WEJŚCIE/WYJŚCIE, cd.

1. Formatowane przekształcenia w pamięci.Funkcje printf i scanf kierują na standardowe we/wy. Istniejąich odpowiedniki kierujące wyjście na „wyjście wirtualne” orazczytające z „wejścia wirtualnego”. Wirtualne - tzn. w pamięcikomputera w postaci odpowiedniego łańcucha znaków. Zatemwyniki działań mogą być zapamiętywane w odpowiednich zmiennych (tablicach) a następnie na końcu „hurtem” kierowanenp. na ekran.Odpowiednikiem funkcji printf jest sprintf, zaś funkcji scanf -sscanf. Obie te funkcje maja postać:sprintf/sscanf(lancuch,``control’’, agr1,arg2,...)Ich działanie jest nastepujące: argumenty arg1,agr2,.. są przekształ-cane zgodnie z opisem zawartym w argumencie kontrolnym controli zapisywane do lancuch. Przy czytaniu pobieramy wartość lancuchprzekształcamy ją zgodnie z „control” i „rozdzielamy” po argumentach

Zadanie 18Wybierz dowolny program z programów napisanych poprzednioi zmodyfikuj go tak aby zastosować funkcje sprintf lub/i sscanf

PLIKI - we/wy sekwencyjne

Instrukcja otwarcia pliku ma postać

cid=fopen(nazwa,atrybuty)

gdzie nazwa jest WSKAŹNIKIEM do nazwy pliku (deklarowanym jako np. char *nazwa, zmienna cid jest WSKAŻNIKIEM do „zmiennej plikowej” (ang. channel identifier), deklarowanym jako

FILE *cid;

atrybuty - to “r” - plik to czytania; “w”- zapis (nadpisywanie!), “a” -zapis, ale dołączanie do istniejącego pliku.

Dokładniej w systemie operacyjnym Unix/Linux cid jest wskaźnikiem do STRUKTURY predefiniowanego typu FILE.

Funkcje związane z operacjami na plikach: getc, putc, fscanf, fprintf, (analogi getchar,potchar,scanf,printf) oraz fclose

Przykład użycia funkcji plikowych

program oblicza kwadraty kolejnych liczb

main()

{

FILE *cid;

int n;

cid=fopen(“kwadraty.dat”, “w”);

for(n=1;n<=100;n++);

fprintf(cid, “%d %d\n”, n,n*n);

flose(cid);

}

gdybyśmy chcieli zadeklarować nazwę pliku (w celu np. czytania jej funkcją scanf, to deklaracja by była : char *nazwa; .... scanf(“%s”,nazwa);

Deklaracja fopen wygląda FILE *fopen();

main(){FILE *cid;int n,v,vsq;cid=fopen(„kwadraty.dat”,”r”);for(n=1;n<=100;n++) {ffscanf(cid, “%d %d”,&v,&vsq);printf(“%d %d”,v,vsq);}fclose(cid);}

Funkcja fclose(cid) - zamknięcie pliku. W momencie otwarcia z jednym cid może być związana tylko jedna nazwa pliku; po zamknięciu pliku „channel identifier” może być „powtórnie użyty”

(w FORTRANIE zamiast zmiennej cid stosujemy numery „kanałów”)

Funkcje getc(cid) i putc(cid,nazwa_zmiennej_typu_char_lub_int) wyprowadzają i wprowadzają znak z/do pliku. Np. program „przepisujący” jeden znak z pliku1 do pliku2 ma postać:

main()

{

FILE *cid1,cid2;

int n;

cid1=fopen(“plik1”, “r”);

cid2=fopen(“plik2”, “w”);

n=getc(cid1);

putc(n,cid2);

flose(cid1);

fclose(cid2);

}

Slowa stdin i stdout definiująstandardowe wejście i wyjście.

Stosowane poprzednio funkcjeputchar() i getchar()to w istocie definicje:

#define getchar() getc(stdin)#define putchar(c) putc(c,stdout)

Przykład programu kopiującego plik1 na plik2

main(){ FILE *cid_in,cid_out;char c,wejscie[20],wyjscie[20];printf(“podaj plik wejsciowy\m”);scanf(“%s”,wejscie);printf(“podaj plik wyjsciowy\m”);scanf(“%s”,wyjscie);cid_in=fopen(wejscie,”r”);cid_out=fopen(wyjscie,”w”);while((c=getc(cid_in))!=EOF)putc(c,cid_out);fclose(cid_in);fclose(cid_out);}

nazwy max 20 znaków, a jakzrobić, aby dowolne? wskazówka:wwskaźniki!

A co zrobić, aby dopisywało doistniejącego pliku?

Zadanie 19napisz program, któren przepisuje z istniejącego pliku 1 linię doplik1, 2 - do plik2, 3- plik3, 4- plik4, 5-plik5, 6-plik1, 7-plik2, 8-plik3,itd. Przepisywanie z pliku do pliku ma być funkcją

stderr - standardowe wyjście komunikatu o błedach. Dane wysyłane na stderr pojawią się na końcówce (terminalu)uzytkownika nawet wtedy, gdy standardowe wyjście będzie skierowane gdzie indziej. Dla przykładufprintf(stderr,” BŁĄD, nie mode otworzyć pliku!\n”);wyśle komunikat na ekran, nawet gdy stdout skierowane zostałona np. na drukarkęFunkcja exit i _exit (#include <stdlib.h>) Funkcja exit(int status) powoduje zakończenie działaniaprogramu. Wszystkie dane z buforów przenioesione do plików,pliki zamknięte, działanie programu zakończone. Warstośćzmiennej status informuje o sukcesie (status=0) lub „problemach”(status<>0) z zakończeniem. UWAGA: wartość status zależnaod implementacji programu, czasem to nie int ale łańcuch„EXIT_SUCCESS” LUB „EXIT_FAILURE”. Funkcja_exit() - natychmiastowe zakonczenie, bez zamykania, kopiowaniabuforów, etc. Obie funkcje są w <stdlib.h>

Inną funkcją ze <stdlib.h> jest system, system(const char *s)funkcja wywołuje komendę systemową, np.system(“moj.bat”); wywołuje wykonanie skryptu/programuużytkownika z pliku mój.bat (oczywiście plik ten musi znajdowaćsię w tym samym katalogu, co program - albo trzeba podacnp.: ~/student/home/Documents/mój.bat)

Omówiony poprzednioprogram przepisywał jeden plik na drugi. Ale przytrafić się może, żenp.. plik, który chcemy czytać nie istnieje. Program powinien„przewidzieć” taką możliwość. Podany niżej przykład ilustrujew jaki sposób ustrzec się błędów tego typu

main(){ FILE *cid_in,cid_out;char c,wejscie[20],wyjscie[20];printf(“podaj plik wejsciowy\m”);scanf(“%s”,wejscie);printf(“podaj plik wyjsciowy\m”);scanf(“%s”,wyjscie);if((cid_in=fopen(wejscie,”r”))==0){ printf(“ nie ma pliku %s\n”,wejscie) exit(0)};if((cid_out=fopen(wyjscie,”w”))==0){ printf(“ nie mogę otworzyc %s\n”,wyjscie) exit(0)};while((c=getc(cid_in))!=EOF){if((putc(c,cid_out)==EOF){printf(“nie mogę zapisać, disk error\n”);exit(0)};fclose(cid_in);fclose(cid_out);}