THEMA IN DE KIJKERW2 | 01

Afgiftekantoor9000 Gent X

P007868

België - BelgiquePB

Gent X3/5962

JE MAANDELIJKSE DOSIS WERELDWINKELINFO

FEBR

UARI

201

1

LOOK AND FEEL

CHILI

IVOORKUST

VRIJWILLIGERS OP REIS

nieuw!n° 531

Kavokiva en Uirevi

Hamburg, Tanzania en ChiliAls vrijwilliger kom je overal

“We mogen niet blijven stilstaan”

Interview met Leo Ghysels1 jaar na de aardbeving

GentbRugge getuigt

Impact van de politieke crisis

ASCETEN IN DE WOESTIJNMAR SABA IS EEN GRIEKS-ORTHODOX KLOOSTER IN DE KIDRONVALLEI IN DE WOESTIJN VAN JUDEA, 20 KM TEN OOSTEN VAN BETLEHEM OP DE

WESTELIJKE JORDAANOEVER. ER WONEN NOG 12 MONNIKEN IN NAVOLGING VAN DE ASCEET SABAS, DIE HET KLOOSTER IN 439 STICHTTE. TOT OP HEDEN ZIJN VROUWEN NIET TOEGELATEN

FOTO: DOMINIQUE DELLAERT

INHOUD04 | W2

EDITOW2 | 05

CHILIIN DE KIJKER

1 JAAR NA DE AARDBEVING

Interview met Leo Ghysels: “ik ben fier op onze wereldwinkels”

HOF VAN COMMERCE

Minder suiker, minder fair trade?

Waarom we met de chocomelk onder de 51% fairtradeingrediënten zakken.

PALESTINAToerisme in PalestinA

Handelsmissie met Vlaamse touroperators: “meer dan een reis”

SMEERZE

Scholen in actie

Fotoverslag van jong geweld tijdens de Week van de Fair Trade

09

12

17

23

W2, 38STE JAARGANG

W2 verschijnt maandelijks

(niet in januari en juli)

531 (februari 2011)

REDACTIEADRES

Ververijstraat 17, 9000 Gent

redactie@oww.be

tel. 09/218 88 62

REDACTIE

Marijke Moyson

MEDEWERKERS

Marijke Moyson, Eline Demey, Leo

Ghysels, Saar Van Hauwermeiren, Valerie

Vervecken, Marieke Poissonnier, Jeroen

Brugge, Nancy De Wispelaere, Hans Can-

ters, Marlies Hermans, Magalie Schotte,

Nathalie Brouwers, Peter D’hollander,

Guido Godenmond.

LAY-OUT

Efraïm

DRUKKERIJ

Druk in de Weer, Forelstraat 35,

9000 Gent

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER

Joris Rossie, Ververijstraat 17,

9000 Gent

ABONNEMENT

€15,00 op rekeningnummer

IBAN-nummer: BE74 5230 8000 8507

BIC: TRIOBEBB

met vermelding W2

Groepsabo: monique.esprit@oww.be of

09/218 88 99

Gedrukt op Cyclus Print

(100 % kringlooppapier)

COLOFONKLIMAATTOP CANCUN - foto: Ainhoa Goma/Oxfam

BoeiendWow! Hij ligt er. Eindelijk. De Nieuwe W2. Met man en macht, tekst en beeld,

hebben we er aan gewerkt en wij zijn heel stilletjes toch een beetje fier op de

nieuwe boreling. Het was immers geen eenvoudige taak, zo’n vernieuwing. Een

paar maanden navraag bij lezers leerden ons dat sommigen de W2 perfect

vinden en anderen er zelfs niet aan beginnen. Dat er vraag is naar meer diep-

gang maar ook naar meer fait divers. Dat er lezers zijn voor lange artikels en

lezers die graag grasduinen in kleinere artikels. Het perfecte tijdschrift voor

alle vrijwilligers maken is een onmogelijke opdracht, maar we hopen toch dat

we met deze W2 een aanzet geven om zoveel mogelijk vrijwilligers warm te

maken voor het verhaal van onze organisatie, onze partners, onze acties en de

producten van eerlijke handel.

Want ook al ziet de W2 er een beetje anders uit, de inhoud blijven we natuur-

lijk ophangen aan dezelfde kapstokken als voordien. Al zullen we af en toe en

meer dan vroeger eens een stapje buiten onze organisatie zetten. Of het bre-

dere internationale kader bij onze verhalen betrekken. Want we zijn vertrokken

op een zeer boeiende reis dit jaar. Of het land nu gesplitst wordt of niet, wij

gaan voluit voor meer samenwerking. Het Oxfam-in-België verhaal moet dit

jaar voor iedereen concreet worden. Daarbij hoort uiteraard ook meer samen-

werking met Oxfam International, waar men momenteel werkt aan nieuwe

internationale structuren en boodschappen. Door die nieuwe structuren wordt

de werking van de verschillende Oxfams beperkt of uitgebreid in bepaalde

landen. En het is in die nieuwe context dat Oxfam Solidariteit in Haïti werkt.

En het is daarom dat ze de steun aan de partners anders moet invullen en we

iets te snel waren met de commentaar in de vorige W2 dat ze de steun aan

onze koffiepartner Recocarno in Haïti zomaar opgeven. Volgende maand vind

je in de W2 het hele verhaal over de nieuwe structuur en de consequenties

voor onszelf en onze collega-Oxfams.

We willen in de nieuwe W2 ook echt meer input van vrijwilligers. Aarzel dus

niet ons iets te laten weten wanneer jullie op reis gaan, partners bezoeken,

leuke activiteiten organiseren of iets te vertellen hebben. Dit moet echt hét

blad voor de wereldwinkelvrijwilligers worden. We geven in dit nummer al een

startschot aan Nathalie die naar Hamburg trok, Lut en Melt die koffie proef-

den in Tanzania en Peter en zijn gezin die Chili bezochten na de aardbeving.

Ook Leo Ghysels bleef lang genoeg in het land om een stand van zaken te

geven over de situatie in Chili.

Veertig jaar wereldwinkels, ook dat is een boeiend thema voor het jaar dat nog

zo maagdelijk voor ons uitgespreid ligt. Veertig jaar vrijwilligers en veertig jaar

partners in het Zuiden. Reden genoeg om dit jaar in een feestthema te steken.

Een aantal mensen zullen in de W2 hun zegje mogen doen over wat is geweest

en wat zij denken dat gaat komen. Oxfam Fairtrade-marketingman Jeroen

Brugge mag de spits afbijten met zijn mijmeringen over Oxfam-Wereldwinkels.

Het mag al eens explosief zijn.

Ondertussen hebben velen onder jullie een paar dagen geleden op de Al-

gemene Vergadering kunnen kennis maken met een pak nieuwe gezichten

binnen Oxfam-Wereldwinkels en Oxfam Fairtrade. Met een nieuwe gedelegeerd

bestuurder en een nieuwe human resources manager is de Ververijstraat klaar

voor een boeiend jaar waarin we het verleden en de toekomst gaan proberen

verzoenen. Boeiend inderdaad.

Wij gaan ervoor, jullie ook hoop ik!

MARIJKE MOYSON | Hoofdredacteur

nieuw!

EDITO

MEISJE VAN KUAPA KOKOO11

Oxfam-Wereldwinkels

is een democratische vrijwilligers-

beweging die door haar strijd voor

een rechtvaardige wereldhandel

opkomt voor ieders recht op een

menswaardig leven.

WWW.OXFAMWERELDWINKELS.BE

eet eerlijke chocolade

Foto

: Eri

c V

an d

er M

eirs

ch

THEMA IN DE KIJKERW2 | 07

THEMA IN DE KIJKER06 | W2

Drie keer bezocht Leo Ghysels onze Chileense partners vorig jaar. Een paar dagen na de aardbeving eind februari sprong hij op het vliegtuig om mee de schade te gaan opme-ten en onze steun aan de getroffen partners te betuigen. In april, tijdens een dienstreis in Argentinië, maakte hij een zijsprong naar Chili om de vooruitgang te gaan bekijken. En afgelopen december vloog hij een derde keer naar Chili, om deel te nemen aan de Algemene vergadering van Vinos Lautaro. Ook toen kon hij niet naast de gevolgen van de aardbeving kijken.

LEO: "In april ging ik een kijkje nemen in Chili om de vooruitgang na de aardbeving op te meten. De grootste problemen konden echter niet zomaar opgelost worden. Onze wijnpartners, en bij uitbreiding alle wijnproducenten in Chili, verloren honderdduizenden liters wijn door de aardbeving. De juiste cijfers wilde Wines of Chile (de beroepsfedera-tie van de grootste wijnbedrijven) zelfs niet communiceren uit schrik dat de prijzen de hoogte in zouden schieten. Ze gaven in een eerste communiqué aan dat er 125 miljoen liter wijn verloren ging, maar in wer-kelijkheid lag het verlies veel hoger, tot het dubbele. Die verloren wijn betekent een groot kapitaalverlies waar de producenten nog een aantal jaar de consequenties van zullen voelen. Dat was dan ook de grootste vraag van onze partners, dat we als het ware voor een kapitaalinjectie konden zorgen om hen er voorlopig weer bovenop te helpen. Want we merken nu al dat het aanbod aan Chileense wijn gedaald is. In mei 2010 werden er al door de grote

wijnbedrijven volop druiven aange-kocht in Argentinië. Heel wat van de stocks waren letterlijk weggevloeid.De kans dat de Chileense wijnen in 2011 duurder zullen worden is zeer reëel. De prijs van de druiven is met meer dan 25% (50-60 pesos -zo’n 10 eurocent-) gestegen. Meer dan waarschijnlijk ook in onze wereld-winkels. Al heeft dit niet alleen met de aardbeving te maken. Veel wijngaarden zijn dringend toe aan vernieuwing om de productie op peil te houden. In plaats van een kleine oogst voor meer geld te proberen verkopen doen de boeren er beter aan hun produc-tiviteit te verhogen, zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit, zodat ze voor een competitieve prijs hun wijn kunnen verkopen. Maar, wijngaar-den vernieuwen, kost natuurlijk ook geld."

En onze andere Chileense partners? LEO: "Ik was ook in Lipimavida (papaya’s) waar we samen met de vrijwilligers van Stabroek het nodige gedaan hebben om de verloren pro-ductie te vergoeden. Maar daar zie je dat naast het verlies van productie, wat al bij al nog meeviel, het is een wonder dat hun verwerkingslokaal – op een paar honderd meter van de kustlijn, waar de tsunami lelijk huishield – niet is verwoest, er vooral veel schade bij de mensen zelf was. Een van de vrouwen haar man, een ambachtelijke visser, verloor bijvoorbeeld zijn boot. Een aantal huizen van de leden werden volledig verwoest. Apicoop, onze honingpartner, meldde ons dat we in de eerste plaats

onze producenten die het meest waren getroffen moesten bijstaan. Zij hadden immers relatief weinig verloren. Wel was er bij hun leden in de VIde regio nogal wat schade. Vele bijenkolonies waren verdwenen, nadat de bijenkoninginnen waren gestorven, wat als gevolg heeft dat

een kolonie op-nieuw opgebouwd moet worden. Om hulp te bieden aan het opstarten van nieuwe bijenkolo-

nies, steunen wij ook Apicoop met een bescheiden bedrag.Oxfam-Wereldwinkels heeft zijn bijdrage in de eerste plaats gericht op structurele hulp, het verloren wer-kingskapitaal van de partners werd terug ten dele opgekrikt."

Was er buiten de kapitaalsinjectie nog geld over om de boeren zelf te ondersteunen? LEO: "ja, er ging uiteraard ook geld naar de boeren zelf, ook al was dit minder dan het deel van het fonds dat we voor kapitaalopbouw reserveerden. Het geld werd uitbe-taald aan de coöperaties die op de Raad van Bestuur beslisten wie van de leden er het meeste nood had aan ondersteuning. Die keuze lag natuurlijk zeer gevoelig want hoe beslis je wie wel en wie niet onmid-dellijk geholpen wordt. Dat was een proces waarmee wij ons niet wilden bemoeien. De boeren zelf hadden vooral schade aan de huizen en het irrigatiesysteem. Op het platteland zijn de huizen immers nog op de traditionele manier gebouwd en minder stevig dan huizen in de stad. Chili maakt om de zoveel jaren een aardbeving mee en het was duidelijk dat voor een aantal van deze huizen

CHILIOpvolging van de fondsen na de aardbeving. TEKST: MARIJKE MOYSON - FOTO'S: YEL

deze aardbeving er gewoon teveel aan was. Ondertussen beeft de aarde trou-wens nog altijd in Chili. De talrijke naschokken kunnen nog tot zeven gaan op de schaal van Richter (b.v. op 2 januari 2011 was er schok van 7,1 in de streek van Temuco). Maar daar horen we hier in Europa niet echt veel van."

Afgelopen zomer sloten we onze solidariteitsactie met Chili af met een bedrag van €77.792,52. Had je dat verwacht? LEO: "Nee, ik had gehoopt op 50.000 euro, dus ik ben meer dan tevreden met het resultaat. De partners uit Chili zijn natuurlijk goed gekend bij de vrijwilligers. We werken er al lang mee samen, de producten verko-pen goed en er zijn al veel vrijwil-ligers naar Chili getrokken om onze partners daar te bezoeken. Ik ben er zeker van dat een goede kennis van de partners de betrokkenheid vergroot. Ik vind dat een bewijs dat we de band tussen onze partners en onze vrijwil-ligers moeten vergroten en in stand houden. Op die manier kunnen we echt van solidariteit spreken. Ik vind het resultaat van onze actie echt ongelooflijk. De respons van de wereldwinkels was enorm groot en ook van het resultaat via de aan-deelhouders van Alterfin ben ik dik tevreden. Ik ben echt fier op onze wereldwinkeliers en op Alterfin. Door deze ramp en de solidariteitsactie die daaruit volgde is de al bestaande band met onze partners in Chili nog hechter geworden.In Chili was de solidariteit trouwens ook enorm groot. Het was echt be-moedigd om te zien hoe die natie aan elkaar hangt als hen iets overkomt. Ook de jongeren. Overal kwamen jongeren helpen om puin te ruimen, eten te bedelen etc."

“ik ben echt fier op onze

wereldwinkels”

Hoe ziet de toekomst er uit voor onze partners in Chili? LEO: "goed, er wordt vooruit geke-ken en het enthousiasme om uit te bouwen is zeker aanwezig. Lautaro is bijvoorbeeld een haalbaarheidsstudie aan het maken om zelf een bottelarij te bouwen. Op die manier zouden zij zelf de kwaliteit van het bottelen én de meerwaarde van zelf bottelen in eigen beheer kunnen houden. Voor ons komt dat ook goed uit omdat we sinds kort niet meer in recycleerbare flessen kun-nen bottelen (zie W2 oktober 2010). Als we moeten kiezen tussen one-way bottelen in het Noorden of de wijn gebotteld in het Zuiden aankopen, dan

kiezen we resoluut voor het laatste. We proberen de ecologische meer kost wel te recupereren. Zo willen we helpen om grond aan te kopen in de Andes om inheemse bomen te planten en willen we de boeren van Apicoop helpen zonnepanelen te installeren. We zijn zeker nog niet klaar in Chili. Begin februari 2011 willen we het eindrapport van onze steun aan Chili publiceren."

MEER INFO over de aardbeving en de ondersteuning van Oxfam-Wereld-winkels vind je op

www.oxfamwereldwinkels.be/aardbevinginchili

WEB

LEO GHYSELS IS VERANTWOORDELIJK

VOOR CHILI OP DE PRODUCENTENDIENST

VAN OXFAM-WERELDWINKELS

beheer van dit fonds. We verkregen dat 25 van de 40 leden die het klimaatfonds verder vorm zullen geven leden zijn van ontwikkelingslanden. De onderhandelingen in dit comité starten in maart 2011. Oxfam was ook vragende partij om in het ak-koord te verzekeren dat de helft van de kli-maatfinanciering zou gaan naar maatregelen die landen in staat stellen om hun kwetsbaarheid ten opzichte van de klimaatimpact te verminde-ren. Vooral in de landbouwsector is dit meer dan dringend. Het akkoord stelt dat een significant aandeel van de financiering naar zogenaamde “adaptatie” moet gaan, maar plakt daar geen percentage op. Dat moet verder onderhandeld worden.

Hoe nu verder?

Tot zover de positieve punten. Wat kon niet worden vastegelegd in Cancún? Er is nog geen duidelijk engagement om tegen de volgende klimaattop werk te maken van bindende reduc-tiedoelstellingen voor broeikasgasemissies in lijn met wat er nodig is volgens de klimaatwe-tenschappers. Ook is het nog wachten op een akkoord waarbij de rijke landen zich tot een tweede verbintenisperiode voor het Kyotoproto-col vastleggen. Het was even slikken toen Japan al op de eerste onderhandelingsdag liet weten dat voor hen een Kyoto bis niet meer hoeft. Een verderzetting van het Kyotoprotocol werd in het akkoord uiteindelijk wel opengehouden, maar de toekomst ervan is onzeker.

Een andere teleurstelling voor Oxfam is dat het aspect “gender“ niet behouden bleef in het financieringsluik. Dit was een belangrijk aan-dachtspunt voor Oxfam International. Vrouwen spelen een fundamentele rol in de landbouw en voedselproductie in het Zuiden. Zij moeten ook over de nodige financiële middelen kunnen beschikken.

Een kritiek punt is dat er nog geen akkoord is rond nieuwe financieringsbronnen die het globaal klimaatfonds op lange termijn moeten spijzen.

Oxfam blijft deze belangrijke onderhandelingen opvolgen en zal ook in 2011 ijveren voor een sterk politiek engagement om in december tot een rechtvaardig klimaatakkoord te komen in Zuid-Afrika.

WEB www.oxfamwereldwinkels.be/cancun

ACTUEELW2 | 09

ACTUEEL08 | W2

Het was een immense opluchting toen in de nacht van 10 december meer dan 190 landen tot een internationaal klimaatakkoord kwamen in Cancún. Een globaal probleem als de klimaatverandering kan enkel opgelost worden als alle landen binnen de Verenigde Naties bereid zijn tot samenwerking.

Het politiek haalbare versus het wenselijke…

Het akkoord staat jammer genoeg niet bol van ambitieus beleid om de broeikasgassen te verminderen. Het verankert wel het politieke akkoord van Kopenhagen in het VN-proces. En dat geeft een goede basis voor verdere onderhandelingen tijdens 2011 in aanloop naar de volgende VN-klimaattop in Zuid-Afrika. Toch hing het akkoord op het laatste nippertje nog aan een zijden draadje. Tijdens de laatste onderhandelingsnacht distanti-eerde Bolivia zich als enige land van het compromisakkoord dat de Mexicaanse voorzitster Espinoza op tafel legde, omdat het niet ambitieus genoeg was. Espinoza stelde echter dat één land een akkoord tussen meer dan 190 landen niet kon teniet doen.

Oprichting globaal klimaatfonds

Het akkoord leverde een globaal klimaatfonds op voor de financie-ring van klimaatmaatregelen in het Zuiden. Eén van de belangrijkste politieke eisen van Oxfam was de gelijke vertegenwoordiging in het

KLIMAATTOP CANCÚNOpnieuw vertrouwen in de VN-onderhandelingen TEKST: SAAR VAN HAUWERMEIREN - FOTO: A inhoa GOMA /Oxfam

IVOORKUSTImpact op onze partners

Sinds de presidentsverkiezingen van 28 november is Ivoor-

kust verscheurd door een machtsstrijd tussen de beide

presidentskanditaten Laurent Gbagbo en Alassane Ouat-

tara. Volgens de waarnemingen heeft Ouattara de verkie-

zingen gewonnen en de internationale gemeenschap heeft

Gbagbo gevraagd om af te treden. Gbagbo weigerde en

stortte het land daardoor in een politieke crisis die intus-

sen ook al mensenlevens heeft geëist. Deze situatie heeft

uiteraard ook een zware impact op onze partners. Sinds

eind november zijn we constant in contact gebleven met

onze partners Kavokiva en Uirevi. Gelukkig zijn er nog geen

doden of gewonden gevallen bij onze partners. Economi-

sche implicaties zijn er wel. De politieke crisis valt immers

midden in het hoogtepunt van de oogst die zich uitspreidt

van september tot februari.

Bij Kavokiva zijn de gevolgen van de politieke crisis duide-

lijk voelbaar. Het vervoeren van de cacao naar de havens

van Abidjan en San-Pédro verloopt erg moeilijk. Voor de

crisis werden de coöperaties betaald op het moment dat de

cacaobonen geleverd werden in de centraal gelegen maga-

zijnen in Gonaté of Zoukougbeu, vanwaar transporteurs de

bonen verder vervoeren naar de havens. Nu hebben de ca-

caobedrijven beslist dat de coöperaties zelf moeten instaan

voor het vervoer naar de havens en pas betaald worden

bij aankomst daar. Hierdoor wordt de betaling uitgesteld

en kunnen de producenten levensnoodzakelijke aankopen

niet doen. Bovendien breken geregeld stakingen uit onder

transporteurs omdat de wegen te gevaarlijk geworden

zijn. Eind december, over de helft van de oogsttijd, had de

coöperatieve slechts een derde van de cacaobonen kunnen

verkopen. Tussenhandelaars maken van deze vertraging

gretig gebruik om bij de producenten cacao onder de

prijs te gaan aankopen. De producenten verliezen op deze

manier 30% op elke verkochte kilo cacaobonen. Kavokiva

berekende dat de producenten op deze manier na slechts

twee maanden in totaal 1.115.721 euro zullen verliezen.

Daarnaast ontvangt de coöperatie geen premie voor de

bonen die via de tussenhandelaars worden verkocht.

Ook bij Uirevi is het grootste probleem de onmogelijkheid

om de grondstoffen die Uirevi produceert te vervoeren naar

de havens. De transporteurs weigeren dienst. En zolang

de grondstoffen de hoofdstad niet bereiken kunnen ze niet

geëxporteerd worden.

Net als bij Kavokiva verwacht Uirevi dat de producenten

tegen een verlies van 30% aankijken.

Naast de logistieke problemen, wordt ook de sociale toe-

stand erger. Door verschillende opvattingen tussen de leden

heeft een aantal leden de velden achtergelaten om bij fami-

lie of vrienden in de hoofdstad de situatie af te wachten.

Kavokiva

Uirevi

“Kritiek punt: hoe het klimaatfonds op lange termijn

spijzen?”

DUIZENDEN BETOOGDEN IN CANCÚN VOOR EEN EERLIJK KLIMAATAKKOORD

BOER VAN DE COÖPERATIE KAVOKIVA - foto: Isabel Vertriest

NANCY, ISABEL EN ATTI OP BEZOEK BIJ UIREVI - foto: Isabel Vertriest

HOF VAN COMMERCEW2 | 11

HOF VAN COMMERCE10 | W2

Mag het iets minder zijn?

De 51%-norm is een hoge standaard die we onszelf opleggen om niet af te glijden naar een niveau waarop we niet echt meer spreken van een fairtradeproduct. Het blijft echter een zeer arbitraire grens en we kunnen ons de vraag stel-len of het geen tijd is om af en toe een compro-mis te sluiten als de marktomstandigheden erom vragen. Hebben we met de keuze om de norm te doorbreken voor de chocomelk nu de eerste steen gelegd om de percentages in al onze producten naar beneden te halen? Absoluut niet. We beschouwen het hanteren van de hoogste standaard als één van dé kernelementen in onze strategie en als fundamenteel belangrijk voor ons onderscheidend vermogen op de markt. Is het ondenkbaar dat we in de toekomst nog producten op de markt brengen die onder de 51% duiken? Al evenmin. We zouden niet op een gezonde en verstandige manier bezig zijn met ons assortiment en met ons bedrijf mochten we mogelijkheden en algemene marktontwik-kelingen voorbij laten gaan omwille van het feit dat de spelregels belangrijker geworden zijn dan het spel.

In de telex klonk het zo:” We hebben samen met INZA een vernieuwd recept uitgewerkt. Met het oog op gezondere chocomelk werd het ge-halte aan rietsuiker aanzienlijk verminderd. Voor distributie in scholen is dit een belangrijke wijziging, die hopelijk zorgt voor meerverkoop. “ Door deze aanpassing duikelt de chocomelk onder de historische 51% fairtradeingrediënten-norm.

Partner in de scholen

Onze chocomelk is geen succesverhaal van in het begin. Toch blijven we geloven in de unieke positie van dit product. Naast de verkoop in de wereldwinkels werd het al snel duidelijk dat we met dit product ook naar de lagere scholen moesten gaan. We hebben hiervoor de handen in elkaar geslagen met Inza, een toonaangevende producent van melk-producten én marktleider in de scholenomgeving. Concreet werken we samen met Milcobel, de melkcoöperatie.

Smaakaanpassing

Een commerciële partner vinden was slechts één stap in het zoeken naar een betere marktpositionering. Er moest ook gesleuteld worden aan de samenstelling van dit product. Enerzijds vond de smaakpolitie de cho-comelk te zoet, anderzijds kwam het product binnen de scholencontext niet in aanmerking voor subsidiëring zolang het suikergehalte niet onder de 7% zakte. Bovenop deze twee obstakels kwam uiteraard een algemene gezondheidsclaim. Net zoals iedereen in een voedingsomge-ving zijn we ons zeer bewust van de toenemende bewustwording inzake gezonde voeding bij de consument. Een logisch gevolg van de daling van het suikeraandeel is echter dat het aandeel fairtradeingrediënten daalt naar 43,5% en we onze grens van 51% niet meer halen. Het hoofdbestanddeel van chocomelk blijft namelijk… melk.

Subsidies

Een nieuwe chocomelk dus die nog steeds de verbondenheid tussen Noord en Zuid symboliseert en waarvan we het suikergehalte konden laten zakken terwijl de smaak evolueerde naar een conventionele cho-comelk én we de bovengrens voor subsidies in scholen niet overschrij-den. Helaas is er een tweede bepalende regel in het spel die stelt dat de maximumprijs die een school voor gesubsidieerde chocomelk mag vragen €0,35 bedraagt. Met onze aankoopprijs van €0,45 gaan we hier-over. Wegens de hoge cacaoprijzen op de wereldmarkt en de stijgende melkprijs kunnen we hier niet onder. Het zal dus meer dan ooit een kwestie zijn om consumenten én scholen te overtuigen om bewust voor onze chocomelk te kiezen.

SUIKERAANDEEL ZAKTMeer chocomelk, minder fair trade? TEKST: JEROEN BRUGGE

FAIRTRADESYSTEEM VERHOOGT DE CACAOPRIJS EN PREMIE

De laatste jaren is er steeds meer vraag naar fairtradecacao. Het aanbod kan die stijgende vraag niet volgen.

Ook FLO heeft zijn minimumprijzen voor cacao verhoogd en er wordt een hogere premie per ton fairtradecacao uitbetaald.De fairtradepremie is sinds 1 januari 2011 opgetrokken van 150 US dollar naar 200 US dollar per ton cacao. Deze verhoging zal, ge-combineerd met de groeiende fairtrademarkt, ervoor zorgen dat coöperaties wereldwijd tot 10 miljoen dollar extra zullen verdienen om te investeren in de projecten die zij kiezen.De FLO-minimumprijs wordt verhoogd tot 2000 dollar per ton cacao. Omdat de wereldmarkt-prijs daar momenteel boven ligt, betalen wij de boeren de wereldmarktprijs.Indien die wereldmarktprijs daalt tot onder het niveau van de FLO-minimumprijs, betalen wij nooit minder dan de FLO-minimumprijs. Zo garanderen we de boeren een waardig inkomen.

51%

In 2009 verloor Kuapa Kokoo haar fair-

tradelicentie. Bij controle door FLO-cert

(de fairtradecertificeringsorganisatie)

werden onregelmatigheden op fairtrade-

criteria ontdekt. Na de schorsing heeft

Kuapa Kokoo correctieve maatregelen

genomen om opnieuw aan alle criteria te

voldoen. Met succes. Sinds januari 2010

zijn ze opnieuw fairtradecacaoprodu-

cent. Kuapa Kokoo is een voorbeeld van

het feit dat fairtradecontrole werkt.

Valérie Vandervecken, partnerverant-

woordelijke bij Oxfam-Magasins du

Monde ging afgelopen zomer op bezoek

bij deze Ghanese cacaoproducent.

Ghanese cacao Door het opnieuw behalen van haar

licentie komt Kuapa Kokoo weer in

aanmerking als leverancier van fairtra-

decacao voor de chocoladeproducten

van Oxfam Fairtrade. In de periode dat

Kuapa geschorst was verhuisde de focus

van OWW/OFT naar Ivoorkust en meer

bepaald naar de coöperatie Kavokiva.

Ondertussen heeft Kavokiva een groot

contract afgesloten met Nestlé, waar-

door het zijn volledige oogst aan fairtra-

devoorwaarden kan verkopen.

Kuapa Kokoo is een grote coöperatie

van 45000 cacaoboeren, opgericht in

1993 als antwoord op de gedeeltelijke

liberalisering van de cacaomarkt door

de Ghanese overheid. De boeren zijn

lid van één van de 1400

dorpsgemeenschappen.

Via deze gemeenschappen

verkopen ze hun cacao aan

Kuapa Kokoo die de cacao

vermarkt.

Controle In augustus 2009 kreeg

Kuapa Kokoo een onver-

wachte controle. Er werd

specifiek gecontroleerd op

twee fairtradecriteria: de

besteding van de fairtra-

depremie en het al dan

niet tewerkstellen van kinderen onder de

ergste vormen van kinderarbeid. Wat de

premie betreft vonden de inspecteurs

geen onvolkomenheden. Wat eventuele

kinderarbeid betreft was de conclusie

dat er op dat moment geen systeem

voorhanden was in de coöperatie voor

het opsporen en remediëren van de pro-

blematiek. Als gevolg hiervan werd de

licentie voorlopig ingetrokken en werden

er correctieve maatregelen voorgesteld.

Volgend na deze audit stelde Kuapa

Kokoo een consultant aan die op korte

termijn een intern controlemechanisme

en een strategisch plan moest uitwer-

ken. Tijdens de periode van schorsing

heeft Kuapa Kokoo geen cacao aange-

kocht van de boeren waar er problemen

zouden zijn en geen cacao verkocht op

de fairtrademarkt.

Huidige situatie

Sinds februari 2010 werkt er binnen

Kuapa Kokoo iemand specifiek op het

onderwerp kinderarbeid. Er is een

pilootprogramma opgericht waarin al 28

associaties meedraaien. In elk district is

er een werkgroep opgericht die vorming

geeft aan de boeren rond het opsporen

en remediëren van de ergste vormen van

kinderarbeid.

Honderd procent van de productie van

Kuapa Kokoo is fairtradegecertificeerd.

Momenteel verkopen ze slechts 5 à 6%

aan de fairtrademarkt maar dit zou

kunnen oplopen tot 10% door de

aankoop van Cadbury die in 2009

aankondigde om hun belang-

rijkste chocoladeproducten fair

trade te laten certificeren. Dat

betekent dat er meer fairtrade-

gecertificeerde cacao

nodig is. Kuapa

Kokoo hoopt in

de toekomst

nog meer te

kunnen ver-

kopen onder

fairtrade-

voorwaar-

den.

FAIRTRADECONTROLE WERKTKuapa Kokoo pakt kinderarbeid stevig aan

TEKST: VALÉRIE VANDERVECKEN

AANKOPEN OXFAM FAIRTRADE

Sinds Kuapa Kokoo

opnieuw fairtradegecer-

tificeerd is, heeft Oxfam

Fairtrade twee aankopen

gedaan van cacao afkom-

stig van deze coöperatie.

De Ghanese cacaobonen

worden in Duitsland ver-

werkt tot cacaopoeder en

dit poeder wordt gebruikt

in de recepten van Oxfam

chocopasta en chocomelk.

Het gaat om een aankoop-

volume van 30 ton cacao-

poeder. Met dit volume

kunnen we ongeveer een

jaar verder. In de ver-

werking van cacaobonen

tot cacaopoeder, rest er

steeds een gelijke hoeveel-

heid cacaomassa. We

sloten een overeenkomst

met de Duitse fairtradeor-

ganisatie GEPA, dat Oxfam

Fairtrade het cacaopoeder

afneemt en dat GEPA de

cacaomassa afneemt voor

verwerking in hun choco-

lades.

NANCY DE WISPELAERE

W2 | 13MIJMERINGEN12 | W2

1988 Dat was het gezegende jaar waarin ik mijn eerste schuchtere pasjes zette in wat toen nog een bescheiden fair-tradebeweging was. Bescheiden maar met veel maatschappelijke weerklank want we deden iets wat niemand ons toen ooit had voorgedaan: ontwikke-ling mogelijk maken via handel. Een piepklein maar beloftevol alternatief voor een wild om zich heen grijpende vrije markt. Bruisend van daadkracht. We waren toen in al ons enthousi-asme zelfs zo naïef om te denken dat het systeem dat we voorstonden ooit de plaats zou innemen van het kapitalistische monster. Een alterna-tief waarbij mensen en hun rechten op de eerste plaats zouden komen en waar lokaal initiatief de remedie zou blijken te zijn voor niet aflatende en steeds globaler wordende macht- en geldhonger. We waren zo open en welwillend naar iedereen die samen met ons scherpe kanttekeningen plaatste bij de Reagonomics en het Thatcherisme van de jaren tachtig, dat we vaak niet in de gaten hadden dat onze niet altijd zo goed gesloten rangen met regelmaat geperverteerd werden door verlichte linkse denkers die totalitarisme en bikkelhard staats-dirigisme zonder enige gêne in de plaats stelden van een al even onmen-selijk economisch systeem. De pest in de plaats van de cholera, dwepen met al dan niet goed gecamoufleerde dictators die een laagje gezondheids-zorg of onderwijs als schaamlap voor hun edele dictatoriale delen

hingen maar voor de rest de massa even monddood hielden. Verzet dat systematisch gesmoord werd in angst of bloed maar hé, wie maalt er om het begraven van de democratie als er een hoger gemeenschappelijk doel in het spel was en elke Cubaan of Tanzani-aan het recht kreeg om één te zijn in ellende. In elk geval, er waren intel-lectuele idioten genoeg te vinden die Lenin, Mao en een trits Afrikaanse of Latijns-Amerikaanse potentaten en hun bewegingen een heldenstatus toekenden die, zo zou de geschiedenis later zoals steeds ongenadig uitwijzen, maar al te vaak niet verdienden.

Au fond was dat allemaal ok. Het feit dat zowel de dwalende theoretici als de goedmenende pastoors onderdak vonden bij eenzelfde maatschappe-lijke beweging maakte ons uniek en uit de botsing van ideeën ontstond uiteindelijk vaak een pragmatische middenweg die ons allemaal bij de les hield. We waren er voor de kleine boer in het Zuiden en we zouden via een economisch systeem waarbij we alle tussenschakels uitschakelden, behalve onszelf dan, met een aan zelotisme grenzende ijver bewijzen dat het alternatief werkte. Funda-mentele bouwsteen van ons, achteraf bekeken toch wel wat pretentieus, concept was de coöperatieve gedachte die we zelfs ingang wilden doen vinden in culturen die in hun denken mijlenver verwijderd waren van deze organisatievorm. Geen kat die on-dertussen ook in de mot had dat het individualisme in West en Oost aan een ongeziene opmars begonnen was

toen de muur naar beneden tuimelde en dat we jaar na jaar en naarmate de wereld meer dorp werd verder dan ooit van ons einddoel verwijderd werden.Maar ook dat was helemaal niet erg want we waren nog steeds één in al onze verscheidenheid als puntje bij paaltje kwam, niemand kon het heilig vuur doven. We ontdekten ondertussen dat we het volk ook konden verheffen via hun portefeuille, dat de funeste schommelingen van de grondstoffenmarkt ook op een eenvoudige wijze konden worden uitgelegd aan scholieren en mid-denveldorganisaties en de lokale wereldwinkels schoten, ondanks de anti-rakettenbetogingen waarin we collectief meeliepen, als kleine atoompaddenstoelen uit de grond. Jazeker, we hadden onze verschillen in zienswijze die we beslechten op heroïsche en uitermate zelfbevre-digende Algemene Vergaderingen, denkdagen, workshops allerhande. Verschillen die vaak van meta-econo-

mische of ideologische aard waren en die de problematiek van de kruidenier moeiteloos overstegen. Maar bovenal: ons primaire objectief bleef zeer duidelijk, de basis van ons bestaan niet systematisch gecontesteerd en we waren in wezen allemaal samen ‘voor’ een maatschappelijk project van ongeziene omvang. Een positi-visme dat meteen ook lijnrecht inging tegen de klassieke ngobeeldvorming van uitgemergelde Biafraantjes en collectebussen waarvan de opbrengst toch in de verkeerde zakken terecht kwam. Daadkracht die dreef op een groeiende beweging van vrijwilligers die zichzelf nog zagen als middel om een doel te bereiken. Een doel zo

MIJMERINGENnobel dat we bijna collectief bereid waren om ervoor te sterven. Op café weliswaar, maar toch.

2010 en ik vraag mij meer dan ooit, niet zonder een serieuze brok kritische zelfevaluatie, af waar we de mist ingegaan zijn en waar diezelfde basisbe-weging zelf in toenemende mate het doel geworden is en niet langer het middel. Zijn we ondertussen het slachtoffer van ons eigen succes en te groot om nog langer unisono achter één fundamenteel concept te gaan staan? Zijn we te vadsig geworden en te dicht gaan aanschurken tegen allerlei doel- en belangengroe-pen die in wezen ons doel niet dienen? Hebben we de deuren te wijd opengezet voor teveel kruideniers, teveel mensen die ondanks een verraderlijk gepolijst maatschappelijk discours zelf teveel het centrum van het heelal zijn, teveel salonfähige figuren en derderangs profe-ten of filosofen die zogezegd niet meer kunnen aarden in een al even zogezegd dolgedraaide maatschappij en die hun managementtools of socio-culturele methodiekjes aan een ongeziene snelheid op ons afvuren? Ik kan er niet echt de vinger op leggen maar wat ik wel weet is dat we ons ondertussen in een veelheid van zienswijzen en allerlei marginale debatten verliezen. Een kakofonie aan grote gelijkjes die de organisatie afleiden van de essentie van haar bestaan en die dienen als schaamlap om onze eigen onkunde te maskeren. Onkunde die het heruitvinden van en bevlogen en bovenal gemeenschappelijk project in de weg staat. Geen tegenbeweging meer maar een beweging die vooral tegen en met zichzelf vecht en te vaak voorbij gaat aan de kern van ons bestaan: het funda-mentele recht op een beter bestaan voor achtergestelde kleine producenten in het Zuiden (een Zuiden dat ondertussen ge-lukkig ook al een beetje in het Noorden mag liggen).

Reacties en andere ontboezemingen altijd welkom op REDACTIE@OWW.BE

40 jaar wereldwinkels doet iets met een mens.

Sommige mensen geeft het inspiratie om hun

aandeel in een stuk van die geschiedenis te

overdenken. In twee afleveringen neemt

Jeroen Brugge ons mee in zijn mijmeringen.

TEKST: JEROEN BRUGGE

PersoonFatima Wallet Ibrahim gaat op

stap om onderwijs te promoten

in Zigberi, een afgelegen regio

in Burkina Faso op de grens

met Mali.

“Wanneer de nieuwe school opent zal ik probe-ren om zoveel mogelijk kinderen in de klas te krijgen. Tijdens de zomer-vakantie bezoek ik daarom alle gezinnen. Sommigen wonen buiten de dorpen en ver van de school, maar Oxfam gaf me een brom-mer zodat ik iedereen kan bezoeken.”

ProductStevige canvas fietstas.

Deze fietstas is afkomstig van producenten

van de Federatie van Tibetaanse Coöperaties

in India (FTCI). FTCI heeft een dubbele missie:

inkomen genereren voor producenten - Indiërs

en Tibetanen - en de ondersteuning van de

Tibetaanse vluchtelingengemeenschap in India.

Het overgrote deel van de winst wordt via de Ti-

betaanse regering in ballingschap besteed aan

onderwijs en gezondheidszorg. Maar de federatie investeert ook in gezonde

en veilige arbeidsomstandigheden in de werkplaatsen.

www.fairtrade.be

ActieIn november kwamen we

terug van The European

Development Days met een

speelgoedambulance. Ge-

wonnen door hoepels rond

barbiepoppen te gooien.

Ikzelf van heel dichtbij,

een collega van heel ver af. De barbies stelden dokters voor, de afstand tot

het speelbord werd bepaald door je geografisch standpunt (ik Denemar-

ken, collega Burkina Faso). Het was een spel van de koepel van Deense

ngo’s om kinderen heel concreet te laten zien wat de overeenkomsten (we

hebben allemaal dokters nodig) en de verschillen (maar soms is gezond-

heisdzorg krijgen niet evident) waren met kinderen in ontwikkelingslanden.

(Marijke Moyson)

WEB

“een doel zo nobel dat we bijna collectief bereid waren om ervoor te sterven”

FATIMA WALLET IBRAHIM OP HAAR OXFAM BROMMER

foto: Ami Vitale / Oxfam

EL SURW2 | 15

EL SUR14 | W2

Al jaren voert Oxfam-Wereldwinkels Palestijnse producten van eerlijke handel in. Op die manier tonen we dat handel met de Palestijnse Gebie-den kan, ondanks de vele obstakels voor productie en handel die ver-oorzaakt worden door de Israëlische bezetting. Zoals onze Palestijnse part-ners willen we door eerlijke handel de sociale en economische situatie van boeren en vrouwen versterken en tot een duurzame ontwikkeling komen in de rurale delen van de Palestijnse Gebieden.

Oxfam-Wereldwinkels werkte al een tijd aan de voorbereiding van een handelsmissie naar de Palestijnse Gebieden: vanuit onze eigen ervaring met import uit de Palestijnse gebie-den wilden we de brug slaan naar an-dere Belgische bedrijven. Tijdens de voorbereiding voor de missie kwam ook de Belgische touroperator Joker aan bod en rijpte de idee van een sec-torale missie gefocust op toerisme. Samen werkten we een divers toe-ristisch parcours uit waarmee we het toeristisch potentieel van de Pales-tijnse Gebieden konden laten zien en aantonen dat je op een verantwoorde en veilige wijze in het gebied kan rondreizen. “Zelf kunnen ervaren hoe het is om door het gebied te reizen, geeft een andere kijk en een ander verhaal dan de media brengen”, zegt Sara Beeck-man van Joker.

Duurzaam en bewust toerisme kan bijdragen tot een rechtvaardige oplos-sing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict: door lokale initiatieven en organisaties te steunen, door aandacht te hebben voor de Palestijnse realiteit, door contact met mensen, door kennis te maken met de diversiteit in Israël en de Palestijnse Gebieden.

Toerisme in Israël en de Pales-tijnse Gebieden

Israël en de Palestijnse Gebieden beschikken over een religieuscultureel erfgoed van wereldklasse. Het kleine aantal bezoekers en de beperkte ontwikkeling van de toeristische sector staan niet in verhouding tot dat aanbod. In 2008 kwamen ongeveer 3 miljoen toeristen aan in Israël, van wie de helft ook bezet Palestijns gebied bezocht.

De bezoekersaantallen aan Israël zijn klein in verhouding tot de uitge-breide promotie die het land voert. De Israëlische toeristische sector is in vergelijking met de Palestijnse veel groter en beter uitgebouwd, maar de Palestijnen hebben meer troeven in handen – de belangrijkste daarvan is de authentieke “Palestijnse ervaring”. Veel Palestijnse touroperators zijn echter nog sterk gefocust op klassiek toerisme zoals pelgrimages. Er is nog niet zo’n gedifferentieerd aanbod dat inpikt op de interesses van de indi-viduele of alternatieve reiziger. Een ander nadeel is dat het een relatief dure bestemming is, wat veel mensen niet verwachten.

De studiereis

Eind september 2010 vertrokken we met een kleine, gemotiveerde groep: Joker, Vreemde Kontinenten, Anders Reizen en Karavaan. Een reisjourna-list maakte de groep compleet.

De reis ging van Jeruzalem over Ra-mallah naar Betlehem, de Dode Zee, Jericho en Jaffa. We bezochten de Oude Stad in Jeruzalem, maakten een fietstocht door Jeruzalem en zwom-men in de Dode Zee. We sliepen

bij Palestijnse families in Betlehem, praatten met Palestijnse vluchtelingen in een vluchtelingenkamp, leerden van een groep vrouwen in een dorpje bij Ramallah hoe we een Palestijns gerecht (“musakhan”) moeten klaar-maken en genoten van een visschotel aan het strand van Jaffa.

Ontmoetingen

Tussen de diverse activiteiten door waren er ook vele ontmoetingen. Samen met Paltrade organiseerden we een netwerkmoment in Betlehem. Dr. Khouloud Daibes, de Palestijnse mi-nister voor toerisme, en Geert Cockx, de Belgische consul-generaal, waren hier aanwezig. Voor de studiereis zelf werkten we samen met enkele lokale, Palestijnse én Israëlische, touropera-tors die ons wegwijs maakten in het gebied en die vele vragen konden be-antwoorden over de politieke context en de beide samenlevingen. Ook het

PALESTINADuurzaam toerisme naar de Palestijnse Gebieden en IsraëlTEKST: Eline Demey

contact met gewone mensen, vooral tijdens de homestay in Betlehem, was verrijkend en verhelderend.De ontmoeting met de heer Cockx, de Belgische consul-generaal in Jeruzalem, is alle deelnemers bij-gebleven. De consul-generaal gaf een uiteenzetting over de politieke context. Hij luisterde ook aandachtig naar het belang dat touroperators – en reizigers! – hechten aan een betrouw-baar en genuanceerd reisadvies. Een vraag waar iedereen mee zit die voor het eerst naar de Palestijnse Gebieden en Israël reist, is de kwestie van de veiligheid. De deelnemers ondervon-den dat het niet “levensgevaarlijk” is om in het gebied rond te reizen, maar dat je wel waakzaam moet zijn en dat het belangrijk is om je te laten bijstaan en informeren door lokale partners die de context goed kennen. Stef Cools (Karavaan): “Angst is een verkeerd woord. Waakzaam zijn is beter geplaatst. Je kan veilig reizen als je je

laat begeleiden door de juiste mensen die de situatie kunnen inschatten.” Dat werd duidelijk toen we op een vrijdag enkele dorpjes rond Ramallah wilden bezoeken en twee keer onze reisweg moesten aanpassen doordat het Isra-elische leger de weg afgesloten had voor manifestaties en protesten van Palestijnen.

Allen daarheen!

Het waren zes intensieve dagen. De touroperators wachtte nadien de zware taak om uit de vele mogelijkhe-den een mooi, coherent én betaalbaar reisschema samen te stellen. Het resultaat mag er zijn: in 2011 bieden ze samen maar liefst 7 reizen aan naar het gebied.

Joker biedt een 14-daagse reis aan met klemtoon op exploratie en bele-ving: wandelen, fietsen, koken, contact met mensen. Vreemde Kontinenten

kiest voor een diepgravende reis van 8 dagen die historisch-culturele, religieuze en politieke inzichten zal brengen. Anders Reizen biedt een 10-daagse wandelreis op de Weste-lijke Jordaanoever aan. De wandelaar zal de politieke realiteit, maar ook het Palestijnse landschap en gastvrijheid leren kennen.

Met deze reizen bieden Belgische touroperators voor het eerst sinds jaren opnieuw groepsreizen aan naar de Palestijnse Gebieden, naast de politieke missies die ngo’s jaarlijks aanbieden. Nu het reisadvies voor de Westelijke Jordaanoever positiever is, is het hopen dat de geïnteresseerde reizigers zullen volgen. Aan de reizen en de motivatie van de touroperators zal het niet liggen – de actualiteit en veiligheid zullen hierin een belang-rijke rol spelen.

MEER INFO OP:

www.joker.be www.vreemdekontinenten.be www.andersreizen.be www.karavaan.be

“Palestina is een uitzonderlijke bestemming, het is meer dan een reis, het is een totaalervaring

en een confrontatie met de realiteit.” Dominique Dellaert, Vreemde Kontinenten

WEBSCHILDERING VAN DE JONGE ARAFAT (LINKS) EN MARWAN BARGHOUTHI (RECHTS) OP DE MUUR BIJ QALANDIA-CHECKPOINT, TUSSEN RAMALLAH EN OOST-JERUZALEM.Foto: Dominique Dellaert

GRIEKS-ORTHODOX KLOOSTER TEGEN DE FLANK VAN DE BERG DER VERZOE-

KING IN JERICHO. OP DEZE BERG HEEFT JEZUS VOLGENS DE OVERLEVERING 40 DAGEN GEVAST EN WERD HIJ VERLOKT

DOOR DE DUIVEL.Foto: Sara Beeckman

BEWEGING16 | W2

Een namid-

dag in het

najaar. Ik

ben op weg naar de wereldwinkel

van Gentbrugge, op een koude maar

zonnige dag. Een ideaal moment

om de winkel te bezoeken, want het

eerste dat me opvalt is het licht dat

door de enorme etalages de winkel

binnenschijnt. Twee enorme etalages,

vermits de winkel in een hoekpand

zit, recht tegenover het station van

Gentbrugge.

Carine en Lut houden vandaag de

winkel open. Eric komt uit het maga-

zijn als ik toekom. Samen vertellen

ze waarom ze meededen aan het

look&feel-project en wat er voor hun

winkel veranderd is.

ERIC: “doe eens het gordijntje toe! Ik

moet dat blijven herhalen, want dat

wordt vaak vergeten.”

CARINE: “we staken al heel veel energie

in het uitzicht van onze winkel, maar

door de professionele ondersteuning

hebben we vooral de presentatie van

het artisanaat aangepakt. We presen-

teren nu minder objecten en zetten

ze bijvoorbeeld op kleur. Dat is niet

altijd gemakkelijk want we hebben de

neiging om alle artisanaatobjecten

uit te stallen om de klant meer keuze

te geven. Wat we nu doen is snel-

ler ons aanbod veranderen en goed

nadenken over de voorwerpen die we

in consignatie nemen. Ik hou zelf van

mooie dingen uitstallen maar heb best

wel wat goede tips gekregen van de

etalagiste.”

ERIC: “de grootste verandering voor

mij is het licht in de winkel. In plaats

van de rieten rolluikjes die als afschei-

ding tussen de etalages en de rest van

de winkel dienst deden hebben we nu

grote witte, stoffen schermen die heel

veel licht binnenlaten. Dat geeft met-

een een frissere sfeer aan de winkel.

Nog een grote verandering is alles

wat zich afspeelt rond de kassa en de

toog. Vroeger hing er achter de kassa

een groot, zwaar prikbord waar we

allerlei informatie ophingen, zowel

voor de klant als interne informatie

voor onze vrijwilligers. We hebben

dat allemaal verwijderd. De informa-

tie voor de vrijwilligers kan je nu in

het keukentje vinden (doe eens het

gordijntje toe!). Tussen de kassa en het

keukentje hangt er een kralengordijntje

dat eigenlijk altijd toe moet, maar wat

soms vergeten wordt (lacht).

Op de muur achter de kassa heb-

ben we de muurtekst opgehangen.

Daarvoor hebben we wel eerst de

muur helemaal moeten

behandelen, want die

was in slechte staat.

Met de hulp van een

aantal vrijwilligers heb-

ben we hem helemaal

gerenoveerd en een

nieuw kleurtje gegeven.

Het idee van de muurtekst is goed,

maar de tekst zelf zouden wij liever

anders zien. Het is een beetje te poë-

tisch nu.”

Als ik vertel dat we de tekst aan het

aanpassen zijn, zijn de vrijwilligers van

Gentbrugge duidelijk opgetogen.

LUT: “ik ben eigenlijk nog maar net

vrijwilliger, dus ik heb de hele voorge-

schiedenis niet meegemaakt. Ik vind

het een fijne winkel om in te werken.

Vooral de muziek die aanstaat vind ik

wel aangenaam.”

ERIC: “we hebben dus eigenlijk vooral

kleine dingen aangepakt. Meer licht,

een betere presentatie van het arti-

sanaat, meer ruimte. Grote aanpas-

singen naar meubilair hebben we niet

gedaan. De toog uit het winkelconcept

hadden we al een tijdje. De grote

rekken zijn niet conform het winkel-

concept maar passen er wel nog in.

We kregen het advies om de rode

gordijntjes waarachter onze voor-

raad verborgen zit te vervangen door

lichtgekleurde gordijntjes of in het

beste geval door lades die we kunnen

uitschuiven.”

CARINE: “wat we wel nieuw gemaakt

hebben zijn de panelen om juwelen op

te hangen. Dat geeft echt een groot

verschil in presentatie. Wij hebben ze

zelf gemaakt, maar je kan ze ook laten

maken.”

ERIC: “veel van de tips die we het laat-

ste jaar krijgen om de winkel en ons

materiaal beter te presenteren pasten

wij al toe, zoals de

fotopresentaties op

de laptop op de toog.

Toch zijn we blij dat

we meegedaan heb-

ben met dit project.

We zijn er echt

van overtuigd dat we altijd moeten

verbeteren en veranderen. Dat we niet

mogen blijven stilstaan. Als we niet af

en toe vernieuwen, dan worden we een

ouderwets winkeltje.“

Of het veel extra werk met zich mee-

brengt, de nieuwe look van de winkel,

vraag ik aan de vrijwilligers.

CARINE: ”zoals ik al zei moeten we

meer afwisselen met het artisanaat.

In plaats van één presentatie een

maand te laten staan proberen we nu

om de twee weken af te wisselen. Ook

de etalages worden vervangen om de

veertien dagen.”

ERIC: ”we hebben een thematafel ook

waar we het thema in de kijker volgen.

Iedereen heeft zo zijn eigen thema’s

en producten die hij of zij opvolgt en

die zorgt dan ook voor de thematafel.”

En de reacties van de klanten?

CARINE: “positief. We hebben veel pas-

sage omdat we tegenover het station

en in de buurt van het ziekenhuis

zitten. Als we met onze etalages men-

sen kunnen overuigen om binnen te

komen, dan zijn we goed bezig.”

MEER INFO (voorbeelden, filmpjes en

getuigenissen) vind je op

www.oxfamwereldwinkels.be/

lookandfeelWEB

GENTBRUGGE

“als we niet af en toe vernieuwen worden

we een ouderwets winkeltje”

LUT EN CARINE (vlnr) FIER OP HUN WERELDWINKEL.

LOOK AND FEEL

Gordijntjes toedoen!

TEKST: Marijke Moyson - FOTO: YEL

BEWEGINGW2 | 17

JÓOWW!W2 | 019

JÓOWW!18 | W2

BOEKEN WEBSITE REIS MUZIEK OF FESTIVALTIP

Dit boek ligt al anderhalf jaar op de planken en is

stilaan een must voor iedereen die begaan is met

het klimaat en met een duurzame samenleving. De

titel laat geen ruimte voor interpretatie: ‘Terra Rever-

sa – de transitie naar rechtvaardige duurzaamheid’

is een wervend pleidooi voor een andere samenle-

ving. De auteurs, Peter-Tom Jones en Vicky De Meyer

brengen de barrières voor een duurzaam bestaan

in kaart, en reiken het 4 E – model aan (enable, encourage, exemplify en

engage) om er ons zelf én de boompjes én de bloempjes én de bijtjes

langsheen te loodsen. Voor techneuten met een groen hart! Zie www.epo.

be. Er is ook een denktank met dezelfde naam: www.terrareversa.be

Heb jij een 'TOPTIP'?Laat maar horen: hans.canters@oww.be

WIE: Marlies Hermans (19)

STUDIE: Bachelor secundair onderwijs

ORGANISATIE: JoTeam

FUNCTIE: Jongerenvoorzitster

Het JoTeam bestaat uit toffe, jonge maar vooral geëngageerde mensen. We behartigen de belangen van de jongeren binnen Oxfam-Wereldwinkels. Daarom moet je niet noodzakelijk jong zijn, hoogstens jong van geest, maar het helpt wel! In september vorig jaar werd ik ver-kozen tot jongerenvoorzitster, niet de makkelijkste functie. Je moet toch even zoeken naar je positie binnen de groep, zeker in de korte inloopperiode die ik had. Je moet je inwerken om je eigen stempel te kunnen drukken op de groep. En die stempel heb ik zeker.

Ik wou jongerenvoorzitster worden omdat sterk geloof in de capaciteiten en het engagement van jongeren, want zij vormen de toekomst. Ik geloof dat elke generatie een waardevolle boodschap heeft. De wijsheid van de ouderen mogen we zeker niet negeren, maar jongeren, daarin zit onze hoop. Zij moeten het na ons waarmaken, ook als wij er niet meer zijn.

Die wijsheid overdragen op jongeren, hen activeren en behoeden voor fouten uit het verleden, daar ben ik elke dag mee bezig, ook vanuit mijn opleiding. De aanpak van generaties verschilt en soms is de generatiekloof erg groot. Vaak worden jongeren over het hoofd gezien of worden ze niet begrepen. Dan heb je een soort schakel nodig. Iemand die het bestuur kan inlichten en de signalen van jongeren kan opvangen en deze omzetten in daden. En daar situeert zich het JoTeam, als een soort van telefoon.

Want jongeren hebben een engagement. Een engagement vol hoop. Ze zijn er klaar voor. En het enige wat ik daarop kan zeggen is: ik ook!

Wil jij ook voor ‘DE SPIEGEL’ gaan staan? Mail naar hans.canters@oww.be

DOWNLOAD DE FOTO OP:www.oxfamwereldwinkels.be/joowwfoto

DE SPIEGEL

DE TOPTIP

Elke maand ziet u hier een prent uit het

jongerenarchief van OWW. Hang er tekst-

ballonnetjes in, of plak er een titeltje op.

(De redactie is niet verantwoordelijk voor gebeurlijke vunzigheden.)

Inzendingen stuur je naar: hans.canters@oww.be

WEB

TIP

HET LEVEN ZOALS HET IS:

WIN!

OXFAMJONGEREN

De inzender van de

grootste gag wint zowaar

een W² jaarabonnement!

OP REISNathalie in HamburgIn het najaar van 2010 vielen er 2 gelijktijdige uitnodigingen in de

mailbox van de Antwerpse trekkersgroep. Eén voor de uitreiking

van de 100ste titel van FairTradeGemeente in Lier en één voor een

workshop in Hamburg over hun weg naar de Fairtradetown-titel. Ik

koos voor de internationale uitwisseling. Deze Hanzestad van om

en bij de 2, miljoen inwoners zit zeker al op het goede spoor, maar

wilde toch nog ervaringen horen uit andere steden om inspiratie

op te doen. Samen met trekkers uit Hannover en Malmö ging ik

graag in op deze vraag. Ik vroeg me wel af wat onze meerwaarde

kon zijn op deze vergadering. Wat konden wij, een trekkersgroep

bestaande uit ngo’s en een vertegenwoordiger van de stad, nog

vertellen aan een grote, formele stuurgroep van een grote stads-

staat die naast de lokale 11.11.11 ook vertegenwoordigers telt uit

het parlement en het bedrijfsleven?

Zij vonden volgende ideeën uit Antwerpen alvast zeer

interessant:

Ook dat onze eigen burgemeester vroeger nog een wereldwinkel

open hield, deed heel wat toehoorders plezier. Ik had zeker nog

wat verwezenlijkingen kunnen vertellen uit Antwerpen maar ook

Hannover en Malmö konden sterke ervaringen voorleggen. Vooral

Karin uit Malmö blies me omver door te beginnen met enkele veel-

zeggende cijfers: de koffiedrinkende Zweden stegen in hun gebruik

van 0,5% fairtradekoffie voordat de campagne van start ging, naar

een goede 50% fairtradekoffie vorig jaar! Dat Malmö en Hamburg

redelijk wat kunnen investeren in promomateriaal bleek uit hun

folders en affiches en ook uit hun websites.

Tenslotte nodigde de trekkersgroep van Malmö Fairtradetown ons

uit voor de vijfde Internationale Fairtradetowns Conferentie op 18

en 19 november 2011, na de edities in Bonn, Lyon, Brussel en

Londen. Deze conferentie is dé plek om ervaringen en ideeën uit te

wisselen en inspiratie op te doen rond de FairTradeGemeentecam-

pagne op internationaal vlak. Het is enorm boeiend om te leren

wat er op dit vlak internationaal en in andere landen gebeurt.

NATHALIE BROUWERS | OWW Antwerpen

www.fairtradetowns.ning.com

OP REISLut en Melt in Tanzania

Tijdens de 11.11.11-reis van afgelopen zomer

kregen Lut uit Kessel-Lo en Melt uit Wuustwe-

zel de kans om onze oudste koffiepartner in

Afrika te bezoeken. KNCU in Tanzania.

Na een zeer professionele uitleg over de

geschiedenis worden we meegetroond naar

een bouwwerf waar eind augustus de eerste

fairtradecoffeeshop in Afrika moet komen.

Ook de kantoren zullen mettertijd naar de

nieuwbouw verhuizen. In de verwerkings-

fabriek niet veel verder worden ons allerlei

geheimen van de koffie onthuld. Het is er stil,

er zijn onderhoudswerken bezig. De machines

worden pas in gang gezet op 1 augustus wan-

neer de oogst binnen komt.

Onze groep werd ook getest tijdens een

professionele koffieproeverij. Daar vielen

we snel door de mand. Goed proeven is een

werkje voor mensen met een fijne neus en

een ontwikkelde smaak en dat is duidelijk

niet voor iedereen weggelegd. De proever van

KNCU legt ons precies uit wat we moeten

doen: krachtig slurpen, spuwen en beschrij-

ven. Iedereen is het erover eens dat de laatste

koffie in de rij de lekkerste is. De proever

glimlacht, hij wist het wel. Die laatste koffie

was harder gebrand en fijner gemalen en dus

klaar voor consumptie. Voor echte ‘cupping’

gebeurt dat niet.

Op de vraag hoeveel koffie van KNCU naar

Oxfam-Wereldwinkels gaat, werd prompt

een map met facturen opengeslagen, en in

minder dan een minuut zien we de bestelling

van de Ververijstraat. 18.300 kg, dat zijn heel

wat kopjes koffie.

OP REISW2 | 21

OP REIS20 | W2

1 2 3 4elk jaar een

nieuw fair-

tradeproduct

lanceren bin-

nen de stads-

diensten door

een openbare

aanbesteding

die enkele

jaren duurt,

een fairtra-

despel laten

ontwikkelen

voor de stad/

provincie door

een gespe-

cialiseerde

organisatie,

het wereldre-

cord fairtra-

deijsjes eten

samen met de

scholen,

“ons criterium

6” dat de link

legt met lo-

kale duurzame

landbouw.

(Hamburg is

“European

Green Capital”

in 2011.).

OP REISPeter, Lief en Sen in Chili

In februari 2010 verbleef Raul Navarrete van Vinos Lautaro enkele

dagen bij ons na een drukke werkreis langs verschillende klanten

in Europa. Op 27 februari, zaterdagmorgen, vernamen we het

nieuws dat Chili opgeschrikt was door een aardbeving. Vooral

de streek rond Curico, waar Vinos Lautaro gevestigd is, was hard

getroffen. ’s Zondags keerde Raul naar Chili terug wetende dat zijn

familie ongedeerd was.

Afgelopen zomer reisden we zelf naar Chili en op 6 augustus za-

gen we Raul terug in Curico.

In het dorp Sagrada Familia, waar de meeste leden wonen van de

coöperatie, waren er open plekken tussen de huizen. "Ingestorte

woningen", zei Raul, want het meeste puin was reeds geruimd.

Her en der zag je mooie tuinhuisjes; dit waren door de staat voor-

ziene noodwoningen. Alle problemen waren zeker niet opgelost.

We brachten een bezoek aan verschillende leden

van de coöperatie:

DON EDUARDO SILVA'S huis is vol-

ledig vernield. Bij de instorting van zijn

huis werd hij bedolven, maar gelukkig

had hij slechts zijn enkel gebroken. Aan

de heropbouw moest hij nog beginnen. Voorlopig

woont hij in zijn schuur.

DON JOSÉ HERRERA verloor zijn huis

en ook kwamen zijn vrouw, zijn twee

broers en verschillende verwanten om

bij de aardbeving. Hij woont ondertus-

sen bij zijn dochter. Geld van de staat had hij nog

niet gezien. Er was ook veel schade aan de irrigatie-

kanalen van de wijngaarden.

DON RAFAEL ESPINOZA had meer

geluk.Zijn huis was al in wederopbouw.

Van het rampenfonds kreeg hij onge-

veer € 2000 steun, maar het materiaal

kost bijna evenveel in Chili als in Europa. De coöpe-

ratie Sagrada Familia gaf ook een tussenkomst van

ongeveer € 750. Hij vertelde ons dat zijn dochter

voor een naschok had gezorgd. Zij had beslist om

alleen te gaan wonen en was nu een tweede woning

op hetzelfde erf aan het bouwen. Ondertussen

woont ze in een tent in de woning in opbouw.

DON ELIAS PALMA was op het mo-

ment van de aardbeving op zomerva-

kantie in Iloca aan de kust. Gelukkig

logeerden ze vrij hoog en hebben ze

de tsunami die Iloca en Lipimavida gedeeltelijk ver-

woestte enkel gezien en gehoord. Terug thuis bleek

een deel van hun huis ingestort te zijn.

Zaterdag 7 en zondag 8 augustus bezochten we

Iloca en Lipimavida aan de kust. Veel huizen aan de

kustlijn zijn verwoest door de tsunami. Wij vroegen

ons af waarom de mensen zo dicht bij de kust

woonden. Maribell van Frutos de Lipimavida (de

producenten van onze mini-papayas) vertelde ons

dat de kustlijn op verschillende plaatsen 200 meter

landinwaarts was opgeschoven. Enkele producenten

leden heel wat schade. De winkel en het magazijn

lagen dicht bij de kustlijn en door de tsunami ging

een groot deel van de stock verloren. Maribell ver-

telt ons fier dat haar dochter voor verpleegster kan

studeren dankzij de extra premie die zij ontvangen

via fair trade.

OOK PATRICK JANSSENS WAS VAN DE PARTIJ OP HET WERELDRECORD FAIRTRADEIJSJES ETEN IN ANTWERPEN

AUTO’S OP HUN KOP IN EEN STRAAT IN SANTIAGO, CHILI NA DE AARDBEVING VAN 27 FEBRUARY 2010.KINDLY DONATED FROM EPA WWW.EPA.EU - foto: Claudio Reyes

WEB

LOKAAL KABAALW2 | 23

AGENDA22 | W2

WiedergutmachungOnze raad van bestuur is net beëindigd met een lichte frictie tussen twee kampen, maar toch tafelt iedereen na. Helga, onze voorzitter, werd tussen de regels verweten dat ze de touwtjes te strak in handen houdt. Klaas, de junior van het gezelschap, drukte de vinger zachtjes op de wonde. Toch reageerde Helga alsof ze gestoken werd. Ze voelde zich duidelijk niet erkend voor het werk dat ze al jarenlang

bijna dagelijks levert. Ze kreeg bijval van Karel en Geertrui, herpakte zich met mondjesmaat, maar de angel bleef steken waar hij stak. Het is stil. Ik neem een glas. Een fles Lautaro gaat van hand tot hand.

Helga kucht. Ze zet een elleboog op tafel en richt zich tot Klaas, met een hand die klaar is om te tellen. Ze zegt dat ze geen lessen te krijgen heeft van een winkelier die één, blootsvoets klanten bedient. Die twee, sigaretten paft aan de winkeldeur. Die drie, veel te ruige plaatjes draait. Die vier, zijn vrienden en hun vuile honden binnen laat. En die vijf, zijn vriendje kust achter de kassa! Niemand schenkt de wijn zo klaar als Helga, al heeft deze wijn zo te zien de afdronk van een hondendrol. Klaas slikt. Hij zet ook een elleboog op tafel, met een hand die klaar is om áf te tellen. Vijf vingers priemen in de lucht. Eén. In de zomer verdragen zijn voeten geen schimmelschoenen. Ter illustratie – het is januari - legt hij een sandaal op tafel. Twee. Hij is een gelegenheidsroker die buiten rookt, en enkel als er geen klanten in de winkel zijn. Niemand die er verder over kankert. Drie. Dat honden bij wet uit voedingswinkels worden geweerd weet hij pas sinds kort. De hondjes van zijn vrienden blijken overigens zindelijk en schattig te zijn. Vier. Iemand die Manu Chao ruig noemt is een ouwe zaag die geen ruk van wereldmuziek kent. Bij vijf houdt Klaas enkel nog zijn imposante middelvinger in de lucht. Hij zegt het zachtjes. Dat hij en zijn vriendje kussen waar ze willen. Dat het in de winkel over niet meer gaat dan een zuinig begroetinkje. En dat hij wat kussen betreft geen lessen hoeft van mensen die genoegen nemen met het knuffelen van een boom. Saadia knikt en schrikt tegelijk. Ik glimlach. Geertrui begint te proesten. Karel kijkt onze voorzitter met enorme ogen aan. Hij wil weten of ze werkelijk bomen knuffelt. Klaas gespt zijn sandaal aan en vertrekt. Hij mompelt nog dat het niet om willekeurige bomen gaat, maar om één welbe-paald exemplaar. Onze voorzitter blijkt getrouwd te zijn met een gladde iep.

Helga had snel door dat een wiedergutmachung met Klaas zich opdrong. Ze zag wel iets in het voorstel van Saadia. Met drie zitten we in een stilstaan-de auto. Saadia aan het stuur, ik naast haar, Karel op de achterbank. Karel tuurt door een verrekijker over aanpalende velden naar de rand van een bos. Hij mompelt. Blijkbaar is ook Anders van de partij. Anders is een collega-vrijwilliger en het bewuste vriendje van Klaas. Ze blijken sigaretjes te roken rond de boom van Helga. Alle drie. Saadia gelooft er geen snars van - Helga rookt toch niet - en sommeert de verrekijker. Haar mond valt lang-zaam open. Blijkbaar is er muziek, want ze beginnen nu te dansen. Ik merk op dat dat de afspraak was. Helga zou in het bijzijn van Klaas Manu Chao laten horen aan haar gladde iep. Op hun blote voeten. Saadia vraagt of het ook de afspraak was dat ze zich al dansend zouden uitkleden. Het is mijn verrekijkerbeurt, maar Karel heeft het ding al uit Saadia’s handen gegrist. Blijkbaar krijgt de geplande wiedergutmachung een verassende wen-ding. Ik merk op dat het waarschijnlijk geen gewone sigaretjes waren. Saadia knikt. Ze vindt onze vrienden dan ook geen gewone vrienden. Ze vindt ze prettig gestoord. Heel prettig gestoord. Ze trekt een snoet van een hele mooie, prettig gestoorde vriendin. Met Saadia zou ik graag een keer een ruzie wieder-gut willen machen, maar dan op haar manier, en de mijne. Terwijl ik haar vraag of ze vanavond plannen heeft zie ik de theelichtjes al glanzen op haar zachte huid. Karel zegt dat Klaas een belachelijk klein pietje heeft.

COLUMN

GUIDO GODENMOND

AGENDA VAN EEN FEESTJAAR

Het is zover, het feestjaar is begonnen! 40 jaar Oxfam-Wereldwinkels, tegen eind 2011 zal iedereen het geweten hebben. Wat komt er allemaal op ons af?

TREFDAGEN FEBRUARI05 februari: Westhoek én Waasland/Beveren

19 februari: Limburg

26 februari: Onder-Antwerpen

27 februari: Schelde-Leie

www.oxfamwereldwinkels.be/trefdagen

APRIL-MEI-JUNI: Thema in de Kijker ’40 jaar Oxfam-Wereldwinkels’

Ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van Oxfam-Wereld-

winkels zetten we de vrijwilligers en de partners samen in

de kijker.

MEI: Partnerbezoeken bij wereldwinkelgroepen

Oxfam-Wereldwinkels nodigt voor haar 40ste verjaardag

begin mei 20 kernpartners uit. Zij worden een aantal dagen

opgevangen bij 20 wereldwinkels. Tijdens deze dagen

nemen ze deel aan lokale activiteiten door de wereldwinkels

georganiseerd. Dit geeft de wereldwinkels de gedroomde

gelegenheid om een partnerband te versterken of op te

starten.

9-10 MEI / DEINZE: Partnerseminarie

Een seminarie met vertegenwoordigers van de pro-

ducenten uit het Zuiden en van de fairtradeorgani-

saties en Oxfams uit het Noorden. Centraal staat de

toekomstvisie op fair trade en de rol daarin van zowel

Oxfam-Wereldwinkels als de producenten.

14 MEI / 10U TOT 16.30U / DE VOORUIT IN GENT: Partnerdag

Op de partnerdag, in samenwerking met Oxfam

Solidariteit en Magasins du monde-Oxfam, krijgen de

bezoekende producenten het woord.

14 MEI / 17U / DE VOORUIT IN GENT: Plenaire vergadering

Op deze vergadering worden de resultaten van het

partnerseminarie gepresenteerd. Vrijwilligers en produ-

centen zijn welkom.

14 MEI / HET KUIPKE IN GENT: Avondfeest ‘Melange Continental’

Een groots feest in Het Kuipke in Gent voor vrijwilli-

gers, partners, klanten, sympathisanten. Je krijgt een

luchtig en gevarieerd programma voorgeschoteld met

veel ontmoeting, literatuur en swingende muziek.

OKTOBERWeek van de Fair Trade

Lancering Boek ’40 jaar Oxfam-Wereldwinkels’

In het najaar publiceren we een boek over 40 jaar Oxfam-

Wereldwinkels. Op het feest op 14 mei voorzien we een

voorpublicatie en krijgen wereldwinkeliers de mogelijkheid

tot voorintekening op een aantal exemplaren.

MAARTKoffiestops op 18 maart 2011

Nodig je vrienden, familieleden, collega’s, buren

en voorbijgangers uit om in ruil voor een kop (h)eerlijke

koffie een vrije bijdrage te leveren voor het werk van Broe-

derlijk Delen. Schenk koffie bij je thuis, op het werk, aan de

schoolpoort, in de kerk, bij je vereniging,... overal!

Wij sturen je een Koffiestop-pakket en je kan aan de slag.

MEER INFO: www.broederlijkdelen.be/voercampagne/koffiestop

MELANGE CONTINENTAL 3FEEST 40 JAAR OXFAM-WERELDWINKELS

14 MEI 2011KUIPKE - CITADELPARK GENT

deuren: 19u • aanvang: 20u

MET O.A. GORAN BREGOVIC / Wedding and Funeral Band

"LIVE COLUMNS": Saskia De Coster / Hugo Camps

AFTERPARTY: DJ Lieven Verstraete /

Squadra Bossa feat. Buscemi

PRESENTATIE: Dina Tersago / (andere namen volgen)

TICKETS:

www.sherpa.be / 070 25 20 20

SPECIALE PRIJS VOOR WERELDWINKELIERS

Beperkte oplage! (zolang de voorraad strekt - uiterlijk tot

28.02.2011)

Staand: 19 euro ipv 30 (11 euro korting)

Zittend: 21 euro ipv 32 (11 euro korting)

(genummerde plaatsen) (reservatie: 1,5 euro per ticket)

ALLE INFO: www.oxfamwereldwinkels.be/40jaar_ondersteuning

VANAF 1 MAART 2011:

Staand: 30 euro / Zittend: 32 euro

(genummerde plaatsen) (reservatie: 2 euro per ticket)

WEB

WEB

WEB

LOKAALIn november en decem-ber werden de Vlaamse steden en gemeenten overspoeld door de geschenkenbeurzen van Oxfam-Wereldwinkels. Halle-Buizingen

In 2004 beleefden we in

Halle-Buizingen een topjaar

wat omzet betreft. Nadien

ging het helaas in dalende

lijn, ook wat de sfeer in de

groep betreft. Gelukkig had-

den beide dalingen niets met

elkaar te maken. Begin 2009

verziekte de sfeer in de groep

zodanig dat er heel wat vrij-

willigers de groep verlieten.

Ondanks vele campagnes om

nieuwe vrijwilligers aan te

trekken, hielp niets. Tot er 9

personen via een advertentie

op www.vrijwilligerswerk.be

zich aanboden. We kropen

terug uit het dal. In november

2009 stelde onze voorzitter

Bruno voor om eind 2010

een geschenkenbeurs te

organiseren samen met de

andere leden van STROS

Halle (Stedelijke Raad voor

Ontwikkelingssamenwerking).

Het scepticisme was zeer

groot. De laatste 3 maanden

voor de beurs groeide echter

het vertrouwen in elkaar en

het opzet.

Zaterdag 18/12/10, 9u45

voor de ingang van de ge-

schenkenbeurs. De schepen

(van ontwikkelingssamen-

werking) sprak ons bemoe-

digende woorden toe. 10u10

de beurs liep vol en bleef

vol. Ongeveer 1400 bezoe-

kers later ruimden we op. We

verkochten voor bijna 10%

van de totale omzet van het

vorige boekjaar. Een gemo-

tiveerde ploeg vrijwilligers

staat klaar voor de toekomst

en vooral voor het Zuiden.

3MELANGE

Tickets: 070-25 20 20 • www.sherpa.be

201114 mei

zaterdag

mmv: NEW GOFF • INTERLABEL nv • ROTO SMEETS • DRUK in de WEER • ALTHAEA

Feest!met o.a.

Goran BregovicAnd The Wedding And Funeral Band

Live Column: Saskia De Coster & Hugo Camps

Bart Peeters & bandAfterparty

Lieven Verstraete Squadra Bossa feat Buscemi

Presentatie: Dina Tersago

Gent > Citadelpark

Voorverkoop met e 11 kortingvoor Wereldwinkeliers! tot 28/2 !

V.U.

JOR

IS R

OSSI

E P/

A VE

RVER

IJST

RAAT

17

| B-

9000

GEN

T |

37ST

E JA

ARGA

NG 5

31 |

FEB

RUAR

I 20

11 -

010