Sleeping With Sirens concert20 februari 2016

InformatieOp zaterdag 20 februari 2016 ben ik samen met mijn nichtje Danique naar een Sleeping With Sirens concert in de Melkweg in Amsterdam geweest.

Er waren 3 voorprogramma’s maar ik heb er maar 1 van hun gezien en ik vond hem niet leuk. Om half tien kwam Sleeping With Sirens op, er was een zanger, twee gitaristen, één basgitarist en een drummer. Ze waren voor de tweede keer deze tour in Nederland en de show waar ik bij was was uitverkocht.

Dit was mijn ticket en ik en Danique voor de Melkweg na het concert.

Recensie door Ellemieke Hertgers (via Smash Presss)

Sleeping With Sirens staat voor maar liefst twee shows in The Max van de Amsterdamse Melkweg. 19 februari markeert de eerste keer dat de band optreedt sinds november vorig jaar. Met vier bands is de bill goed gevuld en belooft het een topavond te worden.Om half zeven trapt Beach Weather af. Het is de eerste keer in Europa voor de drie heren. De band is nog erg jong, maar laat zien dat hij het zeker kan. De mannen spelen upbeat poprock. Het publiek wordt elk nummer enthousiaster. Stevige baspartijen en een energieke gitaarspelende zanger maken het leuk om naar te kijken.Tijdens het wachten op This Wild Life wordt “Throne” van Bring Me the Horizon afgespeeld, waarop het publiek luidkeels meezingt. Kwart over zeven begint This Wild Life dan echt. De twee mannen spelen allebei gitaar en verzorgen de zang. De set is erg strak en goed, maar misschien is de muziek wat te rustig als opener voor Sleeping With Sirens. Wel wordt duidelijk dat er redelijk veel mensen ook voor deze band zijn gekomen. De mensen zingen hoorbaar mee, vooral met de Bring Me the Horizoncover “Sleepwalking“.Mallory Knox betreedt om kwart over acht het podium en explodeert vanaf moment één. Het contrast met This Wild Life kan gewoon niet groter. Mallory Knox is erg geliefd in Nederland, want de hele zaal zingt mee. De band is werkelijk in topvorm. Het publiek krijgt er geen genoeg van en springt enthousiast mee op krakers als “Lighthouse” en “Death Rattle“. Wat een fantastische band, de sfeer zit er goed in.De zaal is inmiddels tot de nok toe gevuld. Het publiek wordt tijdens het wachten getrakteerd op het hele album “Opposites” van Biffy Clyro. Tot het bijna half tien is. Met oorverdovend gegil en geklap worden Kellin Quinn en co onthaald door de hongerige fans. De setlist wordt geopend met “Don’t Say Anything“. Deze wordt opgevolgd door de hit “Kick Me“. De zaal staat compleet op zijn kop. Zanger Kellin Quinn is bijna niet te verstaan doordat zoveel mensen meezingen. Fantastisch!Wie gekomen is voor de oude, hardere, tracks van Sleeping With Sirens komt van een koude kermis thuis. De band speelt maar liefst acht nummers van “Madness” en drie van “Feel“. Drie tracks die opgevoerd worden zijn van voor 2013. Deze tracks zijn “If I’m James Dean, You’re Audrey Hepburn“, “Who Are You Now” en afsluiter “If You Can’t Hang“. De eerste wordt akoestisch uitgevoerd. Net als bijna de hele tweede helft van de set. Het maakt de fans niks uit. Ieder nummer wordt even enthousiast ontvangen.

Het zou natuurlijk geen Sleeping With Sirens show zijn als de emoties onder sommigen niet hoog oplopen. Bij “The Strays” vloeien de tranen bij een aantal mensen rijkelijk. Hiermee wordt pijnlijk duidelijk dat veel mensen een moeilijke relatie met hun ouders hebben gehad tijdens hun jeugd. Dit is namelijk precies waar het nummer over gaat. Dat geeft toch wel aan hoeveel de muziek van Sleeping With Sirens betekent voor zijn fans. Bijzonder!Ondanks dat dit de eerste show in maanden is, mist Kellin Quinn hier en daar wat noten, maar vaak haalt hij de duizelingwekkende uithalen ook wél. Daarnaast is het erg jammer dat de megahit “Do it Now Remember it Later” niet gespeeld wordt. De focus ligt echt op “Madness” en het akoestische album dat gaat uitkomen. Het maakt voor het overgrote deel allemaal niet uit. De fans zingen even hard mee met elk nummer. De sfeer was simpelweg top. Petje af ook voor Beach Weather, This Wild Life en Mallory Knox, voor het neerzetten van geweldige shows. Het was voor velen een memorabele avond.

Foto door Brian Krijgsman

Vorm/opbouwHet concert vond plaats in poppodium De Melkweg, in de zaal The Max, in deze zaal passen 1500 mensen. Er was een podium en een donkere zaal, er stonden alleen instrumenten op het podium en geen decor. Het licht knipperde mee op de maat van de muziek en er zijn geen schermen waarop je de bandleden ziet want de zaal is niet heel erg groot.

De leden van de band zijn Kellin Quinn (zang), Justin Hills (basgitaar), Gabe Barham (drum), Jack Fowler (gitaar) en Nick Martin (gitaar). Ze zongen liedjes van hun oude en nieuwe albums. In die liedjes komt herhaling van stukjes muziek voor. In sommige liedjes zongen de andere bandleden als achtergrond zangers. En in de meeste liedjes werden de refreinen herhaalt. Er was geen improvisatie. De zanger, Kellin Quinn, gaf aan het einde wel een speech over onzekerheid.

Inhoud Sleeping With Sirens is een punk/rock band uit Orlando, Florida. Sommige mensen beschrijven hun muziek ook als post-hardcore maar ik vind dat het softer is. Hun nieuwste album gaat ook meer naar de pop kant toe. Het concert zou ik dan ook indelen in het poppunk genre. Er is dus een vermenging van meerdere genres. Het viel me vooral op dat er veel instrumenten waren en dat de muziek harder is dan meeste top-40 muziek en het dreunt door de hele zaal, ik vind dat een geweldig gevoel.De band speelde meeste nummers met alle instrumenten maar ze deden een paar nummer akoestisch. De meeste nummers zijn ongeveer hetzelfde genre maar sommige zijn iets “harder” dan andere.Het was geen show en er zat dus ook geen mening achter. Het was gewoon puur muziek die ze optreden voor het publiek dat met elk lied mee zong.

Functie Het doel van de show was amusement, de band wilde de band vermaken met hun muziek, en dat lukte zeker. Ik vond het publiek enthousiast en bijna iedereen zong mee. De liedjes van Sleeping With Sirens hebben diepere meningen, ze hebben liedjes over depressie en er niet bij horen ik denk dat veel mensen zich herkennen in de liedjes en ik ook. Ik heb hierdoor wel een band met de muziek en de band. Door social media kan je de bandleden ook een beetje leren kennen en het was heel leuk om ze na zo’n lange tijd online te hebben gezien nu in het echt te zien!Er stond niet veel op het podium, alleen de bandleden met hun instrumenten en boxen. Dit vond ik het meer echt lijken. Het voelde alsof de band echt met het publiek interactie zocht, ze verschuilde zich niet achter het toneel.

Mijn reactieVoor ik naar het concert ging had ik de setlist al op gezocht en ik had al vaak filmpjes gekeken van eerdere concerten aangezien ze ook in Nederland zijn geweest vorig jaar met mijn andere favoriete band, maar toen had ik geen kaartjes kunnen krijgen helaas. De band voldeed aan mijn verwachtingen want ik wist dat ze goed live waren, ze waren zelfs beter dan op de filmpjes die ik had gezien.Kellin (de zanger) heeft het meeste indruk op mij gemaakt, hij kan heel hoog zingen en goede uithalen maken. De rest van de band is ook super goed en de instrumenten waren super maar Kellin was toch meer indrukwekkend.

Ik vond het concert super leuk, de band was nog beter dan ik had verwacht. Alle bandleden hebben veel talent en de zanger kan heel hoog zingen. Ik was met mijn nichtje en het was super gezellig. De meeste fans die er waren zijn een beetje alternatief net zoals ik. En als ze nog een keer naar Nederland komen zou ik zeker weer gaan!