vlietland ziekenhuis centraal
DESCRIPTION
Het Vlietland Ziekenhuis in Schiedam is een modern ziekenhuis met een warme en toegankelijke uitstraling. En dat mag verteld worden: een luchtige krant met het laatste nieuws ontworpen en gemaakt door 0to9.TRANSCRIPT
Thuis dialyseren:’s nachts in bed
Ziekenhuisapotheek:2500 medicijnen
Rust en regelmaatkrijgt huilbaby stil
Plasklachten bij mannen op leeftijd2 3 5 6
Gezondvoorhet hartRisico op hart- en vaatziekten stijgt bij vrouwen na de overgangDe laatste dertig jaar is er enorme vooruitgang geboekt bij de diagnose en behandeling van hart- en vaatziekten. De kans dat mensen een hartinfarct overleven is aanmerkelijk groter dan vroeger. Toch zijn hart- en vaatziekten bij vrouwen nog altijd doodsoorzaak nummer 1. Bij hen openbaren hartziekten zich op hogere leeftijd. Cardioloog Hans Werner vertelt op welke symptomen zij vooral moeten letten.
november 2012Vlietland Centraal is een uitgave van het Vlietland Ziekenhuis.
Cardioloog Hans Werner
Een gezonde en actieve leefstijl verkleint de kans op hart- en vaatziekten.
Hart- en vaatziekten typisch mannen-
ziekten? Veel Nederlanders denken
van wel. Een in 2011 in opdracht van
de Hartstichting gehouden onderzoek
laat zien dat slechts 34 procent van
de ondervraagden weet dat hart- en
vaatziekten doodsoorzaak nummer 1
zijn bij vrouwen; 61 procent denkt dat
kanker bovenaan staat. In Nederland
overlijden per jaar ruim 2000 vrouwen
méér aan hart- en vaatziekten dan
mannen. Volgens cardioloog Werner
zijn hart- en vaatziekten bij vrouwen
altijd al de belangrijkste doodsoorzaak
geweest. ‘Bij mannen was dat tot
2005 het geval. Vrouwen leven
gemiddeld vier jaar langer dan
mannen. Omdat ze ouder worden
hebben ze meer kans op overlijden
aan hartproblemen.’
Beschermende hormonen
Eén op de drie vrouwen overlijdt aan
een hartinfarct, een beroerte of hart-
falen. Vrouwen krijgen vaak op latere
leeftijd klachten. Tot de overgang
worden zij beschermd door hormonale
invloeden’, zegt cardioloog Werner,
Houd uw cholesterol-gehalte op peilOud worden willen we allemaal.
Het liefst zo gezond mogelijk.
Een gezonde leefstijl verkleint
de kans op hart- en vaatziekten.
Cardioloog Werner adviseert
vrouwen na de overgang regel-
matig een gezondheidscheck te
laten doen en hun cholesterol
te laten meten, want dat is de
grootste risicofactor. Wat kunt
u zelf doen om het risico op
hart- en vaatziekten zo laag
mogelijk te houden?
• Eet voeding die weinig verzadigd
vet bevat (magere en halfvolle
producten)
• Eet zoveel mogelijk producten
met onverzadigd vet (vette vis,
noten, dieethalvarine, vloei-
bare bak- en braadproducten)
• Wees zuinig met zout
• Stop met roken
• Voorkom overgewicht
• Beweeg voldoende
‘zoals het hormoon oestrogeen.
In hun vruchtbare periode treden
hart- en vaatziekten minder vaak op.
Daarna valt die bescherming weg.
Opmerkelijk is dat vrouwen die nog
niet in de overgang zijn en roken,
meer kans hebben om het aan hart
en aan bloedvaten te krijgen dan
mannen van dezelfde leeftijd die
roken. Dat verschil in gevoeligheid zit
hem waarschijnlijk in de stofwisseling.’
Na de overgang
De klassieke symptomen van een
hartinfarct zijn een drukkende pijn
midden op de borst die uitstraalt
naar de onderkaak, de armen, rug-
of schouderbladen en de maagstreek.
Bij vrouwen kunnen hartklachten
zich ook uiten in andere symptomen:
kortademigheid, vermoeidheid,
transpireren, slaapproblemen, duizelig-
heid en hartkloppingen. Symptomen
die eerder aan de overgang of stress
doen denken dan aan problemen
met het hart. ‘Neem deze klachten
serieus’, adviseert cardioloog Werner.
‘Ga ermee naar de huisarts. Zeker
als ze zich na de overgang voordoen,
want dan krijgen vrouwen vaak last
van een hoge bloeddruk, overgewicht,
suikerziekte of een hoog cholesterol-
gehalte. Deze risicofactoren wegen na
de overgang zwaarder.’
Dalende trend
Dokter Werner is ruim twintig jaar als
cardioloog verbonden aan het Vliet-
land Ziekenhuis. Hij vindt dat er de
laatste dertig jaar veel vooruitgang is
geboekt in de overleving van hart- en
vaatziekten. ‘De sterfte aan een hart-
infarct is in 35 jaar tijd met 75 procent
afgenomen, zowel bij mannen als
vrouwen. Dat is indrukwekkend. Die
dalende trend zet nog steeds door
dankzij verbeterde diagnose en be-
handeling. Maar we hebben nog een
lange weg te gaan. Overgewicht bij
jongeren neemt verontrustend toe en
jonge vrouwen zijn meer gaan roken.
Dit bedwingen zijn de uitdagingen
waar we nu voor staan.’
039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 1 16-11-12 11:14
Beter worden doen wij samen November 2012
2 Vlietland Centraal
Op een kastje naast het bed van de
heer Dubbeld staat een apparaat
dat op het eerste gezicht iets weg
heeft van een forse printer. Het is
een cycler, een dialysemachine. Elke
avond voor het slapengaan, sluit hij
een lijn van de cycler aan op een
katheter dat verbonden is met een
slangetje in zijn buikholte. Vervolgens
zet hij de machine aan en stapt in
bed. Als hij ’s morgens wakker wordt,
geeft de display ‘einde behandeling’
aan. Terwijl de heer Dubbeld lag
te slapen, loopt er in fasen van
twee liter, in totaal zo’n tien liter
spoelvloeistof door zijn buikholte. Die
spoelvloeistof wordt weer afgevoerd
in een speciale uitloopzak. Deze vorm
van dialyseren heet automatische
peritoneaal dialyse (APD) ofwel
buikspoeling. Het buikvlies fungeert
als dialysefi lter tussen het bloed en
de spoelvloeistof.
Hemodialyse
De heer Dubbeld woont in Maassluis
en heeft jarenlang samen met zijn
vrouw een rijschool gehad. Hij vertelt
dat zijn nieren niet meer goed
werken als gevolg van een te hoge
bloeddruk. In 2010 is hij begonnen
met hemodialyse. Drie keer per week
reed hij naar de dialyseafdeling in het
Vlietland Ziekenhuis om zijn bloed te
laten spoelen. Toen hij hoorde van de
mogelijkheid om thuis te dialyseren,
wist hij meteen: dit is iets voor mij.
‘Ik voel me actiever betrokken bij mijn
behandeling’, zegt hij. ‘Alles zelf doen
bevalt mij beter. Overdag heb ik wel
1,5 liter spoelvloeistof in mijn buik,
maar ik heb veel meer vrijheid. Ik kan
gaan en staan waar ik wil en dat vind
ik een groot voordeel. De machine is
zelfs mee geweest op vakantie naar
Turkije. In een rolkoffer het vliegtuig
in. De zakken met spoelvloeistof
en de slangen werden door de
leverancier bij mijn hotel afgeleverd.
Dat moet je wel ruim van te voren
regelen.’
Training en handleiding
Om de dialysemachine thuis te
kunnen gebruiken, heeft de heer
Dubbeld een gedegen training
gekregen van de dialyseverpleeg-
De heer Dubbeld uit Maassluis dialyseert zelf. “ Ik voel mij actiever betrokkenbij mijn behandeling.”
“ Ik mag dan een kluns zijn, dit gaat mij wel lukken, dacht ik”
Uw mening is voor ons belangrijk!Wilt u uw mening geven over deze krant? Ga naar onze website www.vlietlandziekenhuis.nl
Vul de enquête in en maak kans op een hele mooie prijs. Met uw inbreng wordt de Vlietlandkrant steeds beter!
Het dialyse-apparaat gaat mee op vakantieDe heer Dubbeld dialyseert elke nacht thuis, in zijn eigen bedDe heer Dubbeld is nierpatiënt en dialyseert thuis. Dat doet hij helemaal zelf. Elke nacht is hij verbonden aan een machine die, terwijl hij slaapt, automatisch alle afvalstoffen, zouten en overtollig vocht uit zijn lichaam spoelt. Deze ‘peritoneaal dialyse’ (buikdialyse) geeft de heer Dubbeld overdag veel vrijheid. Het apparaat kan zelfs mee op vakantie. ‘In een rolkoffer het vliegtuig in.’
kundigen. ‘Eerst leer je handmatig
spoelen, want als de machine storing
heeft, moet je met de hand de zakken
spoelvloeistof kunnen wisselen.
Daarna leren ze je de machine te
bedienen. Even heb ik er tegenop
gezien, want ik ben niet zo handig
met mijn handen. Op een gegeven
moment had ik het door. Ik mag dan
een kluns zijn, dacht ik bij mezelf, dit
gaat mij wel lukken. Je krijgt er een
handleiding bij voor het oplossen van
problemen en als je er niet uitkomt,
kun je altijd de verpleegkundige van
de dialyseafdeling in het ziekenhuis
bellen. Maar ik heb nog geen rare
dingen meegemaakt.’
Dagelijkse routine
Het wisselen van de zakken
spoelvloeistof is dagelijkse routine
geworden voor de heer Dubbeld.
Overdag zet hij alles vast klaar
voor ’s avonds: spoelzakken aan de
infuuspaal en op de warmhoudplaat
van de cycler, lijnen uitrollen en
aansluiten. Een kwartiertje werk.
Heeft buikdialyse ook nadelen?
Voor de heer Dubbeld niet.
‘Het is een prachtig staaltje
techniek. Ik heb mij erbij neergelegd
dat ik de rest van mijn leven moet
dialyseren. Ik maak er het beste van.’
039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 2 16-11-12 11:14
3Vlietland Centraal
Met stip bovenaan:de paracetamolDe ziekenhuisapotheek in beeldVan alle 2500 geneesmiddelen die de ziekenhuisapotheek van het Vlietland Ziekenhuis in zijn assortiment heeft, gaat paracetamol het hardst. Deze apotheek koopt niet alleen medicijnen in, maar maakt ook zelf capsules, zalven en crèmes. Per jaar worden er zo’n dertienduizend pijnpompjes en infusen bereid, voornamelijk voor patiënten in de dagbehandeling. De ziekenhuisapotheek beschikt over een laboratorium waar kwaliteitscontroles van zelfgemaakte geneesmiddelen worden uitgevoerd. Het lab analyseert ook bloedmonsters op lichaamsvreemde stoffen. Het team van de ziekenhuisapotheek is 24 uur per dag beschikbaar.
Continu controlerenEr komt veel bij kijken om ervoor
te zorgen dat een patiënt steeds
het juiste middel in de juiste
dosering en op het juiste moment
krijgt. De ziekenhuisapotheker
controleert elk voorgeschreven
geneesmiddel op de juiste
dosering en kijkt of er geen
ongewenste reacties kunnen
optreden met andere genees-
middelen. Als een patiënt
slikproblemen heeft, wordt
bekeken of een drankje kan
worden gegeven. Speciale
patiëntengroepen zoals
patiënten met slecht werkende
nieren, worden apart gecon-
troleerd. Nierpatiënten moeten
vaker een lagere dosering
krijgen dan normaal. Sommige
middelen kunnen dan ook beter
niet worden gegeven.
Het distributiecentrum is het zenuw-
centrum van de ziekenhuisapotheek.
De plek van waaruit ingekochte
en zelfgemaakte geneesmiddelen
worden gedistribueerd naar de
verpleegafdelingen, de dagbehande-
ling en de operatiekamers. Het
Vlietland Ziekenhuis levert ook aan
de Argos Zorggroep en de Zonnehuis-
groep in Vlaardingen. De paktafel ligt
vol met medicijndoosjes, zakjes, pak-
bonnen en etiketten. Hier worden de
2. Laden met letters en cijfers
1
2
3
4
5
die niet kunnen slikken, infusen met
reumamedicijnen en infusen met
cytostatica. Het merendeel is bestemd
voor patiënten in de dagbehandeling.
Daarnaast gaan per week vijftig
infuuszakken met cytostatica naar
het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in
Spijkenisse. De productieafdeling
bestaat uit verschillende ruimten.
Achter elke deur wordt weer iets
anders klaargemaakt. Overal gelden
strenge regels voor hygiëne en veilig-
heid. Daarom dragen de apothekers-
assistenten beschermende kleding.
bestellingen verzendklaar gemaakt.
Op de pakbon staat de naam van
het geneesmiddel, de kast of lade
waar het te vinden is en de naam
van de patiënt. Als de apothekers-
assistente alle medicijnen verzameld
en geëtiketteerd heeft, laat ze alles
nog eens extra controleren, stopt de
doosjes in een zakje, en zet het zakje
in een krat. Klaar voor transport naar
de afdelingen.
De lucht in de veiligheidswerkbanken
in de cytostaticaruimte is schoner dan
schoon. In deze kasten worden de
infuuszakken met antikankermiddelen
(cytostatica) gevuld. De continue
aan- en afvoer van steriele lucht zorgt
ervoor dat het product schoon blijft en
dat de bereider beschermd is. Per jaar
bereidt de ziekenhuisapotheek zo’n
dertienduizend pijnpompjes, infuus-
zakken met voeding voor patiënten
3. Elke tablet apart te traceren
4. Schoner dan schone lucht
5. Kwaliteitscontrole in het lab
Niet te missen in de apotheek: de
trekladekast. Tien horizontale rijen
met de letters A tot en met J, verticaal
de nummers 1 tot en met 13 op de
laden. Als de apothekersassistente
‘TA5’ op de pakbon leest, weet zij
precies welke lade zij moet opentrek-
ken. De T staat voor ‘trekladekast’.
De apotheek van het Vlietland gebruikt
voor het opslaan van medicijnen
het zogeheten ‘chaotische systeem’.
Voordat de zelfbereide capsules,
crèmes, drankjes en zalfjes in de
apotheek op voorraad worden gezet,
controleert het laboratorium of het
product aan alle eisen voldoet. Van
een charge van bijvoorbeeld honderd
fl esjes, worden er enkele uitgepikt
en daarvan worden monsters
genomen. Voor het analyseren van
deze monsters gebruikt de analist een
analyseprotocol. Daar staat precies
op wat gecontroleerd moet worden.
Zijn de juiste ingrediënten gebruikt?
De juiste hoeveelheden? Klopt het
volume? Is het etiket in orde? Is de
verpakking netjes? Behalve monsters
van producten en grondstoffen,
analyseert het apothekerslab ook
bloedspiegels van patiënten die
medicijnen gebruiken. Soms zit er
spoed achter een bloedscreening.
Als een patiënt in comateuze
of slechte toestand wordt
binnengebracht, willen de artsen
snel weten welke lichaamsvreemde
stoffen in het bloed zitten.
De tabletten van de ziekenhuis-
apotheek zijn anders verpakt dan de
tabletten die de gewone apotheek
verstrekt. Ze hebben een ‘eenheids-
afl eververpakking’. Dat wil zeggen
dat elke tablet apart te traceren is.
Op de doordrukstrip staan de naam
en de sterkte van het middel, de
vervaldatum en het chargenummer.
De verpleegkundige kan zo gemak-
kelijk controleren of het om de juiste
pil gaat en of de vervaldatum niet is
overschreden.
Nogal wat patiënten die in het
ziekenhuis worden opgenomen
Dat wil zeggen dat de doosjes met
verschillende doseringen van één
medicijn in verschillende laden
worden bewaard. Dat voorkomt
fouten bij het pakken. De veel aan-
gevraagde medicijnen liggen in de
middelste laden, zodat de apothekers-
assistente er gemakkelijk bij kan.
Voor de minder gangbare medicijnen
moet ze diep door de knieën zakken
of op de treeplank gaan staan.
1. Het zenuwcentrum van de ziekenhuisapotheek
nemen medicijnen van huis mee.
Om te weten te komen wat zij precies
gebruiken en in welke dosering,
houdt de ziekenhuisapotheek tegen-
woordig medicatieverifi catiegesprek-
ken. De ziekenhuisapotheek vraagt bij
de apotheek van de patiënt een lijst
op van recentelijk verstrekte genees-
middelen en bespreekt deze met de
patiënt. Zo weet de patiënt zeker dat
het ziekenhuis een goed beeld heeft
van welke medicijnen hij gebruikt.
039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 3 16-11-12 11:14
Beter worden doen wij samen November 2012
4 Vlietland Centraal
Barcode tegen het schermpje en klaarNieuw: de digitale aanmeldzuil en het digitale patiëntendossier
‘Hartelijk welkom op deze polikliniek.
Neemt u plaats in de wachtruimte’.
Als patiënten van het Vlietland
Ziekenhuis deze tekst op de display
van de digitale aanmeldzuil zien
verschijnen, weten ze dat ze worden
verwacht. Alle poliklinieken van het
Vlietland Ziekenhuis zijn sinds deze
zomer uitgerust met dit nieuwe
De digitale aanmeldzuil en het digitale patiëntendossier. Met deze twee nieuwe technologische toepassingen heeft het Vlietland Ziekenhuis een stap vooruit gezet naar de polikliniek van de toekomst. Digitaal aanmelden is handig voor patiënten, zij hoeven niet meer bij de balie te wachten. Het digitale patiëntendossier is vooral voor de specialisten een uitkomst. Met een paar muisklikken vinden ze precies de informatie die ze nodig hebben.
apparaat. Het werkt heel eenvoudig.
Even de barcode op de afsprakenkaart
tegen het schermpje houden en
klaar. Meteen zien de balieassistente
en de doktersassistente op hun
computerscherm een blokje achter
de naam van de patiënt verschijnen.
Zij weten dan dat mevrouw X of
meneer Y binnen is.
Oud en jong
Tot haar genoegen ziet Irene Vleij
dat steeds meer patiënten bij haar
op de poli de digitale aanmeldzuil
gebruiken. ‘Oudere mensen houden
net zo makkelijk hun pasje tegen
het schermpje als jongere’, vertelt
de teamleider poli Dermatologie.
‘Er zijn mensen die het een beetje
onpersoonlijk vinden. Zij melden
zich liever aan bij de assistente
achter de balie. Ook prima. Digitaal
aanmelden is niet verplicht. Andere
mensen vinden het juist prettig,
die zeggen: “Heerlijk, hoef ik tegen
niemand iets te zeggen.” Het is maar
net waar je voorkeur naar uitgaat.
De aanmeldzuil is geen vervanging
van de baliemedewerker, maar een
aanvulling.’
Het voordeel van digitaal aanmelden
is dat patiënten bij binnenkomst niet
meer in de rij hoeven. ‘Als er vier
mensen voor je staan te wachten
en jij hoeft je alleen maar aan te
melden, is dat vervelend’, zegt Irene
Vleij. ‘En op de meeste poli’s hoef
je de afsprakenkaart niet meer af
te geven bij de balie, die kun je bij
je houden. Ook voor het ziekenhuis
heeft digitaal aanmelden voordelen.
De balieassistenten hebben meer
tijd om vervolgafspraken met
patiënten te maken. Een afspraak
maken duurt altijd even. Mensen
moeten hun agenda raadplegen.
Vaak worden meerdere afspraken
tegelijk gemaakt.’
Primeur
De poli Dermatologie had dit voorjaar
niet alleen de primeur met de
digitale aanmeldzuil. De afdeling
ging ook als eerste aan de slag met
het digitale patiëntendossier. ‘De
start was een succes’, zegt Irene Vleij
Teamleider Irene Vleij van de poli Dermatologie:
“ Deze polikliniek had de primeur met de digitale aanmeldzuil en het digitale patiëntendossier.”
“ Geen stapels papieren dossiers meer, maar alles in de computer”
terugkijkend. Als teamleider was zij
nauw betrokken bij de introductie van
beide nieuwe systemen. ‘Alles werkt.
Het archief en de gescande statussen
zien er goed uit en ook is het digitale
dossier overzichtelijk. Natuurlijk deden
zich een paar praktische problemen
voor, maar die zijn opgelost.’
Alles in de computer
Intussen werken bijna alle specialisten
in het Vlietland Ziekenhuis met het
digitale patiëntendossier. Geen stapels
papieren dossiers meer, maar alles in
de computer: brieven van specialisten
en huisarts, de behandelgeschiedenis,
onderzoeken en labuitslagen. Met een
paar muisklikken krijgt de dokter alle
medische informatie van de patiënt
op het computerscherm te zien. Irene
Vleij: ‘Als de patiënt de dag ervoor
bij de internist is geweest, kan de
dermatoloog in de computer zien wat
de internist gedaan heeft. En welke
medicatie de patiënt gekregen heeft.
Dat kan belangrijk zijn om te weten.’
Papieren dossiers raakten nog
wel eens tijdelijk zoek of waren
onderweg van de ene naar de
andere locatie. Het digitale dossier
kan altijd en overal in het ziekenhuis
worden ingekeken door bevoegde
medewerkers, de specialisten en
de doktersassistenten. ‘In elke
onderzoeksruimte staat een computer.
Dus de dokter hoeft nooit meer de
kamer uit en kan ter plekke het
dossier inkijken.’
De volgende stap
Met de digitale aanmeldzuilen en
de digitale patiëntendossiers heeft
het Vlietland Ziekenhuis belangrijke
stappen vooruit gezet op de weg
naar een modern, veilig en effi ciënt
werkend ziekenhuis. ‘We zijn er heel
trots op dat het gelukt is in zo’n korte
tijd’, zegt Irene Vleij. ‘De volgende
stap is waarschijnlijk de invoering
van pasjes met foto, in plaats van
patiëntenkaarten en stickers, en
aanmeldzuilen in de centrale hal
waarop de wachttijden vermeld
staan. Kan de patiënt nog even koffi e
drinken als hij pas over een kwartier
aan de beurt is. Maar dit is nog even
toekomstmuziek.’
039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 4 16-11-12 11:14
5Vlietland Centraal
Als de baby blijft huilen en huilenHuilbabypoli helpt stress bij baby en ouders doorbrekenHuilbaby’s laten hun uitgeputte moeders en vaders vaak versteld staan door vanaf dag één als een roos te slapen op de dagbehandeling van de kinderafdeling. Terwijl ze de weken ervoor thuis de boel bij elkaar hebben gekrijst. Wat doen we verkeerd, vragen de ouders zich af. Niets, antwoorden de pedagogisch medewerkers Marceline Hofstee en Patricia Donicie dan. ‘Het is de onrust die doorbroken wordt.’
om hun lijfje te ontspannen. Ze ballen
hun vuistjes, wapperen met hun
handjes en als ze dan in slaap vallen,
wapperen ze zichzelf weer wakker.
Huilen en niet kunnen slapen, doet
zich vooral overdag voor. ’s Nachts
slapen ze wel omdat ze helemaal
uitgeput zijn.’
Rust en regelmaat
Op de huilbabypoli wordt eerst
onderzocht of het extreme huilen
een lichamelijke of medische oorzaak
heeft. Bij 95 procent van de baby’s is
dat niet het geval. De pedagogisch
medewerkers proberen de ouders te
helpen door adviezen en tips mee te
geven over voeden en slapen. Patricia
Donicie: ‘Ouders proberen van alles
en doen het best goed. Maar eigenlijk
doen ze het té goed. Daardoor raakt
hun kindje overprikkeld. Een baby is
vooral gebaat bij rust en regelmaat.
Alles in een vaste volgorde: wakker
worden, eten, verschonen, knuffelen,
naar bed brengen, slapen. Maak het
zo saai mogelijk, adviseren wij ouders
altijd. Een baby maak je blij met heel
veel slaap.’
Inbakeren
Stopt het huilen niet en raken de
ouders uitgeput, dan stellen de
pedagogisch medewerkers voor om
het kindje een paar dagen op te
nemen. Ouders en kind kunnen zo tot
De Vlietlandertjesop stickers en buttons
Ze heten Bella Boterbloem, Vera
Vlinder, Hans Hanekam en Onno
Oen. Het zijn de Vlietlandertjes.
Dit vrolijke en kleurige viertal is
op de deuren en de muren van
de kinderafdeling geschilderd.
En zelfs op het plafond in een
van de behandelkamers.
De jonge patiëntjes zijn vaak
heel fl ink als ze een onderzoek
moeten ondergaan of een
prik krijgen. Dat mag best
eens beloond worden, vinden
de verpleegkundigen op de
kinderafdeling. Daarom krijgen
alle patiëntjes een sticker of een
button van de Vlietlandertjes.
Er is een hele serie van. Voortaan
kunnen de kinderen ook thuis
naar de Vlietlandertjes kijken.
Marceline Hofstee (links) en Patricia Donicie
“ Maak het zo saai mogelijk, adviseren wij ouders altijd.”
rust komen. Op de dagbehandeling
wordt geprobeerd regelmaat te
brengen in het eet-, slaap- en
waakritme van de baby. ‘We beginnen
met inbakeren’, vertelt Marceline
Hofstee. ‘Wetenschappelijk bewijs
is er niet, maar wij merken dat de
meeste baby’s er rustig van worden.
Wij lopen de hele dag met een
babyfoon op zak. Bij de eerste kik
zijn we er meteen bij. Als een baby
van een paar weken oud huilt, kan
hij zichzelf niet uit zijn emotie halen.
Hij moet daarbij geholpen worden.
We troosten hem in bed: een hand
boven het hoofdje en met de andere
hand zachtjes over het buikje of tussen
de oogjes wrijven. Niet praten, geen
oogcontact maken, dat zijn prikkels. Na
een tijdje vallen hun ogen vanzelf dicht.’
Tot verbazing van ouders schikken
huilbaby’s op de dagbehandeling
zich al snel in het ritme van rust
en regelmaat. Ze huilen minder
en slapen beter. Toch zien de
pedagogisch medewerkers dat niet
als hun verdienste. Marceline Hofstee:
‘Wij komen er helemaal blanco in en
voelen geen spanning. Ouders vragen
ons vaak wat ze verkeerd doen. Wij
leggen dan uit dat het komt omdat
de onrust doorbroken is. Wij zijn niet
méér dan de ouders. Daarom geven
we veel complimentjes, dat versterkt
hun zelfvertrouwen.’
“ Een baby maak je blij met heel veel slaap”
Voordat ouders naar de huilbabypoli
van het Vlietland Ziekenhuis komen,
hebben ze al heel wat afgetobd met
hun kindje. Alles is geprobeerd om
het huilen te laten stoppen. In bed,
uit bed, troosten, wiegen, andere
voeding, andere speen, wakker
houden, maar niets hielp. Dat geeft
onrust en baby’s voelen dat feilloos
aan. ‘Gespannen baby’s, gespannen
ouders. Op de huilbabypoli proberen
wij die vicieuze cirkel te doorbreken’,
vertelt pedagogisch medeweker
Patricia Donicie, die samen met
haar collega Marceline Hofstee, een
kinderarts en een fysiotherapeut aan
de huilbabypoli verbonden is.
Wapperende handjes
Alle baby’s huilen, dat is normaal.
Sommige baby’s huilen extreem
veel. Van een huilbaby spreek je als
het kind meer dan drie uur per dag,
meer dan drie dagen per week en
meer dan drie weken huilt. Het zijn
kinderen van drie weken tot twaalf
maanden. ‘Vaak zijn het alerte,
onrustige kinderen die moeilijk in
slaap kunnen komen’, legt Marceline
Hofstee uit. Ze hebben niet de rust
039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 5 16-11-12 11:14
Beter worden doen wij samen November 2012
6 Vlietland Centraal
Angst voor prostaat-kanker vaak onterechtPlasklachten bij mannenAls mannen plasklachten hebben, denken ze al gauw: het zal de leeftijd wel zijn. Dat is ook zo. Maar sommige klachten hoef je niet te accepteren, vinden de urologenin het Vlietland Ziekenhuis. Zeker niet als ze ten koste gaan van de nachtrust. Veel mannen vrezen dat hun klachten duiden op prostaatkanker. ‘Dat is zelden het geval’, zegt dokter Liang Liem.
Uroloog Liem:
“ Als je denkt: moet ik daar niet eens mee naar de dokter? Dan is dat het moment dat je moet komen.”
Prostaat blijft groeienMet het klimmen der jaren
neemt de prostaat in grootte
toe. De prostaat is een klier
die zich onder de urineblaas
en boven de sluitspier van de
blaas bevindt. Een vergrote
prostaat ligt in de weg van
de plasbuis en daardoor kun-
nen plasklachten ontstaan.
Om plasklachten te kunnen
beoordelen, vraagt de uroloog
aan de patiënt bij te houden
hoe vaak en hoeveel hij plast
op een dag. Er wordt PSA
(prostaat specifi ek antigeen)
gemeten. Daarnaast verricht
de uroloog een lichamelijk
onderzoek en voelt aan de
prostaat. Als de prostaat
vergroot is en er is sprake
van een afwijking in de PSA,
dan wordt onderzocht of er
inderdaad prostaatkanker in
het spel is.
Plasklachten, het is maar net hoe je
als man tegen het probleem aankijkt,
zegt uroloog Liem. ‘Het woord
‘plasklachten’ suggereert dat iemand
klachten zou hebben. Er zijn mannen
die het best vinden als ze ’s nachts
twee keer hun bed uit moeten om
te plassen. Terwijl de ander het ver-
schrikkelijk vindt als hij wat druppels
urine in zijn broek verliest. Het is
ook cultuurgebonden. Franse mannen
bijvoorbeeld, zitten er niet mee
als ze een druppel urine verliezen.
In Frankrijk zijn de cijfers voor plas-
problemen bij mannen lager.
Dat neemt niet weg dat plasklachten
vervelende klachten zijn waar je iets
aan kunt doen. Als je denkt: moet ik
daar niet eens mee naar de dokter?
Dan is dat het moment dat je moet
komen.’
Geen garantie
In veel gevallen is een goedaardige
vergroting van de prostaat de oorzaak
van plasklachten (kader). Maar ook
een slechte blaasfunctie, een over-
actieve blaas, plasbuisvernauwing of
verkramping van de bekkenbodem-
spieren kunnen problemen geven.
Veel mannen denken dat een vergrote
prostaat duidt op prostaatkanker.
Volgens dokter Liem hoeft dat lang
niet altijd het geval te zijn. ‘Sterker, het
is zelden prostaatkanker. Meestal gaat
het om een goedaardige vergroting
van de prostaat.’ Andersom is het
ook, voegt hij er aan toe. ‘Helemaal
geen klachten hebben, garandeert niet
dat je geen prostaatkanker kan hebben.
Mannen denken nog wel eens: laat ik
maar niet gaan, dan vinden ze niets.
Prostaatkanker is goed te behandelen,
zeker als je er vroeg bij bent.’
Bloed plassen
Een zwakke urinestraal en nadruppelen
zijn betrekkelijk onschuldige onge-
makken. Bij bloed plassen, incontinentie
en heel vaak heel kleine beetjes
plassen, is het zeker verstandig een
arts te raadplegen. ‘Bloed plassen
kan van alles betekenen’, zegt dokter
Liem. ‘Dat moeten we goed onder-
zoeken. Incontinentie en vaak kleine
beetjes plassen kunnen duiden op
blaasproblemen. Veel mensen lopen
met een overvolle blaas rond zonder
dat ze het merken. Ze plassen telkens
een beetje. Als de blaas nooit leeg
raakt, bestaat de kans op nierfunctie-
stoornissen. Daar kun je heel erg ziek
van worden.’
Vrees voor impotentie
Plasklachten zijn doorgaans goed te
behandelen. Een vernauwing van
de plasbuis kan operatief worden
verholpen. De patiënt met chronische
bekkenbodempijn kan baat hebben
bij fysiotherapie of tabletten.
Bij een goedaardige vergroting van
de prostaat worden eerst medicijnen
geprobeerd. Hebben die geen effect,
dan is een operatieve behandeling
een optie. Bij deze ingreep wordt de
prostaat als het ware leeggepeld,
waardoor de urine de ruimte krijgt om
langs de prostaat te gaan.
‘Wat ik vaak van mensen hoor is
dat ze er spijt van hebben dat ze de
operatie zo lang hebben uitgesteld.
“Dit had ik veel eerder moeten doen,”
zeggen ze dan. Zes weken na de
ingreep staat de patiënt meestal weer
happy te plassen tussen de 18-jarigen
in de kroeg. En nee, mannen hoeven
niet bang te zijn voor impotentie na
een operatie. Dat is beslist niet waar.’
“ Na zes weken staat de patiënt meestal weer happy te plassen tussen de 18-jarigen in de kroeg”
039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 6 16-11-12 11:14
7Vlietland Centraal
Angst voor prostaat-kanker vaak onterecht
Huisarts over de vloerHuisarts Van der Pas over haar samenwerking met de specialistenHuisartsen zijn voor het Vlietland Ziekenhuis belangrijke partners. Zij zijn degenen die hun patiënten doorverwijzen. Tussen de medisch specialisten en de 144 huisartsen in de regio Nieuwe Waterweg Noord lopen allerlei lijntjes. Ze komen bij elkaar over de vloer. Huisarts Jolanda van der Pas van praktijk De Hogen Hoed in Vlaardingen vertelt over haar ervaringen: ‘Het Vlietland Ziekenhuis laat huisartsen heel dichtbij komen, dat is uniek.’
Wat boeit u in het vak van
huisarts?
‘Ik help graag mensen. Als huisarts
kan en mag ik heel dicht bij patiënten
komen, wat mij veel waard is. Het
vak van huisarts is heel breed. Van
veel medische onderwerpen beheers
ik de basiszorg, in een aantal ben ik
gespecialiseerd en deze zorg kan ik
allemaal toepassen onder één dak.
In de Hogen Hoed werk ik samen
met dokter Van der Geest en dokter
Yazdani. Ons patiëntenbestand is heel
gemêleerd, echt een afspiegeling van
de Vlaardingse samenleving. Wij
geloven dat goede huisartsenzorg,
naast een duidelijke anamnese (ziekte-
geschiedenis, red.) en lichamelijk
onderzoek, vooral ook zit in luisteren
naar de patiënten. Ligt de oplossing in
de mensen zelf.’
Wat maakt dat u een patiënt
doorverwijst naar het Vlietland?
‘Elke arts, elk ziekenhuis heeft als
doel goede zorg te leveren. Maar
het is zeker een voordeel als een
ziekenhuis dichtbij is, zodat mensen
er op de fi ets of met de auto naartoe
kunnen. Als ik weet dat een bepaalde
specialist ergens goed in is, verwijs
ik mijn patiënt daar naartoe. Wat ik
waardeer in het Vlietland is dat het in
deze tijden van krimpende budgetten,
aandacht blijft geven aan het welzijn
van patiënten. Patiëntenbijeenkomsten
en kringgesprekken zijn daar een
voorbeeld van.’
Kent u alle specialisten persoonlijk?
‘Niet allemaal. Maar dankzij de
Zorggids, het ‘smoelenboek’, weet ik
wel wie er werken. In de nieuwsbrief
voor huisartsen lees ik welke nieuwe
specialisten zijn aangesteld. Als ik
met een specialist wil overleggen
over een patiënt, pak ik de telefoon.
De lijnen tussen onze praktijk en het
ziekenhuis zijn kort. Samen met zes
andere huisartsen in de regio neem
ik deel aan de Vlietland-werkgroep.
Daarin bespreken we met specialisten
en bestuursleden de zaken waar wij
als huisartsen tegenaan lopen. En we
vertellen wat we van patiënten over
het ziekenhuis horen. Het bestuur
informeert ons over het medisch
beleid en bestuurlijke zaken. Het
Vlietland Ziekenhuis laat huisartsen
heel dichtbij komen, dat is uniek.’
Uw patiënt ligt in het Vlietland.
Hoe blijft u op de hoogte?
‘Kort na de opname ontvang ik bericht
waarin staat op welke afdeling de
patiënt is opgenomen, de diagnose en
de behandeling. Als de patiënt naar
huis mag, ontvang ik een ontslagbrief.
Het is de bedoeling dat ik die krijg
voordat de patiënt thuis is. Meestal
gaat het goed. We zien steeds meer
dat specialisten ons van te voren
bellen als zij een patiënt gaan ontslaan
die bijzondere zorg nodig heeft. In dat
gesprek kunnen we zaken afstemmen
en ik kan meteen een bezoek aan de
patiënt in mijn agenda zetten.’
Uw praktijk neemt deel aan het
gezamenlijk consult. Een specialist
van het Vlietland komt naar de
huisartspraktijk om zaken te be-
spreken. Wat zijn uw ervaringen?
‘Met twaalf huisartsen in Vlaardingen
vormen wij een HAGRO, een huisartsen-
groep. Met deze groep organiseren
we bijeenkomsten met een vaste
specialist. Eerder hebben we een
dermatoloog en een KNO-arts in
onze praktijk gehad. Dit jaar is het de
gynaecoloog. Met elkaar bespreken
we de knelpunten in de samenwerking.
Ook worden tijdens dit gezamen-
lijke consult patiënten gezien. De
patiënt gaat niet naar het ziekenhuis,
“ Ik waardeer dat het Vlietland in deze tijden van krimpende budgetten, aandacht blijft geven aan het welzijn van patiënten”
Huisarts Jolanda van der Pas:
“ Als ik weet dat een bepaalde specialist ergens goed in is, verwijs ik mijn patiënt daar naartoe.”
Colofon
Oplage
127.500 exemplaren
Eindredactie
Marketing & Communicatie
Vlietland Ziekenhuis
Tekst
Pia Kleijwegt
Fotografi e
Theo van Pelt
Vormgeving
0to9
Vlietland Ziekenhuis
Vlietlandplein 2
3118 JH Schiedam
Postadres:
Postbus 215
3100 AE Schiedam
T 010 - 893 93 93
Polikliniek Maassluis
Gezondheidsgebouw
De Vloot 206
3144 PK Maassluis
T 010 - 592 18 22
www.vlietlandziekenhuis.nl
twitter.com/Vlietlandzkh
maar komt bij de specialist in de
huisartsenpraktijk. Als er iets fout is
gegaan, is dat bijna altijd door ruis in
de communicatie, nooit zo zeer door
medische fouten. De gezamenlijke
consulten vind ik heel nuttig. Ze
geven je inzicht in hoe de ander
werkt. En huisarts en specialist
leren elkaar beter kennen, dat praat
makkelijker.’
Neemt uw praktijk deel aan de
Vlietland Doks, een bijeenkomst
voor huisartsen, specialisten en
specialistisch verpleegkundigen?
‘Als het even kan wel. De meer-
waarde van Vlietland Doks vind ik,
is dat het heel gestructureerde bij-
eenkomsten zijn. We praten elkaar
bij over nieuwe ontwikkelingen en
richtlijnen en proberen werkafspraken
te maken. Je krijgt te weten wat de
specialist te bieden heeft. Zo weet
ik beter naar wie ik een patiënt kan
doorsturen.’
039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 7 16-11-12 11:15
Kunst in de Nolet HalIn de Nolet Hal domineren twee kunstwerken
van de Nederlandse kunstenares Marthe Röling.
Bloemfontein en Equilibre heten ze. Groot,
glanzend, kleurrijk en vrolijk.
Leestafel en gratis WifiE-mail checken of internetten met eigen laptop
of smartphone. In de Nolet Hal is gratis draadloos
internet (Wifi ) beschikbaar. Op de leestafels liggen
kranten, tijdschriften en programma’s van culturele
evenementen.
Ruime menukeuze Bij de broodmaaltijd ‘s middags soep en
’s avonds een tweegangenmenu. Dagelijks
biedt de keuken keuze uit tien verschillende
menu’s: vlees, vis, vegetarisch
en halal. De patiënt kiest
zelf hoe laat hij aan de
warme maaltijd wil.
LuisterboekenIn bed naar een boek luisteren.
De bedcomputer biedt direct
toegang tot de collectie luister-
boeken van de Bibliotheek
Schiedam. Koptelefoon
op en genieten maar.
Helemaal gratis.
Nieuwste tijdschriftenDe nieuwste tijdschriften in de wachtkamer
van de poli’s: glossy’s, sport, auto, wetenschap,
gezondheid, opinie en jeugdbladen.
Om het wachten een beetje te veraangenamen.
ParkerenAltijd plaats op de twee ruime parkeerterreinen.
Ruim 740 plekken. Plus parkeervakken voor minder
validen en dialysepatiënten en kiss&ride-vakken
voor de hoofdingang. De eerste 20 minuten zijn gratis.
Gastvrouwen & gastheren
De gastvrouwen en gastheren in blauw uniform kennen
het ziekenhuis op hun duimpje. In de Nolet Hal wijzen
ze bezoekers de weg, bieden de helpende hand en zijn
een vraagbaak voor iedereen.
PendelbusjesIedereen gratis mee met de pendelbus.
De busjes pendelen tussen het parkeer-
terrein en hoofdingang. Op doorde-
weekse dagen de hele dag door. In het
weekeinde alleen tijdens de bezoekuren.
VLIETLANDGASTVRIJHeb jij
al ervaren?
039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 8 16-11-12 11:15