan, duruþum vatan. Yaratýlýþ vatan, oluþum vatan. Benim bunca büyük buluþum vatan. Can kurban ederim candaþým vatan.

Umuda uzanan ellerim vatan. Kelime kelime dillerim vatan. Seksen bire çýkmýþ illerim vatan. Yolumun rehberi yoldaþým vatan.

Denizlerim vatan, daðlarým vatan. Biraz hasret kalsam aðlarým vatan. Boz kýrlarým vatan baðlarým vatan. Her yarama derman, yandaþým vatan.

Mehmet YÜCEL


VATAN TÜRKÜSÜ

Dalgalanýr bayrak,Dalgalanýr fatihâlar bayrakta.Siz tâ Orta Asya’dan beriUyursunuz, uyanýrsýnýz,Siz düþünürsünüz bu toprakta.

Yaprak yeþilindeyken, su mavisindeyken gücünüzMemleket sizden çoðalmakta.Yükselmemiþ midir göðe karþý,Kelime-i þahadetler yer yer,Bütün soluðunuz bu toprakta.

Sizin aldýðýnýz rüzgâr, sizin verdiðiniz sessizlikKýrmýzýda, akta.ÇalýþmanýzýnÖlümsüzlüðünüzün kýmýldanýþýBuðday buðday, bu toprakta.

Allah bir nefes gibi yakýnGökyüzü bir nefes kadar uzakta.Gidecektir kâinatýn son zerresine dekHürriyetiniz, bu toprakta.

Gidecektir kuvvetli soyunuzla, sonsuz nesillerden,Þerefte, fazilette, hakta,HizmetinizVarlýðýnýzCan can aksedecek bu toprakta.

Adýnýz tek.Adýnýz bir milletle ayakta.Kimi vatan derKimi Mehmetçik,Yaþamanýz bu toprakta.

Fazýl Hüsnü DAÐLARCA


TÜRKÝYEM, ANAYURDUM, SEBEBÝM, ÇAREM

Ben, kaðnýlarla yaylýlarla büyüdüm geldim Çocuk yüreðimi yakan türküler dinleye dinleye. Mahzun kaðnýlarla, nazlý yaylýlarýnla Ve tozlu yollarýnla sevdim seni Türkiye!

O tezek topladýðým kýrlar, yaylalar... Baþýna oturduðum, yemek yediðim atandýr. Türkiye’m, anayurdum, sebebim, çarem... Taþýna topraðýna vurgunluðum bundandýr...

Akþam karanlýðýyla baþlardý kurbaðalar Susar gökyüzü kadar, dinlerdim biteviye. Gecemi besteleyen cýrcýr böceklerinle. Kurbaða seslerinle sevdim seni Türkiye!

Bir Peygamber sofrasýydý soframýz: Biraz tandýr ekmeði, biraz çökelek... Yoksulluðunla da baðlandým kaldým sana Mecnunlar gibi üstelik.

Yaðmurlar baþlayýnca, odalarýmýz damlardý Dizlerini döve döve aðlardý anam. Þimdi kýrkikindiler boyunca sýrýlsýklam Küçük kerpiç evlerin çýkmaz aklýmdan!

Türkiye’m! Hasretim! Kýnalý türküm!.. Ýç içe güzellik, uç uca kahýr Yüreðimi bin parçaya bölseler Her parçasý yine seni çaðrýþýr

Yavuz Bülent BAKÝLER


VATAN TÜRKÜSÜ

Ýþte adû, karþýda hâzýr-silah,Arþ yiðitler vatan imdâdýna.Arþ ileri, arþ bizimdir felah,Arþ yiðitler, vatan imdâdýna!

Cümlemizin vâlidemizdir vatan,Herkesi lûtfuyla odur besleyen;Bastý adû göðsüne biz sað iken,Arþ yiðitler, vatan imdâdýna!

Þân-ý vatan, hýfz-ý bilâd û ibâd,Etmededir süngünüze istinâd;Milleti eyler misiniz nâ-murad,Arþ yiðitler, vatan imdâdýna!

Rehberimiz gayret-i merdânedir,Her taþýmýz bir nice bin cânedir;Câne deðil meyi bugün, þânedir,Arþ yiðitler, vatan imdâdýna!

Yare niþandýr tenine erlerin,Mevt ise son rütbesidir askerin;Altý da bir, üstü de birdir yerinArþ yiðitler, vatan imdâdýna.

Namýk KEMAL

MEMLEKET

An gelir toprak olur An gelir sevdalar biter Bu memleket boz kýrlarýnda Çiçekler açar diye dualar ediyorum anne

Karanlýðýn aydýnlýða erdiði yerde Çocuklar görüyorum allý allý Çocuklar görüyorum kara gözleri memleket sevdalý Kavruk dudaklarda Özgün türküler söylüyorum anne

Yarýnlara düþler kuruyorum Berrak, masum, ciddi Eteðinde oynayan küçük bir çocuðum Týrtýr mý, kelebek mi? Baharlara sevdalanýyorum anne, baharlara

Hürriyetimi En baþýna perçinliyorum daðlarýn Bayraklar asýyorum Bayramlara seviniyorum Kardeþliðe hasret dallarýnda yeþeriyorum Anne! Memleket… Memleket baðrýn gibi Koþup, ta yüreðine sarýlýyorum.

Serkan ÖKÇE

YÝNE MEMLEKETÝM ÜSTÜNE SÖYLENMÝÞTÝR

Memleketim, memleketim, memleketim, ne kasketim kaldý senin ora iþi ne yollarýný taþýmýþ ayakkabým, son mintanýn da sýrtýmda paralandý çoktan, Þile bezindendi. Sen þimdi yalnýz saçýmýn akýnda, en farktýn da yüreðimin, alnýmýn çizgilerindesin memleketim, memleketim, memleketim...

Nazým HÝKMET

ON BEÞ YILI KARÞILARKEN

Kim derdi yarýlsýn da nihayet yerin altý,Bir anda dirilsin de þu milyonla karaltý.

Topraklaþan ellerde birer meþale yansýn.Kim der ki þu milyonla adam birden uyansýn.

Kim derdi seher yýldýzý doðsun da bir evden,Kaçsýn da cehennemler o bir damla alevden,

Canlansýn ýþýk selleri olsun da o damlaBeþ devletin öldürdüðü devlet bir adamla.

Kim der ki en son rakamlar da delirsin.On beþ asýr on beþ yýlýn eb’adýna girsin.

Dünyalarý bir fert evet oynattý yerinden,Sarsýldý demirler evet azmin demirinden.

Mazi yýkýlýp gitti evet fesli, kafesli:Lâkin bugünün ey granit bünyeli nesli,

Bir þey ele geçmez þerefin sade adýndan.Sen arþý býrak, varsa haber ver kanadýndan.

Gökten ne çýkar? Gök ha büyükmüþ ha deðilmiþ,Sen alnýný göster ne kadar yükselebilmiþ.

Gökler çýkabildin, uçabildinse derindir,Tarihi kendin yazýyorsan, eserindir.

Bahsetme bugün sade dünün mucizesinden,Ýnsan utanýr sonra yarýn kendi sesinden.

Asrýn yaþamak hakkýný vermez sana kimse;Sen asrýný üstünde izin varsa benimse;

Bayraklarý bayrak yapan üstündeki kandýrToprak, eðer uðrunda ölen varsa vatandýr.

Mithat Cemal KUNTAY


VATAN DESTANI

O kadar dolu ki topraðýn þanla,Bir deðil, sanki bin vatan gibisin.Yüce daðlarýna çöken dumanlaGöklerde yazýlý destan gibisin.

Hep böyle bulutlar içinde baþýn,Hilâli kucaklar her vatandaþýn.Geçse de asýrlar, tazedir yaþýn,O kadar leventsin, fidan gibisin.

Çiçeksin, bayýlýr kuþlar kokundan,Her dalýn bir yay ki zümrüt okundanMüjdeler fýsýldar Ergenekon’dan:Bu sese gönülden hayran gibisin.

Ey bütün cihana bedel Türkeli,Açtýðýn cenklerin yoktur evveli.Tarih bir nehir ki coþkundur seli.Sen ona nisbetle, umman gibisin.

Bir yandan hep böyle taþtýn, köpürdün,Bir yandan cefalý bir ömür sürdün,Fakat ne derece ezildinse dün.Þimdi gene tunçtan kalkan gibisin.

Bir insan nihayet kemikle ettir,Bu et, bu kemiðe can hürriyettir.En büyük hürriyet Cumhuriyettir,Demek þimdi sen bir cihan gibisin.

Ey ana topraðý, ey Anadolu,Açýldý önünde terakki yolu.Hamdolsun her yanýn bereket dolu,Cennette bir yeþil meydan gibisin.

Yeni bir ay ördün al bayraðýna,Girdin en sonunda irfan baðýna,Medeni hayatýn nur ýrmaðýnaEzelden susamýþ ceylan gibisin.

Halit Fahri OZANSOY


BÝZÝM DAÐLAR

Ararat daðý anamýn piþirdiðiÇocukluðumda yediðim niþastadýr.Yýldýz daðý bir ekilmiþ tarladýrMevsim mevsim yýldýzlarýn bittiði.

Sultan daðýnda ak kuzular meleþirUzun yayla’da pehlivanlar güleþirBingöl daðý çiðdem çiðdem yeþerirBelli olur abý hayat içtiði.

Kaz daðýndan beyaz bulutlar uçarKeþiþ daðýnda Kerem’in yolu geçerÇamlýbel’de Köroðlu kalmaz naçarKop daðýnda öküzlerin çektiði.

Cahit KÜLEBÝ

YURT TÜRKÜSÜ

Güzel yurdum, daðlarýmUzaktan göresim gelirKeskin esen yellerineKendimi veresim gelir.

Gözümde tüter damlarýn,Sakýz kokulu çamlarýn,Türkü söyler akþamlarýn;Bana kendi sesim gelir.

Su içtim kaynaklarýndan,Gölgelerinde uyudum,Kuþlarýnýn söylediðiÞen türkülerle büyüdüm.

Ninniyle salladýn beni,Þefkatle kolladýn beni,Sevginle baðladýn beni;Güzel yurdum, güzel yurdum.

Vasfi Mahir KOCATÜRK

ANADOLU TOPRAÐI

Senelerce sana hasret taþýyanBir gönülle kollarýna atýlsam.Ben de, bir gün, kucaðýnda yaþayanBahtiyarlar arasýna katýlsam.

Bu bakýmsýz, en kuytu bir bucaðýnBence Ýrem Baðý gibi güzeldir.Bir yýkýlmýþ evin, harâb ocaðýn,Þu heybetli saraylara bedeldir.

Kadîr Mevlam, eðer senden uzaktaBana takdir eylemiþse ölümü;Rahat etmem bu yabancý toprakta,Cennette de avutamam gönlümü.

Anladým ki: Sevda, gençlik,þeref, þan...Asýlsýzmýþ þu yalancý dünyada.Hasretinle yâd ellerde dolaþanHýzr’ý bulsa yine ermez murâda.

Yalnýz senin tatlý esen havandaKendi milli gururumu sezerim.Yalnýz senin daðýnda, ya ovandaBaþým gökte, alným açýk gezerim.

Hürüm derim, eskisinden daha hür,Zincirinle baðlansa da ayaðým.Þimdikinden daha ferah görünür,Zindanýnda olsa bile duraðým.

Bir gün olup kucaðýna ulaþsam,Gözlerimden döksem sevinç yaþýný.Sancaðýnýn gölgesinde dolaþsam,Öpsem, öpsem topraðýný taþýný!

Orhan Seyfi ORHONSeslendiren: Güleda Aydemir / Özel Ýstanbul Fen Lisesi / 10/A


ANADOLU SEVGÝSÝ

Sen bizim daðlarý bilmezsin gülüm, Hele boz dumanlar çekilsin de gör. Her haftasý bayram, her günü düðün, Hele yaylalara çýkýlsýn da gör.

Bilmezsin ovalar nasýldýr bizde; Kaðnýlar yollarda, yoncalar dizde... Saydýklarým damla deðil denizde, Hele bir ekinler ekilsin de gör.

Görmedin sen bizim mavi sularý, Karlar eriyince kýrar yularý... Köpük olur beyaz, sel olur sarý; Hele taþtan taþa dökülsün de gör.

Sen bizim köyleri görmedin ki hiç, Yollarý toz, çamur, evleri kerpiç. O kirli kabukta, o en temiz iç; Hele bir yakýndan bakýlsýn da gör.

Anlamaz, bilmezsin sen bizim halký, Sevgiyi bulasýn, yakýna gel ki... Kalýplar gerçeði göstermez belki Gönül perdeleri sökülsün de gör.

Abdürrahim KARAKOÇSeslendiren: Sevdenur Memiþ / Özel Ýstanbul Fen Lisesi 9/B

VATAN

Ezanýmdan alýþýp tekbîre,Buldunuz mutluluk, imanýmla...Vatan ettim sizi ey topraklarBeþ vakit damgalayýp alnýmla.

Arif Nihat ASYA

MURABBA

Sýdk ile terk edelim her emeli her hevesiKýralým hâil ise azmimize ten kafesiÝnledikçe eleminden vatanýn her nefesiGelin imdâda diyor bak budur Allah sesi

Bize gayret yakýþýr merhamet Allah’ýndýrHükm-i âti ne fakîrin ne þehinþâhýndýrDinle feryâdýný kim terceme-yi âhýndýr.Ýnledikçe ne diyor bak vatanýn her nefesi

Mahv eder kendini bülbül bile hürriyet içinÇekilir mi bu belâ âlem-i pür-mihnet içinDîn için devlet için can çekiþen millet içinAzme hâil mi olurmuþ bu çürük ten kafesi

Memleket bitti yine bitmedi hâlâ sen benBize bu hâl ile bizden büyük olmaz düþmenDest-i a’dâdayýz Allah için ey ehl-i vatanYetiþir terk edelim gayri hevâ vü hevesi

Namýk KEMAL

VATAN ÞARKISI

Âmâlimiz efkârýmýz ikbâl-i vatandýrSerhaddimize kal’a bizim hâk-i bedendirOsmanlýlarýz ziynetimiz kanlý kefendirGavgâda þehâdetle bütün kâm alýrýz bizOsmanlýlarýz cân veririz nâm alýrýz biz

Kan ile kýlýçtýr görünen bayraðýmýzdaCan korkusu gezmez ovamýzda daðýmýzdaHer gûþede bir þîr yatar topraðýmýzdaGavgâda þehâdetle bütün kâm alýrýz bizOsmanlýlarýz cân veririz nâm alýrýz biz

Osmanlý adý her duyana lerze-resândýrEcdâdýmýzýn heybeti ma’rûf-ý cihândýrFýtrat deðiþir sanma bu kan yine o kandýrGavgâda þehâdetle bütün kâm alýrýz bizOsmanlýlarýz cân veririz nâm alýrýz biz

Top patlasýn âteþleri etrafa saçýlsýnCennet kapýsý cân veren ihvâna açýlsýnDünyâda ne bulduk ki ölümden kaçýlsýnGavgâda þehâdetle bütün kâm alýrýz bizOsmanlýlarýz cân veririz nâm alýrýz biz

Namýk KEMAL

VATAN SEVGÝSÝ

Vatan sevgisini içten duyanlarSýtký ile çalýþýr benimseyerekMilletine, ulusuna uyanlarDemez neme lazým, neyime gerek

Her ferdin hakký var, bizimdir vatanBabamýz, dedemiz döktüler al kanHudut boylarýnda can verip yatanSaygýyle anarýz, þehit diyerek

Vatan aþký ile çalýþan kafaMuhakkak eriþir öndeki safaTesir nüfuz olur her bir tarafaHerkes onu büyük tanýr severek

Olmak istiyorsan dünyada mesutHakka halka yarayacak bir iþ tutÇalýþtýr oðlunu, kýzýný okutÝnsan olmak için okumak gerek

Vatan bizim, ülke bizim, el bizimEmin ol ki her çalýþan kol bizimAyyýldýzlý bayrak bizim, mal bizimSöyle Veysel öðünerek, överek.

Aþýk VEYSEL

BÝZÝM MEMLEKET

Ýçinden tanýrým ben o elleri,Onlar ki zahirde viran olurlar;Ardýçlý daðlarý, çamlý belleriAþanlar þi’rine hayran olurlar.

Dökülür köpüklü sular yarýndan,Baharlar yaratýr kýþýn karýndan;Ýçenler sihirli pýnarlarýndanÞöyle bir silkinir, ceylan olurlar!..

Orada yaþayan erlerin içiBir yaþta yoðurur derdi, sevinci;Onlar ki sabansýz, tarlasýz çiftçi,Davarsýz, kavalsýz çoban olurlar.

Baþýboþ, kýrlara salar tayýný,Elinden düþürmez okla yayýný;Ellere býrakýr zafer payýný,Memleket yolunda kurban olurlar...

Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

BÝR YOLCUYA

Dur yolcu! Bilmeden gelip bastýðýnBu toprak, bir devrin battýðý yerdir.Eðil de kulak ver, bu sessiz yýðýnBir vatan kalbinin attýðý yerdir.

Bu ýssýz, gölgesiz yolun sonundaGördüðün bir tümsek, Anadolu’nda,Ýstiklâl uðrunda, namus yolundaCan veren Mehmed’in yattýðý yerdir.

Bu tümsek, koparken büyük zelzele,Son vatan parçasý geçerken ele,Mehmed’in düþmaný boðduðu seleMübarek kanýný kattýðý yerdir.

Düþün ki, haþr olan kan, kemik, etinYaptýðý bu tümsek, amansýz, çetinBir harbin sonunda bütün milletinHürriyet zevkini tattýðý yerdir.

Necmettin Halil ONANSeslendiren: Oðuz Kaðan Satan / Özel Ýstanbul Fen Lisesi 9/A

KORKMA

Cehennem olsa gelen, göðsümüzde söndürürüz.Bu yol ki Hak yoludur, dönme bilmeyiz, yürürüz;

Düþer mi tek taþý sandýn harim-i namusun,Meðer ki harbe giden son nefer þehid olsun.

Þu karþýmýzdaki mahþer kudursa, çýldýrsa,Denizler ordu, bulutlar donanma yaðdýrsa,

Bu altýmýzdaki yerden bütün yanardaðlarTaþýp da kaplasa âfaký bir kýzýl sarsar,

Deðil mi cephemizin sinesinde iman bir;Sevinme bir, acý bir, gaye ayný, vicdan bir;

Deðil mi ortada bir sine çarpýyor, yýlmaz,Cihan yýkýlsa emin ol bu cephe sarsýlmaz!

Mehmet Akif ERSOY

CENK MARÞI

Ey sürüden arkaya kalmýþ yiðitArkadaþýn gitti haydi sen de gitBak ne diyor ceddi þehidin iþitHaydi git evladým uðurlar ola

Haydi git evladým açýktýr yolunZalimlere karþý bükülmez kolunBayraðý çek ön safa geçmiþ bulunUðurun açýk olsun uðurlar ola.

Eþele bir yerleri örten karýOt deðil onlar dedenin saçlarýDinle þehit sesleridir rüzgârýHaydi git evladým uðurlar ola

Haydi git evladým açýktýr yolunZalimlere karþý bükülmez kolunBayraðý çek on safa geçmiþ bulunUðurun açýk olsun uðurlar olaHaydi levent asker uðurlar ola

Yerleri yýrtan sel olup taþmalýDað demeyip taþ demeyip aþmalýSendeki coþkunluða er þaþmalýKahraman askerim uðurlar ola

Haydi git evladým açýktýr yolunZalimlere karþý bükülmez kolunBayraðý çek ön safa geçmiþ bulunHaydi levent asker uðurlar olaHaydi git evladým uðurlar ola.

Mehmet Akif ERSOY


KAHRAMANLIK

Kahramanlýk ne yalnýz bir yükseliþ demektir, Ne de yýldýzlar gibi parlayýp sönmemektir. Ölmezliði düþünmek boþuna bir emektir; Kahramanlýk: Saldýrýp bir daha dönmemektir.

Sýzlasa da gönüller düþenlerin yasýndan Koþar adým gitmeli onlarýn arkasýndan. Kahramanlýk: Ýçerek acý ölüm tasýndan Ýleriye atýlmak ve sonra dönmemektir.

Yýrtýcýlar az yaþar... Uzun sürmez doðanlýk... Her ýþýðýn ardýnda gizlidir bir kahramanlýk; Adsýz sansýz olsa da, en büyük kahramanlýk: Göz kýrpmadan saldýrýp bir daha dönmemektir.

Kahramanlýk ne yalnýz bir yükseliþ demektir. Ne de güneþler gibi parlayýp sönmemektir. Bunun için ölüme bir atýlýþ gerektir. Atýldýktan sonra da bir daha dönmemektir...

Hüseyin Nihal ATSIZ

YURT DUYGULARI

Düþmez yere hâþâ, o bizim bayraðýmýzdýr, Bir fecr olarak doðmadadýr her daðýmýzdan. Ay yýldýz o mazideki bir süstür, emin ol, Atîde güneþler doðacak bayraðýmýzdan.

Altýnda yatarken de bizimdir yerin üstü, Bir kal’a olur topraðýmýz vecde gelir de; Daðlar, kayalar göðsümüz üstünde tepinse, Düþmanlarý biz ram ederiz kan kesilir de.

Deryalarý kan, taþlarý bitmez kemik olsa, Bir son nefesin ayný olup bitse nesîmi, Ölmez bu vatan, farz-ý muhal ölse de hattâÇekmez kürenin sýrtý o tâbût-ý cesîmi.

Mithat Cemal KUNTAY

AKINCILAR

Bin atlý, akýnlarda çocuklar gibi þendik; Bin atlý o gün dev gibi bir orduyu yendik!

Ak tolgalý beylerbeyi haykýrdý: Ýlerle! Bir yaz günü geçtik Tuna’dan kafilelerle...

Þimþek gibi bir semte atýldýk yedi koldan. Þimþek gibi Türk atlarýnýn geçtiði yoldan.

Bir gün dolu dizgin boþanan atlarýmýzla, Yerden yedi kat arþa kanatlandýk o hýzla..,

Cennette bugün gülleri açmýþ görürüz de, Hâlâ o kýzýl hâtýra titrer gözümüzde!

Bin atlý akýnlarda çocuklar gibi þendik, Bin atlý o gün dev gibi bir orduyu yendik!

Yahya Kemal BEYATLI

SANAT

Yalnýz senin gezdiðin bahçede açmaz çiçek,Bizim diyarýmýzda bin bir baharý saklar!Kolumuzdan tutarak sen istersen bizi çek,Ýncinir düz caddede daðda gezen ayaklar.

Sen kubbesinde ince bir mozayik arar daGezersin kýrk asýrlýk bir mabedin içini,Bizi sarsar bir sülüs yazý görsek duvarda,Bize heyecan verir bir parça yeþil çini...

Sen raksýna dalarken için titrer derindenÇiçekli bir sahnede bir beyaz kelebeðin,Bizim de kalbimizi kýmýldatýr yerindenTopraða diz vuruþu dað gibi bir zeybeðin.

Fýrtýnayý andýran orkestra sesleriBir ürperiþ getirir senin sinirlerine,Istýrap çekenlerin acýklý nefesleriBizde geçer en hazinli bir musiki yerine!

Sen anlayan bir gözle süzersin uzun uzunYabancý bir þehirde bir kadýn heykelini,Biz duyarýz en büyük zevkini ruhumuzunGörünce bir köylünün kývrýlmayan belini...

Baþka sanat bilmeyiz, karþýmýzda dururkenSöylenmemiþ bir masal gibi Anadolu’muzArkadaþ biz bu yolda türküler tuttururkenSana uðurlar olsun...ayrýlýyor yolumuz!

Faruk Nafiz ÇAMLIBEL


ÝSTÝKLÂL ORDUSU ÞEHÝTLERÝNE

Düne kadar en akur ölümlere güldünüz, Bugün bütün milletin gönlüne gömüldünüz, Rahat, rahat uyuyun son âþiyanýnýzda!

Artýk ne gözlerinizde köye dönmek emeli, Ne yaranýzý saran ince bir kadýn eli, Belki arkanýzda yok bir aðlayanýnýz da!

Varsýn dolu bulunsun bir emelle gönlünüz, Siz tarihin övdüðü herkesten büyüksünüz, Zemzem kudsiyeti var her damla kanýnýzda!

Fâni akislerini kaybeden sesleriniz, En maðrur alýnlara diyebilirler eðil, Ebediyet en küçük payedir yanýnýzda!

Çünkü hürriyet için söndü nefesleriniz; Yâdýnýza yabancý bâdiyelerde deðil, Ana vatanýnýzda, ana vatanýnýzda !

Kemalettin KAMU

TAN ÝÇÝNBÝR VATAN ÝÇÝN

Bir çýð olduk koptuk Orta Asya’dan, Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için... Coþtukça kaynadý, damarlarda kan, Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için...

Irmaklar misâli coþup, taþmýþýz, Küheylanla Altaylar’dan aþmýþýz. Zaferlerden zaferlere koþmuþuz, Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için...

Þehit dolu topraðýmýz, taþýmýz, Eðilmedi, eðilemez baþýmýz. Ezelden ebede sürer koþumuz, Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için...

Türk’üz adýmýz var, þanýmýz kadar,Her gün ufkumuzdan bin þimþek çakar.Bu millet isterse, cihaný sarsar,Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için..

Süleyman ÖZBEK

SANCAÐA

Ellerde dolaþan bu siyah sancak, Göklere yükselen bir âh olmasýn! Doðru mu bu kadar ye’se kapýlmak, Korkarým, bu matem günah olmasýn!

Milletin kalbinde yer etmez keder; Asýrlar deðiþir, seneler geçer... Ne kadar karanlýk olsa geceler, Mümkün mü sonunda sabah olmasýn.

Dilerse, her yüzde keder görünsün, Yýldýzlar yerlere düþüp sürünsün... Dilerse, her taraf ye’se burunsun; Sade senin yüzün siyah olmasýn!

Bir kýzýl alevdin gökte bir zaman; Solardý renginden nuru güneþin. Þimdi bir dumansýn, kara bir duman; Sinmiþ gönüllere sanki ateþin.

Aðlýyor uzaktan bakan rengine, Diyor: “Matemde mi öz vatanýmýz?..”Biz seni boyarýz o kan rengine, Var damarýmýzda hâlâ kanýmýz!

Ey güzel sancaðým, solmasýn yüzün, Biz henüz yaþarken ye’se bürünme! Hicrana takati yok gönlümüzün, Bu matem yüzüyle bize görünme!

Ey güzel sancaðým, o “ay yýldýz”m, Sana tarihinden kaldý hediye, Üstünden eksilme vatanýmýzýn, Dalgalan bu “iller benimdir!” diye.

Orhan Seyfi ORHON


ANADOLU

Anadolu, Sultan Osman’ýn yurdu, Tuðrul Bey’in konaðýdýr o eller! Milletimiz orda doðdu, büyüdü, Bize ana kucaðýdýr o eller!

Osmanlýlar unutmasýn soyunu; Anadoldan aþtýk hudut boyunu, Orda oldu zorlu ateþ oyunu, Atalarýn ocaðýdýr o eller!

Bu devlete orda temel atýldý, O meydanda can alýnýp satýldý; Yaylasýnda zaðlý silâh çatýldý, Kahramanlar otaðýdýr o eller!

Bir zamanlar krallardan tâç aldýk. Uçan kuþtan, akan sudan baç aldýk. Nice yavuz düþmanlardan öç aldýk. Bu kuvvetin kaynaðýdýr o eller!..

Hep gaziler ordan gelip geçtiler, O çaylardan abdest alýp, içtiler. Memleketler fetheyleyip göçtüler, Erenlerin duraðýdýr o eller!

Her bir vîran köþesinde bir er var, Türbelerde nice nice server var; Bilmem nerde böyle mutlu bir yer var Ulu Kâ’be topraðýdýr o eller!..

Ormanýnda türlü kuþlar ötüþür, Çayýrýnda gürbüz koçlar itiþir; Tarlasýnda altýn baþak yetiþir, Gölgesinde gam daðýtýr o eller!

Oradadýr asýl Türk’ün oymaðý, Cevahirdir bütün taþý, topraðý, Gümüþ akar, çiçek kokar ýrmaðý, Defineler yataðýdýr o eller!..

Sýlasýdýr serde, Türk’ün sevdasý, Memlekettir gece gündüz ru’yâsý. Askerlerin odur gelin odasý, Gönüllerin bucaðýdýr o eller!

Rýza! Canýný o ellere kurbandýr. Sinesinde yatan, atan, anandýr; Anadolu asýl eski vatandýr, Anamýzýn kucaðýdýr o eller!..



BÝR KURTULUÞ DESTANI

Osmanlýydý bir zaman tarihler yazan, Dört bir yana kök salmýþ, kükreyen aslan.

Asýrlarca yaþadý, nesil geçti aradan, Zayýfladý kuvvetçe, dediler “hasta adam”.

Asiler çýktý, Osmanlýya baþkaldýranlar, Fitneyle parçaladý hain düþmanlar.

Küçüldü topraklar savaþlarda bir yandan, Atmak istediler Türk’ü Anadolu’dan.

Bir inançla gürledi, yüce Türk milleti, Önder seçti kendine Mustafa Kemal’i.

Millet birlik oldu, koþtu düþman üstüne, Nice canlar verildi, Maraþ, Urfa, Antep’te.

Cephelerde Mehmetçiðin Allah sedasý, Temizlendi düþmandan güney, doðu, batýsý.

Ay ve yýldýz dalgalandý akan kanlar üstüne, Ve ölümsüz marþýmýz doðdu Mehmet Âkif’le.

Büyük harpler yaþadý bu vatan, bu topraklar, Yine de bir nebze susmadý gök kubbede ezanlar.

Büyük Ata önder oldu, açtý Millet Meclisi, Daha sonra kuruldu Milletin Ýradesi.

Binlerce þehidiyle aldý, Türk milleti vataný, Tarihe þerefiyle yazýldý, bu “Kurtuluþ Destaný”.

Bu “Kurtuluþ Destaný”dýr kuþak boyu sürecek, Ýlelebet, yok etmeye kimsenin gücü yetmeyecek

Erdoðan GÜNEÞ


DUMLUPINAR ÝNSANINA

Sayende yaþayanlar, bugün sana kul, þehit! Seni görmeye geldik, kalk, doðrul, meçhul þehit!

Kýmýldan, yaklaþ bize ve baðrýmýza yaslan! Her yiðidin gönlünde yatar, derler bir arslan,

Hepimizin gönlünde þimdi bir Mehmetçik var. Çok mu bu çoraklara getirmiþsek bir bahar?..

Fani vecdi deðil bu eskimiþ bir masalýn. Sana gökte deðecek gibi þimdi her alýn,

Tabutunu taþýyor gibi þimdi her omuz, 17 milyon birden alnýndan öpüyoruz.

Birimizde yok artýk gündelik kaygý, çalým... Mehmetçik, kalk Mehmetçik! Yüzünü tanýyalým.

Kalk, zevkimiz, Türklüðü bir yüzde görmek olsun, Kalk, Tarih, Tanrý birden dirilsin, gerçek olsun...

Bozkýr, her zamankinden alýmlý, zorlu, sýcak, Nerdeyse ruhun tütüp topraklardan çýkacak.

Kimse can vermemiþtir zevkini tada tada, Bu kadar engin, temiz, mukaddes bir maksada.

Bir insanken bütün bir vatan olmak, ölüþün, Teninden silkindiðin eþsiz sabahý düþün.

Bir topun aðzý ufuk, gülle güneþin adý, O sabah artýk güneþ bir ufuktan doðmadý.

Dumlupýnar’sýz kalan Ýstiklâl, sakat-yarý, Dumlupýnarlar millet yapacak yýðýnlarý.

Ýstenince yerini doldurmak maksadýmýz, Bugün Mehmetçik bizim müþterek soyadýmýz.

Dumlupýnarlar’dayýz biz bugün de yarýn da, Yaþayan Mehmetçiðiz dâvanýn saflarýnda.

Sen nasýl ulaþtýnsa ilk hedef Akdeniz’e, Ve nasýl getirdinse dünyayý orda bize.

Þehit asker!.. Bizde de ayný hamle, ayný hýz, Sana lâyýk bir vatan yapmak dâvâsýndayýz.

Behçet Kemal ÇAÐLAR


ZAFER

Anneler dindiriniz gönlünüzün yasýný, Düþman kanýyla sildik palamýzýn pasýný, Yeniden çizmek için vatan haritasýný, Kandan ve kýyametten bir sahneye çevirdik, Gökleri çatýrdayan bir vatan parçasýný.

Anneler aðlamayýn dönmeyenlerinize, Vatan katillerini getirdik iþte dize, Dumlupýnar üstünde yol ararken denize, Çöktü savletimizden düþmanla dolu daðlar, Gökler geniþleyerek Akdeniz geldi bize!

Biz taze kanlarýný hürriyetine katan, Bir nesliz, ülkemizde biziz yegâne sultan, Tanyeri nur alýyor muzaffer alnýmýzdan... Karþýmýza çýkmayýn Akdeniz dalgalarý, Yolumuzu bekliyor yekpare ana vatan!

Kemalettin KAMU

BU MÝLLET YAÞAR

Bizim süvarimiz amma da ata binerAyaðý yere deðer, baþý göðe deðer

Bizim piyademiz yola yeðin giderBastýðý topraðý ezer

Bizim topçumuzun narasý hay babam hayGülleden beter

Saðdýçlarým, sizin gibi yiðitleri oldukçaBu millet yaþar

Cahit KÜLEBÝ

EMANETTÝR VATAN

Adaletinden zalimler çekinsin, ürksünAsaletinle sanki omuzlarda kürksünSen ki; Adýnla sanýnla Türkoðlu Türk’sün__Unutma! Emanet kaldý sana bu vatan __Gün gelip hesabýný soracaktýr Atan

Býrak! Baþkalarý eðlenedursun zevkleHesaplarý ödensin tahvillerle, çekleSen sabýrla özlenen altýn nesli bekle__Unutma! Emanet kaldý sana bu vatan __Gün gelip hesabýný soracaktýr Atan

Karanlýk bütün kirler nur ile silinirSahip çýk! Ki vatan dilim dilim dilinirAltýn nesil “Asýmýn nesli” dir. Bilinir,__Unutma! Emanet kaldý sana bu vatan __Gün gelip hesabýný soracaktýr Atan

Baþýboþça yýlkýda mý sandýn kendiniSilkin, titre ve yýkýver gaflet bendiniBoþa çýkart zalim düþmanlarýn fendini__Unutma! Emanet kaldý sana bu vatan __Gün gelip hesabýný soracaktýr Atan

Baþtan ayaða donan bilimin zýrhýylaDönüp dursun tüm diþliler zafer çarkýylaTaç ol baþlara adaletinin farkýyla __Unutma! Emanet kaldý sana bu vatan __Gün gelip hesabýný soracaktýr Atan

Halil MAMIÞ


VATANIM

Ey kalbimin hünkârý, tarihimin aynasý! Ey yiðitler diyarý, Türk’ün müþfik anasý! Ey þehitler yataðý, kandan olan mayasý! Dinle gözümün nuru, dinle nazlý sultanýmSevdiceðim, her þeyim, benim caným vataným!

Âþýk Kerem gibiyim, coþarým senin içinAþýlmayan daðlarý aþarým senin içinGerekirse aç, susuz yaþarým senin içinSenin için her þeyi yaparým ben cananýmSevdiceðim, her þeyim, benim caným vataným!

Âþýðýným, gözümden yaþ akar yaþ üstüneBaþ koymuþum yoluna, her emrin baþ üstüneTarih boyu milletim taþ koymuþ taþ üstüneSar beni yeþil cennet, öyle istiyor canýmSevdiceðim, her þeyim, benim caným vataným!

Dayanamam sevdiðim, gözündeki yaþý silGam çekme, uyanýyor uykudaki bu nesilRehberimiz Kur’an’dýr; Resul’ümüz mümessilTaþýna, topraðýna, her þeyine kurbanýmSevdiceðim, her þeyim, benim caným vataným!

Turan eller üstünde alp-erenler olacakHer tarafýn Ýslâm’ýn nuru ile dolacakAy yýldýzlý bayraðým göklerinde kalacakSana kem gözle bakan herkes benim düþmanýmSevdiceðim, her þeyim, benim caným vataným!

Çekecek cezasýný hürriyet cellâtlarýHep baþý dik gezecek asil Türk evlatlarýAlparslanlar, Fatihler, Yavuzlarýn atlarýBize iz býrakmýþlar, izle dolu her yanýmSevdiceðim, her þeyim, benim caným vataným!

Gezeceðiz üstünde bu izleri sürerek“Biz Türk’üz! ” diyeceðiz, göðsümüzü gererekHer karýþ topraðýný nakýþ nakýþ örerekSeni mest edeceðiz, müsterih ol ceylanýmSevdiceðim, her þeyim, benim caným vataným!

Bil ki, senin yolunda durmadan koþacaðýmSenin için ölürsem, iþte o zaman saðýmÞehitlik son mertebe, döner isem alçaðýmYeter ki senin için dökülsün benim kanýmSevdiceðim, her þeyim, kalbim, ruhum, vataným!

Cemal GÖREN


KIZILIRMAK KIYILARI

Kardaþ, senin dediklerin yok,Halay çekilen toprak bu toprak deðil.Çýk hele Anadoluya,Kamyonlarla gel, kaðnýlarla gel gayri,O kadar uzak degil.

Çamý bitmis, kavaðý azalmýþ,Gamla örtülü bayýrlar, çýplak deðil.Yedi ay kýþtan sonra,Yeþeren senin yasamýndýr,Yaprak deðil.

Yersin, içersin sofrasýndan, üç yüz senedir,Kuvvetlisin ama kuvvet hak deðil.Bakýmsýzlýklarla göçüp gitmis bir cihan,Mevsimler soðumus, sular azalmýþ,Buðday, Selçuklulardan kalan baþak degil.

Parça parça yarýlmýþ öküz ardýnda,Parmaði üç pare, týrnaðý ak deðil.Utanýr elin ayaðýn,Korkarsýn yakýndan görsen,Eli el degil, ayaðý ayak degil.

Gün doðar, tarla kuþlarý uçuþurlar,Aðýr bir aydýnlýk, bildiðin þafak deðilÖyle dalmýþ ki yüzyýllar süren uykusuna,Uyandýrmazsan,Uyanacak deðil.

Dertle sefaletle yüklü,Siyah leþlerle kararmýþ, berrak deðilÇaðlayan ne,Akan kim,Kýzýlýrmak deðil.

Kardaþ, görmüyorum ama hala duyabiliyorum,Geçmiþ zamanlar gelecek zamanlardan parlak deðil,Vakte þahadet edercesine yükselmiþ,Akþam parýltýsýndan, bütün zaferler üzerine,Daðlar dalgalanmakta, bayrak deðil.



SÝVASLI KARINCA

Koca Kýzýlýrmak köpüre köpüreAkiyordu,Bir telgraf diregi dibinde,Zamanlar kadar telaþsiz ve köpüksüz,Yürüyordu,Sivasli bir karinca.

Karþý kýyýdan parlak,Kiþniyordu,Atlar doru doru,Atlarýn þarkýsýndan ayrýlmýþ,Yürüyordu,Atlarýn mesafesini anlamaz.

Sesi, adýmlarýnýn sesi, memnun ve bahtiyar,Duyuluyordu,Kahraman.Bir açlýðýn ayaklarýnca aziz,YürüyorduYeryüzünden.

Rahat gidiþinden belli,Biliyordu,Daðý, suyu, otlarý, lezzetle.Baþka karýncalardan kopmuþ,Yürüyordu,Baska karýncalara.

Gayretle, çaliþmakla, yorulmazlýkla,Benziyordu,Afrika’dakine, Çin’dekine, Paris’tekine,Kara topraðýn alný üstünde, kara,Yürüyordu,Alýn yazýsýndan daha hür.

Yoktu fikirlerden, davalardan haberi,Yürümüyordu,Rüyasi hiç.Buðday tanesi üzre,Yürüyordu,Sivaslý bir karýnca.



KÜÇÜK ASKER

Küçük asker, silah eldeKahramanca ilerliyorKarþýsýnda bütün belde“Kahramaným, yaþa!” diyor...

Küçük asker, küçük asker!Vatan senden hizmet ister.

Vatan için çeker emekHerkes; bu borcu herkesin.Vatan demek ninen demek,Sen nineni sevmez misin?..

Küçük asker, küçük asker!Vatan senden þefkat ister.

Vatan senden hayat umar,Sen yaþarsan o canlanýr;Vatan için ölmek de var,Fakat borcun yaþamaktýr...

Küçük asker, küçük asker!Vatan senden kuvvet ister.

Minimini omuzlarýnTaþýyacak yarýn tüfek;Tüfek deðil, vatan yarýnO omuza yüklenecek...

Küçük asker, küçük asker!Vatan senden gayret ister.

Küçük asker dinle bunu:Sakýn boþa silah atma;Kýlýcýný, kurþununuHaksýzlýða karþý sakla...

Küçük asker, küçük asker!Hak da senden kuvvet ister.

Tevfik FÝKRET


HARP ÝÇÝNDE

Babalar evlerine mahcup döndü her akþam Harp içinde. Analarýn sütü kesildi, Çocuklar aðladý, Erkekler askere gitti. Kadýnlar bir deri bir kemik. Harp içinde kýzlar sarardý. Savaþanlardansa Ancak bir hatýra kaldý.

Cahit KÜLEBÝ

BÝZÝM MEMLEKET

Ýçinden tanýrým ben o elleri,Onlar ki zahirde viran olurlar;Ardýçlý daðlarý, çamlý belleriAþanlar þi’rine hayran olurlar.

Dökülür köpüklü sular yarýndan,Baharlar yaratýr kýþýn karýndan;Ýçenler sihirli pýnarlarýndanÞöyle bir silkinir, ceylan olurlar!..

Orada yaþayan erlerin içiBir yaþta yoðurur derdi, sevinci;Onlar ki sabansýz, tarlasýz çiftçi,Davarsýz, kavalsýz çoban olurlar.

Baþýboþ, kýrlara salar tayýný,Elinden düþürmez okla yayýný;Ellere býrakýr zafer payýný,Memleket yolunda kurban olurlar...

Faruk Nafýz ÇAMLIBEL

ÇANAKKALE GAZELÝ

Bu savaþ, geceleri halden hale bürünür,Ay þehitlere güler, gün melale bürünür.

Yumruðum Conkbayýrý, Týnaztepe’dir alným,Ufkum zafer tadýnda bir hayale bürünür...

Vurur kösünü mehter, kurulur can pazarý,Sýnýrlarým nur rengi bir hilale bürünür...

Gün boyu siperlerde sýðýnaðým duamdýr,Gözlerim ve yüreðim o cemale bürünür.

Boðaz þahdamarýmdýr, sahiller pençelerim,Kýlýcýmdan korkanlar, kýyl u kale bürünür...

Yüz binlerce yiðidim kanýyla yýkar yurdu,Melekler iner yere, son visale bürünür...

Çanakkale geçilmez!, þehitler nöbettedir,Çanakkale, içimde kaç misale bürünür...

Muhsin Ýlyas SUBAÞI

HEPÝMÝZ BU YURDUN EVLATLARIYIZ

Bu nasýl kavgalar çirkin döðüþlerHepimiz bu yurdun evlatlarýyýzYolumuza engel olur bu iþlerHepimiz bu yurdun evlatlarýyýz

Birleþiriz bir bayraðýn altýndaBiz Türklerin ikilik yok aslýndaYanar tutuþuruz vatan aþkýndaHepimiz bu yurdun evlatlarýyýz

Hedef alýp dövüþtüðün kardeþinSeni yaralýyor attýðýn taþýnTopluma zararlý yersiz savaþýnHepimiz bu yurdun evlatlarýyýz

Herkes ilim deryasýnda yüzüyorÇýkmýþ ayýn çevresinde geziyorYazýk bize yollarýmýz uzuyorHepimiz bu yurdun evlatlarýyýz

Kitaplar yazýlmýþ nasihat doluBirlikte güçlenir gençliðin koluGençliðe emanet Atatürk yoluHepimiz bu yurdun evlatlarýyýz

Söyler Veysel sözlerinden vazgeçmezBulanýk çeþmeden kimse su içmezGanadý olmasa kuþlar da uçmazHepimiz bu yurdun evlatlarýyýz

Aþýk VEYSEL


VATAN SEVGÝSÝNÝ ÝÇTEN DUYANLAR

Vatan sevgisini içten duyanlarSýtký ile çalýþýr benimseyerekMilletine, Ulusuna uyanlarDemez neme lazým, neyime gerek

Her ferdin hakký var, bizimdir VatanBabamýz, dedemiz döktüler al kanHudut boylarýnda can verip yatanSaygýyle anarýz, þehit diyerek

Vatan aþký ile çalýþan kafaMuhakkak eriþir öndeki safaTesir nüfuz olur her bir tarafaHerkes onu büyük tanýr severek

Olmak istiyorsan dünyada mesutHakka halka yarayacak bir iþ tutÇalýþtýr oðlunu, kýzýný okutÝnsan olmak için okumak gerek

Vatan bizim, ülke bizim, el bizimEmin ol ki her çalýþan kol bizimAyyýldýzlý bayrak bizim, mal bizimSöyle Veysel öðünerek, överek.

Aþýk VEYSEL

SARI ZEYBEK

Þu daðlarýn meþeleri karanlýk,Etekleri olur çayýr çimenlikKýzanlarla bur da eder yarenlik,“Sarý Zeybek þu daðlara yaslanýr,Yaðmur yaðar, pusatlarý ýslanýr”.

Sarý Zeybek þu daðlarýn eridir,Daðlar onun bütün yoðu varýdýr.Kendi sarý, bindiði at dorudur;Attan inip þu daðlara yaslanýr,Gözü dalar, bakýþlarý puslanýr.

Sarý Zeybek daðdan daða taþýnýr,Taþýnýr da yüce daðlar aþýnýr.Mola verip gökçen kýzý düþünür;Efe daðdan köye doðru seslenir,Yosma Gökçen sesi duyar, süslenir.

Sevmesin mi Sarý Zeybek Gökçeni?Yüzü melek, saçý ipek Gökçeni?Bütün aydýn elinde tek Gökçeni?Kýz sevmeyen erin gönlü paslanýr,Paslanýrda imil imil yaslanýr.

Padiþahýn kulaðýna varýrsa,Tutun diye devlet emir verirse ,Üç yüz atlý, beþ yüz yaya yürürse Daðlar, taþlar barut ile sislenir,Ölen ölür, analarý yaslanýr.

II

Candarmalar genç efeyi sardýlar,Kýrk ölümden beðendiðin sordular;Kýzanlarý bir bir yere serdiler.Sarý Zeybek kara sürmez þanýna,Erlik için kýyar kendi canýna.

Nasýl olsa uçar da can, kalýr ten;Bir ah tuttu þu daðlarý derinden.Sarý Zeybek vuruldu üç yerinden.“yazýk olsun Telli Doru þanýna,Eðil de bak mor cepkenin kanýna”.

Sarý Zeybek gün batarken vuruldu.Nabýzlarý yavaþ yavaþ duruldu,Gözlerine kara perde gerildiYiðit baþý düþüp kaldý yanýna,Bakmaz oldu mor cepkenin kanýna.

Sarý Zeybek öldü sanma, diridir;O, daðlarýn yine eþsiz eridir,Bütün kýzlar atýk onun yarýdýr.Vurulmuþtur hepsi onun ününe.Can atarlar þimdi gerdek gününe.

Sarý Zeybek þimdi artýk masaldýr,Sanma yýllar þerefini azaltýr.Yiðitlerin dillerinde meseldir.Er kiþiler kýyar da öz canýna Bir damlacýk leke sürmez þanýna...

Hüseyin Nihal ATSIZ


VATAN DÝYE

Öðretmenim bir iz býrak Coþsun kalpler vatan diye Gelin sevgi aðý kurak Coþsun kalpler vatan diye

Öðretmenim göster yollar Çiçek açsýn kuru dallar Hizmet için bütün kollar Taþsýn kalpler vatan diye

Gönderiyor baba ana Öðretmenim kana kana Ýlim irfan öðret bana Piþsin kalpler vatan diye

Öðretmenim iþle beni Nakýþ nakýþ ilim yeni Vatan millet sevgisini Koþsun kalpler vatan diye

Ayhan BÝNGÖL

MEMLEKET

Yazý yazsam, þiir yazsamDerim; Memleket, MemleketNice güzel þehir gezsemYerim Memleket, Memleket

Topraðýnda yattýðýmYüreðimden kattýðýmBoncuk boncuk akýttýðýmTerim Memleket, Memleket

Ocaðýmda, közlerimdeSarf ettiðim sözlerimdeSeyrettiðim gözlerimdeFerim Memleket, Memleket

Kazma kürekle oyduðumVerdikleriyle doyduðumHiç karþýlýksýz koyduðumSerim Memleket, Memleket

Sözün özü þu ki; LafýmSakýn sanma beni safým!Sað tarafým, sol tarafým…Gerim Memleket, Memleket

Halil MANUÞ

VATANIM

Nemli yamaçlarýn, yüksek daðlarýnSerin gölgeli, bir hoþtur yollarýnEskitemediði bunca yýllarýnSen Vataným, Anadolu’m, Türkiye’m.

Tazedir her mevsim yeþil otlaðýnÖzlem giderdiðim örtün,yapraðýnEvreni sarar, kokusu topraðýnSen Vataným, Anadolu’m, Türkiye’m.

Dereler, ýrmaklar, çaðlayan sendeRüzgarlar, kayalar aðlayan sendeÝnsaný doðaya, baðlayan sendeSen Vataným, Anadolu’m, Türkiye’m.

Daðlarýný kýr çiçeklerin bezerOrmanlarýnda ceylanlarýn gezerDenizlerinde güzellerin yüzerSen Vataným, Anadolu’m, Türkiye’m.

Ýrfan ÇELÝK

BU VATAN

Her karýþ topraðý sulandý kanla Bu vatan kolayca vatan olmadý Bedeli ödendi sayýsýz canla Bu vatan kolayca vatan olmadý

Allah Allah oldu ilk sözlerimiz Düþman tanýmadý öfkelerimiz Bayrak ezan idi simgelerimiz Bu vatan kolayca vatan olmadý

Þehadete koþtu milyonlarca can Toprakla buluþtu gönülde iman Uðrunda oldular uðrunda kurban Bu vatan kolayca vatan olmadý

O yüce resul de þöyle seslendi Vatan sevgisi de imandan dedi Ecdadým vataný namusu bildi Bu vatan kolayca vatan olmadý

Haktan armaðandýr armaðan sana Canýndan aziz bil sahip çýk ona Bu sözü küpe yap tak kulaðýna Bu vatan kolayca vatan olmadý

Hasan KONÇ

VATAN AÞKIM

Bu caným topraða fedâdýr benim Kanýmla, topraðý kar; vatan aþkým Bir huzur içinde, yüce gönlümü Diyardan diyara, sür, vatan aþkým

Toprak et bedenim, savur daðlara Karýþsýn topraða, can; vatan aþkým Küllerimden, sýnýr yapýn daðlara Serhatlerde gözcü, kal; vatan aþkým

Vatan topraðýna serilsin beden Toprakla belensin, ten; vatan aþkým Tanklar arkasýna gerilsin beden Vatan sevdasýna, doy; vatan aþkým

Zincir kelepçede sürünsün beden Akan kanlarýmla dol; vatan aþkým Baþým topraðýnda, çarmýkta beden Taþtan yastýklara, doy; vatan aþkým

Tüm vatan sathýnda duyulsun ünün Gönüllere bir aþk, sal; vatan aþkým Bir efsane olsun yaþanan günün Geleceðe destan, kal; vatan aþkým

Kaným, damla damla akýp, uðrunda Yüreklerde bir iz, kal; vatan aþkým Bilesin ki Çaðrý senin uðrunda Ölmeyip sürünse, az; vatan aþkým

Abdullah Çaðrý ELGÜN


ÖNCE VATAN

Bu topraða nice canlar verildi, Haindir ülkemi satan diyorum. Zalimler ordusu yere serildi, Önce vatan sonra vatan diyorum.

Topraðýný sürdüm ekini biçtim, Ekmeðini yedim suyunu içtim, Asker olmak için sýraya geçtim, Önce vatan sonra vatan diyorum.

Bir elimde silah birinde Kur’an, Geldi diyorlar bak þehitlik sýran, Babam bile olsa karþýmda duran, Önce vatan sonra vatan diyorum.

Gözümü kýrpar da durursam beri, Korkar da bir adým atarsam geri, Kalbime saplayýn tüm süngüleri, Önce vatan sonra vatan diyorum.

Mehmetçik sýnýrda nöbet tutuyor, Bütün sevdikleri rahat yatýyor, Kalbi vatan vatan diye atýyor, Önce vatan sonra vatan diyorum.

Aðlamasýn anam aðlamasýn yar, Vatan için ölmek olur mu hiç ar, Size ahirette þefaatim var, Önce vatan sonra vatan diyorum.

Sedat KOCABEYSeslendiren: Þeyma Yýldýz / Özel Baðlarbaþý Anadolu Lisesi 12/C


VATAN SAÐ OLSUN

Vatan için seve seve canýmý Vermeye hazýrým vatan sað olsun Terk ederim þu dünyanýn malýný Her þeyden geçerim vatan sað olsun

Vatan ana vatan namus vatan yar Ay yýldýzlý bayraðýnda gönlüm var Fitneye fesada þu dünyayý dar Etmezsem ölürüm vatan sað olsun

Bütün dünya vatan deðil yurt deðil Her yer parsellenmiþ sahipsiz deðil Benim yurdum öksüz kimsesiz deðil Uðrunda ölürüm vatan sað olsun

Her canlýnýn vataný var yurdu var Vatansýz insanýn günü ahuzar Bu ülke bölünmez mahþere kadar Ülkeme kurbaným vatan sað olsun

Güner KAYMAK

BU VATAN BÝZÝM

Nehirler damarým, ýrmaklar kaným Topraklarý ettim, kemiðim caným Ýkimizde atalardan armaðan Tek aþkýmsýn gözüm nuru vataným

Candan sevgilisi tüm kalbimizin Bu vatan bizimdir, bu vatan bizim

Orta Asya’lardan taþtýk da geldik Türklüðün þanýyla coþtuk da geldik Nice engelleri aþtýk da geldik Avrupa’ya ýþýk saçtýkta geldik

Biz tek sahibiyiz bu ülkemizin Bu vatan bizimdir, bu vatan bizim

Ýmparator olduk yurt yöremizde Adaletli olduk her töremizde Kaç millet barýndý tek gölgemizde Hakim olduk üç kýta, yedi denizde

Her karýþta kaný þehidimizin Bu vatan bizimdir, bu vatan bizim

Millet borcumuz var þehidimize Bu vatan onlardan emanet bize Sevgiyle baðlansak, birbirimize Vatan aþký doðar, tüm gönlümüze

Ulusu yüceltir, sevgiyle azim Bu vatan bizimdir, bu vatan bizim

Tuncer SÖNMEZ


VATAN ÝÇÝN

Borcu var ayyýldýza bu canýn Destan olsam vatan için ne yazar Kurbanýyým ta ezelden topraðýn Kefen giysem vatan için ne yazar

Milletim var soyu sopu kahraman Caným gitse vatan için ne yazar Nöbetteyim bayrak için her zaman Ömrüm gitse vatan için ne yazar

Sevmiþim Türkiyemi gönülden Yârdan geçsem vatan için ne yazar Sevdamýz var bu vatana derinden Mecnun olsam vatan için ne yazar

Kokusu var þehitlerin burada Tek millet olmuþuz Anadolu’da Ben de varým ölmek için sýrada Þehit olsam vatan için ne yazar

Arif BÜK

VATAN ÝSTERÝM

Benim amacým taþ deðil, toprak deðil ki, Uðruna binlerce Mehmet, yatan isterim. Benim derdim han deðil hamam deðil ki, Ben binlerce can verilmiþ, vatan isterim.

Vatan namustur, canýmýzdan can veririz, Gerekirse eðer, bayraða da kan veririz, Þehit olur Mehmet, tarihe de þan veririz, Ben þanlý bir tarihe sahip, vatan isterim.

Ýstiklâl uðruna her ölüm, yaþam demektir, Yaþayan þehidi olan vatan, vatan demektir, Þehit dediðin vatana hayat katan demektir. Ben ruhuna hayat katýlmýþ, vatan isterim.

Yusuf AYSAN

VATAN DEYÝNCE

Sabýr çöllerinde cehdle koþarým Kahýr denizini elbet aþarým Bilir misin ben ne için yaþarým Kalbim hýzla vurur vatan deyince

Albayraðýn aydýnlýðý yüzümde Þehadet arzusu yanar özümde Gayrý yalan dünya yoktur gözümde Akan sular durur vatan deyince

Çileler katlanýp yüce dað olsa Zindanlara hapseyleyen çýð olsa Bir gün deðil bin yýl deðil çað olsa Dertler unutulur vatan deyince

Anlar isen bu sevdanýn sýrrýný Çiðnetmezsin namusunu, arýný Darmadaðýn eyler tüm efkârýný Gönül huzur bulur vatan deyince

Sorulunca derdin nedir, varýn ne Ülkün nedir, aþkýn nedir, yarin ne Þehadete koþmaktaki kârýn ne Bu vatan kurtulur, vatan deyince

Hasan KON

GURBET

Gurbette garibin bitmez ki derdi Vatan derdi, sýla derdi, yâr derdi Seher yeli yar kokusu getirdi Vatan, vatan diye koklar gezerim

Kadir Mevlâm böyle yazmýþ yazýmý El çekmez ki benim derd ü nazýmý Gurbet elde can yoldaþým sazýmý Vatan, vatan diye çalar gezerim

Uzatma harama sakýn elini Yüce Mevlam yalnýz komaz kulunu Gurbette garibin bin bir halini Dinleyen yok diye söyler gezerim

Remzi’yim yazarým kalem elimde Hakkýn kelamý var her dem dilimde Altýn kafes olsa gurbet elinde Vatan, vatan diye aðlar gezerim

Remzi ZENGÝN

TÜRKÝYEM

Baþ koymuþum Türkiye’min yolunaDüzlüðüne yokuþuna ölürümAsýrlardýr kýr atýmý suladýmIrmaðýnýn akýþýna ölürüm

Sevdalýyým yangýn yeri bu sinemDoksan yýldýr çile çekmiþ hep ninemPýnarlardan su doldurur EminemMavi boncuk takýþýna ölürüm

Düðünüm, derneðim, halayým, barým,Topraðým, ekmeðim, namusum, arýmKilimlerde çizgi çizgi efkarým,Heybelerin nakýþýna ölürüm

Dilaver CEBECÝ

OÐUL

Oðul hürmet göster, þehit yatana Þehit demek, lider demek, baþ demek Oðul gönlünü ver, þanlý vatana Vatan demek, ekmek demek aþ demek

Mukaddestir onun karýþ topraðý Zaferle doludur kokar yapraðý Gönül deryasýna akar ýrmaðý Vatan demek, ömür demek, yaþ demek

Sahipsizse, herkes girer topraða Hüzün düþer ay yýldýzlý bayraða Fýrsat düþer o an hesap sormaða Vatan demek, bayrak demek, coþ demek

Özgürce konmalý kuþlar dallara Özgürce yaðmalý karlar daðlara Özgürce dolmalý çaylar göllere Vatan demek, toprak demek, iþ demek

Arada bak tarih denen kitaba Göz at amma dolma sakýn bir kaba Yurda sahip olamazsa tüm çaba Vatan demek, yürek demek, boþ demek

Korku, dostun olsa ayýr yanýndan Vatan sevgisini üst tut canýndan Paslý kýlýncýný çýkar kýnýndan Vatan demek, namus demek, döþ demek

Doðru hedeflere doðrult atýný Sonsuzluða doðru kur saatini Yaptýðýn yanlýþsa kýr inadýný Vatan demek, sabýr demek, taþ demek

Sýrrýný kaptýrma dostuna bile Düþmanýna bile iyilik dile Öldüysen vatanda çekmeden çile Vatan demek, ölmek demek, koþ demek


Kimler bozar ise senin töreni Zalimlere harca bütün zerreni Cihan tutuþsa da yakma yöreni Vatan demek, bahar demek, kýþ demek

Zamaný gelince baðlan birine Gerekirse candan geçsin erine Gönlüne çak þöyle en has yerine Vatan demek, vefa demek, eþ demek

Baþýný dikçe tut alnýn açýksa Korkma sakýn düþman nereden çýksa Belasýný bulsun neye layýksa Vatan demek, kavga demek koþ demek

Ýyi ayýr düþmanýndan dostunu Ýyi anla kör nefsinin kastýný Dost görünse gözden taný hasmýný Vatan demek, ölüm demek, hoþ demek

Necati ÞÝMÞEK


GÜNEY ÝLLERÝ

Gök mavi, daðlar ak, ovalar yeþil...Dört mevsim bahardýr güney illeriÇið düþmüþ çiçekte gün ýþýl ýþýl..Bir sarý, bir mordur güney illeri

Yollar kývrým kývrým iner yokuþtan,Köpüklü sularý dökülür taþtanKuþlarý çiçekten, çiçeði kuþtanSeçilmeyen yerdir güney illeri

Daðýlýr yaylanýn boz dumanlarýEðilir yýldýzlar öper çamlarýBir baþka alemdir yaz akþamlarýCennet ile birdir güney illeri

Baharda haz duyar nar çiçeklenirArý sesi çan sesine eklenirTüm güzellik Toroslarda renklenir;Oylum oylum kardýr güney illeri

Motor sesiyle uyanýr sabahKekik kokusuna boyanýr sabahÖzene bezene yaratmýþ Allah,Ne geniþ, ne dardýr güney illeri

Ordadýr ozanýn gönül bolluðuSevgi sýcak sýcak, aþk buðu buðu..Gerçek yiðitlerin harman olduðuEþsiz bir diyardýr güney illeri

Abdürrahim KARAKOÇ


HEP VATAN ÝÇÝN

Buz tutmuþ umutlar, kilitli sözler Kim bilir içinde, ne sýrlar gizler Kaskatý kesilmiþ, o ayaz yüzler Al bayrak þeref þan, hep vatan için

Issýz yamaçlara, mekaný kurmuþ Hasretin zifiri,siyahý vurmuþ Acýyý beleyip, koynuna sarmýþ Buzdaðýnda bir can, hep vatan için

Donuk bakýþlar da, hüzünlü aðýt Beþ parmaðýn izi, çizili kaðýt Bir kuru resimle, efkarý daðýt Düþlenir mutlu an, hep vatan için

Ne sabahý belli, ne de gecesi Fedadýr uðruna, aþkýn yücesi Nelerden vazgeçer, daha nicesi Son vasiyet bu kan, hep vatan için

Soysuz pusu kurmuþ, atýyor çalým Acýmasýz öfke, yaðdýrýr zulüm Her an pençesinde, bekliyor ölüm Helaldir akan kan, hep vatan için

Hacer ALÝOÐLU

BU VATAN BÝZÝMDÝR

Þehitler yurdudur cennet vataným, Bu vatan bizimdir, bizim kalacak. Korkma sönmez dilimdeki destaným, Bu vatan bizimdir, bizim kalacak.

Tarihin içinden gelen ses benim, Gel deyip çaðýran þu nefes benim, Uðrunda þehitlik var heves benim, Bu vatan bizimdir, bizim kalacak.

Candan baðlanmýþýz Þahlar Þahýna, Doðuþtan neferiz karargâhýna, Dönmeyiz baþ koyduk güzergâhýna, Bu vatan bizimdir bizim kalacak.

Vatan dedik namus dedik ar dedik, Ana dedik, bacý dedik yâr dedik, Þerefle ölmeði cana kâr dedik, Bu vatan bizimdir bizim kalacak.

Allah nidasýyla oluþan ahenk, Yükseldi sesimiz yerden arþa dek, Cihanda bulunmaz vatanýma denk, Bu vatan bizimdir bizim kalacak.

Her zerre toprakta ecdât izi var, Bayraða kan verdik renkte özü var, Eren’inin daha nice sözü var, Bu vatan bizimdir bizim kalacak.

Mehmet ERENSeslendiren: Ece Öztürk / Özel Ýstanbul Fen Lisesi 10/A


VATAN ÞEHÝTLERÝNE

Düþmanýn üstüne mertçe gidenin, Emanet ettiði yerdir bu vatan, Uðrunda canýný feda edenin, Býrakýp gittiði yerdir bu vatan.

Aç susuz düþmana kurþun atanýn, Ýki yüz on okka yalnýz tutanýn, Þehit olup bu toprakta yatanýn, Kanýný döktüðü yerdir bu vatan.

Hak yolundan doðrularý görenin, Bozguncuyu memleketten sürenin, Huzur için mücadele verenin, Beyaz gül diktiði yerdir bu vatan.

Onurlu olmayý üstün kýlanýn, Gazisini omuzuna alanýn, Ýstiklal uðruna birlik olanýn, Tohumlar ektiði yerdir bu vatan.

Asker ocaðýný kutsal bilenin, Þahlanýnca daðý taþý delenin, Savaþa giderken yüzü gülenin, Þefkatle baktýðý yerdir bu vatan.

Ýhtiyat askeri yiðit babanýn, Mühimmat taþýyan güçlü ananýn, Çocuk kucaðýnda onca bacýnýn, Terinin aktýðý yerdir bu vatan.

Yalýn ayak cihat için koþanýn, Kaya der çemberler yarýp aþanýn, Vatan sevgisiyle dolup taþanýn, Al bayrak çektiði yerdir bu vatan.

Osman KAYA


ÖNCE VATAN

Sabýrla besleyen, bakýp büyüten, “Önce vatan, önce vatan” diyoruz. Mektebinde ilim, irfan öðreten, “Önce vatan, önce vatan” diyoruz.

Bir iken çoðaltýp binlerce kýlan, Çareyi her zaman beraber bulan, Tarihler Boyunca ayakta kalan, “Önce vatan, önce vatan” diyoruz.

Yaylada, ovada, daðda, bayýrda, Koyun kuzu güttüðümüz çayýrda, Ýyilikte, güzellikte, hayýrda, “Önce vatan, önce vatan” diyoruz.

Saðlýðýmýz, huzurumuz dirlikte, Ne bulduysak bulduk elbet hürlükte, Ana, baba, evlat, torun birlikte, “Önce vatan, önce vatan” diyoruz.

Vatandýr bizlere kanat, can olan, Vatandýr bizlere kuvvet, kan olan, Vatandýr sevgisi imandan olan, “Önce vatan, önce vatan” diyoruz.

Durdu ÞAHÝN

BU VATAN BÝZÝM

Vatan için canlarýný Veren yiðitler bizimdir Helal edip kanlarýný Giden yiðitler bizimdir

Anam öyle dedi bana Emanettir vatan sana Ýhanet etme atana Diyen yiðitler bizimdir

Vatan sana caným feda Bütün topraðý þüheda Vatanýmdan etme cüda Diyen yiðitler bizimdir

Can verilir vatan için Kan verilir vatan için Ser verilir vatan için Veren þehitler bizimdir

Nail ÇELÝK

GÖRDÜÐÜN KOSKOCA ANADOLU VATAN

Kimisi can sever, kimisi canan Benim de sevgilim bu yüce vatan. Nabýzla sevgisi durmadan atan Gördüðün koskoca Anadolu Vatan

Çanakkale destaný yeniden yazan Dillerden düþmeyen, Edirne,Van Aziziye tabyalarýnda tarihi yazan Gördüðün koskoca Anadolu Vatan

Her zerresi kanla yoðrulmuþ torak, Hepimiz Anadolu çýnarýnda bir yaprak. Burçlarda dalgalanan kanýmdan bayrak Gördüðün koskoca Anadolu Vatan

Ýzmir’de efe olur, Ankara’da seðmen Elazýð’da gakkoþ Erzurum’da dadaþ Cephede bakmýþsýn olmuþ sarý zeybek, Gördüðün koskoca Anadolu Vatan

Halil ÇOLAK

SON SÖZÜM

Kurþunlar çýð gibi yaðsa üstüme Roketler göðsümde yanýp sönse de Azrail yüzüme gülümsese de Son sözüm son arzum vatan sað olsun

Bir deðil bin tane oðlum olsa da Gözlerimin önünde yitip solsa da Analar saçlarýn bir bir yolsa da Son sözüm son arzum vatan sað olsun

Davul zurna ile çýksam daðlara Al bayraða sarýlý dönsem sýlaya Tabutuma yek vücut koymasalar da Son sözüm son arzum vatan sað olsun

Evladý ayalim yetim kalýnca Gelinliðe tek tek kan damlayýnca Refikam ayýlýp bayýldýðýn da Son sözüm son arzum vatan sað olsun

Mermiler bizlere madalya olsa Nebi ocaðýnda vademiz dolsa Gençliðim daðlarda sararýp solsa Son sözüm son arzum vatan sað olsun

Baba diye sarýlsam mezar taþýna Karnemi alýnca gelsem yanýna Gözyaþým sel olsa aksa topraða Son sözüm son arzum vatan sað olsun

Nevres’in hayatý vatan yolunda Cennet vaat etmiþler yolun sonunda Sorsalar son arzun hakkýn uðrunda Son sözüm son arzum vatan sað olsun

Nevres KÝP


BABAM VATAN GÖREVÝNDE

Yokluðun kalbime hüzün mü ekler Vatan görevinde askerde babam Minik kuzularýn yolunu bekler Vatan görevinde askerde babam

Komutana söyle seni göndersin Ýki kuzum beni özlemiþ dersin Seni koklayalým yine gidersin Vatan görevinde askerde babam

Yolladýðýn mektubu kýzlarýn açtý Açtýk ya etrafa kokular saçtý Aðlamýyoz babam göze toz kaçtý Vatan görevinde askerde babam

Minik ellerimizi mektuba çizdik Asker çocuðuyuz gururla gezdik Yollarda gözümüz hasretten bezdik Vatan görevinde askerde babam

Kardeþim de artýk seni bekliyor Resmini koynunda orda saklýyor Özleyince seni mektup kokluyor Vatan görevinde askerde babam

Anam da yaþýný saklýyor bizden Aðlamam diyor da akýyor gözden Ne olursun babam geliver tezden Vatan görevinde askerde babam

Fatma KALKAN


VATAN

Vatan vatan, dediðimiz bu yerler, Ne nehir, ne ýrmak, ne toprak, ne taþ… Bebeklerimizi belediðimiz, Bir tarih dolusu, bin yýllýk uðraþ… Uðraþ bin yýllýk, Savaþ bin yýllýk…

Vatan vatan, dediðimiz bu gökler, Ne bulut, ne yaðmur, ne kar, ne dolu… Boþa gitmemiþtir, onca emekler, Þühedaya gider, þehitler yolu… Yolu þehitler, Dolu þehitler…

Vatan vatan, dediðimiz bu diyar, Ne tarla, ne tapan, ne bostan, ne bað… Üzerinde seker, bir kýnalý yar, Sýrtýmýzý verdiðimiz kara dað… Kara bir dað, Denizlerde að…

Vatan vatan, giydiðimiz bu cevher, Ne ova, ne yayla, ne ýrmak, ne çay… Her ipliði cümle cihana deðer, Kýrýmýzý sancak üstünde yýldýz ile ay… Ay ile yýldýz, Yýldýz ve hilâl…

Ahmet YOZGAT


BU VATAN BÝZÝMDÝR

Al kanlar akýttýk yanýk baðrýnda Çok þehitler verdik kadrin bilecek Zor savaþlar yaptýk hilâl uðrunda Bu vatan bizimdir bizim kalacak.

Karlý daðlar aþtýk hesabýn sorduk Sabýr ve sükûnla hedefe vardýk Darbeler yesek de yeniden kurduk Bu vatan bizimdir bizim kalacak.

Yýllar geçip gitti sormadýk niçin? Durmaksýzýn koþtuk bugünler için Bin derdi yüklendik yolunda göçün Bu vatan bizimdir bizim kalacak.

Üstün gayret verdik imar ederken Topraðý iþledik yeþermez derken Zoru baþarýrken uyandýk erken Bu vatan bizimdir bizim kalacak.

Burhanettin AKDAÐ

VATAN

Nice can vererek kazandýk seni Canýmý uðruna koyduðum vatan Kalbine gömersin seni seveni Canýmý uðruna koyduðum vatan

Bir karýþýn vermem senin düþmana Caným kurban senin gibi canana Kimler kurban olmaz böyle vatana Canýmý uðruna koyduðum vatan

Üç tarafýn deniz ile çevrildi Dünyanýn milleti sende devrildi Can veririz toprak vermez denildi Canýmý uðruna koyduðum vatan

Çanakkale geçilmez boynunda inci Tattýrmadýk biz düþmana sevinci Bizler bir yolcuyuz sen daim hancý Canýmý uðruna koyduðum vatan

Hüseyin ölse de veremez seni Uðruna koyarým baþý bedeni Kalbin derinliðine gel sakla beni Canýmý uðruna koyduðum vatan

Hüseyin PARLAKDEMÝR

VATAN SAÐ OLSUN

Can verdim memleket uðruna anne Uðruna öldüðüm vatan sað olsun Ebedi sýðýndým baðrýna anne Uðruna öldüðüm vatan sað olsun

Annemde feryadým kýþlada yas var Babamda gözyaþý dolu bir tas var Toprakta kararma suda az pas var Uðruna öldüðüm vatan sað olsun

Þafaktan az önce güneþ tutuldu Bir ben miyim ne yiðitler vuruldu Dur diyen yok ne de hesap soruldu Uðruna öldüðüm vatan sað olsun

Eyvallah komutan hoþça kal ordu Talihim anlýndan güneþi vurdu Geride kalanlar korusun yurdu Uðruna öldüðüm vatan sað olsun

Ýbrahim KURTSeslendiren: Buðra Ekþi / Özel Baðlarbaþý Anadolu Lisesi 9/A

SEVÝLMEZ MÝ?

Bahçesi gülce kokan, Bu vatan sevilmez mi? Sularý dostça akan, Bu vatan sevilmez mi?

Görevi halka hizmet, Suçlulara olur dert, Polisi gerçekten mert, Bu vatan sevilmez mi?

Askeri korku bilmez, Hainlere hiç gülmez, Al bayrak asla inmez, Bu vatan sevilmez mi?

Daðlarý çok heybetli, Ovalarý kýymetli, Oðlu kýzý iffetli, Bu vatan sevilmez mi?

Her evladý bir bahar, Vefada ulu çýnar, Cennetlik analar var, Bu vatan sevilmez mi?

Mazlumlarýn duasý, Bülbüllerin yuvasý, Yiðitlerin yiðitlerin kalesi, Bu vatan sevilmez mi?

Umuduyla coþtuðum, Hedeflere koþtuðum, Her þeye kavuþtuðum, Bu vatan sevilmez mi?

Durdu ÞAHÝN


ÇANAKKALE ÞEHÝTLERÝNE

Sen Türk’sün, Türk kaný akar baðrýndan Yer gök inler Allah diyen çaðrýndan Eser kalmaz vücuttaki aðrýndan Vatan için þehit düþen Mehmedim

Sen ölmedin asla ölmeyeceksin Düþmanlara fýrsat vermeyeceksin Bu güzel vatanýn koruyanýsýn Vatan için þehit düþen Mehmedim

Nice küçük büyük Mehmetçiðimiz Vatan için canýnýzý verdiniz Çanakkale oldu en son yurdunuz Vatan için þehit düþen Mehmedim

Canla baþla giriþtiniz savaþa Binlerce rahmetler Mehmet çavuþa Ve kýnalý yavru ve aða paþa Vatan için þehit düþen Mehmedim

Seller gibi aktý temiz kanýnýz Allah diye diye gitti canýnýz Dünyalara destan oldu þanýnýz Vatan için þehit düþen Mehmedim

Düþmanla sarýldý dört bir yanýnýz Çaðlayanlar gibi aktý kanýnýz Gani gani rahmet dolsun canýnýz Vatan için þehit düþen Mehmedim

Mehmetçiksin kafirlerin baþýnda On dördünde ya da seksen yaþýnda Hiçbir zalim duramadý karþýnda Vatan için þehit düþen Mehmedim

Destanlarýn dilden dile dolaþýr Ünün-þanýn dünyalara ulaþýr Gece-gündüz Allah diye savaþýr Vatan için þehit düþen Mehmedim

Seher ATAN


VATAN DERÝM

Al Bayraðýn gölgesinde yaþarým, Vatan derim baþka bir þey söylemem. Uðruna fedadýr caným koþarým, Vatan derim baþka bir þey söylemem.

Baþ verdik baþ aldýk amma yýlmadýk, Adaletten bir an ayrý kalmadýk, Uyanýn bu güne kolay gelmedik Vatan derim baþka bir þey söylemem.

Tarihe þan verdi bu þanlý yurdum, Ay oldum yýldýzla birlikte durdum, Ebedi geçilmez bir kale kurdum, Vatan derim baþka bir þey söylemem.

Kim imiþ ortada pervasýz gezen, Bozulur hainin kurduðu düzen, Ereniyim bende böyle bir ozan, Vatan derim baþka bir þey söylemem.

Mehmet EREN

VATAN HEY!

Yüreðimsin, ekmeðimsin, çilemsin Her taþýnla, topraðýnla vatan hey! Niyazýmsýn, nazarýmsýn, aþkýmsýn Her karýþýn, adýmýnla vatan hey!

Seni bildim ana diye, yâr diye Senin için caným verdim al diye Ebed müddet benim kalasýn diye Feda sana bütün varým vatan hey!

Olmaz olsun sensiz kalsa ocaðým Viran olur her kasabam, bucaðým Kime açam sen olmazsan kucaðým Senden özge mekan tutmam vatan hey!

Sivasiyim derim sözü merdine Kahrolayým yanmaz isem derdine Anlatayým her kiþine, ferdine Sensiz olmak bize zillet vatan hey!

Rivayet KURBAN

BU VATAN BENÝMDÝR

Ak Anadolu’nun kara baðrýnda, Konya Ovasý’nda, Aðrý Daðý’nda, Ýzmir Limaný’nda, Iðdýr baðýnda, Bu vatan benimdir diyen sað olsun!

Artvin’de, Rize’de, Diyarbakýr’da, Bafra Ovasý’nda Manyas Gölü’nde, Tunceli, Edirne, Kaçkar Daðý’nda, Bu vatan benimdir diyen sað olsun!

Toros eteklerinde, Çamlýbeli’nde, Göksu Deresinde, Fýrat Nehrinde. Fethiye Koyu’nda, Ýznik Gölü’nde Bu vatan benimdir diyen sað olsun!

Hakkari, Amasya, Eskiþehir’de, Erzincan, Adana, Balýkesir’de, Kýþlada, okulda, bütün her yerde, Bu vatan benimdir diyen sað olsun!

Ankara’da, Muþ’ta Meriç Nehri’nde, Kayseri, Erzurum, Gelibolu’da, Ordu’da, Mersin’de, Karadeniz’de, Bu vatan benimdir diyen sað olsun!

Lice’de, Varto’da, Safranbolu’da, Keþan’da, Mamak’ta, Tirebolu’da, Dumlupýnar, Trakya, Anadolu’da, Bu vatan benimdir diyen sað olsun!

Erzincan, Manisa, Kastamonu’da, Çanakkale, Bursa, Kordonboyu’nda, Kýbrýs Adasý’nda, Kýrklareli’nde, Bu vatan benimdir diyen sað olsun!

Müfit AKSAKALSeslendiren: Ýbrahim Ýmdat Ekþi / Özel Ýstanbul Fen Lisesi 9/B


VATAN

Aðalar gurbete gitsem Özledikçe vatan derim Gece gündüz azap çeksem Sýzladýkça vatan derim

Deresini dað baþýný Topraðýný hem taþýný Hele o pýnar baþýný Gözledikçe vatan derim

Kekik kokan havasýný Irmaðýný ovasýný Kalbimde ki davasýný Gizledikçe vatan derim

Danyýldýz daim andýkça Hasretlik bitmez sandýkça Günbegün özüm yandýkça Cýzladýkça vatan derim

Þener DANYILDIZ

VATANA DÖNÜÞ

Senden ayrý geçen ömür sayýlmaz. Dört yýllýk hasretim bitti ey vatan. Usandým gurbetten, sana doyulmaz. Gurbet Nisari’yi netti ey vatan.

Yadelin baharý bana güz geldi. Yazýnda kýþ buldum, sanki buz geldi. Dünyanýn bin türlü derdi výz geldi. Senden ayrýlýðým yetti ey vatan.

Kaybettim kendimi ser bulamadým. Vatan kadar sýcak yar bulamadým. Þöyle bir tüneklik yer bulamadým. Nisari gurbette yitti ey vatan.

Hiçbir þey eþ olmaz imiþ vatana. Ölse yine vatan lazým insana. Çok þükür kavuþtum, çok þükür sana. Bütün kederlerim gitti ey vatan.

Nisari ÖZDOÐAN

VATAN

Gurbet eller, içimize sinmiyor. Her yere vataným, sýlam denmiyor. Kalbinin attýðý toprakmýþ vatan.

Sanki kýrýk gibi kolun, kanadýn. Kapansam kabrine þanlý ecdadýn. Koynunda yattýðý toprakmýþ vatan.

Can dayanmaz evlatlarýn derdine. ‘Ana’ diye ufuklarýn ardýna. Bakýp ah ettiði toprakmýþ vatan.

Doðudan, batýya sel gibi akýp, Tarihin uðruna türküler yakýp, Destan söylettiði toprakmýþ vatan.

Balý bile yenmez oldu yabanýn, Kaygýdan azade bir tas çorbanýn, Kaynayýp tüttüðü toprakmýþ vatan.

Bir endam ki, bülbüllerde hafakan, Her haliyle bizden olan, dost kokan, Güllerin bittiði toprakmýþ vatan.

Zirvelere kartal gibi konarak, Horasanlý erenlerin yanarak, Aþkla arýttýðý toprakmýþ vatan.

Yüzlerinde güneþ o civanlarýn, Kubbelerin, çeþmelerin, hanlarýn... Harcýna kattýðý toprakmýþ vatan.

Ta ezelden bize yazmýþ yaradan, Ey Ýstanbul Fatihlerin karadan, Gemi yürüttüðü toprakmýþ vatan.


Mahþer sýcaðýnda gölgesi serin, Gönüllere dergâh kurmuþ pirlerin, Sevgi daðýttýðý toprakmýþ vatan.

Daðýna, taþýna bir selam verin, Nasýr tutmuþ öpülesi ellerin, Þükür öðüttüðü toprakmýþ vatan.

‘Biz’ diyen bölüþür yarým lokmayý, Acýda, sevinçte bütün olmayý, Ýnsanýn tattýðý toprakmýþ vatan.

Gurbet olur, gariplerin bahtýnda, Ay yýldýzlý al bayraðýn altýnda, Türk’ün saf tuttuðu toprakmýþ vatan.

Servet YÜKSEL


VATAN HASRETÝ

Çok ayrýlýk gördüm çok hasret çektim Hepsinden zor imiþ vatan hasreti. Gönül bahçesine özlemler ektim Bir ahu-zâr imiþ vatan hasreti.

Gurbette çileli hep derbedersin Nerde benim yurdum vataným dersin Bir kere gönüle düþmeyiversin Ýnsaný yer imiþ vatan hasreti.

Sokaklarda gezsen herkes yabancý Tebessümler bile sahte yalancý Saplanýr baðrýna bir kuru sancý Ateþten kor imiþ vatan hasreti.

Hasrettir bülbülün çektiði çile Hep kavuþmak ister bir gonca güle Altýndan kafese koysalar bile, Ölmekle bir imiþ vatan hasreti.

Mehmet der; hasretlik bu cana yeter Ana baba kardeþ gözümde tüter Onulmaz bir dertmiþ veremden beter Kanserli ur imiþ vatan hasreti.

Mehmet ÞENGÜL

MEKTUP ALDIM

Aylar sonra mektup aldým Zarfta vatan kokusu var. Gözyaþlarýyla okudum Pulda vatan kokusu var.

Mektup nazlý yârdan gelmiþ Seni çok özledim demiþ Ýki yaprak gül göndermiþ Gülde vatan kokusu var.

Her satýrý hasret yüklü Acýsý içime çöktü Yazmýþ ki ayrýlýk kötü Dilde vatan kokusu var.

Celal ATAY

GELÝRÝM

Kars’tan selam gelmiþ Anadolu’ya Bozoklardan baþým üzre alýrým. Bülbül bile vatan derse çalýya Ýki elim kanda olsa gelirim

Muhammedle doðru yola gelmiþiz Þamanizm’i kuran ile silmiþiz Konduðumuz yeri vatan bilmiþiz Yozgat denen þirin ilde kalýrým.

Yiðittiler türlü engel aþtýlar Düþman deðil kara yenik düþtüler Ne döndüler nede mezar eþtiler Emmim dayým burda yatar bilirim.

Öz Türkmenem asil ganým var menem Can alirem can verirem zor menem Düþmanýn baðrýna düþen kor menem Vatan deyin seve seve ölirem

Hazani anamdýr ana vataným Ýncinmez göðsünde þehit yataným Her karýþa kaným caným kataným Edirne’den Kars’a kurban olurum.

Erdoðan BEKTAÞ

BU VATAN

Doðup, büyüdüðün topraktýr vatan Býraktý uðrunda toprakta yatan Bilmek gerekir ki, hep anlatýlan Bu toprak; þehitler, gaziler yurdu..

Bastýðýn toprakta nice kanlar var Kan döktü þehitler, gazi atalar Toprakta yatmakta kemikler baþlar Bu toprak; þehitler, gaziler yurdu.

‘Vatan! ‘ ‘Vatan! ‘ diye inledik durduk Nice þehitleri topraða verdik Onlar olmasaydý nasýl uyurduk Bu vatan; þehitler, gaziler yurdu..

Asýrlardýr üç kýtada yaþadýk At sýrtýnda bozkýrlarda koþardýk Namusumuz vatan için savaþtýk Bu vatan; þehitler, gaziler yurdu..

Nice terör esti bu vatan için Çok þehitler verdik bilirsin niçin Bu vatan deðildir çapulcu piçin Bu vatan; þehitler, gaziler yurdu..

Toprak emanettir, malým deðildir Berat’ýn yüreði zalim deðildir Her can bedeninde kaim deðildir Bu vatan; þehitler, gaziler yurdu..

Ahmet Berat ÜNAL


-Kurtuluþ Harbinde Kýnalý Eller-

KARA FATMA

Sarýkamýþ aldý erimi benim Yýlmadým düþmandan, dimdik dururum Vataný çiðnetmem, ölmeden tenim Albayrak þerefim, benim gururum

Adým Kara Fatma, dimdik çýnarým Bu vatan, bu bayrak en kutsal varým

Erdeþin beyimden bayraðý aldým Yüzlerce yiðitle daðlarda kaldým Düþman yüreðine korkumu saldým Hürriyet þiarým, benim onurum


Yiðitlere silah taþýr ellerim Akýncýyý güçlendirir dillerim Esaretle geçti benim günlerim Vatana hizmettir benim þuurum


Yunanlýlar beni esir aldýlar Maskara eyleyip, boya çaldýlar Zincirlere vurup, kýrbaçladýlar Allah için çile, benim gururum


Aç, susuz koydular, gücüm kesildi Boynuma kalýn bir sicim asýldý Yerlerde süründüm, vücut kasýldý Halkýn hürriyeti benim sürurum


Düþmanýn elinden kurtuldum, kaçtým Yeniden þahlandým, yine harp açtým Namus düþmanýna kurþunlar saçtým Kafirin önünde dimdik dururum


Murat KARABABANOT: Erdeþin Bey; Kara Fatma olarak bilinen Erzurumlu Fatma Seher’inbinbaþý olan eþi... Sarýkamýþ’ta þehit edildi...


vatan Şiirleri antolojisi

Documents