vetmi e varur si numër në portë

8/18/2019 Vetmi e Varur Si Numër Në Portë

1/94


2/94

Lulëzim Haziri

VETMI E VARUR SI

NUMËR NË PORTË

2015


3/94

Poezia

Plagë e malcuar me shpresë se është përtha!

***

ke shkruajt ndonjë te re?

jo

po fillo të shkruash, se do harrosh pastaj

nuk është diçka që mësohet për ta harruar

https://www.facebook.com/note.php?note_id=10150130342979240https://www.facebook.com/note.php?note_id=10150130342979240


4/94

Vemi ë!"ë #$o


5/94

Pe!"# i %eëm &ë a#uarium

'(rolo)nga flora këtej xhamit kur i shehfytyrat e zgjatura me sy të ënjtur

që e soditin me tallje pyet vetenkush e solli në këtë akuariumapo duke ikur nga grepi i artëhyri vetëaq shumë kohë ka kaluar sa sman mend


6/94

(kësaj i thonë vetmi)

redh rrugëve të takosh njeri efas e kap veten si flet me dritare me gjethe me diellkokëvarur si lavjerrës kthehesh shtegut të rrahur mirëlagur llërat e pantallonave me vesë mëngjesi

kur ota lozonjare pi kafenë e përgjumur me duart në xhepa shtrëngon çelësintë ndryshkur nga djersashap asnjë derëvrimat e çelësave veshët gojët kanë zënë myshk ën kohë kur dyert hapen me zile


7/94

'%emi ë!"ë #$o $o !"ëmiincizon zërin e vet në magnetofontek ën vjershën ose tregimin polemizon isedon me renë e kafesë

me duqet në shpuzoreme femrën tek çon dashuri hamshoree ndjell shiritiska frikë se sështë i vetëm në dhomë


8/94

(edhe kjo është vetmi)

në anak më këmë dy pije porosit anakierit i vjen rëndë të flasë e të pijë pasi i numëron të gjitha pijet në vitrinëe rrugët e vetmisë nën këmë i janë lidhur nyjë

derës ia qep sytë pret flladin e fjalëvekokën tia shërojë si një aspirinë


9/94

(kësaj s'i thonë ndryshe pos vetmi)

derën e shtëpisë e lë hapur me pritjen e varur si numër në portësi setër në gozhdë pret letër ftesë ndonjë aktpadi

aq shumë ka për të thënë sdi cilit sigjuha i është ngjizur nga lëngu i fjalëvemerimangat gishtat ia kanë zënë mi makinëdritaret ia kanë gozhduar me aski


10/94

(vetmi është kjo jo krijim)

në tavolinën e punës rejtur nga krimatulet të shkruajë një dhimje një dëshmishkronjat i renditen si thnegla të zeza

fletën ia hanë si ëmëlsiiu gjuan prapë dhe prapë fletësi miq të vonë i gostit


11/94

A$o !+#a )$umë

"etëve polareankthit të pritjes pa ag e muzg

ajo s#ka gjumëshndërruar është sakaqnë aurorë llamuritësemi shpresat e shkapërderdhuranëpër odësi çantë e përmysur çelësat kur i kërkon $i kujtimet që s#prekenndjehet natë veree kotur nga zeri ulkthavefsheh gjumin e harresës

si xixëllonjë në dorë pa mos e kuptuar si e kapi e ku i shkoi

%jumi i iku mi qepallësi një zog i larmëkuvlisë së artërrethuar ka metme ato dritatë mekuradëshirash

si aazhur kur nata jashtë mureve të sajs#ka më as fillas fund&&&'dhe për hainuk qahetas ëzan&&&s#ka gjumë!


12/94

Muri i m,ë!"e$e!

(htrëngoma dorën kur jam i dehur )he mendoj për *ullën e +ailonisëam i palarë dhe i sinqertë

- ngjitem shkallëve të akullta për në qiell*u flenë në një shtrat$endjemadhi që gërhet në gjumë)he .iniku me pagjumësi në sy

- në rënça mos më ngritPrej se e maj mend*y është qëllimi im

$os më lër që dorë e nëmur përtej mjegullës/ë më gjuajë me mëdyshje si poezinë e dështuar

- cila që mrëmë fle në shporte*ur jam i larë esëll dhe gënjeshtar *ur këmëzathur e ndiej vesën e mëngjesitPrej letrës së zhuravitur ëj vjershë

-dhe /y e dashur "ë të lënça në rrugën me glasa pëllumash*ur jam xheloz dhe me tym në kokë*thehu këmëzathur $e vesën e mëngjesit mes gishtërinjve për të mi njomur uzët e thara nga dehja

+esomë se do të marr për poezi


13/94

Mo&olo)u i lë&e!"ë!

arrë e rëndë +isha në shtëpi për shpinën time të lakuar paksatë anosh në shpellën e (aj

atje ku krevati ngushtohet nga epshet+isha e *oktosë është e denjë për dashuri përallë ishës sime të ukur që e lashë në gjumë pastaj&&&si ta shkruaj ndjenjëntë më prehet një dorë e utë në ijet0i shoh fjalët si flluska shampanjeqë dalin nga goja që flet e s0ërtet

pastaj&&&nis të vizatoj

rrugën që çon në një zemër kozmikeqë në fund si ai piktori syishtt0i freskoj këmët asaj rruge me vesëtë hum në një tjetër sferë

pastaj&&&e lodhur jamnga fjalët pritjet andillëtrezja e derës më meti në dorë

kjo pritje arrë e rëndënjerëzit i shoh përmes retrovizoritqendër erogjene jam ërë e tëra

pastaj&&&myllem në dhomën e përhimeqë m0i ruan me pluhur prekjetlëkundem e shkundem e përhumeme qaj me muzikënjë shpërthim më ën grimëedhe një

pastaj edhe një&&&edhe një

pastaj&&&


14/94

Li&-$a e #ë&)ë!

/ë vetmuarit janë si zeroja$lidhen1riten

$etja gjithherë zero*urrë "jë*urrë )y2po /re1eroja i ndjekPor zero s#janë

/ë vetmuarit kohën s#e hanë thatë(hkruajnë letra me lot në sy)he kurrë s#i dërgojnë3etmia s#vulos letra

2jo s#ta ka shoqen/ë çon të varesh me vargje)he si pllakë e gërvishtur të përsërit*ënga lind në vetmi*ënga lind në vetmi*ënga lind në vetmi

& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &


15/94

N$ë )$e" .a$i m,a$ &ë )o$ë

vjen nga vise të largëta ekzotikei zi në sënduk drurimade in +ota e tretë

si skllav i mërthyer që pret lerësinnë kolonitë e reja të zuluara moti

të lejmë në kuti teneqejedhe nuk çajmë kokën si u volea rritesh në dru si mollëapo prej tokës min si imësmerakosemi si ikin vjelësitkur vdekja i ndjek si agjent për ne ti thjesht rritesh në kuti

të këmejmë me dy metra sintetikëme një sënduk pluma dhe dy pushkëqë rojë e plantazhit ti ruajë vjelësit renda telitdhe gjumin e padronit nën palmë

vjen të na ashkosh në ora pesë4apo shtatëmëdhjetë si i thonë në /35mlidhemi rreth çajnikutqë më mirë se ulkthi këngës ia thotëshëtit nëpër dhëmët tanë të vënëtok me fjalët që i hëngri krimi

gjuhën na e trash dy gishtasa as të fërshëllejmë mundemimelodinë e këngës fituese6"jë gjeth çaji maj në gojë6që është hit në radio

kutitë e ukura të çajiti ëjmë koleksionmadje i ngremë në pop7artatje larg fëmijëve të vjelësve po u rranë në dorë

i ruajnë si kuti muzikore


16/94

I!o e re a(o Ro/# A&- Roll

*ur me grep të artë nga fundi i arkut8a sollën shpirtin në fyt- sosi të ngjitej shkallëve në podium

/ë fliste me gjuhë të re9ë e dinin të gjithë në vetmi%juhën e atyre që me majë këpucësh(hkruanin hieroglifë mi asfaltin e zi*ur pritnin ngjarjen që nuk ndodhte kurrë

$ori leje nën llamat e neonit:ëshoi flokët e esimit deri te themra$e syzet e zeza ua shkurtoi dritën lajkave)he si heretik mitik me kitarë në krah "ga gjuha tel hollë nxirrte zjarr

- një reflektor si aureolë i rrinte mi kokë

)ora e zgjatur i arrinte në fund të sallës4përshëndetej me të gjithë përnjëherë1ëri i dëgjohej edhe përtej mureve9ë ishin në plan të rrënohen(ytë e tyre kishin ngjyrën e syve të tij1ëri i tyre kishte ngjyrën e zërit të tij8a manin ison e re pa pushim*ur nga fundi i arkut klithte;*jo s#është këngë dashurie

*jo s#është këngë dashurie& & & & & & & & & & & & & & & &


17/94

Në ,arri#a-a


18/94

Lu$e

*ëngën e këngëve të mia)o t0ia kushtoj+altës në fund të shpirtit

(hpirtit në altë9ë kutëron një otë të tërë


19/94

Në ,arri#a-a

"a la+arrikadave$e pagjumësinë e $akondasve

$ështetur ëndrrat në njëri7tjetrin si lumë(edra e postit e rëndoi- dogji malli për gjumë qengji "ë kolltuk kundrejt televizorit$ështjellë me atanijen e fajit$e rruazat e gruas si tespihe ne dorë(ypërmys

Në barrikada posta vjen me vonesë

Pijet nuk servohen në gota gjegjëse kristali

Shtyp të ilustruar s'ka as esspreso

Lajmet i bie era të censuruaraSi reporter lufte në TV

"a la$e sëmundjen e pritjes në arrikada*ishte shpirt të lehtë romantik :idhte kravata të mëndafshta rreth qafe-pshi për gruan nimfomane e muloi- thërriste shtrati e përvëlonte shtati i saj=isnike e kish ska fjalë+esnike me fjalë

"a la të përgjumur e të përhumur Për erën e kafesë së mëngjesit

Në barrikada s'ka festival

bi gjak të ngji!ur rrësh"itet atjeShtëpinë e sheh fatamorganë

allin e fëmijëve e ruan në #hep në kuletë

$ vdekja të flenë nën helmetë

"a la/ë nxirë në fytyrë nga tymi i shpresës

9ë digjej si gomë kamioni në rrugë)ëshironte në det të merrte ngjyrë akriPa u skuqur e rrezitur lumenjve më parë(yçelë shikonte ëndrra kashmiri(e ish i sëmurë i operuar disa herë)ru i transplantuar me mjeshtëri "ë kryet e strucit kishte sytë e deles1emrën e kish të lepurit


20/94

+ishtin e hardhucës/amam shëmti mitologjike


21/94

u!" le a$e

matet me hijen e mëngjesitsypalarikrenaria i rri varur

si cigarja në uzët e hemfri ogartit

kur të gjithë mlidhen në sheshtë përshkojnë gishtat me mllef kah qielliaq sa gjaku tiu rrjedhëai mledh shokët në ahengiu shet mend me licencë

gjithkund gand e gjensi engjëllin e kaltër skleavecmë parë plot ujë i vjen firma

pastaj ai vet i tremëdhjeti

atë ditë që me cigare në gojë më përshëndetshpinën në shtrat gruas ia kthej

në kohën e artë të >haxhait që u ënte lajka plot flamuj në dorë maninmë tepër për inat të +aaitqë i ngjizej gjaku për një zog

prilleve të përgjakshme me djemtë e >haxhait

me rroa jeshile shkonin në gjuetikur pushonin nën lishanin mish viçi që ende tëmël pime gjethe fshinin gjakun e çizmeve

sotkafeneve e thërrasinnë krye i ëjnë vende qerasintiu flasë me gjuhë të zjarrtënë atë tryezë për mua ska vend

për gotën dhe gjuhën time të akulltkristal

me filxhanin me lara në dorëu tregon çkanë ngrënë mrëmëtë nesërmen sdi tua lexojas në të njomat pëllëmë


22/94

Eër e ,i$

%monolog etërish&

përngjajnë në pamje me ne nga pak

pasqyrë i kemi që na kënaqshohim veten si mplakemi ngadalëkur nisin e flasin mrapshtëtoka nën këmë na dridhet sakaq

herët ëndrrave u shkojnë risk fjalë këngësh nuk majnë në mendandaj shkruajnë fasadave me sprejs0para ëjnë art në pëlhurëgjithë vrerin e derdhin në mur sa pa ndjenja që janë

s0kanë dell as për romantikëflenë si arusha deri në drekënuk e kanë parë diellin si lind

muzika e tyre i ka ca tinguj çeshitmerren vesh edhe me irlandezës0u mjafton një tel pak i kanë edhe dymëdhjetë

flamurit që valëvitets0i turren si ne

si dema të harlisur në arenë

kur një ditë të vdesimkrenarë pas kortezhit do të na vijnëlot s0lëshojnë as për dashurikanë filozofinë e tyre ska rëndësikur nisenrrugës kah u kthyem nenë xhepa s0majnë fytyrat e të dashurve

edhe palltot tona të vjetra kur i veshin

në trup u rrinë shik se ndjekin modën si më teket

dyshimin si shenjë *aini e kanë në allëfjalëve të gishtave tanë s0u esojnëshenjat e rrugës thonë na i ngatërruattërë farën ua derdhin grave në ark asnjë pikë s0duan t0iu jerë në )he


23/94

Heroi i "e!"ur ër!"ëlle& &$ë #a,a &ë E3ur'im

/u desh kohë e peshuar me shumë ofshamë/ë ndërrosh aq vagonë të përhimëPërplot njerëz që flisnin jer e ngrehu

zot2ta thoshin citate gazetash "ga frika mos gaonin e dëgjonin@u thoshte mendja "ga frika mos gjuhën e Prijësit e harronin

*orridoreve çave rrugën me ërryla3agonëve përplot shurdhmemecë me syze dielli/ë gjithë në xhepa kishin një liër 1ot/ë gjithë shikonin e sshihnin

(i sndërrohej karrigia por vëllezërit$e sytë e mjegulluar nga fytyra e Prijësit*ëndonin e pinin me të në gojë

/i heshtjeAeshtja kryeneçe tu ngul në tru/a zuri vendin e fjalës së zjarrtë/rupit të vet për ti dhënë trajtë

"ga metaforat e reja%juha e Prijësit tu duk pa gjini

(e ti kishe gjuhën ku fjala )he*ish edhe $ëmë edhe 2të

"ë ufenë e trenit dëgjoheshin marshe/i fërshëlleje një kaa në -7)ur4im5 "ga dritarja hodhe si një letër frikën)he fjalorin e heshtjes e ëre copë


24/94

Mo! i&/izo

=qinjët më zgjojnë në ferk /ë shoh diellin mi helmetara shkonte B korrik

"ë këtë ditë puna nuk fillon në drekë)orë e hekurt është kujdesur për akrepat2krepat e *ullës ë (ahatit nuk punojnë për një çast+ekim them merre kamerën(#ka nevojë për Chite alance8ncizoi këto helmeta në park *ëto fytyra të skuqura për gjak )he një helmetë më thotëD $j( ti( mos inci!o

-cim me +ekimin rrugëve të %ostivarit "ën shikimin e helmetave krejt dyshim

Pyesin ç#ëjnë këta dy rrugëve$os dëgjo +ekim, vetëm incizo*api ca fytyra përplot mllef *ëraçin e tyre nervoz në dorë8kni nga rruga në thonë mos incizo+jeri +ekim mos dëgjo*ëto fjalë nuk thuhen kot "jëmijë helmeta heshtin vetëm njëra flet os inci!o "esër do të jetë vonë*jo orë është një, nuk vjen më

*ur të incizosh mos u ndaledhe kur të thonë mos*jo është puna jonë$os u frikëso krisma janë këto(#e kë parë *osovën +osnjën në televizor /ë lutem incizo%az lotsjellës është ky "uk quhen këto lot "esër do të jetë pastër (ot vetëm incizoPluma me sy janë këto nuk janë qorr

/ë rëndë kanë hyrë në këtë orë*y korrik është nisur për këtu(#e gjen në Prishtinë 3lorë as në .""1ogjtë ikin nga parku i klithmave2utoamulancat lëshojnë kujë "jë plum me sy përshkohet trupit të njomë(pitali nuk ka gjumë(hëron një qytet të përgjakur


25/94

*u shkove +ekim incizo ja gjaku i hequr zvarg rrugëve8ncizo ende nuk është ngjizur "esër do të jetë vonëErugët do të lahen në mëngjes

*y korri zgjat vetëm një ditë8a vlen të incizosh )orrik *+,


26/94

lou&ë (oei#

kanë hundë të ngjyrosur për cirk qoftë edhe karnaval poetik janë të prirë që çdo ideal

ta ëjnë të rëndomtë gati qesharak

të tjerët kur uzët paltojnëtë indur se gjuha eshtra skase fjala pështymën ta thanklounët rropaten thonë gjithçkatë ëjnë për gaz po u shkove pasarnat e 2rlekinit ti qepin mas


27/94

3ë!"miari

shumëçka kam parëmë mirë veromëni sytë

gjithçka kam dëgjuar vaj të djegur hidhmëni në vesh

në e tregofsha atë që kam parëatë që kam dëgjuar në e shkrofsha3ardari nuk më lan


28/94

Nu# më lë&ë a (u" -4!"imi& &ë ,allë

8&

*ur mrëmja ulet këmëkryq dhe kur dritat i çelin sytë

Aedh setrën e zhgënjimit krahëve të mërdhirëPër dore marr vetminë e qes të shëtitë$e shokët përfalem ftohtas në heshtje me shikimErugët më zgjerohen para syve më shtohen 4pikë5 pamjet*ur sodit nën këndin e drejtë a ndihem i qetë9epallat pulit pa ndarë pluhuri i mërzisë të mos më hyj në sy$e xhelozinë e njelmët kërkoj iseda pa shije*ur qeshem me zor kur zardh dhëmët e ironisë2 ndihem i huaj i vetmuar si cinik

88&

$ë thanë se do të ha me lugë të artëPremtuesve duhet t#ju kujtoj premtimet2 duhet t#u nxirren sytë si ushtarëve të (amuilit2po do t#i nxjerrin vetë si -dipi)ënimin postieri e la në adresë të gauar $ë mirë ta flak mamendjen të vë sytë e deles%jellën ta ha me dorë me lugë druri(ytë më mashtrojnë%oja fjalët i gaon

2po shtirem i tillë "uk më lënë ta puth dyshimin në allë

888&

9yteti është punëtor krahu që fle pa larë sytë/a lëmë të flejë i lodhur i pluhurosur në fytyrë/rotuaret le t#i ruajnë puthjet të freskëta tërë natën(hiritin e natës duhet ta lëmë deri në mëngjes të incizojë- t#i dëgjojmë atëherë ëndrrat me veshët e ngrehur pip

+isedat e dehura me erë shqetësimi kryeneç)uke e pirë kafenë e mëngjesit/ë dyshojmë në sinqeritetin e pëshpëritjeve/ë folurit e përgjumur le të na shtjerë të mendojmë e dyshojmëPastruesit e rrugëve le të na shlyejnë shiritin në mëngjes*a lezet ta shohësh qytetin pa larë sytë2tëherë me pagjumësinë e mëngjesit njësohem me tëEritem ëhem i madh sa rrokaqielli


29/94

9ë nga dhemja e mrëmshme lidhi kryet me mahramëErugët do larë kur njerëzit shkojnë në punë)ielli të reflektohet nga pasqyra e zezë/ë më hyjnë në sy*urmin e lodhur të ma ndritë

83&

+ëhem dhomë e ndritur plot orendi/ë vjetra sa mendimi të shtrenjta

3&

)itë e mirë është kur zgjohem në jastëk flokësh

)itë e mirë është kur zgjohem në drekë)itë e mirë është kur nuk lej gazetë)itë e mirë është kur pi kafe ekspres)itë e mirë është kur s#i laj sytë në mëngjes)itë e mirë është kur kam cilës t#i pëshpërit në vesh)itë e mirë është kur lë gjurmë në orë të pashkelur më parë)itë e mirë është kur nuk kamë çfarë të pres)itë e mirë është kur kam çfarë të them e s#e them dot)itë e mirë është kur gjej groteskun në natyrë)itë e mirë është kur s#kam kë ta tall)itë e mirë është kur i ishtëroj rreshtit për në të nesërmen)itë e mirë është kur nuk më japin asnjë lëvdatë)itë e mirë është kur sodit i qetë vesën në merimangë)itë e mirë është kur asnjë hije nuk më ndjek )itë e mirë është kur shkruaj ndonjë nokturno pastaj ie të fle)itë e mirë është kur shikoj qytetin me sytë e të papunit)itë e mirë është kur të shëmtuarës i uzëqesh ndër sy)itë e mirë është kur kënaqem me veten i shtrirë)itë e mirë është kur zgjohem lakuriq "ga trupi e turpi:akuriq si (hpresa

38&

"uk më man ky qytet i tillë siç jam i mrrolur i ftohtë*ur eci rrugës e vij nën llamë ajo fiket*odrës së )iellit kur ngjitem të shikoj 9ytetin ai tretet/ë iki nga këtu prej këtij qielli asfalt futë*u më parë gjen ndonjë iluzion se para të humur /#i kthehem natyrës të shkoj në jeshkë


30/94

/ë mos e marr me vete përditshmërinë uranePërsëritjen marramendëse ciklike të fjalëve gumëzhitëse/ë shoh si çelin lulet gjethi si zverdhet2 pendohet para se të jerë në tokë lotin a e lëshon4sa ukur tingëllon ky mashtrim5

2po të myllem në dhomat e artit lairint$e laps të mprehur të ëj ukurshkrim(ytë e përgjumur të ëhen më të pasur për një ditë

388&

Prej çastit kur 2rmstrongu u ngjit në hënë2tëherë kur në /3 i pashë gropat e saj9ë mu ënë si shkretëtira nga liri i Aistorisë "ë vjersha s#e përdora më fjalën hënë

9ë e kisha sinonim të së ukurës që shndrit=jala humi ukurinë që më flinte në fletore*ur soditja nga dritarja e vjetër


31/94

S"i(ëria

me rërë të fundosur në krye të kthjellëtmora rrugën për 2/-ndanë udhëve eshtrat lëshonin dritë

sipër kufijve frynin fjalë në erëme radiovalë ish muluar qielli

2/- vjen kah unë si me porositë më trazojë rërën në kokëfjalë të më fryjë në veshzhgënjimi si do tu dalë ndeshë

vërtet një shikim është dashuri po dashuria nuk është një shikim

-++-


32/94

Ham,ur) 1662

17 '"um,ë!i

tokë ranore është kjo tokë

ndërtesat e reja gjithë xhamatë hekurta shikimet e njerëzvesi në pllakatet neonaziste përplot dyshimndaj të nesërmes që ua ofrojnëndaj lavdisë së humësve që s0i harrojnëndaj atyre që malli u noton në syrëra që u derdhet nën këmë si klepsidër ndaj tërë ditën shtrojnë rrjeta hekurilotit të vet t0i ëjnë vend


33/94

27 'S7 Pauli

impotenca e moralit a shërohet anesave me plot aazhurëqë ie erë incesti

vajza ia tregon aait gjinjtë e njomënënat voajere shikojnë djemtë kah masturojnëkutëron (t& Pauli tërë otënkjo $eke pornografike e të frustruarëvezihen kanalizimet prej menstruacioneverrinë laviret si pulat nën shinë një harmoni të kushtëzuar në punë janë mjeshtre të vërtetaedhe në 7FG gradë .elsius ato rrinë me rekëtë devotshme tregohen në punëmerren të denja që për kortezhet e tyre

të këputen të gjitha lulet e Aamurgutfitojnë me neveri harxhojnë me shpresënë (t& Pauli çmimet sjanë të shtrenjtame uzëqeshje mund të ësh edhe pazar të del më lirë se në 2msterdamkur paguajnë janë aq të hutuar sa ofshamat false nuk iu pengojnëmjafton që pulat e (t& Paulit ve nuk ëjnëhyjnë symyllur nëpër një derëtë mos e shohin Aadin makrotëvetëm kur dalin i sheh të veshur në turq

hindus shqiptarë vietnamezë ermen zanziaras japonezë me fotoaparat në qafë&&&&


34/94

87 'mero

sa pare i ke në xhepa do tia vjedhësh kuletën nënëssa pare i ke në xhep

rrugë për në 8ndi a mund të marrëshsa pare i ke në xhep joint të doët apo kokainsa pare i ke në xhepshtrenjtë është ërë ndërrimi i gjakutsa pare i ke në xheptrupin e njomë a do tia shitsh turkutsa pare i ke në xhep...njëëëë mijëëëë pamjeeee...

...njëëëë mijëëëë pas"yraaaa...

...një mijëëëë valëëëë i shooooh...

sa pare i ke në xheptë kuqtë e uzëve për shenja astrologjikemureve të metrosë e harxhon kotsa pare i ke në xhepëndrrat e ditës janë ërë shtrenjtësa pare i ke në xhep&&&&


35/94

97 'm,reëri e ,irrë!

me terrin nën pallton e vjetër u vihet pas si somnamuldritave të përgjumura të taksive

që natën mundohen ta shtyjnë tejllamat e fjetura në shtyllanga lart e gjuajnë me gur assesi të kthehet në krevatme epshet e fikura të gjuajtura nën tësi rroa të palara që i harrojmërrugët i ka pa skaj as trotuar kur rrokulliset shkallëve të metrosë palltoja e mron nga lëndimetaty ku ie e ën një sy gjumëme syrin tjetër kujton gruan

tek iu rri fëmijëve mi kokërruazat e gjumit me zë të përhumur ua numëronme laps që numrat si man në mendllogarit pijen e nesërmeterri i ka hyrë në syenterierit të gjitha anakëveandaj flet me qiell


36/94

57 '%i#e&-

të shtunave pasditeve edhe ditëve të tjerai veshur ashtu që të mos dallojënë kafenetë e pasazheve plot stola

lexoj /ilindjen të vjetër dy ditë pi kafe ekspres që s0lë gjurmë në filxhanfatin e rrugëve s0mund ta lexojnë stolat përreth mejelexon ota gazetat e tyre të mëdhatitujt nga largësia m0i verojnë sytë përallë më sodit një evropiane lue veshur sipas modës si më teket setër të gjatë urrash me sedër feministejeme sy e thërras të ulet përallëvetmia ime e pengon

u pëlqen eleganca gazetën e hollë si e shfletojshkruaj më thotë për modë për rokënroledhe atje nga vij unë këndohet=ëmijët e *osovës i helmojnë në shkollëajo s0ka haer

fatin e rëndë ia tregoj atëherë përmledhur në ato pak fletëajo si me pëshpërimë gjethesh ma kthen

në shikimin tënd mospërfillës

në cigaren "ë në gishta të varet

në gllënjkat e shkurta të kafesë shihet vjetërsia vendi yt

më bëhet se ke lindur këtu

qoftë ashtu ashtu qoftë&


37/94

:)$imi i -a!"uri!ë


38/94

E z)$o$ -a!"uri&ë &ë mua #ur ë -ua

Eri këtu vetëm

)he dashurinë e zgjoj në mua kur të dua

e ti renda apo ke marrë diku në thua$ë lëmon zverkun apo më prek në trup të huaj

)ashurinë për ty e zgjoj në mua kur të dua!

Eri me tjetër


"djej gjakun tënd në deje apo lëkurë t#lëmuar

$ë harron si fruthin apo më ndjen mish ndër thua


Eri me njerëz


=lasin pahiri për ty apo i pyes pa pushuar

$ë dëshiron apo më ndrydh nën jastëk afsh shuar


2jo është dritë në mua)he e zgjoj kur të dua

)o ti, apo yjet s#duan'


39/94

;$alë ë !


40/94

N$i" e -a!"uro

/ë duash pa njohtë(iç duhet një fëmijë i adoptuar 2po rrufeja drurin fushës harruar

$e rrënjë të thata duke e dëuar /ë njohësh tue dashtë(i 1otin me shikimin në vete kur je pa shpresë2po fëmija pas vitesh prindin e gjetur në luftë$e nxitje e frikë mos është tjetërkush /ë duash duke parë(iç duhet muzgu i zjarrtë mi detin pa fund2po agu i lëshuar kodrës kur je i ngopur gjumë$e sy si shpirt i dëlirë që s#ngopet me të kurrë

"jih e duajkur ndjehesh mushkonjë fluturimthi mi ujë3esë mi të lertin myshk 2nije kozmike pezull hapësirës pa peshë2po ujk korisë pas deleve të fshehura në dushk /ë duash duke njohtë(i 1oti të ngopurin pasurinë që dhuronPrindi pas lufte fëmijën e gjetur në lloç(hikim lodhur por qetë dhe ngrohtë )uaj edhe*ur je mushkonjë e ngirë gjakun që pik mi ujë*ur rri pezull pas tmerrit të kaluar sikur lë këtë otëPa frikë se hum rrugën të kthehesh sërish pa ujë /ë shohësh me dashuri(iç sheh dielli në muzg një njeri të qetë në turmë(i rrezja e parë që në allë troket pa zhurmë$e sytë e etur për dritë në allin me muzg&&&

)uaj siç duhet muzgu i zjarrtë mi heshtjen purpur2po agu i vjedhur kur je i ngopur gjumë


41/94

Terri

*y muzg i heshtur nuk i ngjan atij të djeshmitqë erdhi më herët mi qepallat e saj&

*jo natë hermafroditenuk i ngjan asaj të vjetmesqë fleti më herët mi atë allë&

/erri nuk njeh dëshmitar!


42/94

:)$im

(e në cilin krah-ngjëjt çdo frymë na e ëjnë hesap(#arrita ta kuptoj apo në mend ta maj

Po në krahun tënd të majtë8 zgjuar flokësh ditën dua ta zgjoj'


43/94

=i>ëllo&$a

/i s#je ditë

je nata vet

e zezë

e fshehtë

ndjellëse me thellësinë e saj

si xixëllonja në natë

2të e dua, thua

e mua

asgjë s#më ik në këtë natë

e zë

e lagi pak në shpinë

me pështyme

ta ngjis në allë

s#di kush më shumë shndrit

sytë apo gëzimi yt

ti e merr lehtë

sikur prek një magji

e lëshon të terr


44/94

dhe në dalldi më përsërit

;e dua atë atje'<

3ië e ea &ë Pri!"i&ë8&

Eadioja këndon si e marrë në një skaj*ëngët e dashurisë flenë mi tavolinë "e të shtrirë mi atanijen ngjyrë qershie3ende7vende të djegur nga epshet pa fre1gërdhihemi me pëshpërimë gjethesh:uajmë me gishtat e këmëveIshtë kohë kur dashuria harxhohet si shkumës

8 lodhur të shikoj në sy si miop$e not retkose zhytem në thellësiPërzihem me peshqit e ujit të njelmët :ot4ota e saj dallon nga imja otë5

/a fal tërfilin e fatit me katër fletë/i kërkon më tepër nga unë


45/94

Jlerin rreth qafe :ojën e virgjër me fjalë@do gjë që s#e kam në dorë4imja otë dallon nga otë e saj5

88&

)ua të jem kripë deti/ë shkrihem në trupin tënd të ardhë@do mëngjes të zgjohem vonë përri teje8 humur në pyllin e errët të flokut tënd

888&

@#mund të them Knë për /y9ë më shtyn ta dëgjoj njëqind herë një këngë,=ryma jote më ën të kërthndezem në mesditë

Erugët e qytetit m#i lidh nyjë nën këmë=lokët e (amsonit m#i shkul në ekstazë$e epshin tënd më frikëson@#mund të them për -rën tënde të femrës9ë më ngjitet në tesha në hundë(#guxoj të hap dritaren të dal në rrugë%ishtave ua mjel lëngun e metur të dashurisë "ga erë mëkatesh trupin s#guxoj ta laj(e më tretesh në ujë më ëhesh flluskë sapuniPër të metur gjallë në jetë të pi nën gji

83&

@do imtësi e mretërisë sate$e vlerën e monumentit të pazuluar

3&

*ur jam me ty shndërrohem në %ojë "jë njeri sa një %ojë "jë njeri që vlen sa %oja*ishe mall ta dëgjoje atë %ojë9ë fliste fjalë %oje9ë nuk t#i kishte thënë asnjë %ojëKnë jam %oja që deshi të t#i hajë dhëmët e %ojësKnë jam gjuha që rrëshqiste dhëmëve të satës %ojëKnë jam %oja që ushqen %ojën


46/94

38&

/#i hapim dyert e zëmrës@elësat e ftohtë t#i hedhim në lumë)yert e dashurisë t#i lëmë pa zile

/ë hyjmë e të dalim pa trokitur "ë këtë kohë na duhen efasi

A$o #ër#o& ro&/ë njoh të tillë siç je/ë njoh edhe të tillë siç dua me t#njoh$aje në fytyrë atë grim mashtrues-dhe më tej do të njoh2shtu siç dua me t#njoh$egjithëse di me t#njoh/ë tillë siç dyshon se të njoh(i doësitë e mia të njoh%jakimi yt është shkëlqimi

2ri fama e së fundi fjala

(0harrohet jehona e takave tuaja-rdhe të marrësh 6(idartën6 e harruar me qëllim "atë më parë kur ta hoqa shaminë:otët kur të inin me shoshë(ot muret e zhveshura nga tymi i vetmisë/ë duken si tapeta sallonesh aristokrate


47/94

%jërat e shkapërderdhura nëpër dhomë$os mendo se i kam renditur me qëllim2narkia anon tek unë3lera e vetme antike*ësaj dhome që i mungon

-pshi yt pagan

"ga ritmi i radios që ia thotë si t0i teket$oiliet nisin e vallëzojnë rokënrol/ë ftojnë si fshehtësia e fjalëve të mia*ëma e ndjek këmën kujdesshëm/0i njoh si sytë e tu9ë kur të duan lotët lëshojnë*ëma e djathtë përherë pe lëshon*alon vijën+ëhemi kafshë mitologjike me tri këmë

"ga përkëdhelja e qafës me hukamë "ga fjalët delikate të gishtërinjve9ë shpinës i flasin përgjumshëm$ornicat na çohen si ferra kaktusi

%juhën e lëmashkët mirë ta njoh-dhe shpinën kur ta kthej:ëkurën time të gërvishtur "ga ledhatimet me doreza$e puthje arishtash ma shëron

/i përnjëmend kërkon vend në fronPor dije se jam si mretërit e sotëm "ë dorë kam vetëm penjtë e tu)he krenarinë time shtazarake


48/94

A$o më u!"e& "ë mrëmje si syri yt me isht%jumi i pendesës kur m0i lidh sytë)erës nuk ia vë drynin e ftohtë(hpresën lë galuc në prag(e sot mos vjen /i në mëngjes$ë sjell gazeta cigare e yrek (i dje$0i sjell sytë e lëngshëm9ë më ëhet se në epsh notojnë

"ë dhomën e verdhë kaotike kur të hysh:irat/eshat/avllat përplot ishta cigareshPresin duart e tua*ëngët e dashurisë flenë mi tavolinë "jë cikël i tërë


49/94

(hkruar për /y natë më parë/ë hysh si skile pa trokitur (e mos ma ndërpret ëndrrën dadaisteEadion ta lëshosh me zë të ulët/ingujt melankolikë të kaasë së mëngjesit

/ë notojnë lehtë si tym-dhe më lehtë të hysh nën jorgan/ë ngjitesh për trupin tim(i magnet:igjin e fizikës ta kujtosh/rupat me pole të kundërta ashkohen- të mos humim kohë kush ç0pol ka*e trup të zjarrtë*am zjarr për dashuri*jo mjafton(i dje

/i në mëngjes do të vish)homës që ie erë duhani/0i dhurosh pak aromë të parfumit tënd/ë qeshen muret e mërdhirë nga heshtja1emrën të ma çelësh si kutinë muzikore- unë të qeshem si cinik $e tinguj të sinqertë(i dje

A$o më a&ie*ur shtrihem mi shtrat si parazit)uke dëgjuar hitet muzikore që i vjell transistori*ur kujtimet nisin t0i valëvitin perdet$e ritmin e daulleve përzihet trokëllima e takave tuaja$i kalldrëmin e vjetër turk të qytezës sate9ë shtrihet mes lindjes e perëndimit-cja jote dramatike trotuareve/ej të cilave shtrihen vetëm çajtore$retëri meshkujsh që notojnë në tym e teinë

2tje ku ecja jote merret për herezi*urvëriështë rëndë kur ata janë më krenar se ti/ë ën hije%jymtyrët t0i gurëzojnë/ë shtien takimet t0i ësh fshehurazi

*am frikë të t0i shoh duart


50/94

9ë vendosin lule si mi varr "ë gotën time plot alga2to duar që me frikë ecin flokut tim2tëherë i mledh këmët/ë ëj pak vend

Për të shtruar mretërinë e vitheve tuaja9ë rrinë si dy uste$i këmët e tua9ë mes njëmijave t0i njohPastaj ta ndiej erën e parfumit tënd-mrin që nuk ia di$ë ëhet se është ar i sapokositur pranvere*ur të lodh e të vë në gjumë&&&$e cigare në gojë nis të shkruaj për ty- shokët kur më lexojnë$ë thonë se ëj retorikë

A$o lema lëshon dorën për mjedisisi lumi që rrjedh kah deti

e lodhur një sy gjumë ënme tjetrin ëndërron ate që s#e kanjë otë të tërë pa anë

dora m#ka metur varur si një degëhiri cigares m#pikon n#qilim

çdo gjë kam ndalur për një çasts#du që si hi t#m#pikoje kjo magji

mesazhet e zemrës së fjetur m#i përcjellvetëm gurgullima e gjakut të sajqë rrjedh dejve t#mija

ajo tashmë flenë


51/94

fjalët i kanë marr trajtëne një guri të lëmuar gur që me rënie të lirëhumnerës së shpirtit timnuk prek në asgjë

fjalët i kanë rënë në heshtjesi një krehër fildishi flokut të gjatë

do të rri të pushoj edhe pak në thellësinë e shpirtit të saj

A$o ë!"ë lë&-i&ë

ishujt rreth detit janë përplot dritëdielli perëndon më ukur se në aponimi rërën e gjerë që përflak ulojnë nga qielli gjinjtëall nga dielli veror në perëndimzardhon kripa nën lëkurën me mornicagjuhën e lëardhur të =lokartit kur ndiennga shëtitë trupit duke e shkrirë

shpinë e njomë shtyp fajin nën rërë

eëzat e kënaqësisë i zmadhohen në sykur sheh teposhtë kokën e =lokartitnga zret me ngadalë *odrës %jinjvetë pijë ujë në Aurdhën e *ërthizës

dielli ia lëyr sytë i dridhen gishtërinjtëështë e ndjeshme dhe pa pushtetduart i zhyt në rërë si në mëkat


52/94

kur ndien etjen e =lokartitduke pirë ngadalë ujënë +urimin e -rrët të lëndinës djerrinë

kur terri u ie mi shpinë

si pëlhurë mëndafshi titëruesfshihen në ishujt e vetmisëqë ëhen sy e vesh)ëgjojnë trillimet për ngjyratPër ëndrrat e harruara "ga pagjumësia nuhatnim lëngjet jetëdhënëse=iq të kuqërremtë hanin për drekë

kur hijet u ëhen njëkohën e masin me hapa me pëllëmë

Si&ë e Pri!"i&ë!


53/94

Pri!"i&a

*y qytet është yti posa ta njohësh/ë fut në valle pa shami/ë përqafon të puth në allë si vëllain/rotuareve gjarpërore të shëtitë*ipcin me duar në xhepa ta nxjerrë në vitrinëErugëdalje ke në çdo udhëkryq "ë dyqan fakultet iliotekë$und të hysh nga dyert e daljes$und të dalësh nge dyert e hyrjes$und të hysh pa trokitur

"ga zhgënjimi troket kur del$und të çelësh shtegun tënd$i arin me rrugica L lairint(e ky qytet 4s5është vendlindja jote9yteti është i askujt2snjëherë s#lindi në të@do i ardhur 4s5është i mirëseardhur "ë këtë qytet që rrit shtatin


54/94

9iellin me dorë për ta zënë

*y qytet herët ie të flejë1gjohet edhe më herët se këndesat(#dihet a zgjohet me diellin

9ë lind me nge pas rrokaqiejve2po me shiun sixhim që përplaset$i shpatullat e tij etonike

Prishtina ime pesimisteAistorinë e pashkruar s#ta di/ë renë e shkruajnë zemrat e përgjakura9ë ecin dorë për dore$argjinave të faqes së ardhë)uke lënë gjurmë prapa4merrini me mend zemrat e nxjerra nga gjoksi5


55/94

3imri -"e !i&ë e $era

8&

*ur marr rrugë të gjatë në Pranverë

/ë harroj fare qytet i shkretëepem pas vendeve të huaja si pas grave$isterioze me uzë në gazPas atyre vendeve që më qasin nga dyert e daljes(iç i pranojnë gratë e martuara dashnorët gojëmël/i ngel me qetësinë e gruas që pret urrin+esnike dhe e mundur nga vrazhdësia e tije grua që rrit fëmijët e pa lindur %rua që merr e nuk jep nga dashuria/ë paktën një puthje të lëmashkët "jë shikim të utë

2 një prekje

88&

*ur marr rrugë 3erës(ë pari më kujtohesh qytet i djersitur $ë i ngadalshëm se reshka e kërmilli+urrë e rëndë që s#luan vendit /i Prishtinë/ë njoh Knë, /i vetëm mediton këmëkryq/a njoh heshtjen tënde të priftit9ë hoqi dorë nga epshet e dashurisë

(humë mirë të njoh asgjë në /y s#ndryshon8 njëjti qiell stina po ajo "dërtesat e reja si përherë apatike "jerëzit të njëjtit të ngrysur po ataEefreni gumëzhima me vello tymi "dryshimi për /y është i vështirë

888&

"ë 3jeshtë kur largohem nga /i$ë avullohesh sysh qytet laraman

(#e ke të murrmen rroave të qyteteve të mëdhaPërhimtësinë që do të më fanitej në renë e çajit*udo që do ta pija(#ditën të t#i zgjedhin rroat%aim ta marrën masën(hijen s#ta mësuan*reatorët të veshën me ngjyra fëmijësh*arakteri yt ndryshon nga rroat që man


56/94

*ryeneçësia t#u shndërrua në heshtje kryengritëse(i kurrë më parë të duhet një arkitekt (inan i ri9ë do të më kthente sërish mes kofshëve të tua

83&

Po )imrit s#mund të ik nga /i$ë ngjitesh si llohë mëngëve të pantallonave "ga ardhësia jote veruese s#maj syze të zezaam i lumtur kur ma ndrit kurmin*ur drita jote ma lëyr syrin*ur kthehem në dhomën e këmëve të nxehta*ur avulli i gjygymave të çajit më hyn në hundë*ur plasave të dritares dhe të ndjenjaveKa myll vrimat acari të mos hyjë renda*ur me shall të leshtë e lidh kokën për trupi

)uart e mërdhita kur i fus në xhepat e tu të nxehtë*ur në çdo detaj kërkoj e gjej harmoni planetare*ur rengën e gjuaj si kutinë e harxhuar të cigareve)imri vërtet është stinë parajsë(tinë e 1otave(tina jote(tina ime3etëm dimrit mos më nxirr nga mitra jote e nxehtëPrej anese le të më nxjerrin në acar "ë mesnatë)o të shëtit me /y rrugëve të akullta xham


57/94

3"oma e !"e"ë

"ë *odër të )iellit zura një dhomë me qira "jë dhomë sa një kuti një dhomë tri me tri shtëpi/ë keqes ia mylla derën me drynin ;/itan<

(htratin e vendosa përallë )iellit "ë mur gozhdova një thum "ë të e vara Poetin$i vitrinë nisa t#i rendit miqtë e mi/ok me ato pak mikesha që kamPër mistikët s#pati vend i futa nën krevatPor miqtë e patën ngushtë në vitrinë "jë nga një zunë vend rreth tavolinës(i te $ikelangeloja ua shtrova )arkën e =shehtë)uart i lamë me sapun erë mimozeKnë si nikoqir i mirë u qita një shishe konjak

-dhe +ukovski e nxori një uiski të lirë nga xhepiK poqa nga një kafe pa sheqer .igaret ua hodha në tavolinë

"ga mirësjellja flisnim me zë të ulëtPallavra trillime përjetime "djesitë merrnin flakë*ur flisnim me mall(ytë na ëheshin strall=aqet e sytë na u mushën gjak 1ëri na shkonte në kupë të qiellit

"ë një dhomë i gjalli me të vdekurin$igjeni i thoshte *adaresë diçka në vesh.amaj fliste me krenarinë e gegës$arkezi luante me protezën e $elkiadesit

& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & && & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & && & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &

)ikur nga trokitja kumoi dera/ë gjithë miqtë si me porosi sërish ulën zërin

Padiktueshëm dhe pa lamtumirë hynë nëpër fletë%ojëhapur hapa derën sekrete)he&&&natyrisht&&&asgjëEadioja këndonte ;2pasionatën


58/94

:")ë&$imi &ë& (allo

*thehet nga puna me lodhjen ërë shuk si gazetë "ë autousin uran në këmë e lexon programin televizivKrimet vërshimet gjykimet kapërdin si autousi rrugën

:odhja i kapet fortas për majtëset qiri "ë dalje merr në thuaErugën deri në zemër të anesës e di përmendësh)era e hekurt e ashensorit myllet si qepallat e tij$i kanape ëhet lojë e çiltër fëmijësh "jë pjesë të lodhjes e lë mi tryezë pranë kafesërën krenare e myll në valixhen e dërrmuar të ndjenjave8 pengon trokitja e zemrës që i derdh vrer "gjyrën e shqetësimit e ka të lertë fije ari "ë radion e vjetër kërkon muzikë klasike$ahlerin )eysinë qetimin cilëndo

8 ka miq të vjetër që e vizitojnë rrallëEadiot e vjetra më shumë flasin se këndojnë "ervat ia presin me gërshërë fjalët ngulfatëse)urimin ia merr peng shpresa e mrëmjes së ardhë*ryeneçësinë ia shtrëngojnë për fyti "jëqind e tridhjetë e tri duar metalike me thonjtë e paprerë

Aumori i humi si një unazë martese me mles "ë palët e arkës së kyçur të prolemeve@elësi i ra nga vrima e xhepit të grisur 8 meti vetëm nostalgjia që i fanitej në renë e kafesë

)he uzëqeshja ironike

Para darke i lexon copë L copë %ogolin kafkën dhe thotëKnë s#jam 2kakie 2kakieviqi as ozef *&am lojë e fëmijëve të mi duarve të mia të pastraam 2jër Aermetik në +rendi të Piramidës)he s#lejoj të më ekzaminojë asnjë kompjuter

"ë mrëmje me të shoqen del t#i shpijë këmët "ë vitrina i sheh fëmijët e vet veshur për mrekulliErugës për në anesë i lag shiu deri në palcë

(onte duhet ta kryej ;Pallton< doemos "esër gruas do t#i lej një pardesyPalltoja ime ende është e re$und ta përallojë edhe këtë shi


59/94

N$erëzi e &-er!"ëm !"o"i& (ro)rami& e (arë

9ytetarë të ndershëm jini gatira e marrëzisë ra shtatë e tridhjetë "drydhni utonin numër "jë

)itari i zjarrtë ju pret(pikerja e ukur kurrë s#gaon1ërin dhe kostumet s#i ka arrierë$e uzëqeshje ironike dhe shkurtimisht:ajme të reja do t#ju servojëDEruzulli tokësor ka zjarrmi:itarët e meridianëve ia zënë frymën "jerëzit e ndershëm janë të paktë+ararët ua astardojnë gjuhënEeporteri nga terreni raportonD "jë qengj i egër ujkut ia turulloi ujin

)eh së fundi moti nesërD)o të ëjë mot i tmerrshëm dhe me shiu do të thoni vetëm të mos jetë i rëndë3etëm të mos jerë mi timen çati

Pas lajmeve P-P7i do t#ju mësojë(i pengohet kariesi i dhëmëveu do të pyetni ndërgjegjes ç#pastë i duhet2po dhëmët duhet ndërruar

& & & & && & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & && && &

u lutem mos ëni marrëzi$os e ndërroni programin "jerëzit e ndershëm e shohin programin e parë


60/94

Li&-$a &ë #o"ë ë %ë!"irë

*ur armiqtë u ënë pjellë e mendjes3etes nisën t#ia nxjerrin gjumin herët/ë shëtitin rrugëve si gogolë

/ë frikësojnë fëmijët që pritnin të nesërmen$e pikla të ardha si çdo fëmijë

)itën mlidheshin tok në log "jëri ankohej se ia vodhën një zanore/jetri pohonte për një alfaet të tërë8 treti qante për rehatinë e humur Për gjumin e ditës nën akacie/ë tjerët s#pata kohë t#i dëgjoja

/ë nesërmen sërish u mlodhën në log

3endosën se ç#do të lindin në sezonin dimëror 3ajza o djem, )jem o vajza(a djem (a vajza 2po vetëm djem3ërtet s#pata kohë t#i dëgjoja deri në fund "gutesha për në shtëpi$otra kishte lindur djalë


61/94

S(i#er$a e ,u#ur &ë !"erre"im

@0fshihet renda kësaj fytyre të ukur prapa fletëve që me qesëndi i man në dorëkur ia japin para ditarit t0i lexojë

gjakun e ndienfletëve si i rrjedhtek ia zhyt llërat e gardëroës kiç lerë kush ia ka s0e di4do ta kthej televizorin ardh e zi5

para pasqyrës së gardëroësfsheh me panel grimirrudhat në sy në cep uzendjenjës së fajit ç0do t0i ësh

me ç0grim do ta muloshapo me zë

në orë policore në shtetrrethimspikerja e ukur posedon lejee çojnë e ien me limuzinë


62/94

?u#a%Podrimes( )onushevcit( )rasni"ti( atoshti( 0atonti...&

kur u ngujuat në Eilindjeme grykësinë s#ëja më shaka

s#e shtija mikun si diranët të hajë për hatër

kur ukën e ëtë arrikadëatëherë kur u ngjitët në vertikaleashtu siç zritën minatorët para jush ukën e përditshme e haja me faj

vargjet e shkruara në grevë palosni si aeroplan letrelëshoni prej katit të shtatë për ta majtur orën e premtuar letrare

- korrik -++1


63/94

re%ai i "e#ur

/ë martën e gjelër në Pazar +leva një krevat të hekurt(humë u lodha tek e ngallmova

%aova kur e mora për ekzotikë

*ur lodhja u shtri mi të gjerë e gjatë3ari arkun e kalit deri në tokë$ori formën e arkës që i mungojnë velat

"ë mrëmje e vesha me mulesa/ë lara të ardha gëlqererën e dorës ia vara te koka4përkujtova aanë që i përngjaj5ora ime ecën pesë minuta para

"ë mëngjesin e lertë fije ari "dërroi relievin u ë lumëPa arkë pa timonier pa ujë

Pasdite kur ktheva i qullur djersë$ë qasi si djalin sugar )jersën ma thithi me pamuk të ardhë

(#kryqova shumë data në kalendar *revati u ë tavolinë magazinë shtëpi

$i të haja ukë shkruaja vjersha "ën të gjuaja rroa të palara lira hermetikësh

ra e dorës nga harrimi u ë orë muri8a maste kohën krevatit ekzotik 9ë për inat të kanapesë9ëndron mi këmë të hekurta


64/94

Ra-io$a

Aeshturazi hyri në dhomëEenditjen orendive ua ndërroi)he me krenarinë e vet metalike

"griti zërin në kupë të qiellit

4ky është dreqi vetëthoshte gjyshjaqë s#pati ku të iktedhe hyri në kuti5

*ur radioja nisi të këndonte non7stop- programova me ritmin tim "ë vend të kafesë së mëngjesit "drydh utonin "

8a ndërroj kanalet gjatë ditës:M, $MN 2$, * N (M, K N =$

*ur veshët m#i mush muzika)ëgjoj lajmet me antenë të ngritur 4humi muhaeti i orëve të vonakur piqnim gështenjadhe thanim djersën ditësthotë gjyshi me mllef nën mustaqe5

"ë trekëndëshin e jetës sime

*a zënë vend në një skaj)he rri si mace e zezë2s që e kujton gramafonin e vjetër 9ë u këndon merimangave në tra


65/94

Tele%izori

"ë mrëmjen memece pa asnjë yll në fytyrë$ërzia si një fëmijë që u rrit para koheKlet në kolltuk ndez cigaren përzjenë çajin

(hkopthat e njelmët i përtyp si vetminë=lak gjumin që i kacavaret qerpikëve)he ia qepi sytë ekranit lara7lara

$e telepilot në dorë ëhet kolonel "dërron programet si pasqyrat "jëherë të parinPastaj të dytinPor se ku i hum i treti

Pi çajin ndrydh cigaren çohet nga kolltuku

$err kaçavidën thikën shpatën/elevizorit stoik ia vringëllon para syveEropullitë ia nxjerr përjashta një nga një8a kërkon sëmundjen tumorin në ark 8a cakton diagnozën tromozë në dorë

$e vullnetin e (izifit ngjitet mi çati)orën metalike ia përdredh majtas djathtas(ërish ulet në kolltuk ha thonjtë e shqetësimit(hikon programin e parë shikon të dytin(i me faj mendon për të tretin


66/94

S"#umë!i

%uximi i vogël është ërë reel "ga shërëtori i shkollës vjedh shkumësat e ardhëPër të vizatuar mureve dhe mi asfalt

)iellin e madh$e sy të uzëqeshur

*ur niset për në shtëpi(hërëtori i $adh rrugën ia pret>hepat ia astis@antën si shtëpi ia përmys+ien lirat si nga qielli mi asfalt*ërkon palat e çantës si nëpër vitrinë(hkumësin e tretur mureve me sy

/ë nesërmen në shkollë%uximin e vogëlPara nxënësve )rejtori e nxjerrëAajn të shkumësave e shpall%uximi në një këmë i mërthyer për muri$e duart e vogla pas shpine(ymyllur )iellin me sy të uzëqeshur vizaton(i Pikaso


67/94

@o!"#u

%and të del në skaj të rrugës$ështjellë me gazetat me slogane$e gji starletash plot silikon

>hamat muluar paksa me pluhur $e pllakate elektorale$e germa plot -vropë:iri arazi ollëk marrëzi$e një fjalë kiç politik hipokrizi8a zënë shikimin shitësit9ë në ferk ia nis pazari pa të(ypërgjumur mes gazetave%jen paratë e lerësve kalimtarë+esnikë e të ngutshëm*ohë që skanë të vjedhin as një gazetë

$yshterinjtë nuk i njeh*ush çka len për duarsh i shehKshtarët adoleshentët lëneshat pleqtë9oshkut një herë i sillen rrotull$ledhin rruazat e derdhura të guximitPër të ërë lakuriqësi pa censurë "gushtë e ka shitësi i qoshkut$es atij rashamoni të gazetave3rasje, vërshim uzëqeshje cinike*ortezhe shantazhe protesta pa lidhje "daj jep nga një copë nga dritarja e vogël

(a për të marrë frymë me plot mushkëritë


68/94

$u"a e !e&-e%e

=jalori i sendeve është i trashëPër ta kuptuar s#duhet të jesh poliglot*anë gjuhë nervoze skofiare melodike

$und ta kuptojë çdonjëri me sy

Për t#ia njohur gjuhën orës(#duhet t#ia nxjerrësh vidhat jashtë:irat kanë gjuhë her 4m5 etike "daj si shpesh i hedhin në zjarr %juha e radios është kumuese "ë mes të natës e zgjon një mëhallë& & & & & & & & & & & & & & & & & && & & & & & & & & & & & & & & & & &

9ë moti mundohem të mësoj përmendësh%juhën e sendeve memece9ë më mirë kuptohet në heshtje

)he në rrofsha sa gjyshi im$ë duket se do të vdes me =jalor në dorë%juha e sendeve metaforë


69/94

"imi &ë Pri!"i&ë%. )elmendit&

u ktheva në Prishtinëerdha

tek zritja 3eternikut me autouskëmë u çova si para flamuritgjeta vjeshtë në njerëzrreshta të shkëputur për tmerr ftohtësi në sy lot të ngrirëqë peshojnë dhemje të ngulfatur ditët që i numërojnë si tespihevetëm numra Prishtinë vetëm lotkëtu maron semantika nis epika

plumat majëtopitur

s#të gjuajtën aq shumë në zemër sa në kokë

rrugës për tek ti më vodhën hajnat jo kuletën Prishtinë po letërnjoftiminsi t#i frenoj ndjenjat në poezi më thuajmë thuaj Prishtinësa shumë më dhenjë mal dhemje që nuk kaletsi ftua mi dollapin e harresës

imën tënde të mërisë

arojat e rrethojnët#i shkulësh dora s#të shkonkëtë imë dreqi do ta thash

ke marrë një kaherruga jote është njëkahësheme dru anashme kore kartmortalesh mështjellëikën gjaku yt i ri Prishtinëme iletë njëkahëshe në xhep

)orrik -++1


70/94

E(i!ulë me &$ë "omaz" &ë u&-


71/94

Leër ,a,ai

3ërtet të ngjakam për fije në fotografi8 paskam vijat e njëjta në uzë hundë syPor alluket e krenarisë /i i hodhe prapa

Knë i maj të gjatë flokët e kryeneçësisë/ë lëshuar deri te sytë$as deri në shpinë

"ë tra e gjeta çantën tënde të meshinit*u maje plan7programin mësimor gramatikënPër ty shenjtërinë nënën aanë2ty futa ca vargje të miat9ë ty kurrë s#do t#i tregoja(e do të më ëje horr @#është gjithë kjo ironi

@#metaforëPo s#ka rëndësi është kjo vallë vazhdimësi

/i ia largoje aait tënd gurët nga rruga*ur shkonte atje ku donte të ishe edhe /i- soditje nga skaji me katër sy$os vallë pengohej e humte ekuilirin- ta ngarkonte fajin jetim në shpinë8she i fortë ta maje në këmë)erisa të shtynë të marrësh udhëKnë nxihem kur ta ndreq veturën e vjetër

(e ia di gjuhën e hekurt(iç ia dije /i peshën gurit

"ga unë aa as të mos presësh një të tillë kujdes(#e ushtrova zejen e gurëve*ur jashtë ën ftohtë e ti hyn në odën e ngrohtë3etëm avullin nga syzet mund të ta fshij

(#jam kopja jote e dytë2s kipci me fytyrë në pasqyrëKnë jam vazhdimësia e urtisë sate

$os ëj ndonjë gaim në hartimin tim


72/94

Leër &ë&ë!

$rëmë nënë këngën e harrovaK mundova po s#mu kujtuaJjet nisa t#i numëroja

"jërin e harrova%aova(#i rinumërova1jarri u tyre sytë m#i veroi

*ështu më ndodh gjithherë nënë$ë hum ylli si ajo delja në )hiatë/ë tjerët s#i dua por s#më lënëErinë të qetë në qiellin e lyer me mjaltë- ylli im më ikën e më ikën/ej të murrmit pyll shndrit

Po ti mos ki merak *am këmë të forta e hap të madhPyllin e murrmë do ta pres me shpatë2tje tej yllin do ta mërrij(ytë do t#i ngop me dritën e tij*ur të kthehem me kalë)o ta vë në allë


73/94

Leër Lule!

=jalët që dua të t0i themanë fjalë që kurrë s0i kam thënë=jalë që s0ia kam thënë kujt

"uk gjenden në asnjë fjalor anë fjalë të renditura pa drejtshkrimPa presje pikëçuditje pa pikë3jershat nuk m0i zënë ato fjalë9ë s0flenë me një mijë e sa lirat e mi

=jalët që dua të t0i themanë fjalë si sytë e tu të zezë ullinj=jalë që do të notojnë dendësisë së flokut tëndPër çiltërinë tënde

9ë edhe gurin e ën t0i flasë=jalë që zogjtë i gurëzojnë/0i ëjnë të kapshëm/rungjet i çojnë të fluturojnë

=jalët që dua të t0i them)o të rrjedhin në )itën e $adheErëkeshëm e me uullimë(i ujëvarat e $irushës=jalë si kometa e Aaleut$e isht të zjarrtë

=jalët që dua të t0i them=jalë që sjellin orgazëm=jalë tik7take$e shije mjalti që djeg në fyt=jalë që i njoh mirë/ë futura në zarfe të adresuar =jalë që më rëndojnë$a ntrashin gjuhën=jalë si pika portokalli në gojën shkrum

*ëto fjalë as $ileri s0ia tha +rendës "ë dy mijë e sa letrat e tij në pleqëri=jalët që dua të t0i them*anë ngjyrën e zërit të +ono 3oxit=jalë që më shtyjnë të dezertojë nga arrikadat- të vijë në gjirin tënd si disident


74/94

Leër -$ali

dyndja e fqinjit nga fshatiia hoqi mëdyshjet e shpërnguljes gjyshit nga plisizgjodhi një truall në periferi

pos shtëpisë ngriti edhe një stallëish mësuar me kuaj lopë këlyshëedhe këtu stinët ishin po atome një shikim nga dritarja i njihjaimazhin e gjyshit për arat e misritnjë tymtar që miu aty pranë ia prishilejlekët e tradhtuanmi të sngritën fole por trumcakët vinin edhe më tejedhe treni për në farikë vinte çdo ditëmollët ëheshin me krima

kashtat e misrit jepnin nga një kallishtëpia ngadalë përshëndetej nga floratreti gjithë ai sfond pa kufijtej shtëpisë meti një arë e dy hektarëme trungjet e prera të misrit me orëu mush fusha plot magaze, furra, meturinamu thye krenaria e ushqyer me tv lira për në punë të më zgjojë sirenatymtarët e lartë villnin mi çatinjë orë pasi e laja veturën mushej xhami hifëmija më lindi me ronkit

që sia shëron as ulqinigjyshi jetoi nëntëdhjetë vjet aai mezi i mushi pesëdhjetëunë i kam tridhjetëdhe stinët i lexoj në kalendar në dhomë e kam futur trumcakun të më këndojë


75/94

Leër !"o#u ë ,aë!

(hok i harruar i rendit te fundit nga )ritarja(hoh se vitet ma shtojnë harrimin e verdhë

*oha ma vë kleçkën)uhet t#i kujtosh redhjet korridoreve1ilet e hareshme para kohe*ur s#hynim në mësim*ur pinim cigare pas shkolle*ush na thoshte vagaondë hohshtaplerë sharrëxhinj(a vërtet sharronim deri në gozhdëPor dhëmët s#na u thyen

2 të kujtohet si na mashtronte me fjalë ai i %juhës "e heretikëve anarkistëve &&&

Por s#doli urrë me gjithë FGG kg& në trup "ë alumin e maturantëve "a i veçoi fotografitë "e donim të ishim në fund të alumit(iç ishim në ankën e fundit nga )ritarja

Po ai i matematikës me distinktivin e 2jshtajnit në jakë(i haitej kur na shihte në pushim)uke ngrënë çerekun e ukës thatë3ërtet hanim ne çka s#hanim:irat rroat ankat profesorët

)isa para dreke disa pas/hatë i hanim si ukën2po kohën tonë9ë inte para kohe(i zilja


76/94

Lu$e (ër Lule&

- di, do të vijnë nesër ca zogj drite2shtu qetë, një nga një, dalë nga ato llama mi kokë)o t#i shohësh doemos me ato sytë e zezë

)o t#i numërosh një nga një sa zgjat një pulitje)o t#i shohësh tek të mërthejnë me vezullima dritePër të të artur hapësirës së ëndrrës pa peshë8 ëndërrt qoftë ai vallëzim mi krih dritash(a një ëndërr e xixëllonjës zgjattë ai udhëtim'

- di, s#do më tradhtojnë zogjtë e dritës8 kam ushqyer me ukë hua)o të kthejnë mi krahë në lëndinë të lertë malli)o të jenë po aq)o t#i përcjellësh me pulitje të syve tu plot dritë

9etë&&&një nga një&&&siç i përcjell miqtë)he ëndrrën s#do ma rrëfesh&&& ta harrojmë)o ta kujtojmë vetëm fjalinë e pathënë“Ia dolëm!”

%Spitali shtetëror( Shkup( korrik 23-1&


77/94

Homaz" (ër ,a,a&ë

(a herë që më sillesh ndër mend*ur nëpër shtëpi më ndjek(hikimi yt i thellë përtej syzeve

$ungesën tënde e shoh në sytë e nënës

*ur "ata e Premte hap dritaretPër shpirtin tënd të lehtë si prekja/ë lexoj një a7(in në shqipe "ë allkon xhaxhai të lexon araisht$e zërin e tij plot patetikë

(i shpesh ha vetenPse një herë s0ma the një fjalë të rëndë "jë shuplakë kur isha fëmijë

9ë e kisha hak në çdo hapKnë s0desha të kisha fatin tënd2s të shihja me dioptrinë e syzeve tua9ë i ruaj si një dënim i ëmël/ë më ndjekin nëpër shtëpi

*ur të kërkoj /y$yllem në dhomën tënde*u e shtypje kohën si ishtin e cigares(hoh ndryshkun dhe pluhurin9ë me gjuhë lëpin çdo gjurmë të gishtërinjve të tu

$e një frymë pastroj çdo gjë:iratPlan7programin mësimor 2ktgjykimetPër një çast shoh me dioptri- dora s0më shkon të shkruaj+ëj rrathë në qiell e në tokë$uzikën e gishtërinjve e dëgjoj

*ur më vjen gjumi në pasqyrat e krevatit:utem ndër dhëmë për /y

(ë paku me t#pa në ëndërr "ën trungun e qershisë në oorr )uke ërë plane për shtëpinëPër çdo mëngjes zgjohem esëll$e ndjenjën e fajit nën jastëk Indrrën s0kam kujt t0ia rrëfejPa larë sytë e harroj


78/94

+orxh shumë të metaPër mua ëre shumë(a ishe gjallë/ë të dhuroja së paku një nip9ë do ta ulje në prehër

/0ia tregoje tapitë9ë unë s0doja t0i shihja me sy

Pse s0u pajtova një herë me planet e shtëpisë- pse për /y meta vetëm fëmijë9ë m0i puthje sytë kur merrja udhë4t5


79/94

Saari im


80/94


81/94

Poei er!%T. 5ervishit&

len këmisha të shtrenjta pamuku për t#shkruar me vrer në karton

pastaj në intervista lëvdohet se shkruan tersmi spanjollin e kutive të cigareveashtu të lëmuar si lëkurë femreqë rrezja e diellit s#e ka parë me syrendit vargje erotike

të martave në Pazar len patate mollë gjithfarë zarzavateshshkaku i qeseve të përhimeqë i palos dhe lëmon me skofitë vjell motive urane

duke dëgjuar kitarën e Eay .ooderitvargjet i rendit si notat muzikorenë partiturat e këngëve të /ome Maitsthotë se shkruan për veteshkruaj thotë për të më dashur nuk i eson vjershës pa e parë të otuar në gazetënga vetat në gramatikënjeh vetëm atë njëjëska telashe me drejtshkriminë7jat dhe rr7jat e shtyjnë të hapë fjalorin

pas mesnatës së dehur i vjen një muzëe lodh e mashtron e shtrin mi tavolinëmi të ejakulon si i famshmi Aolmslirat s#ia djegin në turrënën emargo s#ia vënëas i gjen nëpër sirtarët e iliotekaverafteve të lirarive pluhuri s#i zëkanë tirazh të vogël s#i gjen lehtëvetëm redaktorët lirat e vet i riotojnëlirat e tij i gjen si pluhur shtëpive të dyshimta

të heretikëve anarkistëve kodoshëveveshjes së tij ekstravagantei shkon për shtat nihilizmindaj vlerave të gjithmarshme artistikekritikëve letrar u flet me cinizëmgjoja i lëvdonorëve letrare e zë gjumi nga duartrokitjetështë mizor tiran ndaj vetes kur shkruan


82/94

askujt tenton mos t#i përngjajësa zor çrëndomtëson sendet fjalët metaforat pa ndonjë sistem të vetin striktme gjuhën e tij leproze

pështyn në vokaular rustikalmos i esoni këtij poetinë lidhjen e shkrimtarëve mos e qasni


83/94


84/94

rua$a e (oei

poezitë ia lexon e mramashoshitur ia ka metaforat para se t#i mjelli kërkon t#i sjell nga tregu

mjaltë mollë ndonjë gjë të mirëi sjell do simole dhe retorikëi kërkon diploma pozitëgjithçka e tija i duket fluid

mrëmjeve letrare promovimevee merr pas si stoliç#fustan të vesh sonte ç#stolias që ia sheh në qafë mërzinësi kravatë mëndafshi që e ngulfat

netëve me ethe kur i humetkur nuk i shkon në dhomëkur s#është duke lexuar lirat që i man nën krevatshkon e merr në studio si fëmijëlojës së tij me vargje mi ukurinëme ledhatime të përgjumshme i përgjigjetasgjë të prekshme s#ka në jetën e sajgjithçka i ndodh si në lira

pasi e lodh e vë në gjumë për natë të mirë i thotë

mos lexo vonë


85/94

Bea &ë %eri#ale%/. 6hmetit&

diku lartdiku poshtë

as anashas prapaas lart as poshtëmaje nuk karrënjët i ëndërrondiku në mesnë një sheshi vetmuar pa shtegnë rrëmujëkërkon ajër

kërkon ujëgjithherë në kërkimnë një rend pa fund


86/94

Re- -ream! %7otografit 8sman 5emirit& (humë ngjyra u mruan nga yleriPo e kuqja e para shkreptiu

(i një rrufe apo një zog i hershëm- vetme tufës i parapriu& (hkrepi në lule, në gjak, në zjarr (hkrepi në zemër , në flok, në muzgPo më para se të prek në tokë(hkrepi me zë në syrin tënd& )he s#ish më veç një ngjyrë9ë vesh petkun e krijimit të gjithësisë8sh çasti i lindjes së saj në çdonjëri

2po zjarri i qetë i dashurisë' $ase ish një dhomë e harruar *u drit# e kuqe miu veç atyPër tu derdhur dy trupave të fjetur 1gjuar nga ëndrra alle që u flinte përmi& )he s#ish sall një dhomë kuvli*u zogu i zjarrtë ia thotë këngës me mërzi2s zjarr i shuar votre nga sytë e përgjumur 2s trup i ukur valëvitur n#dalldi! 8sh ëndrra e kuqe e lindur nga zgjimi/harmi i ngjyrave që s#iu shkep muzgutAija e saj e fshehur në një cep të syrit- shkrepur si rrufe përtej ylerit&

N)ue$ ë %-i!e i ri


87/94

%S. Selimit&

shkurtshumë shkurtvërtet në (hkurt

poeti vdiq i ri

me të rrezovaende pa e lexuar dhashë e mora

aq shumë ërisa pak i dhashëe jemi nga i njëjti fshati rrethuar me gështenjëqë lind poetë

mundimshëm që ia kalonte lindjesma hodhi një dru si trap mi lumë

me sy përplot diellme tëmthat e qitur si gështenjëme gjakderdhje në shpirtfuste në vjershë$ellcë @ukë e 1ael

në ditën mjegulloremendimet nuk t#i lexuan por t#i panëndaj dhe të vranë

Ri&oero&i


88/94

4Sh. ehmetit 5

Eri vetëm në (avanë:arg turmës së =isit të vet$e majën e rirtë të vetmisë

Erëmih në tokën e tharë "ëpër =ushë Kgar

(hprush dheun me ngulm(i një arkeolog fanatik *ur ëndrra i fle në duart)eri në llërë të zhytura në thellësi

Erëmih&&&Erëmih&&&Erëmih&&&

&&&në thatësi në vdekje në djerrinë*okën kah qielli e çon me nge(heh retë që i udhëtojnë në kujtesëIndërron pikat monotone të shiut veror 9ë si djersë apo si lot$ë parë do ti ndiejë në sy(e në lëkurën e trashë meshin- të ecë rëndë7rëndë në (avanë:arg turmës së =isit të vet)eri në ylerin që pi ujë në lumë

3emi


89/94

%6. )onushevcit&

8 egër e i murrmë%jithnjë në turr 8 lodhur si në arenë

/urfullon në një ëndërr Aeshtës i ën isht-nde ëndrrën e ka të rishtë

Ishtë ërë për cirk Erugëve të (panjës se kanë më frikëParmendat janë varur si relikte(ka më as -gjipt as 8ndi

:ëreni të flejëIshtë djersitur

Aidhni një plaf në shpinë)emit të harlisur të arenës9ë pret rendin për në kasaphanë

Vi&e -"iare%e


90/94

%6li Podrimjes&

@do shi për ty nis si me porosi3ërshon mosesimi se më s#do të jesh%jeografisë 2tdheut që të inte ngushtë

:ehtë i ëje në një vend2rtë, *alari e Eekë&

*ompasi ytmërthente me një hop e me një mërmërimë 9asmi n:pidh t:samës

*ur mylleshin kufijtë3ije dhiareve 2li Podrimja$e çantë krahu .amel

renda pizhame, rushë dhëmësh dhe lirin e ri$e përkushtim të shkruar paraprakisht8sh nderi që dije ta ëje si ti

$e të kthyer ëheshe )haskall$ushje çantën me lirat e atyre që të shanë&&&

P!e !"#rua$


91/94

%Sh. ;slamit&

Pasi femra e shokut s#kish letërnjoftim2i më pagoi një dhomë në hotelkëmim për dhomën time

dy me tri pasi ëra një dush një orë pasi më rrodhën vargjet vrushkullashtu lakuriq në dhomën me ajër të kondensuar u ula në karrigen e ftohtënë spanjollin e cigareve që mu sosën shkrova një vjershë për rrjedhën e ujit kohës jetësmytje në ujëvdekjen e një të panjohurinë dhomën ku duhej të flijau lehtësova kur vjershën e fsheha

në syzen e tavolinës nën gazetë për fatin e saj nuk u rengosa por sot pendohem pse e hodha firmën në fundkur isha aq i freskët si gazetë mëngjesis#jam nga ata që ëjnë ushtrime stilistikeshkruaj vetëm për tu gënjyer për t#më dashur për të rrëfyer e gjithë kjo është aq e pamoralshmesa që këtë vjershë në liër zor se do ta fus

$e"e


92/94

Ë!"ë %$e!"ë

https://www.facebook.com/note.php?note_id=10150407224674240https://www.facebook.com/note.php?note_id=10150407224674240


93/94

Pikojnë gjethet e manjolës në këtë vjeshtë(iç ien engjëjt e plakur me fjetPrajshëm palosen mi arin jeshil$ulojnë njëra tjetrën shpina mos u mërdhij

Pastaj fryn një erë nga gjumi i zgjon(e vijnë engjëj tjerë të zverdhur verem(i t#pikur nga qielli luhaten me nge(htrihen përmi tokë dergjës i ëjnë vendIshtë vjeshtë &&&

;oo)raia e (rerë


94/94

Pëlqeu të jetë pjesa e hedhur e fotografisë së prerëqë askush s#e mori vesh se pse u fshehe jo fytyra e uzëqeshur e metur prej saj

logjikë e çalë se fshihet gjithçka&&&

vetmi e varur si numër në portë

Documents