Anti world tour Rihanna

Dana Hoogeboom, V5b15-11-2016

I. Informatie1. Zakelijke gegevens

Naam zangeres: Rihanna Bezetting: er was een hele band aanwezig met gitaren, drumstel, keyboard, bassen etc. Locatie van het concert: Amsterdam ArenA Datum van het concert: 17 juni 2016

2. Toegangsbewijs

Helaas heb ik mijn toegangsbewijs toen niet gehouden, omdat ik er toen geen rekening mee heb gehouden dat ik nog een CA verslag moest maken. Ik heb daarom ook geen foto gemaakt met mij met het podium. Wel heb ik gewoon foto’s van het podium zelf (de eerste twee zijn van het voorprogramma en de derde is van het concert van Rihanna tijdens het nummer ‘Diamonds’):

3. Recensie van het concert

Amsterdam Arena is voor Rihanna een wrede showstopperRecensie: Rihanna zette in Amsterdam een prachtige show neer. Helaas gooide de akoestiek roet in het eten, merkte recensent Robert van Gijssel. 'Het is kennelijk niet mogelijk er een fatsoenlijk geluid over de tribunes te jagen.'

Door: Robert van Gijssel 18 juni 2016, 11:02

Dat de Barbadiaanse zangeres Rihanna Amsterdam had uitverkoren om er haar Europese tournee te starten, was natuurlijk prachtig en eervol. Gisterenavond speelde 'RiRi' de liedjes van haar laatste plaat ANTI, in een Arena die overliep van liefde. Helaas duwde de slechte akoestiek van diezelfde Arena Rihanna ook naar het randje van de afgrond: haar stem verzoop in een galmende grot vol donderende drums en bassen, en die vocale ramp deed de visuele pracht van haar superstrakke show bijna teniet.

Galmende orkaan

Je wil die geweldige stem van Rihanna natuurlijk horen schitteren: donker, zuiver en sexy. Het mag niet zo zijn. Wat een ellende.

Wat is dat voetbalstadion bij de Bijlmer Arena toch een wrede showstopper. Het is kennelijk niet mogelijk er een fatsoenlijk geluid over de tribunes te jagen, zeker niet als het dak dicht zit, zoals vrijdag. Het geluid gaat rond en rond en die galmende orkaan vreet alle sonische subtiliteit op. Zelfs in relatief 'kleine' liedjes van Rihanna, zoals haar recente r&b-hit Take Care,  wordt de zangeres overweldigd door de kwaadaardige bassdrums achter haar. Jammer, want juist in dat soort liedjes wil je die geweldige stem van Rihanna natuurlijk horen schitteren: donker, zuiver en sexy.

Het mag niet zo zijn, helaas. Want Rihanna's plaat ANTI biedt zoveel kansen. Wat hadden we Rihanna haar heerlijke dancehalltrack Consideration graag in bloedvorm horen uitvoeren, met die unieke zanglijnen op die krakende beats. Of dat ook al zo broeierige Desperado. Maar ook die toptracks klinken in de Arena gewoon niet goed.

Dan de ogen maar de kost geven. De ANTI-show van Rihanna breekt met haar vorige spektakels, dat is vanaf openingsnummer Stay wel duidelijk. De zangeres komt op in een witte boksbadjas, middenin de Arena. Ze wandelt naar de 'ring': een klein vierkant podium ergens rond de middenstip. Van daaruit zweeft ze drie nummers later in een soort catwalkkooi naar het hoofdpodium, dat ook al baadt in een staalhard wit halogeenlicht. Kleur is ver te zoeken in Rihanna's show, net als de gebruikelijke decorstukken zoals bijvoorbeeld dat dubbelloops luchtafweergeschut uit haar Loud-tournee van 2010. Rihanna kiest in ANTI voor eenvoud, voor stoere hardheid en gestileerde vormen Uiteraard ook in haar kleding.

Outfits

Wat ziet ze er prachtig uit in haar vijf geselecteerde outfits, die allen lijken geïnspireerd op Mad Max-  en Star Wars-achtige sciencefiction. Ze draagt monnikspijen over doorschijnend kant, een oversized mannenpak, of een aan elkaar gesnoerd leren woestijnpak boven hoge witte beenkappen. En ja, in zo'n verschijningsvorm weet ze nummers als Rihanna-classic Rude Boy wel de nodige visuele kracht bij te zetten.

Haar hiphopdansers zijn ook al zo formidabel. Vooral die man die zijn armen zo eng achter zijn hoofd weet te buigen: een anatomisch wonder. De choreografieën zijn niet overdadig maar net zo secuur gedoseerd als kleuren en versiering. Daarmee ziet de hele ANTI-show er dus spectaculair strak uit, zeker met die band die in een soort ruimteschiplaboratorium oprijst uit het podium, bij het vierde nummer Sex With Me.

Bij het laatste showdeel is het meezingtijd. De Arena gaat hard op Diamonds ('you're beautiful, like diamonds in the sky'), en nóg harder op de hit FourFiveSeconds, die een week eerder al op Pinkpop was te horen in de uitvoering van Paul McCartney.

Het stadion golft op en neer bij duizenden lampjes van feestvierende smartphones, en omdat de band zich hier even inhoudt hoeven we ook even niet te zoeken naar de stem van de hoofdrolspeelster: een hartverwarmende en dus Rihanna-waardige finale.

II. Vorm/opbouw

4. Ruimte waarin het plaatsvond

Het concert vond plaats in de Amsterdam ArenA, wat dus normaal een voetbalstadion is. Het publiek zat op de tribune of stonden in de arena, de plek waar normaal het grasveld is. Het grasveld was nu voor het concert “weggeschoven”, waardoor de mensen op een harde ondergrond stonden. Voor het podium was nog een kleinere ruimte, waarin de mensen met de beste kaartjes stonden, tussen deze twee ruimtes was een ring waar de artiesten doorheen konden lopen. En in het midden van deze ring stond een klein podiumpje die deed denken aan een boksring, waar Rihanna haar optreden op opende. Verder was er een soort kleine kooi hangend aan touwen waarin Rihanna naar het hoofdpodium zweefde. Dit hoofdpodium bestond uit een vierkant (eerst beneden en daarna kwam het omhoog ten hoogte van het podium) met de band (voor sommige nummers) en voor de rest gewoon een normaal podium (recht met een lager en een hoger deel) waar Rihanna het grootste deel van het concert optrad.

5. Het toneelbeeld

Bij het concert van Rihanna waren er dus twee podia aanwezig. Op het kleinere podium ‘de boksring’ stond Rihanna alleen in het midden, daarna zweefde ze alleen in de kooi naar het hoofdpodium. Op het hoofdpodium stond Rihanna telkens helemaal vooraan afwisselend op het hogere of lagere gedeelte. Hier werd zij vaak vergezeld door dansers. De band zat, zoals al eerder gezegd, in een vierkant en eerst als het ware “onder” het podium en daarna op dezelfde hoogte. De band bleef telkens op dezelfde plek en Rihanna bewoog samen met de dansers over het voorste gedeelte van het podium. Ze wisselde zowel af in hoger en lager, verder en dichterbij als in rechts en links.

Het decor van het concert was voor de rest vrij saai. De spandoeken naast het podium waarop Rihanna ingezoomd te zien was, waren gewoon wit en voor de rest was er niet veel meer aan decor. De lichten kwamen van bovenaf uit het ‘dak’ van het podium en vanuit het publiek waar pilaren stonden met lichttechnici erop. Deze lichten bewogen telkens mee tijdens het concert. Bij het voorprogramma stond er ook een grote muur met lichten op het podium die verschillende kleuren licht kon geven.

Rihanna wisselde zelf vijf keer van kleding. Alle vijf outfits waren bijzondere setjes. Eerst kwam ze op in hele lange laarzen die vastzaten aan een riem om haar middel heen en helemaal tot aan haar heupen doorliepen en daarbij had ze een soort kort broekpakje aan, hier overheen droeg ze eerst een soort badjas zoals boksers ook aanhebben (toen stond ze dan ook in de ring) en later deed ze deze uit. Daarnaast had Rihanna een lang broekpak aan wat strak om haar lichaam zat en waarop de gestikte lijnen extra geaccentueerd waren, een broekpak met wijde pijpen en een colbert eroverheen aan, een zwart, doorzichtig broekpak met franjes eraan aan (waardoor het deed denken aan een jurk) en een oversized mannenpak aan (welke ook te zien is op haar poster).

6. Gebruik van moderne media

Er werd niet heel veel gebruik gemaakt van moderne media. Aan beide zijden van het podium hing er wel een spandoek waarop Rihanna te zien was (zoom in van haar terwijl ze optrad), zodat je haar

vergroot kon zien. En op deze spandoeken was soms ook het publiek te zien die dan luidkeels met de nummers meezong. Naast deze spandoeken werd er ook gebruik gemaakt van de mobieltjes. Tijdens het nummer ‘Diamonds’ vroeg Rihanna het publiek namelijk hun telefoon te pakken en de zaklamp aan te zetten. Dit zorgde ervoor (doordat het zo donker was) dat het leek alsof er allemaal sterren waren, wat een erg mooi gezicht was en het erg wonderlijk maakte.

7. Opbouw van het concert

Het concert van Rihanna had best afwisselende nummers. Ten eerste waren de nummers in tempo erg afwisselend. Zo kwam ze op met het nummer ‘Stay’ wat een erg langzaam nummer is, maar daarna kwamen er ook veel snellere nummers. Op deze snellere nummers kon je meer meedansen en bij de langzame nummers wilde je juist genieten vaan haar stem. Dit werd vaak met elkaar afgewisseld.

Ook waren de lengtes van de nummers erg verschillend. Het ene nummer zong ze helemaal “af”, zoals de originele versie ook helemaal loopt. Terwijl ze van het andere nummer juist maar een stukje liet horen, zoals van het nummer ‘Love the way you lie’. Tijdens het concert heb ik ook een paar nummers gehoord die ik nog niet van haar kende, maar de meeste van haar nummers waren me wel bekend. Hier zat dus niet erg veel afwisseling in.

In hoe hard de nummers gezongen werden zat weer wel afwisseling. Zo werden de wat langzamere nummers over het algemeen wat zachter gezongen (behalve bij de echte uithalen) en werden de wat snellere nummers over het algemeen iets harder gezongen.

8. Punten die ik gehoord heb

Bij het concert van Rihanna werd er zowel solo als meerstemmig gezongen. Het grootste gedeelte van het concert werd solo gezongen door Rihanna, maar soms was er ook een klein achtergrondkoor dat met haar meezong. Daarnaast was er ook een gitaarsolo te horen tijdens het concert, dit was toen Rihanna even van het podium afging om zich om te kleden.

Tijdens het concert was er ook vaak sprake (naar mijn idee) van improvisatie. Rihanna zong de meeste nummers niet precies zoals deze op de cd te horen zijn, maar gaf er ter plekke nog een eigen draai aan. Dit deed ze door een uithaal bijvoorbeeld langer te maken of door bepaalde stukken iets anders neer te zetten (bijvoorbeeld een stukje neuriën in plaats van zingen of wat langzamer zingen). Ook improviseerde ze naast haar muziek door soms met het publiek te praten. Ze maakte veel contact met het publiek en vond het erg leuk om haar fans te horen.

Van herhaling was ook vaak sprake tijdens het concert, de refreinen werden telkens herhaald. Dit zorgde ervoor dat er in (bijna) elk nummer wel een herhaling was. Daarnaast was er ook één keer tijdens het concert meerdere melodieën door elkaar heen te horen. Dit was toen Rihanna een eigen mix van ‘How deep is your love’ en ‘we found love’ liet horen.

III. Inhoud9. Muziekgenre

Het muziekgenre waar je het concert van Rihanna toe zou kunnen indelen is ‘popmuziek’. Rihanna maakt namelijk over het algemeen al popmuziek, dus eigentijdse, populaire muziek. En daarnaast liet ze op haar concert de meest populaire nummers van haar album ‘Anti’ en ook hits van eerdere albums horen. Deze nummers behoren vooral tot de popmuziek. Daarnaast was het kenmerk van de jeugd die eigen muziek wil ook goed terug te herkennen, omdat de nummers die gespeeld werden vooral door de jeugd erg leuk gevonden wordt en er waren dus ook vooral tieners en twintigers terug te zien in de zaal.

10. Subgenre

Over het algemeen zou je de meeste nummers van Rihanna bij het subgenre ‘R&B’ kunnen indelen. Dit komt omdat het moderne popmuziek is. Rihanna is elk album ook weer heel anders en vernieuwend en hoort thuis tussen de nummers van de moderne tijd.

Ook werkt ze veel met live instrumenten die hier en daar wel een beetje bewerkt worden. Dus de klanken die uit de muziekinstrumenten komen, zouden oorspronkelijk niet uit het muziekinstrument komen en dit is ook veel terug te horen in haar muziek. Het is duidelijk terug te horen dat de nummers met de moderne middelen zijn aangepast.

Daarnaast, wat ook een kenmerk is van R&B, gaan de teksten van Rihanna ’s nummers vaak over onderwerpen als seks en drugs. Dit is vooral in haar nieuwste album goed terug te horen.

11. Vermenging van (sub)genres

Bij het concert waren er meerdere subgenres aanwezig. Naast het subgenre R&B, wat het meest te horen was, was er namelijk ook het subgenre ‘dance’ aanwezig. Een kenmerk dat ik hiervan herkende, was dat het met elektronische muziekinstrumenten gemaakt is, waar akoestische instrumenten onder gezet werden en dat de meeste nummers basdrums bevatte. Dit subgenre was dus ook duidelijk in sommige nummers terug te herkennen, maar toch was grootste/duidelijkste subgenre R&B.

12. Kenmerken van het muziekgenre

De kenmerken van het muziekgenre pop die het meest opvielen tijdens het concert, zijn de volgende:

Grotendeels vocaal: Rihanna zong de meeste nummers, er was wel (bijna) de hele tijd achtergrondmuziek aanwezig. Maar vocaal kwam het duidelijkst naar voren/speelde de grootste rol.

Onderdeel van de jongerencultuur: zoals al eerder gezegd bestond het publiek vooral uit tieners/twintigers, de jongerencultuur, en deze werd dus het meest aangetrokken door het concert van Rihanna.

Wordt in het Engels gezongen: Rihanna, afkomstig uit Barbados, zingt al haar nummers in het Engels (wat haar moedertaal is). En dit is ook één van de kenmerken van popmuziek.

Duurt niet langer dan drie/vier minuten: de meeste van de nummers die Rihanna gezongen heeft, duurde niet langer dan drie/vier minuten. Dit betekent dat de nummers dus wel even duurde, maar zeker niet te lang duurden.

Wordt gebruik gemaakt van elektronische instrumenten: in (bijna) al haar nummers werd er gebruik gemaakt van de moderne, elektronische instrumenten. De belangrijke instrumenten die vaak terug te horen zijn in de popmuziek zijn de elektrische gitaar, de bas, het drumstel en het keyboard en deze waren allemaal terug te horen in de nummers van Rihanna.

13. Verband tussen de muzieknummers

De nummers hielden niet echt verband met elkaar, de meeste nummers waren wel afkomstig van Rihanna ‘s nieuwste album ‘Anti’ (zo heette de wereldtour dan ook) en dit hield dus wel verband met elkaar. Ook leken de nummers op elkaar in opbouw en de instrumenten die erbij gebruikt werden kwamen vaak overeen. Maar voor de rest hielden ze niet veel verband met elkaar, ze stonden allemaal op zichzelf. En elk nummer was weer uniek en heel anders dan het vorige of volgende nummer.

14. Verhaal of thema

Er kwam dan geen duidelijk thema of verhaal in het concert naar voren. De meeste nummers hadden wel wat met het thema ‘liefde’ te maken, de ene keer verdrietig en de andere keer vrolijk, dus dit zou als overkoepelend thema gezien kunnen worden. Maar toch was het weer niet zo dat alle nummers hieraan voldeden en dit thema kwam ook niet heel duidelijk naar voren. Het concert had dus geen duidelijk verhaal of thema, het was alleen duidelijk dat de meeste nummers van het album ‘Anti’ kwamen en dat voor de rest de meest populaire hits van vorige albums van Rihanna gespeeld werden.

IV. Functie 15. Doel van het concert

Het doel van het concert was amusement. Rihanna genoot ervan (en het publiek natuurlijk ook) als het publiek met haar meezong en daar drong ze dan ook op aan. Daarnaast werd er ook een echte show van gemaakt door de dansers die samen met Rihanna danste en dit zorgde er dan ook voor dat het hele publiek meegezogen werd in het concert en het alleen maar puur plezier was.

Rihanna had veel contact met het publiek, wat ook voor amusement voor zowel haar als voor het publiek zorgde. Ze opende door, door de menigte heen te lopen naar een klein podium en zweefde vervolgens in een kooi over het publiek naar het hoofdpodium. Dat zorgde ervoor dat het publiek versteld stond en genoot van het concert. Het doel van dit concert was dus heel duidelijk amusement en er kwam geen ander doel tijdens het concert naar voren.

16. Betrokkenheid bij de muziek

Je voelde je tijdens het optreden erg betrokken bij de muziek. Dit kwam ten eerste omdat er (bijna) de hele tijd meegezongen werd op de nummers van Rihanna en dit zorgde ervoor dat er een samenhorigheidsgevoel was en dat je je zo dus betrokken voelde bij de muziek. Daarnaast raakte je ook meer betrokken bij de muziek toen Rihanna vroeg aan het publiek de zaklamp van hun mobiel aan te zetten. Hierdoor leek de zaal een soort magische sterrenhemel, wat het nummer mooier maakte en waardoor je zo dus nog meer betrokken raakte bij het nummer (Diamonds).

Als laatste voelde je je ook erg betrokken bij de muziek, door het contact wat Rihanna telkens met het publiek had. Dit zorgde ervoor dat je het gevoel kreeg dat je met z’n allen een mooi concert aan het neerzetten was en dat het het doel was dat iedereen het zoveel mogelijk naar zijn zin had.

17. Functie van het toneelbeeld

Het toneelbeeld heeft zeker effect gehad op de functie van het concert, amusement. Het toneelbeeld zorgde er namelijk zeker voor dat het concert extra gaaf werd en je je zo dus meer amuseerde. Vanwege de plek waar de dansers en Rihanna goed konden dansen, de kooi die over het publiek zweefde (waardoor je zo een ‘wow’ gevoel kreeg) en het deel waarbij Rihanna door het publiek heenliep waardoor je zo het gevoel had heel dichtbij te zijn (wat natuurlijk ook zo was). Dit zorgde er allemaal voor dat je je nog meer amuseerde dan wanneer ze alleen op een saai podium had gestaan. Het toneelbeeld heeft zo dus zeker bijgedragen aan de functie van het concert.

V. Jouw reactie18. Mijn verwachting

Toen ik naar het concert toeging had ik van Rihanna zelf niet zulke hele goede verwachtingen. Ik verwachtte dat ze een beetje ruig zou zijn en niet de “liefste” zou zijn. Daarnaast had ik wel hoge verwachtingen van de show zelf, ik was het jaar daarvoor naar een concert van Katy Perry geweest en dit was een hele gave show en dit verwachtte ik ook wel een beetje terug te zien in het concert van Rihanna. Ook verwachtte ik dat het geluid zelf niet zo mooi zou zijn, omdat mijn moeder al gezegd had dat de muziek in de Amsterdam ArenA meestal niet heel mooi uitkomt en ik had van anderen gehoord dat Rihanna niet zo goed kon zingen.

Ten eerste de verwachting van het slechte imago van Rihanna: dit slechte imago viel me heel erg mee. Eigenlijk vond ik Rihanna heel sympathiek (overkomen). Ze bedankte iedereen voor het aanwezig zijn en bedankte de band en iedereen die er omheen zat en dit mogelijk had gemaakt. Dit vond ik erg sympathiek van haar. En ook tijdens de show zelf, toen Rihanna met het publiek sprak vond ik haar erg sympathiek overkomen. Haar concert begon wel iets te laat, dus dit was dan weer wat minder, maar dat komt ook wel vaker voor bij een concert.

Ten tweede de verwachting van een grote show zoals bij Katy Perry: dit viel me eerlijk gezegd een beetje tegen. Het was nog steeds een gave show en ik heb ook erg van het concert genoten, maar toch was het zeker niet te vergelijken met het concert van Katy Perry. Katy Perry had nog veel meer uitgepakt en dit concert was ook nog wel wat gaver en vergeleken hiermee viel Rihanna dus wel een beetje tegen.

Ten derde de verwachting van de slechte muziek: dit viel mij best wel mee. In de Amsterdam ArenA kwam de muziek inderdaad niet op zijn allermooist uit, maar om eerlijk te zijn viel me dit eigenlijk niet echt op. Rihanna’s stem vond ik verrassend mooi. Ik vond eigenlijk dat ze wel erg goed kon zingen en de muziek die ik gehoord heb vond ik dus zeker niet tegenvallen. Op een cd klinkt het natuurlijk altijd mooier, maar met de ervaring erbij vond ik de muziek erg goed.

19. De meeste indruk

De dingen die het meeste indruk op me gemaakt hebben, zijn denk ik het moment dat Rihanna binnen kwam lopen en het moment dat ze Diamonds zong en iedereen het lampje van zijn telefoon aandeed. Het eerste moment maakte veel indruk, omdat ineens de muziek startte en iedereen toen snel om zich heen keek waar Rihanna nou precies vandaan kwam. En toen ze ineens binnenkwam lopen, werd iedereen helemaal gek en dit zorgde voor een gevoel van samenhorigheid. Op dat moment voelde je ook erg de spanning in de zaal. Rihanna kwam naar mijn idee ook met een erg mooi nummer op, dit zorgde ervoor dat iedereen direct helemaal opging in de muziek en begon mee te zingen. Dit vond ik een erg mooi moment tijdens het concert.

Daarnaast heeft het nummer Diamonds veel indruk op me gemaakt tijdens het concert. Toen iedereen ineens zijn telefoonlampje aanhad zag dat er heel magisch uit, je voelde alsof je naar de nachtelijke hemel keek en alle sterren zag. Daarnaast vind ik Diamonds ook een erg mooi nummer en dit zorgde er natuurlijk voor dat het moment zo alleen nog maar magischer en mooier werd dan het al was.

20. Mijn totale indruk

Al met al vond ik het een erg leuk en mooi concert. ‘Helaas’ hadden we dat jaar daarvoor het concert van Katy Perry, wat duidelijk nog wel wat leuker was, maar toch was dit ook een erg leuk concert. Ik hou erg van de nummers van Rihanna en het was dan ook heerlijk om mee te kunnen zingen. Ik vond Rihanna zelf erg sympathiek overkomen en dit zorgde ervoor, samen met het gevoel van samenhorigheid, dat het een magische avond was. Wat ik wel jammer vond was dat Rihanna niet nog een toegift gaf (95 woorden).