1

2

veronika ĠKĠ AYLIK ġĠĠR SANAT DERGĠSĠ / OCAK-ġUBAT2020 ISSN: 2687-5446

Sahibi ve Yazı İşleri Sorumlusu: DonKiĢot Sahaf adına Burak Kıliç Genel Yayın Yönetmeni: Nilgün Emre

Editör:Mustafa Furkan Öktem

Kapak Resmi: Ali Elmacı

Grafik Tasarım: Yusuf Can Süden

Basım Tarihi: Ocak2020

Basım Yeri Adresi: AteĢ Matbaa ve Ciltevi, DeliklitaĢ Mah. Asarcıklı Cad. No.: 15 / 3

Odunpazarı/ESKĠġEHĠR - Sertifika No.: 43070

Yayın Türü: Yerel Süreli Yayın

Yönetim Adresi ve İletişim: Arifiye Mah. Ġnhisar Sok. No.: 27 Odunpazarı/ESKĠġEHĠR

*Sanatçıların dikkatine: Dergiye gönderilen ürünler iade edilmez, eserleri dergide yayımlanan

Ģahıslara telif ücreti ödenmez, tüm yazıların ve diğer ürünlerin yasal sorumluluğu eser

sahibine aittir ve yazar-sanatkârlar bunları baĢtan kabul etmiĢ sayılır.Dergimize eser

göndermek isteyenlerin yalnızca, veronikadergisi@gmail.com adresini kullanmaları

hususunda önemle ricada bulunulur.

Editörün Notu

Veronika‘nın birinci sayısını siz değerli okur ve sanatseverlere arz etmenin heyecanı ve

gururu içindeyiz. Her ne kadar yeni bir isim altında çatılaĢmıĢ olsak da billur bir

penceremizin, her daim Orlando‘nun esrarengiz bahçesine açılacağını içtenlikle belirtmek

isteriz. Veronika sağlam temelli, modern yaklaĢımlı, samimi duygularla bezeli bir ev; ve bu

evin kapıları her okura ve Ģair/yazara, sanatsevere ve sanatkâra açık. Naçizane biz;

sağlamlığımızı Türkçenin kudretinden, modern düĢüncemizi geliĢimcilik ve yenilikçilik

arzumuzdan, samimiyetimizi ise Orlando‘nun sımsıcak edebî tutumundan almaya çalıĢtık;

çalıĢacağız da. Ve iĢte meydana Veronika çıktı!

MUSTAFA FURKAN ÖKTEM

3

YĠĞĠT KERĠM ARSLAN

dönüşsüz rüya „Ya Resûl‟Allâh/Seyahat hemen‟ için… rüyâ! âh, karıĢtı Ģefaat senin tuzlu bölgelerini görme isteğiyle. gerçek sandım, yürüdüm ve yenildikçe yenildim ayaklarına yeni harbin burada suya savaĢıldı, harlandı riyâ dile gelmez tarifinde o vardı her Ģeyin kanatlarım yetmedi ve uçtu büyülü kâğıt var oldun diye bengisiz bir rapor elimde Buket aradım. Buket aradım da nüksetti aldığı form devasa bir ayâna, bilinene ben kayaçlar, ben parmaklarından haritalar iletmiĢtim allah‘a. ne geldiyse O‘ndan geldi dedim ve dıĢlamadım seni toplum gibi kıyam! uçurum çiçeği de bir seçimdi mesafelerimde bilmeden kazandım yalpalayıp izleyeceğim gidiĢi Ġbrahim‘e inanmadı doğa, bebeğimdeki çağ sesleri soğuttu madde denilenden. rabbiydim kalakalmanın ilk, bakıĢımın goncalığı yitirdi tüm algılarını anlatma dümeni yıkık huylar sonra ter getirdi senin ferahlığın bana, fer kırdı her gezegende metruk kemiklerimde süssüz kimliğimle, vebasıyla adımın artık zorlanamaz hiçbir asa, taĢlanırım nereyi etsem tavaf. evim olur sargılar dönüĢün ve sarılmanın bu hâlinde ben hiç rastlamadım rüyamda bir peygambere

4

ALPER BEġE

tırmanış öncesi dört düz adım

Adıma aldırmayanlar zor alırlar bu yolu.

Behçet Necatigil, Bile/Yazdı

I.

ancak trapezde baĢarıdır baĢlanan yere dönmek. üstelik aksi (es) pek konuĢulası değil. trapezcinin

borularıyla Ģairin soruları yan yana salınıyor boĢlukta. böyle günlerde bazı Ģiirler yazmak istiyorum

belli bağlamlara oturmayan. doğru korkulara tutunarak yaĢayakalmayı kuruyorum. yüksekliği

anlatırken ilgeçlerin kayganlığından sakınarak. ne de olsa ulaĢmak (bis) ayrı dölyatağında büyümüĢtür

yaklaĢmaktan.

II.

bir balıkçıl nasıl böler deniz görmemiĢ çocuğun uykusunu? cam duvarlarda dağılan düĢlerini

yapıĢtırmayı düĢünecek denli toy. yüzmeyi kitaplardan öğrenmiĢ. çakılacaktır en fazla kuytu bir parkın

çakıllarına dalmayı denese. çünkü bitmeyecek sanılanın sonuna tüneyip yazılan bir önsözdür

çocukluk.

III.

uçtun sivri. yuvarlandın uçurum. geldiğin yerin ıslağından korktun. kurudun uçuk. uçkurun ıssız kaldı,

uçurtman yerde, damarların kalabalık. hepsi kördüğüm. bekledin uçan kılıcı. kalem tuttun uçarı.

uçlandı doğum leken. ölmeden bildin; kamu: tamu, uçmak: yok. ateĢ içinde uçbeyi.

IV.

yerin bağrından çıkıyorsa gövde; bakır, pirinç, tahta. teller ot yiyen hayvanın böğründen geriliyorsa

kulağıma. toynağı toprağa basanın sırtına vurunca oturuyorsa tartım. bir gök olayıdır musika. Ayağın

birine yazgılıyken (Newtonian) yükselt ilençli baĢını diğerine Ġkarosleyin.

5

MUSTAFA ATAPAY

america kaç cm

Orlando bloomberg‘ de bize aysberg

Allah‘ın yürütmesiyle

Gökler nasıl yürüyorsa denizlere

Gökler seğirip dağlar serildiğinde yere

Orlando Bloom da Bizi de görecek mi

America Vespuçi kaç kiĢi

California ‗da deniz yosunlarlarına kaç bin ayak değmeden

Balıklar kayaların altına girip su içip

Çekirdek çıtlatıyor ve çay‘ın yanına deniz minaresi koyup

GüneĢe bakıyor ise

Transatlantikler atletik mi dir

Minareyi çalan

Kılıfını uydurmuĢ mu dur

Portakalı soymuĢ mu dur

Çöl devesi çölde güzel de

Ya bu cemal

Maradona çalımı kaç kere sağa kaç kere sola

Trabzan Trabzon Trambolin

Trompet Kornet Tornet

Deniz süngeri

Johny Depp te mi

Deniz yılanı yılma mı

Dil balığı kaç dil

Transilvanya vanilya

Tere yağ

Canvar –ı Tazmanya

Biraz penisilin Van ya

Öksürük heykeli

Hangi vilayete validir…

6

ĠSMAĠL SERTAÇ YILMAZ

çek cumhuriyeti’nde kaç yaşında olduğumu bilmediğim şiir

Otuzuma Çekler yılbaĢı sofrasında sazan balığı yer/ miĢ /bunu Çek Cumhuriyeti‘ndeki berberim söylüyor/ çocukken Poyralı köyünde sazan avlar avlar suya geri atardık/ hem de bazıları aynalı sazandı/ diye anlatıp gülerken öğreniyorum /canı sıkılıyor/ tam çenemin altına usturayla girecekken üstelik Ģu hayatta baĢıma daha korkunç Ģeyler de geldi /fakat hiçbiri bir dünya değildi. /kendi eksenleri etrafında dönmüyorlardı. /güneĢ vurmuyordu onlara/ karanlıktaydılar. kenara atabilirdim./ istersem üzerlerine basabilirdim /ama tadımı kaçırmalarına izin veremezdim/ hatta/ berberime söz verdiğim gibi bu yılbaĢı sazan balığı keyfi yapacaktım. /berberimi seviyordum/ bir death the barber idi adeta hem baĢıma gelenler yıldız da değillerdi/ asla değillerdi hem de/ sonsuza dek orada kalacakları hissini vermediler/ hiçbir zaman/ attım ben de/ hiç düĢünmeden /tıpkı sazan balığını suya geri attığım gibi. Ģimdi düĢünüyorum iĢte/ kaç seneyi suya attım acaba/ kaç yıl kutlardım acaba onlarla Çek Cumhuriyeti‘nde/ ama baĢıma daha da korkunç Ģeyler gelebilirdi sonuçta ne dünyayım ne yıldız. ben de/./

7

MUSTAFA FURKAN ÖKTEM

XXI inci*

#Birinci Perde-İkinci Sahne#

(Böğürtlen; elma dalından düşen ham iğde idi)**

-Ey Âdem, arzuna dem vur!

-Hayır!

-Tükür, Ģimdi!

-Neler çeker bu gönül söylesem şikâyet olur***

#İkinci Perde-Hercümerç Bir Sahne#

Mekân

Böğürtlen Larvasından EskitilmiĢ Şark:

ġarabi/Kor

Kişiler

Kılıçsız Petro; kıçsız çar,

Rabûm Sargon

Temsil

Cem:

El-Alkol!

#Birinci Fasıla ya da XXI İnci*

!.?

**Hadisimısraıberceste

***Seyhülislâm Yahya

8

OSMAN ERKAN

seçmece

seçmece bunlar iklim. hüzünlüsünüz 1.6 hüzünlüyüz 1.6 hüzünlüyüm 1.6 iklim : kalp kapakçığı güllerin 1.6 solan bir gülün dıĢ cephesi 1.6 : varsa yoksa seçme seçilme yoksa hüzün hüzün ilkim : altınoran sen bahtiyar ben ihtiyar içelim

9

ERDEN KAHVECĠ

üç nehir üç düğüm

dert yüzeyde cimdaki

cimdaki trakyaca bir çocuk

pate çocuk dolama çocuk aynalı çocuk

çocuk yüzeyde bir sığırcık havalı tüfek

yüksek alkollü çorlama venüs

iki ĢiĢe iki ĢiĢe de koca sokak

dön dert yüzeyde kaptır yokuĢ on üç

kimin evinden kime?

kimdir kapı bahçe kim?

dört arsa boĢ baldıranlık

camiden beĢ mimare kaçmıĢ

kimin mezarı kime bir mezarlık

içinde yemiĢgen yemiĢgen de bir mor meyve

kibrit kutusundan bir cephane

çor boru elektrik tüf tüf külah iğneli

vuruldun çık!

ah, Yılan, karayılan açık çukur düş

Dert yüzeyde bir söğüt söğüt

sanki esnek diyagonal dünya

pırıl pırıl bir çocuk ahlak

insanlar da öyle söğüdü gören

insanlar diyagonal ovaya benziyor

ruhları hıĢır hıĢır

varla yok arasında yarısöz

yarıyazı Ģeybilmezler ve

öylesine çok severler ki çocukları

kimin ekmeği kime kuĢ vay mari Hacer!

hangi çocuk hangi çocuğun kardeĢi gibi

üç nehir üç düğüm

erken, çiğ.

10

MAHMUT GENÇ

Z z’den sonra hangi harf gelir

bize bir alfabe veren allaha Ģükürler olsun. le vent nous portera, babasını sevmeyen çocuklar, babasını hiç sevmeyen çocuklar, allaha pozitivist yaklaĢanlar, allaha yaklaĢamayanlar, sefer taslı katiller, ontolojik çatlaklar, ihanet risaleleri, sovyetler çökünce çıkan ses, yigal amir versus fanya kaplan, delfi rahibine reddiye yapanlar le vent nous portera, cenazeye gitmeden önce birkaç fıs parfüm sıkanlar, aslında kendinin çok da önemli olmadığını hâlihazırda bilenler, tez danıĢmanları, anti-demokratlar, zımni sokratesler, intihar eden torino atı, izak rabin versus lenin, aborjinlerin hukuksal üstünsüzlükleri le vent nous portera, sorular getirip cevaplar götürenler, yeĢil bayraklar, ayrıca siyah, kırmızı ve beyazı da olanlar, allah büyük diyen ebeveynler, akaid kitaplarını onaylayanlar, geceleri uyanıp bir daha onaylayanlar le vent nous portera, epistemik çeliĢkiler, akorsuz akordeonlar, rusça ağıtlar, kumuskhi yani, sesi çıkmayan lizavetalar, kendi Ģiirini yayınlamak için fanzin basan Ģairler, epilepsi hastaları, bizatihi dostoyevski le vent nous portera, annesi evde yokken komĢuya gitmeyip kapıda bekleyenler, masa 21'i yarım saat uzatanlar, hâli vakti yerinde olmayanlar, telaĢla yürüyenler, yürüyenler, müĢteri ile ilgilenmeyen sahaflar, homofobik eĢcinseller, yaĢamak umrunda olanlar ve celladına gülümseyenler le vent nous portera, babası ölünce baba olanlar, beirut'un yakına gelmesini bekleyenler, cağaloğlu lisesi pilav günleri, ortaokullu çocuklara felsefe anlatanlar, iç kuvvetler ve muson iklimi, macellan'ı ve lübnanın demografik haritasını ezbere bilenler, kardeĢinden sıra koparıp koparıp ağlayanlar le vent nous portera, andrei kanıyorsun, andrei kanıyorsun, andrei üç defa kanıyorsun, andrei kanları temizle, andrei kapıyı aç, andrei mektup geldi, andrei dünyanın sonu bu mu, andrei bir artı bir nasıl bir eder, le vent nous portera, "anne! baĢının etrafında dolaĢan ve sen güldükçe berraklaĢan o hafif Ģey; havaymıĢ."

11

KUBĠLAY AKMAN

yitik dostlar üçlemesi

(1.bayram ederler)

ateĢ topu eriyik plazalar arası seyrek

zeyrek yok bu siluette tokadi'yle

seyr-i sülûk dolaylarında

lâkin takva kaçağı

sinan her isyana inanan eski sosyalist

bildiriler buruĢmuĢ kepenklerinde

düĢyeri hâlâ sol karnı ıslama ıstırabında

celal'lenir moda iki weihenstephaner arası temmuz sıcağı

suda ıslanan karabatak kanatları

tuza ve kana teğet

maktulün suskun bıçağı

çoktan bir bizans sikkesine komĢu iki midyeye memleket

birkaç milis bağırdı biraz duvar yazısı

Ģimdi kalacak bir ev bulmalı garip bayram akĢamı

bataryaları bir hana saklamıĢlar kat kat

kadim dili aĢka mühür martılar gölgelere göğe kanat

her vapur bir parça tabut

dersaadet sığmasa da son akĢam seferi bordo ölümlere

sinsi takalar kayalıklar bir yengeç tekiri ruhundan yakalar

etrafta hiç militan kalmamıĢ

tek tük sönmüĢ molotoflar

sigaralarını ateĢte yakıp seğirtmiĢler

artık herkes trendy

kapitalist hülya külli aĢkı yendi

12

üç çift geçti biri bakir

biri hakir görür ıslak avuçlarda

biri bizim bakkal Ģakir

yanındaki selim komĢu oğlan

sade onlar çokça hazin tutamadıkları eller eksik öpüĢmeler

kayalar kalamar azabı sularda çağıldar

suriyelileri burdan dövüp atmıĢlar

il duce'nin son evlatları karanlığa göz kırpar haylaz sansarlar

mühimmat yüklü pırpırlar konfeti atarken adalar karasu'yu arar

göğe moru kim saldı

bazı kıvrımları mutlak anarko-feministler aldı

sinan yine düĢlere uzakta kesik bir kol

hangi makinede hangi ürkek mevsimlerle yatakta

uzak bir asya ülkesinde devrim olmuĢ

isyanın saati ĢaĢmıĢ hayal kervanında

bu kez infilak zamanı

ince topuk malulen kopuk

kan tutmadı beni hiç

yoksa tetik dile dil olur muydu

sırt sırta verdik son gün

fountain'i kesin ıskaladık

üç yönde üç yüz demet hande tilki ve üçümüz

duchamp'ı unutan akĢamlarda ne internationale ne maval

ayrı kıyılarda battık ayrıldık

her hikâye gibi bizimkisi de gri yarım buruk

13

NEVAL SAVAK

düğüm ölüm ve sonrasızlık

sonra bir gün biz de gider sıralı sırasızlıkla kalır sözcükler ıssızlığıyla evler aynalarda bir yüzü alıp yüzünün yanına koyarsın arka bahçelerde avaz avaz dargın ölü çiçekler oldurulamayan Ģeylerle yerine oturmayan çiğlik sevgilim insan ne güzel birbirinin celladı ne tuhaftır oysa tarih atlaslarında düĢündükçe insanı çünkü bir felsefedir çok zaman sonra bakması insanın kendi kendine kendi külüne sararmıĢ bir kare gibi tanrıyı düĢünmesi ve ne büyük erdemdir seviĢirken yenilmesi Ģehvete sevgilim kırmızı karanfil göğsünde ĢaĢırıyorum ĢaĢırmak ne güzel bir eylem buz dağı doruklarında erirken de ağız dolusu gülüĢleri gülüĢlere eklerken de en iri sözleri söylerken de ustaca ustalardan utanmak ve ne güzeldir Ģimdi ustaları öldürmek ne güzel adil olmayan gidiĢler duyuyorum bedenlerin kesiliĢini fotoğraflardan sonra yıkılıĢını üstüme el birliğiyle anıların ah uçlarım ne hırçın uykusuzlukla örülü bilseniz unutmak ne yalnız bir eylemdir Ģuramda yaĢamak ne felaket artık kalbimde yaĢlı bir yüz yarınlar ve her kadın biraz cumartesi gömüldüğüm yerde görünen suretim biraz daha toprak çıplaklığıma

14

EREN ġAHĠN

kan kaybına müsaitiz

Yetersizliğin sahilinde orgazmik acı/ yla yanan, yan yana uzanan devasa dalgalar, Birden taĢar içrede sıkıntı ırmakları/ na eĢgüdüm güdük yüzün renksiz ruju, Bekle/yerek esriyen rüzgârsız gönül münasip dağ baĢlarında münasebete yıkılır kırıĢık hayatla, Zordur lacivert sabahlarda sahici saçlarını taramak yoksulluğun, Esrarengiz duygularda kulaç/ larla saldırırsan bir karıĢ okyanusa, Tuz dolu karanlıklar kavrulur dudağında. Zaman ensenden yakalar, enseler seni Seneler kayıp giderken yüzündeki ustura misali, Sahile inen gözyaĢları ebeveynlerini görmüĢ gibi nasıl içten, nasıl özenli Herkesin hiçbir Ģeyi olmak, yangın ortasında hüzün /dü. KırıĢık aĢkın büyüsü ,attı jileti, jilet gövdemde yürü /dü. Yetersizliğin dizeleri bileklerimde kesikti de Kırbaç geceler ömre büyü /dü!

15

NĠHAT ÖZDAL

temas korkusu

Va

vey

la.

16

BETÜL TARIMAN

fâilâtün fâilâtün

gemiler

epeydir göğsümde

bir hız meleği

gelsin bana hep gelsin

bir Ģey göstereceğim ona

denizlerde fâilâtün

fâilâtün gemiler

gece olur yıldızları sayar

öğlen musa‘nın yakasında gül

savurur beni tılsım ile

eĢkin yürür bulut ile

gelsin bana hep gelsin

bir Ģey diyeceğim ona

denizlerde fâilâtün

fâilatün gemiler

yüzerler iki arada bir nefeste

soyunur denizatları iĢtah ile

bir tazı olsam ona yetiĢemem

gelsin bana hep gelsin

bir Ģey göstereceğim ona

denizlerde fâilâtün

fâilâtün gemiler

17

ERKUT TOKMAN

o’nun sesi*

O))))))))))))))))))))))))))seni çağırıyor

∞)))YANKI(((∞∞)))YANKI(((∞

O(O)O(O)O(O)O(O)O(O) sizin içinizden biri!

Daire⓯

O:)))) O:)))) O:)))) O:)))) na belki de gülüyorsunuz

͝ ͜ ͝ ͜ ͝ ͜

BIYIK ALTINDAN

O:)(:O O:)(:O O:)(:Onla konuĢun

Cümlelerin üzerini ve altını çizmeden

₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ₪ᴥ

YENĠ BĠR DĠLLE VE O GEREK BĠZE

O………………O………………Onla aranıza mesafe koymayın

O((((((((((((((((((((((((((((( nu kendi içine hapsetmeyin

O?O?O?O?O?O?O?O? nu anlayın

O…O…O…O…O…O…O… nun size söyleyecekleri var

)))))))))))))))O(((((((((((((( özgür olmak istiyor

Çünkü o sizin vicdanınız!

2 Aralık-2019

*Bu Ģiir yapım aĢamasındadır. ġimdiden vereceğim rahatsızlıktan dolayı...

18

LEVENT KARATAġ

sürmenaj Kolejli yıllarımı ve mektuplarını unuttum "BoĢlukta hata yoktur!" diyen Ġlkay‘ın kirpiklerime dokunarak öpüĢünü Lise defterine çiziktirdiğim kalpleri Kadıköy çarĢılarında zambak misali uçtuğumu Unuttum kapkara Ģemsiyemi Saçma saçma bisikletimi UlaĢ'ın Ġstanbul denizlerine bakmayı Sebebim olduğunu unuttum ―Sana sabaha kadar Allahaısmarladık" dediğim, Romeo günlerimi Marksist butikler olmalı, rengârenk kukuletalar almalıyım, dediğim günleri unuttum Mavi-platin uzay gömleğimi Seni unuttum Ecem dediğim Gülizar‘ı Zeytinin hayatımdaki yerini BeĢiktaĢ‘ta karĢılaĢma günlerini KarĢılaĢtıklarımı cadde boyu unuttum Unuttum YaruĢalim'de Eski ġehir‘de uyanıĢını Mirelle'in Unuttum unuttum unuttum Rüyâmda Ebru‘nun annesinin dikiĢ kutusunu gördüğümü Kırmızı ıĢıklarda bile geçmem! dediğim nihilist günlerimi unuttum Unuttum genç olmayı Unutmak oyundu, çünkü. Unuttum…

19

BARIġ YILDIRIM

prens Yürümek isteyen ayaklarda mayın izleri mi varmıĢ hiç duymadım isimlerin gizli atlasında bir melek kanat çırparmıĢ hiç kendime katlandığım yerlerim kırıĢ kırıĢ ve mutlu bir son yazacakmıĢ mezar taĢımda, içelim Ġncelikle yarattığım sevgi biliyorum incecik hüsranlar giyer bileziğim ayaklarım benim sesi iĢittim ve hiç durmadım Gittim nerelere gittim Toroslara, Hollanda‘ya nelere benziyordu dünya çikolatadan evler yapmıĢlardı Alplere, kendimi çocuk saydım yine durmadım Belgrad‘da bir dilenciye verdim son banknotumu, karımın karnı burnundaydı alt yazı geçiyordu gözlerinden salak diye çevirmiĢ idiot‘u – karnında çocuk parasızdı Gittim çok uzaklara gittim aĢkın yetiĢemeyeceği kalplere nereye gitsem bu lalettayin karanlık üstüme çöktü nereye gitsem peĢimde - kocaman bir de göz içinde Kalbimi bağlayıp çekti bıçağımı: af edersizin de ben o Prens MiĢkin‘im dayanamadım o gurursuz genci yerle bir ettim ben de

20

ÇAĞLA BÖLEK

let’s deconstruct our eldest passion

Bu metni yok ediyorsun… .creationesque.

Düz mantık akıl yürütmesi, noktalara baĢvuruyor. Çarpık mantık, spiraller çizerek çoğalıyor ya da bunun sanrılarında dans ediyor olabilir. Biraz Los Angles salsa. Bir Ģiirle var olunabilir, nitekim bir fıkrada intihar doğaçlanabilir. Belli baĢlı deliler, Ģiirde düĢünmeyi seçerek var etmiĢ/olmuĢ ve az sonra öleceklerdir.

ruhumsulardan bahsederken bile benimle olur musun? Yoğun ilhamlar inĢasıyla körpe kalacak muhteĢem baĢlangıçlar doğuruluyor. GiriĢ arzu dolu olduğunda, geliĢmeye ulaĢamadan orgazm vuruyor. Yer yer ıslağız. Sükût ve tebessüm bu seviĢmenin yok edicilik görevini görebilir, belki… GeliĢme, geliĢmemeye niyetle çıkagelebilir.

.spirallerin haklı çıkmasından biraz bıkılmış olunması mümkün. Parmaklarına kan oturmuĢ bir yaprakla karĢılaĢıp, sonsuzluk olduğunu düĢünebilir. Elbette, bunu hissedebilir. Ağaçlara yaslanıp bir oh çekebilir, yüksek bir yamaçtan manzarayı -doğurup aĢkınlıklar yaĢayabilir. YaklaĢık 35 saniye.

then here comes günlük-bilinç (çişin gelmiş olabilir) Titrek algı oldukça dakik ve yaklaĢık 15 parçadan oluĢur. -bölünmüş kişiliğin- Her buyutu ile bütün olan varlıkların, popülasyonun %3‘ünü oluĢturduğu söyleniyor. 35 saniyenin, saklambacın mucidi olduğunu rahatlıkla saptanabilir-iz.

biz mi? you-we? Dinamik spiralinde kaçıklıklığa devam ederken kanatlarını havaya terk e…

Bu metni sen yok ediyorsun…(Unutumsulamak)

21

AYFER FERĠHA NUJEN

Sezginin Yeni Yaratıcı Genç Şairi, Emrullah Alp: Sanı

Bütün insanlığın bir tek bilgisi vardır, o da sanı. Her Ģeyin bir matematiği vardır, hep

söylerim. Ve matematiğin yarısı da sezgidir. Zannımca, zannetmek üstüne yazılabilecek pek

çok Ģeyden biri de ancak Ģiir olabilir. Ġnsan zihni herhangi bir doğruya usa vurmalara

baĢvurmadan, doğrudan doğruya ulaĢır böylece. Zihnin, doğrudan doğruya edimi olan

sezgiyle elde edilir, bütün asıl tecrübeler. Sezgili olmak kolay iĢ değildir. Ġnsansever ve

yapıcı bir Ģair Emrullah Alp, sezginin yeni yaratıcı genç Ģairi. Kayda değer dizeleriyle; nahif,

toplumcu bir Ģairin silüetini taĢıyor kitabında. Alp, bu yapıcı ve birleĢtirici yanıyla etrafında

pek çok çağdaĢını da toplayabilecek güçte bir Ģair üstelik. Bir yere barıĢmaya giderken

yeniden yaralar açıp, yaralar alıp dönenler bu Ģairi ceplerinde bir silah gibi taĢısalar iyi

ederler. Yüzü gülmeyenlerin de bir kalbinin olduğunu söylüyor. Bazı kitaplar insanın kalbi

gibi durur bir masada, bir yastığın altında ve onu sıkı sıkı tutan eller arasında. Bazen insan

bir kitabı tuttuğu gibi göğsüne basmalı ki, o kitabın sesiyle kalbinin sesi birbirine karıĢmalı.

ġair, gençliğini neye borçlu kim bilir? Çünkü Ģöyle diyordu, Kekeme Kırıntı kitabındaki bir

Ģiirinde, otuzlu yaşlarda kemandan ölüyoruz. Yaralı annelerden devlet kuracak kadar

sağlam temelleri olan bir coğrafya kitabı gibi yazmıĢ Ģiirini çünkü. Ve Ģöyle diyor derdini,

dertlerden ayırıp bir Ģiirinde:

Dün ve yarınla bilenirken günler

Kaçmak benim de aklıma geldi

Hepsi geçecek diyen bir anne gibi

Isırdım yaramı

Bir çocuk gibi bakan; bir çocuğun kalbini taĢıdığını, dünyaya ilk kez bir çocuğun gözleriyle

baktığını unutmayan biri gibi bakıyor bu dünyaya Emrullah Alp. Ġtici gizemden, kaostan,

kavgadan, gerici ve gergin nutuklar okuyan her Ģeyden çok uzak bir Ģiir yazıyor. Genç

arkadaĢlara hep hayrandım, hep de hayran kalacağım; çünkü onlar baĢka türlü bakıyor her

Ģeye. Bir enkazdan bir Ģehir kurmaya çalıĢıyorlar; o Ģehirde ekmek bedava, su bedava.

Herkes herkesin bahçesinden bir elma koparıp da içi rahat yiyebilsin diye. Böylece burada

insanın duymak istediği tek Ģey bir ezgi oluyor sadece. Kalliopi Vetta/vals! Ölümü de yaĢam

gibi, yakasında bir çiçek gibi taĢıyor; ölümü de yaĢam gibi, elinde bir merhem gibi tutuyor.

22

Müphemdir Ģair kiĢi, yalnız kendi derdine derman bulamaz. Emrullah Alp yalnızca sanatıyla

iĢtigal, baĢka hiçbir Ģeyle hemhâl olmaz. Henri Delacoix der ki: Her bileĢim kendini oluĢturan

kurucu öğeleri aĢar, her bileĢim bir ayrı yaratıcıdır. En çok da bu yüzden hiçbir bileĢim

rastgele değildir. Her bileĢim bir fikrin gerçekleĢmiĢ biçimidir. Her sanat eseri bir fikrin

açılımıdır. Fikir kendini gerçekleĢtirdi mi, yaratıcı zihin o fikri en iyi biçimde dıĢa aktaracak,

kendisinin dıĢında bırakacak olan bileĢimi yeniden aramaya çıkacaktır. Yaratmak, önce bir

tasarıyı ya da fikri veyahut duyguyu sonra da bir eylemi gerçekleĢtirecektir. Böylece Ģair de

diğer tüm sanatçılar gibi hem gidimli düĢünceyi hem de sezgisel düĢünceyi kullanacaktır.

Alp‘ın Ģiirinde yaptığı tam da budur. Hem dik duruyor hem bükülmesini biliyor, ateĢin demiri

su gibi akıttığını ifade etmede büyük baĢarı gösteriyor. Belirlemeyi, ayırmayı, seçmeyi,

elemeyi biliyor ve düĢünce olmaksızın bu hisleri kullanmayı de iyi baĢarıyor. Sanı‘dan

evvelki kitaplarına bakınca okurun da eleĢtirmenin de göreceği, önemli pek çok kendine has

yanı var Ģairin. El ile baĢ birlikte çalıĢmıĢlar gibi yürekten söylenmiĢ dizeleri var. Bir Ģairin

gösterdiği ile gördüğü asla aynı Ģeyler değildir. ġair, diplerin sesini yüzeye çıkaran kiĢidir.

Dipteki sesleri suyun yüzünde duyan kiĢidir. Bazen yüzü de bulanır her Ģeyin, Alp‘ın Ģiiri bu

bulanıklığı üfleyen, dağıtan bir Ģiirdir. Derdi var ki, söylüyor derim. Böyle derde can feda, o

fısıldasın ben dinlerim. Diplerin sesini böyle Ģairlerden duymak isterim.

Fısıldardın uykunda ne sustuysan

Sormaya utandığın ne varsa

Kestane kokardı aralasan gözlerini

Anlardım ki mevsim kış

Artık naftalinleri toplamalı

Kuşlara yem atmalı

Yoksa sarılmak mıydı aklından geçen

Seni ben göz yumuyor sandım

Gerçekte karĢılığı olmayan algının, boĢ algı olduğunu iddia edenleri duyanlardan değilim.

En derin uykuda bile uyanık olmayı baĢarabilen bir Ģairin, gerçekte var olmayan bir duyulur

nesneden baĢka bir Ģey olmadığına kanaat edecek kadar da derin bilgilere elbette haiz

değilim. Fakat gerçekte var olmayan bir olgudan, Ģairin edindiği derinliği yok sayamayacak

kadar algılayabilenlerdenim. Çünkü Ģair, basit sanrıları karmaĢık sanrılardan ayırmıĢ

yazarken. ġiirinde bir Ģey var ki, es geçilecek, fark edilmeyecek bir Ģey değil. Ses düzeyinde

dilin gereklerini kendine has bir biçimde dönüĢtürmeyi baĢarabilmiĢ. Sanı, tuhaf bir kitap

aynı zamanda. Sanrılara esir insanlar için bir Ģifa defteri gibi duruyor önümde. KeĢke herkes

biri ya da bir Ģeyler için, bir fikrin kara sevdasına düĢse. Hep söylerim, yine söyleyeceğim:

23

Tanrı‘m kimseyi dertsiz bırakmasın. ġairi de. Çünkü Ģairi Ģair yapan derdidir. Sanı da öyle

bir derttir. Zannetmek, öngörmek gibi değildir. Sanı, bütün savaĢlar gibi psikolojik savaĢlara

da karĢıt bir kitaptır. Çünkü benim sezdiğim, fark ettiğim Ģu oldu Ģairde, Ģair de savaĢtan

tiksinenlerden; tıpkı Rolland gibi, en çok savaĢ Ģarkıları söyleyip de savaĢmayanlardan.

Bundan olsa gerek, içinde temiz elekten geçmiĢ ekmeğin unu gibi bir ey var. Durmadan taĢ

atanlara uzanmıĢ bir el gibi bu kitap.

AHMET ERBAġ

polymnia

Polymnia

ayaklarına kapandığım kapılar

ġehvetini uzun yollarda

metal kaçıĢlarla süsleyen

en-gerekli harflerin kül renginde

tabutlarına annelik yapıyor Ģimdi

SarhoĢların lütfuna eriĢemeyen

Sütlerinden hesabını soruyor Ģeylerin

ġey ler ki Ģey dir neticede

eĢyalaĢan cin kuyusu

Sey-Han içinde

Polymnia

Dinle titreyen kaçıĢlarının

Ben feryadını

uçur göğünde

tozzzz

24

METĠN YETKĠN

zelil

ağdalı bir patavat

gümbür gümbür iĢiyor

gelinciklerin gözlerine

―demem‖ diyor Ģair

bu Ģiirin saklısını

ikincil tortu çayın dibinde

enkazın dilekçesi

betonlarda istiridye mimarisi

benzin çekiyor

artezyen damarımda

semazen

eli tebessümlü bir nasihat verir

ayıklarken mazoĢizmin saçlarını

bir tutkal

tırnaklarımın içinde

seyirtiyor

durumsuz bir kusmuk

damla damla burnumdan

akarken

kahve falına

zilletini farazi bir istencin

silindirle geçmek istiyor

mabeyincisi sakalımın

lokum vaat ediyor

yağından kılçıkların

bitmesin bu en derin su

idealizasyonun kanalizasyonundan

çıkmasın

yepyeni bir dilekçe

niĢancı

vur mührü en zelile

çitlerin arasında Afrikalı bir fahiĢe

temizlerken beyazlarını

ayak parmaklarının kirinde

yıkanıyorum hâlsizce

25

UMUT YALIM

işlem şiir no:22

(Masa + kiĢi x 3 – ölü x 1) – ( kimseye etmem Ģikâyet + Heartbreak Hotel) = ?

(Sevmek + Ben – Sen) (Son + bahar) x (Emir + gâm)

Istanbul > Ġstanbul 1962 kan x 12

a) Ġskeletime sadece bir tin giydim

b) Boynuma tin rengi bir giyotin giydim

c) Kalbimdeki G noktası Ğ oldu sen gittikten sonra

d) Her yaradan bir Yaradan çıkar

e) Hepsi hiç Ģık değildir

26

AHU NEDA

for meeting

Ben onun dünyasına neden geldim

Kayıp mıydı dağın ardında gayreti

Kurtarmaya mı?

Yüce atları kocaman

KoĢarken uyudular.

Bırakıyorum gecesini,

Kırlangıç, ağaç, öpücük

EĢlik ediyorum

Ne dizelerim üzgündü

Çoğuldu

ġimdi yalnız bir soğuk, kalbim.

KeĢke bağıĢlasaydı

Ayrıl otum.

27

ADNAN METNĠN

bütün hezinniler

I

Tâ baĢındandı benim Ģu ayrıksılık anım. Göçtüğüm göçtü o ne diye sorma. Vadesi yetince

Ģu kaskatı illiyet rabıtam bana orda değilken de bizzat tesir edecekti (aĢçı yamağı kız

kendimiz bizler) TeĢrii bölümlerde Ģu on beĢ adamımız öğleden sonrası vardiyasında sur

dıĢından mal çekecekti yandan kafesli kamyonlarla. Karlar kalkmıĢ bir karakol tamiri menfez

inĢaası baĢlamıĢtı baĢlamasına. Nasıl olsa yol boyunca görecektim kaba kendirleri aynalı

raybalarıyla ocakçı avdanlıkarı en az bir kez el değiĢtirmiĢ. Amaç hasıl olmuĢ ateĢim

yanmıĢtı itiyat peyda edince. Bana gösterilmiĢti yol yordam süslü koĢum takımlarının

dayanıklığı. Küçük sandığım büyük pek büyük kızgın fürileri rüzgâr yönünde buz kesmiĢti.

Boy atmıĢtı atmasına kısa kaloması eciĢ bücüĢ fihrist dizip koyulmuĢlardı baĢa. Hep böyle

olur (böyleyse bu) birini sarıp birini satmakla üç ay kadar aralıksız istiflenip pamuk içinde

çiğit ipeğimsi yün kaba ip Ģu orta Ģark buhurdanlıklar etek askı bağı ile yüklenivermiĢti

Pazarlık gücümüz kırılmıĢtı ikinci bir defa. Yetmez miydi bize yarım gün Ģerefiyesi

Saygılarımla demek miyavlamak sözümona Ģu yere temas hissi. Tüzüğe uygunluk konusu

eĢitlik kuralı gereği sathi merakı olanlar için bu taraf yukarı getirilecekti (hah Ģöyle)

.......

.......

28

ALĠ ÇĠFTÇĠ

daniel, hatice, freud Kız bir elinde kaktüs Diğer elinde börek Ġndi arabadan Vardı açık kapıya Ayağıyla itti Ve dengesini kaybetti Kaktüs eline battı Börekler yeri boyladı Olsun dedi "Hiç olmazsa Freud yer." Freud bir karga Corvus Corax cinsinden Yok kimse üzerine alınmasın Adını ben değil Daniel koymuĢ Daniel bir insan, homo sapiens cinsinden Kız ne alaka? Kız Hatice Evet evet bildiğimiz Hatice. Ve bildiğimiz insan, Hatice türünden. Evin duvarları hep Ģiir Daniel ağır Bulimiapoetica hastası Sadece Ģiirle besleniyor ve doymuyor. Evet ben uydurdum bu hastalığı Ne yani olamaz mı? Hem sonradan olan bir hastalık Her Ģey bir Ģiirle baĢlıyor Bir Ģiiri okursan bilmem kaç kere Yemekten önce ve yemekten sonra Aç karna, tok karna Uykudayken ve uyanıkken Sabah kalktığında, akĢam yattığında Sen de olursun hasta

29

Bu aslında Daniel'in hikâyesi değil. Hatice'nin de değil. Karganın hiç değil. Bu bir kaktüsün hikâyesi. Kaktüs Rebutia Espinosae cinsinden. Hem çiçeğinin rengi de eflatun –açarsa- Çölden kim kopardı onu? Bu orman evine kim getirdi? Evet bu bir koparılıĢın hikayesi, Çölden ormana sürgünün. Tıpkı çölden ormana sürgün gibi... Kaktüs bu! Pencere önünde çöl susuzluğunu bekler, Bilgisayar yanında radyasyon kovalar.

ġERĠF TEZGÖRENLER

yolculuk

Seninle öğreniyor papatya örtünmeyi yeĢil Yaprağında dominant tebessüm Soruyor yağmuru ince akĢama Zarif bir anlam yüzünde kızıl Takvimi tekrarlıyor an Papatya tebessümü kavun alevi Yudumlayan an be an Sayılı yerlerinden kahraman göğüslerin UçuĢuyor yaprağından doğa Ayın ilk harfi gözlerin haftaya çıkan Bir yaz yalımı ilk söz dudakların Eriyen bir mum avuçlarında yaz

30

MELĠH ELHAN

derin boşluktayım… boşluktasın… boşluktayız… gördüğün düş mü yoksa gemiye bağlandığım kablo mu koptu!?

I-meyhane [iç-gece]

çıkıyorum, çıkıyorsun, çıkıyoruz, dıĢarı, meyhaneden barınağa - kaç adımsa artık.

II-barınak [dış-gece]

barınakta tekneyi buluyorum, yatak orada. ev mi, değil tabii ki, evi kim ne yapsın? hafif

sallantı. beĢik, salıncak gibi kliĢeleri gereksiz kılan bir sallantı, öylesine…

III-tekne [iç-gece]

omuzuna koyuyorsun baĢını, sedirin. koyuyorum, koyuyoruz. derin kuyu. zaman da yorgun, o

da uyuyor, giderek yavaĢlayan nefesiyle.

IV-tekne [iç-sabaha yakın]

uyanıyorum, uyanıyorsun, tuhaf, kliĢesiz sallantıyı duymuyoruz. doğrul ve bak, ne gördün?

demeye kalmadan…

V- tarla [dış-sabah oldu olacak] {prodüksiyona not: bütçe uygunsa dron ile}

tekne bir tarlada, ortasında büyük/büyük/büyük apartmanların. bütün mimikler aynı anda:

korku, üzüntü, mutluluk, tiksinme, küçümseme, ġAġKINLIK.

VI- sokaklar-ızgara plan [dış-sabah] {handycam-bütçe uygun}

tekneden fırlıyorum, fırlıyorsun, fırlıyoruz. KOġ: emir büyük yerden-beyinden. pusula kulak,

suyun (denizin) sesini duyarak KOġ, KOġ, KOġ, KOġ, KOġ, KOġ, KOġ, KOġ, KOġ,,,

VII boşluk [dış-sabah]

son gördüğüm, gördüğün, gördüğümüz: ağır çekimde birden 10‘a kadar sayan tombul

parmaklı papyonlu adam…

31

FATMA YEġĠL

süreyya ağzından taĢıyor taĢlar süreyya

kulaklarından burun deliklerinden zerrenden rahmine yapıĢtı içini eziyor bunuallahistiyorbunuallahlarımızdoğduğumuzdanberiyakamızdandüĢmeyenallahlarınız sinekler süreyya sinekler sinekler izin vermiyor kadınlığımızı kapı eĢiklerine sürttükçe yalınayak nefes alıĢlar ve veriĢler ve aynadaki deliyi gezdiriyoruz

kasıklarım süreyya kus kus kus kus yılanları tekrar tekrar doğur uzun dilli çocuklarımı kekler piĢireceğim onlara balonlu kâğıtlar üzerinde muzlu pudingli çocuklarıma uzun uzun uzun dilli çocuklarıma

düĢünüyorum yutuyorum yutuyorum soruyorum unutmaları soruyorum doktoruma unutma unutma unutma ölmüĢ kadın ezgilerini ez etimi ez sonra ve ez sonra ve ez özsuyumla yıka çapaklı gözlerini ez sonra ez

32

ASYA UZUN

dokunulmayacak değerler

kıyafetlerinizden arının ve çıkarın boya dolu kovalarınızı

kraliçenizden korkun ve tüm beyazlarınıza, kanınızdan kırmızı olana dek sürün fırçanızı

soyluluğunuzdan utanın

ağustosta bile yanamıyoruz artık, derimiz alıĢmıĢ ve güneĢ bıkmıĢ

kanımızın aktığını hissedebilmek için görmemiz gerekiyor

hasta olduğumuza ikna olmamız için saçlarımızın dökülmesi

sizse her sabah ayrı bir günah seçiyorsunuz kataloğunuzdan

onun rengini takınıyorsunuz ölü gelinlerin diktiği elbiselerinize yakıĢıyor diye

eğlencelerinizden utanın

biri hayal kuruyor ve geleceği olmayan çocuklara onlarınmıĢçasına satıyorsunuz

önce Ģeker pembesine, sonra bulut mavisine boyuyor,

cenneti vadedercesine gururlu, barıĢa inanırcasına ilahi

kimse sizin hayalinizden baĢkasını düĢleyemeyinceye kadar süren propaganda

gücünüzden utanın

biri bir yere gelir ve gelemeyenler eleĢtirir

öyle bir münazara kurdunuz ki, dediğimiz her kelime

ya birine ya da diğerine muhaliftir

yağı bol, vitamini eksik koca vücudunuzun sığmadığı her küveti tek tek yok ettiniz

ördüğünüz duvardan utanın

ve size karĢı çıkmak için önce sizden biri olmak gerekiyor

ve sizde hak iddia edebilmek için size karĢı olmak

hastayız, diyoruz, biz çok hastayız

biz, 'biz' dedik diye siz oluyoruz

birlik olmanın telifini aldınız, geri vermiyorsunuz

kelimelerinizden utanın

33

kitaba uyun diyoruz, elimizde korsan, yırtık sayfalar

Ģairi belirsiz bir Ģiir okuyorsunuz, havada alkıĢlar

edebiyatla anılamazsınız, edebiyatı anlayamazsınız

metal kokan ellerinizi soktuğunuz gençliğimizden utanın

biz utanıyoruz.

ERDEM ZAMAN

bugüne gazel tekerlemesi Ağzı açıp çıkarma ses Hep boĢa tükenir nefes. Önce denir: KonuĢ konuĢ... Sonra denir: KonuĢma kes! Dünkü velet bugün vezir; Oldu lüzûmlu her abes! Akla ziyân iĢler ile Bak boĢalır, dolar kodes! "Herkes özgür!" denir fakat Ruh için her beden kafes. Pijama oldu smokin, ġapka sayıldı Ģimdi fes! Hakikaten mühim iĢler Sayılıyor günlük heves! Senfonimiz gürültüdür; Ne yazıktır bulunmaz es! DıĢkı tezek olur ama; Ġnci olur mu hiç teres! BaĢkasının kıçında el, Tâciz edip diyor, "Lades!" Bunca deliliğin sonu; Etti akıl sonunda pes!

34

TAHA ĠHSAN ÇETĠN

tanrının piyano konçertosu

Çalsın kontrbas çalsın

Kalbim iki yüz seksen metronomda atıyor

Bir kalın oktavdan

Çalınırken en ince hüzün

Amabile sesini duyuyorum orkestradan her nasılsa

Canlanmasına yetiyor yakamdaki kırılmıĢ karanfilin

Ama bile bile bir fagot üflenmezse Ģu an

Çöller göverecek

Tanrının sağırlaĢtığı peygamber habitatında

Bir kez nota verdin

Bütün notaları diyezli çaldı birinci kemancı

Ay aydınlığında ağlayan bir kadın uğruna

Artık sussa da aynı telden enstrümanlar, sazlar

Bu kakafoni bitmez

Virtüöz, Ģeytanla barıĢık yeni bir adem bestelemeli

Unutarak bütün opusları piyanosunda

35

RAHMĠ EMEÇ 9. ULUSLARARASI ESKİŞEHİR ŞİİR BULUŞMASINDA 7 ÜLKEDEN 28 ŞAİR ŞİİR SEVERLERLE BULUŞTU EskiĢehir TepebaĢı Belediyesi tarafından 8 – 10 Kasım tarihleri arasında gerçekleĢtirilen 9. Uluslararası EskiĢehir ġiir BuluĢması dopdolu geçen etkinlik ve oturumların ardından sona erdi. Türkiye Yazarlar Sendikası ve PEN‘in kurumsal desteği ile düzenlenen buluĢma kapsamında birçok etkinlik, oturum, müzik dinletisi ve Ģiir okumaları EskiĢehirliler ile buluĢtu. 7 ülkeden 28 Ģairin katılımı ile gerçekleĢtirilen buluĢmada bu yıl onur konuğu ġükrü ErbaĢ olurken; ―Macar ġiiri‖ de odak noktası olarak belirlendi. Erbaş’ın Şiir Dünyası 9. Uluslararası EskiĢehir ġiir BuluĢması‘nın onur konuğu olan ġükrü ErbaĢ, ―ġükrü ErbaĢ‘ın ġiir Dünyası‖ oturumunda EskiĢehirliler ile bir araya geldi. Oturumda Burak Abatay ve ġükrü ErbaĢ, Ģiir üzerine sohbet etti. ErbaĢ, “Önce kendi varlığımı sorguladığım için şiir yazmaya başladım. İçinde yaşadığım zamanı, toplumu, sistemi sorguladığım için de yazmaya devam ettim. Kendinizi ve dünyayı, yazarak anlamaya çalışıyorsunuz. Sonrasında dünyanın dönüşmesine yol açabilecek bir dil ile karşı dünya tasarımı oluşturuyorsunuz. Şiir, toplumun ve genel kuralların size yüklediği bütün anlamları reddederek kendi anlamlarınızı oluşturma çabasıdır. Tüm bunlar ile birlikte insanların varlığını anlama, yaşanan sorunlara, huzursuzluklara ve acılara dil olabilmek amacı ile yazıyorum. Eskişehir de yabancısı olduğum bir kent değil, 20 yıldır gelip giderim. Dünya ile Eskişehir‟i şiirin paydasında buluşturan bu etkinlikte olmak çok büyük gurur” ifadelerini kullandı. Burak Abatay ise “Şükrü Abi‟nin geçtiğimiz yıl şiir ile 40. yılı idi. Ben de kendisinin ve şiirinin bir tanıklığı olsun istedim. Kendisinin şiirini paylaşan dostları ile birlikte bir kitap hazırladık, „Bir Dünya Şarkısı‟ isminde. Sadece Şükrü Erbaş‟ın şiiri değil, onun serüvenini bir sinema filmi gibi okumuş olduk. Onun şiirini konuşacağımız zaman; hüzün, ritim, mizah, özlem ve aşk kavramları hakkında konuşmamız gerekir. Kendisi gerçekten bu kavramların tamamı için ayrıca bir kıymettir” dedi. Oturumun ardından ġükrü ErbaĢ‘ın Metin Karausta ile birlikte gerçekleĢtirdiği Ģiir ve müzik dinletisi gerçekleĢtirildi. EskiĢehir TepebaĢı Belediye BaĢkanı Dt. Ahmet Ataç da, “Gerçekten çok güzel ve keyifli saatler yaşadık, terapi gibi bir oturum oldu. Şiirin hayatımızdaki yerini ve önemini bir kez daha anladık. Şiir gerçekten mükemmel bir keyif, ayrıca müzik ile bir araya geldiğinde daha da doyulmaz bir hal alıyor” diye konuĢtu. Macar Şiiri konuşuldu 9. Uluslararası EskiĢehir ġiir BuluĢması‘nın bu yılki odak noktası olan Macar Ģiiri de düzenlenen oturumda masaya yatırıldı. Balazs Szöllössy‘nin yönettiği oturumda konuĢmacılar Marton Simon, Orsolyo Lang ve Csilla Nagy Hajnal, çağdaĢ Macar Ģiirini verdikleri örnekler ile anlattı. Szöllössy konuĢmasında, “Aslında kendimizi ve dünyamızı

36

tanımak için şiir ile ilgileniyoruz. Dünyamızı ve bakış açımızı şiir ile tanıyoruz. Dünyamızı da şiir ile daha güzel bir yer haline getirebiliriz. Buluşmaya 4 yıl önce de katılmıştım, uluslararası düzeyde çok önemli şairler katılıyor. Şiir için çok önemli bir buluşma. Ayrıca biz konuk şairler de Türk şiirini tanımış oluyoruz” ifadelerine yer verdi. Çocuk etkinlikleri ve müzik dinletilerinin yanı sıra Salah Birsel 100 YaĢında, Macar ġiiri, Farklı Coğrafyaların ġiir Atlası, Küçük Ġskender Anması gibi etkinliklere de ev sahipliği yapan 9. Uluslararası EskiĢehir ġiir BuluĢması‘nda, Ģiir okumaları da yapıldı. Ülkemizden katılan şair ve yazarlar: ġükrü ErbaĢ, Haydar Ergülen,Serkan Türk, Elif Nuray, Tozan Alkan, Sema Güler, Nihat Özdal, Soner DemirbaĢ, Süreyya Akçay, Umay Umay, Mahmut Temizyürek, Ġrfan Amida, Ersin Kurt, Yalın Tunalı, Burak Abatay, Mustafa Köz, Çiğdem OdabaĢı, ġakir Özüdoğru, Gamze Akdemir Yurtdışından katılan şairler: Mel Kenne (ABD), Anton Baev (Bulgaristan), Darija Zilic (Hırvatistan), Özlem Özgül Dündar (Almanya), Melek Mustafa (Suriye), Balazs Szöllössy, Simon Marton, Orsolyo Lang, Csilla Nagy Hajnal (Macaristan)

37

CSİLLA NAGY HAJNAL

Macar asıllı Csilla Nagy, 1992 yılında Slovakya‘da doğdu. BudapeĢte‘de karĢılaĢtırmalı

edebiyat bölümünden mezun oldu.

Boşluk

Varolmayan

Sözcükler var.

Kullanıyoruz onları

Bir marketin tezgâhında

Bir sarılma sonrasında

Bir cenazede

Bir lunapark treninde

Banyo yaparken

BaĢkasının bacakları arasına sıkıĢmıĢ

Ġnanıyoruz, söyledik onlara

Ama ilan etmedik daha

Bu sebeple ayrıldık

Dudaklarımızdan

Ve gülümsedik birbirimize

Kendi diz kapaklarımızdan

Çevirmen: Selahattin Yolgiden

38

MEL KENNE

Amerikalı ġair Mel Kenne, 1993 yılından beri Türkiye‘de yaĢamaktadır.

Büyük Kapıyı Bekleyen Sfenks

Kim bilir kaç geçitten geçtim,

Arabanın üstüne çekilen örtü gibi

Dağların gölgesini hissettim,

Varlığı sessizliği derinleĢen huĢu —

Ağaran bir Kadir duygusunun sonunda

Büyüyüp o dar geçidi doldurdu —

Ve düĢündüm durdum, bilinçli olmasa bile,

Bu ölmekte olan bir Tanrı‘nın fısıldayıĢı mı

Yoksa tertemiz sabah nefesi mi gençliğimden

Beni geriye çekip tekrar geçmemi isteyen

Karanlığa karıĢan hayaletinin verdiği ürpertiden?

Ve karĢıda günbatımının vurduğu yamaçtan

Ġnerken, kim bilir kaç kez hatırladım

Kaç gün yüklenmemiĢ, hareketsizmiĢçesine

Geçip gitti bundan evvel öteki vadilerde.

Hafızamdadır Ģimdi, uzakta ufkun ta tepesinde

Yakıcı güneĢ, bir baĢkasıydı artık.

Batacaktı az sonra: iniyoruz Ģimdi

O parlayan Akkor‘a, kıvrılarak ve

Giderek artan bir hızla varıyoruz düzlüğe

Ve kavurucu rüzgârına.

Çevirmen: İpek Seyalıoğlu

39

DARİJA ZILIC

1972 yılında Hırvatistan/Zagreb‘de doğdu. ġair, edebiyat eleĢtirmeni, çevirmen ve deneme

yazarıdır.

Dans et ey alçakgönüllülük, dans et!

pembe toplama kampının yılları arkanda kaldı

Ģehrin sınırlarındaki, uzun yalnız yürüyüĢler

yataklarda, kitaplarla geçen binlerce yaz.

Yelkenline bir fincan çay götür sadece Ģimdi

yanına dürbün al ve yol boyunca

doymak bilmeyen hafızanı silmeye yarayacak Ģeyler.

açık havada, uzun gecelerde,

teknede büyüyen sabır otunun gölgesinde

dünyanın seslerinin yitip gidiĢini dinle.

Bul hayatının aĢkını, istediğin her vakit

Onu düĢündüğünde yanında olması ve hiç kimsenin

onu görmemesinden daha büyük bir mutluluk var mı!

Çevirmen: Tozan Alkan

40

MARTON SIMON

1984 yılında BudapeĢte‘de doğdu. ġair, çevirmen ve slam Ģiir (Ģiir ve sahne performansına

dayalı bir Ģiir gösterisi) performansçısıdır.

Boş Tatlar Sezonu

Süt tozu yiyorum ve annemi düĢünüyorum.

Sessiz bir hafta sonu sabahı, sen hâlâ uyuyorsun.

DolaĢıyorum etrafta. Pencerenin diğer tarafında,

beyaz bir duvar var, buradan sis gibi görünüyor.

Sahanda yumurta yapmayı planlıyorum, bu konuda iyiyim.

Çakmağımı ve sigaralarımı arıyorum.

süt yerken süt tozunu seviyorum.

Zeytinyağı kullansam daha mı iyi olur? Önemli değil.

Balkona gidip koyu kahvemi içiyorum,

Her Ģey sıradan, tıpkı kıĢın kendisi gibi.

Tuz, yağ beni bekliyor.

ama yukarı baktığımda duvarın sise dönüĢtüğünü görüyorum.

ve arkada, son gecenin resmindeki orman var

Senin uzun zaman baktığın, kavgamızı sona erdiren,

KullanıĢlı bir cevap niyetine-

Anlamıyor, görmüyor, sadece arkanda durmuĢ izliyordum.

Ayaklarımın altındaki beton soğuk.

Resimde kaybolan bir hayvan vardı, süt gibi siste,

ve umarım annem gibi, ben de bir gün bunu unutacağım. Ama Ģu anda,

orman balkonun önünde, dün geceki resim daha yeni geliĢiyor.

Ağzımda kahve yırtık sayfalar,

sigaram neredeyse bitti, kahvaltı yapmak üzereyim.

Seni seviyorum ama bu bir aĢk Ģiiri değil.

Bunlar taze ekmek, soğan, yağ yumurta, düzen.

Bunu daha önce bir kez hayal etmiĢtim, ama hayır.

Buradan ne olduğunu hatırlamıyorum. Birisi kulağına

bir sorun var diye fısıldıyor

KıĢtayız, boĢ tatların mevsimi,

sisin, kesin olmanın, neredenin, kalbim nerede.

Çevirmen: Tozan Alkan

41

BALAZS SZÖLLÖSSY

1981 yılında BudapeĢte‘de doğdu. ġair ve editördür.

Edebiyat ve Dağ Gölleri

II.

Mehtap düpedüz gümüĢ yansıtır Bütün yuvarlaklığıyla Son kızıl kıvılcımları da pul pul dökülmüĢ

En dibindekilerine kadar toprağın.

Önceden çuha çiçeği mavisiyle yayılırdı gökyüzü, diyelim

Koyu çivite, sayısız renklere.

Elde kobalt mavisi ve ayıĢığı. Sen göle uzanıyorsun,

Yüzün, gözlerin parlamıyor; sessizlik,

Ona dokunabilirsin Ģimdi; Ģeffaflığa dokunur gibi,

Avuçlarındaki gök mektuplar gibi kanıyor,

ağırlıksız, ıĢıksız,

ciğerlerin bile zor kıyaslanır

seyrekliğine göğün ve havanın; on iki nokta, on iki adım, ġimdi dokunabilirsin,

dokunabilirdin gerçekten, dal ona, sahiplen,

taĢlar Arasında tuhaf bir ağırlık,

süzülüyorsun, dokunuyor sana

su, bir tuhaf sis, kobalt mavisi gök,

gümüĢe yansıttığın.

Deniz değil bu, gözün, parlamıyor,

Ģeffaflık: dokunursan,

on dört nokta, on dört kulaç,

kumaĢ baskı, elbisen;

öylece kalakalıyor ayna, su yüzeyi, katı

ġimdi dokunabilirsin, eter.

Çevirmenler: Gülce Başer, Gökçenur Çelebioğlu

42

ANTON BAEV

Anton Baev, 1963 yılında Bulgaristan / Filibe‘de doğdu. Sekiz Ģiir kitabı, altı roman, kısa

öykülerden oluĢan iki hikâye kitabı, filozofik parçalardan oluĢan bir kitabı ve iki akademik

monografi kitabı vardır.

Bütün Dünya

Pazardan dönüyor erkekler

ve çantasında neler mi taĢıyor?

Girit portakalları,

Kıbrıs kuru üzümü ve hurmaları,

Mısır limonları

Ve Eritre‘den siyah toz,

Belki

Vietnam‘dan iki kupa pirinç ,

Hindistan cevizi,

Bir paket Havana purosu

Ve Endülüs‘ten gümüĢ bir kama

Da koymuĢtur.

Çantanın dibindeyse – gece yarısı

Meksika‘sından bir tekila,

Amerika‘dan mısır konservesi,

Brezilya‘dan bir paket Ģeker…

Bunun yanı sıra

Ekvator‘dan kahve,

Çin‘den çay,

Kolombiya‘dan bir tutam muz

Ve FildiĢi Sahili‘nden

Minyatür bir fil,

43

Japonya‘dan sushi

Ve hatta yarım bir ıstakoz-

Puerto Rico kıyılarında

Balıkçıların tuttuğu

Erkek yürüyor,

Çantaların ağırlığından eğik omzuna

Endonezya‘dan bir papağan konmuĢ,

Koltuk altına Ġrlanda‘dan bir kitap sıkıĢtırmıĢ…

Bir Pazar çantası, dünyanın yarısını

Sığdırmanıza yeterli,

Bütün dünya içinse ne gerekli?

Belki de eĢikte bir öpücük,

Çantayı elimden almadan

Ve kitaba dalmadan önce?

Al sana yarısı dünyanın

Ver bana öteki yarısını.

Çevirmen: Hüseyin Mevsim

44

ÖZLEM ÖZGÜL DÜNDAR

1983 yılında Solingen‘de doğdu. Almanya‘da yaĢıyor. Çevirmen ve editör olarak çalıĢıyor.

ulaşmayan bir şey

ve kendini aramaya baĢlad

ığımda görüntüler arasında s

özcükler arasında satırlar ara

sında ağzımdan çıkan ken

dimi aradığımda iĢaretler kendi k

endimi bulamadığımda kendi

kendimi göremediğimde gör

üntülerin içinde gözlerimin ö

nünde biçimlendirdiklerim el

im bana ulaĢmayan bir Ģey

yapıyor kendi kendimi ararke

n sözcüklerden cümleler kur

duğumda benden taĢan ağzı

mdan çıkan bulamadığım gö

remediğim gözlerimin önün de

45

ORSOLYA LÂNG

1987 yılında Romanya‘nın Satu Mare Ģehrinde doğdu.

Hâlâ bütünleĢik değilim

Parçalı bir yapım var

Bir elektron bulutuyum

Ve Ģafağın partikülleriyim

Söylemeyeceğim size tüm bunları

Ama kimden gizleyebilirim

Ivır zıvır iĢlerde baĢarısız olduğumu

Kükrüyor beyaz gürültü

Tehlike çanları çalan binanın içinde

Her Ģeye yansınmıĢ boĢluk korkusu

ġu anın çok zamanı var

Her birinde gizliyorum

Alt geçitteki bir haritanın gösterdiği

Kendi yerimde değil

BaĢka bir yerde sessizce durduğumu

Alıp vereceğim hiçbir Ģey yok

Sadece geçiyordum ama tanık oldum

Olay yerinde parmak izlerim var

Siz nerede baĢlarsınız

Ve ben sizde nerede biterim

Anavatan ev sahibi gövde

Çevirmen: Tozan Alkan

46

MELEK MUSTAFA

Suriyeli Ģair, çevirmen, senarist ve insan hakları aktivistidir.

Midilli’de

Midilli‘de

Bir gözyaĢı dökülünce

Yağmur olur

Bir tekneye ihtiyaç olur sonra

Bir tekne yapılır onlara

Motoru takır tukur

Emniyet kemeriyle sarılır etrafı

Islansa batar öyle

Midilli‘de

Bir gözyaĢı dökülür

Midilli‘de

Sınırlar kapalı

Ölüm hazroldadır

ve bir ümit bekler

Orada

Ben de oradayım

Ve ben ümidin baĢbayii.

Midilli‘de

KarĢı kıyıda

Bir ümit doğar lastik botta

Ve doksan dokuz can verir

Varmadan kıyıya.

Midilli‘de

Mesleğini icra eder pek çok insan

Ama pek azı gülümser.

47

Midilli‘de

Sağanak yağar yağmur

Ve yalnızca bir damla

DüĢer mültecinin payına.

Midilli‘de

Ölümü beklerler

Sessizce

Lastik bir botta.

Deniz sakindir

Ve sükûneti çağrıĢtırır

Sonra fırtına

Daha geniĢ bir mekâna taĢır onları

Mekânsızlığa

Ve nihayet ölümün sükûnetine.

Onlar oradadır

Midilli‘de.

Midilli‘de

Sınırlar kapatıldı ansızın

Bütün sınırlar.

Dediler ki bulundukları yer daha geniĢ

Fakat Allah daha Ģefkatliydi onlardan

Ne sınırları kapattı

Ne de kapılarını.

Kaderini ve kazasını resmetti

Denizin derinliklerinde.

Son randevumuz

Midilli‘deydi

Hayatla.

Midilli‘de

Ve baĢka adalarda.

Çevirmen: Mehmet Hakkı Suçin

48

VERONİKA MUKADDİMESİ

1. ġiir kutsaldır.

2. Veronika, Ģiir hususunda hiçbir kısıtlama amacı gütmemektedir

3. ġiirlerin biçimi, vezni, konusu (Ģiirselliği çürütecek aĢırı fanatik bir ideolojiye sapmadığı

müddetçe) ve diğer unsurları, bayağı bir seçicilikle değil dikkatli bir bakıĢ açısıyla

değerlendirilecek ve ortak bir belirleyici nokta kabul ettiğimiz ―sanatsal yön‖

aranacaktır.

4. ġiirdeki sanatsal yön, alelade ve taklitçi imalardan ziyade ―yenilikçi ve modern‖

çağrıĢımlar uyandırmalıdır.

5. 21. yüzyıl çağdaĢ Türk Ģiirini geliĢtirecek, tazeleĢtirecek ve diğer yüzyıllara, ―sürekli

yenilikçi inĢa‖ kaygısıyla taĢıyacak bir Ģair-Ģiir iliĢkisine ortam sağlamak; Veronika‘nın

en büyük hedeflerinden biridir.

6. Veronika, yıkıcı değil yapıcı bir Ģiir tutumunu arzulamaktadır. Zira kadim Türk Ģiirini

yıkarak en baĢtan bir Ģiir yaratmaya kalkıĢmak, temelsiz ve kültürsüz bir Ģiircilik

hezeyanından öteye hiçbir zaman gidememiĢtir. Eski kuĢakların Ģiir sezgilerini

gözlemleyip devamlı olarak; ―deneyselcilik oyunlarıyla‖ ve ―mütemadi bir inĢa

düĢüncesiyle‖, yeni ve modern çağrıĢımlar uyandıracak denemeler yapmak, hakiki ve

sağlam bir bireysel poetikanın doğmasını sağlayacaktır.

7. Yukarıda itinayla ve kesinlikle belirttiğimiz bütün maddeler (1. madde hariç, çünkü tam

manasıyla vâkıf olmadığımız bir alanda, duygusal bir kesin hüküm vermek haddimize

değil) diğer tüm iĢitsel (fonetik) ve görsel (plastik) sanat dallarında, alanının sağladığı

imkânlar dâhilinde geçerlidir. Veronika, her türlü sanatsal üretime eğilimli olmasından

dolayı, sanatkârlar tarafından gönderilecek (Ģiir ve nesirden ayrıyeten) her sanat

ürününe açık bir dergi olmaya çalıĢacak ve kriterlere uygun olanları –okurun yahut

sanatseverin beğenisine ve eleĢtirisine sunma gayesiyle- yayımlayacaktır.