Naam: Jorn ter HuurneKlas: 4t1Vak: NederlandsLerares: mevrouw OwelDatum: 8-1-15Onderwerp: Gedichtendossier

1. De laatste brief.2. Te wapen.3. Op de oorlogsgrens.4. De gevechtsvlieger.5. Slot

DE LAATSTE BRIEF

De wereld scheen vol lichtere geluidenEn een soldaat sliep op zijn overjasHij droomde lachend dat het vrede wasOmdat in zijn droom een klok ging luiden.

Er viel een vogel die geen vogel wasNiet ver van hem tussen de kruidenEn hij werd niet meer wakker want het grasWerd rood, een ieder weet wat dat beduidde.

Het regende en woei. Toen het herbegonAchter de grijze lijn der horizonHet bulderen – goedmoedig – der kannonnen

Maar uit zijn jas, terwijl hij liggen bleefBevrijdde zich het laatste wat hij schreefLiefste, de oorlog is nog niet begonnen.

Dit is de site waar ik het gedicht vandaan heb: http://www.hoedenderand.nl/leesclubaafjes.html

De schrijver van het gedicht is:Bertus Aafjes

De analyse:

1. Onderwerp van het gedicht.Het onderwerp van het gedicht is de oorlog.

2. Hoofdgedachte van het gedicht. Waar gaat het gedicht over?

De hoofdgedachte van het gedicht is dat de oorlog niet goed is. En dat er veel dieren en mensen doodgingen maar dat de ergste tijd nog niet is geweest. Het gedicht gaat over de oorlog.

3. Rijm / geen rijm.De rijm van het gedicht is eindrijm.

4. Rijmschema.Het rijmschema bij het gedicht is per alinea verschillend. Dus geef ik per alinea het rijmschema aan.

1 e alinea: a-b-b-a 2 e alinea: a-b-a-b3 e alinea: a-a-b4 e alinea: a-a-b

Bij de 3e alinea rijmt de laatste zin op de laatste zin van alinea 4.

5. Vorm van het gedicht (sonnet, coupletten?)De vorm van het gedicht is 4 regels dan wit regel, dan weer 4 regels dan witregel, dan 3 regels en dan witregel, dan weer 3 regels en dan is het afgelopen. Het bestaat dus uit 4 coupletten.

6. Beeldspraak(welke).Er is wel beeldspraak en dat is:

Metafoor:De wereld scheen vol lichtere geluiden> er waren veel schoten van geweren en oorlogsvliegtuigen.

Metafoor:Droomde lachend dat het vrede was> hij hoopte dat het vrede was.

Vergelijking:Er viel een vogel die geen vogel was> een vogel wordt vergeleken met iets anders dan een vogel.

Metafoor:Het regende en woei> het regende en het waaide.

Metafoor:Het gras was rood> er lag bloed op het gras.

7. Kun je enkele begrippen uit de lijst herkennen in je gekozen gedicht?

Beeldspraak kon ik herkennen (zie boven). Eindrijm kon ik herkennen dat is ook de rijm van het gedicht. Gekruist rijm is er ook omdat die vorm van rijm ook voorkomt. Vergelijkingen heb ik gevonden (zie boven). Omarmendrijm is er ook. Metafoor heb ik ook want dat komt ook voor.

8. Wat is jouw gevoel erbij? Welke stemming roept het gedicht op? Maakt het lezen van het gedicht je vrolijk, verdrietig, boos, …

Mijn gevoel bij het gedicht is wel verdrietig omdat het niet leuk is om je laatste brief te schrijven. Mijn stemming is dus ook verdrietig.

9. Spreekt het je wel of niet aan?Het gedicht spreekt me wel aan omdat het niet makkelijk is dat je weet dat je dood gaat en dat je dan je laatste brief schrijft.

10.Moraal.Dat de oorlog heel slecht is, is het moraal.

Te wapenTe wapen! 't roept: "te wapen!" -De kreet gaat als eene geesel los -Daar springt het als een spokend ros,Daar holt het al door beemd en bosch,Daar davert het: "te wapen!" -Zij ijlen op dien luiden last,Zij grijpen lood en ijzer vast,En allerwegen roept en wastDat wilde woord: "te wapen!"

Te wapen! 't roept:"te wapen!"En bonzend port het - klop!klop!klop!Aan ieder hart, aan ieder kop:Trek tege' uw menschenbroeder opEn slacht hem met uw wapen! --Zij rennen op een blinden hoop,En 't blinde noodlot neemt zijn loop -Zij vallen bij den eersten doopEn blijven eeuwig slapen.

Te wapen! en 't roept: "te wapen!"En nieuwe scharen zijn gehaald,Getooid, getuigd, gespoord, gezaâld -En uit hun starre oogen straaltDe glans van 't valsche wapen;Zij zijn uit huis en hof vergaard,Zij stijgen op hun stampend paard -En uit hun harde oogen staartDe doodswil van het wapen.

En overnieuw! - en nieuwen weer:"te wapen!"Ligt de eerste vijand neergeveld,Dan gaat het gauw om goed en geld,Dan groeit de waanzin van 't geweldTe rooven en te kapen, -Dan gaat het om een mensch zijn dood,Een mensch zijn goed en bloed en nood -Zoo verven zij de wereld roodMet hun betooverd wapen! --

Te wapen! - hoor:"te wapen!"Waar hijgend heel een menschheid streed,Waar heel de wereld druipt van leed,Rijst uit de aard een nieuwe kreet:

"Te wapen! - óns het wapen!"En 't roept - het groeit, het nieuwe woord -O makkers! roept het verder voort,Dat ieder menschenkind het hoort: -"Ontwapen hen! ontwapen!"

"Ontwapen hen! ontwapen!"Vecht tegen miss'lijk onverstand,Vecht tegen al wat samenspantMet lood en dood en moord en brand -Te wapen! taaie knapen!Komt kerels! kerels houdt u kloek!Vecht tegen dien verdoemden vloek!Vecht! vecht gij voor ons roode doek!Te wapen! - om het wapen!

Sta op! - op! op! te wapen!'t Gaat tegen al wat ons verblindt,Het gaat om al wat samenbindt -'t Gaat om de toekomst van uw kind:Kind tot geluk geschapen! -Help, help te strijden voor 't geslacht,Dat staamlend in zijn wiege lacht,Dat op úw durf en daden wacht --Te wapen! - om het wapen!

Dit is de site waar ik het gedicht vandaan heb: http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/adama_scheltema/tewapen.html

De schrijver van het gedicht is:Adama Scheltema.

Op de oorlogsgrensDuizende lijken, die de landen mesten,Tienduizenden die ziek en kreupel zijn,Veelhonderdduizend die in nood en pijnHun dakloos dorp of platgebrande vestenVerlaten, 't zij beladen met de restenVan vroegre welvaart, of - nooddruftige trein -Met enkel 't lijf, rillend van 't koortsvenijnWaar vuil en honger de aadren mee verpesten, -Millioenen troostloos: vrouwen zonder man,Kinderen zonder ouders, en de doodOveral huivrend als een vale vogel, -Zóó is deze oorlog. Wie ontkomen kan,Bedreigd, of andren moordend, met de kogel,Ziet land van bloed, van vuur de hemel rood.

Dit is de site waar ik het gedicht vandaan heb: http://www.wereldoorlog1418.nl/oorlogsverzen/gedichten/gedicht-verwey-oorlogsgrens.html

De schrijver van het gedicht is:Albert Verwey.

De gevechtsvliegerIk ging voort naar het nu weer hoogwuivende grasWaar de krijger in vlammen gevallen wasVan 't ontzaggelijk wolkenruim;Ik ging voort of een razende wind mij droegTot alles in 't rond naar de laagte sloeg.Toen brak opnieuw die rode pluim.

De wind joeg mij ver van het zinkend land.Ik dreef in het zog dier helse brand,Ik volgde 't verstikkend spoor.In de rook, die ze sidderend achterliet,Zwierf hij kermend om. Hij herkende mij niet.Ik riep. Hij gaf geen gehoor.

Dit is de site waar ik het gedicht vandaan heb: http://www.wereldoorlog1418.nl/oorlogsverzen/gedichten/gedicht-devries-gevechtsvlieger.html

De schrijver van het gedicht is:Hendrik de Vries.

Ik hoop dat u mijn gedichten mooi vind en dat ik de analyse goed gedaan heb!